Chapitre
[9]	ὑπερούσιον ἁπάσης ἱεραρχίας ταξιαρχίαν; ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Θ΄	Περὶ τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν
[13]	νοερᾶς καὶ διακριτικῆς ἐπιστήμης ὴ	θατέρᾳ	τῶν εἰρημένων αἰτιῶν ἀπολυθῆναι τῆς
[2]	ἐστι τὰ ὑπερουράνια καὶ θεῖα	θεάματα.	Ἄλλως τε καὶ τοῦτο ἐννοῆσαι
[15]	πρὸς τὰ θεῖα καὶ μυστικὰ	θεάματα	προσαγωγικὸν καὶ τὸ τῆς ὅλης
[8]	ἐποπτεύουσι κᾳὶ τὰ ὄντως δυνατὰ	θεάματα	τῶν θείων ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων.
[2]	προτείνουσι τῶν ἀμορφώτων καὶ ὑπερφυῶν	θεαμάτων,	ἀλλ' ὅτι καὶ τοῦτο τοῖς
[6]	ἐροῦμεν· ὅσα δὲ τῶν ἀγγελικῶν	θεαμάτων	ὑπὸ τῶν ἱερῶν θεολόγων ἐθεωρήθη,
[6]	τὰ οἰκεῖα καλῶς εἰδότων ἡ	θεαρχία	μεμυσταγώγηκεν. Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν οὐδὲν
[2]	φανταζώμεθα καὶ θρόνους ὑλαίους τῇ	θεαρχίᾳ	πρὸς ἀνάκλισιν ἐπιτηδείους καὶ ἵππους
[4]	ὡς ἀγαθότητι πάσας ἡ ὑπερούσιος	θεαρχία	τὰς τῶν ὄντων οὐσίας ὑποστήσασα
[3]	καὶ θεοσδότῳ δυνάμει τὰ τῇ	θεαρχίᾳ	φυσικῶς καὶ ὑπερφυῶς ἐνόνται καὶ
[9]	Ἰουδαίων μὲν ἀποκληρωτικῶς ἡγεῖσθαι τὴν	Θεαρχίαν,	ἀγγέλους δὲ ἰδίως ἢ ὁμοτίμως
[9]	ἐπὶ τὴν ἀληθῆ καὶ μόνην	θεαρχίαν	ἀναγωγῆς. Καὶ τοῦτο δὲ τὴν
[7]	αὐτὴν καὶ ὑπερεύφημον καὶ πανεύφημον	θεαρχίαν	θεμιτὸν εὐλόγως εἶναι πρὸς τῶν
[7]	αἳ μετὰ τὴν οὐσιοποιὸν αὐτῶν	θεαρχίαν	ἱδρυμέναι καὶ οἷον ἐν προθύροις
[5]	πρὸς τὰς ἐγνωσμένας αὐτῇ τῆς	θεαρχίας	αὐγάς, οὕτω καὶ τῶν πρὸ
[6]	θεοειδεστέρα καὶ ταῖς πρωτουργοῖς τῆς	θεαρχίας	ἐλλάμψεσιν ἀμέσως προσεχεστέρα, δευτέραν δ'
[13]	Αὕτη δὲ πρὸς αὐτῆς τῆς	θεαρχίας	ἐξῃρημέναις αἰτίαις εἰς πάντας τοὺς
[7]	οὐσιῶν, ἀλλὰ πρὸς αὐτῆς τῆς	θεαρχίας	ἱεραρχούμεναι τῷ ἐπ' αὐτὴν ἀμέσως
[2]	καὶ τὴν σεβασμίαν τῆς ὑπερουσίου	θεαρχίας	μακαριότητα τῶν ἐκφαντορικῶν Λογίων αἱ
[15]	πρὸς τὴν κρυφιότητα τῆς ἀφθέγμονος	θεαρχίας	ὅση δύναμις ἀφομοιωτικὸν τῆ τῶν
[10]	ἀνατείνεσθαι κρυφιωτέρᾳ καὶ φανοτέρᾳ τῆς	θεαρχίας	φωτοδοσίᾳ καθαίρεται καὶ φωτίζεται καὶ
[7]	δὲ πασῶν ὑψηλοτέρας ὑπ' αὐτῆς	θεαρχίας	ὡς θεμιτὸν τὰς μυήσεις ἐλλάμπεσθαι.
[2]	καὶ αὐταῖς ἔσθ' ὅτε ταῖς	θεαρχικαῖς	ἐκφαντορίαις. Καὶ ποτὲ μὲν αὐτὴν
[9]	λαὸς ἀνήγετο μόνος ἐπὶ τὰς	θεαρχικὰς	ἐλλάμψεις; ἀποκριτέον ὅτι μὴ τὰς
[9]	τῆς ὑποφητικῆς ἐστι τάξεως, τὰς	θεαρχικὰς	ἐλλάμψεις ἱεραρχικῶς διὰ τῶν πρώτων
[13]	τὴν κάθαρσιν καὶ πάσας τὰς	θεαρχικὰς	νεργείας διὰ τῶν πρώτων οὐσιῶν
[13]	ὁ τοῦτο φήσας ὡς ἡ	θεαρχικὴ	δύναμις ἐπὶ πάντα φοιτῶσα χωρεῖ
[1]	δυνατὸν ἑτέρως ἡμῖν ἐπιλάμψαι τὴν	θεαρχικὴν	ἀκτῖνα μὴ τῇ ποικιλίθι τῶν
[13]	ὑψιπετοῦς ἀεικινησίας. Ἀλλὰ καὶ τὴν	θεαρχικὴν	ἐκείνην καὶ πολυτίμητον ὑμνῳδίαν ἐμυσταγωγεῖτο,
[4]	πρώτως εἰς αὐτὰς ἐγγίνεσθαι τὴν	θεαρχικὴν	ἔλλαμψιν καὶ δι' αὐτῶν εἰς
[4]	ἑαυτὰς ἀποτυποῦσαι καὶ πρὸς τὴν	θεαρχικὴν	ἐμφέρειαν ὑπερ κοσμίως ὁρῶσαι καὶ
[7]	ὡς θεμιτὸν ἐλλαμφθεῖσα πρὸς τῆς	θεαρχικῆς	ἀγαθότητος, ταύτης ὡς ἀγαθοειδὴς ἱεραρχία
[3]	ἀκηλίδωτα, δεκτικὰ τῆς ἀρχιφώτου καὶ	θεαρχικῆς	ἀκτῖνος καὶ τῆς μὲν ἐνδιδομένης
[13]	τοῖς ὁπωσοῦν καθαροῖς ἡ τῆς	θεαρχικῆς	διαυγείας {ἁγνότητος} ὡς ἐφικτὸν μετουσία.
[15]	διαγράφουσιν ὡς ἔχοντι πολλὰς τῆς	θεαρχικῆς,	εἰ θέμις εἰπεῖν, ἰδιότητος ὡς
[13]	εἰς πάσας καὶ ἡμᾶς τῆς	θεαρχικῆς	ἐλλάμψεως διαδιδομένης. Διὸ καὶ πᾶσαν
[5]	εἰσιν ἐκφαντορικὰ καὶ αὐτὰ τῆς	θεαρχικῆς	ἐλλάμψεως. Τὴν τάξιν δὲ τὴν
[15]	ἐμφαίνειν. Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο	θεαρχικῆς	ἐνεργείας εἰκόνα καὶ τύπον (ὡς
[15]	οἰκείας ὡς ἐν αἰσθητοῖς εἰκόνας	θεαρχικῆς	ἐνεργείας. Τοῦτο γοῦν εἰδότες οἱ
[15]	μετοχικὸν καὶ γνωστικῶς ὑποδεκτικὸν τῆς	θεαρχικῆς	επιπνοίας, τὰς δὲ γευστικὰς τὴν
[7]	τῶν θείων ὑπερκειμένως γινώσκουσα καὶ	θεαρχικῆς	ἐπιστήμης καὶ γνώσεως ἐν μετουσίᾳ
[7]	φωτισμὸς καὶ τελείωσις ἡ τῆς	θεαρχικῆς	ἐπιστήμης μετάληψις, ἀγνοίας μὲν οἷον
[7]	καὶ εὐσταθῶς ἱδρυμένον, καὶ τῆς	θεαρχικῆς	ἐπιφοιτήσεως ἐν ἀπαθείᾳ πάσῃ καὶ
[7]	τῇ ἀποικίλτῳ καὶ ἑνοποιῷ τῆς	θεαρχικῆς	ἑστιόισεως ἑνότητι, πολλῆς δὲ κοινωνίας
[7]	θεωρητικὸν ἐν πρωτουργῷ δυνάμει τῆς	θεαρχικῆς	εὐπρεπείας, καὶ τῆς σοφοποιοῦ μεταδόσεως
[15]	ἄφθονον καὶ πολύφωτον ἀκτῖνα τῆς	θεαρχικῆς	ἡλιοβολίας ἐν ταῖς τῶν ὀπτικῶν
[14]	πανολβίως αὐταῖς δωρουμένης ὑπὸ τῆς	Θεαρχικῆς	καὶ ἀπειρογνώστου σοφοποιίας τῆς πάντων
[4]	πρώτως καὶ πολλαχῶς ἐκφαντορικαὶ τῆς	θεαρχικῆς	κρυφιότητος, διὸ καὶ παρὰ πάντα
[12]	καὶ ἱεροὺς ἄνδρας, καίτοι τῆς	θεαρχικῆς	κρυφιότητος ὑπερουσίως ἁπάντων ἐξῃρημένης τε
[4]	τὰ καθ' ἡμᾶς λογικὰ τῆς	θεαρχικῆς	μεταδόσεως ἐν μετουσίᾳ γεγόνασι. Νοητῶς
[2]	ἀποδεόντων δὲ καὶ οὕτω τῆς	θεαρχικῆς	πρὸς ἀλήθειαν ἐμφερείας (ἔστι γὰρ
[13]	ἰδιότητα καὶ τὴν κεχυμένην τῆς	θεαρχικῆς	σοφίας μετάδοσιν καὶ τὸ γνωστικὸν
[3]	καθόλου δηλοῖ διακόσμησιν, εἰκόνα τῆς	θεαρχικῆς	ὡραιότητος, ἐν τάξεσι καὶ ἐπιστήμαις
[7]	θεοειδεῖς οἱ θεῖοι τόποι» τῆς	θεαρχικῆς	ὡς τὰ Λόγιά φησι καταπαύσεως»
[4]	ὅπως ἐν αὐτῇ γενήσεται τὸ	θεαρχικὸν	τῆς ἀφθέγκτου θεοπλαστίας μυστήριον. Ἕτερος
[1]	τὴν ἀρχικὴν καὶ ὑπεράρχιον τοῦ	θεαρχικοῦ	Πατρὸς φωτοδοσίαν, ἣ τὰς τῶν
[9]	ἑτοίμως εἰς μετάδοσιν ἀναπεπταμένον τοῦ	θεαρχικοῦ	φωτὸς ἄπειρόν τε καὶ ἄφθονον
[3]	τὰ ἑξῆς ἀναλάμποντα κατὰ τοὺς	θεαρχικοὺς	θεσμούς. Οὐ γὰρ θεμιτόν ἐστι
[15]	γὰρ ἐμπύριοι ποταμοὶ σημαίνουσι τοὺς	θεαρχικοὺς	ὀχετοὺς ἄφθονον αὐταῖς καὶ ἀνέκλειπτον
[8]	μηδεμίαν ὑποδοχὴν τῶν ἐνδιδομένων αὐτῆ	θεαρχικῶν	ἐλλάμψεων ἀδραν ῶς ἐξασθενοῦσαν, δυνατῶς
[8]	ὃν εἴρηται τρόπον ὑπὸ τῶν	θεαρχικῶν	ἐλλάμψεων ἐνδιδομένων αὐτῇ δευτέρως διὰ
[15]	καὶ ἀναπεπταμένην ἀπαθῶς ὑποδοχὴν τῶν	θεαρχικῶν	ἐλλάμψεων, τὰς δὲ τῶν ὀσφραντῶν
[7]	καὶ τόσον ἁπάσας ὑπερκείμεναι τῶν	θεαρχικῶν	ἐλλάμψεων ὡς μεσοπετεῖς εὐλαβῶς ἐφίενται.
[8]	τῶν πρώτων τὰ δεύτερα τῶν	θεαρχικῶν	μετέχειν ἐλλάμψεων. Εὑρήσεις δὲ τοῦτο
[4]	ἐξ αὐτοῦ παρ᾽ ἐλπίδα χάριτι	θείᾳ	γενησόμενον παῖδοι τῆς ἀγαθοπρεπῶς καὶ
[7]	μυήσεων, φωτίζουσα δὲ αὐτῇ τῇ	θείᾳ	γνώσει δι' ἧς καὶ καθαίρει
[2]	αὐτὴν ἑαυτῇ περιπλάττουσαν οἱ τὰ	θεῖα	δεινοὶ παραδεδώκασιν. Οὕτω πάντες οἱ
[1]	ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄ Ὅτι πᾶσα	θεία	ἔλλαμψις κατὰ ἀγαθότητα ποικίλως εἰς
[2]	ἀλήθειάν ἐστι τὰ ὑπερουράνια καὶ	θεῖα	θεάματα. Ἄλλως τε καὶ τοῦτο
[7]	γὰρ ἀεικίνητον αὐτῶν περὶ τὰ	θεῖα	καὶ ἀκατάληκτον καὶ τὸ θερμὸν
[10]	εὐκόσμου ταξιαρχίας θεσμὸν ἐν ἁρμονίᾳ	θείᾳ	καὶ ἀναλογίᾳ πρὸς τὴν ἁπάσης
[15]	δὲ ἱερατικὴν τὸ πρὸς τὰ	θεῖα	καὶ μυστικὰ θεάματα προσαγωγικὸν καὶ
[2]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄ Ὅτι πρεπόντως τὰ	θεῖα	καὶ οὐράνια καὶ διὰ τῶν
[5]	ὀνομάζουσι τὴν συμπληρωτικῶς ἀποπερατοῦσαν τὰ	θεῖα	καὶ οὐράνια τάγματα· πρὸ ταύτης
[8]	θεολόγοις ἐκπεφασμένον. Ἡνίκα γὰρ ἡ	θεία	καὶ πατρικὴ φιλανθρωπία τὸν Ἰσραὴλ
[1]	καὶ τῆς ἐναρμονίου πρὸς τὰ	θεῖα	καὶ τεταγμένης ἕξεως τὰς τῶν
[3]	κατὰ τόνδε τὸν τρόπον· ἡ	θεία	μακαριότης ὡς ἐν ἀνθρώποις εἰπεῖν
[8]	ἀποκεχρημένης, ἀλλ' ἀκρατήτως ἐπὶ τὰ	θεῖα	μετ' εὐταξίας ἀναγομένης τε καὶ
[15]	καὶ ἐντρεχὲς τῆς ἐπὶ τὰ	θεῖα	πορευτικῆς ἀεικινησίας. Διὸ καὶ ὑποπτέρους
[8]	Τοῦτο γάρ ἐστι καθόλου τῇ	θείᾳ	ταξιαρχίᾳ θεοπρεπῶς νενομοθετημένον τὸ διὰ
[8]	οἳ τοὺς πελέκεις εἶχον, ἡ	θεία	ταξιαρχία κελεύει πρὸς τοῦ προτέρου
[3]	καὶ τοὺς ἑαυτοῦ θιασώτας ἀγάλματα	θεῖα	τελῶν ἔσοπτρα διειδέστατα καὶ ἀκηλίδωτα,
[2]	τοῖς τύποις, καὶ ὥστε τὰ	θεῖα	τιμᾶσθαι ταῖς ἀληθέσιν ἀποφάσεσι καὶ
[2]	ἱεροπλαστίαν πρεσβευούσιν, ὡς μήτε τὰ	θεῖα	τοῖς βεβήλοις εὐχείρωτα εἶναι, μήτε
[13]	ἄγγελος εἰς τὸ μυῆσαι τὰ	θεῖα	τὸν θεολόγον) ἐπὶ Θεὸν καὶ
[13]	μετ' αὐτὴν ἑκάστῃ τῷ τὰ	θεῖα	φῶτα δι' αὐτῆς εἰς ἐκείνην
[15]	ἐμφαίνειν δυνάμεις τὴν πρὸς τὰ	θεῖα	φῶτα διειδεστάτην ἀνάνευσιν καὶ αὖθις
[9]	τὴν τῶν προνοουμένων αὐτεξουσιότητα τὰ	θεῖα	φῶτα τῆς προνοητικῆς ἐλλάμψεως ἀπαμβλύνεται.
[8]	μετάληψιν, εἶτα πρὸς αὐτοῦ τὴν	θείαν	βουλὴν ὡς πρὸς ἱεράρχου μυούμενον
[15]	μυστικῶς ἀνεκπομπεύτῳ περιστολῇ τῆς κατὰ	θείαν	ἔλλαμψιν ἐπ' αὐτὴν ἀνατατικῆς πορείας,
[3]	συνεργὸν» γενέσθαι καὶ δεῖξαι τὴν	θείαν	ἐνέργειαν ἐν ἑαυτῷ κατὰ τὸ
[7]	μὴ προπηδῶσαι δὲ τῆς κατὰ	θείαν	πρόοδον ἐνδιδομένης ἐλλάμψεως. Οὐκοῦν ἡ
[4]	μύστας καὶ χειραγωγοὺς ἐπὶ τὴν	θείαν	προσαγωγὴν καὶ ἔλλαμψιν καὶ κοινωνίαν.
[3]	οἰκείαν ἀναλογίαν ἀνάγεται πρὸς τὴν	θείαν	συνεργίαν, ἐκεῖνα τελοῦσα χάριτι καὶ
[13]	τὴν τοῦ καθαρθέντος ἐπὶ τὴν	θείαν	ὑπακοὴν ἀναζωπύρησιν, καὶ τὸ Λόγιον
[4]	ἐν ἑαυτῆ διαγεγραμμένην ἀνέφαινε τὴν	θείαν	ὡς ἐν μορφώσει τῶν ἀμορφώτων
[15]	τὸ πρὸς τὴν ἁπλότητα τὴν	θείαν	ὡς ἐφικτὸν ἀφομοιωτικόν. Ἀλλ' ἐπειδὴ
[2]	τὸ δὲ καὶ εἰς τὰς	θείας	ἀθέσμως ἐξυβρίζειν δυνάμεις καὶ τὸν
[13]	αἱ μετ᾽ αὐτὰς οὐσίαι τῆς	θείας	ἀκτῖνος μετέχουσιν. Αὗται γὰρ ἐπιγνοῦσαι
[13]	γὰρ ἐπιγνοῦσαι πρῶται Θεὸν καὶ	θείας	ἀρετῆς ὑπερκειμένως ἐφιέμεναι καὶ πρωτουργοὶ
[4]	ἂν ἡμᾶς ἀληθως μυήσῃ τὸ	θείας	αὐτὴν εἶ, ναι καὶ ἱερᾶς
[12]	ὁλικῶς ἐπέστραπται καὶ πρὸς τὰς	θείας	αὐτῆς ἐλλάμψεις ὡς ἐφικτὸν ἀκαταλήκτως
[4]	ὡς δι' αὐτῆς τοῖς ὁρῶσι	θείας	ἐγγινομένης ἐλλάμψεως καί τι τῶν
[2]	τὸν ἀμιγῆ καὶ ἀναλλοίωτον τῆς	θείας	καλλονῆς ἔρωτα καὶ τὴν ὁλικὴν
[4]	ἱερῶς μυουμένων. Ταύτας δὲ τὰς	θείας	ὁράσεις οἱ κλεινοὶ πατέρες ἡμῶν
[4]	μυστηρίων ὑπερκοσμίων κρυφίας ὁράσεις ἢ	θείας	τινὰς προαναῤῥήσεις ὑποφητικῶς ἀναφαίνοντες. Εἰ
[7]	καὶ ἀμέσους μαρμαρυγὰς ἐλλαμπομένη, καὶ	θείας	τροφῆς ἀποπληρουμένη, πολλῆς μὲν τῇ
[7]	θεοφόρον καὶ θεραπευτικῶς ἐπὶ τὰς	θείας	ὑποδοχὰς ἀναπεπταμένον. Αὕτη μὲν ἡ
[8]	εὔκοσμον καὶ ἀσύμφυρτον περὶ τὰς	θείας	ὑποδοχὰς εὐταξίαν, καὶ τὸ τεταγμένον
[2]	προνοήσασαν ὡς μήτε εἰς τὰς	θείας,	ὡς ἂν φαίη τις, ἐξυβρίσαι
[12]	θέμις εἰπεῖν, θεομιμησίᾳ καὶ τῆς	θεϊκῆς	ὁμωνυμίας ἠξίωται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄ Διὰ
[11]	αὐτοὺς ὑπερκοσμίῳ λόγῳ πάντες οἱ	θεῖοι	νόες, εἰς οὐσίαν καὶ δύναμιν
[11]	οὐράνιαι μὲν δυνάμεις ἅπαντες οἱ	θεῖοι	νόες ὀνομάζονται, σεραφὶμ δὲ καὶ
[7]	γάρ εἰσιν ὡς θεοειδεῖς οἱ	θεῖοι	τόποι» τῆς θεαρχικῆς ὡς τὰ
[4]	πρώτων τὰ δεύτερα πρὸς τὸ	θεῖον	ἀνάγεσθαι; Καὶ γὰρ οὐ μόνον
[7]	τῆς ἱερογραφικῆς θεωρίας ἐπὶ τὸ	θεῖον	ἀναγομένας, ἀλλ' ὡς πάσης ἀὐλου
[4]	τῆς τῶν ὁρώντων ἐπὶ τὸ	θεῖον	ἀναγωγῆς εἰκότως καλεῖ θεοφάνειαν, ὡς
[4]	ἡμῶν πατέρας ἄγγελοι πρὸς τὸ	θεῖον	ἀνῆγον, ἢ τὸ πρακτέον εἰσηγούμενοι
[13]	ὑπερούσιον ὑπεροχὴν ἀσυγκρίτως ὑπερίδρυτο τὸ	θεῖον	ἁπόισης ὁρατῆς καὶ ἀοράτου δυνάμεως
[2]	περιτιθέντες ἐπιθυμίαν αὐτοῖς περιπλάσωμεν, ἔρωτα	θεῖον	αὐτὴν ἐννοῆσαι χρὴ τῆς ὑπὲρ
[5]	πανίεροι δυνάμεις ἀναγωγἶκαὶ πρὸς τὸ	θεῖόν	εἰσι τῆς ἀποπληρούσης τὰς ἀγγελικὰς
[13]	ἑξαπλῆς ἱεροπλαστίας τὴν ἐπὶ τὸ	θεῖον	ἐν πρώταις, ἐν μέσαις, ἐν
[15]	δὲ αὖ ἐπιθυμίαν εἰς τὸν	θεῖον	ἔρωτα, καὶ συλλήβδην εἰπεῖν πάσας
[9]	ῥοπαῖς ἐκ τῆς ἐπὶ τὸ	θεῖον	εὐθείας ἀναγωγῆς ἀποπεπτωκότας τῇ φιλαυτίᾳ
[4]	Ὁρῶ δε, ὅτι καὶ τὸ	θεῖον	τῆς Ἰησοῦ φιλανθρωπίας μυστήριον ἄγγελοι
[6]	κέκληκεν ἐκφαντορικαῖς ἐπωνυμίαις· ταύτας ὁ	θεῖος	ἡμῶν ἱεροτελεστὴς εἰς τρεῖς ἀφορίζει
[3]	φωτὸς καὶ τελειωτικὸν ἐν τελετῇ	θειοτάτῃ	κατὰ τὴν πρὸς ἑαυτὸ τῶν
[3]	καθηγεμόνα καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ	θειοτάτην	εὐπρέπειαν ἀκλινῶς μὲν ὁρῶν ὡς
[1]	τῆς Ἰησοῦ μετουσίας τὴν τῆς	θειοτάτης	εὐχαριστίας μετάληψιν, καὶ ὅσα ἄλλα
[8]	ἢ περὶ τοῦ κεκληκότος τὸν	θειότατον	Γαβριὴλ καὶ φήσαντος αὐτῷ· Συνέτισον
[4]	χάρις διέβαινεν. Οὕτω γοῦν ὁ	θειότατος	Γαβριὴλ Ζαχαρίαν μὲν τὸν ἱεράρχην
[10]	διέκρινε. Διὸ καὶ αὐτοὺς τοὺς	θειοτάτους	σεραφὶμ οἱ θεολόγοι φασὶν ἕτερον
[15]	τὴν δωρουμένην αὐτῇ πρὸς τῆς	θειοτέρας	ἑνοειδῆ νόησιν προνοητικῇ δυνάμει διαιρεῖ
[3]	ἀναχθῆναι καὶ τὸ δὴ πάντων	θειότερον,	ὡς τὰ Λόγιά φησι, Θεοῦ
[4]	καὶ τῶν ἡττόνων εἶναι τοὺς	θειοτέρους	μύστας καὶ χειραγωγοὺς ἐπὶ τὴν
[4]	καὶ πολλαχῶς ἐν μετουσίᾳ τοῦ	θείου	γινόμεναι καὶ πρώτως καὶ πολλαχῶς
[4]	ὡς θεμιτὸν ἐν συντονίᾳ τοῦ	θείου	καὶ ἀκλινοῦς ἔρωτος ἀνατεινόμεναι, καὶ
[13]	εἰς πάσας ἀναλόγως προνοίᾳ διαφοιτῶντος	θείου	φωτός. Ἔστιν οὖν ἅπασι τοῖς
[7]	καὶ μετάδοσιν καθάρσεως ἀμιγοῦς καὶ	θείου	φωτὸς καὶ τελεστικῆς ἐπιστήμης ἀρκούντως
[3]	τοὺς δὲ φωτιζομένους ἀποπληροῦσθαι τοῦ	θείου	φωτὸς πρὸς θεωρητικὴν ἕξιν καὶ
[15]	λαμπρὸν καὶ ὡς μάλιστα τοῦ	θείου	φωτὸς συγγενές, κυανῶν δὲ ὄντων
[4]	ἐξεπαίδευεν ὅπως ἀληθῶς ἐκπεπλήρωται τὰ	θειωδῶς	ἐπηγγελμένα τῷ προγόνῳ Δαυίδ, ἄλλος
[2]	εὐχείρωτα εἶναι, μήτε τοὺς τῶν	θείων	ἀγαλμάτων φιλοθεάμονας ὡς ἀληθέσιν ἐναπομεῖναι
[2]	αἱ μὲν ἀποφάσεις ἐπὶ τῶν	θείων	ἀληθεῖς, αἱ δὲ καταφάσεις ἀνάρμοστοι
[8]	τελετάς φασι τὰς αὐτοφανεῖς τῶν	θείων	ἀποπληρώσεις τῶν δι' ἑτέρων θεοπτικῶν
[4]	ἐγγινομένης ἐλλάμψεως καί τι τῶν	θείων	αὐτῶν ἱερῶς μυουμένων. Ταύτας δὲ
[13]	τὸ γνωστικὸν τῆς ὑπερτάτης τῶν	θείων	ἐλλάμψεων ἐπιστήμης καὶ τὴν θρονίαν
[15]	ἱεροὶ κατὰ τὰς θεουργοὺς τῶν	θείων	ἐλλάμψεων ἐπιφοιτήσεις. Τοσαῦτά μοι περὶ
[8]	τὰ ὄντως δυνατὰ θεάματα τῶν	θείων	ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων. Καὶ γὰρ
[13]	θεοειδεῖς νόας ὡς πρωτουργοὺς τῶν	θείων	καὶ διδασκάλους. Οὐκοῦν ἡ πρώτη
[15]	τροφῶν ἀποπλήρωσιν καὶ τὸ τῶν	θείων	καὶ τροφίμων ὀχετῶν ὑποδεκτικόν, τὰς
[8]	ἁγίων ἐξουσιῶν, τὴν ὁμοταγῆ τῶν	θείων	κυριοτήτων καὶ δυνάμεων, τὴν εὔκοσμον
[12]	δὲ καὶ περὶ πάντων τῶν	θείων	νοῶν οὐκ ἄν τις ἡμαρτημένως
[7]	μὲν ἐν τοῖς Περὶ τῶν	θείων	ὕμνων» ὡς ἐφικτὸν ἀνεπτύξαμεν, καὶ
[7]	καὶ ἐνεργειῶν, πολλὰ δὲ τῶν	θείων	ὑπερκειμένως γινώσκουσα καὶ θεαρχικῆς ἐπιστήμης
[9]	κατὰ τὴν ἱερὰν ἑκάστου τῶν	θείως	ἐλλαμπομένων ἀναλογίαν. Οἱ γὰρ ἄγγελοι,
[15]	γεωμετρικὰ καὶ τεκτονικὰ σκεύη τὸ	θεμελιωτικὸν	καὶ οἰκοδομητικὸν καὶ τελειωτικὸν καὶ
[12]	ἀνατείνεται, τῇ κατὰ δύναμιν, εἰ	θέμις	εἰπεῖν, θεομιμησίᾳ καὶ τῆς θεϊκῆς
[15]	ἔχοντι πολλὰς τῆς θεαρχικῆς, εἰ	θέμις	εἰπεῖν, ἰδιότητος ὡς ἐν ὁρατοῖς
[2]	τοῦ λόγου Χριστός, εἴπερ ἐμοὶ	θέμις	εἰπεῖν, ὁ ἐμός, ἡ πάσης
[1]	καὶ τοὺς ἐπ' αὐτὴν ὡς	θεμιτὸν	ἀνανεύοντας ἀναλόγως αὐτοῖς ἀνατείνει καὶ
[7]	ὑπερουσίου καὶ τριφανοῦς θεωρίας ὡς	θεμιτὸν	ἀναπιμπλαμένας, τῆς δὲ Ἰησοῦ κοινωνίας
[3]	πρὸς τὴν οἰκείαν ἀρχὴν ὡς	θεμιτὸν	ἀφομοιουμένην· ἔστι γὰρ ἑκάστῳ τῶν
[8]	πρὸς τὴν ἐξουσιοποιὸν ἐξουσιαρχίαν ὡς	θεμιτὸν	ἀφομοιουμένης, καὶ ταύτην ὡς δυνατὸν
[7]	γνώσεως ἐν μετουσίᾳ κατὰ τὸ	θεμιτὸν	γινομένη. Διὸ καὶ ὕμνους αὐτῆς
[8]	ἐν μετουσίᾳ κατὰ τὸ αὐτοῖς	θεμιτὸν	γινομένων. Τοῦτο γάρ ἐστι καθόλου
[7]	ἄύλον καὶ νοητὴν εὐπρέπειαν ὡς	θεμιτὸν	εἰς θεωρίαν προσάγονται καὶ τοὺς
[7]	ἐπιστήμην ἡ πρώτη διακόσμησις ὡς	θεμιτὸν	ἐλλαμφθεῖσα πρὸς τῆς θεαρχικῆς ἀγαθότητος,
[4]	ἀεὶ πρὸς τὸ ἄναντες ὡς	θεμιτὸν	ἐν συντονίᾳ τοῦ θείου καὶ
[3]	τοὺς θεαρχικοὺς θεσμούς. Οὐ γὰρ	θεμιτόν	ἐστι τοῖς τῶν ἱερῶν τελεταῖς
[7]	καὶ ὑπερεύφημον καὶ πανεύφημον θεαρχίαν	θεμιτὸν	εὐλόγως εἶναι πρὸς τῶν θεοδόχων
[7]	ὑψηλοτέρας ὑπ' αὐτῆς θεαρχίας ὡς	θεμιτὸν	τὰς μυήσεις ἐλλάμπεσθαι. Τινὰς μὲν
[10]	μετουσίᾳ γίνεται κατὰ τὸ αὐτῷ	θεμιτόν	τε καὶ ἐφικτὸν τῆς ὑπεραγνοτάτης
[2]	ὡς ἑνοειδῆ διαφύλαξον. Οὐ γὰρ	θεμιτόν,	ὡς τὰ Λόγιά φησιν, εἰς
[2]	δυσμορφίᾳ τῶν συνθημάτων ὡς μήτε	θεμιτοῦ	μηδὲ ἀληθοῦς δοκοῦντος εἶναι μηδὲ
[13]	Θεὸν ἀρχὴν ἡγοῦνται πάσης ἱερᾶς	θεογνωσίας	τε καὶ θεομιμησίας ὡς δι'
[13]	τὴν θρονίαν ἰδιότητα τὴν ἀναπεπταμένην	θεοδοχίαν	ἐμφαίνουσαν, αἱ δὲ τῶν ὑφειμένων
[13]	τῆς σοφῆς, τῆς γνωστικῆς, τῆς	θεοδόχου	δυνάμεως μετέχουσι μέν, ὑφειμένως δὲ
[7]	θεμιτὸν εὐλόγως εἶναι πρὸς τῶν	θεοδόχων	ὡς ἐφικτὸν γινώσκεσθαι καὶ ὑμνεῖσθαι
[8]	ὁλικῶς ἐπεστραμμένην καὶ κυριαρχικῆς ἀεὶ	θεοειδείας	ἐν μετουσίᾳ κατὰ τὸ δυνατὸν
[7]	ἁπάσης ἱεραρχίας σκοπὸν τῆς θεομιμήτου	θεοειδείας	ἐξηρτημένον ἀῤῥεπῶς εἶναι καὶ τὸ
[13]	αὐτῶν τῶν ἁγιωτάτων σεραφὶμ ἐμυεῖτο	θεοειδεῖς	δυνάμεις, τῆς μὲν ἱερᾶς αὐτῶν
[8]	εἰς πάσας τὰς κατ' αὐτὴν	θεοειδεῖς	ἐνεργείας, πρὸς μηδεμίαν ὑποδοχὴν τῶν
[8]	ἐξουσιαστικῆς δυνάμεως. Ταύτας ἔχουσα τὰς	θεοειδεῖς	ἰδιότητας ἡ μέση τῶν οὐρανίων
[2]	ἀνιέρως οἰώμεθα τοὺς οὐρανίους καὶ	θεοειδεῖς	νόας πολύποδας εἶναί τινας καὶ
[13]	ἀναφέρουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς πρώτους	θεοειδεῖς	νόας ὡς πρωτουργοὺς τῶν θείων
[7]	νοῶν (οὗτοι γάρ εἰσιν ὡς	θεοειδεῖς	οἱ θεῖοι τόποι» τῆς θεαρχικῆς
[15]	ἀνακαλύψεις. Οἱ γὰρ ἐμπύριοι καὶ	θεοειδεῖς	τροχοὶ τοὺς μὲν ἀνακυλισμοὺς ἔχουσι
[13]	ὡς αὐτῆς ἑκάστη κατὰ τὸ	θεοειδὲς	διέστηκεν, οὕτω τὴν φανὴν αὐτῆς
[5]	τῶν οὐρανίων δυνάμεων εἰς τὸ	θεοειδὲς	καὶ τὴν ἐκ Θεοῦ φωτοδοσίαν
[15]	πυρὸς διαπλάττουσιν, ἐμφαίνοντες αὐτῶν τὸ	θεοειδὲς	καὶ ὡς ἐφικτὸν θεομίμητον. Ἀλλὰ
[15]	τὴν πυρώδη σημαίνειν οἴομαι τὸ	θεοειδὲς	κατὰ τὴν πυρὸς εἰκόνα καὶ
[13]	ἐφικτὸν ὑφηγήσασθοιι τὰς ἐπὶ τὸ	θεοειδὲς	τῆς ἐμπυρίου δυνάμεως ἀναγωγάς, τῆς
[15]	πνεύματος ἀνεμιαίαν ἐπωνυμίαν καὶ τὸ	θεοειδὲς	τῶν οὐρανίων νόων ἐμφαίνειν. Ἔχει
[3]	ἐπιστήμη καὶ ἐνέργεια πρὸς τὸ	θεοειδὲς	ὡς ἐφικτὸν ἀφομοιουμένη καὶ πρὸς
[2]	τὰ οὕτως αἰσχρὰ μορφώματα ταῖς	θεοειδέσι	καὶ ἁγιωτάταις διακοσμήσεσιν, ἀπόχρη πρὸς
[2]	τὴν ἀμείλικτον ἕξιν ἐν ταῖς	θεοειδέσι	καὶ ἀμεταβόλοις ἱδρύσεσιν. Ὡσαύτως ἐπιθυμίαν
[12]	γνώσεως κοινόν ἐστι πᾶσι τοῖς	θεοειδέσι	τῶν νοερῶν, τὸ δὲ προσεχῶς
[2]	καὶ μὴ ταῖς οὐρανίαις καὶ	θεοειδέσιν	ἁπλότησι τὰς ἐπὶ γῆς ἐσχάτας
[7]	τὴν ὑπερτάτην ἁγνότητα πάσαις ταῖς	θεοειδεστάταις	δυνάμεσιν ὑπεριδρυμένας καὶ τῆς οἰκείας
[4]	ἐποπτευτέον, ὅπως ἀναχθῶμεν ἐπὶ τὴν	θεοειδεστάτην	αὐτῶν ἁπλότητα διὰ τῶν μυστικῶν
[15]	οἴομαι τὸ τῶν οὐρανίων νοῶν	θεοειδέστατον.	Οἱ γὰρ ἱεροὶ θεολόγοι τὴν
[6]	καθηγεμών, ἧς οὐκ ἔστιν ἑτέρα	θεοειδεστέρα	καὶ ταῖς πρωτουργοῖς τῆς θεαρχίας
[8]	οὐκ ἀπολείπουσαν ἑαυτῆς ἀνανδρίᾳ τὴν	θεοειδῆ	κίνησιν, ἀλλ' ἀῤῥεπῶς ἀφορῶσαν εἰς
[15]	τῶν ἀπολωλότων εὑρέσει κατὰ τὴν	θεοειδῆ	ῥᾳστώνην καὶ τὴν ἐπὶ τῇ
[1]	πρὸς δύναμιν ἡμῶν ἀφομοιώσει τῆς	θεοειδοῦς	αὐτῶν ἱερώσεως αἰσθηταῖς εἰκόσι τοὺς
[8]	περὶ τῆς τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν	θεοειδοῦς	εὐκοσμίας, πρὸς ἣν ἡ τῆς
[13]	πρωτουργῶς ἠξιωμένων ἐπὶ τὸ τοῦ	θεοειδοῦς	ἐφικτὸν ἀναγόμεναι. Τὰς εἰρημένας οὖν
[15]	αὖ καρδίαν σύμβολον εἶναι τῆς	θεοειδοῦς	ζωῆς τῆς τὴν οἰκείαν ζωτικὴν
[8]	τὰς θεομιμήτους αὐτῶν ἐμφαίνει τοῦ	θεοειδοῦς	ἰδιότητας. Τῶν μὲν οὖν ἁγίων
[7]	ἀμετακίνητον ἔχουσας τὴν τῆς οἰκείας	θεοειδοῦς	ἰδιότητος ἀμιγεστάτην ἵδρυσιν· θεωρητικὰς δὲ
[7]	ἐπωνυμία δήλωσιν ἔχει τῆς ἑκᾴστου	θεοειδοῦς	ἰὄιότητος, Καί τὴν μὲν ἁγίαν
[9]	συγκλείων ἱεραρχίας ὁ πρὸς τῶν	θεοειδῶν	ἀρχῶν ἀρχαγγέλων τε καὶ ἀγγέλων
[7]	καὶ χύσις σοφίας ἐκφαντορικῷ τῶν	θεοειδῶν	αὐτῶν ἕξεων ὀνόματι. Τὸ μὲν
[9]	μὲν τῶν οὐρανίων ἀρχῶν τὸ	θεοειδῶς	ἀρχικὸν καὶ ἡγεμονικὸν μετὰ τάξεως
[13]	παρ' οὗ τὸ καθαίρειν ἐγὼ	θεοειδῶς	ὲμυήθην. Οὗτος οὖν ἐστιν ὁ
[8]	δὲ τὰ δεύτερα δυναμοδότως καὶ	θεοειδῶς	προϊοῦσαν. Τὴν δὲ τῶν ἁγίων
[3]	καὶ πρὸς τὰς ἐνδιδομένας αὐτῇ	θεόθεν	ἐλλάμψεις ἀναλόγως ἐπὶ τὸ θεομίμητον
[9]	πέλαγος, οὐκ ἔκφυλοί τινες ἐπεστάτουν	θεοί,	μία δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ
[8]	προτέρου μυεῖσθαι τὴν περὶ τούτου	θεοκρισίαν.	Τῷ μὲν γὰρ ἔφη μέσην
[15]	ὅτε καὶ τῶν εἰς ἡμᾶς	θεοκρισιῶν	ἐστι σύμβολα τὰ πλαττόμενα τῶν
[12]	δὲ ὅτι καὶ θεοὺς ἡ	θεολογία	καλεῖ τάς τε οὐρανίας καὶ
[12]	καθ' ἡμᾶς ἱεράρχην ἄγγελον ἡ	θεολογία	καλεῖ τὸν κατὰ δύναμιν οἰκείαν
[15]	τύπον (ὡς ἐν τῇ Συμβολικῇ	θεολογίᾳ»	κατὰ τὴν τετράστοιχον ἀνακάθαρσιν ἡμῖν
[15]	καὶ νεφέλης αὐτοῖς ἰδέαν ἡ	θεολογία	περιπλάττει, σημαίνουσα διὰ τούτου τοὺς
[15]	ἀνακαθάρσει δι' ἣν αἰτίαν ἡ	θεολογία	σχεδὸν παρὰ πάσας εὑρίσκεται τιμῶσα
[15]	καὶ λίθων πολυχρωμάτων εἶδος ἡ	θεολογία	ταῖς οὐρανίαις οὐσίαις περιτίθησι, τὸ
[2]	παραδέδοται. Καὶ γὰρ ἀτεχνῶς ἡ	θεολογία	ταῖς ποιητικαῖς ἱεροπλαστίαις ἐπὶ τῶν
[6]	τέ ἐσμεν ἐκθησόμεθα. Πάσας ἡ	θεολογία	τὰς οὐρανίους οὐσίας ἐννέα κέκληκεν
[9]	εὐκοσμίας ἱερωτάτης πρόοδος. Ἔνθεν ἡ	θεολογία	τὴν καθ' ἡμᾶς ἱεραρχίαν ἀγγέλοις
[4]	ὁράσεων ἐκφαντορίας. Ἡ πάνσοφος δὲ	θεολογία	τὴν ὅρασιν ἐκείνην, ἥτις ἐν
[4]	δὲ καὶ τοῦτο σαφῶς ἡ	θεολογία	τὸ δι' ἀγγέλων αὐτὴν εἰς
[9]	καὶ ἐπίγνωσιν ἐπιστραφέντος. Ὅθεν ἡ	θεολογία	τὸ μὲν ἑαυτὸν ἀποκληρῶσαι τὸν
[7]	Διὸ καὶ ὕμνους αὐτῆς ἡ	θεολογία	τοῖς ἐπὶ γῆς παραδέδωκεν ἐν
[2]	ὅσοις ἄλλοις ὁμοιοτυπώτοις κάλλεσιν ἡ	θεολογία	τοὺς οὐρανίους εσχημάτισε νόας, Ὅπερ
[15]	ἀεικινησίας. Διὸ καὶ ὑποπτέρους ἡ	θεολογία	τοὺς τῶν ἁγίων νοῶν ἐσχημάτισε
[4]	γοῦν ὁ νόμος, ὡς ἡ	θεολογία	φησί, δι' ἀγγέλων ἡμῖν ἐδωρήθη,
[7]	πολυύμνητον ἐκείνην καὶ σεβασμιωτάτην ἀνακράζουσι	θεολογίαν·	Ἅγιος ἅγιος ἅγιος Κύριος Σαβαώθ,
[11]	μετὰ τὰς δυνάμεις ὑπὸ τῆς	θεολογίας	ταττόμενοι κατὰ κοινοῦ πολλάκις ὑφ'
[7]	τὸν παρόντα καιρόν, ὅτι τὴν	θεολογικὴν	ἐπιστήμην ἡ πρώτη διακόσμησις ὡς
[10]	καθάπερ οἶμαι δηλοῦντες, ὅτι τῶν	θεολογικῶν	γνώσεων οἱ πρῶτοι τοῖς δευτέροις
[5]	τάγματα καὶ ἀγγέλους καλοῦσιν οἱ	θεολόγοι,	καὶ γάρ εἰσιν ἐκφαντορικὰ καὶ
[5]	χρὴ δι' ἣν αἰτίαν οἱ	θεολόγοι	πάσας μὲν ἅμα τὰς οὐρανίας
[7]	ὑπερτάτως ἱεραρχούμεναι. Τοῦτο γοῦν οἱ	θεολόγοι	σαφῶς δηλοῦσι τὸ τὰς μὲν
[15]	νοῶν θεοειδέστατον. Οἱ γὰρ ἱεροὶ	θεολόγοι	τὴν ὑπερούσιον καὶ ἀμόρφωτον οὐσίαν
[10]	αὐτοὺς τοὺς θειοτάτους σεραφὶμ οἱ	θεολόγοι	φασὶν ἕτερον πρὸς τὸν ἕτερον
[8]	δὲ τοῦτο καὶ πολλαχοῦ τοῖς	θεολόγοις	ἐκπεφασμένον. Ἡνίκα γὰρ ἡ θεία
[13]	τὸ μυῆσαι τὰ θεῖα τὸν	θεολόγον)	ἐπὶ Θεὸν καὶ μετὰ Θεὸν
[8]	μυούμενον καὶ τὸ μυῆσαι τὸν	θεολόγον	ἐπιτρεπόμενον, ὅτι Κατακάρπως κατοικηθήσεται Ιερουσαλὴμ
[13]	ἄτοπον, εἰ καθαίρειν λέγεται τὸν	θεολόγον	ὁ σεραφίμ. Ὡς γὰρ ὁ
[15]	γὰρ αὐτοῖς ὥς φησιν ὁ	θεολόγος	Γελγέλ· ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καθ'
[13]	πρώτων δυνάμεων. Τοῦτο γοῦν ὁ	θεολόγος	ἐδιδάσκετο πρὸς τοῦ φωταγωγοῦντος αὐτὸν
[13]	καὶ πολυπρόσωπον ὁρῶν ὁ ἱερὸς	θεολόγος	καὶ τὸ τοῖς πτεροῖς ἀποδιαστέλλεσθαι
[13]	Εμάνθανεν οὖν τοῖς ὁρωμένοις ὁ	θεολόγος,	ὅτι κατὰ πᾶσαν ὑπερούσιον ὑπεροχὴν
[13]	τὸ Λόγιον ἐπὶ τὴν τοῦ	θεολόγου	κάθαρσιν ἐληλυθέναι, τινὰ δὲ τῶν
[13]	δύναμιν ὁ τὴν κάθαρσιν τοῦ	Θεολόγου	τελετουργῶν ἄγγελος ἐπὶ Θεὸν μὲν
[2]	σκηνὴν καὶ χρῆναί φησι τοὺς	θεολόγους	ἐπὶ σωματοποιίαν ὅλως τῶν ἀσωμάτων
[2]	ἰδιοτήτων ὁριζομένων. Ταῦτα τοὺς μυστικοὺς	θεολόγους	εὑρήσομεν οὐ μόναις, ταῖς τῶν
[13]	μὲν ὅρασιν ἐκείνην ὑποδειχθῆναι τῷ	θεολόγῳ	δι' ἑνὸς τῶν ἐπιστατούντων ἡμῖν
[13]	ὅρασιν ἀγγέλου κατὰ δύναμιν τῷ	θεολόγῳ	μεταδιδόντος τῆς οἰκείας ἱερογνωσίας. Εδίδασκεν
[2]	ὑψηλότερον ἐννενοηκότες, ἡ τῶν ὁσίων	θεολόγων	ἀνατατικὴ σοφία καὶ πρὸς τὰς
[6]	ἀγγελικῶν θεαμάτων ὑπὸ τῶν ἱερῶν	θεολόγων	ἐθεωρήθη, ταῦτα μυηθέντες ἡμεῖς ὡς
[8]	ὅσα ἄλλα πρὸς τῶν ἱερῶν	θεολόγων	εἴρηται περὶ τῆς τῶν οὐρανίων
[8]	ἐπιεικῶς, ἐπανῆγεν εὐπάθειαν, ὁρᾷ τῶν	θεολόγων	εἷς ὁ Ζαχαρίας ἕνα τῶν
[8]	πλήθους ἀνθρώπων» Ἕτερος δὲ τῶν	θεολόγων	Ἰεζεκιὴλ καὶ πρὸς αὐτῆς φησι
[13]	ὅτου ἕνεκα πρὸς ἕνα τῶν	θεολόγων	ὁ σεραφὶμ ἀποστέλλεσθαι λέγεται. Καὶ
[12]	κατὰ δύναμιν, εἰ θέμις εἰπεῖν,	θεομιμησίᾳ	καὶ τῆς θεϊκῆς ὁμωνυμίας ἠξίωται.
[13]	πάσης ἱερᾶς θεογνωσίας τε καὶ	θεομιμησίας	ὡς δι' ἐκείνων εἰς πάσας
[15]	τὸ θεοειδὲς καὶ ὡς ἐφικτὸν	θεομίμητον.	Ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπομόρφους αὐτοὺς ἀναγράφουσι
[3]	θεόθεν ἐλλάμψεις ἀναλόγως ἐπὶ τὸ	θεομίμητον	ἀναγομένη· τὸ δὲ θεοπρεπὲς κάλλος
[8]	ῶς ἐξασθενοῦσαν, δυνατῶς ἐπὶ τὸ	θεομίμητον	ἀναγομένην, οὐκ ἀπολείπουσαν ἑαυτῆς ἀνανδρίᾳ
[3]	κατ' οἰκείαν ἀναλογίαν ἐπὶ τὸ	θεομίμητον	ἀναχθῆναι καὶ τὸ δὴ πάντων
[3]	τοὺς δὲ τελεσιουργεῖν, ἑκάστῳ τὸ	θεομίμητον	ἁρμόσει κατὰ τόνδε τὸν τρόπον·
[7]	φώτων καὶ μὴν ὅτι τὸ	θεομίμητον	αὐταῖς ὑπερτάτως δεδώρηται καὶ κοινωνοῦσι
[4]	γεγόνασι. Νοητῶς γὰρ ἐπὶ τὸ	θεομίμητον	ἑαυτὰς ἀποτυποῦσαι καὶ πρὸς τὴν
[13]	Διὸ καὶ πᾶσαν ἱερὰν καὶ	θεομίμητον	ἐνέργειαν ἐπὶ Θεὸν μὲν ὡς
[13]	πρωτουργοὶ γενέσθαι τῆς ὡς ἐφικτὸν	θεομιμήτου	δυνάμεως καὶ ἐνεργείας ὴξίωνται καὶ
[7]	γὰρ ἁπάσης ἱεραρχίας σκοπὸν τῆς	θεομιμήτου	θεοειδείας ἐξηρτημένον ἀῤῥεπῶς εἶναι καὶ
[13]	καὶ δι' αὐτῶν ὡς τοῦ	θεομιμήτου	πρωτουργῶς ἠξιωμένων ἐπὶ τὸ τοῦ
[8]	ὑπὲρ ἡμᾶς οὐσιῶν ἐπωνυμία τὰς	θεομιμήτους	αὐτῶν ἐμφαίνει τοῦ θεοειδοῦς ἰδιότητας.
[13]	καὶ τῆς ἐν συμμετρίᾳ τῶν	θεομιμήτων	ἐνεργειῶν ἀκαταλήκτου καὶ ὑψιπετοῦς ἀεικινησίας.
[13]	ὁρᾶν αἴτιος, θέσει δὲ καὶ	θεομιμήτως	ἡ κατὰ μέρος ὑπερκειμένη τῆ
[8]	πρώτων ὡς οἶμαι καὶ περὶ	Θεὸν	ἀγγέλων (κοινὸν γὰρ ὡς ἔφην
[7]	τὴν πασῶν ὑψηλοτέραν τῷ περὶ	Θεὸν	ἀμέσως ἱδρῦσθαι καὶ τὰς πρωτουργοὺς
[6]	τὴν πάντων ὑπερκειμένην ἐγγύτητα περὶ	Θεὸν	ἀμέσως ἱδρῦσθαί φησι παραδιδόναι τὴν
[9]	ᾖ κατὰ τάξιν ἡ πρὸς	Θεὸν	ἀναγωγὴ καὶ ἐπιστροφὴ καὶ κοινωνία
[13]	ἰδιότητα τοῖς σεραφὶμ εἰκότως μετὰ	Θεὸν	ἀνατέθεικεν. Οὐδὲν οὖν ἄτοπον, εἰ
[8]	ἄμεσον μετουσίαν τῶν πρώτως ἐπὶ	Θεὸν	ἀνατεινομένων ἐναργεστέραν εἶναι τῶν διὰ
[13]	οὐσίαι κατὰ τὸ εἰκὸς μετὰ	Θεὸν	ἀρχὴν ἡγοῦνται πάσης ἱερᾶς θεογνωσίας
[9]	αὐτὸς ἐπὶ τὸν ὄντως ὄντα	Θεὸν	ἐπέστραπτο, προσέτι δὲ καὶ ἄλλοις
[13]	θεολόγον) ἐπὶ Θεὸν καὶ μετὰ	Θεὸν	ἐπὶ τὴν πρωτουργὸν ἱεραρχίαν ἀνέθηκεν.
[15]	προνοίᾳ καὶ σωτηρίᾳ τῶν ἐπὶ	Θεὸν	ἐπιστρεφομένων ἀγαθοειδῆ καὶ ἄφθονον εὐφροσύνην
[13]	ἀποστολήν) ἱεράρχης δὲ καὶ μετὰ	Θεὸν	ἡγεμὼν ὁ τῶν πρωτίστων οὐσιῶν
[13]	καὶ μετὰ Θεοῦ καὶ περὶ	Θεὸν	ἱδρυμένας, καὶ τὴν ἁπάντων κοιὶ
[13]	εἰρηκέναι φασὶν οὐ τῶν περὶ	Θεὸν	ἱδρυμένων, ἀλλὰ τῶν ἡμῖν ἐφεστηκυιῶν
[13]	μετέχουσιν. Αὗται γὰρ ἐπιγνοῦσαι πρῶται	Θεὸν	καὶ θείας ἀρετῆς ὑπερκειμένως ἐφιέμεναι
[13]	τὰ θεῖα τὸν θεολόγον) ἐπὶ	Θεὸν	καὶ μετὰ Θεὸν ἐπὶ τὴν
[13]	ὡς ἐν συμβόλοις εἰπεῖν, ὑπὸ	Θεὸν	καὶ μετὰ Θεοῦ καὶ περὶ
[13]	ἱερὰν καὶ θεομίμητον ἐνέργειαν ἐπὶ	Θεὸν	μὲν ὡς αἴτιον ἀναφέρουσιν, ἐπὶ
[13]	τοῦ Θεολόγου τελετουργῶν ἄγγελος ἐπὶ	Θεὸν	μὲν ὡς αἴτιον, ἐπὶ δὲ
[10]	ἡ μὲν πρεσβυτάτη τῶν περὶ	Θεὸν	νοῶν διακόσμησις ὑπὸ τῆς τελεταρχικῆς
[7]	ἡ κύκλῳ Θεοῦ» καὶ περὶ	Θεὸν	ὀιμέσως ἑστηκυῖα καὶ ἁπλῶς καὶ
[7]	λόγους ὡς πρῶται καὶ περὶ	Θεὸν	οὖσαι μυοῦνται πρὸς αὐτῆς τελεταρχίας
[6]	μὲν εἶναί φησι τὴν περὶ	Θεὸν	οὖσαν ἀεὶ καὶ προσεχῶς αὐτῷ
[13]	ὅρον οὐχ ἕνα τῶν περὶ	Θεὸν	πρωτίστων νοῶν ὀνομάζει τὸ Λόγιον
[3]	οὖν ἱεραρχίας ἐστὶν ἡ πρὸς	Θεὸν	ὡς ἐφικτὸν ἀφομοίωσίς τε καὶ
[13]	οὐσίαι γεγόνασιν, αὐταῖς ἐκείναις μετὰ	Θεὸν	ὡς ἱεράρχαις ἀνατιθέασιν. Ἔλεγεν οὖν
[4]	εἰς ἡμᾶς προελθεῖν, ὡς τῆς	θεονομικῆς	τάξεως ἐκεῖνο θεσμοθετούσης τὸ διὰ
[4]	γενήσεται τὸ θεαρχικὸν τῆς ἀφθέγκτου	θεοπλαστίας	μυστήριον. Ἕτερος δὲ τῶν ἀγγέλων
[1]	τοῦ συναγωγοῦ Πατρὸς ἑνότητα καὶ	θεοποιὸν	ἁπλότητα. Καὶ γὰρ Ἐξ αὐτοῦ
[4]	ἱεραρχικῆς ἐπιστήμης ἀρχὴν ὑμνήσωμεν ἐν	θεοπρεπεῖ	σεβασμιότητι καὶ τελεταρχικαῖς εὐχαριστίαις. Πρῶτον
[8]	ἐπὶ τὸ κρεῖττον μετάγουσα δικαιοσύνῃ	θεοπρεπεῖ	τῶν ὑπευθύνων ἀποκρίνεσθαι τοὺς ἀνευθύνους
[3]	τὸ θεομίμητον ἀναγομένη· τὸ δὲ	θεοπρεπὲς	κάλλος ὡς ἁπλοῦν ὡς ἀγαθὸν
[2]	νοῦν καὶ οὐσίαν ὑμνοῦσι, τὴν	θεοπρεπῆ	λογιότητα καὶ σοφίαν αὐτῆς δηλοῦσαι
[9]	καὶ τῇ τῶν αὐτοῖς δοκούντων	θεοπρεπῶν	ἀναλόγῳ σεβασμιότητι. Τοῦτο μαρτυρεῖται καὶ
[8]	ἐστι καθόλου τῇ θείᾳ ταξιαρχίᾳ	θεοπρεπῶς	νενομοθετημένον τὸ διὰ τῶν πρώτων
[13]	διαδίδωσι κατὰ τὴν ἑκάστης διακοσμήσεως	θεοπτικὴν	συμμετρίαν. Ἢ ἵνα σαφέστερον εἴπω
[7]	χερουβὶμ τὸ γνωστικὸν αὐτῶν καὶ	θεοπτικὸν	καὶ τῆς ὑπερτάτης φωτοδοσίας δεκτικὸν
[8]	θείων ἀποπληρώσεις τῶν δι' ἑτέρων	θεοπτικῶν	μεθέξεων εἶναι τελεωτέρας, οὕτως οἶμαι
[15]	καὶ τὰς ὀφρύας τὸ τῶν	θεοπτικῶν	νοήσεων φρουρητικόν, τὴν ἡβῶσαν δὲ
[13]	ὁ σεραφίμ. Ὡς γὰρ ὁ	Θεὸς	καθαίρει πάντας τῷ πάσης καθόιρσεως
[13]	τοῖς φωτιζομένοις ἀρχὴ τοῦ φωτίζεσθαι	Θεὸς	μὲν φύσει καὶ ὄντως κυρίως
[3]	συνεργίαν, ἐκεῖνα τελοῦσα χάριτι καὶ	θεοσδότῳ	δυνάμει τὰ τῇ θεαρχίᾳ φυσικῶς
[2]	δεινοὶ παραδεδώκασιν. Οὕτω πάντες οἱ	θεόσοφοι	καὶ τῆς κρυφίας ἐπιπνοίας ὑποφῆται
[9]	οὐχ ἁπλῶς τὸν Μελχισεδὲκ οἱ	θεόσοφοι	οὐ φιλόθεον μόνον ἀλλὰ καὶ
[15]	ἐνεργείας. Τοῦτο γοῦν εἰδότες οἱ	θεόσοφοι	τὰς οὐρανίας οὐσίας ἐκ πυρὸς
[4]	ἐστὶν ἡ ὑπὲρ τὸ εἶναι	θεότης)	τὰ δὲ ζῶντα τῆς αὐτῆς
[4]	ἐκ τῆς ὑπερουσίου καὶ παναιτίου	θεότητος	ἐκβλυζομένης· οὐ γὰρ ἂν ἦν,
[8]	τῆς τοῖς χερουβὶμ ἐπιβεβηκυίας ὑπερενδόξου	Θεότητος.	Τὸν γὰρ Ἰσραὴλ ὡς εἴρηται
[13]	ἐξευρεῖν, ἢ παρ' ἑτέρου μαθεῖν,	Θεοῦ	δηλαδὴ διδόντος ῥῆμα καὶ προξενούντων
[9]	Δανιὴλ καὶ τῷ Ἰωσήφ, ἐκ	Θεοῦ	δι' ἀγγέλων ἀποκαλυφθείσης. Μία γάρ
[4]	ὑποτάττεται ταῖς τοῦ Πατρὸς καὶ	Θεοῦ	δι' ἀγγέλων διατυπώσεσι, καὶ διὰ
[9]	ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων	Θεοῦ»	Εἰ δέ τις φαίη· καὶ
[9]	ἐπὶ τὴν τοῦ ὄντως ὄντος>	Θεοῦ	θεραπείαν ἐμφαίνουσα τὸ Εγενήθη μερὶς
[9]	ἐκείνοις οἱ τοῦ ὄντως ὄντος>	Θεοῦ	θεράποντες ἡγεμόνες καθίσταντο, τῆς τῶν
[9]	ἀλλὰ τοῦ ὄντως ὄντος ὑψίστου	Θεοῦ.	Καὶ γὰρ οὐχ ἁπλῶς τὸν
[13]	εἰπεῖν, ὑπὸ Θεὸν καὶ μετὰ	Θεοῦ	καὶ περὶ Θεὸν ἱδρυμένας, καὶ
[7]	οὐρανίων οὐσιῶν διακόσμησις ἡ κύκλῳ	Θεοῦ»	καὶ περὶ Θεὸν ὀιμέσως ἑστηκυῖα
[7]	ἑστιόισεως ἑνότητι, πολλῆς δὲ κοινωνίας	Θεοῦ	καὶ συνεργίας ἠξιωμένη τῇ πρὸς
[10]	δὲ οἱ λοιποὶ τῶν ἐκ	Θεοῦ	κεκινημένων. Τοσοῦτον γὰρ ἡ πάντων
[4]	τί ποτέ ἐστι τὸ τοῦ	Θεοῦ	κρύφιον οὐδεὶς ἑώρακεν» οὐδὲ ὄψεται,
[8]	τῆς ἀγγελικῆς ἐπωνυμίας) πρὸς αὐτοῦ	Θεοῦ	μαθόντα τοὺς περὶ τούτου παρακλητικοὺς»
[9]	ἔννοιαν ἐκληπτέον οὐχ ὡς μερισαμένου	Θεοῦ	μεθ' ἑτέρων θεῶν ἢ ἀγγέλων
[9]	καὶ μὴν καὶ ἡ παρὰ	Θεοῦ	πάσοιις ταῖς ἱεραρχίαις ἀγαθοπρεπῶς ἐνδιδομένη
[3]	θειότερον, ὡς τὰ Λόγιά φησι,	Θεοῦ	συνεργὸν» γενέσθαι καὶ δεῖξαι τὴν
[10]	πρὸ αὐτῶν, οἱ μὲν πρεσβύτατοι	Θεοῦ	τοῦ κινοῦντος, ἀναλόγως δὲ οἱ
[13]	οἰκείων παραδειγμάτων, εἰ καὶ ἀποδεόντων	Θεοῦ	τοῦ πάντων ἐξῃρημένου, πλὴν ἡμῖν
[4]	ὡς αὐτόθεν μέν φησιν ἐκ	Θεοῦ	τῷ Μωϋσῇ δεδωρημένην, ὅπως ἂν
[9]	Ἑβραίων λαὸς πεπονθέναι. Ἐπίγνωσιν γὰρ	Θεοῦ»	φησιν, ἀπώσω, καὶ ὀπίσω τῆς
[5]	τὸ θεοειδὲς καὶ τὴν ἐκ	Θεοῦ	φωτοδοσίαν ὑφειμένην καὶ προὔχουσαν κοινωνίαν.
[4]	κόσμῳ ἐπιφανησομένης ἀνδρικῆς τοῦ Ἰησοῦ	θεουργίας,	τὴν δὲ Μαριὰμ ὅπως ἐν
[7]	καὶ τῆς ὑπὲρ ἡμῶν αὐτοῦ	θεουργίας	τὴν ἐπιστήμην μαθητιώσας καὶ ταύτας
[7]	ἐφικτὸν ἐν πρωτουργῷ δυνάμει ταῖς	θὲουργικαῖς	αὐτοῦ καὶ φιλανθρώποις ἀρεταῖς· τετελεσμένας
[7]	τῶν ὑπερβεβηκυιῶν εὐκόσμως ἐκδιδάσκεσθαι τὰς	θεουργικὰς	ἐπιστήμας, τὰς δὲ πασῶν ὑψηλοτέρας
[13]	κατὰ τὴν ἑκάστης πρὸς τὰς	θεουργικὰς	μετουσίας ἀναλογίαν. Διὸ καὶ τὴν
[7]	εἰκόσιν ἱεροπλάστοις μορφωτικῶς ἀποτυποῦσι τὴν	θεουργικὴν	ὁμοίωσιν, ἀλλ' ὡς ἀληθῶς αὐτῷ
[7]	μὲν ὅτι μαθητιῶσι καὶ τῆς	θεουργικῆς	γνώσεως ἐφίενται, μὴ προπηδῶσαι δὲ
[7]	πρώτῃ μετουσίᾳ τῆς γνώσεως· τῶν	θεουργικῶν	αὐτοῦ φώτων καὶ μὴν ὅτι
[7]	ὑπερτάτην ὡς ἐν ἀγγέλοις τῶν	θεουργιῶν	ἐπιστήμην. Οὐ γὰρ δι' ἄλλων
[7]	θεωρίαν προσάγονται καὶ τοὺς τῶν	θεουργιῶν	ἐπιστημονικοὺς λόγους ὡς πρῶται καὶ
[15]	καὶ ἄνδρες ἱεροὶ κατὰ τὰς	θεουργοὺς	τῶν θείων ἐλλάμψεων ἐπιφοιτήσεις. Τοσαῦτά
[9]	ἐθνῶν ἐπὶ τοὺς οὐκ ὄντας	θεοὺς	ἀποπλανήσεως, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους οἰκείαις
[12]	ἀνατεινόμενον. Εὑρήσεις δὲ ὅτι καὶ	θεοὺς	ἡ θεολογία καλεῖ τάς τε
[9]	ἢ ὁμοτίμως ἢ ἀντιθέτως ἢ	θεούς	τινας ἑτέρους ἐπιστατεῖν τοῖς ἄλλοις
[4]	τὸ θεῖον ἀναγωγῆς εἰκότως καλεῖ	θεοφάνειαν,	ὡς δι' αὐτῆς τοῖς ὁρῶσι
[7]	ἀμέσως ἱδρῦσθαι καὶ τὰς πρωτουργοὺς	θεοφανείας	καὶ τελειώσεις εἰς αὐτὴν ὡς
[4]	ἀμέσως ἐγγενέσθαι τισὶ τῶν ἁγίων	θεοφανείας,	μανθανέτω καὶ τοῦτο σαφῶς ἐκ
[4]	κρύφιον οὐδεὶς ἑώρακεν» οὐδὲ ὄψεται,	θεοφάνειοιι	δὲ τοῖς ὁσίοις γεγόνασι κατὰ
[7]	καὶ ἀυλίᾳ δεκτικὸν καὶ τὸ	θεοφόρον	καὶ θεραπευτικῶς ἐπὶ τὰς θείας
[9]	τὴν τοῦ ὄντως ὄντος> Θεοῦ	θεραπείαν	ἐμφαίνουσα τὸ Εγενήθη μερὶς Κυρίου»
[7]	δεκτικὸν καὶ τὸ θεοφόρον καὶ	θεραπευτικῶς	ἐπὶ τὰς θείας ὑποδοχὰς ἀναπεπταμένον.
[9]	οἱ τοῦ ὄντως ὄντος> Θεοῦ	θεράποντες	ἡγεμόνες καθίσταντο, τῆς τῶν τυπωθεισῶν
[7]	τὸ ἐμπρηστὰς ἐμφαίνειν ἤ τὸ	θερμαίνοντας,	τὴν δὲ τῶν χερουβὶμ πλῆθος
[7]	αὐτὴν ὡς ἐγγυτάτην ἀρχικωτέρως διαπορθμεύεσθαι.	Θερμαίνοντες	γοῦν ὀνομάζονται καὶ θρόνοι καὶ
[13]	τῶν οὐκ εὐκόλως ἐκπυρουμένων ἀναλόγως	θερμαίνουσα.	Κατὰ τὸν αὐτὸν οὖν τῆς
[7]	θεῖα καὶ ἀκατάληκτον καὶ τὸ	θερμὸν	καὶ ὀξὺ καὶ ὑπερζέον τῆς
[13]	ἀδιάδοτον συστέλλεται. Πάλιν ἡ πυρὸς	θερμότης	μᾶλλον ἑαυτὴν διαδίδωσιν εἰς τὰ
[7]	καὶ ἀναζωπυροῦν ἐπὶ τὴν ὁμοίαν	θερμότητα,	καὶ τὸ πρηστηρίως καὶ ὁλοκαύτως
[15]	ὁπωσοῦν πλησιάζουσιν, ἀνοινεωτικὸν τῇ ζωπύρῳ	θερμότητι,	φωτιστικὸν ταῖς ἀπερικαλύπτοις ἐλλάμψεσιν, ἀκράτητον,
[13]	τοῦ ειναι καὶ ὁρᾶν αἴτιος,	θέσει	δὲ καὶ θεομιμήτως ἡ κατὰ
[4]	αὐτὸν ὁρῶμεν ὑπὸ ταῖς πατρικαῖς	θεσμοθεσίαις	ταττόμενον. Εῶ γὰρ εἰπεῖν ὡς
[2]	τῆς καθ' ἡμᾶς ἱεραρχικῆς παραδόσεως	θεσμοθεσίαν	αὐτός τε ἱεροπρεπῶς ἄκουε τῶν
[4]	καὶ τὴν ἱερὰν τοῦ νόμου	θεσμοθεσίαν	ἡ τῶν Λογίων παράδοσις ὡς
[4]	ὡς τῆς θεονομικῆς τάξεως ἐκεῖνο	θεσμοθετούσης	τὸ διὰ τῶν πρώτων τὰ
[10]	τὸν αὐτὸν τῆς εὐκόσμου ταξιαρχίας	θεσμὸν	ἐν ἁρμονίᾳ θείᾳ καὶ ἀναλογίᾳ
[4]	κἀν τοῖς ὁμοταγέσιν οὖτος ὁ	θεσμὸς	ὥρισται παρὰ τῆς πάντων ὑπερουσίου
[3]	ἑξῆς ἀναλάμποντα κατὰ τοὺς θεαρχικοὺς	θεσμούς.	Οὐ γὰρ θεμιτόν ἐστι τοῖς
[4]	ὁσίοις γεγόνασι κατὰ τὰς πρεπούσας	Θεῷ	διὰ δή τινων ἱερῶν καὶ
[15]	ἡμᾶς ἐμπαθοῦς ἡδονῆς, συγχαίρειν δὲ	Θεῷ	λέγονται τῇ τῶν ἀπολωλότων εὑρέσει
[9]	ὡς μερισαμένου Θεοῦ μεθ' ἑτέρων	θεῶν	ἢ ἀγγέλων τὴν καθ' ἡμᾶς
[7]	οἰκείας θεοειδοῦς ἰδιότητος ἀμιγεστάτην ἵδρυσιν·	θεωρητικὰς	δὲ αὖθις οὐχ ὡς αἰσθητῶν
[3]	ἀποπληροῦσθαι τοῦ θείου φωτὸς πρὸς	θεωρητικὴν	ἕξιν καὶ δύναμιν ἐν πανάγνοις
[1]	φῶτα καὶ τῆς κατὰ νοῦν	θεωρητικῆς	ἀποπληρώσεως τὰς διεξοδικὰς ἱερὰς μαθητείας
[7]	τῆς ὑπερτάτης φωτοδοσίας δεκτικὸν καὶ	θεωρητικὸν	ἐν πρωτουργῷ δυνάμει τῆς θεαρχικῆς
[15]	ἀνεμποδίστως κατ' εὐθὺ καὶ ἀκλινῶς	θεωρητικὸν,	τὴν δὲ τῶν ἵππων τὸ
[13]	χειραγωγίας ἐπὶ τὴν ἱερὰν ἐκείνην	θεωρίαν	ἀναταθῆναι καθ' ἣν ἑώρα τὰς
[1]	οὐρανίων ἱεραρχιῶν μίμησίν τε καὶ	θεωρίαν,	εἰ μὴ τῇ κατ᾽ αὐτὸν
[9]	αὐτῶν ἱεραρχίας. Λοιπὸς ἡμῖν εἰς	θεωρίαν	ἱερὰν διάκοσμος ὁ τὰς ἀγγελικὰς
[13]	καὶ τὴν ὑπὲρ τὰ πρόσωπα	θεωρίαν	καὶ τὴν ἐν τοῖς μέσοις
[13]	εἴη καὶ ἐμοὶ μᾶλλον ἐραστὴν	θεωρίαν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄ Τί σημαίνει ὁ
[7]	νοητὴν εὐπρέπειαν ὡς θεμιτὸν εἰς	θεωρίαν	προσάγονται καὶ τοὺς τῶν θεουργιῶν
[15]	περὶ τὰς ἑνικὰς καὶ ὑψηλὸις	θεωρίας	ἀγγελοπρεποῦς συντονίας ἐπὶ τὸ διαιρετὸν
[7]	μὲν καὶ μακαρίας ὁρῶσα καθαρῶς	θεωρίας,	ἁπλᾶς δὲ καὶ ἀμέσους μαρμαρυγὰς
[7]	ὡς τῇ ποικιλίᾳ τῆς ἱερογραφικῆς	θεωρίας	ἐπὶ τὸ θεῖον ἀναγομένας, ἀλλ'
[2]	ἀμέσως ἐπὶ τὰς νοητὰς ἀνατείνεσθαι	θεωρίας	καὶ δεομένην οἰκείων καὶ συμφυῶν
[2]	τῆς ὑπερουσίως ἁγνῆς καὶ ἀπαθοῦς	θεωρίας	καὶ τῆς πρὸς ἐκείνην τὴν
[2]	ἐκ πάντων αὐτῶν ἐπινοῆσαι καλὰς	θεωρίας	καὶ τοῖς νοητοῖς τε καὶ
[7]	ἀρχικοῦ κάλλους ὑπερουσίου καὶ τριφανοῦς	θεωρίας	ὡς θεμιτὸν ἀναπιμπλαμένας, τῆς δὲ
[7]	ὡς αἰσθητῶν συμβόλων ἢ νοερῶν	θεωροὺς,	οὐδὲ ὡς τῇ ποικιλίᾳ τῆς
[7]	ἀλλ' ὡς πρώτης καὶ ὑπερεχούσης	θεώσεως	ἀποπληρουμένας κατὰ τὴν ὑπερτάτην ὡς
[1]	οὖν ἕνεκα τῆς ἡμῶν ἀναλόγου	θεώσεως	ἡ φιλάνθρωπος τελεταρχία καὶ τὰς
[6]	μόνην ἀκριβῶς εἰδέναι φημὶ τὴν	θεωτικὴν	αὐτῶν τελεταρχίαν, προσέτι καὶ αὐτοὺς
[3]	οὐδὲ ὑπάρχειν ἑτέρως, εἰ τῆς	θεωτικῆς	αὐτῆς ἀγλαΐας ἐφίενται καὶ πρὸς
[2]	ὡς λίθον ἀκρογωνιαῖον. Ἀλλὰ καὶ	θηριομορφίαν	αὐτῇ περιτιθέασι, καὶ λέοντος αὐτῇ
[2]	βοῶν κτηνωδίαν ἢ πρὸς λεόντων	θηριομορφίαν	τετυπωμένους καὶ πρὸς ἀετῶν ἀγκυλόχειλον
[15]	τῆς τῶν οὐρανίων νοῶν ἱεροτύπου	θηρομορφίας.	Καὶ τὴν μὲν λέοντος μορφὴν
[3]	δὲ ἀποτυπούμενος καὶ τοὺς ἑαυτοῦ	θιασώτας	ἀγάλματα θεῖα τελῶν ἔσοπτρα διειδέστατα
[2]	καὶ τί τοὺς αὑτῆς ἑκάστη	θιασώτας	ὀνίνησιν, ἑξῆς δὲ τὰς οὐρανίας
[13]	ὑψηλοτέρων καὶ βαθυτέρων αὐθάδη καὶ	θρασεῖοιν	καὶ ἀνέφικτον ἔρευναν, καὶ τῆς
[15]	ἀνέκλειπτον ἐπίῤῥοιαν χορηγοῦντας καὶ ζωοποιοῦ	θρεπτικοὺς	γονιμότητος, τὰ δὲ ἅρματα τὴν
[13]	θείων ἐλλάμψεων ἐπιστήμης καὶ τὴν	θρονίαν	ἰδιότητα τὴν ἀναπεπταμένην θεοδοχίαν ἐμφαίνουσαν,
[11]	νόες ὀνομάζονται, σεραφὶμ δὲ καὶ	θρόνοι	καὶ κυριότητες οὐδαμῶς. Ἀμέθεκτοι γὰρ
[7]	διαπορθμεύεσθαι. Θερμαίνοντες γοῦν ὀνομάζονται καὶ	θρόνοι	καὶ χύσις σοφίας ἐκφαντορικῷ τῶν
[5]	οὐκ ἔχει λόγον ἀρχὰς ἢ	θρόνους	ἢ σεραφὶμ ὀνομάζειν, οὐδὲ γάρ
[6]	παραδεδομένην. Τούς τε γὰρ ἁγιωτάτους	θρόνους	καὶ τὰ πολυόμματα καὶ πολύπτερα
[2]	ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν φανταζώμεθα καὶ	θρόνους	ὑλαίους τῇ θεαρχίᾳ πρὸς ἀνάκλισιν
[15]	ῥοίζῳ πυριφλεγέθοντας. Ἀλλὰ καὶ τοὺς	θρόνους	φησὶ πυρίους εἶναι καὶ αὐτοὺς
[7]	σεραφὶμ καὶ χερουβὶμ καὶ τῶν	θρόνων	καὶ περὶ τῆς πρώτης αὐτῶν
[7]	δὲ τῶν ὑψηλοτάτων καὶ ἐπηρμένων	θρόνων	τὸ πάσης ἀμιγῶς ἐξῃρῆσθαι περιπεζίας
[2]	νοερῶν ἑτέρῳ τρόπῳ χρὴ τὸ	θυμικὸν	ἐννοῆσαι, δηλοῦν ὡς οἶμαι τὴν
[15]	τὰς ἀνομοίους ὁμοιότητας, τὸ μὲν	θυμοειδὲς	αὐτῶν εἰς τὴν νοερὰν ἀνδρείαν
[2]	πάσης ἀλογίας ἐστὶν ἀνάπλεως ἡ	θυμοειδὴς	αὐτῶν κίνησις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν
[15]	ἀνδρείαν ἧς ἐστιν ἔσχατον ὁ	θυμὸς	ἀπήχημα, τὴν δὲ αὖ ἐπιθυμίαν
[2]	ἑτεροίως ἀπονενέμηται. Καὶ γὰρ ὁ	θυμὸς	τοῖς μὲν ἀλόγοις ἐξ ἐμπαθοῦς