Chapitre
[13]	συγγενέστερον ἐξευρεῖν, ἢ παρ' ἑτέρου	μαθεῖν,	Θεοῦ δηλαδὴ διδόντος ῥῆμα καὶ
[1]	θεωρητικῆς ἀποπληρώσεως τὰς διεξοδικὰς ἱερὰς	μαθητείας	καὶ τῆς ἐναρμονίου πρὸς τὰ
[7]	ἡμῶν αὐτοῦ θεουργίας τὴν ἐπιστήμην	μαθητιώσας	καὶ ταύτας αὐτὸν Ἰησοῦν ἀμέσως
[7]	διαποροῦσι πρότερον, ἐνδεικνύμεναι μὲν ὅτι	μαθητιῶσι	καὶ τῆς θεουργικῆς γνώσεως ἐφίενται,
[8]	ἀγγελικῆς ἐπωνυμίας) πρὸς αὐτοῦ Θεοῦ	μαθόντα	τοὺς περὶ τούτου παρακλητικοὺς» ὡς
[14]	διατάξεις. Πολλαὶ γάρ εἰσιν αἱ	μακάριαι	στρατιαὶ τῶν ὑπερκοσμίων νοῶν τὴν
[7]	ἀεικίνητον ἵδρυσιν, πολλὰς μὲν καὶ	μακαρίας	ὁρῶσα καθαρῶς θεωρίας, ἁπλᾶς δὲ
[3]	τόνδε τὸν τρόπον· ἡ θεία	μακαριότης	ὡς ἐν ἀνθρώποις εἰπεῖν ἀμιγὴς
[2]	τὴν σεβασμίαν τῆς ὑπερουσίου θεαρχίας	μακαριότητα	τῶν ἐκφαντορικῶν Λογίων αἱ μυστικαὶ
[13]	τῶν ἐπιστατούντων ἡμῖν ἁγίων καὶ	μακαρίων	ἀγγέλων καὶ πρὸς τῆς φωτιστικῆς
[1]	ἡμῖν ἐν τυπωτικοῖς συμβόλοις ἐκφαίνει	μακαριωτάτας	ἱεραρχίας, ἀύλοις καὶ ἀτρεμέσι νοὸς
[15]	ὄντων τὸ λαμπρὸν καὶ ὡς	μάλιστα	τοῦ θείου φωτὸς συγγενές, κυανῶν
[2]	καὶ τὸν ἡμέτερον νοῦν ἀνάγουσι	μᾶλλον	αἱ ἀπεμφαίνουσαι τῶν ὁμοιοτήτων, οὐκ
[13]	πρώτη τῶν ἁγίων ἀγγέλων διακόσμησις	μᾶλλον	ἁπασῶν ἔχει τὴν ἐμπύριον ἰδιότητα
[2]	τὸ πάντων ἀτιμότερον εἶναι καὶ	μᾶλλον	ἀπεμφαίνειν δοκοῦν, ὅτι καὶ σκώληκος
[10]	κρυφιωτέρᾳ μὲν ὡς νοητοτέρᾳ καὶ	μᾶλλον	ἁπλωτικῇ καὶ ἑνοποιῷ φανοτέρᾳ δὲ
[3]	καθαίρουσα καὶ φωτίζουσα καὶ τελεσιουργοῦσα,	μᾶλλον	δὲ κάθαρσις αὐτὴ καὶ φωτισμὸς
[13]	τῷ πάσης καθόιρσεως εἶναι αἰτία,	μᾶλλον	δὲ (παραπλησίῳ γὰρ χρήσομαι παραδείγματι)
[13]	συστέλλεται. Πάλιν ἡ πυρὸς θερμότης	μᾶλλον	ἑαυτὴν διαδίδωσιν εἰς τὰ δεκτικώτερα
[13]	δυνάμεσιν ἐκφανεστέρα πώς ἐστι καὶ	μᾶλλον	ἑαυτὴν ἐκφαίνει καὶ διαδίδωσιν, ἐπὶ
[13]	τοῖς φιλαγγέλοις ἡμῖν ἀνακαλύψαι διαυγῆ	μᾶλλον	εἴπερ οἷόν τε εἴη καὶ
[10]	καὶ πρωτοφανεῖ καὶ ὁλικωτέρᾳ καὶ	μᾶλλον	εἰς αὐτὴν ὡς διειδῆ κεχυμένῃ,
[15]	τὴν ὑπερκόσμιον ἐπιστήμην ἠγνοήσαμεν καὶ	μᾶλλον	ἐπ' αὐτοῖς ἡμεῖς ἑτέρου τοῦ
[13]	οἷόν τε εἴη καὶ ἐμοὶ	μᾶλλον	ἐραστὴν θεωρίαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄ Τί
[2]	τῇ κρυφιότητι τῶν ἀποῤῥήτων, οἰκειοτέρα	μᾶλλόν	ἐστιν ἐπὶ τῶν ἀοράτων ἡ
[5]	καὶ προὔχουσαν κοινωνίαν. Ἀλλ ἴνα	μᾶλλον	ἡμῖν ὁ λόγος διευκρινηθείη, κατίδωμεν
[9]	αὐτοῖς ἐστιν ἡ ἱεραρχία καὶ	μᾶλλον	περικόσμιος. Τὴν μὲν γὰρ ὑπερτάτην,
[9]	ἔχοντες τὴν ἀγγελικὴν ἰδιότητα καὶ	μᾶλλον	πρὸς ἡμῶν ἄγγελοι παρὰ τοὺς
[4]	ἐγγενέσθαι τισὶ τῶν ἁγίων θεοφανείας,	μανθανέτω	καὶ τοῦτο σαφῶς ἐκ τῶν
[2]	ὕας ἀποῤῥίψαι τὴν τῶν νοητῶν	μαργαριτῶν	ἀμιγῆ καὶ φωτοειδῆ καὶ καλλοποιὸν
[4]	τοῦ Ἰησοῦ θεουργίας, τὴν δὲ	Μαριὰμ	ὅπως ἐν αὐτῇ γενήσεται τὸ
[7]	θεωρίας, ἁπλᾶς δὲ καὶ ἀμέσους	μαρμαρυγὰς	ἐλλαμπομένη, καὶ θείας τροφῆς ἀποπληρουμένη,
[13]	αὐτῆς ἐμφανέστερον ἀναλάμπει τὰς οἰκείας	μαρμαρυγάς,	προσβάλλουσα δὲ ταῖς παχυτέραις ὕλαις
[9]	δοκούντων θεοπρεπῶν ἀναλόγῳ σεβασμιότητι. Τοῦτο	μαρτυρεῖται	καὶ αὐτὸς ὁ τῶν Ἑβραίων
[13]	μετουσίας (τοῦτο γὰρ ὁ ταῦτά	με	διδάσκων ἔφη τὴν τοῦ Σεραφὶμ
[13]	καθάρσεως» Ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἐδίδασκέ	με,	σοὶ δ' ἐγὼ μεταδίδωμι. Τῆς
[9]	μετουσίας ποιεῖ διαφόρους, μικρὰς ἢ	μεγάλας,	ἀμυδρὰς ἢ φανὰς τῆς μιᾶς
[15]	ὑποδεχομένας ὕλας ἐκφαῖνον τὴν ἑαυτοῦ	μεγαλειότητα,	δραστήριον, δυνατόν, ἅπασι παρὸν ἀοράτως,
[4]	εἰς ἐκφαντορικὴν ἐληλυθὼς τάξιν Ἄγγελος	μεγάλης	βουλῆς» ἀνηγόρευται. Καὶ γὰρ ὡς
[15]	προσθήκην ἑτέρων δωρεῶν, μικρῶν ἢ	μεγάλων,	αἰσθητῶν ἢ νοητῶν· καὶ ὅλως
[13]	τὴν οἰκείαν καθαρτικὴν ἱερουργίαν ὁ	μέγας	ἐκεῖνος (ὅστις ποτὲ ἦν ὁ
[9]	ἐκληπτέον οὐχ ὡς μερισαμένου Θεοῦ	μεθ'	ἑτέρων θεῶν ἢ ἀγγέλων τὴν
[15]	προόδῳ τῆς προνοητικῆς αὐτὰς ἐν	μεθέξει	δυνάμεως εἶναι πάσαις ἀψευδῶς ἁρμόσει
[15]	ἐκείνην τὴν ἄῤῥητον ἧς ἐν	μεθέξει	πολλάκις γεγόνασι καὶ ἄνδρες ἱεροὶ
[8]	ἀποπληρώσεις τῶν δι' ἑτέρων θεοπτικῶν	μεθέξεων	εἶναι τελεωτέρας, οὕτως οἶμαι καὶ
[7]	ἐπὶ τὰ χείρω κατά τι	μείωσιν	οὐδ' ὅλως εἰδυίας, ἀλλ' ἄπτωτον
[8]	ἐλευθεροπρεπῶς ὡς ἀμιείλικτον κυριότητα πᾴσης	μειωτικῆς	δουλοποιίας ὑπερκειμένην, ἀνένδοτον ὑφέσει πάσῃ
[15]	συμμίκτων δὲ πρὸς λευκοῦ καὶ	μέλανος	τὸ τῆ διαπορθμευτικῆ δυνάμει τῶν
[9]	ἕκαστον ἔθνος ἱεραρχοῦντες ἄγγελοι, τὸν	Μελχισεδὲκ	ἐννοητέον ἱεράρχην ὄντα φιλοθεώτατον οὐ
[9]	Καὶ γὰρ οὐχ ἁπλῶς τὸν	Μελχισεδὲκ	οἱ θεόσοφοι οὐ φιλόθεον μόνον
[6]	οἰκεῖα καλῶς εἰδότων ἡ θεαρχία	μεμυσταγώγηκεν.	Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν οὐδὲν αὐτοκινήτως
[7]	ἑκᾴστου θεοειδοῦς ἰὄιότητος, Καί τὴν	μὲν	ἁγίαν τῶν σεραφὶμ ὀνομασίαν φασίν
[15]	τῶν ἱερῶν ἀναπλάσεων εἰρήσθω, τῆς	μὲν	ἀκριβοῦς αὐτῶν ἐκφαντορίας ἀπολειπόμενα, συντελοῦντα
[2]	Καὶ γὰρ ὁ θυμὸς τοῖς	μὲν	ἀλόγοις ἐξ ἐμπαθοῦς ὁρμῆς ἐγγίνεται
[5]	ἣν αἰτίαν οἱ θεολόγοι πάσας	μὲν	ἅμα τὰς οὐρανίας οὐσίας ἀγγέλους
[15]	ἐμπύριοι καὶ θεοειδεῖς τροχοὶ τοὺς	μὲν	ἀνακυλισμοὺς ἔχουσι τῇ περὶ τὸ
[9]	πρόνοια, καὶ οὐδαμῶς οἰητέον Ἰουδαίων	μὲν	ἀποκληρωτικῶς ἡγεῖσθαι τὴν Θεαρχίαν, ἀγγέλους
[2]	ἄῤῥητον ἀοριστίαν. Εἰ τοίνυν αἱ	μὲν	ἀποφάσεις ἐπὶ τῶν θείων ἀληθεῖς,
[2]	ταῖς θεαρχικαῖς ἐκφαντορίαις. Καὶ ποτὲ	μὲν	αὐτὴν ἀπὸ τῶν φαινομένων τιμίων
[2]	ἑξῆς δὲ ἀφορίσασθαι χρὴ τί	μὲν	αὐτὴν εἶναι τὴν ἱεραρχίαν οἰόμεθα,
[2]	πᾶσαν οὐσίαν καὶ ζωήν, οὐδενὸς	μὲν	αὐτὴν φωτὸς χαρακτηρίζοντος παντὸς δὲ
[8]	τὸ ἐφικτὸν γινομένην καὶ πρὸς	μὲν	αὐτὴν ὡς ἀρχιδύναμον δυνατῶς ἐπεστραμμένην,
[7]	θεοειδῶν αὐτῶν ἕξεων ὀνόματι. Τὸ	μὲν	γὰρ ἀεικίνητον αὐτῶν περὶ τὰ
[7]	τὴν ἱεραρχίαν αὐτῶν οἰόμεθα. Τὸ	μὲν	γὰρ ἁπάσης ἱεραρχίας σκοπὸν τῆς
[7]	ὑπερτάτης αὐτῆς ἐλλάμψεως ὑπερέχον. Οἱ	μὲν	γὰρ αὐτῆς αἰσθητῶς εἰπεῖν ὡς
[7]	θεμιτὸν τὰς μυήσεις ἐλλάμπεσθαι. Τινὰς	μὲν	γὰρ αὐτῶν εἰσάγουσι πρὸς τῶν
[2]	ἐμπαγῆναι τῶν εἰκόνων ταπεινότητας. Ὅτι	μὲν	γὰρ εἰκότως προβέβληνται τῶν ἀτυπώτων
[15]	συνημμένα ταῖς οὐρανίαις οὐσίαις. Οἱ	μὲν	γὰρ ἐμπύριοι ποταμοὶ σημαίνουσι τοὺς
[8]	τὴν περὶ τούτου θεοκρισίαν. Τῷ	μὲν	γὰρ ἔφη μέσην διελθεῖν τὴν
[2]	γῆς ἐσχάτας περιτιθέντας πολυμορφίας (τὸ	μὲν	γὰρ ἡμῶν τε ἀναγωγικώτερον ἔμελλεν
[15]	τοιόνδε τῶν ἀναπτύξεων τρόπον· εἰ	μὲν	γὰρ ἱεραρχεῖσθαί τινας ὑπὸ τῶν
[2]	τινα τῶν εὐφρονούντων ἀντερεῖν. Εἰς	μὲν	γὰρ τὰς τιμιωτέρας ἱεροπλαστίας εἰκός
[9]	ἱεραρχία καὶ μᾶλλον περικόσμιος. Τὴν	μὲν	γὰρ ὑπερτάτην, ὡς εἴρηται, διακόσμησιν
[15]	τὸ ἡμῖν δυνατὸν ἀναπτύξωμεν. Τὴν	μὲν	γὰρ φανὴν ἐσθῆτα καὶ τὴν
[15]	τῶν ἁγίων ἀγγέλων ὄργανα, τῶν	μὲν	δηλούντων ἐπανορθωτικὴν παιδείαν ἢ τιμωρὸν
[11]	οὐδαμῶς, καὶ τούτου χάριν οὐράνιαι	μὲν	δυνάμεις ἅπαντες οἱ θεῖοι νόες
[9]	ἐπιστραφέντος. Ὅθεν ἡ θεολογία τὸ	μὲν	ἑαυτὸν ἀποκληρῶσαι τὸν Ἰσραὴλ ἐπὶ
[2]	ὡς οἶμαι πρῶτον ἐκθέσθαι τίνα	μὲν	εἶναι σκοπὸν ἁπάσης ἱεραρχίας οἰόμεθα
[2]	καὶ ἀμεταβόλοις ἱδρύσεσιν. Ὡσαύτως ἐπιθυμίαν	μὲν	εἶναί φαμεν ἐπὶ τῶν ἀλόγων
[6]	ἀφορίζει τριαδικὰς διακοσμήσεις, Καὶ πρώτην	μὲν	εἶναί φησι τὴν περὶ Θεὸν
[9]	καὶ ἀγγέλων διακοσμούμενος. Καὶ πρώτας	μὲν	εἰπεῖν ἀναγκαῖον οἶμαι κατὰ τὸ
[6]	μέση, τίς ἡ τελευταία Ὅσοι	μέν	εἰσι καὶ οἷοι τῶν ὑπερουρανίων
[13]	αἰτία καὶ δημιουργὸς καθάρσεως» Ταῦτα	μὲν	ἐκεῖνος ἐδίδασκέ με, σοὶ δ'
[15]	ἡγεμονικὸν καὶ τὸ κατ' αἴσθησιν	μὲν	ἐλάχιστον ὡς πρὸς τὰς λοιπὰς
[7]	τῶν ὑπερουρανίων νοῶν ὑμνολογίας ἤδη	μὲν	ἐν τοῖς Περὶ τῶν θείων
[3]	καὶ θεαρχικῆς ἀκτῖνος καὶ τῆς	μὲν	ἐνδιδομένης αἴγλης ἱερῶς ἀποπληρούμενα, ταύτην
[2]	ἴσως οὐδὲ ἡμεῖς εἰς ζήτησιν	μὲν	ἐξ ἀπορίας, εἰς ἀναγωγὴν δὲ
[3]	ὡς ἀγαθὸν ὡς τελεταρχικὸν ἀμιγὲς	μέν	ἐστι καθόλου πάσης ἀνομοιότητος, μεταδοτικὸν
[9]	δὲ τῶν ἁγίων ἀρχαγγέλων ὁμοταγὴς	μέν	ἐστι ταῖς οὐρανίαις ἀρχαῖς· ἔστι
[3]	ὡς ἐν ἀνθρώποις εἰπεῖν ἀμιγὴς	μέν	ἐστιν ἁπάσης ἀνομοιότητος, πλήρης δὲ
[13]	πρὸς ἐμοῦ τελετουργουμένης καθάρσεως ἀρχὴ	μέν	ἐστιν ἐξηρημένη καὶ οὐσία καὶ
[7]	τὰς θείας ὑποδοχὰς ἀναπεπταμένον. Αὕτη	μὲν	ἡ τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ὡς
[15]	ταῖς οὐρανίαις οὐσίαις περιτίθησι, τὸ	μὲν	ἤλεκτρον ὡς χρυσοειδὲς ἅμα καὶ
[2]	ἐπὶ τὰς ὑπερκοσμίους ἀναγωγάς. Τοσαῦτα	μὲν	ἡμῖν εἰρήσθω διὰ τὰς ὑλικὰς
[15]	κατὰ τὰς ἀνομοίους ὁμοιότητας, τὸ	μὲν	θυμοειδὲς αὐτῶν εἰς τὴν νοερὰν
[3]	ἡ κατὰ ἱεραρχίαν ὄνησις. Ἔστι	μὲν	ἱεραρχία κατ' ἐμὲ τάξις ἱερὰ
[3]	φῶς προτέλειος αὐτοτελεταρχία καὶ πάσης	μὲν	ἱεραρχίας αἰτία, παντὸς δὲ ἱεροῦ
[9]	ἀγγέλων ἱεραρχίας ἡγεῖσθαι, τῆς πρώτης	μὲν	ἱεραρχίας ἐμφανέστερον, τῆς δὲ μετ'
[2]	Εἰ δέ τῳ δοκεῖ τὰς	μὲν	ἱερὰς ἀποδέχεσθαι συνθέσεις ὡς τῶν
[13]	σεραφὶμ ἐμυεῖτο θεοειδεῖς δυνάμεις, τῆς	μὲν	ἱερᾶς αὐτῶν ἐπωνυμίας τὸ ἐμπύριον
[3]	τάξις ἱεραρχίας ἐστὶ τὸ τοὺς	μὲν	καθαίρεσθαι, τοὺς δὲ καθαίρειν καὶ
[3]	Χρὴ τοιγαροῦν ὡς οἶμαι τοὺς	μὲν	καθαιρομένους ἀμιγεῖς ἀποτελεῖσθαι καθόλου καὶ
[12]	ὑπ' αὐτοὺς οὐσιῶν διακομήσεις μετέχουσι	μὲν	καὶ αὐταὶ σοφίας καὶ γνώσεως,
[7]	ἐν ἀγγέλοις ἀεικίνητον ἵδρυσιν, πολλὰς	μὲν	καὶ μακαρίας ὁρῶσα καθαρῶς θεωρίας,
[8]	τῶν οὐρανίων νοῶν διακόσμησις καθαίρεται	μὲν	καὶ φωτίζεται καὶ τελεσιουργεῖται καθ'
[15]	τούτου τοὺς ἱεροὺς νόας τοῦ	μὲν	κρυφίου φωτὸς ὑπερκοσμίως ἀποπληρουμένους, τὴν
[15]	νοῶν ἱεροτύπου θηρομορφίας. Καὶ τὴν	μὲν	λέοντος μορφὴν ἐμφαίνειν οἰητέον τὸ
[4]	τῶν ἱερωτάτων Λογίων, ὡς αὐτὸ	μὲν	ὅ τί ποτέ ἐστι τὸ
[7]	τῆς θεαρχικῆς ἐπιστήμης μετάληψις, ἀγνοίας	μὲν	οἷον ἀποκαθαίρουσα τῇ κατὰ τάξιν
[12]	ἐκείνους καὶ ὑφειμένης, καὶ τὸ	μὲν	ὅλως ἐν μετουσίᾳ σοφίας εἶναι
[15]	κοινωνίαν, οἱ δὲ τροχοὶ πτερωτοὶ	μὲν	ὄντες, ἐπὶ δὲ τὰ πρόσθεν
[2]	τῶν τοιούτων ἱερῶν ἀναπλασμάτων σεμνοτέρων	μὲν	ὄντων καὶ τῶν προσύλων μορφώσεων
[15]	εὐπειθὲς καὶ εὐήνιον, καὶ λευκῶν	μὲν	ὄντων τὸ λαμπρὸν καὶ ὡς
[15]	τῶν οὐρανίων δυνάμεων φάσκοντας τὰς	μὲν	ὀπτικὸις ἐμφαίνειν δυνάμεις τὴν πρὸς
[13]	οὖν ὁ ταῦτα φήσας τὴν	μὲν	ὅρασιν ἐκείνην ὑποδειχθῆναι τῷ θεολόγῳ
[3]	τὴν αὐτοῦ θειοτάτην εὐπρέπειαν ἀκλινῶς	μὲν	ὁρῶν ὡς δυνατὸν δὲ ἀποτυπούμενος
[7]	ἑαυτὰς δὲ διαποροῦσι πρότερον, ἐνδεικνύμεναι	μὲν	ὅτι μαθητιῶσι καὶ τῆς θεουργικῆς
[9]	καὶ τοῖς ἁγίοις ἀγγέλοις, ταῖς	μὲν	ὅτι πρὸς τὴν ὑπερούσιον ἀρχὴν
[6]	ἡ θεαρχία μεμυσταγώγηκεν. Οὐκοῦν ἡμεῖς	μὲν	οὐδὲν αὐτοκινήτως ἐροῦμεν· ὅσα δὲ
[2]	καὶ ἱερατικὴ παράδοσις ὑφηγήσατο, τὸ	μὲν	οὐκ εἶναι κατά τι τῶν
[8]	ἐμφαίνει τοῦ θεοειδοῦς ἰδιότητας. Τῶν	μὲν	οὖν ἁγίων κυριοτήτων τὴν ἐκφαντορικὴν
[5]	ὑπερκειμένων εἰσὶν αἱ τελευτετῖαι. Τὰ	μὲν	οὖν ἁγιώτατα τῶν ὑπερτάτων οὐσιῶν
[4]	οὐσίας καὶ ἀρχῆς μετειλήφει. Τὰ	μὲν	οὖν ἄζωα πάντα τῷ εἶναι
[7]	πᾶν ὁμοειδῆ τὴν ἱεραρχίαν. Καθαρὰς	μὲν	οὖν αὐτὰς ἡγητέον οὐχ ὡς
[5]	κατὰ κοινοῦ ἄγγελοι λέγονται Αὕτη	μὲν	οὖν ἐστιν, ὡς καθ' ἡμᾶς,
[7]	ἐπιστήμῃ τῶν φανοτάτων μυήσεων. Αὕτη	μὲν	οὖν ἐστιν ὡς κατ' ἐμὴν
[15]	ἐμπύριον τιμᾷ ἐκκρίτως τυποπλαστίαν. Τὸ	μὲν	οὖν πυρῶδες ἐμφαίνειν οἴομαι τὸ
[4]	πρὸς τῆς οἰκείας ἀναλογίας. Πάντα	μὲν	οὖν τὰ ὄντα μετέχει προνοίας
[13]	ἐνάριθμος ἀποκαθαίρει τὸν ὑποφήτην. Τινὲς	μὲν	οὖν φασιν ὅτι κατὰ τὸν
[4]	τὰς πρὸς αὐτὴν κοινωνίας, προσεχεῖς	μὲν	οὖσαι καὶ ἀεὶ πρὸς τὸ
[1]	καὶ ὅσα ἄλλα ταῖς οὐρανίαις	μὲν	οὐσίαις ὑπερκοσμίως, ἡμῖν δὲ συμβολικῶς
[10]	Συνῆκται τοίνυν ἡμῖν ὡς ἡ	μὲν	πρεσβυτάτη τῶν περὶ Θεὸν νοῶν
[10]	ἄγγελοι τῶν πρὸ αὐτῶν, οἱ	μὲν	πρεσβύτατοι Θεοῦ τοῦ κινοῦντος, ἀναλόγως
[15]	ἄναντες διαπορθμευτικὴν κίνησιν τὴν ἀνατείνουσαν	μὲν	τὰ δεύτερα πρὸς τὸ ὑπέρτερον
[3]	τοὺς δὲ φωτίζειν καὶ τοὺς	μὲν	τελεῖσθαι, τοὺς δὲ τελεσιουργεῖν, ἑκάστῳ
[7]	καὶ θείας τροφῆς ἀποπληρουμένη, πολλῆς	μὲν	τῇ πρωτοδότῳ χύσει, μιᾶς δὲ
[15]	μνήμην, ἀποκρινούμεθα τἀληθὲς, ὅτι τῶν	μὲν	τὴν ὑπερκόσμιον ἐπιστήμην ἠγνοήσαμεν καὶ
[9]	ἐθναγὸν ἀποκληρωθέντος, ἀλλ' ὡς αὐτῆς	μὲν	τῆς μιᾶς ἁπάντων Υψίστου προνοίας
[4]	γοῦν ὁ θειότατος Γαβριὴλ Ζαχαρίαν	μὲν	τὸν ἱεράρχην ἐμυσταγώγει τὸ προφήτην
[2]	ἀλογίαν τε καὶ ἀναισθησίαν ἐπὶ	μὲν	τῶν ἀλόγων ζῴων ἢ τῶν
[11]	τῶν ἁγίων δυνάμεων καὶ τῆς	μὲν	τῶν ἐσχάτων ἁγιοπρεποῦς ἐλλάμψεως αἱ
[9]	ἐπωνυμιῶν ἐκφαντορίας. Εκφαίνει γὰρ ἡ	μὲν	τῶν οὐρανίων ἀρχῶν τὸ θεοειδῶς
[5]	κατὰ πᾶσαν ἱερὰν διακόσμησιν αἱ	μεν	ὑπερβε βηκυῖαι τάξεις ἔχουσι καὶ
[11]	ἡμῖν ὀρθῶς ἀποἃοθέντα λόγον αἱ	μὲν	ὑπερβεβηκυῖαι διακοσμήσεις περισσῶς ἔχουσι καὶ
[15]	οὐρανίαις οὐσίαις, εἰ καὶ ταῖς	μὲν	ὑπερκειμένως καὶ ὁλικῶς, ὡς πολλάκις
[15]	αὐτῶν, ἀλλ' αὐτὴν ἑκάστην ἱεραρχεῖσθαι	μὲν	ὑπὸ τῶν προτέρων, ἱεραρχεῖν δὲ
[7]	θεολόγοι σαφῶς δηλοῦσι τὸ τὰς	μὲν	ὑφειμ ένας τῶν οὐρανίων οὐσιῶν
[13]	γνωστικῆς, τῆς θεοδόχου δυνάμεως μετέχουσι	μέν,	ὑφειμένως δὲ καὶ πρὸς τὰς
[7]	καὶ φωτίζεται καὶ τελεσιουργεῖται, πάσης	μὲν	ὑφέσεως ἀμιγής, πρώτου δὲ φωτὸς
[1]	αὐτὸν ὑλαίᾳ χειραγωγίᾳ χρήσαιτο τὰ	μὲν	φαινόμενα κάλλη τῆς ἀφανοῦς εὐπρεπείας
[4]	τῶν Λογίων παράδοσις ὡς αὐτόθεν	μέν	φησιν ἐκ Θεοῦ τῷ Μωϋσῇ
[13]	φωτιζομένοις ἀρχὴ τοῦ φωτίζεσθαι Θεὸς	μὲν	φύσει καὶ ὄντως κυρίως ὡς
[3]	τοὺς δὲ καθαίρειν καὶ τοὺς	μὲν	φωτίζεσθαι, τοὺς δὲ φωτίζειν καὶ
[13]	καὶ θεομίμητον ἐνέργειαν ἐπὶ Θεὸν	μὲν	ὡς αἴτιον ἀναφέρουσιν, ἐπὶ δὲ
[13]	Θεολόγου τελετουργῶν ἄγγελος ἐπὶ Θεὸν	μὲν	ὡς αἴτιον, ἐπὶ δὲ τὸν
[2]	ἱερᾶς ἐκφαντορίας ὁ τρόπος. Ὁ	μὲν	ὡς εἰκὸς διὰ τῶν ὁμοίων
[15]	Τὸ γὰρ αἰσθητὸν πῦρ ἔστι	μὲν,	ὡς εἰπεῖν, ἐν πᾶσι καὶ
[2]	Λογίων αἱ μυστικαὶ παραδόσεις ποτὲ	μὲν	ὡς λόγον καὶ νοῦν καὶ
[10]	καὶ φωτίζεται καὶ τελεσιουργεῖται, κρυφιωτέρᾳ	μὲν	ὡς νοητοτέρᾳ καὶ μᾶλλον ἁπλωτικῇ
[1]	ποικίλως εἰς τὰ προνοούμενα προϊοῦσα	μένει	ἁπλῆ καὶ οὐ τοῦτο μόνον,
[1]	σύγκρασιν ἀγαθοπρεπῶς πληθυνομένη καὶ προϊοῦσα	μένει	τε ἔνδον ἑαυτῆς ἀραρότως ἐν
[12]	καὶ αὐταὶ σοφίας καὶ γνώσεως,	μερικῆς	δὲ ὅμως ὡς πρὸς ἐκείνους
[12]	ἀποδέουσιν οἱ τελευταῖοι τῆς γὰρ	μερικῆς	καὶ ἀναλόγου μετέχουσι κατὰ τὴν
[11]	πρεσβυτέρων ὑπερκειμένας ὁλότητας οὐκ ἔχουσι,	μερικῶς	εἰς αὐτὰς τῶν πρωτοφανῶν ἐλλάμψεων
[15]	ὡς πολλάκις εἴρηται, ταῖς δὲ	μερικῶς	καὶ ὑφειμένως. Ἀρκτέον δὲ τοῦ
[9]	Θεοῦ θεραπείαν ἐμφαίνουσα τὸ Εγενήθη	μερὶς	Κυρίου» φησίν, ἐνδεικνυμένη δὲ τὸ
[9]	ἱερὰν ἔννοιαν ἐκληπτέον οὐχ ὡς	μερισαμένου	Θεοῦ μεθ' ἑτέρων θεῶν ἢ
[15]	κατεστοχαζόμεθα συμμετρίας, καὶ τὰς κατὰ	μέρος	τῶν εἰρημένων ζῴων ἰδιότητας καὶ
[13]	δὲ καὶ θεομιμήτως ἡ κατὰ	μέρος	ὑπερκειμένη τῆ μετ' αὐτὴν ἑκάστῃ
[2]	κἀκ τῶν ἀτιμωτάτων τῆς ὕλης	μερῶν,	ἐπεὶ καὶ αὐτὴ πρὸς τοῦ
[13]	τὸ θεῖον ἐν πρώταις, ἐν	μέσαις,	ἐν τελευταίαις νοήσεσιν ἀπόλυτον καὶ
[15]	ὅτε δύνασθαι καὶ πρώταις καὶ	μέσαις	καὶ τελευταίαις δυνάμεσιν οἰκείως καὶ
[10]	ἱεραρχίαν ὁρῶμεν εἰς πρώτας καὶ	μέσας	καὶ τελευταίας δυνάμεις διηρημένην· ἀλλὰ
[9]	ἱεραρχία μὴ καὶ πρώτας καὶ	μέσας	καὶ τελευταίας δυνάμεις ἔχουσα, ἡ
[4]	καθ' ἑκάστην ἱεραρχίαν πρώτας καὶ	μέσας	καὶ τελευταίας εἶναι τάξεις τε
[15]	ὡς εἴρηται πρώτας τε καὶ	μέσας	καὶ τελευταίας ἐχούσας δυνάμεις, οὐδενὸς
[10]	ἰδικὰς ἔχει καὶ πρώτας καὶ	μέσας	καὶ τελευταίας τάξεις τε καὶ
[6]	οὐρανίων οὐσιῶν διακόσμησις, τίς ἡ	μέση,	τίς ἡ τελευταία Ὅσοι μέν
[8]	ἔχουσα τὰς θεοειδεῖς ἰδιότητας ἡ	μέση	τῶν οὐρανίων νοῶν διακόσμησις καθαίρεται
[8]	θεοκρισίαν. Τῷ μὲν γὰρ ἔφη	μέσην	διελθεῖν τὴν Ἰερουσαλὴμ καὶ δοῦναι
[8]	δὲ νῦν ἡμῖν ἐπὶ τὴν	μέσην	τῶν οὐρανίων νοῶν διακόσμησιν τὰς
[8]	τῶν ἐξουσιῶν καὶ περὶ τῆς	μέσης	αὐτῶν ἱεραρχίας. Μετιτέον δὲ νῦν
[8]	πρώτης ἱεραρχικῆς διακοσμήσεως καὶ διὰ	μέσης	ἐκείνης δευτεροφανῶς διαπορθμευομένων. Ἀμελει την
[13]	θεωρίαν καὶ τὴν ἐν τοῖς	μέσοις	πτεροῖς ἀεικινησίαν πρὸς τὴν νοητὴν
[7]	ὑπερκείμεναι τῶν θεαρχικῶν ἐλλάμψεων ὡς	μεσοπετεῖς	εὐλαβῶς ἐφίενται. Καὶ γὰρ οὐκ
[9]	ἁγία τάξις κοινωνικῶς τῇ ἱεραρχικῇ	μεσότητι	τῶν ἄκρων ἀντιλαμβάνεται. Ταῖς τε
[8]	ἀνατεινομένων ἐναργεστέραν εἶναι τῶν διὰ	μεσότητος	ἀποτελουμένων. Διὸ καὶ πρὸς τῆς
[8]	τοῦ πρώτου τὸ πῦρ ἐκ	μέσου	τῶν χερουβὶμ ἀνειληφότος; ἢ τὸ
[13]	ὑπεραῤῥήτως ἐξῃρημένην ὑπεράρχιον ἀκρότητα ἐν	μέσῳ	τῶν ὑπερβεβηκυιῶν δυνάμεων ὑπεριδρυμένην. Εμάνθανεν
[4]	δι' ἀγγέλων διατυπώσεσι, καὶ διὰ	μέσων	αὐτῶν ἀγγέλλεται τῷ Ἰωσὴφ ἡ
[4]	κλεινοὶ πατέρες ἡμῶν ἐμυοῦντο διὰ	μέσων	τῶυ οὐρανίων δυνάμεων. Ἢ οὐχὶ
[2]	καταυγάζον, ποτὲ δὲ ἀπὸ τῶν	μέσων	ὡς πῦρ ἀβλαβῶς φωτίζον ὡς
[13]	ἀναφαίνει καὶ διὰ τούτων αἱ	μετ᾽	αὐτὰς οὐσίαι τῆς θείας ἀκτῖνος
[13]	καὶ ἐνεργείας ὴξίωνται καὶ τὰς	μετ'	αὐτὰς οὐσίας {αὐταὶ} πρὸς τὸ
[8]	εὐταξίας ἀναγομένης τε καὶ τὰ	μετ'	αὐτὴν ἀγαθοειδῶς ἀναγούσης, καὶ πρὸς
[8]	ἐφικτὸν ἑαυτήν τε καὶ τὰ	μετ᾽	αὐτὴν ἀγαθοειδῶς διαπλάττουσαν, πρὸς οὐδὲν
[13]	ἡ κατὰ μέρος ὑπερκειμένη τῆ	μετ'	αὐτὴν ἑκάστῃ τῷ τὰ θεῖα
[7]	ὡς ἀγαθοειδὴς ἱεραρχία καὶ τοῖς	μετ'	αὐτὴν ἑξῆς μεταδέδωκεν, ἐκεῖνο κατ'
[9]	μὲν ἱεραρχίας ἐμφανέστερον, τῆς δὲ	μετ'	αὐτὴν κρυφοειδέστερον, τὴν δὲ τῶν
[13]	καθ' ἑκάστην ἡ πρώτη τῆ	μετ'	αὐτὴν μεταδίδωσι τοῦ δωρουμένου καὶ
[9]	ἀγαθοπρεπῶς ἐνδιδομένη καὶ κοινωνικῶς ἐπιφοιτῶσα	μετ'	εὐκοσμίας ἱερωτάτης πρόοδος. Ἔνθεν ἡ
[15]	αὐτὴν ἑνιαίως συνεστράφθαι καὶ κύκλῳ	μετ'	εὐκοσμίας τῇ ἀμεταπτώτῳ ταὐτότητι περὶ
[13]	ἀνατίθησιν, ὡς ἄν τις φαίη	μετ᾽	εὐλαβείας ἀγγελικῆς, τὸν ὑπ' αὐτοῦ
[8]	ἀλλ' ἀκρατήτως ἐπὶ τὰ θεῖα	μετ'	εὐταξίας ἀναγομένης τε καὶ τὰ
[13]	μετουσίᾳ διὰ τῶν πρώτων αἱ	μετὰ	αὐτὰς οὐσίαι γεγόνασιν, αὐταῖς ἐκείναις
[4]	πρὸς τὴν Ἰουδαίαν ἐξ Αἰγύπτου	μετα	γωγή, καὶ δι' ἀγγέλων αὐτὸν
[13]	καθαρτικὴν ἰδιότητα τοῖς σεραφὶμ εἰκότως	μετὰ	Θεὸν ἀνατέθεικεν. Οὐδὲν οὖν ἄτοπον,
[13]	ἀγγέλων οὐσίαι κατὰ τὸ εἰκὸς	μετὰ	Θεὸν ἀρχὴν ἡγοῦνται πάσης ἱερᾶς
[13]	τὸν θεολόγον) ἐπὶ Θεὸν καὶ	μετὰ	Θεὸν ἐπὶ τὴν πρωτουργὸν ἱεραρχίαν
[13]	ἐμφαίνειν ἀποστολήν) ἱεράρχης δὲ καὶ	μετὰ	Θεὸν ἡγεμὼν ὁ τῶν πρωτίστων
[13]	αὐτὰς οὐσίαι γεγόνασιν, αὐταῖς ἐκείναις	μετὰ	Θεὸν ὡς ἱεράρχαις ἀνατιθέασιν. Ἔλεγεν
[13]	συμβόλοις εἰπεῖν, ὑπὸ Θεὸν καὶ	μετὰ	Θεοῦ καὶ περὶ Θεὸν ἱδρυμένας,
[4]	κλεινοὺς γὲ πρὸ νόμου καὶ	μετὰ	νόμον ἡμῶν πατέρας ἄγγελοι πρὸς
[8]	ἀνευθύνους ἐδικαίωσε τοῦτο μυεῖται πρῶτος	μετὰ	τὰ χερουβὶμ ὁ τὴν ὀσφῦν
[9]	τὸ θεοειδῶς ἀρχικὸν καὶ ἡγεμονικὸν	μετὰ	τάξεως ἱερᾶς καὶ ταῖς ἀρχικαῖς
[11]	ἀρχάγγελοι καὶ ἀρχαὶ καὶ ἐξουσίαι	μετὰ	τὰς δυνάμεις ὑπὸ τῆς θεολογίας
[7]	ἐκφαίνεται. Ταῖς πρώταις οὐσίαις, αἳ	μετὰ	τὴν οὐσιοποιὸν αὐτῶν θεαρχίαν ἱδρυμέναι
[2]	ὑπερκοσμίων ὁμολογοῦμεν τοῦ καθ' ἡμᾶς	μεταβατικοῦ	καὶ σωματικοῦ λόγου καὶ τῆς
[4]	ἐκ πλάνης καὶ ζωῆς ἀνιέρου	μετάγοντες,	ἢ τάξεις ἱερὰς ἢ μυστηρίων
[8]	διὰ παιδείας ἐπὶ τὸ κρεῖττον	μετάγουσα	δικαιοσύνῃ θεοπρεπεῖ τῶν ὑπευθύνων ἀποκρίνεσθαι
[8]	τῶν προνοουμένων ἐπὶ τὸ κρεῖττον	μεταγωγῇ	καὶ τῆς αἰχμαλωσίας ἠφίει καὶ
[7]	καὶ τοῖς μετ' αὐτὴν ἑξῆς	μεταδέδωκεν,	ἐκεῖνο κατ' ἐπιτομὴν εἰπεῖν ὑφηγουμένη
[10]	γνώσεων οἱ πρῶτοι τοῖς δευτέροις	μεταδιδόασιν.	Προσθείην δ' ἂν καὶ τοῦτο
[3]	δὲ καθαρτικοὺς περιουσίᾳ καθάρσεως ἑτέροις	μεταδιδόναι	τῆς οἰκείας ἁγνότητος, τοὺς δὲ
[13]	ἀγγέλου κατὰ δύναμιν τῷ θεολόγῳ	μεταδιδόντος	τῆς οἰκείας ἱερογνωσίας. Εδίδασκεν οὖν
[13]	δύναμις ἀγαθοειδῶς ἀνατείνουσιν ἀφθόνως αὐταῖς	μεταδιδοῦσαι	τῆς εἰς αὐτὰς ἐπιφοιτησάσης αἴγλης,
[13]	ἐδίδασκέ με, σοὶ δ' ἐγὼ	μεταδίδωμι.	Τῆς σῆς δ' ἂν εἴη
[13]	ἡ πρώτη τῆ μετ' αὐτὴν	μεταδίδωσι	τοῦ δωρουμένου καὶ εἰς πάσας
[15]	ἐν πάσαις ταῖς πανολβίαις ἑαυτοῦ	μεταδόσεσι.	Καὶ πολλὰς ἄν τις εὕροι
[7]	θεαρχικῆς εὐπρεπείας, καὶ τῆς σοφοποιοῦ	μεταδόσεως	ἀναπεπλησμένον καὶ κοινωνικὸν ἀφθόνως πρὸς
[4]	καθ' ἡμᾶς λογικὰ τῆς θεαρχικῆς	μεταδόσεως	ἐν μετουσίᾳ γεγόνασι. Νοητῶς γὰρ
[3]	τελεσιουργοὺς ὡς ἐπιστημονικοὺς τῆς τελεστικῆς	μεταδόσεως	τελεῖν τοὺς τελουμένους τῇ πανιέρῳ
[9]	ἐπὶ τὸ πᾶσιν ἑτοίμως εἰς	μετάδοσιν	ἀναπεπταμένον τοῦ θεαρχικοῦ φωτὸς ἄπειρόν
[7]	πραγματείαν εἰς μετοχὴν ἱερὰν καὶ	μετάδοσιν	καθάρσεως ἀμιγοῦς καὶ θείου φωτὸς
[13]	τὴν κεχυμένην τῆς θεαρχικῆς σοφίας	μετάδοσιν	καὶ τὸ γνωστικὸν τῆς ὑπερτάτης
[3]	καὶ πρὸς μετοχὴν φωτὸς καὶ	μετάδοσιν	οἰκείως ἔχοντας καὶ πανολβίως τῆς
[3]	μέν ἐστι καθόλου πάσης ἀνομοιότητος,	μεταδοτικὸν	δὲ κατ' ἀξίαν ἑκάστῳ τοῦ
[15]	πρὸς τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν ἀλλοιωτικόν,	μεταδοτικὸν	ἑαυτοῦ πᾶσι τοῖς ὁπωσοῦν πλησιάζουσιν,
[8]	ὡς πρὸς ἐλλάμψεως ὑποδοχὴν καὶ	μετάληψιν,	εἶτα πρὸς αὐτοῦ τὴν θείαν
[1]	μετουσίας τὴν τῆς θειοτάτης εὐχαριστίας	μετάληψιν,	καὶ ὅσα ἄλλα ταῖς οὐρανίαις
[7]	τελείωσις ἡ τῆς θεαρχικῆς ἐπιστήμης	μετάληψις,	ἀγνοίας μὲν οἷον ἀποκαθαίρουσα τῇ
[3]	δὲ τελειουμένους ἐκ τοῦ ἀτελοῦς	μεταταττομένους	μετόχους γίνεσθαι τῆς τῶν ἐποπτευθέντων
[4]	οὐσιῶν εἰσιν ὅσαι πολλαχῶς αὐτῆς	μετειλήφασιν.	Αἱ γοῦν ἅγιαι τῶν οὐρανίων
[4]	τῶν ὄντων οὐσίας καὶ ἀρχῆς	μετειλήφει.	Τὰ μὲν οὖν ἄζωα πάντα
[4]	Πάντα μὲν οὖν τὰ ὄντα	μετέχει	προνοίας ἐκ τῆς ὑπερουσίου καὶ
[12]	ἡ τῶν ἁγίων χερουβὶμ τάξις	μετέχει	σοφίας καἵ γνώσεως ὑψηλοτέρας, αἱ
[4]	ἄζωα πάντα τῷ εἶναι αὐτῆς	μετέχει	(τὸ γὰρ εἶναι πάντων ἐστὶν
[8]	πρώτων τὰ δεύτερα τῶν θεαρχικῶν	μετέχειν	ἐλλάμψεων. Εὑρήσεις δὲ τοῦτο καὶ
[12]	καλεῖ τὸν κατὰ δύναμιν οἰκείαν	μετέχοντα	τῆς τῶν ἀγγέλων ὑποφητικῆς ἰδιότητος
[12]	τῆς γὰρ μερικῆς καὶ ἀναλόγου	μετέχουσι	κατὰ τὴν μίαν ἁπάντων ἐναρμόνιον
[12]	τῶν ὑπ' αὐτοὺς οὐσιῶν διακομήσεις	μετέχουσι	μὲν καὶ αὐταὶ σοφίας καὶ
[13]	τῆς γνωστικῆς, τῆς θεοδόχου δυνάμεως	μετέχουσι	μέν, ὑφειμένως δὲ καὶ πρὸς
[11]	αἱ τῶν ὑπερκειμένων οὐσιῶν διακοσμήσεις	μετέχουσιν,	αἱ τελευταῖαι δὲ τῶν πρώτων
[13]	αὐτὰς οὐσίαι τῆς θείας ἀκτῖνος	μετέχουσιν.	Αὗται γὰρ ἐπιγνοῦσαι πρῶται Θεὸν
[8]	περὶ τῆς μέσης αὐτῶν ἱεραρχίας.	Μετιτέον	δὲ νῦν ἡμῖν ἐπὶ τὴν
[15]	δύναμιν ἡμῖν ἀρκούντως εἰρῆσθαι νομίζω,	μετιτέον	ἐπὶ τὴν ἱερὰν ἀνάπτυξιν τῆς
[13]	θεαρχικῆς διαυγείας {ἁγνότητος} ὡς ἐφικτὸν	μετουσία.	Αὕτη δὲ πρὸς αὐτῆς τῆς
[4]	λογικὰ τῆς θεαρχικῆς μεταδόσεως ἐν	μετουσίᾳ	γεγόνασι. Νοητῶς γὰρ ἐπὶ τὸ
[10]	ἐκφαινομένας, καθ' ἃς ἕκαστος ἐν	μετουσίᾳ	γίνεται κατὰ τὸ αὐτῷ θεμιτόν
[13]	οὖν ἁγίας ἰδιότητας ὧν ἐν	μετουσίᾳ	διὰ τῶν πρώτων αἱ μετὰ
[8]	καὶ φωτισμῶν καὶ τελειώσεων ἐν	μετουσίᾳ	κατὰ τὸ αὐτοῖς θεμιτὸν γινομένων.
[8]	καὶ κυριαρχικῆς ἀεὶ θεοειδείας ἐν	μετουσίᾳ	κατὰ τὸ δυνατὸν αὐτῇ γινομένην.
[7]	θεαρχικῆς ἐπιστήμης καὶ γνώσεως ἐν	μετουσίᾳ	κατὰ τὸ θεμιτὸν γινομένη. Διὸ
[12]	καὶ τὸ μὲν ὅλως ἐν	μετουσίᾳ	σοφίας εἶναι καὶ γνώσεως κοινόν
[7]	ἀληθῶς αὐτῷ πλησιαζούσας ἐν πρώτῃ	μετουσίᾳ	τῆς γνώσεως· τῶν θεουργικῶν αὐτοῦ
[4]	αἱ πρώτως καὶ πολλαχῶς ἐν	μετουσίᾳ	τοῦ θείου γινόμεναι καὶ πρώτως
[5]	ὀνομάζειν, οὐδὲ γάρ ἐστιν ἐν	μετουσίᾳ	τῶν ὑπερτάτων δυνάμεων· ἀλλ' ὥσπερ
[8]	τῶν ἀγγελικῶν τάξεων τὴν ἄμεσον	μετουσίαν	τῶν πρώτως ἐπὶ Θεὸν ἀνατεινομένων
[13]	τὴν ἑκάστης πρὸς τὰς θεουργικὰς	μετουσίας	ἀναλογίαν. Διὸ καὶ τὴν ἐμπυρίως
[2]	εἶναι καθόλου τῆς τοῦ καλοῦ	μετουσίας	ἐστερημένον, εἴπερ, ὡς ἡ τῶν
[9]	αὐτῶν ἀντιτυπίαν ἀδιάδοτον ἢ τὰς	μετουσίας	ποιεῖ διαφόρους, μικρὰς ἢ μεγάλας,
[1]	διακοσμήσεων τάξεις καὶ τῆς Ἰησοῦ	μετουσίας	τὴν τῆς θειοτάτης εὐχαριστίας μετάληψιν,
[13]	πρώτας τῶν οἰκείων προνοητικῶν ἐνεργειῶν	μετουσίας	(τοῦτο γὰρ ὁ ταῦτά με
[7]	διαιρεῖσθαι πᾶσαν ἱεραρχικὴν πραγματείαν εἰς	μετοχὴν	ἱερὰν καὶ μετάδοσιν καθάρσεως ἀμιγοῦς
[3]	ὡς διειδεστέρους νόας καὶ πρὸς	μετοχὴν	φωτὸς καὶ μετάδοσιν οἰκείως ἔχοντας
[15]	δὲ τῶν ὤτων δυνάμεις τὸ	μετοχικὸν	καὶ γνωστικῶς ὑποδεκτικὸν τῆς θεαρχικῆς
[7]	καὶ πρωτοδότου γνώσεως καὶ ἐπιστήμης	μέτοχος	ἀποτελουμένη. Συνελὼν δὲ καὶ τοῦτο
[3]	τελειουμένους ἐκ τοῦ ἀτελοῦς μεταταττομένους	μετόχους	γίνεσθαι τῆς τῶν ἐποπτευθέντων ἱερῶν
[8]	δοῦναι τὸ σημεῖον εἰς τὰ	μέτωπα	τῶν ἀνευθύνων ἀνδρῶν, τοῖς ἄλλοις
[5]	τὰς ἀγγελικὰς ἱεραρχίας διακοσμήσεως, εἰ	μὴ	ἄρα τις καὶ τοῦτο φαίη
[8]	ἐφ' οὕς ἐστι τὸ σημεῖον	μὴ	ἐγγίσητε» Τί ἄν τις εἴποι
[2]	διὰ τῶν πλασμάτων ἁπλότητα, ὅπως	μὴ	καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως τοῖς πολλοῖς
[9]	Πλὴν ἐπείπερ οὐκ ἔστιν ἱεραρχία	μὴ	καὶ πρώτας καὶ μέσας καὶ
[9]	τοῖς ἐχέφροσιν ἐναργῶς ἐμφαίνωσιν ὅτι	μὴ	μόνον αὐτὸς ἐπὶ τὸν ὄντως
[2]	οὐρανίους εσχημάτισε νόας, Ὅπερ ἵνα	μὴ	πάθοιεν οἱ μηδὲν τῶν φαινομένων
[6]	τὰς ἁγιωτάτας αὐτῶν τελειώσεις, εἰ	μή	που φαίη τις ὅσα δι'
[15]	κρύφιον, ἄγνωστον αὐτὸ καθ' αὑτὸ	μὴ	προκειμένης ὕλης εἰς ἣν ἀναφαίνοι
[7]	καὶ τῆς θεουργικῆς γνώσεως ἐφίενται,	μὴ	προπηδῶσαι δὲ τῆς κατὰ θείαν
[13]	τούτου γε πλεῖον, ὅτι ταῖς	μὴ	συγγενέσι διὰ τῶν οἰκείως πρὸς
[2]	τὰς ἀπεμφαινούσας ἀνομοιότητας ἱερῶς κατάγεται,	μὴ	συγχωροῦσα τὸ πρόσυλον ἡμῶν εἰς
[2]	ποσῶς καὶ ὑπερκειμένων οὐσιῶν καὶ	μὴ	ταῖς οὐρανίαις καὶ θεοειδέσιν ἁπλότησι
[15]	δὲ ὡς οἶμαι πρὸς τὸ	μὴ	ταπεινῶς ἡμᾶς ἐναπομεῖναι ταῖς τυπωτικαῖς
[9]	τὰς θεαρχικὰς ἐλλάμψεις; ἀποκριτέον ὅτι	μὴ	τὰς τῶν ἀγγέλων εὐθείας ἐπιστασίας
[1]	μίμησίν τε καὶ θεωρίαν, εἰ	μὴ	τῇ κατ᾽ αὐτὸν ὑλαίᾳ χειραγωγίᾳ
[1]	ἡμῖν ἐπιλάμψαι τὴν θεαρχικὴν ἀκτῖνα	μὴ	τῇ ποικιλίθι τῶν ἱερῶν παραπετασμάτων
[15]	ἢ προνοητικῶς συνάπτον. Ἀλλ' εἰ	μὴ	τῆς τοῦ λόγου κατεστοχαζόμεθα συμμετρίας,
[4]	οὐ γὰρ ἂν ἦν, εἰ	μὴ	τῆς τῶν ὄντων οὐσίας καὶ
[2]	τῶν ἱερῶν ἐρεύνης ἐληλύθειμεν, εἰ	μὴ	τὸ δυσειδὲς ἡμᾶς ἐξετάραξε τῆς
[10]	ἢ ἀπροσδεὲς καθόλου τελειότητος εἰ	μὴ	τὸ ὄντως αὐτοτελὲς καὶ προτέλειον.
[15]	ὡς ἐφικτὸν ἀντιληπτικὸν καὶ τῶν	μὴ	τοιούτων ἐν ἐπιστήμῃ διακριτικὸν καὶ
[13]	Καὶ γὰρ ἀπορήσειέ τις ὅτι	μὴ	τῶν ὑφειμένων τις ἀγγέλων, ἀλλ'
[8]	ὀπίσω αὐτοῦ καὶ κόπτετε καὶ	μὴ	φείδεσθε τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν» ἐπὶ
[2]	τῶν συνθημάτων ὡς μήτε θεμιτοῦ	μηδὲ	ἀληθοῦς δοκοῦντος εἶναι μηδὲ τοῖς
[1]	ἀναχθῶμεν ἀναγωγὰς καὶ ἀφομοιώσεις, ἐπεὶ	μηδὲ	δυνατόν ἐστι τῷ καθ' ἡμᾶς
[2]	καὶ τοῦτο ἐννοῆσαι χρὴ τὸ	μηδὲ	ἓν τῶν ὄντων εἶναι καθόλου
[13]	πάντων ἐστὶν ἐξῃρημένον ὡς καθόλου	μηδὲ	ταῖς πρώταις τῶν ὄντων οὐσίαις
[2]	θεμιτοῦ μηδὲ ἀληθοῦς δοκοῦντος εἶναι	μηδὲ	τοῖς ἄγαν προσύλοις, ὅτι τοῖς
[8]	κατ' αὐτὴν θεοειδεῖς ἐνεργείας, πρὸς	μηδεμίαν	ὑποδοχὴν τῶν ἐνδιδομένων αὐτῆ θεαρχικῶν
[15]	τῶν πτερῶν ἐλαφρία τὸ κατὰ	μηδὲν	πρόσγειον, ἀλλ᾽ ὅλον ἀμιγῶς καὶ
[2]	Ὅπερ ἵνα μὴ πάθοιεν οἱ	μηδὲν	τῶν φαινομένων καλῶν ὑψηλότερον ἐννενοηκότες,
[12]	ἐξῃρημένης τε καὶ ὑπεριδρυμένης καὶ	μηδενὸς	αὐτῇ τῶν ὄντων ἐμφεροῦς ὀνομάζεσθαι
[2]	συντόνου καὶ ἀνεπιστρόφου καὶ πρὸς	μηδενὸς	ἐγκόπτεσθαι δυναμένου διὰ τὸν ἀμιγῆ
[2]	φαίη τις, ἐξυβρίσαι δυνάμεις, μήτε	μὴν	εἰς τὰς χαμαιζήλους ἡμᾶς ἐμπαθῶς
[9]	καὶ κοινωνία καὶ ἕνωσις καὶ	μὴν	καὶ ἡ παρὰ Θεοῦ πάσοιις
[13]	τὰς προνοητικὰς αὐτῆς ἐνεργείας. Ἀλλὰ	μὴν	καὶ πᾶσι τοῖς νοεροῖς ἀναλόγως
[12]	τελευταῖοι τὰς τῶν προτέρων, οὐ	μὴν	ὁμοίως, ἀλλ' ὑφειμένως. Οὐδὲν οὖν
[7]	τὰ Λόγιά φησι καταπαύσεως» καὶ	μὴν	ὅτι μονάς ἐστι καὶ ἑνὰς
[13]	ὁρατῆς καὶ ἀοράτου δυνάμεως καὶ	μὴν	ὅτι πάντων ἐστὶν ἐξῃρημένον ὡς
[15]	δευτεροφανῶς καὶ ἀναλόγως διαπορθμεύοντας καὶ	μὴν	ὅτι τὸ γόνιμον αὐτοῖς καὶ
[7]	τῶν θεουργικῶν αὐτοῦ φώτων καὶ	μὴν	ὅτι τὸ θεομίμητον αὐταῖς ὑπερτάτως
[13]	τὴν πρωτουργὸν ἱεραρχίαν ἀνέθηκεν. Καὶ	μήποτε	ἆρα οὗτος ὁ λόγος ἀληθεύεται;
[2]	μορφώσεσιν ἑκατέρου κομιδῇ προνοήσασαν ὡς	μήτε	εἰς τὰς θείας, ὡς ἂν
[2]	τῇ δυσμορφίᾳ τῶν συνθημάτων ὡς	μήτε	θεμιτοῦ μηδὲ ἀληθοῦς δοκοῦντος εἶναι
[2]	ἂν φαίη τις, ἐξυβρίσαι δυνάμεις,	μήτε	μὴν εἰς τὰς χαμαιζήλους ἡμᾶς
[2]	τὴν ἀνόμοιον ἱεροπλαστίαν πρεσβευούσιν, ὡς	μήτε	τὰ θεῖα τοῖς βεβήλοις εὐχείρωτα
[2]	θεῖα τοῖς βεβήλοις εὐχείρωτα εἶναι,	μήτε	τοὺς τῶν θείων ἀγαλμάτων φιλοθεάμονας
[9]	ἐκ Θεοῦ δι' ἀγγέλων ἀποκαλυφθείσης.	Μία	γάρ ἐστιν ἡ πάντων ἀρχὴ
[9]	οὐκ ἔκφυλοί τινες ἐπεστάτουν θεοί,	μία	δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ πρὸς
[9]	τῶν ἀγγέλων ὡς ἔφην ἱεραρχία	μία	καὶ διακόσμησις. Πλὴν ἐπείπερ οὐκ
[9]	εἰς τὸ δι᾽ αὐτοῦ τὴν	μίαν	ἁπάντων ἀρχὴν ἐπιγνῶναι τὸν Μιχαὴλ
[12]	καὶ ἀναλόγου μετέχουσι κατὰ τὴν	μίαν	ἁπάντων ἐναρμόνιον καὶ συνδετικὴν κοινωνίαν.
[9]	λαοῦ, σαφῶς ἡμᾶς ἐκδιδάσκουσα τὸ	μίαν	εἶναι τὤν ὅλων πρόνοιαν ἁπασῶν
[9]	ἀλλ' ὡς αὐτῆς μὲν τῆς	μιᾶς	ἁπάντων Υψίστου προνοίας πάντας ἀνθρώπους
[15]	οὐ ταῦτα μόνον, ἀλλὰ καὶ	μιᾶς	ἀπεμφαινούσης εἰκόνος ἀνακάθαρσις εἰς τὴν
[7]	πολλῆς μὲν τῇ πρωτοδότῳ χύσει,	μιᾶς	δὲ τῇ ἀποικίλτῳ καὶ ἑνοποιῷ
[9]	μεγάλας, ἀμυδρὰς ἢ φανὰς τῆς	μιᾶς	καὶ ἁπλῆς καὶ ἀεὶ ὡσαύτως
[9]	ἢ τὰς μετουσίας ποιεῖ διαφόρους,	μικρὰς	ἢ μεγάλας, ἀμυδρὰς ἢ φανὰς
[13]	τὸ ἐμπύριον σημαινούσης, περὶ οὗ	μικρὸν	ὕστερον ἡμεῖς ἐροῦμεν, ὡς ἡμῖν
[15]	ἐπανάληψιν, ἢ προσθήκην ἑτέρων δωρεῶν,	μικρῶν	ἢ μεγάλων, αἰσθητῶν ἢ νοητῶν·
[1]	τῆς τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν ὑπερκοσμίου	μιμήσεως	ἀξιώσασα καὶ τὰς εἰρημένας ἀυλους
[3]	τὴν ἐφικτὴν τῶν φιλοθέων νοῶν	μίμησιν	ἱεραρχικῶς ἐκφαινόμενα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄ Τί
[1]	ἐκείνην ἀναταθῆναι τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν	μίμησίν	τε καὶ θεωρίαν, εἰ μὴ
[9]	μίαν ἁπάντων ἀρχὴν ἐπιγνῶναι τὸν	Μιχαὴλ	ἔφη τοῦ Ἰουδαίων ἡγεῖσθαι λαοῦ,
[9]	ἄρχοντα τοῦ Ἰουδαίων λαοῦ τὸν	Μιχαὴλ	ὀνομάζουσα καὶ ἄλλους ἐθνῶν ἑτέρων.
[15]	ἢ ενεργειῶν ἢ εἰκόνων ἐποιησάμεθα	μνήμην,	ἀποκρινούμεθα τἀληθὲς, ὅτι τῶν μὲν
[15]	τῶν θείων ἐλλάμψεων ἐπιφοιτήσεις. Τοσαῦτά	μοι	περὶ τῶν ἱερῶν ἀναπλάσεων εἰρήσθω,
[13]	οὐ σφόδρα ἄτοπόν τινα παρέσχετό	μοι	τὴν ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς παρούσης
[7]	οὐχ ὡς ἀνιέρων κηλίδων καὶ	μολυσμῶν	ἠλευθερωμένας, οὐδ' ὡς προσύλων ἀνεπιδέκτους
[2]	τοὺς μυστικοὺς θεολόγους εὑρήσομεν οὐ	μόναις,	ταῖς τῶν οὐρανίων διακόσμων ἐκφάνσεσιν
[7]	φησι καταπαύσεως» καὶ μὴν ὅτι	μονάς	ἐστι καὶ ἑνὰς τρισυπόστατος ἀπὸ
[2]	τὰ σχήματα τῶν ἀσχηματίστων, οὐ	μόνην	αἰτίαν φαίη τις εἶναι τὴν
[6]	αἱ κατ' αὐτοὺς ἱεραρχίαι τελοῦνται,	μόνην	ἀκριβῶς εἰδέναι φημὶ τὴν θεωτικὴν
[9]	τῆς ἐπὶ τὴν ἀληθῆ καὶ	μόνην	θεαρχίαν ἀναγωγῆς. Καὶ τοῦτο δὲ
[13]	καὶ τῆς τῶν ὄντων ἀδιαλύτου	μονῆς	ἀναλλοίωτον ἵδρυσιν, ὑφ' ἧς καὶ
[14]	ὑλαίων ἀριθμῶν συμμετρίαν καὶ πρὸς	μόνης	γνωστικῶς ὁριζόμεναι τῆς κατ' αὐτὰς
[1]	ἑαυτῆς ἀραρότως ἐν ἀκινήτῳ ταὐτότητι	μονίμως	πεπηγυῖα καὶ τοὺς ἐπ' αὐτὴν
[1]	μένει ἁπλῆ καὶ οὐ τοῦτο	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ἑνοποιεῖ τὰ ἐλλαμπόμενα
[9]	Μελχισεδὲκ οἱ θεόσοφοι οὐ φιλόθεον	μόνον	ἀλλὰ καὶ ἱερέα κεκλήκασιν ἢ
[15]	δὲ τοῖς ἐχέφροσιν οὐ ταῦτα	μόνον,	ἀλλὰ καὶ μιᾶς ἀπεμφαινούσης εἰκόνος
[9]	ἐχέφροσιν ἐναργῶς ἐμφαίνωσιν ὅτι μὴ	μόνον	αὐτὸς ἐπὶ τὸν ὄντως ὄντα
[4]	θεῖον ἀνάγεσθαι; Καὶ γὰρ οὐ	μόνον	ἐπὶ τῶν ὑπερκειμένων τε καὶ
[4]	οὐρανίων οὐσιῶν διακοσμήσεις ὑπὲρ τὰ	μονον	ὄντα καὶ ἀλόγως ζῶντα καὶ
[15]	ἱερογραφίαν. Εὑρήσεις γοῦν αὐτὴν οὐ	μόνον	τροχοὺς πυρώδεις διαπλάττουσαν, ἀλλὰ καὶ
[13]	πᾶσιν αὖθίς ἐστιν ἀφανὴς οὐ	μόνον	ὡς πάντων ὑπερουσίως ἐξηρημένη, ἀλλὰ
[9]	ὁ τῶν Ἑβραίων λαὸς ἀνήγετο	μόνος	ἐπὶ τὰς θεαρχικὰς ἐλλάμψεις; ἀποκριτέον
[9]	οἰκείων ἀγγέλων ἀνατατικαῖς χειραγωγίαις διανειμάσης,	μόνου	δὲ σχεδὸν παρὰ πάντας τοῦ
[2]	οὐκ ἀπᾳδούσας ἀναπλάσαι τοῖς οὐρανίοις	μορφὰς	κἀκ τῶν ἀτιμωτάτων τῆς ὕλης
[15]	θηρομορφίας. Καὶ τὴν μὲν λέοντος	μορφὴν	ἐμφαίνειν οἰητέον τὸ ἡγεμονικὸν καὶ
[2]	τὸν νοῦν ἐναπομεῖναι ταῖς ἀπᾳδούσαις	μορφοποιίαις,	ἀλλ' ἐρεθίζον ἀπαναίνεσθαι τὰς ὑλικὰς
[2]	Λογίων ἱερογραφίαι ταῖς ἀνομοίοις αὐτὰς	μορφοποιίαις	ἐκφαίνουσαι καὶ διὰ τούτων ἀποδεικνῦσαι
[4]	ἱερὰς αὐτῆς ἐν τοῖς Λογίοις	μορφοποιίας	ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς ἐποπτευτέον, ὅπως ἀναχθῶμεν
[2]	ὁ δὲ διὰ τῶν ἀνομοίων	μορφοποιῖῶν	εἰς τὸ παντελῶς ἀπεοικὸς καὶ
[15]	πλάτος τῆς πολυειδοῦς τῶν ἀγγελικῶν	μορφοποιὶῶν	ποικιλίας καταβάντες, πάλιν ἀπ' αὐτῶν
[4]	ἐμφέρειαν ὑπερ κοσμίως ὁρῶσαι καὶ	μορφοῦν	ἐφιέμεναι τὸ νοερὸν αὐτῶν εἶδος,
[2]	λέγων ἀνατιθέναι τὰ οὕτως αἰσχρὰ	μορφώματα	ταῖς θεοειδέσι καὶ ἁγιωτάταις διακοσμήσεσιν,
[4]	ἀνέφαινε τὴν θείαν ὡς ἐν	μορφώσει	τῶν ἀμορφώτων ὁμοίωσιν, ἐκ τῆς
[2]	ἀναγωγιῶν, αἳ τὰς ἐφικτὰς ἡμῖν	μορφώσεις	προτείνουσι τῶν ἀμορφώτων καὶ ὑπερφυῶν
[15]	τὰς ἐν τοῖς λογίοις ἱεροπλάστους	μορφώσεις	τὰς αὐτὰς ἔσθ' ὅτε δύνασθαι
[2]	τε τούτοις εἰπεῖν ὁποίαις ἱεραῖς	μορφώσεσι	τὰς οὐρανίας σχηματίζουσι διακοσμήσεις αἱ
[2]	ἐν ταῖς τῶν οὐρανίων νοῶν	μορφώσεσιν	ἑκατέρου κομιδῇ προνοήσασαν ὡς μήτε
[2]	μὲν ὄντων καὶ τῶν προσύλων	μορφώσεων	ὑπερκεῖσθαί πως δοκούντων, ἀποδεόντων δὲ
[3]	ἑαυτὸ τῶν τελουμένων ἐναρμονίως ἀπαράλλακτον	μόρφωσιν.	Σκοπὸς οὖν ἱεραρχίας ἐστὶν ἡ
[15]	ἀποπερατώσεως. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ΄ Τίνες αἱ	μορφωτικαὶ	τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων εἰκόνες, τί
[1]	ἀυλους ιεραρχίας ὑλαίοις σχήμασι καὶ	μορφωτικαῖς	συνθέσεσι διαποικίλασα παραδέδωκεν, ὅπως ἀναλόγως
[7]	ἠξιωμένας οὐκ ἐν εἰκόσιν ἱεροπλάστοις	μορφωτικῶς	ἀποτυποῦσι τὴν θεουργικὴν ὁμοίωσιν, ἀλλ'
[8]	ταξιαρχία κελεύει πρὸς τοῦ προτέρου	μυεῖσθαι	τὴν περὶ τούτου θεοκρισίαν. Τῷ
[8]	ἀποκρίνεσθαι τοὺς ἀνευθύνους ἐδικαίωσε τοῦτο	μυεῖται	πρῶτος μετὰ τὰ χερουβὶμ ὁ
[6]	τῶν ἱερῶν θεολόγων ἐθεωρήθη, ταῦτα	μυηθέντες	ἡμεῖς ὡς οἷοί τέ ἐσμεν
[13]	ὅρασιν διαπλάσας ἄγγελος εἰς τὸ	μυῆσαι	τὰ θεῖα τὸν θεολόγον) ἐπὶ
[8]	πρὸς ἱεράρχου μυούμενον καὶ τὸ	μυῆσαι	τὸν θεολόγον ἐπιτρεπόμενον, ὅτι Κατακάρπως
[2]	ἱερῶς λεγομένων ἔνθεος ἐνθέων ἐν	μυήσει	γινόμενος καὶ τῇ κατὰ νοῦν
[3]	τελεῖν τοὺς τελουμένους τῇ πανιέρῳ	μυήσει	τῆς τῶν ἐποπτευθέντων ἱερῶν ἐπιστήμης.
[7]	αὐτῆς θεαρχίας ὡς θεμιτὸν τὰς	μυήσεις	ἐλλάμπεσθαι. Τινὰς μὲν γὰρ αὐτῶν
[7]	καθ' ἕξιν ἐπιστήμῃ τῶν φανοτάτων	μυήσεων.	Αὕτη μὲν οὖν ἐστιν ὡς
[7]	τάξιν ἐνδιδομένῃ γνώσει τῶν τελεωτέρων	μυήσεων,	φωτίζουσα δὲ αὐτῇ τῇ θείᾳ
[4]	δεδωρημένην, ὅπως ἂν ἡμᾶς ἀληθως	μυήσῃ	τὸ θείας αὐτὴν εἶ, ναι
[2]	καὶ ἱππείων ἑσμῶν ἀποπεπληρῶσθαι καὶ	μυκητικῆς	ὑμνολογίας καὶ ὀρνιθείας ἀγελαρχίας καὶ
[7]	εἰσάγουσι πρὸς τῶν προτέρων ἱερῶς	μυουμένας	τὸ Κύριον εἶναι τῶν οὐρανίων
[8]	θείαν βουλὴν ὡς πρὸς ἱεράρχου	μυούμενον	καὶ τὸ μυῆσαι τὸν θεολόγον
[4]	τι τῶν θείων αὐτῶν ἱερῶς	μυουμένων.	Ταύτας δὲ τὰς θείας ὁράσεις
[7]	καὶ ταύτας αὐτὸν Ἰησοῦν ἀμέσως	μυοῦντα	καὶ πρωτοδότως αὐταῖς ἐκφαίνοντα τὴν
[7]	πρῶται καὶ περὶ Θεὸν οὖσαι	μυοῦνται	πρὸς αὐτῆς τελεταρχίας ὑπερτάτως ἱεραρχούμεναι.
[14]	χιλίας χιλιάδας» εἶναί φησι καὶ	μυριάδας	μυρίας» τοὺς παρ' ἡμῖν ἀκροτάτους
[14]	χιλιάδας» εἶναί φησι καὶ μυριάδας	μυρίας»	τοὺς παρ' ἡμῖν ἀκροτάτους τῶν
[2]	δὲ ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ὡς	μύρον	εὐῶδες, ὡς λίθον ἀκρογωνιαῖον. Ἀλλὰ
[4]	τῶν ἡττόνων εἶναι τοὺς θειοτέρους	μύστας	καὶ χειραγωγοὺς ἐπὶ τὴν θείαν
[3]	τὰ τῆς οἰκείας ἐλλάμψεως ἱερουργοῦσαν	μυστήρια	καὶ πρὸς τὴν οἰκείαν ἀρχὴν
[6]	εἰδέναι τὰ τῶν ὑπερουρανίων νοῶν	μυστήρια	καὶ τὰς ἁγιωτάτας αὐτῶν τελειώσεις,
[4]	τὸ θεῖον τῆς Ἰησοῦ φιλανθρωπίας	μυστήριον	ἄγγελοι πρῶτον ἐμυήθησαν, εἶτα δι'
[4]	τὸ θεαρχικὸν τῆς ἀφθέγκτου θεοπλαστίας	μυστήριον.	Ἕτερος δὲ τῶν ἀγγέλων τὸν
[4]	μετάγοντες, ἢ τάξεις ἱερὰς ἢ	μυστηρίων	ὑπερκοσμίων κρυφίας ὁράσεις ἢ θείας
[15]	τὸ πρὸς τὰ θεῖα καὶ	μυστικὰ	θεάματα προσαγωγικὸν καὶ τὸ τῆς
[2]	μακαριότητα τῶν ἐκφαντορικῶν Λογίων αἱ	μυστικαὶ	παραδόσεις ποτὲ μὲν ὡς λόγον
[2]	ἀλλ' ὅτι καὶ τοῦτο τοῖς	μυστικοῖς	Λογίοις ἐστὶ πρεπωδέστατον τὸ δι'
[2]	αἰσθητῶν ἰδιοτήτων ὁριζομένων. Ταῦτα τοὺς	μυστικοὺς	θεολόγους εὑρήσομεν οὐ μόναις, ταῖς
[4]	θεοειδεστάτην αὐτῶν ἁπλότητα διὰ τῶν	μυστικῶν	ἀναπλάσεων, καὶ τὴν ἁπάσης ἱεραρχικῆς
[15]	νοερῶν ἰχνῶν περικαλύψει καὶ τῇ	μυστικῶς	ἀνεκπομπεύτῳ περιστολῇ τῆς κατὰ θείαν
[4]	μέν φησιν ἐκ Θεοῦ τῷ	Μωϋσῇ	δεδωρημένην, ὅπως ἂν ἡμᾶς ἀληθως