Livre, Chap. |
[1, 33] |
τοῦ
πάνυ
ἀρχαίου·
ἀλλ´
ἀποχρῶσί
|
γε |
αἱ
νῦν
ἔτι
γινόμεναι
τεκμήρια |
[1, 81] |
οὐκ
ἂν
ἐκ
τῶν
τυχόντων
|
γε |
ἄνδρα
τοιοῦτον
γενόμενον.
Εἰπόντος
δὲ |
[1, 3] |
ὅσον
ἐκεῖναι
λαβούσας.
Ἀθηναῖοι
μέν
|
γε |
αὐτῆς
μόνον
ἦρξαν
τῆς
παραλίου |
[1, 2] |
μακρῶν
οἶμαι
δεήσειν
λόγων
τοῖς
|
γε |
δὴ
μὴ
παντάπασιν
ἀπείρως
ἔχουσι |
[1, 5] |
ἤδη
χρόνον
προῖκα
δωρησαμένης·
Μαθοῦσί
|
γε |
δὴ
παρὰ
τῆς
ἱστορίας,
ὅτι |
[1, 35] |
τὴν
ὀνομασίαν
ταύτην
ἔσχεν,
ἐκεῖνό
|
γε |
ἐξ
ἀμφοῖν
δῆλον,
ὅτι
κατὰ |
[1, 55] |
εἴτε
τῶν
ὁμοσκήνων,
Ἀλλ´
ἡμῖν
|
γε |
ἤδη
καὶ
ἡ
τράπεζα
κατεδήδεσται |
[1, 4] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
λέγειν,
ὅπου
|
γε |
καὶ
τῶν
συγγραφέων
τινὲς
ἐτόλμησαν |
[1, 4] |
ἀγαθῶν
τοῖς
ἀνεπιτηδειοτάτοις·
καὶ
οἵ
|
γε |
κακοηθέστεροι
κατηγορεῖν
εἰώθασι
τῆς
τύχης |
[1, 5] |
τῶν
ἀξίων
ἱστορίας,
ἵνα
τοῖς
|
γε |
μαθοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν
ἃ
προσήκει |
[1, 32] |
τοιουτοτρόπων
οὐδὲν
ἠδυνήθην
ἰδεῖν,
καίτοι
|
γε |
οὐκ
ἀμνήστου
τῆς
οἰκίας
ταύτης |
[1, 89] |
νεοχμῶσαι
εἰκὸς
ἦν·
Ἐπεὶ
ἄλλοι
|
γε |
συχνοὶ
ἐν
βαρβάροις
οἰκοῦντες
ὀλίγου |
[1, 5] |
πάντα
τὸν
βίον
χρησαμένους
οὐδέ
|
γε |
τὰ
πολέμια
κρείττους
ἀγωνιστὰς
οὐδεμία |
[1, 30] |
ἐπιτηδεύμασι
κέχρηνται
παραπλησίοις,
ἀλλὰ
κατά
|
γε |
ταῦτα
πλέον
Λυδῶν
διαφέρουσιν
ἢ |
[1, 49] |
Αἰνείαν
μυθολογοῦσιν,
οὐ
μέντοι
τήν
|
γε |
τελευτὴν
αὐτῷ
τοῦ
βίου
συμπεσεῖν |
[1, 75] |
ἑξηκοστῆς
ὀλυμπιάδος.
~Καὶ
μὴν
ἀπό
|
γε |
τῆς
ἐκβολῆς
τῶν
βασιλέων
ἐπὶ |
[1, 54] |
κοινόν
ἐστιν
ἐπὶ
πολλῶν
τοῦτό
|
γε |
τὸ
ἄπορον
καὶ
μάλιστα
τῶν |
[1, 29] |
διαφωνίας·
Οὐ
γὰρ
δὴ
κατά
|
γε |
τὸ
αὐτὸ
ἐγχωρεῖ
νομίζειν
τἀμφότερα. |
[1, 87] |
ἐπιστάτης
τῶν
ἔργων,
Ἀλλὰ
τοῦτόν
|
γε |
τὸν
πολέμιον
οὐ
χαλεπῶς
ἄν |