Livre, Chap.
[1, 56]	καὶ τοὺς θεοὺς ἔχοντι δι´	αἰτίας	ἄφνω λέγεται φωνή τις ἐκ
[1, 6]	Διὰ ταύτας μὲν δὴ τὰς	αἰτίας	ἔδοξέ μοι μὴ παρελθεῖν καλὴν
[1, 11]	χώραν. Ταύτης μὲν δὴ τῆς	αἰτίας	ἕνεκα Πελοπόννησον Οἴνωτρος ἐκλιπὼν καὶ
[1, 54]	πολλαχῇ. Ἐπεὶ φέρε τίνας ἂν	αἰτίας	ἔχοι τις ὑποθέσθαι τῶν ἐν
[1, 53]	τις τῆς ἀπάτης καὶ ἑτέρας	αἰτίας	λαβεῖν. ~Εἰ δέ τινας ταράττει
[1, 4]	ἔχων εὐλογίστους ἀποδοῦναι τῆς προαιρέσεως	αἰτίας,	ὀλίγα βούλομαι προειπεῖν, ἵνα μή
[1, 70]	τῶν Λατίνων γινομένην καὶ δι´	αἰτίας	ὄντα παρὰ τῷ πλήθει τὸν
[1, 40]	δρῶσιν αὐτάς. δι´ ἃς δὲ	αἰτίας	τὸ ἔθος μετέπεσε, καὶ τίς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005