>

Livre, fragment
[22, 5]	τὴν Σικελίαν τυράννοις. ~Ὅτι ἡ	Καδμεία	νίκη παροιμία ἐστίν. ἐστὶ δὲ
[22, 5]	ἀληθείαις ἁπάσας τὰς νίκας ἔσχε	Καδμείας	κατὰ τὴν παροιμίαν· οἱ γὰρ
[22, 7]	Ἀλέξανδρον υἱόν, καὶ διὰ τοῦτο	καθ´	ἡμέραν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις πρέσβεις
[22, 3]	αὐτῇ· ἐστὶ δὲ αὕτη παραθαλάσσιος.	καθαιρῶν	τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας,
[22, 9]	ἐκρέμασεν Γαλατῶν πάντα τὸν Ἀντιγόνου	καθελὼν	στρατόν. οὐ μέγα θαῦμα· αἰχματαὶ
[22, 3]	τὴν Φιντιάδα μετήνεγκε, κτίσας τεῖχος	καὶ	ἀγορὰν ἀξιόλογον καὶ ναοὺς θεῶν.
[22, 10]	τὸ Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων	καὶ	Ἀγυρίου. ἐχυροῦ δὲ ὄντος καὶ
[22, 9]	τῷ βασιλεῖ προσεχώρησαν, εἶτα Ἁλικυαῖοι	καὶ	Αἰγεσταῖοι καὶ ἄλλαι πλεῖσται πόλεις.
[22, 9]	προσεχώρησαν, εἶτα Ἁλικυαῖοι καὶ Αἰγεσταῖοι	καὶ	ἄλλαι πλεῖσται πόλεις. Ἐρυκίνης δὲ
[22, 8]	ἀγοραίου ὄχλου καὶ ἐμπόρων πλείστων	καὶ	ἁμαξῶν δισχιλίων εἰς Μακεδονίαν ἐλθὼν
[22, 4]	δυναστεύσας καὶ ἐκπεσών· ὡσαύτως δὲ	καὶ	Ἀντίπατρος ἡμέρας τεσσαράκοντα πέντε· μεθ´
[22, 9]	τὸν τόπον, δύο μῆνας πολιορκήσας	καὶ	ἀπογνοὺς τὴν ἐκ τῆς βίας
[22, 10]	διακοσίους συστρατεύοντας, διαφόρους ταῖς ἀνδρείαις	καὶ	ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς ἄλλους τετρακοσίους
[22, 8]	νεῶν παντελῶς ἀρχαίων Ἀθηνᾶς Προναίας	καὶ	Ἀρτέμιδος, ταύτας τὰς θεοὺς ὑπέλαβον
[22, 8]	μυριάδας ἐκεῖσε στρατιωτῶν ἀποβαλὼν ἐπλήγη	καὶ	αὐτὸς Βρέννος τρισὶ πληγαῖς. βαρυνόμενος
[22, 7]	ταῖς Συρακόσαις κατάφρακτοι ἑκατὸν εἴκοσι	καὶ	ἄφρακτοι εἴκοσι· ἡ μὲν βασιλικὴ
[22, 4]	Διόδωρον. Ὅτι Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος τυραννίδι	καὶ	βεβαιῶσαι κρίνας τὴν συνωμοσίαν, μειρακίσκον
[22, 9]	σῖτον ἐκόμισαν θαλασσοκρατοῦντες, μηχανὰς δὲ	καὶ	βέλη πλῆθος ἄπιστον. οὔσης δὲ
[22, 9]	τὸ πλῆθος τῆς παρασκευῆς. διὸ	καὶ	βελῶν παντοδαπῶν ἀφιεμένων ἐπὶ τοὺς
[22, 9]	ἐς Συρακόσας ἤγαγεν ὄργανα πολιορκητικὰ	καὶ	βελῶν πλῆθος. ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν
[22, 5]	ἐὰν δὲ καταπράξηται τὴν εἰρήνην	καὶ	γένηται φίλος Ῥωμαίων, ἡδέως προσδέξεσθαι
[22, 7]	παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Τάραντος,	καὶ	δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς κατῆρεν. ἐντεῦθεν
[22, 2]	τῶν ληφθέντων χρημάτων στρατηγὸν ἐποίησαν.	καὶ	δὴ ὀφθαλμίας νόσου αὐτὸν περιεχούσης,
[22, 9]	τῶν ἐκ Συρακούσης ἐνεχθεισῶν αὐτῷ,	καὶ	διὰ τῆς μεταλλείας ἐπεβάλετο τὰ
[22, 7]	ἐξ ἧς ἐγέννησεν Ἀλέξανδρον υἱόν,	καὶ	διὰ τοῦτο καθ´ ἡμέραν ἄλλους
[22, 9]	κρίνας οὖν στόλον μέγαν κατασκευάζειν,	καὶ	διὰ τούτου θαλασσοκρατήσας δυνάμεις πρὸς
[22, 7]	κατῆρεν. ἐντεῦθεν καταπλεύσας τὸν πορθμὸν	καὶ	διάρας Σικελίαν, κατῆρεν εἰς τὴν
[22, 4]	παραδιδόναι. εἶχε δὲ τυραννίδος εἰσηγητὴν	καὶ	διδάσκαλον Καλλιφῶντα τὸν Σικελόν, συνδιατετριφότα
[22, 6]	πλευρὰν αὐτοῦ τοῖς ὀδοῦσι πατάξαι	καὶ	διελάσαντα τὴν πληγὴν κτεῖναι. Ὅτι
[22, 6]	παρεσκευασμένην ὕλην εἰς ναυπηγίαν ἐνέπρησαν,	καὶ	διέμειναν φυλάττοντες τὸν πορθμόν, παρατηροῦντες
[22, 4]	πᾶσα ἡ Μακεδονικὴ δύναμις κατεκόπη	καὶ	διεφθάρη. {Κατὰ δὲ τοὺς χρόνους
[22, 9]	ἁπάσης αὐτῆς ἐξελάσαι τοὺς Φοίνικας	καὶ	διορίσαι τῷ πελάγει τὴν ἐπαρχίαν.
[22, 9]	Καρχηδονίων καὶ φύσιν ἐχούσης ὀχυρὰν	καὶ	δυσπολιόρκητον, ἔκρινεν ὁ Πύρρος βίᾳ
[22, 5]	πειστικὸς ὢν ἐν τῷ πρεσβεύειν	καὶ	δῶρα πολυτελῆ τοῖς εὐθέτοις ἐδίδου.
[22, 4]	εὑρὼν καὶ τούτοις ὅπλα διδοὺς	καὶ	δωρεαῖς τιμήσας δορυφόροις ἐχρῆτο πιστοῖς
[22, 9]	πρὸς τὸν βασιλέα ὑπὲρ διαλύσεως	καὶ	εἰρήνης συνθέσθαι καὶ χρημάτων πλῆθος
[22, 7]	Σωσίστρατον καὶ τοὺς Συρακοσίους κατήλλαξε	καὶ	εἰς ὁμόνοιαν ἤγαγεν, ὡς μεγάλης
[22, 10]	προσδεχθεὶς ἐκυρίευσε τῶν πόλεων τούτων,	καὶ	εἰς στενὴν χώραν συνήλασε τοὺς
[22, 8]	ὕστερον εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν	καὶ	εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον,
[22, 6]	ἔλαβον εἰς τὰς ἰδίας ναῦς,	καὶ	εἰς τὸ Ῥήγιον διαβάντες προσβολὰς
[22, 4]	Λάγου, πρὸς ὀλίγας ἡμέρας δυναστεύσας	καὶ	ἐκπεσών· ὡσαύτως δὲ καὶ Ἀντίπατρος
[22, 4]	τῇ βασιλείᾳ πρὸς βραχὺ κρατεῖν	καὶ	ἐκπίπτειν αὐτῆς, ὧν εἷς καὶ
[22, 9]	τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους πεντακοσίους	καὶ	ἐλέφαντας. καὶ πρώτην πόλιν Ἡράκλειαν
[22, 8]	μυρίων καὶ ἑτέρου ἀγοραίου ὄχλου	καὶ	ἐμπόρων πλείστων καὶ ἁμαξῶν δισχιλίων
[22, 2]	ἰδιοποιήσατο. Καμπανοὶ δὲ οὗτοι ἦσαν,	καὶ	ἐποίησαν κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον
[22, 7]	ἱππεῖς δὲ πεντακοσίους. ἧκον δὲ	καὶ	ἕτεροι πλεῖστοι εἰς Συράκοσαν, λέγοντες
[22, 3]	εἰς Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων ἐν Ταυρομενίῳ,	καὶ	ἕτεροι τῶν ἐλαττόνων πόλεων. Φιντίας
[22, 8]	μυριάδων θυρεοφόρων καὶ ἱππέων μυρίων	καὶ	ἑτέρου ἀγοραίου ὄχλου καὶ ἐμπόρων
[22, 6]	Ταυρομενίας τύραννος ἔκλινε πρὸς αὐτόν,	καὶ	ἕτοιμος ἦν δέξασθαι τῇ πόλει
[22, 11]	εὐημερίαν περιπεποιημένος. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	καὶ	Ἱέρων, ἀποπεπτωκότες τῆς Μεσσήνης, συνῆλθον
[22, 3]	τῶν ἐλαττόνων πόλεων. Φιντίας δὲ	καὶ	Ἱκέτας πρὸς ἀλλήλους πόλεμον ἐνστησάμενοι
[22, 8]	Γαλατῶν μετὰ πεντεκαίδεκα μυριάδων θυρεοφόρων	καὶ	ἱππέων μυρίων καὶ ἑτέρου ἀγοραίου
[22, 9]	μηχανάς, καὶ πολιορκίας μεγάλης γενομένης	καὶ	ἰσχυρᾶς ἐπὶ πολὺν χρόνον, βουλόμενος
[22, 7]	ἔκπλουν, τὰς Συρακόσας Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,
[22, 7]	Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν, ἑκατὸν ναυσὶν ἐφορμοῦντες
[22, 10]	καὶ παρεδόθη ἰατροῖς εἰς θεραπείαν.	καὶ	κατὰ τὴν μαντείαν καὶ τὴν
[22, 9]	τὴν Ἰαιτίνων πόλιν, ὀχυρότητι διαφέρουσαν	καὶ	κατὰ τοῦ Πανόρμου καλῶς κειμένην.
[22, 11]	δὲ Ἀννίβας παρελθὼν εἰς Μεσσήνην	καὶ	καταλαβὼν Μαμερτίνους μέλλοντας παραδιδόναι τὴν
[22, 9]	πάσης τῆς Καρχηδόνος ἐπεκράτησε δυνάμεως	καὶ	κύριος ἐγένετο πλὴν τοῦ Λιλυβαίου·
[22, 7]	συμμαχίαν Τυνδαρίωνα τὸν δυνάστην Ταυρομενίας,	καὶ	λαβὼν παρ´ αὐτοῦ στρατιώτας, κατέπλευσεν
[22, 4]	τῶν Γαλατῶν ἐπικειμένων τῇ Μακεδονίᾳ	καὶ	λεηλατούντων αὐτήν, διὰ τὸ πολλοὺς
[22, 3]	νίκῃ ἐπαιρόμενος παρετάξατο πρὸς Καρχηδονίους,	καὶ	λειφθεὶς πολλοὺς στρατιώτας ἀπέβαλε περὶ
[22, 9]	~Ὁ Πύρρος τὰ κατὰ Συρακόσας	καὶ	Λεοντίνους καταστησάμενος μετὰ δυνάμεως ἐπὶ
[22, 7]	εἰς τὰς ἰδίας πατρίδας, ἐλπίζων	καὶ	Λιβύης τυχεῖν. Ὅτι ὁ λιμὴν
[22, 8]	δοκοῦντες ἵστασαν αὐτοὺς ξυλίνους τε	καὶ	λιθίνους. Ὅτι οἱ ἐν Δελφοῖς
[22, 10]	ἐκθύμως καὶ περιπεσὼν πολλοῖς τραύμασι	καὶ	λιποψυχήσας ἐζωγρήθη. οὗτος ἀνεκομίσθη ἔμπνους
[22, 10]	δὲ χιλίους πεντακοσίους· ἀντεστράτευσαν δὲ	καὶ	Μαμερτῖνοι ἔχοντες πεζοὺς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς
[22, 2]	τῶν ἰδίων Καμπανῶν. συνήργησαν δὲ	καὶ	Μαμερτῖνοι μετὰ τῶν ληφθέντων χρημάτων
[22, 9]	ἁμιλλώμενος, πρῶτος τοῖς τείχεσιν ἐπέβαλε	καὶ	μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος τοὺς ἐπιρράξαντας
[22, 4]	καὶ ἐκπίπτειν αὐτῆς, ὧν εἷς	καὶ	Μελέαγρος, ἀδελφὸς Πτολεμαίου τοῦ Λάγου,
[22, 8]	φυλάξειν γὰρ ἅπαντα τὸν θεὸν	καὶ	μετ´ αὐτοῦ τὰς λευκὰς κόρας.
[22, 4]	ἀναβιβάσας δὲ τοὺς στρατιωτικοὺς μισθοὺς	καὶ	μεταδιδοὺς τοῖς πένησι τῆς εὐπορίας
[22, 7]	ἐν Ἰταλίᾳ ἐπολέμησεν ἔτη δύο	καὶ	μῆνας τέσσαρας. ὅτι τούτου παρασκευαζομένου
[22, 3]	κτίσας τεῖχος καὶ ἀγορὰν ἀξιόλογον	καὶ	ναοὺς θεῶν. Ὅθεν μιαιφόνου γεγονότος,
[22, 10]	περιελθόντες ἐπέρραξαν παραδόξως τοῖς Μαμερτίνοις	καὶ	νεαλεῖς ὄντες τοὺς κάμνοντας τῇ
[22, 9]	στρατόν. οὐ μέγα θαῦμα· αἰχματαὶ	καὶ	νῦν καὶ πάρος Αἰακίδαι. Συνειδότες
[22, 8]	ἀνάθημα, ἀγάλματα δὲ μόνον λίθινα	καὶ	ξύλινα καταλαβὼν κατεγέλασεν ὅτι θεοὺς
[22, 7]	ταύτης δὲ πορευομένης εἰς Συρακόσας.	καὶ	ὁ στόλος συμπαρέπλει κεκοσμημένος πρὸς
[22, 9]	οἱ μετέχοντες τοῦ συνεδρίου φίλοι	καὶ	οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων ἀποκαλοῦντες
[22, 11]	ὅτι σὺν τῷ στρατηγῷ Κίῳ	καὶ	οἱ λοιποὶ στρατιῶται πάντες ἀπολώλασιν,
[22, 10]	ἦν ὁ κίνδυνος· ἐπεὶ δὲ	καὶ	οἱ τὸν λόφον περιελθόντες ἐπέρραξαν
[22, 8]	τῶν Δαρδάνων διερχόμενοι ἅπαντες διεφθάρησαν,	καὶ	οὐδεὶς ὑπελείφθη ἀπελθεῖν οἶκον. {Ὅτι
[22, 8]	ταλαιπωρήσαντας ἀνεῖλεν, ὄντας περὶ δισμυρίους·	καὶ	οὕτως τοῖς λοιποῖς διὰ τῆς
[22, 10]	εἰς τὴν τοῦ βασιλέως παρεμβολὴν	καὶ	παρεδόθη ἰατροῖς εἰς θεραπείαν. καὶ
[22, 7]	Πύρρος ἀκινδύνως διέπλευσεν εἰς Συρακόσας,	καὶ	παρέλαβε τὴν Νῆσον παρὰ Θοίνωνος,
[22, 9]	μέγα θαῦμα· αἰχματαὶ καὶ νῦν	καὶ	πάρος Αἰακίδαι. Συνειδότες οὖν ἑαυτοῖς
[22, 4]	Γαλατῶν Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς ἐσφάγη	καὶ	πᾶσα ἡ Μακεδονικὴ δύναμις κατεκόπη
[22, 8]	τραυματίας καὶ τοὺς ἀπὸ χειμῶνος	καὶ	πείνης ταλαιπωρήσαντας ἀνεῖλεν, ὄντας περὶ
[22, 10]	στρατηγὸς τῶν Μαμερτίνων ἀγωνιζόμενος ἐκθύμως	καὶ	περιπεσὼν πολλοῖς τραύμασι καὶ λιποψυχήσας
[22, 9]	γὰρ πλῆθος καταπελτῶν ὀξυβελῶν τε	καὶ	πετροβόλων ἤθροιστο παρὰ Καρχηδονίων ὥστε
[22, 4]	περιεποιήσατο. ἐκτραπεὶς δὲ εἰς ὠμότητα	καὶ	πλεονεξίαν εἰσεπράττετο τοὺς πολιτικοὺς χρήματα,
[22, 9]	καὶ τοῖς τείχεσι προσαγαγὼν μηχανάς,	καὶ	πολιορκίας μεγάλης γενομένης καὶ ἰσχυρᾶς
[22, 8]	Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων ἀποσυλῆσαι αὐτό.	καὶ	πολλοῦ πολέμου γεγονότος, μυριάδας ἐκεῖσε
[22, 4]	πλεονεξίαν εἰσεπράττετο τοὺς πολιτικοὺς χρήματα,	καὶ	πολλοὺς μὲν ἄνδρας, οὐκ ὀλίγας
[22, 10]	καὶ Ἀγυρίου. ἐχυροῦ δὲ ὄντος	καὶ	πολλοὺς στρατιώτας ἔχοντος, ἐκπολιορκήσας τὸ
[22, 3]	Φιντίας τῶν πόλεων βιαίως ἄρχων	καὶ	πολλοὺς τῶν εὐπόρων ἀναιρῶν ὑπὸ
[22, 7]	Σωσιστράτου. οὗτος δὲ ἐκυρίευσεν Ἀκράγαντος	καὶ	πολλῶν ἄλλων πόλεων, ἔχων στρατιώτας
[22, 3]	πολεμικῶν ἄπειρος, φύσει δὲ θρασὺς	καὶ	προπετὴς οὐδὲν τῶν χρησίμων προενοεῖτο·
[22, 8]	Βρέννος τρισὶ πληγαῖς. βαρυνόμενος δὲ	καὶ	πρὸς θάνατον, συναγαγὼν τὸν λαὸν
[22, 4]	δωρεαῖς τιμήσας δορυφόροις ἐχρῆτο πιστοῖς	καὶ	πρὸς τὰς κολάσεις εὐθέτοις διὰ
[22, 9]	χρόνον, βουλόμενος φιλοδοξῆσαι ὁ βασιλεὺς	καὶ	πρὸς τὴν Ἡρακλέους τάξιν ἁμιλλώμενος,
[22, 7]	στρατιώτας, κατέπλευσεν εἰς τὴν Κατάνην.	καὶ	προσδεχθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγάλως
[22, 11]	μέλλοντας παραδιδόναι τὴν πόλιν ἀνέπεισε,	καὶ	προσποιησάμενος βοήθειαν εἰσήγαγεν εἰς τὴν
[22, 9]	δὲ χιλίους πεντακοσίους καὶ ἐλέφαντας.	καὶ	πρώτην πόλιν Ἡράκλειαν ὑπηγάγετο φρουρουμένην
[22, 9]	ἀπὸ τῆς γῆς προσόδους ἐτείχισαν	καὶ	πύργους πυκνοὺς ἐποίησαν, καὶ τάφρον
[22, 4]	Πτολεμαῖος, πρὸς δὲ τούτοις Ἀλέξανδρος	καὶ	Πύρρος ὁ Ἠπειρώτης· οἱ πάντες
[22, 8]	ἅπασαν· πορευόμενοι δὲ πρὸς Θερμοπύλας,	καὶ	σπανιζούσης αὐτοῦ τροφῆς, ἀπέλιπον ἄλλους
[22, 7]	τὴν πόλιν καὶ τὰ φρούρια	καὶ	στρατιώτας πεζοὺς τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[22, 11]	τῆς Μεσσήνης, συνῆλθον εἰς σύλλογον	καὶ	συμμαχίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι συνέθεντο
[22, 9]	αὐτῶν, λέγοντες τὴν πόλιν παραδώσειν	καὶ	συμμάχους γενέσθαι. αὐτοῦ δὲ ἀναλαβόντος
[22, 1]	ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῶν φίλων	καὶ	συμμάχων κινδυνεύειν. ~Ὅτι Δέκιος ὁ
[22, 5]	νικήσας τὴν τῶν ἡττημένων βλάβην	καὶ	συμφορὰν ἀνεδέδεκτο. Ὅτι Κινέας πρεσβευτὴς
[22, 7]	Συράκοσαν, λέγοντες τὰς πόλεις παραδώσειν	καὶ	συνεργήσειν τῷ Πύρρῳ. ὁ δὲ
[22, 4]	αὐτοῦ καλέσας ὡς ἐπὶ θυσίαν	καὶ	σφαγιάσας τοῖς θεοῖς τά τε
[22, 7]	μυρίους. καὶ τὸν μὲν Θοίνωνα	καὶ	Σωσίστρατον καὶ τοὺς Συρακοσίους κατήλλαξε
[22, 7]	δὲ ἄλλην πόλιν παρὰ Συρακοσίων	καὶ	Σωσιστράτου. οὗτος δὲ ἐκυρίευσεν Ἀκράγαντος
[22, 6]	ἐκβάλλεται τῆς τυραννίδος. Ὅτι Θοίνων	καὶ	Σώστρατος διαδεξάμενοι Ἱκέταν, οὕτω πάλιν
[22, 6]	Ὅτι Θοίνωνος τῆς Νήσου κυριεύοντος,	καὶ	Σωστράτου τῆς Συρακόσης τυραννοῦντος, ἔχοντες
[22, 8]	τὸν θεὸν εἰ τὰ χρήματα	καὶ	τὰ τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας
[22, 7]	παραδώσειν τῷ βασιλεῖ τὴν πόλιν	καὶ	τὰ φρούρια καὶ στρατιώτας πεζοὺς
[22, 8]	τὸν θεὸν ἐᾶν τὰ ἀναθήματα	καὶ	τἄλλα τὰ πρὸς τὸν κόσμον
[22, 10]	στρατιωτῶν χιλίων πεντακοσίων. εὐθὺς δὲ	καὶ	τἄλλα χωρία χειρούμενος, κατήντησεν ἐπὶ
[22, 8]	καὶ τοὺς τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι	καὶ	τὰς ἁμάξας καύσαντας εὐζώνους εἰς
[22, 8]	τὰ χρήματα καὶ τὰ τέκνα	καὶ	τὰς γυναῖκας ἀποκομίσωσιν ἐκ τοῦ
[22, 2]	κατέσφαξεν αὐτοὺς καὶ τὰς κτήσεις	καὶ	τὰς γυναῖκας ἰδιοποιήσατο. Καμπανοὶ δὲ
[22, 7]	τε βέλη καὶ τὰς μηχανὰς	καὶ	τὰς ἐν τῇ πόλει παρασκευάς·
[22, 2]	ὠμότητα· τοὺς γὰρ Ῥηγίνους σφάξαντες	καὶ	τὰς κτήσεις διελόμενοι κατέσχον τὴν
[22, 2]	Πύρρον τὸν βασιλέα κατέσφαξεν αὐτοὺς	καὶ	τὰς κτήσεις καὶ τὰς γυναῖκας
[22, 7]	βασιλεὺς παραλαβὼν τά τε βέλη	καὶ	τὰς μηχανὰς καὶ τὰς ἐν
[22, 3]	αὕτη παραθαλάσσιος. καθαιρῶν τὰ τείχη	καὶ	τὰς οἰκίας, τοὺς λαοὺς τῆς
[22, 2]	ἔγημαν τὰς τῶν ἰδιοξένων γυναῖκας	καὶ	τὰς τῶν σφαγέντων κτήσεις κατέσχον·
[22, 9]	ταύτης τῆς προσηγορίας. εἷλε δὲ	καὶ	ταύτην κατὰ κράτος· καὶ τῶν
[22, 9]	ἐτείχισαν καὶ πύργους πυκνοὺς ἐποίησαν,	καὶ	τάφρον ὀρύξαντες μέγαν, διεπρεσβεύσαντο πρὸς
[22, 7]	τὰς ναῦς καὶ τοὺς ἐλέφαντας	καὶ	τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ
[22, 8]	Ἕλληνες ἐπιτιθέμενοι τὰς οὐραγίας ἀπέκοπτον	καὶ	τὴν ἀποσκευὴν ἦραν ἅπασαν· πορευόμενοι
[22, 5]	ἔλαβον ταῦτα, πάντες δὲ μίαν	καὶ	τὴν αὐτὴν ἀπόκρισιν ἔδωκαν αὐτῷ,
[22, 2]	ἐξαργυρισάμενος τὰς τῶν ἠτυχηκότων κτήσεις	καὶ	τὴν διαίρεσιν τῆς ὠφελείας ἄδικον
[22, 10]	ὀφρῦν τινα περὶ τὸν ποταμὸν	καὶ	τὴν εὐκαιρίαν τοῦ τόπου πλεονεκτούντων,
[22, 10]	δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους,	καὶ	τὴν μὲν Ἅλαισαν παραδόσει προσηγάγετο,
[22, 3]	ἐνστησάμενοι παρετάξαντο περὶ τὸν Ὕβλαιον,	καὶ	τὴν νίκην Ἱκέτας ἀπηνέγκατο. καταδρομὰς
[22, 6]	ὁρμῆσαι κατ´ αὐτοῦ τὸν ὗν	καὶ	τὴν πλευρὰν αὐτοῦ τοῖς ὀδοῦσι
[22, 9]	τῶν κατὰ Σικελίαν, ἀφ´ οὗ	καὶ	τὴν πόλιν συμβέβηκε τετευχέναι ταύτης
[22, 10]	θεραπείαν. καὶ κατὰ τὴν μαντείαν	καὶ	τὴν τῶν ἱεροσκόπων πρόρρησιν νυκτερεύσαντος
[22, 7]	στρατεύοντες, τειχήρεις συνεῖχον τοὺς Συρακοσίους,	καὶ	τὴν χώραν αὐτῶν κατατρέχοντες ἔρημον
[22, 2]	ἐκδικῶν κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον	καὶ	τῆς ὁράσεως αὐτὸν ἀπεστέρησε καὶ
[22, 2]	ἱκανῶς κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον	καὶ	τῆς ὁράσεως αὐτὸν στερήσας ἔφυγεν
[22, 4]	σπλάγχνα τοῖς συνομόσασιν ἔδωκε φαγεῖν	καὶ	τὸ αἷμα κεράσας οἴνῳ πιεῖν
[22, 9]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀγωνιζομένων	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς. τοσοῦτον
[22, 10]	λόφον τὸν ὀνομαζόμενον Θώρακα περιελθεῖν	καὶ	τοῖς πολεμίοις κατὰ νώτου προσπεσεῖν·
[22, 9]	ταύτην ἐξελεῖν διὰ πολιορκίας. διὸ	καὶ	τοῖς τείχεσι προσαγαγὼν μηχανάς, καὶ
[22, 2]	Δέκιος, τὸ γένος Καμπανός, πλεονεξίᾳ	καὶ	τόλμῃ διαφέρων ἐμιμήσατο τὴν τῶν
[22, 7]	ἔχων στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς μυρίους.	καὶ	τὸν μὲν Θοίνωνα καὶ Σωσίστρατον
[22, 8]	δὲ τοῦτον θάψας, τοὺς τραυματίας	καὶ	τοὺς ἀπὸ χειμῶνος καὶ πείνης
[22, 7]	τὸν λαὸν εἰς τὰς ναῦς	καὶ	τοὺς ἐλέφαντας καὶ τὴν ἄλλην
[22, 3]	ἐμισήθη τῶν οὐσῶν ὑπ´ αὐτῷ,	καὶ	τοὺς πρὸς φρουρὰν ὄντας ἐδίωξαν,
[22, 9]	μὲν πόλιν ἔλαβε παρὰ Σωσιστράτου	καὶ	τοὺς στρατιώτας, πεζοὺς μὲν ὀκτακισχιλίους,
[22, 7]	τὸν μὲν Θοίνωνα καὶ Σωσίστρατον	καὶ	τοὺς Συρακοσίους κατήλλαξε καὶ εἰς
[22, 8]	τοῖς Γαλάταις, συμβουλεύσας αὐτοῖς ἑαυτὸν	καὶ	τοὺς τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ
[22, 4]	ὁ αὐτὸς Ἀπολλόδωρος Γαλάτας εὑρὼν	καὶ	τούτοις ὅπλα διδοὺς καὶ δωρεαῖς
[22, 9]	ἀπολειπομένους τῶν Ἠπειρωτῶν· παρέλαβε δὲ	καὶ	τριάκοντα πόλεις ὧν ἦρχε Σωσίστρατος.
[22, 9]	τινα παλαιὰν συνήθειαν, ἅπαντας ἀνέσκαψαν	καὶ	τυμβωρυχήσαντες τὰ μὲν χρήματα διείλαντο,
[22, 10]	προσηγάγετο, ὑπὸ δὲ τῶν Ἀβακαινίνων	καὶ	Τυνδαριτῶν προθύμως προσδεχθεὶς ἐκυρίευσε τῶν
[22, 9]	τὸ ἱερὸν τῆς Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς	καὶ	τῶν ἄλλων λαφύρων τὰ πολυτελέστατα,
[22, 9]	ἐπιρράξαντας Καρχηδονίους ἀπέκτεινε· συνεπιλαβομένων δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων φίλων, κατὰ κράτος
[22, 9]	δὲ καὶ ταύτην κατὰ κράτος·	καὶ	τῶν Ἑρκτῶν κατασχὼν τὸ ὀχύρωμα,
[22, 10]	περὶ τὸ ῥεῖθρον ἱππομαχίας, ἅμα	καὶ	τῶν πεζῶν ἐκ προστάξεως τοῦ
[22, 1]	τῆς ἰδίας πατρίδος ἀγωνίζεσθαι, ἀλλὰ	καὶ	ὑπὲρ τῶν φίλων καὶ συμμάχων
[22, 2]	καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν ἀπεστέρησε	καὶ	φεύγει ἐκ Μεσσήνης. Ὅτι εἰς
[22, 3]	ταχὺ ταπεινωθεὶς μετεβάλετο τὸν τρόπον	καὶ	φιλανθρωπότερον ἄρχων διακατέσχεν αὐτοὺς ὑπὸ
[22, 9]	δὲ ἐχούσης φρουρὰν ἀξιόλογον Καρχηδονίων	καὶ	φύσιν ἐχούσης ὀχυρὰν καὶ δυσπολιόρκητον,
[22, 9]	ὑπὲρ διαλύσεως καὶ εἰρήνης συνθέσθαι	καὶ	χρημάτων πλῆθος δοῦναι. τοῦ βασιλέως
[22, 7]	προσδεχθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγάλως	καὶ	χρυσοῖς στεφάνοις στεφθείς, ἀπεβίβασε τὴν
[22, 4]	τιμωρίᾳ βιαζόμενος ἠνάγκασε πάντας ἄργυρον	καὶ	χρυσὸν παραδιδόναι. εἶχε δὲ τυραννίδος
[22, 7]	ὁ λιμὴν ὁ Κορινθιακὸς Λέχαιον	καλεῖται.	~Ὅτι Βρέννος ὁ βασιλεὺς Γαλατῶν
[22, 4]	συνωμοσίαν, μειρακίσκον τινὰ φίλον αὐτοῦ	καλέσας	ὡς ἐπὶ θυσίαν καὶ σφαγιάσας
[22, 9]	τῶν Πανορμιτῶν πόλιν, ἔχουσαν λιμένα	κάλλιστον	τῶν κατὰ Σικελίαν, ἀφ´ οὗ
[22, 4]	δὲ τυραννίδος εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον	Καλλιφῶντα	τὸν Σικελόν, συνδιατετριφότα πολλοῖς τοῖς
[22, 9]	διαφέρουσαν καὶ κατὰ τοῦ Πανόρμου	καλῶς	κειμένην. τῶν δὲ Ἰαιτίνων ἑκουσίως
[22, 10]	Μαμερτίνοις καὶ νεαλεῖς ὄντες τοὺς	κάμνοντας	τῇ μάχῃ ῥᾳδίως ἀνῄρουν, τότε
[22, 6]	μυρίους διεπολέμουν ἀλλήλοις· ἀμφότεροι δὲ	κάμνοντες	ἐν τῷ πολέμῳ διεπρεσβεύοντο πρὸς
[22, 7]	ἔρημον κατεσκεύασαν. διὸ τῷ πολέμῳ	κάμνοντες	οἱ Συρακόσιοι τὰς ἐλπίδας εἶχον
[22, 2]	κτήσεις καὶ τὰς γυναῖκας ἰδιοποιήσατο.	Καμπανοὶ	δὲ οὗτοι ἦσαν, καὶ ἐποίησαν
[22, 2]	οἱ δὲ περὶ τὸν Δέκιον	Καμπανοὶ	δοθέντες ὑπὸ Ῥωμαίων φύλακες τῶν
[22, 2]	δὲ χιλίαρχος Δέκιος, τὸ γένος	Καμπανός,	πλεονεξίᾳ καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐμιμήσατο
[22, 2]	Ῥηγίου, φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν συνασεβησάντων	Καμπανῶν.	οὐ μὴν ἐξέφυγον τὴν τιμωρίαν
[22, 2]	Ῥηγίου φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν ἰδίων	Καμπανῶν.	συνήργησαν δὲ καὶ Μαμερτῖνοι μετὰ
[22, 2]	τῆς πατρίδος τιμωρίαν λαμβάνων ἱκανῶς	κανθαρίσιν	ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ τῆς
[22, 2]	τὴν ὕβριν τῆς πατρίδος ἐκδικῶν	κανθαρίσιν	ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ τῆς
[22, 9]	ἐκ διαδοχῆς· ἠμύναντο δὲ οἱ	Καρχηδόνιοι	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀγωνιζομένων
[22, 9]	διεβίβασαν ἐκ τῆς Λιβύης οἱ	Καρχηδόνιοι	δύναμιν ἀξιόλογον εἰς τὸ Λιλύβαιον·
[22, 7]	πρὸς τὸν ἔκπλουν, τὰς Συρακόσας	Καρχηδόνιοι	ἐπολιόρκουν καὶ κατὰ γῆν καὶ
[22, 11]	περιβόητον εὐημερίαν περιπεποιημένος. Οἱ δὲ	Καρχηδόνιοι	καὶ Ἱέρων, ἀποπεπτωκότες τῆς Μεσσήνης,
[22, 7]	πλησίον ἐγένοντο Συρακόσης, οἱ μὲν	Καρχηδόνιοι	προαπεσταλκότες τριάκοντα ναῦς διά τινας
[22, 6]	τὰς μετ´ αὐτοῦ δυνάμεις. Ὅτι	Καρχηδόνιοι	συμμαχίαν ποιήσαντες μετὰ Ῥωμαίων πεντακοσίους
[22, 9]	δὲ τὸ Λιλύβαιον συγχωρῆσαι τοῖς	Καρχηδονίοις,	οἱ μετέχοντες τοῦ συνεδρίου φίλοι
[22, 9]	μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος τοὺς ἐπιρράξαντας	Καρχηδονίους	ἀπέκτεινε· συνεπιλαβομένων δὲ καὶ τῶν
[22, 3]	τῇ νίκῃ ἐπαιρόμενος παρετάξατο πρὸς	Καρχηδονίους,	καὶ λειφθεὶς πολλοὺς στρατιώτας ἀπέβαλε
[22, 9]	τὰ τείχη σαλεῦσαι. τῶν δὲ	Καρχηδονίων	ἀντιμαχομένων διὰ τὸ πετρώδη εἶναι
[22, 9]	Ἐνναῖοι λέγοντες τὴν φρουρὰν τὴν	Καρχηδονίων	ἐκβεβληκέναι, ἣν εἶχον ὅπως μὴ
[22, 9]	αὕτη γὰρ ἡ πόλις ὑπὸ	Καρχηδονίων	ἐκτίσθη μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς
[22, 9]	πλῆθος. ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν τῶν	Καρχηδονίων	ἐπικράτειαν, ἔχων πεζοὺς τρισμυρίους, ἱππεῖς
[22, 9]	Ἐρυκίνης δὲ ἐχούσης φρουρὰν ἀξιόλογον	Καρχηδονίων	καὶ φύσιν ἐχούσης ὀχυρὰν καὶ
[22, 9]	πόλιν Ἡράκλειαν ὑπηγάγετο φρουρουμένην ὑπὸ	Καρχηδονίων·	μετὰ δὲ ταῦτα Ἀζῶνας παρέλαβεν.
[22, 9]	ἐκτίσθη μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς	Καρχηδονίων	Μοτύης ὑπὸ Διονυσίου τοῦ τυράννου.
[22, 6]	οἱ Μεσσηνίους δολοφονήσαντες συμμαχίαν μετὰ	Καρχηδονίων	ποιήσαντες, ἔκριναν κοινῇ διακωλύειν Πύρρον
[22, 11]	πράγματα. Ἀννίβας γὰρ ὁ τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγὸς ἔτυχεν ὁρμῶν ἐν τῇ
[22, 9]	τε καὶ πετροβόλων ἤθροιστο παρὰ	Καρχηδονίων	ὥστε τὸ τεῖχος μὴ χωρεῖν
[22, 9]	κατασχὼν τὸ ὀχύρωμα, πάσης τῆς	Καρχηδόνος	ἐπεκράτησε δυνάμεως καὶ κύριος ἐγένετο
[22, 6]	καταστροφήν, ὗν ἄγριον κυνηγοῦντος, ὁρμῆσαι	κατ´	αὐτοῦ τὸν ὗν καὶ τὴν
[22, 7]	τὰς Συρακόσας Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, ἑκατὸν
[22, 3]	στερήσας ἔφυγεν ἐκ τῆς Μεσσήνης.	~Κατὰ	δὲ Σικελίαν ἦσαν τύραννοι Ἱκέτας
[22, 8]	πρὸς οἶκον τὴν πορείαν ἐποιεῖτο.	κατὰ	δὲ τὰς δυσχωρίας οἱ Ἕλληνες
[22, 4]	Μακεδονικὴ δύναμις κατεκόπη καὶ διεφθάρη.	{Κατὰ	δὲ τοὺς χρόνους τούτους, τῶν
[22, 4]	Ἠπειρώτης· οἱ πάντες ἔτη τρία	κατὰ	Διόδωρον. Ὅτι Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος τυραννίδι
[22, 7]	ἐπολιόρκουν καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν, ἑκατὸν ναυσὶν ἐφορμοῦντες τῷ
[22, 9]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων φίλων,	κατὰ	κράτος εἷλε τὴν πόλιν. φρουρὰν
[22, 10]	ἀπαλλαγεὶς ἐκ τῆς πολεμίας, Μύλας	κατὰ	κράτος ἑλὼν ἐκυρίευσε στρατιωτῶν χιλίων
[22, 9]	προσηγορίας. εἷλε δὲ καὶ ταύτην	κατὰ	κράτος· καὶ τῶν Ἑρκτῶν κατασχὼν
[22, 11]	τύχη εἴασε παντελῶς πεσεῖν τὰ	κατὰ	Μαμερτίνους πράγματα. Ἀννίβας γὰρ ὁ
[22, 10]	Θώρακα περιελθεῖν καὶ τοῖς πολεμίοις	κατὰ	νώτου προσπεσεῖν· αὐτὸς δὲ τὴν
[22, 9]	πόλιν, ἔχουσαν λιμένα κάλλιστον τῶν	κατὰ	Σικελίαν, ἀφ´ οὗ καὶ τὴν
[22, 10]	αὐτὸς δὲ τὴν δύναμιν ἐκτάξας,	κατὰ	στόμα ἀπήντα. γενομένης δὲ περὶ
[22, 9]	λευκὰς κόρας. ~Ὁ Πύρρος τὰ	κατὰ	Συρακόσας καὶ Λεοντίνους καταστησάμενος μετὰ
[22, 11]	ἀκούσας δὲ τὸ παράδοξον ἧκε	κατὰ	τάχος εἰς τὸν βασιλέα, τῷ
[22, 10]	παρεδόθη ἰατροῖς εἰς θεραπείαν. καὶ	κατὰ	τὴν μαντείαν καὶ τὴν τῶν
[22, 5]	αὐτὸν τῶν ἰδιοξένων πῶς τὰ	κατὰ	τὴν μάχην ἀπήντησεν αὐτῷ, εἰπεῖν
[22, 5]	ἁπάσας τὰς νίκας ἔσχε Καδμείας	κατὰ	τὴν παροιμίαν· οἱ γὰρ ἡττηθέντες
[22, 4]	τὸν Σικελόν, συνδιατετριφότα πολλοῖς τοῖς	κατὰ	τὴν Σικελίαν τυράννοις. ~Ὅτι ἡ
[22, 8]	Ὅτι οἱ ἐν Δελφοῖς ὄντες	κατὰ	τὴν τῶν Γαλατῶν ἔφοδον θεωροῦντες
[22, 9]	συγχωρεῖν τοῖς βαρβάροις ἐπιβάθραν ἔχειν	κατὰ	τῆς Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης
[22, 9]	τοῖς τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ	κατά	τινα παλαιὰν συνήθειαν, ἅπαντας ἀνέσκαψαν
[22, 2]	δὲ οὗτοι ἦσαν, καὶ ἐποίησαν	κατὰ	τὸν ὅμοιον τρόπον Μαμερτίνοις, ὥσπερ
[22, 9]	Ἰαιτίνων πόλιν, ὀχυρότητι διαφέρουσαν καὶ	κατὰ	τοῦ Πανόρμου καλῶς κειμένην. τῶν
[22, 9]	οἱ δὲ πυθόμενοί τινων ὅτι	κατὰ	τοὺς βασιλικοὺς τάφους τοῖς τετελευτηκόσι
[22, 8]	τὸν κόσμον τῶν θεῶν ἀνήκοντα	κατὰ	χώραν ἐν τῷ μαντείῳ· φυλάξειν
[22, 3]	καὶ τὴν νίκην Ἱκέτας ἀπηνέγκατο.	καταδρομὰς	δὲ πρὸς ἀλλήλους ποιούμενοι τὰς
[22, 8]	δὲ μόνον λίθινα καὶ ξύλινα	καταλαβὼν	κατεγέλασεν ὅτι θεοὺς ἀνθρωπομόρφους εἶναι
[22, 11]	Ἀννίβας παρελθὼν εἰς Μεσσήνην καὶ	καταλαβὼν	Μαμερτίνους μέλλοντας παραδιδόναι τὴν πόλιν
[22, 7]	διά τινας χρείας ἀναγκαίας, ταῖς	καταλελειμμέναις	οὐκ ἐτόλμησαν πολεμῆσαι. διόπερ Πύρρος
[22, 7]	αὐτοῦ στρατιώτας, κατέπλευσεν εἰς τὴν	Κατάνην.	καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[22, 9]	τῆς παρασκευῆς. τοσοῦτον γὰρ πλῆθος	καταπελτῶν	ὀξυβελῶν τε καὶ πετροβόλων ἤθροιστο
[22, 7]	δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς κατῆρεν. ἐντεῦθεν	καταπλεύσας	τὸν πορθμὸν καὶ διάρας Σικελίαν,
[22, 5]	ἁρμόζειν τὴν δωρεάν, ἐὰν δὲ	καταπράξηται	τὴν εἰρήνην καὶ γένηται φίλος
[22, 9]	πολιορκίαν. κρίνας οὖν στόλον μέγαν	κατασκευάζειν,	καὶ διὰ τούτου θαλασσοκρατήσας δυνάμεις
[22, 9]	ἐπεβάλετο κρείττονας μηχανὰς ὁ βασιλεὺς	κατασκευάζειν	τῶν ἐκ Συρακούσης ἐνεχθεισῶν αὐτῷ,
[22, 8]	τὰ οἰκεῖα ἐπανελθεῖν· βασιλέα δὲ	καταστῆσαι	Κιχώριον. Βρέννος δὲ ἄκρατον πολὺν
[22, 9]	τὰ κατὰ Συρακόσας καὶ Λεοντίνους	καταστησάμενος	μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὴν Ἀκράγαντα
[22, 9]	εἷλε τὴν πόλιν. φρουρὰν δὲ	καταστήσας	ἐν αὐτῇ, ἀπῆρε πρὸς τὴν
[22, 11]	εἰρημένον τρόπον. ὁ δὲ Ἱέρων	καταστρατηγηθεὶς	ὑπὸ τοῦ Φοίνικος, τὴν πολιορκίαν
[22, 11]	δὲ ἔργῳ σπεύδων τὸν Ἱέρωνα	καταστρατηγῆσαι	δι´ ἀπάτης. ὁ μὲν βασιλεὺς
[22, 9]	ὁ βασιλεὺς πλησίον τῶν τειχῶν	καταστρατοπεδεύσας,	τὸ μὲν πρῶτον συνεχεῖς τοῖς
[22, 6]	ὄναρ δηλοῦν τὴν τοῦ βίου	καταστροφήν,	ὗν ἄγριον κυνηγοῦντος, ὁρμῆσαι κατ´
[22, 9]	κατὰ κράτος· καὶ τῶν Ἑρκτῶν	κατασχὼν	τὸ ὀχύρωμα, πάσης τῆς Καρχηδόνος
[22, 7]	Συρακοσίους, καὶ τὴν χώραν αὐτῶν	κατατρέχοντες	ἔρημον κατεσκεύασαν. διὸ τῷ πολέμῳ
[22, 7]	ἃς παρέλαβεν ἐν ταῖς Συρακόσαις	κατάφρακτοι	ἑκατὸν εἴκοσι καὶ ἄφρακτοι εἴκοσι·
[22, 8]	μόνον λίθινα καὶ ξύλινα καταλαβὼν	κατεγέλασεν	ὅτι θεοὺς ἀνθρωπομόρφους εἶναι δοκοῦντες
[22, 4]	καὶ πᾶσα ἡ Μακεδονικὴ δύναμις	κατεκόπη	καὶ διεφθάρη. {Κατὰ δὲ τοὺς
[22, 10]	ἐπικειμένων τῶν Συρακοσίων δυνάμει, πάντας	κατέκοψαν.	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Μαμερτίνων
[22, 2]	ὡς φίλοι τὴν μὲν πόλιν	κατελάβοντο,	τοὺς δὲ Μεσσηνίους ἐπὶ τῆς
[22, 9]	Μακεδονικῆς βασιλείας, τοὺς Γαλάτας ἐκεῖσε	κατέλιπεν.	οἱ δὲ πυθόμενοί τινων ὅτι
[22, 7]	καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ στρατιώτας,	κατέπλευσεν	εἰς τὴν Κατάνην. καὶ προσδεχθεὶς
[22, 10]	ἐκπολιορκήσας τὸ χωρίον τοῦτο μὲν	κατέσκαψε,	τοὺς δὲ φρουροῦντας ἀπολύσας τῶν
[22, 7]	τὴν χώραν αὐτῶν κατατρέχοντες ἔρημον	κατεσκεύασαν.	διὸ τῷ πολέμῳ κάμνοντες οἱ
[22, 10]	Τυνδαριτῶν. ἐμβαλὼν δὲ εἰς Μεσσήνην	κατεστρατοπέδευσε	παρὰ τὸν Λοίτανον ποταμόν, πεζοὺς
[22, 2]	Ῥηγίου διὰ Πύρρον τὸν βασιλέα	κατέσφαξεν	αὐτοὺς καὶ τὰς κτήσεις καὶ
[22, 2]	καὶ τὰς τῶν σφαγέντων κτήσεις	κατέσχον·	οἱ δὲ περὶ τὸν Δέκιον
[22, 2]	σφάξαντες καὶ τὰς κτήσεις διελόμενοι	κατέσχον	τὴν πόλιν ὡς δορίκτητον. ὁ
[22, 7]	καὶ Σωσίστρατον καὶ τοὺς Συρακοσίους	κατήλλαξε	καὶ εἰς ὁμόνοιαν ἤγαγεν, ὡς
[22, 10]	δὲ καὶ τἄλλα χωρία χειρούμενος,	κατήντησεν	ἐπὶ τὸ Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ
[22, 7]	τὸν πορθμὸν καὶ διάρας Σικελίαν,	κατῆρεν	εἰς τὴν Ταυρομένιον. ἐκεῖθεν προσλαβόμενος
[22, 7]	Τάραντος, καὶ δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς	κατῆρεν.	ἐντεῦθεν καταπλεύσας τὸν πορθμὸν καὶ
[22, 9]	γὰρ ἐκ ταύτης ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες	κατῴκισαν	εἰς τὸ Λιλύβαιον. τοῦ δὲ
[22, 8]	ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ τὰς ἁμάξας	καύσαντας	εὐζώνους εἰς τὰ οἰκεῖα ἐπανελθεῖν·
[22, 9]	καὶ κατὰ τοῦ Πανόρμου καλῶς	κειμένην.	τῶν δὲ Ἰαιτίνων ἑκουσίως προσχωρησάντων,
[22, 10]	χειρούμενος, κατήντησεν ἐπὶ τὸ Ἀμήσελον,	κείμενον	μεταξὺ Κεντοριπίνων καὶ Ἀγυρίου. ἐχυροῦ
[22, 7]	Συρακόσας. καὶ ὁ στόλος συμπαρέπλει	κεκοσμημένος	πρὸς ναυμαχίαν. ὡς δὲ πλησίον
[22, 10]	δὲ χώρας τὴν μὲν τοῖς	Κεντοριπίνοις,	τὴν δὲ τοῖς Ἀγυριναίοις ἐδωρήσατο.
[22, 10]	ἐπὶ τὸ Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ	Κεντοριπίνων	καὶ Ἀγυρίου. ἐχυροῦ δὲ ὄντος
[22, 4]	ἔδωκε φαγεῖν καὶ τὸ αἷμα	κεράσας	οἴνῳ πιεῖν παρεκελεύσατο. Ὅτι ὁ
[22, 5]	ἔχειν, τοὺς δὲ ἡττημένους μηδὲν	κινδυνεύειν	διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας.
[22, 1]	ὑπὲρ τῶν φίλων καὶ συμμάχων	κινδυνεύειν.	~Ὅτι Δέκιος ὁ Ῥωμαῖος χιλίαρχος
[22, 8]	ἔφοδον θεωροῦντες πλησίον ὄντα τὸν	κίνδυνον	ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν εἰ τὰ
[22, 10]	μέν τινος ἰσόρροπος ἦν ὁ	κίνδυνος·	ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ τὸν
[22, 5]	βλάβην καὶ συμφορὰν ἀνεδέδεκτο. Ὅτι	Κινέας	πρεσβευτὴς ἀποσταλεὶς παρὰ Πύρρου περὶ
[22, 8]	οἰκεῖα ἐπανελθεῖν· βασιλέα δὲ καταστῆσαι	Κιχώριον.	Βρέννος δὲ ἄκρατον πολὺν ἐμφορησάμενος
[22, 8]	ἄκρατον πολὺν ἐμφορησάμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξε.	Κιχώριος	δὲ τοῦτον θάψας, τοὺς τραυματίας
[22, 11]	γενομένης ὅτι σὺν τῷ στρατηγῷ	Κίῳ	καὶ οἱ λοιποὶ στρατιῶται πάντες
[22, 10]	θέλοντος περὶ πολλοῦ θεραπεῦσαι τὸν	Κίων,	ἧκόν τινες ἵππους φέροντες ἐκ
[22, 10]	δὲ μʹ στρατηγὸν δὲ εἶχον	Κίων.	οὗτος δὲ μάντεις ἀθροίσας ἱεροσκόπους,
[22, 10]	πολέμου εἰς τὸν βασιλέα. ὁ	Κίως	δὲ ἐπιγνοὺς τὸν τοῦ ἰδίου
[22, 6]	συμμαχίαν μετὰ Καρχηδονίων ποιήσαντες, ἔκριναν	κοινῇ	διακωλύειν Πύρρον τὴν εἰς Σικελίαν
[22, 11]	συμμαχίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι συνέθεντο	κοινῇ	πολεμῆσαι Μεσσήνην.
[22, 4]	ἐχρῆτο πιστοῖς καὶ πρὸς τὰς	κολάσεις	εὐθέτοις διὰ τὴν ὠμότητα. τὰς
[22, 7]	στόλος σὺν ταῖς μετ´ αὐτοῦ	κομισθείσαις	πλείους διακοσίων. ἐν τούτῳ δὲ
[22, 8]	διὰ τοῦ χρησμοῦ προσαγορευομένας λευκὰς	κόρας.	~Ὁ Πύρρος τὰ κατὰ Συρακόσας
[22, 8]	καὶ μετ´ αὐτοῦ τὰς λευκὰς	κόρας.	ὄντων δὲ ἐν τῷ τεμένει
[22, 7]	τυχεῖν. Ὅτι ὁ λιμὴν ὁ	Κορινθιακὸς	Λέχαιον καλεῖται. ~Ὅτι Βρέννος ὁ
[22, 8]	καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὸν	κόσμον	τῶν θεῶν ἀνήκοντα κατὰ χώραν
[22, 4]	ἐπεμβαίνοντας τῇ βασιλείᾳ πρὸς βραχὺ	κρατεῖν	καὶ ἐκπίπτειν αὐτῆς, ὧν εἷς
[22, 9]	καὶ τῶν ἄλλων φίλων, κατὰ	κράτος	εἷλε τὴν πόλιν. φρουρὰν δὲ
[22, 10]	ἐκ τῆς πολεμίας, Μύλας κατὰ	κράτος	ἑλὼν ἐκυρίευσε στρατιωτῶν χιλίων πεντακοσίων.
[22, 9]	εἷλε δὲ καὶ ταύτην κατὰ	κράτος·	καὶ τῶν Ἑρκτῶν κατασχὼν τὸ
[22, 9]	δὲ τραυματιζομένων, ἠλαττοῦτο Πύρρος. ἐπεβάλετο	κρείττονας	μηχανὰς ὁ βασιλεὺς κατασκευάζειν τῶν
[22, 9]	βίας ἅλωσιν, ἔλυσε τὴν πολιορκίαν.	κρίνας	οὖν στόλον μέγαν κατασκευάζειν, καὶ
[22, 4]	Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι	κρίνας	τὴν συνωμοσίαν, μειρακίσκον τινὰ φίλον
[22, 6]	πατάξαι καὶ διελάσαντα τὴν πληγὴν	κτεῖναι.	Ὅτι Ἱκέτας ἐννέα ἔτη δυναστεύσας
[22, 2]	γὰρ Ῥηγίνους σφάξαντες καὶ τὰς	κτήσεις	διελόμενοι κατέσχον τὴν πόλιν ὡς
[22, 3]	δὲ πρὸς ἀλλήλους ποιούμενοι τὰς	κτήσεις	διήρπασαν, τὴν δὲ χώραν ἀγεώργητον
[22, 2]	βασιλέα κατέσφαξεν αὐτοὺς καὶ τὰς	κτήσεις	καὶ τὰς γυναῖκας ἰδιοποιήσατο. Καμπανοὶ
[22, 2]	Δέκιος ἐξαργυρισάμενος τὰς τῶν ἠτυχηκότων	κτήσεις	καὶ τὴν διαίρεσιν τῆς ὠφελείας
[22, 2]	γυναῖκας καὶ τὰς τῶν σφαγέντων	κτήσεις	κατέσχον· οἱ δὲ περὶ τὸν
[22, 2]	σφάξαντες. εἶτα τὴν διαίρεσιν τῆς	κτήσεως	τῶν ἠτυχηκότων ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν
[22, 3]	ἀπέβαλε περὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν.	κτίζει	δὲ Φιντίας πόλιν, ὀνομάσας αὐτὴν
[22, 3]	Γέλας εἰς τὴν Φιντιάδα μετήνεγκε,	κτίσας	τεῖχος καὶ ἀγορὰν ἀξιόλογον καὶ
[22, 6]	ἀκατηγόρητον. ~Ὅτι Φιντίας ὁ Φιντιάδος	κτίστωρ,	Ἀκράγαντος τύραννος, εἶδεν ὄναρ δηλοῦν
[22, 10]	ῥᾳδίως ἀνῄρουν, τότε δὴ πανταχόθεν	κυκλωθέντες	πρὸς φυγὴν ὥρμησαν. ἐπικειμένων τῶν
[22, 6]	τοῦ βίου καταστροφήν, ὗν ἄγριον	κυνηγοῦντος,	ὁρμῆσαι κατ´ αὐτοῦ τὸν ὗν
[22, 6]	Πύρρου. Ὅτι Θοίνωνος τῆς Νήσου	κυριεύοντος,	καὶ Σωστράτου τῆς Συρακόσης τυραννοῦντος,
[22, 10]	τῶν πολεμίων, περιχαρὴς ἦν, ὡς	κυριεύσων	τῆς τοῦ βασιλέως στρατοπεδείας. εὐθὺς
[22, 9]	τῆς Καρχηδόνος ἐπεκράτησε δυνάμεως καὶ	κύριος	ἐγένετο πλὴν τοῦ Λιλυβαίου· αὕτη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008