Livre, Chap.
[1, 69]	ναῷ κείμενον Ἑστίας, ἔνθα καὶ	τὸ	ἀθάνατον διασώζεται πῦρ· ὑπὲρ ὧν
[1, 38]	διαφανέστατοι, καὶ σὺν αὐτοῖς αἱ	τὸ	ἀθάνατον πῦρ διαφυλάττουσαι παρθένοι στρατηγοί
[1, 58]	βιασθέντες ἐποιοῦμεν· ἅπαν δὲ σύγγνωμον	τὸ	ἀκούσιον. Καὶ δεῖ ὑμᾶς μηδὲν
[1, 50]	ὁρμίζονται τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου πρὸς	τὸ	ἀκρωτήριον. Κἀκεῖθεν εἰς Ἀμβρακίαν ἀφικνοῦνται
[1, 87]	δὲ αὐτοῖς τῆς φιλονεικίας καὶ	τὸ	ἄλλο πλῆθος ἦρξέ τε πολέμου
[1, 23]	χρηστὸν οὐκ ἦν· ἔπειτα καὶ	τὸ	ἄλλο πλῆθος τὸ ἐν ἀκμῇ
[1, 65]	φρούριον ἐξ ἐφόδου κατειλήφεσαν καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα ἔμαθον τεταραγμένον, ἐπέκειντο
[1, 36]	ἐξετάζειν ἐθελήσειεν, ἐξ ἧς γένος	τὸ	ἀνθρώπων πλείστας εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο γενόμενον
[1, 81]	εἰπών, ὡς τῷ δράσαντι δεινὰ	τὸ	ἀντιπαθεῖν οὐ πρὸς ἄλλου τινὸς
[1, 3]	καὶ προὔβαινεν ἀεὶ πᾶν δουλουμένη	τὸ	ἀντίπαλον· ταῦτα δὲ πέντε καὶ
[1, 39]	δέ τινας ἐξ αὐτῶν εἰς	τὸ	ἄντρον, ἐν ᾧ πλησίον ὄντι
[1, 53]	τῷ παιδὶ τὴν βασιλείαν, καὶ	τὸ	ἀπ´ ἐκείνου γένος ἐπὶ πλεῖστον
[1, 85]	δημοτικὸν γένος, ἱκανὸν δὲ καὶ	τὸ	ἀπὸ τοῦ κρατίστου γνώριμον, ἐκ
[1, 55]	τῶν θεῶν Αἰνείου κελεύσαντος εἰς	τὸ	ἀποδειχθὲν χωρίον ἐκ τῆς νεὼς
[1, 54]	ἐστιν ἐπὶ πολλῶν τοῦτό γε	τὸ	ἄπορον καὶ μάλιστα τῶν μὲν
[1, 25]	σύμπασα χερρόνησος, ἐν ᾗ καὶ	τὸ	Ἀρκαδικὸν καὶ τὸ Ἰωνικὸν καὶ
[1, 52]	λαβὼν κτείνει καὶ γένος αὐτοῦ	τὸ	ἄρρεν ἅπαν, ὑπὸ δέους μή
[1, 60]	τούτων τῶν χωρίων, Ἕλληνες ὄντες	τὸ	ἀρχαῖον ἐκ Πελοποννήσου τῶν σὺν
[1, 17]	Πελασγῶν γένος Ἑλληνικὸν ἐκ Πελοποννήσου	τὸ	ἀρχαῖον, ἐχρήσατο δὲ τύχαις δυσπότμοις
[1, 61]	Τεύκρου βασιλέως, ἀφ´ οὗ Τευκρὶς	τὸ	ἀρχαῖον ἡ γῆ ἐλέγετο· Τοῦτον
[1, 32]	τοῦ τόπου φύσις, ἦν δὲ	τὸ	ἀρχαῖον ὡς λέγεται σπήλαιον ὑπὸ
[1, 46]	μὴ πᾶν ἐξ ἐφόδου καταληφθῆναι	τὸ	ἄστυ τοῦτο τὸ μηχάνημα ἐξευρὼν
[1, 76]	ἐγένετο, ἀλλὰ πολλοῖς καὶ παρὰ	τὸ	ἀσφαλὲς ἐτολμᾶτο λέγεσθαι τὸ πραχθέν.
[1, 79]	τοὺς Νεμέτορος βουκόλους, οἳ περὶ	τὸ	Αὐεντῖνον ὄρος ἀντικρὺ τοῦ Παλλαντίου
[1, 81]	σπεύδων εἶναι καὶ ἅμα καὶ	τὸ	αὔθαδες τοῦ μειρακίου, ὡς ἀκατάπληκτον
[1, 57]	ἧκον ὡς τοὺς ἡγεμόνας ἑκατέρωθεν	τὸ	αὐτὸ ἀξιοῦντες, συνελθεῖν ἀλλήλοις εἰς
[1, 14]	λόφον ἐπικαθημένη σύμμετρον. Συεσβόλα δὲ	τὸ	αὐτὸ διάστημα τῆς Τριβόλας ἀπέχουσα,
[1, 88]	τοὺς ἄλλους κελεύσας κατὰ δύναμιν	τὸ	αὐτὸ δρᾶν ὄρνιθας μὲν πρῶτον
[1, 29]	Οὐ γὰρ δὴ κατά γε	τὸ	αὐτὸ ἐγχωρεῖ νομίζειν τἀμφότερα. καὶ
[1, 14]	καλοῦσιν, ἐπὶ κίονος ξυλίνου φαινόμενος	τὸ	αὐτὸ ἔδρα. Τέτταρας δ´ ἐπὶ
[1, 29]	ἁμαρτάνειν οἱ πεισθέντες ἓν καὶ	τὸ	αὐτὸ ἔθνος εἶναι τὸ Τυρρηνικὸν
[1, 29]	καὶ τὰ ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη	τὸ	αὐτὸ ἔπαθεν. Ἦν γὰρ δὴ
[1, 85]	ἔμελλον ἱδρύσειν τὴν πόλιν οὐ	τὸ	αὐτὸ ᾑρεῖτο ἑκάτερος. Ῥωμύλου μὲν
[1, 67]	ἐπίκλησιν κινδυνεύουσί τε πάντες ἁμωςγέπως	τὸ	αὐτὸ λέγειν. Σχήματος δὲ καὶ
[1, 77]	τῶν ἄλλων ἐγίνετο παρθένων, αἷς	τὸ	αὐτὸ προσέκειτο ἔργον, ὅσα λειτουργεῖν
[1, 67]	ἱκετείαις καὶ θυσίαις ἀρεστηρίοις εἰς	τὸ	αὐτὸ χωρίον ὁμοίως ἀνελθεῖν. Τοὺς
[1, 79]	αὐτούς. Προλοχίσαντες δὴ τῆς φάραγγος	τὸ	ἀφανὲς καὶ συνθέμενοι τοῖς λοχῶσι
[1, 78]	τοῦ πάθους ἐγένετο γυναικείᾳ τεκμάρσει	τὸ	ἀφανὲς τοῖς ἄλλοις ἀνευροῦσα, τῆς
[1, 76]	ἔνθα ἐκυνηγέτει, προλοχίσας τοῦ χωρίου	τὸ	ἀφανέστατον, ἐξελθόντα ἐπὶ θήραν ἀποκτείνει
[1, 12]	οὐδὲ τὴν οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρας	τὸ	βάρβαρον ἐκ μέρους τινὸς αὐτῆς
[1, 81]	τὴν εὐπρέπειαν ἀπεθαύμαζεν, ὡς πολὺ	τὸ	βασιλικὸν εἶχε, καὶ τοῦ φρονήματος
[1, 82]	τίς ἡ ταραχὴ καὶ τί	τὸ	βούλημα τοῦ μὴ φανερῶς ἐκφέρειν
[1, 14]	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως αἱ	τὸ	βραχύτατον ἀπέχουσαι ἡμερήσιον διάστημα ὁδοῦ·
[1, 79]	καὶ ἀχθομένην ὅτι νεκρὸν αὐτῇ	τὸ	βρέφος ἦν παραμυθεῖταί τε καὶ
[1, 10]	τὴν πρώτην φασὶ τεθῆναι διὰ	τὸ	γενέσεως τοῖς μετ´ αὐτοὺς ἄρξαι,
[1, 66]	Λαουϊνίου πόλιν ἑτέραν οἰκίζει κατὰ	τὸ	γενόμενον Αἰνείᾳ θέσφατον Ἀσκάνιος ὁ
[1, 84]	τοῦτον Ἀρκάδα μὲν εἶναί φασι	τὸ	γένος ἀπὸ τῶν σὺν Εὐάνδρῳ,
[1, 40]	ὡς δὲ καὶ τοὔνομα καὶ	τὸ	γένος αὐτοῦ καὶ τὰς πράξεις
[1, 27]	τοὔνομα· τοῦτον δὲ Λυδὸν εἶναι	τὸ	γένος ἐκ τῆς πρότερον Μῃονίας
[1, 35]	πολλάς· εἶναι δ´ αὐτὸν Οἴνωτρον	τὸ	γένος. Ἑλλάνικος δὲ ὁ Λέσβιός
[1, 13]	ἐόντες Οἴνωτροι’ ~Φέρε δὴ καὶ	τὸ	γένος ὅθεν ἦν τὸ τῶν
[1, 10]	Ἀβοριγῖνας, ἀφ´ ὧν ἄρχει Ῥωμαίοις	τὸ	γένος, οἱ μὲν αὐτόχθονας Ἰταλίας,
[1, 89]	Πελασγῶν, οἳ Θετταλίαν καταλιπόντες Ἀργεῖοι	τὸ	γένος ὄντες εἰς Ἰταλίαν ἀφίκοντο·
[1, 82]	ἐμφανῶν μεγάλου πράγματος μηνυτὴς γενόμενος,	τὸ	γνώρισμα τῆς ἐκθέσεως τῶν βρεφῶν
[1, 66]	ἀποικίαν περὶ τῆς ἀρχῆς ἀνῃρέθη·	τὸ	δ´ ἐν αὐτῇ πολιτευόμενον πλῆθος
[1, 20]	οὐ λυπηροὺς ἐσομένους, ἐπεὶ καὶ	τὸ	δαιμόνιον αὐτοὺς εἰς τήνδε μόνην
[1, 32]	ἀφειμένης οὐδ´ ἀμοίρου τιμῶν αἷς	τὸ	δαιμόνιον γένος ὑπ´ ἀνθρώπων γεραίρεται.
[1, 55]	ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις καὶ	τὸ	δαιμόνιον πολλαχῶς τὴν ἑαυτοῦ βούλησιν
[1, 77]	τρίτης τινὸς ὑπαρχούσης φύσεως, ἣν	τὸ	δαιμόνων φῦλον ἐπέχει, τοτὲ μὲν
[1, 64]	μὲν στρατεύματα νυκτὸς ἐπελθούσης διελύθη,	τὸ	δὲ Αἰνείου σῶμα φανερὸν οὐδαμῇ
[1, 79]	μὲν οὖν ἄλσος οὐκέτι διαμένει,	τὸ	δὲ ἄντρον, ἐξ οὗ ἡ
[1, 78]	τὸ σῶμα ῥάβδοις αἰκισθεῖσαν ἀποθανεῖν,	τὸ	δὲ γεννηθὲν εἰς τὸ τοῦ
[1, 53]	αὐτοῦ κατασκευάσαντος Αἰνείου τῇ μητρί,	τὸ	δὲ ἱερὸν τῶν ὑπολειφθέντων ἀπὸ
[1, 46]	τὰ καρτερώτατα καταλαβέσθαι τῆς Ἴδης·	τὸ	δὲ λοιπὸν, ὃ δὴ κράτιστον
[1, 87]	τὸ πλέον ἔχειν ἀφανῶς δικαιουμένου,	τὸ	δὲ μὴ μεῖον ἀναφανδὸν ἀπὸ
[1, 50]	τε ἄλλων ἀγωνισμάτων καὶ δρόμου·	τὸ	δὲ νικητήριον ὁ πρῶτος ἐλθὼν
[1, 23]	ὑπὸ τῶν προσοικούντων βαρβάρων ἐξεφθάρησαν,	τὸ	δὲ πλεῖστον αὐτῶν μέρος εἰς
[1, 25]	Ἔνι δέ τι καὶ Χαλκιδικὸν,	τὸ	δὲ πλεῖστον Πελασγικὸν τῶν καὶ
[1, 29]	τὰς πρὸς τοὺς πέλας ὁμιλίας·	τὸ	δὲ τοὺς ἐν τοῖς αὐτοῖς
[1, 46]	καταλαμβανόμενον ἐφονεύετο (νυκτὸς γὰρ δὴ	τὸ	δεινὸν ἀφυλάκτοις αὐτοῖς ἐπιστῆναι ἔοικεν)
[1, 57]	καὶ ἐν τάξει εὐκόσμῳ ἀκαταπλήκτως	τὸ	δεινὸν ὑπομένοντας, τῆς μὲν αὐτίκα
[1, 54]	μαθέτωσαν ὅτι χωρίον μὲν ἓν	τὸ	δεξάμενον τὰ σώματα αὐτῶν ἦν,
[1, 74]	τοσοῦτο μόνον εἰπεῖν, ὅτι κατὰ	τὸ	δεύτερον ἔτος τῆς ἑβδόμης ὀλυμπιάδος
[1, 24]	φίλον ἀνθρώπων δεκάτας ἀπολαμβάνειν, πέμπουσι	τὸ	δεύτερον θεοπρόπους, καὶ ὁ θεὸς
[1, 3]	ἐστιν εἰς ὑπάτους Κλαύδιον Νέρωνα	τὸ	δεύτερον ὑπατεύοντα καὶ Πείσωνα Καλπούρνιον,
[1, 42]	καὶ οὐδενὸς ἧττον θαυμάζεσθαι ἐπιτήδειον,	τὸ	δὴ τοὺς ἀνασπάστους ἐκ τῶν
[1, 29]	λόγον τιν´ ἂν εἶχε γενόμενον,	τὸ	δὴ τοὺς πρόσω τὰς οἰκήσεις
[1, 85]	ὥσπερ εἰκὸς ἐν πόλει κινουμένῃ	τὸ	δημοτικὸν γένος, ἱκανὸν δὲ καὶ
[1, 22]	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, ἔθνος δὲ	τὸ	διακομισθὲν ἐξ Ἰταλίας οὔτε Σικελῶν
[1, 46]	πειρωμένους ἐπιβαίνειν τῆς ἄκρας καὶ	τὸ	διαπῖπτον ὑπὸ τῆς ἁλώσεως πλῆθος
[1, 74]	ἐτῶν γενέσθαι. Εἰ δὲ τοῦτο	τὸ	διάστημα τοῦ χρόνου τριάκοντα ὀλυμπιάδων
[1, 85]	καλῶς ἔχειν ᾤετο, καὶ μάλιστα	τὸ	διάφορον αὐτῷ ποτε γενόμενον, ὡς
[1, 46]	καὶ ἐγένετο τοῦ καταληφθέντος πλεῖον	τὸ	διαφυγόν. τὴν μὲν δὴ αὐτίκα
[1, 76]	ἀπόρρητον δὲ καὶ τοῦτο ἐφύλαττε	τὸ	ἔγκλημα. ~Τετάρτῳ δ´ ὕστερον ἔτει
[1, 30]	λέγειν μηδαμόθεν ἀφιγμένον, ἀλλ´ ἐπιχώριον	τὸ	ἔθνος ἀποφαίνοντες, ἐπειδὴ ἀρχαῖόν τε
[1, 19]	ᾤκουν Ὀμβρικοί, καὶ ἦν τοῦτο	τὸ	ἔθνος ἐν τοῖς πάνυ μέγα
[1, 26]	Τρωικά, ἕως εἰς ἐλάχιστον συνεστάλη	τὸ	ἔθνος. Ἔξω γὰρ Κρότωνος τῆς
[1, 12]	Μόργητι ἰδίαν πράττων ἀρχὴν διέστησε	τὸ	ἔθνος, ἐπιφέρει ταυτί· Οὕτω δὲ
[1, 62]	Τρώς, ἀφ´ οὗ τὴν ἐπωνυμίαν	τὸ	ἔθνος ἔχει· Τρωὸς δὲ καὶ
[1, 25]	ἡ προσεσπέριος Ἰταλία τὰς κατὰ	τὸ	ἔθνος ὀνομασίας ἀφαιρεθεῖσα καὶ τὴν
[1, 26]	αὐτοῖς ταύτην οἱ μὲν αὐθιγενὲς	τὸ	ἔθνος ποιοῦντες ἐπὶ τῶν ἐρυμάτων,
[1, 11]	λαοῦ συχνοί, πολυάνθρωπον γὰρ δὴ	τὸ	ἔθνος τοῦτο λέγεται κατ´ ἀρχὰς
[1, 40]	αὐτάς. δι´ ἃς δὲ αἰτίας	τὸ	ἔθος μετέπεσε, καὶ τίς ἡ
[1, 88]	τὸ τεῖχος· ἐξ οὗ Ῥωμαίοις	τὸ	ἔθος τοῦτο τῆς περιαρόσεως τῶν
[1, 77]	κατασχόντα· ὄψιν δέ, ἣν καὶ	τὸ	εἴδωλον εἶχε, θαυμασιωτέραν μακρῷ δή
[1, 5]	μήτε ἄχθεσθαι τῇ ὑποτάξει κατὰ	τὸ	εἰκὸς γενομένῃ (φύσεως γὰρ δὴ
[1, 22]	Ἀλκυόνης ἱερωμένης ἐν Ἄργει κατὰ	τὸ	ἕκτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος. δύο
[1, 31]	ἐπέμφθη, ἀλλὰ στασιάσαντος τοῦ δήμου	τὸ	ἐλαττωθὲν μέρος ἑκούσιον ὑπεξῆλθεν. ἐτύγχανε
[1, 89]	οἰκοῦντες ὀλίγου χρόνου διελθόντος ἅπαν	τὸ	Ἑλληνικὸν ἀπέμαθον, ὡς μήτε φωνὴν
[1, 58]	ἔγωγε εὔνοιάν τε πρὸς ἅπαν	τὸ	Ἑλληνικὸν γένος ἔχω καὶ συμφοραῖς
[1, 21]	πολλὰ τῶν ἀρχαίων διαιτημάτων, οἷς	τὸ	Ἑλληνικόν ποτ´ ἐχρήσατο, ἐπὶ μήκιστον
[1, 23]	ἔπειτα καὶ τὸ ἄλλο πλῆθος	τὸ	ἐν ἀκμῇ μάλιστα ἐκακοῦτο νόσοις
[1, 70]	ἣν ἔτι καὶ εἰς ἐμὲ	τὸ	ἐξ αὐτοῦ γένος ἐκαρποῦτο, Ἰούλιοι
[1, 70]	τὴν εἰρημένην ἔσχεν ὀνομασίαν καὶ	τὸ	ἐξ ἐκείνου γένος ἅπαν, τὴν
[1, 54]	παρασχών, τῇ δὲ καλουμένῃ Βεβρυκίᾳ	τὸ	ἐπικουρικὸν διασωθῆναι παρασκευάσας, ἐν Φρυγίᾳ
[1, 5]	εἰ δὴ ἀπέσται τοῦ λόγου	τὸ	ἐπίφθονον· ἔχει γάρ τι καὶ
[1, 61]	καὶ ἀγαθῆς καὶ οὐ πολὺ	τὸ	ἐπιχώριον ἐχούσης γένος ἀσμένως τὸν
[1, 82]	καὶ παραυτίκα τάττειν αὑτὸν ἐπὶ	τὸ	ἔργον ἀξιοῦντος ἐπαινέσας ὁ Νεμέτωρ
[1, 78]	λόγῳ τοῦ θεοῦ τε ἀποδεικνὺς	τὸ	ἔργον καὶ μηδὲν εἰς τὴν
[1, 76]	πραχθέν. Νεμέτωρ δὲ ᾔδει μὲν	τὸ	ἔργον, λογισμῷ δὲ κρείττονι τοῦ
[1, 76]	ἀποκτείνει καὶ παρεσκεύασε λέγεσθαι μετὰ	τὸ	ἔργον ὡς ὑπὸ λῃστῶν ἀναιρεθείη
[1, 87]	κατεσκευάσθη τὸ τεῖχος φλαῦρον ἀποδεῖξαι	τὸ	ἔρυμα βουλόμενον, Ἀλλὰ τοῦτό γ´,
[1, 63]	Σικελίας· ἐκεῖ δὲ ὁρμισαμένοις αὐτοῖς	τὸ	ἔτος τοῦτο τελευτᾷ, καὶ διατρίβουσι
[1, 70]	τε διαφορωτάτους ἡγεμόνων ἤνεγκεν, οἷς	τὸ	εὐγενὲς αἱ ἀρεταὶ μὴ ἀπιστεῖσθαι
[1, 85]	γνώριμον, ἐκ δὲ τοῦ Τρωικοῦ	τὸ	εὐγενέστατον δὴ νομιζόμενον, ἐξ οὗ
[1, 55]	τετράποδα ποιησαμένους, ὅπου ἂν κάμῃ	τὸ	ζῷον, ἐνταῦθα δείμασθαι πόλιν. τοῦτο
[1, 55]	ἐνταῦθα δείμασθαι πόλιν. τοῦτο δὴ	τὸ	θεοπρόπιον ἀναμνησθέντες, οἱ μὲν τὰ
[1, 19]	ἐπιχωρίων ὄνομα τέλος ἔχειν σφίσι	τὸ	θεοπρόπιον ὑπέλαβον. Ὁ γὰρ ἐν
[1, 56]	ταύτην ἄρα τὴν τετράποδα ἡγεμόνα	τὸ	θέσφατον αὐτοῖς ἐδήλου παρηκολούθει σὺν
[1, 40]	δάμαλιν ἄζυγα θύει πρὸς αὐτῷ,	τὸ	θέσφατον ἀφηγησάμενος Ἡρακλεῖ καὶ δεηθεὶς
[1, 56]	Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι πόλις κατὰ	τὸ	θέσφατον, ὑπὲρ ἧς ἐν οἰκείῳ
[1, 79]	ὡς λέγεται. Ὡς δὲ ἀπέστη	τὸ	θηρίον αἴρουσιν οἱ νομεῖς τὰ
[1, 79]	ἐγγυτέρω προσῄεσαν ἀθρόοι δεδιττόμενοι βοῇ	τὸ	θηρίον. Ἡ δὲ λύκαινα οὐ
[1, 84]	ἔθνος φθέγγεται, λούπα καλεῖται τοῦτο	τὸ	θηρίον. Ἡνίκα δὲ τῆς ἐν
[1, 38]	πάσης εὐπορίας καὶ χάριτος, ἧς	τὸ	θνητὸν ἐφίεται γένος, ἀξιοῦντας δὲ
[1, 85]	αὐτὸς ἄρξων ἑκάτερος θατέρου, παρώσαντες	τὸ	ἴσον τοῦ πλείονος ὠρέγοντο. Τέως
[1, 25]	ᾗ καὶ τὸ Ἀρκαδικὸν καὶ	τὸ	Ἰωνικὸν καὶ ἄλλα συχνὰ ἔθνη
[1, 59]	ἐκ τοῦ ποταμοῦ φέρουσαν ἐπιρραπίζειν	τὸ	καιόμενον πῦρ, καὶ τοτὲ μὲν
[1, 2]	μέγεθος τῆς ἀρχῆς καὶ κατὰ	τὸ	κάλλος τῶν πράξεων, ἃς οὔπω
[1, 51]	ἐλέγετο, ταῖς δὲ λοιπαῖς κατὰ	τὸ	καλούμενον Ἀθήναιον, ἔνθα καὶ αὐτὸς
[1, 17]	οἴκησιν, πρῶτον μὲν γὰρ περὶ	τὸ	καλούμενον νῦν Ἀχαϊκὸν Ἄργος ᾤκησαν
[1, 34]	ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς φέρουσαν εἰς	τὸ	Καπιτώλιον, τήν τε θυσίαν, ἣν
[1, 81]	ἀγορὰν ὑπομένοντας ἑτοίμους εἶναι δρᾶν	τὸ	κελευόμενον, ἀπῄει πρῶτος εἰς τὴν
[1, 33]	ἄλλα πολλά τινα ὠφελήματα εἰς	τὸ	κοινὸν καταθεῖναι, καὶ διὰ ταῦτα
[1, 9]	τε ἀνθρώπων οὐδεμιᾶς εἰ μέλλοι	τὸ	κοινὸν ὠφελεῖν ἀπαξιώσει· ὑπὲρ ταῦτα
[1, 85]	ὑπεδηλοῦτο φιλαρχία. τῷ γὰρ εἴξαντι	τὸ	κρατῆσαν εἰς ἅπαντα ὁμοίως ἐπιθήσεσθαι
[1, 46]	ἐν ἐχυρῷ, καὶ τοῦ στρατιωτικοῦ	τὸ	κράτιστον· ἔνθα ὑπομένοντες ἀπεκρούοντο τοὺς
[1, 13]	Τὸ γὰρ δὴ Πελασγικὸν καὶ	τὸ	Κρητικὸν καὶ ὅσα ἄλλα ἐν
[1, 82]	βασιλέως ἐφρούρουν) συλλαμβάνει τε καὶ	τὸ	κρυπτὸν ὅ τι δήποτ´ ἦν
[1, 32]	συνοικισθέντες τά τε ἄλλα διεκόσμουν	τὸ	κτίσμα τοῖς οἴκοθεν νομίμοις χρώμενοι
[1, 63]	τῶν χρόνων ἐν οἷς ἐκτίσθη	τὸ	Λαουΐνιον ἄλλοι μὲν ἄλλως λέγουσιν·
[1, 67]	αὐτῶν ἐκ τῆς Ἄλβας εἰς	τὸ	Λαουΐνιον αὖθις ἐποίκους μεταγαγεῖν. καὶ
[1, 65]	ἀπορίᾳ χρήματος, ἔπεμψε κήρυκας εἰς	τὸ	Λαουΐνιον περὶ φιλίας διαλεξομένους, Ἀσκανίου
[1, 84]	ἐπειδὴ κατὰ τὴν γλῶτταν, ἣν	τὸ	Λατίνων ἔθνος φθέγγεται, λούπα καλεῖται
[1, 23]	καρπῶν τε καὶ βοσκημάτων ἁπάντων	τὸ	λάχος ἀπέθυσαν τοῖς θεοῖς, ὡς
[1, 24]	σὺν δίκῃ, ἀνθρώπων δὲ γονῆς	τὸ	λάχος, χρῆμα παντὸς μάλιστα θεοῖς
[1, 82]	πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοις καθ´ ἡδονὰς	τὸ	λεγόμενον ἦν. Ἐπεὶ δὲ ἀνέγνωσαν
[1, 61]	νῦν Ἀρκαδίᾳ, ᾤκει δὲ περὶ	τὸ	λεγόμενον Καυκώνιον ὄρος. Τούτῳ θυγατέρες
[1, 79]	πονήσειεν ὑπὸ χειμῶνος ἢ χρόνου	τὸ	λεῖπον ἐξακούμενοι καὶ τῷ πρόσθεν
[1, 79]	ἄχρι πολλοῦ διώκων αὐτοὺς παραλλάττει	τὸ	λελοχισμένον χωρίον, κἀν τούτῳ ὅ
[1, 41]	Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων βαρβάρων	τὸ	Λιγύων γένος πολὺ καὶ μάχιμον,
[1, 24]	τῶν γεραιτέρων τις λέγει συμβαλὼν	τὸ	λόγιον, ὅτι τοῦ παντὸς ἡμαρτήκασιν,
[1, 20]	μόνην ἄγει τὴν χώραν, ἐξηγούμενοι	τὸ	λόγιον. Τοῖς δὲ Ἀβοριγῖσι ταῦτα
[1, 24]	δικαίαν μοῖραν, τέλος ἕξειν σφίσι	τὸ	λόγιον. Τοῖς μὲν δὴ ὀρθῶς
[1, 49]	ἦν, ὡς ἐν οἰκείᾳ γῇ	τὸ	λοιπὸν ἐσομένους, ὑπελίποντο. αὕτη διέμεινεν
[1, 58]	τε καὶ χώρας ἐν ᾗ	τὸ	λοιπὸν οἰκήσομεν ἀπορίᾳ, θεοῖς δὲ
[1, 24]	τὸ πρῶτον ἐταράχθησαν· Ἔπειτα καὶ	τὸ	λοιπὸν πλῆθος δι´ ὑποψίας τοὺς
[1, 36]	γῆ πρὸς ἑτέραν κρίνεσθαι τοσαύτην	τὸ	μέγεθος, οὐ μόνον τῆς Εὐρώπης,
[1, 2]	αὐτῆς μνημονευομένας, οὐ μόνον κατὰ	τὸ	μέγεθος τῆς ἀρχῆς καὶ κατὰ
[1, 76]	ἔργον ὡς ὑπὸ λῃστῶν ἀναιρεθείη	τὸ	μειράκιον. Οὐ μέντοι κρείττων ἡ
[1, 46]	τῶν Ἀντηνοριδῶν εἴτε ἄλλως πως,	τὸ	μὲν ἄλλο πλῆθος ἐν τῇ
[1, 61]	τε ἀνδρὸς καὶ τόπου, Σαμοθρᾴκην·	τὸ	μὲν γὰρ χωρίον τῆς Θρᾴκης,
[1, 87]	τῆς κεφαλῆς καὶ αὐτίκα ἀποκτεῖναι·	τὸ	μὲν δὴ τέλος τῆς στάσεως
[1, 18]	χρόνον ἀνέστησαν ὑπὸ Ῥωμαίων. Καὶ	τὸ	μὲν ἐν τῷ Σπινῆτι καταλειφθὲν
[1, 46]	οὐδὲν προεμηχανῶντο, τοῦ δὲ στρατιωτικοῦ	τὸ	μὲν ἐπὶ φυλακῇ τῶν ἐξιόντων
[1, 29]	νομίζειν τἀμφότερα. καὶ γὰρ δὴ	τὸ	μὲν ἕτερον καὶ λόγον τιν´
[1, 9]	μακρῷ τοὺς ἔχοντας ἀφελόμενοι· οἳ	τὸ	μὲν πρότερον ἐπὶ τοῖς ὄρεσιν
[1, 22]	Καταχθέντες οὖν εἰς αὐτὴν Σικελοὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐν τοῖς ἑσπερίοις
[1, 16]	οὖσιν ὑπὲρ τῆς χώρας ἐπολέμουν,	τὸ	μὲν πρῶτον ἱερά τις ἐξελθοῦσα
[1, 89]	πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην, ἐνθυμούμενος ὅτι	τὸ	μὲν τῶν Ἀβοριγίνων φῦλον Οἰνωτρικὸν
[1, 78]	οὐδενὸς ἀφίστατο. Ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ	τὸ	μὲν τῶν συνέδρων πλῆθος ἐπείθετο,
[1, 40]	κατὰ τοῦτο γένωμαι τοῦ λόγου	τὸ	μέρος, διηγήσομαι. ὁ δὲ βωμός,
[1, 85]	γενόμενα (τοῦτο γὰρ ἔτι μοι	τὸ	μέρος τῆς γραφῆς λείπεται) νῦν
[1, 66]	πρὸς ὄρει καὶ λίμνῃ κατεσκευάσθη	τὸ	μέσον ἐπέχουσα ἀμφοῖν, καὶ ἦν
[1, 46]	ὅλην διαχρήσασθαι τὴν πόλιν, καὶ	τὸ	μὴ πᾶν ἐξ ἐφόδου καταληφθῆναι
[1, 90]	ἀπολαύσαντες ἐκ τῶν πολλῶν ἐπιμιξιῶν,	τὸ	μὴ πᾶσι τοῖς φθόγγοις ὀρθοεπεῖν,
[1, 54]	μυθολογούμενα ἴσμεν. Ἰλίῳ μὲν γὰρ	τὸ	μὴ πασσυδὶ διαφθαρῆναι κατὰ τὴν
[1, 2]	οὐδεὶς ἀξίως, ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὸ	μῆκος τοῦ περιειληφότος αὐτὴν χρόνου
[1, 46]	ἐφόδου καταληφθῆναι τὸ ἄστυ τοῦτο	τὸ	μηχάνημα ἐξευρὼν Αἰνείας ἐπέσχε. Λογισμὸν
[1, 77]	ἐξ οὗ ὁ λόγος ἔχει	τὸ	μυθευόμενον ἡρώων φῦναι γένος, οὔτε
[1, 69]	Σαμοθρᾷκες Ἑλλήνων μάλιστα ὀργιάζουσι, καὶ	τὸ	μυθευόμενον Παλλάδιον, ὅ φασι τὰς
[1, 36]	Καὶ εἴ τις ἄλλως ἀφελῶν	τὸ	μυθῶδες τοῦ λόγου χώρας ἀρετὴν
[1, 79]	μικρὸν παραλλάττοντες οἱ μὲν ἐπὶ	τὸ	μυθωδέστερον, οἱ δ´ ἐπὶ τὸ
[1, 71]	ἐν μέρει τινί, ὅταν ὑπονοστήσῃ	τὸ	νᾶμα καὶ σταθερὸς ὁ βυθὸς
[1, 79]	ἀνιεῖσα, ἐλέγετο δὲ Πανὸς εἶναι	τὸ	νάπος, καὶ βωμὸς ἦν αὐτόθι
[1, 47]	ἕδη τῶν θεῶν, ἐπειδὴ παρεσκευάσθη	τὸ	ναυτικὸν αὐτῷ, διαπλεῖ τὸν Ἑλλήσποντον
[1, 51]	ἀρχαίαις δηλοῦντες τοὺς ἀναθέντας, ἐπὶ	τὸ	ναυτικὸν ἀφικνοῦνται τεττάρων μάλιστα ἡμερῶν
[1, 35]	ἀνὰ χρόνον τὴν ὀνομασίαν εἰς	τὸ	νῦν σχῆμα οὐδὲν θαυμαστόν, ἐπεὶ
[1, 57]	μᾶλλον ἢ διαφόρῳ· ἀμφοτέρους δὲ	τὸ	ὄναρ ἐκώλυεν ἄρχειν μάχης. Ὡς
[1, 13]	Κυλλήνην, Νηίδα νύμφην, ἀφ´ ἧς	τὸ	ὄρος ἡ Κυλλήνη καλεῖται’ Ἔπειτα
[1, 65]	προιδομένου τὴν ἔφοδον αἱροῦσιν εὐπετῶς	τὸ	ὀχύρωμα. Ἐν ᾧ δὲ τὸ
[1, 70]	οἴκησιν οὐ πολλοῖς γνώριμον καὶ	τὸ	παιδίον γενόμενον ἀναιρεῖταί τε καὶ
[1, 12]	ταύτην, ἥτις νῦν Ἰταλίη καλεῖται,	τὸ	παλαιὸν εἶχον Οἴνωτροι’ Ἔπειτα διεξελθὼν
[1, 26]	δὲ Κρότων ἄχρι πολλοῦ διαφυλάξασα	τὸ	παλαιὸν σχῆμα χρόνος οὐ πολὺς
[1, 84]	τοῦ σώματος ὥραν οἱ περὶ	τὸ	Παλλάντιον διατρίβοντες ἐπίκλησιν ἔθεντο τὴν
[1, 86]	πεμφθέντες ἀναστήσαντες αὐτὸν ἄγουσιν ἐπὶ	τὸ	Παλλάντιον. Ἐπεὶ δὲ ἐν τῷ
[1, 84]	σὺν Εὐάνδρῳ, κατοικεῖν δὲ περὶ	τὸ	Παλλάντιον ἐπιμέλειαν ἔχοντα τῶν Ἀμολίου
[1, 79]	διεληλύθει τὴν αὐτὴν ὁδὸν εἰς	τὸ	Παλλάντιον ἰών· ὃς ἥκιστα τοῖς
[1, 40]	Ἀβοριγῖνες καὶ τῶν Ἀρκάδων οἱ	τὸ	Παλλάντιον κατοικοῦντες, ὡς τοῦ τε
[1, 87]	ὅτε τὴν ἀποικίαν ἔστελλε, πολίζει	τὸ	Παλλάντιον. Ὁ μὲν οὖν πιθανώτατος
[1, 85]	Ῥωμύλου μὲν γὰρ ἦν γνώμη	τὸ	Παλλάντιον οἰκίζειν τῶν τε ἄλλων
[1, 80]	ἱερουργίας, ἡνίκα χρῆν τοὺς περὶ	τὸ	Παλλάντιον οἰκοῦντας τῶν νέων ἐκ
[1, 86]	ἔνθα ἠξίου τὴν ἀποικίαν ἱδρῦσαι,	τὸ	Παλλάντιον, Ῥώμῳ δ´ ὁ προσεχὴς
[1, 45]	Ἰλίου ἅλωσιν ἐκπέμψαντες ἀποικίαν εἰς	τὸ	Παλλάντιόν τε καὶ τὴν Σατορνίαν,
[1, 89]	καὶ Ἀρκάδων ἀφίξεως, οἳ περὶ	τὸ	Παλλάντιον ᾤκησαν, Ἀβοριγίνων αὐτοῖς παρασχόντων
[1, 45]	οἰκίζουσι τοὺς τόπους περιλαβόντες τείχεσι	τὸ	Παλλάντιον, ὥστε λαβεῖν πόλεως σχῆμα
[1, 36]	κρατίστην εἶναι λογίζομαι. τοῦτο δὲ	τὸ	παμφόρον καὶ πολυωφελὲς παρ´ ἡντινοῦν
[1, 16]	αἰτούμενοι τῶν κατεχόντων σφᾶς κακῶν	τὸ	παραπλήσιον δρῷεν, αὐτοί τε ἀχθόμενοι
[1, 35]	ἐπεὶ καὶ τῶν Ἑλληνικῶν πολλὰ	τὸ	παραπλήσιον πέπονθεν ὀνομάτων. Πλὴν εἴτε
[1, 66]	αὐτὴν διὰ κλισιάδων ἀνοιγομένων ὑποδέχεται	τὸ	πεδίον ταμιευομένων ὁπόσον βούλονται τῶν
[1, 28]	τεῖχος τὸ περὶ τὴν ἀκρόπολιν,	τὸ	Πελαργικὸν καλούμενον, τούτους περιβαλεῖν. ~Ἐμοὶ
[1, 24]	ἐγίνοντο καὶ ἐπὶ πλεῖστον γῆς	τὸ	Πελασγικὸν γένος διεφορήθη. ~Ἦσαν δὲ
[1, 26]	~Ὁ δὲ χρόνος ἐν ᾧ	τὸ	Πελασγικὸν κακοῦσθαι ἤρξατο, δευτέρα γενεὰ
[1, 29]	ἔθνος εἶναι τὸ Τυρρηνικὸν καὶ	τὸ	Πελασγικόν. τῆς μὲν γὰρ ὀνομασίας
[1, 31]	τῆς Ἑλλάδος ἀποχρῶσαν, ἣν ἔμελλε	τὸ	πεπρωμένον σὺν χρόνῳ θήσειν ὅσην
[1, 28]	καὶ τοῖς Ἀθηναίοις τὸ τεῖχος	τὸ	περὶ τὴν ἀκρόπολιν, τὸ Πελαργικὸν
[1, 80]	Ἄλβαν ἀπήγετο. Ῥωμύλος δ´ ἐπειδὴ	τὸ	περὶ τὸν ἀδελφὸν ἔγνω πάθος,
[1, 78]	τῶν ἀνθρωπείων τι μηχανημάτων καὶ	τὸ	περὶ τὸν τόκον ἐδόκει γενέσθαι
[1, 13]	λοιπὰ μαθεῖν κρινέτωσαν ἐξ ἁπάντων	τὸ	πιθανώτατον. ~Τῶν δὲ πόλεων, ἐν
[1, 84]	τὰς ὠδῖνας ἀποφέρειν εἴτε χρημάτων	τὸ	πιστὸν τῆς χρείας αὐτῶν πριάμενος
[1, 47]	τινα μοῖραν, ἧς Φρύγιον ἦν	τὸ	πλεῖστον, εἰς τὴν Δασκυλῖτιν καλουμένην
[1, 87]	μείζων τῆς προτέρας ἔρις ἑκατέρου	τὸ	πλέον ἔχειν ἀφανῶς δικαιουμένου, τὸ
[1, 85]	περὶ τὴν Σατορνίαν ὑπολιπής, μερίζονται	τὸ	πλῆθος ἅπαν διχῇ. Τοῦτο δὲ
[1, 19]	μεγάλου στρατοῦ δείσαντες τῶν πολεμίων	τὸ	πλῆθος εἰς τὴν Ἀβοριγίνων ἀπιόντες
[1, 59]	τἀκεῖ πάντα χειρωσάμενοι παρῆσαν ἐπὶ	τὸ	πόλισμα τὸ Τρωικὸν ἡμιτελὲς ἔτ´
[1, 54]	λαβεῖν. ~Εἰ δέ τινας ταράττει	τὸ	πολλαχῇ λέγεσθαί τε καὶ δείκνυσθαι
[1, 36]	καὶ τῶν ἐπεισάκτων ἀγαθῶν ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἐλάχιστον δεομένη, ταύτην κρατίστην
[1, 70]	τὴν παιδίσκην, φράζει τῷ δήμῳ	τὸ	πρᾶγμα καὶ τὴν ἄνθρωπον ἄγει
[1, 39]	ἀπελάσας, καὶ ἅμα οὐδὲ ῥᾴδιον	τὸ	πρᾶγμα κατεμάνθανεν· ὀλίγας δέ τινας
[1, 81]	τοῦ δαίμονος ἄγοντος εἰς τοὐμφανὲς	τὸ	πρᾶγμα λέγει πρὸς αὐτόν· Ὅτι
[1, 78]	τυχὼν δὲ ἀναβολῆς μόλις, ἐπειδὴ	τὸ	πρᾶγμα παρὰ τῆς γυναικὸς ἔμαθεν
[1, 65]	πᾶν ἔτος, οὐκ ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι	τὸ	πρᾶγμα τῆς μὲν ἀμπέλου τὸν
[1, 76]	παρὰ τὸ ἀσφαλὲς ἐτολμᾶτο λέγεσθαι	τὸ	πραχθέν. Νεμέτωρ δὲ ᾔδει μὲν
[1, 24]	δεδιότες. Ἦν δὲ πολὺ καὶ	τὸ	πρὸς ἔχθραν σὺν προφάσει εὐπρεπεῖ
[1, 39]	καὶ τῆς Ἀβοριγίνων γῆς εἰς	τὸ	προσεχὲς τῷ Παλλαντίῳ χωρίον. εὑρὼν
[1, 79]	τοῦ Παλλαντίου τῆς κορυφῆς ἐπὶ	τὸ	προσεχέστατον ὕδωρ, (οὐ γὰρ ἔτι
[1, 38]	καὶ θείῳ καὶ θνητῷ γένει	τὸ	πρόσφορον εἶναι πάντων χωρίων ἁρμοδιώτατον,
[1, 57]	στρατοπεδευσάμενος δ´ ἐπὶ λόφου τινὸς	τὸ	πρῶτον ἀναλαβεῖν ᾤετο δεῖν τὴν
[1, 24]	ἀλλήλοις οἱ προεστηκότες τῶν πόλεων	τὸ	πρῶτον ἐταράχθησαν· Ἔπειτα καὶ τὸ
[1, 74]	ἀναμετρηθεὶς ταῖς Ἐρατοσθένους χρονογραφίαις κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος πίπτει τῆς ἑβδόμης
[1, 74]	ἄρχοντος Ἀθήνησι Πυργίωνος γενέσθαι κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης καὶ
[1, 74]	Ἰσαγόρου παρειληφέναι τὴν ἀρχὴν κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης καὶ
[1, 74]	ὀλυμπιάδος. Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος.
[1, 19]	οἱ Πελασγοὶ τῶν χωρίων ἔνθα	τὸ	πρῶτον ἱδρύσαντο καὶ πολισμάτια τῶν
[1, 56]	ὁρμώμενον τῆς λυπρᾶς καὶ ὀλίγης	τὸ	πρῶτον οἰκήσεως πολλὴν καὶ ἀγαθὴν
[1, 80]	τὸ στενόπορον τῆς ὁδοῦ, ἐπειδὴ	τὸ	πρῶτον τάγμα τὸ σὺν τῷ
[1, 14]	~Τῶν δὲ πόλεων, ἐν αἷς	τὸ	πρῶτον ᾤκησαν Ἀβοριγῖνες, ὀλίγαι περιῆσαν
[1, 11]	ἱκανῆς. Πευκέτιος μὲν οὖν, ἔνθα	τὸ	πρῶτον ὡρμίσαντο τῆς Ἰταλίας, ὑπὲρ
[1, 59]	τῆς ξηρᾶς ὕλης ἐπιβάλλειν ἐπὶ	τὸ	πῦρ, ἀετὸν δὲ προσπετόμενον ἀναρριπίζειν
[1, 38]	τῆς ἱερᾶς γεφύρας βάλλουσιν εἰς	τὸ	ῥεῦμα τοῦ Τεβέριος, Ἀργείους αὐτὰ
[1, 60]	κοινωσάμενα τοὺς βίους, ἐξ ὧν	τὸ	Ῥωμαίων γένος ὥρμηται, πρὶν ἣν
[1, 79]	οἷς τούτων ἐπιμελὲς οὐδὲν ἐπὶ	τὸ	σεμνότερον ἐξάγοντες, εἰ δέ τι
[1, 9]	τοῦ πρὸς τοὺς ὁμοτέρμονας πολέμου,	τὸ	Σικελικὸν γένος ἀπαναστήσαντες ἐξ αὐτῆς
[1, 65]	δὲ πλεῖστοι ἀγνοήσαντες ἀλλήλους ἀνὰ	τὸ	σκότος ὅσα πολεμίους διέθεσαν, καὶ
[1, 39]	τὸ χωρίον, ἐπικατασκάπτει τῇ καλαύροπι	τὸ	σπήλαιον. ἁγνίσας δὲ τῷ ποταμῷ
[1, 39]	ὡς δ´ οὐχ εὕρισκεν ἐπὶ	τὸ	σπήλαιον ἀφικνεῖται τοῖς μὲν ἴχνεσι
[1, 80]	νεανίσκους οἱ βουκόλοι λοχήσαντες κατὰ	τὸ	στενόπορον τῆς ὁδοῦ, ἐπειδὴ τὸ
[1, 56]	ὑπὸ λύπης καὶ οὔτε ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον καταβάντι οὔτε σῖτα προσενεγκαμένῳ,
[1, 50]	τῶν Ζακυνθίων πρὸς φιλίαν διὰ	τὸ	συγγενές· Δαρδάνῳ γὰρ τῷ Διὸς
[1, 17]	ὡς δ´ ἐγὼ πείθομαι κατὰ	τὸ	συγγενὲς μάλιστα. Ἦν γὰρ δὴ
[1, 64]	τὸν κηδεστὴν μεμφόμενος, ὅτι παρελθὼν	τὸ	συγγενὲς ὀθνείοις ἐκήδευσε, τῆς τε
[1, 29]	οἰκοῦσι μηδὲν ὁμοίαν. Εἰ γὰρ	τὸ	συγγενὲς τῆς ὁμοφωνίας αἴτιον ὑποληπτέον,
[1, 61]	ἀσμένως τὸν Δάρδανον ἰδεῖν καὶ	τὸ	σὺν αὐτῷ παραγενόμενον Ἑλληνικόν, τῶν
[1, 80]	ὁδοῦ, ἐπειδὴ τὸ πρῶτον τάγμα	τὸ	σὺν τῷ Ῥώμῳ κατ´ αὐτοὺς
[1, 78]	δὲ καλέσας τὸν ἀδελφὸν εἰς	τὸ	συνέδριον τῆς τε λανθανούσης τοὺς
[1, 66]	παρ´ ἑτέραν πόλιν ὁμώνυμον ἐπικλήσει	τὸ	σχῆμα ἐπικατηγορούσῃ, καί ἐστιν ὥσπερ
[1, 7]	τὴν διήγησιν καὶ ποταπὸν ἀποδίδωμι	τὸ	σχῆμα τῇ πραγματείᾳ. ~Ἄρχομαι μὲν
[1, 85]	τῆς τύχης τοῦ τόπου, ἣ	τὸ	σωθῆναί τε αὐτοῖς καὶ τραφῆναι
[1, 78]	νόμῳ κελεύοντι τὴν μὲν αἰσχύνασαν	τὸ	σῶμα ῥάβδοις αἰκισθεῖσαν ἀποθανεῖν, τὸ
[1, 56]	ἀδημονοῦντι τῷ ἀνδρὶ καὶ παρεικότι	τὸ	σῶμα ὑπὸ λύπης καὶ οὔτε
[1, 10]	καὶ τὴν ὀνομασίαν αὐτῶν ἐπὶ	τὸ	ταῖς τύχαις οἰκειότερον, Ἀβερριγῖνας λέγοντες,
[1, 88]	αὔλακα διηνεκῆ τὴν μέλλουσαν ὑποδέξεσθαι	τὸ	τεῖχος· ἐξ οὗ Ῥωμαίοις τὸ
[1, 28]	τὴν βάρβαρον· καὶ τοῖς Ἀθηναίοις	τὸ	τεῖχος τὸ περὶ τὴν ἀκρόπολιν,
[1, 87]	ἔχοντα τὴν ἀπάτην, ἐπειδὴ κατεσκευάσθη	τὸ	τεῖχος φλαῦρον ἀποδεῖξαι τὸ ἔρυμα
[1, 21]	ἦν καὶ γυναῖκες ἱεραὶ θεραπεύουσαι	τὸ	τέμενος ἥ τε λεγομένη κανηφόρος
[1, 74]	ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου περὶ	τὸ	τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος.
[1, 79]	τὸ μυθωδέστερον, οἱ δ´ ἐπὶ	τὸ	τῇ ἀληθείᾳ ἐοικὸς μᾶλλον ἀποφαίνουσι,
[1, 70]	δεινὸν ὑπ´ αὐτοῦ πάθῃ κατὰ	τὸ	τῆς μητρυιᾶς ὄνομα, ἐγκύμων οὖσα
[1, 32]	δὲ τῇ κορυφῇ τοῦ λόφου	τὸ	τῆς Νίκης τέμενος ἐξελόντες θυσίας
[1, 38]	εἰς τὸν ποταμόν, ἵνα δὴ	τὸ	τῆς ὀττείας ὅ τι δή
[1, 77]	ὡς ἐκπληκτικώτατος ὀφθήσεσθαι ἔμελλε καὶ	τὸ	τῆς ὄψεως γνώριμον εἰς ἀσαφὲς
[1, 86]	τούτῳ διαγενομένου, ἐπειδὴ οὐδὲν ἐμειοῦτο	τὸ	τῆς στάσεως, δόξαν ἀμφοῖν τῷ
[1, 84]	εἶναί φασι, καὶ τῆς λυκαίνης	τὸ	τιθασόν, ἣ τοὺς μαστοὺς ἐπεῖχε
[1, 78]	ἀποθανεῖν, τὸ δὲ γεννηθὲν εἰς	τὸ	τοῦ ποταμοῦ βάλλεσθαι ῥεῖθρον· νῦν
[1, 38]	χειρῶν ἀκρατεῖς ποιοῦντες ἐρρίπτουν εἰς	τὸ	τοῦ Τεβέριος ῥεῖθρον, εἴδωλα ποιοῦντας
[1, 62]	Αἰνείας. ὡς μὲν δὴ καὶ	τὸ	Τρωικὸν γένος Ἑλληνικὸν ἀρχῆθεν ἦν
[1, 59]	χειρωσάμενοι παρῆσαν ἐπὶ τὸ πόλισμα	τὸ	Τρωικὸν ἡμιτελὲς ἔτ´ ὂν καὶ
[1, 29]	δὲ βαρβάρων, ταὐτὸν ἔπαθεν, ὥσπερ	τὸ	Τρωικὸν καὶ τὸ Φρυγικὸν ἀγχοῦ
[1, 9]	που στάδι´ ἀπ´ ἀλλήλων εἰς	τὸ	Τυρρηνικὸν ἐξερεύγονται πέλαγος, ἀπὸ μὲν
[1, 29]	καὶ τὸ αὐτὸ ἔθνος εἶναι	τὸ	Τυρρηνικὸν καὶ τὸ Πελασγικόν. τῆς
[1, 63]	ἄραντες ἀπὸ τῆς νήσου περῶσι	τὸ	Τυρρηνικὸν πέλαγος καὶ τελευτῶντες εἰς
[1, 10]	δὴ κατὰ τούτους μηδὲν διαφέρειν	τὸ	τῶν Ἀβοριγίνων φῦλον ὧν ἐκάλουν
[1, 13]	τῷ ὄντι Ἑλληνικὸν φῦλον ἦν	τὸ	τῶν Ἀβοριγίνων, ὡς Κάτωνι καὶ
[1, 19]	ἐκ τῶν ἀγρῶν ἔλαβον, ἤκουσαν	τὸ	τῶν ἐπιχωρίων ὄνομα τέλος ἔχειν
[1, 13]	καὶ τὸ γένος ὅθεν ἦν	τὸ	τῶν Οἰνώτρων ἀποδείξωμεν, ἕτερον ἄνδρα
[1, 17]	μάλιστα. Ἦν γὰρ δὴ καὶ	τὸ	τῶν Πελασγῶν γένος Ἑλληνικὸν ἐκ
[1, 61]	Τρωικῶν πόλεων. ~Ὅτι δὲ καὶ	τὸ	τῶν Τρώων ἔθνος Ἑλληνικὸν ἐν
[1, 66]	ταμιευομένων ὁπόσον βούλονται τῶν ἀνθρώπων	τὸ	ὕδωρ. Ὑπόκειται δὲ τῇ πόλει
[1, 4]	κατηγορεῖν εἰώθασι τῆς τύχης κατὰ	τὸ	φανερὸν ὡς βαρβάρων τοῖς πονηροτάτοις
[1, 82]	πολλοῦ ποιούμενον μηδενὶ ποιῆσαι καταφανὲς	τὸ	φερόμενον τῶν φυλάκων τις καταμαθών
[1, 13]	τοῖς ὄρεσιν οἰκήσεως (Ἀρκαδικὸν γὰρ	τὸ	φιλοχωρεῖν ὄρεσιν) ὡς ὑπερακρίους τινὰς
[1, 57]	μάχας ἀγγέλλεται τὰ γινόμενα ἐπὶ	τὸ	φοβερώτατον, ὡς ἀνάστατος αὐτοῦ γίνεται
[1, 29]	ἔπαθεν, ὥσπερ τὸ Τρωικὸν καὶ	τὸ	Φρυγικὸν ἀγχοῦ οἰκοῦντα ἀλλήλων· (πολλοῖς
[1, 2]	μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν ἐπὶ	τὸ	χεῖρον ἤρξατο φέρεσθαι. διασπασθεῖσα γὰρ
[1, 56]	Αἰνείαν καὶ νομίσαντα δαιμόνιόν τι	τὸ	χρῆμα τῆς φωνῆς εἶναι ποιεῖν
[1, 50]	εἰς Λευκάδα κατάγονται, κατεχόντων ἔτι	τὸ	χωρίον Ἀκαρνάνων. Κἀν ταύτῃ πάλιν
[1, 56]	τὰ μαντεύματα ἐφαίνετο ἔχειν) ὁρῶντι	τὸ	χωρίον γῆς τε οὐκ ἐν
[1, 52]	πρὸς φιλίαν λαβόντες παρ´ αὐτῶν	τὸ	χωρίον διὰ τὴν Αἰγέστου συγγένειαν
[1, 79]	αὐτόθι τοῦ θεοῦ· εἰς τοῦτο	τὸ	χωρίον ἐλθοῦσα ἀποκρύπτεται. Τὸ μὲν
[1, 55]	ἡλίου, τέως ἂν εἰς τοῦτο	τὸ	χωρίον ἔλθωσιν, ἐν ᾧ κατέδονται
[1, 68]	τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν ὑπ´ Ἐλαίας	τὸ	χωρίον. Ἐν δὲ τούτῳ κεῖνται
[1, 53]	πλάνης παυσάμενοι χάρακα ἔθεντο, καὶ	τὸ	χωρίον ἐν ᾧ κατεστρατοπεδεύσαντο ἐξ
[1, 39]	ἐπειδὴ κακούργων ὑποδοχαῖς εὔθετον ἑώρα	τὸ	χωρίον, ἐπικατασκάπτει τῇ καλαύροπι τὸ
[1, 85]	ἐκείνου Ῥεμορίαν οἰκίζειν. Ἔστι δὲ	τὸ	χωρίον ἐπιτήδειον ὑποδέξασθαι πόλιν λόφος
[1, 51]	ἐτύγχανεν ἐπιβὰς Ἰταλίας (τοῦτο δὲ	τὸ	χωρίον ἐστὶν ἀκρωτήριον καὶ ἐπ´
[1, 89]	Παλλάντιον ᾤκησαν, Ἀβοριγίνων αὐτοῖς παρασχόντων	τὸ	χωρίον· ἔτι δὲ Πελοποννησίων τῶν
[1, 77]	μυθολογοῦσι τοῦ δαίμονος εἴδωλον, οὗ	τὸ	χωρίον ἦν, πολλὰ καὶ ἄλλα
[1, 79]	νομήν (ἤδη γὰρ ἐμβατὸν ἦν	τὸ	χωρίον) καί τις αὐτῶν ἰδὼν
[1, 63]	αἰγιαλὸν μεσούσης θερείας. Λαβόντες δὲ	τὸ	χωρίον οἰκίζουσιν ἐν αὐτῷ Λαουΐνιον
[1, 65]	τὸ ὀχύρωμα. Ἐν ᾧ δὲ	τὸ	χωρίον τοῦτο ἡλίσκετο, φῶς τε
[1, 79]	ποιήματα παλαιᾶς ἐργασίας. Ἦν δὲ	τὸ	χωρίον τῶν σὺν Εὐάνδρῳ ποτὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005