HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὅτῳ 5
ου 1
Οὐ 8
οὐ 91
οὗ 25
Οὐαλέριος 1
Οὐαλερίου 1

Fréquences [« »]
84 δὴ
90 τῇ
90 ὑπὸ
91 οὐ
92 ἦν
106 κατὰ
114 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

οὐ

Livre, Chap.

[1, 3]   χρόνος τε αὐτῇ τοῦ κράτους οὐ βραχύς, ἀλλ´ ὅσος οὐδεμιᾷ τῶν

[1, 1]   ὑπὲρ τῆς προαιρέσεως ἔπαινον κομίζονται· οὐ γὰρ ἀξιοῦμεν αὐτοσχεδίους οὐδὲ ῥᾳθύμους

[1, 24]   ὅλα ἐξηλείφθη μέρους αὐτῶν μεθισταμένου· οὐ γὰρ ἐδικαίουν οἱ προσήκοντες τοῖς

[1, 79]   ἐδύνατο πλείστους τῶν ἀγχοῦ νεμόντων (οὐ γὰρ ἐπιστεύετο λέγων) ἄγει τοὖργον

[1, 22]   τοὺς Σικελούς. ~Οἱ δὲ Σικελοὶ (οὐ γὰρ ἔτι ἀντέχειν οἷοί τε

[1, 10]   αὐτοῖς ἐστι γῆ πατρίς, ἄδηλον· οὐ γὰρ ἔτι λέγεται περὶ αὐτῶν

[1, 79]   κορυφῆς ἐπὶ τὸ προσεχέστατον ὕδωρ, (οὐ γὰρ ἔτι προσωτέρω χωρεῖν οἷοίτε

[1, 79]   καθ´ ἓν γενέσθαι παραλαβών. κἀκεῖνοι οὐ δέχονται αὐτόν, ἀλλὰ φεύγουσιν ὑπαγόμενοι

[1, 22]   δὲ ὁ Συρακούσιος χρόνον μὲν οὐ δηλοῖ τῆς διαβάσεως, Σικελοὺς δὲ

[1, 4]   οὐδὲ τούτους ἐλευθέρους οἰκιστὰς εὐχομένης, οὐ δι´ εὐσέβειαν δὲ καὶ δικαιοσύνην

[1, 47]   ἐν τούτοις ὑπομένοντες τοῖς χωρίοις οὐ διὰ μακροῦ πάλιν ἐπὶ τὰ

[1, 53]   εἰδέναι τοὺς ἄνδρας, ὡς δὴ οὐ δυνατὸν ἐν Ἰταλίᾳ οἰκοῦντας βασιλεύειν

[1, 67]   δὲ ὅσα μὲν ὁρᾶν ἅπασιν οὐ θέμις οὔτε παρὰ τῶν ὁρώντων

[1, 51]   σὺν Αἰνείᾳ ποιησάμενοι τὴν ἀπόβασιν οὐ καθ´ ἓν χωρίον τῆς Ἰταλίας,

[1, 48]   ἄλλοις τισὶ περὶ τῶν αὐτῶν οὐ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντες λόγοι, οὓς

[1, 36]   δόξαν ἐστὶν Ἰταλία. Καίτοι με οὐ λέληθεν ὅτι πολλοῖς οὐ πιστὰ

[1, 84]   τὰ παιδία καὶ μαστοὺς ἐπισχοῦσαν οὐ λύκαιναν εἶναί φασιν, ἀλλ´ ὥσπερ

[1, 20]   πρὸς φιλίαν δέξασθαι σφᾶς συνοίκους οὐ λυπηροὺς ἐσομένους, ἐπεὶ καὶ τὸ

[1, 84]   τῶν τρεφόντων εἰς Γαβίους πόλιν οὐ μακρὰν ἀπὸ τοῦ Παλλαντίου κειμένην,

[1, 14]   Ῥεατίνῃ γῇ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν οὐ μακρὰν, ὡς Οὐάρρων Τερέντιος ἐν

[1, 44]   καθ´ ἑαυτοὺς, χρόνῳ δ´ ὕστερον οὐ μακρῷ δίαιτάν τε καὶ νόμους

[1, 2]   καὶ μεγαλοπρεπῆ καὶ πολλοῖς ὠφέλιμον οὐ μακρῶν οἶμαι δεήσειν λόγων τοῖς

[1, 79]   τὸ θηρίον. Ἡ δὲ λύκαινα οὐ μάλα ἀγριαίνουσα τῶν ἀνθρώπων τῇ

[1, 41]   Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν, ἔνθ´ οὐ μάχης, σάφ´ οἶδα, καὶ θοῦρός

[1, 64]   τούτου τελευτήσαντι. ἔστι δὲ χωμάτιον οὐ μέγα καὶ περὶ αὐτὸ δένδρα

[1, 15]   βουτόμῳ προσεμφερὴς καὶ θάμνοι τινὲς οὐ μεγάλοι, πρᾶγμα κρεῖττον λόγου τοῖς

[1, 68]   ἐπίτομον ὁδὸν ὑπεροχῇ σκοτεινὸς ἱδρυμένος οὐ μέγας. λέγεται δὲ κατὰ τὴν

[1, 86]   ὑπ´ αὐτοῦ, τῆς τε ἀποικίας οὐ μεθήσεσθαι αὐτῷ φησιν. ~Ἀνίσταται δὴ

[1, 30]   πείθομαι τῶν Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς. οὐ μὲν δὴ οὐδὲ Λυδῶν τοὺς

[1, 49]   μὲν ἀφικέσθαι τὸν Αἰνείαν μυθολογοῦσιν, οὐ μέντοι τήν γε τελευτὴν αὐτῷ

[1, 2]   ὄψεται τὰς πρὸ αὐτῆς μνημονευομένας, οὐ μόνον κατὰ τὸ μέγεθος τῆς

[1, 3]   κατοικεῖται, πάσης δὲ κρατεῖ θαλάσσης, οὐ μόνον τῆς ἐντὸς Ἡρακλείων στηλῶν,

[1, 36]   ἑτέραν κρίνεσθαι τοσαύτην τὸ μέγεθος, οὐ μόνον τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ καὶ

[1, 41]   γενήσοιτο. Ἀφίκετο δὲ εἰς Ἰταλίαν οὐ μονόστολος οὐδὲ ἀγέλην βοῶν ἐπαγόμενος·

[1, 90]   ἕτεροί τινες τῶν ἀποικησάντων διασώζοντες, οὐ νῦν πρῶτον ἀρξάμενοι πρὸς φιλίαν

[1, 36]   ἅπασι δαψιλὴς ὁπόσοις ὧραι φύουσιν οὐ παρ´ ἄλλοις μᾶλλον ἢ παρὰ

[1, 29]   κοινοῦ δὲ ἄμφω μετειληφέναι γένους οὐ πείθομαι, πολλοῖς τε ἄλλοις καὶ

[1, 23]   οἷς ἐγὼ νῦν, πλὴν ὅσον οὐ Πελασγοὺς καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ

[1, 80]   ἐνενέμηντο καὶ ἐκ διαστήματος ἔθεον) οὐ περιμείναντες τοὺς λοιποὺς ὁρμῶσιν ἐπὶ

[1, 82]   πρὸς Ἀμόλιον. Δεδοικὼς γὰρ μὴ οὐ πιστὰ δόξῃ τῷ Νεμέτορι λέγειν

[1, 36]   με οὐ λέληθεν ὅτι πολλοῖς οὐ πιστὰ δόξω λέγειν, ἐνθυμουμένοις Αἴγυπτόν

[1, 15]   διάμετρον, ὑπερανέστηκε δὲ τοῦ νάματος οὐ πλεῖον ἢ ποδιαῖον ὕψος· ἀνίδρυτος

[1, 2]   δὲ καὶ τοῖς Εὐρωπαίοις ἔθνεσιν οὐ πολλὰ ὑπηγάγοντο, χρόνον τε οὐ

[1, 4]   καὶ οὐκ ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς, οὐ πολλαῖς δὲ γενεαῖς πρότερον εἰς

[1, 52]   πνεύματος οὐρίου λαβόμενοι καὶ ἅμα οὐ πολλῇ ἀποσκευῇ βαρυνόμενοι δι´ ὀλίγου

[1, 2]   ὅτι μὴ τῆς πρὸς Αἰγύπτῳ οὐ πολλῆς οὔσης ἐκράτησεν, οὔτε τὴν

[1, 22]   τοῦ τριγώνου σχήματος. Ἦσαν δὲ οὐ πολλοὶ ἐν μεγάλῃ αὐτῇ οἰκήτορες,

[1, 70]   ἐν τῇ νάπῃ κατασκευάσας οἴκησιν οὐ πολλοῖς γνώριμον καὶ τὸ παιδίον

[1, 83]   τὴν εἴσοδον ἀθρόᾳ ὁρμῇ πάντες οὐ πολλοῖς ὁπλίταις φρουρουμένην ἀποσφάττουσιν εὐπετῶς

[1, 2]   οὐ πολλὰ ὑπηγάγοντο, χρόνον τε οὐ πολλῷ πλείονα διακοσίων ἐτῶν ἔμειναν

[1, 22]   δ´ αὐτὴν Σικανοὶ, γένος Ἰβηρικόν, οὐ πολλῷ πρότερον ἐνοικισάμενοι Λίγυας φεύγοντες,

[1, 82]   Τοῖς δὲ βουλομένοις τε καὶ οὐ πολλῶν ἵνα πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοις

[1, 79]   ἀπῄει. Καὶ ἦν γάρ τις οὐ πολὺ ἀπέχων ἐκεῖθεν ἱερὸς χῶρος

[1, 86]   τοὺς ὄρνιθας περιχαρὴς ἐγένετο, μετ´ οὐ πολὺ δὲ οἱ παρὰ τοῦ

[1, 61]   συχνῆς τε καὶ ἀγαθῆς καὶ οὐ πολὺ τὸ ἐπιχώριον ἐχούσης γένος

[1, 61]   Ῥήνης ὀνομαζομένης. Ἐκεῖ δὲ χρόνον οὐ πολὺν διατρίψαντες, ὡς οὐκ εὐμαρὴς

[1, 47]   ᾤκησεν Ἀσκάνιος αὐτόθι χρόνον τινὰ οὐ πολύν. Ἐλθόντων δὲ ὡς αὐτὸν

[1, 2]   καὶ μείζονα δυναστείαν περιβαλομένη χρόνον οὐ πολὺν κατέσχεν, ἀλλ´ ἐπὶ τῆς

[1, 31]   μυθολογούμενα τοιάδε ἐστί. ~Μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον στόλος ἄλλος Ἑλληνικὸς

[1, 23]   καὶ τὴν ἄλλην εὐτυχίαν, ἧς οὐ πολὺν ὤναντο χρόνον· ἀλλ´ ἡνίκα

[1, 26]   διαφυλάξασα τὸ παλαιὸν σχῆμα χρόνος οὐ πολὺς ἐξ οὗ τήν τε

[1, 81]   τῷ δράσαντι δεινὰ τὸ ἀντιπαθεῖν οὐ πρὸς ἄλλου τινὸς μᾶλλον ἢ

[1, 81]   καὶ παρὰ τὰ δεινὰ διέσωσεν οὐ πρὸς οἶκτον οὐδὲ λιπαρήσεις, ὡς

[1, 68]   ἐν Ῥώμῃ δείκνυται τῆς ἀγορᾶς οὐ πρόσω κατὰ τὴν ἐπὶ Καρίνας

[1, 15]   πρὸς ὄρει κειμένη· ἧς ἐστιν οὐ πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα

[1, 32]   Αὐεντίνῳ λεγομένῳ τῆς Τριδύμου πύλης οὐ πρόσω· Πάλλαντι δὲ οὐδὲν οἶδα

[1, 21]   ἦν δὲ ἀγορᾶς Ποπιλίας καλουμένης οὐ πρόσω. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα

[1, 50]   δὲ Κυθήρων ποιούμενοι τὸν πλοῦν οὐ πρόσω τῆς Πελοποννήσου τελευτήσαντα τῶν

[1, 82]   ὃς ἐδόκει ὑπηρετήσειν καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆς πόλεως ὄντι Ῥωμύλῳ

[1, 56]   καθιεροῦσθαι ὗς ἐγκύμων οὖσα καὶ οὐ πρόσω τόκου καταρχομένων αὐτῆς τῶν

[1, 64]   ἤχθετο. Μάχης δὲ γενομένης καρτερᾶς οὐ πρόσω τοῦ Λαουϊνίου καὶ πολλῶν

[1, 85]   χωρίον ἐπιτήδειον ὑποδέξασθαι πόλιν λόφος οὐ πρόσω τοῦ Τεβέριος κείμενος, ἀπέχων

[1, 78]   μὴ λάθῃ τεκοῦσα (ἦν δὲ οὐ πρόσω τοῦ τόκου) φυλακὴν ἐποιεῖτο

[1, 45]   ἐπὶ τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει κείμενον, οὐ πρόσω τῶν ἐκβολῶν τοῦ Τεβέριος·

[1, 41]   περὶ τοῦ Λιγυστικοῦ πολέμου ὡς οὐ ῥᾴδιος ὁ ἀγὼν ἔσται διηγούμενος.

[1, 86]   δι´ αἰσχύνης ἔχοντες τὴν ἀπάτην οὐ σπουδῇ ἐχώρουν, τῷ Ῥώμῳ γῦπες

[1, 71]   εἴκοσι καὶ τρία. ἔπειτα Ἀμόλιος οὐ σὺν δίκῃ τὴν βασιλείαν κατασχὼν

[1, 65]   μάλα τῶν πολεμίων σφίσιν ἐπιθησομένων οὐ σὺν κόσμῳ οὐδὲ κατὰ τέλη

[1, 58]   τὰ πεπραγμένα λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντας ὡς οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ´ ὑπ´ ἀνάγκης

[1, 79]   ἀξίωσιν μορφῆς καὶ φρονήματος ὄγκον οὐ συοφορβοῖς καὶ βουκόλοις ἐοικότες, ἀλλ´

[1, 58]   φιλίαν τῶν δοθησομένων μεθέξοντες, ἀλλ´ οὐ τὴν ἐμὴν δυναστείαν ἀφαιρησόμενοι πρὸς

[1, 58]   μὲν Τρῶές ἐσμεν, πόλεως δὲ οὐ τῆς ἀφανεστάτης ἐν Ἕλλησιν ἐγενόμεθα·

[1, 42]   Ἡρακλέους ἐν Ἰταλίᾳ γεγενῆσθαι, καὶ οὐ τῆς παρόδου χάριν, ᾗ σεμνὸν

[1, 85]   ἔνθα ἔμελλον ἱδρύσειν τὴν πόλιν οὐ τὸ αὐτὸ ᾑρεῖτο ἑκάτερος. Ῥωμύλου

[1, 53]   Τρωσίν, οἱ δ´ ἕτερον Αἰνείαν, οὐ τὸν ἐξ Ἀφροδίτης καὶ Ἀγχίσου

[1, 5]   δυναστείας μέγεθος ἀγνοοῦνται πρὸς Ἑλλήνων, οὐ τυχόντες ἀξιολόγου συγγραφέως· οὐδεμία γὰρ

[1, 73]   ἐλθεῖν εἰς Ἰταλίαν. Ταῦτα δὲ οὐ τῶν ἐπιτυχόντων τις οὐδὲ νέων

[1, 29]   ἄμφω ταῦτ´ ἐνομίσθη, κλήσει διαλλάττον οὐ φύσει) καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν

[1, 87]   Ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν πολέμιον οὐ χαλεπῶς ἄν τις ἡμῶν ἀμύναιτο,

[1, 87]   βουλόμενον, Ἀλλὰ τοῦτό γ´, εἰπεῖν, οὐ χαλεπῶς ἄν τις ὑμῖν ὑπερβαίη

[1, 25]   παντὸς κινδυνεύματος αὐτοῖς ἐγίνετο, ὥστε οὐ χαλεπῶς ὅπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. Ἐκαλοῦντο

Livre, Chap.
[1, 3]	χρόνος τε αὐτῇ τοῦ κράτους	οὐ	βραχύς, ἀλλ´ ὅσος οὐδεμιᾷ τῶν
[1, 1]	ὑπὲρ τῆς προαιρέσεως ἔπαινον κομίζονται·	οὐ	γὰρ ἀξιοῦμεν αὐτοσχεδίους οὐδὲ ῥᾳθύμους
[1, 24]	ὅλα ἐξηλείφθη μέρους αὐτῶν μεθισταμένου·	οὐ	γὰρ ἐδικαίουν οἱ προσήκοντες τοῖς
[1, 79]	ἐδύνατο πλείστους τῶν ἀγχοῦ νεμόντων	(οὐ	γὰρ ἐπιστεύετο λέγων) ἄγει τοὖργον
[1, 22]	τοὺς Σικελούς. ~Οἱ δὲ Σικελοὶ	(οὐ	γὰρ ἔτι ἀντέχειν οἷοί τε
[1, 10]	αὐτοῖς ἐστι γῆ πατρίς, ἄδηλον·	οὐ	γὰρ ἔτι λέγεται περὶ αὐτῶν
[1, 79]	κορυφῆς ἐπὶ τὸ προσεχέστατον ὕδωρ,	(οὐ	γὰρ ἔτι προσωτέρω χωρεῖν οἷοίτε
[1, 79]	καθ´ ἓν γενέσθαι παραλαβών. κἀκεῖνοι	οὐ	δέχονται αὐτόν, ἀλλὰ φεύγουσιν ὑπαγόμενοι
[1, 22]	δὲ ὁ Συρακούσιος χρόνον μὲν	οὐ	δηλοῖ τῆς διαβάσεως, Σικελοὺς δὲ
[1, 4]	οὐδὲ τούτους ἐλευθέρους οἰκιστὰς εὐχομένης,	οὐ	δι´ εὐσέβειαν δὲ καὶ δικαιοσύνην
[1, 47]	ἐν τούτοις ὑπομένοντες τοῖς χωρίοις	οὐ	διὰ μακροῦ πάλιν ἐπὶ τὰ
[1, 53]	εἰδέναι τοὺς ἄνδρας, ὡς δὴ	οὐ	δυνατὸν ἐν Ἰταλίᾳ οἰκοῦντας βασιλεύειν
[1, 67]	δὲ ὅσα μὲν ὁρᾶν ἅπασιν	οὐ	θέμις οὔτε παρὰ τῶν ὁρώντων
[1, 51]	σὺν Αἰνείᾳ ποιησάμενοι τὴν ἀπόβασιν	οὐ	καθ´ ἓν χωρίον τῆς Ἰταλίας,
[1, 48]	ἄλλοις τισὶ περὶ τῶν αὐτῶν	οὐ	κατὰ ταὐτὰ ἔχοντες λόγοι, οὓς
[1, 36]	δόξαν ἐστὶν Ἰταλία. Καίτοι με	οὐ	λέληθεν ὅτι πολλοῖς οὐ πιστὰ
[1, 84]	τὰ παιδία καὶ μαστοὺς ἐπισχοῦσαν	οὐ	λύκαιναν εἶναί φασιν, ἀλλ´ ὥσπερ
[1, 20]	πρὸς φιλίαν δέξασθαι σφᾶς συνοίκους	οὐ	λυπηροὺς ἐσομένους, ἐπεὶ καὶ τὸ
[1, 84]	τῶν τρεφόντων εἰς Γαβίους πόλιν	οὐ	μακρὰν ἀπὸ τοῦ Παλλαντίου κειμένην,
[1, 14]	Ῥεατίνῃ γῇ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν	οὐ	μακρὰν, ὡς Οὐάρρων Τερέντιος ἐν
[1, 44]	καθ´ ἑαυτοὺς, χρόνῳ δ´ ὕστερον	οὐ	μακρῷ δίαιτάν τε καὶ νόμους
[1, 2]	καὶ μεγαλοπρεπῆ καὶ πολλοῖς ὠφέλιμον	οὐ	μακρῶν οἶμαι δεήσειν λόγων τοῖς
[1, 79]	τὸ θηρίον. Ἡ δὲ λύκαινα	οὐ	μάλα ἀγριαίνουσα τῶν ἀνθρώπων τῇ
[1, 41]	Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν, ἔνθ´	οὐ	μάχης, σάφ´ οἶδα, καὶ θοῦρός
[1, 64]	τούτου τελευτήσαντι. ἔστι δὲ χωμάτιον	οὐ	μέγα καὶ περὶ αὐτὸ δένδρα
[1, 15]	βουτόμῳ προσεμφερὴς καὶ θάμνοι τινὲς	οὐ	μεγάλοι, πρᾶγμα κρεῖττον λόγου τοῖς
[1, 68]	ἐπίτομον ὁδὸν ὑπεροχῇ σκοτεινὸς ἱδρυμένος	οὐ	μέγας. λέγεται δὲ κατὰ τὴν
[1, 86]	ὑπ´ αὐτοῦ, τῆς τε ἀποικίας	οὐ	μεθήσεσθαι αὐτῷ φησιν. ~Ἀνίσταται δὴ
[1, 30]	πείθομαι τῶν Τυρρηνῶν τοὺς Πελασγούς.	οὐ	μὲν δὴ οὐδὲ Λυδῶν τοὺς
[1, 49]	μὲν ἀφικέσθαι τὸν Αἰνείαν μυθολογοῦσιν,	οὐ	μέντοι τήν γε τελευτὴν αὐτῷ
[1, 2]	ὄψεται τὰς πρὸ αὐτῆς μνημονευομένας,	οὐ	μόνον κατὰ τὸ μέγεθος τῆς
[1, 3]	κατοικεῖται, πάσης δὲ κρατεῖ θαλάσσης,	οὐ	μόνον τῆς ἐντὸς Ἡρακλείων στηλῶν,
[1, 36]	ἑτέραν κρίνεσθαι τοσαύτην τὸ μέγεθος,	οὐ	μόνον τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ καὶ
[1, 41]	γενήσοιτο. Ἀφίκετο δὲ εἰς Ἰταλίαν	οὐ	μονόστολος οὐδὲ ἀγέλην βοῶν ἐπαγόμενος·
[1, 90]	ἕτεροί τινες τῶν ἀποικησάντων διασώζοντες,	οὐ	νῦν πρῶτον ἀρξάμενοι πρὸς φιλίαν
[1, 36]	ἅπασι δαψιλὴς ὁπόσοις ὧραι φύουσιν	οὐ	παρ´ ἄλλοις μᾶλλον ἢ παρὰ
[1, 29]	κοινοῦ δὲ ἄμφω μετειληφέναι γένους	οὐ	πείθομαι, πολλοῖς τε ἄλλοις καὶ
[1, 23]	οἷς ἐγὼ νῦν, πλὴν ὅσον	οὐ	Πελασγοὺς καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ
[1, 80]	ἐνενέμηντο καὶ ἐκ διαστήματος ἔθεον)	οὐ	περιμείναντες τοὺς λοιποὺς ὁρμῶσιν ἐπὶ
[1, 82]	πρὸς Ἀμόλιον. Δεδοικὼς γὰρ μὴ	οὐ	πιστὰ δόξῃ τῷ Νεμέτορι λέγειν
[1, 36]	με οὐ λέληθεν ὅτι πολλοῖς	οὐ	πιστὰ δόξω λέγειν, ἐνθυμουμένοις Αἴγυπτόν
[1, 15]	διάμετρον, ὑπερανέστηκε δὲ τοῦ νάματος	οὐ	πλεῖον ἢ ποδιαῖον ὕψος· ἀνίδρυτος
[1, 2]	δὲ καὶ τοῖς Εὐρωπαίοις ἔθνεσιν	οὐ	πολλὰ ὑπηγάγοντο, χρόνον τε οὐ
[1, 4]	καὶ οὐκ ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς,	οὐ	πολλαῖς δὲ γενεαῖς πρότερον εἰς
[1, 52]	πνεύματος οὐρίου λαβόμενοι καὶ ἅμα	οὐ	πολλῇ ἀποσκευῇ βαρυνόμενοι δι´ ὀλίγου
[1, 2]	ὅτι μὴ τῆς πρὸς Αἰγύπτῳ	οὐ	πολλῆς οὔσης ἐκράτησεν, οὔτε τὴν
[1, 22]	τοῦ τριγώνου σχήματος. Ἦσαν δὲ	οὐ	πολλοὶ ἐν μεγάλῃ αὐτῇ οἰκήτορες,
[1, 70]	ἐν τῇ νάπῃ κατασκευάσας οἴκησιν	οὐ	πολλοῖς γνώριμον καὶ τὸ παιδίον
[1, 83]	τὴν εἴσοδον ἀθρόᾳ ὁρμῇ πάντες	οὐ	πολλοῖς ὁπλίταις φρουρουμένην ἀποσφάττουσιν εὐπετῶς
[1, 2]	οὐ πολλὰ ὑπηγάγοντο, χρόνον τε	οὐ	πολλῷ πλείονα διακοσίων ἐτῶν ἔμειναν
[1, 22]	δ´ αὐτὴν Σικανοὶ, γένος Ἰβηρικόν,	οὐ	πολλῷ πρότερον ἐνοικισάμενοι Λίγυας φεύγοντες,
[1, 82]	Τοῖς δὲ βουλομένοις τε καὶ	οὐ	πολλῶν ἵνα πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοις
[1, 79]	ἀπῄει. Καὶ ἦν γάρ τις	οὐ	πολὺ ἀπέχων ἐκεῖθεν ἱερὸς χῶρος
[1, 86]	τοὺς ὄρνιθας περιχαρὴς ἐγένετο, μετ´	οὐ	πολὺ δὲ οἱ παρὰ τοῦ
[1, 61]	συχνῆς τε καὶ ἀγαθῆς καὶ	οὐ	πολὺ τὸ ἐπιχώριον ἐχούσης γένος
[1, 61]	Ῥήνης ὀνομαζομένης. Ἐκεῖ δὲ χρόνον	οὐ	πολὺν διατρίψαντες, ὡς οὐκ εὐμαρὴς
[1, 47]	ᾤκησεν Ἀσκάνιος αὐτόθι χρόνον τινὰ	οὐ	πολύν. Ἐλθόντων δὲ ὡς αὐτὸν
[1, 2]	καὶ μείζονα δυναστείαν περιβαλομένη χρόνον	οὐ	πολὺν κατέσχεν, ἀλλ´ ἐπὶ τῆς
[1, 31]	μυθολογούμενα τοιάδε ἐστί. ~Μετὰ δὲ	οὐ	πολὺν χρόνον στόλος ἄλλος Ἑλληνικὸς
[1, 23]	καὶ τὴν ἄλλην εὐτυχίαν, ἧς	οὐ	πολὺν ὤναντο χρόνον· ἀλλ´ ἡνίκα
[1, 26]	διαφυλάξασα τὸ παλαιὸν σχῆμα χρόνος	οὐ	πολὺς ἐξ οὗ τήν τε
[1, 81]	τῷ δράσαντι δεινὰ τὸ ἀντιπαθεῖν	οὐ	πρὸς ἄλλου τινὸς μᾶλλον ἢ
[1, 81]	καὶ παρὰ τὰ δεινὰ διέσωσεν	οὐ	πρὸς οἶκτον οὐδὲ λιπαρήσεις, ὡς
[1, 68]	ἐν Ῥώμῃ δείκνυται τῆς ἀγορᾶς	οὐ	πρόσω κατὰ τὴν ἐπὶ Καρίνας
[1, 15]	πρὸς ὄρει κειμένη· ἧς ἐστιν	οὐ	πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα
[1, 32]	Αὐεντίνῳ λεγομένῳ τῆς Τριδύμου πύλης	οὐ	πρόσω· Πάλλαντι δὲ οὐδὲν οἶδα
[1, 21]	ἦν δὲ ἀγορᾶς Ποπιλίας καλουμένης	οὐ	πρόσω. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα
[1, 50]	δὲ Κυθήρων ποιούμενοι τὸν πλοῦν	οὐ	πρόσω τῆς Πελοποννήσου τελευτήσαντα τῶν
[1, 82]	ὃς ἐδόκει ὑπηρετήσειν καὶ περιτυχὼν	οὐ	πρόσω τῆς πόλεως ὄντι Ῥωμύλῳ
[1, 56]	καθιεροῦσθαι ὗς ἐγκύμων οὖσα καὶ	οὐ	πρόσω τόκου καταρχομένων αὐτῆς τῶν
[1, 64]	ἤχθετο. Μάχης δὲ γενομένης καρτερᾶς	οὐ	πρόσω τοῦ Λαουϊνίου καὶ πολλῶν
[1, 85]	χωρίον ἐπιτήδειον ὑποδέξασθαι πόλιν λόφος	οὐ	πρόσω τοῦ Τεβέριος κείμενος, ἀπέχων
[1, 78]	μὴ λάθῃ τεκοῦσα (ἦν δὲ	οὐ	πρόσω τοῦ τόκου) φυλακὴν ἐποιεῖτο
[1, 45]	ἐπὶ τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει κείμενον,	οὐ	πρόσω τῶν ἐκβολῶν τοῦ Τεβέριος·
[1, 41]	περὶ τοῦ Λιγυστικοῦ πολέμου ὡς	οὐ	ῥᾴδιος ὁ ἀγὼν ἔσται διηγούμενος.
[1, 86]	δι´ αἰσχύνης ἔχοντες τὴν ἀπάτην	οὐ	σπουδῇ ἐχώρουν, τῷ Ῥώμῳ γῦπες
[1, 71]	εἴκοσι καὶ τρία. ἔπειτα Ἀμόλιος	οὐ	σὺν δίκῃ τὴν βασιλείαν κατασχὼν
[1, 65]	μάλα τῶν πολεμίων σφίσιν ἐπιθησομένων	οὐ	σὺν κόσμῳ οὐδὲ κατὰ τέλη
[1, 58]	τὰ πεπραγμένα λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντας ὡς	οὐ	σὺν ὕβρει, ἀλλ´ ὑπ´ ἀνάγκης
[1, 79]	ἀξίωσιν μορφῆς καὶ φρονήματος ὄγκον	οὐ	συοφορβοῖς καὶ βουκόλοις ἐοικότες, ἀλλ´
[1, 58]	φιλίαν τῶν δοθησομένων μεθέξοντες, ἀλλ´	οὐ	τὴν ἐμὴν δυναστείαν ἀφαιρησόμενοι πρὸς
[1, 58]	μὲν Τρῶές ἐσμεν, πόλεως δὲ	οὐ	τῆς ἀφανεστάτης ἐν Ἕλλησιν ἐγενόμεθα·
[1, 42]	Ἡρακλέους ἐν Ἰταλίᾳ γεγενῆσθαι, καὶ	οὐ	τῆς παρόδου χάριν, ᾗ σεμνὸν
[1, 85]	ἔνθα ἔμελλον ἱδρύσειν τὴν πόλιν	οὐ	τὸ αὐτὸ ᾑρεῖτο ἑκάτερος. Ῥωμύλου
[1, 53]	Τρωσίν, οἱ δ´ ἕτερον Αἰνείαν,	οὐ	τὸν ἐξ Ἀφροδίτης καὶ Ἀγχίσου
[1, 5]	δυναστείας μέγεθος ἀγνοοῦνται πρὸς Ἑλλήνων,	οὐ	τυχόντες ἀξιολόγου συγγραφέως· οὐδεμία γὰρ
[1, 73]	ἐλθεῖν εἰς Ἰταλίαν. Ταῦτα δὲ	οὐ	τῶν ἐπιτυχόντων τις οὐδὲ νέων
[1, 29]	ἄμφω ταῦτ´ ἐνομίσθη, κλήσει διαλλάττον	οὐ	φύσει) καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν
[1, 87]	Ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν πολέμιον	οὐ	χαλεπῶς ἄν τις ἡμῶν ἀμύναιτο,
[1, 87]	βουλόμενον, Ἀλλὰ τοῦτό γ´, εἰπεῖν,	οὐ	χαλεπῶς ἄν τις ὑμῖν ὑπερβαίη
[1, 25]	παντὸς κινδυνεύματος αὐτοῖς ἐγίνετο, ὥστε	οὐ	χαλεπῶς ὅπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. Ἐκαλοῦντο

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/09/2005