Livre, Chap. |
[1, 87] |
οἰκτίστην
ὁ
Ῥωμύλος
ἀπό
τε
|
τοῦ |
ἀδελφοῦ
καὶ
πολιτικῆς
ἀλληλοκτονίας
ἀνελόμενος |
[1, 53] |
οἰκοῦντας
βασιλεύειν
Τρώων,
τὴν
ἀνακομιδὴν
|
τοῦ |
Αἰνείου
ἀνέπλασαν.
Ἄρχειν
δὲ
δὴ |
[1, 34] |
ἐκράτησε.
Δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ
|
τοῦ |
ἄλλου
στρατοῦ
πᾶν,
εἴ
τι |
[1, 50] |
ἐπί
τε
Ἄκτιον
ἐλθόντες
ὁρμίζονται
|
τοῦ |
Ἀμβρακικοῦ
κόλπου
πρὸς
τὸ
ἀκρωτήριον. |
[1, 53] |
ταῦτα
καὶ
τὴν
παρέκβασιν
ἐποιησάμην
|
τοῦ |
ἀναγκαίου
χάριν,
ἐπειδὴ
συγγραφέων
οἱ |
[1, 16] |
τινῶν
τῆς
πολεμίας
ἐκράτησαν,
ἐκ
|
τοῦ |
ἀσφαλεστέρου
ἤδη
καὶ
οἱ
λοιποὶ |
[1, 25] |
τῶν
οἰκούντων
ἐν
αὐτῇ
ἐθνῶν,
|
τοῦ |
Ἀχαϊκοῦ,
καὶ
ἡ
σύμπασα
χερρόνησος, |
[1, 28] |
ὁ
λόγος
ὧδε·
Τοῦ
Πελασγοῦ
|
τοῦ |
βασιλέος
αὐτῶν
καὶ
Μενίππης
τῆς |
[1, 78] |
ἐλέχθη.
Ὡς
δὲ
τὴν
γνώμην
|
τοῦ |
βασιλέως
ἔμαθον
οἱ
σύνεδροι
ἀπαραιτήτῳ |
[1, 82] |
πύλας
οἱ
μάλιστα
πιστευόμενοι
πρὸς
|
τοῦ |
βασιλέως
ἐφρούρουν)
συλλαμβάνει
τε
καὶ |
[1, 45] |
ὀνομασίαν
ἅμα
τοῖς
Ἀβοριγῖσιν
ἀπὸ
|
τοῦ |
βασιλέως
τῆς
χώρας
Λατῖνοι
ὠνομάσθησαν· |
[1, 60] |
κοινῇ
ὀνομασίᾳ
προσαγορεύοντες
ἑαυτοὺς
ἀπὸ
|
τοῦ |
βασιλέως
τῶν
Ἀβοριγίνων
Λατίνους,
οὕτω |
[1, 53] |
κατὰ
τὴν
ἀξίωσιν
Ἔλυμος
ἀπὸ
|
τοῦ |
βασιλικοῦ
γένους
ὢν,
ἀφ´
οὗ |
[1, 76] |
δὲ
Νεμέτωρ
αἰσθόμενος
οὐκ
ἀπὸ
|
τοῦ |
βελτίστου
ταῦτα
πράττοντα
τὸν
ἀδελφὸν |
[1, 77] |
δαίμονα,
τέξεσθαι
δ´
αὐτὴν
ἐκ
|
τοῦ |
βιασμοῦ
δύο
παῖδας
ἀνθρώπων
μακρῷ |
[1, 70] |
τῆς
μοναρχίας
καὶ
τῇ
ῥαστώνῃ
|
τοῦ |
βίου,
ἣν
ἔτι
καὶ
εἰς |
[1, 49] |
μέντοι
τήν
γε
τελευτὴν
αὐτῷ
|
τοῦ |
βίου
συμπεσεῖν
ἐν
τοῖςδε
τοῖς |
[1, 87] |
πεπραγμένων
παρεὶς
ἑαυτὸν
εἰς
ἀπόγνωσιν
|
τοῦ |
βίου
τρέπεται.
Τῆς
δὲ
Λαυρεντίας, |
[1, 74] |
δὲ
Κίγκιος
ἀνὴρ
τῶν
ἐκ
|
τοῦ |
βουλευτικοῦ
συνεδρίου
περὶ
τὸ
τέταρτον |
[1, 9] |
καὶ
πολιτείας
μεταδόσει
τοῖς
μετὰ
|
τοῦ |
γενναίου
ἐν
πολέμῳ
κρατηθεῖσι,
δούλων |
[1, 54] |
δι´
αὐτοὺς
γενομένων,
μάλιστα
εἰ
|
τοῦ |
γένους
αὐτῶν
τι
περιῆν
ἢ |
[1, 6] |
εἰληφότας
καλὰς
τὰς
πρώτας
ἐκ
|
τοῦ |
γένους
ἀφορμὰς
μέγα
ἐφ´
ἑαυτοῖς |
[1, 27] |
δὲ
Κότυϊ
γήμαντι
θυγατέρα
Τύλλου
|
τοῦ |
γηγενοῦς
Ἁλίην
δύο
γενέσθαι
παῖδας |
[1, 79] |
ἐγγὺς
ἐγένοντο
καὶ
εἶδον
ἔξω
|
τοῦ |
γνησίου
ῥείθρου
τὸν
Τέβεριν
ὑπὸ |
[1, 81] |
ὑποτοπηθείς
τι
τῶν
ἀληθῶν
εἴτε
|
τοῦ |
δαίμονος
ἄγοντος
εἰς
τοὐμφανὲς
τὸ |
[1, 77] |
καθιστάντα·
Οἱ
δὲ
πλεῖστοι
μυθολογοῦσι
|
τοῦ |
δαίμονος
εἴδωλον,
οὗ
τὸ
χωρίον |
[1, 40] |
ἔθος
μετέπεσε,
καὶ
τίς
ἡ
|
τοῦ |
δαίμονος
ἐπιφάνεια
περὶ
τὴν
ἀλλαγὴν |
[1, 34] |
ἀκτὴ
ὀνομαζόμεναι
χῶροί
τε
πολλοὶ
|
τοῦ |
δαίμονος
ἐπώνυμοι
καὶ
μάλιστα
οἱ |
[1, 39] |
παραλιπεῖν.
~Ἔστι
δὲ
τῶν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
δαίμονος
τοῦδε
λεγομένων
τὰ
μὲν |
[1, 55] |
Ἔπειτα
ἄριστον
αὐτοῖς
αἱρουμένοις
ἐπὶ
|
τοῦ |
δαπέδου
σέλινα
μὲν
πολλοῖς
ὑπέστρωτο |
[1, 28] |
Μενίππης
τῆς
Πηνειοῦ
ἐγένετο
Φράστωρ,
|
τοῦ |
δὲ
Ἀμύντωρ,
τοῦ
δὲ
Τευταμίδης, |
[1, 39] |
οἰόμενος
δεῖν
διερευνήσασθαι
τὸν
χῶρον.
|
τοῦ |
δὲ
Κάκου
πρὸ
τῆς
θύρας |
[1, 28] |
δὲ
Ἀμύντωρ,
τοῦ
δὲ
Τευταμίδης,
|
τοῦ |
δὲ
Νάνας.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος |
[1, 46] |
τῆς
πόλεως
πλήθους
οὐδὲν
προεμηχανῶντο,
|
τοῦ |
δὲ
στρατιωτικοῦ
τὸ
μὲν
ἐπὶ |
[1, 28] |
ἐγένετο
Φράστωρ,
τοῦ
δὲ
Ἀμύντωρ,
|
τοῦ |
δὲ
Τευταμίδης,
τοῦ
δὲ
Νάνας. |
[1, 40] |
μὲν
ἀπεχθόμενοι
διὰ
τὰς
ἁρπαγάς,
|
τοῦ |
δὲ
τὴν
ὄψιν
ἐκπαγλούμενοι
θεῖόν |
[1, 27] |
δ´
ἑτέρᾳ
διακαρτεροῦντας·
χρονίζοντος
δὲ
|
τοῦ |
δεινοῦ
διανείμαντας
ἅπαντα
τὸν
δῆμον |
[1, 46] |
κάτω
πόλεως
ἁλισκομένης
ἔφθασαν
αἴσθησιν
|
τοῦ |
δεινοῦ
λαβεῖν,
ἐπὶ
τὰ
καρτερὰ |
[1, 59] |
μυθογράφων
ἔλεξαν,
ἀπὸ
τῆς
Ἀνίου
|
τοῦ |
Δηλίων
βασιλέως
θυγατρός,
Λαύνας
καὶ |
[1, 40] |
ἐπιμέλεια
ἀνάκειται,
ἀλλὰ
παῖδες
ἐκ
|
τοῦ |
δημοσίου
ὠνητοὶ
δρῶσιν
αὐτάς.
δι´ |
[1, 31] |
τῆς
γνώμης
ἐπέμφθη,
ἀλλὰ
στασιάσαντος
|
τοῦ |
δήμου
τὸ
ἐλαττωθὲν
μέρος
ἑκούσιον |
[1, 75] |
Ἔπειτα
Νόμας
Πομπίλιος
αἱρεθεὶς
ὑπὸ
|
τοῦ |
δήμου
τρία
καὶ
τετταράκοντα
ἔτη |
[1, 46] |
τὴν
ἄκραν
ἑλεῖν
προθυμούμενοι
διώξεως
|
τοῦ |
διαπίπτοντος
ἐκ
τῆς
πόλεως
πλήθους |
[1, 41] |
Ἄργος
ἐξ
Ἰβηρίας
ἀνασκευαζομένοις,
οὔτε
|
τοῦ |
διελθεῖν
ἕνεκα
τὴν
χώραν
τοσαύτης |
[1, 6] |
πραγματείαν,
ἀλλὰ
τῆς
ἀληθείας
καὶ
|
τοῦ |
δικαίου
προνοούμενος,
ὧν
δεῖ
στοχάζεσθαι |
[1, 75] |
ὁ
τυραννικὸς
καὶ
διὰ
τὴν
|
τοῦ |
δικαίου
ὑπεροψίαν
κληθεὶς
Σούπερβος
ἕως |
[1, 50] |
ἐν
τῇ
νησῖδι
τῇ
μεταξὺ
|
τοῦ |
Διορύκτου
τε
καὶ
τῆς
πόλεως, |
[1, 65] |
ἀμπέλου
τὸν
καρπὸν
ἱερὸν
ἐψηφίσαντο
|
τοῦ |
Διὸς
εἶναι
γνώμην
ἀγορεύσαντος
Ἀσκανίου, |
[1, 19] |
τινος
τῶν
ἐν
τῷ
τεμένει
|
τοῦ |
Διὸς
κειμένων
τριπόδων
γράμμασιν
ἀρχαίοις |
[1, 46] |
~Ἰλίου
κρατηθέντος
ὑπ´
Ἀχαιῶν,
εἴτε
|
τοῦ |
δουρείου
ἵππου
τῇ
ἀπάτῃ,
ὡς |
[1, 31] |
ὥς
φασιν
ἀπόγονος,
ἀνὴρ
μετὰ
|
τοῦ |
δραστηρίου
καὶ
συνετὸς,
καὶ
αὐτὸν |
[1, 51] |
Ἥρας
ἱερῷ
γραφῇ
δηλοῦσαν
ἀρχαίᾳ
|
τοῦ |
δωρησαμένου
τῇ
θεῷ
Αἰνείου
τοὔνομα. |
[1, 47] |
τῶν
ἐγχωρίων
γενόμενον
ἐπὶ
βασιλείᾳ
|
τοῦ |
ἔθνους
ἀποπέμπει·
καὶ
ᾤκησεν
Ἀσκάνιος |
[1, 42] |
πόλεις,
μάλιστα
δὲ
ὅσοι
ἀπὸ
|
τοῦ |
Ἑλληνικοῦ
γένους
ἦσαν
ἢ
δυνάμεις |
[1, 89] |
ᾠκημένοι
τεκμηριῶσαι,
Ἠλείων
μὲν
ἐκ
|
τοῦ |
Ἑλληνικωτάτου
γενόμενοι,
βαρβάρων
δὲ
συμπάντων |
[1, 53] |
ὁ
βωμὸς
ἐπὶ
τῇ
κορυφῇ
|
τοῦ |
Ἐλύμου
ἱδρυμένος
καὶ
ἱερὸν
Αἰνείου |
[1, 34] |
Ἐπειοὺς
οὐχ
ἥκιστα
φιλοχωρῆσαι
μνήμῃ
|
τοῦ |
ἐν
Ἤλιδι
Κρονίου
λόφου,
ὅς |
[1, 60] |
μίξαντες
τοῦ
τε
ἐπιχωρίου
καὶ
|
τοῦ |
ἐπήλυδος
γένους
τὴν
ἀξίωσιν
ἐπὶ |
[1, 35] |
πατρίῳ
φωνῇ
κατὰ
τὰς
μηνύσεις
|
τοῦ |
ζῴου
καλούντων
τὸν
δάμαλιν
οὐίτουλον, |
[1, 35] |
ὥσπερ
καὶ
νῦν
λέγεται,
ἐπὶ
|
τοῦ |
ζῴου
τὴν
χώραν
ὀνομάσαι
πᾶσαν |
[1, 50] |
ἧς
ἐβασίλευεν
Ἄμβραξ
ὁ
Δεξαμενοῦ
|
τοῦ |
Ἡρακλέους,
καὶ
ὑπολείπονται
ἑκατέρωθι
μνημεῖα |
[1, 83] |
ἀναβολὴν
εὑρέσθαι
βουλόμενος
τοῖς
παισὶ
|
τοῦ |
θανάτου
καὶ
ἅμα
αὐτὸς
ἀποδράσεσθαι |
[1, 77] |
οὐσίας
τοῦ
κόσμου
καὶ
μεταξὺ
|
τοῦ |
θείου
καὶ
θνητοῦ
γένους
τρίτης |
[1, 59] |
τῶν
ἀντιπραττόντων
κρείττονα
τὴν
ἐκ
|
τοῦ |
θείου
τύχην
λαβοῦσα
τοῦ
παρ´ |
[1, 78] |
τόν
τε
βιασμὸν
τὸν
ὑπὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
γενόμενον
ἀπέφαινε
καὶ
τοὺς |
[1, 79] |
νάπος,
καὶ
βωμὸς
ἦν
αὐτόθι
|
τοῦ |
θεοῦ·
εἰς
τοῦτο
τὸ
χωρίον |
[1, 77] |
εἰς
θεοὺς
ἀναφερομένων
μηδὲν
ἂν
|
τοῦ |
θεοῦ
λειτούργημα
τῆς
ἀφθάρτου
καὶ |
[1, 38] |
διδάξαι
τοὺς
ἐπιχωρίους
ἀπομειλιττομένους
τὴν
|
τοῦ |
θεοῦ
μῆνιν
ἀντὶ
τῶν
ἀνθρώπων, |
[1, 78] |
τῷ
αὐτῷ
πολὺς
ἦν
λόγῳ
|
τοῦ |
θεοῦ
τε
ἀποδεικνὺς
τὸ
ἔργον |
[1, 63] |
μὲν
γὰρ
ἑάλω
τελευτῶντος
ἤδη
|
τοῦ |
θέρους,
ἑπτακαίδεκα
πρότερον
ἡμέραις
τῆς |
[1, 33] |
θέσθαι
καὶ
τὴν
δίαιταν
ἐκ
|
τοῦ |
θηριώδους
ἐπὶ
πλεῖστον
εἰς
ἡμερότητα |
[1, 68] |
τοὺς
Πενάτας.
Δοκοῦσι
γάρ
μοι
|
τοῦ |
θῆτα
μήπω
γράμματος
εὑρημένου
τῷ |
[1, 35] |
δὴ
πρώτην
κληθῆναι
Ἰταλίαν
ἐπὶ
|
τοῦ |
Ἰταλοῦ.
Ἐπεὶ
δὲ
ταύτης
καρτερὸς |
[1, 72] |
Ῥώμην
ἐκτίσθαι
λέγουσιν
ὑπὸ
Ῥώμου
|
τοῦ |
Ἰταλοῦ,
μητρὸς
δὲ
Λευκαρίας
τῆς |
[1, 32] |
πάτριον
θυσίαν
ἐπετέλεσαν,
ἣν
μέχρι
|
τοῦ |
καθ´
ἡμᾶς
χρόνου
Ῥωμαῖοι
θύουσιν |
[1, 11] |
τινὸς
εἴησαν
ἄποικοι
γένους
ἢ
|
τοῦ |
καλουμένου
νῦν
Ἀρκαδικοῦ.
Πρῶτοι
γὰρ |
[1, 6] |
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
ἀρχαιολογίαν
ἐπιδραμόντος
Ἱερωνόμου
|
τοῦ |
Καρδιανοῦ
συγγραφέως
ἐν
τῇ
περὶ |
[1, 46] |
στενωπῶν
ὑποθέοντες
ἀνελάμβανον·
καὶ
ἐγένετο
|
τοῦ |
καταληφθέντος
πλεῖον
τὸ
διαφυγόν.
τὴν |
[1, 65] |
γενέσθαι
καὶ
θεοὺς
αἰτησάμενοι
συλλαβέσθαι
|
τοῦ |
κινδυνεύματος
ἐξῆλθον
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[1, 83] |
δὲ
ἀποσταλεὶς
ἄγγελος
εὐνοίᾳ
τε
|
τοῦ |
κινδυνεύοντος
καὶ
ἐλέῳ
τῆς
τύχης |
[1, 79] |
βρέφη
λαμβάνει
τε
αὐτὰ
παρὰ
|
τοῦ |
κοινοῦ
καὶ
φέρων
ὡς
τὴν |
[1, 79] |
Καίνιναν
ὀνομαζόμενον
ἱερὰ
ποιήσων
ὑπὲρ
|
τοῦ |
κοινοῦ
πάτρια·
Ῥῶμος
δὲ
τὴν |
[1, 31] |
δὲ
στόλος
οὗτος
οὐκ
ἀπὸ
|
τοῦ |
κοινοῦ
τῆς
γνώμης
ἐπέμφθη,
ἀλλὰ |
[1, 77] |
ὡς
ἀνακεκραμένης
τῆς
ἁπάσης
οὐσίας
|
τοῦ |
κόσμου
καὶ
μεταξὺ
τοῦ
θείου |
[1, 38] |
Ῥωμαῖοι,
πᾶσαν
δὲ
περιειληφότα
τὴν
|
τοῦ |
κόσμου
φύσιν,
ὁποτέρως
ἄν
τις |
[1, 85] |
ἱκανὸν
δὲ
καὶ
τὸ
ἀπὸ
|
τοῦ |
κρατίστου
γνώριμον,
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[1, 3] |
τῆς
δυναστείας·
χρόνος
τε
αὐτῇ
|
τοῦ |
κράτους
οὐ
βραχύς,
ἀλλ´
ὅσος |
[1, 25] |
πεποίηται
ὧδε·
Ἴναχε
νᾶτορ,
παῖ
|
τοῦ |
κρηνῶν
πατρὸς
Ὠκεανοῦ,
μέγα
πρεσβεύων |
[1, 18] |
ἀποικίαν
εἰς
αὐτὴν
ἄγοντος
Μάκαρος
|
τοῦ |
Κριάσου.
Τὸ
δὲ
πλεῖον
αὐτῶν |
[1, 34] |
Ἰταλίαν
ἱερὸς
ἦν
ὁ
τόπος
|
τοῦ |
Κρόνου
καλούμενος
ὑπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων |
[1, 34] |
πλησίον
Ἀλφειοῦ,
καὶ
αὐτὸν
ἱερὸν
|
τοῦ |
Κρόνου
νομίζοντες
Ἠλεῖοι
θυσίαις
καὶ |
[1, 38] |
ἦν
τοὺς
παλαιοὺς
ἱερὰν
ὑπολαβεῖν
|
τοῦ |
Κρόνου
τὴν
χώραν
ταύτην,
τὸν |
[1, 88] |
ἐπιτηδειοτάτην
οἰκισμῷ
πόλεως
ἐνόμισαν,
ἢ
|
τοῦ |
κτίσματος
ἄρξασαν
ἱερὰν
ἐποιήσαντο
καὶ |
[1, 64] |
δὲ
γενομένης
καρτερᾶς
οὐ
πρόσω
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
καὶ
πολλῶν
ἑκατέρωθεν
ἀπολομένων |
[1, 45] |
Λατῖνοι
ὠνομάσθησαν·
καὶ
μεταναστάντες
ἐκ
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
κοινῇ
μετὰ
τῶν
ἐπιχωρίων |
[1, 67] |
ἄβατον
καὶ
τῶν
ἱδρυμάτων
ἐκ
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
μετακομισθέντων
ἐκ
τοῦ
ναοῦ |
[1, 66] |
ὕστερον
ἔτι
μετὰ
τὴν
κτίσιν
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
πόλιν
ἑτέραν
οἰκίζει
κατὰ |
[1, 59] |
Λέγεται
δὲ
κατὰ
τὸν
πολισμὸν
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
σημεῖα
τοῖς
Τρωσὶ
γενέσθαι |
[1, 67] |
βάθρων·
Μετακομισθέντα
δὲ
αὖθις
ἐκ
|
τοῦ |
Λαουϊνίου
σὺν
ἱκετείαις
καὶ
θυσίαις |
[1, 64] |
ἕνεκα.
Ἀπέστησαν
γὰρ
αὖθις
ἀπὸ
|
τοῦ |
Λατίνου
Ῥότολοι
λαβόντες
ἡγεμόνα
τῶν |
[1, 78] |
ἔφη
καὶ
παντὸς
ἀναίτιος
εἶναι
|
τοῦ |
λεγομένου
χρόνον
τε
ἠξίου
βασάνου |
[1, 68] |
Σαμοθρᾴκων
ἐπιτελεῖν.
Ὡς
δὲ
μετῆγε
|
τοῦ |
λεὼ
τὴν
πλείω
μοῖραν
εἰς |
[1, 85] |
παῖδες
ὄντες
ἐτράφησαν,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
λεὼ
τόν
τε
δι´
ὑποψίας |
[1, 88] |
ὅσα
εἰς
θυσίας
καὶ
ὑποδοχὰς
|
τοῦ |
λεὼ
χρησίμως
ἕξειν
ἔμελλεν,
ὡς |
[1, 40] |
τι
χρῆμα
ἐνόμισαν
ὁρᾶν
καὶ
|
τοῦ |
λῃστοῦ
μέγα
εὐτύχημα
τὴν
ἀποβολὴν |
[1, 41] |
στρατείαν,
καὶ
δὴ
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
Λιγυστικοῦ
πολέμου
ὡς
οὐ
ῥᾴδιος |
[1, 75] |
ἔτη
δι´
ἐκείνου
δηλοῦταί
μοι
|
τοῦ |
λόγου.
Τὰ
μὲν
δὴ
περὶ |
[1, 61] |
Ξυπεταιέως
ἄρχοντα
καὶ
πολλὰ
παρέχονται
|
τοῦ |
λόγου
τεκμήρια.
Κρατήσαντα
δὲ
χώρας |
[1, 5] |
οὔτε
βάρβαρος,
εἰ
δὴ
ἀπέσται
|
τοῦ |
λόγου
τὸ
ἐπίφθονον·
ἔχει
γάρ |
[1, 40] |
ἐγένετο,
ἐπειδὰν
κατὰ
τοῦτο
γένωμαι
|
τοῦ |
λόγου
τὸ
μέρος,
διηγήσομαι.
ὁ |
[1, 36] |
τις
ἄλλως
ἀφελῶν
τὸ
μυθῶδες
|
τοῦ |
λόγου
χώρας
ἀρετὴν
ἐξετάζειν
ἐθελήσειεν, |
[1, 34] |
νῦν
διαμένει
παρὰ
τῇ
ῥίζῃ
|
τοῦ |
λόφου
κατὰ
τὴν
ἄνοδον
τὴν |
[1, 32] |
λεχθήσεται.
Ἐπὶ
δὲ
τῇ
κορυφῇ
|
τοῦ |
λόφου
τὸ
τῆς
Νίκης
τέμενος |
[1, 59] |
τετταράκοντα
σταδίους
πανταχοῦ
πορευομένοις
ἀπὸ
|
τοῦ |
λόφου·
Τρῶας
δὲ
Ἀβοριγῖσι
τοῦ |
[1, 80] |
Παλλάντιον
οἰκοῦντας
τῶν
νέων
ἐκ
|
τοῦ |
Λυκαίου
τεθυκότας
περιελθεῖν
δρόμῳ
τὴν |
[1, 11] |
ᾤκησαν
Ἰταλίαν,
ἄγοντος
αὐτοὺς
Οἰνώτρου
|
τοῦ |
Λυκάονος·
ἦν
δὲ
πέμπτος
ἀπό |
[1, 33] |
Ἀρκάδες
μυθολογοῦσι
Πάλλαντος
εἶναι
θυγατέρα
|
τοῦ |
Λυκάονος·
τιμὰς
δὲ
παρ´
ἀνθρώπων |
[1, 27] |
ἐπωνυμίαν.
Ἡροδότῳ
δὲ
εἴρηνται
Ἄτυος
|
τοῦ |
Μάνεω
παῖδες
οἱ
περὶ
Τυρρηνὸν, |
[1, 55] |
ἅπαντες
ἀνεθορύβησαν,
ὡς
τὰ
πρῶτα
|
τοῦ |
μαντεύματος
ἤδη
σφίσι
τέλος
ἔχοι. |
[1, 85] |
ἁμίλλῃ
τὰ
ἔργα,
αἴτιον
δὲ
|
τοῦ |
μεγίστου
κακοῦ,
στάσεως,
ἐγένετο.
Οἵ |
[1, 27] |
τῆς
ἅμα
Λυδῷ
μοίρας
τὴν
|
τοῦ |
μεῖναι
τύχην,
ἐκχωρῆσαι
τὴν
ἑτέραν |
[1, 82] |
ἀσμένως
δὲ
ὑποδεξαμένου
τὸν
λόγον
|
τοῦ |
μειρακίου
καὶ
παραυτίκα
τάττειν
αὑτὸν |
[1, 81] |
ἀμφοῖν
ἔσται
ἀγαθόν;
Ἀποκριναμένου
δὲ
|
τοῦ |
μειρακίου
ὁπόσα
τοὺς
ἐν
ἀπογνώσει |
[1, 32] |
ἐπὶ
τῷ
λόφῳ
Παλλάντιον
ἐπὶ
|
τοῦ |
μειρακίου
τὸν
τόπον
ὀνομάσαι.
Ἐγὼ |
[1, 76] |
ὀργὴν
βουλευσάμενος.
Ἀμόλιος
δὲ
τὰ
|
τοῦ |
μειρακίου
ὑπολαβὼν
λεληθέναι
δεύτερα
τάδε |
[1, 81] |
καὶ
ἅμα
καὶ
τὸ
αὔθαδες
|
τοῦ |
μειρακίου,
ὡς
ἀκατάπληκτον
ἦν
ἐν |
[1, 46] |
Λογισμὸν
δὲ
τὸν
εἰκότα
περὶ
|
τοῦ |
μέλλοντος
λαμβάνων,
ὡς
ἀμήχανον
εἴη |
[1, 46] |
ἤδη
ἐκρατεῖτο,
εἰς
νοῦν
βάλλεται
|
τοῦ |
μὲν
τείχους
ἐρήμου
παραχωρῆσαι
τοῖς |
[1, 9] |
πόλεως
πλησίον
ἐκδιδούς,
ἀπὸ
δὲ
|
τοῦ |
μεσημβρινοῦ
κλίματος
ὁ
Λῖρις
Μίντουρναν |
[1, 25] |
δὲ
τά
τε
πολέμια
ἐκ
|
τοῦ |
μετὰ
κινδύνων
πεποιῆσθαι
τὰς
μελέτας |
[1, 3] |
περὶ
τῆς
κοινῆς
ἡγεμονίας
ἢ
|
τοῦ |
μὴ
ἄρχεσθαι
πρὸς
αὐτὴν
διαφέρεται. |
[1, 25] |
Πελασγοί.
Ὧν
ἐγὼ
λόγον
ἐποιησάμην
|
τοῦ |
μή
τινα
θαῦμα
ποιεῖσθαι,
ἐπειδὰν |
[1, 82] |
ταραχὴ
καὶ
τί
τὸ
βούλημα
|
τοῦ |
μὴ
φανερῶς
ἐκφέρειν
σκεῦος
οὐδὲν |
[1, 15] |
νομίζουσι
καὶ
περιείρξαντες
κύκλῳ
στέμμασι
|
τοῦ |
μηδένα
τῷ
νάματι
πελάζειν
ἄβατον |
[1, 80] |
ἄθλων
ἀναρρῖψαι,
πράττειν
δὲ
μετὰ
|
τοῦ |
μητροπάτορος
ὅ
τι
ἂν
ἐκείνῳ |
[1, 87] |
Εἰρημένον
γὰρ
ἦν
αὐτοῖς
ὑπὸ
|
τοῦ |
μητροπάτορος,
ὅτῳ
ἂν
προτέρῳ
κρείττους |
[1, 79] |
ὁ
δὲ
Ῥῶμος
κατ´
ἄγνοιαν
|
τοῦ |
μηχανήματος
ἄχρι
πολλοῦ
διώκων
αὐτοὺς |
[1, 50] |
θεοῦ
καὶ
ἡρῶον
Αἰνείου
πλησίον
|
τοῦ |
μικροῦ
θεάτρου,
ἐν
ᾧ
καὶ |
[1, 15] |
ποδῶν
τὴν
διάμετρον,
ὑπερανέστηκε
δὲ
|
τοῦ |
νάματος
οὐ
πλεῖον
ἢ
ποδιαῖον |
[1, 67] |
ἐκ
τοῦ
Λαουϊνίου
μετακομισθέντων
ἐκ
|
τοῦ |
ναοῦ
εἰς
τοῦτον
τὸν
μυχόν, |
[1, 48] |
ἐγεγόνει
Ἄλλοι
δέ
τινες
ἐπὶ
|
τοῦ |
ναυστάθμου
τοῦ
Τρωικοῦ
τυχεῖν
αὐτὸν |
[1, 52] |
καταγωγαί,
ὡς
δέ
τινες
γράφουσι
|
τοῦ |
ναυτικοῦ
μειωθέντος
αὐτῷ
διὰ
τὴν |
[1, 84] |
τὰς
περὶ
τὸν
Αὐεντῖνον
τρεφομένας
|
τοῦ |
Νεμέτορος
ἀγέλας
ἐπιτροπεύοντι·
Τήν
τε |
[1, 76] |
πολλοῦ
πρῶτον
μὲν
τὸν
υἱὸν
|
τοῦ |
Νεμέτορος
Αἴγεστον
ἄρτι
γενειάζοντα
φυλάξας |
[1, 81] |
δ´
ὁ
Ῥῶμος
ὑπὸ
τῶν
|
τοῦ |
Νεμέτορος
βουκόλων
ἤγετο
δεδεμένος
τε |
[1, 76] |
τελευτῶν
ἔρημον
γένους
τὸν
οἶκον
|
τοῦ |
Νεμέτορος
ἐπεβούλευσε
ποιῆσαι,
τοῦ
τε |
[1, 80] |
ἱστορίας
ἐπιμελὴς
γράφει,
προειδότες
οἱ
|
τοῦ |
Νεμέτορος
θύσοντας
τὰ
Λύκαια
τοὺς |
[1, 76] |
δεύτερα
τάδε
ἐποίει·
τὴν
θυγατέρα
|
τοῦ |
Νεμέτορος
Ἰλίαν,
ὡς
δέ
τινες |
[1, 84] |
ποιῆσαι
δὲ
ταῦτα
τῇ
γνώμῃ
|
τοῦ |
Νεμέτορος,
ἵν´
ἀρχὴ
γένοιτο
ἐγκλημάτων |
[1, 79] |
πρὸς
τῶν
μειρακίων
λαβόντες
οἱ
|
τοῦ |
Νεμέτορος
καί
τινας
καὶ
ἀπολέσαντες |
[1, 39] |
πλησίον
ὡς
δεινὰ
πάσχοι
ὑπὸ
|
τοῦ |
ξένου
ἐπιβοῶντος,
ἀμηχανῶν
ὁ
Ἡρακλῆς |
[1, 18] |
ἐνεχθέντες
καὶ
πρὸς
ἑνὶ
τῶν
|
τοῦ |
Πάδου
στομάτων
ὁρμισάμενοι
Σπινῆτι
καλουμένῳ |
[1, 78] |
καταλιπών.
Ὡς
δὲ
κατήγορος
αὕτη
|
τοῦ |
πάθους
ἐγένετο
γυναικείᾳ
τεκμάρσει
τὸ |
[1, 80] |
Οἱ
δ´
ἐκπλαγέντες
τῷ
παραδόξῳ
|
τοῦ |
πάθους
καὶ
ἀμηχανοῦντες
ὅ
τι |
[1, 79] |
αὐτοῦ
πλησίον,
ἔνθα
εἰκὼν
κεῖται
|
τοῦ |
πάθους
λύκαινα
παιδίοις
δυσὶ
τοὺς |
[1, 78] |
εἰς
τὴν
κόρην
ἀναίτιον
οὖσαν
|
τοῦ |
πάθους
παρανομεῖν
ἀξιῶν·
Ἀμολίῳ
δὲ |
[1, 76] |
τὸ
ἔργον,
λογισμῷ
δὲ
κρείττονι
|
τοῦ |
πάθους
χρώμενος
ἄγνοιαν
ἐσκήπτετο
εἰς |
[1, 70] |
καὶ
τὴν
ἄνθρωπον
ἄγει
μετὰ
|
τοῦ |
παιδὸς
ἐκ
τῆς
νάπης.
τύχῃ |
[1, 65] |
ὀλίγοις
λόφον
τινὰ
καταλαβών,
ἐπειδὴ
|
τοῦ |
παιδὸς
τὸν
μόρον
ἐπύθετο
καὶ |
[1, 25] |
ἐπικλήσει
ἀφ´
ἧς
ἐξανέστησαν
καὶ
|
τοῦ |
παλαιοῦ
γένους
μνήμῃ
οἱ
αὐτοὶ |
[1, 45] |
ἐπ´
αὐτῶν
ζώπυρ´
ἄττα
περιλειπόμενα
|
τοῦ |
παλαιοῦ
γένους,
οἰκίζουσι
τοὺς
τόπους |
[1, 89] |
ἀναταραχθέντας
ἐκ
τοσαύτης
διαφωνίας
πολλὰ
|
τοῦ |
παλαιοῦ
κόσμου
τῆς
πόλεως
νεοχμῶσαι |
[1, 38] |
ψυχαῖς
παραμένον
ἐξαιρεθῇ
τῶν
εἰκόνων
|
τοῦ |
παλαιοῦ
πάθους
ἔτι
σωζομένων.
τοῦτο |
[1, 34] |
εὑρόντες,
τρισταδίῳ
δὲ
μάλιστα
μήκει
|
τοῦ |
Παλλαντίου
διειργόμενον,
ὃς
νῦν
μὲν |
[1, 79] |
καὶ
εἰς
ἐμὲ
ἦν
τις
|
τοῦ |
Παλλαντίου
ἐπὶ
τῆς
πρὸς
τὸν |
[1, 84] |
Γαβίους
πόλιν
οὐ
μακρὰν
ἀπὸ
|
τοῦ |
Παλλαντίου
κειμένην,
ὡς
Ἑλλάδα
παιδείαν |
[1, 79] |
περὶ
τὸ
Αὐεντῖνον
ὄρος
ἀντικρὺ
|
τοῦ |
Παλλαντίου
κείμενον
εἶχον
τὰς
βουστάσεις. |
[1, 79] |
εἰς
τὰ
πεδία,
καταβάντες
ἀπὸ
|
τοῦ |
Παλλαντίου
τῆς
κορυφῆς
ἐπὶ
τὸ |
[1, 3] |
ἐντὸς
Εὐξείνου
τε
πόντου
καὶ
|
τοῦ |
Παμφυλίου
πελάγους,
ὅτε
μάλιστα
ἐθαλασσοκράτουν. |
[1, 3] |
πρώτη
καὶ
μόνη
τῶν
ἐκ
|
τοῦ |
παντὸς
αἰῶνος
μνημονευομένων
ἀνατολὰς
καὶ |
[1, 24] |
λέγει
συμβαλὼν
τὸ
λόγιον,
ὅτι
|
τοῦ |
παντὸς
ἡμαρτήκασιν,
εἰ
οἴονται
τοὺς |
[1, 25] |
παρασχεῖν
ἡγεμών
τε
καὶ
διδάσκαλος
|
τοῦ |
παντὸς
κινδυνεύματος
αὐτοῖς
ἐγίνετο,
ὥστε |
[1, 33] |
τὴν
τῶν
ἐπιγινομένων
μνήμην
ὑπὸ
|
τοῦ |
πάνυ
ἀρχαίου·
ἀλλ´
ἀποχρῶσί
γε |
[1, 60] |
πόλις,
ἐπιθυμία
πάντας
ἴσχεν
ἰσχυρὰ
|
τοῦ |
παρ´
ἀλλήλων
ἀπολαῦσαι
χρησίμου,
καὶ |
[1, 59] |
ἐκ
τοῦ
θείου
τύχην
λαβοῦσα
|
τοῦ |
παρ´
ἀνθρώπων
ἐναντιωσομένου
φθόνου.
Ταῦτα |
[1, 34] |
οἴονται
Πισατῶν
διὰ
τὴν
ὁμοιότητα
|
τοῦ |
παρὰ
σφίσι
Κρονίου
τεθῆναι
τῷ |
[1, 74] |
Ῥώμην
ἐκτίσθαι
πείθομαι,
οὐδ´
ἐπὶ
|
τοῦ |
παρὰ
τοῖς
ἀρχιερεῦσι
κειμένου
πίνακος |
[1, 2] |
διάνοιαν
ἐπὶ
τὰς
παραδεδομένας
ἐκ
|
τοῦ |
παρεληλυθότος
χρόνου
πόλεών
τε
καὶ |
[1, 7] |
ἐτῶν
δύο
καὶ
εἴκοσι
μέχρι
|
τοῦ |
παρόντος
γενόμενον
ἐν
Ῥώμῃ
διατρίψας, |
[1, 57] |
ᾤετο
δεῖν
τὴν
δύναμιν
ἐκ
|
τοῦ |
παρόντος
κόπου,
ὃς
πολὺς
ἐκ |
[1, 57] |
ἀνδρὶ
δέος
εἰσέρχεται
καὶ
αὐτίκα
|
τοῦ |
παρόντος
πολέμου
μεθέμενος
ἐπὶ
τοὺς |
[1, 48] |
εἰς
τὴν
Ἴδην,
κελευσθέντα
ὑπὸ
|
τοῦ |
πατρὸς
Ἀγχίσου
κατὰ
τὴν
μνήμην |
[1, 59] |
τοῖς
Τρωσὶ
λέγεται
δοθεῖσαν
ὑπὸ
|
τοῦ |
πατρὸς
Αἰνείᾳ
δεηθέντι
μαντικὴν
οὖσαν |
[1, 73] |
τὴν
ὕστερον
κληθεῖσαν
Ἰάνικλον
ἀπὸ
|
τοῦ |
πατρός,
Ῥώμην
δὲ
ἀφ´
ἑαυτοῦ, |
[1, 72] |
ὑπὸ
τῶν
πνευμάτων
φερομένους
πολλαχῇ
|
τοῦ |
πελάγους
πλανᾶσθαι,
τελευτῶντας
δ´
ἐλθεῖν |
[1, 30] |
ἐπολίσαντο.
καὶ
τὰ
μὲν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
Πελασγικοῦ
γένους
μυθολογούμενα
τοιάδε
ἐστί. |
[1, 21] |
Ῥωμαίων,
μίκρ´
ἄττα
διασώζουσαι
ζώπυρα
|
τοῦ |
Πελασγικοῦ
γένους,
Σικελῶν
ὑπάρχουσαι
πρότερον. |
[1, 25] |
οἰκοῦσιν
ἄνθρωποι
δίγλωττοι.
Περὶ
δὲ
|
τοῦ |
Πελασγικοῦ
ἔθνους
ὅδε
ὁ
λόγος· |
[1, 17] |
ἔλαβον
ἐξ
ἀρχῆς
ταύτην
ἐπὶ
|
τοῦ |
Πελασγοῦ
βασιλέως.
Ἦν
δὲ
ὁ |
[1, 81] |
πρὸς
ἄλλου
τινὸς
μᾶλλον
ἢ
|
τοῦ |
πεπονθότος
ὀφείλεται.
Ἐν
ὅσῳ
δ´ |
[1, 46] |
δεινοῦ
λαβεῖν,
ἐπὶ
τὰ
καρτερὰ
|
τοῦ |
Περγάμου
συμφυγόντες
τὴν
ἀκρόπολιν
ἰδίῳ |
[1, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸ
μῆκος
|
τοῦ |
περιειληφότος
αὐτὴν
χρόνου
μέχρι
τῆς |
[1, 85] |
ἑκάτερος
θατέρου,
παρώσαντες
τὸ
ἴσον
|
τοῦ |
πλείονος
ὠρέγοντο.
Τέως
μὲν
οὖν |
[1, 16] |
εἴτε
χεῖρον
ἀνάγκην
ἐπιστήσειε
μειώσεως
|
τοῦ |
πλήθους,
θεῶν
ὅτῳ
δὴ
καθιεροῦντες |
[1, 15] |
ἄλλοτε
κατ´
ἄλλους
τόπους
ἠρέμα
|
τοῦ |
πνεύματος.
Χλόη
δέ
τις
ἐν |
[1, 79] |
ἠρέμα
καὶ
κατὰ
πολλὴν
ἀλογίαν
|
τοῦ |
ποιμενικοῦ
ὁμίλου
ἀπῄει.
Καὶ
ἦν |
[1, 47] |
ἁπάντων
προθυμότατον
τῶν
συναραμένων
αὐτοῖς
|
τοῦ |
πολέμου.
~Ὁ
μὲν
οὖν
πιστότατος |
[1, 11] |
ποτὲ
οἰκησάντων,
πολλαῖς
γενεαῖς
πρότερον
|
τοῦ |
πολέμου
τοῦ
Τρωικοῦ
μεταναστάντας.
Οὐκέτι |
[1, 64] |
αὐτὸ
ὑπ´
Αἰνείου,
ἐνιαυτῷ
πρότερον
|
τοῦ |
πολέμου
τούτου
τελευτήσαντι.
ἔστι
δὲ |
[1, 57] |
καὶ
αὐτίκα
περὶ
τὴν
κατασκευὴν
|
τοῦ |
πολίσματος
ἁπάσῃ
προθυμίᾳ
ὥρμητο
ἐλάμβανέ |
[1, 9] |
ὑπὲρ
ταῦτα
δὲ
πάντα
κόσμῳ
|
τοῦ |
πολιτεύματος,
ὃν
ἐκ
πολλῶν
κατεστήσαντο |
[1, 85] |
πόλιν
οἰκίσας.
Ἅμα
δὲ
καὶ
|
τοῦ |
πολιτικοῦ
πλήθους
ἐπίδοσιν
εἰς
εὐανδρίαν |
[1, 78] |
τὸ
δὲ
γεννηθὲν
εἰς
τὸ
|
τοῦ |
ποταμοῦ
βάλλεσθαι
ῥεῖθρον·
νῦν
μέντοι |
[1, 18] |
πόλιν
ἔκτισαν
ὁμώνυμον
τῷ
στόματι
|
τοῦ |
ποταμοῦ·
εὐτύχησάν
τε
μάλιστα
τῶν |
[1, 79] |
οἷοίτε
ἦσαν)
ἔνθα
πρῶτον
ἡ
|
τοῦ |
ποταμοῦ
πλήμη
τῆς
ὑπωρείας
ἥπτετο, |
[1, 59] |
ἀλώπεκα
τὴν
οὐρὰν
διάβροχον
ἐκ
|
τοῦ |
ποταμοῦ
φέρουσαν
ἐπιρραπίζειν
τὸ
καιόμενον |
[1, 79] |
καταφανὴς
γενόμενος
ὡς
ἐπίσταταί
τι
|
τοῦ |
πράγματος
ἀξιώσας
αὑτῷ
συγχωρηθῆναι
τὰ |
[1, 1] |
ἀξίων
ἱστορικὰς
καταβαλόμενοι
πραγματείας,
εἴτε
|
τοῦ |
προελθεῖν
εἰς
γνῶσιν
ὀρεγόμενοι
καὶ |
[1, 17] |
οἰκούντων,
ἡγουμένου
τῶν
πολεμίων
Δευκαλίωνος
|
τοῦ |
Προμηθέως,
μητρὸς
δὲ
Κλυμένης
τῆς |
[1, 73] |
Ῥῶμον
δὲ
Καπύην
μὲν
ἀπὸ
|
τοῦ |
προπάππου
Κάπυος,
Ἀγχίσην
δὲ
ἀπὸ |
[1, 73] |
προπάππου
Κάπυος,
Ἀγχίσην
δὲ
ἀπὸ
|
τοῦ |
προπάτορος
Ἀγχίσου,
Αἰνείαν
δὲ
τὴν |
[1, 86] |
Ῥωμύλος
ὑπὸ
σπουδῆς
τε
καὶ
|
τοῦ |
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
φθόνου,
ὡς |
[1, 64] |
μετὰ
τὸν
Λατίνου
θάνατον
καὶ
|
τοῦ |
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
πολέμου
τῆς |
[1, 9] |
Ἑλλήνων
τινὲς
ἀναμιχθέντες
αὐτοῖς
συνήραντο
|
τοῦ |
πρὸς
τοὺς
ὁμοτέρμονας
πολέμου,
τὸ |
[1, 8] |
τὴν
διήγησιν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
τοῦ |
πρώτου
Φοινικικοῦ
πολέμου
τὴν
γενομένην |
[1, 79] |
μέχρι
μέν
τινος
ἐνήχετο,
ἔπειτα
|
τοῦ |
ῥείθρου
κατὰ
μικρὸν
ὑποχωροῦντος
ἐκ |
[1, 71] |
γενομένῃ
λέγεται·
παρενεχθεὶς
δὲ
ὑπὸ
|
τοῦ |
ῥεύματος
ἐπώνυμον
ἑαυτῷ
κατέλιπε
τὸν |
[1, 55] |
θαλάττης
καταβάντος
ἀπὸ
τῶν
πηγῶν
|
τοῦ |
ῥεύματος.
Νῦν
μέντοι
οὐκέτι
πλήθουσιν |
[1, 74] |
ἔτει
τῆς
ἁλώσεως
τίμησιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Ῥωμαίων
δήμου
γενομένην,
ᾗ
παραγέγραπται |
[1, 81] |
ἄνδρα
τοιοῦτον
γενόμενον.
Εἰπόντος
δὲ
|
τοῦ |
Ῥώμου
τοσοῦτον
εἰδέναι
μόνον
κατὰ |
[1, 86] |
οὐ
πολὺ
δὲ
οἱ
παρὰ
|
τοῦ |
Ῥωμύλου
πεμφθέντες
ἀναστήσαντες
αὐτὸν
ἄγουσιν |
[1, 89] |
Ἡρακλεῖ
παραγενομένων,
οἳ
κατῴκησαν
ἐπὶ
|
τοῦ |
Σατορνίου·
τελευταῖον
δὲ
τῶν
ἀπαναστάντων |
[1, 7] |
καταλυθῆναι
τὸν
ἐμφύλιον
πόλεμον
ὑπὸ
|
τοῦ |
Σεβαστοῦ
Καίσαρος
ἑβδόμης
καὶ
ὀγδοηκοστῆς |
[1, 6] |
τῶν
ἐπιγόνων
πραγματείᾳ·
ἔπειτα
Τιμαίου
|
τοῦ |
Σικελιώτου
τὰ
μὲν
ἀρχαῖα
τῶν |
[1, 35] |
κόλπων
τοῦ
τε
Ναπητίνου
καὶ
|
τοῦ |
Σκυλλητίνου·
ἣν
δὴ
πρώτην
κληθῆναι |
[1, 45] |
τῷ
κτίσματι
Ῥώμην
ὄνομα
ἀπὸ
|
τοῦ |
στείλαντος
τὴν
ἀποικίαν
Ῥωμύλου,
ὃς |
[1, 27] |
τῆς
Ἰταλίας
καὶ
τοῖς
συναραμένοις
|
τοῦ |
στόλου
ταύτην
θέσθαι
τὴν
ἐπωνυμίαν. |
[1, 53] |
δὲ
ἱερὸν
τῶν
ὑπολειφθέντων
ἀπὸ
|
τοῦ |
στόλου
τῇ
μνήμῃ
τοῦ
σώσαντος |
[1, 46] |
οἷα
εἰκὸς
ἐν
ἐχυρῷ,
καὶ
|
τοῦ |
στρατιωτικοῦ
τὸ
κράτιστον·
ἔνθα
ὑπομένοντες |
[1, 51] |
καὶ
οἱ
ἀκμαιότατοι
σὺν
αὐτῷ
|
τοῦ |
στρατοῦ
διανύσαντες
ἡμερῶν
δυεῖν
ὁδὸν |
[1, 42] |
διασκευασάμενος
ἐπιδρομῇ
αἰφνιδίῳ
ἐχρήσατο
κατακοιμωμένου
|
τοῦ |
στρατοῦ
καὶ
τῆς
λείας
ὅσῃ |
[1, 11] |
ἐκλήθησαν.
Οἴνωτρος
δὲ
τὴν
πλείω
|
τοῦ |
στρατοῦ
μοῖραν
ἀγόμενος
εἰς
τὸν |
[1, 26] |
ὥσπερ
παρ´
Ἕλλησιν.
Ἀπὸ
δὴ
|
τοῦ |
συμβεβηκότος
αὐτοῖς
ἀξιοῦσι
τεθῆναι
τοὔνομα, |
[1, 47] |
τὸν
πρεσβύτατον
τῶν
παίδων
ἔχοντα
|
τοῦ |
συμμαχικοῦ
τινα
μοῖραν,
ἧς
Φρύγιον |
[1, 81] |
ἐν
ἀπογνώσει
βίου
κειμένους
ἡ
|
τοῦ |
σωθήσεσθαι
ἐλπὶς
τοῖς
κυρίοις
τούτου |
[1, 84] |
ὄνομα,
ᾗ
δημοσιευούσῃ
ποτὲ
τὴν
|
τοῦ |
σώματος
ὥραν
οἱ
περὶ
τὸ |
[1, 53] |
ἀπὸ
τοῦ
στόλου
τῇ
μνήμῃ
|
τοῦ |
σώσαντος
σφᾶς
ἀνάθημα
ποιησαμένων.
Τὸ |
[1, 59] |
τοῦ
λόφου·
Τρῶας
δὲ
Ἀβοριγῖσι
|
τοῦ |
τ´
ἐν
χερσὶ
πολέμου
συλλαβέσθαι |
[1, 35] |
εἴθ´
ὡς
Ἑλλάνικος
οἴεται
ἐπὶ
|
τοῦ |
ταύρου
τὴν
ὀνομασίαν
ταύτην
ἔσχεν, |
[1, 87] |
ὤσασθαι
τοὺς
μαχομένους
ἄνοπλον
θανάτου
|
τοῦ |
ταχίστου
τυχεῖν
προθυμούμενον,
ὅπερ
καὶ |
[1, 76] |
ἁγνὰς
διαμεῖναι
γάμων,
αἷς
ἀνατέθειται
|
τοῦ |
τε
ἀσβέστου
πυρὸς
ἡ
φυλακὴ |
[1, 76] |
οἶκον
τοῦ
Νεμέτορος
ἐπεβούλευσε
ποιῆσαι,
|
τοῦ |
τε
δίκην
ὑποσχεῖν
φόβῳ
καὶ |
[1, 60] |
βασιλεῖς
αὐτῶν
πρῶτοι
ἄρχουσι
μίξαντες
|
τοῦ |
τε
ἐπιχωρίου
καὶ
τοῦ
ἐπήλυδος |
[1, 40] |
οἱ
τὸ
Παλλάντιον
κατοικοῦντες,
ὡς
|
τοῦ |
τε
Κάκου
τὸν
θάνατον
ἔγνωσαν |
[1, 35] |
ὅση
ἐντὸς
ἦν
τῶν
κόλπων
|
τοῦ |
τε
Ναπητίνου
καὶ
τοῦ
Σκυλλητίνου· |
[1, 41] |
τε
αὐτόθι
πλείω
χρόνον
ἠναγκάσθη
|
τοῦ |
τε
ναυτικοῦ
τῇ
ἀπουσίᾳ,
ἣ |
[1, 11] |
ἀδελφῶν
εἷς.
Εἵποντο
δὲ
αὐτοῖς
|
τοῦ |
τε
οἰκείου
λαοῦ
συχνοί,
πολυάνθρωπον |
[1, 81] |
ἀγόντων
ἐπικερτομούμενος,
ἀκολουθῶν
ὁ
Νεμέτωρ
|
τοῦ |
τε
σώματος
τὴν
εὐπρέπειαν
ἀπεθαύμαζεν, |
[1, 38] |
γεφύρας
βάλλουσιν
εἰς
τὸ
ῥεῦμα
|
τοῦ |
Τεβέριος,
Ἀργείους
αὐτὰ
καλοῦντες.
ἀλλὰ |
[1, 28] |
ἁπασῶν,
ἀλλ´
ὅσαι
πέραν
ἦσαν
|
τοῦ |
Τεβέριος
ἐν
τῷ
βορείῳ
μέρει. |
[1, 85] |
ὑποδέξασθαι
πόλιν
λόφος
οὐ
πρόσω
|
τοῦ |
Τεβέριος
κείμενος,
ἀπέχων
τῆς
Ῥώμης |
[1, 45] |
κείμενον,
οὐ
πρόσω
τῶν
ἐκβολῶν
|
τοῦ |
Τεβέριος·
λαβόντες
δὲ
παρὰ
τῶν |
[1, 31] |
ἔφραζεν,
αἱροῦνται
λόφον
ὀλίγον
ἀπέχοντα
|
τοῦ |
Τεβέριος,
ὅς
ἐστι
νῦν
ἐν |
[1, 38] |
ἀκρατεῖς
ποιοῦντες
ἐρρίπτουν
εἰς
τὸ
|
τοῦ |
Τεβέριος
ῥεῖθρον,
εἴδωλα
ποιοῦντας
ἀνδρείκελα |
[1, 46] |
ἦν,
αὐτὸς
ἔχων
ὑπέμενεν
ἐπὶ
|
τοῦ |
τείχους
καὶ
παρεῖχε
τοῖς
προεξελθοῦσιν |
[1, 87] |
Κελέριον
δέ
τινα
τῶν
ἐπιβεβηκότων
|
τοῦ |
τείχους,
ὃς
ἦν
ἐπιστάτης
τῶν |
[1, 79] |
Τὰ
μὲν
δὴ
κνυζούμενα
κατὰ
|
τοῦ |
τέλματος
ἐκυλινδεῖτο,
λύκαινα
δέ
τις |
[1, 78] |
τεκοῦσα
(ἦν
δὲ
οὐ
πρόσω
|
τοῦ |
τόκου)
φυλακὴν
ἐποιεῖτο
δι´
ὅπλων· |
[1, 39] |
ποταμῷ
τὸν
φόνον
ἱδρύεται
πλησίον
|
τοῦ |
τόπου
Διὸς
Εὑρεσίου
βωμόν,
ὅς |
[1, 85] |
ἄλλων
ἕνεκα
καὶ
τῆς
τύχης
|
τοῦ |
τόπου,
ἣ
τὸ
σωθῆναί
τε |
[1, 55] |
ὑπὸ
δίψης
οὐκ
ἔχοντος
ὕδωρ
|
τοῦ |
τόπου
(λέγω
δὲ
ἃ
παρὰ |
[1, 32] |
χωρίων
δυσείκαστος
γέγονεν
ἡ
παλαιὰ
|
τοῦ |
τόπου
φύσις,
ἦν
δὲ
τὸ |
[1, 81] |
τοσοῦτον
εἰδέναι
μόνον
κατὰ
πύστιν
|
τοῦ |
τρέφοντος,
ὅτι
σὺν
ἀδελφῷ
διδύμῳ |
[1, 22] |
νῆσον,
Τρινακρίαν
πρότερον
ὀνομαζομένην
ἐπὶ
|
τοῦ |
τριγώνου
σχήματος.
Ἦσαν
δὲ
οὐ |
[1, 24] |
τούτου
στάσις
αὐτοὺς
καταλαμβάνει
περὶ
|
τοῦ |
τρόπου
τῆς
δεκατεύσεως.
Καὶ
ἐν |
[1, 52] |
αὐτοῦ
τις
ἀνὴρ
ἐπιφανὴς
ἐκ
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
γένους
ὢν
Λαομέδοντι
διάφορος |
[1, 49] |
ἀπόκτισιν
εἶναι,
Καπύας
ὀνομασθείσας
ἀπὸ
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
Κάπυος.
Λέγεται
δὲ
ταῦτα |
[1, 11] |
πολλαῖς
γενεαῖς
πρότερον
τοῦ
πολέμου
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
μεταναστάντας.
Οὐκέτι
μέντοι
διορίζουσιν |
[1, 22] |
διαβάσεως
ἦν
ἔτος
ὀγδοηκοστὸν
πρὸ
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
πολέμου,
ἔθνος
δὲ
τὸ |
[1, 9] |
αὐτοὶ
ἄνθρωποι
προσαγορευόμενοι,
μέχρι
μὲν
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
πολέμου
τὴν
ἀρχαίαν
τῶν |
[1, 85] |
τοῦ
κρατίστου
γνώριμον,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
τὸ
εὐγενέστατον
δὴ
νομιζόμενον, |
[1, 48] |
δέ
τινες
ἐπὶ
τοῦ
ναυστάθμου
|
τοῦ |
Τρωικοῦ
τυχεῖν
αὐτὸν
τηνικαῦτα
διατρίβοντα |
[1, 53] |
Αἰνείᾳ
πλέοντες
ἀπὸ
Σικελίας
διὰ
|
τοῦ |
Τυρρηνικοῦ
πελάγους
πρῶτον
μὲν
ὡρμίσαντο |
[1, 28] |
πολλοὺς
καὶ
ἄλλους
συγγραφεῖς
περὶ
|
τοῦ |
Τυρρηνῶν
γένους
χρησαμένους
ἐπίσταμαι,
τοὺς |
[1, 89] |
Ῥωμαίων
συχνὰς
ἀναλεξαμένῳ
γραφὰς
ὑπὲρ
|
τοῦ |
τῶν
Ῥωμαίων
γένους,
τοιάδ´
ἐστίν. |
[1, 79] |
ἥπτετο,
τίθενται
τὴν
σκάφην
ἐπὶ
|
τοῦ |
ὕδατος.
Ἡ
δὲ
μέχρι
μέν |
[1, 82] |
τροφὴν
καὶ
τἆλλα
ὅσα
παρὰ
|
τοῦ |
Φαιστύλου
ἐπύθετο.
Τοῖς
δὲ
βουλομένοις |
[1, 80] |
τὸν
Ῥῶμον·
ἀποτρέπεται
δ´
ὑπὸ
|
τοῦ |
Φαιστύλου.
Ὁρῶν
γὰρ
αὐτοῦ
τὴν |
[1, 87] |
τοῖς
ἐμβόλοις,
ἐπὶ
τῷ
σώματι
|
τοῦ |
Φαιστύλου
τεθῆναί
φασιν,
ἔνθα
ἔπεσεν |
[1, 80] |
φροντίς,
καὶ
πολλὰ
βουλευσαμένῳ
μετὰ
|
τοῦ |
Φαιστύλου
τῆς
μὲν
αὐτίκα
ὁρμῆς |
[1, 84] |
ἐκμάθοιεν,
κἀκεῖ
παρ´
ἀνδράσιν
ἰδιοξένοις
|
τοῦ |
Φαιστύλου
τραφῆναι
γράμματα
καὶ
μουσικὴν |
[1, 66] |
οἶνον
ἡδὺν
καὶ
καλόν,
ἔξω
|
τοῦ |
Φαλερίνου
λεγομένου
τῶν
γοῦν
ἄλλων |
[1, 56] |
ἐκ
τῆς
νάπης
ἀφανοῦς
ὄντος
|
τοῦ |
φθεγγομένου
προσπεσεῖν
κελεύουσα
μένειν
τε |
[1, 81] |
πολὺ
τὸ
βασιλικὸν
εἶχε,
καὶ
|
τοῦ |
φρονήματος
τὴν
εὐγένειαν
ἐνεθυμεῖτο,
ἣν |
[1, 25] |
ἐν
Ἰνάχῳ
δράματι
ἀνάπαιστον
ὑπὸ
|
τοῦ |
χοροῦ
λεγόμενον
πεποίηται
ὧδε·
Ἴναχε |
[1, 75] |
λόγου.
Τὰ
μὲν
δὴ
περὶ
|
τοῦ |
χρόνου
καθ´
ὃν
ἡ
νῦν |
[1, 1] |
συναφανισθήσεται
τοῖς
σώμασιν
αὐτῶν
ὑπὸ
|
τοῦ |
χρόνου,
καὶ
πάντων
μάλιστα
τοὺς |
[1, 31] |
Παλάτιον
ὑπὸ
Ῥωμαίων
λέγεται
συγχέαντος
|
τοῦ |
χρόνου
τὴν
ἀκρίβειαν
καὶ
παρέχει |
[1, 72] |
δὲ
πολλῆς
οὔσης
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
χρόνου
τῆς
κτίσεως
καὶ
περὶ |
[1, 74] |
Εἰ
δὲ
τοῦτο
τὸ
διάστημα
|
τοῦ |
χρόνου
τριάκοντα
ὀλυμπιάδων
εὑρίσκεται
γενόμενον, |
[1, 87] |
Ῥεμορίᾳ
θάπτει,
ἐπειδὴ
καὶ
ζῶν
|
τοῦ |
χωρίου
τῆς
κτίσεως
περιείχετο,
αὐτὸς |
[1, 76] |
γενειάζοντα
φυλάξας
ἔνθα
ἐκυνηγέτει,
προλοχίσας
|
τοῦ |
χωρίου
τὸ
ἀφανέστατον,
ἐξελθόντα
ἐπὶ |
[1, 17] |
ἴσως
μὲν
καὶ
κατὰ
τὴν
|
τοῦ |
ὠφεληθήσεσθαι
ἐλπίδα,
ὡς
δ´
ἐγὼ |