HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀπιών 1
ἀπλοίᾳ 1
ἀπλοίας 1
ἀπὸ 66
ἀπό 3
Ἀπὸ 7
ἀπόβασιν 2

Fréquences [« »]
64 αὐτῷ
63 αὐτῶν
62 οὔτε
66 ἀπὸ
76 ἐξ
76 ἡ
84 αὐτοῖς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

ἀπὸ

Livre, Chap.

[1, 48]   ἄτιτος ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπὸ γερέων ἱερῶν ἐξειργόμενος ἀνέτρεψε Πρίαμον·

[1, 77]   δὲ εἰπόντα νέφει περικαλυφθῆναι καὶ ἀπὸ γῆς ἀρθέντα φέρεσθαι δι´ ἀέρος

[1, 81]   ἐκτεθείη βρέφος εἰς νάπην εὐθὺς ἀπὸ γονῆς καὶ πρὸς τῶν νομέων

[1, 33]   θεοῦ σύντροφον. Δοθῆναι γὰρ εὐθὺς ἀπὸ γονῆς τὴν Ἀθηνᾶν Πάλλαντι ὑπὸ

[1, 53]   προσέσχον, ᾗ τοὔνομα ἔθεντο Λευκασίαν ἀπὸ γυναικὸς ἀνεψιᾶς Αἰνείου περὶ τόνδε

[1, 79]   βασιλείου τε φύντας γένους καὶ ἀπὸ δαιμόνων σπορᾶς γενέσθαι νομιζομένους, ὡς

[1, 9]   Τέβερις Ὠστίας πόλεως πλησίον ἐκδιδούς, ἀπὸ δὲ τοῦ μεσημβρινοῦ κλίματος ὁ

[1, 87]   τὸ δὲ μὴ μεῖον ἀναφανδὸν ἀπὸ δικαιώσεως τοιᾶςδε ἐπισυνάπτοντος. Εἰρημένον γὰρ

[1, 27]   ὄντα· εἶναι δ´ αὐτὸν πέμπτον ἀπὸ Διὸς, λέγοντες ἐκ Διὸς καὶ

[1, 56]   τοὺς εἴκοσι καὶ τέτταρας σταδίους ἀπὸ θαλάττης διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει,

[1, 45]   ὅσα ἠξίουν, πολίζονται μικρὸν ἀποσχόντες ἀπὸ θαλάττης ἐπὶ λόφῳ τινὶ Λαουΐνιον

[1, 10]   τοῖς ἐρύμασι καταστήσασθαι, ζῆν δὲ ἀπὸ λῃστείας καὶ νομῆς. Παραλλάττουσι δὲ

[1, 9]   εἰς τὸ Τυρρηνικὸν ἐξερεύγονται πέλαγος, ἀπὸ μὲν τῶν βορείων μερῶν ὁ

[1, 72]   τῆς πόλεως, ὀνομάσαι δ´ αὐτὴν ἀπὸ μιᾶς τῶν Ἰλιάδων Ῥώμης. Ταύτην

[1, 30]   ἀποικίας διεσπάσθη, διέμεινε δὲ ὀλίγον ἀπὸ πολλοῦ, μετὰ τῶν Ἀβοριγίνων πολιτευόμενον

[1, 53]   δὲ σὺν τῷ Αἰνείᾳ πλέοντες ἀπὸ Σικελίας διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους

[1, 73]   (ἦν δὲ τότε Ἰταλία ἡ ἀπὸ Τάραντος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιος) ἐλθεῖν

[1, 49]   δὲ λεγομένῃ, καίπερ οὔσῃ μεσόχθονι, ἀπὸ τελμάτων καὶ ποταμοῦ· τάς τε

[1, 34]   λόφου κατὰ τὴν ἄνοδον τὴν ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς φέρουσαν εἰς τὸ

[1, 63]   ταῖς ἑπτὰ καὶ τριάκοντα ταῖς ἀπὸ τῆς ἁλώσεως διαγενομέναις τά τε

[1, 63]   ἐν αὐτῷ Λαουΐνιον τὸν δεύτερον ἀπὸ τῆς ἁλώσεως ἐκπληρώσαντες ἐνιαυτόν. Καὶ

[1, 59]   τινὲς τῶν Ἑλληνικῶν μυθογράφων ἔλεξαν, ἀπὸ τῆς Ἀνίου τοῦ Δηλίων βασιλέως

[1, 48]   δὲ αὐτῷ ὁ λόγος ἀρξαμένῳ ἀπὸ τῆς Ἀχιλλέως ταφῆς τὸν τρόπον

[1, 64]   μὲν ἑξῆς ἐνιαυτῷ, τρίτῳ δὲ ἀπὸ τῆς ἐξόδου, Τρώων ἐβασίλευσε μόνων·

[1, 18]   ἀνῆγον τῷ θεῷ καὶ τῶν ἀπὸ τῆς θαλάττης ὠφελειῶν, εἴπερ τινὲς

[1, 38]   ἀνθρώπων εἰκασμένα, τριάκοντα τὸν ἀριθμὸν ἀπὸ τῆς ἱερᾶς γεφύρας βάλλουσιν εἰς

[1, 22]   καὶ φυλάξαντες κατιόντα τὸν ῥοῦν ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διέβησαν ἐπὶ τὴν

[1, 59]   ὡς μὲν αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν ἀπὸ τῆς Λατίνου θυγατρός, ᾗ Λαῦναν

[1, 5]   ἡγεμονίαν προῆλθον οἱ μετ´ αὐτοὺς, ἀπὸ τῆς μετὰ ταύτην ἀρξάμενος ἀναγραφῆς

[1, 72]   καὶ Τηλέγονον οἰκίσαντας δὲ πόλιν, ἀπὸ τῆς μητρὸς αὐτῇ θέσθαι τοὔνομα.

[1, 63]   Σικελίᾳ. Πλοΐμων δὲ γενομένων ἄραντες ἀπὸ τῆς νήσου περῶσι τὸ Τυρρηνικὸν

[1, 39]   ποῦ κεχωρήκασι καὶ ὡς πεπλανημένας ἀπὸ τῆς νομῆς ἐμάστευεν ἀνὰ τὸν

[1, 12]   ταύτην ἐθνῶν διεξέρχεται, τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς Οἰνώτρων οἰκήσεως ποιησαμένη. ἀπόχρη

[1, 14]   Οὐάρρων Τερέντιος ἐν ἀρχαιολογίαις γράφει, ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως αἱ τὸ

[1, 70]   τε καὶ τρέφει Σιλούιον ὀνομάσας ἀπὸ τῆς ὕλης, ὥσπερ ἂν εἴ

[1, 28]   Ἀπὸ Λυδοῦ μὲν γίνονται Λυδοὶ, ἀπὸ Τορήβου δὲ Τόρηβοι. τούτων ἡ

[1, 45]   ἀλλάξαντες ὀνομασίαν ἅμα τοῖς Ἀβοριγῖσιν ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῆς χώρας Λατῖνοι

[1, 60]   σύμπαντες κοινῇ ὀνομασίᾳ προσαγορεύοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Ἀβοριγίνων Λατίνους,

[1, 53]   γὰρ κατὰ τὴν ἀξίωσιν Ἔλυμος ἀπὸ τοῦ βασιλικοῦ γένους ὢν, ἀφ´

[1, 76]   Ὁ δὲ Νεμέτωρ αἰσθόμενος οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου ταῦτα πράττοντα τὸν

[1, 42]   τὰς πόλεις, μάλιστα δὲ ὅσοι ἀπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους ἦσαν ἢ

[1, 31]   Ὁ δὲ στόλος οὗτος οὐκ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῆς γνώμης ἐπέμφθη,

[1, 85]   γένος, ἱκανὸν δὲ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ κρατίστου γνώριμον, ἐκ δὲ

[1, 64]   στρατηγίας ἕνεκα. Ἀπέστησαν γὰρ αὖθις ἀπὸ τοῦ Λατίνου Ῥότολοι λαβόντες ἡγεμόνα

[1, 59]   τοὺς τετταράκοντα σταδίους πανταχοῦ πορευομένοις ἀπὸ τοῦ λόφου· Τρῶας δὲ Ἀβοριγῖσι

[1, 84]   εἰς Γαβίους πόλιν οὐ μακρὰν ἀπὸ τοῦ Παλλαντίου κειμένην, ὡς Ἑλλάδα

[1, 79]   ἐκτετραμμένον εἰς τὰ πεδία, καταβάντες ἀπὸ τοῦ Παλλαντίου τῆς κορυφῆς ἐπὶ

[1, 73]   δὲ τὴν ὕστερον κληθεῖσαν Ἰάνικλον ἀπὸ τοῦ πατρός, Ῥώμην δὲ ἀφ´

[1, 73]   πολίσματα· Ῥῶμον δὲ Καπύην μὲν ἀπὸ τοῦ προπάππου Κάπυος, Ἀγχίσην δὲ

[1, 73]   τοῦ προπάππου Κάπυος, Ἀγχίσην δὲ ἀπὸ τοῦ προπάτορος Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ

[1, 45]   δὲ τῷ κτίσματι Ῥώμην ὄνομα ἀπὸ τοῦ στείλαντος τὴν ἀποικίαν Ῥωμύλου,

[1, 53]   τὸ δὲ ἱερὸν τῶν ὑπολειφθέντων ἀπὸ τοῦ στόλου τῇ μνήμῃ τοῦ

[1, 49]   Τρώων ἀπόκτισιν εἶναι, Καπύας ὀνομασθείσας ἀπὸ τοῦ Τρωικοῦ Κάπυος. Λέγεται δὲ

[1, 65]   ὅσης εἶχε δυνάμεως καὶ τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον ἅπαντα διαλυσάμενος τὴν

[1, 14]   Λατίνην ὁδὸν ἰοῦσι Βατία μὲν ἀπὸ τριάκοντα σταδίων, Τιώρα δὲ ἀπὸ

[1, 14]   ἀπὸ τριάκοντα σταδίων, Τιώρα δὲ ἀπὸ τριακοσίων, ἡ καλουμένη Ματιήνη. ἐν

[1, 72]   φιλόσοφος Ἀχαιῶν τινας ἱστορεῖ τῶν ἀπὸ Τροίας ἀνακομισαμένων περιπλέοντας Μαλέαν, ἔπειτα

[1, 86]   τῷ Ῥώμῳ γῦπες ἐπισημαίνουσιν ἓξ ἀπὸ τῶν δεξιῶν πετόμενοι. Καὶ ὁ

[1, 2]   γὰρ εἰς πολλοὺς ἡγεμόνας εὐθὺς ἀπὸ τῶν διαδόχων καὶ μετ´ ἐκείνους

[1, 11]   τὸν ἕτερον ἀφικνεῖται κόλπον τὸν ἀπὸ τῶν ἑσπερίων μερῶν παρὰ τὴν

[1, 48]   μνήμην ὧν Ἀφροδίτη ἐπέσκηψε καὶ ἀπὸ τῶν νεωστὶ γενομένων περὶ τοὺς

[1, 8]   ~Ἄρχομαι μὲν οὖν τῆς ἱστορίας ἀπὸ τῶν παλαιοτάτων μύθων, οὓς παρέλιπον

[1, 55]   περίρρυτος γέγονε μέχρι θαλάττης καταβάντος ἀπὸ τῶν πηγῶν τοῦ ῥεύματος. Νῦν

[1, 84]   μὲν εἶναί φασι τὸ γένος ἀπὸ τῶν σὺν Εὐάνδρῳ, κατοικεῖν δὲ

[1, 74]   πατρῷα παραδιδόναι· πολλοὶ δ´ εἰσὶν ἀπὸ τῶν τιμητικῶν οἴκων ἄνδρες ἐπιφανεῖς

[1, 20]   τῶν ὀνομάτων, ὁπόσων αἱ ἀρχαὶ ἀπὸ φωνηέντων ἐγίνοντο, τὴν ου> συλλαβὴν

Livre, Chap.
[1, 48]	ἄτιτος ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ	ἀπὸ	γερέων ἱερῶν ἐξειργόμενος ἀνέτρεψε Πρίαμον·
[1, 77]	δὲ εἰπόντα νέφει περικαλυφθῆναι καὶ	ἀπὸ	γῆς ἀρθέντα φέρεσθαι δι´ ἀέρος
[1, 81]	ἐκτεθείη βρέφος εἰς νάπην εὐθὺς	ἀπὸ	γονῆς καὶ πρὸς τῶν νομέων
[1, 33]	θεοῦ σύντροφον. Δοθῆναι γὰρ εὐθὺς	ἀπὸ	γονῆς τὴν Ἀθηνᾶν Πάλλαντι ὑπὸ
[1, 53]	προσέσχον, ᾗ τοὔνομα ἔθεντο Λευκασίαν	ἀπὸ	γυναικὸς ἀνεψιᾶς Αἰνείου περὶ τόνδε
[1, 79]	βασιλείου τε φύντας γένους καὶ	ἀπὸ	δαιμόνων σπορᾶς γενέσθαι νομιζομένους, ὡς
[1, 9]	Τέβερις Ὠστίας πόλεως πλησίον ἐκδιδούς,	ἀπὸ	δὲ τοῦ μεσημβρινοῦ κλίματος ὁ
[1, 87]	τὸ δὲ μὴ μεῖον ἀναφανδὸν	ἀπὸ	δικαιώσεως τοιᾶςδε ἐπισυνάπτοντος. Εἰρημένον γὰρ
[1, 27]	ὄντα· εἶναι δ´ αὐτὸν πέμπτον	ἀπὸ	Διὸς, λέγοντες ἐκ Διὸς καὶ
[1, 56]	τοὺς εἴκοσι καὶ τέτταρας σταδίους	ἀπὸ	θαλάττης διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει,
[1, 45]	ὅσα ἠξίουν, πολίζονται μικρὸν ἀποσχόντες	ἀπὸ	θαλάττης ἐπὶ λόφῳ τινὶ Λαουΐνιον
[1, 10]	τοῖς ἐρύμασι καταστήσασθαι, ζῆν δὲ	ἀπὸ	λῃστείας καὶ νομῆς. Παραλλάττουσι δὲ
[1, 9]	εἰς τὸ Τυρρηνικὸν ἐξερεύγονται πέλαγος,	ἀπὸ	μὲν τῶν βορείων μερῶν ὁ
[1, 72]	τῆς πόλεως, ὀνομάσαι δ´ αὐτὴν	ἀπὸ	μιᾶς τῶν Ἰλιάδων Ῥώμης. Ταύτην
[1, 30]	ἀποικίας διεσπάσθη, διέμεινε δὲ ὀλίγον	ἀπὸ	πολλοῦ, μετὰ τῶν Ἀβοριγίνων πολιτευόμενον
[1, 53]	δὲ σὺν τῷ Αἰνείᾳ πλέοντες	ἀπὸ	Σικελίας διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους
[1, 73]	(ἦν δὲ τότε Ἰταλία ἡ	ἀπὸ	Τάραντος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιος) ἐλθεῖν
[1, 49]	δὲ λεγομένῃ, καίπερ οὔσῃ μεσόχθονι,	ἀπὸ	τελμάτων καὶ ποταμοῦ· τάς τε
[1, 34]	λόφου κατὰ τὴν ἄνοδον τὴν	ἀπὸ	τῆς ἀγορᾶς φέρουσαν εἰς τὸ
[1, 63]	ταῖς ἑπτὰ καὶ τριάκοντα ταῖς	ἀπὸ	τῆς ἁλώσεως διαγενομέναις τά τε
[1, 63]	ἐν αὐτῷ Λαουΐνιον τὸν δεύτερον	ἀπὸ	τῆς ἁλώσεως ἐκπληρώσαντες ἐνιαυτόν. Καὶ
[1, 59]	τινὲς τῶν Ἑλληνικῶν μυθογράφων ἔλεξαν,	ἀπὸ	τῆς Ἀνίου τοῦ Δηλίων βασιλέως
[1, 48]	δὲ αὐτῷ ὁ λόγος ἀρξαμένῳ	ἀπὸ	τῆς Ἀχιλλέως ταφῆς τὸν τρόπον
[1, 64]	μὲν ἑξῆς ἐνιαυτῷ, τρίτῳ δὲ	ἀπὸ	τῆς ἐξόδου, Τρώων ἐβασίλευσε μόνων·
[1, 18]	ἀνῆγον τῷ θεῷ καὶ τῶν	ἀπὸ	τῆς θαλάττης ὠφελειῶν, εἴπερ τινὲς
[1, 38]	ἀνθρώπων εἰκασμένα, τριάκοντα τὸν ἀριθμὸν	ἀπὸ	τῆς ἱερᾶς γεφύρας βάλλουσιν εἰς
[1, 22]	καὶ φυλάξαντες κατιόντα τὸν ῥοῦν	ἀπὸ	τῆς Ἰταλίας διέβησαν ἐπὶ τὴν
[1, 59]	ὡς μὲν αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν	ἀπὸ	τῆς Λατίνου θυγατρός, ᾗ Λαῦναν
[1, 5]	ἡγεμονίαν προῆλθον οἱ μετ´ αὐτοὺς,	ἀπὸ	τῆς μετὰ ταύτην ἀρξάμενος ἀναγραφῆς
[1, 72]	καὶ Τηλέγονον οἰκίσαντας δὲ πόλιν,	ἀπὸ	τῆς μητρὸς αὐτῇ θέσθαι τοὔνομα.
[1, 63]	Σικελίᾳ. Πλοΐμων δὲ γενομένων ἄραντες	ἀπὸ	τῆς νήσου περῶσι τὸ Τυρρηνικὸν
[1, 39]	ποῦ κεχωρήκασι καὶ ὡς πεπλανημένας	ἀπὸ	τῆς νομῆς ἐμάστευεν ἀνὰ τὸν
[1, 12]	ταύτην ἐθνῶν διεξέρχεται, τὴν ἀρχὴν	ἀπὸ	τῆς Οἰνώτρων οἰκήσεως ποιησαμένη. ἀπόχρη
[1, 14]	Οὐάρρων Τερέντιος ἐν ἀρχαιολογίαις γράφει,	ἀπὸ	τῆς Ῥωμαίων πόλεως αἱ τὸ
[1, 70]	τε καὶ τρέφει Σιλούιον ὀνομάσας	ἀπὸ	τῆς ὕλης, ὥσπερ ἂν εἴ
[1, 28]	Ἀπὸ Λυδοῦ μὲν γίνονται Λυδοὶ,	ἀπὸ	Τορήβου δὲ Τόρηβοι. τούτων ἡ
[1, 45]	ἀλλάξαντες ὀνομασίαν ἅμα τοῖς Ἀβοριγῖσιν	ἀπὸ	τοῦ βασιλέως τῆς χώρας Λατῖνοι
[1, 60]	σύμπαντες κοινῇ ὀνομασίᾳ προσαγορεύοντες ἑαυτοὺς	ἀπὸ	τοῦ βασιλέως τῶν Ἀβοριγίνων Λατίνους,
[1, 53]	γὰρ κατὰ τὴν ἀξίωσιν Ἔλυμος	ἀπὸ	τοῦ βασιλικοῦ γένους ὢν, ἀφ´
[1, 76]	Ὁ δὲ Νεμέτωρ αἰσθόμενος οὐκ	ἀπὸ	τοῦ βελτίστου ταῦτα πράττοντα τὸν
[1, 42]	τὰς πόλεις, μάλιστα δὲ ὅσοι	ἀπὸ	τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους ἦσαν ἢ
[1, 31]	Ὁ δὲ στόλος οὗτος οὐκ	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ τῆς γνώμης ἐπέμφθη,
[1, 85]	γένος, ἱκανὸν δὲ καὶ τὸ	ἀπὸ	τοῦ κρατίστου γνώριμον, ἐκ δὲ
[1, 64]	στρατηγίας ἕνεκα. Ἀπέστησαν γὰρ αὖθις	ἀπὸ	τοῦ Λατίνου Ῥότολοι λαβόντες ἡγεμόνα
[1, 59]	τοὺς τετταράκοντα σταδίους πανταχοῦ πορευομένοις	ἀπὸ	τοῦ λόφου· Τρῶας δὲ Ἀβοριγῖσι
[1, 84]	εἰς Γαβίους πόλιν οὐ μακρὰν	ἀπὸ	τοῦ Παλλαντίου κειμένην, ὡς Ἑλλάδα
[1, 79]	ἐκτετραμμένον εἰς τὰ πεδία, καταβάντες	ἀπὸ	τοῦ Παλλαντίου τῆς κορυφῆς ἐπὶ
[1, 73]	δὲ τὴν ὕστερον κληθεῖσαν Ἰάνικλον	ἀπὸ	τοῦ πατρός, Ῥώμην δὲ ἀφ´
[1, 73]	πολίσματα· Ῥῶμον δὲ Καπύην μὲν	ἀπὸ	τοῦ προπάππου Κάπυος, Ἀγχίσην δὲ
[1, 73]	τοῦ προπάππου Κάπυος, Ἀγχίσην δὲ	ἀπὸ	τοῦ προπάτορος Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ
[1, 45]	δὲ τῷ κτίσματι Ῥώμην ὄνομα	ἀπὸ	τοῦ στείλαντος τὴν ἀποικίαν Ῥωμύλου,
[1, 53]	τὸ δὲ ἱερὸν τῶν ὑπολειφθέντων	ἀπὸ	τοῦ στόλου τῇ μνήμῃ τοῦ
[1, 49]	Τρώων ἀπόκτισιν εἶναι, Καπύας ὀνομασθείσας	ἀπὸ	τοῦ Τρωικοῦ Κάπυος. Λέγεται δὲ
[1, 65]	ὅσης εἶχε δυνάμεως καὶ τὸν	ἀπὸ	τοῦδε χρόνον ἅπαντα διαλυσάμενος τὴν
[1, 14]	Λατίνην ὁδὸν ἰοῦσι Βατία μὲν	ἀπὸ	τριάκοντα σταδίων, Τιώρα δὲ ἀπὸ
[1, 14]	ἀπὸ τριάκοντα σταδίων, Τιώρα δὲ	ἀπὸ	τριακοσίων, ἡ καλουμένη Ματιήνη. ἐν
[1, 72]	φιλόσοφος Ἀχαιῶν τινας ἱστορεῖ τῶν	ἀπὸ	Τροίας ἀνακομισαμένων περιπλέοντας Μαλέαν, ἔπειτα
[1, 86]	τῷ Ῥώμῳ γῦπες ἐπισημαίνουσιν ἓξ	ἀπὸ	τῶν δεξιῶν πετόμενοι. Καὶ ὁ
[1, 2]	γὰρ εἰς πολλοὺς ἡγεμόνας εὐθὺς	ἀπὸ	τῶν διαδόχων καὶ μετ´ ἐκείνους
[1, 11]	τὸν ἕτερον ἀφικνεῖται κόλπον τὸν	ἀπὸ	τῶν ἑσπερίων μερῶν παρὰ τὴν
[1, 48]	μνήμην ὧν Ἀφροδίτη ἐπέσκηψε καὶ	ἀπὸ	τῶν νεωστὶ γενομένων περὶ τοὺς
[1, 8]	~Ἄρχομαι μὲν οὖν τῆς ἱστορίας	ἀπὸ	τῶν παλαιοτάτων μύθων, οὓς παρέλιπον
[1, 55]	περίρρυτος γέγονε μέχρι θαλάττης καταβάντος	ἀπὸ	τῶν πηγῶν τοῦ ῥεύματος. Νῦν
[1, 84]	μὲν εἶναί φασι τὸ γένος	ἀπὸ	τῶν σὺν Εὐάνδρῳ, κατοικεῖν δὲ
[1, 74]	πατρῷα παραδιδόναι· πολλοὶ δ´ εἰσὶν	ἀπὸ	τῶν τιμητικῶν οἴκων ἄνδρες ἐπιφανεῖς
[1, 20]	τῶν ὀνομάτων, ὁπόσων αἱ ἀρχαὶ	ἀπὸ	φωνηέντων ἐγίνοντο, τὴν ου> συλλαβὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/09/2005