Livre, Chap. |
[1, 23] |
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
Τυρρηνούς·
τὴν
|
δ´ |
αἰτίαν
ὀλίγον
ὕστερον
ἐρῶ.
~Ὡς |
[1, 30] |
νῦν
μὲν
Τούσκους
ἀσαφέστερον,
πρότερον
|
δ´ |
ἀκριβοῦντες
τοὔνομα
ὥσπερ
Ἕλληνες
Θυοσκόους |
[1, 39] |
λεγομένων
τὰ
μὲν
μυθικώτερα,
τὰ
|
δ´ |
ἀληθέστερα.
ὁ
μὲν
οὖν
μυθικὸς |
[1, 41] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τοιόςδε
παραδέδοται.
~Ὁ
|
δ´ |
ἀληθέστερος,
ᾧ
πολλοὶ
τῶν
ἐν |
[1, 59] |
Λαῦναν
εἶναί
φασι
τοὔνομα·
ὡς
|
δ´ |
ἄλλοι
τινὲς
τῶν
Ἑλληνικῶν
μυθογράφων |
[1, 53] |
δ´
Ἀσκάνιον
τὸν
Αἰνείου,
οἱ
|
δ´ |
ἄλλους
τινάς.
Εἰσὶ
δ´
οἳ |
[1, 36] |
μόνον
εἰσὶν
ἄρουραι
πίονες,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
οὐδὲν
ἢ
βραχύ
τι |
[1, 38] |
καὶ
νήσους
πελαγίοις
δαίμοσι,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων,
ὡς
ἑκάστῳ
τι
θεῷ |
[1, 42] |
ὁ
τῶν
Ἀβοριγίνων
βασιλεύς.
εἰκάσειε
|
δ´ |
ἄν
τις
καὶ
τοὺς
ὑπομείναντας |
[1, 53] |
πολιτευομένων
οὐκ
ἀδύνατον
ἦν·
ἔχοι
|
δ´ |
ἄν
τις
τῆς
ἀπάτης
καὶ |
[1, 33] |
αὐτὸν
ἐγίνοντο
τρόπον.
Οὐ
θαυμάσαιμι
|
δ´ |
ἂν
εἰ
καὶ
παρεῖνταί
τινες |
[1, 32] |
ὃ
καλοῦσι
Ῥωμαῖοι
Λουπερκάλιον,
ἡμεῖς
|
δ´ |
ἂν
εἴποιμεν
Λύκαιον.
Νῦν
μὲν |
[1, 31] |
πατρίῳ
γλώσσῃ
Καρμέντην
ὀνομάζουσιν·
εἴη
|
δ´ |
ἂν
Ἑλλάδι
φωνῇ
Θεσπιῳδὸς
τῇ |
[1, 69] |
ἐν
ὑστέρῳ
λεχθήσεται
λόγῳ.
Εἴη
|
δ´ |
ἂν
καὶ
παρὰ
ταῦτα
τοῖς |
[1, 86] |
νομιζόμενα
φυλάττειν
οἰωνοὺς
αἰσίους·
ὁποτέρῳ
|
δ´ |
ἂν
οἱ
ὄρνιθες
προτέρῳ
κρείττους |
[1, 37] |
μὲν
ταῦτα
παρέχειν
δαψιλής,
προβατεύεσθαι
|
δ´ |
ἀνεπιτήδειος·
οὐδ´
ἄν
τις
αὐτὴν |
[1, 37] |
μὲν
εἶναι
καὶ
πολύβοτον,
ἐνδιαίτημα
|
δ´ |
ἀνθρώποις
ὑπάρχειν
ἄχαρι·
ἀλλ´
ἔστι |
[1, 48] |
ταφῆς
τὸν
τρόπον
τόνδε·
Ἀχαιοὺς
|
δ´ |
ἀνίη
εἶχε
καὶ
ἐδόκεον
τῆς |
[1, 16] |
ἐπειδὴ
τὴν
ἑαυτῶν
ἐξέλιπον.
Ὡς
|
δ´ |
ἅπαξ
οὗτοι
χωρίων
τινῶν
τῆς |
[1, 49] |
ἐν
ἐλεγείῳ
λέγων
ὧδε·
Ἵκετο
|
δ´ |
Ἀρκαδίην,
Νήσῳ
δ´
ἐγκάτθετο
παῖδας |
[1, 51] |
Ἀγχίσου
μὲν
τότε
ὀνομασθέντος,
νῦν
|
δ´ |
ἀσαφεστέραν
ἔχοντος
ὀνομασίαν,
ἱερὸν
καὶ |
[1, 53] |
Ἀφροδίτης
καὶ
Ἀγχίσου
γενόμενον,
οἱ
|
δ´ |
Ἀσκάνιον
τὸν
Αἰνείου,
οἱ
δ´ |
[1, 52] |
συνοικούσας
περιιδεῖν
οὐκ
ἀσφαλές,
δίδωσι
|
δ´ |
αὐτὰς
ἐμπόροις
ὡς
προσωτάτω
κελεύσας |
[1, 72] |
οἰκιστὴν
γενέσθαι
τῆς
πόλεως,
ὀνομάσαι
|
δ´ |
αὐτὴν
ἀπὸ
μιᾶς
τῶν
Ἰλιάδων |
[1, 77] |
ἐμβατεύοντα
τῷ
χωρίῳ
δαίμονα,
τέξεσθαι
|
δ´ |
αὐτὴν
ἐκ
τοῦ
βιασμοῦ
δύο |
[1, 22] |
ἐπὶ
τὴν
ἔγγιστα
νῆσον.
Κατεῖχον
|
δ´ |
αὐτὴν
Σικανοὶ,
γένος
Ἰβηρικόν,
οὐ |
[1, 59] |
μνῆμα
γενέσθαι
τὴν
πόλιν.
Συμπλεῦσαι
|
δ´ |
αὐτὴν
τοῖς
Τρωσὶ
λέγεται
δοθεῖσαν |
[1, 75] |
κἀμοὶ
δοκοῦντα
τοιάδ´
ἐστιν.
Οἰκισταὶ
|
δ´ |
αὐτῆς
οἵτινες
ἦσαν
καὶ
τίσι |
[1, 23] |
τε
πολλὰς
μὲν
παραλαβόντες,
ἄλλας
|
δ´ |
αὐτοὶ
κατασκευάσαντες,
μεγάλην
καὶ
ταχεῖαν |
[1, 20] |
πρότερον
ὑπὸ
τῶν
Σικελῶν,
τὰς
|
δ´ |
αὐτοὶ
κατασκευάσαντες,
ᾤκουν
οἱ
Πελασγοὶ |
[1, 83] |
τοῖς
ἐλθοῦσι
τοὺς
παῖδας,
φράσουσι
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἐκεῖνοι
τὰ
παρά
σου. |
[1, 10] |
τινα
καὶ
τῆς
Κελτικῆς.
ὁποτέρα
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἐστι
γῆ
πατρίς,
ἄδηλον· |
[1, 79] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ᾄδεται.
Βίος
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἦν
βουκολικὸς
καὶ
δίαιτα |
[1, 23] |
παρὰ
τὰ
εἰκότα
συχνοῖς.
Μαντευομένοις
|
δ´ |
αὐτοῖς
τίνα
θεῶν
ἢ
δαιμόνων |
[1, 35] |
καὶ
πόλεις
συνάγεσθαι
πολλάς·
εἶναι
|
δ´ |
αὐτὸν
Οἴνωτρον
τὸ
γένος.
Ἑλλάνικος |
[1, 27] |
δή
τινα
μετανάστην
ὄντα·
εἶναι
|
δ´ |
αὐτὸν
πέμπτον
ἀπὸ
Διὸς,
λέγοντες |
[1, 82] |
ἐδίωκεν
εἰς
τὴν
πόλιν.
Διερχόμενον
|
δ´ |
αὐτὸν
τὰς
πύλας
ταραχωδῶς
πάνυ |
[1, 50] |
αὐτῶν
εἰς
Ζάκυνθον
ἀφικνοῦνται.
Δεξαμένων
|
δ´ |
αὐτοὺς
καὶ
τῶν
Ζακυνθίων
πρὸς |
[1, 73] |
δὲ
πατρὸς
οὐκέτι
διορίζοντες·
δοθῆναι
|
δ´ |
αὐτοὺς
ὑπ´
Αἰνείου
Λατίνῳ
τῷ |
[1, 72] |
σκάφη
βαρυνομένην
τῇ
πλάνῃ.
Ὁμολογεῖ
|
δ´ |
αὐτῷ
καὶ
Δαμαστὴς
ὁ
Σιγεὺς |
[1, 32] |
Λαύνας
τῆς
Εὐάνδρου
θυγατρός·
χώσαντα
|
δ´ |
αὐτῷ
τὸν
μητροπάτορα
τάφον
ἐπὶ |
[1, 28] |
Ὀμφάλης
τῆς
Λυδῆς
γενόμενον·
τοῦτον
|
δ´ |
ἀφικόμενον
εἰς
Ἰταλίαν
ἐκβαλεῖν
τοὺς |
[1, 49] |
ὧδε·
Ἵκετο
δ´
Ἀρκαδίην,
Νήσῳ
|
δ´ |
ἐγκάτθετο
παῖδας
δοιάς,
Κωδώνης
λέκτρα |
[1, 17] |
τὴν
τοῦ
ὠφεληθήσεσθαι
ἐλπίδα,
ὡς
|
δ´ |
ἐγὼ
πείθομαι
κατὰ
τὸ
συγγενὲς |
[1, 34] |
ἐκείνους
εἶναι
τοὺς
καταστησαμένους.
Ὡς
|
δ´ |
ἐγὼ
συμβαλλόμενος
εὑρίσκω,
καὶ
πρὶν |
[1, 72] |
ἡγησάμενον
τῆς
ἀποικίας
Ῥῶμον,
τοῦτον
|
δ´ |
εἶναι
τῶν
Αἰνείου
παίδων
ἕνα· |
[1, 22] |
Λιγύων,
ἄγοντος
αὐτοὺς
Σικελοῦ·
τοῦτον
|
δ´ |
εἶναί
φησιν
υἱὸν
Ἰταλοῦ,
καὶ |
[1, 49] |
γείνατο
δ´
υἷα
Ῥωμύλον.
Τῆς
|
δ´ |
εἰς
Ἰταλίαν
Αἰνείου
καὶ
Τρώων |
[1, 23] |
τὰ
δ´
ὑπελίμπανε
θέρους,
τὰ
|
δ´ |
εἰς
τέλος
ἀπεσβέννυτο.
Ἀδελφὰ
δὲ |
[1, 17] |
Λαρίσης
καὶ
Ποσειδῶνος
υἱοί.
Ἀφικόμενοι
|
δ´ |
εἰς
τὴν
Αἱμονίαν
τούς
τε |
[1, 18] |
Φωκίδα
καὶ
Εὔβοιαν
διεκομίσθησαν·
οἱ
|
δ´ |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
περαιωθέντες
τῆς |
[1, 81] |
πρὸς
τὸν
μόρον
ἀπιών.
Ὡς
|
δ´ |
εἰς
τὴν
οἰκίαν
ἀφίκοντο
μεταστῆναι |
[1, 17] |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα,
μάλιστα
|
δ´ |
εἰς
τὴν
πολύπλανόν
τε
καὶ |
[1, 90] |
ἀρετὴν
νῦν
ἢ
πρότερον.
Μυρία
|
δ´ |
εἰς
τοῦτο
λέγειν
ἔχων
καὶ |
[1, 70] |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
προσήγορον.
ὁ
|
δ´ |
εἰς
ὕλας
ἐρήμους
ἀγαγὼν
αὐτὴν |
[1, 65] |
κατὰ
κρημνῶν
φερόμενοι
διεφθείροντο,
οἱ
|
δ´ |
εἰς
φάραγγας
ἀνεξόδους
ἐμπίπτοντες
ἡλίσκοντο, |
[1, 48] |
αὐτὸν
τηνικαῦτα
διατρίβοντα
λέγουσιν,
οἱ
|
δ´ |
εἰς
Φρυγίαν
ἀπεσταλμένον
ὑπὸ
Πριάμου |
[1, 74] |
ὥσπερ
ἱερὰ
πατρῷα
παραδιδόναι·
πολλοὶ
|
δ´ |
εἰσὶν
ἀπὸ
τῶν
τιμητικῶν
οἴκων |
[1, 37] |
παντὸς
εὐθενούσας
τὰς
ἀγέλας.
πάντων
|
δ´ |
εἰσὶν
οἱ
δρυμοὶ
θαυμασιώτατοι
περί |
[1, 47] |
Εὐρώπης,
αλεῖται
δὲ
Παλλήνη.
ἔθνος
|
δ´ |
εἶχεν
αὐτὴν
Θρᾴκιον
σύμμαχον
Κρουσαῖον |
[1, 14] |
πόλεως
Ἀμιτέρνης
ἀφύλακτον
αἱροῦσιν·
οἱ
|
δ´ |
ἐκ
τῆς
ἁλώσεως
περισωθέντες
ὑποδεξαμένων |
[1, 22] |
τούτου
δυναστεύοντος
ὀνομασθῆναι
Σικελούς·
Ἐξαναστῆναι
|
δ´ |
ἐκ
τῆς
ἑαυτῶν
τοὺς
Λίγυας |
[1, 84] |
δή
τινι
τρόπῳ
ἀναιρεῖ·
τὰ
|
δ´ |
ἐκ
τῆς
Ἰλίας
γενόμενα
περὶ |
[1, 64] |
ἦρχε,
προστίθεται
τοῖς
Ῥοτόλοις.
Πολέμου
|
δ´ |
ἐκ
τῶν
ἐγκλημάτων
τούτων
γενομένου |
[1, 7] |
ὁμιλίαν
ἦλθον,
διδαχῇ
παραλαβὼν,
τὰ
|
δ´ |
ἐκ
τῶν
ἱστοριῶν
ἀναλεξάμενος,
ἃς |
[1, 69] |
ἡλίσκετο
κεκρυμμένον
ἐν
ἀβάτῳ·
εἰκόνα
|
δ´ |
ἐκείνου
κατεσκευασμένην
ὡς
μηδὲν
τῆς |
[1, 80] |
τι
διὰ
χειρὸς
εἶχον.
Οἱ
|
δ´ |
ἐκπλαγέντες
τῷ
παραδόξῳ
τοῦ
πάθους |
[1, 37] |
ἐπὶ
θερινῷ
σπόρον
ἐκφερούσας;
ποίας
|
δ´ |
ἐλαιοφόρου
τὰ
Μεσσαπίων
καὶ
Δαυνίων |
[1, 72] |
πολλαχῇ
τοῦ
πελάγους
πλανᾶσθαι,
τελευτῶντας
|
δ´ |
ἐλθεῖν
εἰς
τὸν
τόπον
τοῦτον |
[1, 88] |
ἄγει,
καλοῦσι
δὲ
Παρίλια.
Θύουσι
|
δ´ |
ἐν
αὐτῇ
περὶ
γονῆς
τετραπόδων |
[1, 66] |
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἀνῃρέθη·
τὸ
|
δ´ |
ἐν
αὐτῇ
πολιτευόμενον
πλῆθος
ἡ |
[1, 48] |
ὄλεθρον
τῆς
πόλεως
συντεκμηραμένου.
Ἔχει
|
δ´ |
ἐν
αὐτῷ
τὰ
ἰαμβεῖα
ἐν |
[1, 81] |
ἐπὶ
θήρᾳ
κρύφα
διαχειρισάμενος,
τὴν
|
δ´ |
ἐν
εἱρκτῇ
δεδεμένην
φυλάττων,
τά |
[1, 79] |
ἀναιρεθῆναι
λέγουσι
τὴν
κόρην,
οἱ
|
δ´ |
ἐν
εἱρκτῇ
φυλαττομένην
ἀδήλῳ
διατελέσαι |
[1, 25] |
καὶ
Ἀθήνας
οἰκησάντων
Τυρρηνῶν
Σοφοκλεῖ
|
δ´ |
ἐν
Ἰνάχῳ
δράματι
ἀνάπαιστον
ὑπὸ |
[1, 48] |
ἀγγέλου
προσώπῳ
λεγόμενα
ὧδε·
Νῦν
|
δ´ |
ἐν
πύλαισιν
Αἰνέας
ὁ
τῆς |
[1, 61] |
διαμένουσιν
ἐν
ἁπάσῃ
Φρυγίᾳ·
Δάρδανος
|
δ´ |
ἐν
τῇ
καλουμένῃ
νῦν
Τρωάδι |
[1, 87] |
ὑπὸ
τῶν
εὑρόντων
ταφέντος.
Ἀποθανόντος
|
δ´ |
ἐν
τῇ
μάχῃ
Ῥώμου
νίκην |
[1, 14] |
κακῶν
οἰκοφθορηθεῖσαι
ἔρημοι
ἀφεῖνται.
Ἦσαν
|
δ´ |
ἐν
τῇ
Ῥεατίνῃ
γῇ
τῶν |
[1, 64] |
εἰς
θεοὺς
μεταστῆναι
εἴκαζον,
οἱ
|
δ´ |
ἐν
τῷ
ποταμῷ,
παρ´
ὃν |
[1, 69] |
πόλει
τὰ
ἕδη
καταλιπεῖν,
Ἰλίου
|
δ´ |
ἐν
ὑστέρῳ
χρόνῳ
συνοικισθέντος
ἐκεῖσε |
[1, 66] |
καθ´
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
Λευκή,
σαφηνισμοῦ
|
δ´ |
ἕνεκα
διορίζεται
παρ´
ἑτέραν
πόλιν |
[1, 8] |
Διονύσιός
εἰμι
Ἀλεξάνδρου
Ἁλικαρνασεύς·
ἄρχομαι
|
δ´ |
ἐνθένδε.
~Τὴν
ἡγεμόνα
γῆς
καὶ |
[1, 71] |
δηλωθήσεται
λόγῳ
τὰ
προσήκοντα.
~Σιλουΐου
|
δ´ |
ἑνὸς
δέοντα
τριάκοντα
ἔτη
κατασχόντος |
[1, 65] |
στοιχηδὸν
πεφυκότα
θέας
ἄξια.
~Αἰνείου
|
δ´ |
ἐξ
ἀνθρώπων
μεταστάντος
ἑβδόμῳ
μάλιστα |
[1, 89] |
μὲν
ἐξ
αὐτῆς
Ἰταλίας,
τὰ
|
δ´ |
ἐξ
ἑτέρων
ἀφιγμένα
τόπων
μυρία |
[1, 67] |
Ῥωμαῖοι
μὲν
Πενάτας
καλοῦσιν·
οἱ
|
δ´ |
ἐξερμηνεύοντες
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν |
[1, 63] |
ὅρκια
ποιήσασθαι
πρὸς
αὐτούς·
Τῷ
|
δ´ |
ἑξῆς
ἔτει,
πρώτῳ
δὲ
μετὰ |
[1, 71] |
ὁ
τῶν
νεανίσκων
μητροπάτωρ.
Τῷ
|
δ´ |
ἑξῆς
ἔτει
τῆς
Νεμέτορος
ἀρχῆς, |
[1, 56] |
θεοῖς
ἂν
εἴη
γνώριμον.
Τῇ
|
δ´ |
ἑξῆς
ἡμέρᾳ
τριάκοντα
λέγεται
χοίρους |
[1, 12] |
ἰαμβείων,
ἐν
οἷς
φησι·
Τὰ
|
δ´ |
ἐξόπισθε,
χειρὸς
εἰς
τὰ
δεξιά, |
[1, 67] |
ἱερῶν
αὐτοῖς
μεταναστάντες
ἐφεστίοις·
ἡγεμὼν
|
δ´ |
ἐπ´
αὐτοῖς
ἐτάχθη
Αἴγεστος.
Τοὺς |
[1, 19] |
τῶν
Ὀμβρικῶν
κατελάβοντό
τινα·
συνελθόντος
|
δ´ |
ἐπ´
αὐτοὺς
μεγάλου
στρατοῦ
δείσαντες |
[1, 58] |
δυναστείαν
ἀφαιρησόμενοι
πρὸς
βίαν.
εἰ
|
δ´ |
ἐπαληθεύεται
ὑμῖν
ὅδ´
ὁ
λόγος |
[1, 44] |
ἐν
ἑτέροις
χρόνοις
ἐγένετο.
~Ἡρακλῆς
|
δ´ |
ἐπεὶ
τά
τε
κατὰ
τὴν |
[1, 80] |
εἰς
τὴν
Ἄλβαν
ἀπήγετο.
Ῥωμύλος
|
δ´ |
ἐπειδὴ
τὸ
περὶ
τὸν
ἀδελφὸν |
[1, 83] |
βουκολοῦντες,
ὅσπερ
ἐκείνων
βίος,
ἐγὼ
|
δ´ |
ἐπέμφθην
παρ´
αὐτῶν
τῇ
μητρὶ |
[1, 57] |
διάνοιαν
οἴκοθεν
ὁρμώμενος,
ἀποτρέπεται·
στρατοπεδευσάμενος
|
δ´ |
ἐπὶ
λόφου
τινὸς
τὸ
πρῶτον |
[1, 16] |
οἰωνοῖς
τὰς
ἀποικίας
προπέμποντες·
εἰ
|
δ´ |
ἐπὶ
μηνίμασι
δαιμονίοις
ἀπαλλαγὰς
αἰτούμενοι |
[1, 27] |
ἐπ´
ἐξόδῳ
τῆς
χώρας,
τὸν
|
δ´ |
ἐπὶ
μονῇ,
καὶ
τῶν
Ἄτυος |
[1, 79] |
μὲν
ἐπὶ
τὸ
μυθωδέστερον,
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
τὸ
τῇ
ἀληθείᾳ
ἐοικὸς |
[1, 14] |
φαινόμενος
τὸ
αὐτὸ
ἔδρα.
Τέτταρας
|
δ´ |
ἐπὶ
τοῖς
εἴκοσι
σταδίοις
ἀπέχουσα |
[1, 27] |
τῶν
χρημάτων
τὰ
μέρη,
ὁρμισαμένην
|
δ´ |
ἐπὶ
τοῖς
ἑσπερίοις
μέρεσι
τῆς |
[1, 75] |
Νόμαν
δύο
καὶ
τριάκοντα.
Ὁ
|
δ´ |
ἐπὶ
τούτῳ
βασιλεύσας
Ἄγκος
Μάρκιος |
[1, 76] |
τινες
γράφουσι
Ῥέαν
ὄνομα,
Σιλουΐαν
|
δ´ |
ἐπίκλησιν,
ἐν
ἀκμῇ
γάμου
γενομένην |
[1, 35] |
καὶ
Αὐσονίαν
αὐτὴν
ἐκάλουν,
οἱ
|
δ´ |
ἐπιχώριοι
Σατορνίαν,
ὡς
εἴρηταί
μοι |
[1, 49] |
Κωδώνης
λέκτρα
καὶ
Ἀνθεμόνης.
Αὐτὸς
|
δ´ |
Ἑσπερίην
ἔσυτο
χθόνα,
γείνατο
δ´ |
[1, 2] |
μερῶν
μέχρι
Θρᾴκης
προῆλθε,
τῶν
|
δ´ |
ἑσπερίων
μέχρι
τῆς
Ἀδριανῆς
κατέβη |
[1, 15] |
πλεῖον
ἢ
ποδιαῖον
ὕψος·
ἀνίδρυτος
|
δ´ |
ἐστὶ
καὶ
περινήχεται
πολλαχῇ
δινοῦντος |
[1, 66] |
ἐξ
ἀμφοῖν
Ἄλβα
λόγγα,
τοῦτο
|
δ´ |
ἔστι
Λευκὴ
μακρά.
Νῦν
μὲν |
[1, 11] |
ὅπως
ποτ´
ἔχει,
ἄδηλον·
εἰ
|
δ´ |
ἐστὶν
ὁ
τούτων
λόγος
ὑγιής, |
[1, 37] |
ἀγαθὰς
ἔχει
καὶ
πολλάς,
ἄδενδρος
|
δ´ |
ἐστὶν
ὡς
σιτοφόρος·
οὐδ´
αὖ |
[1, 27] |
ἡμερῶν
μέτρια
σιτία
προσφερομένους,
τῇ
|
δ´ |
ἑτέρᾳ
διακαρτεροῦντας·
χρονίζοντος
δὲ
τοῦ |
[1, 55] |
λέγουσιν
ἐν
Δωδώνῃ
γενόμενον,
ὡς
|
δ´ |
ἕτεροι
γράφουσιν
ἐν
ἐρυθρᾷ
χέρσῳ |
[1, 53] |
εἰς
Ἰταλίαν
ἅμα
Τρωσίν,
οἱ
|
δ´ |
ἕτερον
Αἰνείαν,
οὐ
τὸν
ἐξ |
[1, 79] |
αἱ
τῶν
παλαιῶν
γραφαί,
λόγον
|
δ´ |
ἔχουσιν
ὡς
ἀληθεῖς
ἑκάτεραι.
Διὰ |
[1, 66] |
τῇ
πόλει
θέμενος
Ἄλβαν.
Ἔστι
|
δ´ |
ἡ
Ἄλβα
καθ´
Ἑλλάδα
γλῶσσαν |
[1, 22] |
τε
Οἰνώτρων
καὶ
Ὀπικῶν,
Στράτωνα
|
δ´ |
ἡγεμόνα
τῆς
ἀποικίας
ποιησαμένους.
Θουκυδίδης |
[1, 79] |
χαριζόμενον
οὖν
ταύτῃ
Ἀμόλιον,
μόνη
|
δ´ |
ἦν
αὐτῷ
θυγάτηρ,
θανάτου
μὲν |
[1, 20] |
συλλαβὴν
ἑνὶ
στοιχείῳ
γραφομένην.
Τοῦτο
|
δ´ |
ἦν
ὥσπερ
γάμμα
διτταῖς
ἐπὶ |
[1, 86] |
ἀποικίαν
ἱδρῦσαι,
τὸ
Παλλάντιον,
Ῥώμῳ
|
δ´ |
ὁ
προσεχὴς
ἐκείνῳ
λόφος
Αὐεντῖνος |
[1, 81] |
τοῦ
πεπονθότος
ὀφείλεται.
Ἐν
ὅσῳ
|
δ´ |
ὁ
Ῥῶμος
ὑπὸ
τῶν
τοῦ |
[1, 67] |
ἀποφαίνουσιν,
οἱ
δὲ
Γενεθλίους,
εἰσὶ
|
δ´ |
οἳ
Κτησίους,
ἄλλοι
δὲ
Μυχίους, |
[1, 64] |
ποταμοῦ
Νομικίου
ῥεῦμα
διέπει.
εἰσὶ
|
δ´ |
οἳ
λέγουσιν
ἐπ´
Ἀγχίσῃ
κατασκευασθῆναι |
[1, 48] |
ἐπί
τινα
χρείαν
στρατιωτικήν·
εἰσὶ
|
δ´ |
οἳ
μυθωδεστέραν
αὐτοῦ
ποιοῦσι
τὴν |
[1, 53] |
οἱ
δ´
ἄλλους
τινάς.
Εἰσὶ
|
δ´ |
οἳ
τὸν
ἐξ
Ἀφροδίτης
Αἰνείαν |
[1, 37] |
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
γεώργια;
ποίας
|
δ´ |
οἰνοφύτου
Τυρρηνία
καὶ
Ἀλβανὴ
καὶ |
[1, 29] |
εἰσὶν
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
Πλακιηνοί,
σφίσι
|
δ´ |
ὁμόγλωσσοι.
δηλοῦσι
δὲ
ὅτι,
τὸν |
[1, 87] |
οὗτος
εἶναί
μοι
δοκεῖ.
λεγέσθω
|
δ´ |
ὅμως
καὶ
εἴ
τις
ἑτέρως |
[1, 64] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
συχνοί,
κρατοῦσι
|
δ´ |
ὅμως
οἱ
σὺν
Αἰνείᾳ.
Ἐκ |
[1, 59] |
πέλας
αὐξομένη
καὶ
λυπηρά,
κρατήσει
|
δ´ |
ὅμως
τῶν
ἀντιπραττόντων
κρείττονα
τὴν |
[1, 48] |
αὐτοῦ
ποιοῦσι
τὴν
ἔξοδον.
Ἐχέτω
|
δ´ |
ὅπῃ
τις
αὑτὸν
πείθει.
~Τὰ |
[1, 65] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἀσκάνιον·
ὡς
|
δ´ |
οὐδὲν
προσεῖχον
αὐτοῖς,
ἐπιτρέπειν
ἐκείνοις |
[1, 4] |
τι
δεῖ
πλείω
λέγειν.
~Ὅτι
|
δ´ |
οὐκ
ἄνευ
λογισμοῦ
καὶ
προνοίας |
[1, 32] |
οὐδὲν
οἶδα
τούτων
γινόμενον.
Οἱ
|
δ´ |
οὖν
Ἀρκάδες
ὑπὸ
τῷ
λόφῳ |
[1, 77] |
φιλοσόφοις
περὶ
αὐτῶν
ἐλέχθη.
Ἡ
|
δ´ |
οὖν
κόρη
μετὰ
τὸν
βιασμὸν |
[1, 30] |
ἐν
ἑτέρῳ
δηλωθήσεται
λόγῳ.
Τὸ
|
δ´ |
οὖν
Πελασγικὸν
φῦλον,
ὅσον
μὴ |
[1, 71] |
Τιβερῖνος
ὀκταετῆ
χρόνον
ἐβασίλευσεν.
Τελευτῆσαι
|
δ´ |
οὗτος
ἐν
μάχῃ
παρὰ
ποταμῷ |
[1, 39] |
ἐμάστευεν
ἀνὰ
τὸν
χῶρον·
ὡς
|
δ´ |
οὐχ
εὕρισκεν
ἐπὶ
τὸ
σπήλαιον |
[1, 65] |
αὐτοῖς
κτείνοντες
καὶ
διώκοντες.
τῶν
|
δ´ |
οὐχ
ὅπως
τις
πρὸς
ἀλκὴν |
[1, 49] |
δ´
Ἑσπερίην
ἔσυτο
χθόνα,
γείνατο
|
δ´ |
υἷα
Ῥωμύλον.
Τῆς
δ´
εἰς |
[1, 23] |
οὐκέτι
πίνεσθαι
σπουδαῖα
ἦν,
τὰ
|
δ´ |
ὑπελίμπανε
θέρους,
τὰ
δ´
εἰς |
[1, 80] |
ὄντα
καταληψόμενος
τὸν
Ῥῶμον·
ἀποτρέπεται
|
δ´ |
ὑπὸ
τοῦ
Φαιστύλου.
Ὁρῶν
γὰρ |
[1, 44] |
ἐν
Ἰταλίᾳ,
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
Δευτέρᾳ
|
δ´ |
ὕστερον
γενεᾷ
μετὰ
τὴν
Ἡρακλέους |
[1, 17] |
ὡς
ὁ
μῦθος
ἔχει.
ἕκτῃ
|
δ´ |
ὕστερον
γενεᾷ
Πελοπόννησον
ἐκλιπόντες
εἰς |
[1, 45] |
εἰς
ἐμὲ
ἦσαν
οἰκούμεναι,
Γενεαῖς
|
δ´ |
ὕστερον
ἑκκαίδεκα
μετὰ
Ἰλίου
ἅλωσιν |
[1, 77] |
τοῦτο
ἐφύλαττε
τὸ
ἔγκλημα.
~Τετάρτῳ
|
δ´ |
ὕστερον
ἔτει
τὴν
Ἰλίαν
ἐλθοῦσαν |
[1, 34] |
τῆς
Ῥώμης
ἱδρυσάμενον
χωρίῳ.
~Ὀλίγοις
|
δ´ |
ὕστερον
ἔτεσι
μετὰ
τοὺς
Ἀρκάδας |
[1, 44] |
μὲν
ἐπολιτεύοντο
καθ´
ἑαυτοὺς,
χρόνῳ
|
δ´ |
ὕστερον
οὐ
μακρῷ
δίαιτάν
τε |
[1, 45] |
ὄνομα
τῇ
πόλει
θέμενοι.
Ὀλίγῳ
|
δ´ |
ὕστερον
χρόνῳ
τὴν
ἀρχαίαν
ἀλλάξαντες |
[1, 30] |
ὁμόγλωσσον
οὔτε
ὁμοδίαιτον
εὑρίσκεται.
ὠνομάσθαι
|
δ´ |
ὑφ´
Ἑλλήνων
αὐτὸ
τῇ
προσηγορίᾳ |
[1, 47] |
ὀχυρώτατα
καταλαμβάνονται
τῆς
Ἴδης.
Ἦλθον
|
δ´ |
ὡς
αὐτοὺς
οἵ
τ´
ἐν |
[1, 37] |
μὲν
ἱκανὴ
παντοῖα
θρέψασθαι,
σπείρεσθαι
|
δ´ |
ὡς
δενδρῖτις
ὀλιγόκαρπος·
οὐδ´
ἄμφω |
[1, 80] |
ἀκοντίοις,
οἱ
δὲ
λίθοις,
οἱ
|
δ´ |
ὡς
ἕκαστοί
τι
διὰ
χειρὸς |
[1, 79] |
μὲν
ὥσπερ
τέκνα
περιέπουσαν,
τὰ
|
δ´ |
ὡς
μητρὸς
ἐξεχόμενα,
δαιμόνιόν
τι |