Livre, Chap. |
[1, 69] |
ναῷ
κείμενον
Ἑστίας,
ἔνθα
καὶ
|
τὸ |
ἀθάνατον
διασώζεται
πῦρ·
ὑπὲρ
ὧν |
[1, 38] |
διαφανέστατοι,
καὶ
σὺν
αὐτοῖς
αἱ
|
τὸ |
ἀθάνατον
πῦρ
διαφυλάττουσαι
παρθένοι
στρατηγοί |
[1, 58] |
βιασθέντες
ἐποιοῦμεν·
ἅπαν
δὲ
σύγγνωμον
|
τὸ |
ἀκούσιον.
Καὶ
δεῖ
ὑμᾶς
μηδὲν |
[1, 50] |
ὁρμίζονται
τοῦ
Ἀμβρακικοῦ
κόλπου
πρὸς
|
τὸ |
ἀκρωτήριον.
Κἀκεῖθεν
εἰς
Ἀμβρακίαν
ἀφικνοῦνται |
[1, 87] |
δὲ
αὐτοῖς
τῆς
φιλονεικίας
καὶ
|
τὸ |
ἄλλο
πλῆθος
ἦρξέ
τε
πολέμου |
[1, 23] |
χρηστὸν
οὐκ
ἦν·
ἔπειτα
καὶ
|
τὸ |
ἄλλο
πλῆθος
τὸ
ἐν
ἀκμῇ |
[1, 65] |
φρούριον
ἐξ
ἐφόδου
κατειλήφεσαν
καὶ
|
τὸ |
ἄλλο
στράτευμα
ἔμαθον
τεταραγμένον,
ἐπέκειντο |
[1, 36] |
ἐξετάζειν
ἐθελήσειεν,
ἐξ
ἧς
γένος
|
τὸ |
ἀνθρώπων
πλείστας
εὐφροσύνας
ἐκαρπώσατο
γενόμενον |
[1, 81] |
εἰπών,
ὡς
τῷ
δράσαντι
δεινὰ
|
τὸ |
ἀντιπαθεῖν
οὐ
πρὸς
ἄλλου
τινὸς |
[1, 3] |
καὶ
προὔβαινεν
ἀεὶ
πᾶν
δουλουμένη
|
τὸ |
ἀντίπαλον·
ταῦτα
δὲ
πέντε
καὶ |
[1, 39] |
δέ
τινας
ἐξ
αὐτῶν
εἰς
|
τὸ |
ἄντρον,
ἐν
ᾧ
πλησίον
ὄντι |
[1, 53] |
τῷ
παιδὶ
τὴν
βασιλείαν,
καὶ
|
τὸ |
ἀπ´
ἐκείνου
γένος
ἐπὶ
πλεῖστον |
[1, 85] |
δημοτικὸν
γένος,
ἱκανὸν
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἀπὸ
τοῦ
κρατίστου
γνώριμον,
ἐκ |
[1, 55] |
τῶν
θεῶν
Αἰνείου
κελεύσαντος
εἰς
|
τὸ |
ἀποδειχθὲν
χωρίον
ἐκ
τῆς
νεὼς |
[1, 54] |
ἐστιν
ἐπὶ
πολλῶν
τοῦτό
γε
|
τὸ |
ἄπορον
καὶ
μάλιστα
τῶν
μὲν |
[1, 25] |
σύμπασα
χερρόνησος,
ἐν
ᾗ
καὶ
|
τὸ |
Ἀρκαδικὸν
καὶ
τὸ
Ἰωνικὸν
καὶ |
[1, 52] |
λαβὼν
κτείνει
καὶ
γένος
αὐτοῦ
|
τὸ |
ἄρρεν
ἅπαν,
ὑπὸ
δέους
μή |
[1, 60] |
τούτων
τῶν
χωρίων,
Ἕλληνες
ὄντες
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ἐκ
Πελοποννήσου
τῶν
σὺν |
[1, 17] |
Πελασγῶν
γένος
Ἑλληνικὸν
ἐκ
Πελοποννήσου
|
τὸ |
ἀρχαῖον,
ἐχρήσατο
δὲ
τύχαις
δυσπότμοις |
[1, 61] |
Τεύκρου
βασιλέως,
ἀφ´
οὗ
Τευκρὶς
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ἡ
γῆ
ἐλέγετο·
Τοῦτον |
[1, 32] |
τοῦ
τόπου
φύσις,
ἦν
δὲ
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ὡς
λέγεται
σπήλαιον
ὑπὸ |
[1, 46] |
μὴ
πᾶν
ἐξ
ἐφόδου
καταληφθῆναι
|
τὸ |
ἄστυ
τοῦτο
τὸ
μηχάνημα
ἐξευρὼν |
[1, 76] |
ἐγένετο,
ἀλλὰ
πολλοῖς
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
ἀσφαλὲς
ἐτολμᾶτο
λέγεσθαι
τὸ
πραχθέν. |
[1, 79] |
τοὺς
Νεμέτορος
βουκόλους,
οἳ
περὶ
|
τὸ |
Αὐεντῖνον
ὄρος
ἀντικρὺ
τοῦ
Παλλαντίου |
[1, 81] |
σπεύδων
εἶναι
καὶ
ἅμα
καὶ
|
τὸ |
αὔθαδες
τοῦ
μειρακίου,
ὡς
ἀκατάπληκτον |
[1, 57] |
ἧκον
ὡς
τοὺς
ἡγεμόνας
ἑκατέρωθεν
|
τὸ |
αὐτὸ
ἀξιοῦντες,
συνελθεῖν
ἀλλήλοις
εἰς |
[1, 14] |
λόφον
ἐπικαθημένη
σύμμετρον.
Συεσβόλα
δὲ
|
τὸ |
αὐτὸ
διάστημα
τῆς
Τριβόλας
ἀπέχουσα, |
[1, 88] |
τοὺς
ἄλλους
κελεύσας
κατὰ
δύναμιν
|
τὸ |
αὐτὸ
δρᾶν
ὄρνιθας
μὲν
πρῶτον |
[1, 29] |
Οὐ
γὰρ
δὴ
κατά
γε
|
τὸ |
αὐτὸ
ἐγχωρεῖ
νομίζειν
τἀμφότερα.
καὶ |
[1, 14] |
καλοῦσιν,
ἐπὶ
κίονος
ξυλίνου
φαινόμενος
|
τὸ |
αὐτὸ
ἔδρα.
Τέτταρας
δ´
ἐπὶ |
[1, 29] |
ἁμαρτάνειν
οἱ
πεισθέντες
ἓν
καὶ
|
τὸ |
αὐτὸ
ἔθνος
εἶναι
τὸ
Τυρρηνικὸν |
[1, 29] |
καὶ
τὰ
ἐν
Ἰταλίᾳ
ἔθνη
|
τὸ |
αὐτὸ
ἔπαθεν.
Ἦν
γὰρ
δὴ |
[1, 85] |
ἔμελλον
ἱδρύσειν
τὴν
πόλιν
οὐ
|
τὸ |
αὐτὸ
ᾑρεῖτο
ἑκάτερος.
Ῥωμύλου
μὲν |
[1, 67] |
ἐπίκλησιν
κινδυνεύουσί
τε
πάντες
ἁμωςγέπως
|
τὸ |
αὐτὸ
λέγειν.
Σχήματος
δὲ
καὶ |
[1, 77] |
τῶν
ἄλλων
ἐγίνετο
παρθένων,
αἷς
|
τὸ |
αὐτὸ
προσέκειτο
ἔργον,
ὅσα
λειτουργεῖν |
[1, 67] |
ἱκετείαις
καὶ
θυσίαις
ἀρεστηρίοις
εἰς
|
τὸ |
αὐτὸ
χωρίον
ὁμοίως
ἀνελθεῖν.
Τοὺς |
[1, 79] |
αὐτούς.
Προλοχίσαντες
δὴ
τῆς
φάραγγος
|
τὸ |
ἀφανὲς
καὶ
συνθέμενοι
τοῖς
λοχῶσι |
[1, 78] |
τοῦ
πάθους
ἐγένετο
γυναικείᾳ
τεκμάρσει
|
τὸ |
ἀφανὲς
τοῖς
ἄλλοις
ἀνευροῦσα,
τῆς |
[1, 76] |
ἔνθα
ἐκυνηγέτει,
προλοχίσας
τοῦ
χωρίου
|
τὸ |
ἀφανέστατον,
ἐξελθόντα
ἐπὶ
θήραν
ἀποκτείνει |
[1, 12] |
οὐδὲ
τὴν
οἰκουμένην
πολυάνθρωπον,
ἀνακαθήρας
|
τὸ |
βάρβαρον
ἐκ
μέρους
τινὸς
αὐτῆς |
[1, 81] |
τὴν
εὐπρέπειαν
ἀπεθαύμαζεν,
ὡς
πολὺ
|
τὸ |
βασιλικὸν
εἶχε,
καὶ
τοῦ
φρονήματος |
[1, 82] |
τίς
ἡ
ταραχὴ
καὶ
τί
|
τὸ |
βούλημα
τοῦ
μὴ
φανερῶς
ἐκφέρειν |
[1, 14] |
ἀπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως
αἱ
|
τὸ |
βραχύτατον
ἀπέχουσαι
ἡμερήσιον
διάστημα
ὁδοῦ· |
[1, 79] |
καὶ
ἀχθομένην
ὅτι
νεκρὸν
αὐτῇ
|
τὸ |
βρέφος
ἦν
παραμυθεῖταί
τε
καὶ |
[1, 10] |
τὴν
πρώτην
φασὶ
τεθῆναι
διὰ
|
τὸ |
γενέσεως
τοῖς
μετ´
αὐτοὺς
ἄρξαι, |
[1, 66] |
Λαουϊνίου
πόλιν
ἑτέραν
οἰκίζει
κατὰ
|
τὸ |
γενόμενον
Αἰνείᾳ
θέσφατον
Ἀσκάνιος
ὁ |
[1, 84] |
τοῦτον
Ἀρκάδα
μὲν
εἶναί
φασι
|
τὸ |
γένος
ἀπὸ
τῶν
σὺν
Εὐάνδρῳ, |
[1, 40] |
ὡς
δὲ
καὶ
τοὔνομα
καὶ
|
τὸ |
γένος
αὐτοῦ
καὶ
τὰς
πράξεις |
[1, 27] |
τοὔνομα·
τοῦτον
δὲ
Λυδὸν
εἶναι
|
τὸ |
γένος
ἐκ
τῆς
πρότερον
Μῃονίας |
[1, 35] |
πολλάς·
εἶναι
δ´
αὐτὸν
Οἴνωτρον
|
τὸ |
γένος.
Ἑλλάνικος
δὲ
ὁ
Λέσβιός |
[1, 13] |
ἐόντες
Οἴνωτροι’
~Φέρε
δὴ
καὶ
|
τὸ |
γένος
ὅθεν
ἦν
τὸ
τῶν |
[1, 10] |
Ἀβοριγῖνας,
ἀφ´
ὧν
ἄρχει
Ῥωμαίοις
|
τὸ |
γένος,
οἱ
μὲν
αὐτόχθονας
Ἰταλίας, |
[1, 89] |
Πελασγῶν,
οἳ
Θετταλίαν
καταλιπόντες
Ἀργεῖοι
|
τὸ |
γένος
ὄντες
εἰς
Ἰταλίαν
ἀφίκοντο· |
[1, 82] |
ἐμφανῶν
μεγάλου
πράγματος
μηνυτὴς
γενόμενος,
|
τὸ |
γνώρισμα
τῆς
ἐκθέσεως
τῶν
βρεφῶν |
[1, 66] |
ἀποικίαν
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἀνῃρέθη·
|
τὸ |
δ´
ἐν
αὐτῇ
πολιτευόμενον
πλῆθος |
[1, 20] |
οὐ
λυπηροὺς
ἐσομένους,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὸ |
δαιμόνιον
αὐτοὺς
εἰς
τήνδε
μόνην |
[1, 32] |
ἀφειμένης
οὐδ´
ἀμοίρου
τιμῶν
αἷς
|
τὸ |
δαιμόνιον
γένος
ὑπ´
ἀνθρώπων
γεραίρεται. |
[1, 55] |
ἐν
τούτοις
τοῖς
χωρίοις
καὶ
|
τὸ |
δαιμόνιον
πολλαχῶς
τὴν
ἑαυτοῦ
βούλησιν |
[1, 77] |
τρίτης
τινὸς
ὑπαρχούσης
φύσεως,
ἣν
|
τὸ |
δαιμόνων
φῦλον
ἐπέχει,
τοτὲ
μὲν |
[1, 64] |
μὲν
στρατεύματα
νυκτὸς
ἐπελθούσης
διελύθη,
|
τὸ |
δὲ
Αἰνείου
σῶμα
φανερὸν
οὐδαμῇ |
[1, 79] |
μὲν
οὖν
ἄλσος
οὐκέτι
διαμένει,
|
τὸ |
δὲ
ἄντρον,
ἐξ
οὗ
ἡ |
[1, 78] |
τὸ
σῶμα
ῥάβδοις
αἰκισθεῖσαν
ἀποθανεῖν,
|
τὸ |
δὲ
γεννηθὲν
εἰς
τὸ
τοῦ |
[1, 53] |
αὐτοῦ
κατασκευάσαντος
Αἰνείου
τῇ
μητρί,
|
τὸ |
δὲ
ἱερὸν
τῶν
ὑπολειφθέντων
ἀπὸ |
[1, 46] |
τὰ
καρτερώτατα
καταλαβέσθαι
τῆς
Ἴδης·
|
τὸ |
δὲ
λοιπὸν,
ὃ
δὴ
κράτιστον |
[1, 87] |
τὸ
πλέον
ἔχειν
ἀφανῶς
δικαιουμένου,
|
τὸ |
δὲ
μὴ
μεῖον
ἀναφανδὸν
ἀπὸ |
[1, 50] |
τε
ἄλλων
ἀγωνισμάτων
καὶ
δρόμου·
|
τὸ |
δὲ
νικητήριον
ὁ
πρῶτος
ἐλθὼν |
[1, 23] |
ὑπὸ
τῶν
προσοικούντων
βαρβάρων
ἐξεφθάρησαν,
|
τὸ |
δὲ
πλεῖστον
αὐτῶν
μέρος
εἰς |
[1, 25] |
Ἔνι
δέ
τι
καὶ
Χαλκιδικὸν,
|
τὸ |
δὲ
πλεῖστον
Πελασγικὸν
τῶν
καὶ |
[1, 29] |
τὰς
πρὸς
τοὺς
πέλας
ὁμιλίας·
|
τὸ |
δὲ
τοὺς
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς |
[1, 46] |
καταλαμβανόμενον
ἐφονεύετο
(νυκτὸς
γὰρ
δὴ
|
τὸ |
δεινὸν
ἀφυλάκτοις
αὐτοῖς
ἐπιστῆναι
ἔοικεν) |
[1, 57] |
καὶ
ἐν
τάξει
εὐκόσμῳ
ἀκαταπλήκτως
|
τὸ |
δεινὸν
ὑπομένοντας,
τῆς
μὲν
αὐτίκα |
[1, 54] |
μαθέτωσαν
ὅτι
χωρίον
μὲν
ἓν
|
τὸ |
δεξάμενον
τὰ
σώματα
αὐτῶν
ἦν, |
[1, 74] |
τοσοῦτο
μόνον
εἰπεῖν,
ὅτι
κατὰ
|
τὸ |
δεύτερον
ἔτος
τῆς
ἑβδόμης
ὀλυμπιάδος |
[1, 24] |
φίλον
ἀνθρώπων
δεκάτας
ἀπολαμβάνειν,
πέμπουσι
|
τὸ |
δεύτερον
θεοπρόπους,
καὶ
ὁ
θεὸς |
[1, 3] |
ἐστιν
εἰς
ὑπάτους
Κλαύδιον
Νέρωνα
|
τὸ |
δεύτερον
ὑπατεύοντα
καὶ
Πείσωνα
Καλπούρνιον, |
[1, 42] |
καὶ
οὐδενὸς
ἧττον
θαυμάζεσθαι
ἐπιτήδειον,
|
τὸ |
δὴ
τοὺς
ἀνασπάστους
ἐκ
τῶν |
[1, 29] |
λόγον
τιν´
ἂν
εἶχε
γενόμενον,
|
τὸ |
δὴ
τοὺς
πρόσω
τὰς
οἰκήσεις |
[1, 85] |
ὥσπερ
εἰκὸς
ἐν
πόλει
κινουμένῃ
|
τὸ |
δημοτικὸν
γένος,
ἱκανὸν
δὲ
καὶ |
[1, 22] |
τοῦ
Τρωικοῦ
πολέμου,
ἔθνος
δὲ
|
τὸ |
διακομισθὲν
ἐξ
Ἰταλίας
οὔτε
Σικελῶν |
[1, 46] |
πειρωμένους
ἐπιβαίνειν
τῆς
ἄκρας
καὶ
|
τὸ |
διαπῖπτον
ὑπὸ
τῆς
ἁλώσεως
πλῆθος |
[1, 74] |
ἐτῶν
γενέσθαι.
Εἰ
δὲ
τοῦτο
|
τὸ |
διάστημα
τοῦ
χρόνου
τριάκοντα
ὀλυμπιάδων |
[1, 85] |
καλῶς
ἔχειν
ᾤετο,
καὶ
μάλιστα
|
τὸ |
διάφορον
αὐτῷ
ποτε
γενόμενον,
ὡς |
[1, 46] |
καὶ
ἐγένετο
τοῦ
καταληφθέντος
πλεῖον
|
τὸ |
διαφυγόν.
τὴν
μὲν
δὴ
αὐτίκα |
[1, 76] |
ἀπόρρητον
δὲ
καὶ
τοῦτο
ἐφύλαττε
|
τὸ |
ἔγκλημα.
~Τετάρτῳ
δ´
ὕστερον
ἔτει |
[1, 30] |
λέγειν
μηδαμόθεν
ἀφιγμένον,
ἀλλ´
ἐπιχώριον
|
τὸ |
ἔθνος
ἀποφαίνοντες,
ἐπειδὴ
ἀρχαῖόν
τε |
[1, 19] |
ᾤκουν
Ὀμβρικοί,
καὶ
ἦν
τοῦτο
|
τὸ |
ἔθνος
ἐν
τοῖς
πάνυ
μέγα |
[1, 26] |
Τρωικά,
ἕως
εἰς
ἐλάχιστον
συνεστάλη
|
τὸ |
ἔθνος.
Ἔξω
γὰρ
Κρότωνος
τῆς |
[1, 12] |
Μόργητι
ἰδίαν
πράττων
ἀρχὴν
διέστησε
|
τὸ |
ἔθνος,
ἐπιφέρει
ταυτί·
Οὕτω
δὲ |
[1, 62] |
Τρώς,
ἀφ´
οὗ
τὴν
ἐπωνυμίαν
|
τὸ |
ἔθνος
ἔχει·
Τρωὸς
δὲ
καὶ |
[1, 25] |
ἡ
προσεσπέριος
Ἰταλία
τὰς
κατὰ
|
τὸ |
ἔθνος
ὀνομασίας
ἀφαιρεθεῖσα
καὶ
τὴν |
[1, 26] |
αὐτοῖς
ταύτην
οἱ
μὲν
αὐθιγενὲς
|
τὸ |
ἔθνος
ποιοῦντες
ἐπὶ
τῶν
ἐρυμάτων, |
[1, 11] |
λαοῦ
συχνοί,
πολυάνθρωπον
γὰρ
δὴ
|
τὸ |
ἔθνος
τοῦτο
λέγεται
κατ´
ἀρχὰς |
[1, 40] |
αὐτάς.
δι´
ἃς
δὲ
αἰτίας
|
τὸ |
ἔθος
μετέπεσε,
καὶ
τίς
ἡ |
[1, 88] |
τὸ
τεῖχος·
ἐξ
οὗ
Ῥωμαίοις
|
τὸ |
ἔθος
τοῦτο
τῆς
περιαρόσεως
τῶν |
[1, 77] |
κατασχόντα·
ὄψιν
δέ,
ἣν
καὶ
|
τὸ |
εἴδωλον
εἶχε,
θαυμασιωτέραν
μακρῷ
δή |
[1, 5] |
μήτε
ἄχθεσθαι
τῇ
ὑποτάξει
κατὰ
|
τὸ |
εἰκὸς
γενομένῃ
(φύσεως
γὰρ
δὴ |
[1, 22] |
Ἀλκυόνης
ἱερωμένης
ἐν
Ἄργει
κατὰ
|
τὸ |
ἕκτον
καὶ
εἰκοστὸν
ἔτος.
δύο |
[1, 31] |
ἐπέμφθη,
ἀλλὰ
στασιάσαντος
τοῦ
δήμου
|
τὸ |
ἐλαττωθὲν
μέρος
ἑκούσιον
ὑπεξῆλθεν.
ἐτύγχανε |
[1, 89] |
οἰκοῦντες
ὀλίγου
χρόνου
διελθόντος
ἅπαν
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
ἀπέμαθον,
ὡς
μήτε
φωνὴν |
[1, 58] |
ἔγωγε
εὔνοιάν
τε
πρὸς
ἅπαν
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
γένος
ἔχω
καὶ
συμφοραῖς |
[1, 21] |
πολλὰ
τῶν
ἀρχαίων
διαιτημάτων,
οἷς
|
τὸ |
Ἑλληνικόν
ποτ´
ἐχρήσατο,
ἐπὶ
μήκιστον |
[1, 23] |
ἔπειτα
καὶ
τὸ
ἄλλο
πλῆθος
|
τὸ |
ἐν
ἀκμῇ
μάλιστα
ἐκακοῦτο
νόσοις |
[1, 70] |
ἣν
ἔτι
καὶ
εἰς
ἐμὲ
|
τὸ |
ἐξ
αὐτοῦ
γένος
ἐκαρποῦτο,
Ἰούλιοι |
[1, 70] |
τὴν
εἰρημένην
ἔσχεν
ὀνομασίαν
καὶ
|
τὸ |
ἐξ
ἐκείνου
γένος
ἅπαν,
τὴν |
[1, 54] |
παρασχών,
τῇ
δὲ
καλουμένῃ
Βεβρυκίᾳ
|
τὸ |
ἐπικουρικὸν
διασωθῆναι
παρασκευάσας,
ἐν
Φρυγίᾳ |
[1, 5] |
εἰ
δὴ
ἀπέσται
τοῦ
λόγου
|
τὸ |
ἐπίφθονον·
ἔχει
γάρ
τι
καὶ |
[1, 61] |
καὶ
ἀγαθῆς
καὶ
οὐ
πολὺ
|
τὸ |
ἐπιχώριον
ἐχούσης
γένος
ἀσμένως
τὸν |
[1, 82] |
καὶ
παραυτίκα
τάττειν
αὑτὸν
ἐπὶ
|
τὸ |
ἔργον
ἀξιοῦντος
ἐπαινέσας
ὁ
Νεμέτωρ |
[1, 78] |
λόγῳ
τοῦ
θεοῦ
τε
ἀποδεικνὺς
|
τὸ |
ἔργον
καὶ
μηδὲν
εἰς
τὴν |
[1, 76] |
πραχθέν.
Νεμέτωρ
δὲ
ᾔδει
μὲν
|
τὸ |
ἔργον,
λογισμῷ
δὲ
κρείττονι
τοῦ |
[1, 76] |
ἀποκτείνει
καὶ
παρεσκεύασε
λέγεσθαι
μετὰ
|
τὸ |
ἔργον
ὡς
ὑπὸ
λῃστῶν
ἀναιρεθείη |
[1, 87] |
κατεσκευάσθη
τὸ
τεῖχος
φλαῦρον
ἀποδεῖξαι
|
τὸ |
ἔρυμα
βουλόμενον,
Ἀλλὰ
τοῦτό
γ´, |
[1, 63] |
Σικελίας·
ἐκεῖ
δὲ
ὁρμισαμένοις
αὐτοῖς
|
τὸ |
ἔτος
τοῦτο
τελευτᾷ,
καὶ
διατρίβουσι |
[1, 70] |
τε
διαφορωτάτους
ἡγεμόνων
ἤνεγκεν,
οἷς
|
τὸ |
εὐγενὲς
αἱ
ἀρεταὶ
μὴ
ἀπιστεῖσθαι |
[1, 85] |
γνώριμον,
ἐκ
δὲ
τοῦ
Τρωικοῦ
|
τὸ |
εὐγενέστατον
δὴ
νομιζόμενον,
ἐξ
οὗ |
[1, 55] |
τετράποδα
ποιησαμένους,
ὅπου
ἂν
κάμῃ
|
τὸ |
ζῷον,
ἐνταῦθα
δείμασθαι
πόλιν.
τοῦτο |
[1, 55] |
ἐνταῦθα
δείμασθαι
πόλιν.
τοῦτο
δὴ
|
τὸ |
θεοπρόπιον
ἀναμνησθέντες,
οἱ
μὲν
τὰ |
[1, 19] |
ἐπιχωρίων
ὄνομα
τέλος
ἔχειν
σφίσι
|
τὸ |
θεοπρόπιον
ὑπέλαβον.
Ὁ
γὰρ
ἐν |
[1, 56] |
ταύτην
ἄρα
τὴν
τετράποδα
ἡγεμόνα
|
τὸ |
θέσφατον
αὐτοῖς
ἐδήλου
παρηκολούθει
σὺν |
[1, 40] |
δάμαλιν
ἄζυγα
θύει
πρὸς
αὐτῷ,
|
τὸ |
θέσφατον
ἀφηγησάμενος
Ἡρακλεῖ
καὶ
δεηθεὶς |
[1, 56] |
Τρώων
ἑτέρα
κτισθῆναι
πόλις
κατὰ
|
τὸ |
θέσφατον,
ὑπὲρ
ἧς
ἐν
οἰκείῳ |
[1, 79] |
ὡς
λέγεται.
Ὡς
δὲ
ἀπέστη
|
τὸ |
θηρίον
αἴρουσιν
οἱ
νομεῖς
τὰ |
[1, 79] |
ἐγγυτέρω
προσῄεσαν
ἀθρόοι
δεδιττόμενοι
βοῇ
|
τὸ |
θηρίον.
Ἡ
δὲ
λύκαινα
οὐ |
[1, 84] |
ἔθνος
φθέγγεται,
λούπα
καλεῖται
τοῦτο
|
τὸ |
θηρίον.
Ἡνίκα
δὲ
τῆς
ἐν |
[1, 38] |
πάσης
εὐπορίας
καὶ
χάριτος,
ἧς
|
τὸ |
θνητὸν
ἐφίεται
γένος,
ἀξιοῦντας
δὲ |
[1, 85] |
αὐτὸς
ἄρξων
ἑκάτερος
θατέρου,
παρώσαντες
|
τὸ |
ἴσον
τοῦ
πλείονος
ὠρέγοντο.
Τέως |
[1, 25] |
ᾗ
καὶ
τὸ
Ἀρκαδικὸν
καὶ
|
τὸ |
Ἰωνικὸν
καὶ
ἄλλα
συχνὰ
ἔθνη |
[1, 59] |
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
φέρουσαν
ἐπιρραπίζειν
|
τὸ |
καιόμενον
πῦρ,
καὶ
τοτὲ
μὲν |
[1, 2] |
μέγεθος
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
κάλλος
τῶν
πράξεων,
ἃς
οὔπω |
[1, 51] |
ἐλέγετο,
ταῖς
δὲ
λοιπαῖς
κατὰ
|
τὸ |
καλούμενον
Ἀθήναιον,
ἔνθα
καὶ
αὐτὸς |
[1, 17] |
οἴκησιν,
πρῶτον
μὲν
γὰρ
περὶ
|
τὸ |
καλούμενον
νῦν
Ἀχαϊκὸν
Ἄργος
ᾤκησαν |
[1, 34] |
ἀπὸ
τῆς
ἀγορᾶς
φέρουσαν
εἰς
|
τὸ |
Καπιτώλιον,
τήν
τε
θυσίαν,
ἣν |
[1, 81] |
ἀγορὰν
ὑπομένοντας
ἑτοίμους
εἶναι
δρᾶν
|
τὸ |
κελευόμενον,
ἀπῄει
πρῶτος
εἰς
τὴν |
[1, 33] |
ἄλλα
πολλά
τινα
ὠφελήματα
εἰς
|
τὸ |
κοινὸν
καταθεῖναι,
καὶ
διὰ
ταῦτα |
[1, 9] |
τε
ἀνθρώπων
οὐδεμιᾶς
εἰ
μέλλοι
|
τὸ |
κοινὸν
ὠφελεῖν
ἀπαξιώσει·
ὑπὲρ
ταῦτα |
[1, 85] |
ὑπεδηλοῦτο
φιλαρχία.
τῷ
γὰρ
εἴξαντι
|
τὸ |
κρατῆσαν
εἰς
ἅπαντα
ὁμοίως
ἐπιθήσεσθαι |
[1, 46] |
ἐν
ἐχυρῷ,
καὶ
τοῦ
στρατιωτικοῦ
|
τὸ |
κράτιστον·
ἔνθα
ὑπομένοντες
ἀπεκρούοντο
τοὺς |
[1, 13] |
Τὸ
γὰρ
δὴ
Πελασγικὸν
καὶ
|
τὸ |
Κρητικὸν
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐν |
[1, 82] |
βασιλέως
ἐφρούρουν)
συλλαμβάνει
τε
καὶ
|
τὸ |
κρυπτὸν
ὅ
τι
δήποτ´
ἦν |
[1, 32] |
συνοικισθέντες
τά
τε
ἄλλα
διεκόσμουν
|
τὸ |
κτίσμα
τοῖς
οἴκοθεν
νομίμοις
χρώμενοι |
[1, 63] |
τῶν
χρόνων
ἐν
οἷς
ἐκτίσθη
|
τὸ |
Λαουΐνιον
ἄλλοι
μὲν
ἄλλως
λέγουσιν· |
[1, 67] |
αὐτῶν
ἐκ
τῆς
Ἄλβας
εἰς
|
τὸ |
Λαουΐνιον
αὖθις
ἐποίκους
μεταγαγεῖν.
καὶ |
[1, 65] |
ἀπορίᾳ
χρήματος,
ἔπεμψε
κήρυκας
εἰς
|
τὸ |
Λαουΐνιον
περὶ
φιλίας
διαλεξομένους,
Ἀσκανίου |
[1, 84] |
ἐπειδὴ
κατὰ
τὴν
γλῶτταν,
ἣν
|
τὸ |
Λατίνων
ἔθνος
φθέγγεται,
λούπα
καλεῖται |
[1, 23] |
καρπῶν
τε
καὶ
βοσκημάτων
ἁπάντων
|
τὸ |
λάχος
ἀπέθυσαν
τοῖς
θεοῖς,
ὡς |
[1, 24] |
σὺν
δίκῃ,
ἀνθρώπων
δὲ
γονῆς
|
τὸ |
λάχος,
χρῆμα
παντὸς
μάλιστα
θεοῖς |
[1, 82] |
πιστεύσειαν
τεκμηρίων
δεομένοις
καθ´
ἡδονὰς
|
τὸ |
λεγόμενον
ἦν.
Ἐπεὶ
δὲ
ἀνέγνωσαν |
[1, 61] |
νῦν
Ἀρκαδίᾳ,
ᾤκει
δὲ
περὶ
|
τὸ |
λεγόμενον
Καυκώνιον
ὄρος.
Τούτῳ
θυγατέρες |
[1, 79] |
πονήσειεν
ὑπὸ
χειμῶνος
ἢ
χρόνου
|
τὸ |
λεῖπον
ἐξακούμενοι
καὶ
τῷ
πρόσθεν |
[1, 79] |
ἄχρι
πολλοῦ
διώκων
αὐτοὺς
παραλλάττει
|
τὸ |
λελοχισμένον
χωρίον,
κἀν
τούτῳ
ὅ |
[1, 41] |
Χωρὶς
γὰρ
τῶν
ἄλλων
βαρβάρων
|
τὸ |
Λιγύων
γένος
πολὺ
καὶ
μάχιμον, |
[1, 24] |
τῶν
γεραιτέρων
τις
λέγει
συμβαλὼν
|
τὸ |
λόγιον,
ὅτι
τοῦ
παντὸς
ἡμαρτήκασιν, |
[1, 20] |
μόνην
ἄγει
τὴν
χώραν,
ἐξηγούμενοι
|
τὸ |
λόγιον.
Τοῖς
δὲ
Ἀβοριγῖσι
ταῦτα |
[1, 24] |
δικαίαν
μοῖραν,
τέλος
ἕξειν
σφίσι
|
τὸ |
λόγιον.
Τοῖς
μὲν
δὴ
ὀρθῶς |
[1, 49] |
ἦν,
ὡς
ἐν
οἰκείᾳ
γῇ
|
τὸ |
λοιπὸν
ἐσομένους,
ὑπελίποντο.
αὕτη
διέμεινεν |
[1, 58] |
τε
καὶ
χώρας
ἐν
ᾗ
|
τὸ |
λοιπὸν
οἰκήσομεν
ἀπορίᾳ,
θεοῖς
δὲ |
[1, 24] |
τὸ
πρῶτον
ἐταράχθησαν·
Ἔπειτα
καὶ
|
τὸ |
λοιπὸν
πλῆθος
δι´
ὑποψίας
τοὺς |
[1, 36] |
γῆ
πρὸς
ἑτέραν
κρίνεσθαι
τοσαύτην
|
τὸ |
μέγεθος,
οὐ
μόνον
τῆς
Εὐρώπης, |
[1, 2] |
αὐτῆς
μνημονευομένας,
οὐ
μόνον
κατὰ
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
κατὰ |
[1, 76] |
ἔργον
ὡς
ὑπὸ
λῃστῶν
ἀναιρεθείη
|
τὸ |
μειράκιον.
Οὐ
μέντοι
κρείττων
ἡ |
[1, 46] |
τῶν
Ἀντηνοριδῶν
εἴτε
ἄλλως
πως,
|
τὸ |
μὲν
ἄλλο
πλῆθος
ἐν
τῇ |
[1, 61] |
τε
ἀνδρὸς
καὶ
τόπου,
Σαμοθρᾴκην·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
χωρίον
τῆς
Θρᾴκης, |
[1, 87] |
τῆς
κεφαλῆς
καὶ
αὐτίκα
ἀποκτεῖναι·
|
τὸ |
μὲν
δὴ
τέλος
τῆς
στάσεως |
[1, 18] |
χρόνον
ἀνέστησαν
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
Καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἐν
τῷ
Σπινῆτι
καταλειφθὲν |
[1, 46] |
οὐδὲν
προεμηχανῶντο,
τοῦ
δὲ
στρατιωτικοῦ
|
τὸ |
μὲν
ἐπὶ
φυλακῇ
τῶν
ἐξιόντων |
[1, 29] |
νομίζειν
τἀμφότερα.
καὶ
γὰρ
δὴ
|
τὸ |
μὲν
ἕτερον
καὶ
λόγον
τιν´ |
[1, 9] |
μακρῷ
τοὺς
ἔχοντας
ἀφελόμενοι·
οἳ
|
τὸ |
μὲν
πρότερον
ἐπὶ
τοῖς
ὄρεσιν |
[1, 22] |
Καταχθέντες
οὖν
εἰς
αὐτὴν
Σικελοὶ
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἐν
τοῖς
ἑσπερίοις |
[1, 16] |
οὖσιν
ὑπὲρ
τῆς
χώρας
ἐπολέμουν,
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἱερά
τις
ἐξελθοῦσα |
[1, 89] |
πόλεων
καὶ
φιλανθρωποτάτην,
ἐνθυμούμενος
ὅτι
|
τὸ |
μὲν
τῶν
Ἀβοριγίνων
φῦλον
Οἰνωτρικὸν |
[1, 78] |
οὐδενὸς
ἀφίστατο.
Ταῦτα
λέγοντος
αὐτοῦ
|
τὸ |
μὲν
τῶν
συνέδρων
πλῆθος
ἐπείθετο, |
[1, 40] |
κατὰ
τοῦτο
γένωμαι
τοῦ
λόγου
|
τὸ |
μέρος,
διηγήσομαι.
ὁ
δὲ
βωμός, |
[1, 85] |
γενόμενα
(τοῦτο
γὰρ
ἔτι
μοι
|
τὸ |
μέρος
τῆς
γραφῆς
λείπεται)
νῦν |
[1, 66] |
πρὸς
ὄρει
καὶ
λίμνῃ
κατεσκευάσθη
|
τὸ |
μέσον
ἐπέχουσα
ἀμφοῖν,
καὶ
ἦν |
[1, 46] |
ὅλην
διαχρήσασθαι
τὴν
πόλιν,
καὶ
|
τὸ |
μὴ
πᾶν
ἐξ
ἐφόδου
καταληφθῆναι |
[1, 90] |
ἀπολαύσαντες
ἐκ
τῶν
πολλῶν
ἐπιμιξιῶν,
|
τὸ |
μὴ
πᾶσι
τοῖς
φθόγγοις
ὀρθοεπεῖν, |
[1, 54] |
μυθολογούμενα
ἴσμεν.
Ἰλίῳ
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
μὴ
πασσυδὶ
διαφθαρῆναι
κατὰ
τὴν |
[1, 2] |
οὐδεὶς
ἀξίως,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
μῆκος
τοῦ
περιειληφότος
αὐτὴν
χρόνου |
[1, 46] |
ἐφόδου
καταληφθῆναι
τὸ
ἄστυ
τοῦτο
|
τὸ |
μηχάνημα
ἐξευρὼν
Αἰνείας
ἐπέσχε.
Λογισμὸν |
[1, 77] |
ἐξ
οὗ
ὁ
λόγος
ἔχει
|
τὸ |
μυθευόμενον
ἡρώων
φῦναι
γένος,
οὔτε |
[1, 69] |
Σαμοθρᾷκες
Ἑλλήνων
μάλιστα
ὀργιάζουσι,
καὶ
|
τὸ |
μυθευόμενον
Παλλάδιον,
ὅ
φασι
τὰς |
[1, 36] |
Καὶ
εἴ
τις
ἄλλως
ἀφελῶν
|
τὸ |
μυθῶδες
τοῦ
λόγου
χώρας
ἀρετὴν |
[1, 79] |
μικρὸν
παραλλάττοντες
οἱ
μὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
μυθωδέστερον,
οἱ
δ´
ἐπὶ
τὸ |
[1, 71] |
ἐν
μέρει
τινί,
ὅταν
ὑπονοστήσῃ
|
τὸ |
νᾶμα
καὶ
σταθερὸς
ὁ
βυθὸς |
[1, 79] |
ἀνιεῖσα,
ἐλέγετο
δὲ
Πανὸς
εἶναι
|
τὸ |
νάπος,
καὶ
βωμὸς
ἦν
αὐτόθι |
[1, 47] |
ἕδη
τῶν
θεῶν,
ἐπειδὴ
παρεσκευάσθη
|
τὸ |
ναυτικὸν
αὐτῷ,
διαπλεῖ
τὸν
Ἑλλήσποντον |
[1, 51] |
ἀρχαίαις
δηλοῦντες
τοὺς
ἀναθέντας,
ἐπὶ
|
τὸ |
ναυτικὸν
ἀφικνοῦνται
τεττάρων
μάλιστα
ἡμερῶν |
[1, 35] |
ἀνὰ
χρόνον
τὴν
ὀνομασίαν
εἰς
|
τὸ |
νῦν
σχῆμα
οὐδὲν
θαυμαστόν,
ἐπεὶ |
[1, 57] |
μᾶλλον
ἢ
διαφόρῳ·
ἀμφοτέρους
δὲ
|
τὸ |
ὄναρ
ἐκώλυεν
ἄρχειν
μάχης.
Ὡς |
[1, 13] |
Κυλλήνην,
Νηίδα
νύμφην,
ἀφ´
ἧς
|
τὸ |
ὄρος
ἡ
Κυλλήνη
καλεῖται’
Ἔπειτα |
[1, 65] |
προιδομένου
τὴν
ἔφοδον
αἱροῦσιν
εὐπετῶς
|
τὸ |
ὀχύρωμα.
Ἐν
ᾧ
δὲ
τὸ |
[1, 70] |
οἴκησιν
οὐ
πολλοῖς
γνώριμον
καὶ
|
τὸ |
παιδίον
γενόμενον
ἀναιρεῖταί
τε
καὶ |
[1, 12] |
ταύτην,
ἥτις
νῦν
Ἰταλίη
καλεῖται,
|
τὸ |
παλαιὸν
εἶχον
Οἴνωτροι’
Ἔπειτα
διεξελθὼν |
[1, 26] |
δὲ
Κρότων
ἄχρι
πολλοῦ
διαφυλάξασα
|
τὸ |
παλαιὸν
σχῆμα
χρόνος
οὐ
πολὺς |
[1, 84] |
τοῦ
σώματος
ὥραν
οἱ
περὶ
|
τὸ |
Παλλάντιον
διατρίβοντες
ἐπίκλησιν
ἔθεντο
τὴν |
[1, 86] |
πεμφθέντες
ἀναστήσαντες
αὐτὸν
ἄγουσιν
ἐπὶ
|
τὸ |
Παλλάντιον.
Ἐπεὶ
δὲ
ἐν
τῷ |
[1, 84] |
σὺν
Εὐάνδρῳ,
κατοικεῖν
δὲ
περὶ
|
τὸ |
Παλλάντιον
ἐπιμέλειαν
ἔχοντα
τῶν
Ἀμολίου |
[1, 79] |
διεληλύθει
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
εἰς
|
τὸ |
Παλλάντιον
ἰών·
ὃς
ἥκιστα
τοῖς |
[1, 40] |
Ἀβοριγῖνες
καὶ
τῶν
Ἀρκάδων
οἱ
|
τὸ |
Παλλάντιον
κατοικοῦντες,
ὡς
τοῦ
τε |
[1, 87] |
ὅτε
τὴν
ἀποικίαν
ἔστελλε,
πολίζει
|
τὸ |
Παλλάντιον.
Ὁ
μὲν
οὖν
πιθανώτατος |
[1, 85] |
Ῥωμύλου
μὲν
γὰρ
ἦν
γνώμη
|
τὸ |
Παλλάντιον
οἰκίζειν
τῶν
τε
ἄλλων |
[1, 80] |
ἱερουργίας,
ἡνίκα
χρῆν
τοὺς
περὶ
|
τὸ |
Παλλάντιον
οἰκοῦντας
τῶν
νέων
ἐκ |
[1, 86] |
ἔνθα
ἠξίου
τὴν
ἀποικίαν
ἱδρῦσαι,
|
τὸ |
Παλλάντιον,
Ῥώμῳ
δ´
ὁ
προσεχὴς |
[1, 45] |
Ἰλίου
ἅλωσιν
ἐκπέμψαντες
ἀποικίαν
εἰς
|
τὸ |
Παλλάντιόν
τε
καὶ
τὴν
Σατορνίαν, |
[1, 89] |
καὶ
Ἀρκάδων
ἀφίξεως,
οἳ
περὶ
|
τὸ |
Παλλάντιον
ᾤκησαν,
Ἀβοριγίνων
αὐτοῖς
παρασχόντων |
[1, 45] |
οἰκίζουσι
τοὺς
τόπους
περιλαβόντες
τείχεσι
|
τὸ |
Παλλάντιον,
ὥστε
λαβεῖν
πόλεως
σχῆμα |
[1, 36] |
κρατίστην
εἶναι
λογίζομαι.
τοῦτο
δὲ
|
τὸ |
παμφόρον
καὶ
πολυωφελὲς
παρ´
ἡντινοῦν |
[1, 16] |
αἰτούμενοι
τῶν
κατεχόντων
σφᾶς
κακῶν
|
τὸ |
παραπλήσιον
δρῷεν,
αὐτοί
τε
ἀχθόμενοι |
[1, 35] |
ἐπεὶ
καὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν
πολλὰ
|
τὸ |
παραπλήσιον
πέπονθεν
ὀνομάτων.
Πλὴν
εἴτε |
[1, 66] |
αὐτὴν
διὰ
κλισιάδων
ἀνοιγομένων
ὑποδέχεται
|
τὸ |
πεδίον
ταμιευομένων
ὁπόσον
βούλονται
τῶν |
[1, 28] |
τεῖχος
τὸ
περὶ
τὴν
ἀκρόπολιν,
|
τὸ |
Πελαργικὸν
καλούμενον,
τούτους
περιβαλεῖν.
~Ἐμοὶ |
[1, 24] |
ἐγίνοντο
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
γῆς
|
τὸ |
Πελασγικὸν
γένος
διεφορήθη.
~Ἦσαν
δὲ |
[1, 26] |
~Ὁ
δὲ
χρόνος
ἐν
ᾧ
|
τὸ |
Πελασγικὸν
κακοῦσθαι
ἤρξατο,
δευτέρα
γενεὰ |
[1, 29] |
ἔθνος
εἶναι
τὸ
Τυρρηνικὸν
καὶ
|
τὸ |
Πελασγικόν.
τῆς
μὲν
γὰρ
ὀνομασίας |
[1, 31] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀποχρῶσαν,
ἣν
ἔμελλε
|
τὸ |
πεπρωμένον
σὺν
χρόνῳ
θήσειν
ὅσην |
[1, 28] |
καὶ
τοῖς
Ἀθηναίοις
τὸ
τεῖχος
|
τὸ |
περὶ
τὴν
ἀκρόπολιν,
τὸ
Πελαργικὸν |
[1, 80] |
Ἄλβαν
ἀπήγετο.
Ῥωμύλος
δ´
ἐπειδὴ
|
τὸ |
περὶ
τὸν
ἀδελφὸν
ἔγνω
πάθος, |
[1, 78] |
τῶν
ἀνθρωπείων
τι
μηχανημάτων
καὶ
|
τὸ |
περὶ
τὸν
τόκον
ἐδόκει
γενέσθαι |
[1, 13] |
λοιπὰ
μαθεῖν
κρινέτωσαν
ἐξ
ἁπάντων
|
τὸ |
πιθανώτατον.
~Τῶν
δὲ
πόλεων,
ἐν |
[1, 84] |
τὰς
ὠδῖνας
ἀποφέρειν
εἴτε
χρημάτων
|
τὸ |
πιστὸν
τῆς
χρείας
αὐτῶν
πριάμενος |
[1, 47] |
τινα
μοῖραν,
ἧς
Φρύγιον
ἦν
|
τὸ |
πλεῖστον,
εἰς
τὴν
Δασκυλῖτιν
καλουμένην |
[1, 87] |
μείζων
τῆς
προτέρας
ἔρις
ἑκατέρου
|
τὸ |
πλέον
ἔχειν
ἀφανῶς
δικαιουμένου,
τὸ |
[1, 85] |
περὶ
τὴν
Σατορνίαν
ὑπολιπής,
μερίζονται
|
τὸ |
πλῆθος
ἅπαν
διχῇ.
Τοῦτο
δὲ |
[1, 19] |
μεγάλου
στρατοῦ
δείσαντες
τῶν
πολεμίων
|
τὸ |
πλῆθος
εἰς
τὴν
Ἀβοριγίνων
ἀπιόντες |
[1, 59] |
τἀκεῖ
πάντα
χειρωσάμενοι
παρῆσαν
ἐπὶ
|
τὸ |
πόλισμα
τὸ
Τρωικὸν
ἡμιτελὲς
ἔτ´ |
[1, 54] |
λαβεῖν.
~Εἰ
δέ
τινας
ταράττει
|
τὸ |
πολλαχῇ
λέγεσθαί
τε
καὶ
δείκνυσθαι |
[1, 36] |
καὶ
τῶν
ἐπεισάκτων
ἀγαθῶν
ἐπὶ
|
τὸ |
πολὺ
ἐλάχιστον
δεομένη,
ταύτην
κρατίστην |
[1, 70] |
τὴν
παιδίσκην,
φράζει
τῷ
δήμῳ
|
τὸ |
πρᾶγμα
καὶ
τὴν
ἄνθρωπον
ἄγει |
[1, 39] |
ἀπελάσας,
καὶ
ἅμα
οὐδὲ
ῥᾴδιον
|
τὸ |
πρᾶγμα
κατεμάνθανεν·
ὀλίγας
δέ
τινας |
[1, 81] |
τοῦ
δαίμονος
ἄγοντος
εἰς
τοὐμφανὲς
|
τὸ |
πρᾶγμα
λέγει
πρὸς
αὐτόν·
Ὅτι |
[1, 78] |
τυχὼν
δὲ
ἀναβολῆς
μόλις,
ἐπειδὴ
|
τὸ |
πρᾶγμα
παρὰ
τῆς
γυναικὸς
ἔμαθεν |
[1, 65] |
πᾶν
ἔτος,
οὐκ
ἀνασχετὸν
ἡγησάμενοι
|
τὸ |
πρᾶγμα
τῆς
μὲν
ἀμπέλου
τὸν |
[1, 76] |
παρὰ
τὸ
ἀσφαλὲς
ἐτολμᾶτο
λέγεσθαι
|
τὸ |
πραχθέν.
Νεμέτωρ
δὲ
ᾔδει
μὲν |
[1, 24] |
δεδιότες.
Ἦν
δὲ
πολὺ
καὶ
|
τὸ |
πρὸς
ἔχθραν
σὺν
προφάσει
εὐπρεπεῖ |
[1, 39] |
καὶ
τῆς
Ἀβοριγίνων
γῆς
εἰς
|
τὸ |
προσεχὲς
τῷ
Παλλαντίῳ
χωρίον.
εὑρὼν |
[1, 79] |
τοῦ
Παλλαντίου
τῆς
κορυφῆς
ἐπὶ
|
τὸ |
προσεχέστατον
ὕδωρ,
(οὐ
γὰρ
ἔτι |
[1, 38] |
καὶ
θείῳ
καὶ
θνητῷ
γένει
|
τὸ |
πρόσφορον
εἶναι
πάντων
χωρίων
ἁρμοδιώτατον, |
[1, 57] |
στρατοπεδευσάμενος
δ´
ἐπὶ
λόφου
τινὸς
|
τὸ |
πρῶτον
ἀναλαβεῖν
ᾤετο
δεῖν
τὴν |
[1, 24] |
ἀλλήλοις
οἱ
προεστηκότες
τῶν
πόλεων
|
τὸ |
πρῶτον
ἐταράχθησαν·
Ἔπειτα
καὶ
τὸ |
[1, 74] |
ἀναμετρηθεὶς
ταῖς
Ἐρατοσθένους
χρονογραφίαις
κατὰ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
πίπτει
τῆς
ἑβδόμης |
[1, 74] |
ἄρχοντος
Ἀθήνησι
Πυργίωνος
γενέσθαι
κατὰ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ὀγδόης
καὶ |
[1, 74] |
Ἰσαγόρου
παρειληφέναι
τὴν
ἀρχὴν
κατὰ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ὀγδόης
καὶ |
[1, 74] |
ὀλυμπιάδος.
Κόϊντος
δὲ
Φάβιος
κατὰ
|
τὸ |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ὀγδόης
ὀλυμπιάδος. |
[1, 19] |
οἱ
Πελασγοὶ
τῶν
χωρίων
ἔνθα
|
τὸ |
πρῶτον
ἱδρύσαντο
καὶ
πολισμάτια
τῶν |
[1, 56] |
ὁρμώμενον
τῆς
λυπρᾶς
καὶ
ὀλίγης
|
τὸ |
πρῶτον
οἰκήσεως
πολλὴν
καὶ
ἀγαθὴν |
[1, 80] |
τὸ
στενόπορον
τῆς
ὁδοῦ,
ἐπειδὴ
|
τὸ |
πρῶτον
τάγμα
τὸ
σὺν
τῷ |
[1, 14] |
~Τῶν
δὲ
πόλεων,
ἐν
αἷς
|
τὸ |
πρῶτον
ᾤκησαν
Ἀβοριγῖνες,
ὀλίγαι
περιῆσαν |
[1, 11] |
ἱκανῆς.
Πευκέτιος
μὲν
οὖν,
ἔνθα
|
τὸ |
πρῶτον
ὡρμίσαντο
τῆς
Ἰταλίας,
ὑπὲρ |
[1, 59] |
τῆς
ξηρᾶς
ὕλης
ἐπιβάλλειν
ἐπὶ
|
τὸ |
πῦρ,
ἀετὸν
δὲ
προσπετόμενον
ἀναρριπίζειν |
[1, 38] |
τῆς
ἱερᾶς
γεφύρας
βάλλουσιν
εἰς
|
τὸ |
ῥεῦμα
τοῦ
Τεβέριος,
Ἀργείους
αὐτὰ |
[1, 60] |
κοινωσάμενα
τοὺς
βίους,
ἐξ
ὧν
|
τὸ |
Ῥωμαίων
γένος
ὥρμηται,
πρὶν
ἣν |
[1, 79] |
οἷς
τούτων
ἐπιμελὲς
οὐδὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
σεμνότερον
ἐξάγοντες,
εἰ
δέ
τι |
[1, 9] |
τοῦ
πρὸς
τοὺς
ὁμοτέρμονας
πολέμου,
|
τὸ |
Σικελικὸν
γένος
ἀπαναστήσαντες
ἐξ
αὐτῆς |
[1, 65] |
δὲ
πλεῖστοι
ἀγνοήσαντες
ἀλλήλους
ἀνὰ
|
τὸ |
σκότος
ὅσα
πολεμίους
διέθεσαν,
καὶ |
[1, 39] |
τὸ
χωρίον,
ἐπικατασκάπτει
τῇ
καλαύροπι
|
τὸ |
σπήλαιον.
ἁγνίσας
δὲ
τῷ
ποταμῷ |
[1, 39] |
ὡς
δ´
οὐχ
εὕρισκεν
ἐπὶ
|
τὸ |
σπήλαιον
ἀφικνεῖται
τοῖς
μὲν
ἴχνεσι |
[1, 80] |
νεανίσκους
οἱ
βουκόλοι
λοχήσαντες
κατὰ
|
τὸ |
στενόπορον
τῆς
ὁδοῦ,
ἐπειδὴ
τὸ |
[1, 56] |
ὑπὸ
λύπης
καὶ
οὔτε
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον
καταβάντι
οὔτε
σῖτα
προσενεγκαμένῳ, |
[1, 50] |
τῶν
Ζακυνθίων
πρὸς
φιλίαν
διὰ
|
τὸ |
συγγενές·
Δαρδάνῳ
γὰρ
τῷ
Διὸς |
[1, 17] |
ὡς
δ´
ἐγὼ
πείθομαι
κατὰ
|
τὸ |
συγγενὲς
μάλιστα.
Ἦν
γὰρ
δὴ |
[1, 64] |
τὸν
κηδεστὴν
μεμφόμενος,
ὅτι
παρελθὼν
|
τὸ |
συγγενὲς
ὀθνείοις
ἐκήδευσε,
τῆς
τε |
[1, 29] |
οἰκοῦσι
μηδὲν
ὁμοίαν.
Εἰ
γὰρ
|
τὸ |
συγγενὲς
τῆς
ὁμοφωνίας
αἴτιον
ὑποληπτέον, |
[1, 61] |
ἀσμένως
τὸν
Δάρδανον
ἰδεῖν
καὶ
|
τὸ |
σὺν
αὐτῷ
παραγενόμενον
Ἑλληνικόν,
τῶν |
[1, 80] |
ὁδοῦ,
ἐπειδὴ
τὸ
πρῶτον
τάγμα
|
τὸ |
σὺν
τῷ
Ῥώμῳ
κατ´
αὐτοὺς |
[1, 78] |
δὲ
καλέσας
τὸν
ἀδελφὸν
εἰς
|
τὸ |
συνέδριον
τῆς
τε
λανθανούσης
τοὺς |
[1, 66] |
παρ´
ἑτέραν
πόλιν
ὁμώνυμον
ἐπικλήσει
|
τὸ |
σχῆμα
ἐπικατηγορούσῃ,
καί
ἐστιν
ὥσπερ |
[1, 7] |
τὴν
διήγησιν
καὶ
ποταπὸν
ἀποδίδωμι
|
τὸ |
σχῆμα
τῇ
πραγματείᾳ.
~Ἄρχομαι
μὲν |
[1, 85] |
τῆς
τύχης
τοῦ
τόπου,
ἣ
|
τὸ |
σωθῆναί
τε
αὐτοῖς
καὶ
τραφῆναι |
[1, 78] |
νόμῳ
κελεύοντι
τὴν
μὲν
αἰσχύνασαν
|
τὸ |
σῶμα
ῥάβδοις
αἰκισθεῖσαν
ἀποθανεῖν,
τὸ |
[1, 56] |
ἀδημονοῦντι
τῷ
ἀνδρὶ
καὶ
παρεικότι
|
τὸ |
σῶμα
ὑπὸ
λύπης
καὶ
οὔτε |
[1, 10] |
καὶ
τὴν
ὀνομασίαν
αὐτῶν
ἐπὶ
|
τὸ |
ταῖς
τύχαις
οἰκειότερον,
Ἀβερριγῖνας
λέγοντες, |
[1, 88] |
αὔλακα
διηνεκῆ
τὴν
μέλλουσαν
ὑποδέξεσθαι
|
τὸ |
τεῖχος·
ἐξ
οὗ
Ῥωμαίοις
τὸ |
[1, 28] |
τὴν
βάρβαρον·
καὶ
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
τὸ |
τεῖχος
τὸ
περὶ
τὴν
ἀκρόπολιν, |
[1, 87] |
ἔχοντα
τὴν
ἀπάτην,
ἐπειδὴ
κατεσκευάσθη
|
τὸ |
τεῖχος
φλαῦρον
ἀποδεῖξαι
τὸ
ἔρυμα |
[1, 21] |
ἦν
καὶ
γυναῖκες
ἱεραὶ
θεραπεύουσαι
|
τὸ |
τέμενος
ἥ
τε
λεγομένη
κανηφόρος |
[1, 74] |
ἐκ
τοῦ
βουλευτικοῦ
συνεδρίου
περὶ
|
τὸ |
τέταρτον
ἔτος
τῆς
δωδεκάτης
ὀλυμπιάδος. |
[1, 79] |
τὸ
μυθωδέστερον,
οἱ
δ´
ἐπὶ
|
τὸ |
τῇ
ἀληθείᾳ
ἐοικὸς
μᾶλλον
ἀποφαίνουσι, |
[1, 70] |
δεινὸν
ὑπ´
αὐτοῦ
πάθῃ
κατὰ
|
τὸ |
τῆς
μητρυιᾶς
ὄνομα,
ἐγκύμων
οὖσα |
[1, 32] |
δὲ
τῇ
κορυφῇ
τοῦ
λόφου
|
τὸ |
τῆς
Νίκης
τέμενος
ἐξελόντες
θυσίας |
[1, 38] |
εἰς
τὸν
ποταμόν,
ἵνα
δὴ
|
τὸ |
τῆς
ὀττείας
ὅ
τι
δή |
[1, 77] |
ὡς
ἐκπληκτικώτατος
ὀφθήσεσθαι
ἔμελλε
καὶ
|
τὸ |
τῆς
ὄψεως
γνώριμον
εἰς
ἀσαφὲς |
[1, 86] |
τούτῳ
διαγενομένου,
ἐπειδὴ
οὐδὲν
ἐμειοῦτο
|
τὸ |
τῆς
στάσεως,
δόξαν
ἀμφοῖν
τῷ |
[1, 84] |
εἶναί
φασι,
καὶ
τῆς
λυκαίνης
|
τὸ |
τιθασόν,
ἣ
τοὺς
μαστοὺς
ἐπεῖχε |
[1, 78] |
ἀποθανεῖν,
τὸ
δὲ
γεννηθὲν
εἰς
|
τὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
βάλλεσθαι
ῥεῖθρον·
νῦν |
[1, 38] |
χειρῶν
ἀκρατεῖς
ποιοῦντες
ἐρρίπτουν
εἰς
|
τὸ |
τοῦ
Τεβέριος
ῥεῖθρον,
εἴδωλα
ποιοῦντας |
[1, 62] |
Αἰνείας.
ὡς
μὲν
δὴ
καὶ
|
τὸ |
Τρωικὸν
γένος
Ἑλληνικὸν
ἀρχῆθεν
ἦν |
[1, 59] |
χειρωσάμενοι
παρῆσαν
ἐπὶ
τὸ
πόλισμα
|
τὸ |
Τρωικὸν
ἡμιτελὲς
ἔτ´
ὂν
καὶ |
[1, 29] |
δὲ
βαρβάρων,
ταὐτὸν
ἔπαθεν,
ὥσπερ
|
τὸ |
Τρωικὸν
καὶ
τὸ
Φρυγικὸν
ἀγχοῦ |
[1, 9] |
που
στάδι´
ἀπ´
ἀλλήλων
εἰς
|
τὸ |
Τυρρηνικὸν
ἐξερεύγονται
πέλαγος,
ἀπὸ
μὲν |
[1, 29] |
καὶ
τὸ
αὐτὸ
ἔθνος
εἶναι
|
τὸ |
Τυρρηνικὸν
καὶ
τὸ
Πελασγικόν.
τῆς |
[1, 63] |
ἄραντες
ἀπὸ
τῆς
νήσου
περῶσι
|
τὸ |
Τυρρηνικὸν
πέλαγος
καὶ
τελευτῶντες
εἰς |
[1, 10] |
δὴ
κατὰ
τούτους
μηδὲν
διαφέρειν
|
τὸ |
τῶν
Ἀβοριγίνων
φῦλον
ὧν
ἐκάλουν |
[1, 13] |
τῷ
ὄντι
Ἑλληνικὸν
φῦλον
ἦν
|
τὸ |
τῶν
Ἀβοριγίνων,
ὡς
Κάτωνι
καὶ |
[1, 19] |
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἔλαβον,
ἤκουσαν
|
τὸ |
τῶν
ἐπιχωρίων
ὄνομα
τέλος
ἔχειν |
[1, 13] |
καὶ
τὸ
γένος
ὅθεν
ἦν
|
τὸ |
τῶν
Οἰνώτρων
ἀποδείξωμεν,
ἕτερον
ἄνδρα |
[1, 17] |
μάλιστα.
Ἦν
γὰρ
δὴ
καὶ
|
τὸ |
τῶν
Πελασγῶν
γένος
Ἑλληνικὸν
ἐκ |
[1, 61] |
Τρωικῶν
πόλεων.
~Ὅτι
δὲ
καὶ
|
τὸ |
τῶν
Τρώων
ἔθνος
Ἑλληνικὸν
ἐν |
[1, 66] |
ταμιευομένων
ὁπόσον
βούλονται
τῶν
ἀνθρώπων
|
τὸ |
ὕδωρ.
Ὑπόκειται
δὲ
τῇ
πόλει |
[1, 4] |
κατηγορεῖν
εἰώθασι
τῆς
τύχης
κατὰ
|
τὸ |
φανερὸν
ὡς
βαρβάρων
τοῖς
πονηροτάτοις |
[1, 82] |
πολλοῦ
ποιούμενον
μηδενὶ
ποιῆσαι
καταφανὲς
|
τὸ |
φερόμενον
τῶν
φυλάκων
τις
καταμαθών |
[1, 13] |
τοῖς
ὄρεσιν
οἰκήσεως
(Ἀρκαδικὸν
γὰρ
|
τὸ |
φιλοχωρεῖν
ὄρεσιν)
ὡς
ὑπερακρίους
τινὰς |
[1, 57] |
μάχας
ἀγγέλλεται
τὰ
γινόμενα
ἐπὶ
|
τὸ |
φοβερώτατον,
ὡς
ἀνάστατος
αὐτοῦ
γίνεται |
[1, 29] |
ἔπαθεν,
ὥσπερ
τὸ
Τρωικὸν
καὶ
|
τὸ |
Φρυγικὸν
ἀγχοῦ
οἰκοῦντα
ἀλλήλων·
(πολλοῖς |
[1, 2] |
μετὰ
τὴν
Ἀλεξάνδρου
τελευτὴν
ἐπὶ
|
τὸ |
χεῖρον
ἤρξατο
φέρεσθαι.
διασπασθεῖσα
γὰρ |
[1, 56] |
Αἰνείαν
καὶ
νομίσαντα
δαιμόνιόν
τι
|
τὸ |
χρῆμα
τῆς
φωνῆς
εἶναι
ποιεῖν |
[1, 50] |
εἰς
Λευκάδα
κατάγονται,
κατεχόντων
ἔτι
|
τὸ |
χωρίον
Ἀκαρνάνων.
Κἀν
ταύτῃ
πάλιν |
[1, 56] |
τὰ
μαντεύματα
ἐφαίνετο
ἔχειν)
ὁρῶντι
|
τὸ |
χωρίον
γῆς
τε
οὐκ
ἐν |
[1, 52] |
πρὸς
φιλίαν
λαβόντες
παρ´
αὐτῶν
|
τὸ |
χωρίον
διὰ
τὴν
Αἰγέστου
συγγένειαν |
[1, 79] |
αὐτόθι
τοῦ
θεοῦ·
εἰς
τοῦτο
|
τὸ |
χωρίον
ἐλθοῦσα
ἀποκρύπτεται.
Τὸ
μὲν |
[1, 55] |
ἡλίου,
τέως
ἂν
εἰς
τοῦτο
|
τὸ |
χωρίον
ἔλθωσιν,
ἐν
ᾧ
κατέδονται |
[1, 68] |
τὴν
ἐπιχώριον
γλῶτταν
ὑπ´
Ἐλαίας
|
τὸ |
χωρίον.
Ἐν
δὲ
τούτῳ
κεῖνται |
[1, 53] |
πλάνης
παυσάμενοι
χάρακα
ἔθεντο,
καὶ
|
τὸ |
χωρίον
ἐν
ᾧ
κατεστρατοπεδεύσαντο
ἐξ |
[1, 39] |
ἐπειδὴ
κακούργων
ὑποδοχαῖς
εὔθετον
ἑώρα
|
τὸ |
χωρίον,
ἐπικατασκάπτει
τῇ
καλαύροπι
τὸ |
[1, 85] |
ἐκείνου
Ῥεμορίαν
οἰκίζειν.
Ἔστι
δὲ
|
τὸ |
χωρίον
ἐπιτήδειον
ὑποδέξασθαι
πόλιν
λόφος |
[1, 51] |
ἐτύγχανεν
ἐπιβὰς
Ἰταλίας
(τοῦτο
δὲ
|
τὸ |
χωρίον
ἐστὶν
ἀκρωτήριον
καὶ
ἐπ´ |
[1, 89] |
Παλλάντιον
ᾤκησαν,
Ἀβοριγίνων
αὐτοῖς
παρασχόντων
|
τὸ |
χωρίον·
ἔτι
δὲ
Πελοποννησίων
τῶν |
[1, 77] |
μυθολογοῦσι
τοῦ
δαίμονος
εἴδωλον,
οὗ
|
τὸ |
χωρίον
ἦν,
πολλὰ
καὶ
ἄλλα |
[1, 79] |
νομήν
(ἤδη
γὰρ
ἐμβατὸν
ἦν
|
τὸ |
χωρίον)
καί
τις
αὐτῶν
ἰδὼν |
[1, 63] |
αἰγιαλὸν
μεσούσης
θερείας.
Λαβόντες
δὲ
|
τὸ |
χωρίον
οἰκίζουσιν
ἐν
αὐτῷ
Λαουΐνιον |
[1, 65] |
τὸ
ὀχύρωμα.
Ἐν
ᾧ
δὲ
|
τὸ |
χωρίον
τοῦτο
ἡλίσκετο,
φῶς
τε |
[1, 79] |
ποιήματα
παλαιᾶς
ἐργασίας.
Ἦν
δὲ
|
τὸ |
χωρίον
τῶν
σὺν
Εὐάνδρῳ
ποτὲ |