HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 167 formes différentes pour 375 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[1, 58]   λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντας ὡς οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ´ ὑπ´ ἀνάγκης ταῦτα βιασθέντες

[1, 81]   ἐπὶ τὸν βασιλέα, τάς τε ὕβρεις ἁπάσας, ὅσας ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς

[1, 41]   λυπηρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἢ πόλις ὑβρίζουσα καὶ λωβωμένη τὰς πέλας ἢ

[1, 81]   τε ὕβρεις ἁπάσας, ὅσας ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς τῶν μειρακίων, κατηγόρουν καὶ

[1, 74]   Ὅτι δέ εἰσιν οἱ κανόνες ὑγιεῖς, οἷς Ἐρατοσθένης κέχρηται, καὶ πῶς

[1, 78]   πλῆθος ἐπείθετο, Ἀμόλιος δὲ οὐδὲν ὑγιὲς ἀπέφαινε τῶν ἀξιουμένων, ἀλλ´ ἐκ

[1, 11]   δ´ ἐστὶν ὁ τούτων λόγος ὑγιής, οὐκ ἂν ἑτέρου τινὸς εἴησαν

[1, 37]   μὴ ποταμοῖς, ἀλλὰ τοῖς οὐρανίοις ὕδασιν ἀρδομένης τὰ καλούμενα Καμπανῶν πεδία,

[1, 77]   ἐλθοῦσαν εἰς ἱερὸν ἄλσος Ἄρεος ὕδατος ἁγνοῦ κομιδῆς ἕνεκα, ᾧ πρὸς

[1, 79]   τίθενται τὴν σκάφην ἐπὶ τοῦ ὕδατος. Ἡ δὲ μέχρι μέν τινος

[1, 14]   σταδίους ἀπέχουσα τῶν καλουμένων Ἑπτὰ ὑδάτων. Ἀπὸ δὲ Ῥεάτου πάλιν τὴν

[1, 37]   ἡ γῆ καὶ νάματα θερμῶν ὑδάτων ἐν πολλοῖς εὑρημένα χωρίοις, λουτρὰ

[1, 55]   ποιήσασθαι τῷ θεῷ χαριστήριον τῶν ὑδάτων. Ἔπειτα ἄριστον αὐτοῖς αἱρουμένοις ἐπὶ

[1, 55]   ὧν ἥ τε στρατιὰ πᾶσα ὑδρεύσατο καὶ ὁ τόπος περίρρυτος γέγονε

[1, 55]   αἱ λιβάδες, ἀλλ´ ἔστιν ὀλίγον ὕδωρ ἐν κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸς, λεγόμενον

[1, 79]   τῆς κορυφῆς ἐπὶ τὸ προσεχέστατον ὕδωρ, (οὐ γὰρ ἔτι προσωτέρω χωρεῖν

[1, 55]   ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης οὐκ ἔχοντος ὕδωρ τοῦ τόπου (λέγω δὲ ἃ

[1, 66]   ὁπόσον βούλονται τῶν ἀνθρώπων τὸ ὕδωρ. Ὑπόκειται δὲ τῇ πόλει πεδία

[1, 49]   Ἑσπερίην ἔσυτο χθόνα, γείνατο δ´ υἷα Ῥωμύλον. Τῆς δ´ εἰς Ἰταλίαν

[1, 17]   Πελασγὸς οἱ Λαρίσης καὶ Ποσειδῶνος υἱοί. Ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν Αἱμονίαν

[1, 54]   παρασκευάσας, ἐν Φρυγίᾳ δὲ τὸν υἱὸν Ἀσκάνιον βασιλέα καταλιπών, ἐν Παλλήνῃ

[1, 28]   ἔλεξαν γὰρ δή τινες Ἡρακλέους υἱὸν εἶναι τὸν Τυρρηνὸν ἐξ Ὀμφάλης

[1, 22]   Σικελοῦ· τοῦτον δ´ εἶναί φησιν υἱὸν Ἰταλοῦ, καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ

[1, 43]   τοὺς πολλοὺς τὸν Λατῖνον τούτου υἱὸν νομίζειν, οὐχ Ἡρακλέους. Πάλλαντα μὲν

[1, 76]   ἐκ πολλοῦ πρῶτον μὲν τὸν υἱὸν τοῦ Νεμέτορος Αἴγεστον ἄρτι γενειάζοντα

[1, 71]   ἔτη κατασχόντος τὴν ἀρχὴν Αἰνείας υἱὸς αὐτοῦ διαδεξάμενος τὴν δυναστείαν ἑνὶ

[1, 61]   Θρᾴκης, ὁ δὲ οἰκιστὴς Σάμων, υἱὸς Ἑρμοῦ καὶ νύμφης Κυλληνίδος Ῥήνης

[1, 11]   γὰρ Νιόβη γίνεται· ταύτης δὲ υἱὸς καὶ Διὸς, ὡς λέγεται, Πελασγός·

[1, 11]   ὡς λέγεται, Πελασγός· Αἰζειοῦ δὲ υἱὸς Λυκάων· τούτου δὲ Δηιάνειρα θυγάτηρ·

[1, 72]   ὁ συγγραφεὺς Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης υἱοὺς γενέσθαι τρεῖς, Ῥῶμον, Ἀντείαν, Ἀρδείαν·

[1, 84]   τὸν βουφορβὸν αὑτῷ καὶ τοὺς υἱοὺς ἐπὶ δίκῃ· Ἀμόλιον δὲ ἀπολύσασθαι

[1, 73]   δέ τινες μὲν Αἰνείου γενέσθαι υἱοὺς λέγουσι Ῥωμύλον τε καὶ Ῥῶμον

[1, 70]   εἴ τις Ἑλλάδι γλώσσῃ λέξειεν Ὑλαῖον. Χρόνου δὲ προϊόντος ὡς πολλὴν

[1, 70]   μάλιστα προσήγορον. ὁ δ´ εἰς ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν αὐτὴν ὡς τῶν

[1, 79]   πολὺ ἀπέχων ἐκεῖθεν ἱερὸς χῶρος ὕλῃ βαθείᾳ συνηρεφὴς καὶ πέτρα κοίλη

[1, 59]   κομίζοντα τῷ στόματι τῆς ξηρᾶς ὕλης ἐπιβάλλειν ἐπὶ τὸ πῦρ, ἀετὸν

[1, 37]   πολλῆς μὲν εὐποροῦσι καὶ καλῆς ὕλης ναυπηγησίμου, πολλῆς δὲ τῆς εἰς

[1, 70]   τρέφει Σιλούιον ὀνομάσας ἀπὸ τῆς ὕλης, ὥσπερ ἂν εἴ τις Ἑλλάδι

[1, 58]   ἠναγκασμένοι δρῶμεν πειρασόμεθα πολέμου ἄρχοντας ὑμᾶς ἀμύνεσθαι. Οὐ γὰρ ἂν νῦν

[1, 58]   σύγγνωμον τὸ ἀκούσιον. Καὶ δεῖ ὑμᾶς μηδὲν ἐναντίον βουλεῦσαι περὶ ἡμῶν

[1, 58]   ἀναγκαίαις πάνυ ἄχθομαι, σώζεσθαί τε ὑμᾶς περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην, εἴ

[1, 58]   πεπαιδευμένας χρῆσθαι ὁπόσα βούλεσθε, τὴν ὑμετέραν γῆν φυλάττοντες ἀδῄωτον, τὴν δὲ

[1, 68]   ἂν γὰρ τάδε σεμνὰ καθ´ ὑμετέρην χθόνα μίμνῃ δῶρα Διὸς κούρης

[1, 58]   καὶ ἀγαθαῖς ἔργων ἀμοιβαῖς παρέχοντες ὑμῖν καὶ σώματα καὶ ψυχὰς εὖ

[1, 58]   πρὸς βίαν. εἰ δ´ ἐπαληθεύεται ὑμῖν ὅδ´ ὁ λόγος πίστεις τούτων

[1, 87]   εἰπεῖν, οὐ χαλεπῶς ἄν τις ὑμῖν ὑπερβαίη πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ

[1, 79]   νομιζομένους, ὡς ἐν τοῖς πατρίοις ὕμνοις ὑπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ νῦν

[1, 21]   τῶν θυμάτων χοροί τε παρθένων ὑμνουσῶν τὴν θεὸν ᾠδαῖς πατρίοις. Ἔσχον

[1, 58]   πολεμίων προθύμως συγκατακτώμενοι. Ἱκέται δὲ ὑμῶν γινόμεθα μὴ πρὸς ὀργὴν τὰ

[1, 57]   διαλέξομαι. ~Αἰνείας δὲ τῆς μὲν ὑὸς τὸν τόκον ἅμα τῇ γειναμένῃ

[1, 64]   λέγουσιν ἐπ´ Ἀγχίσῃ κατασκευασθῆναι αὐτὸ ὑπ´ Αἰνείου, ἐνιαυτῷ πρότερον τοῦ πολέμου

[1, 51]   αὖθις ἀνεκομίσθησαν, Πάτρων δὲ πεισθεὶς ὑπ´ Αἰνείου κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας καὶ

[1, 69]   Τὰ μὲν οὖν εἰς Ἰταλίαν ὑπ´ Αἰνείου κομισθέντα ἱερὰ τοῖς εἰρημένοις

[1, 73]   οὐκέτι διορίζοντες· δοθῆναι δ´ αὐτοὺς ὑπ´ Αἰνείου Λατίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν

[1, 40]   εἰργομένων καὶ ὅσα ἄλλα ἐχρῆν ὑπ´ ἀμφοῖν γίνεσθαι τὴν δευτέραν τιμὴν

[1, 58]   ὡς οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ´ ὑπ´ ἀνάγκης ταῦτα βιασθέντες ἐποιοῦμεν· ἅπαν

[1, 52]   χρησάμενοι τῇδε ὁρμίσασθαι εἴτε καὶ ὑπ´ ἀνέμων πονηρῶν βιασθέντες, ἃ δὴ

[1, 32]   τιμῶν αἷς τὸ δαιμόνιον γένος ὑπ´ ἀνθρώπων γεραίρεται. Καὶ γὰρ Εὐάνδρῳ

[1, 3]   ὅση μὴ ἀνέμβατός ἐστιν, ἀλλ´ ὑπ´ ἀνθρώπων κατοικεῖται, πάσης δὲ κρατεῖ

[1, 33]   καὶ τὴν ἑορτὴν Ἱπποκράτεια μὲν ὑπ´ Ἀρκάδων, Κωνσουάλια δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων

[1, 88]   βοὸς ἄρρενος ἅμα θηλείᾳ ζευχθέντος ὑπ´ ἄροτρον ἑλκύσας αὔλακα διηνεκῆ τὴν

[1, 12]   χώραν ἀναγκασθήσεται σπείρων τοῖς δοθεῖσιν ὑπ´ αὐτῆς καρποῖς διεξελθεῖν· μνησθεῖσα δὲ

[1, 86]   Ἐν ᾧ δὲ οἱ πεμφθέντες ὑπ´ αὐτοῦ δι´ αἰσχύνης ἔχοντες τὴν

[1, 70]   Λαῦνα γενομένη μή τι δεινὸν ὑπ´ αὐτοῦ πάθῃ κατὰ τὸ τῆς

[1, 78]   γενόμενον ἀπέφαινε καὶ τοὺς λεχθέντας ὑπ´ αὐτοῦ περὶ τῶν διδύμων παίδων

[1, 86]   καὶ δεινὰ ποιεῖται, ὡς διηρτημένος ὑπ´ αὐτοῦ, τῆς τε ἀποικίας οὐ

[1, 44]   εἰς Σικελίαν. Οἱ δὲ καταλειφθέντες ὑπ´ αὐτοῦ φρουροὶ καὶ οἰκήτορες Ἰταλίας

[1, 49]   πάντες βεβαιωταὶ καὶ τὰ δρώμενα ὑπ´ αὐτῶν ἔν τε θυσίαις καὶ

[1, 34]   ἄλλοι τινὲς τῶν Ἰταλικῶν μυθογράφων ὑπ´ αὐτῶν οἴονται Πισατῶν διὰ τὴν

[1, 58]   ἐν Ἕλλησιν ἐγενόμεθα· ἣν ἀφαιρεθέντες ὑπ´ Ἀχαιῶν δεκαετεῖ πολέμῳ χειρωθεῖσαν, ἀλῆται

[1, 46]   αὐτοῦ λεγόμενα ὧδε. ~Ἰλίου κρατηθέντος ὑπ´ Ἀχαιῶν, εἴτε τοῦ δουρείου ἵππου

[1, 68]   δὲ κατὰ τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν ὑπ´ Ἐλαίας τὸ χωρίον. Ἐν δὲ

[1, 28]   ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος οἱ Πελασγοὶ ὑπ´ Ἑλλήνων ἀνέστησαν, καὶ ἐπὶ Σπινῆτι

[1, 7]   ἐπισεσυρκότων τὴν γραφήν, πολλὰ τῶν ὑπ´ ἐμοῦ γραφομένων οὐχ εὑρηκότες παρ´

[1, 39]   ὧδ´ ἔχει· ὡς δὴ κελευσθεὶς ὑπ´ Εὐρυσθέως Ἡρακλῆς σὺν τοῖς ἄλλοις

[1, 22]   μὲν πρότερον Ἐλύμων, οὕς φησιν ὑπ´ Οἰνώτρων ἐξαναστῆναι, τὸν δὲ μετὰ

[1, 79]   οὐ δέχονται αὐτόν, ἀλλὰ φεύγουσιν ὑπαγόμενοι ἔνθα ἔμελλον ἐν καλῷ ὑποστρέψαντες

[1, 84]   πριάμενος εἴτε διὰ γυναικῶν τὴν ὑπαλλαγὴν μηχανησάμενος, καὶ αὐτὰ λαβὼν Ἀμόλιος

[1, 56]   καὶ ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐκμηκυνθησομένην ὑπάρξαι. Ταύτην μὲν οὖν ἐν τῷ

[1, 37]   καὶ πολύβοτον, ἐνδιαίτημα δ´ ἀνθρώποις ὑπάρχειν ἄχαρι· ἀλλ´ ἔστι πάσης ὡς

[1, 21]   ζώπυρα τοῦ Πελασγικοῦ γένους, Σικελῶν ὑπάρχουσαι πρότερον. Ἐν ταύταις διέμεινε πολλὰ

[1, 77]   καὶ θνητοῦ γένους τρίτης τινὸς ὑπαρχούσης φύσεως, ἣν τὸ δαιμόνων φῦλον

[1, 3]   ὑπάτους Κλαύδιον Νέρωνα τὸ δεύτερον ὑπατεύοντα καὶ Πείσωνα Καλπούρνιον, οἳ κατὰ

[1, 74]   καὶ ταῖς ἄλλαις χρόνος οὗτος· Ὑπατεύοντος Λευκίου Οὐαλερίου Ποτίτου καὶ Τίτου

[1, 74]   Λεύκιον Ταρκύνιον Κολλατῖνον τοὺς πρώτους ὑπατεύσαντας ἐν Ῥώμῃ μετὰ τὴν κατάλυσιν

[1, 3]   πρὸς ἑπτακοσίοις ἔτεσίν ἐστιν εἰς ὑπάτους Κλαύδιον Νέρωνα τὸ δεύτερον ὑπατεύοντα

[1, 74]   γενόμενον, ἀνάγκη τοὺς πρώτους ἀποδειχθέντας ὑπάτους ὁμολογεῖν ἄρχοντος Ἀθήνησιν Ἰσαγόρου παρειληφέναι

[1, 70]   ἐπεψήφισεν ὁ δῆμος ἄλλοις τε ὑπαχθεὶς λόγοις καὶ οὐχ ἥκιστα ὅτι

[1, 66]   πλῆθος ἡ καθελοῦσα τὴν μητρόπολιν ὑπεδέξατο Ῥώμη. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν

[1, 85]   τῆς φιλονεικίας ταύτης ἀκοινώνητος εὐθὺς ὑπεδηλοῦτο φιλαρχία. τῷ γὰρ εἴξαντι τὸ

[1, 80]   περιελθεῖν δρόμῳ τὴν κώμην γυμνοὺς ὑπεζωσμένους τὴν αἰδῶ ταῖς δοραῖς τῶν

[1, 19]   τέλος ἔχειν σφίσι τὸ θεοπρόπιον ὑπέλαβον. Ὁ γὰρ ἐν Δωδώνῃ γενόμενος

[1, 29]   τῶν συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι ὑπέλαβον. Ὀνομάτων μὲν οὖν ἐναλλαγήν, ἐπεὶ

[1, 30]   τῶν Ἀβοριγίνων πολιτευόμενον ἐν τούτοις ὑπελείφθη τοῖς χωρίοις, ὅπου σὺν χρόνῳ

[1, 23]   πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν, τὰ δ´ ὑπελίμπανε θέρους, τὰ δ´ εἰς τέλος

[1, 49]   οἰκείᾳ γῇ τὸ λοιπὸν ἐσομένους, ὑπελίποντο. αὕτη διέμεινεν ἕως τῆς Μακεδόνων

[1, 51]   σὺν αὐτῷ τινες τῶν φίλων ὑπέμειναν ἐν τῷ στόλῳ· οὓς ἔνιοί

[1, 34]   ἀφεθῆναι, περὶ ταῦτα τὰ χωρία ὑπέμειναν καὶ πολίζονται λόφον ἐπιτήδειον εὑρόντες,

[1, 46]   δὴ κράτιστον ἦν, αὐτὸς ἔχων ὑπέμενεν ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ παρεῖχε

[1, 31]   δήμου τὸ ἐλαττωθὲν μέρος ἑκούσιον ὑπεξῆλθεν. ἐτύγχανε δὲ τότε τὴν βασιλείαν

[1, 1]   καὶ φιλοπονίας. Οἱ μὲν γὰρ ὑπὲρ ἀδόξων πραγμάτων ἢ πονηρῶν ἢ

[1, 11]   τὸ πρῶτον ὡρμίσαντο τῆς Ἰταλίας, ὑπὲρ ἄκρας Ἰαπυγίας ἐκβιβάσας τὸν λεὼν

[1, 59]   κοινῇ δὲ ἀμφοτέρους τὰ κράτιστα ὑπὲρ ἀλλήλων πράττειν καὶ χειρὶ καὶ

[1, 40]   ὁ μὲν οὖν μυθικὸς λόγος ὑπὲρ αὐτοῦ τοιόςδε παραδέδοται. ~Ὁ δ´

[1, 68]   ἔξεστιν, ἀκούειν δὲ καὶ γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν, ἃ Καλλίστρατός τε ὁ

[1, 1]   ἀμφοτέρων ἐπιμέλειαν οὔτε παρελθεῖν τὸν ὑπὲρ αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην, οὔτε ἐν

[1, 7]   τῇ γραφῇ. Ταῦτα μὲν οὖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ διείλεγμαι. Λοιπὸν ἔτι δέ

[1, 16]   ἐκ τῆς σφετέρας· εἰ μὲν ὑπὲρ εὐανδρίας ἢ νίκης ἐκ πολέμου

[1, 56]   κτισθῆναι πόλις κατὰ τὸ θέσφατον, ὑπὲρ ἧς ἐν οἰκείῳ τόπῳ διαλέξομαι.

[1, 54]   ὅλως ἐγνώσθη πρὸς αὐτῶν; ἀλλ´ ὑπὲρ μὲν τούτων καὶ αὖθις λεχθήσεται,

[1, 9]   μέλλοι τὸ κοινὸν ὠφελεῖν ἀπαξιώσει· ὑπὲρ ταῦτα δὲ πάντα κόσμῳ τοῦ

[1, 1]   ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα ὑπὲρ τῆς προαιρέσεως ἔπαινον κομίζονται· οὐ

[1, 7]   ἐν αὐτῇ. ~Ἀποδεδωκὼς δὲ τὸν ὑπὲρ τῆς προαιρέσεως λόγον ἔτι βούλομαι

[1, 16]   πάντων μάλιστα Σικελοῖς ὁμοτέρμοσιν οὖσιν ὑπὲρ τῆς χώρας ἐπολέμουν, τὸ μὲν

[1, 39]   μὴ παραλιπεῖν. ~Ἔστι δὲ τῶν ὑπὲρ τοῦ δαίμονος τοῦδε λεγομένων τὰ

[1, 79]   χωρίον Καίνιναν ὀνομαζόμενον ἱερὰ ποιήσων ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ πάτρια· Ῥῶμος δὲ

[1, 30]   ἄλλοις ἐπολίσαντο. καὶ τὰ μὲν ὑπὲρ τοῦ Πελασγικοῦ γένους μυθολογούμενα τοιάδε

[1, 89]   καὶ Ῥωμαίων συχνὰς ἀναλεξαμένῳ γραφὰς ὑπὲρ τοῦ τῶν Ῥωμαίων γένους, τοιάδ´

[1, 80]   παρανομίας κίνδυνόν τε τὸν ἔσχατον ὑπὲρ τῶν μεγίστων ἄθλων ἀναρρῖψαι, πράττειν

[1, 70]   αἱ ἀρεταὶ μὴ ἀπιστεῖσθαι παρέσχον· ὑπὲρ ὧν ἐν ἄλλῳ δηλωθήσεται λόγῳ

[1, 69]   καὶ τὸ ἀθάνατον διασώζεται πῦρ· ὑπὲρ ὧν ἐν ὑστέρῳ λεχθήσεται λόγῳ.

[1, 7]   ἢ τῶν ἄλλων τινὰ συγγραφέων, ὑπὲρ ὧν ἐποιησάμην λόγον ὀλίγῳ πρότερον

[1, 13]   γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ὄρεσιν) ὡς ὑπερακρίους τινὰς καὶ παραλίους Ἀθήνησιν. Εἰ

[1, 87]   πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ αὐτίκα ὑπεραλέσθαι· Κελέριον δέ τινα τῶν ἐπιβεβηκότων

[1, 15]   ὡσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν τὴν διάμετρον, ὑπερανέστηκε δὲ τοῦ νάματος οὐ πλεῖον

[1, 87]   οὐ χαλεπῶς ἄν τις ὑμῖν ὑπερβαίη πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ αὐτίκα

[1, 19]   τραπόμενοι, τὴν ὀρεινὴν τῆς Ἰταλίας ὑπερβαλόντες, εἰς τὴν Ὀμβρικῶν ἀφικνοῦνται χώραν

[1, 2]   τινι τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἁπάσας ὑπερβεβλημένην ὄψεται τὰς πρὸ αὐτῆς μνημονευομένας,

[1, 37]   συμμέτρως, οἷον ἥκιστα πημαίνειν κρυμῶν ὑπερβολαῖς ἢ θάλπεσιν ἐξαισίοις καρπῶν τε

[1, 43]   εἶναι, Λατῖνον δὲ ἔκ τινος ὑπερβορίδος κόρης, ἣν πατρὸς εἰς ὁμηρείαν

[1, 2]   ἰσχὺν μεγέθει μὲν ἀρχῆς ἁπάσας ὑπερεβάλετο τὰς πρὸ αὐτῆς, χρόνον δὲ

[1, 88]   ἐξάγει τὸν λεὼν τὰς φλόγας ὑπερθρώσκοντα τῆς ὁσιώσεως τῶν μιασμάτων ἕνεκα.

[1, 49]   τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα συγκειμένων ὑπερίδοι. πολλὰ δὲ καὶ παρ´ Ἕλλησι

[1, 21]   ἢ τοὺς ἐπιόντας ἀμυνόμενοι στρατὸν ὑπερόριον ἀποστέλλοιεν ἱεροί τινες ἄνδρες ἄνοπλοι

[1, 57]   αὐτοῦ γίνεται πᾶσα ἡ παράλιος ὑπερορίῳ στρατιᾷ, καὶ εἰ μὴ σὺν

[1, 68]   ἐπὶ Καρίνας φέρουσαν ἐπίτομον ὁδὸν ὑπεροχῇ σκοτεινὸς ἱδρυμένος οὐ μέγας. λέγεται

[1, 75]   καὶ διὰ τὴν τοῦ δικαίου ὑπεροψίαν κληθεὶς Σούπερβος ἕως εἰκοστοῦ καὶ

[1, 76]   τά τε ἄλλα κατὰ πολλὴν ὑπεροψίαν τῶν δικαίων ἔδρα καὶ τελευτῶν

[1, 55]   αἱ παρατεθεῖσαι τροφαὶ κατανάλωντο, τῶν ὑπεστρωμένων αὐτοῖς σελίνων εἴτε ἰτρίων ἔφαγέ

[1, 55]   τοῦ δαπέδου σέλινα μὲν πολλοῖς ὑπέστρωτο καὶ ἦν ταῦτα ὥσπερ τράπεζα

[1, 74]   οἷς αὐτὸς προσεθέμην, εἰς μέσον ὑπευθύνους τοῖς βουληθεῖσιν ἐσομένους ἐξενεγκεῖν. Ἡ

[1, 2]   ἐκράτησεν, οὔτε τὴν Εὐρώπην ὅλην ὑπηγάγετο, ἀλλὰ τῶν μὲν βορείων αὐτῆς

[1, 2]   τοῖς Εὐρωπαίοις ἔθνεσιν οὐ πολλὰ ὑπηγάγοντο, χρόνον τε οὐ πολλῷ πλείονα

[1, 9]   πόλεις περιεβάλοντο συχνὰς καὶ παρεσκεύασαν ὑπήκοον αὑτοῖς γενέσθαι πᾶσαν ὅσην ὁρίζουσι

[1, 2]   ἐποιήσατο γῆν τε καὶ θάλασσαν ὑπήκοον· οὔτε γὰρ Λιβύης ὅτι μὴ

[1, 35]   ἐγένετο καὶ ἀνθρώπους πολλοὺς εἶχεν ὑπηκόους αὑτῷ, αὐτίκα τῶν ἐχομένων ἐπορέγεσθαι

[1, 84]   βρεφῶν οὐχ ὡς ἐκελεύσθη τοῖς ὑπηρέταις γενομένην ἀπίθανον εἶναί φασι, καὶ

[1, 82]   πέμπεταί τις ἐξευρεθείς, ὃς ἐδόκει ὑπηρετήσειν καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆς

[1, 79]   λαβόντες ἐν σκάφῃ κείμενα τῶν ὑπηρετῶν τινες ἔφερον ἐμβαλοῦντες εἰς τὸν

[1, 81]   τοῖς κυρίοις τούτου λέγειν καὶ ὑπισχνεῖσθαι ἐπαίρει, λῦσαι κελεύσας αὐτὸν ὁ

[1, 5]   Ἕλληνάς τε αὐτοὺς ὄντας ἐπιδείξειν ὑπισχνοῦμαι καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἐλαχίστων

[1, 57]   ταῦτα λέγει τις ἐπιστὰς καθ´ ὕπνον ἐπιχώριος δαίμων δέχεσθαι τοὺς Ἕλληνας

[1, 39]   ὑπὸ κόπου κατακλιθεὶς ἔδωκεν αὑτὸν ὕπνῳ. ἐν δὲ τούτῳ λῃστής τις

[1, 48]   ἐνδόντος. Αἰνείης γὰρ ἄτιτος ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπὸ γερέων ἱερῶν

[1, 79]   ἐπιφανεῖσα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστοὺς ὑπὸ γάλακτος ἀνεδίδου τὰς θηλὰς τοῖς

[1, 65]   ἐν οἷς ἦσαν κακοῖς ἠδύνατο· ὑπὸ δὲ θορύβου καὶ ἀμηχανίας οἱ

[1, 18]   ἔγγιστα τῆς Ἰταλίας ἅψασθαι χωρίων· ὑπὸ δὲ νοτίου πνεύματος καὶ ἀγνοίας

[1, 34]   ὃς νῦν μὲν Καπιτωλῖνος ὀνομάζεται, ὑπὸ δὲ τῶν τότε ἀνθρώπων Σατόρνιος

[1, 52]   γένος αὐτοῦ τὸ ἄρρεν ἅπαν, ὑπὸ δέους μή τι πρὸς αὐτῶν

[1, 69]   εἰς Ἰταλίαν. Ἀρκτῖνος δέ φησιν ὑπὸ Διὸς δοθῆναι Δαρδάνῳ Παλλάδιον ἓν

[1, 33]   ἀπὸ γονῆς τὴν Ἀθηνᾶν Πάλλαντι ὑπὸ Διὸς καὶ παρ´ ἐκείνῳ τέως

[1, 55]   πρῶτον μὲν πιεζομένοις τοῖς ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης οὐκ ἔχοντος ὕδωρ τοῦ

[1, 3]   τὴν ἀρχὴν προὐβίβασαν, ἐπαύσθησαν δὲ ὑπὸ Θηβαίων οὐδὲ ὅλα τριάκοντα ἔτη

[1, 56]   ὀλίγοις μικρὸν ὑπολειπόμενος, δεδοικὼς μὴ ὑπὸ θορύβου τῶν διωκόντων ἀποτραπείη τῆς

[1, 56]   διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει, ἔνθα ὑπὸ καμάτου μοχθήσασα καθέζεται. Τῷ δὲ

[1, 49]   ἔκτισαν, ἐν ᾗ τούς τε ὑπὸ καμάτων ἀδυνάτους πλεῖν καὶ ὅσοις

[1, 52]   γνώμῃ ἑκουσίῳ χρησάμενος, ἵνα τοῖς ὑπὸ καμάτων βαρυνομένοις ἢ καὶ ἄλλως

[1, 39]   εἰς νομὴν, αὐτὸς δὲ βαρυνόμενος ὑπὸ κόπου κατακλιθεὶς ἔδωκεν αὑτὸν ὕπνῳ.

[1, 76]   λέγεσθαι μετὰ τὸ ἔργον ὡς ὑπὸ λῃστῶν ἀναιρεθείη τὸ μειράκιον. Οὐ

[1, 56]   ἀνδρὶ καὶ παρεικότι τὸ σῶμα ὑπὸ λύπης καὶ οὔτε ἐπὶ τὸ

[1, 87]   τῆς κτίσεως περιείχετο, αὐτὸς δὲ ὑπὸ λύπης τε καὶ μετανοίας τῶν

[1, 47]   Ἑκτοριδῶν ἀφειμένων ἐκ τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ Νεοπτολέμου, κατάγων αὐτοὺς ἐπὶ τὴν

[1, 67]   ἄλλοις, ὅσοι πλείω τῶν συγχωρουμένων ὑπὸ νόμου ζητεῖν ἢ γινώσκειν ἀξιοῦσιν.

[1, 72]   ἀρχομένου πλεῖν. Ἐμπρησθεισῶν δὲ αὐτοῖς ὑπὸ νύκτα τῶν νεῶν οὐκ ἔχοντας

[1, 74]   Ῥωμαίων πόλις ἑάλω, συμφωνεῖται σχεδὸν ὑπὸ πάντων ἄρχοντος Ἀθήνησι Πυργίωνος γενέσθαι

[1, 48]   οἱ δ´ εἰς Φρυγίαν ἀπεσταλμένον ὑπὸ Πριάμου μετὰ δυνάμεως ἐπί τινα

[1, 32]   Καὶ γὰρ Εὐάνδρῳ θυσίας ἔμαθον ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπιτελουμένας ὁσέτη δημοσίᾳ καὶ

[1, 14]   σταδίοις ἀφεστῶσα Ῥεάτου, πόλεως οἰκουμένης ὑπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ εἰς ἐμὲ,

[1, 79]   ὡς ἐν τοῖς πατρίοις ὕμνοις ὑπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ νῦν ᾄδεται.

[1, 2]   δι´ ἑαυτῆς ἐγένετο καὶ τελευτῶσα ὑπὸ Ῥωμαίων ἠφανίσθη. Καὶ οὐδὲ αὕτη

[1, 18]   δὲ βάρβαροι μετὰ χρόνον ἀνέστησαν ὑπὸ Ῥωμαίων. Καὶ τὸ μὲν ἐν

[1, 31]   σφῶν μητροπόλεως· νῦν μέντοι Παλάτιον ὑπὸ Ῥωμαίων λέγεται συγχέαντος τοῦ χρόνου

[1, 33]   μὲν ὑπ´ Ἀρκάδων, Κωνσουάλια δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων λεγόμενα κατεστήσαντο, ἐν ᾗ

[1, 40]   δεκάτας ἀπέθυσεν Ἡρακλῆς, καλεῖται μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων Μέγιστος, ἔστι δὲ τῆς

[1, 21]   καὶ εἰς ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι ὑπὸ Ῥωμαίων, μίκρ´ ἄττα διασώζουσαι ζώπυρα

[1, 42]   τούτοις μάχῃ κρατηθεῖσι καὶ τὸν ὑπὸ Ῥωμαίων μυθολογούμενον Κάκον, δυνάστην τινὰ

[1, 44]   αὐτῷ ἐναυλόχει, ἣ καὶ νῦν ὑπὸ Ῥωμαίων οἰκουμένη Νέας Πόλεως καὶ

[1, 72]   οἳ τὴν Ῥώμην ἐκτίσθαι λέγουσιν ὑπὸ Ῥώμου τοῦ Ἰταλοῦ, μητρὸς δὲ

[1, 71]   ἔτη δυναστεύει. Ἀμολίου δὲ ἀναιρεθέντος ὑπὸ Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τῶν ἐκ

[1, 68]   καὶ εἰς τόδε χρόνου γινομένας ὑπὸ Σαμοθρᾴκων ἐπιτελεῖν. Ὡς δὲ μετῆγε

[1, 40]   τιμαῖς πρῶτος ἱλασάμενος, βωμὸν αὐτοσχέδιον ὑπὸ σπουδῆς ἱδρύεται καὶ δάμαλιν ἄζυγα

[1, 86]   ὀλίγον ἐπισχὼν χρόνον ὁ Ῥωμύλος ὑπὸ σπουδῆς τε καὶ τοῦ πρὸς

[1, 83]   πόλιν ἐκλιπόντες τὴν ἀγορὰν ἔχοντες ὑπὸ ταῖς περιβολαῖς ξίφη κεκρυμμένα, στῖφος

[1, 32]   δρυμῷ λασίῳ κατηρεφές, καὶ κρηνίδες ὑπὸ ταῖς πέτραις ἐμβύθιοι, ἥ τε

[1, 79]   βρέφη τέως μὲν ἀχανὴς ἦν ὑπό τε θάμβους καὶ ἀπιστίας τῶν

[1, 17]   τὴν ἕκτην γενεὰν ἐξελαύνονται Θετταλίας ὑπό τε Κουρήτων καὶ Λελέγων, οἳ

[1, 22]   δὲ τοὺς μεταναστάντας ἀποφαίνει βιασθέντας ὑπό τε Οἰνώτρων καὶ Ὀπικῶν, Στράτωνα

[1, 22]   ἐκ τῆς ἑαυτῶν τοὺς Λίγυας ὑπό τε Ὀμβρικῶν καὶ Πελασγῶν. Ἀντίοχος

[1, 22]   ἔτι ἀντέχειν οἷοί τε ἦσαν ὑπό τε Πελασγῶν καὶ Ἀβοριγίνων πολεμούμενοι)

[1, 14]   ἐπ´ ἐμοῦ· αἱ δὲ πλεῖσται ὑπό τε πολέμων καὶ ἄλλων κακῶν

[1, 67]   ναοῦ εἰς τοῦτον τὸν μυχόν, ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα κεκλεισμένων τε

[1, 63]   πρώτῳ δὲ μετὰ τὴν ἅλωσιν ὑπὸ τὴν μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ἄραντες οἱ

[1, 46]   τῆς ἄκρας καὶ τὸ διαπῖπτον ὑπὸ τῆς ἁλώσεως πλῆθος ἐμπειρίᾳ στενωπῶν

[1, 27]   τοὺς δὲ ἀνθρώπους τέως μὲν ὑπὸ τῆς φιλοχωρίας κρατουμένους πολλὰ διαμηχανήσασθαι

[1, 75]   ἐνιαύσιον. Ἔπειτα Νόμας Πομπίλιος αἱρεθεὶς ὑπὸ τοῦ δήμου τρία καὶ τετταράκοντα

[1, 78]   ἀφηγήσατο, τόν τε βιασμὸν τὸν ὑπὸ τοῦ θεοῦ γενόμενον ἀπέφαινε καὶ

[1, 87]   ἐπισυνάπτοντος. Εἰρημένον γὰρ ἦν αὐτοῖς ὑπὸ τοῦ μητροπάτορος, ὅτῳ ἂν προτέρῳ

[1, 39]   τε πλησίον ὡς δεινὰ πάσχοι ὑπὸ τοῦ ξένου ἐπιβοῶντος, ἀμηχανῶν ὁ

[1, 33]   διαφυγοῦσαι τὴν τῶν ἐπιγινομένων μνήμην ὑπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου· ἀλλ´ ἀποχρῶσί

[1, 48]   ἀνασκευαζόμενον εἰς τὴν Ἴδην, κελευσθέντα ὑπὸ τοῦ πατρὸς Ἀγχίσου κατὰ τὴν

[1, 59]   αὐτὴν τοῖς Τρωσὶ λέγεται δοθεῖσαν ὑπὸ τοῦ πατρὸς Αἰνείᾳ δεηθέντι μαντικὴν

[1, 71]   ποταμῷ γενομένῃ λέγεται· παρενεχθεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἐπώνυμον ἑαυτῷ κατέλιπε

[1, 74]   πρότερον ἔτει τῆς ἁλώσεως τίμησιν ὑπὸ τοῦ Ῥωμαίων δήμου γενομένην, ᾗ

[1, 7]   τῷ καταλυθῆναι τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος ἑβδόμης καὶ

[1, 80]   καταληψόμενος τὸν Ῥῶμον· ἀποτρέπεται δ´ ὑπὸ τοῦ Φαιστύλου. Ὁρῶν γὰρ αὐτοῦ

[1, 25]   δ´ ἐν Ἰνάχῳ δράματι ἀνάπαιστον ὑπὸ τοῦ χοροῦ λεγόμενον πεποίηται ὧδε·

[1, 1]   μὴ συναφανισθήσεται τοῖς σώμασιν αὐτῶν ὑπὸ τοῦ χρόνου, καὶ πάντων μάλιστα

[1, 20]   ἄλλαι τινὲς, ἃς ἀνὰ χρόνον ὑπὸ Τυρρηνῶν ἀφῃρέθησαν. ~Φαλέριον δὲ καὶ

[1, 32]   βωμοὺς ἐθεασάμην ἱδρυμένους, Καρμέντῃ μὲν ὑπὸ τῷ καλουμένῳ Καπιτωλίῳ παρὰ ταῖς

[1, 64]   Αἰνείᾳ. Ἐκ δὲ τούτου τὴν ὑπὸ τῷ κηδεστῇ γενομένην ἀρχὴν Αἰνείας

[1, 32]   τὸ ἀρχαῖον ὡς λέγεται σπήλαιον ὑπὸ τῷ λόφῳ μέγα, δρυμῷ λασίῳ

[1, 32]   γινόμενον. Οἱ δ´ οὖν Ἀρκάδες ὑπὸ τῷ λόφῳ συνοικισθέντες τά τε

[1, 62]   τῆς τε πατρῴας καὶ τῆς ὑπὸ τῷ μητροπάτορι γενομένης κληρονομήσας ἀρχῆς.

[1, 25]   ὅπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. Ἐκαλοῦντο δὲ ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τῆς τε

[1, 16]   ἄνδρες ὀλίγοι κατὰ βίου ζήτησιν ὑπὸ τῶν γειναμένων ἀποσταλέντες, ἔθος ἐκπληροῦντες

[1, 24]   ἔχθραν σὺν προφάσει εὐπρεπεῖ ἀπελαυνόμενον ὑπὸ τῶν διαφόρων· ὥστε πολλαὶ αἱ

[1, 47]   ἐστὶν ἡ Ἀσκανία λίμνη, μετάπεμπτον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων γενόμενον ἐπὶ βασιλείᾳ

[1, 55]   ἐν κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸς, λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἱερὸν ἡλίου· καὶ

[1, 84]   καταβοᾶν, ὡς δεινὰ πάσχοι διαρπαζόμενος ὑπὸ τῶν ἐκείνου βουκόλων, καὶ ἀξιοῦν

[1, 42]   περιβαλόμενος ἀπήλασεν. Ὕστερον δὲ κατακλεισθεὶς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων εἰς πολιορκίαν, τά

[1, 72]   πόλεμον ἐκτίσθαι λέγει τὴν πόλιν ὑπὸ τῶν ἐξ Ἰλίου διασωθέντων σὺν

[1, 36]   δέ τις καὶ ἕτερος λόγος ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων μυθολογούμενος, ὡς πρὸ

[1, 40]   ἁγιστευόμενος εἰ καί τις ἄλλος ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων· ὅρκοι τε γὰρ

[1, 34]   ὁ τόπος τοῦ Κρόνου καλούμενος ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων Σατόρνιος, καὶ ἡ

[1, 87]   Φαιστύλου τεθῆναί φασιν, ἔνθα ἔπεσεν ὑπὸ τῶν εὑρόντων ταφέντος. Ἀποθανόντος δ´

[1, 23]   τισὶ χόλοις ἐλαστρηθέντες οἱ μὲν ὑπὸ τῶν θείων συμφορῶν, οἱ δὲ

[1, 34]   τισὶ λογίοις καὶ ἄλλοις χρηστηρίοις ὑπὸ τῶν θεῶν δεδομένοις εἰρημένον, ἱερά

[1, 70]   πολλὴν ζήτησιν ἔγνω τῆς γυναικὸς ὑπὸ τῶν Λατίνων γινομένην καὶ δι´

[1, 22]   μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν εἰς Σικελίαν ὑπὸ τῶν λόγου ἀξίων τοιάδε ἐστίν.

[1, 70]   ὅν φασιν ἐν τοῖς ὄρεσιν ὑπὸ τῶν νομέων ἐκτραφῆναι. Τοῦ γὰρ

[1, 13]   Ἰονίῳ κόλπῳ’ Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τῶν παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε

[1, 72]   χειμῶνι βιαίῳ καταληφθέντας τέως μὲν ὑπὸ τῶν πνευμάτων φερομένους πολλαχῇ τοῦ

[1, 6]   μὴ παρελθεῖν καλὴν ἱστορίαν ἐγκαταλειφθεῖσαν ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ἀμνημόνευτον, ἐξ ἧς

[1, 23]   τῶν θείων συμφορῶν, οἱ δὲ ὑπὸ τῶν προσοικούντων βαρβάρων ἐξεφθάρησαν, τὸ

[1, 20]   τὰς μὲν οἰκουμένας καὶ πρότερον ὑπὸ τῶν Σικελῶν, τὰς δ´ αὐτοὶ

[1, 81]   Ἐν ὅσῳ δ´ ὁ Ῥῶμος ὑπὸ τῶν τοῦ Νεμέτορος βουκόλων ἤγετο

[1, 56]   ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον ὑπὸ τῶν Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι πόλις

[1, 79]   ἐξάγοντες, εἰ δέ τι πονήσειεν ὑπὸ χειμῶνος ἢ χρόνου τὸ λεῖπον

[1, 79]   τοῦ γνησίου ῥείθρου τὸν Τέβεριν ὑπὸ χειμώνων συνεχῶν ἐκτετραμμένον εἰς τὰ

[1, 79]   ἦν παραμυθεῖταί τε καὶ δίδωσιν ὑποβαλέσθαι τὰ παιδία πᾶσαν ἐξ ἀρχῆς

[1, 28]   πατρίου καὶ βεβαιωτὴς ἂν οὐδενὸς ὑποδεέστερος νομισθείς, οὔτε Τυρρηνὸν ὠνόμακεν οὐδαμοῦ

[1, 89]   οὐχ ἅπασα ἐξεβαρβαρώθη Ὀπικούς τε ὑποδεξαμένη καὶ Μαρσοὺς καὶ Σαυνίτας καὶ

[1, 16]   εἰ μὴ κτήσαιντο ἑτέραν, τὴν ὑποδεξαμένην αὐτοὺς εἴτε πρὸς φιλίαν εἴτε

[1, 82]   τὸν Ῥῶμον γενέσθαι. ἀσμένως δὲ ὑποδεξαμένου τὸν λόγον τοῦ μειρακίου καὶ

[1, 14]   δ´ ἐκ τῆς ἁλώσεως περισωθέντες ὑποδεξαμένων αὐτοὺς Ῥεατίνων, ὡς πολλὰ πειραθέντες

[1, 33]   πολλῆς ἐπιμελείας τυγχάνειν πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων. Τοῦτο δεύτερον ἔθνος Ἑλληνικὸν μετὰ

[1, 85]   Ἔστι δὲ τὸ χωρίον ἐπιτήδειον ὑποδέξασθαι πόλιν λόφος οὐ πρόσω τοῦ

[1, 88]   ἑλκύσας αὔλακα διηνεκῆ τὴν μέλλουσαν ὑποδέξεσθαι τὸ τεῖχος· ἐξ οὗ Ῥωμαίοις

[1, 40]   Ἡρακλῆς, τὸν μὲν δῆμον ἑστιάσει ὑποδέχεται θύσας τῶν βοῶν τινας καὶ

[1, 66]   καὶ αὐτὴν διὰ κλισιάδων ἀνοιγομένων ὑποδέχεται τὸ πεδίον ταμιευομένων ὁπόσον βούλονται

[1, 39]   τὰς βοῦς ἐξαγαγών, ἐπειδὴ κακούργων ὑποδοχαῖς εὔθετον ἑώρα τὸ χωρίον, ἐπικατασκάπτει

[1, 88]   τε ὅσα εἰς θυσίας καὶ ὑποδοχὰς τοῦ λεὼ χρησίμως ἕξειν ἔμελλεν,

[1, 9]   δεομένων οἰκήσεως παρὰ σφίσι φιλανθρώπῳ ὑποδοχῇ καὶ πολιτείας μεταδόσει τοῖς μετὰ

[1, 85]   καὶ σῖτος καὶ ἀνδράποδα καὶ ὑποζύγια ἀχθοφόρα καὶ εἴ τι ἄλλο

[1, 46]   τῆς ἁλώσεως πλῆθος ἐμπειρίᾳ στενωπῶν ὑποθέοντες ἀνελάμβανον· καὶ ἐγένετο τοῦ καταληφθέντος

[1, 1]   δὲ προαιρούμενοι μὲν τὰς κρατίστας ὑποθέσεις, εἰκῆ δὲ καὶ ῥᾳθύμως αὐτὰς

[1, 1]   καὶ σοφίας οὖσαν, πρῶτον μὲν ὑποθέσεις προαιρεῖσθαι καλὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς καὶ

[1, 4]   τῶν ἐνδόξων τινὰ λαβεῖν αὐτῆς ὑποθέσεων, ἐπὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιφανὲς

[1, 3]   μὲν οὔτε τὴν ἐλαχίστην τῶν ὑποθέσεων προῄρημαι, καθάπερ ἔφην, οὔτε περὶ

[1, 1]   ἐπιτηδείους εἰς τὴν ἀναγραφὴν τῆς ὑποθέσεως ἀφορμὰς μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας τε

[1, 54]   τίνας ἂν αἰτίας ἔχοι τις ὑποθέσθαι τῶν ἐν Ἰταλίᾳ αὐτοῦ μνημάτων,

[1, 2]   τῆς πραγματείας. ~Τὴν μὲν οὖν ὑπόθεσιν ὅτι καλὴν εἴληφα καὶ μεγαλοπρεπῆ

[1, 7]   χρόνῳ τὰ συντείνοντα πρὸς τὴν ὑπόθεσιν ταύτην διετέλουν πραγματευόμενος. Καὶ τὰ

[1, 66]   βούλονται τῶν ἀνθρώπων τὸ ὕδωρ. Ὑπόκειται δὲ τῇ πόλει πεδία θαυμαστὰ

[1, 38]   θαυμαστὸν ἦν τοὺς παλαιοὺς ἱερὰν ὑπολαβεῖν τοῦ Κρόνου τὴν χώραν ταύτην,

[1, 79]   ἐξεχόμενα, δαιμόνιόν τι χρῆμα ὁρᾶν ὑπολαβόντες ἐγγυτέρω προσῄεσαν ἀθρόοι δεδιττόμενοι βοῇ

[1, 53]   παίδων, τοί κεν μετόπισθε γένωνται. Ὑπολαβόντες οὖν τὸν Ὅμηρον ἐν Φρυγίᾳ

[1, 76]   Ἀμόλιος δὲ τὰ τοῦ μειρακίου ὑπολαβὼν λεληθέναι δεύτερα τάδε ἐποίει· τὴν

[1, 1]   αἷς καθιδρῦσθαι τὴν ἀλήθειαν πάντες ὑπολαμβάνομεν ἀρχὴν φρονήσεώς τε καὶ σοφίας

[1, 52]   ἑαυτοῦ στρατιᾶς ἐν τοῖς πολίσμασιν ὑπολείπεται, ὡς μὲν ἐγὼ εἰκάζω γνώμῃ

[1, 51]   Ἰταλίαν, ἴχνη τινὰ κἀν τούτοις ὑπολειπόμενοι τοῖς τόποις τῆς ἀφίξεως ἄλλα

[1, 56]   ἐδήλου παρηκολούθει σὺν ὀλίγοις μικρὸν ὑπολειπόμενος, δεδοικὼς μὴ ὑπὸ θορύβου τῶν

[1, 50]   ὁ Δεξαμενοῦ τοῦ Ἡρακλέους, καὶ ὑπολείπονται ἑκατέρωθι μνημεῖα τῆς ἀφίξεως· ἐν

[1, 53]   μητρί, τὸ δὲ ἱερὸν τῶν ὑπολειφθέντων ἀπὸ τοῦ στόλου τῇ μνήμῃ

[1, 34]   Ἑλλάδι φωνῇ Κρόνιος. Τῶν δὲ ὑπολειφθέντων οἱ μὲν πλείους ἦσαν Πελοποννήσιοι,

[1, 29]   τὸ συγγενὲς τῆς ὁμοφωνίας αἴτιον ὑποληπτέον, θάτερον δή που τῆς διαφωνίας·

[1, 5]   δὴ τὰς πεπλανημένας, ὥσπερ ἔφην, ὑπολήψεις ἐξελέσθαι τῆς διανοίας τῶν πολλῶν

[1, 7]   εὑρηκότες παρ´ ἐκείνοις κείμενα σχεδιάζειν ὑπολήψονταί με καὶ πόθεν ἡ τούτων

[1, 85]   Παλλαντίῳ καὶ περὶ τὴν Σατορνίαν ὑπολιπής, μερίζονται τὸ πλῆθος ἅπαν διχῇ.

[1, 50]   ταῦτα τὰ χωρία διατρίψαντες καὶ ὑπολιπόμενοί τινας σφῶν αὐτῶν εἰς Ζάκυνθον

[1, 54]   Σικελίᾳ δὲ μέρος τῆς στρατιᾶς ὑπολιπόμενος, ἐν πολλοῖς δὲ ἄλλοις χωρίοις

[1, 34]   αἰτησάμενον ἐν τῷ χωρίῳ τῷδε ὑπομεῖναι. Τὸ δὲ ὄνομα τῷ λόφῳ

[1, 42]   δ´ ἄν τις καὶ τοὺς ὑπομείναντας αὐτόθι τῶν Ἑλλήνων Ἐπειοὺς καὶ

[1, 18]   πράγματα καταφυγήν. Καὶ οἱ μὲν ὑπομείναντες ἐν τούτῳ τῷ χωρίῳ, τεῖχος

[1, 68]   θεῶν καὶ τὰς τελετὰς τοῖς ὑπομείνασιν ἐν τῇ νήσῳ καταλιπεῖν· τὰ

[1, 24]   φιλτάτων καὶ ἐν τοῖς ἐχθίστοις ὑπομένειν. Πρῶτοι μὲν δὴ οὗτοι μεταναστάντες

[1, 81]   γένηται, καὶ περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπομένοντας ἑτοίμους εἶναι δρᾶν τὸ κελευόμενον,

[1, 57]   τάξει εὐκόσμῳ ἀκαταπλήκτως τὸ δεινὸν ὑπομένοντας, τῆς μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ὡς

[1, 46]   τοῦ στρατιωτικοῦ τὸ κράτιστον· ἔνθα ὑπομένοντες ἀπεκρούοντο τοὺς πειρωμένους ἐπιβαίνειν τῆς

[1, 47]   ἐκ τῆς καταλήψεως ἐν τούτοις ὑπομένοντες τοῖς χωρίοις οὐ διὰ μακροῦ

[1, 77]   ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως ἀνάξιον ὑπομένοντος, ἢ καὶ ταύτας παραδέχεσθαι τὰς

[1, 61]   αὐτῶν οἱ μὲν ἐν Ἀρκαδίᾳ ὑπομένουσι βασιλέα καταστησάμενοι Δείμαντα τὸν Δαρδάνου,

[1, 7]   ὧν ὡρμήθην λόγων τε καὶ ὑπομνηματισμῶν προειπεῖν. Ἐγὼ καταπλεύσας εἰς Ἰταλίαν

[1, 74]   πολλῶν καὶ τῶν καλουμένων τιμητικῶν ὑπομνημάτων, ἃ διαδέχεται παῖς παρὰ πατρὸς

[1, 51]   Ἀλοντίῳ κατοικῆσαι τῆς Σικελίας. ταύτης ὑπομνήσει τῆς εὐεργεσίας Ἀκαρνᾶσι Ῥωμαῖοι Λευκάδα

[1, 44]   δὴ στρατείας πέρι καὶ Πελοποννησίων ὑπομονῆς ἐν Ἰταλίᾳ, τοσαῦτα εἰρήσθω. Δευτέρᾳ

[1, 81]   μηδ´ ἀθρόους εἰσιόντας, μή τις ὑπόνοια πρὸς τοὺς ἐν τῇ πόλει

[1, 78]   τὴν συνείδησιν τῶν πραχθέντων εἴτε ὑπονοίᾳ τῶν εἰκότων προαχθεὶς ἔρευναν ἐποιεῖτο

[1, 71]   λίμνης ἐν μέρει τινί, ὅταν ὑπονοστήσῃ τὸ νᾶμα καὶ σταθερὸς ὁ

[1, 65]   τύχην συμβουλεύοντος ἄδειαν εὑρόμενος ἀπῆλθεν ὑπόσπονδος μεθ´ ὅσης εἶχε δυνάμεως καὶ

[1, 79]   λόχος ἀνίσταται καὶ οἱ φεύγοντες ὑποστρέφουσι. κυκλωσάμενοι δὲ αὐτοὺς καὶ πολλοῖς

[1, 79]   ὑπαγόμενοι ἔνθα ἔμελλον ἐν καλῷ ὑποστρέψαντες ἐπιθήσεσθαι· ὁ δὲ Ῥῶμος κατ´

[1, 76]   ἐπεβούλευσε ποιῆσαι, τοῦ τε δίκην ὑποσχεῖν φόβῳ καὶ ἔρωτι μὴ παυσθῆναί

[1, 5]   ἡ τῶν παραδόξων καὶ θαυμαστῶν ὑπόσχεσις. Οἱ δὲ σύμπαντες οἱ τοσοῦτο

[1, 5]   αὐτήν, καὶ μήτε ἄχθεσθαι τῇ ὑποτάξει κατὰ τὸ εἰκὸς γενομένῃ (φύσεως

[1, 13]   τούτων ἔγγονον αὐτῶν τῶν Οἰνώτρων ὑποτίθεμαι. Τὸ γὰρ δὴ Πελασγικὸν καὶ

[1, 56]   ὄψιν τὰ λεχθέντα μικρῷ πρότερον ὑποτιθεμένην· ὁποτέρως δὲ τἀληθὲς ἔχει θεοῖς

[1, 86]   Ἄλβαν. Ὁ δὲ αὐτοῖς ταῦτα ὑποτίθεται· θεοὺς ποιήσασθαι δικαστάς, ὁποτέρου χρὴ

[1, 81]   ἐκτραφείη, βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον εἴτε ὑποτοπηθείς τι τῶν ἀληθῶν εἴτε τοῦ

[1, 24]   τοῖς τε θεοῖς τὰ δίκαια ὑπουργεῖν ἀξιοῦντες καὶ στασιασμοὺς ἐκ τῶν

[1, 81]   εἰδείης μοι χάριν καὶ δεομένῳ ὑπουργήσειας ὃ κοινὸν ἀμφοῖν ἔσται ἀγαθόν;

[1, 3]   οἳ πλείστην ἔσχον ναυτικὴν δύναμιν, ὑποχείριον δὲ λαβοῦσα Μακεδονίαν, ἣ τέως

[1, 79]   καὶ πολλοῖς ἀράττοντες λίθοις λαμβάνουσιν ὑποχειρίους. Ταύτην γὰρ εἶχον ἐκ τῶν

[1, 79]   ἔπειτα τοῦ ῥείθρου κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦντος ἐκ τῶν περὶ ἔσχατα λίθου

[1, 83]   ~Φαιστύλος δὲ τῆς ἀλόγου πραότητος ὑποψίᾳ κινηθεὶς μὴ φρονεῖν αὐτὸν ὅμοια

[1, 85]   ποτε γενόμενον, ὡς μὴ δι´ ὑποψίας αὐτοὺς ἔχοι. κοινωσάμενος δὲ τοῖς

[1, 85]   τοῦ λεὼ τόν τε δι´ ὑποψίας αὐτῷ γενόμενον, ὃς ἔμελλε νεωτερισμοῦ

[1, 81]   ἦν ἐν τοῖς λόγοις, δι´ ὑποψίας λαμβάνων καταψηφίζεται τὴν δίκην· τῆς

[1, 24]   καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος δι´ ὑποψίας τοὺς ἐν τέλει ἐλάμβανεν. ἐγίνοντό

[1, 79]   ἡ τοῦ ποταμοῦ πλήμη τῆς ὑπωρείας ἥπτετο, τίθενται τὴν σκάφην ἐπὶ

[1, 9]   λαμβάνουσι τῆς ῥύσεως ἐκ τῆς ὑπωρείας τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν, ὑφ´ ὧν

[1, 56]   εὐχὰς ἐποιήσαντο, ἡ μέλλουσα καθιεροῦσθαι ὗς ἐγκύμων οὖσα καὶ οὐ πρόσω

[1, 56]   ἡμέρᾳ τριάκοντα λέγεται χοίρους ἡ ὗς ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον

[1, 56]   τοσούτους ἐνιαυτοὺς ὅσους ἂν ἡ ὗς τέκῃ χοίρους κτισθήσεσθαι πρὸς τῶν

[1, 80]   ἀμφὶ Ῥωμύλον τε καὶ ἄλλων ὑστεριζόντων (τριχῇ γὰρ ἐνενέμηντο καὶ ἐκ

[1, 13]   ὅσα ἄλλα ἐν Ἰταλίᾳ ᾤκησεν, ὑστέροις εὑρίσκω χρόνοις ἀφικόμενα. Παλαιότερον δὲ

[1, 9]   ἔχει βεβαίως εἰπεῖν. Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀβοριγῖνες αὐτὴν παραλαμβάνουσι πολέμῳ μακρῷ

[1, 14]   ποιήσαντες ἀραῖς τοὺς καρπωσομένους αὐτὴν ὕστερον. ~Ἀπὸ δὲ σταδίων ἑβδομήκοντα Ῥεάτου

[1, 44]   Ἰταλίᾳ, τοσαῦτα εἰρήσθω. Δευτέρᾳ δ´ ὕστερον γενεᾷ μετὰ τὴν Ἡρακλέους ἄπαρσιν,

[1, 17]   ὁ μῦθος ἔχει. ἕκτῃ δ´ ὕστερον γενεᾷ Πελοπόννησον ἐκλιπόντες εἰς τὴν

[1, 42]   ὅσῃ ἐπέτυχεν ἀφυλάκτῳ περιβαλόμενος ἀπήλασεν. Ὕστερον δὲ κατακλεισθεὶς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων

[1, 38]   ἔτι διετέλουν Ῥωμαῖοι δρῶντες μικρὸν ὕστερον ἐαρινῆς ἰσημερίας ἐν μηνὶ Μαΐῳ

[1, 82]   βρεφῶν τὴν σκάφην ἀναλαβὼν ὀλίγον ὕστερον ἐδίωκεν εἰς τὴν πόλιν. Διερχόμενον

[1, 45]   ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι, Γενεαῖς δ´ ὕστερον ἑκκαίδεκα μετὰ Ἰλίου ἅλωσιν ἐκπέμψαντες

[1, 23]   Τυρρηνούς· τὴν δ´ αἰτίαν ὀλίγον ὕστερον ἐρῶ. ~Ὡς δὲ ἀπενεχθέντα τὸν

[1, 6]   ἀνδρῶν νῦν τε οὖσι καὶ ὕστερον ἐσομένοις μὴ τὸν ἥδιστόν τε

[1, 77]   ἐφύλαττε τὸ ἔγκλημα. ~Τετάρτῳ δ´ ὕστερον ἔτει τὴν Ἰλίαν ἐλθοῦσαν εἰς

[1, 34]   Ῥώμης ἱδρυσάμενον χωρίῳ. ~Ὀλίγοις δ´ ὕστερον ἔτεσι μετὰ τοὺς Ἀρκάδας ἄλλος

[1, 66]   βέβαιος φίλος ἦν. ~Τριακοστῷ δὲ ὕστερον ἔτι μετὰ τὴν κτίσιν τοῦ

[1, 9]   οἰκίσαντος ἑκκαίδεκα γενεαῖς τῶν Τρωικῶν ὕστερον, ἣν νῦν ἔχουσιν ὀνομασίαν μεταλαβόντες,

[1, 73]   προπάτορος Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ τὴν ὕστερον κληθεῖσαν Ἰάνικλον ἀπὸ τοῦ πατρός,

[1, 61]   καλουμένῳ νῦν Ἑλλησπόντῳ περὶ τὴν ὕστερον κληθεῖσαν οἰκίζονται Φρυγίαν, Ἰδαῖος μὲν

[1, 18]   εἴπερ τινὲς καὶ ἄλλοι, λαμπροτάτας. Ὕστερον μέντοι μεγάλῃ χειρὶ τῶν προσοικούντων

[1, 44]   ἐπολιτεύοντο καθ´ ἑαυτοὺς, χρόνῳ δ´ ὕστερον οὐ μακρῷ δίαιτάν τε καὶ

[1, 22]   χρόνον πολλοῖς ἔτεσι τῶν Τρωικῶν ὕστερον. Τὰ μὲν δὴ περὶ Σικελῶν

[1, 73]   τὰς κτίσεις· τὴν μὲν ὀλίγον ὕστερον τῶν Τρωικῶν γενομένην, τὴν δὲ

[1, 56]   ὗς ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον ὑπὸ τῶν Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι

[1, 45]   τῇ πόλει θέμενοι. Ὀλίγῳ δ´ ὕστερον χρόνῳ τὴν ἀρχαίαν ἀλλάξαντες ὀνομασίαν

[1, 73]   γενομένην, τὴν δὲ πεντεκαίδεκα γενεαῖς ὑστεροῦσαν τῆς προτέρας. Εἰ δέ τις

[1, 74]   δυσὶ καὶ τριάκοντα καὶ τετρακοσίοις ὑστεροῦσαν τῶν Ἰλιακῶν. Ὁ δὲ χρόνος

[1, 69]   διασώζεται πῦρ· ὑπὲρ ὧν ἐν ὑστέρῳ λεχθήσεται λόγῳ. Εἴη δ´ ἂν

[1, 50]   συγγένειαν ἀνανεωσάμενοι, περὶ ἧς ἐν ὑστέρῳ λόγῳ διηγήσομαι, χρόνον τε ὀλίγον

[1, 69]   ἕδη καταλιπεῖν, Ἰλίου δ´ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ συνοικισθέντος ἐκεῖσε μετενεχθῆναι πρὸς

[1, 69]   μὲν ἐν τῇ κτισθείσῃ τε ὑφ´ ἑαυτοῦ καὶ ὀνομασίας ὁμοίας τυχούσῃ

[1, 35]   τοὺς δὲ βίᾳ προσαγόμενον, ἅπασαν ὑφ´ ἑαυτῷ ποιήσασθαι τὴν γῆν ὅση

[1, 30]   οὔτε ὁμοδίαιτον εὑρίσκεται. ὠνομάσθαι δ´ ὑφ´ Ἑλλήνων αὐτὸ τῇ προσηγορίᾳ ταύτῃ

[1, 29]   Αὔσονες καὶ συχνοὶ ἄλλοι Τυρρηνοὶ ὑφ´ Ἑλλήνων ἐλέγοντο, τῆς διὰ μακροῦ

[1, 9]   τῆς ὑπωρείας τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν, ὑφ´ ὧν δίχα τέμνεται πᾶσα ἐπὶ

[1, 52]   τὰς Τρωάδας ἐληίζετο πόλεις ἕρμασιν ὑφάλοις περιπεσούσας ἀπέβαλεν. Ἐντυχὼν δὴ τοῖς

[1, 84]   εἶχον αἰτίαν, ἥκειν κελεύειν δίκας ὑφέξοντας τῷ Νεμέτορι. Πολλῶν δὲ συνελθόντων

[1, 78]   ἔσται γόνος, οἷον ὁ θεὸς ὑφηγήσατο. Καὶ γὰρ ὁμοῦ τι τῷ

[1, 26]   κἀκεῖνοι ἐπὶ ξυλίνοις ὡσπερὰν πύργοις ὑψηλοῖς σταυρώμασι, μόσυνας αὐτὰ καλοῦντες. ~Οἱ

[1, 14]   τινὲς ἀρχαιοπρεπεῖς καὶ πολυανδρίων ἐν ὑψηλοῖς χώμασι μηκυνομένων περίβολοι· ἔνθα καὶ

[1, 66]   τοῖς πάνυ ὀχυρόν τε καὶ ὑψηλόν ἐστιν ἥ τε λίμνη βαθεῖα

[1, 15]   νάματος οὐ πλεῖον ἢ ποδιαῖον ὕψος· ἀνίδρυτος δ´ ἐστὶ καὶ περινήχεται

Livre, Chap.
[1, 58]	λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντας ὡς οὐ σὺν	ὕβρει,	ἀλλ´ ὑπ´ ἀνάγκης ταῦτα βιασθέντες
[1, 81]	ἐπὶ τὸν βασιλέα, τάς τε	ὕβρεις	ἁπάσας, ὅσας ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς
[1, 41]	λυπηρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἢ πόλις	ὑβρίζουσα	καὶ λωβωμένη τὰς πέλας ἢ
[1, 81]	τε ὕβρεις ἁπάσας, ὅσας ἦσαν	ὑβρισμένοι	πρὸς τῶν μειρακίων, κατηγόρουν καὶ
[1, 74]	Ὅτι δέ εἰσιν οἱ κανόνες	ὑγιεῖς,	οἷς Ἐρατοσθένης κέχρηται, καὶ πῶς
[1, 78]	πλῆθος ἐπείθετο, Ἀμόλιος δὲ οὐδὲν	ὑγιὲς	ἀπέφαινε τῶν ἀξιουμένων, ἀλλ´ ἐκ
[1, 11]	δ´ ἐστὶν ὁ τούτων λόγος	ὑγιής,	οὐκ ἂν ἑτέρου τινὸς εἴησαν
[1, 37]	μὴ ποταμοῖς, ἀλλὰ τοῖς οὐρανίοις	ὕδασιν	ἀρδομένης τὰ καλούμενα Καμπανῶν πεδία,
[1, 77]	ἐλθοῦσαν εἰς ἱερὸν ἄλσος Ἄρεος	ὕδατος	ἁγνοῦ κομιδῆς ἕνεκα, ᾧ πρὸς
[1, 79]	τίθενται τὴν σκάφην ἐπὶ τοῦ	ὕδατος.	Ἡ δὲ μέχρι μέν τινος
[1, 14]	σταδίους ἀπέχουσα τῶν καλουμένων Ἑπτὰ	ὑδάτων.	Ἀπὸ δὲ Ῥεάτου πάλιν τὴν
[1, 37]	ἡ γῆ καὶ νάματα θερμῶν	ὑδάτων	ἐν πολλοῖς εὑρημένα χωρίοις, λουτρὰ
[1, 55]	ποιήσασθαι τῷ θεῷ χαριστήριον τῶν	ὑδάτων.	Ἔπειτα ἄριστον αὐτοῖς αἱρουμένοις ἐπὶ
[1, 55]	ὧν ἥ τε στρατιὰ πᾶσα	ὑδρεύσατο	καὶ ὁ τόπος περίρρυτος γέγονε
[1, 55]	αἱ λιβάδες, ἀλλ´ ἔστιν ὀλίγον	ὕδωρ	ἐν κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸς, λεγόμενον
[1, 79]	τῆς κορυφῆς ἐπὶ τὸ προσεχέστατον	ὕδωρ,	(οὐ γὰρ ἔτι προσωτέρω χωρεῖν
[1, 55]	ἀνθρώποις ὑπὸ δίψης οὐκ ἔχοντος	ὕδωρ	τοῦ τόπου (λέγω δὲ ἃ
[1, 66]	ὁπόσον βούλονται τῶν ἀνθρώπων τὸ	ὕδωρ.	Ὑπόκειται δὲ τῇ πόλει πεδία
[1, 49]	Ἑσπερίην ἔσυτο χθόνα, γείνατο δ´	υἷα	Ῥωμύλον. Τῆς δ´ εἰς Ἰταλίαν
[1, 17]	Πελασγὸς οἱ Λαρίσης καὶ Ποσειδῶνος	υἱοί.	Ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν Αἱμονίαν
[1, 54]	παρασκευάσας, ἐν Φρυγίᾳ δὲ τὸν	υἱὸν	Ἀσκάνιον βασιλέα καταλιπών, ἐν Παλλήνῃ
[1, 28]	ἔλεξαν γὰρ δή τινες Ἡρακλέους	υἱὸν	εἶναι τὸν Τυρρηνὸν ἐξ Ὀμφάλης
[1, 22]	Σικελοῦ· τοῦτον δ´ εἶναί φησιν	υἱὸν	Ἰταλοῦ, καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ
[1, 43]	τοὺς πολλοὺς τὸν Λατῖνον τούτου	υἱὸν	νομίζειν, οὐχ Ἡρακλέους. Πάλλαντα μὲν
[1, 76]	ἐκ πολλοῦ πρῶτον μὲν τὸν	υἱὸν	τοῦ Νεμέτορος Αἴγεστον ἄρτι γενειάζοντα
[1, 71]	ἔτη κατασχόντος τὴν ἀρχὴν Αἰνείας	υἱὸς	αὐτοῦ διαδεξάμενος τὴν δυναστείαν ἑνὶ
[1, 61]	Θρᾴκης, ὁ δὲ οἰκιστὴς Σάμων,	υἱὸς	Ἑρμοῦ καὶ νύμφης Κυλληνίδος Ῥήνης
[1, 11]	γὰρ Νιόβη γίνεται· ταύτης δὲ	υἱὸς	καὶ Διὸς, ὡς λέγεται, Πελασγός·
[1, 11]	ὡς λέγεται, Πελασγός· Αἰζειοῦ δὲ	υἱὸς	Λυκάων· τούτου δὲ Δηιάνειρα θυγάτηρ·
[1, 72]	ὁ συγγραφεὺς Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης	υἱοὺς	γενέσθαι τρεῖς, Ῥῶμον, Ἀντείαν, Ἀρδείαν·
[1, 84]	τὸν βουφορβὸν αὑτῷ καὶ τοὺς	υἱοὺς	ἐπὶ δίκῃ· Ἀμόλιον δὲ ἀπολύσασθαι
[1, 73]	δέ τινες μὲν Αἰνείου γενέσθαι	υἱοὺς	λέγουσι Ῥωμύλον τε καὶ Ῥῶμον
[1, 70]	εἴ τις Ἑλλάδι γλώσσῃ λέξειεν	Ὑλαῖον.	Χρόνου δὲ προϊόντος ὡς πολλὴν
[1, 70]	μάλιστα προσήγορον. ὁ δ´ εἰς	ὕλας	ἐρήμους ἀγαγὼν αὐτὴν ὡς τῶν
[1, 79]	πολὺ ἀπέχων ἐκεῖθεν ἱερὸς χῶρος	ὕλῃ	βαθείᾳ συνηρεφὴς καὶ πέτρα κοίλη
[1, 59]	κομίζοντα τῷ στόματι τῆς ξηρᾶς	ὕλης	ἐπιβάλλειν ἐπὶ τὸ πῦρ, ἀετὸν
[1, 37]	πολλῆς μὲν εὐποροῦσι καὶ καλῆς	ὕλης	ναυπηγησίμου, πολλῆς δὲ τῆς εἰς
[1, 70]	τρέφει Σιλούιον ὀνομάσας ἀπὸ τῆς	ὕλης,	ὥσπερ ἂν εἴ τις Ἑλλάδι
[1, 58]	ἠναγκασμένοι δρῶμεν πειρασόμεθα πολέμου ἄρχοντας	ὑμᾶς	ἀμύνεσθαι. Οὐ γὰρ ἂν νῦν
[1, 58]	σύγγνωμον τὸ ἀκούσιον. Καὶ δεῖ	ὑμᾶς	μηδὲν ἐναντίον βουλεῦσαι περὶ ἡμῶν
[1, 58]	ἀναγκαίαις πάνυ ἄχθομαι, σώζεσθαί τε	ὑμᾶς	περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην, εἴ
[1, 58]	πεπαιδευμένας χρῆσθαι ὁπόσα βούλεσθε, τὴν	ὑμετέραν	γῆν φυλάττοντες ἀδῄωτον, τὴν δὲ
[1, 68]	ἂν γὰρ τάδε σεμνὰ καθ´	ὑμετέρην	χθόνα μίμνῃ δῶρα Διὸς κούρης
[1, 58]	καὶ ἀγαθαῖς ἔργων ἀμοιβαῖς παρέχοντες	ὑμῖν	καὶ σώματα καὶ ψυχὰς εὖ
[1, 58]	πρὸς βίαν. εἰ δ´ ἐπαληθεύεται	ὑμῖν	ὅδ´ ὁ λόγος πίστεις τούτων
[1, 87]	εἰπεῖν, οὐ χαλεπῶς ἄν τις	ὑμῖν	ὑπερβαίη πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ
[1, 79]	νομιζομένους, ὡς ἐν τοῖς πατρίοις	ὕμνοις	ὑπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ νῦν
[1, 21]	τῶν θυμάτων χοροί τε παρθένων	ὑμνουσῶν	τὴν θεὸν ᾠδαῖς πατρίοις. Ἔσχον
[1, 58]	πολεμίων προθύμως συγκατακτώμενοι. Ἱκέται δὲ	ὑμῶν	γινόμεθα μὴ πρὸς ὀργὴν τὰ
[1, 57]	διαλέξομαι. ~Αἰνείας δὲ τῆς μὲν	ὑὸς	τὸν τόκον ἅμα τῇ γειναμένῃ
[1, 64]	λέγουσιν ἐπ´ Ἀγχίσῃ κατασκευασθῆναι αὐτὸ	ὑπ´	Αἰνείου, ἐνιαυτῷ πρότερον τοῦ πολέμου
[1, 51]	αὖθις ἀνεκομίσθησαν, Πάτρων δὲ πεισθεὶς	ὑπ´	Αἰνείου κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας καὶ
[1, 69]	Τὰ μὲν οὖν εἰς Ἰταλίαν	ὑπ´	Αἰνείου κομισθέντα ἱερὰ τοῖς εἰρημένοις
[1, 73]	οὐκέτι διορίζοντες· δοθῆναι δ´ αὐτοὺς	ὑπ´	Αἰνείου Λατίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν
[1, 40]	εἰργομένων καὶ ὅσα ἄλλα ἐχρῆν	ὑπ´	ἀμφοῖν γίνεσθαι τὴν δευτέραν τιμὴν
[1, 58]	ὡς οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ´	ὑπ´	ἀνάγκης ταῦτα βιασθέντες ἐποιοῦμεν· ἅπαν
[1, 52]	χρησάμενοι τῇδε ὁρμίσασθαι εἴτε καὶ	ὑπ´	ἀνέμων πονηρῶν βιασθέντες, ἃ δὴ
[1, 32]	τιμῶν αἷς τὸ δαιμόνιον γένος	ὑπ´	ἀνθρώπων γεραίρεται. Καὶ γὰρ Εὐάνδρῳ
[1, 3]	ὅση μὴ ἀνέμβατός ἐστιν, ἀλλ´	ὑπ´	ἀνθρώπων κατοικεῖται, πάσης δὲ κρατεῖ
[1, 33]	καὶ τὴν ἑορτὴν Ἱπποκράτεια μὲν	ὑπ´	Ἀρκάδων, Κωνσουάλια δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων
[1, 88]	βοὸς ἄρρενος ἅμα θηλείᾳ ζευχθέντος	ὑπ´	ἄροτρον ἑλκύσας αὔλακα διηνεκῆ τὴν
[1, 12]	χώραν ἀναγκασθήσεται σπείρων τοῖς δοθεῖσιν	ὑπ´	αὐτῆς καρποῖς διεξελθεῖν· μνησθεῖσα δὲ
[1, 86]	Ἐν ᾧ δὲ οἱ πεμφθέντες	ὑπ´	αὐτοῦ δι´ αἰσχύνης ἔχοντες τὴν
[1, 70]	Λαῦνα γενομένη μή τι δεινὸν	ὑπ´	αὐτοῦ πάθῃ κατὰ τὸ τῆς
[1, 78]	γενόμενον ἀπέφαινε καὶ τοὺς λεχθέντας	ὑπ´	αὐτοῦ περὶ τῶν διδύμων παίδων
[1, 86]	καὶ δεινὰ ποιεῖται, ὡς διηρτημένος	ὑπ´	αὐτοῦ, τῆς τε ἀποικίας οὐ
[1, 44]	εἰς Σικελίαν. Οἱ δὲ καταλειφθέντες	ὑπ´	αὐτοῦ φρουροὶ καὶ οἰκήτορες Ἰταλίας
[1, 49]	πάντες βεβαιωταὶ καὶ τὰ δρώμενα	ὑπ´	αὐτῶν ἔν τε θυσίαις καὶ
[1, 34]	ἄλλοι τινὲς τῶν Ἰταλικῶν μυθογράφων	ὑπ´	αὐτῶν οἴονται Πισατῶν διὰ τὴν
[1, 58]	ἐν Ἕλλησιν ἐγενόμεθα· ἣν ἀφαιρεθέντες	ὑπ´	Ἀχαιῶν δεκαετεῖ πολέμῳ χειρωθεῖσαν, ἀλῆται
[1, 46]	αὐτοῦ λεγόμενα ὧδε. ~Ἰλίου κρατηθέντος	ὑπ´	Ἀχαιῶν, εἴτε τοῦ δουρείου ἵππου
[1, 68]	δὲ κατὰ τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν	ὑπ´	Ἐλαίας τὸ χωρίον. Ἐν δὲ
[1, 28]	ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος οἱ Πελασγοὶ	ὑπ´	Ἑλλήνων ἀνέστησαν, καὶ ἐπὶ Σπινῆτι
[1, 7]	ἐπισεσυρκότων τὴν γραφήν, πολλὰ τῶν	ὑπ´	ἐμοῦ γραφομένων οὐχ εὑρηκότες παρ´
[1, 39]	ὧδ´ ἔχει· ὡς δὴ κελευσθεὶς	ὑπ´	Εὐρυσθέως Ἡρακλῆς σὺν τοῖς ἄλλοις
[1, 22]	μὲν πρότερον Ἐλύμων, οὕς φησιν	ὑπ´	Οἰνώτρων ἐξαναστῆναι, τὸν δὲ μετὰ
[1, 79]	οὐ δέχονται αὐτόν, ἀλλὰ φεύγουσιν	ὑπαγόμενοι	ἔνθα ἔμελλον ἐν καλῷ ὑποστρέψαντες
[1, 84]	πριάμενος εἴτε διὰ γυναικῶν τὴν	ὑπαλλαγὴν	μηχανησάμενος, καὶ αὐτὰ λαβὼν Ἀμόλιος
[1, 56]	καὶ ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐκμηκυνθησομένην	ὑπάρξαι.	Ταύτην μὲν οὖν ἐν τῷ
[1, 37]	καὶ πολύβοτον, ἐνδιαίτημα δ´ ἀνθρώποις	ὑπάρχειν	ἄχαρι· ἀλλ´ ἔστι πάσης ὡς
[1, 21]	ζώπυρα τοῦ Πελασγικοῦ γένους, Σικελῶν	ὑπάρχουσαι	πρότερον. Ἐν ταύταις διέμεινε πολλὰ
[1, 77]	καὶ θνητοῦ γένους τρίτης τινὸς	ὑπαρχούσης	φύσεως, ἣν τὸ δαιμόνων φῦλον
[1, 3]	ὑπάτους Κλαύδιον Νέρωνα τὸ δεύτερον	ὑπατεύοντα	καὶ Πείσωνα Καλπούρνιον, οἳ κατὰ
[1, 74]	καὶ ταῖς ἄλλαις χρόνος οὗτος·	Ὑπατεύοντος	Λευκίου Οὐαλερίου Ποτίτου καὶ Τίτου
[1, 74]	Λεύκιον Ταρκύνιον Κολλατῖνον τοὺς πρώτους	ὑπατεύσαντας	ἐν Ῥώμῃ μετὰ τὴν κατάλυσιν
[1, 3]	πρὸς ἑπτακοσίοις ἔτεσίν ἐστιν εἰς	ὑπάτους	Κλαύδιον Νέρωνα τὸ δεύτερον ὑπατεύοντα
[1, 74]	γενόμενον, ἀνάγκη τοὺς πρώτους ἀποδειχθέντας	ὑπάτους	ὁμολογεῖν ἄρχοντος Ἀθήνησιν Ἰσαγόρου παρειληφέναι
[1, 70]	ἐπεψήφισεν ὁ δῆμος ἄλλοις τε	ὑπαχθεὶς	λόγοις καὶ οὐχ ἥκιστα ὅτι
[1, 66]	πλῆθος ἡ καθελοῦσα τὴν μητρόπολιν	ὑπεδέξατο	Ῥώμη. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν
[1, 85]	τῆς φιλονεικίας ταύτης ἀκοινώνητος εὐθὺς	ὑπεδηλοῦτο	φιλαρχία. τῷ γὰρ εἴξαντι τὸ
[1, 80]	περιελθεῖν δρόμῳ τὴν κώμην γυμνοὺς	ὑπεζωσμένους	τὴν αἰδῶ ταῖς δοραῖς τῶν
[1, 19]	τέλος ἔχειν σφίσι τὸ θεοπρόπιον	ὑπέλαβον.	Ὁ γὰρ ἐν Δωδώνῃ γενόμενος
[1, 29]	τῶν συγγραφέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι	ὑπέλαβον.	Ὀνομάτων μὲν οὖν ἐναλλαγήν, ἐπεὶ
[1, 30]	τῶν Ἀβοριγίνων πολιτευόμενον ἐν τούτοις	ὑπελείφθη	τοῖς χωρίοις, ὅπου σὺν χρόνῳ
[1, 23]	πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν, τὰ δ´	ὑπελίμπανε	θέρους, τὰ δ´ εἰς τέλος
[1, 49]	οἰκείᾳ γῇ τὸ λοιπὸν ἐσομένους,	ὑπελίποντο.	αὕτη διέμεινεν ἕως τῆς Μακεδόνων
[1, 51]	σὺν αὐτῷ τινες τῶν φίλων	ὑπέμειναν	ἐν τῷ στόλῳ· οὓς ἔνιοί
[1, 34]	ἀφεθῆναι, περὶ ταῦτα τὰ χωρία	ὑπέμειναν	καὶ πολίζονται λόφον ἐπιτήδειον εὑρόντες,
[1, 46]	δὴ κράτιστον ἦν, αὐτὸς ἔχων	ὑπέμενεν	ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ παρεῖχε
[1, 31]	δήμου τὸ ἐλαττωθὲν μέρος ἑκούσιον	ὑπεξῆλθεν.	ἐτύγχανε δὲ τότε τὴν βασιλείαν
[1, 1]	καὶ φιλοπονίας. Οἱ μὲν γὰρ	ὑπὲρ	ἀδόξων πραγμάτων ἢ πονηρῶν ἢ
[1, 11]	τὸ πρῶτον ὡρμίσαντο τῆς Ἰταλίας,	ὑπὲρ	ἄκρας Ἰαπυγίας ἐκβιβάσας τὸν λεὼν
[1, 59]	κοινῇ δὲ ἀμφοτέρους τὰ κράτιστα	ὑπὲρ	ἀλλήλων πράττειν καὶ χειρὶ καὶ
[1, 40]	ὁ μὲν οὖν μυθικὸς λόγος	ὑπὲρ	αὐτοῦ τοιόςδε παραδέδοται. ~Ὁ δ´
[1, 68]	ἔξεστιν, ἀκούειν δὲ καὶ γράφειν	ὑπὲρ	αὐτῶν, ἃ Καλλίστρατός τε ὁ
[1, 1]	ἀμφοτέρων ἐπιμέλειαν οὔτε παρελθεῖν τὸν	ὑπὲρ	αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην, οὔτε ἐν
[1, 7]	τῇ γραφῇ. Ταῦτα μὲν οὖν	ὑπὲρ	ἐμαυτοῦ διείλεγμαι. Λοιπὸν ἔτι δέ
[1, 16]	ἐκ τῆς σφετέρας· εἰ μὲν	ὑπὲρ	εὐανδρίας ἢ νίκης ἐκ πολέμου
[1, 56]	κτισθῆναι πόλις κατὰ τὸ θέσφατον,	ὑπὲρ	ἧς ἐν οἰκείῳ τόπῳ διαλέξομαι.
[1, 54]	ὅλως ἐγνώσθη πρὸς αὐτῶν; ἀλλ´	ὑπὲρ	μὲν τούτων καὶ αὖθις λεχθήσεται,
[1, 9]	μέλλοι τὸ κοινὸν ὠφελεῖν ἀπαξιώσει·	ὑπὲρ	ταῦτα δὲ πάντα κόσμῳ τοῦ
[1, 1]	ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα	ὑπὲρ	τῆς προαιρέσεως ἔπαινον κομίζονται· οὐ
[1, 7]	ἐν αὐτῇ. ~Ἀποδεδωκὼς δὲ τὸν	ὑπὲρ	τῆς προαιρέσεως λόγον ἔτι βούλομαι
[1, 16]	πάντων μάλιστα Σικελοῖς ὁμοτέρμοσιν οὖσιν	ὑπὲρ	τῆς χώρας ἐπολέμουν, τὸ μὲν
[1, 39]	μὴ παραλιπεῖν. ~Ἔστι δὲ τῶν	ὑπὲρ	τοῦ δαίμονος τοῦδε λεγομένων τὰ
[1, 79]	χωρίον Καίνιναν ὀνομαζόμενον ἱερὰ ποιήσων	ὑπὲρ	τοῦ κοινοῦ πάτρια· Ῥῶμος δὲ
[1, 30]	ἄλλοις ἐπολίσαντο. καὶ τὰ μὲν	ὑπὲρ	τοῦ Πελασγικοῦ γένους μυθολογούμενα τοιάδε
[1, 89]	καὶ Ῥωμαίων συχνὰς ἀναλεξαμένῳ γραφὰς	ὑπὲρ	τοῦ τῶν Ῥωμαίων γένους, τοιάδ´
[1, 80]	παρανομίας κίνδυνόν τε τὸν ἔσχατον	ὑπὲρ	τῶν μεγίστων ἄθλων ἀναρρῖψαι, πράττειν
[1, 70]	αἱ ἀρεταὶ μὴ ἀπιστεῖσθαι παρέσχον·	ὑπὲρ	ὧν ἐν ἄλλῳ δηλωθήσεται λόγῳ
[1, 69]	καὶ τὸ ἀθάνατον διασώζεται πῦρ·	ὑπὲρ	ὧν ἐν ὑστέρῳ λεχθήσεται λόγῳ.
[1, 7]	ἢ τῶν ἄλλων τινὰ συγγραφέων,	ὑπὲρ	ὧν ἐποιησάμην λόγον ὀλίγῳ πρότερον
[1, 13]	γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ὄρεσιν) ὡς	ὑπερακρίους	τινὰς καὶ παραλίους Ἀθήνησιν. Εἰ
[1, 87]	πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ αὐτίκα	ὑπεραλέσθαι·	Κελέριον δέ τινα τῶν ἐπιβεβηκότων
[1, 15]	ὡσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν τὴν διάμετρον,	ὑπερανέστηκε	δὲ τοῦ νάματος οὐ πλεῖον
[1, 87]	οὐ χαλεπῶς ἄν τις ὑμῖν	ὑπερβαίη	πολέμιος, ὥσπερ ἐγώ· καὶ αὐτίκα
[1, 19]	τραπόμενοι, τὴν ὀρεινὴν τῆς Ἰταλίας	ὑπερβαλόντες,	εἰς τὴν Ὀμβρικῶν ἀφικνοῦνται χώραν
[1, 2]	τινι τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἁπάσας	ὑπερβεβλημένην	ὄψεται τὰς πρὸ αὐτῆς μνημονευομένας,
[1, 37]	συμμέτρως, οἷον ἥκιστα πημαίνειν κρυμῶν	ὑπερβολαῖς	ἢ θάλπεσιν ἐξαισίοις καρπῶν τε
[1, 43]	εἶναι, Λατῖνον δὲ ἔκ τινος	ὑπερβορίδος	κόρης, ἣν πατρὸς εἰς ὁμηρείαν
[1, 2]	ἰσχὺν μεγέθει μὲν ἀρχῆς ἁπάσας	ὑπερεβάλετο	τὰς πρὸ αὐτῆς, χρόνον δὲ
[1, 88]	ἐξάγει τὸν λεὼν τὰς φλόγας	ὑπερθρώσκοντα	τῆς ὁσιώσεως τῶν μιασμάτων ἕνεκα.
[1, 49]	τις ὡς εὐπρεπείας ἕνεκα συγκειμένων	ὑπερίδοι.	πολλὰ δὲ καὶ παρ´ Ἕλλησι
[1, 21]	ἢ τοὺς ἐπιόντας ἀμυνόμενοι στρατὸν	ὑπερόριον	ἀποστέλλοιεν ἱεροί τινες ἄνδρες ἄνοπλοι
[1, 57]	αὐτοῦ γίνεται πᾶσα ἡ παράλιος	ὑπερορίῳ	στρατιᾷ, καὶ εἰ μὴ σὺν
[1, 68]	ἐπὶ Καρίνας φέρουσαν ἐπίτομον ὁδὸν	ὑπεροχῇ	σκοτεινὸς ἱδρυμένος οὐ μέγας. λέγεται
[1, 75]	καὶ διὰ τὴν τοῦ δικαίου	ὑπεροψίαν	κληθεὶς Σούπερβος ἕως εἰκοστοῦ καὶ
[1, 76]	τά τε ἄλλα κατὰ πολλὴν	ὑπεροψίαν	τῶν δικαίων ἔδρα καὶ τελευτῶν
[1, 55]	αἱ παρατεθεῖσαι τροφαὶ κατανάλωντο, τῶν	ὑπεστρωμένων	αὐτοῖς σελίνων εἴτε ἰτρίων ἔφαγέ
[1, 55]	τοῦ δαπέδου σέλινα μὲν πολλοῖς	ὑπέστρωτο	καὶ ἦν ταῦτα ὥσπερ τράπεζα
[1, 74]	οἷς αὐτὸς προσεθέμην, εἰς μέσον	ὑπευθύνους	τοῖς βουληθεῖσιν ἐσομένους ἐξενεγκεῖν. Ἡ
[1, 2]	ἐκράτησεν, οὔτε τὴν Εὐρώπην ὅλην	ὑπηγάγετο,	ἀλλὰ τῶν μὲν βορείων αὐτῆς
[1, 2]	τοῖς Εὐρωπαίοις ἔθνεσιν οὐ πολλὰ	ὑπηγάγοντο,	χρόνον τε οὐ πολλῷ πλείονα
[1, 9]	πόλεις περιεβάλοντο συχνὰς καὶ παρεσκεύασαν	ὑπήκοον	αὑτοῖς γενέσθαι πᾶσαν ὅσην ὁρίζουσι
[1, 2]	ἐποιήσατο γῆν τε καὶ θάλασσαν	ὑπήκοον·	οὔτε γὰρ Λιβύης ὅτι μὴ
[1, 35]	ἐγένετο καὶ ἀνθρώπους πολλοὺς εἶχεν	ὑπηκόους	αὑτῷ, αὐτίκα τῶν ἐχομένων ἐπορέγεσθαι
[1, 84]	βρεφῶν οὐχ ὡς ἐκελεύσθη τοῖς	ὑπηρέταις	γενομένην ἀπίθανον εἶναί φασι, καὶ
[1, 82]	πέμπεταί τις ἐξευρεθείς, ὃς ἐδόκει	ὑπηρετήσειν	καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆς
[1, 79]	λαβόντες ἐν σκάφῃ κείμενα τῶν	ὑπηρετῶν	τινες ἔφερον ἐμβαλοῦντες εἰς τὸν
[1, 81]	τοῖς κυρίοις τούτου λέγειν καὶ	ὑπισχνεῖσθαι	ἐπαίρει, λῦσαι κελεύσας αὐτὸν ὁ
[1, 5]	Ἕλληνάς τε αὐτοὺς ὄντας ἐπιδείξειν	ὑπισχνοῦμαι	καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἐλαχίστων
[1, 57]	ταῦτα λέγει τις ἐπιστὰς καθ´	ὕπνον	ἐπιχώριος δαίμων δέχεσθαι τοὺς Ἕλληνας
[1, 39]	ὑπὸ κόπου κατακλιθεὶς ἔδωκεν αὑτὸν	ὕπνῳ.	ἐν δὲ τούτῳ λῃστής τις
[1, 48]	ἐνδόντος. Αἰνείης γὰρ ἄτιτος ἐὼν	ὑπὸ	Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπὸ γερέων ἱερῶν
[1, 79]	ἐπιφανεῖσα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστοὺς	ὑπὸ	γάλακτος ἀνεδίδου τὰς θηλὰς τοῖς
[1, 65]	ἐν οἷς ἦσαν κακοῖς ἠδύνατο·	ὑπὸ	δὲ θορύβου καὶ ἀμηχανίας οἱ
[1, 18]	ἔγγιστα τῆς Ἰταλίας ἅψασθαι χωρίων·	ὑπὸ	δὲ νοτίου πνεύματος καὶ ἀγνοίας
[1, 34]	ὃς νῦν μὲν Καπιτωλῖνος ὀνομάζεται,	ὑπὸ	δὲ τῶν τότε ἀνθρώπων Σατόρνιος
[1, 52]	γένος αὐτοῦ τὸ ἄρρεν ἅπαν,	ὑπὸ	δέους μή τι πρὸς αὐτῶν
[1, 69]	εἰς Ἰταλίαν. Ἀρκτῖνος δέ φησιν	ὑπὸ	Διὸς δοθῆναι Δαρδάνῳ Παλλάδιον ἓν
[1, 33]	ἀπὸ γονῆς τὴν Ἀθηνᾶν Πάλλαντι	ὑπὸ	Διὸς καὶ παρ´ ἐκείνῳ τέως
[1, 55]	πρῶτον μὲν πιεζομένοις τοῖς ἀνθρώποις	ὑπὸ	δίψης οὐκ ἔχοντος ὕδωρ τοῦ
[1, 3]	τὴν ἀρχὴν προὐβίβασαν, ἐπαύσθησαν δὲ	ὑπὸ	Θηβαίων οὐδὲ ὅλα τριάκοντα ἔτη
[1, 56]	ὀλίγοις μικρὸν ὑπολειπόμενος, δεδοικὼς μὴ	ὑπὸ	θορύβου τῶν διωκόντων ἀποτραπείη τῆς
[1, 56]	διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει, ἔνθα	ὑπὸ	καμάτου μοχθήσασα καθέζεται. Τῷ δὲ
[1, 49]	ἔκτισαν, ἐν ᾗ τούς τε	ὑπὸ	καμάτων ἀδυνάτους πλεῖν καὶ ὅσοις
[1, 52]	γνώμῃ ἑκουσίῳ χρησάμενος, ἵνα τοῖς	ὑπὸ	καμάτων βαρυνομένοις ἢ καὶ ἄλλως
[1, 39]	εἰς νομὴν, αὐτὸς δὲ βαρυνόμενος	ὑπὸ	κόπου κατακλιθεὶς ἔδωκεν αὑτὸν ὕπνῳ.
[1, 76]	λέγεσθαι μετὰ τὸ ἔργον ὡς	ὑπὸ	λῃστῶν ἀναιρεθείη τὸ μειράκιον. Οὐ
[1, 56]	ἀνδρὶ καὶ παρεικότι τὸ σῶμα	ὑπὸ	λύπης καὶ οὔτε ἐπὶ τὸ
[1, 87]	τῆς κτίσεως περιείχετο, αὐτὸς δὲ	ὑπὸ	λύπης τε καὶ μετανοίας τῶν
[1, 47]	Ἑκτοριδῶν ἀφειμένων ἐκ τῆς Ἑλλάδος	ὑπὸ	Νεοπτολέμου, κατάγων αὐτοὺς ἐπὶ τὴν
[1, 67]	ἄλλοις, ὅσοι πλείω τῶν συγχωρουμένων	ὑπὸ	νόμου ζητεῖν ἢ γινώσκειν ἀξιοῦσιν.
[1, 72]	ἀρχομένου πλεῖν. Ἐμπρησθεισῶν δὲ αὐτοῖς	ὑπὸ	νύκτα τῶν νεῶν οὐκ ἔχοντας
[1, 74]	Ῥωμαίων πόλις ἑάλω, συμφωνεῖται σχεδὸν	ὑπὸ	πάντων ἄρχοντος Ἀθήνησι Πυργίωνος γενέσθαι
[1, 48]	οἱ δ´ εἰς Φρυγίαν ἀπεσταλμένον	ὑπὸ	Πριάμου μετὰ δυνάμεως ἐπί τινα
[1, 32]	Καὶ γὰρ Εὐάνδρῳ θυσίας ἔμαθον	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐπιτελουμένας ὁσέτη δημοσίᾳ καὶ
[1, 14]	σταδίοις ἀφεστῶσα Ῥεάτου, πόλεως οἰκουμένης	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἔτι καὶ εἰς ἐμὲ,
[1, 79]	ὡς ἐν τοῖς πατρίοις ὕμνοις	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἔτι καὶ νῦν ᾄδεται.
[1, 2]	δι´ ἑαυτῆς ἐγένετο καὶ τελευτῶσα	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἠφανίσθη. Καὶ οὐδὲ αὕτη
[1, 18]	δὲ βάρβαροι μετὰ χρόνον ἀνέστησαν	ὑπὸ	Ῥωμαίων. Καὶ τὸ μὲν ἐν
[1, 31]	σφῶν μητροπόλεως· νῦν μέντοι Παλάτιον	ὑπὸ	Ῥωμαίων λέγεται συγχέαντος τοῦ χρόνου
[1, 33]	μὲν ὑπ´ Ἀρκάδων, Κωνσουάλια δὲ	ὑπὸ	Ῥωμαίων λεγόμενα κατεστήσαντο, ἐν ᾗ
[1, 40]	δεκάτας ἀπέθυσεν Ἡρακλῆς, καλεῖται μὲν	ὑπὸ	Ῥωμαίων Μέγιστος, ἔστι δὲ τῆς
[1, 21]	καὶ εἰς ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι	ὑπὸ	Ῥωμαίων, μίκρ´ ἄττα διασώζουσαι ζώπυρα
[1, 42]	τούτοις μάχῃ κρατηθεῖσι καὶ τὸν	ὑπὸ	Ῥωμαίων μυθολογούμενον Κάκον, δυνάστην τινὰ
[1, 44]	αὐτῷ ἐναυλόχει, ἣ καὶ νῦν	ὑπὸ	Ῥωμαίων οἰκουμένη Νέας Πόλεως καὶ
[1, 72]	οἳ τὴν Ῥώμην ἐκτίσθαι λέγουσιν	ὑπὸ	Ῥώμου τοῦ Ἰταλοῦ, μητρὸς δὲ
[1, 71]	ἔτη δυναστεύει. Ἀμολίου δὲ ἀναιρεθέντος	ὑπὸ	Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τῶν ἐκ
[1, 68]	καὶ εἰς τόδε χρόνου γινομένας	ὑπὸ	Σαμοθρᾴκων ἐπιτελεῖν. Ὡς δὲ μετῆγε
[1, 40]	τιμαῖς πρῶτος ἱλασάμενος, βωμὸν αὐτοσχέδιον	ὑπὸ	σπουδῆς ἱδρύεται καὶ δάμαλιν ἄζυγα
[1, 86]	ὀλίγον ἐπισχὼν χρόνον ὁ Ῥωμύλος	ὑπὸ	σπουδῆς τε καὶ τοῦ πρὸς
[1, 83]	πόλιν ἐκλιπόντες τὴν ἀγορὰν ἔχοντες	ὑπὸ	ταῖς περιβολαῖς ξίφη κεκρυμμένα, στῖφος
[1, 32]	δρυμῷ λασίῳ κατηρεφές, καὶ κρηνίδες	ὑπὸ	ταῖς πέτραις ἐμβύθιοι, ἥ τε
[1, 79]	βρέφη τέως μὲν ἀχανὴς ἦν	ὑπό	τε θάμβους καὶ ἀπιστίας τῶν
[1, 17]	τὴν ἕκτην γενεὰν ἐξελαύνονται Θετταλίας	ὑπό	τε Κουρήτων καὶ Λελέγων, οἳ
[1, 22]	δὲ τοὺς μεταναστάντας ἀποφαίνει βιασθέντας	ὑπό	τε Οἰνώτρων καὶ Ὀπικῶν, Στράτωνα
[1, 22]	ἐκ τῆς ἑαυτῶν τοὺς Λίγυας	ὑπό	τε Ὀμβρικῶν καὶ Πελασγῶν. Ἀντίοχος
[1, 22]	ἔτι ἀντέχειν οἷοί τε ἦσαν	ὑπό	τε Πελασγῶν καὶ Ἀβοριγίνων πολεμούμενοι)
[1, 14]	ἐπ´ ἐμοῦ· αἱ δὲ πλεῖσται	ὑπό	τε πολέμων καὶ ἄλλων κακῶν
[1, 67]	ναοῦ εἰς τοῦτον τὸν μυχόν,	ὑπὸ	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα κεκλεισμένων τε
[1, 63]	πρώτῳ δὲ μετὰ τὴν ἅλωσιν	ὑπὸ	τὴν μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ἄραντες οἱ
[1, 46]	τῆς ἄκρας καὶ τὸ διαπῖπτον	ὑπὸ	τῆς ἁλώσεως πλῆθος ἐμπειρίᾳ στενωπῶν
[1, 27]	τοὺς δὲ ἀνθρώπους τέως μὲν	ὑπὸ	τῆς φιλοχωρίας κρατουμένους πολλὰ διαμηχανήσασθαι
[1, 75]	ἐνιαύσιον. Ἔπειτα Νόμας Πομπίλιος αἱρεθεὶς	ὑπὸ	τοῦ δήμου τρία καὶ τετταράκοντα
[1, 78]	ἀφηγήσατο, τόν τε βιασμὸν τὸν	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ γενόμενον ἀπέφαινε καὶ
[1, 87]	ἐπισυνάπτοντος. Εἰρημένον γὰρ ἦν αὐτοῖς	ὑπὸ	τοῦ μητροπάτορος, ὅτῳ ἂν προτέρῳ
[1, 39]	τε πλησίον ὡς δεινὰ πάσχοι	ὑπὸ	τοῦ ξένου ἐπιβοῶντος, ἀμηχανῶν ὁ
[1, 33]	διαφυγοῦσαι τὴν τῶν ἐπιγινομένων μνήμην	ὑπὸ	τοῦ πάνυ ἀρχαίου· ἀλλ´ ἀποχρῶσί
[1, 48]	ἀνασκευαζόμενον εἰς τὴν Ἴδην, κελευσθέντα	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς Ἀγχίσου κατὰ τὴν
[1, 59]	αὐτὴν τοῖς Τρωσὶ λέγεται δοθεῖσαν	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς Αἰνείᾳ δεηθέντι μαντικὴν
[1, 71]	ποταμῷ γενομένῃ λέγεται· παρενεχθεὶς δὲ	ὑπὸ	τοῦ ῥεύματος ἐπώνυμον ἑαυτῷ κατέλιπε
[1, 74]	πρότερον ἔτει τῆς ἁλώσεως τίμησιν	ὑπὸ	τοῦ Ῥωμαίων δήμου γενομένην, ᾗ
[1, 7]	τῷ καταλυθῆναι τὸν ἐμφύλιον πόλεμον	ὑπὸ	τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος ἑβδόμης καὶ
[1, 80]	καταληψόμενος τὸν Ῥῶμον· ἀποτρέπεται δ´	ὑπὸ	τοῦ Φαιστύλου. Ὁρῶν γὰρ αὐτοῦ
[1, 25]	δ´ ἐν Ἰνάχῳ δράματι ἀνάπαιστον	ὑπὸ	τοῦ χοροῦ λεγόμενον πεποίηται ὧδε·
[1, 1]	μὴ συναφανισθήσεται τοῖς σώμασιν αὐτῶν	ὑπὸ	τοῦ χρόνου, καὶ πάντων μάλιστα
[1, 20]	ἄλλαι τινὲς, ἃς ἀνὰ χρόνον	ὑπὸ	Τυρρηνῶν ἀφῃρέθησαν. ~Φαλέριον δὲ καὶ
[1, 32]	βωμοὺς ἐθεασάμην ἱδρυμένους, Καρμέντῃ μὲν	ὑπὸ	τῷ καλουμένῳ Καπιτωλίῳ παρὰ ταῖς
[1, 64]	Αἰνείᾳ. Ἐκ δὲ τούτου τὴν	ὑπὸ	τῷ κηδεστῇ γενομένην ἀρχὴν Αἰνείας
[1, 32]	τὸ ἀρχαῖον ὡς λέγεται σπήλαιον	ὑπὸ	τῷ λόφῳ μέγα, δρυμῷ λασίῳ
[1, 32]	γινόμενον. Οἱ δ´ οὖν Ἀρκάδες	ὑπὸ	τῷ λόφῳ συνοικισθέντες τά τε
[1, 62]	τῆς τε πατρῴας καὶ τῆς	ὑπὸ	τῷ μητροπάτορι γενομένης κληρονομήσας ἀρχῆς.
[1, 25]	ὅπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. Ἐκαλοῦντο δὲ	ὑπὸ	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τῆς τε
[1, 16]	ἄνδρες ὀλίγοι κατὰ βίου ζήτησιν	ὑπὸ	τῶν γειναμένων ἀποσταλέντες, ἔθος ἐκπληροῦντες
[1, 24]	ἔχθραν σὺν προφάσει εὐπρεπεῖ ἀπελαυνόμενον	ὑπὸ	τῶν διαφόρων· ὥστε πολλαὶ αἱ
[1, 47]	ἐστὶν ἡ Ἀσκανία λίμνη, μετάπεμπτον	ὑπὸ	τῶν ἐγχωρίων γενόμενον ἐπὶ βασιλείᾳ
[1, 55]	ἐν κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸς, λεγόμενον	ὑπὸ	τῶν ἐγχωρίων ἱερὸν ἡλίου· καὶ
[1, 84]	καταβοᾶν, ὡς δεινὰ πάσχοι διαρπαζόμενος	ὑπὸ	τῶν ἐκείνου βουκόλων, καὶ ἀξιοῦν
[1, 42]	περιβαλόμενος ἀπήλασεν. Ὕστερον δὲ κατακλεισθεὶς	ὑπὸ	τῶν Ἑλλήνων εἰς πολιορκίαν, τά
[1, 72]	πόλεμον ἐκτίσθαι λέγει τὴν πόλιν	ὑπὸ	τῶν ἐξ Ἰλίου διασωθέντων σὺν
[1, 36]	δέ τις καὶ ἕτερος λόγος	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων μυθολογούμενος, ὡς πρὸ
[1, 40]	ἁγιστευόμενος εἰ καί τις ἄλλος	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων· ὅρκοι τε γὰρ
[1, 34]	ὁ τόπος τοῦ Κρόνου καλούμενος	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων Σατόρνιος, καὶ ἡ
[1, 87]	Φαιστύλου τεθῆναί φασιν, ἔνθα ἔπεσεν	ὑπὸ	τῶν εὑρόντων ταφέντος. Ἀποθανόντος δ´
[1, 23]	τισὶ χόλοις ἐλαστρηθέντες οἱ μὲν	ὑπὸ	τῶν θείων συμφορῶν, οἱ δὲ
[1, 34]	τισὶ λογίοις καὶ ἄλλοις χρηστηρίοις	ὑπὸ	τῶν θεῶν δεδομένοις εἰρημένον, ἱερά
[1, 70]	πολλὴν ζήτησιν ἔγνω τῆς γυναικὸς	ὑπὸ	τῶν Λατίνων γινομένην καὶ δι´
[1, 22]	μετενεγκαμένων τὴν οἴκησιν εἰς Σικελίαν	ὑπὸ	τῶν λόγου ἀξίων τοιάδε ἐστίν.
[1, 70]	ὅν φασιν ἐν τοῖς ὄρεσιν	ὑπὸ	τῶν νομέων ἐκτραφῆναι. Τοῦ γὰρ
[1, 13]	Ἰονίῳ κόλπῳ’ Τὰ μὲν οὖν	ὑπὸ	τῶν παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε
[1, 72]	χειμῶνι βιαίῳ καταληφθέντας τέως μὲν	ὑπὸ	τῶν πνευμάτων φερομένους πολλαχῇ τοῦ
[1, 6]	μὴ παρελθεῖν καλὴν ἱστορίαν ἐγκαταλειφθεῖσαν	ὑπὸ	τῶν πρεσβυτέρων ἀμνημόνευτον, ἐξ ἧς
[1, 23]	τῶν θείων συμφορῶν, οἱ δὲ	ὑπὸ	τῶν προσοικούντων βαρβάρων ἐξεφθάρησαν, τὸ
[1, 20]	τὰς μὲν οἰκουμένας καὶ πρότερον	ὑπὸ	τῶν Σικελῶν, τὰς δ´ αὐτοὶ
[1, 81]	Ἐν ὅσῳ δ´ ὁ Ῥῶμος	ὑπὸ	τῶν τοῦ Νεμέτορος βουκόλων ἤγετο
[1, 56]	ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον	ὑπὸ	τῶν Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι πόλις
[1, 79]	ἐξάγοντες, εἰ δέ τι πονήσειεν	ὑπὸ	χειμῶνος ἢ χρόνου τὸ λεῖπον
[1, 79]	τοῦ γνησίου ῥείθρου τὸν Τέβεριν	ὑπὸ	χειμώνων συνεχῶν ἐκτετραμμένον εἰς τὰ
[1, 79]	ἦν παραμυθεῖταί τε καὶ δίδωσιν	ὑποβαλέσθαι	τὰ παιδία πᾶσαν ἐξ ἀρχῆς
[1, 28]	πατρίου καὶ βεβαιωτὴς ἂν οὐδενὸς	ὑποδεέστερος	νομισθείς, οὔτε Τυρρηνὸν ὠνόμακεν οὐδαμοῦ
[1, 89]	οὐχ ἅπασα ἐξεβαρβαρώθη Ὀπικούς τε	ὑποδεξαμένη	καὶ Μαρσοὺς καὶ Σαυνίτας καὶ
[1, 16]	εἰ μὴ κτήσαιντο ἑτέραν, τὴν	ὑποδεξαμένην	αὐτοὺς εἴτε πρὸς φιλίαν εἴτε
[1, 82]	τὸν Ῥῶμον γενέσθαι. ἀσμένως δὲ	ὑποδεξαμένου	τὸν λόγον τοῦ μειρακίου καὶ
[1, 14]	δ´ ἐκ τῆς ἁλώσεως περισωθέντες	ὑποδεξαμένων	αὐτοὺς Ῥεατίνων, ὡς πολλὰ πειραθέντες
[1, 33]	πολλῆς ἐπιμελείας τυγχάνειν πρὸς τῶν	ὑποδεξαμένων.	Τοῦτο δεύτερον ἔθνος Ἑλληνικὸν μετὰ
[1, 85]	Ἔστι δὲ τὸ χωρίον ἐπιτήδειον	ὑποδέξασθαι	πόλιν λόφος οὐ πρόσω τοῦ
[1, 88]	ἑλκύσας αὔλακα διηνεκῆ τὴν μέλλουσαν	ὑποδέξεσθαι	τὸ τεῖχος· ἐξ οὗ Ῥωμαίοις
[1, 40]	Ἡρακλῆς, τὸν μὲν δῆμον ἑστιάσει	ὑποδέχεται	θύσας τῶν βοῶν τινας καὶ
[1, 66]	καὶ αὐτὴν διὰ κλισιάδων ἀνοιγομένων	ὑποδέχεται	τὸ πεδίον ταμιευομένων ὁπόσον βούλονται
[1, 39]	τὰς βοῦς ἐξαγαγών, ἐπειδὴ κακούργων	ὑποδοχαῖς	εὔθετον ἑώρα τὸ χωρίον, ἐπικατασκάπτει
[1, 88]	τε ὅσα εἰς θυσίας καὶ	ὑποδοχὰς	τοῦ λεὼ χρησίμως ἕξειν ἔμελλεν,
[1, 9]	δεομένων οἰκήσεως παρὰ σφίσι φιλανθρώπῳ	ὑποδοχῇ	καὶ πολιτείας μεταδόσει τοῖς μετὰ
[1, 85]	καὶ σῖτος καὶ ἀνδράποδα καὶ	ὑποζύγια	ἀχθοφόρα καὶ εἴ τι ἄλλο
[1, 46]	τῆς ἁλώσεως πλῆθος ἐμπειρίᾳ στενωπῶν	ὑποθέοντες	ἀνελάμβανον· καὶ ἐγένετο τοῦ καταληφθέντος
[1, 1]	δὲ προαιρούμενοι μὲν τὰς κρατίστας	ὑποθέσεις,	εἰκῆ δὲ καὶ ῥᾳθύμως αὐτὰς
[1, 1]	καὶ σοφίας οὖσαν, πρῶτον μὲν	ὑποθέσεις	προαιρεῖσθαι καλὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς καὶ
[1, 4]	τῶν ἐνδόξων τινὰ λαβεῖν αὐτῆς	ὑποθέσεων,	ἐπὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιφανὲς
[1, 3]	μὲν οὔτε τὴν ἐλαχίστην τῶν	ὑποθέσεων	προῄρημαι, καθάπερ ἔφην, οὔτε περὶ
[1, 1]	ἐπιτηδείους εἰς τὴν ἀναγραφὴν τῆς	ὑποθέσεως	ἀφορμὰς μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας τε
[1, 54]	τίνας ἂν αἰτίας ἔχοι τις	ὑποθέσθαι	τῶν ἐν Ἰταλίᾳ αὐτοῦ μνημάτων,
[1, 2]	τῆς πραγματείας. ~Τὴν μὲν οὖν	ὑπόθεσιν	ὅτι καλὴν εἴληφα καὶ μεγαλοπρεπῆ
[1, 7]	χρόνῳ τὰ συντείνοντα πρὸς τὴν	ὑπόθεσιν	ταύτην διετέλουν πραγματευόμενος. Καὶ τὰ
[1, 66]	βούλονται τῶν ἀνθρώπων τὸ ὕδωρ.	Ὑπόκειται	δὲ τῇ πόλει πεδία θαυμαστὰ
[1, 38]	θαυμαστὸν ἦν τοὺς παλαιοὺς ἱερὰν	ὑπολαβεῖν	τοῦ Κρόνου τὴν χώραν ταύτην,
[1, 79]	ἐξεχόμενα, δαιμόνιόν τι χρῆμα ὁρᾶν	ὑπολαβόντες	ἐγγυτέρω προσῄεσαν ἀθρόοι δεδιττόμενοι βοῇ
[1, 53]	παίδων, τοί κεν μετόπισθε γένωνται.	Ὑπολαβόντες	οὖν τὸν Ὅμηρον ἐν Φρυγίᾳ
[1, 76]	Ἀμόλιος δὲ τὰ τοῦ μειρακίου	ὑπολαβὼν	λεληθέναι δεύτερα τάδε ἐποίει· τὴν
[1, 1]	αἷς καθιδρῦσθαι τὴν ἀλήθειαν πάντες	ὑπολαμβάνομεν	ἀρχὴν φρονήσεώς τε καὶ σοφίας
[1, 52]	ἑαυτοῦ στρατιᾶς ἐν τοῖς πολίσμασιν	ὑπολείπεται,	ὡς μὲν ἐγὼ εἰκάζω γνώμῃ
[1, 51]	Ἰταλίαν, ἴχνη τινὰ κἀν τούτοις	ὑπολειπόμενοι	τοῖς τόποις τῆς ἀφίξεως ἄλλα
[1, 56]	ἐδήλου παρηκολούθει σὺν ὀλίγοις μικρὸν	ὑπολειπόμενος,	δεδοικὼς μὴ ὑπὸ θορύβου τῶν
[1, 50]	ὁ Δεξαμενοῦ τοῦ Ἡρακλέους, καὶ	ὑπολείπονται	ἑκατέρωθι μνημεῖα τῆς ἀφίξεως· ἐν
[1, 53]	μητρί, τὸ δὲ ἱερὸν τῶν	ὑπολειφθέντων	ἀπὸ τοῦ στόλου τῇ μνήμῃ
[1, 34]	Ἑλλάδι φωνῇ Κρόνιος. Τῶν δὲ	ὑπολειφθέντων	οἱ μὲν πλείους ἦσαν Πελοποννήσιοι,
[1, 29]	τὸ συγγενὲς τῆς ὁμοφωνίας αἴτιον	ὑποληπτέον,	θάτερον δή που τῆς διαφωνίας·
[1, 5]	δὴ τὰς πεπλανημένας, ὥσπερ ἔφην,	ὑπολήψεις	ἐξελέσθαι τῆς διανοίας τῶν πολλῶν
[1, 7]	εὑρηκότες παρ´ ἐκείνοις κείμενα σχεδιάζειν	ὑπολήψονταί	με καὶ πόθεν ἡ τούτων
[1, 85]	Παλλαντίῳ καὶ περὶ τὴν Σατορνίαν	ὑπολιπής,	μερίζονται τὸ πλῆθος ἅπαν διχῇ.
[1, 50]	ταῦτα τὰ χωρία διατρίψαντες καὶ	ὑπολιπόμενοί	τινας σφῶν αὐτῶν εἰς Ζάκυνθον
[1, 54]	Σικελίᾳ δὲ μέρος τῆς στρατιᾶς	ὑπολιπόμενος,	ἐν πολλοῖς δὲ ἄλλοις χωρίοις
[1, 34]	αἰτησάμενον ἐν τῷ χωρίῳ τῷδε	ὑπομεῖναι.	Τὸ δὲ ὄνομα τῷ λόφῳ
[1, 42]	δ´ ἄν τις καὶ τοὺς	ὑπομείναντας	αὐτόθι τῶν Ἑλλήνων Ἐπειοὺς καὶ
[1, 18]	πράγματα καταφυγήν. Καὶ οἱ μὲν	ὑπομείναντες	ἐν τούτῳ τῷ χωρίῳ, τεῖχος
[1, 68]	θεῶν καὶ τὰς τελετὰς τοῖς	ὑπομείνασιν	ἐν τῇ νήσῳ καταλιπεῖν· τὰ
[1, 24]	φιλτάτων καὶ ἐν τοῖς ἐχθίστοις	ὑπομένειν.	Πρῶτοι μὲν δὴ οὗτοι μεταναστάντες
[1, 81]	γένηται, καὶ περὶ τὴν ἀγορὰν	ὑπομένοντας	ἑτοίμους εἶναι δρᾶν τὸ κελευόμενον,
[1, 57]	τάξει εὐκόσμῳ ἀκαταπλήκτως τὸ δεινὸν	ὑπομένοντας,	τῆς μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ὡς
[1, 46]	τοῦ στρατιωτικοῦ τὸ κράτιστον· ἔνθα	ὑπομένοντες	ἀπεκρούοντο τοὺς πειρωμένους ἐπιβαίνειν τῆς
[1, 47]	ἐκ τῆς καταλήψεως ἐν τούτοις	ὑπομένοντες	τοῖς χωρίοις οὐ διὰ μακροῦ
[1, 77]	ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως ἀνάξιον	ὑπομένοντος,	ἢ καὶ ταύτας παραδέχεσθαι τὰς
[1, 61]	αὐτῶν οἱ μὲν ἐν Ἀρκαδίᾳ	ὑπομένουσι	βασιλέα καταστησάμενοι Δείμαντα τὸν Δαρδάνου,
[1, 7]	ὧν ὡρμήθην λόγων τε καὶ	ὑπομνηματισμῶν	προειπεῖν. Ἐγὼ καταπλεύσας εἰς Ἰταλίαν
[1, 74]	πολλῶν καὶ τῶν καλουμένων τιμητικῶν	ὑπομνημάτων,	ἃ διαδέχεται παῖς παρὰ πατρὸς
[1, 51]	Ἀλοντίῳ κατοικῆσαι τῆς Σικελίας. ταύτης	ὑπομνήσει	τῆς εὐεργεσίας Ἀκαρνᾶσι Ῥωμαῖοι Λευκάδα
[1, 44]	δὴ στρατείας πέρι καὶ Πελοποννησίων	ὑπομονῆς	ἐν Ἰταλίᾳ, τοσαῦτα εἰρήσθω. Δευτέρᾳ
[1, 81]	μηδ´ ἀθρόους εἰσιόντας, μή τις	ὑπόνοια	πρὸς τοὺς ἐν τῇ πόλει
[1, 78]	τὴν συνείδησιν τῶν πραχθέντων εἴτε	ὑπονοίᾳ	τῶν εἰκότων προαχθεὶς ἔρευναν ἐποιεῖτο
[1, 71]	λίμνης ἐν μέρει τινί, ὅταν	ὑπονοστήσῃ	τὸ νᾶμα καὶ σταθερὸς ὁ
[1, 65]	τύχην συμβουλεύοντος ἄδειαν εὑρόμενος ἀπῆλθεν	ὑπόσπονδος	μεθ´ ὅσης εἶχε δυνάμεως καὶ
[1, 79]	λόχος ἀνίσταται καὶ οἱ φεύγοντες	ὑποστρέφουσι.	κυκλωσάμενοι δὲ αὐτοὺς καὶ πολλοῖς
[1, 79]	ὑπαγόμενοι ἔνθα ἔμελλον ἐν καλῷ	ὑποστρέψαντες	ἐπιθήσεσθαι· ὁ δὲ Ῥῶμος κατ´
[1, 76]	ἐπεβούλευσε ποιῆσαι, τοῦ τε δίκην	ὑποσχεῖν	φόβῳ καὶ ἔρωτι μὴ παυσθῆναί
[1, 5]	ἡ τῶν παραδόξων καὶ θαυμαστῶν	ὑπόσχεσις.	Οἱ δὲ σύμπαντες οἱ τοσοῦτο
[1, 5]	αὐτήν, καὶ μήτε ἄχθεσθαι τῇ	ὑποτάξει	κατὰ τὸ εἰκὸς γενομένῃ (φύσεως
[1, 13]	τούτων ἔγγονον αὐτῶν τῶν Οἰνώτρων	ὑποτίθεμαι.	Τὸ γὰρ δὴ Πελασγικὸν καὶ
[1, 56]	ὄψιν τὰ λεχθέντα μικρῷ πρότερον	ὑποτιθεμένην·	ὁποτέρως δὲ τἀληθὲς ἔχει θεοῖς
[1, 86]	Ἄλβαν. Ὁ δὲ αὐτοῖς ταῦτα	ὑποτίθεται·	θεοὺς ποιήσασθαι δικαστάς, ὁποτέρου χρὴ
[1, 81]	ἐκτραφείη, βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον εἴτε	ὑποτοπηθείς	τι τῶν ἀληθῶν εἴτε τοῦ
[1, 24]	τοῖς τε θεοῖς τὰ δίκαια	ὑπουργεῖν	ἀξιοῦντες καὶ στασιασμοὺς ἐκ τῶν
[1, 81]	εἰδείης μοι χάριν καὶ δεομένῳ	ὑπουργήσειας	ὃ κοινὸν ἀμφοῖν ἔσται ἀγαθόν;
[1, 3]	οἳ πλείστην ἔσχον ναυτικὴν δύναμιν,	ὑποχείριον	δὲ λαβοῦσα Μακεδονίαν, ἣ τέως
[1, 79]	καὶ πολλοῖς ἀράττοντες λίθοις λαμβάνουσιν	ὑποχειρίους.	Ταύτην γὰρ εἶχον ἐκ τῶν
[1, 79]	ἔπειτα τοῦ ῥείθρου κατὰ μικρὸν	ὑποχωροῦντος	ἐκ τῶν περὶ ἔσχατα λίθου
[1, 83]	~Φαιστύλος δὲ τῆς ἀλόγου πραότητος	ὑποψίᾳ	κινηθεὶς μὴ φρονεῖν αὐτὸν ὅμοια
[1, 85]	ποτε γενόμενον, ὡς μὴ δι´	ὑποψίας	αὐτοὺς ἔχοι. κοινωσάμενος δὲ τοῖς
[1, 85]	τοῦ λεὼ τόν τε δι´	ὑποψίας	αὐτῷ γενόμενον, ὃς ἔμελλε νεωτερισμοῦ
[1, 81]	ἦν ἐν τοῖς λόγοις, δι´	ὑποψίας	λαμβάνων καταψηφίζεται τὴν δίκην· τῆς
[1, 24]	καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος δι´	ὑποψίας	τοὺς ἐν τέλει ἐλάμβανεν. ἐγίνοντό
[1, 79]	ἡ τοῦ ποταμοῦ πλήμη τῆς	ὑπωρείας	ἥπτετο, τίθενται τὴν σκάφην ἐπὶ
[1, 9]	λαμβάνουσι τῆς ῥύσεως ἐκ τῆς	ὑπωρείας	τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν, ὑφ´ ὧν
[1, 56]	εὐχὰς ἐποιήσαντο, ἡ μέλλουσα καθιεροῦσθαι	ὗς	ἐγκύμων οὖσα καὶ οὐ πρόσω
[1, 56]	ἡμέρᾳ τριάκοντα λέγεται χοίρους ἡ	ὗς	ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς ὕστερον
[1, 56]	τοσούτους ἐνιαυτοὺς ὅσους ἂν ἡ	ὗς	τέκῃ χοίρους κτισθήσεσθαι πρὸς τῶν
[1, 80]	ἀμφὶ Ῥωμύλον τε καὶ ἄλλων	ὑστεριζόντων	(τριχῇ γὰρ ἐνενέμηντο καὶ ἐκ
[1, 13]	ὅσα ἄλλα ἐν Ἰταλίᾳ ᾤκησεν,	ὑστέροις	εὑρίσκω χρόνοις ἀφικόμενα. Παλαιότερον δὲ
[1, 9]	ἔχει βεβαίως εἰπεῖν. Χρόνῳ δὲ	ὕστερον	Ἀβοριγῖνες αὐτὴν παραλαμβάνουσι πολέμῳ μακρῷ
[1, 14]	ποιήσαντες ἀραῖς τοὺς καρπωσομένους αὐτὴν	ὕστερον.	~Ἀπὸ δὲ σταδίων ἑβδομήκοντα Ῥεάτου
[1, 44]	Ἰταλίᾳ, τοσαῦτα εἰρήσθω. Δευτέρᾳ δ´	ὕστερον	γενεᾷ μετὰ τὴν Ἡρακλέους ἄπαρσιν,
[1, 17]	ὁ μῦθος ἔχει. ἕκτῃ δ´	ὕστερον	γενεᾷ Πελοπόννησον ἐκλιπόντες εἰς τὴν
[1, 42]	ὅσῃ ἐπέτυχεν ἀφυλάκτῳ περιβαλόμενος ἀπήλασεν.	Ὕστερον	δὲ κατακλεισθεὶς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[1, 38]	ἔτι διετέλουν Ῥωμαῖοι δρῶντες μικρὸν	ὕστερον	ἐαρινῆς ἰσημερίας ἐν μηνὶ Μαΐῳ
[1, 82]	βρεφῶν τὴν σκάφην ἀναλαβὼν ὀλίγον	ὕστερον	ἐδίωκεν εἰς τὴν πόλιν. Διερχόμενον
[1, 45]	ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι, Γενεαῖς δ´	ὕστερον	ἑκκαίδεκα μετὰ Ἰλίου ἅλωσιν ἐκπέμψαντες
[1, 23]	Τυρρηνούς· τὴν δ´ αἰτίαν ὀλίγον	ὕστερον	ἐρῶ. ~Ὡς δὲ ἀπενεχθέντα τὸν
[1, 6]	ἀνδρῶν νῦν τε οὖσι καὶ	ὕστερον	ἐσομένοις μὴ τὸν ἥδιστόν τε
[1, 77]	ἐφύλαττε τὸ ἔγκλημα. ~Τετάρτῳ δ´	ὕστερον	ἔτει τὴν Ἰλίαν ἐλθοῦσαν εἰς
[1, 34]	Ῥώμης ἱδρυσάμενον χωρίῳ. ~Ὀλίγοις δ´	ὕστερον	ἔτεσι μετὰ τοὺς Ἀρκάδας ἄλλος
[1, 66]	βέβαιος φίλος ἦν. ~Τριακοστῷ δὲ	ὕστερον	ἔτι μετὰ τὴν κτίσιν τοῦ
[1, 9]	οἰκίσαντος ἑκκαίδεκα γενεαῖς τῶν Τρωικῶν	ὕστερον,	ἣν νῦν ἔχουσιν ὀνομασίαν μεταλαβόντες,
[1, 73]	προπάτορος Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ τὴν	ὕστερον	κληθεῖσαν Ἰάνικλον ἀπὸ τοῦ πατρός,
[1, 61]	καλουμένῳ νῦν Ἑλλησπόντῳ περὶ τὴν	ὕστερον	κληθεῖσαν οἰκίζονται Φρυγίαν, Ἰδαῖος μὲν
[1, 18]	εἴπερ τινὲς καὶ ἄλλοι, λαμπροτάτας.	Ὕστερον	μέντοι μεγάλῃ χειρὶ τῶν προσοικούντων
[1, 44]	ἐπολιτεύοντο καθ´ ἑαυτοὺς, χρόνῳ δ´	ὕστερον	οὐ μακρῷ δίαιτάν τε καὶ
[1, 22]	χρόνον πολλοῖς ἔτεσι τῶν Τρωικῶν	ὕστερον.	Τὰ μὲν δὴ περὶ Σικελῶν
[1, 73]	τὰς κτίσεις· τὴν μὲν ὀλίγον	ὕστερον	τῶν Τρωικῶν γενομένην, τὴν δὲ
[1, 56]	ὗς ἐκτεκεῖν, καὶ τοσούτοις ἐνιαυτοῖς	ὕστερον	ὑπὸ τῶν Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι
[1, 45]	τῇ πόλει θέμενοι. Ὀλίγῳ δ´	ὕστερον	χρόνῳ τὴν ἀρχαίαν ἀλλάξαντες ὀνομασίαν
[1, 73]	γενομένην, τὴν δὲ πεντεκαίδεκα γενεαῖς	ὑστεροῦσαν	τῆς προτέρας. Εἰ δέ τις
[1, 74]	δυσὶ καὶ τριάκοντα καὶ τετρακοσίοις	ὑστεροῦσαν	τῶν Ἰλιακῶν. Ὁ δὲ χρόνος
[1, 69]	διασώζεται πῦρ· ὑπὲρ ὧν ἐν	ὑστέρῳ	λεχθήσεται λόγῳ. Εἴη δ´ ἂν
[1, 50]	συγγένειαν ἀνανεωσάμενοι, περὶ ἧς ἐν	ὑστέρῳ	λόγῳ διηγήσομαι, χρόνον τε ὀλίγον
[1, 69]	ἕδη καταλιπεῖν, Ἰλίου δ´ ἐν	ὑστέρῳ	χρόνῳ συνοικισθέντος ἐκεῖσε μετενεχθῆναι πρὸς
[1, 69]	μὲν ἐν τῇ κτισθείσῃ τε	ὑφ´	ἑαυτοῦ καὶ ὀνομασίας ὁμοίας τυχούσῃ
[1, 35]	τοὺς δὲ βίᾳ προσαγόμενον, ἅπασαν	ὑφ´	ἑαυτῷ ποιήσασθαι τὴν γῆν ὅση
[1, 30]	οὔτε ὁμοδίαιτον εὑρίσκεται. ὠνομάσθαι δ´	ὑφ´	Ἑλλήνων αὐτὸ τῇ προσηγορίᾳ ταύτῃ
[1, 29]	Αὔσονες καὶ συχνοὶ ἄλλοι Τυρρηνοὶ	ὑφ´	Ἑλλήνων ἐλέγοντο, τῆς διὰ μακροῦ
[1, 9]	τῆς ὑπωρείας τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν,	ὑφ´	ὧν δίχα τέμνεται πᾶσα ἐπὶ
[1, 52]	τὰς Τρωάδας ἐληίζετο πόλεις ἕρμασιν	ὑφάλοις	περιπεσούσας ἀπέβαλεν. Ἐντυχὼν δὴ τοῖς
[1, 84]	εἶχον αἰτίαν, ἥκειν κελεύειν δίκας	ὑφέξοντας	τῷ Νεμέτορι. Πολλῶν δὲ συνελθόντων
[1, 78]	ἔσται γόνος, οἷον ὁ θεὸς	ὑφηγήσατο.	Καὶ γὰρ ὁμοῦ τι τῷ
[1, 26]	κἀκεῖνοι ἐπὶ ξυλίνοις ὡσπερὰν πύργοις	ὑψηλοῖς	σταυρώμασι, μόσυνας αὐτὰ καλοῦντες. ~Οἱ
[1, 14]	τινὲς ἀρχαιοπρεπεῖς καὶ πολυανδρίων ἐν	ὑψηλοῖς	χώμασι μηκυνομένων περίβολοι· ἔνθα καὶ
[1, 66]	τοῖς πάνυ ὀχυρόν τε καὶ	ὑψηλόν	ἐστιν ἥ τε λίμνη βαθεῖα
[1, 15]	νάματος οὐ πλεῖον ἢ ποδιαῖον	ὕψος·	ἀνίδρυτος δ´ ἐστὶ καὶ περινήχεται

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/09/2005