Livre, Chap. |
[1, 41] |
Λιγυστικοῦ
πολέμου
ὡς
οὐ
ῥᾴδιος
|
ὁ |
ἀγὼν
ἔσται
διηγούμενος.
Τὰ
δὲ |
[1, 66] |
τὸ
γενόμενον
Αἰνείᾳ
θέσφατον
Ἀσκάνιος
|
ὁ |
Αἰνείου
καὶ
μετάγει
τούς
τ´ |
[1, 31] |
θυσίαις
καὶ
ᾠδαῖς
γεραίρουσιν.
Οὗτος
|
ὁ |
ἀνὴρ
δεξάμενος
κατὰ
πολλὴν
φιλότητα |
[1, 72] |
καὶ
ὁ
τῆς
ἀποικίας
ἡγεμὼν
|
ὁ |
αὐτός.
Ὁ
δὲ
τὰς
ἱερείας |
[1, 52] |
Λαομέδοντι
διάφορος
γίνεται,
καὶ
αὐτὸν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐπ´
αἰτίᾳ
δή
τινι |
[1, 82] |
ὡς
ἐπράχθη,
Ἄγε
δή,
φησὶν
|
ὁ |
βασιλεύς,
ἐπειδὴ
ταῦτ´
ἀληθεύσας
ἔχεις, |
[1, 61] |
διατρίψαντες,
ὡς
οὐκ
εὐμαρὴς
ἦν
|
ὁ |
βίος
αὐτοῖς
γῇ
τε
λυπρᾷ |
[1, 71] |
ὑπονοστήσῃ
τὸ
νᾶμα
καὶ
σταθερὸς
|
ὁ |
βυθὸς
γένηται,
παστάδων
ἐρείπια
καὶ |
[1, 53] |
περιφανέστατα
δὲ
τῆς
Αἰνειάδος
Ἀφροδίτης
|
ὁ |
βωμὸς
ἐπὶ
τῇ
κορυφῇ
τοῦ |
[1, 49] |
βίον,
ὧν
ἐστι
Κεφάλων
τε
|
ὁ |
Γεργίθιος
καὶ
Ἡγήσιππος
ὁ
περὶ |
[1, 72] |
ἐπιδρομῆς
ἐπελθεῖν.
Κεφάλων
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
Γεργίθιος,
συγγραφεὺς
παλαιὸς
πάνυ
δευτέρᾳ |
[1, 70] |
γενόμενον
ἐν
τοῖς
μάλιστα
προσήγορον.
|
ὁ |
δ´
εἰς
ὕλας
ἐρήμους
ἀγαγὼν |
[1, 35] |
τὴν
χώραν
ὀνομάσαι
πᾶσαν
ὅσην
|
ὁ |
δάμαλις
διῆλθεν
Οὐιτουλίαν.
Μεταπεσεῖν
δὲ |
[1, 61] |
κληθεῖσαν
οἰκίζονται
Φρυγίαν,
Ἰδαῖος
μὲν
|
ὁ |
Δαρδάνου
μέρος
τῆς
στρατιᾶς
ἔχων |
[1, 40] |
τοῦ
λόγου
τὸ
μέρος,
διηγήσομαι.
|
ὁ |
δὲ
βωμός,
ἐφ´
οὗ
τὰς |
[1, 86] |
οὕς
τινας
οἰωνοὺς
ἴδοι
πρότερος,
|
ὁ |
δὲ
ἐν
ἀπόρῳ
γίνεται
ὅ |
[1, 61] |
μὲν
γὰρ
χωρίον
τῆς
Θρᾴκης,
|
ὁ |
δὲ
οἰκιστὴς
Σάμων,
υἱὸς
Ἑρμοῦ |
[1, 82] |
ὄντι
Ῥωμύλῳ
διασαφεῖ
τὰς
ἀγγελίας·
|
ὁ |
δὲ
περιχαρὴς
γενόμενος
ἔρχεται
σπουδῇ |
[1, 74] |
τῆς
ὀγδόης
καὶ
ἐνενηκοστῆς
ὀλυμπιάδος.
|
ὁ |
δὲ
πρὸ
τῆς
καταλήψεως
χρόνος |
[1, 55] |
ὁ
μὲν
πρὸς
ἀνατολὰς
τετραμμένος,
|
ὁ |
δὲ
πρὸς
δύσεις,
Τρωικὰ
ἱδρύματα, |
[1, 79] |
ἔμελλον
ἐν
καλῷ
ὑποστρέψαντες
ἐπιθήσεσθαι·
|
ὁ |
δὲ
Ῥῶμος
κατ´
ἄγνοιαν
τοῦ |
[1, 8] |
πραγμάτων
καὶ
τοιούτου
τεύξεται
σχήματος·
|
ὁ |
δὲ
συντάξας
αὐτὴν
Διονύσιός
εἰμι |
[1, 32] |
οὐδὲν
τῶν
τότε
γενομένων
μετακινοῦντες·
|
ὁ |
δὲ
τρόπος
τῆς
θυσίας
ἐν |
[1, 87] |
ὀφθέντος
ὁ
μὲν
τῷ
πρότερος,
|
ὁ |
δὲ
τῷ
πλείους
ἰδεῖν
ἐκρατύνετο. |
[1, 50] |
ἀφικνοῦνται
πόλιν,
ἧς
ἐβασίλευεν
Ἄμβραξ
|
ὁ |
Δεξαμενοῦ
τοῦ
Ἡρακλέους,
καὶ
ὑπολείπονται |
[1, 70] |
διαδέξασθαι.
Τὴν
δὲ
δίκην
ἐπεψήφισεν
|
ὁ |
δῆμος
ἄλλοις
τε
ὑπαχθεὶς
λόγοις |
[1, 47] |
πόλεως,
καὶ
ἐξ
Ὀφρυνίου
πόλεως
|
ὁ |
δῆμος
ἅπας
καὶ
ἐκ
τῶν |
[1, 56] |
διωκόντων
ἀποτραπείη
τῆς
κατὰ
δαίμονα
|
ὁ |
δοῦ.
Καὶ
ἡ
μὲν
ἀμφὶ |
[1, 50] |
λέγεται
δὲ
Αἰνείου
καὶ
Ἀφροδίτης
|
ὁ |
δρόμος,
καὶ
ξόανα
τούτων
ἕστηκεν |
[1, 17] |
ᾗ
πρώτῃ
γυναικὶ
θνητῇ
μίσγεται
|
ὁ |
Ζεὺς
ὡς
ὁ
μῦθος
ἔχει. |
[1, 39] |
ὁδοῦ.
ἀναστὰς
δὲ
μετ´
ὀλίγον
|
ὁ |
Ἡρακλῆς
καὶ
τὸν
ἀριθμὸν
ἐπιλεξάμενος |
[1, 39] |
ὑπὸ
τοῦ
ξένου
ἐπιβοῶντος,
ἀμηχανῶν
|
ὁ |
Ἡρακλῆς
ὅ
τι
χρήσεται
τῷ |
[1, 23] |
αὐτοῖς
λωφῆσαι
τὰ
δεινὰ
ἐλπίς,
|
ὁ |
θεὸς
ἀνεῖλεν
ὅτι
τυχόντες
ὧν |
[1, 24] |
πέμπουσι
τὸ
δεύτερον
θεοπρόπους,
καὶ
|
ὁ |
θεὸς
ἀνεῖλεν
οὕτω
ποιεῖν.
Ἐκ |
[1, 56] |
τῆς
φωνῆς
εἶναι
ποιεῖν
ὡς
|
ὁ |
θεὸς
ἐκέλευεν.
Ἕτεροι
δὲ
λέγουσιν |
[1, 40] |
χῶρον,
ἔνθα
μὴ
τυγχάνει
τιμώμενος
|
ὁ |
θεός.
ὁ
μὲν
οὖν
μυθικὸς |
[1, 86] |
ὁ
φθόνος
ἴσως
δὲ
καὶ
|
ὁ |
θεὸς
οὕτως
ἐνῆγε,
πρὶν
ἢ |
[1, 78] |
τῆς
ὠδῖνος
ἔσται
γόνος,
οἷον
|
ὁ |
θεὸς
ὑφηγήσατο.
Καὶ
γὰρ
ὁμοῦ |
[1, 31] |
εὐτυχίαν,
χρόνον
τε
ὁπόσον
ἂν
|
ὁ |
θνητὸς
αἰὼν
ἀντέχῃ
πόλεων
μάλιστα |
[1, 33] |
ὡς
Ἕλλησι
νόμος,
ὧν
οὐδὲν
|
ὁ |
καθ´
ἡμᾶς
ἤλλαξε
χρόνος.
Ἀπέδειξαν |
[1, 75] |
Μετὰ
δὲ
Μάρκιον
Λεύκιος
Ταρκύνιος
|
ὁ |
κληθεὶς
Πρίσκος
ὀκτὼ
καὶ
τριάκοντα. |
[1, 8] |
καὶ
τίς
ἦν
αὐτῶν
ἑκάστης
|
ὁ |
κόσμος·
ἔθη
τε
τὰ
κράτιστα |
[1, 36] |
ὡς
πρὸ
τῆς
Διὸς
ἀρχῆς
|
ὁ |
Κρόνος
ἐν
τῇ
γῇ
ταύτῃ |
[1, 75] |
τὴν
ἀρχήν.
Ῥωμύλος
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
κτίσας
τὴν
πόλιν
ἑπτὰ
καὶ |
[1, 58] |
καὶ
ἐγένετο
τοῦτο.
~Πρῶτος
δὲ
|
ὁ |
Λατῖνος
ἔγκλημα
ποιούμενος
τὸν
αἰφνίδιόν |
[1, 58] |
τοῦδε
ἀπολαύσαιμεν.
Ὡς
δὲ
ταῦτα
|
ὁ |
Λατῖνος
ἤκουσεν
ἀπεκρίνατο
πρὸς
αὐτόν· |
[1, 36] |
τῇ
γῇ
ταύτῃ
δυναστεύσειε,
καὶ
|
ὁ |
λεγόμενος
ἐπ´
ἐκείνου
βίος
ἅπασι |
[1, 23] |
μόνων
εὐξάμενοι.
ταῦτα
δὴ
Μυρσίλος
|
ὁ |
Λέσβιος
ἱστόρηκεν
ὀλίγου
δεῖν
τοῖς |
[1, 28] |
Ἴωνες
καὶ
Δωριεῖς
Ἑλλάνικος
δὲ
|
ὁ |
Λέσβιος
τοὺς
Τυρρηνούς
φησι
Πελασγοὺς |
[1, 22] |
ἐξέλιπεν
Ἰταλίαν,
ὡς
μὲν
Ἑλλάνικος
|
ὁ |
Λέσβιός
φησι,
τρίτῃ
γενεᾷ
πρότερον |
[1, 35] |
Οἴνωτρον
τὸ
γένος.
Ἑλλάνικος
δὲ
|
ὁ |
Λέσβιός
φησιν
Ἡρακλέα
τὰς
Γηρυόνου |
[1, 9] |
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
μεσημβρινοῦ
κλίματος
|
ὁ |
Λῖρις
Μίντουρναν
παραμειβόμενος·
Ῥωμαίων
δέ |
[1, 75] |
Χάροπας
ἔτος
πρῶτον.
Τοῦτο
γὰρ
|
ὁ |
λογισμὸς
τῶν
ἐτῶν
ἀπαιτεῖ.
Ὅτι |
[1, 48] |
τὸν
οἶκον.
σύγκειται
δὲ
αὐτῷ
|
ὁ |
λόγος
ἀρξαμένῳ
ἀπὸ
τῆς
Ἀχιλλέως |
[1, 24] |
τοῖς
δὲ
ἐξ
ἐπιβουλῆς
συγκεῖσθαι
|
ὁ |
λόγος·
εἰσηγησαμένου
δέ
τινος
τὴν |
[1, 25] |
δὲ
τοῦ
Πελασγικοῦ
ἔθνους
ὅδε
|
ὁ |
λόγος·
Ἔνι
δέ
τι
καὶ |
[1, 54] |
καὶ
αὖθις
λεχθήσεται,
καθότι
ἂν
|
ὁ |
λόγος
ἐφ´
ἑκάστου
καιροῦ
δηλωθῆναι |
[1, 77] |
δὲ
θεοῖς
ἐπιμιγνύμενον,
ἐξ
οὗ
|
ὁ |
λόγος
ἔχει
τὸ
μυθευόμενον
ἡρώων |
[1, 62] |
μὴ
ᾖ
ἔρημος.
~Ἀπαιτεῖ
δὲ
|
ὁ |
λόγος
καὶ
τὸν
Αἰνείαν
ἐξ |
[1, 13] |
τῶν
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
βασιλευσάντων
ὅδε
|
ὁ |
λόγος·
Πελασγοῦ
καὶ
Δηιανείρης
γίνεται |
[1, 61] |
ἐμοῦ
δι´
ὀλίγων.
Ἔχει
δὲ
|
ὁ |
λόγος
περὶ
αὐτῶν
ὧδε·
Ἄτλας |
[1, 58] |
εἰ
δ´
ἐπαληθεύεται
ὑμῖν
ὅδ´
|
ὁ |
λόγος
πίστεις
τούτων
ἀξιῶ
δοῦναι |
[1, 28] |
Ἔχει
δὲ
αὐτῷ
ἐν
Φορωνίδι
|
ὁ |
λόγος
ὧδε·
Τοῦ
Πελασγοῦ
τοῦ |
[1, 28] |
ἅλωσιν
εἰς
Ἰταλίαν.
Ξάνθος
δὲ
|
ὁ |
Λυδὸς
ἱστορίας
παλαιᾶς
εἰ
καί |
[1, 32] |
ἱστοροῦσιν,
ὧν
ἐστι
καὶ
Πολύβιος
|
ὁ |
Μεγαλοπολίτης,
ἐπί
τινος
μειρακίου
Πάλλαντος |
[1, 74] |
Οὐ
γὰρ
ἠξίουν
ὡς
Πολύβιος
|
ὁ |
Μεγαλοπολίτης
τοσοῦτο
μόνον
εἰπεῖν,
ὅτι |
[1, 50] |
Ζάκυνθόν
τε
καὶ
Ἐριχθόνιον,
ὧν
|
ὁ |
μὲν
Αἰνείου
πρόγονος
ἦν,
Ζάκυνθος |
[1, 86] |
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
πετόμενοι.
Καὶ
|
ὁ |
μὲν
ἰδὼν
τοὺς
ὄρνιθας
περιχαρὴς |
[1, 39] |
φωνὴ
αὐτῶν
κατήγορος
τῆς
κλοπῆς.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
Κάκος,
ἐπειδὴ
περιφανὴς |
[1, 40] |
μὴ
τυγχάνει
τιμώμενος
ὁ
θεός.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
μυθικὸς
λόγος
ὑπὲρ |
[1, 39] |
μὲν
μυθικώτερα,
τὰ
δ´
ἀληθέστερα.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
μυθικὸς
περὶ
τῆς |
[1, 55] |
βωμοὶ
δύο
παρ´
αὐτῷ
δείκνυνται,
|
ὁ |
μὲν
πρὸς
ἀνατολὰς
τετραμμένος,
ὁ |
[1, 87] |
δὲ
ὀρνίθων
ἑνὸς
ἀμφοῖν
ὀφθέντος
|
ὁ |
μὲν
τῷ
πρότερος,
ὁ
δὲ |
[1, 65] |
Εὐρυλέων
παρέλαβε
τὴν
Λατίνων
ἡγεμονίαν
|
ὁ |
μετονομασθεὶς
Ἀσκάνιος
ἐν
τῇ
φυγῇ. |
[1, 84] |
Ἰλίας
γενόμενα
περὶ
παντὸς
ποιούμενος
|
ὁ |
μητροπάτωρ
διασώζεσθαι
δίδωσι
τῷ
Φαιστύλῳ. |
[1, 17] |
θνητῇ
μίσγεται
ὁ
Ζεὺς
ὡς
|
ὁ |
μῦθος
ἔχει.
ἕκτῃ
δ´
ὕστερον |
[1, 44] |
ἅπαντα
ὡς
ἐβούλετο
κατεστήσατο
καὶ
|
ὁ |
ναυτικὸς
αὐτῷ
στρατὸς
σῶος
ἐξ |
[1, 84] |
δὲ
πρὸς
ταῦτα
λέγουσιν
ὡς
|
ὁ |
Νεμέτωρ,
ἐπειδὴ
τὴν
Ἰλίαν
ἔγνω |
[1, 81] |
ὑπισχνεῖσθαι
ἐπαίρει,
λῦσαι
κελεύσας
αὐτὸν
|
ὁ |
Νεμέτωρ
καὶ
πάντας
ἀπελθεῖν
ἐκποδῶν |
[1, 85] |
Ἀμολίου
τελευτήσαντος
ἀνενεώσατο
τὴν
ἀρχὴν
|
ὁ |
Νεμέτωρ
ὀλίγον
ἐπισχὼν
χρόνον,
ἐν |
[1, 82] |
ἐπὶ
τὸ
ἔργον
ἀξιοῦντος
ἐπαινέσας
|
ὁ |
Νεμέτωρ
τὴν
προθυμίαν,
Τῆς
μὲν |
[1, 81] |
πρὸς
τῶν
ἀγόντων
ἐπικερτομούμενος,
ἀκολουθῶν
|
ὁ |
Νεμέτωρ
τοῦ
τε
σώματος
τὴν |
[1, 48] |
τῆς
ἀποικίας
Φρυγῶν.
Μενεκράτης
δὲ
|
ὁ |
Ξάνθιος
προδοῦναι
τοῖς
Ἀχαιοῖς
αὐτὸν |
[1, 36] |
εὐθὺς
εἴτ´
ἐκ
γῆς
ὡς
|
ὁ |
παλαιὸς
ἔχει
λόγος,
εἴτ´
ἄλλως |
[1, 32] |
θεῶν
ἀρχαιότατός
τε
καὶ
τιμιώτατος
|
ὁ |
Πάν)
χωρίον
ἐξευρόντες
ἐπιτήδειον,
ὃ |
[1, 38] |
ἑτέρῳ
λόγῳ
δηλώσομεν,
ἀπαιτεῖν
δὲ
|
ὁ |
παρὼν
καιρὸς
ἔοικε
καὶ
περὶ |
[1, 80] |
σπουδὴν
μανικωτέραν
οὖσαν
οὗτος
νομισθεὶς
|
ὁ |
πατήρ,
ἃ
τὸν
ἔμπροσθεν
χρόνον |
[1, 17] |
τοῦ
Πελασγοῦ
βασιλέως.
Ἦν
δὲ
|
ὁ |
Πελασγὸς
ἐκ
Διὸς,
ὡς
λέγεται, |
[1, 45] |
μὲν
ἠγνόηται,
τοῖς
δὲ
διαπεφώνηται
|
ὁ |
περὶ
αὐτοῦ
λόγος,
μὴ
παρέργως |
[1, 49] |
τε
ὁ
Γεργίθιος
καὶ
Ἡγήσιππος
|
ὁ |
περὶ
Παλλήνης
γράψας,
ἄνδρες
ἀρχαῖοι |
[1, 68] |
ὑπὲρ
αὐτῶν,
ἃ
Καλλίστρατός
τε
|
ὁ |
περὶ
Σαμοθρᾴκης
συνταξάμενος
ἱστορεῖ
καὶ |
[1, 79] |
Ἰλίας
γενομένων
Κόιντος
μὲν
Φάβιος
|
ὁ |
Πίκτωρ
λεγόμενος,
ᾧ
Λεύκιός
τε |
[1, 65] |
σκότος
ὅσα
πολεμίους
διέθεσαν,
καὶ
|
ὁ |
πλεῖστος
αὐτῶν
φθόρος
ἀλληλοκτόνος
ἐγίνετο. |
[1, 49] |
πολλοὶ
δηλοῦσι
καὶ
Ἀγάθυλλος
Ἀρκὰς
|
ὁ |
ποιητὴς
ἐν
ἐλεγείῳ
λέγων
ὧδε· |
[1, 46] |
τοῖς
Τρωσὶν
ἦν
καὶ
χρημάτων
|
ὁ |
πολὺς
πλοῦτος,
οἷα
εἰκὸς
ἐν |
[1, 41] |
Προμηθεῖ
λυομένῳ.
Πεποίηται
γὰρ
αὐτῷ
|
ὁ |
Προμηθεὺς
Ἡρακλεῖ
τά
τε
ἄλλα |
[1, 58] |
ὅτι
τὸν
ἄρχοντα
πολέμου
πᾶς
|
ὁ |
προπαθὼν
ἀμύνεται·
παρασχόν
τε
ἂν |
[1, 57] |
τὰ
δρώμενα
χρυσὸς
αὐτῷ
φανήσεται
|
ὁ |
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
ἀγών.
ἀκούσαντι |
[1, 86] |
ἱδρῦσαι,
τὸ
Παλλάντιον,
Ῥώμῳ
δ´
|
ὁ |
προσεχὴς
ἐκείνῳ
λόφος
Αὐεντῖνος
καλούμενος, |
[1, 50] |
καὶ
δρόμου·
τὸ
δὲ
νικητήριον
|
ὁ |
πρῶτος
ἐλθὼν
εἰς
τὸν
νεὼν |
[1, 79] |
κομίσαι.
οὕτω
μὲν
δὴ
χειρωθεὶς
|
ὁ |
Ῥῶμος
ἀπήγετο.
~Ὡς
δὲ
Τουβέρων |
[1, 86] |
ἐγένοντο
ἤρετο
μὲν
τὸν
Ῥωμύλον
|
ὁ |
Ῥῶμος,
οὕς
τινας
οἰωνοὺς
ἴδοι |
[1, 81] |
πεπονθότος
ὀφείλεται.
Ἐν
ὅσῳ
δ´
|
ὁ |
Ῥῶμος
ὑπὸ
τῶν
τοῦ
Νεμέτορος |
[1, 82] |
πιστὰ
δόξῃ
τῷ
Νεμέτορι
λέγειν
|
ὁ |
Ῥωμύλος
ἄνευ
σημείων
ἐμφανῶν
μεγάλου |
[1, 87] |
τῇ
μάχῃ
Ῥώμου
νίκην
οἰκτίστην
|
ὁ |
Ῥωμύλος
ἀπό
τε
τοῦ
ἀδελφοῦ |
[1, 88] |
ἦν
ἐμποδῶν
τῷ
κτίσματι
προειπὼν
|
ὁ |
Ῥωμύλος
ἡμέραν,
ἐν
ᾗ
τοὺς |
[1, 81] |
ἔδοξε
συγκαλέσας
τοὺς
κωμήτας
ἅπαντας
|
ὁ |
Ῥωμύλος
καὶ
δεηθεὶς
εἰς
τὴν |
[1, 86] |
ἕδρας
ἔλαβον
ὀλίγον
ἐπισχὼν
χρόνον
|
ὁ |
Ῥωμύλος
ὑπὸ
σπουδῆς
τε
καὶ |
[1, 72] |
Ὁμολογεῖ
δ´
αὐτῷ
καὶ
Δαμαστὴς
|
ὁ |
Σιγεὺς
καὶ
ἄλλοι
τινές.
Ἀριστοτέλης |
[1, 74] |
δήποτε
χρὴ
καλεῖν
Τίμαιος
μὲν
|
ὁ |
Σικελιώτης
οὐκ
οἶδ´
ὅτῳ
κανόνι |
[1, 70] |
οὐχ
ἥκιστα
ὅτι
μητρὸς
ἦν
|
ὁ |
Σιλούϊος
ἐπικλήρου
τῆς
ἀρχῆς.
Ἰούλῳ |
[1, 70] |
τύχῃ
μὲν
δὴ
τοιαύτῃ
χρησάμενος
|
ὁ |
Σιλούϊος
τὴν
εἰρημένην
ἔσχεν
ὀνομασίαν |
[1, 44] |
πολίχνην
ἐπώνυμον
αὑτοῦ
κτίσας,
ἔνθα
|
ὁ |
στόλος
αὐτῷ
ἐναυλόχει,
ἣ
καὶ |
[1, 51] |
οἱ
μὲν
πλείους,
ἐπειδὴ
σῶος
|
ὁ |
στρατὸς
εἰς
Ἰταλίαν
ἀφίκετο,
ἐπ´ |
[1, 72] |
αὐτῇ
θέσθαι
τοὔνομα.
Ξεναγόρας
δὲ
|
ὁ |
συγγραφεὺς
Ὀδυσσέως
καὶ
Κίρκης
υἱοὺς |
[1, 67] |
μορφῆς
αὐτῶν
πέρι
Τίμαιος
μὲν
|
ὁ |
συγγραφεὺς
ὧδε
ἀποφαίνεται·
κηρύκια
σιδηρᾶ |
[1, 88] |
χρησίμως
ἕξειν
ἔμελλεν,
ὡς
ἧκεν
|
ὁ |
συγκείμενος
χρόνος
αὐτός
τε
προθύσας |
[1, 83] |
ὁπλοφόρων
ἐπιστείλας
κρύφα,
οὓς
ἂν
|
ὁ |
συοφορβὸς
αὐτοῖς
δείξῃ
συλλαβόντας
ὡς |
[1, 35] |
Ἰταλοῦ.
Τοῦτον
δέ
φησιν
Ἀντίοχος
|
ὁ |
Συρακούσιος
ἀγαθὸν
καὶ
σοφὸν
γεγενημένον |
[1, 22] |
νήσῳ
τεθῆναι.
Ὡς
δὲ
Φίλιστος
|
ὁ |
Συρακούσιος
ἔγραψε,
χρόνος
μὲν
τῆς |
[1, 73] |
νέων
συγγραφεὺς
ἱστόρηκεν,
ἀλλ´
Ἀντίοχος
|
ὁ |
Συρακούσιος,
οὗ
καὶ
πρότερον
ἐμνήσθην. |
[1, 12] |
γῆ
σε
δέξεται.
Ἀντίοχος
δὲ
|
ὁ |
Συρακούσιος,
συγγραφεὺς
πάνυ
ἀρχαῖος,
ἐν |
[1, 22] |
Ὀμβρικῶν
καὶ
Πελασγῶν.
Ἀντίοχος
δὲ
|
ὁ |
Συρακούσιος
χρόνον
μὲν
οὐ
δηλοῖ |
[1, 72] |
εἰς
δουλείαν
ἀφιξομένας.
Καλλίας
δὲ
|
ὁ |
τὰς
Ἀγαθοκλέους
πράξεις
ἀναγράψας
Ῥώμην |
[1, 11] |
οἷς
ἐστι
Πόρκιός
τε
Κάτων
|
ὁ |
τὰς
γενεαλογίας
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ |
[1, 9] |
ἀπὸ
μὲν
τῶν
βορείων
μερῶν
|
ὁ |
Τέβερις
Ὠστίας
πόλεως
πλησίον
ἐκδιδούς, |
[1, 61] |
ἄλλοι
τε
πολλοὶ
καὶ
Φανόδημος
|
ὁ |
τὴν
Ἀττικὴν
γράψας
ἀρχαιολογίαν
ἐκ |
[1, 72] |
συχνοῖς
ὅ
τε
χρόνος
καὶ
|
ὁ |
τῆς
ἀποικίας
ἡγεμὼν
ὁ
αὐτός. |
[1, 21] |
ἐκείνων
οἳ
τοὺς
Σικελοὺς
ἐξήλασαν,
|
ὁ |
τῆς
Ἥρας
νεὼς
ἐν
Φαλερίῳ |
[1, 48] |
Νῦν
δ´
ἐν
πύλαισιν
Αἰνέας
|
ὁ |
τῆς
θεοῦ
πάρεστ´
ἐπ´
ὤμων |
[1, 78] |
ταύτην
τῶν
λεγομένων,
εἰ
τοιοῦτος
|
ὁ |
τῆς
ὠδῖνος
ἔσται
γόνος,
οἷον |
[1, 79] |
ἡ
φθορὰ
τῆς
Ἰλίας
καὶ
|
ὁ |
τόκος
ἠλέγχετο,
καὶ
μετὰ
ταῦτα |
[1, 55] |
τε
στρατιὰ
πᾶσα
ὑδρεύσατο
καὶ
|
ὁ |
τόπος
περίρρυτος
γέγονε
μέχρι
θαλάττης |
[1, 34] |
ἐλθεῖν
εἰς
Ἰταλίαν
ἱερὸς
ἦν
|
ὁ |
τόπος
τοῦ
Κρόνου
καλούμενος
ὑπὸ |
[1, 68] |
Σαμοθρᾴκης
συνταξάμενος
ἱστορεῖ
καὶ
Σάτυρος
|
ὁ |
τοὺς
ἀρχαίους
μύθους
συναγαγὼν
καὶ |
[1, 11] |
ἔχει,
ἄδηλον·
εἰ
δ´
ἐστὶν
|
ὁ |
τούτων
λόγος
ὑγιής,
οὐκ
ἂν |
[1, 48] |
τῶν
ἀκουόντων
βούλεται.
Σοφοκλῆς
μὲν
|
ὁ |
τραγῳδοποιὸς
ἐν
Λαοκόωντι
δράματι
μελλούσης |
[1, 12] |
μοι
τῷ
λόγῳ
Σοφοκλῆς
μὲν
|
ὁ |
τραγῳδοποιὸς
ἐν
Τριπτολέμῳ
δράματι·
πεποίηται |
[1, 82] |
ἔμαθε
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὅστις
|
ὁ |
τρόπος
ἐγένετο·
διηγησαμένου
δὲ
αὐτοῦ |
[1, 21] |
Ἄργει,
ἔνθα
καὶ
τῶν
θυηπολιῶν
|
ὁ |
τρόπος
ὅμοιος
ἦν
καὶ
γυναῖκες |
[1, 75] |
Σερούϊον
δὲ
ἀνελὼν
Λεύκιος
Ταρκύνιος
|
ὁ |
τυραννικὸς
καὶ
διὰ
τὴν
τοῦ |
[1, 42] |
οἱ
σὺν
Εὐάνδρῳ
καὶ
Φαῦνος
|
ὁ |
τῶν
Ἀβοριγίνων
βασιλεύς.
εἰκάσειε
δ´ |
[1, 78] |
μέντοι
ζώσας
κατορύττεσθαι
τὰς
τοιαύτας
|
ὁ |
τῶν
ἱερῶν
ἀγορεύει
νόμος.
~Μέχρι |
[1, 71] |
τὴν
κατὰ
νόμον
δυναστείαν
Νεμέτωρ
|
ὁ |
τῶν
νεανίσκων
μητροπάτωρ.
Τῷ
δ´ |
[1, 80] |
πολεμίοις
γενόμενος
οὕτως,
εἴθ´
ὡς
|
ὁ |
Φάβιος
παραδέδωκε
δέσμιος
εἰς
τὴν |
[1, 82] |
δὲ
οὗτοι
περὶ
ταῦτ´
ἦσαν
|
ὁ |
Φαιστύλος
ἀπάγεται
πρὸς
Ἀμόλιον.
Δεδοικὼς |
[1, 44] |
βασιλεὺς
μὲν
Ἀβοριγίνων
ἦν
Λατῖνος
|
ὁ |
Φαύνου,
γόνος
δὲ
Ἡρακλέους,
πέμπτον |
[1, 86] |
ἀδελφὸν
φθόνου,
ὡς
δὲ
καὶ
|
ὁ |
φθόνος
ἴσως
δὲ
καὶ
ὁ |
[1, 72] |
καὶ
ἄλλοι
τινές.
Ἀριστοτέλης
δὲ
|
ὁ |
φιλόσοφος
Ἀχαιῶν
τινας
ἱστορεῖ
τῶν |
[1, 72] |
κτίσμασι
τὰς
ὀνομασίας.
Διονύσιος
δὲ
|
ὁ |
Χαλκιδεὺς
οἰκιστὴν
μὲν
ἀποφαίνει
τῆς |
[1, 75] |
ἄρξαντα
τῆς
πόλεως
Ῥωμύλον
ἀναβιβασθεὶς
|
ὁ |
χρόνος
ἔτη
τέτταρα
πρὸς
τοῖς |
[1, 41] |
ἀγέλην
βοῶν
ἐπαγόμενος·
(οὔτε
γὰρ
|
ὁ |
χῶρος
ἐν
τρίβῳ
τοῖς
εἰς |