Livre, Chap.
[1, 83]	θυγατρὸς ἔμελλον, ἵνα με πρὸς	αὐτὴν	ἀγάγοι. Τὴν δὲ σκάφην ἔφερον,
[1, 18]	στέλλουσι τὴν πρώτην ἀποικίαν εἰς	αὐτὴν	ἄγοντος Μάκαρος τοῦ Κριάσου. Τὸ
[1, 15]	ἐστὶ καὶ περινήχεται πολλαχῇ δινοῦντος	αὐτὴν	ἄλλοτε κατ´ ἄλλους τόπους ἠρέμα
[1, 79]	καθείρξαντα ἐν ἀφανεῖ· λυθῆναι δὲ	αὐτὴν	ἀνὰ χρόνον Ἀμολίου τελευτήσαντος. Περὶ
[1, 72]	γενέσθαι τῆς πόλεως, ὀνομάσαι δ´	αὐτὴν	ἀπὸ μιᾶς τῶν Ἰλιάδων Ῥώμης.
[1, 79]	τε καὶ ἡλικίαν ἔχουσαι τὴν	αὐτὴν	ἀσπαζόμεναί τε ἀλλήλας ὡς ἀδελφάς.
[1, 69]	ἕνεκεν ἐν φανερῷ τεθῆναι καὶ	αὐτὴν	Ἀχαιοὺς ἐπιβουλεύσαντας λαβεῖν. Τὰ μὲν
[1, 85]	~Τὰ δὲ κατὰ τὴν κτίσιν	αὐτὴν	γενόμενα (τοῦτο γὰρ ἔτι μοι
[1, 66]	λίμνη βαθεῖα καὶ μεγάλη, καὶ	αὐτὴν	διὰ κλισιάδων ἀνοιγομένων ὑποδέχεται τὸ
[1, 3]	ἢ τοῦ μὴ ἄρχεσθαι πρὸς	αὐτὴν	διαφέρεται. Ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν
[1, 8]	τεύξεται σχήματος· ὁ δὲ συντάξας	αὐτὴν	Διονύσιός εἰμι Ἀλεξάνδρου Ἁλικαρνασεύς· ἄρχομαι
[1, 63]	τὴν ἐκ Τροίας ἔτει φέροντες	αὐτὴν	εἰκότα μᾶλλον λέγειν. Ἴλιος μὲν
[1, 77]	τῷ χωρίῳ δαίμονα, τέξεσθαι δ´	αὐτὴν	ἐκ τοῦ βιασμοῦ δύο παῖδας
[1, 35]	Ἕλληνες μὲν Ἑσπερίαν καὶ Αὐσονίαν	αὐτὴν	ἐκάλουν, οἱ δ´ ἐπιχώριοι Σατορνίαν,
[1, 30]	θεῖα σεβάσματα λειτουργιῶν, διαφέροντας εἰς	αὐτὴν	ἑτέρων, νῦν μὲν Τούσκους ἀσαφέστερον,
[1, 47]	δὲ Παλλήνη. ἔθνος δ´ εἶχεν	αὐτὴν	Θρᾴκιον σύμμαχον Κρουσαῖον καλούμενον ἁπάντων
[1, 43]	εἰς ὁμηρείαν δόντος ἐπήγετο καὶ	αὐτὴν	μέχρι μέν τινος ἁγνὴν γάμων
[1, 79]	θείαν τύχην ἅμα διεληλύθει τὴν	αὐτὴν	ὁδὸν εἰς τὸ Παλλάντιον ἰών·
[1, 57]	νῦν ἐστιν ἡ καλιάς, καὶ	αὐτὴν	οἱ Λαουινιά ται τοῖς ἄλλοις
[1, 9]	εἰπεῖν. Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀβοριγῖνες	αὐτὴν	παραλαμβάνουσι πολέμῳ μακρῷ τοὺς ἔχοντας
[1, 7]	ἱστορίας αὐτῆς προειπεῖν, τίσι τε	αὐτὴν	περιλαμβάνω χρόνοις καὶ περὶ τίνων
[1, 66]	τείχη τῆς πόλεως ταῦτα δυσάλωτον	αὐτὴν	ποιοῦντα. Τό τε γὰρ ὅρος
[1, 29]	τὴν ἀκρίβειαν· τήν τε Ῥώμην	αὐτὴν	πολλοὶ τῶν συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν
[1, 22]	τὴν ἔγγιστα νῆσον. Κατεῖχον δ´	αὐτὴν	Σικανοὶ, γένος Ἰβηρικόν, οὐ πολλῷ
[1, 22]	ἦν ἔρημος. Καταχθέντες οὖν εἰς	αὐτὴν	Σικελοὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐν
[1, 60]	Ἔπειτα καὶ οἱ ἄλλοι τὴν	αὐτὴν	τοῖς βασιλεῦσιν ἐπιθυμίαν λαβόντες καὶ
[1, 59]	γενέσθαι τὴν πόλιν. Συμπλεῦσαι δ´	αὐτὴν	τοῖς Τρωσὶ λέγεται δοθεῖσαν ὑπὸ
[1, 14]	ἐξαγίστους ποιήσαντες ἀραῖς τοὺς καρπωσομένους	αὐτὴν	ὕστερον. ~Ἀπὸ δὲ σταδίων ἑβδομήκοντα
[1, 37]	δ´ ἀνεπιτήδειος· οὐδ´ ἄν τις	αὐτὴν	φαίη πολύκαρπον μὲν εἶναι καὶ
[1, 2]	κατὰ τὸ μῆκος τοῦ περιειληφότος	αὐτὴν	χρόνου μέχρι τῆς καθ´ ἡμᾶς
[1, 70]	δ´ εἰς ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν	αὐτὴν	ὡς τῶν ἐπιτυχουσῶν τινα, φυλαττόμενος
[1, 49]	καλεῖται Παλλήνη, ὡρμίσαντο. εἶχον δὲ	αὐτὴν	ὥσπερ ἔφην βάρβαροι Κρουσαῖοι καλούμενοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005