Livre, Chap. |
[1, 30] |
ἀλλ´
ἐπιχώριον
τὸ
ἔθνος
ἀποφαίνοντες,
|
ἐπειδὴ |
ἀρχαῖόν
τε
πάνυ
καὶ
οὐδενὶ |
[1, 85] |
γραφῆς
λείπεται)
νῦν
ἔρχομαι
διηγησόμενος.
|
ἐπειδὴ |
γὰρ
Ἀμολίου
τελευτήσαντος
ἀνενεώσατο
τὴν |
[1, 55] |
πολλαχῶς
τὴν
ἑαυτοῦ
βούλησιν
ἐνδεικνύμενον·
|
ἐπειδὴ |
γὰρ
ὅρμῳ
χρησάμενοι
τῷ
Λωρεντῷ |
[1, 40] |
ἀτιμίαν
ὀψίμου
τῆς
παρουσίας
ἕνεκα,
|
ἐπειδὴ |
ἕωθεν
αὐτοῖς
κελευσθὲν
ἥκειν
ἐσπλαγχνευμένων |
[1, 87] |
Ῥῶμον
ἐν
τῇ
Ῥεμορίᾳ
θάπτει,
|
ἐπειδὴ |
καὶ
ζῶν
τοῦ
χωρίου
τῆς |
[1, 85] |
ἔχοι.
κοινωσάμενος
δὲ
τοῖς
μειρακίοις,
|
ἐπειδὴ |
κἀκείνοις
ἐδόκει,
δίδωσιν
αὐτοῖς
χωρία |
[1, 39] |
κτείνει,
καὶ
τὰς
βοῦς
ἐξαγαγών,
|
ἐπειδὴ |
κακούργων
ὑποδοχαῖς
εὔθετον
ἑώρα
τὸ |
[1, 18] |
τὰς
εἰς
τὸν
βίον
εὐπορίας,
|
ἐπειδὴ |
κατὰ
γνώμην
ἐδόκει
χωρεῖν
αὐτοῖς |
[1, 84] |
τὸν
περὶ
τῆς
λυκαίνης
μῦθον,
|
ἐπειδὴ |
κατὰ
τὴν
γλῶτταν,
ἣν
τὸ |
[1, 42] |
τοῖς
πλησιοχώροις
ὄντα
λυπηρόν.
Ὃς
|
ἐπειδὴ |
καταστρατοπεδεύσαντα
τὸν
Ἡρακλέα
ἔμαθεν
ἐν |
[1, 87] |
δι´
ὀργῆς
ἔχοντα
τὴν
ἀπάτην,
|
ἐπειδὴ |
κατεσκευάσθη
τὸ
τεῖχος
φλαῦρον
ἀποδεῖξαι |
[1, 81] |
Οἱ
δὲ
τὸν
Ῥῶμον
ἄγοντες
|
ἐπειδὴ |
κατέστησαν
ἐπὶ
τὸν
βασιλέα,
τάς |
[1, 28] |
Τυρρηνούς
φησι
Πελασγοὺς
πρότερον
καλουμένους,
|
ἐπειδὴ |
κατῴκησαν
ἐν
Ἰταλίᾳ,
παραλαβεῖν
ἣν |
[1, 86] |
δέ
τινος
ἐν
τούτῳ
διαγενομένου,
|
ἐπειδὴ |
οὐδὲν
ἐμειοῦτο
τὸ
τῆς
στάσεως, |
[1, 22] |
διεξελθόντες
ἅπασαν
Ἰταλίαν
τὴν
κάτω,
|
ἐπειδὴ |
πανταχόθεν
ἀπηλαύνοντο,
σὺν
χρόνῳ
κατασκευασάμενοι |
[1, 76] |
μνημονευομένων.
Ἔχει
δὲ
ὧδε·
~Ἀμόλιος
|
ἐπειδὴ |
παρέλαβε
τὴν
Ἀλβανῶν
βασιλείαν
τὸν |
[1, 47] |
καὶ
τὰ
ἕδη
τῶν
θεῶν,
|
ἐπειδὴ |
παρεσκευάσθη
τὸ
ναυτικὸν
αὐτῷ,
διαπλεῖ |
[1, 29] |
ὁμοίαν
διάλεκτον
εἶχον
οἱ
Κροτωνιᾶται,
|
ἐπειδὴ |
Πελασγοὶ
ἦσαν
ἀμφότεροι
ἀρχῆθεν,
Τυρρηνοῖς |
[1, 39] |
κλοπῆς.
ὁ
μὲν
οὖν
Κάκος,
|
ἐπειδὴ |
περιφανὴς
ἐγένετο
κακουργῶν,
τρέπεται
πρὸς |
[1, 40] |
δέησίν
τινα
ποιήσαιτο
τῶν
ἐπιχωρίων,
|
ἐπειδὴ |
πρῶτοι
θεὸν
αὐτὸν
ἐνόμισαν,
ὅπως |
[1, 53] |
παρέκβασιν
ἐποιησάμην
τοῦ
ἀναγκαίου
χάριν,
|
ἐπειδὴ |
συγγραφέων
οἱ
μὲν
οὐδ´
ἐλθεῖν |
[1, 51] |
καὶ
αὐτῶν
οἱ
μὲν
πλείους,
|
ἐπειδὴ |
σῶος
ὁ
στρατὸς
εἰς
Ἰταλίαν |
[1, 82] |
Ἄγε
δή,
φησὶν
ὁ
βασιλεύς,
|
ἐπειδὴ |
ταῦτ´
ἀληθεύσας
ἔχεις,
φράσον
ὅπου |
[1, 40] |
φύσιν
ἀθάνατον
γενέσθαι
δι´
ἀρετήν,
|
ἐπειδὴ |
τάχιστα
ὅστις
ἦν
ἐπύθετο,
φθάσαι |
[1, 28] |
ἀποφαινόμενος
Ἑλλανίκῳ
τοὺς
Τυρρηνούς
φησιν,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
ἑαυτῶν
ἐξέλιπον,
ἐν
τῇ |
[1, 16] |
ἄγοντές
τε
καὶ
φέροντες
διετέλουν,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
ἑαυτῶν
ἐξέλιπον.
Ὡς
δ´ |
[1, 84] |
ταῦτα
λέγουσιν
ὡς
ὁ
Νεμέτωρ,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
Ἰλίαν
ἔγνω
κύουσαν,
ἕτερα |
[1, 78] |
οἷς
μάλιστα
ἐπίστευεν
εἰσπέμπων
καὶ,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
νόσον
αἱ
γυναῖκες
ἀπόρρητον |
[1, 80] |
τὴν
Ἄλβαν
ἀπήγετο.
Ῥωμύλος
δ´
|
ἐπειδὴ |
τὸ
περὶ
τὸν
ἀδελφὸν
ἔγνω |
[1, 78] |
λαβεῖν·
τυχὼν
δὲ
ἀναβολῆς
μόλις,
|
ἐπειδὴ |
τὸ
πρᾶγμα
παρὰ
τῆς
γυναικὸς |
[1, 80] |
κατὰ
τὸ
στενόπορον
τῆς
ὁδοῦ,
|
ἐπειδὴ |
τὸ
πρῶτον
τάγμα
τὸ
σὺν |
[1, 65] |
ἔλασιν
ποιουμένοις·
οἱ
δὲ
Λατῖνοι,
|
ἐπειδὴ |
τό
τε
φρούριον
ἐξ
ἐφόδου |
[1, 70] |
ἅπαν,
τὴν
δὲ
βασιλείαν
παρέλαβεν,
|
ἐπειδὴ |
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
τελευτῆσαι
συνέπεσεν, |
[1, 65] |
σὺν
ὀλίγοις
λόφον
τινὰ
καταλαβών,
|
ἐπειδὴ |
τοῦ
παιδὸς
τὸν
μόρον
ἐπύθετο |
[1, 52] |
καὶ
γλῶσσαν
τῶν
ἐπιχωρίων
ἐκμαθών,
|
ἐπειδὴ |
τοὺς
γονεῖς
αὐτῷ
τελευτῆσαι
συνέβη, |
[1, 62] |
καὶ
τοῦτο
δηλώσει
σημανῶ.
Δάρδανος
|
ἐπειδὴ |
Χρύσην
τὴν
Πάλλαντος
θυγατέρα,
ἐξ |