Livre, Chap. |
[1, 48] |
οἶκον.
σύγκειται
δὲ
αὐτῷ
ὁ
|
λόγος |
ἀρξαμένῳ
ἀπὸ
τῆς
Ἀχιλλέως
ταφῆς |
[1, 23] |
(περὶ
ὧν
πολὺς
ἂν
εἴη
|
λόγος, |
εἰ
βουλοίμην
τὴν
ἀκρίβειαν
γράφειν) |
[1, 24] |
δὲ
ἐξ
ἐπιβουλῆς
συγκεῖσθαι
ὁ
|
λόγος· |
εἰσηγησαμένου
δέ
τινος
τὴν
γνώμην, |
[1, 36] |
γῆς
ὡς
ὁ
παλαιὸς
ἔχει
|
λόγος, |
εἴτ´
ἄλλως
πως,
οὐκ
ἂν |
[1, 25] |
τοῦ
Πελασγικοῦ
ἔθνους
ὅδε
ὁ
|
λόγος· |
Ἔνι
δέ
τι
καὶ
Χαλκιδικὸν, |
[1, 54] |
αὖθις
λεχθήσεται,
καθότι
ἂν
ὁ
|
λόγος |
ἐφ´
ἑκάστου
καιροῦ
δηλωθῆναι
ἀπαιτῇ. |
[1, 55] |
εἴτε
τῶν
Αἰνείου
παίδων,
ὡς
|
λόγος |
ἔχει,
εἴτε
τῶν
ὁμοσκήνων,
Ἀλλ´ |
[1, 77] |
θεοῖς
ἐπιμιγνύμενον,
ἐξ
οὗ
ὁ
|
λόγος |
ἔχει
τὸ
μυθευόμενον
ἡρώων
φῦναι |
[1, 62] |
ᾖ
ἔρημος.
~Ἀπαιτεῖ
δὲ
ὁ
|
λόγος |
καὶ
τὸν
Αἰνείαν
ἐξ
ὧν |
[1, 45] |
δὲ
διαπεφώνηται
ὁ
περὶ
αὐτοῦ
|
λόγος, |
μὴ
παρέργως
διελθεῖν
τάς
τε |
[1, 2] |
τῶν
πράξεων,
ἃς
οὔπω
κεκόσμηκε
|
λόγος |
οὐδεὶς
ἀξίως,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ |
[1, 13] |
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
βασιλευσάντων
ὅδε
ὁ
|
λόγος· |
Πελασγοῦ
καὶ
Δηιανείρης
γίνεται
Λυκάων· |
[1, 61] |
δι´
ὀλίγων.
Ἔχει
δὲ
ὁ
|
λόγος |
περὶ
αὐτῶν
ὧδε·
Ἄτλας
γίνεται |
[1, 58] |
δ´
ἐπαληθεύεται
ὑμῖν
ὅδ´
ὁ
|
λόγος |
πίστεις
τούτων
ἀξιῶ
δοῦναι
καὶ |
[1, 11] |
εἰ
δ´
ἐστὶν
ὁ
τούτων
|
λόγος |
ὑγιής,
οὐκ
ἂν
ἑτέρου
τινὸς |
[1, 40] |
θεός.
ὁ
μὲν
οὖν
μυθικὸς
|
λόγος |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τοιόςδε
παραδέδοται.
~Ὁ |
[1, 36] |
~Ἔστι
δέ
τις
καὶ
ἕτερος
|
λόγος |
ὑπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων
μυθολογούμενος,
ὡς |
[1, 39] |
μυθικὸς
περὶ
τῆς
παρουσίας
αὐτοῦ
|
λόγος |
ὧδ´
ἔχει·
ὡς
δὴ
κελευσθεὶς |
[1, 28] |
δὲ
αὐτῷ
ἐν
Φορωνίδι
ὁ
|
λόγος |
ὧδε·
Τοῦ
Πελασγοῦ
τοῦ
βασιλέος |