HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἰληφότας 1
εἷλον 1
εἰμι 1
εἶναι 53
εἶναί 6
Εἶναι 1
εἴξαντι 1

Fréquences [« »]
51 ἔτι
50 οὐκ
51 πόλεως
53 εἶναι
54 μὴ
56 σὺν
58 μετὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

εἶναι

Livre, Chap.

[1, 47]   νομίσας ἐκ τῶν ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον μὲν τὸν πρεσβύτατον τῶν

[1, 89]   τὸν λόγον τόνδε ὡς ἀληθῆ εἶναι Ἀχαιῶν οἱ περὶ τὸν Πόντον

[1, 65]   καρπὸν ἱερὸν ἐψηφίσαντο τοῦ Διὸς εἶναι γνώμην ἀγορεύσαντος Ἀσκανίου, αὐτοὶ δὲ

[1, 22]   ποιησαμένους. Θουκυδίδης δὲ Σικελοὺς μὲν εἶναι γράφει τοὺς μεταναστάντας, Ὀπικοὺς δὲ

[1, 35]   ἐπορέγεσθαι καὶ πόλεις συνάγεσθαι πολλάς· εἶναι δ´ αὐτὸν Οἴνωτρον τὸ γένος.

[1, 27]   παλαιὸν δή τινα μετανάστην ὄντα· εἶναι δ´ αὐτὸν πέμπτον ἀπὸ Διὸς,

[1, 40]   οἴκους δύο τῶν ἐπιφανῶν παραλαβών. εἶναι δὲ τοὺς μαθόντας τότε τὴν

[1, 16]   μηκέτι τὰς οἰκείας τροφὰς ἅπασιν εἶναι διαρκεῖς, ἢ κακωθεῖσα ταῖς οὐρανίοις

[1, 89]   θαῦμα μὲν τοῦτο πολλοῖς ἂν εἶναι δόξειε τὰ εἰκότα λογισαμένοις, πῶς

[1, 81]   περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπομένοντας ἑτοίμους εἶναι δρᾶν τὸ κελευόμενον, ἀπῄει πρῶτος

[1, 81]   δοκῇ. ~Ὡς δὲ ταῦτα κράτιστα εἶναι ἔδοξε συγκαλέσας τοὺς κωμήτας ἅπαντας

[1, 33]   ~Ταύτην δὲ Ἀρκάδες μυθολογοῦσι Πάλλαντος εἶναι θυγατέρα τοῦ Λυκάονος· τιμὰς δὲ

[1, 81]   τε ἀνὰ τὴν χώραν σπεύδων εἶναι καὶ ἅμα καὶ τὸ αὔθαδες

[1, 34]   μὲν ὥσπερ ἔφην ἀρχαῖον οἴονται εἶναι, καὶ δι´ αὐτὸ τοὺς Ἐπειοὺς

[1, 1]   καὶ πρῶτα θεωρήματα τοῖς ἱστορικοῖς εἶναι καὶ πολλὴν ποιησάμενος ἀμφοτέρων ἐπιμέλειαν

[1, 37]   τις αὐτὴν φαίη πολύκαρπον μὲν εἶναι καὶ πολύβοτον, ἐνδιαίτημα δ´ ἀνθρώποις

[1, 69]   ἐδύναντο πλείστης θεόπεμπτά τε ἡγουμένους εἶναι καὶ σωτηρίας κύρια τῇ πόλει.

[1, 49]   Αἰνείου τε καὶ Τρώων ἀπόκτισιν εἶναι, Καπύας ὀνομασθείσας ἀπὸ τοῦ Τρωικοῦ

[1, 84]   τιμωρίαν νῦν εἴ ποτε καιρὸν εἶναι λαβεῖν, αὐτίκα ποιήσασθαι σὺν τῷ

[1, 43]   θυγατρός, ᾗ Λαῦναν ὄνομά φασιν εἶναι, Λατῖνον δὲ ἔκ τινος ὑπερβορίδος

[1, 31]   ἣν οἱ μὲν Ἕλληνες Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ

[1, 11]   καὶ ἄλλοι συχνοί, Ἕλληνας αὐτοὺς εἶναι λέγουσι τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ ποτὲ

[1, 36]   πολὺ ἐλάχιστον δεομένη, ταύτην κρατίστην εἶναι λογίζομαι. τοῦτο δὲ τὸ παμφόρον

[1, 48]   οὓς ἧττον ἔγωγε τούτου πιθανοὺς εἶναι νομίζω. Κρινέτω δὲ ὡς ἕκαστος

[1, 69]   τῶν τε μεγάλων θεῶν εἰκόνας εἶναι, οὓς Σαμοθρᾷκες Ἑλλήνων μάλιστα ὀργιάζουσι,

[1, 72]   Ἀσκανίου, κατὰ δέ τινας Ἠμαθίωνος εἶναι παῖδα. εἰσὶ δέ τινες οἳ

[1, 32]   αὐτόθι τελευτήσαντος· τοῦτον δὲ Ἡρακλέους εἶναι παῖδα καὶ Λαύνας τῆς Εὐάνδρου

[1, 38]   καὶ θνητῷ γένει τὸ πρόσφορον εἶναι πάντων χωρίων ἁρμοδιώτατον, ὄρη μὲν

[1, 38]   τὸν μὲν δαίμονα τοῦτον οἰομένους εἶναι πάσης εὐδαιμονίας δοτῆρα καὶ πληρωτὴν

[1, 30]   δὴ τῷ τεκμηρίῳ χρώμενος ἑτέρους εἶναι πείθομαι τῶν Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς.

[1, 13]   δέ τινες πεφύκασι μὴ ταχεῖς εἶναι περὶ πραγμάτων παλαιῶν ἀβασανίστως τὰ

[1, 56]   τι τὸ χρῆμα τῆς φωνῆς εἶναι ποιεῖν ὡς ὁ θεὸς ἐκέλευεν.

[1, 20]   χρώμενοι, κατεσκευασμένῃ τε ὡς ἔρυμα εἶναι πολέμου ἀποχρώντως καὶ χώραν ἐχούσῃ

[1, 9]   ὅσοι παρ´ αὐτοῖς ἐλευθερωθεῖεν ἀστοῖς εἶναι συγχωρήσει, τύχης τε ἀνθρώπων οὐδεμιᾶς

[1, 67]   καὶ χαλκᾶ καὶ κέραμον Τρωικὸν εἶναι τὰ ἐν τοῖς ἀδύτοις τοῖς

[1, 86]   ἀποικίαν λέγεσθαι καὶ τὴν ἡγεμονίαν εἶναι. ταξάμενος δὲ αὐτοῖς ἡμέραν ἐκέλευσεν

[1, 1]   γὰρ ἀξιοῦμεν αὐτοσχεδίους οὐδὲ ῥᾳθύμους εἶναι τὰς περί τε πόλεων ἐνδόξων

[1, 78]   αἱ γυναῖκες ἀπόρρητον ἀνθρώποις ᾐτιῶντο εἶναι, τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα φύλακα τῆς

[1, 38]   καλουμέναις εἰδοῖς, διχομηνίδα βουλόμενοι ταύτην εἶναι τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ προθύσαντες

[1, 78]   γὰρ ὁμοῦ τι τῷ τίκτειν εἶναι τὴν κόρην, ὥστε οὐκ εἰς

[1, 1]   ἐπιεικῶς γὰρ ἅπαντες νομίζουσιν εἰκόνας εἶναι τῆς ἑκάστου ψυχῆς τοὺς λόγους.

[1, 73]   ἀρχαίαν κτίσιν ἀπολαβεῖν· ὥστε διττὰς εἶναι τῆς Ῥώμης τὰς κτίσεις· τὴν

[1, 27]   ἔθνει τοὔνομα· τοῦτον δὲ Λυδὸν εἶναι τὸ γένος ἐκ τῆς πρότερον

[1, 79]   πηγὰς ἀνιεῖσα, ἐλέγετο δὲ Πανὸς εἶναι τὸ νάπος, καὶ βωμὸς ἦν

[1, 29]   ἓν καὶ τὸ αὐτὸ ἔθνος εἶναι τὸ Τυρρηνικὸν καὶ τὸ Πελασγικόν.

[1, 28]   γὰρ δή τινες Ἡρακλέους υἱὸν εἶναι τὸν Τυρρηνὸν ἐξ Ὀμφάλης τῆς

[1, 78]   ἀκούειν ἔφη καὶ παντὸς ἀναίτιος εἶναι τοῦ λεγομένου χρόνον τε ἠξίου

[1, 34]   φυλάττοντες τὸν Ἑλληνικὸν νόμον, ἐκείνους εἶναι τοὺς καταστησαμένους. Ὡς δ´ ἐγὼ

[1, 69]   δοθῆναι Δαρδάνῳ Παλλάδιον ἓν καὶ εἶναι τοῦτο ἐν Ἰλίῳ τέως ἡ

[1, 27]   ~Οἱ δὲ μετανάστας μυθολογοῦντες αὐτοὺς εἶναι Τυρρηνὸν ἀποφαίνουσιν ἡγεμόνα τῆς ἀποικίας

[1, 72]   τῆς ἀποικίας Ῥῶμον, τοῦτον δ´ εἶναι τῶν Αἰνείου παίδων ἕνα· τέτταρας

[1, 33]   αἱ νῦν ἔτι γινόμεναι τεκμήρια εἶναι τῶν Ἀρκαδικῶν ποτε νομίμων· λεχθήσεται

[1, 29]   πολλοὶ τῶν συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι ὑπέλαβον. Ὀνομάτων μὲν οὖν ἐναλλαγήν,

Livre, Chap.
[1, 47]	νομίσας ἐκ τῶν ἐνόντων κράτιστα	εἶναι	Ἀσκάνιον μὲν τὸν πρεσβύτατον τῶν
[1, 89]	τὸν λόγον τόνδε ὡς ἀληθῆ	εἶναι	Ἀχαιῶν οἱ περὶ τὸν Πόντον
[1, 65]	καρπὸν ἱερὸν ἐψηφίσαντο τοῦ Διὸς	εἶναι	γνώμην ἀγορεύσαντος Ἀσκανίου, αὐτοὶ δὲ
[1, 22]	ποιησαμένους. Θουκυδίδης δὲ Σικελοὺς μὲν	εἶναι	γράφει τοὺς μεταναστάντας, Ὀπικοὺς δὲ
[1, 35]	ἐπορέγεσθαι καὶ πόλεις συνάγεσθαι πολλάς·	εἶναι	δ´ αὐτὸν Οἴνωτρον τὸ γένος.
[1, 27]	παλαιὸν δή τινα μετανάστην ὄντα·	εἶναι	δ´ αὐτὸν πέμπτον ἀπὸ Διὸς,
[1, 40]	οἴκους δύο τῶν ἐπιφανῶν παραλαβών.	εἶναι	δὲ τοὺς μαθόντας τότε τὴν
[1, 16]	μηκέτι τὰς οἰκείας τροφὰς ἅπασιν	εἶναι	διαρκεῖς, ἢ κακωθεῖσα ταῖς οὐρανίοις
[1, 89]	θαῦμα μὲν τοῦτο πολλοῖς ἂν	εἶναι	δόξειε τὰ εἰκότα λογισαμένοις, πῶς
[1, 81]	περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπομένοντας ἑτοίμους	εἶναι	δρᾶν τὸ κελευόμενον, ἀπῄει πρῶτος
[1, 81]	δοκῇ. ~Ὡς δὲ ταῦτα κράτιστα	εἶναι	ἔδοξε συγκαλέσας τοὺς κωμήτας ἅπαντας
[1, 33]	~Ταύτην δὲ Ἀρκάδες μυθολογοῦσι Πάλλαντος	εἶναι	θυγατέρα τοῦ Λυκάονος· τιμὰς δὲ
[1, 81]	τε ἀνὰ τὴν χώραν σπεύδων	εἶναι	καὶ ἅμα καὶ τὸ αὔθαδες
[1, 34]	μὲν ὥσπερ ἔφην ἀρχαῖον οἴονται	εἶναι,	καὶ δι´ αὐτὸ τοὺς Ἐπειοὺς
[1, 1]	καὶ πρῶτα θεωρήματα τοῖς ἱστορικοῖς	εἶναι	καὶ πολλὴν ποιησάμενος ἀμφοτέρων ἐπιμέλειαν
[1, 37]	τις αὐτὴν φαίη πολύκαρπον μὲν	εἶναι	καὶ πολύβοτον, ἐνδιαίτημα δ´ ἀνθρώποις
[1, 69]	ἐδύναντο πλείστης θεόπεμπτά τε ἡγουμένους	εἶναι	καὶ σωτηρίας κύρια τῇ πόλει.
[1, 49]	Αἰνείου τε καὶ Τρώων ἀπόκτισιν	εἶναι,	Καπύας ὀνομασθείσας ἀπὸ τοῦ Τρωικοῦ
[1, 84]	τιμωρίαν νῦν εἴ ποτε καιρὸν	εἶναι	λαβεῖν, αὐτίκα ποιήσασθαι σὺν τῷ
[1, 43]	θυγατρός, ᾗ Λαῦναν ὄνομά φασιν	εἶναι,	Λατῖνον δὲ ἔκ τινος ὑπερβορίδος
[1, 31]	ἣν οἱ μὲν Ἕλληνες Θέμιν	εἶναι	λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ
[1, 11]	καὶ ἄλλοι συχνοί, Ἕλληνας αὐτοὺς	εἶναι	λέγουσι τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ ποτὲ
[1, 36]	πολὺ ἐλάχιστον δεομένη, ταύτην κρατίστην	εἶναι	λογίζομαι. τοῦτο δὲ τὸ παμφόρον
[1, 48]	οὓς ἧττον ἔγωγε τούτου πιθανοὺς	εἶναι	νομίζω. Κρινέτω δὲ ὡς ἕκαστος
[1, 69]	τῶν τε μεγάλων θεῶν εἰκόνας	εἶναι,	οὓς Σαμοθρᾷκες Ἑλλήνων μάλιστα ὀργιάζουσι,
[1, 72]	Ἀσκανίου, κατὰ δέ τινας Ἠμαθίωνος	εἶναι	παῖδα. εἰσὶ δέ τινες οἳ
[1, 32]	αὐτόθι τελευτήσαντος· τοῦτον δὲ Ἡρακλέους	εἶναι	παῖδα καὶ Λαύνας τῆς Εὐάνδρου
[1, 38]	καὶ θνητῷ γένει τὸ πρόσφορον	εἶναι	πάντων χωρίων ἁρμοδιώτατον, ὄρη μὲν
[1, 38]	τὸν μὲν δαίμονα τοῦτον οἰομένους	εἶναι	πάσης εὐδαιμονίας δοτῆρα καὶ πληρωτὴν
[1, 30]	δὴ τῷ τεκμηρίῳ χρώμενος ἑτέρους	εἶναι	πείθομαι τῶν Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς.
[1, 13]	δέ τινες πεφύκασι μὴ ταχεῖς	εἶναι	περὶ πραγμάτων παλαιῶν ἀβασανίστως τὰ
[1, 56]	τι τὸ χρῆμα τῆς φωνῆς	εἶναι	ποιεῖν ὡς ὁ θεὸς ἐκέλευεν.
[1, 20]	χρώμενοι, κατεσκευασμένῃ τε ὡς ἔρυμα	εἶναι	πολέμου ἀποχρώντως καὶ χώραν ἐχούσῃ
[1, 9]	ὅσοι παρ´ αὐτοῖς ἐλευθερωθεῖεν ἀστοῖς	εἶναι	συγχωρήσει, τύχης τε ἀνθρώπων οὐδεμιᾶς
[1, 67]	καὶ χαλκᾶ καὶ κέραμον Τρωικὸν	εἶναι	τὰ ἐν τοῖς ἀδύτοις τοῖς
[1, 86]	ἀποικίαν λέγεσθαι καὶ τὴν ἡγεμονίαν	εἶναι.	ταξάμενος δὲ αὐτοῖς ἡμέραν ἐκέλευσεν
[1, 1]	γὰρ ἀξιοῦμεν αὐτοσχεδίους οὐδὲ ῥᾳθύμους	εἶναι	τὰς περί τε πόλεων ἐνδόξων
[1, 78]	αἱ γυναῖκες ἀπόρρητον ἀνθρώποις ᾐτιῶντο	εἶναι,	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα φύλακα τῆς
[1, 38]	καλουμέναις εἰδοῖς, διχομηνίδα βουλόμενοι ταύτην	εἶναι	τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ προθύσαντες
[1, 78]	γὰρ ὁμοῦ τι τῷ τίκτειν	εἶναι	τὴν κόρην, ὥστε οὐκ εἰς
[1, 1]	ἐπιεικῶς γὰρ ἅπαντες νομίζουσιν εἰκόνας	εἶναι	τῆς ἑκάστου ψυχῆς τοὺς λόγους.
[1, 73]	ἀρχαίαν κτίσιν ἀπολαβεῖν· ὥστε διττὰς	εἶναι	τῆς Ῥώμης τὰς κτίσεις· τὴν
[1, 27]	ἔθνει τοὔνομα· τοῦτον δὲ Λυδὸν	εἶναι	τὸ γένος ἐκ τῆς πρότερον
[1, 79]	πηγὰς ἀνιεῖσα, ἐλέγετο δὲ Πανὸς	εἶναι	τὸ νάπος, καὶ βωμὸς ἦν
[1, 29]	ἓν καὶ τὸ αὐτὸ ἔθνος	εἶναι	τὸ Τυρρηνικὸν καὶ τὸ Πελασγικόν.
[1, 28]	γὰρ δή τινες Ἡρακλέους υἱὸν	εἶναι	τὸν Τυρρηνὸν ἐξ Ὀμφάλης τῆς
[1, 78]	ἀκούειν ἔφη καὶ παντὸς ἀναίτιος	εἶναι	τοῦ λεγομένου χρόνον τε ἠξίου
[1, 34]	φυλάττοντες τὸν Ἑλληνικὸν νόμον, ἐκείνους	εἶναι	τοὺς καταστησαμένους. Ὡς δ´ ἐγὼ
[1, 69]	δοθῆναι Δαρδάνῳ Παλλάδιον ἓν καὶ	εἶναι	τοῦτο ἐν Ἰλίῳ τέως ἡ
[1, 27]	~Οἱ δὲ μετανάστας μυθολογοῦντες αὐτοὺς	εἶναι	Τυρρηνὸν ἀποφαίνουσιν ἡγεμόνα τῆς ἀποικίας
[1, 72]	τῆς ἀποικίας Ῥῶμον, τοῦτον δ´	εἶναι	τῶν Αἰνείου παίδων ἕνα· τέτταρας
[1, 33]	αἱ νῦν ἔτι γινόμεναι τεκμήρια	εἶναι	τῶν Ἀρκαδικῶν ποτε νομίμων· λεχθήσεται
[1, 29]	πολλοὶ τῶν συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν	εἶναι	ὑπέλαβον. Ὀνομάτων μὲν οὖν ἐναλλαγήν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/09/2005