Alphabétiquement     [«   »]
ξύλων 1
Ξυπεταιέως 1
20
ὁ 152
16
6
ὀγδόῃ 1
Fréquences     [«    »]
150 οἱ
137 τὰς
149 τῷ
152 ὁ
153 ἐπὶ
155 δ´
178 τὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I


Livre, Chap.
[1, 41]   Λιγυστικοῦ πολέμου ὡς οὐ ῥᾴδιος     ἀγὼν ἔσται διηγούμενος. Τὰ δὲ
[1, 66]   τὸ γενόμενον Αἰνείᾳ θέσφατον Ἀσκάνιος     Αἰνείου καὶ μετάγει τούς τ´
[1, 31]   θυσίαις καὶ ᾠδαῖς γεραίρουσιν. Οὗτος     ἀνὴρ δεξάμενος κατὰ πολλὴν φιλότητα
[1, 72]   καὶ τῆς ἀποικίας ἡγεμὼν     αὐτός. δὲ τὰς ἱερείας
[1, 52]   Λαομέδοντι διάφορος γίνεται, καὶ αὐτὸν     βασιλεὺς ἐπ´ αἰτίᾳ δή τινι
[1, 82]   ὡς ἐπράχθη, Ἄγε δή, φησὶν     βασιλεύς, ἐπειδὴ ταῦτ´ ἀληθεύσας ἔχεις,
[1, 61]   διατρίψαντες, ὡς οὐκ εὐμαρὴς ἦν     βίος αὐτοῖς γῇ τε λυπρᾷ
[1, 71]   ὑπονοστήσῃ τὸ νᾶμα καὶ σταθερὸς     βυθὸς γένηται, παστάδων ἐρείπια καὶ
[1, 53]   περιφανέστατα δὲ τῆς Αἰνειάδος Ἀφροδίτης     βωμὸς ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ
[1, 49]   βίον, ὧν ἐστι Κεφάλων τε     Γεργίθιος καὶ Ἡγήσιππος περὶ
[1, 72]   ἐπιδρομῆς ἐπελθεῖν. Κεφάλων μὲν γὰρ     Γεργίθιος, συγγραφεὺς παλαιὸς πάνυ δευτέρᾳ
[1, 70]   γενόμενον ἐν τοῖς μάλιστα προσήγορον.     δ´ εἰς ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν
[1, 35]   τὴν χώραν ὀνομάσαι πᾶσαν ὅσην     δάμαλις διῆλθεν Οὐιτουλίαν. Μεταπεσεῖν δὲ
[1, 61]   κληθεῖσαν οἰκίζονται Φρυγίαν, Ἰδαῖος μὲν     Δαρδάνου μέρος τῆς στρατιᾶς ἔχων
[1, 40]   τοῦ λόγου τὸ μέρος, διηγήσομαι.     δὲ βωμός, ἐφ´ οὗ τὰς
[1, 86]   οὕς τινας οἰωνοὺς ἴδοι πρότερος,     δὲ ἐν ἀπόρῳ γίνεται
[1, 61]   μὲν γὰρ χωρίον τῆς Θρᾴκης,     δὲ οἰκιστὴς Σάμων, υἱὸς Ἑρμοῦ
[1, 82]   ὄντι Ῥωμύλῳ διασαφεῖ τὰς ἀγγελίας·     δὲ περιχαρὴς γενόμενος ἔρχεται σπουδῇ
[1, 74]   τῆς ὀγδόης καὶ ἐνενηκοστῆς ὀλυμπιάδος.     δὲ πρὸ τῆς καταλήψεως χρόνος
[1, 55]   μὲν πρὸς ἀνατολὰς τετραμμένος,     δὲ πρὸς δύσεις, Τρωικὰ ἱδρύματα,
[1, 79]   ἔμελλον ἐν καλῷ ὑποστρέψαντες ἐπιθήσεσθαι·     δὲ Ῥῶμος κατ´ ἄγνοιαν τοῦ
[1, 8]   πραγμάτων καὶ τοιούτου τεύξεται σχήματος·     δὲ συντάξας αὐτὴν Διονύσιός εἰμι
[1, 32]   οὐδὲν τῶν τότε γενομένων μετακινοῦντες·     δὲ τρόπος τῆς θυσίας ἐν
[1, 87]   ὀφθέντος μὲν τῷ πρότερος,     δὲ τῷ πλείους ἰδεῖν ἐκρατύνετο.
[1, 50]   ἀφικνοῦνται πόλιν, ἧς ἐβασίλευεν Ἄμβραξ     Δεξαμενοῦ τοῦ Ἡρακλέους, καὶ ὑπολείπονται
[1, 70]   διαδέξασθαι. Τὴν δὲ δίκην ἐπεψήφισεν     δῆμος ἄλλοις τε ὑπαχθεὶς λόγοις
[1, 47]   πόλεως, καὶ ἐξ Ὀφρυνίου πόλεως     δῆμος ἅπας καὶ ἐκ τῶν
[1, 56]   διωκόντων ἀποτραπείη τῆς κατὰ δαίμονα     δοῦ. Καὶ μὲν ἀμφὶ
[1, 50]   λέγεται δὲ Αἰνείου καὶ Ἀφροδίτης     δρόμος, καὶ ξόανα τούτων ἕστηκεν
[1, 17]   πρώτῃ γυναικὶ θνητῇ μίσγεται     Ζεὺς ὡς μῦθος ἔχει.
[1, 39]   ὁδοῦ. ἀναστὰς δὲ μετ´ ὀλίγον     Ἡρακλῆς καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐπιλεξάμενος
[1, 39]   ὑπὸ τοῦ ξένου ἐπιβοῶντος, ἀμηχανῶν     Ἡρακλῆς τι χρήσεται τῷ
[1, 23]   αὐτοῖς λωφῆσαι τὰ δεινὰ ἐλπίς,     θεὸς ἀνεῖλεν ὅτι τυχόντες ὧν
[1, 24]   πέμπουσι τὸ δεύτερον θεοπρόπους, καὶ     θεὸς ἀνεῖλεν οὕτω ποιεῖν. Ἐκ
[1, 56]   τῆς φωνῆς εἶναι ποιεῖν ὡς     θεὸς ἐκέλευεν. Ἕτεροι δὲ λέγουσιν
[1, 40]   χῶρον, ἔνθα μὴ τυγχάνει τιμώμενος     θεός. μὲν οὖν μυθικὸς
[1, 86]   φθόνος ἴσως δὲ καὶ     θεὸς οὕτως ἐνῆγε, πρὶν
[1, 78]   τῆς ὠδῖνος ἔσται γόνος, οἷον     θεὸς ὑφηγήσατο. Καὶ γὰρ ὁμοῦ
[1, 31]   εὐτυχίαν, χρόνον τε ὁπόσον ἂν     θνητὸς αἰὼν ἀντέχῃ πόλεων μάλιστα
[1, 33]   ὡς Ἕλλησι νόμος, ὧν οὐδὲν     καθ´ ἡμᾶς ἤλλαξε χρόνος. Ἀπέδειξαν
[1, 75]   Μετὰ δὲ Μάρκιον Λεύκιος Ταρκύνιος     κληθεὶς Πρίσκος ὀκτὼ καὶ τριάκοντα.
[1, 8]   καὶ τίς ἦν αὐτῶν ἑκάστης     κόσμος· ἔθη τε τὰ κράτιστα
[1, 36]   ὡς πρὸ τῆς Διὸς ἀρχῆς     Κρόνος ἐν τῇ γῇ ταύτῃ
[1, 75]   τὴν ἀρχήν. Ῥωμύλος μὲν γὰρ     κτίσας τὴν πόλιν ἑπτὰ καὶ
[1, 58]   καὶ ἐγένετο τοῦτο. ~Πρῶτος δὲ     Λατῖνος ἔγκλημα ποιούμενος τὸν αἰφνίδιόν
[1, 58]   τοῦδε ἀπολαύσαιμεν. Ὡς δὲ ταῦτα     Λατῖνος ἤκουσεν ἀπεκρίνατο πρὸς αὐτόν·
[1, 36]   τῇ γῇ ταύτῃ δυναστεύσειε, καὶ     λεγόμενος ἐπ´ ἐκείνου βίος ἅπασι
[1, 23]   μόνων εὐξάμενοι. ταῦτα δὴ Μυρσίλος     Λέσβιος ἱστόρηκεν ὀλίγου δεῖν τοῖς
[1, 28]   Ἴωνες καὶ Δωριεῖς Ἑλλάνικος δὲ     Λέσβιος τοὺς Τυρρηνούς φησι Πελασγοὺς
[1, 22]   ἐξέλιπεν Ἰταλίαν, ὡς μὲν Ἑλλάνικος     Λέσβιός φησι, τρίτῃ γενεᾷ πρότερον
[1, 35]   Οἴνωτρον τὸ γένος. Ἑλλάνικος δὲ     Λέσβιός φησιν Ἡρακλέα τὰς Γηρυόνου
[1, 9]   ἀπὸ δὲ τοῦ μεσημβρινοῦ κλίματος     Λῖρις Μίντουρναν παραμειβόμενος· Ῥωμαίων δέ
[1, 75]   Χάροπας ἔτος πρῶτον. Τοῦτο γὰρ     λογισμὸς τῶν ἐτῶν ἀπαιτεῖ. Ὅτι
[1, 48]   τὸν οἶκον. σύγκειται δὲ αὐτῷ     λόγος ἀρξαμένῳ ἀπὸ τῆς Ἀχιλλέως
[1, 24]   τοῖς δὲ ἐξ ἐπιβουλῆς συγκεῖσθαι     λόγος· εἰσηγησαμένου δέ τινος τὴν
[1, 25]   δὲ τοῦ Πελασγικοῦ ἔθνους ὅδε     λόγος· Ἔνι δέ τι καὶ
[1, 54]   καὶ αὖθις λεχθήσεται, καθότι ἂν     λόγος ἐφ´ ἑκάστου καιροῦ δηλωθῆναι
[1, 77]   δὲ θεοῖς ἐπιμιγνύμενον, ἐξ οὗ     λόγος ἔχει τὸ μυθευόμενον ἡρώων
[1, 62]   μὴ ἔρημος. ~Ἀπαιτεῖ δὲ     λόγος καὶ τὸν Αἰνείαν ἐξ
[1, 13]   τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ βασιλευσάντων ὅδε     λόγος· Πελασγοῦ καὶ Δηιανείρης γίνεται
[1, 61]   ἐμοῦ δι´ ὀλίγων. Ἔχει δὲ     λόγος περὶ αὐτῶν ὧδε· Ἄτλας
[1, 58]   εἰ δ´ ἐπαληθεύεται ὑμῖν ὅδ´     λόγος πίστεις τούτων ἀξιῶ δοῦναι
[1, 28]   Ἔχει δὲ αὐτῷ ἐν Φορωνίδι     λόγος ὧδε· Τοῦ Πελασγοῦ τοῦ
[1, 28]   ἅλωσιν εἰς Ἰταλίαν. Ξάνθος δὲ     Λυδὸς ἱστορίας παλαιᾶς εἰ καί
[1, 32]   ἱστοροῦσιν, ὧν ἐστι καὶ Πολύβιος     Μεγαλοπολίτης, ἐπί τινος μειρακίου Πάλλαντος
[1, 74]   Οὐ γὰρ ἠξίουν ὡς Πολύβιος     Μεγαλοπολίτης τοσοῦτο μόνον εἰπεῖν, ὅτι
[1, 50]   Ζάκυνθόν τε καὶ Ἐριχθόνιον, ὧν     μὲν Αἰνείου πρόγονος ἦν, Ζάκυνθος
[1, 86]   ἀπὸ τῶν δεξιῶν πετόμενοι. Καὶ     μὲν ἰδὼν τοὺς ὄρνιθας περιχαρὴς
[1, 39]   φωνὴ αὐτῶν κατήγορος τῆς κλοπῆς.     μὲν οὖν Κάκος, ἐπειδὴ περιφανὴς
[1, 40]   μὴ τυγχάνει τιμώμενος θεός.     μὲν οὖν μυθικὸς λόγος ὑπὲρ
[1, 39]   μὲν μυθικώτερα, τὰ δ´ ἀληθέστερα.     μὲν οὖν μυθικὸς περὶ τῆς
[1, 55]   βωμοὶ δύο παρ´ αὐτῷ δείκνυνται,     μὲν πρὸς ἀνατολὰς τετραμμένος,
[1, 87]   δὲ ὀρνίθων ἑνὸς ἀμφοῖν ὀφθέντος     μὲν τῷ πρότερος, δὲ
[1, 65]   Εὐρυλέων παρέλαβε τὴν Λατίνων ἡγεμονίαν     μετονομασθεὶς Ἀσκάνιος ἐν τῇ φυγῇ.
[1, 84]   Ἰλίας γενόμενα περὶ παντὸς ποιούμενος     μητροπάτωρ διασώζεσθαι δίδωσι τῷ Φαιστύλῳ.
[1, 17]   θνητῇ μίσγεται Ζεὺς ὡς     μῦθος ἔχει. ἕκτῃ δ´ ὕστερον
[1, 44]   ἅπαντα ὡς ἐβούλετο κατεστήσατο καὶ     ναυτικὸς αὐτῷ στρατὸς σῶος ἐξ
[1, 84]   δὲ πρὸς ταῦτα λέγουσιν ὡς     Νεμέτωρ, ἐπειδὴ τὴν Ἰλίαν ἔγνω
[1, 81]   ὑπισχνεῖσθαι ἐπαίρει, λῦσαι κελεύσας αὐτὸν     Νεμέτωρ καὶ πάντας ἀπελθεῖν ἐκποδῶν
[1, 85]   Ἀμολίου τελευτήσαντος ἀνενεώσατο τὴν ἀρχὴν     Νεμέτωρ ὀλίγον ἐπισχὼν χρόνον, ἐν
[1, 82]   ἐπὶ τὸ ἔργον ἀξιοῦντος ἐπαινέσας     Νεμέτωρ τὴν προθυμίαν, Τῆς μὲν
[1, 81]   πρὸς τῶν ἀγόντων ἐπικερτομούμενος, ἀκολουθῶν     Νεμέτωρ τοῦ τε σώματος τὴν
[1, 48]   τῆς ἀποικίας Φρυγῶν. Μενεκράτης δὲ     Ξάνθιος προδοῦναι τοῖς Ἀχαιοῖς αὐτὸν
[1, 36]   εὐθὺς εἴτ´ ἐκ γῆς ὡς     παλαιὸς ἔχει λόγος, εἴτ´ ἄλλως
[1, 32]   θεῶν ἀρχαιότατός τε καὶ τιμιώτατος     Πάν) χωρίον ἐξευρόντες ἐπιτήδειον,
[1, 38]   ἑτέρῳ λόγῳ δηλώσομεν, ἀπαιτεῖν δὲ     παρὼν καιρὸς ἔοικε καὶ περὶ
[1, 80]   σπουδὴν μανικωτέραν οὖσαν οὗτος νομισθεὶς     πατήρ, τὸν ἔμπροσθεν χρόνον
[1, 17]   τοῦ Πελασγοῦ βασιλέως. Ἦν δὲ     Πελασγὸς ἐκ Διὸς, ὡς λέγεται,
[1, 45]   μὲν ἠγνόηται, τοῖς δὲ διαπεφώνηται     περὶ αὐτοῦ λόγος, μὴ παρέργως
[1, 49]   τε Γεργίθιος καὶ Ἡγήσιππος     περὶ Παλλήνης γράψας, ἄνδρες ἀρχαῖοι
[1, 68]   ὑπὲρ αὐτῶν, Καλλίστρατός τε     περὶ Σαμοθρᾴκης συνταξάμενος ἱστορεῖ καὶ
[1, 79]   Ἰλίας γενομένων Κόιντος μὲν Φάβιος     Πίκτωρ λεγόμενος, Λεύκιός τε
[1, 65]   σκότος ὅσα πολεμίους διέθεσαν, καὶ     πλεῖστος αὐτῶν φθόρος ἀλληλοκτόνος ἐγίνετο.
[1, 49]   πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς     ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε·
[1, 46]   τοῖς Τρωσὶν ἦν καὶ χρημάτων     πολὺς πλοῦτος, οἷα εἰκὸς ἐν
[1, 41]   Προμηθεῖ λυομένῳ. Πεποίηται γὰρ αὐτῷ     Προμηθεὺς Ἡρακλεῖ τά τε ἄλλα
[1, 58]   ὅτι τὸν ἄρχοντα πολέμου πᾶς     προπαθὼν ἀμύνεται· παρασχόν τε ἂν
[1, 57]   τὰ δρώμενα χρυσὸς αὐτῷ φανήσεται     πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας ἀγών. ἀκούσαντι
[1, 86]   ἱδρῦσαι, τὸ Παλλάντιον, Ῥώμῳ δ´     προσεχὴς ἐκείνῳ λόφος Αὐεντῖνος καλούμενος,
[1, 50]   καὶ δρόμου· τὸ δὲ νικητήριον     πρῶτος ἐλθὼν εἰς τὸν νεὼν
[1, 79]   κομίσαι. οὕτω μὲν δὴ χειρωθεὶς     Ῥῶμος ἀπήγετο. ~Ὡς δὲ Τουβέρων
[1, 86]   ἐγένοντο ἤρετο μὲν τὸν Ῥωμύλον     Ῥῶμος, οὕς τινας οἰωνοὺς ἴδοι
[1, 81]   πεπονθότος ὀφείλεται. Ἐν ὅσῳ δ´     Ῥῶμος ὑπὸ τῶν τοῦ Νεμέτορος
[1, 82]   πιστὰ δόξῃ τῷ Νεμέτορι λέγειν     Ῥωμύλος ἄνευ σημείων ἐμφανῶν μεγάλου
[1, 87]   τῇ μάχῃ Ῥώμου νίκην οἰκτίστην     Ῥωμύλος ἀπό τε τοῦ ἀδελφοῦ
[1, 88]   ἦν ἐμποδῶν τῷ κτίσματι προειπὼν     Ῥωμύλος ἡμέραν, ἐν τοὺς
[1, 81]   ἔδοξε συγκαλέσας τοὺς κωμήτας ἅπαντας     Ῥωμύλος καὶ δεηθεὶς εἰς τὴν
[1, 86]   ἕδρας ἔλαβον ὀλίγον ἐπισχὼν χρόνον     Ῥωμύλος ὑπὸ σπουδῆς τε καὶ
[1, 72]   Ὁμολογεῖ δ´ αὐτῷ καὶ Δαμαστὴς     Σιγεὺς καὶ ἄλλοι τινές. Ἀριστοτέλης
[1, 74]   δήποτε χρὴ καλεῖν Τίμαιος μὲν     Σικελιώτης οὐκ οἶδ´ ὅτῳ κανόνι
[1, 70]   οὐχ ἥκιστα ὅτι μητρὸς ἦν     Σιλούϊος ἐπικλήρου τῆς ἀρχῆς. Ἰούλῳ
[1, 70]   τύχῃ μὲν δὴ τοιαύτῃ χρησάμενος     Σιλούϊος τὴν εἰρημένην ἔσχεν ὀνομασίαν
[1, 44]   πολίχνην ἐπώνυμον αὑτοῦ κτίσας, ἔνθα     στόλος αὐτῷ ἐναυλόχει, καὶ
[1, 51]   οἱ μὲν πλείους, ἐπειδὴ σῶος     στρατὸς εἰς Ἰταλίαν ἀφίκετο, ἐπ´
[1, 72]   αὐτῇ θέσθαι τοὔνομα. Ξεναγόρας δὲ     συγγραφεὺς Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης υἱοὺς
[1, 67]   μορφῆς αὐτῶν πέρι Τίμαιος μὲν     συγγραφεὺς ὧδε ἀποφαίνεται· κηρύκια σιδηρᾶ
[1, 88]   χρησίμως ἕξειν ἔμελλεν, ὡς ἧκεν     συγκείμενος χρόνος αὐτός τε προθύσας
[1, 83]   ὁπλοφόρων ἐπιστείλας κρύφα, οὓς ἂν     συοφορβὸς αὐτοῖς δείξῃ συλλαβόντας ὡς
[1, 35]   Ἰταλοῦ. Τοῦτον δέ φησιν Ἀντίοχος     Συρακούσιος ἀγαθὸν καὶ σοφὸν γεγενημένον
[1, 22]   νήσῳ τεθῆναι. Ὡς δὲ Φίλιστος     Συρακούσιος ἔγραψε, χρόνος μὲν τῆς
[1, 73]   νέων συγγραφεὺς ἱστόρηκεν, ἀλλ´ Ἀντίοχος     Συρακούσιος, οὗ καὶ πρότερον ἐμνήσθην.
[1, 12]   γῆ σε δέξεται. Ἀντίοχος δὲ     Συρακούσιος, συγγραφεὺς πάνυ ἀρχαῖος, ἐν
[1, 22]   Ὀμβρικῶν καὶ Πελασγῶν. Ἀντίοχος δὲ     Συρακούσιος χρόνον μὲν οὐ δηλοῖ
[1, 72]   εἰς δουλείαν ἀφιξομένας. Καλλίας δὲ     τὰς Ἀγαθοκλέους πράξεις ἀναγράψας Ῥώμην
[1, 11]   οἷς ἐστι Πόρκιός τε Κάτων     τὰς γενεαλογίας τῶν ἐν Ἰταλίᾳ
[1, 9]   ἀπὸ μὲν τῶν βορείων μερῶν     Τέβερις Ὠστίας πόλεως πλησίον ἐκδιδούς,
[1, 61]   ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ Φανόδημος     τὴν Ἀττικὴν γράψας ἀρχαιολογίαν ἐκ
[1, 72]   συχνοῖς τε χρόνος καὶ     τῆς ἀποικίας ἡγεμὼν αὐτός.
[1, 21]   ἐκείνων οἳ τοὺς Σικελοὺς ἐξήλασαν,     τῆς Ἥρας νεὼς ἐν Φαλερίῳ
[1, 48]   Νῦν δ´ ἐν πύλαισιν Αἰνέας     τῆς θεοῦ πάρεστ´ ἐπ´ ὤμων
[1, 78]   ταύτην τῶν λεγομένων, εἰ τοιοῦτος     τῆς ὠδῖνος ἔσται γόνος, οἷον
[1, 79]   φθορὰ τῆς Ἰλίας καὶ     τόκος ἠλέγχετο, καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 55]   τε στρατιὰ πᾶσα ὑδρεύσατο καὶ     τόπος περίρρυτος γέγονε μέχρι θαλάττης
[1, 34]   ἐλθεῖν εἰς Ἰταλίαν ἱερὸς ἦν     τόπος τοῦ Κρόνου καλούμενος ὑπὸ
[1, 68]   Σαμοθρᾴκης συνταξάμενος ἱστορεῖ καὶ Σάτυρος     τοὺς ἀρχαίους μύθους συναγαγὼν καὶ
[1, 11]   ἔχει, ἄδηλον· εἰ δ´ ἐστὶν     τούτων λόγος ὑγιής, οὐκ ἂν
[1, 48]   τῶν ἀκουόντων βούλεται. Σοφοκλῆς μὲν     τραγῳδοποιὸς ἐν Λαοκόωντι δράματι μελλούσης
[1, 12]   μοι τῷ λόγῳ Σοφοκλῆς μὲν     τραγῳδοποιὸς ἐν Τριπτολέμῳ δράματι· πεποίηται
[1, 82]   ἔμαθε τῆς σωτηρίας αὐτοῖς ὅστις     τρόπος ἐγένετο· διηγησαμένου δὲ αὐτοῦ
[1, 21]   Ἄργει, ἔνθα καὶ τῶν θυηπολιῶν     τρόπος ὅμοιος ἦν καὶ γυναῖκες
[1, 75]   Σερούϊον δὲ ἀνελὼν Λεύκιος Ταρκύνιος     τυραννικὸς καὶ διὰ τὴν τοῦ
[1, 42]   οἱ σὺν Εὐάνδρῳ καὶ Φαῦνος     τῶν Ἀβοριγίνων βασιλεύς. εἰκάσειε δ´
[1, 78]   μέντοι ζώσας κατορύττεσθαι τὰς τοιαύτας     τῶν ἱερῶν ἀγορεύει νόμος. ~Μέχρι
[1, 71]   τὴν κατὰ νόμον δυναστείαν Νεμέτωρ     τῶν νεανίσκων μητροπάτωρ. Τῷ δ´
[1, 80]   πολεμίοις γενόμενος οὕτως, εἴθ´ ὡς     Φάβιος παραδέδωκε δέσμιος εἰς τὴν
[1, 82]   δὲ οὗτοι περὶ ταῦτ´ ἦσαν     Φαιστύλος ἀπάγεται πρὸς Ἀμόλιον. Δεδοικὼς
[1, 44]   βασιλεὺς μὲν Ἀβοριγίνων ἦν Λατῖνος     Φαύνου, γόνος δὲ Ἡρακλέους, πέμπτον
[1, 86]   ἀδελφὸν φθόνου, ὡς δὲ καὶ     φθόνος ἴσως δὲ καὶ
[1, 72]   καὶ ἄλλοι τινές. Ἀριστοτέλης δὲ     φιλόσοφος Ἀχαιῶν τινας ἱστορεῖ τῶν
[1, 72]   κτίσμασι τὰς ὀνομασίας. Διονύσιος δὲ     Χαλκιδεὺς οἰκιστὴν μὲν ἀποφαίνει τῆς
[1, 75]   ἄρξαντα τῆς πόλεως Ῥωμύλον ἀναβιβασθεὶς     χρόνος ἔτη τέτταρα πρὸς τοῖς
[1, 41]   ἀγέλην βοῶν ἐπαγόμενος· (οὔτε γὰρ     χῶρος ἐν τρίβῳ τοῖς εἰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/09/2005