Alphabétiquement     [«   »]
τῷδ´ 1
τῷδε 1
Τῶν 4
τῶν 491
ὕβρει 1
ὕβρεις 1
ὑβρίζουσα 1
Fréquences     [«    »]
341 τε
430 τὴν
458 τῆς
491 τῶν
745 δὲ
1199 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

τῶν


Livre, Chap.
[1, 42]   σὺν Εὐάνδρῳ καὶ Φαῦνος  τῶν   Ἀβοριγίνων βασιλεύς. εἰκάσειε δ´ ἄν
[1, 72]   Ἰταλίαν γήμασθαι Λατίνῳ τῷ βασιλεῖ  τῶν   Ἀβοριγίνων καὶ γεννῆσαι τρεῖς παῖδας,
[1, 60]   προσαγορεύοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ τοῦ βασιλέως  τῶν   Ἀβοριγίνων Λατίνους, οὕτω βεβαίως ἔμειναν
[1, 33]   Ἰταλίαν κοινὴν ἔσχε μετὰ τὴν  τῶν   Ἀβοριγίνων οἴκησιν ἐν τῷ κρατίστῳ
[1, 73]   ὑπ´ Αἰνείου Λατίνῳ τῷ βασιλεῖ  τῶν   Ἀβοριγίνων ὁμηρεύσοντας, ὅτε καὶ αἱ
[1, 9]   τοῦ Τρωικοῦ πολέμου τὴν ἀρχαίαν  τῶν   Ἀβοριγίνων ὀνομασίαν ἔτι σώζοντες, ἐπὶ
[1, 31]   ἐτύγχανε δὲ τότε τὴν βασιλείαν  τῶν   Ἀβοριγίνων παρειληφὼς Φαῦνος, Ἄρεος ὥς
[1, 30]   δὲ ὀλίγον ἀπὸ πολλοῦ, μετὰ  τῶν   Ἀβοριγίνων πολιτευόμενον ἐν τούτοις ὑπελείφθη
[1, 23]   ὀλίγον δὲ κατέμεινεν ἐν Ἰταλίᾳ  τῶν   Ἀβοριγίνων προνοίᾳ. Πρῶτον μὲν οὖν
[1, 16]   τῷ νόμῳ χρώμενοι καὶ τότε  τῶν   Ἀβοριγίνων τινὲς ἀνθούντων ἀνδράσι τῶν
[1, 43]   εἰς Ἄργος ἔμελλε τῷ βασιλεῖ  τῶν   Ἀβοριγίνων Φαύνῳ γυναῖκα ποιήσασθαι δίδωσι·
[1, 89]   φιλανθρωποτάτην, ἐνθυμούμενος ὅτι τὸ μὲν  τῶν   Ἀβοριγίνων φῦλον Οἰνωτρικὸν ἦν, τοῦτο
[1, 10]   κατὰ τούτους μηδὲν διαφέρειν τὸ  τῶν   Ἀβοριγίνων φῦλον ὧν ἐκάλουν οἱ
[1, 45]   τοῦ Τεβέριος· λαβόντες δὲ παρὰ  τῶν   Ἀβοριγίνων χωρίον εἰς οἴκησιν καὶ
[1, 20]   ᾤκουν οἱ Πελασγοὶ κοινῇ μετὰ  τῶν   Ἀβοριγίνων, ὧν ἐστιν τε
[1, 13]   ὄντι Ἑλληνικὸν φῦλον ἦν τὸ  τῶν   Ἀβοριγίνων, ὡς Κάτωνι καὶ Σεμπρωνίῳ
[1, 4]   ἄδικον εἰκῆ δωρουμένην τὰ μέγιστα  τῶν   ἀγαθῶν τοῖς ἀνεπιτηδειοτάτοις· καὶ οἵ
[1, 81]   ὀπίσω τὼ χεῖρε καὶ πρὸς  τῶν   ἀγόντων ἐπικερτομούμενος, ἀκολουθῶν Νεμέτωρ
[1, 19]   παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οὓς ἐκ  τῶν   ἀγρῶν ἔλαβον, ἤκουσαν τὸ τῶν
[1, 83]   Ἧκον δὲ καὶ οἱ ἐκ  τῶν   ἀγρῶν συνελθόντες εἰς τὴν πόλιν
[1, 79]   καὶ συλλέξας ὅσους ἐδύνατο πλείστους  τῶν   ἀγχοῦ νεμόντων (οὐ γὰρ ἐπιστεύετο
[1, 87]   τοὺς νεανίσκους, διαλῦσαι τὴν ἔριν  τῶν   ἀδελφῶν βουλόμενον, ὡς οὐδὲν οἷός
[1, 11]   πόρον καὶ σὺν αὐτῷ Πευκέτιος  τῶν   ἀδελφῶν εἷς. Εἵποντο δὲ αὐτοῖς
[1, 87]   μὲν δὴ τέλος τῆς στάσεως  τῶν   ἀδελφῶν τοιοῦτο λέγεται γενέσθαι. ~Ἐπεὶ
[1, 69]   τῆς ἄκρας γενόμενον, ἄραντα ἐκ  τῶν   ἀδύτων τά τε ἱερὰ τῶν
[1, 50]   Πελοποννήσου τελευτήσαντα τῶν ἑταίρων τινὰ  τῶν   Αἰνείου Κίναιθον ἐπὶ τῶν ἀκρωτηρίων
[1, 53]   τὸν Παλίνουρον, ὃς ἀφ´ ἑνὸς  τῶν   Αἰνείου κυβερνητῶν τελευτήσαντος αὐτόθι ταύτης
[1, 72]   ἀποικίας Ῥῶμον, τοῦτον δ´ εἶναι  τῶν   Αἰνείου παίδων ἕνα· τέτταρας δέ
[1, 55]   τούτῳ τυγχάνει τις εἰπὼν εἴτε  τῶν   Αἰνείου παίδων, ὡς λόγος ἔχει,
[1, 19]   αὐτῇ περιδινουμένην κατέμαθον καὶ παρὰ  τῶν   αἰχμαλώτων, οὓς ἐκ τῶν ἀγρῶν
[1, 48]   νομίζω. Κρινέτω δὲ ὡς ἕκαστος  τῶν   ἀκουόντων βούλεται. Σοφοκλῆς μὲν
[1, 49]   αὐτόθι νεὼν Ἀφροδίτης ἱδρύσαντο ἐπὶ  τῶν   ἀκρωτηρίων ἑνὸς καὶ πόλιν Αἴνειαν
[1, 50]   τινὰ τῶν Αἰνείου Κίναιθον ἐπὶ  τῶν   ἀκρωτηρίων τινὸς θάπτουσιν, νῦν
[1, 81]   ἐπισχὼν χρόνον εἴτε ὑποτοπηθείς τι  τῶν   ἀληθῶν εἴτε τοῦ δαίμονος ἄγοντος
[1, 29]   οὐ φύσει) καὶ οὐχ ἥκιστα  τῶν   ἄλλοθί που συνωνυμίαις ἐπικερασθέντων καὶ
[1, 6]   πόλει, παιδείας τε μεμνημένῳ καὶ  τῶν   ἄλλων ἀγαθῶν ὅσων ἀπέλαυσα διατρίψας
[1, 25]   ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. Ἐκαλοῦντο δὲ ὑπὸ  τῶν   ἄλλων ἀνθρώπων τῆς τε χώρας
[1, 41]   προσχωρῆσαι αὐτῷ ἑκούσια. Χωρὶς γὰρ  τῶν   ἄλλων βαρβάρων τὸ Λιγύων γένος
[1, 77]   προσῄει τοῖς ἱεροῖς, ἀλλὰ διὰ  τῶν   ἄλλων ἐγίνετο παρθένων, αἷς τὸ
[1, 46]   γυναῖκά τε καὶ τέκνα καὶ  τῶν   ἄλλων εἴ τι πλείστου ἄξιον
[1, 47]   ὡς αὐτὸν Σκαμανδρίου τε καὶ  τῶν   ἄλλων Ἑκτοριδῶν ἀφειμένων ἐκ τῆς
[1, 11]   λέγεται κατ´ ἀρχὰς γενέσθαι, καὶ  τῶν   ἄλλων Ἑλλήνων ὅσοι χώραν εἶχον
[1, 9]   ἐπεὶ δὲ Πελασγοί τε καὶ  τῶν   ἄλλων Ἑλλήνων τινὲς ἀναμιχθέντες αὐτοῖς
[1, 38]   περὶ μὲν τῶν θυσιῶν καὶ  τῶν   ἄλλων ἱερουργιῶν, ἃς Ῥωμαίων
[1, 21]   ἱεροί τινες ἄνδρες ἄνοπλοι πρὸ  τῶν   ἄλλων ἰόντες σπονδοφόροι, τῶν τε
[1, 66]   τούς τ´ ἐκ Λαουϊνίου καὶ  τῶν   ἄλλων Λατίνων ὅσοις ἦν βουλομένοις
[1, 4]   ἀγαθά. Καὶ τί δεῖ περὶ  τῶν   ἄλλων λέγειν, ὅπου γε καὶ
[1, 3]   οὐ βραχύς, ἀλλ´ ὅσος οὐδεμιᾷ  τῶν   ἄλλων οὔτε πόλεων οὔτε βασιλειῶν.
[1, 38]   διαφυλάττουσαι παρθένοι στρατηγοί τε καὶ  τῶν   ἄλλων πολιτῶν οὓς παρεῖναι ταῖς
[1, 40]   πολλῇ δωρεῖται Λιγύων τε καὶ  τῶν   ἄλλων προσοίκων, ἧς μέγα ἐποιοῦντο
[1, 79]   Πόρκιος καὶ Πείσων Καλπούρνιος καὶ  τῶν   ἄλλων συγγραφέων οἱ πλείους ἠκολούθησαν,
[1, 89]   διαλλάσσει φύσις Ἑλλὰς βαρβάρου, μήτε  τῶν   ἄλλων συμβολαίων μηδ´ ὁτιοῦν. ἀποχρῶσι
[1, 64]   τε ἀποθνήσκει καὶ Τυρρηνὸς καὶ  τῶν   ἄλλων συχνοί, κρατοῦσι δ´ ὅμως
[1, 7]   Τίμαιον Πολύβιον  τῶν   ἄλλων τινὰ συγγραφέων, ὑπὲρ ὧν
[1, 60]   Ἰλίου τε καὶ Δαρδάνου καὶ  τῶν   ἄλλων Τρωικῶν πόλεων. ~Ὅτι δὲ
[1, 47]   δῆμος ἅπας καὶ ἐκ  τῶν   ἄλλων Τρωικῶν πόλεων τῆς ἐλευθερίας
[1, 41]   καὶ μάχιμον, ἐπὶ ταῖς παρόδοις  τῶν   Ἀλπείων ὀρῶν ἱδρυμένον, ἀποκωλύειν ὅπλοις
[1, 84]   περὶ τὸ Παλλάντιον ἐπιμέλειαν ἔχοντα  τῶν   Ἀμολίου κτημάτων. Χαρίσασθαι δὲ Νεμέτορι
[1, 80]   τῷ Ῥώμῳ κατ´ αὐτοὺς ἐγένετο,  τῶν   ἀμφὶ Ῥωμύλον τε καὶ ἄλλων
[1, 79]   χρὴ πιστεύειν αὐτός τις εἴσεται  τῶν   ἀναγνωσομένων. Περὶ δὲ τῶν ἐκ
[1, 6]   Φοινικικοὺς ἀκμάσαντες πολέμους. Τούτων δὲ  τῶν   ἀνδρῶν ἑκάτερος, οἷς μὲν αὐτὸς
[1, 78]   πάθους παρανομεῖν ἀξιῶν· Ἀμολίῳ δὲ  τῶν   ἀνθρωπείων τι μηχανημάτων καὶ τὸ
[1, 21]   τῆς ἐν Ἄργει ποτὲ οἰκήσεως  τῶν   ἀνθρώπων ἐκείνων οἳ τοὺς Σικελοὺς
[1, 38]   τὴν τοῦ θεοῦ μῆνιν ἀντὶ  τῶν   ἀνθρώπων, οὓς συμποδίζοντες καὶ τῶν
[1, 79]   δὲ λύκαινα οὐ μάλα ἀγριαίνουσα  τῶν   ἀνθρώπων τῇ προσόδῳ, ἀλλ´ ὡσπερὰν
[1, 66]   τὸ πεδίον ταμιευομένων ὁπόσον βούλονται  τῶν   ἀνθρώπων τὸ ὕδωρ. Ὑπόκειται δὲ
[1, 46]   Ὁμήρῳ πεποίηται, εἴτε τῇ προδοσίᾳ  τῶν   Ἀντηνοριδῶν εἴτε ἄλλως πως, τὸ
[1, 59]   καὶ λυπηρά, κρατήσει δ´ ὅμως  τῶν   ἀντιπραττόντων κρείττονα τὴν ἐκ τοῦ
[1, 78]   Ἀμόλιος δὲ οὐδὲν ὑγιὲς ἀπέφαινε  τῶν   ἀξιουμένων, ἀλλ´ ἐκ παντὸς ὥρμητο
[1, 5]   παραλιπὼν οὐδὲν ὅση μοι δύναμις  τῶν   ἀξίων ἱστορίας, ἵνα τοῖς γε
[1, 89]   ἐπὶ τοῦ Σατορνίου· τελευταῖον δὲ  τῶν   ἀπαναστάντων ἐκ τῆς Τρωάδος καὶ
[1, 14]   δ´ ἐν τῇ Ῥεατίνῃ γῇ  τῶν   Ἀπεννίνων ὀρῶν οὐ μακρὰν, ὡς
[1, 9]   τῆς ῥύσεως ἐκ τῆς ὑπωρείας  τῶν   Ἀπεννίνων ὀρῶν, ὑφ´ ὧν δίχα
[1, 18]   Δελφοὺς ἀνῆγον τῷ θεῷ καὶ  τῶν   ἀπὸ τῆς θαλάττης ὠφελειῶν, εἴπερ
[1, 72]   φιλόσοφος Ἀχαιῶν τινας ἱστορεῖ  τῶν   ἀπὸ Τροίας ἀνακομισαμένων περιπλέοντας Μαλέαν,
[1, 90]   ἐστὶν ὡς οὐχ ἕτεροί τινες  τῶν   ἀποικησάντων διασώζοντες, οὐ νῦν πρῶτον
[1, 65]   τοῖς πεδίοις ἐστρατοπεδευκότες καὶ βοὴν  τῶν   ἀπολλυμένων ἀκούοντες ἔφευγον ἐκλιπόντες τοὺς
[1, 33]   νῦν ἔτι γινόμεναι τεκμήρια εἶναι  τῶν   Ἀρκαδικῶν ποτε νομίμων· λεχθήσεται δὲ
[1, 40]   κατεστήσατο. ~Οἱ δὲ Ἀβοριγῖνες καὶ  τῶν   Ἀρκάδων οἱ τὸ Παλλάντιον κατοικοῦντες,
[1, 21]   πρότερον. Ἐν ταύταις διέμεινε πολλὰ  τῶν   ἀρχαίων διαιτημάτων, οἷς τὸ Ἑλληνικόν
[1, 89]   δι´ ἃς πόλις πολλὰ  τῶν   ἀρχαίων ἐπιτηδευμάτων ἀπέμαθε, σὺν χρόνῳ
[1, 67]   τὰ βρέτη τὴν στάσιν ἐπὶ  τῶν   ἀρχαίων εὑρεθῆναι κείμενα βάθρων· Μετακομισθέντα
[1, 12]   τάδε συνέγραψε περὶ Ἰταλίης ἐκ  τῶν   ἀρχαίων λόγων τὰ πιστότατα καὶ
[1, 41]   δηλοῖ δὲ τὸν πόλεμον τόνδε  τῶν   ἀρχαίων ποιητῶν Αἰσχύλος ἐν Προμηθεῖ
[1, 13]   τῶν Οἰνώτρων ἀποδείξωμεν, ἕτερον ἄνδρα  τῶν   ἀρχαίων συγγραφέων παρασχόμενοι μάρτυρα, Φερεκύδην
[1, 70]   γενομένην πρὸς ἕνα τὸν πρεσβεύσαντα  τῶν   Ἀσκανίου παίδων Ἴουλον ἀξιοῦντα τὴν
[1, 27]   τὸν δ´ ἐπὶ μονῇ, καὶ  τῶν   Ἄτυος παίδων τὸν μὲν τῇ
[1, 14]   Ὀρουΐνιον, εἰ καί τις ἄλλη  τῶν   αὐτόθι πόλεων ἐπιφανὴς καὶ μεγάλη·
[1, 64]   τοῦ Λατίνου Ῥότολοι λαβόντες ἡγεμόνα  τῶν   αὐτομόλων τινὰ τῆς Λατίνου γυναικὸς
[1, 48]   δὲ καὶ ἄλλοις τισὶ περὶ  τῶν   αὐτῶν οὐ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντες
[1, 63]   τὰς πρεσβείας ἐπιδέξασθαι τὰς παρὰ  τῶν   ἀφεστηκότων καὶ τὰ ὅρκια ποιήσασθαι
[1, 72]   πράξεις ἀναγράψας Ῥώμην τινὰ Τρωάδα  τῶν   ἀφικνουμένων ἅμα τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν
[1, 1]   ὥρμησα τὴν πραγματείαν, καὶ περὶ  τῶν   ἀφορμῶν ἀποδιδοὺς λόγον, ἐξ ὧν
[1, 7]   λόγον ἔτι βούλομαι καὶ περὶ  τῶν   ἀφορμῶν εἰπεῖν, αἷς ἐχρησάμην ὅτ´
[1, 72]   τὰ πλοῖα φοβουμένας τὴν οἴκαδε  τῶν   Ἀχαιῶν ἄπαρσιν, ὡς εἰς δουλείαν
[1, 89]   ἀρχαιότερον οὔτε Ἑλληνικώτερον. Αἱ δὲ  τῶν   βαρβάρων ἐπιμιξίαι, δι´ ἃς
[1, 74]   Μαλλίου Καπιτωλίνου μετὰ τὴν ἐκβολὴν  τῶν   βασιλέων ἑνὸς δέοντι εἰκοστῷ καὶ
[1, 75]   μὴν ἀπό γε τῆς ἐκβολῆς  τῶν   βασιλέων ἐπὶ τὸν πρῶτον ἄρξαντα
[1, 74]   ἐν Ῥώμῃ μετὰ τὴν κατάλυσιν  τῶν   βασιλέων ἔτη περιείληφεν εἴκοσι πρὸς
[1, 75]   ἀπαιτεῖ. Ὅτι δὲ τοσαῦτα ἕκαστος  τῶν   βασιλέων ἦρξεν ἔτη δι´ ἐκείνου
[1, 75]   γνωρίζεται δὲ τοῦτο ταῖς διαδοχαῖς  τῶν   βασιλέων καὶ τοῖς ἔτεσιν, οἷς
[1, 41]   αὐτοὺς ἐπιλειπόντων ἐν τῇ μάχῃ  τῶν   βελῶν. δηλοῖ δὲ τὸν πόλεμον
[1, 6]   ἥδιστόν τε καὶ ῥᾷστον αἱρεῖσθαι  τῶν   βίων, ἀλλὰ τὸν εὐγενέστατον καὶ
[1, 9]   Τυρρηνικὸν ἐξερεύγονται πέλαγος, ἀπὸ μὲν  τῶν   βορείων μερῶν Τέβερις Ὠστίας
[1, 88]   παραμένει. ἐργασάμενος δὲ ταῦτα καὶ  τῶν   βοῶν ἑκατέρους ἱερεύσας ἄλλων τε
[1, 40]   μὲν δῆμον ἑστιάσει ὑποδέχεται θύσας  τῶν   βοῶν τινας καὶ τῆς ἄλλης
[1, 39]   θεῷ δάμαλιν ἕνα τῆς εὑρέσεως  τῶν   βοῶν χαριστήριον. ταύτην ἔτι καὶ
[1, 39]   Ἡρακλῆς καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐπιλεξάμενος  τῶν   βοῶν, ὡς ἔμαθέ τινας ἐκλειπούσας,
[1, 79]   προσόδῳ, ἀλλ´ ὡσπερὰν χειροήθης ἀποστᾶσα  τῶν   βρεφῶν ἠρέμα καὶ κατὰ πολλὴν
[1, 84]   προσήκειν τήν τε ἀπόθεσιν τὴν  τῶν   βρεφῶν οὐχ ὡς ἐκελεύσθη τοῖς
[1, 82]   γενόμενος, τὸ γνώρισμα τῆς ἐκθέσεως  τῶν   βρεφῶν τὴν σκάφην ἀναλαβὼν ὀλίγον
[1, 79]   ταῦτα κομιζομένων ἐπὶ τὸν ποταμὸν  τῶν   βρεφῶν τοῖς φέρουσιν αὐτὰ κατὰ
[1, 77]   τῷ πάθει. Τὸ γὰρ κοινώνημα  τῶν   γάμων αὐτῇ γεγονέναι πρὸς τὸν
[1, 16]   ὀλίγοι κατὰ βίου ζήτησιν ὑπὸ  τῶν   γειναμένων ἀποσταλέντες, ἔθος ἐκπληροῦντες ἀρχαῖον,
[1, 24]   λεγόμενα συμβαλεῖν. Ἀμηχανοῦσι δὲ αὐτοῖς  τῶν   γεραιτέρων τις λέγει συμβαλὼν τὸ
[1, 66]   καλόν, ἔξω τοῦ Φαλερίνου λεγομένου  τῶν   γοῦν ἄλλων ἁπάντων διαφορώτατον. ~Ἐν
[1, 1]   ἐξ ὧν τὴν ἐμπειρίαν ἔλαβον  τῶν   γραφησομένων. Ἐπείσθην γὰρ ὅτι δεῖ
[1, 52]   διὰ τὴν ἔμπρησιν, ἣν ἐποιήσαντο  τῶν   γυναικῶν τινες ἀχθόμεναι τῇ πλάνῃ,
[1, 36]   μόνον εἰσὶν ἄρουραι πίονες,  τῶν   δ´ ἄλλων οὐδὲν βραχύ
[1, 38]   δὲ καὶ νήσους πελαγίοις δαίμοσι,  τῶν   δ´ ἄλλων, ὡς ἑκάστῳ τι
[1, 2]   αὐτῆς μερῶν μέχρι Θρᾴκης προῆλθε,  τῶν   δ´ ἑσπερίων μέχρι τῆς Ἀδριανῆς
[1, 65]   ἐπέκειντο αὐτοῖς κτείνοντες καὶ διώκοντες.  τῶν   δ´ οὐχ ὅπως τις πρὸς
[1, 42]   αὐτὸς ἐν τοῖς ἐρύμασιν ἀνῃρέθη.  τῶν   δὲ φρουρίων αὐτοῦ κατασκαφέντων τὰ
[1, 86]   Ῥώμῳ γῦπες ἐπισημαίνουσιν ἓξ ἀπὸ  τῶν   δεξιῶν πετόμενοι. Καὶ μὲν
[1, 79]   ὑποχειρίους. Ταύτην γὰρ εἶχον ἐκ  τῶν   δεσποτῶν τὴν παρακέλευσιν, ζῶντας αὐτοῖς
[1, 2]   εἰς πολλοὺς ἡγεμόνας εὐθὺς ἀπὸ  τῶν   διαδόχων καὶ μετ´ ἐκείνους ἄχρι
[1, 24]   ὑπουργεῖν ἀξιοῦντες καὶ στασιασμοὺς ἐκ  τῶν   διαλαθόντων δεδιότες. Ἦν δὲ πολὺ
[1, 20]   καὶ λαβεῖν συμμαχίαν Ἑλληνικὴν κατὰ  τῶν   διαφόρων σφίσι βαρβάρων, πονουμένοις τῷ
[1, 16]   Σικελοῖς. ἀνίσταται δὲ ἐκ τούτων  τῶν   διαφορῶν τοῖς ἔθνεσιν ὅλοις πόλεμος
[1, 24]   σὺν προφάσει εὐπρεπεῖ ἀπελαυνόμενον ὑπὸ  τῶν   διαφόρων· ὥστε πολλαὶ αἱ ἀπαναστάσεις
[1, 78]   τοὺς λεχθέντας ὑπ´ αὐτοῦ περὶ  τῶν   διδύμων παίδων λόγους διεξῆλθεν ἠξίου
[1, 76]   τε ἄλλα κατὰ πολλὴν ὑπεροψίαν  τῶν   δικαίων ἔδρα καὶ τελευτῶν ἔρημον
[1, 56]   ὑπολειπόμενος, δεδοικὼς μὴ ὑπὸ θορύβου  τῶν   διωκόντων ἀποτραπείη τῆς κατὰ δαίμονα
[1, 58]   γῆς μοίρᾳ καὶ πρὸς φιλίαν  τῶν   δοθησομένων μεθέξοντες, ἀλλ´ οὐ τὴν
[1, 18]   τὸν Ἰόνιον, σπουδὴν μὲν ποιούμενοι  τῶν   ἔγγιστα τῆς Ἰταλίας ἅψασθαι χωρίων·
[1, 19]   αὐτοῖς προσφέρεσθαι καὶ συνῄεσαν ἐκ  τῶν   ἔγγιστα χωρίων διὰ τάχους ὡς
[1, 69]   χρόνῳ συνοικισθέντος ἐκεῖσε μετενεχθῆναι πρὸς  τῶν   ἐγγόνων αὐτοῦ τὰ ἱερά. ποιήσασθαι
[1, 64]   τοῖς Ῥοτόλοις. Πολέμου δ´ ἐκ  τῶν   ἐγκλημάτων τούτων γενομένου καὶ μάχης
[1, 47]   Ἀσκανία λίμνη, μετάπεμπτον ὑπὸ  τῶν   ἐγχωρίων γενόμενον ἐπὶ βασιλείᾳ τοῦ
[1, 55]   κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸς, λεγόμενον ὑπὸ  τῶν   ἐγχωρίων ἱερὸν ἡλίου· καὶ βωμοὶ
[1, 55]   τόπου (λέγω δὲ παρὰ  τῶν   ἐγχωρίων παρέλαβον) λιβάδες αὐτόματοι νάματος
[1, 58]   φιλίαν καὶ παρ´ ἑκόντων εὑρίσκεσθαι  τῶν   ἐγχωρίων, παρελθὼν τὴν ἁπάντων ἀνθρώπων
[1, 55]   καὶ ἦν ταῦτα ὥσπερ τράπεζα  τῶν   ἐδεσμάτων· ὡς δέ φασί τινες,
[1, 29]   Ἑλλήνων ἐλέγοντο, τῆς διὰ μακροῦ  τῶν   ἐθνῶν οἰκήσεως ἀσαφῆ ποιούσης τοῖς
[1, 89]   Τούτων γὰρ ἂν οὐδὲν εὕροι  τῶν   ἐθνῶν οὔτε ἀρχαιότερον οὔτε Ἑλληνικώτερον.
[1, 38]   ταῖς ἁπάντων ψυχαῖς παραμένον ἐξαιρεθῇ  τῶν   εἰκόνων τοῦ παλαιοῦ πάθους ἔτι
[1, 74]   τίμησιν ἔτει γενομένην εὑρίσκομεν, ἐκπεπληρωμένων  τῶν   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐτῶν γενέσθαι.
[1, 78]   συνείδησιν τῶν πραχθέντων εἴτε ὑπονοίᾳ  τῶν   εἰκότων προαχθεὶς ἔρευναν ἐποιεῖτο τῆς
[1, 37]   τε κομιδὰς καὶ τὰς ἀμείψεις  τῶν   ἐκ γῆς φυομένων λυσιτελεῖς. ἔχει
[1, 71]   ἀναιρεθέντος ὑπὸ Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου  τῶν   ἐκ τῆς ἱερᾶς κόρης γενομένων,
[1, 79]   εἴσεται τῶν ἀναγνωσομένων. Περὶ δὲ  τῶν   ἐκ τῆς Ἰλίας γενομένων Κόιντος
[1, 79]   λαβὼν τὰ ὅπλα διαταχέων ὀλίγους  τῶν   ἐκ τῆς κώμης φθάσαντας καθ´
[1, 74]   ὀλυμπιάδος. Λεύκιος δὲ Κίγκιος ἀνὴρ  τῶν   ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου περὶ
[1, 3]   ἀδύνατός ἐστι, πρώτη καὶ μόνη  τῶν   ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος μνημονευομένων
[1, 45]   Τυρρηνικῷ πελάγει κείμενον, οὐ πρόσω  τῶν   ἐκβολῶν τοῦ Τεβέριος· λαβόντες δὲ
[1, 16]   τῶν χωρίων (κτείνειν γὰρ οὐδένα  τῶν   ἐκγόνων ἠξίουν, ἄγους οὐδενὸς ἔλαττον
[1, 84]   ὡς δεινὰ πάσχοι διαρπαζόμενος ὑπὸ  τῶν   ἐκείνου βουκόλων, καὶ ἀξιοῦν εἰ
[1, 84]   καὶ ἀξιοῦν εἰ μηδενὸς αἴτιος  τῶν   ἐκείνου ἐστὶ παραδοῦναι τὸν βουφορβὸν
[1, 26]   καλεῖται δὲ Κορθωνία. Οἱ δὲ  τῶν   ἐκλιπόντων τὴν χώραν Πελασγῶν κατασχόντες
[1, 5]   ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ οὐκ ἐκ  τῶν   ἐλαχίστων φαυλοτάτων ἐθνῶν συνεληλυθότας.
[1, 39]   κατ´ οὐράν. τοῦτο δὲ αὐτῷ  τῶν   ἐλέγχων ἀφανισμὸν ἐδύνατο παρασχεῖν ἐναντίας
[1, 59]   τοὔνομα· ὡς δ´ ἄλλοι τινὲς  τῶν   Ἑλληνικῶν μυθογράφων ἔλεξαν, ἀπὸ τῆς
[1, 73]   ~Ἔχων δὲ πολλοὺς καὶ ἄλλους  τῶν   Ἑλληνικῶν παρέχεσθαι συγγραφέων, οἳ διαφόρους
[1, 35]   σχῆμα οὐδὲν θαυμαστόν, ἐπεὶ καὶ  τῶν   Ἑλληνικῶν πολλὰ τὸ παραπλήσιον πέπονθεν
[1, 42]   ἀπήλασεν. Ὕστερον δὲ κατακλεισθεὶς ὑπὸ  τῶν   Ἑλλήνων εἰς πολιορκίαν, τά τε
[1, 42]   τις καὶ τοὺς ὑπομείναντας αὐτόθι  τῶν   Ἑλλήνων Ἐπειοὺς καὶ τοὺς ἐκ
[1, 45]   μὴ παρέργως διελθεῖν τάς τε  τῶν   Ἑλλήνων καὶ τὰς Ῥωμαίων τῶν
[1, 4]   ὡς βαρβάρων τοῖς πονηροτάτοις τὰ  τῶν   Ἑλλήνων ποριζομένης ἀγαθά. Καὶ τί
[1, 40]   μὲν ἡγουμένων τῆς ἱερουργίας καὶ  τῶν   ἐμπύρων ἀπαρχομένων, Πιναρίων δὲ σπλάγχνων
[1, 76]   οὔτε κοινῷ ὄντι πρῶτον ἀναγκάσας  τῶν   ἐν ἀξιώματι χρῆσθαι τὸν ἀδελφόν,
[1, 13]   δεύτερον. Πεποίηται γὰρ αὐτῷ περὶ  τῶν   ἐν Ἀρκαδίᾳ βασιλευσάντων ὅδε
[1, 25]   ἀκτῆς τῆς Θρᾳκίας μνήμην καὶ  τῶν   ἐν αὐτῇ κειμένων πόλεων, ἃς
[1, 11]   συχνοί, Ἕλληνας αὐτοὺς εἶναι λέγουσι  τῶν   ἐν Ἀχαΐᾳ ποτὲ οἰκησάντων, πολλαῖς
[1, 41]   ~Ὁ δ´ ἀληθέστερος, πολλοὶ  τῶν   ἐν ἱστορίας σχήματι τὰς πράξεις
[1, 54]   ἂν αἰτίας ἔχοι τις ὑποθέσθαι  τῶν   ἐν Ἰταλίᾳ αὐτοῦ μνημάτων, εἰ
[1, 11]   τε Κάτων τὰς γενεαλογίας  τῶν   ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων ἐπιμελέστατα συναγαγὼν
[1, 90]   ἑξῆς διήγησιν τρέψομαι τὴν ἀνακεφαλαίωσιν  τῶν   ἐν ταύτῃ δεδηλωμένων τῇ βίβλῳ
[1, 17]   μήκιστον εὐτυχίας ἤλασαν τὰ κράτιστα  τῶν   ἐν τῇ Θετταλίᾳ πεδίων καρπούμενοι,
[1, 19]   ἄσημος αὐτὸς ἰδεῖν ἐπί τινος  τῶν   ἐν τῷ τεμένει τοῦ Διὸς
[1, 54]   παρὰ πολλοῖς κατεσκεύαστο δι´ εὔνοιαν  τῶν   ἐν ὠφελείαις τισὶ δι´ αὐτοὺς
[1, 4]   Φοινικικοὺς κατώρθωσε πολέμους, ἐξόν μοι  τῶν   ἐνδόξων τινὰ λαβεῖν αὐτῆς ὑποθέσεων,
[1, 34]   θεῷ τούτῳ ἀνέκειτο, Σατορνία πρὸς  τῶν   ἐνοικούντων ὀνομαζομένη, ὡς ἔστιν εὑρεῖν
[1, 47]   ταῦτα Αἰνείας καὶ νομίσας ἐκ  τῶν   ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον μὲν
[1, 46]   ἀσφαλής τε καὶ ἀταλαίπωρος ἐκ  τῶν   ἐνόντων φυγὴ αὐτοῖς γένοιτο, εἴρητο
[1, 56]   ὗς τέκῃ χοίρους κτισθήσεσθαι πρὸς  τῶν   ἐξ ἐκείνου γενησομένων πόλιν ἑτέραν
[1, 72]   ἐκτίσθαι λέγει τὴν πόλιν ὑπὸ  τῶν   ἐξ Ἰλίου διασωθέντων σὺν Αἰνείᾳ,
[1, 22]   μὲν δὴ περὶ Σικελῶν λεγόμενα  τῶν   ἐξ Ἰταλίας μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν
[1, 79]   ἐοικὸς μᾶλλον ἀποφαίνουσι, περὶ δὲ  τῶν   ἑξῆς διαφέρονται. Οἱ μὲν γὰρ
[1, 46]   στρατιωτικοῦ τὸ μὲν ἐπὶ φυλακῇ  τῶν   ἐξιόντων ἔταξεν, ὡς ἀσφαλής τε
[1, 36]   ἂν εἴη πολυαρκεστάτη τε καὶ  τῶν   ἐπεισάκτων ἀγαθῶν ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 34]   δέ τι καὶ Τρωικὸν αὐτοῖς  τῶν   ἐπὶ Λαομέδοντος αἰχμαλώτων ἐξ Ἰλίου
[1, 11]   δὲ Οἴνωτρος, ἑπτακαίδεκα γενεαῖς πρότερον  τῶν   ἐπὶ Τροίαν στρατευσάντων. μὲν
[1, 87]   αὐτίκα ὑπεραλέσθαι· Κελέριον δέ τινα  τῶν   ἐπιβεβηκότων τοῦ τείχους, ὃς ἦν
[1, 69]   μηδὲν τῆς ἀρχετύπου διαφέρειν ἀπάτης  τῶν   ἐπιβουλευόντων ἕνεκεν ἐν φανερῷ τεθῆναι
[1, 6]   δόξης αἰωνίου τυχεῖν καὶ πρὸς  τῶν   ἐπιγιγνομένων ἐπαινεῖσθαι, ποιεῖ τὴν
[1, 33]   καὶ παρεῖνταί τινες διαφυγοῦσαι τὴν  τῶν   ἐπιγινομένων μνήμην ὑπὸ τοῦ πάνυ
[1, 6]   Καρδιανοῦ συγγραφέως ἐν τῇ περὶ  τῶν   ἐπιγόνων πραγματείᾳ· ἔπειτα Τιμαίου τοῦ
[1, 5]   οἰκισμὸν εὐθέως ἀπεδείξαντο, καὶ περὶ  τῶν   ἐπιτηδευμάτων, ἐξ ὧν εἰς τοσαύτην
[1, 1]   καὶ ῥᾳθύμως αὐτὰς συντιθέντες ἐκ  τῶν   ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα ὑπὲρ τῆς
[1, 6]   ἀκριβῶς αὐτῷ διεσπουδασμένα, ἀλλ´ ἐκ  τῶν   ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων συνθεὶς ἀνέγραψεν. Ὁμοίας
[1, 4]   τινὲς οὐκ ἀληθεῖς, ἀλλ´ ἐκ  τῶν   ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὴν ἀρχὴν λαβοῦσαι
[1, 73]   εἰς Ἰταλίαν. Ταῦτα δὲ οὐ  τῶν   ἐπιτυχόντων τις οὐδὲ νέων συγγραφεὺς
[1, 70]   ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν αὐτὴν ὡς  τῶν   ἐπιτυχουσῶν τινα, φυλαττόμενος ὀφθῆναι τοῖς
[1, 52]   Ταύταις ἀπιούσαις συνεκπλεῖ μειράκιόν τι  τῶν   ἐπιφανῶν κρατούμενον ἔρωτι τῆς ἑτέρας
[1, 40]   αὐτῷ κεχαρισμένα θύοιεν, οἴκους δύο  τῶν   ἐπιφανῶν παραλαβών. εἶναι δὲ τοὺς
[1, 53]   Ὀπικοῖς, τελευτήσαντος καὶ αὐτόθι Μισηνοῦ  τῶν   ἐπιφανῶν τινος, ἀπ´ ἐκείνου τὸν
[1, 50]   τῆς συγγενείας ἀναμνήσει καὶ φιλοφροσύνῃ  τῶν   ἐπιχωρίων διατρίβοντες αὐτόθι καὶ ἅμα
[1, 67]   πυθέσθαι δὲ αὐτὸς ταῦτα παρὰ  τῶν   ἐπιχωρίων. Ἐγὼ δὲ ὅσα μὲν
[1, 52]   ὄνομα· ὃς ἤθη καὶ γλῶσσαν  τῶν   ἐπιχωρίων ἐκμαθών, ἐπειδὴ τοὺς γονεῖς
[1, 40]   ὡς καὶ δέησίν τινα ποιήσαιτο  τῶν   ἐπιχωρίων, ἐπειδὴ πρῶτοι θεὸν αὐτὸν
[1, 45]   ἐκ τοῦ Λαουϊνίου κοινῇ μετὰ  τῶν   ἐπιχωρίων μείζονα περιβάλλονται πόλιν, ἣν
[1, 36]   τις καὶ ἕτερος λόγος ὑπὸ  τῶν   ἐπιχωρίων μυθολογούμενος, ὡς πρὸ τῆς
[1, 19]   τῶν ἀγρῶν ἔλαβον, ἤκουσαν τὸ  τῶν   ἐπιχωρίων ὄνομα τέλος ἔχειν σφίσι
[1, 40]   εἰ καί τις ἄλλος ὑπὸ  τῶν   ἐπιχωρίων· ὅρκοι τε γὰρ ἐπ´
[1, 34]   τόπος τοῦ Κρόνου καλούμενος ὑπὸ  τῶν   ἐπιχωρίων Σατόρνιος, καὶ ἄλλη
[1, 31]   καὶ συνετὸς, καὶ αὐτὸν ὡς  τῶν   ἐπιχωρίων τινὰ Ῥωμαῖοι δαιμόνων θυσίαις
[1, 71]   τὴν δυναστείαν διαδεξάμενος, ἀφ´ οὗ  τῶν   ἑπτὰ λόφων τις ἐπώνυμος ἐγένετο
[1, 87]   τοῦ τείχους, ὃς ἦν ἐπιστάτης  τῶν   ἔργων, Ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν
[1, 88]   θεοὺς ἀρεσάμενος ἔμελλε τὴν ἀρχὴν  τῶν   ἔργων ποιήσασθαι, παρασκευασάμενός τε ὅσα
[1, 6]   συμβήσεται τὰ κράτιστα καὶ δικαιότατα  τῶν   ἔργων· τοῖς μὲν ἐκπεπληρωκόσι τὴν
[1, 26]   αὐθιγενὲς τὸ ἔθνος ποιοῦντες ἐπὶ  τῶν   ἐρυμάτων, πρῶτοι τῶν τῇδε
[1, 38]   γίνεται καὶ ἐν ἄλλοις τισὶ  τῶν   ἑσπερίων ἐθνῶν ἀνδροφόνους, Ἡρακλέα δὲ
[1, 11]   ἕτερον ἀφικνεῖται κόλπον τὸν ἀπὸ  τῶν   ἑσπερίων μερῶν παρὰ τὴν Ἰταλίαν
[1, 50]   οὐ πρόσω τῆς Πελοποννήσου τελευτήσαντα  τῶν   ἑταίρων τινὰ τῶν Αἰνείου Κίναιθον
[1, 75]   πρῶτον. Τοῦτο γὰρ λογισμὸς  τῶν   ἐτῶν ἀπαιτεῖ. Ὅτι δὲ τοσαῦτα
[1, 87]   τεθῆναί φασιν, ἔνθα ἔπεσεν ὑπὸ  τῶν   εὑρόντων ταφέντος. Ἀποθανόντος δ´ ἐν
[1, 35]   πολλοὺς εἶχεν ὑπηκόους αὑτῷ, αὐτίκα  τῶν   ἐχομένων ἐπορέγεσθαι καὶ πόλεις συνάγεσθαι
[1, 50]   ἀφικνοῦνται. Δεξαμένων δ´ αὐτοὺς καὶ  τῶν   Ζακυνθίων πρὸς φιλίαν διὰ τὸ
[1, 59]   τῇ Λαουϊνιατῶν ἀγορᾷ χαλκᾶ εἴδωλα  τῶν   ζῴων ἐκ πολλοῦ πάνυ χρόνου
[1, 87]   πλῆθος ἦρξέ τε πολέμου δίχα  τῶν   ἡγεμόνων ὁπλισθέν, καὶ γίνεται μάχη
[1, 30]   αὐτοὶ μέντοι σφᾶς αὐτοὺς ἐπὶ  τῶν   ἡγεμόνων τινὸς Ῥασέννα τὸν αὐτὸν
[1, 27]   συμφορὰν ἀλεξητήρια, τῇ μὲν ἑτέρᾳ  τῶν   ἡμερῶν μέτρια σιτία προσφερομένους, τῇ
[1, 42]   Στρατηγικὸν γὰρ δὴ καὶ τοῦτο  τῶν   Ἡρακλέους ἔργων καὶ οὐδενὸς ἧττον
[1, 5]   οὐδεὶς καταλύσει χρόνος, ἄρχειν ἀεὶ  τῶν   ἡττόνων τοὺς κρείττονας) μήτε κατηγορεῖν
[1, 23]   χόλοις ἐλαστρηθέντες οἱ μὲν ὑπὸ  τῶν   θείων συμφορῶν, οἱ δὲ ὑπὸ
[1, 21]   αἱ κατασκευαὶ καὶ τὰ ἕδη  τῶν   θεῶν ἁγισμοί τε καὶ θυσίαι
[1, 55]   ἀναμνησθέντες, οἱ μὲν τὰ ἕδη  τῶν   θεῶν Αἰνείου κελεύσαντος εἰς τὸ
[1, 34]   λογίοις καὶ ἄλλοις χρηστηρίοις ὑπὸ  τῶν   θεῶν δεδομένοις εἰρημένον, ἱερά τε
[1, 68]   τὰ δὲ Παλλάδια καὶ τὰς  τῶν   θεῶν εἰκόνας κατασκευασάμενον ἀγαγέσθαι μετ´
[1, 57]   τὸν λόφον ἱδρύεται τὰ ἕδη  τῶν   θεῶν ἐν τῷ κρατίστῳ καὶ
[1, 47]   τὸν πατέρα καὶ τὰ ἕδη  τῶν   θεῶν, ἐπειδὴ παρεσκευάσθη τὸ ναυτικὸν
[1, 68]   τὴν Ἀσίαν τὰ μὲν ἱερὰ  τῶν   θεῶν καὶ τὰς τελετὰς τοῖς
[1, 67]   λέγεται γενέσθαι. κατασκευασθέντος τοῖς ἕδεσι  τῶν   θεῶν, οὓς Αἰνείας ἐκ τῆς
[1, 56]   μεγάλην τινὰ καὶ θαυμαστὴν ἐνυπνίου  τῶν   θεῶν τινι τῶν πατρίων εἰκασθεῖσαν
[1, 68]   ἄλλα ἐν ἱεροῖς ἀρχαίοις εἴδωλα  τῶν   θεῶν τούτων ἐθεασάμεθα, καὶ ἐν
[1, 68]   ἱδρύσαντο, κατασκευάσαι τὸν Δάρδανον ἐνταῦθα  τῶν   θεῶν τούτων ἱερὸν ἀρρήτους τοῖς
[1, 79]   ὑπό τε θάμβους καὶ ἀπιστίας  τῶν   θεωρουμένων· ἔπειτ´ ἀπελθὼν καὶ συλλέξας
[1, 21]   ὡς ἐν Ἄργει, ἔνθα καὶ  τῶν   θυηπολιῶν τρόπος ὅμοιος ἦν
[1, 21]   κανηφόρος ἁγνὴ γάμων παῖς καταρχομένη  τῶν   θυμάτων χοροί τε παρθένων ὑμνουσῶν
[1, 67]   νύκτα κεκλεισμένων τε ὡς μάλιστα  τῶν   θυρῶν καὶ οὐδὲν παθόντων οὔτε
[1, 38]   καλοῦντες. ἀλλὰ γὰρ περὶ μὲν  τῶν   θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων ἱερουργιῶν,
[1, 40]   μέχρι πολλοῦ τὴν ἐπιμέλειαν ποιούμενα  τῶν   θυσιῶν, ὡς ἐκεῖνος κατεστήσατο, Ποτιτίων
[1, 56]   οὐ πρόσω τόκου καταρχομένων αὐτῆς  τῶν   θυτήρων διασεισαμένη καὶ ἀποφυγοῦσα τοὺς
[1, 12]   ἀπόχρη δὲ ταῦτα μόνα λεχθέντα  τῶν   ἰαμβείων, ἐν οἷς φησι· Τὰ
[1, 67]   ναοῦ χωρίον ἔχοντος ἄβατον καὶ  τῶν   ἱδρυμάτων ἐκ τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων
[1, 40]   δαίμονος ἐπιφάνεια περὶ τὴν ἀλλαγὴν  τῶν   ἱεροποιῶν ἐγένετο, ἐπειδὰν κατὰ τοῦτο
[1, 78]   ζώσας κατορύττεσθαι τὰς τοιαύτας  τῶν   ἱερῶν ἀγορεύει νόμος. ~Μέχρι μὲν
[1, 78]   προαχθεὶς ἔρευναν ἐποιεῖτο τῆς χρονίου  τῶν   ἱερῶν ἀποστάσεως, κατὰ τίνα γίνεται
[1, 67]   ἐγένοντο οἱ πεμφθέντες ἑξακόσιοι μελεδωνοὶ  τῶν   ἱερῶν αὐτοῖς μεταναστάντες ἐφεστίοις· ἡγεμὼν
[1, 40]   αὐτοῖς κελευσθὲν ἥκειν ἐσπλαγχνευμένων ἤδη  τῶν   ἱερῶν ἀφίκοντο. νῦν μέντοι οὐκέτι
[1, 40]   θέσφατον ἀφηγησάμενος Ἡρακλεῖ καὶ δεηθεὶς  τῶν   ἱερῶν κατάρξασθαι. ἀγασθεὶς δὲ τοὺς
[1, 68]   τε ἄλλα μαθεῖν καὶ περὶ  τῶν   ἱερῶν τῆς φυλακῆς τόνδε τὸν
[1, 72]   ὀνομάσαι δ´ αὐτὴν ἀπὸ μιᾶς  τῶν   Ἰλιάδων Ῥώμης. Ταύτην δὲ λέγει
[1, 74]   καὶ τριάκοντα καὶ τετρακοσίοις ὑστεροῦσαν  τῶν   Ἰλιακῶν. δὲ χρόνος οὗτος
[1, 6]   σώμασι· Τοῖς δὲ ἀπ´ ἐκείνων  τῶν   ἰσοθέων ἀνδρῶν νῦν τε οὖσι
[1, 7]   διδαχῇ παραλαβὼν, τὰ δ´ ἐκ  τῶν   ἱστοριῶν ἀναλεξάμενος, ἃς οἱ πρὸς
[1, 6]   τοῦ Σικελιώτου τὰ μὲν ἀρχαῖα  τῶν   ἱστοριῶν ἐν ταῖς κοιναῖς ἱστορίαις
[1, 1]   καὶ Θεόπομπος ἐν τοῖς προοιμίοις  τῶν   ἱστοριῶν ἐποίησαν, ἀλλὰ τοὺς ἐμαυτοῦ
[1, 1]   ~Τοὺς εἰωθότας ἀποδίδοσθαι τοῖς προοιμίοις  τῶν   ἱστοριῶν λόγους ἥκιστα βουλόμενος ἀναγκάζομαι
[1, 4]   προνοίας ἔμφρονος ἐπὶ τὰ παλαιὰ  τῶν   ἱστορουμένων περὶ αὐτῆς ἐτραπόμην, ἀλλ´
[1, 34]   ποιητὴς ἀρχαῖος καὶ ἄλλοι τινὲς  τῶν   Ἰταλικῶν μυθογράφων ὑπ´ αὐτῶν οἴονται
[1, 41]   ὡς στρατηλάτης γενόμενος ἁπάντων κράτιστος  τῶν   καθ´ ἑαυτὸν Ἡρακλῆς καὶ δυνάμεως
[1, 5]   περὶ αὐτῶν Ἑλληνὶς ἱστορία μέχρι  τῶν   καθ´ ἡμᾶς χρόνων, ὅτι μὴ
[1, 25]   Χαλκιδικὸν, τὸ δὲ πλεῖστον Πελασγικὸν  τῶν   καὶ Λῆμνόν ποτε καὶ Ἀθήνας
[1, 14]   λίμνης κειμένη, τετταράκοντα σταδίους ἀπέχουσα  τῶν   καλουμένων Ἑπτὰ ὑδάτων. Ἀπὸ δὲ
[1, 21]   Ἔσχον δέ τινα καὶ οὗτοι  τῶν   καλουμένων Καμπανῶν εὐβότων πάνυ καὶ
[1, 74]   ἐξ ἄλλων τε πολλῶν καὶ  τῶν   καλουμένων τιμητικῶν ὑπομνημάτων, διαδέχεται
[1, 6]   ἐστὶ τοὺς ἀγαθοὺς καὶ φιλοθεώρους  τῶν   καλῶν ἔργων καὶ μεγάλων· ἔπειτα
[1, 90]   καὶ ἀγαθὴν ῥέουσαν διδάσκαλον ἔχουσι  τῶν   καλῶν οὐδ´ ἀφ´ οὗ πρῶτον
[1, 33]   θυσίας κατεστήσαντο πατρίους, αἳ μέχρι  τῶν   κατ´ ἐμὲ χρόνων τὸν αὐτὸν
[1, 52]   οὐκέτι δυνάμενον συμπλεῖν ὄχλον ἐκ  τῶν   κατακεκαυμένων νεῶν ἀνάγκῃ καταλιπών. ~Τεκμήρια
[1, 16]   ἐπὶ μηνίμασι δαιμονίοις ἀπαλλαγὰς αἰτούμενοι  τῶν   κατεχόντων σφᾶς κακῶν τὸ παραπλήσιον
[1, 42]   τὸ δὴ τοὺς ἀνασπάστους ἐκ  τῶν   κεκρατημένων πόλεων τέως μὲν ἐπάγεσθαι
[1, 14]   αὐτὸ διάστημα τῆς Τριβόλας ἀπέχουσα,  τῶν   Κεραυνίων ὀρῶν πλησίον. Ἀπὸ δὲ
[1, 45]   μὲν καὶ ἄλλας πόλεις ἔκτισαν  τῶν   κληθέντων Πρίσκων Λατίνων, ἐξ ὧν
[1, 35]   τὴν γῆν ὅση ἐντὸς ἦν  τῶν   κόλπων τοῦ τε Ναπητίνου καὶ
[1, 18]   εἰς Κρήτην ἀπῆλθον, οἱ δὲ  τῶν   Κυκλάδων νήσων τινὰς κατέσχον, οἱ
[1, 80]   νεοθύτων. Τοῦτο δὲ καθαρμόν τινα  τῶν   κωμητῶν πάτριον ἐδύνατο, ὡς καὶ
[1, 79]   τοῦτον ἐτύγχανεν ἅμα τοῖς ἐπιφανεστάτοις  τῶν   κωμητῶν πεπορευμένος εἴς τι χωρίον
[1, 65]   ἀεὶ προσῄει δύναμις, αἱ δὲ  τῶν   Λατίνων ἀδύνατοι ἦσαν τοῖς ἐν
[1, 70]   ζήτησιν ἔγνω τῆς γυναικὸς ὑπὸ  τῶν   Λατίνων γινομένην καὶ δι´ αἰτίας
[1, 44]   θύσας τοῖς θεοῖς τὰς δεκάτας  τῶν   λαφύρων καὶ πολίχνην ἐπώνυμον αὑτοῦ
[1, 78]   ἠξίου τε πίστιν ποιήσασθαι ταύτην  τῶν   λεγομένων, εἰ τοιοῦτος τῆς
[1, 7]   πραγματευόμενος. Καὶ τὰ μὲν παρὰ  τῶν   λογιωτάτων ἀνδρῶν, οἷς εἰς ὁμιλίαν
[1, 22]   τὴν οἴκησιν εἰς Σικελίαν ὑπὸ  τῶν   λόγου ἀξίων τοιάδε ἐστίν. ~Οἱ
[1, 87]   Παλλάντιον. μὲν οὖν πιθανώτατος  τῶν   λόγων περὶ τῆς Ῥώμου τελευτῆς
[1, 48]   πολέμου. ~Ὁ μὲν οὖν πιστότατος  τῶν   λόγων, κέχρηται τῶν παλαιῶν
[1, 32]   πύλαις, Εὐάνδρῳ δὲ πρὸς ἑτέρῳ  τῶν   λόφων Αὐεντίνῳ λεγομένῳ τῆς Τριδύμου
[1, 45]   τῶν Ἑλλήνων καὶ τὰς Ῥωμαίων  τῶν   μάλιστα πιστευομένων ἱστορίας παραβαλών. Ἔχει
[1, 68]   τε Παλλάδια καὶ τὰ ἱερὰ  τῶν   μεγάλων θεῶν διδαχθεῖσαν αὐτῶν τὰς
[1, 69]   τῶν ἀδύτων τά τε ἱερὰ  τῶν   μεγάλων θεῶν καὶ ὅπερ ἔτι
[1, 80]   κίνδυνόν τε τὸν ἔσχατον ὑπὲρ  τῶν   μεγίστων ἄθλων ἀναρρῖψαι, πράττειν δὲ
[1, 81]   ἁπάσας, ὅσας ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς  τῶν   μειρακίων, κατηγόρουν καὶ τοὺς τραυματίας
[1, 79]   ὅπλων. Τραύματα δὲ πολλὰ πρὸς  τῶν   μειρακίων λαβόντες οἱ τοῦ Νεμέτορος
[1, 4]   πρὸς ἅπαντα φιλαιτίων, οὐδέν πω  τῶν   μελλόντων δηλοῦσθαι προακηκοότες, ὅτι τῆς
[1, 2]   τὴν Εὐρώπην ὅλην ὑπηγάγετο, ἀλλὰ  τῶν   μὲν βορείων αὐτῆς μερῶν μέχρι
[1, 54]   γε τὸ ἄπορον καὶ μάλιστα  τῶν   μὲν ἐπιφανεῖς τὰς τύχας, πλάνητας
[1, 27]   περὶ Τυρρηνὸν, καὶ μετανάστασις  τῶν   Μῃόνων εἰς Ἰταλίαν οὐχ ἑκούσιος.
[1, 88]   τὰς φλόγας ὑπερθρώσκοντα τῆς ὁσιώσεως  τῶν   μιασμάτων ἕνεκα. Ἐπεὶ δὲ πᾶν,
[1, 12]   αὐτῆς κατεῖχον, Οἰνώτρους λέγει πρώτους  τῶν   μνημονευομένων ἐν αὐτῇ κατοικῆσαι, εἰπὼν
[1, 75]   λεχθήσεται δὲ κἀμοὶ τὰ πιθανώτατα  τῶν   μνημονευομένων. Ἔχει δὲ ὧδε· ~Ἀμόλιος
[1, 9]   ἣν νῦν κατοικοῦσι Ῥωμαῖοι, παλαιότατοι  τῶν   μνημονευομένων λέγονται κατασχεῖν βάρβαροι Σικελοί,
[1, 77]   Τοῦτον δέ τινες μὲν ἀποφαίνουσι  τῶν   μνηστήρων ἕνα γενέσθαι τῆς κόρης
[1, 8]   τε καὶ μετὰ τὴν κατάλυσιν  τῶν   μονάρχων, καὶ τίς ἦν αὐτῶν
[1, 84]   Φάβιον εἴρηται. ~Ἕτεροι δὲ οὐδὲν  τῶν   μυθωδεστέρων ἀξιοῦντες ἱστορικῇ γραφῇ προσήκειν
[1, 71]   κατὰ νόμον δυναστείαν Νεμέτωρ  τῶν   νεανίσκων μητροπάτωρ. Τῷ δ´ ἑξῆς
[1, 80]   ὑπεζωσμένους τὴν αἰδῶ ταῖς δοραῖς  τῶν   νεοθύτων. Τοῦτο δὲ καθαρμόν τινα
[1, 80]   τοὺς περὶ τὸ Παλλάντιον οἰκοῦντας  τῶν   νέων ἐκ τοῦ Λυκαίου τεθυκότας
[1, 72]   Ἐμπρησθεισῶν δὲ αὐτοῖς ὑπὸ νύκτα  τῶν   νεῶν οὐκ ἔχοντας ὅπως ποιήσονται
[1, 48]   ὧν Ἀφροδίτη ἐπέσκηψε καὶ ἀπὸ  τῶν   νεωστὶ γενομένων περὶ τοὺς Λαοκοωντίδας
[1, 81]   εὐθὺς ἀπὸ γονῆς καὶ πρὸς  τῶν   νομέων ἀναιρεθεὶς ἐκτραφείη, βραχὺν ἐπισχὼν
[1, 70]   φασιν ἐν τοῖς ὄρεσιν ὑπὸ  τῶν   νομέων ἐκτραφῆναι. Τοῦ γὰρ Ἀσκανίου
[1, 80]   ᾤετο δεῖν τοὺς ἀκμαιοτάτους ἔχων  τῶν   νομέων, ὡς ἔτι κατὰ τὴν
[1, 89]   Ἑλληνικωτάτου γενόμενοι, βαρβάρων δὲ συμπάντων  τῶν   νῦν ὄντες ἀγριώτατοι. ~Ῥωμαῖοι δὲ
[1, 29]   Κροτωνιῆται ὥς φησιν Ἡρόδοτος οὐδαμοῖσι  τῶν   νῦν σφεας περιοικεόντων εἰσὶν ὁμόγλωσσοι
[1, 5]   ἀντικατασκευάσαι τὰς ἀληθεῖς, περὶ μὲν  τῶν   οἰκισάντων τὴν πόλιν, οἵτινες ἦσαν
[1, 72]   χρόνου τῆς κτίσεως καὶ περὶ  τῶν   οἰκιστῶν τῆς πόλεως οὐδὲ αὐτὸς
[1, 84]   μὲν οὖν γενέσεως καὶ τροφῆς  τῶν   οἰκιστῶν τῆς Ῥώμης ταῦτα λέγεται.
[1, 25]   Πελοπόννησον ἐγένετο· ἐπὶ γὰρ ἑνὸς  τῶν   οἰκούντων ἐν αὐτῇ ἐθνῶν, τοῦ
[1, 17]   χρόνου μηκυνόμενος. ~Ἔπειτα Πελασγῶν τινες  τῶν   οἰκούντων ἐν τῇ καλουμένῃ νῦν
[1, 12]   αὖθις ἀναστρέφει καὶ τὰ μέγιστα  τῶν   οἰκούντων τὴν παράλιον ταύτην ἐθνῶν
[1, 13]   τὸ γένος ὅθεν ἦν τὸ  τῶν   Οἰνώτρων ἀποδείξωμεν, ἕτερον ἄνδρα τῶν
[1, 13]   περί τε οἰκήσεως καὶ γένους  τῶν   Οἰνώτρων τοιαῦτά ἐστιν· οἷς ἐγὼ
[1, 13]   ἄλλοις εἴρηται, τούτων ἔγγονον αὐτῶν  τῶν   Οἰνώτρων ὑποτίθεμαι. Τὸ γὰρ δὴ
[1, 19]   τὸ πρῶτον ἱδρύσαντο καὶ πολισμάτια  τῶν   Ὀμβρικῶν κατελάβοντό τινα· συνελθόντος δ´
[1, 20]   ταύτῃ φρουρίῳ καὶ ἐπιτειχίσματι κατὰ  τῶν   Ὀμβρικῶν χρώμενοι, κατεσκευασμένῃ τε ὡς
[1, 19]   εἰς τὴν Ὀμβρικῶν ἀφικνοῦνται χώραν  τῶν   ὁμορούντων Ἀβοριγῖσι. Πολλὰ δὲ καὶ
[1, 10]   Λιγύων ἀποίκους μυθολογοῦσιν αὐτοὺς γενέσθαι  τῶν   ὁμορούντων Ὀμβρικοῖς· οἱ γὰρ Λίγυες
[1, 55]   παίδων, ὡς λόγος ἔχει, εἴτε  τῶν   ὁμοσκήνων, Ἀλλ´ ἡμῖν γε ἤδη
[1, 20]   Ἕλλησιν ὡς τὰ πολλὰ προτιθέναι  τῶν   ὀνομάτων, ὁπόσων αἱ ἀρχαὶ ἀπὸ
[1, 83]   ἐλπίσας. Ἀμόλιος δὲ τοῖς πιστοτάτοις  τῶν   ὁπλοφόρων ἐπιστείλας κρύφα, οὓς ἂν
[1, 21]   μήκιστον χρόνον, οἷον τε  τῶν   ὅπλων τῶν πολεμιστηρίων κόσμος, ἀσπίδες
[1, 28]   ἐν τῇ πλάνῃ μετονομασθῆναι Πελαργοὺς,  τῶν   ὀρνέων τοῖς καλουμένοις πελαργοῖς εἰκασθέντας,
[1, 67]   ἅπασιν οὐ θέμις οὔτε παρὰ  τῶν   ὁρώντων ἀκούειν οὔτε ἀναγράφειν οἴομαι
[1, 47]   εἶναι Ἀσκάνιον μὲν τὸν πρεσβύτατον  τῶν   παίδων ἔχοντα τοῦ συμμαχικοῦ τινα
[1, 84]   Χαρίσασθαι δὲ Νεμέτορι τὴν ἐκτροφὴν  τῶν   παίδων τἀδελφῷ πειθόμενον ὄνομα Φαυστίνῳ
[1, 8]   μὲν οὖν τῆς ἱστορίας ἀπὸ  τῶν   παλαιοτάτων μύθων, οὓς παρέλιπον οἱ
[1, 79]   τῆς Ἰλίας οὕτω διαλλάττουσιν αἱ  τῶν   παλαιῶν γραφαί, λόγον δ´ ἔχουσιν
[1, 13]   κόλπῳ’ Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ  τῶν   παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε καὶ
[1, 73]   δύναμαι συμβαλεῖν. Περὶ μὲν οὖν  τῶν   παλαιῶν κτίσεων ἱκανὰ ἡγοῦμαι τὰ
[1, 48]   πιστότατος τῶν λόγων, κέχρηται  τῶν   παλαιῶν συγγραφέων Ἑλλάνικος ἐν τοῖς
[1, 5]   γάρ τι καὶ τοιοῦτον  τῶν   παραδόξων καὶ θαυμαστῶν ὑπόσχεσις. Οἱ
[1, 18]   παραλίου πολλὰ χωρία κατέσχον καὶ  τῶν   παρακειμένων αὐτῇ νήσων ἄλλας τε
[1, 42]   λιπεῖν. ~Ἐπειδὴ δὲ τούτους καταστρεψάμενος  τῶν   παρόδων ἐκράτησεν, οἱ μέν τινες
[1, 56]   θαυμαστὴν ἐνυπνίου τῶν θεῶν τινι  τῶν   πατρίων εἰκασθεῖσαν ὄψιν τὰ λεχθέντα
[1, 67]   χρήσονται τοῖς πράγμασιν οὔτε δίχα  τῶν   πατρῴων θεῶν οἰκεῖν ἀξιοῦντας οὔτε
[1, 17]   Ἦν γὰρ δὴ καὶ τὸ  τῶν   Πελασγῶν γένος Ἑλληνικὸν ἐκ Πελοποννήσου
[1, 26]   Ἀβοριγίνων οἰκισθὲν ἐτύγχανε, τὰ λοιπὰ  τῶν   Πελασγῶν διεφθάρη πολίσματα. δὲ
[1, 18]   ἐν τῷ Σπινῆτι καταλειφθὲν γένος  τῶν   Πελασγῶν οὕτως ἐφθάρη. ~Οἱ δὲ
[1, 87]   ὑπὸ λύπης τε καὶ μετανοίας  τῶν   πεπραγμένων παρεὶς ἑαυτὸν εἰς ἀπόγνωσιν
[1, 79]   ῥείθρου κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦντος ἐκ  τῶν   περὶ ἔσχατα λίθου προσπταίσει περιτραπεῖσα
[1, 30]   ἀνθρώπους· καὶ ἐπὶ τῆς ἐμπειρίας  τῶν   περὶ τὰ θεῖα σεβάσματα λειτουργιῶν,
[1, 18]   τοῦ ποταμοῦ· εὐτύχησάν τε μάλιστα  τῶν   περὶ τὸν Ἰόνιον οἰκούντων θαλαττοκρατοῦντες
[1, 17]   Λοκροὶ καλοῦνται, καὶ συχνῶν ἄλλων  τῶν   περὶ τὸν Παρνασὸν οἰκούντων, ἡγουμένου
[1, 32]   μὲν οὖν συμπεπολισμένων τῷ τεμένει  τῶν   πέριξ χωρίων δυσείκαστος γέγονεν
[1, 57]   ὥρμητο ἐλάμβανέ τε καταθέων ἐκ  τῶν   πέριξ χωρίων ὁπόσα εἰς τὸν
[1, 55]   γέγονε μέχρι θαλάττης καταβάντος ἀπὸ  τῶν   πηγῶν τοῦ ῥεύματος. Νῦν μέντοι
[1, 35]   ἀγαθὸν καὶ σοφὸν γεγενημένον καὶ  τῶν   πλησιοχώρων τοὺς μὲν λόγοις ἀναπείθοντα,
[1, 72]   βιαίῳ καταληφθέντας τέως μὲν ὑπὸ  τῶν   πνευμάτων φερομένους πολλαχῇ τοῦ πελάγους
[1, 21]   οἷον τε τῶν ὅπλων  τῶν   πολεμιστηρίων κόσμος, ἀσπίδες Ἀργολικαὶ καὶ
[1, 47]   ἐπὶ τὰ σφέτερα κατελεύσεσθαι ἤλπιζον  τῶν   πολεμίων ἀποπλευσάντων, Ἀχαιοὶ δὲ ἀνδραποδισάμενοι
[1, 17]   περὶ τὸν Παρνασὸν οἰκούντων, ἡγουμένου  τῶν   πολεμίων Δευκαλίωνος τοῦ Προμηθέως, μητρὸς
[1, 46]   τὴν μὲν δὴ αὐτίκα ὁρμὴν  τῶν   πολεμίων, ἣν εἶχον ὅλην διαχρήσασθαι
[1, 65]   Εὐθὺς δὲ προσβαλόντες τῷ χάρακι  τῶν   πολεμίων, ὃς ἐγγυτάτω τῆς πόλεως
[1, 58]   γῆν φυλάττοντες ἀδῄωτον, τὴν δὲ  τῶν   πολεμίων προθύμως συγκατακτώμενοι. Ἱκέται δὲ
[1, 65]   κινουμένης στρατιᾶς, ὡς αὐτίκα μάλα  τῶν   πολεμίων σφίσιν ἐπιθησομένων οὐ σὺν
[1, 46]   προεξελθοῦσιν ἧττον ἐπιπόνους διηρτημένων τειχομαχίᾳ  τῶν   πολεμίων τὰς φυγάς. Νεοπτολέμου δὲ
[1, 19]   ἐπ´ αὐτοὺς μεγάλου στρατοῦ δείσαντες  τῶν   πολεμίων τὸ πλῆθος εἰς τὴν
[1, 28]   Ἰταλίαν ἐκβαλεῖν τοὺς Πελασγοὺς ἐκ  τῶν   πόλεων οὐχ ἁπασῶν, ἀλλ´ ὅσαι
[1, 64]   πόλεμον. Ῥότολοί τε γὰρ ἐκ  τῶν   πόλεων στρατεύουσιν ἅπαντες ἐπ´ αὐτὸν,
[1, 24]   Καὶ ἐν ἀλλήλοις οἱ προεστηκότες  τῶν   πόλεων τὸ πρῶτον ἐταράχθησαν· Ἔπειτα
[1, 90]   Αἰολίς, τοῦτο μόνον ἀπολαύσαντες ἐκ  τῶν   πολλῶν ἐπιμιξιῶν, τὸ μὴ πᾶσι
[1, 5]   ἔφην, ὑπολήψεις ἐξελέσθαι τῆς διανοίας  τῶν   πολλῶν προαιρούμενος καὶ ἀντικατασκευάσαι τὰς
[1, 37]   ῥᾴδια παρεῖναι πάντα διὰ πλῆθος  τῶν   ποταμῶν, οἳ διαρρέουσιν ἅπασαν τὴν
[1, 7]   οὐκ ἀφανεῖς, ἀπ´ ἐκείνων ὁρμώμενος  τῶν   πραγματειῶν (εἰσὶ δὲ ταῖς Ἑλληνικαῖς
[1, 5]   φαυλοτάτων ἐθνῶν συνεληλυθότας. Περὶ δὲ  τῶν   πράξεων, ἃς μετὰ τὸν οἰκισμὸν
[1, 2]   ἀρχῆς καὶ κατὰ τὸ κάλλος  τῶν   πράξεων, ἃς οὔπω κεκόσμηκε λόγος
[1, 78]   δὲ εἴτε κατὰ τὴν συνείδησιν  τῶν   πραχθέντων εἴτε ὑπονοίᾳ τῶν εἰκότων
[1, 6]   παρελθεῖν καλὴν ἱστορίαν ἐγκαταλειφθεῖσαν ὑπὸ  τῶν   πρεσβυτέρων ἀμνημόνευτον, ἐξ ἧς ἀκριβῶς
[1, 6]   φρονεῖν καὶ μηδὲν ἀνάξιον ἐπιτηδεύειν  τῶν   προγόνων· Ἐμοὶ δὲ, ὃς οὐχὶ
[1, 4]   ἵνα μή τινες ἐπιτιμήσωσί μοι  τῶν   πρὸς ἅπαντα φιλαιτίων, οὐδέν πω
[1, 77]   μήτηρ ἀσφαλείας τε καὶ  τῶν   πρὸς τοὺς θεοὺς ὁσίων ἕνεκα)
[1, 23]   καὶ τοῖς Καβείροις καταθύσειν δεκάτας  τῶν   προσγενησομένων ἁπάντων, τελεσθείσης δὲ τῆς
[1, 3]   θαλάσσης. ~Αἱ μὲν οὖν ἐπιφανέσταται  τῶν   πρόσθεν ἡγεμονιῶν, ἃς παρειλήφαμεν ἐκ
[1, 11]   ὃς τότε μὲν Αὐσόνιος ἐπὶ  τῶν   προσοικούντων Αὐσόνων ἐλέγετο, ἐπεὶ δὲ
[1, 23]   θείων συμφορῶν, οἱ δὲ ὑπὸ  τῶν   προσοικούντων βαρβάρων ἐξεφθάρησαν, τὸ δὲ
[1, 18]   λαμπροτάτας. Ὕστερον μέντοι μεγάλῃ χειρὶ  τῶν   προσοικούντων βαρβάρων ἐπιστρατευσάντων αὐτοῖς ἐξέλιπον
[1, 16]   Σικελικόν· καὶ ἦσαν ἁπάντων μάλιστα  τῶν   προσοικούντων λυπηροὶ τοῖς Σικελοῖς. ἀνίσταται
[1, 16]   ἔθνεσιν ὅλοις πόλεμος ὅσος οὐδεὶς  τῶν   πρότερον γενομένων ἐν Ἰταλίᾳ, καὶ
[1, 33]   καὶ τρίγωνα καὶ αὐλοὶ καλοῦνται,  τῶν   προτέρων ὅτι μὴ σύριγξι ποιμενικαῖς
[1, 11]   ἀπό τε Αἰζειοῦ καὶ Φορωνέως  τῶν   πρώτων ἐν Πελοποννήσῳ δυναστευσάντων. Φορωνέως
[1, 59]   δὲ προσπετόμενον ἀναρριπίζειν τῇ κινήσει  τῶν   πτερύγων τὴν φλόγα· τούτοις δὲ
[1, 59]   κοινῇ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς πόλεις  τῶν   Ῥοτόλων· δι´ ὀλίγου δὲ τἀκεῖ
[1, 11]   σαφὲς οὐδέν. ~Οἱ δὲ λογιώτατοι  τῶν   Ῥωμαϊκῶν συγγραφέων, ἐν οἷς ἐστι
[1, 89]   συχνὰς ἀναλεξαμένῳ γραφὰς ὑπὲρ τοῦ  τῶν   Ῥωμαίων γένους, τοιάδ´ ἐστίν. Ὥστε
[1, 87]   ὃς ἔκειτο τῆς ἀγορᾶς τῆς  τῶν   Ῥωμαίων ἐν τῷ κρατίστῳ χωρίῳ
[1, 20]   μὲν οἰκουμένας καὶ πρότερον ὑπὸ  τῶν   Σικελῶν, τὰς δ´ αὐτοὶ κατασκευάσαντες,
[1, 88]   μετὰ δὲ τοῦτο πυρκαϊὰς πρὸ  τῶν   σκηνῶν γενέσθαι κελεύσας ἐξάγει τὸν
[1, 79]   μὲν δὴ τούτων οἱ πλεῖστοι  τῶν   συγγραφέων τὰ αὐτὰ μικρὸν
[1, 4]   ἄλλων λέγειν, ὅπου γε καὶ  τῶν   συγγραφέων τινὲς ἐτόλμησαν ἐν ταῖς
[1, 45]   Αἰνείου παρουσίας εἰς Ἰταλίαν, ἐπεὶ  τῶν   συγγραφέων τοῖς μὲν ἠγνόηται, τοῖς
[1, 29]   τήν τε Ῥώμην αὐτὴν πολλοὶ  τῶν   συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι ὑπέλαβον.
[1, 67]   καὶ τοῖς ἄλλοις, ὅσοι πλείω  τῶν   συγχωρουμένων ὑπὸ νόμου ζητεῖν
[1, 67]   δὲ τούτων ἕκαστος κατά τινος  τῶν   συμβεβηκότων αὐτοῖς ποιεῖσθαι τὴν ἐπίκλησιν
[1, 59]   οὕτω περιφανῆ μηνύματα λέγεται γενέσθαι  τῶν   συμβησομένων τῇ πόλει, καὶ ἔστιν
[1, 71]   ἑπτὰ λόφων τις ἐπώνυμος ἐγένετο  τῶν   συμπεπολισμένων τῇ Ῥώμῃ, τριάκοντα καὶ
[1, 84]   εἶναί φασι τὸ γένος ἀπὸ  τῶν   σὺν Εὐάνδρῳ, κατοικεῖν δὲ περὶ
[1, 79]   ἐργασίας. Ἦν δὲ τὸ χωρίον  τῶν   σὺν Εὐάνδρῳ ποτὲ οἰκισάντων αὐτὸ
[1, 89]   τὸ χωρίον· ἔτι δὲ Πελοποννησίων  τῶν   σὺν Ἡρακλεῖ παραγενομένων, οἳ κατῴκησαν
[1, 60]   Παλλαντίου πόλεως· μετὰ δὲ τούτους  τῶν   σὺν Ἡρακλεῖ στρατευομένων Πελοποννησίων Ἐπειοί
[1, 60]   ὄντες τὸ ἀρχαῖον ἐκ Πελοποννήσου  τῶν   σὺν Οἰνώτρῳ μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν
[1, 47]   σύμμαχον Κρουσαῖον καλούμενον ἁπάντων προθυμότατον  τῶν   συναραμένων αὐτοῖς τοῦ πολέμου. ~Ὁ
[1, 78]   Ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ τὸ μὲν  τῶν   συνέδρων πλῆθος ἐπείθετο, Ἀμόλιος δὲ
[1, 84]   πρὸς τοὺς Νεμέτορος βουκόλους περὶ  τῶν   συννόμων χωρίων· ἐκ δὲ τούτου
[1, 89]   τοῦτο δὲ Ἀρκαδικόν· μεμνημένος δὲ  τῶν   συνοικησάντων αὐτοῖς Πελασγῶν, οἳ Θετταλίαν
[1, 79]   Νεμέτορος καί τινας καὶ ἀπολέσαντες  τῶν   σφετέρων καὶ τῶν χωρίων ἤδη
[1, 11]   Ἑλληνικῷ τε μύθῳ χρησάμενοι οὐδένα  τῶν   τὰ Ἑλληνικὰ γραψάντων βεβαιωτὴν παρέσχοντο.
[1, 50]   Ζακύνθιοι, καὶ ἀγῶνα ποιοῦσιν ἐφήβοις  τῶν   τε ἄλλων ἀγωνισμάτων καὶ δρόμου·
[1, 85]   ἦν γνώμη τὸ Παλλάντιον οἰκίζειν  τῶν   τε ἄλλων ἕνεκα καὶ τῆς
[1, 46]   Δαρδάνου τε πόλεως καὶ Ὀφρυνίου  τῶν   τε ἄλλων ὅσοι τῆς κάτω
[1, 83]   ἄγων ὡπλισμένους ἐπὶ τὰ βασίλεια  τῶν   τε ἄλλων πελατῶν καὶ ἑταίρων
[1, 9]   παρεσκεύασαν καὶ περιφανέστατον ἐξ ἀδηλοτάτου,  τῶν   τε δεομένων οἰκήσεως παρὰ σφίσι
[1, 21]   πρὸ τῶν ἄλλων ἰόντες σπονδοφόροι,  τῶν   τε ἱερῶν αἱ κατασκευαὶ καὶ
[1, 69]   τοῖς εἰρημένοις ἀνδράσι πειθόμενος γράφω  τῶν   τε μεγάλων θεῶν εἰκόνας εἶναι,
[1, 23]   οὔτε πόα κτήνεσιν ἐφύετο διαρκής,  τῶν   τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι
[1, 37]   καὶ λειμωνία βοτάνη δαψιλὴς οὖσα  τῶν   τε ὀργάδων δροσερὰ καὶ
[1, 61]   τὸ σὺν αὐτῷ παραγενόμενον Ἑλληνικόν,  τῶν   τε πρὸς τοὺς βαρβάρους πολέμων
[1, 14]   εἰσιν αὐτῆς οἵ τε θεμέλιοι  τῶν   τειχῶν καὶ τάφοι τινὲς ἀρχαιοπρεπεῖς
[1, 35]   πή τις αὐτὸν ἑωρακὼς εἴη,  τῶν   τῇδε ἀνθρώπων Ἑλλάδος μὲν γλώττης
[1, 41]   ἀλλ´ ἐπὶ δουλώσει καὶ ἀρχῇ  τῶν   τῇδε ἀνθρώπων στρατὸν ἄγων πολὺν
[1, 26]   ἐπὶ τῶν ἐρυμάτων, πρῶτοι  τῶν   τῇδε οἰκούντων κατεσκευάσαντο, τεθῆναι λέγουσι·
[1, 74]   παραδιδόναι· πολλοὶ δ´ εἰσὶν ἀπὸ  τῶν   τιμητικῶν οἴκων ἄνδρες ἐπιφανεῖς οἱ
[1, 32]   χοὰς ἔμαθον ἐπιτελουμένας οὔτε ἄλλο  τῶν   τοιουτοτρόπων οὐδὲν ἠδυνήθην ἰδεῖν, καίτοι
[1, 77]   Ὅπως μὲν οὖν χρὴ περὶ  τῶν   τοιῶνδε δόξης ἔχειν, πότερον καταφρονεῖν
[1, 18]   δὲ νοτίου πνεύματος καὶ ἀγνοίας  τῶν   τόπων μετεωρότεροι ἐνεχθέντες καὶ πρὸς
[1, 34]   μὲν Καπιτωλῖνος ὀνομάζεται, ὑπὸ δὲ  τῶν   τότε ἀνθρώπων Σατόρνιος ἐλέγετο, ὥσπερ
[1, 32]   μετὰ τὰς χειμερίους τροπάς, οὐδὲν  τῶν   τότε γενομένων μετακινοῦντες· δὲ
[1, 81]   ὅσῳ δ´ Ῥῶμος ὑπὸ  τῶν   τοῦ Νεμέτορος βουκόλων ἤγετο δεδεμένος
[1, 18]   μετεωρότεροι ἐνεχθέντες καὶ πρὸς ἑνὶ  τῶν   τοῦ Πάδου στομάτων ὁρμισάμενοι Σπινῆτι
[1, 84]   ἀπηλλάγη τὰ παιδία, δοθῆναι πρὸς  τῶν   τρεφόντων εἰς Γαβίους πόλιν οὐ
[1, 22]   Λέσβιός φησι, τρίτῃ γενεᾷ πρότερον  τῶν   Τρωικῶν Ἀλκυόνης ἱερωμένης ἐν Ἄργει
[1, 73]   κτίσεις· τὴν μὲν ὀλίγον ὕστερον  τῶν   Τρωικῶν γενομένην, τὴν δὲ πεντεκαίδεκα
[1, 26]   ἤρξατο, δευτέρα γενεὰ σχεδὸν πρὸ  τῶν   Τρωικῶν ἐγένετο· διέτεινε δὲ καὶ
[1, 47]   αὕτη δι´ ἐλαχίστου χρόνου μεγίστη  τῶν   Τρωικῶν ἐγένετο. Οἱ μὲν οὖν
[1, 68]   χωρίον. Ἐν δὲ τούτῳ κεῖνται  τῶν   Τρωικῶν θεῶν εἰκόνες, ἃς ἅπασιν
[1, 69]   ἄδηλα ἕτερα. Καὶ περὶ μὲν  τῶν   Τρωικῶν ἱερῶν τοσαῦτα εἰρήσθω. ~Ἀσκανίου
[1, 9]   αὑτοῦ πόλιν οἰκίσαντος ἑκκαίδεκα γενεαῖς  τῶν   Τρωικῶν ὕστερον, ἣν νῦν ἔχουσιν
[1, 22]   τὸν δὲ χρόνον πολλοῖς ἔτεσι  τῶν   Τρωικῶν ὕστερον. Τὰ μὲν δὴ
[1, 73]   παλαιά τις εὑρίσκεται καὶ προτεροῦσα  τῶν   Τρωικῶν χρόνων (ἡ) Ῥώμη. Πότερον
[1, 31]   κατάγεται, ἑξηκοστῷ μάλιστα ἔτει πρότερον  τῶν   Τρωικῶν, ὡς αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν,
[1, 61]   πόλεων. ~Ὅτι δὲ καὶ τὸ  τῶν   Τρώων ἔθνος Ἑλληνικὸν ἐν τοῖς
[1, 56]   καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον ὑπὸ  τῶν   Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι πόλις κατὰ
[1, 53]   Αἰνείου ἀνέπλασαν. Ἄρχειν δὲ δὴ  τῶν   Τρώων οὓς ἐπήγετο καὶ ἄλλοθι
[1, 51]   δὲ καὶ τὴν εἰς Βουθρωτὸν  τῶν   Τρώων παρουσίαν λόφος τις,
[1, 65]   αὐτοὶ δικαιῶσι. Τοῦ δὲ βασιλέως  τῶν   Τυρρηνῶν τά τε ἄλλα ὡς
[1, 30]   τεκμηρίῳ χρώμενος ἑτέρους εἶναι πείθομαι  τῶν   Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς. οὐ μὲν
[1, 81]   τίνων, ὡς οὐκ ἂν ἐκ  τῶν   τυχόντων γε ἄνδρα τοιοῦτον γενόμενον.
[1, 55]   θυσίαν ποιήσασθαι τῷ θεῷ χαριστήριον  τῶν   ὑδάτων. Ἔπειτα ἄριστον αὐτοῖς αἱρουμένοις
[1, 7]   ὡς ἐπισεσυρκότων τὴν γραφήν, πολλὰ  τῶν   ὑπ´ ἐμοῦ γραφομένων οὐχ εὑρηκότες
[1, 39]   αὐτόθι μὴ παραλιπεῖν. ~Ἔστι δὲ  τῶν   ὑπὲρ τοῦ δαίμονος τοῦδε λεγομένων
[1, 55]   δὲ αἱ παρατεθεῖσαι τροφαὶ κατανάλωντο,  τῶν   ὑπεστρωμένων αὐτοῖς σελίνων εἴτε ἰτρίων
[1, 79]   βρέφη λαβόντες ἐν σκάφῃ κείμενα  τῶν   ὑπηρετῶν τινες ἔφερον ἐμβαλοῦντες εἰς
[1, 33]   ταῦτα πολλῆς ἐπιμελείας τυγχάνειν πρὸς  τῶν   ὑποδεξαμένων. Τοῦτο δεύτερον ἔθνος Ἑλληνικὸν
[1, 3]   ὅτι μὲν οὔτε τὴν ἐλαχίστην  τῶν   ὑποθέσεων προῄρημαι, καθάπερ ἔφην, οὔτε
[1, 53]   τῇ μητρί, τὸ δὲ ἱερὸν  τῶν   ὑπολειφθέντων ἀπὸ τοῦ στόλου τῇ
[1, 24]   προσήκοντες τοῖς ἐξιοῦσιν ἀπολείπεσθαί τε  τῶν   φιλτάτων καὶ ἐν τοῖς ἐχθίστοις
[1, 51]   ἀποικίας καὶ σὺν αὐτῷ τινες  τῶν   φίλων ὑπέμειναν ἐν τῷ στόλῳ·
[1, 78]   ταῖς γυναιξὶ βρέφους κρύφα  τῶν   φυλάκων συγκακουργούντων, καὶ πολλὰ
[1, 82]   φορᾶς. Ἐν δὲ τούτῳ πλείους  τῶν   φυλάκων συνέρρεον καί τις αὐτῶν
[1, 82]   μηδενὶ ποιῆσαι καταφανὲς τὸ φερόμενον  τῶν   φυλάκων τις καταμαθών (ἦν δὲ
[1, 38]   τῶν ἀνθρώπων, οὓς συμποδίζοντες καὶ  τῶν   χειρῶν ἀκρατεῖς ποιοῦντες ἐρρίπτουν εἰς
[1, 22]   πολεμούμενοι) τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ  τῶν   χρημάτων ὅσα χρυσὸς ἄργυρος
[1, 27]   τύχην, ἐκχωρῆσαι τὴν ἑτέραν ἀπολαχοῦσαν  τῶν   χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην δ´
[1, 63]   ἦν δεδήλωταί μοι. ~Περὶ δὲ  τῶν   χρόνων ἐν οἷς ἐκτίσθη τὸ
[1, 60]   οἳ Σικελοὺς ἐξανέστησαν ἐκ τούτων  τῶν   χωρίων, Ἕλληνες ὄντες τὸ ἀρχαῖον
[1, 88]   τὸ ἔθος τοῦτο τῆς περιαρόσεως  τῶν   χωρίων ἐν οἰκισμοῖς πόλεων παραμένει.
[1, 19]   κατ´ ἀρχὰς ἐκράτουν οἱ Πελασγοὶ  τῶν   χωρίων ἔνθα τὸ πρῶτον ἱδρύσαντο
[1, 79]   καὶ ἀπολέσαντες τῶν σφετέρων καὶ  τῶν   χωρίων ἤδη κατὰ κράτος ἐξειργόμενοι
[1, 16]   τῶν Ἀβοριγίνων τινὲς ἀνθούντων ἀνδράσι  τῶν   χωρίων (κτείνειν γὰρ οὐδένα τῶν
[1, 54]   μνημάτων, εἰ μήτε ἦρξε τούτων  τῶν   χωρίων μήτε καταγωγὰς ἐν αὐτοῖς
[1, 23]   δέ τι διαφύγοι τὸν ἐκ  τῶν   ὠδίνων κίνδυνον ἔμπηρον ἀτελὲς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/09/2005