Livre, Chap. |
[1, 72] |
δουλείαν
ἀφιξομένας.
Καλλίας
δὲ
ὁ
|
τὰς |
Ἀγαθοκλέους
πράξεις
ἀναγράψας
Ῥώμην
τινὰ |
[1, 82] |
τῆς
πόλεως
ὄντι
Ῥωμύλῳ
διασαφεῖ
|
τὰς |
ἀγγελίας·
ὁ
δὲ
περιχαρὴς
γενόμενος |
[1, 79] |
τούτῳ
τυγχάνουσιν
οἱ
νομεῖς
ἐξελαύνοντες
|
τὰς |
ἀγέλας
ἐπὶ
νομήν
(ἤδη
γὰρ |
[1, 37] |
καὶ
παρέχει
διὰ
παντὸς
εὐθενούσας
|
τὰς |
ἀγέλας.
πάντων
δ´
εἰσὶν
οἱ |
[1, 84] |
αὐτοῖς
δόντας
ὡς
αὐτοὺς
ἀπελάσαι
|
τὰς |
ἀγέλας,
ποιῆσαι
δὲ
ταῦτα
τῇ |
[1, 6] |
ἐπέδραμεν.
Διὰ
ταύτας
μὲν
δὴ
|
τὰς |
αἰτίας
ἔδοξέ
μοι
μὴ
παρελθεῖν |
[1, 82] |
τὸν
ἄνθρωπον,
εἰ
μὴ
λέξοι
|
τὰς |
ἀληθείας
ἑκών,
πρῶτον
μὲν
εἰ |
[1, 5] |
τῶν
πολλῶν
προαιρούμενος
καὶ
ἀντικατασκευάσαι
|
τὰς |
ἀληθεῖς,
περὶ
μὲν
τῶν
οἰκισάντων |
[1, 39] |
νοῦν
βάλλεται
προσελάσαι
τῷ
σπηλαίῳ
|
τὰς |
ἄλλας
βοῦς.
ὡς
δὲ
ἄρα |
[1, 37] |
ναυπηγησίμου,
πολλῆς
δὲ
τῆς
εἰς
|
τὰς |
ἄλλας
ἐργασίας
εὐθέτου.
καὶ
τούτων |
[1, 37] |
ποιοῦσι
τάς
τε
κομιδὰς
καὶ
|
τὰς |
ἀμείψεις
τῶν
ἐκ
γῆς
φυομένων |
[1, 24] |
ἐγκαλεῖν.
Χρημάτων
μὲν
γὰρ
ἀποδεδόσθαι
|
τὰς |
ἀπαρχὰς
αὐτοῖς
ἁπάσας
ὀρθῶς
τε |
[1, 24] |
τῆς
ἀνδρουμένης
ἀεὶ
νεότητο
ἐξαιρούμενοι
|
τὰς |
ἀπαρχάς,
τοῖς
τε
θεοῖς
τὰ |
[1, 30] |
μὴ
διεφθάρη
τε
καὶ
κατὰ
|
τὰς |
ἀποικίας
διεσπάσθη,
διέμεινε
δὲ
ὀλίγον |
[1, 16] |
ἱερὰ
τὰ
νομιζόμενα,
εὐφήμοις
οἰωνοῖς
|
τὰς |
ἀποικίας
προπέμποντες·
εἰ
δ´
ἐπὶ |
[1, 16] |
παρὰ
τὴν
ἀνθρωπίνην
δόξαν
κατορθοῦν
|
τὰς |
ἀποικίας.
Τούτῳ
δὴ
τῷ
νόμῳ |
[1, 47] |
Ἀχαιοὶ
τὴν
πόλιν
καὶ
περὶ
|
τὰς |
ἁρπαγὰς
ἐσπουδακότες
πολλὴν
ἄδειαν
σώζεσθαι |
[1, 40] |
εἶδον,
τῷ
μὲν
ἀπεχθόμενοι
διὰ
|
τὰς |
ἁρπαγάς,
τοῦ
δὲ
τὴν
ὄψιν |
[1, 8] |
χρονικαῖς
παραπλήσιον,
ἃς
ἐξέδωκαν
οἱ
|
τὰς |
Ἀτθίδας
πραγματευσάμενοι·
μονοειδεῖς
γὰρ
ἐκεῖναί |
[1, 81] |
Ἄλβαν
ἐπείγεσθαι
διαταχέων
μὴ
κατὰ
|
τὰς |
αὐτὰς
πύλας
ἅπαντας
μηδ´
ἀθρόους |
[1, 81] |
καὶ
πάντας
ἀπελθεῖν
ἐκποδῶν
φράζει
|
τὰς |
αὑτοῦ
τύχας,
ὡς
Ἀμόλιος
αὐτὸν |
[1, 39] |
αὐτὸν
τῷ
ῥοπάλῳ
κτείνει,
καὶ
|
τὰς |
βοῦς
ἐξαγαγών,
ἐπειδὴ
κακούργων
ὑποδοχαῖς |
[1, 39] |
θύρας
ἑστῶτος
καὶ
οὔτ´
ἰδεῖν
|
τὰς |
βοῦς
φάσκοντος
ἐρομένῳ
οὔτ´
ἐρευνᾶσθαι |
[1, 79] |
ἀντικρὺ
τοῦ
Παλλαντίου
κείμενον
εἶχον
|
τὰς |
βουστάσεις.
τιῶντο
δὲ
ἀλλήλους
ἑκάτεροι |
[1, 3] |
τε
καὶ
ἰσχὺν
λαβοῦσαι
κατελύθησαν·
|
τὰς |
γὰρ
Ἑλληνικὰς
δυνάμεις
οὐκ
ἄξιον |
[1, 11] |
ἐστι
Πόρκιός
τε
Κάτων
ὁ
|
τὰς |
γενεαλογίας
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ
πόλεων |
[1, 57] |
φανήσεσθαι,
σίδηρον
καὶ
ξύλα
καὶ
|
τὰς |
γεωργικὰς
παρασκευάς.
Λατίνῳ
δὲ,
ὃς |
[1, 35] |
δὲ
ὁ
Λέσβιός
φησιν
Ἡρακλέα
|
τὰς |
Γηρυόνου
βοῦς
ἀπελαύνοντα
εἰς
Ἄργος, |
[1, 39] |
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
ἄθλοις
καὶ
|
τὰς |
Γηρυόνου
βοῦς
ἐξ
Ἐρυθείας
εἰς |
[1, 1] |
ἐζήλωσαν
αὐτοὶ
βίους,
οἵας
ἐξέδωκαν
|
τὰς |
γραφάς·
ἐπιεικῶς
γὰρ
ἅπαντες
νομίζουσιν |
[1, 20] |
καὶ
πρότερον
ὑπὸ
τῶν
Σικελῶν,
|
τὰς |
δ´
αὐτοὶ
κατασκευάσαντες,
ᾤκουν
οἱ |
[1, 52] |
μή
τι
πρὸς
αὐτῶν
πάθῃ·
|
τὰς |
δὲ
θυγατέρας
παρθένους
ἔτι
οὔσας |
[1, 40] |
ὁ
δὲ
βωμός,
ἐφ´
οὗ
|
τὰς |
δεκάτας
ἀπέθυσεν
Ἡρακλῆς,
καλεῖται
μὲν |
[1, 40] |
τινας
καὶ
τῆς
ἄλλης
λείας
|
τὰς |
δεκάτας
ἐξελών·
τοὺς
δὲ
βασιλεῖς |
[1, 44] |
Ἰβηρίας
ἀφίκετο,
θύσας
τοῖς
θεοῖς
|
τὰς |
δεκάτας
τῶν
λαφύρων
καὶ
πολίχνην |
[1, 47] |
ἐπὶ
τοῖςδε
ποιοῦνται
πρὸς
αὐτοὺς
|
τὰς |
διαλύσεις·
Αἰνείαν
μὲν
καὶ
τοὺς |
[1, 54] |
πολλοῖς
δὲ
ἄλλοις
χωρίοις
φιλανθρώπους
|
τὰς |
διατριβὰς
δωρήσασθαι
δοκῶν
ἑκούσιον
εἶχε |
[1, 20] |
ὁμόσε
χωροῦσιν
ἄνοπλοι
φράζοντές
τε
|
τὰς |
ἑαυτῶν
τύχας
καὶ
δεόμενοι
πρὸς |
[1, 41] |
ἀποκωλύειν
ὅπλοις
τὰς
εἰςβολὰς
αὐτοῦ
|
τὰς |
εἰς
Ἰταλίαν
ἐπεχείρησεν,
ἔνθα
μέγιστος |
[1, 18] |
περιβαλόμενοι
καὶ
ταῖς
ναυσὶν
εἰσκομίσαντες
|
τὰς |
εἰς
τὸν
βίον
εὐπορίας,
ἐπειδὴ |
[1, 41] |
Ἀλπείων
ὀρῶν
ἱδρυμένον,
ἀποκωλύειν
ὅπλοις
|
τὰς |
εἰςβολὰς
αὐτοῦ
τὰς
εἰς
Ἰταλίαν |
[1, 9] |
ἡ
Ἰταλία,
διαστάντες
δὲ
κατὰ
|
τὰς |
ἐκβολὰς
ὀκτακόσιά
που
στάδι´
ἀπ´ |
[1, 8] |
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
ἐπολέμησε,
καὶ
|
τὰς |
ἐμφυλίους
στάσεις
ὁπόσας
ἐστασίασεν,
ἐξ |
[1, 72] |
αὐτός.
Ὁ
δὲ
τὰς
ἱερείας
|
τὰς |
ἐν
Ἄργει
καὶ
τὰ
καθ´ |
[1, 30] |
ταύτῃ
οὐδὲν
κωλύει,
καὶ
διὰ
|
τὰς |
ἐν
ταῖς
τύρσεσιν
οἰκήσεις
καὶ |
[1, 46] |
προεξελθεῖν
κελεύει
τῆς
πόλεως
κατὰ
|
τὰς |
ἐπὶ
τὴν
Ἴδην
φερούσας
ὁδοὺς, |
[1, 53] |
τύχῃ
προσορμισάμενοι
κατὰ
ταὐτὰ
τίθενται
|
τὰς |
ἐπικλήσεις
τοῖς
τόποις,
γυναικῶν
ἀποθανουσῶν |
[1, 1] |
τοῖς
ἀναγνωσομένοις
φερούσας,
ἔπειτα
παρασκευάζεσθαι
|
τὰς |
ἐπιτηδείους
εἰς
τὴν
ἀναγραφὴν
τῆς |
[1, 14] |
ἡμερήσιον
διάστημα
ὁδοῦ·
ὧν
ἐγὼ
|
τὰς |
ἐπιφανεστάτας,
ὡς
ἐκεῖνος
ἱστορεῖ,
διηγήσομαι. |
[1, 25] |
Τυρρηνοὺς
ὀνομαζόντων,
πῶς
ἀμφοτέρας
ἔσχον
|
τὰς |
ἐπωνυμίας
οἱ
αὐτοί.
Ἔχει
γὰρ |
[1, 27] |
οἴκησις,
αὐτοῦ
καταμείνασαν
ἱδρύσασθαι
πόλεις
|
τὰς |
ἔτι
καὶ
κατ´
αὐτὸν
ἐκεῖνον |
[1, 76] |
Ἀλβανοῖς
καὶ
ἐν
καλῷ
ὂν
|
τὰς |
εὐγενεστάτας
ἀποδείκνυσθαι
κόρας
τῆς
Ἑστίας |
[1, 56] |
ἔστησαν.
~Ἐν
ᾧ
δὲ
οὗτοι
|
τὰς |
εὐχὰς
ἐποιήσαντο,
ἡ
μέλλουσα
καθιεροῦσθαι |
[1, 51] |
τε
ἀποκαταστῆσαι
βουλομένοις
ἐπέτρεψαν
καὶ
|
τὰς |
Ἐχινάδας
νήσους
καρποῦσθαι
κοινῇ
μετ´ |
[1, 79] |
τοὺς
μαστοὺς
ὑπὸ
γάλακτος
ἀνεδίδου
|
τὰς |
θηλὰς
τοῖς
στόμασιν
αὐτῶν
καὶ |
[1, 33] |
δὲ
καὶ
Δήμητρος
ἱερὸν
καὶ
|
τὰς |
θυσίας
αὐτῇ
διὰ
γυναικῶν
τε |
[1, 77] |
ἁγνοῦ
κομιδῆς
ἕνεκα,
ᾧ
πρὸς
|
τὰς |
θυσίας
ἔμελλε
χρήσασθαι,
βιάζεταί
τις |
[1, 38] |
δαίμονι
οἰκεῖον.
λέγουσι
δὲ
καὶ
|
τὰς |
θυσίας
ἐπιτελεῖν
τῷ
Κρόνῳ
τοὺς |
[1, 40] |
Ἑλληνικοῖς·
καὶ
ὡς
διδάξειεν
αὐτοὺς
|
τὰς |
θυσίας,
ἵνα
διὰ
παντὸς
αὐτῷ |
[1, 68] |
ἱερὸν
ἀρρήτους
τοῖς
ἄλλοις
ποιοῦντα
|
τὰς |
ἰδίους
αὐτῶν
ὀνομασίας
καὶ
τὰς |
[1, 76] |
δὲ
οὐκ
ἐλάττω
χρόνου
ἔδει
|
τὰς |
ἱερὰς
κόρας
ἁγνὰς
διαμεῖναι
γάμων, |
[1, 69] |
τὸ
μυθευόμενον
Παλλάδιον,
ὅ
φασι
|
τὰς |
ἱερὰς
φυλάττειν
παρθένους
ἐν
ναῷ |
[1, 72] |
ἡγεμὼν
ὁ
αὐτός.
Ὁ
δὲ
|
τὰς |
ἱερείας
τὰς
ἐν
Ἄργει
καὶ |
[1, 40] |
τοῖς
γένεσι
τούτοις
ἡ
περὶ
|
τὰς |
ἱερουργίας
ἐπιμέλεια
ἀνάκειται,
ἀλλὰ
παῖδες |
[1, 1] |
δόξαν
ἐγκαταλιπόντες
τοῖς
ἀναλαμβάνουσιν
αὐτῶν
|
τὰς |
ἱστορίας,
ὅτι
τοιούτους
ἐζήλωσαν
αὐτοὶ |
[1, 77] |
ὑπομένοντος,
ἢ
καὶ
ταύτας
παραδέχεσθαι
|
τὰς |
ἱστορίας,
ὡς
ἀνακεκραμένης
τῆς
ἁπάσης |
[1, 68] |
ὀνομασίας
καὶ
τὰς
τελετὰς
αὐτοῖς
|
τὰς |
καὶ
εἰς
τόδε
χρόνου
γινομένας |
[1, 25] |
καὶ
πᾶσα
ἡ
προσεσπέριος
Ἰταλία
|
τὰς |
κατὰ
τὸ
ἔθνος
ὀνομασίας
ἀφαιρεθεῖσα |
[1, 49] |
Κρουσαῖοι
καλούμενοι
καὶ
παρέσχον
αὐτοῖς
|
τὰς |
καταγωγὰς
ἀσφαλεῖς.
μείναντες
δὲ
τὴν |
[1, 33] |
ἵπποι
καὶ
ὀρεῖς
καὶ
στέφονται
|
τὰς |
κεφαλὰς
ἄνθεσι.
Πολλὰ
δὲ
καὶ |
[1, 1] |
λόγους.
Οἱ
δὲ
προαιρούμενοι
μὲν
|
τὰς |
κρατίστας
ὑποθέσεις,
εἰκῆ
δὲ
καὶ |
[1, 73] |
ὥστε
διττὰς
εἶναι
τῆς
Ῥώμης
|
τὰς |
κτίσεις·
τὴν
μὲν
ὀλίγον
ὕστερον |
[1, 57] |
καλουμένους
Ῥοτόλους
καὶ
δυσημεροῦντι
κατὰ
|
τὰς |
μάχας
ἀγγέλλεται
τὰ
γινόμενα
ἐπὶ |
[1, 25] |
ἐκ
τοῦ
μετὰ
κινδύνων
πεποιῆσθαι
|
τὰς |
μελέτας
ἐν
ἔθνεσι
φιλοπολέμοις
ζῶντες |
[1, 9] |
δύο
Λῖρις
καὶ
Τέβερις·
οἳ
|
τὰς |
μὲν
ἀρχὰς
λαμβάνουσι
τῆς
ῥύσεως |
[1, 39] |
αὐτῷ
βουκολίδα
πολλὴν
καὶ
καλήν,
|
τὰς |
μὲν
βοῦς
ἀνῆκεν
εἰς
νομὴν, |
[1, 31] |
φωνῇ
Θεσπιῳδὸς
τῇ
νύμφῃ
τοὔνομα·
|
τὰς |
μὲν
γὰρ
ᾠδὰς
καλοῦσι
Ῥωμαῖοι |
[1, 20] |
τῆς
σφετέρας.
Καὶ
πόλεις
πολλὰς,
|
τὰς |
μὲν
οἰκουμένας
καὶ
πρότερον
ὑπὸ |
[1, 16] |
ἔκτισαν
ἄλλας
τέ
τινας
καὶ
|
τὰς |
μέχρι
τοῦδε
οἰκουμένας,
Ἀντεμνάτας
καὶ |
[1, 35] |
τῇ
δὲ
πατρίῳ
φωνῇ
κατὰ
|
τὰς |
μηνύσεις
τοῦ
ζῴου
καλούντων
τὸν |
[1, 17] |
τριχῇ,
τοῖς
ἡγεμόσι
ποιήσαντες
ὁμωνύμους
|
τὰς |
μοίρας,
Φθιῶτιν
καὶ
Ἀχαΐαν
καὶ |
[1, 37] |
τε
τὰ
κρημνώδη
χωρία
καὶ
|
τὰς |
νάπας
καὶ
τοὺς
ἀγεωργήτους
λόφους, |
[1, 72] |
τὴν
γῆν
ἰδόντας
ἀνελκῦσαί
τε
|
τὰς |
ναῦς
αὐτόθι
καὶ
διατρῖψαι
τὴν |
[1, 51] |
~Ἐκ
δὲ
Ἀμβρακίας
Ἀγχίσης
μὲν
|
τὰς |
ναῦς
ἔχων
παρὰ
γῆν
κομιζόμενος |
[1, 28] |
ποταμῷ
ἐν
τῷ
Ἰονίῳ
κόλπῳ
|
τὰς |
νῆας
καταλιπόντες
Κρότωνα
πόλιν
ἐν |
[1, 16] |
πόλεις
τισὶ
λάβοιεν
ὥστε
μηκέτι
|
τὰς |
οἰκείας
τροφὰς
ἅπασιν
εἶναι
διαρκεῖς, |
[1, 29] |
γενόμενον,
τὸ
δὴ
τοὺς
πρόσω
|
τὰς |
οἰκήσεις
ἀπ´
ἀλλήλων
ποιησαμένους
ὁμοεθνεῖς |
[1, 26] |
ὡς
ἕκαστοί
τισιν
ἔτυχον
ὁμοτέρμονας
|
τὰς |
οἰκήσεις
ἔχοντες,
καὶ
ἐν
τοῖς |
[1, 58] |
λαβεῖν,
αἳ
φυλάξουσιν
ἡμῖν
ἀδόλους
|
τὰς |
ὁμολογίας.
~Αἰνείου
δὲ
ἐπαινέσαντος
τὰ |
[1, 47] |
γῆς
καὶ
θαλάττης
ἀπιοῦσι
κατὰ
|
τὰς |
ὁμολογίας.
Δεξάμενος
δὲ
ταῦτα
Αἰνείας |
[1, 72] |
ἀφ´
ἑαυτῶν
θέσθαι
τοῖς
κτίσμασι
|
τὰς |
ὀνομασίας.
Διονύσιος
δὲ
ὁ
Χαλκιδεὺς |
[1, 28] |
ἦρξαν
ἐπ´
ἐκείνων
φησὶ
τεθῆναι
|
τὰς |
ὀνομασίας,
λέγων
ὧδε·
Ἀπὸ
Λυδοῦ |
[1, 63] |
Ἀχαιοὺς
καὶ
τὰς
πρεσβείας
ἐπιδέξασθαι
|
τὰς |
παρὰ
τῶν
ἀφεστηκότων
καὶ
τὰ |
[1, 2] |
τις
ἐπιστήσας
τὴν
διάνοιαν
ἐπὶ
|
τὰς |
παραδεδομένας
ἐκ
τοῦ
παρεληλυθότος
χρόνου |
[1, 5] |
συνῆλθον
καὶ
τίσι
τύχαις
χρησάμενοι
|
τὰς |
πατρίους
οἰκήσεις
ἐξέλιπον,
ἐν
ταύτῃ |
[1, 41] |
ἢ
πόλις
ὑβρίζουσα
καὶ
λωβωμένη
|
τὰς |
πέλας
ἢ
μοναὶ
ἀνθρώπων
ἀνημέρῳ |
[1, 5] |
ἀληθεῖς
ἱστορίας
χαριζόμενοι;
~Ταύτας
δὴ
|
τὰς |
πεπλανημένας,
ὥσπερ
ἔφην,
ὑπολήψεις
ἐξελέσθαι |
[1, 1] |
ἀξιοῦμεν
αὐτοσχεδίους
οὐδὲ
ῥᾳθύμους
εἶναι
|
τὰς |
περί
τε
πόλεων
ἐνδόξων
καὶ |
[1, 84] |
παίδων
τἀδελφῷ
πειθόμενον
ὄνομα
Φαυστίνῳ
|
τὰς |
περὶ
τὸν
Αὐεντῖνον
τρεφομένας
τοῦ |
[1, 59] |
δὲ
ταῦτα
καὶ
τέκνων
ὁμηρείαις
|
τὰς |
πίστεις
βεβαιώσαντες
κοινῇ
στρατεύουσιν
ἐπὶ |
[1, 26] |
ἐκλιπόντων
τὴν
χώραν
Πελασγῶν
κατασχόντες
|
τὰς |
πόλεις
ἄλλοι
τε
πολλοὶ
ἦσαν, |
[1, 16] |
ἢ
τοιόνδε
τι
πάθος
ἄλλο
|
τὰς |
πόλεις
κατασχὸν
εἴτε
ἄμεινον
εἴτε |
[1, 42] |
μέν
τινες
ἑκούσιοι
παρεδίδοσαν
αὐτῷ
|
τὰς |
πόλεις,
μάλιστα
δὲ
ὅσοι
ἀπὸ |
[1, 63] |
καὶ
διατρίβουσι
τὸν
δεύτερον
χειμῶνα
|
τὰς |
πόλεις
συνοικίζοντες
τοῖς
Ἐλύμοις
ἐν |
[1, 59] |
πίστεις
βεβαιώσαντες
κοινῇ
στρατεύουσιν
ἐπὶ
|
τὰς |
πόλεις
τῶν
Ῥοτόλων·
δι´
ὀλίγου |
[1, 8] |
ταῖς
ἱστορίαις
οὔθ´
ὁποῖον
οἱ
|
τὰς |
πολιτείας
αὐτὰς
ἐφ´
ἑαυτῶν
διηγησάμενοι |
[1, 41] |
πολλοὶ
τῶν
ἐν
ἱστορίας
σχήματι
|
τὰς |
πράξεις
αὐτοῦ
διηγησαμένων
ἐχρήσαντο,
τοιόςδε· |
[1, 40] |
καὶ
τὸ
γένος
αὐτοῦ
καὶ
|
τὰς |
πράξεις
διεξιόντος
ἔμαθον,
ἐνεχείριζον
αὐτῷ |
[1, 63] |
οἴομαι
διοικήσασθαι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
καὶ
|
τὰς |
πρεσβείας
ἐπιδέξασθαι
τὰς
παρὰ
τῶν |
[1, 2] |
Ῥωμαίων
ἡγεμονίαν
ἁπάσας
ὑπερβεβλημένην
ὄψεται
|
τὰς |
πρὸ
αὐτῆς
μνημονευομένας,
οὐ
μόνον |
[1, 2] |
μεγέθει
μὲν
ἀρχῆς
ἁπάσας
ὑπερεβάλετο
|
τὰς |
πρὸ
αὐτῆς,
χρόνον
δὲ
οὐδὲ |
[1, 29] |
αὐτὸν
τῆς
διαλέκτου
χαρακτῆρα
διὰ
|
τὰς |
πρὸς
τοὺς
πέλας
ὁμιλίας·
τὸ |
[1, 86] |
μὴ
φανείη
λέξειν.
Ὡς
δὲ
|
τὰς |
προσηκούσας
ἕδρας
ἔλαβον
ὀλίγον
ἐπισχὼν |
[1, 4] |
πόλεως
ἀδόξους
καὶ
πάνυ
ταπεινὰς
|
τὰς |
πρώτας
ἀφορμὰς
λαβούσης
καὶ
οὐκ |
[1, 6] |
ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοὺς
εἰληφότας
καλὰς
|
τὰς |
πρώτας
ἐκ
τοῦ
γένους
ἀφορμὰς |
[1, 46] |
μὲν
ἄκρας
μεθίεται,
ἀνοίξας
δὲ
|
τὰς |
πύλας
ἀπῄει
συντεταγμένους
ἔχων
τοὺς |
[1, 82] |
δὲ
πολεμίων
ἐφόδου
δέος,
καὶ
|
τὰς |
πύλας
οἱ
μάλιστα
πιστευόμενοι
πρὸς |
[1, 82] |
τὴν
πόλιν.
Διερχόμενον
δ´
αὐτὸν
|
τὰς |
πύλας
ταραχωδῶς
πάνυ
καὶ
περὶ |
[1, 31] |
καὶ
θεοφόρητον
ἀποφαίνουσιν,
οἱ
δὲ
|
τὰς |
Ῥωμαϊκὰς
συγγράψαντες
ἀρχαιολογίας
τῇ
πατρίῳ |
[1, 45] |
τάς
τε
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
|
τὰς |
Ῥωμαίων
τῶν
μάλιστα
πιστευομένων
ἱστορίας |
[1, 42] |
πόλεων
τέως
μὲν
ἐπάγεσθαι
κατὰ
|
τὰς |
στρατείας,
ἐπεὶ
δὲ
προθύμως
τοὺς |
[1, 68] |
τὰς
ἰδίους
αὐτῶν
ὀνομασίας
καὶ
|
τὰς |
τελετὰς
αὐτοῖς
τὰς
καὶ
εἰς |
[1, 68] |
τῶν
μεγάλων
θεῶν
διδαχθεῖσαν
αὐτῶν
|
τὰς |
τελετάς.
Ἐπειδὴ
δὲ
τὴν
ἐπομβρίαν |
[1, 68] |
μὲν
ἱερὰ
τῶν
θεῶν
καὶ
|
τὰς |
τελετὰς
τοῖς
ὑπομείνασιν
ἐν
τῇ |
[1, 40] |
ἐνόμισαν,
ὅπως
ἀθανάτους
αὐτῷ
διαφυλάττωσι
|
τὰς |
τιμὰς,
θύοντες
μὲν
ἄζυγα
δάμαλιν |
[1, 78] |
ῥεῖθρον·
νῦν
μέντοι
ζώσας
κατορύττεσθαι
|
τὰς |
τοιαύτας
ὁ
τῶν
ἱερῶν
ἀγορεύει |
[1, 55] |
χωρίον
ἔλθωσιν,
ἐν
ᾧ
κατέδονται
|
τὰς |
τραπέζας·
ὅταν
δὲ
τοῦτο
μάθωσι |
[1, 61] |
ἀνὰ
τὰ
ὄρη
γλίσχρως
ποριζόμενοι
|
τὰς |
τροφάς)
συμφρονήσαντες
ὡς
οὐχ
ἱκανὴ |
[1, 52] |
ναυσὶν,
ἃς
Ἀχιλλεὺς
ἔχων
ὅτε
|
τὰς |
Τρωάδας
ἐληίζετο
πόλεις
ἕρμασιν
ὑφάλοις |
[1, 54] |
καὶ
μάλιστα
τῶν
μὲν
ἐπιφανεῖς
|
τὰς |
τύχας,
πλάνητας
δὲ
τοὺς
βίους |
[1, 68] |
καταλιπεῖν·
τὰ
δὲ
Παλλάδια
καὶ
|
τὰς |
τῶν
θεῶν
εἰκόνας
κατασκευασάμενον
ἀγαγέσθαι |
[1, 23] |
τόκους
διεφθείρετο
ἔστιν
ἃ
καὶ
|
τὰς |
φερούσας
συνδιαλυμηνάμενα.
Εἰ
δέ
τι |
[1, 88] |
γενέσθαι
κελεύσας
ἐξάγει
τὸν
λεὼν
|
τὰς |
φλόγας
ὑπερθρώσκοντα
τῆς
ὁσιώσεως
τῶν |
[1, 46] |
ἐπιπόνους
διηρτημένων
τειχομαχίᾳ
τῶν
πολεμίων
|
τὰς |
φυγάς.
Νεοπτολέμου
δὲ
σὺν
τοῖς |
[1, 78] |
ῥᾳδιουργεῖν
φανήσεται.
Παρεδίδου
δὲ
καὶ
|
τὰς |
φυλαττούσας
τὴν
κόρην
καὶ
ἐλέγχων |
[1, 32] |
θύουσιν
ἐν
μηνὶ
Φεβρουαρίῳ
μετὰ
|
τὰς |
χειμερίους
τροπάς,
οὐδὲν
τῶν
τότε |
[1, 84] |
μὲν
ὀθνεῖα
δέδωκε
τοῖς
φυλάττουσι
|
τὰς |
ὠδῖνας
ἀποφέρειν
εἴτε
χρημάτων
τὸ |