Livre, Chap.
[1, 19]	Ἀβοριγίνων ἀπιόντες τρέπονται. Καὶ οἱ	μὲν	Ἀβοριγῖνες ἅτε πολεμίοις ἐδικαίουν αὐτοῖς
[1, 44]	ὡς αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσι, βασιλεὺς	μὲν	Ἀβοριγίνων ἦν Λατῖνος ὁ Φαύνου,
[1, 37]	ἔχειν πείθομαι. ~Οὐ γὰρ ἀρούρας	μὲν	ἀγαθὰς ἔχει καὶ πολλάς, ἄδενδρος
[1, 40]	αὐτῷ διαφυλάττωσι τὰς τιμὰς, θύοντες	μὲν	ἄζυγα δάμαλιν ἀνὰ πᾶν ἔτος,
[1, 17]	Πελοπόννησον ἐκλιπόντες εἰς τὴν τότε	μὲν	Αἱμονίαν, νῦν δὲ Θετταλίαν ὀνομαζομένην
[1, 60]	οἱ μεταναστάντες ἐκ τῆς τότε	μὲν	Αἱμονίας, νῦν δὲ Θετταλίας καλουμένης,
[1, 73]	παραλαβὼν ἀνέγραψεν. Τούτων δέ τινες	μὲν	Αἰνείου γενέσθαι υἱοὺς λέγουσι Ῥωμύλον
[1, 50]	τε καὶ Ἐριχθόνιον, ὧν ὁ	μὲν	Αἰνείου πρόγονος ἦν, Ζάκυνθος δὲ
[1, 78]	χρήσασθαι τῷ νόμῳ κελεύοντι τὴν	μὲν	αἰσχύνασαν τὸ σῶμα ῥάβδοις αἰκισθεῖσαν
[1, 80]	ἀθρόοι καὶ περιστάντες ἔβαλλον οἱ	μὲν	ἀκοντίοις, οἱ δὲ λίθοις, οἱ
[1, 46]	προσβοηθησάντων αὐτοῖς Ἀχαιῶν ἁπάντων τῆς	μὲν	ἄκρας μεθίεται, ἀνοίξας δὲ τὰς
[1, 46]	Ἀντηνοριδῶν εἴτε ἄλλως πως, τὸ	μὲν	ἄλλο πλῆθος ἐν τῇ πόλει
[1, 63]	οἷς ἐκτίσθη τὸ Λαουΐνιον ἄλλοι	μὲν	ἄλλως λέγουσιν· ἐμοὶ μέντοι δοκοῦσιν
[1, 84]	Ὡς δὲ ταῦτ´ ἐγένετο Νεμέτορα	μὲν	Ἀμολίου καταβοᾶν, ὡς δεινὰ πάσχοι
[1, 65]	ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι τὸ πρᾶγμα τῆς	μὲν	ἀμπέλου τὸν καρπὸν ἱερὸν ἐψηφίσαντο
[1, 56]	δαίμονα ὁ δοῦ. Καὶ ἡ	μὲν	ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι καὶ τέτταρας
[1, 37]	χωρὶς δὲ τῆς ἐνεργοῦ πολλὴν	μὲν	ἄν τις εὕροι τὴν εἰς
[1, 77]	τὸ δαιμόνων φῦλον ἐπέχει, τοτὲ	μὲν	ἀνθρώποις, τοτὲ δὲ θεοῖς ἐπιμιγνύμενον,
[1, 40]	καὶ τὸν Ἡρακλέα εἶδον, τῷ	μὲν	ἀπεχθόμενοι διὰ τὰς ἁρπαγάς, τοῦ
[1, 73]	ἄττα πολίσματα· Ῥῶμον δὲ Καπύην	μὲν	ἀπὸ τοῦ προπάππου Κάπυος, Ἀγχίσην
[1, 14]	ἐπὶ Λατίνην ὁδὸν ἰοῦσι Βατία	μὲν	ἀπὸ τριάκοντα σταδίων, Τιώρα δὲ
[1, 79]	δ´ ἦν αὐτῷ θυγάτηρ, θανάτου	μὲν	ἀπολῦσαι τὴν Ἰλίαν, φυλάττειν δὲ
[1, 67]	ἀνελθεῖν. Τοὺς δὲ ἀνθρώπους τέως	μὲν	ἀπορεῖν ὅ τι χρήσονται τοῖς
[1, 72]	Διονύσιος δὲ ὁ Χαλκιδεὺς οἰκιστὴν	μὲν	ἀποφαίνει τῆς πόλεως Ῥῶμον· τοῦτον
[1, 77]	τῷ τεμένει. Τοῦτον δέ τινες	μὲν	ἀποφαίνουσι τῶν μνηστήρων ἕνα γενέσθαι
[1, 6]	ἔπειτα Τιμαίου τοῦ Σικελιώτου τὰ	μὲν	ἀρχαῖα τῶν ἱστοριῶν ἐν ταῖς
[1, 9]	Λῖρις καὶ Τέβερις· οἳ τὰς	μὲν	ἀρχὰς λαμβάνουσι τῆς ῥύσεως ἐκ
[1, 3]	Ἡ δὲ Ῥωμαίων πόλις ἁπάσης	μὲν	ἄρχει γῆς ὅση μὴ ἀνέμβατός
[1, 2]	τὴν Περσῶν καθελοῦσα ἰσχὺν μεγέθει	μὲν	ἀρχῆς ἁπάσας ὑπερεβάλετο τὰς πρὸ
[1, 2]	δὲ οἱ Μήδους καταγωνισάμενοι τῆς	μὲν	Ἀσίας ὀλίγου δεῖν πάσης τελευτῶντες
[1, 47]	εἰς Τροίαν ἀφικνεῖται. Καὶ περὶ	μὲν	Ἀσκανίου τοσαῦτα λέγεται· τοὺς δὲ
[1, 26]	τὴν ἐπωνυμίαν αὐτοῖς ταύτην οἱ	μὲν	αὐθιγενὲς τὸ ἔθνος ποιοῦντες ἐπὶ
[1, 11]	τὴν Ἰταλίαν ἀναχεόμενον, ὃς τότε	μὲν	Αὐσόνιος ἐπὶ τῶν προσοικούντων Αὐσόνων
[1, 80]	βουλευσαμένῳ μετὰ τοῦ Φαιστύλου τῆς	μὲν	αὐτίκα ὁρμῆς ἐπισχεῖν ἐδόκει, πλείονι
[1, 57]	ἀκαταπλήκτως τὸ δεινὸν ὑπομένοντας, τῆς	μὲν	αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ὡς οὐκ ἂν
[1, 59]	κτίσματι Αἰνείας τίθεται Λαουΐνιον, ὡς	μὲν	αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν ἀπὸ τῆς
[1, 6]	δὲ τῶν ἀνδρῶν ἑκάτερος, οἷς	μὲν	αὐτὸς ἔργοις παρεγένετο, διὰ τὴν
[1, 53]	Αἰνείου ἱδρυμένον ἐν Αἰγέστῃ, τὸν	μὲν	αὐτοῦ κατασκευάσαντος Αἰνείου τῇ μητρί,
[1, 18]	στομάτων ὁρμισάμενοι Σπινῆτι καλουμένῳ ναῦς	μὲν	αὐτοῦ ταύτῃ καταλείπουσι καὶ τὸν
[1, 26]	Τυρρηνοί. Τοὺς δὲ Τυρρηνοὺς οἱ	μὲν	αὐτόχθονας Ἰταλίας ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ
[1, 10]	ἄρχει Ῥωμαίοις τὸ γένος, οἱ	μὲν	αὐτόχθονας Ἰταλίας, γένος αὐτὸ καθ´
[1, 49]	Εἰσὶ δὲ καὶ οἳ δεῦρο	μὲν	ἀφικέσθαι τὸν Αἰνείαν μυθολογοῦσιν, οὐ
[1, 50]	μνημεῖα τῆς ἀφίξεως· ἐν Ἀκτίῳ	μὲν	Ἀφροδίτης Αἰνειάδος ἱερὸν καὶ πλησίον
[1, 79]	ὡς ἠσπάζετο τὰ βρέφη τέως	μὲν	ἀχανὴς ἦν ὑπό τε θάμβους
[1, 2]	Εὐρώπην ὅλην ὑπηγάγετο, ἀλλὰ τῶν	μὲν	βορείων αὐτῆς μερῶν μέχρι Θρᾴκης
[1, 39]	βουκολίδα πολλὴν καὶ καλήν, τὰς	μὲν	βοῦς ἀνῆκεν εἰς νομὴν, αὐτὸς
[1, 12]	τρίτην μεταλαβόντες ὀνομασίαν ταύτην. Ἐπὶ	μὲν	γὰρ Αἰζειοῦ βασιλεύοντος Αἰζειοὶ ἐλέγοντο,
[1, 24]	θεοὺς ἀδίκως αὐτοῖς ἐγκαλεῖν. Χρημάτων	μὲν	γὰρ ἀποδεδόσθαι τὰς ἀπαρχὰς αὐτοῖς
[1, 2]	τῆς καθ´ ἡμᾶς ἡλικίας. Ἡ	μὲν	γὰρ Ἀσσυρίων ἀρχὴν παλαιά τις
[1, 26]	τοῖς ἐν Ἀσίᾳ Μοσυνοίκοις· οἰκοῦσι	μὲν	γὰρ δὴ κἀκεῖνοι ἐπὶ ξυλίνοις
[1, 25]	πάγοις, καὶ Τυρσηνοῖσι Πελασγοῖς. Τυρρηνίας	μὲν	γὰρ δὴ ὄνομα τὸν χρόνον
[1, 63]	αὐτὴν εἰκότα μᾶλλον λέγειν. Ἴλιος	μὲν	γὰρ ἑάλω τελευτῶντος ἤδη τοῦ
[1, 3]	οὔτε πόλεων οὔτε βασιλειῶν. Εὐθὺς	μὲν	γὰρ ἐξ ἀρχῆς μετὰ τὸν
[1, 79]	δὲ τῶν ἑξῆς διαφέρονται. Οἱ	μὲν	γὰρ εὐθὺς ἀναιρεθῆναι λέγουσι τὴν
[1, 49]	τοῖς πολλοῖς τὴν ἀπορίαν. Οἱ	μὲν	γὰρ ἕως Θρᾴκης ἀγαγόντες αὐτὸν
[1, 85]	τὸ αὐτὸ ᾑρεῖτο ἑκάτερος. Ῥωμύλου	μὲν	γὰρ ἦν γνώμη τὸ Παλλάντιον
[1, 37]	τε καὶ ὠφελείας ἔκπλεως. Ποίας	μὲν	γὰρ λείπεται σιτοφόρου μὴ ποταμοῖς,
[1, 11]	πρώτων ἐν Πελοποννήσῳ δυναστευσάντων. Φορωνέως	μὲν	γὰρ Νιόβη γίνεται· ταύτης δὲ
[1, 72]	ἁπάντων ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπελθεῖν. Κεφάλων	μὲν	γὰρ ὁ Γεργίθιος, συγγραφεὺς παλαιὸς
[1, 75]	ἕκαστοι κατέσχον τὴν ἀρχήν. Ῥωμύλος	μὲν	γὰρ ὁ κτίσας τὴν πόλιν
[1, 29]	Τυρρηνικὸν καὶ τὸ Πελασγικόν. τῆς	μὲν	γὰρ ὀνομασίας ἀπολαῦσαί ποτε αὐτοὺς
[1, 17]	οὐδενὸς τόπου βέβαιον οἴκησιν, πρῶτον	μὲν	γὰρ περὶ τὸ καλούμενον νῦν
[1, 54]	τὸν ἥρωα μυθολογούμενα ἴσμεν. Ἰλίῳ	μὲν	γὰρ τὸ μὴ πασσυδὶ διαφθαρῆναι
[1, 1]	ἐπιμελείας τε καὶ φιλοπονίας. Οἱ	μὲν	γὰρ ὑπὲρ ἀδόξων πραγμάτων ἢ
[1, 61]	ἀνδρὸς καὶ τόπου, Σαμοθρᾴκην· τὸ	μὲν	γὰρ χωρίον τῆς Θρᾴκης, ὁ
[1, 31]	Θεσπιῳδὸς τῇ νύμφῃ τοὔνομα· τὰς	μὲν	γὰρ ᾠδὰς καλοῦσι Ῥωμαῖοι κάρμινα,
[1, 28]	ὀνομασίας, λέγων ὧδε· Ἀπὸ Λυδοῦ	μὲν	γίνονται Λυδοὶ, ἀπὸ Τορήβου δὲ
[1, 35]	εἴη, τῶν τῇδε ἀνθρώπων Ἑλλάδος	μὲν	γλώττης ὀλίγα συνιέντων, τῇ δὲ
[1, 38]	Κρόνου τὴν χώραν ταύτην, τὸν	μὲν	δαίμονα τοῦτον οἰομένους εἶναι πάσης
[1, 46]	καταληφθέντος πλεῖον τὸ διαφυγόν. τὴν	μὲν	δὴ αὐτίκα ὁρμὴν τῶν πολεμίων,
[1, 62]	δὲ καὶ Ἀφροδίτης Αἰνείας. ὡς	μὲν	δὴ καὶ τὸ Τρωικὸν γένος
[1, 79]	περιτραπεῖσα ἐκβάλλει τὰ βρέφη. Τὰ	μὲν	δὴ κνυζούμενα κατὰ τοῦ τέλματος
[1, 24]	ἕξειν σφίσι τὸ λόγιον. Τοῖς	μὲν	δὴ ὀρθῶς ἐδόκει λέγεσθαι ταῦτα,
[1, 30]	τῶν Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς. οὐ	μὲν	δὴ οὐδὲ Λυδῶν τοὺς Τυρρηνοὺς
[1, 24]	ἐν τοῖς ἐχθίστοις ὑπομένειν. Πρῶτοι	μὲν	δὴ οὗτοι μεταναστάντες ἐξ Ἰταλίας
[1, 59]	παρ´ ἀνθρώπων ἐναντιωσομένου φθόνου. Ταῦτα	μὲν	δὴ οὕτω περιφανῆ μηνύματα λέγεται
[1, 22]	ἔτεσι τῶν Τρωικῶν ὕστερον. Τὰ	μὲν	δὴ περὶ Σικελῶν λεγόμενα τῶν
[1, 75]	δηλοῦταί μοι τοῦ λόγου. Τὰ	μὲν	δὴ περὶ τοῦ χρόνου καθ´
[1, 16]	καὶ θαυμάτων οὐδενὸς δεύτερον. ~Τὴν	μὲν	δὴ πρώτην οἴκησιν οἱ Ἀβοριγῖνες
[1, 65]	τῷ Λαουϊνίῳ πολιορκουμένοις ἐπικουρεῖν. Τὸ	μὲν	δὴ πρῶτον εἰς φιλίαν τε
[1, 22]	τούτων ἤρξατο Σικελία καλεῖσθαι. Τὸ	μὲν	δὴ Σικελικὸν γένος οὕτως ἐξέλιπεν
[1, 44]	κοινωνήσαντες συνέβησαν ὁμοεθνεῖς νομίζεσθαι. Ἡρακλέους	μὲν	δὴ στρατείας πέρι καὶ Πελοποννησίων
[1, 53]	σώσαντος σφᾶς ἀνάθημα ποιησαμένων. Τὸ	μὲν	δὴ σὺν Ἐλύμῳ καὶ Αἰγέστῳ
[1, 60]	χρόνος ἀπ´ ἀλλήλων διέστησε. Τὰ	μὲν	δὴ συνελθόντα ἔθνη καὶ κοινωσάμενα
[1, 6]	γενόμενα κεφαλαιωδῶς ἐπέδραμεν. Διὰ ταύτας	μὲν	δὴ τὰς αἰτίας ἔδοξέ μοι
[1, 83]	ἐκεῖνοι τὰ παρά σου. Ὁ	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἔλεγεν ἀναβολὴν εὑρέσθαι
[1, 68]	στρατιωτικὰ σχήματα ἔχοντες φαίνονται. Ὁρᾶν	μὲν	δὴ ταῦτα ἔξεστιν, ἀκούειν δὲ
[1, 42]	ἑτέρων ἐπιχορηγηθεῖσι δωρεῖσθαι πλούτοις. Διὰ	μὲν	δὴ ταῦτα μέγιστον ὄνομα καὶ
[1, 87]	κεφαλῆς καὶ αὐτίκα ἀποκτεῖναι· τὸ	μὲν	δὴ τέλος τῆς στάσεως τῶν
[1, 73]	δύναμιν τὴν Λατίνων τριχῇ· αὐτὸν	μὲν	δὴ τήν τε Ἄλβαν κτίσαι
[1, 11]	νεμηθῆναι τὴν Ἀρκάδων χώραν. Ταύτης	μὲν	δὴ τῆς αἰτίας ἕνεκα Πελοπόννησον
[1, 70]	παιδὸς ἐκ τῆς νάπης. τύχῃ	μὲν	δὴ τοιαύτῃ χρησάμενος ὁ Σιλούϊος
[1, 73]	φυγάς· Σικελὸς ὄνομα αὐτῷ. Κατὰ	μὲν	δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα παλαιά
[1, 79]	τῶν ἱερῶν ἀγορεύει νόμος. ~Μέχρι	μὲν	δὴ τούτων οἱ πλεῖστοι τῶν
[1, 30]	γένους οὐδένα λόγον ἔχει. ~Τούτῳ	μὲν	δὴ τῷ τεκμηρίῳ χρώμενος ἑτέρους
[1, 79]	αὐτοῖς τοὺς νεανίσκους κομίσαι. οὕτω	μὲν	δὴ χειρωθεὶς ὁ Ῥῶμος ἀπήγετο.
[1, 11]	τῶν ἐπὶ Τροίαν στρατευσάντων. Ὁ	μὲν	δὴ χρόνος, ἐν ᾧ τὴν
[1, 40]	ἀνθρώπους τῆς φιλοξενίας Ἡρακλῆς, τὸν	μὲν	δῆμον ἑστιάσει ὑποδέχεται θύσας τῶν
[1, 52]	ἐν τοῖς πολίσμασιν ὑπολείπεται, ὡς	μὲν	ἐγὼ εἰκάζω γνώμῃ ἑκουσίῳ χρησάμενος,
[1, 53]	πλεῖστον κατασχεῖν τὴν ἀρχήν· ὡς	μὲν	ἐγὼ εἰκάζω τοῖς Ὁμήρου ἔπεσιν
[1, 67]	ἀποχρώντως πρὸς ἀμφότερα ἕξειν· τὰ	μὲν	ἕδη κατὰ χώραν ἐᾶσαι μένειν,
[1, 82]	λέξοι τὰς ἀληθείας ἑκών, πρῶτον	μὲν	εἰ ζῶσιν οἱ παῖδες ἤρετο·
[1, 41]	ἐπῆλθε τὴν ἐντὸς Ὠκεανοῦ, καταλύων	μὲν	εἴ τις εἴη τυραννὶς βαρεῖα
[1, 22]	ἀποικίας ποιησαμένους. Θουκυδίδης δὲ Σικελοὺς	μὲν	εἶναι γράφει τοὺς μεταναστάντας, Ὀπικοὺς
[1, 37]	ἄν τις αὐτὴν φαίη πολύκαρπον	μὲν	εἶναι καὶ πολύβοτον, ἐνδιαίτημα δ´
[1, 84]	Τὸν δὲ Φαιστύλον τοῦτον Ἀρκάδα	μὲν	εἶναί φασι τὸ γένος ἀπὸ
[1, 75]	τὴν κτίσιν ταύτην ἱστόρηται πολλοῖς	μὲν	εἴρηται καὶ διαφόρως τὰ πλεῖστα
[1, 64]	σῶμα φανερὸν οὐδαμῇ γενόμενον οἱ	μὲν	εἰς θεοὺς μεταστῆναι εἴκαζον, οἱ
[1, 49]	πολλῶν ὄντων βραχυτάτην ποιήσομαι. πρῶτον	μὲν	εἰς Θρᾴκην ἀφικόμενοι κατὰ τὴν
[1, 18]	δὲ κατὰ τὴν φυγὴν οἱ	μὲν	εἰς Κρήτην ἀπῆλθον, οἱ δὲ
[1, 12]	προσηγορίαν. ~Εὑρὼν δὲ χώραν πολλὴν	μὲν	εἰς νομάς, πολλὴν δὲ εἰς
[1, 43]	δύο γυναικῶν γενομένους καταλιπεῖν· Πάλλαντα	μὲν	ἐκ τῆς Εὐάνδρου θυγατρός, ᾗ
[1, 3]	ἁπάντων ἐθάρρησεν ἀρχὴν προελθεῖν, ἐκβαλοῦσα	μὲν	ἐκ τῆς θαλάττης Καρχηδονίους, οἳ
[1, 89]	τὸν Πόντον ᾠκημένοι τεκμηριῶσαι, Ἠλείων	μὲν	ἐκ τοῦ Ἑλληνικωτάτου γενόμενοι, βαρβάρων
[1, 6]	καὶ δικαιότατα τῶν ἔργων· τοῖς	μὲν	ἐκπεπληρωκόσι τὴν ἑαυτῶν μοῖραν ἀνδράσιν
[1, 22]	γένος οὕτως ἐξέλιπεν Ἰταλίαν, ὡς	μὲν	Ἑλλάνικος ὁ Λέσβιός φησι, τρίτῃ
[1, 31]	τινὸς Ἀρκάσιν ἐπιχωρίας, ἣν οἱ	μὲν	Ἕλληνες Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ
[1, 29]	ἄλλα δή τινα ἔθνη, τὰ	μὲν	Ἑλλήνων, τὰ δὲ βαρβάρων, ταὐτὸν
[1, 61]	Ἰδαῖος καὶ Δείμας. Οὗτοι τέως	μὲν	ἐν Ἀρκαδίᾳ παραλαβόντες τὴν Ἄτλαντος
[1, 61]	αὐτοὺς διχῇ· καὶ αὐτῶν οἱ	μὲν	ἐν Ἀρκαδίᾳ ὑπομένουσι βασιλέα καταστησάμενοι
[1, 43]	κηδεστὴν αὐτοῦ γενόμενον. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἐν ἑτέροις χρόνοις ἐγένετο. ~Ἡρακλῆς
[1, 69]	ἀεὶ χρόνον ἤματα πάντα. ~Δάρδανον	μὲν	ἐν τῇ κτισθείσῃ τε ὑφ´
[1, 66]	μητρόπολιν ὑπεδέξατο Ῥώμη. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἐν τοῖς ἱκνουμένοις χρόνοις ἐγένετο,
[1, 78]	τὴν κόρην, καὶ αὐτίκα Νεμέτωρ	μὲν	ἐν τῷ αὐτῷ πολὺς ἦν
[1, 18]	ἀνέστησαν ὑπὸ Ῥωμαίων. Καὶ τὸ	μὲν	ἐν τῷ Σπινῆτι καταλειφθὲν γένος
[1, 54]	βίους ἐσχηκότων, μαθέτωσαν ὅτι χωρίον	μὲν	ἓν τὸ δεξάμενον τὰ σώματα
[1, 25]	γὰρ περὶ αὐτῶν καὶ Θουκυδίδης	μὲν	ἐναργῆ ἀκτῆς τῆς Θρᾳκίας μνήμην
[1, 89]	πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἔθνη τὰ	μὲν	ἐξ αὐτῆς Ἰταλίας, τὰ δ´
[1, 68]	τὴν ἐπομβρίαν φεύγοντες Ἀρκάδες Πελοπόννησον	μὲν	ἐξέλιπον, ἐν δὲ τῇ Θρᾳκίᾳ
[1, 64]	καὶ εἰς ἐμὲ ἦν, τῷ	μὲν	ἑξῆς ἐνιαυτῷ, τρίτῳ δὲ ἀπὸ
[1, 81]	πρᾶγμα λέγει πρὸς αὐτόν· Ὅτι	μὲν	ἐπ´ ἐμοὶ γέγονας, ὦ Ῥῶμε,
[1, 27]	κλήρους ταῖς μοίραις ἐπιβαλεῖν· τὸν	μὲν	ἐπ´ ἐξόδῳ τῆς χώρας, τὸν
[1, 42]	ἐκ τῶν κεκρατημένων πόλεων τέως	μὲν	ἐπάγεσθαι κατὰ τὰς στρατείας, ἐπεὶ
[1, 14]	ποτὲ γενέσθαι· πλὴν ὅσον ἐκεῖ	μὲν	ἐπὶ δρυὸς ἱερᾶς (πέλεια) καθεζομένη
[1, 81]	ὀρφανόν τε τέκνων ἔθηκε, τὸν	μὲν	ἐπὶ θήρᾳ κρύφα διαχειρισάμενος, τὴν
[1, 79]	αὐτὰ ἢ μικρὸν παραλλάττοντες οἱ	μὲν	ἐπὶ τὸ μυθωδέστερον, οἱ δ´
[1, 46]	προεμηχανῶντο, τοῦ δὲ στρατιωτικοῦ τὸ	μὲν	ἐπὶ φυλακῇ τῶν ἐξιόντων ἔταξεν,
[1, 6]	δεῖ στοχάζεσθαι πᾶσαν ἱστορίαν, πρῶτον	μὲν	ἐπιδείξασθαι τὴν ἐμαυτοῦ διάνοιαν, ὅτι
[1, 54]	τὸ ἄπορον καὶ μάλιστα τῶν	μὲν	ἐπιφανεῖς τὰς τύχας, πλάνητας δὲ
[1, 44]	τὸν Σατόρνιον ὄχθον ἱδρυμένοι τέως	μὲν	ἐπολιτεύοντο καθ´ ἑαυτοὺς, χρόνῳ δ´
[1, 13]	πολλὰ χωρία οἴομαι κατασχεῖν, τὰ	μὲν	ἔρημα, τὰ δὲ φαύλως οἰκούμενα
[1, 35]	Τὰ δὲ πρὸ τούτων Ἕλληνες	μὲν	Ἑσπερίαν καὶ Αὐσονίαν αὐτὴν ἐκάλουν,
[1, 59]	τὸν Αἰνείαν εἰπεῖν ὡς ἐπιφανὴς	μὲν	ἔσται καὶ θαυμαστὴ καὶ γνώσεως
[1, 27]	πρὸς τὴν συμφορὰν ἀλεξητήρια, τῇ	μὲν	ἑτέρᾳ τῶν ἡμερῶν μέτρια σιτία
[1, 29]	τἀμφότερα. καὶ γὰρ δὴ τὸ	μὲν	ἕτερον καὶ λόγον τιν´ ἂν
[1, 37]	ἀγεωργήτους λόφους, ἐξ ὧν πολλῆς	μὲν	εὐποροῦσι καὶ καλῆς ὕλης ναυπηγησίμου,
[1, 37]	πολύγονον ἄλλα τε μυρία, τὰ	μὲν	εὔχρηστα, τὰ δὲ θαυμάσια, πάντων
[1, 45]	Ἰταλίαν, ἐπεὶ τῶν συγγραφέων τοῖς	μὲν	ἠγνόηται, τοῖς δὲ διαπεφώνηται ὁ
[1, 40]	θυσιῶν, ὡς ἐκεῖνος κατεστήσατο, Ποτιτίων	μὲν	ἡγουμένων τῆς ἱερουργίας καὶ τῶν
[1, 61]	λεγόμεναι Πλειάδες ἐπίκλησιν, ὧν μίαν	μὲν	Ἠλέκτραν Ζεὺς γαμεῖ καὶ γεννᾷ
[1, 39]	ὡς ἔμαθέ τινας ἐκλειπούσας, τέως	μὲν	ἠπόρει ποῦ κεχωρήκασι καὶ ὡς
[1, 66]	δὲ τῇ πόλει πεδία θαυμαστὰ	μὲν	ἰδεῖν, πλούσια δὲ καὶ οἴνους
[1, 86]	τῶν δεξιῶν πετόμενοι. Καὶ ὁ	μὲν	ἰδὼν τοὺς ὄρνιθας περιχαρὴς ἐγένετο,
[1, 68]	μοῖραν εἰς τὴν Ἀσίαν τὰ	μὲν	ἱερὰ τῶν θεῶν καὶ τὰς
[1, 37]	ὡς σιτοφόρος· οὐδ´ αὖ φυτὰ	μὲν	ἱκανὴ παντοῖα θρέψασθαι, σπείρεσθαι δ´
[1, 39]	ἐπὶ τὸ σπήλαιον ἀφικνεῖται τοῖς	μὲν	ἴχνεσι διαρτώμενος, οὐδὲν δὲ ἧττον
[1, 17]	δὲ τύχαις δυσπότμοις εἰς πολλὰ	μὲν	καὶ ἄλλα, μάλιστα δ´ εἰς
[1, 53]	τε καὶ Τρώων ἀφίξεως πολλὰ	μὲν	καὶ ἄλλα, περιφανέστατα δὲ τῆς
[1, 45]	ἐκάλεσαν, ἐξ ἧς ὁρμώμενοι πολλὰς	μὲν	καὶ ἄλλας πόλεις ἔκτισαν τῶν
[1, 61]	ἐκ Πελοποννήσου ποτὲ ὡρμημένον, εἴρηται	μὲν	καὶ ἄλλοις τισὶ πάλαι, λεχθήσεται
[1, 46]	διασώσασθαι. Δόξαν δὲ αὐτῷ, παῖδας	μὲν	καὶ γυναῖκας καὶ τὰ γηραιὰ
[1, 17]	δὲ αὐτοὺς οἱ Ἀβοριγῖνες, ἴσως	μὲν	καὶ κατὰ τὴν τοῦ ὠφεληθήσεσθαι
[1, 38]	εἶναι πάντων χωρίων ἁρμοδιώτατον, ὄρη	μὲν	καὶ νάπας Πανί, λειμῶνας δὲ
[1, 10]	Ὀμβρικοῖς· οἱ γὰρ Λίγυες οἰκοῦσι	μὲν	καὶ τῆς Ἰταλίας πολλαχῇ, νέμονται
[1, 47]	πρὸς αὐτοὺς τὰς διαλύσεις· Αἰνείαν	μὲν	καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ τὰ
[1, 34]	τοῦ Παλλαντίου διειργόμενον, ὃς νῦν	μὲν	Καπιτωλῖνος ὀνομάζεται, ὑπὸ δὲ τῶν
[1, 65]	δὲ θορύβου καὶ ἀμηχανίας οἱ	μὲν	κατὰ κρημνῶν φερόμενοι διεφθείροντο, οἱ
[1, 28]	Τυρρηνῶν γένους χρησαμένους ἐπίσταμαι, τοὺς	μὲν	κατὰ ταὐτά, τοὺς δὲ μεταθέντας
[1, 89]	ποιοῦσιν Ἑλλάδα πόλιν αὐτήν, ἀποδεικνύμενος	μὲν	κοινοτάτην τε πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην,
[1, 59]	ἀναφθέντος ἐκ τῆς νάπης λύκον	μὲν	κομίζοντα τῷ στόματι τῆς ξηρᾶς
[1, 35]	γεγενημένον καὶ τῶν πλησιοχώρων τοὺς	μὲν	λόγοις ἀναπείθοντα, τοὺς δὲ βίᾳ
[1, 27]	φῦναι καὶ Τυρρηνόν· καὶ τὸν	μὲν	Λυδὸν αὐτοῦ καταμείναντα τὴν πατρῴαν
[1, 39]	τοῦ δαίμονος τοῦδε λεγομένων τὰ	μὲν	μυθικώτερα, τὰ δ´ ἀληθέστερα. ὁ
[1, 61]	ὕστερον κληθεῖσαν οἰκίζονται Φρυγίαν, Ἰδαῖος	μὲν	ὁ Δαρδάνου μέρος τῆς στρατιᾶς
[1, 74]	ὅτι δήποτε χρὴ καλεῖν Τίμαιος	μὲν	ὁ Σικελιώτης οὐκ οἶδ´ ὅτῳ
[1, 67]	καὶ μορφῆς αὐτῶν πέρι Τίμαιος	μὲν	ὁ συγγραφεὺς ὧδε ἀποφαίνεται· κηρύκια
[1, 48]	ἕκαστος τῶν ἀκουόντων βούλεται. Σοφοκλῆς	μὲν	ὁ τραγῳδοποιὸς ἐν Λαοκόωντι δράματι
[1, 12]	δέ μοι τῷ λόγῳ Σοφοκλῆς	μὲν	ὁ τραγῳδοποιὸς ἐν Τριπτολέμῳ δράματι·
[1, 84]	αὐτῆς τὰ βρέφη καὶ τὰ	μὲν	ὀθνεῖα δέδωκε τοῖς φυλάττουσι τὰς
[1, 20]	σφετέρας. Καὶ πόλεις πολλὰς, τὰς	μὲν	οἰκουμένας καὶ πρότερον ὑπὸ τῶν
[1, 86]	πράξεως ἡμέρᾳ. Ἦν δὲ Ῥωμύλῳ	μὲν	οἰωνιστήριον, ἔνθα ἠξίου τὴν ἀποικίαν
[1, 73]	τῆς Ῥώμης τὰς κτίσεις· τὴν	μὲν	ὀλίγον ὕστερον τῶν Τρωικῶν γενομένην,
[1, 67]	τῶν ἐπιχωρίων. Ἐγὼ δὲ ὅσα	μὲν	ὁρᾶν ἅπασιν οὐ θέμις οὔτε
[1, 6]	κεφαλαιώδεις ἐπιτομαὶ πάνυ βραχεῖαι. ~Πρώτου	μὲν,	ὅσα κἀμὲ εἰδέναι, τὴν Ῥωμαϊκὴν
[1, 22]	Ἀντίοχος δὲ ὁ Συρακούσιος χρόνον	μὲν	οὐ δηλοῖ τῆς διαβάσεως, Σικελοὺς
[1, 53]	ἀναγκαίου χάριν, ἐπειδὴ συγγραφέων οἱ	μὲν	οὐδ´ ἐλθεῖν Αἰνείαν φασὶν εἰς
[1, 39]	Ἡρακλέα κοιμώμενον αὐτοῦ κατέμαθεν, ἁπάσας	μὲν	οὐκ ἂν ᾤετο δύνασθαι λαθεῖν
[1, 52]	θυγατέρας παρθένους ἔτι οὔσας ἀποκτεῖναι	μὲν	οὐκ εὐπρεπὲς ἐνόμισε, Τρωσὶ δὲ
[1, 23]	διαρκής, τῶν τε ναμάτων τὰ	μὲν	οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν, τὰ
[1, 30]	οὐδ´ ἔστιν εἰπεῖν ὡς φωνῇ	μὲν	οὐκέτι χρῶνται παραπλησίᾳ, ἄλλα δέ
[1, 74]	τοῖς βουληθεῖσιν ἐσομένους ἐξενεγκεῖν. Ἡ	μὲν	οὖν ἀκρίβεια ἐν ἐκείνῳ δηλοῦται
[1, 11]	Ἑλληνικὰ γραψάντων βεβαιωτὴν παρέσχοντο. Τὸ	μὲν	οὖν ἀληθὲς ὅπως ποτ´ ἔχει,
[1, 21]	μητροπόλεως ὄνομα θέμενοι αὐτῇ. Τῶν	μὲν	οὖν ἄλλων πολισμάτων ἔστιν ἃ
[1, 79]	τὸ χωρίον ἐλθοῦσα ἀποκρύπτεται. Τὸ	μὲν	οὖν ἄλσος οὐκέτι διαμένει, τὸ
[1, 85]	ἴσον τοῦ πλείονος ὠρέγοντο. Τέως	μὲν	οὖν ἀφανῆ τὰ πλεονεκτήματα αὐτῶν
[1, 84]	νομευτικῷ πλήθει τὴν ἐπίθεσιν. Περὶ	μὲν	οὖν γενέσεως καὶ τροφῆς τῶν
[1, 69]	αὐτὴν Ἀχαιοὺς ἐπιβουλεύσαντας λαβεῖν. Τὰ	μὲν	οὖν εἰς Ἰταλίαν ὑπ´ Αἰνείου
[1, 89]	οὐκ ἔχω βεβαίως εἰπεῖν. ~Ἃ	μὲν	οὖν ἐμοὶ δύναμις ἐγένετο σὺν
[1, 56]	πλεῖστον χρόνον ἐκμηκυνθησομένην ὑπάρξαι. Ταύτην	μὲν	οὖν ἐν τῷ παρόντι καταγωγὴν
[1, 29]	Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι ὑπέλαβον. Ὀνομάτων	μὲν	οὖν ἐναλλαγήν, ἐπεὶ καὶ βίων,
[1, 11]	εἶχον ἐλάττω τῆς ἱκανῆς. Πευκέτιος	μὲν	οὖν, ἔνθα τὸ πρῶτον ὡρμίσαντο
[1, 3]	τῆς Ἀδριανῆς κατέβη θαλάσσης. ~Αἱ	μὲν	οὖν ἐπιφανέσταται τῶν πρόσθεν ἡγεμονιῶν,
[1, 66]	δ´ ἔστι Λευκὴ μακρά. Νῦν	μὲν	οὖν ἔρημός ἐστιν· ἐπὶ γὰρ
[1, 61]	αὐτῆς Ἴασον καὶ Δάρδανον. Ἴασος	μὲν	οὖν ἠίθεος μένει, Δάρδανος δὲ
[1, 8]	ἀναγνώσμασιν, ἀποχρώντως ἔχουσα φαίνηται. Ἡ	μὲν	οὖν ἱστορία περὶ τοιούτων τε
[1, 39]	αὐτῶν κατήγορος τῆς κλοπῆς. ὁ	μὲν	οὖν Κάκος, ἐπειδὴ περιφανὴς ἐγένετο
[1, 19]	μέγα τε καὶ ἀρχαῖον. Τὸ	μὲν	οὖν κατ´ ἀρχὰς ἐκράτουν οἱ
[1, 40]	τυγχάνει τιμώμενος ὁ θεός. ὁ	μὲν	οὖν μυθικὸς λόγος ὑπὲρ αὐτοῦ
[1, 39]	μυθικώτερα, τὰ δ´ ἀληθέστερα. ὁ	μὲν	οὖν μυθικὸς περὶ τῆς παρουσίας
[1, 73]	τοὺς Ῥωμαίων ἐλεύσομαι συγγραφεῖς. Παλαιὸς	μὲν	οὖν οὔτε συγγραφεὺς οὔτε λογογράφος
[1, 87]	ἔστελλε, πολίζει τὸ Παλλάντιον. Ὁ	μὲν	οὖν πιθανώτατος τῶν λόγων περὶ
[1, 48]	συναραμένων αὐτοῖς τοῦ πολέμου. ~Ὁ	μὲν	οὖν πιστότατος τῶν λόγων, ᾧ
[1, 43]	υἱὸν νομίζειν, οὐχ Ἡρακλέους. Πάλλαντα	μὲν	οὖν πρὶν ἡβῆσαι λέγουσιν ἀποθανεῖν,
[1, 80]	κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν ἐχειρώθησαν. Ὁ	μὲν	οὖν Ῥῶμος ἐπὶ τοῖς πολεμίοις
[1, 32]	δ´ ἂν εἴποιμεν Λύκαιον. Νῦν	μὲν	οὖν συμπεπολισμένων τῷ τεμένει τῶν
[1, 47]	μεγίστη τῶν Τρωικῶν ἐγένετο. Οἱ	μὲν	οὖν σὺν Αἰνείᾳ διασωθέντες ἐκ
[1, 79]	ἀνὰ χρόνον Ἀμολίου τελευτήσαντος. Περὶ	μὲν	οὖν τῆς Ἰλίας οὕτω διαλλάττουσιν
[1, 8]	τὸ σχῆμα τῇ πραγματείᾳ. ~Ἄρχομαι	μὲν	οὖν τῆς ἱστορίας ἀπὸ τῶν
[1, 23]	Ἰταλίᾳ τῶν Ἀβοριγίνων προνοίᾳ. Πρῶτον	μὲν	οὖν τῆς οἰκοφθορίας ταῖς πόλεσιν
[1, 83]	οὕςτινας βούλει σὺν ἐμοί. δείξω	μὲν	οὖν τοῖς ἐλθοῦσι τοὺς παῖδας,
[1, 83]	τοῦτο τὴν ἄκραν καταλαμβάνονται. ταῦτα	μὲν	οὖν τοῖς περὶ Φάβιον εἴρηται.
[1, 79]	μανδρεύματα αὐτῶν νύκτωρ ἐπέβαλον. Ῥωμύλος	μὲν	οὖν τὸν χρόνον τοῦτον ἐτύγχανεν
[1, 73]	οὐδ´ ἐγὼ δύναμαι συμβαλεῖν. Περὶ	μὲν	οὖν τῶν παλαιῶν κτίσεων ἱκανὰ
[1, 7]	τότε ἐπεχείρησα τῇ γραφῇ. Ταῦτα	μὲν	οὖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ διείλεγμαι. Λοιπὸν
[1, 13]	ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ’ Τὰ	μὲν	οὖν ὑπὸ τῶν παλαιῶν εἰρημένα
[1, 2]	τῷ προοιμίῳ τῆς πραγματείας. ~Τὴν	μὲν	οὖν ὑπόθεσιν ὅτι καλὴν εἴληφα
[1, 77]	φέρεσθαι δι´ ἀέρος ἄνω. Ὅπως	μὲν	οὖν χρὴ περὶ τῶν τοιῶνδε
[1, 90]	ὄντες ἀγριώτατοι. ~Ῥωμαῖοι δὲ φωνὴν	μὲν	οὔτ´ ἄκρως βάρβαρον οὔτ´ ἀπηρτισμένως
[1, 3]	αὐτὴν διαφέρεται. Ἀλλὰ γὰρ ὅτι	μὲν	οὔτε τὴν ἐλαχίστην τῶν ὑποθέσεων
[1, 74]	ὀλυμπιάδος. Κάτων δὲ Πόρκιος Ἑλληνικὸν	μὲν	οὐχ ὁρίζει χρόνον, ἐπιμελὴς δὲ
[1, 83]	τοῖς λόγοις ἀποκρίνεται ὧδε· Οἱ	μὲν	παῖδές εἰσιν ἐν τοῖς ὄρεσι
[1, 78]	ἀφανὲς τοῖς ἄλλοις ἀνευροῦσα, τῆς	μὲν	παιδός, ὡς μὴ λάθῃ τεκοῦσα
[1, 7]	ταύτην διετέλουν πραγματευόμενος. Καὶ τὰ	μὲν	παρὰ τῶν λογιωτάτων ἀνδρῶν, οἷς
[1, 23]	χώρας κρατήσαντες, πόλεις τε πολλὰς	μὲν	παραλαβόντες, ἄλλας δ´ αὐτοὶ κατασκευάσαντες,
[1, 67]	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν τοὔνομα οἱ	μὲν	Πατρῴους ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ Γενεθλίους,
[1, 61]	μεγάλου περὶ τὴν Ἀρκαδίαν τὰ	μὲν	πεδία ἐξελιμνώθη καὶ πολλοῦ χρόνου
[1, 67]	Τοὺς δὲ θεοὺς τούτους Ῥωμαῖοι	μὲν	Πενάτας καλοῦσιν· οἱ δ´ ἐξερμηνεύοντες
[1, 14]	ὡς ἐκεῖνος ἱστορεῖ, διηγήσομαι. Παλάτιον	μὲν	πέντε πρὸς τοῖς εἴκοσι σταδίοις
[1, 55]	ἐπήξαντο περὶ τὸν αἰγιαλόν, πρῶτον	μὲν	πιεζομένοις τοῖς ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης
[1, 14]	Ἀβοριγῖσι θεόπεμπτος ὄρνις, ὃν αὐτοὶ	μὲν	πῖκον, Ἕλληνες δὲ δρυοκολάπτην καλοῦσιν,
[1, 51]	τῷ Θουρίῳ· καὶ αὐτῶν οἱ	μὲν	πλείους, ἐπειδὴ σῶος ὁ στρατὸς
[1, 34]	Κρόνιος. Τῶν δὲ ὑπολειφθέντων οἱ	μὲν	πλείους ἦσαν Πελοποννήσιοι, Φενεᾶταί τε
[1, 51]	χωρίον τῆς Ἰταλίας, ἀλλὰ ταῖς	μὲν	πλείσταις ναυσὶ πρὸς ἄκραν Ἰαπυγίας
[1, 18]	πολλὰς περαιοῦνται τὸν Ἰόνιον, σπουδὴν	μὲν	ποιούμενοι τῶν ἔγγιστα τῆς Ἰταλίας
[1, 65]	τῷ χρόνῳ τούτῳ, καὶ τοῖς	μὲν	πολεμίοις ἀεὶ προσῄει δύναμις, αἱ
[1, 55]	αἱρουμένοις ἐπὶ τοῦ δαπέδου σέλινα	μὲν	πολλοῖς ὑπέστρωτο καὶ ἦν ταῦτα
[1, 82]	ὁ Νεμέτωρ τὴν προθυμίαν, Τῆς	μὲν	πράξεως ἔφη τὸν καιρὸν ἐγὼ
[1, 55]	δύο παρ´ αὐτῷ δείκνυνται, ὁ	μὲν	πρὸς ἀνατολὰς τετραμμένος, ὁ δὲ
[1, 22]	Ἰταλικοὺς διαβάντας εἰς Σικελίαν· τὸν	μὲν	πρότερον Ἐλύμων, οὕς φησιν ὑπ´
[1, 9]	τοὺς ἔχοντας ἀφελόμενοι· οἳ τὸ	μὲν	πρότερον ἐπὶ τοῖς ὄρεσιν ᾤκουν
[1, 88]	δύναμιν τὸ αὐτὸ δρᾶν ὄρνιθας	μὲν	πρῶτον αἰσίους λαμβάνει· μετὰ δὲ
[1, 22]	οὖν εἰς αὐτὴν Σικελοὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ἐν τοῖς ἑσπερίοις μέρεσιν
[1, 82]	Νεμέτορα καὶ περιπλακεὶς ἀμφοῖν ἀσπάζεται	μὲν	πρῶτον, ἔπειτα φράζει τὴν ἔκθεσιν
[1, 16]	ὑπὲρ τῆς χώρας ἐπολέμουν, τὸ	μὲν	πρῶτον ἱερά τις ἐξελθοῦσα νεότης,
[1, 60]	οἰκισθῆναι πόλιν, ταῦτά ἐστιν· Ἀβοριγῖνες	μὲν	πρῶτον, οἳ Σικελοὺς ἐξανέστησαν ἐκ
[1, 87]	καὶ πολιτικῆς ἀλληλοκτονίας ἀνελόμενος τὸν	μὲν	Ῥῶμον ἐν τῇ Ῥεμορίᾳ θάπτει,
[1, 79]	δὲ αὐτοῖς ὄνομα τίθεται τῷ	μὲν	Ῥωμύλον, τῷ δὲ Ῥῶμον. Οἱ
[1, 64]	καὶ πολλῶν ἑκατέρωθεν ἀπολομένων τὰ	μὲν	στρατεύματα νυκτὸς ἐπελθούσης διελύθη, τὸ
[1, 53]	τὰ χωρία. Τούτων δὲ ἡ	μὲν	συγγενὴς Αἰνείου λέγεται γενέσθαι, ἡ
[1, 55]	δὴ τὸ θεοπρόπιον ἀναμνησθέντες, οἱ	μὲν	τὰ ἕδη τῶν θεῶν Αἰνείου
[1, 1]	τοὺς λόγους. Οἱ δὲ προαιρούμενοι	μὲν	τὰς κρατίστας ὑποθέσεις, εἰκῆ δὲ
[1, 51]	ἀμφίπολοι. ~Ἐκ δὲ Ἀμβρακίας Ἀγχίσης	μὲν	τὰς ναῦς ἔχων παρὰ γῆν
[1, 37]	ὡς δενδρῖτις ὀλιγόκαρπος· οὐδ´ ἄμφω	μὲν	ταῦτα παρέχειν δαψιλής, προβατεύεσθαι δ´
[1, 46]	ἐκρατεῖτο, εἰς νοῦν βάλλεται τοῦ	μὲν	τείχους ἐρήμου παραχωρῆσαι τοῖς πολεμίοις,
[1, 27]	καὶ τῶν Ἄτυος παίδων τὸν	μὲν	τῇ προσνεῖμαι, τὸν δὲ τῇ.
[1, 22]	Φίλιστος ὁ Συρακούσιος ἔγραψε, χρόνος	μὲν	τῆς διαβάσεως ἦν ἔτος ὀγδοηκοστὸν
[1, 47]	τὸν πλοῦν ποιούμενος, ἣ πρόκειται	μὲν	τῆς Εὐρώπης, αλεῖται δὲ Παλλήνη.
[1, 76]	τὸ πραχθέν. Νεμέτωρ δὲ ᾔδει	μὲν	τὸ ἔργον, λογισμῷ δὲ κρείττονι
[1, 29]	θαυμάσειεν ἄν τις, εἰ Πλακιανοῖς	μὲν	τοῖς περὶ τὸν Ἑλλήσποντον οἰκοῦσιν
[1, 47]	τῶν ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον	μὲν	τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων ἔχοντα
[1, 86]	ἐν τῷ αὐτῷ ἐγένοντο ἤρετο	μὲν	τὸν Ῥωμύλον ὁ Ῥῶμος, οὕς
[1, 76]	δὲ ταῦτα ἐκ πολλοῦ πρῶτον	μὲν	τὸν υἱὸν τοῦ Νεμέτορος Αἴγεστον
[1, 51]	γῆν κομισθέντες ἄχρι λιμένος Ἀγχίσου	μὲν	τότε ὀνομασθέντος, νῦν δ´ ἀσαφεστέραν
[1, 9]	οἱ αὐτοὶ ἄνθρωποι προσαγορευόμενοι, μέχρι	μὲν	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου τὴν ἀρχαίαν
[1, 59]	τὸ καιόμενον πῦρ, καὶ τοτὲ	μὲν	τοὺς ἀνάπτοντας ἐπικρατεῖν, τοτὲ δὲ
[1, 30]	διαφέροντας εἰς αὐτὴν ἑτέρων, νῦν	μὲν	Τούσκους ἀσαφέστερον, πρότερον δ´ ἀκριβοῦντες
[1, 89]	σὺν χρόνῳ ἐγένοντο. καὶ θαῦμα	μὲν	τοῦτο πολλοῖς ἂν εἶναι δόξειε
[1, 54]	ἐγνώσθη πρὸς αὐτῶν; ἀλλ´ ὑπὲρ	μὲν	τούτων καὶ αὖθις λεχθήσεται, καθότι
[1, 63]	ἁλώσεως ἐκπληρώσαντες ἐνιαυτόν. Καὶ περὶ	μὲν	τούτων ὡς ἔχω δόξης δεδήλωταί
[1, 58]	διαλεχθέντος ἀπεκρίνατο Αἰνείας· Ἡμεῖς γένος	μὲν	Τρῶές ἐσμεν, πόλεως δὲ οὐ
[1, 59]	ἔθνεσιν ἐφ´ ὁρκίων τοιαίδε· Ἀβοριγῖνας	μὲν	Τρωσὶ δοῦναι χώραν ὅσην ἠξίουν
[1, 32]	χρώμενοι καὶ ἱερὰ ἱδρύονται, πρῶτον	μὲν	τῷ Λυκαίῳ Πανὶ τῆς Θέμιδος
[1, 87]	ὀρνίθων ἑνὸς ἀμφοῖν ὀφθέντος ὁ	μὲν	τῷ πρότερος, ὁ δὲ τῷ
[1, 89]	καὶ φιλανθρωποτάτην, ἐνθυμούμενος ὅτι τὸ	μὲν	τῶν Ἀβοριγίνων φῦλον Οἰνωτρικὸν ἦν,
[1, 9]	τὸ Τυρρηνικὸν ἐξερεύγονται πέλαγος, ἀπὸ	μὲν	τῶν βορείων μερῶν ὁ Τέβερις
[1, 38]	αὐτὰ καλοῦντες. ἀλλὰ γὰρ περὶ	μὲν	τῶν θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων
[1, 5]	καὶ ἀντικατασκευάσαι τὰς ἀληθεῖς, περὶ	μὲν	τῶν οἰκισάντων τὴν πόλιν, οἵτινες
[1, 78]	ἀφίστατο. Ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ τὸ	μὲν	τῶν συνέδρων πλῆθος ἐπείθετο, Ἀμόλιος
[1, 69]	ἡμῖν ἄδηλα ἕτερα. Καὶ περὶ	μὲν	τῶν Τρωικῶν ἱερῶν τοσαῦτα εἰρήσθω.
[1, 57]	τόπῳ διαλέξομαι. ~Αἰνείας δὲ τῆς	μὲν	ὑὸς τὸν τόκον ἅμα τῇ
[1, 33]	Ἱππίῳ καὶ τὴν ἑορτὴν Ἱπποκράτεια	μὲν	ὑπ´ Ἀρκάδων, Κωνσουάλια δὲ ὑπὸ
[1, 16]	κοσμήσαντες ἐκ τῆς σφετέρας· εἰ	μὲν	ὑπὲρ εὐανδρίας ἢ νίκης ἐκ
[1, 30]	τοῖς ἄλλοις ἐπολίσαντο. καὶ τὰ	μὲν	ὑπὲρ τοῦ Πελασγικοῦ γένους μυθολογούμενα
[1, 40]	τὰς δεκάτας ἀπέθυσεν Ἡρακλῆς, καλεῖται	μὲν	ὑπὸ Ῥωμαίων Μέγιστος, ἔστι δὲ
[1, 27]	γενέσθαι, τοὺς δὲ ἀνθρώπους τέως	μὲν	ὑπὸ τῆς φιλοχωρίας κρατουμένους πολλὰ
[1, 32]	καὶ βωμοὺς ἐθεασάμην ἱδρυμένους, Καρμέντῃ	μὲν	ὑπὸ τῷ καλουμένῳ Καπιτωλίῳ παρὰ
[1, 23]	δαιμονίοις τισὶ χόλοις ἐλαστρηθέντες οἱ	μὲν	ὑπὸ τῶν θείων συμφορῶν, οἱ
[1, 72]	ἔπειτα χειμῶνι βιαίῳ καταληφθέντας τέως	μὲν	ὑπὸ τῶν πνευμάτων φερομένους πολλαχῇ
[1, 1]	τε καὶ σοφίας οὖσαν, πρῶτον	μὲν	ὑποθέσεις προαιρεῖσθαι καλὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς
[1, 18]	τὰ πράγματα καταφυγήν. Καὶ οἱ	μὲν	ὑπομείναντες ἐν τούτῳ τῷ χωρίῳ,
[1, 79]	ἐκ τῆς Ἰλίας γενομένων Κόιντος	μὲν	Φάβιος ὁ Πίκτωρ λεγόμενος, ᾧ
[1, 85]	κἀκείνοις ἐδόκει, δίδωσιν αὐτοῖς χωρία	μὲν	ὧν ἄρξουσιν, ἔνθα παῖδες ὄντες
[1, 53]	διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους πρῶτον	μὲν	ὡρμίσαντο τῆς Ἰταλίας κατὰ λιμένα
[1, 47]	χωρία καὶ φρούρια δῃώσαντες παρεσκευάζοντο	μὲν	ὡς καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[1, 85]	Ἦν δὲ ἐν τούτοις πολὺ	μὲν	ὥσπερ εἰκὸς ἐν πόλει κινουμένῃ
[1, 34]	δὲ ὄνομα τῷ λόφῳ τινὲς	μὲν	ὥσπερ ἔφην ἀρχαῖον οἴονται εἶναι,
[1, 79]	κἀκεῖνοι πλησίον ἐλθόντες ἔμαθον τὴν	μὲν	ὥσπερ τέκνα περιέπουσαν, τὰ δ´
[1, 15]	ὅσιον. Ἡ δὲ νῆσός ἐστι	μὲν	ὡσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν τὴν διάμετρον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005