HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 4 formes différentes pour 197 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[1, 79]   οἵους ἄν τις ἀξιώσειε τοὺς ἐκ βασιλείου τε φύντας γένους καὶ

[1, 50]   τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι φασὶν ἐκ Βατείας παῖδας, Ζάκυνθόν τε καὶ

[1, 10]   Τυρρηνικὴ θάλασσα καὶ τρίται περιέχουσιν ἐκ γῆς Ἄλπεις. Καὶ τὴν ὀνομασίαν

[1, 55]   παρέλαβον) λιβάδες αὐτόματοι νάματος ἡδίστου ἐκ γῆς ἀνελθοῦσαι ὤφθησαν, ἐξ ὧν

[1, 36]   εἰσιν εὐδαίμονες· ἀλλ´ ἐγὼ τὸν ἐκ γῆς πλοῦτον οὐκ ἐν μιᾷ

[1, 37]   κομιδὰς καὶ τὰς ἀμείψεις τῶν ἐκ γῆς φυομένων λυσιτελεῖς. ἔχει δὲ

[1, 36]   εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο γενόμενον εὐθὺς εἴτ´ ἐκ γῆς ὡς ὁ παλαιὸς ἔχει

[1, 46]   αὐτῷ παρόντες Ἰλιεῦσιν ἐπίκουροι Τρῶες ἐκ Δαρδάνου τε πόλεως καὶ Ὀφρυνίου

[1, 51]   αἱ καλούμεναι παρ´ αὐτοῖς ἀμφίπολοι. ~Ἐκ δὲ Ἀμβρακίας Ἀγχίσης μὲν τὰς

[1, 27]   γενέσθαι παῖδας Ἀσίην καὶ Ἄτυν· Ἐκ δὲ Ἄτυος καὶ Καλλιθέας τῆς

[1, 51]   τότε στρατοπέδῳ ἐχρήσαντο, Τροία καλούμενος. Ἐκ δὲ Βουθρωτοῦ παρὰ γῆν κομισθέντες

[1, 11]   Λυκάων· τούτου δὲ Δηιάνειρα θυγάτηρ· ἐκ δὲ Δηιανείρας καὶ Πελασγοῦ Λυκάων

[1, 79]   ἢ ὅ τι δήποτε τύχοι. Ἐκ δὲ τῆς ἁψιμαχίας ταύτης ἐγένοντο

[1, 63]   παρασκευαζόμενοι τὰ εἰς τὸν ἀπόπλουν. Ἐκ δὲ τῆς Θρᾴκης ἀναστάντες ἔαρος

[1, 50]   πολλοῖς εἰς τὴν νεόκτιστον μετῴκησαν. ~Ἐκ δὲ τῆς Παλλήνης ἄραντες οἱ

[1, 85]   Ῥώμης ἀμφὶ τοὺς τριάκοντα σταδίους. Ἐκ δὲ τῆς φιλονεικίας ταύτης ἀκοινώνητος

[1, 85]   ἄρξουσιν, ἔνθα παῖδες ὄντες ἐτράφησαν, ἐκ δὲ τοῦ λεὼ τόν τε

[1, 85]   τὸ ἀπὸ τοῦ κρατίστου γνώριμον, ἐκ δὲ τοῦ Τρωικοῦ τὸ εὐγενέστατον

[1, 82]   καὶ διαταχέων αὐτὸν ἥκειν ἀξιῶν. Ἐκ δὲ τούτου πέμπεταί τις ἐξευρεθείς,

[1, 84]   βουκόλους περὶ τῶν συννόμων χωρίων· ἐκ δὲ τούτου πληγὰς αὐτοῖς δόντας

[1, 24]   ὁ θεὸς ἀνεῖλεν οὕτω ποιεῖν. Ἐκ δὲ τούτου στάσις αὐτοὺς καταλαμβάνει

[1, 64]   δ´ ὅμως οἱ σὺν Αἰνείᾳ. Ἐκ δὲ τούτου τὴν ὑπὸ τῷ

[1, 80]   ὑστεριζόντων (τριχῇ γὰρ ἐνενέμηντο καὶ ἐκ διαστήματος ἔθεον) οὐ περιμείναντες τοὺς

[1, 40]   διεξιούσης, ὅτι πεπρωμένον εἴη τὸν ἐκ Διὸς καὶ Ἀλκμήνης γενόμενον Ἡρακλέα

[1, 27]   αὐτὸν πέμπτον ἀπὸ Διὸς, λέγοντες ἐκ Διὸς καὶ Γῆς Μάνην γενέσθαι

[1, 17]   βασιλέως. Ἦν δὲ ὁ Πελασγὸς ἐκ Διὸς, ὡς λέγεται, καὶ Νιόβης

[1, 43]   τούτοις, ἃ νῦν Ῥωμαῖοι κατοικοῦσιν, ἐκ δύο γυναικῶν γενομένους καταλιπεῖν· Πάλλαντα

[1, 49]   καὶ λόγου ἄξιοι. Ἕτεροι δὲ ἐκ Θρᾴκης ἀναστήσαντες αὐτὸν ἕως Ἀρκαδίας

[1, 66]   Αἰνείου καὶ μετάγει τούς τ´ ἐκ Λαουϊνίου καὶ τῶν ἄλλων Λατίνων

[1, 70]   μετὰ τὸν Αἰνείου θάνατον γενόμενος ἐκ Λαύνας τῆς Λατίνου θυγατρός, ὅν

[1, 88]   Ἐπεὶ δὲ πᾶν, ὅσον ἦν ἐκ λογισμοῦ θεοῖς φίλον, ᾤετο πεπρᾶχθαι

[1, 57]   τοῦ παρόντος κόπου, ὃς πολὺς ἐκ μακρᾶς ὁδοῦ καὶ συντόνου διώξεως

[1, 21]   μοῖραν, ἔθνος τι βαρβαρικὸν Αὐρωνίσσους ἐκ μέρους ἀναστήσαντες αὐτῶν· καὶ πόλεις

[1, 12]   οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον ἐκ μέρους τινὸς αὐτῆς ᾤκισε πόλεις

[1, 72]   ἑκάστην πραχθέντα συναγαγὼν Αἰνείαν φησὶν ἐκ Μολοττῶν εἰς Ἰταλίαν ἐλθόντα μετ´

[1, 73]   λογογράφος ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷς· ἐκ παλαιῶν μέντοι λόγων ἐν ἱεραῖς

[1, 31]   Τρωικῶν, ὡς αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν, ἐκ Παλλαντίου πόλεως Ἀρκαδικῆς ἀναστάς. Ἡγεῖτο

[1, 60]   σὺν Εὐάνδρῳ παραγενηθέντες εἰς Ἰταλίαν ἐκ Παλλαντίου πόλεως· μετὰ δὲ τούτους

[1, 9]   ὃν ἐκ πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων, ἐκ παντὸς καιροῦ λαμβάνοντέ τι χρήσιμον.

[1, 90]   καὶ Μακεδόνων ἀρχὴν καταλύσαντες, ἀλλ´ ἐκ παντὸς οὗ συνῳκίσθησαν χρόνου βίον

[1, 78]   ὑγιὲς ἀπέφαινε τῶν ἀξιουμένων, ἀλλ´ ἐκ παντὸς ὥρμητο τρόπου τὴν ἄνθρωπον

[1, 87]   διεφθάρησαν, ὀλίγῳ πλείους ὄντας τρισχιλίων ἐκ πάνυ πολλοῦ κατ´ ἀρχὰς γενομένου

[1, 61]   Ἑλληνικὸν ἐν τοῖς μάλιστα ἦν ἐκ Πελοποννήσου ποτὲ ὡρμημένον, εἴρηται μὲν

[1, 17]   τὸ τῶν Πελασγῶν γένος Ἑλληνικὸν ἐκ Πελοποννήσου τὸ ἀρχαῖον, ἐχρήσατο δὲ

[1, 60]   χωρίων, Ἕλληνες ὄντες τὸ ἀρχαῖον ἐκ Πελοποννήσου τῶν σὺν Οἰνώτρῳ μετενεγκαμένων

[1, 42]   εἶχον ἀξιοχρέους, οἱ δὲ πλείους ἐκ πολέμου καὶ πολιορκίας παρίσταντο. Ἐν

[1, 16]   μὲν ὑπὲρ εὐανδρίας ἢ νίκης ἐκ πολέμου χαριστήρια θεοῖς ἀποδιδοῖεν, προθύοντες

[1, 14]   παλαίτερον ἔτι Σαβῖνοι νύκτωρ ἐπιστρατεύσαντες ἐκ πόλεως Ἀμιτέρνης ἀφύλακτον αἱροῦσιν· οἱ

[1, 59]   ἀγορᾷ χαλκᾶ εἴδωλα τῶν ζῴων ἐκ πολλοῦ πάνυ χρόνου διατηρούμενα. ~Ἐπειδὴ

[1, 76]   τῆς ἀρχῆς. Βουλευσάμενος δὲ ταῦτα ἐκ πολλοῦ πρῶτον μὲν τὸν υἱὸν

[1, 9]   πάντα κόσμῳ τοῦ πολιτεύματος, ὃν ἐκ πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων, ἐκ παντὸς

[1, 21]   τοὺς οἰκήτορας· ἡ δὲ Λάρισα ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων ἐρημωθεῖσα οὐδ´

[1, 10]   λέγουσιν ἀνεστίους τινὰς καὶ πλάνητας ἐκ πολλῶν συνελθόντας χωρίων κατὰ δαίμονα

[1, 73]   ἐλθεῖν ὡς αὐτὸν ἄνδρα φυγάδα ἐκ Ῥώμης. Λέγει δὲ ὧδε· Ἐπεὶ

[1, 73]   ἐπὶ τούτου δὲ ἀνὴρ ἀφίκετο ἐκ Ῥώμης φυγάς· Σικελὸς ὄνομα αὐτῷ.

[1, 56]   ἀπώσασθαι. Εἶναι γὰρ αὐτῷ πεπρωμένον ἐκ ταύτης ὁρμώμενον τῆς λυπρᾶς καὶ

[1, 29]   κατὰ τὴν φωνὴν ἀλλήλοις ὁμολογεῖν ἐκ ταὐτοῦ φύντας γένους οὐδένα λόγον

[1, 67]   ἄνδρας δὲ τοὺς ἐπιμελησομένους αὐτῶν ἐκ τῆς Ἄλβας εἰς τὸ Λαουΐνιον

[1, 85]   κατασκευῇ πρόσφορον. Ὡς δὲ ἀνέστησαν ἐκ τῆς Ἄλβας οἱ νεανίσκοι τὸν

[1, 14]   Ἀμιτέρνης ἀφύλακτον αἱροῦσιν· οἱ δ´ ἐκ τῆς ἁλώσεως περισωθέντες ὑποδεξαμένων αὐτοὺς

[1, 61]   ὁ τὴν Ἀττικὴν γράψας ἀρχαιολογίαν ἐκ τῆς Ἀττικῆς μετοικῆσαί φασιν εἰς

[1, 63]   μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ἄραντες οἱ Τρῶες ἐκ τῆς γῆς περαιοῦνται τὸν Ἑλλήσποντον

[1, 22]   δυναστεύοντος ὀνομασθῆναι Σικελούς· Ἐξαναστῆναι δ´ ἐκ τῆς ἑαυτῶν τοὺς Λίγυας ὑπό

[1, 18]   νῦν καλουμένην Λέσβον, ἀναμιχθέντες τοῖς ἐκ τῆς Ἑλλάδος στέλλουσι τὴν πρώτην

[1, 47]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑκτοριδῶν ἀφειμένων ἐκ τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ Νεοπτολέμου, κατάγων

[1, 43]   γυναικῶν γενομένους καταλιπεῖν· Πάλλαντα μὲν ἐκ τῆς Εὐάνδρου θυγατρός, ᾗ Λαῦναν

[1, 3]   ἐθάρρησεν ἀρχὴν προελθεῖν, ἐκβαλοῦσα μὲν ἐκ τῆς θαλάττης Καρχηδονίους, οἳ πλείστην

[1, 71]   ὑπὸ Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τῶν ἐκ τῆς ἱερᾶς κόρης γενομένων, ὡς

[1, 84]   τινι τρόπῳ ἀναιρεῖ· τὰ δ´ ἐκ τῆς Ἰλίας γενόμενα περὶ παντὸς

[1, 79]   τῶν ἀναγνωσομένων. Περὶ δὲ τῶν ἐκ τῆς Ἰλίας γενομένων Κόιντος μὲν

[1, 3]   τῶν πρόσθεν ἡγεμονιῶν, ἃς παρειλήφαμεν ἐκ τῆς ἱστορίας, τοσαύτην ἀκμήν τε

[1, 60]   σὺν Οἰνώτρῳ μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν ἐκ τῆς καλουμένης νῦν Ἀρκαδίας, ὡς

[1, 47]   μὲν οὖν σὺν Αἰνείᾳ διασωθέντες ἐκ τῆς καταλήψεως ἐν τούτοις ὑπομένοντες

[1, 79]   τὰ ὅπλα διαταχέων ὀλίγους τῶν ἐκ τῆς κώμης φθάσαντας καθ´ ἓν

[1, 56]   αἰτίας ἄφνω λέγεται φωνή τις ἐκ τῆς νάπης ἀφανοῦς ὄντος τοῦ

[1, 59]   γενέσθαι τοιάδε· πυρὸς αὐτομάτως ἀναφθέντος ἐκ τῆς νάπης λύκον μὲν κομίζοντα

[1, 70]   ἄνθρωπον ἄγει μετὰ τοῦ παιδὸς ἐκ τῆς νάπης. τύχῃ μὲν δὴ

[1, 55]   κελεύσαντος εἰς τὸ ἀποδειχθὲν χωρίον ἐκ τῆς νεὼς ἐξέφερον, οἱ δὲ

[1, 69]   οἴχεσθαί τε κομίσαντα τὸν Αἰνείαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἐλθεῖν ἄγοντα

[1, 46]   ἑλεῖν προθυμούμενοι διώξεως τοῦ διαπίπτοντος ἐκ τῆς πόλεως πλήθους οὐδὲν προεμηχανῶντο,

[1, 65]   αἰτησάμενοι συλλαβέσθαι τοῦ κινδυνεύματος ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως φυλάξαντες νύκτ´ ἀσέληνον.

[1, 85]   χρόνον, ἐν ᾧ τὴν πόλιν ἐκ τῆς πρότερον ἐπεχούσης ἀκοσμίας εἰς

[1, 27]   δὲ Λυδὸν εἶναι τὸ γένος ἐκ τῆς πρότερον Μῃονίας καλουμένης, παλαιὸν

[1, 16]   ἐτείους γονὰς ἐξέπεμπον ὅπλοις κοσμήσαντες ἐκ τῆς σφετέρας· εἰ μὲν ὑπὲρ

[1, 20]   προθυμίᾳ συνδιέφερον, ἕως ἐξήλασαν αὐτοὺς ἐκ τῆς σφετέρας. Καὶ πόλεις πολλὰς,

[1, 16]   γονὰς ἀνδρωθέντας ἀποικίζουσι τοὺς παῖδας ἐκ τῆς σφετέρας, οἳ τοὺς Σικελοὺς

[1, 60]   ἐγὼ πείθομαι· ἔπειθ´ οἱ μεταναστάντες ἐκ τῆς τότε μὲν Αἱμονίας, νῦν

[1, 52]   σὺν Ἐλύμῳ καὶ Αἰγέστῳ προεξελθοῦσιν ἐκ τῆς Τροίας, οἳ τύχης τε

[1, 47]   φυγὴν ἐν ὡρισμένοις τισὶ χρόνοις ἐκ τῆς Τρωάδος ἀπελθεῖν, παραδόντας Ἀχαιοῖς

[1, 67]   ἕδεσι τῶν θεῶν, οὓς Αἰνείας ἐκ τῆς Τρωάδος ἠνέγκατο καὶ καθίδρυσεν

[1, 89]   Σατορνίου· τελευταῖον δὲ τῶν ἀπαναστάντων ἐκ τῆς Τρωάδος καὶ συγκερασθέντων τοῖς

[1, 9]   μὲν ἀρχὰς λαμβάνουσι τῆς ῥύσεως ἐκ τῆς ὑπωρείας τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν,

[1, 63]   ὥραν δεχόμενοί τε τοὺς ἐπισυνιόντας ἐκ τῆς φυγῆς καὶ παρασκευαζόμενοι τὰ

[1, 58]   γῆ μόνη λείπεται. Ποριζόμεθα δὲ ἐκ τῆς χώρας ὧν ἡμῖν δεῖ

[1, 89]   δίαιταν) καὶ βίους σύγκλυδας ἀναταραχθέντας ἐκ τοσαύτης διαφωνίας πολλὰ τοῦ παλαιοῦ

[1, 16]   χωρίων τινῶν τῆς πολεμίας ἐκράτησαν, ἐκ τοῦ ἀσφαλεστέρου ἤδη καὶ οἱ

[1, 77]   χωρίῳ δαίμονα, τέξεσθαι δ´ αὐτὴν ἐκ τοῦ βιασμοῦ δύο παῖδας ἀνθρώπων

[1, 74]   Λεύκιος δὲ Κίγκιος ἀνὴρ τῶν ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου περὶ τὸ

[1, 6]   τοὺς εἰληφότας καλὰς τὰς πρώτας ἐκ τοῦ γένους ἀφορμὰς μέγα ἐφ´

[1, 40]   ἱερουργίας ἐπιμέλεια ἀνάκειται, ἀλλὰ παῖδες ἐκ τοῦ δημοσίου ὠνητοὶ δρῶσιν αὐτάς.

[1, 89]   Πόντον ᾠκημένοι τεκμηριῶσαι, Ἠλείων μὲν ἐκ τοῦ Ἑλληνικωτάτου γενόμενοι, βαρβάρων δὲ

[1, 59]   ὅμως τῶν ἀντιπραττόντων κρείττονα τὴν ἐκ τοῦ θείου τύχην λαβοῦσα τοῦ

[1, 33]   τε θέσθαι καὶ τὴν δίαιταν ἐκ τοῦ θηριώδους ἐπὶ πλεῖστον εἰς

[1, 45]   χώρας Λατῖνοι ὠνομάσθησαν· καὶ μεταναστάντες ἐκ τοῦ Λαουϊνίου κοινῇ μετὰ τῶν

[1, 67]   ἔχοντος ἄβατον καὶ τῶν ἱδρυμάτων ἐκ τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων ἐκ τοῦ

[1, 67]   κείμενα βάθρων· Μετακομισθέντα δὲ αὖθις ἐκ τοῦ Λαουϊνίου σὺν ἱκετείαις καὶ

[1, 80]   τὸ Παλλάντιον οἰκοῦντας τῶν νέων ἐκ τοῦ Λυκαίου τεθυκότας περιελθεῖν δρόμῳ

[1, 25]   ~Ἦσαν δὲ τά τε πολέμια ἐκ τοῦ μετὰ κινδύνων πεποιῆσθαι τὰς

[1, 67]   ἱδρυμάτων ἐκ τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων ἐκ τοῦ ναοῦ εἰς τοῦτον τὸν

[1, 3]   ἐστι, πρώτη καὶ μόνη τῶν ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος μνημονευομένων ἀνατολὰς

[1, 2]   τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὰς παραδεδομένας ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου πόλεών τε

[1, 57]   ἀναλαβεῖν ᾤετο δεῖν τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ παρόντος κόπου, ὃς πολὺς

[1, 59]   μηχανωμένην ἀλώπεκα τὴν οὐρὰν διάβροχον ἐκ τοῦ ποταμοῦ φέρουσαν ἐπιρραπίζειν τὸ

[1, 52]   προγόνων αὐτοῦ τις ἀνὴρ ἐπιφανὴς ἐκ τοῦ Τρωικοῦ γένους ὢν Λαομέδοντι

[1, 87]   μεθήσεσθαι αὐτῷ φησιν. ~Ἀνίσταται δὴ ἐκ τούτου μείζων τῆς προτέρας ἔρις

[1, 13]   ἡ Κυλλήνη καλεῖται’ Ἔπειτα τοὺς ἐκ τούτων γεννηθέντας διεξιὼν καὶ τίνας

[1, 16]   λυπηροὶ τοῖς Σικελοῖς. ἀνίσταται δὲ ἐκ τούτων τῶν διαφορῶν τοῖς ἔθνεσιν

[1, 60]   μὲν πρῶτον, οἳ Σικελοὺς ἐξανέστησαν ἐκ τούτων τῶν χωρίων, Ἕλληνες ὄντες

[1, 63]   δευτέρῳ μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν ἐκ Τροίας ἔτει φέροντες αὐτὴν εἰκότα

[1, 19]   καὶ παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οὓς ἐκ τῶν ἀγρῶν ἔλαβον, ἤκουσαν τὸ

[1, 83]   ὀλίγην. Ἧκον δὲ καὶ οἱ ἐκ τῶν ἀγρῶν συνελθόντες εἰς τὴν

[1, 69]   καρτερὸν τῆς ἄκρας γενόμενον, ἄραντα ἐκ τῶν ἀδύτων τά τε ἱερὰ

[1, 47]   πόλεως ὁ δῆμος ἅπας καὶ ἐκ τῶν ἄλλων Τρωικῶν πόλεων τῆς

[1, 12]   Ξενοφάνεος τάδε συνέγραψε περὶ Ἰταλίης ἐκ τῶν ἀρχαίων λόγων τὰ πιστότατα

[1, 79]   λαμβάνουσιν ὑποχειρίους. Ταύτην γὰρ εἶχον ἐκ τῶν δεσποτῶν τὴν παρακέλευσιν, ζῶντας

[1, 24]   δίκαια ὑπουργεῖν ἀξιοῦντες καὶ στασιασμοὺς ἐκ τῶν διαλαθόντων δεδιότες. Ἦν δὲ

[1, 19]   ἐδικαίουν αὐτοῖς προσφέρεσθαι καὶ συνῄεσαν ἐκ τῶν ἔγγιστα χωρίων διὰ τάχους

[1, 64]   προστίθεται τοῖς Ῥοτόλοις. Πολέμου δ´ ἐκ τῶν ἐγκλημάτων τούτων γενομένου καὶ

[1, 5]   ὄντας ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἢ φαυλοτάτων ἐθνῶν

[1, 47]   δὲ ταῦτα Αἰνείας καὶ νομίσας ἐκ τῶν ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον

[1, 46]   ὡς ἀσφαλής τε καὶ ἀταλαίπωρος ἐκ τῶν ἐνόντων φυγὴ αὐτοῖς γένοιτο,

[1, 1]   δὲ καὶ ῥᾳθύμως αὐτὰς συντιθέντες ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα ὑπὲρ

[1, 6]   οὐδὲ ἀκριβῶς αὐτῷ διεσπουδασμένα, ἀλλ´ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων συνθεὶς ἀνέγραψεν.

[1, 4]   δόξαι τινὲς οὐκ ἀληθεῖς, ἀλλ´ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὴν ἀρχὴν

[1, 7]   ἦλθον, διδαχῇ παραλαβὼν, τὰ δ´ ἐκ τῶν ἱστοριῶν ἀναλεξάμενος, ἃς οἱ

[1, 52]   τὸν οὐκέτι δυνάμενον συμπλεῖν ὄχλον ἐκ τῶν κατακεκαυμένων νεῶν ἀνάγκῃ καταλιπών.

[1, 42]   ἐπιτήδειον, τὸ δὴ τοὺς ἀνασπάστους ἐκ τῶν κεκρατημένων πόλεων τέως μὲν

[1, 79]   τοῦ ῥείθρου κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦντος ἐκ τῶν περὶ ἔσχατα λίθου προσπταίσει

[1, 57]   προθυμίᾳ ὥρμητο ἐλάμβανέ τε καταθέων ἐκ τῶν πέριξ χωρίων ὁπόσα εἰς

[1, 28]   εἰς Ἰταλίαν ἐκβαλεῖν τοὺς Πελασγοὺς ἐκ τῶν πόλεων οὐχ ἁπασῶν, ἀλλ´

[1, 64]   κατὰ πόλεμον. Ῥότολοί τε γὰρ ἐκ τῶν πόλεων στρατεύουσιν ἅπαντες ἐπ´

[1, 90]   πλείων Αἰολίς, τοῦτο μόνον ἀπολαύσαντες ἐκ τῶν πολλῶν ἐπιμιξιῶν, τὸ μὴ

[1, 81]   καὶ τίνων, ὡς οὐκ ἂν ἐκ τῶν τυχόντων γε ἄνδρα τοιοῦτον

[1, 23]   Εἰ δέ τι διαφύγοι τὸν ἐκ τῶν ὠδίνων κίνδυνον ἔμπηρον ἢ

[1, 42]   τῶν Ἑλλήνων Ἐπειοὺς καὶ τοὺς ἐκ Φενεοῦ Ἀρκάδας καὶ Τρῶας ἐπὶ

[1, 61]   ἔρημος· ᾗ τίθενται τοὔνομα σύνθετον ἔκ τε ἀνδρὸς καὶ τόπου, Σαμοθρᾴκην·

[1, 43]   ὄνομά φασιν εἶναι, Λατῖνον δὲ ἔκ τινος ὑπερβορίδος κόρης, ἣν πατρὸς

[1, 58]   τε οὐδὲν δεινὸν πρότερος καὶ οὐκ ἀγνοῶν ὅτι τὸν ἄρχοντα πολέμου

[1, 53]   οὓς ἐπήγετο καὶ ἄλλοθι πολιτευομένων οὐκ ἀδύνατον ἦν· ἔχοι δ´ ἄν

[1, 4]   πόλεως ἱστορία, καὶ δόξαι τινὲς οὐκ ἀληθεῖς, ἀλλ´ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων

[1, 32]   οὐδὲν ἠδυνήθην ἰδεῖν, καίτοι γε οὐκ ἀμνήστου τῆς οἰκίας ταύτης ἀφειμένης

[1, 49]   Πυθικοὶ καὶ ἄλλα πολλά, ὧν οὐκ ἄν τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα

[1, 81]   τίς εἴη καὶ τίνων, ὡς οὐκ ἂν ἐκ τῶν τυχόντων γε

[1, 57]   τῆς μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ὡς οὐκ ἂν ἐξ ἐφόδου αὐτοὺς ἔτι

[1, 11]   ἐστὶν ὁ τούτων λόγος ὑγιής, οὐκ ἂν ἑτέρου τινὸς εἴησαν ἄποικοι

[1, 36]   ἔχει λόγος, εἴτ´ ἄλλως πως, οὐκ ἂν εὕροι ταύτης τινὰ ἐπιτηδειοτέραν.

[1, 3]   περιφανεστάτης καὶ περὶ πράξεων ὧν οὐκ ἂν ἔχοι τις ἑτέρας ἐπιδείξασθαι

[1, 39]   κοιμώμενον αὐτοῦ κατέμαθεν, ἁπάσας μὲν οὐκ ἂν ᾤετο δύνασθαι λαθεῖν ἀπελάσας,

[1, 65]   Τυρρηνοῖς ἀπάγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος, οὐκ ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι τὸ πρᾶγμα τῆς

[1, 4]   δεῖ πλείω λέγειν. ~Ὅτι δ´ οὐκ ἄνευ λογισμοῦ καὶ προνοίας ἔμφρονος

[1, 4]   τὰς πρώτας ἀφορμὰς λαβούσης καὶ οὐκ ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς, οὐ πολλαῖς

[1, 3]   κατελύθησαν· τὰς γὰρ Ἑλληνικὰς δυνάμεις οὐκ ἄξιον αὐταῖς ἀντιπαρεξετάζειν, οὔτε μέγεθος

[1, 90]   δυνάμενος ἀνδρῶν τε μαρτυρίας φέρειν οὐκ ἀξίων ἀπιστεῖσθαι, πάντα ἀναβάλλομαι ταῦτα

[1, 23]   ἀνεῖλεν ὅτι τυχόντες ὧν ἐβούλοντο οὐκ ἀπέδοσαν ἃ εὔξαντο, ἀλλὰ προσοφείλουσι

[1, 20]   ἐλαχίστη, ὡς ἡ γῆ πᾶσιν οὐκ ἀπέχρη, πείσαντες τοὺς Ἀβοριγῖνας συνάρασθαί

[1, 76]   προπόλους. Ὁ δὲ Νεμέτωρ αἰσθόμενος οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου ταῦτα πράττοντα

[1, 31]   προλέγειν. Ὁ δὲ στόλος οὗτος οὐκ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῆς γνώμης

[1, 11]   Ἀπανέστη δὲ τῆς Ἑλλάδος Οἴνωτρος οὐκ ἀρκούμενος τῇ μοίρᾳ· δύο γὰρ

[1, 19]   ὅν φησι Λεύκιος Μάλλιος ἀνὴρ οὐκ ἄσημος αὐτὸς ἰδεῖν ἐπί τινος

[1, 52]   ἐνόμισε, Τρωσὶ δὲ συνοικούσας περιιδεῖν οὐκ ἀσφαλές, δίδωσι δ´ αὐτὰς ἐμπόροις

[1, 7]   ἕτεροι συχνοὶ πρὸς τούτοις ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς, ἀπ´ ἐκείνων ὁρμώμενος τῶν

[1, 78]   τίκτειν εἶναι τὴν κόρην, ὥστε οὐκ εἰς μακρὰν ῥᾳδιουργεῖν φανήσεται. Παρεδίδου

[1, 42]   Ἑλληνικοῦ γένους ἦσαν ἢ δυνάμεις οὐκ εἶχον ἀξιοχρέους, οἱ δὲ πλείους

[1, 24]   δὲ ἀπενεχθέντα τὸν χρησμὸν ἔμαθον, οὐκ εἶχον τὰ λεγόμενα συμβαλεῖν. Ἀμηχανοῦσι

[1, 71]   παρ´ ἣν οἰκῶν ἐτύγχανε, πλημμύραν οὐκ εἰωθυῖαν λαβούσης κατακλυσθεὶς πανοίκιος ἀπόλλυται.

[1, 5]   αὐτοὺς ὄντας ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἢ φαυλοτάτων

[1, 76]   τιμωροὺς τῷ γένει. Πενταετοῦς δὲ οὐκ ἐλάττω χρόνου ἔδει τὰς ἱερὰς

[1, 20]   τοιαῦτα. Ἔπειτα μοῖρά τις αὐτῶν οὐκ ἐλαχίστη, ὡς ἡ γῆ πᾶσιν

[1, 21]   καὶ τὴν ὄψιν ἡδίστων πεδίων οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν, ἔθνος τι βαρβαρικὸν

[1, 56]   ὁρῶντι τὸ χωρίον γῆς τε οὐκ ἐν καλῷ καὶ θαλάττης πρόσω

[1, 36]   ἐγὼ τὸν ἐκ γῆς πλοῦτον οὐκ ἐν μιᾷ τίθεμαι καρπῶν ἰδέᾳ

[1, 77]   παιδίσκης, οἱ δὲ αὐτὸν Ἀμόλιον οὐκ ἐπιθυμίας μᾶλλον ἢ ἐπιβουλῆς ἕνεκα

[1, 5]   μήτε κατηγορεῖν τῆς τύχης, ὡς οὐκ ἐπιτηδείῳ πόλει τηλικαύτην ἡγεμονίαν καὶ

[1, 86]   Ῥεμορία· φυλακή τε ἀμφοῖν παρῆν οὐκ ἐπιτρέψουσα ὅ τι μὴ φανείη

[1, 76]   πράττοντα τὸν ἀδελφὸν ὀργὴν φανερὰν οὐκ ἐποιεῖτο, ἵνα μὴ τῷ δήμῳ

[1, 61]   χρόνον οὐ πολὺν διατρίψαντες, ὡς οὐκ εὐμαρὴς ἦν ὁ βίος αὐτοῖς

[1, 52]   παρθένους ἔτι οὔσας ἀποκτεῖναι μὲν οὐκ εὐπρεπὲς ἐνόμισε, Τρωσὶ δὲ συνοικούσας

[1, 72]   αὐτοῖς ὑπὸ νύκτα τῶν νεῶν οὐκ ἔχοντας ὅπως ποιήσονται τὴν ἄπαρσιν,

[1, 55]   πιεζομένοις τοῖς ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης οὐκ ἔχοντος ὕδωρ τοῦ τόπου (λέγω

[1, 88]   ποιμέσι φίλους γεραίρειν ᾤοντο δεῖν οὐκ ἔχω βεβαίως εἰπεῖν. ~Ἃ μὲν

[1, 61]   τινὶ τῆς Θρᾴκης ὁρμισάμενοι, ἣν οὐκ ἔχω εἰπεῖν εἴτε ἦν οἰκουμένη

[1, 23]   τινὰ τύχην βλαφθὲν τρέφεσθαι χρηστὸν οὐκ ἦν· ἔπειτα καὶ τὸ ἄλλο

[1, 3]   ἔχοι τις ἑτέρας ἐπιδείξασθαι λαμπροτέρας, οὐκ οἶδ´ ὅ τι δεῖ πλείω

[1, 74]   καλεῖν Τίμαιος μὲν ὁ Σικελιώτης οὐκ οἶδ´ ὅτῳ κανόνι χρησάμενος ἅμα

[1, 28]   νῦν ἔτι σιλλοῦσιν ἀλλήλους ῥήματα οὐκ ὀλίγα, ὥσπερ Ἴωνες καὶ Δωριεῖς

[1, 83]   ἑταίρων καὶ θεραπείας πιστῆς χεῖρα οὐκ ὀλίγην. Ἧκον δὲ καὶ οἱ

[1, 53]   ἐγὼ εἰκάζω τοῖς Ὁμήρου ἔπεσιν οὐκ ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες. Πεποίηται γὰρ

Livre, Chap.
[1, 79]	οἵους ἄν τις ἀξιώσειε τοὺς	ἐκ	βασιλείου τε φύντας γένους καὶ
[1, 50]	τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι φασὶν	ἐκ	Βατείας παῖδας, Ζάκυνθόν τε καὶ
[1, 10]	Τυρρηνικὴ θάλασσα καὶ τρίται περιέχουσιν	ἐκ	γῆς Ἄλπεις. Καὶ τὴν ὀνομασίαν
[1, 55]	παρέλαβον) λιβάδες αὐτόματοι νάματος ἡδίστου	ἐκ	γῆς ἀνελθοῦσαι ὤφθησαν, ἐξ ὧν
[1, 36]	εἰσιν εὐδαίμονες· ἀλλ´ ἐγὼ τὸν	ἐκ	γῆς πλοῦτον οὐκ ἐν μιᾷ
[1, 37]	κομιδὰς καὶ τὰς ἀμείψεις τῶν	ἐκ	γῆς φυομένων λυσιτελεῖς. ἔχει δὲ
[1, 36]	εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο γενόμενον εὐθὺς εἴτ´	ἐκ	γῆς ὡς ὁ παλαιὸς ἔχει
[1, 46]	αὐτῷ παρόντες Ἰλιεῦσιν ἐπίκουροι Τρῶες	ἐκ	Δαρδάνου τε πόλεως καὶ Ὀφρυνίου
[1, 51]	αἱ καλούμεναι παρ´ αὐτοῖς ἀμφίπολοι.	~Ἐκ	δὲ Ἀμβρακίας Ἀγχίσης μὲν τὰς
[1, 27]	γενέσθαι παῖδας Ἀσίην καὶ Ἄτυν·	Ἐκ	δὲ Ἄτυος καὶ Καλλιθέας τῆς
[1, 51]	τότε στρατοπέδῳ ἐχρήσαντο, Τροία καλούμενος.	Ἐκ	δὲ Βουθρωτοῦ παρὰ γῆν κομισθέντες
[1, 11]	Λυκάων· τούτου δὲ Δηιάνειρα θυγάτηρ·	ἐκ	δὲ Δηιανείρας καὶ Πελασγοῦ Λυκάων
[1, 79]	ἢ ὅ τι δήποτε τύχοι.	Ἐκ	δὲ τῆς ἁψιμαχίας ταύτης ἐγένοντο
[1, 63]	παρασκευαζόμενοι τὰ εἰς τὸν ἀπόπλουν.	Ἐκ	δὲ τῆς Θρᾴκης ἀναστάντες ἔαρος
[1, 50]	πολλοῖς εἰς τὴν νεόκτιστον μετῴκησαν.	~Ἐκ	δὲ τῆς Παλλήνης ἄραντες οἱ
[1, 85]	Ῥώμης ἀμφὶ τοὺς τριάκοντα σταδίους.	Ἐκ	δὲ τῆς φιλονεικίας ταύτης ἀκοινώνητος
[1, 85]	ἄρξουσιν, ἔνθα παῖδες ὄντες ἐτράφησαν,	ἐκ	δὲ τοῦ λεὼ τόν τε
[1, 85]	τὸ ἀπὸ τοῦ κρατίστου γνώριμον,	ἐκ	δὲ τοῦ Τρωικοῦ τὸ εὐγενέστατον
[1, 82]	καὶ διαταχέων αὐτὸν ἥκειν ἀξιῶν.	Ἐκ	δὲ τούτου πέμπεταί τις ἐξευρεθείς,
[1, 84]	βουκόλους περὶ τῶν συννόμων χωρίων·	ἐκ	δὲ τούτου πληγὰς αὐτοῖς δόντας
[1, 24]	ὁ θεὸς ἀνεῖλεν οὕτω ποιεῖν.	Ἐκ	δὲ τούτου στάσις αὐτοὺς καταλαμβάνει
[1, 64]	δ´ ὅμως οἱ σὺν Αἰνείᾳ.	Ἐκ	δὲ τούτου τὴν ὑπὸ τῷ
[1, 80]	ὑστεριζόντων (τριχῇ γὰρ ἐνενέμηντο καὶ	ἐκ	διαστήματος ἔθεον) οὐ περιμείναντες τοὺς
[1, 40]	διεξιούσης, ὅτι πεπρωμένον εἴη τὸν	ἐκ	Διὸς καὶ Ἀλκμήνης γενόμενον Ἡρακλέα
[1, 27]	αὐτὸν πέμπτον ἀπὸ Διὸς, λέγοντες	ἐκ	Διὸς καὶ Γῆς Μάνην γενέσθαι
[1, 17]	βασιλέως. Ἦν δὲ ὁ Πελασγὸς	ἐκ	Διὸς, ὡς λέγεται, καὶ Νιόβης
[1, 43]	τούτοις, ἃ νῦν Ῥωμαῖοι κατοικοῦσιν,	ἐκ	δύο γυναικῶν γενομένους καταλιπεῖν· Πάλλαντα
[1, 49]	καὶ λόγου ἄξιοι. Ἕτεροι δὲ	ἐκ	Θρᾴκης ἀναστήσαντες αὐτὸν ἕως Ἀρκαδίας
[1, 66]	Αἰνείου καὶ μετάγει τούς τ´	ἐκ	Λαουϊνίου καὶ τῶν ἄλλων Λατίνων
[1, 70]	μετὰ τὸν Αἰνείου θάνατον γενόμενος	ἐκ	Λαύνας τῆς Λατίνου θυγατρός, ὅν
[1, 88]	Ἐπεὶ δὲ πᾶν, ὅσον ἦν	ἐκ	λογισμοῦ θεοῖς φίλον, ᾤετο πεπρᾶχθαι
[1, 57]	τοῦ παρόντος κόπου, ὃς πολὺς	ἐκ	μακρᾶς ὁδοῦ καὶ συντόνου διώξεως
[1, 21]	μοῖραν, ἔθνος τι βαρβαρικὸν Αὐρωνίσσους	ἐκ	μέρους ἀναστήσαντες αὐτῶν· καὶ πόλεις
[1, 12]	οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον	ἐκ	μέρους τινὸς αὐτῆς ᾤκισε πόλεις
[1, 72]	ἑκάστην πραχθέντα συναγαγὼν Αἰνείαν φησὶν	ἐκ	Μολοττῶν εἰς Ἰταλίαν ἐλθόντα μετ´
[1, 73]	λογογράφος ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷς·	ἐκ	παλαιῶν μέντοι λόγων ἐν ἱεραῖς
[1, 31]	Τρωικῶν, ὡς αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν,	ἐκ	Παλλαντίου πόλεως Ἀρκαδικῆς ἀναστάς. Ἡγεῖτο
[1, 60]	σὺν Εὐάνδρῳ παραγενηθέντες εἰς Ἰταλίαν	ἐκ	Παλλαντίου πόλεως· μετὰ δὲ τούτους
[1, 9]	ὃν ἐκ πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων,	ἐκ	παντὸς καιροῦ λαμβάνοντέ τι χρήσιμον.
[1, 90]	καὶ Μακεδόνων ἀρχὴν καταλύσαντες, ἀλλ´	ἐκ	παντὸς οὗ συνῳκίσθησαν χρόνου βίον
[1, 78]	ὑγιὲς ἀπέφαινε τῶν ἀξιουμένων, ἀλλ´	ἐκ	παντὸς ὥρμητο τρόπου τὴν ἄνθρωπον
[1, 87]	διεφθάρησαν, ὀλίγῳ πλείους ὄντας τρισχιλίων	ἐκ	πάνυ πολλοῦ κατ´ ἀρχὰς γενομένου
[1, 61]	Ἑλληνικὸν ἐν τοῖς μάλιστα ἦν	ἐκ	Πελοποννήσου ποτὲ ὡρμημένον, εἴρηται μὲν
[1, 17]	τὸ τῶν Πελασγῶν γένος Ἑλληνικὸν	ἐκ	Πελοποννήσου τὸ ἀρχαῖον, ἐχρήσατο δὲ
[1, 60]	χωρίων, Ἕλληνες ὄντες τὸ ἀρχαῖον	ἐκ	Πελοποννήσου τῶν σὺν Οἰνώτρῳ μετενεγκαμένων
[1, 42]	εἶχον ἀξιοχρέους, οἱ δὲ πλείους	ἐκ	πολέμου καὶ πολιορκίας παρίσταντο. Ἐν
[1, 16]	μὲν ὑπὲρ εὐανδρίας ἢ νίκης	ἐκ	πολέμου χαριστήρια θεοῖς ἀποδιδοῖεν, προθύοντες
[1, 14]	παλαίτερον ἔτι Σαβῖνοι νύκτωρ ἐπιστρατεύσαντες	ἐκ	πόλεως Ἀμιτέρνης ἀφύλακτον αἱροῦσιν· οἱ
[1, 59]	ἀγορᾷ χαλκᾶ εἴδωλα τῶν ζῴων	ἐκ	πολλοῦ πάνυ χρόνου διατηρούμενα. ~Ἐπειδὴ
[1, 76]	τῆς ἀρχῆς. Βουλευσάμενος δὲ ταῦτα	ἐκ	πολλοῦ πρῶτον μὲν τὸν υἱὸν
[1, 9]	πάντα κόσμῳ τοῦ πολιτεύματος, ὃν	ἐκ	πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων, ἐκ παντὸς
[1, 21]	τοὺς οἰκήτορας· ἡ δὲ Λάρισα	ἐκ	πολλῶν πάνυ χρόνων ἐρημωθεῖσα οὐδ´
[1, 10]	λέγουσιν ἀνεστίους τινὰς καὶ πλάνητας	ἐκ	πολλῶν συνελθόντας χωρίων κατὰ δαίμονα
[1, 73]	ἐλθεῖν ὡς αὐτὸν ἄνδρα φυγάδα	ἐκ	Ῥώμης. Λέγει δὲ ὧδε· Ἐπεὶ
[1, 73]	ἐπὶ τούτου δὲ ἀνὴρ ἀφίκετο	ἐκ	Ῥώμης φυγάς· Σικελὸς ὄνομα αὐτῷ.
[1, 56]	ἀπώσασθαι. Εἶναι γὰρ αὐτῷ πεπρωμένον	ἐκ	ταύτης ὁρμώμενον τῆς λυπρᾶς καὶ
[1, 29]	κατὰ τὴν φωνὴν ἀλλήλοις ὁμολογεῖν	ἐκ	ταὐτοῦ φύντας γένους οὐδένα λόγον
[1, 67]	ἄνδρας δὲ τοὺς ἐπιμελησομένους αὐτῶν	ἐκ	τῆς Ἄλβας εἰς τὸ Λαουΐνιον
[1, 85]	κατασκευῇ πρόσφορον. Ὡς δὲ ἀνέστησαν	ἐκ	τῆς Ἄλβας οἱ νεανίσκοι τὸν
[1, 14]	Ἀμιτέρνης ἀφύλακτον αἱροῦσιν· οἱ δ´	ἐκ	τῆς ἁλώσεως περισωθέντες ὑποδεξαμένων αὐτοὺς
[1, 61]	ὁ τὴν Ἀττικὴν γράψας ἀρχαιολογίαν	ἐκ	τῆς Ἀττικῆς μετοικῆσαί φασιν εἰς
[1, 63]	μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ἄραντες οἱ Τρῶες	ἐκ	τῆς γῆς περαιοῦνται τὸν Ἑλλήσποντον
[1, 22]	δυναστεύοντος ὀνομασθῆναι Σικελούς· Ἐξαναστῆναι δ´	ἐκ	τῆς ἑαυτῶν τοὺς Λίγυας ὑπό
[1, 18]	νῦν καλουμένην Λέσβον, ἀναμιχθέντες τοῖς	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος στέλλουσι τὴν πρώτην
[1, 47]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑκτοριδῶν ἀφειμένων	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ Νεοπτολέμου, κατάγων
[1, 43]	γυναικῶν γενομένους καταλιπεῖν· Πάλλαντα μὲν	ἐκ	τῆς Εὐάνδρου θυγατρός, ᾗ Λαῦναν
[1, 3]	ἐθάρρησεν ἀρχὴν προελθεῖν, ἐκβαλοῦσα μὲν	ἐκ	τῆς θαλάττης Καρχηδονίους, οἳ πλείστην
[1, 71]	ὑπὸ Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τῶν	ἐκ	τῆς ἱερᾶς κόρης γενομένων, ὡς
[1, 84]	τινι τρόπῳ ἀναιρεῖ· τὰ δ´	ἐκ	τῆς Ἰλίας γενόμενα περὶ παντὸς
[1, 79]	τῶν ἀναγνωσομένων. Περὶ δὲ τῶν	ἐκ	τῆς Ἰλίας γενομένων Κόιντος μὲν
[1, 3]	τῶν πρόσθεν ἡγεμονιῶν, ἃς παρειλήφαμεν	ἐκ	τῆς ἱστορίας, τοσαύτην ἀκμήν τε
[1, 60]	σὺν Οἰνώτρῳ μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν	ἐκ	τῆς καλουμένης νῦν Ἀρκαδίας, ὡς
[1, 47]	μὲν οὖν σὺν Αἰνείᾳ διασωθέντες	ἐκ	τῆς καταλήψεως ἐν τούτοις ὑπομένοντες
[1, 79]	τὰ ὅπλα διαταχέων ὀλίγους τῶν	ἐκ	τῆς κώμης φθάσαντας καθ´ ἓν
[1, 56]	αἰτίας ἄφνω λέγεται φωνή τις	ἐκ	τῆς νάπης ἀφανοῦς ὄντος τοῦ
[1, 59]	γενέσθαι τοιάδε· πυρὸς αὐτομάτως ἀναφθέντος	ἐκ	τῆς νάπης λύκον μὲν κομίζοντα
[1, 70]	ἄνθρωπον ἄγει μετὰ τοῦ παιδὸς	ἐκ	τῆς νάπης. τύχῃ μὲν δὴ
[1, 55]	κελεύσαντος εἰς τὸ ἀποδειχθὲν χωρίον	ἐκ	τῆς νεὼς ἐξέφερον, οἱ δὲ
[1, 69]	οἴχεσθαί τε κομίσαντα τὸν Αἰνείαν	ἐκ	τῆς πόλεως καὶ ἐλθεῖν ἄγοντα
[1, 46]	ἑλεῖν προθυμούμενοι διώξεως τοῦ διαπίπτοντος	ἐκ	τῆς πόλεως πλήθους οὐδὲν προεμηχανῶντο,
[1, 65]	αἰτησάμενοι συλλαβέσθαι τοῦ κινδυνεύματος ἐξῆλθον	ἐκ	τῆς πόλεως φυλάξαντες νύκτ´ ἀσέληνον.
[1, 85]	χρόνον, ἐν ᾧ τὴν πόλιν	ἐκ	τῆς πρότερον ἐπεχούσης ἀκοσμίας εἰς
[1, 27]	δὲ Λυδὸν εἶναι τὸ γένος	ἐκ	τῆς πρότερον Μῃονίας καλουμένης, παλαιὸν
[1, 16]	ἐτείους γονὰς ἐξέπεμπον ὅπλοις κοσμήσαντες	ἐκ	τῆς σφετέρας· εἰ μὲν ὑπὲρ
[1, 20]	προθυμίᾳ συνδιέφερον, ἕως ἐξήλασαν αὐτοὺς	ἐκ	τῆς σφετέρας. Καὶ πόλεις πολλὰς,
[1, 16]	γονὰς ἀνδρωθέντας ἀποικίζουσι τοὺς παῖδας	ἐκ	τῆς σφετέρας, οἳ τοὺς Σικελοὺς
[1, 60]	ἐγὼ πείθομαι· ἔπειθ´ οἱ μεταναστάντες	ἐκ	τῆς τότε μὲν Αἱμονίας, νῦν
[1, 52]	σὺν Ἐλύμῳ καὶ Αἰγέστῳ προεξελθοῦσιν	ἐκ	τῆς Τροίας, οἳ τύχης τε
[1, 47]	φυγὴν ἐν ὡρισμένοις τισὶ χρόνοις	ἐκ	τῆς Τρωάδος ἀπελθεῖν, παραδόντας Ἀχαιοῖς
[1, 67]	ἕδεσι τῶν θεῶν, οὓς Αἰνείας	ἐκ	τῆς Τρωάδος ἠνέγκατο καὶ καθίδρυσεν
[1, 89]	Σατορνίου· τελευταῖον δὲ τῶν ἀπαναστάντων	ἐκ	τῆς Τρωάδος καὶ συγκερασθέντων τοῖς
[1, 9]	μὲν ἀρχὰς λαμβάνουσι τῆς ῥύσεως	ἐκ	τῆς ὑπωρείας τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν,
[1, 63]	ὥραν δεχόμενοί τε τοὺς ἐπισυνιόντας	ἐκ	τῆς φυγῆς καὶ παρασκευαζόμενοι τὰ
[1, 58]	γῆ μόνη λείπεται. Ποριζόμεθα δὲ	ἐκ	τῆς χώρας ὧν ἡμῖν δεῖ
[1, 89]	δίαιταν) καὶ βίους σύγκλυδας ἀναταραχθέντας	ἐκ	τοσαύτης διαφωνίας πολλὰ τοῦ παλαιοῦ
[1, 16]	χωρίων τινῶν τῆς πολεμίας ἐκράτησαν,	ἐκ	τοῦ ἀσφαλεστέρου ἤδη καὶ οἱ
[1, 77]	χωρίῳ δαίμονα, τέξεσθαι δ´ αὐτὴν	ἐκ	τοῦ βιασμοῦ δύο παῖδας ἀνθρώπων
[1, 74]	Λεύκιος δὲ Κίγκιος ἀνὴρ τῶν	ἐκ	τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου περὶ τὸ
[1, 6]	τοὺς εἰληφότας καλὰς τὰς πρώτας	ἐκ	τοῦ γένους ἀφορμὰς μέγα ἐφ´
[1, 40]	ἱερουργίας ἐπιμέλεια ἀνάκειται, ἀλλὰ παῖδες	ἐκ	τοῦ δημοσίου ὠνητοὶ δρῶσιν αὐτάς.
[1, 89]	Πόντον ᾠκημένοι τεκμηριῶσαι, Ἠλείων μὲν	ἐκ	τοῦ Ἑλληνικωτάτου γενόμενοι, βαρβάρων δὲ
[1, 59]	ὅμως τῶν ἀντιπραττόντων κρείττονα τὴν	ἐκ	τοῦ θείου τύχην λαβοῦσα τοῦ
[1, 33]	τε θέσθαι καὶ τὴν δίαιταν	ἐκ	τοῦ θηριώδους ἐπὶ πλεῖστον εἰς
[1, 45]	χώρας Λατῖνοι ὠνομάσθησαν· καὶ μεταναστάντες	ἐκ	τοῦ Λαουϊνίου κοινῇ μετὰ τῶν
[1, 67]	ἔχοντος ἄβατον καὶ τῶν ἱδρυμάτων	ἐκ	τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων ἐκ τοῦ
[1, 67]	κείμενα βάθρων· Μετακομισθέντα δὲ αὖθις	ἐκ	τοῦ Λαουϊνίου σὺν ἱκετείαις καὶ
[1, 80]	τὸ Παλλάντιον οἰκοῦντας τῶν νέων	ἐκ	τοῦ Λυκαίου τεθυκότας περιελθεῖν δρόμῳ
[1, 25]	~Ἦσαν δὲ τά τε πολέμια	ἐκ	τοῦ μετὰ κινδύνων πεποιῆσθαι τὰς
[1, 67]	ἱδρυμάτων ἐκ τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων	ἐκ	τοῦ ναοῦ εἰς τοῦτον τὸν
[1, 3]	ἐστι, πρώτη καὶ μόνη τῶν	ἐκ	τοῦ παντὸς αἰῶνος μνημονευομένων ἀνατολὰς
[1, 2]	τὴν διάνοιαν ἐπὶ τὰς παραδεδομένας	ἐκ	τοῦ παρεληλυθότος χρόνου πόλεών τε
[1, 57]	ἀναλαβεῖν ᾤετο δεῖν τὴν δύναμιν	ἐκ	τοῦ παρόντος κόπου, ὃς πολὺς
[1, 59]	μηχανωμένην ἀλώπεκα τὴν οὐρὰν διάβροχον	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ φέρουσαν ἐπιρραπίζειν τὸ
[1, 52]	προγόνων αὐτοῦ τις ἀνὴρ ἐπιφανὴς	ἐκ	τοῦ Τρωικοῦ γένους ὢν Λαομέδοντι
[1, 87]	μεθήσεσθαι αὐτῷ φησιν. ~Ἀνίσταται δὴ	ἐκ	τούτου μείζων τῆς προτέρας ἔρις
[1, 13]	ἡ Κυλλήνη καλεῖται’ Ἔπειτα τοὺς	ἐκ	τούτων γεννηθέντας διεξιὼν καὶ τίνας
[1, 16]	λυπηροὶ τοῖς Σικελοῖς. ἀνίσταται δὲ	ἐκ	τούτων τῶν διαφορῶν τοῖς ἔθνεσιν
[1, 60]	μὲν πρῶτον, οἳ Σικελοὺς ἐξανέστησαν	ἐκ	τούτων τῶν χωρίων, Ἕλληνες ὄντες
[1, 63]	δευτέρῳ μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν	ἐκ	Τροίας ἔτει φέροντες αὐτὴν εἰκότα
[1, 19]	καὶ παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οὓς	ἐκ	τῶν ἀγρῶν ἔλαβον, ἤκουσαν τὸ
[1, 83]	ὀλίγην. Ἧκον δὲ καὶ οἱ	ἐκ	τῶν ἀγρῶν συνελθόντες εἰς τὴν
[1, 69]	καρτερὸν τῆς ἄκρας γενόμενον, ἄραντα	ἐκ	τῶν ἀδύτων τά τε ἱερὰ
[1, 47]	πόλεως ὁ δῆμος ἅπας καὶ	ἐκ	τῶν ἄλλων Τρωικῶν πόλεων τῆς
[1, 12]	Ξενοφάνεος τάδε συνέγραψε περὶ Ἰταλίης	ἐκ	τῶν ἀρχαίων λόγων τὰ πιστότατα
[1, 79]	λαμβάνουσιν ὑποχειρίους. Ταύτην γὰρ εἶχον	ἐκ	τῶν δεσποτῶν τὴν παρακέλευσιν, ζῶντας
[1, 24]	δίκαια ὑπουργεῖν ἀξιοῦντες καὶ στασιασμοὺς	ἐκ	τῶν διαλαθόντων δεδιότες. Ἦν δὲ
[1, 19]	ἐδικαίουν αὐτοῖς προσφέρεσθαι καὶ συνῄεσαν	ἐκ	τῶν ἔγγιστα χωρίων διὰ τάχους
[1, 64]	προστίθεται τοῖς Ῥοτόλοις. Πολέμου δ´	ἐκ	τῶν ἐγκλημάτων τούτων γενομένου καὶ
[1, 5]	ὄντας ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ οὐκ	ἐκ	τῶν ἐλαχίστων ἢ φαυλοτάτων ἐθνῶν
[1, 47]	δὲ ταῦτα Αἰνείας καὶ νομίσας	ἐκ	τῶν ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον
[1, 46]	ὡς ἀσφαλής τε καὶ ἀταλαίπωρος	ἐκ	τῶν ἐνόντων φυγὴ αὐτοῖς γένοιτο,
[1, 1]	δὲ καὶ ῥᾳθύμως αὐτὰς συντιθέντες	ἐκ	τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα ὑπὲρ
[1, 6]	οὐδὲ ἀκριβῶς αὐτῷ διεσπουδασμένα, ἀλλ´	ἐκ	τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων συνθεὶς ἀνέγραψεν.
[1, 4]	δόξαι τινὲς οὐκ ἀληθεῖς, ἀλλ´	ἐκ	τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὴν ἀρχὴν
[1, 7]	ἦλθον, διδαχῇ παραλαβὼν, τὰ δ´	ἐκ	τῶν ἱστοριῶν ἀναλεξάμενος, ἃς οἱ
[1, 52]	τὸν οὐκέτι δυνάμενον συμπλεῖν ὄχλον	ἐκ	τῶν κατακεκαυμένων νεῶν ἀνάγκῃ καταλιπών.
[1, 42]	ἐπιτήδειον, τὸ δὴ τοὺς ἀνασπάστους	ἐκ	τῶν κεκρατημένων πόλεων τέως μὲν
[1, 79]	τοῦ ῥείθρου κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦντος	ἐκ	τῶν περὶ ἔσχατα λίθου προσπταίσει
[1, 57]	προθυμίᾳ ὥρμητο ἐλάμβανέ τε καταθέων	ἐκ	τῶν πέριξ χωρίων ὁπόσα εἰς
[1, 28]	εἰς Ἰταλίαν ἐκβαλεῖν τοὺς Πελασγοὺς	ἐκ	τῶν πόλεων οὐχ ἁπασῶν, ἀλλ´
[1, 64]	κατὰ πόλεμον. Ῥότολοί τε γὰρ	ἐκ	τῶν πόλεων στρατεύουσιν ἅπαντες ἐπ´
[1, 90]	πλείων Αἰολίς, τοῦτο μόνον ἀπολαύσαντες	ἐκ	τῶν πολλῶν ἐπιμιξιῶν, τὸ μὴ
[1, 81]	καὶ τίνων, ὡς οὐκ ἂν	ἐκ	τῶν τυχόντων γε ἄνδρα τοιοῦτον
[1, 23]	Εἰ δέ τι διαφύγοι τὸν	ἐκ	τῶν ὠδίνων κίνδυνον ἔμπηρον ἢ
[1, 42]	τῶν Ἑλλήνων Ἐπειοὺς καὶ τοὺς	ἐκ	Φενεοῦ Ἀρκάδας καὶ Τρῶας ἐπὶ
[1, 61]	ἔρημος· ᾗ τίθενται τοὔνομα σύνθετον	ἔκ	τε ἀνδρὸς καὶ τόπου, Σαμοθρᾴκην·
[1, 43]	ὄνομά φασιν εἶναι, Λατῖνον δὲ	ἔκ	τινος ὑπερβορίδος κόρης, ἣν πατρὸς
[1, 58]	τε οὐδὲν δεινὸν πρότερος καὶ	οὐκ	ἀγνοῶν ὅτι τὸν ἄρχοντα πολέμου
[1, 53]	οὓς ἐπήγετο καὶ ἄλλοθι πολιτευομένων	οὐκ	ἀδύνατον ἦν· ἔχοι δ´ ἄν
[1, 4]	πόλεως ἱστορία, καὶ δόξαι τινὲς	οὐκ	ἀληθεῖς, ἀλλ´ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων
[1, 32]	οὐδὲν ἠδυνήθην ἰδεῖν, καίτοι γε	οὐκ	ἀμνήστου τῆς οἰκίας ταύτης ἀφειμένης
[1, 49]	Πυθικοὶ καὶ ἄλλα πολλά, ὧν	οὐκ	ἄν τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα
[1, 81]	τίς εἴη καὶ τίνων, ὡς	οὐκ	ἂν ἐκ τῶν τυχόντων γε
[1, 57]	τῆς μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ὡς	οὐκ	ἂν ἐξ ἐφόδου αὐτοὺς ἔτι
[1, 11]	ἐστὶν ὁ τούτων λόγος ὑγιής,	οὐκ	ἂν ἑτέρου τινὸς εἴησαν ἄποικοι
[1, 36]	ἔχει λόγος, εἴτ´ ἄλλως πως,	οὐκ	ἂν εὕροι ταύτης τινὰ ἐπιτηδειοτέραν.
[1, 3]	περιφανεστάτης καὶ περὶ πράξεων ὧν	οὐκ	ἂν ἔχοι τις ἑτέρας ἐπιδείξασθαι
[1, 39]	κοιμώμενον αὐτοῦ κατέμαθεν, ἁπάσας μὲν	οὐκ	ἂν ᾤετο δύνασθαι λαθεῖν ἀπελάσας,
[1, 65]	Τυρρηνοῖς ἀπάγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος,	οὐκ	ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι τὸ πρᾶγμα τῆς
[1, 4]	δεῖ πλείω λέγειν. ~Ὅτι δ´	οὐκ	ἄνευ λογισμοῦ καὶ προνοίας ἔμφρονος
[1, 4]	τὰς πρώτας ἀφορμὰς λαβούσης καὶ	οὐκ	ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς, οὐ πολλαῖς
[1, 3]	κατελύθησαν· τὰς γὰρ Ἑλληνικὰς δυνάμεις	οὐκ	ἄξιον αὐταῖς ἀντιπαρεξετάζειν, οὔτε μέγεθος
[1, 90]	δυνάμενος ἀνδρῶν τε μαρτυρίας φέρειν	οὐκ	ἀξίων ἀπιστεῖσθαι, πάντα ἀναβάλλομαι ταῦτα
[1, 23]	ἀνεῖλεν ὅτι τυχόντες ὧν ἐβούλοντο	οὐκ	ἀπέδοσαν ἃ εὔξαντο, ἀλλὰ προσοφείλουσι
[1, 20]	ἐλαχίστη, ὡς ἡ γῆ πᾶσιν	οὐκ	ἀπέχρη, πείσαντες τοὺς Ἀβοριγῖνας συνάρασθαί
[1, 76]	προπόλους. Ὁ δὲ Νεμέτωρ αἰσθόμενος	οὐκ	ἀπὸ τοῦ βελτίστου ταῦτα πράττοντα
[1, 31]	προλέγειν. Ὁ δὲ στόλος οὗτος	οὐκ	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῆς γνώμης
[1, 11]	Ἀπανέστη δὲ τῆς Ἑλλάδος Οἴνωτρος	οὐκ	ἀρκούμενος τῇ μοίρᾳ· δύο γὰρ
[1, 19]	ὅν φησι Λεύκιος Μάλλιος ἀνὴρ	οὐκ	ἄσημος αὐτὸς ἰδεῖν ἐπί τινος
[1, 52]	ἐνόμισε, Τρωσὶ δὲ συνοικούσας περιιδεῖν	οὐκ	ἀσφαλές, δίδωσι δ´ αὐτὰς ἐμπόροις
[1, 7]	ἕτεροι συχνοὶ πρὸς τούτοις ἄνδρες	οὐκ	ἀφανεῖς, ἀπ´ ἐκείνων ὁρμώμενος τῶν
[1, 78]	τίκτειν εἶναι τὴν κόρην, ὥστε	οὐκ	εἰς μακρὰν ῥᾳδιουργεῖν φανήσεται. Παρεδίδου
[1, 42]	Ἑλληνικοῦ γένους ἦσαν ἢ δυνάμεις	οὐκ	εἶχον ἀξιοχρέους, οἱ δὲ πλείους
[1, 24]	δὲ ἀπενεχθέντα τὸν χρησμὸν ἔμαθον,	οὐκ	εἶχον τὰ λεγόμενα συμβαλεῖν. Ἀμηχανοῦσι
[1, 71]	παρ´ ἣν οἰκῶν ἐτύγχανε, πλημμύραν	οὐκ	εἰωθυῖαν λαβούσης κατακλυσθεὶς πανοίκιος ἀπόλλυται.
[1, 5]	αὐτοὺς ὄντας ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ	οὐκ	ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἢ φαυλοτάτων
[1, 76]	τιμωροὺς τῷ γένει. Πενταετοῦς δὲ	οὐκ	ἐλάττω χρόνου ἔδει τὰς ἱερὰς
[1, 20]	τοιαῦτα. Ἔπειτα μοῖρά τις αὐτῶν	οὐκ	ἐλαχίστη, ὡς ἡ γῆ πᾶσιν
[1, 21]	καὶ τὴν ὄψιν ἡδίστων πεδίων	οὐκ	ἐλαχίστην μοῖραν, ἔθνος τι βαρβαρικὸν
[1, 56]	ὁρῶντι τὸ χωρίον γῆς τε	οὐκ	ἐν καλῷ καὶ θαλάττης πρόσω
[1, 36]	ἐγὼ τὸν ἐκ γῆς πλοῦτον	οὐκ	ἐν μιᾷ τίθεμαι καρπῶν ἰδέᾳ
[1, 77]	παιδίσκης, οἱ δὲ αὐτὸν Ἀμόλιον	οὐκ	ἐπιθυμίας μᾶλλον ἢ ἐπιβουλῆς ἕνεκα
[1, 5]	μήτε κατηγορεῖν τῆς τύχης, ὡς	οὐκ	ἐπιτηδείῳ πόλει τηλικαύτην ἡγεμονίαν καὶ
[1, 86]	Ῥεμορία· φυλακή τε ἀμφοῖν παρῆν	οὐκ	ἐπιτρέψουσα ὅ τι μὴ φανείη
[1, 76]	πράττοντα τὸν ἀδελφὸν ὀργὴν φανερὰν	οὐκ	ἐποιεῖτο, ἵνα μὴ τῷ δήμῳ
[1, 61]	χρόνον οὐ πολὺν διατρίψαντες, ὡς	οὐκ	εὐμαρὴς ἦν ὁ βίος αὐτοῖς
[1, 52]	παρθένους ἔτι οὔσας ἀποκτεῖναι μὲν	οὐκ	εὐπρεπὲς ἐνόμισε, Τρωσὶ δὲ συνοικούσας
[1, 72]	αὐτοῖς ὑπὸ νύκτα τῶν νεῶν	οὐκ	ἔχοντας ὅπως ποιήσονται τὴν ἄπαρσιν,
[1, 55]	πιεζομένοις τοῖς ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης	οὐκ	ἔχοντος ὕδωρ τοῦ τόπου (λέγω
[1, 88]	ποιμέσι φίλους γεραίρειν ᾤοντο δεῖν	οὐκ	ἔχω βεβαίως εἰπεῖν. ~Ἃ μὲν
[1, 61]	τινὶ τῆς Θρᾴκης ὁρμισάμενοι, ἣν	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν εἴτε ἦν οἰκουμένη
[1, 23]	τινὰ τύχην βλαφθὲν τρέφεσθαι χρηστὸν	οὐκ	ἦν· ἔπειτα καὶ τὸ ἄλλο
[1, 3]	ἔχοι τις ἑτέρας ἐπιδείξασθαι λαμπροτέρας,	οὐκ	οἶδ´ ὅ τι δεῖ πλείω
[1, 74]	καλεῖν Τίμαιος μὲν ὁ Σικελιώτης	οὐκ	οἶδ´ ὅτῳ κανόνι χρησάμενος ἅμα
[1, 28]	νῦν ἔτι σιλλοῦσιν ἀλλήλους ῥήματα	οὐκ	ὀλίγα, ὥσπερ Ἴωνες καὶ Δωριεῖς
[1, 83]	ἑταίρων καὶ θεραπείας πιστῆς χεῖρα	οὐκ	ὀλίγην. Ἧκον δὲ καὶ οἱ
[1, 53]	ἐγὼ εἰκάζω τοῖς Ὁμήρου ἔπεσιν	οὐκ	ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες. Πεποίηται γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/09/2005