Livre, Chap.
[1, 79]	τὴν αὐτὴν ἀσπαζόμεναί τε ἀλλήλας	ὡς	ἀδελφάς. χαριζόμενον οὖν ταύτῃ Ἀμόλιον,
[1, 63]	τροπῆς, ὀγδόῃ φθίνοντος μηνὸς Θαργηλιῶνος,	ὡς	Ἀθηναῖοι τοὺς χρόνους ἄγουσι, περιτταὶ
[1, 81]	καὶ τὸ αὔθαδες τοῦ μειρακίου,	ὡς	ἀκατάπληκτον ἦν ἐν τοῖς λόγοις,
[1, 79]	παλαιῶν γραφαί, λόγον δ´ ἔχουσιν	ὡς	ἀληθεῖς ἑκάτεραι. Διὰ τοῦτο κἀγὼ
[1, 89]	ἀποχρῶσι δὲ τὸν λόγον τόνδε	ὡς	ἀληθῆ εἶναι Ἀχαιῶν οἱ περὶ
[1, 49]	τοῖς χωρίοις, ἀλλ´ ἐν Ἰταλίᾳ,	ὡς	ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ
[1, 46]	εἰκότα περὶ τοῦ μέλλοντος λαμβάνων,	ὡς	ἀμήχανον εἴη πρᾶγμα σῶσαι πόλιν,
[1, 81]	ἐκποδῶν φράζει τὰς αὑτοῦ τύχας,	ὡς	Ἀμόλιος αὐτὸν ἀδελφὸς ὢν ἀπεστέρησε
[1, 49]	ἕνεκεν ἐποιήσαντο· ὧν ἐγὼ μνήμην	ὡς	ἂν οἷός τε ὦ πολλῶν
[1, 77]	καὶ ταύτας παραδέχεσθαι τὰς ἱστορίας,	ὡς	ἀνακεκραμένης τῆς ἁπάσης οὐσίας τοῦ
[1, 57]	τὰ γινόμενα ἐπὶ τὸ φοβερώτατον,	ὡς	ἀνάστατος αὐτοῦ γίνεται πᾶσα ἡ
[1, 4]	ἀρχὴν λαβοῦσαι τοὺς πολλοὺς ἐξηπατήκασιν,	ὡς	ἀνεστίους μέν τινας καὶ πλάνητας
[1, 70]	παρὰ τῷ πλήθει τὸν Ἀσκάνιον,	ὡς	ἀνῃρηκότα τὴν παιδίσκην, φράζει τῷ
[1, 77]	τοιῶνδε δόξης ἔχειν, πότερον καταφρονεῖν	ὡς	ἀνθρωπίνων ῥᾳδιουργημάτων εἰς θεοὺς ἀναφερομένων
[1, 35]	παραπλήσιον πέπονθεν ὀνομάτων. Πλὴν εἴτε	ὡς	Ἀντίοχός φησιν ἐπ´ ἀνδρὸς ἡγεμόνος,
[1, 81]	οὐ πρὸς οἶκτον οὐδὲ λιπαρήσεις,	ὡς	ἅπαντες ἐν ταῖς τοιαῖσδε ποιοῦσι
[1, 41]	ἀβάτοις ὄρεσι καὶ τἆλλα μηχανώμενος,	ὡς	ἅπασα γῆ καὶ θάλαττα κοινὴ
[1, 46]	ἐπὶ φυλακῇ τῶν ἐξιόντων ἔταξεν,	ὡς	ἀσφαλής τε καὶ ἀταλαίπωρος ἐκ
[1, 71]	ἐκ τῆς ἱερᾶς κόρης γενομένων,	ὡς	αὐτίκα λεχθήσεται, μετὰ τὸν ἐκείνου
[1, 65]	οἷα ἐν νυκτὶ κινουμένης στρατιᾶς,	ὡς	αὐτίκα μάλα τῶν πολεμίων σφίσιν
[1, 44]	δὲ πέμπτῳ καὶ πεντηκοστῷ μάλιστα,	ὡς	αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσι, βασιλεὺς μὲν
[1, 31]	μάλιστα ἔτει πρότερον τῶν Τρωικῶν,	ὡς	αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν, ἐκ Παλλαντίου
[1, 83]	ὁ συοφορβὸς αὐτοῖς δείξῃ συλλαβόντας	ὡς	αὐτὸν ἄγειν, ἀποστέλλει διαταχέων. Ταῦτα
[1, 73]	Τάραντος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιος) ἐλθεῖν	ὡς	αὐτὸν ἄνδρα φυγάδα ἐκ Ῥώμης.
[1, 47]	τινὰ οὐ πολύν. Ἐλθόντων δὲ	ὡς	αὐτὸν Σκαμανδρίου τε καὶ τῶν
[1, 85]	ἔχοντες οὐδὲ ἀδελφὰ διανοεῖσθαι ἀξιοῦντες,	ὡς	αὐτὸς ἄρξων ἑκάτερος θατέρου, παρώσαντες
[1, 84]	δὲ τούτου πληγὰς αὐτοῖς δόντας	ὡς	αὐτοὺς ἀπελάσαι τὰς ἀγέλας, ποιῆσαι
[1, 47]	καταλαμβάνονται τῆς Ἴδης. Ἦλθον δ´	ὡς	αὐτοὺς οἵ τ´ ἐν Δαρδάνῳ
[1, 4]	τῆς τύχης κατὰ τὸ φανερὸν	ὡς	βαρβάρων τοῖς πονηροτάτοις τὰ τῶν
[1, 12]	διεξελθὼν ὃν τρόπον ἐπολιτεύοντο, καὶ	ὡς	βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς Ἰταλὸς ἀνὰ
[1, 59]	ᾗ Λαῦναν εἶναί φασι τοὔνομα·	ὡς	δ´ ἄλλοι τινὲς τῶν Ἑλληνικῶν
[1, 17]	κατὰ τὴν τοῦ ὠφεληθήσεσθαι ἐλπίδα,	ὡς	δ´ ἐγὼ πείθομαι κατὰ τὸ
[1, 55]	τινες λέγουσιν ἐν Δωδώνῃ γενόμενον,	ὡς	δ´ ἕτεροι γράφουσιν ἐν ἐρυθρᾷ
[1, 65]	πολεμίους οἱ περὶ τὸν Ἀσκάνιον·	ὡς	δ´ οὐδὲν προσεῖχον αὐτοῖς, ἐπιτρέπειν
[1, 39]	νομῆς ἐμάστευεν ἀνὰ τὸν χῶρον·	ὡς	δ´ οὐχ εὕρισκεν ἐπὶ τὸ
[1, 39]	τῷ σπηλαίῳ τὰς ἄλλας βοῦς.	ὡς	δὲ ἄρα τῆς συννόμου φωνῆς
[1, 86]	τοῦ πρὸς τὸν ἀδελφὸν φθόνου,	ὡς	δὲ καὶ ὁ φθόνος ἴσως
[1, 40]	ἐπὶ ξένια τὸν Ἡρακλέα καλοῦντες.	ὡς	δὲ καὶ τοὔνομα καὶ τὸ
[1, 19]	αὐλισάμενοι πλησίον τῆς ἱερᾶς λίμνης)	ὡς	δὲ τήν τε νησῖδα τὴν
[1, 76]	τὴν θυγατέρα τοῦ Νεμέτορος Ἰλίαν,	ὡς	δέ τινες γράφουσι Ῥέαν ὄνομα,
[1, 52]	ἀναπαύσεις γίνοιντο ἀσφαλεῖς καὶ καταγωγαί,	ὡς	δέ τινες γράφουσι τοῦ ναυτικοῦ
[1, 86]	προσεχὴς ἐκείνῳ λόφος Αὐεντῖνος καλούμενος,	ὡς	δέ τινες ἱστοροῦσιν ἡ Ῥεμορία·
[1, 39]	νεμομέναις καὶ αὐτῶν ἔρωτα ἴσχει.	ὡς	δὲ τὸν Ἡρακλέα κοιμώμενον αὐτοῦ
[1, 82]	εἰ ζῶσιν οἱ παῖδες ἤρετο·	ὡς	δὲ τοῦτ´ ἔμαθε τῆς σωτηρίας
[1, 55]	ἤδη καὶ ἡ τράπεζα κατεδήδεσται	ὡς	δὲ τοῦτο ἤκουσαν, ἅπαντες ἀνεθορύβησαν,
[1, 55]	ταῦτα ὥσπερ τράπεζα τῶν ἐδεσμάτων·	ὡς	δέ φασί τινες, ἴτρια καρποῦ
[1, 65]	τῶν Τυρρηνῶν τά τε ἄλλα	ὡς	δεδουλωμένοις ἀφόρητα ἐπιτάσσοντος καὶ τὸν
[1, 84]	ἐγένετο Νεμέτορα μὲν Ἀμολίου καταβοᾶν,	ὡς	δεινὰ πάσχοι διαρπαζόμενος ὑπὸ τῶν
[1, 39]	ἐπιτρέποντος αἰτουμένῳ τούς τε πλησίον	ὡς	δεινὰ πάσχοι ὑπὸ τοῦ ξένου
[1, 37]	ἱκανὴ παντοῖα θρέψασθαι, σπείρεσθαι δ´	ὡς	δενδρῖτις ὀλιγόκαρπος· οὐδ´ ἄμφω μὲν
[1, 23]	τὸ λάχος ἀπέθυσαν τοῖς θεοῖς,	ὡς	δὴ κατὰ τούτων μόνων εὐξάμενοι.
[1, 39]	παρουσίας αὐτοῦ λόγος ὧδ´ ἔχει·	ὡς	δὴ κελευσθεὶς ὑπ´ Εὐρυσθέως Ἡρακλῆς
[1, 53]	Φρυγίᾳ δυναστεύοντας εἰδέναι τοὺς ἄνδρας,	ὡς	δὴ οὐ δυνατὸν ἐν Ἰταλίᾳ
[1, 40]	τὴν ἱερουργίαν ἔθεσιν Ἑλληνικοῖς· καὶ	ὡς	διδάξειεν αὐτοὺς τὰς θυσίας, ἵνα
[1, 86]	ἀγανακτεῖ τε καὶ δεινὰ ποιεῖται,	ὡς	διηρτημένος ὑπ´ αὐτοῦ, τῆς τε
[1, 84]	τοὺς μαστοὺς ἐπεῖχε τοῖς παιδίοις,	ὡς	δραματικῆς μεστὸν ἀτοπίας διασύρουσιν· Ἀντιδιαλλαττόμενοι
[1, 44]	τε κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἅπαντα	ὡς	ἐβούλετο κατεστήσατο καὶ ὁ ναυτικὸς
[1, 60]	ἐκ τῆς καλουμένης νῦν Ἀρκαδίας,	ὡς	ἐγὼ πείθομαι· ἔπειθ´ οἱ μεταναστάντες
[1, 47]	τ´ ἐν Δαρδάνῳ τότε οἰκοῦντες,	ὡς	εἶδον φλόγα πολλὴν παρὰ τὰ
[1, 3]	ἄρχουσα τόπου· Ἔθνος δὲ οὐδὲν	ὡς	εἰπεῖν ἐστιν, ὃ περὶ τῆς
[1, 37]	ὑπάρχειν ἄχαρι· ἀλλ´ ἔστι πάσης	ὡς	εἰπεῖν ἡδονῆς τε καὶ ὠφελείας
[1, 35]	ἐκάλουν, οἱ δ´ ἐπιχώριοι Σατορνίαν,	ὡς	εἴρηταί μοι πρότερον. ~Ἔστι δέ
[1, 72]	τὴν οἴκαδε τῶν Ἀχαιῶν ἄπαρσιν,	ὡς	εἰς δουλείαν ἀφιξομένας. Καλλίας δὲ
[1, 80]	οἱ δὲ λίθοις, οἱ δ´	ὡς	ἕκαστοί τι διὰ χειρὸς εἶχον.
[1, 12]	οἰκισμῷ τοὺς παλαιοτάτους οἰκήτορας διεξιὼν,	ὡς	ἕκαστοί τι μέρος αὐτῆς κατεῖχον,
[1, 26]	πόλεις ἄλλοι τε πολλοὶ ἦσαν,	ὡς	ἕκαστοί τισιν ἔτυχον ὁμοτέρμονας τὰς
[1, 41]	Ἡρακλεῖ τά τε ἄλλα προλέγων,	ὡς	ἕκαστον αὐτῷ τι συμβήσεσθαι ἔμελλε
[1, 48]	πιθανοὺς εἶναι νομίζω. Κρινέτω δὲ	ὡς	ἕκαστος τῶν ἀκουόντων βούλεται. Σοφοκλῆς
[1, 38]	πελαγίοις δαίμοσι, τῶν δ´ ἄλλων,	ὡς	ἑκάστῳ τι θεῷ καὶ δαίμονι
[1, 14]	ὁδοῦ· ὧν ἐγὼ τὰς ἐπιφανεστάτας,	ὡς	ἐκεῖνος ἱστορεῖ, διηγήσομαι. Παλάτιον μὲν
[1, 40]	τὴν ἐπιμέλειαν ποιούμενα τῶν θυσιῶν,	ὡς	ἐκεῖνος κατεστήσατο, Ποτιτίων μὲν ἡγουμένων
[1, 84]	ἀπόθεσιν τὴν τῶν βρεφῶν οὐχ	ὡς	ἐκελεύσθη τοῖς ὑπηρέταις γενομένην ἀπίθανον
[1, 77]	ἐπιβουλῆς ἕνεκα φραξάμενόν τε ὅπλοις	ὡς	ἐκπληκτικώτατος ὀφθήσεσθαι ἔμελλε καὶ τὸ
[1, 20]	μίαν ὀρθὴν ἐπιζευγνύμενον ταῖς πλαγίοις,	ὡς	ελένη καὶ άναξ καὶ οῖκος
[1, 84]	μακρὰν ἀπὸ τοῦ Παλλαντίου κειμένην,	ὡς	Ἑλλάδα παιδείαν ἐκμάθοιεν, κἀκεῖ παρ´
[1, 35]	ἴσως καὶ πιθανώτερόν ἐστιν, εἴθ´	ὡς	Ἑλλάνικος οἴεται ἐπὶ τοῦ ταύρου
[1, 57]	Ὁρῶν δὲ αὐτοὺς ὡπλισμένους τε	ὡς	Ἕλληνας καὶ ἐν τάξει εὐκόσμῳ
[1, 38]	εἴτε Κρόνον αὐτὸν δεῖ καλεῖν,	ὡς	Ἕλληνες ἀξιοῦσιν, εἴτε Σάτουρνον, ὡς
[1, 33]	γυναικῶν τε καὶ νηφαλίους ἔθυσαν,	ὡς	Ἕλλησι νόμος, ὧν οὐδὲν ὁ
[1, 39]	τὸν ἀριθμὸν ἐπιλεξάμενος τῶν βοῶν,	ὡς	ἔμαθέ τινας ἐκλειπούσας, τέως μὲν
[1, 21]	Ἥρας νεὼς ἐν Φαλερίῳ κατεσκευασμένος	ὡς	ἐν Ἄργει, ἔνθα καὶ τῶν
[1, 49]	ὅσοις αὐτοῦ μένειν βουλομένοις ἦν,	ὡς	ἐν οἰκείᾳ γῇ τὸ λοιπὸν
[1, 79]	ἀπὸ δαιμόνων σπορᾶς γενέσθαι νομιζομένους,	ὡς	ἐν τοῖς πατρίοις ὕμνοις ὑπὸ
[1, 19]	τῶν ἔγγιστα χωρίων διὰ τάχους	ὡς	ἐξαναστήσοντες αὐτούς. Οἱ δὲ Πελασγοί
[1, 83]	θῆται τὰ παρόντα, καὶ αὐτὸν	ὡς	ἐπ´ ἄλλο δή τι ἐκάλει.
[1, 7]	ὧν ἐποιησάμην λόγον ὀλίγῳ πρότερον	ὡς	ἐπισεσυρκότων τὴν γραφήν, πολλὰ τῶν
[1, 79]	ἥκιστα τοῖς ἄλλοις καταφανὴς γενόμενος	ὡς	ἐπίσταταί τι τοῦ πράγματος ἀξιώσας
[1, 85]	τὸν ἑαυτῶν ἡγεμόνα ἕκαστοι κυδαίνοντες	ὡς	ἐπιτήδειον ἁπάντων ἄρχειν ἐπῆρον, αὐτοί
[1, 59]	Ἰδόντα δὲ τὸν Αἰνείαν εἰπεῖν	ὡς	ἐπιφανὴς μὲν ἔσται καὶ θαυμαστὴ
[1, 82]	ἐγένετο· διηγησαμένου δὲ αὐτοῦ πάντα	ὡς	ἐπράχθη, Ἄγε δή, φησὶν ὁ
[1, 9]	ὡς κατείχετο πρὸς ἑτέρων οὔθ´	ὡς	ἔρημος ἦν οὐδεὶς ἔχει βεβαίως
[1, 20]	τῶν Ὀμβρικῶν χρώμενοι, κατεσκευασμένῃ τε	ὡς	ἔρυμα εἶναι πολέμου ἀποχρώντως καὶ
[1, 34]	Σατορνία πρὸς τῶν ἐνοικούντων ὀνομαζομένη,	ὡς	ἔστιν εὑρεῖν ἔν τε Σιβυλλείοις
[1, 80]	τοὺς ἀκμαιοτάτους ἔχων τῶν νομέων,	ὡς	ἔτι κατὰ τὴν ὁδὸν ὄντα
[1, 56]	οὔτε σῖτα προσενεγκαμένῳ, αὐτοῦ δὲ	ὡς	ἔτυχεν αὐλισθέντι τὴν νύκτ´ ἐκείνην,
[1, 80]	νεανίσκους τῷ Πανὶ τὴν Ἀρκαδικὴν	ὡς	Εὔανδρος κατεστήσατο θυσίαν ἐνήδρευσαν τὸν
[1, 49]	πολλά, ὧν οὐκ ἄν τις	ὡς	εὐπρεπείας ἕνεκα συγκειμένων ὑπερίδοι. πολλὰ
[1, 18]	ὄχλον, φυλακὴν ἐπ´ αὐταῖς καταστήσαντες,	ὡς	ἔχοιεν εἰ μὴ προχωροίη σφίσι
[1, 63]	ἐνιαυτόν. Καὶ περὶ μὲν τούτων	ὡς	ἔχω δόξης δεδήλωταί μοι. ~Αἰνείας
[1, 20]	μοῖρά τις αὐτῶν οὐκ ἐλαχίστη,	ὡς	ἡ γῆ πᾶσιν οὐκ ἀπέχρη,
[1, 31]	ὁπόσην ἐβούλοντο. Οἱ δὲ Ἀρκάδες,	ὡς	ἡ Θέμις αὐτοῖς ἐπιθειάζουσα ἔφραζεν,
[1, 78]	πρᾶγμα παρὰ τῆς γυναικὸς ἔμαθεν	ὡς	ἡ παῖς ἐν ἀρχαῖς ἀφηγήσατο,
[1, 58]	δεῖ δυστυχέστερον μᾶλλον ἢ εὐπρεπέστερον,	ὡς	ἥδιστα νεωστὶ ἐβουλόμεθα. Ἀμειψόμεθα δὲ
[1, 88]	τοῦ λεὼ χρησίμως ἕξειν ἔμελλεν,	ὡς	ἧκεν ὁ συγκείμενος χρόνος αὐτός
[1, 79]	τις αὐτῶν ἰδὼν τὴν λύκαιναν	ὡς	ἠσπάζετο τὰ βρέφη τέως μὲν
[1, 71]	ἐμφερεῖς, οἷς δεδίττεσθαι τοὺς ἀνθρώπους	ὡς	θεὸς ἠξίου. Ὄμβρων δὲ καὶ
[1, 79]	τὰ βρέφη σπουδὴν ποιούμενοι τρέφειν	ὡς	θεῶν αὐτὰ σώζεσθαι βουλομένων. Ἦν
[1, 18]	οἷς οὐδεὶς ἠξίου πόλεμον ἐπιφέρειν	ὡς	ἱεροῖς, χρόνον μέν τινα σύμμετρον
[1, 40]	ἀνθρώπους. λέγεται δὲ πρὸς τούτοις,	ὡς	καὶ δέησίν τινα ποιήσαιτο τῶν
[1, 80]	τινα τῶν κωμητῶν πάτριον ἐδύνατο,	ὡς	καὶ νῦν ἔτι δρᾶται. Ἐν
[1, 47]	καὶ φρούρια δῃώσαντες παρεσκευάζοντο μὲν	ὡς	καὶ τοὺς ἐν τοῖς ὄρεσι
[1, 28]	ὀρνέων τοῖς καλουμένοις πελαργοῖς εἰκασθέντας,	ὡς	κατ´ ἀγέλας ἐφοίτων εἴς τε
[1, 9]	τὰ δὲ πρὸ τούτων οὔθ´	ὡς	κατείχετο πρὸς ἑτέρων οὔθ´ ὡς
[1, 13]	φῦλον ἦν τὸ τῶν Ἀβοριγίνων,	ὡς	Κάτωνι καὶ Σεμπρωνίῳ καὶ πολλοῖς
[1, 79]	συγγραφέων οἱ πλείους ἠκολούθησαν, γέγραφε·	ὡς	κελεύσαντος Ἀμολίου τὰ βρέφη λαβόντες
[1, 15]	πλήρης νάματος ἀπορρέοντος ἀεί, βάθος	ὡς	λέγεται ἄβυσσος. Ταύτην ἔχουσάν τι
[1, 17]	δὲ ὁ Πελασγὸς ἐκ Διὸς,	ὡς	λέγεται, καὶ Νιόβης τῆς Φορωνέως,
[1, 11]	ταύτης δὲ υἱὸς καὶ Διὸς,	ὡς	λέγεται, Πελασγός· Αἰζειοῦ δὲ υἱὸς
[1, 32]	φύσις, ἦν δὲ τὸ ἀρχαῖον	ὡς	λέγεται σπήλαιον ὑπὸ τῷ λόφῳ
[1, 79]	ποτὲ οἰκισάντων αὐτὸ Ἀρκάδων ἱερὸν	ὡς	λέγεται. Ὡς δὲ ἀπέστη τὸ
[1, 55]	εἰπὼν εἴτε τῶν Αἰνείου παίδων,	ὡς	λόγος ἔχει, εἴτε τῶν ὁμοσκήνων,
[1, 28]	κατασχοῦσαν ἐπίσταται Τυρρηνίας τε μνήμην	ὡς	Λυδῶν ἀποκτίσεως ταπεινοτέρων ἄλλων μεμνημένος
[1, 77]	τῆς ὄψεως γνώριμον εἰς ἀσαφὲς	ὡς	μάλιστα ἐδύνατο καθιστάντα· Οἱ δὲ
[1, 67]	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα κεκλεισμένων τε	ὡς	μάλιστα τῶν θυρῶν καὶ οὐδὲν
[1, 59]	τῷ κτίσματι Αἰνείας τίθεται Λαουΐνιον,	ὡς	μὲν αὐτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν ἀπὸ
[1, 62]	Ἀγχίσου δὲ καὶ Ἀφροδίτης Αἰνείας.	ὡς	μὲν δὴ καὶ τὸ Τρωικὸν
[1, 52]	στρατιᾶς ἐν τοῖς πολίσμασιν ὑπολείπεται,	ὡς	μὲν ἐγὼ εἰκάζω γνώμῃ ἑκουσίῳ
[1, 53]	ἐπὶ πλεῖστον κατασχεῖν τὴν ἀρχήν·	ὡς	μὲν ἐγὼ εἰκάζω τοῖς Ὁμήρου
[1, 22]	Σικελικὸν γένος οὕτως ἐξέλιπεν Ἰταλίαν,	ὡς	μὲν Ἑλλάνικος ὁ Λέσβιός φησι,
[1, 55]	Ἦν γάρ τι θέσφατον αὐτοῖς,	ὡς	μέν τινες λέγουσιν ἐν Δωδώνῃ
[1, 85]	τὸ διάφορον αὐτῷ ποτε γενόμενον,	ὡς	μὴ δι´ ὑποψίας αὐτοὺς ἔχοι.
[1, 80]	ἀπόρρητα ποιούμενος τοῖς μειρακίοις διετέλεσεν,	ὡς	μὴ θᾶττον ὁρμήσωσι παρακινδυνεῦσαί τι
[1, 78]	ἄλλοις ἀνευροῦσα, τῆς μὲν παιδός,	ὡς	μὴ λάθῃ τεκοῦσα (ἦν δὲ
[1, 76]	γάμου γενομένην ἱέρειαν ἀποδείκνυσιν Ἑστίας,	ὡς	μὴ τάχιον εἰς ἀνδρὸς ἐλθοῦσα
[1, 69]	ἀβάτῳ· εἰκόνα δ´ ἐκείνου κατεσκευασμένην	ὡς	μηδὲν τῆς ἀρχετύπου διαφέρειν ἀπάτης
[1, 89]	διελθόντος ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν ἀπέμαθον,	ὡς	μήτε φωνὴν Ἑλλάδα φθέγγεσθαι μήτε
[1, 79]	ὥσπερ τέκνα περιέπουσαν, τὰ δ´	ὡς	μητρὸς ἐξεχόμενα, δαιμόνιόν τι χρῆμα
[1, 56]	χρῆμα τῆς φωνῆς εἶναι ποιεῖν	ὡς	ὁ θεὸς ἐκέλευεν. Ἕτεροι δὲ
[1, 17]	γυναικὶ θνητῇ μίσγεται ὁ Ζεὺς	ὡς	ὁ μῦθος ἔχει. ἕκτῃ δ´
[1, 84]	Ἀντιδιαλλαττόμενοι δὲ πρὸς ταῦτα λέγουσιν	ὡς	ὁ Νεμέτωρ, ἐπειδὴ τὴν Ἰλίαν
[1, 36]	γενόμενον εὐθὺς εἴτ´ ἐκ γῆς	ὡς	ὁ παλαιὸς ἔχει λόγος, εἴτ´
[1, 80]	τοῖς πολεμίοις γενόμενος οὕτως, εἴθ´	ὡς	ὁ Φάβιος παραδέδωκε δέσμιος εἰς
[1, 17]	Ἀχαϊκὸν Ἄργος ᾤκησαν αὐτόχθονες ὄντες,	ὡς	οἱ πολλοὶ περὶ αὐτῶν λέγουσι.
[1, 46]	τοῦ δουρείου ἵππου τῇ ἀπάτῃ,	ὡς	Ὁμήρῳ πεποίηται, εἴτε τῇ προδοσίᾳ
[1, 41]	καὶ περὶ τοῦ Λιγυστικοῦ πολέμου	ὡς	οὐ ῥᾴδιος ὁ ἀγὼν ἔσται
[1, 58]	ὀργὴν τὰ πεπραγμένα λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντας	ὡς	οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ´ ὑπ´
[1, 14]	τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν οὐ μακρὰν,	ὡς	Οὐάρρων Τερέντιος ἐν ἀρχαιολογίαις γράφει,
[1, 87]	τὴν ἔριν τῶν ἀδελφῶν βουλόμενον,	ὡς	οὐδὲν οἷός τ´ ἦν ἀνύσαι,
[1, 81]	ἤρετο τίς εἴη καὶ τίνων,	ὡς	οὐκ ἂν ἐκ τῶν τυχόντων
[1, 57]	ὑπομένοντας, τῆς μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως,	ὡς	οὐκ ἂν ἐξ ἐφόδου αὐτοὺς
[1, 5]	κρείττονας) μήτε κατηγορεῖν τῆς τύχης,	ὡς	οὐκ ἐπιτηδείῳ πόλει τηλικαύτην ἡγεμονίαν
[1, 61]	δὲ χρόνον οὐ πολὺν διατρίψαντες,	ὡς	οὐκ εὐμαρὴς ἦν ὁ βίος
[1, 16]	τοὺς ἀπελαυνομένους. Οἱ δὲ ἀπαναστάντες	ὡς	οὐκέτι τῆς πατρῴας γῆς μεταληψόμενοι,
[1, 90]	ὁπόσα γένους Ἑλληνικοῦ μηνύματ´ ἐστὶν	ὡς	οὐχ ἕτεροί τινες τῶν ἀποικησάντων
[1, 61]	γλίσχρως ποριζόμενοι τὰς τροφάς) συμφρονήσαντες	ὡς	οὐχ ἱκανὴ βόσκειν ἔσται πάντας
[1, 10]	μιγάσι καὶ μηδεμίαν γῆν βεβαίως	ὡς	πατρίδα κατοικοῦσι ταύτην ἐπετίθεντο τὴν
[1, 38]	μηδὲν εἴη τοῖς ἀνθρώποις ἐνθύμιον,	ὡς	πατρίων ἠλογηκόσι θυσιῶν, διδάξαι τοὺς
[1, 39]	μὲν ἠπόρει ποῦ κεχωρήκασι καὶ	ὡς	πεπλανημένας ἀπὸ τῆς νομῆς ἐμάστευεν
[1, 81]	ὅ τι ἂν δικαιώσω, καὶ	ὡς	περὶ πολλοῦ ποιήσαιντ´ ἂν οἱ
[1, 14]	ἁλώσεως περισωθέντες ὑποδεξαμένων αὐτοὺς Ῥεατίνων,	ὡς	πολλὰ πειραθέντες οὐχ οἷοί τε
[1, 70]	λέξειεν Ὑλαῖον. Χρόνου δὲ προϊόντος	ὡς	πολλὴν ζήτησιν ἔγνω τῆς γυναικὸς
[1, 81]	τε σώματος τὴν εὐπρέπειαν ἀπεθαύμαζεν,	ὡς	πολὺ τὸ βασιλικὸν εἶχε, καὶ
[1, 74]	μοι λόγῳ. Οὐ γὰρ ἠξίουν	ὡς	Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης τοσοῦτο μόνον
[1, 36]	λόγος ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων μυθολογούμενος,	ὡς	πρὸ τῆς Διὸς ἀρχῆς ὁ
[1, 52]	ἀσφαλές, δίδωσι δ´ αὐτὰς ἐμπόροις	ὡς	προσωτάτω κελεύσας ἀπάγειν. Ταύταις ἀπιούσαις
[1, 86]	ἀδελφὸν ἀγγέλους ἥκειν ἠξίου διαταχέων,	ὡς	πρότερος ἰδὼν οἰωνοὺς αἰσίους. Ἐν
[1, 38]	ὡς Ἕλληνες ἀξιοῦσιν, εἴτε Σάτουρνον,	ὡς	Ῥωμαῖοι, πᾶσαν δὲ περιειληφότα τὴν
[1, 12]	ἀφ´ οὗ Μόργητες ἐκλήθησαν, καὶ	ὡς	Σικελὸς ἐπιξενωθεὶς Μόργητι ἰδίαν πράττων
[1, 37]	καὶ πολλάς, ἄδενδρος δ´ ἐστὶν	ὡς	σιτοφόρος· οὐδ´ αὖ φυτὰ μὲν
[1, 41]	πράξεις αὐτοῦ διηγησαμένων ἐχρήσαντο, τοιόςδε·	ὡς	στρατηλάτης γενόμενος ἁπάντων κράτιστος τῶν
[1, 14]	τε ἦσαν ἀπολαβεῖν, ἱερὰν ἀνῆκαν	ὡς	σφετέραν ἔτι τὴν γῆν, ἐξαγίστους
[1, 58]	πειθόμενοι δεῦρ´ ἀφίγμεθα· καὶ ἡμῖν	ὡς	τὰ θέσφατα λέγει λιμὴν τῆς
[1, 10]	κατοικοῦσι ταύτην ἐπετίθεντο τὴν ὀνομασίαν	ὡς	τὰ πολλά. Ἄλλοι δὲ Λιγύων
[1, 16]	ᾧ κατονομασθεῖεν ἀπελαυνόμενοι, συλλαμβάνειν αὐτοῖς	ὡς	τὰ πολλὰ ἐδόκει καὶ παρὰ
[1, 20]	γὰρ ἦν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν	ὡς	τὰ πολλὰ προτιθέναι τῶν ὀνομάτων,
[1, 55]	δὲ τοῦτο ἤκουσαν, ἅπαντες ἀνεθορύβησαν,	ὡς	τὰ πρῶτα τοῦ μαντεύματος ἤδη
[1, 79]	παρὰ τοῦ κοινοῦ καὶ φέρων	ὡς	τὴν γυναῖκα ἔρχεται. Τετοκυῖαν δὲ
[1, 76]	Ἀμόλιος τοῦτο μετ´ ὀνομάτων καλῶν,	ὡς	τιμὴν τῷ γένει καὶ κόσμον
[1, 86]	καὶ ὁτιοῦν σημεῖον θεάσασθαι πέμψας	ὡς	τὸν ἀδελφὸν ἀγγέλους ἥκειν ἠξίου
[1, 40]	Ἀρκάδων οἱ τὸ Παλλάντιον κατοικοῦντες,	ὡς	τοῦ τε Κάκου τὸν θάνατον
[1, 57]	μάχην αἱ δυνάμεις, κήρυκες ἧκον	ὡς	τοὺς ἡγεμόνας ἑκατέρωθεν τὸ αὐτὸ
[1, 14]	ἀρχαῖός ἐστιν Ἄρεος. Μήφυλα δὲ	ὡς	τριάκοντα σταδίους ἄπωθεν τῆς Σούνης·
[1, 81]	τὸν Νεμέτορα ποιεῖ κύριον εἰπών,	ὡς	τῷ δράσαντι δεινὰ τὸ ἀντιπαθεῖν
[1, 70]	εἰς ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν αὐτὴν	ὡς	τῶν ἐπιτυχουσῶν τινα, φυλαττόμενος ὀφθῆναι
[1, 31]	δραστηρίου καὶ συνετὸς, καὶ αὐτὸν	ὡς	τῶν ἐπιχωρίων τινὰ Ῥωμαῖοι δαιμόνων
[1, 13]	(Ἀρκαδικὸν γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ὄρεσιν)	ὡς	ὑπερακρίους τινὰς καὶ παραλίους Ἀθήνησιν.
[1, 76]	παρεσκεύασε λέγεσθαι μετὰ τὸ ἔργον	ὡς	ὑπὸ λῃστῶν ἀναιρεθείη τὸ μειράκιον.
[1, 37]	Ἀλβανὴ καὶ Φαλερίνων χωρία θαυμαστῶς	ὡς	φιλάμπελα καὶ δι´ ἐλαχίστου πόνου
[1, 30]	ὁμόγλωσσοί εἰσιν, οὐδ´ ἔστιν εἰπεῖν	ὡς	φωνῇ μὲν οὐκέτι χρῶνται παραπλησίᾳ,
[1, 65]	τε χωρίῳ κατακεκλεικὼς ἑαυτὸν ἦν,	ὡς	ὢν ἐν ἀπορίᾳ χρήματος, ἔπεμψε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005