HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys l'Aréopagite (Pseudo-), La Hiérarchie céleste, texte complet

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  590 formes différentes pour 1391 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[5]   τοῦ Πατρὸς, ἀνήγγειλεν ἡμῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Ε΄   Διὰ τί πᾶσαι αἱ οὐράνιαι
[4]   Νοητῶς γὰρ ἐπὶ τὸ θεομίμητον  ἑαυτὰς   ἀποτυποῦσαι καὶ πρὸς τὴν θεαρχικὴν
[15]   ἐπιστρεπτικῶς ἀνατείνεσθαι καὶ τὸ περὶ  ἑαυτὰς   ἀῤῥεπῶς εἰλεῖσθαι τῶν οἰκείων οὔσας
[7]   σου ἐρυθρὰ τὰ ἱμάτια; πρὸς  ἑαυτὰς   δὲ διαποροῦσι πρότερον, ἐνδεικνύμεναι μὲν
[4]   τὴν ὅρασιν ἐκείνην, ἥτις ἐν  ἑαυτῆ   διαγεγραμμένην ἀνέφαινε τὴν θείαν ὡς
[2]   ὅτι καὶ σκώληκος εἶδος αὐτὴν  ἑαυτῇ   περιπλάττουσαν οἱ τὰ θεῖα δεινοὶ
[13]   Πάλιν πυρὸς θερμότης μᾶλλον  ἑαυτὴν   διαδίδωσιν εἰς τὰ δεκτικώτερα καὶ
[13]   ἐκφανεστέρα πώς ἐστι καὶ μᾶλλον  ἑαυτὴν   ἐκφαίνει καὶ διαδίδωσιν, ἐπὶ δὲ
[15]   εὐκοσμίας τῇ ἀμεταπτώτῳ ταὐτότητι περὶ  ἑαυτὴν   συνελίσσεσθαι, τὰς δὲ αὖ ῥάβδους
[8]   αὐτῆς κυρίαν ἐμφέρειαν ὡς ἐφικτὸν  ἑαυτήν   τε καὶ τὰ μετ᾽ αὐτὴν
[8]   τὸ θεομίμητον ἀναγομένην, οὐκ ἀπολείπουσαν  ἑαυτῆς   ἀνανδρίᾳ τὴν θεοειδῆ κίνησιν, ἀλλ'
[1]   καὶ προϊοῦσα μένει τε ἔνδον  ἑαυτῆς   ἀραρότως ἐν ἀκινήτῳ ταὐτότητι μονίμως
[4]   ἀγαθότητος ἴδιον τὸ πρὸς κοινωνίαν  ἑαυτῆς   τὰ ὄντα καλεῖν, ὡς ἑκάστῳ
[3]   τελετῇ θειοτάτῃ κατὰ τὴν πρὸς  ἑαυτὸ   τῶν τελουμένων ἐναρμονίως ἀπαράλλακτον μόρφωσιν.
[9]   Ὅθεν θεολογία τὸ μὲν  ἑαυτὸν   ἀποκληρῶσαι τὸν Ἰσραὴλ ἐπὶ τὴν
[10]   οὐκ ἀπεικότως, ὅτι καὶ καθ'  ἑαυτὸν   ἕκαστος οὐράνιός τε καὶ ἀνθρώπινος
[3]   δυνατὸν δὲ ἀποτυπούμενος καὶ τοὺς  ἑαυτοῦ   θιασώτας ἀγάλματα θεῖα τελῶν ἔσοπτρα
[15]   ἀπερίληπτον, ἀπροσδεὲς ἑτέρου, λανθανόντως αὐξητικὸν  ἑαυτοῦ   καὶ πρὸς τὰς ὑποδεχομένας ὕλας
[15]   τὰς ὑποδεχομένας ὕλας ἐκφαῖνον τὴν  ἑαυτοῦ   μεγαλειότητα, δραστήριον, δυνατόν, ἅπασι παρὸν
[15]   ἀμείωτον ἐν πάσαις ταῖς πανολβίαις  ἑαυτοῦ   μεταδόσεσι. Καὶ πολλὰς ἄν τις
[15]   τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν ἀλλοιωτικόν, μεταδοτικὸν  ἑαυτοῦ   πᾶσι τοῖς ὁπωσοῦν πλησιάζουσιν, ἀνοινεωτικὸν
[13]   τὸ ἀληθὲς ἔχουσαν παρ'  ἑαυτοῦ   τι τοῦ ὄντως ἀληθοῦς συγγενέστερον
[14]   ἡμῖν ἀκροτάτους τῶν ἀριθμῶν εἰς  ἑαυτοὺς   ἐπανακυκλοῦσα καὶ πολλαπλασιάζουσα καὶ διὰ
[3]   δεῖξαι τὴν θείαν ἐνέργειαν ἐν  ἑαυτῷ   κατὰ τὸ δυνατὸν ἀναφαινομένην. Οἷον
[2]   συνθέσεις ὡς τῶν ἁπλῶν ἐφ'  ἑαυτῶν   ἀγνώστων τε καὶ ἀθεωρήτων ἡμῖν
[6]   τε καὶ ἐλλάμψεις καὶ τὴν  ἑαυτῶν   ἱερὰν καὶ ὑπερκόσμιον εὐταξίαν. Ἀδύνατον
[15]   Γελγέλ· ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καθ'  ἑβραίκὴν   φωνὴν ἀνακυλισμοὺς καὶ ἀνακαλύψεις. Οἱ
[7]   σεραφὶμ ὀνομασίαν φασίν οἱ τὰ  Ἑβραίων   εἰδότες τὸ ἐμπρηστὰς ἐμφαίνειν
[9]   φαίη· καὶ πῶς τῶν  Ἑβραίων   λαὸς ἀνήγετο μόνος ἐπὶ τὰς
[9]   μαρτυρεῖται καὶ αὐτὸς τῶν  Ἑβραίων   λαὸς πεπονθέναι. Ἐπίγνωσιν γὰρ Θεοῦ»
[6]   πολυόμματα καὶ πολύπτερα τάγματα χερουβὶμ  Ἑβραίων   φωνῇ καὶ σεραφὶμ ὠνομασμένα κατὰ
[4]   τις φαίη καὶ αὐτόθεν ἀμέσως  ἐγγενέσθαι   τισὶ τῶν ἁγίων θεοφανείας, μανθανέτω
[15]   καὶ τὰ ἐν οἷς ἂν  ἐγγένηται   πρὸς τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν ἀλλοιωτικόν,
[4]   διὰ τὸ πρώτως εἰς αὐτὰς  ἐγγίνεσθαι   τὴν θεαρχικὴν ἔλλαμψιν καὶ δι'
[2]   μὲν ἀλόγοις ἐξ ἐμπαθοῦς ὁρμῆς  ἐγγίνεται   καὶ πάσης ἀλογίας ἐστὶν ἀνάπλεως
[2]   συνηθείας ἐν τοῖς ὀιλλοιωτοῖς ἀκρατῶς  ἐγγινομένην   προσπάθειαν καὶ τὴν ἄλογον τῆς
[4]   δι' αὐτῆς τοῖς ὁρῶσι θείας  ἐγγινομένης   ἐλλάμψεως καί τι τῶν θείων
[8]   οὕς ἐστι τὸ σημεῖον μὴ  ἐγγίσητε»   Τί ἄν τις εἴποι περὶ
[9]   ὁρἁσεων ἐκφαντορίας τοῖς τῶν ἀγγέλων  ἐγγὺς   ἱεροῖς ἀνδράσι, τῷ Δανιὴλ καὶ
[7]   καὶ τελειώσεις εἰς αὐτὴν ὡς  ἐγγυτάτην   ἀρχικωτέρως διαπορθμεύεσθαι. Θερμαίνοντες γοῦν ὀνομάζονται
[6]   ὠνομασμένα κατὰ τὴν πάντων ὑπερκειμένην  ἐγγύτητα   περὶ Θεὸν ἀμέσως ἱδρῦσθαί φησι
[9]   ὄντος> Θεοῦ θεραπείαν ἐμφαίνουσα τὸ  Εγενήθη   μερὶς Κυρίου» φησίν, ἐνδεικνυμένη δὲ
[2]   καὶ ἀνεπιστρόφου καὶ πρὸς μηδενὸς  ἐγκόπτεσθαι   δυναμένου διὰ τὸν ἀμιγῆ καὶ
[6]   αὐτῶν τελεταρχίαν, προσέτι καὶ αὐτοὺς  ἐγνωκέναι   τὰς οἰκείας δυνάμεις τε καὶ
[5]   ἐνθέους ἱεράρχας ἀνάγει πρὸς τὰς  ἐγνωσμένας   αὐτῇ τῆς θεαρχίας αὐγάς, οὕτω
[13]   ἐπιφαίνεται καὶ τὴν οἰκείαν φωτοδοσίαν  ἐγχειρίζουσα   ταῖς πρεσβυτάταις οὐσίαις δι' αὐτῶν
[7]   ἐκφαίνοντα τὴν αὐτοῦ φιλάνθρωπον ἀγαθουργίαν.  Εγὼ»   γάρ φησι διαλέγομαι δικαιοσύνην καὶ
[13]   διάκοσμος, παρ' οὗ τὸ καθαίρειν  ἐγὼ   θεοειδῶς ὲμυήθην. Οὗτος οὖν ἐστιν
[13]   ἐκεῖνος ἐδίδασκέ με, σοὶ δ'  ἐγὼ   μεταδίδωμι. Τῆς σῆς δ' ἂν
[13]   δημιουργὸς καθάρσεως» Ταῦτα μὲν ἐκεῖνος  ἐδίδασκέ   με, σοὶ δ' ἐγὼ μεταδίδωμι.
[13]   θεολόγῳ μεταδιδόντος τῆς οἰκείας ἱερογνωσίας.  Εδίδασκεν   οὖν αὐτὸν καὶ τοῦτο, ὅτι
[13]   δυνάμεων. Τοῦτο γοῦν θεολόγος  ἐδιδάσκετο   πρὸς τοῦ φωταγωγοῦντος αὐτὸν ἀγγέλου
[8]   τῶν ὑπευθύνων ἀποκρίνεσθαι τοὺς ἀνευθύνους  ἐδικαίωσε   τοῦτο μυεῖται πρῶτος μετὰ τὰ
[4]   θεολογία φησί, δι' ἀγγέλων ἡμῖν  ἐδωρήθη,   καἵ τοὺς κλεινοὺς γὲ πρὸ
[9]   ὡς οἰκείαν ἀρχὴν τοὺς ἑπομένους  ἐθελουσίως   ὅση δύναμις ἀνατείνοντας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄
[10]   τῶν ἱεραρχιῶν ἑκάστῃ τάςεις ἱεροπρεπεῖς  ἔθετο·   καὶ πᾶσαν ἱεραρχίαν ὁρῶμεν εἰς
[6]   θεαμάτων ὑπὸ τῶν ἱερῶν θεολόγων  ἐθεωρήθη,   ταῦτα μυηθέντες ἡμεῖς ὡς οἷοί
[9]   τῷ Ἰσραὴλ εἰς ἐθνάρχην καὶ  ἐθναγὸν   ἀποκληρωθέντος, ἀλλ' ὡς αὐτῆς μὲν
[9]   ἡγεμονίαν καὶ τῷ Ἰσραὴλ εἰς  ἐθνάρχην   καὶ ἐθναγὸν ἀποκληρωθέντος, ἀλλ' ὡς
[9]   τινας ἑτέρους ἐπιστατεῖν τοῖς ἄλλοις  ἔθνεσιν,   ἀλλὰ καὶ τὸ λόγιον ἐκεῖνο
[9]   αὐτὸν ἐν ἴσῳ τοῖς λοιποῖς  ἔθνεσιν   ἀπονεμηθῆναί τινι τῶν ἁγίων ἀγγέλων
[8]   παιδεύσασα καὶ τιμωροῖς καὶ ἀτιθάσοις  ἔθνεσιν   εἰς ἐπανόρθωσιν ἐκδεδωκυῖα τῇ παντοίᾳ
[9]   τὰς ὁράσεις διεπορθμεύετο καὶ τοῖς  ἔθνεσιν   ἐκείνοις οἱ τοῦ ὄντως ὄντος>
[9]   πάντας δὲ τοὺς καθ' ἕκαστον  ἔθνος   ἐπιστατοῦντας ἀγγέλους ἐπ' αὐτὴν ὡς
[9]   τοὺς ἑπομένους οἱ καθ᾽ ἕκαστον  ἔθνος   ἱεραρχοῦντες ἄγγελοι, τὸν Μελχισεδὲκ ἐννοητέον
[9]   ὅτι γε καὶ τῶν ἑτέρων  ἐθνῶν,   ἐξ ὧν καὶ ἡμεῖς ἀνενεύσαμεν
[9]   αἰτιάσασθαι χρὴ τῆς τῶν ἑτέρων  ἐθνῶν   ἐπὶ τοὺς οὐκ ὄντας θεοὺς
[9]   τὸν Μιχαὴλ ὀνομάζουσα καὶ ἄλλους  ἐθνῶν   ἑτέρων. Ἔστησε» γὰρ Υψιστος
[9]   Ἔστησε» γὰρ Υψιστος ὅρια  ἐθνῶν   κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ» Εἰ
[12]   τοῖς τῶν νοητῶν Λογίων φιλοθεάμοσιν·  εἰ   γὰρ ἀμέθεκτα τῶν ὑπερτέρων ὁλοτήτων
[15]   ἡμᾶς ἐναπομεῖναι ταῖς τυπωτικαῖς φαντασίαις.  Εἰ   δὲ καὶ τοῦτο φαίῃς ὡς
[15]   ὑετοῖς ἐπὶ ζωτικὰς ὠδῖνας ἐκκαλουμένην.  Εἰ   δὲ καὶ χαλκοῦ καὶ ἠλέκτρου
[2]   τὰ Λόγιά φησιν, γνῶσις.  Εἰ   δὲ τὰς ἀπεμφαινούσας εἰκονογραφίας αἰτιάσοιτό
[15]   πρᾶγμα καὶ συγχύσεως πολλῆς ἀνάμεστον  εἰ   δὲ τὰς αὐτὰς ἱεραρχεῖν τε
[4]   θείας τινὰς προαναῤῥήσεις ὑποφητικῶς ἀναφαίνοντες.  Εἰ   δέ τις φαίη καὶ αὐτόθεν
[9]   ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ»  Εἰ   δέ τις φαίη· καὶ πῶς
[2]   αὐτὸν ἀναπλάσασα τὰς ἀναγωγικὰς ἱερογραφίας.  Εἰ   δέ τῳ δοκεῖ τὰς μὲν
[13]   δευτέροις διὰ τῶν πρώτων καὶ,  εἰ   δεῖ συντόμως εἰπεῖν, πρώτως ἐκ
[15]   Φέρε δὴ λοιπὸν ἀναπαύοντες ἡμῶν,  εἰ   δοκεῖ, τὸ νοερὸν ὄμμα τῆς
[12]   ἀκαταλήκτως ἀνατείνεται, τῇ κατὰ δύναμιν,  εἰ   θέμις εἰπεῖν, θεομιμησίᾳ καὶ τῆς
[15]   ὡς ἔχοντι πολλὰς τῆς θεαρχικῆς,  εἰ   θέμις εἰπεῖν, ἰδιότητος ὡς ἐν
[13]   Θεὸν ἀνατέθεικεν. Οὐδὲν οὖν ἄτοπον,  εἰ   καθαίρειν λέγεται τὸν θεολόγον
[13]   εἴπω καὶ δι' οἰκείων παραδειγμάτων,  εἰ   καὶ ἀποδεόντων Θεοῦ τοῦ πάντων
[15]   ἀψευδῶς ἁρμόσει ταῖς οὐρανίαις οὐσίαις,  εἰ   καὶ ταῖς μὲν ὑπερκειμένως καὶ
[2]   ἑτεροίαις ἀφομοιώσεσιν. Οὐδὲν οὖν ἄτοπον,  εἰ   καὶ τὰς οὐρανίας οὐσίας ἐκ
[12]   οὖν ὡς οἶμαι τὸ ἄτοπον,  εἰ   καὶ τὸν καθ' ἡμᾶς ἱεράρχην
[15]   τὸν τοιόνδε τῶν ἀναπτύξεων τρόπον·  εἰ   μὲν γὰρ ἱεραρχεῖσθαί τινας ὑπὸ
[5]   ἀποπληρούσης τὰς ἀγγελικὰς ἱεραρχίας διακοσμήσεως,  εἰ   μὴ ἄρα τις καὶ τοῦτο
[6]   καὶ τὰς ἁγιωτάτας αὐτῶν τελειώσεις,  εἰ   μή που φαίη τις ὅσα
[1]   ἱεραρχιῶν μίμησίν τε καὶ θεωρίαν,  εἰ   μὴ τῇ κατ᾽ αὐτὸν ὑλαίᾳ
[15]   ἐπιστρεπτικῶς προνοητικῶς συνάπτον. Ἀλλ'  εἰ   μὴ τῆς τοῦ λόγου κατεστοχαζόμεθα
[4]   ἐκβλυζομένης· οὐ γὰρ ἂν ἦν,  εἰ   μὴ τῆς τῶν ὄντων οὐσίας
[2]   ἀκριβοῦς τῶν ἱερῶν ἐρεύνης ἐληλύθειμεν,  εἰ   μὴ τὸ δυσειδὲς ἡμᾶς ἐξετάραξε
[10]   αὐτοτελὲς ἀπροσδεὲς καθόλου τελειότητος  εἰ   μὴ τὸ ὄντως αὐτοτελὲς καὶ
[3]   διατάξεις, ἀλλ' οὐδὲ ὑπάρχειν ἑτέρως,  εἰ   τῆς θεωτικῆς αὐτῆς ἀγλαΐας ἐφίενται
[2]   καὶ ἀνόητον καὶ ἄῤῥητον ἀοριστίαν.  Εἰ   τοίνυν αἱ μὲν ἀποφάσεις ἐπὶ
[13]   πρὸς αὐτὴν ἐχόντων προσβάλλει, πρῶτον  εἰ   τύχοι πυρώδη ποιοῦσα τὰ πρὸς
[4]   ἀληθως μυήσῃ τὸ θείας αὐτὴν  εἶ,   ναι καὶ ἱερᾶς ὑποτύπωσιν; διδάσκει
[6]   ὑπερκόσμιον εὐταξίαν. Ἀδύνατον γὰρ ἡμᾶς  εἰδέναι   τὰ τῶν ὑπερουρανίων νοῶν μυστήρια
[6]   αὐτοὺς ἱεραρχίαι τελοῦνται, μόνην ἀκριβῶς  εἰδέναι   φημὶ τὴν θεωτικὴν αὐτῶν τελεταρχίαν,
[2]   ἀπεμφαίνειν δοκοῦν, ὅτι καὶ σκώληκος  εἶδος   αὐτὴν ἑαυτῇ περιπλάττουσαν οἱ τὰ
[4]   μορφοῦν ἐφιέμεναι τὸ νοερὸν αὐτῶν  εἶδος,   ἀφθονωτέρας εἰκότως ἔχουσι τὰς πρὸς
[15]   καὶ ἀκμαῖον, καὶ καθ' ἕκαστον  εἶδος   εὑρήσεις ἀναγωγικὴν τῶν τυπωτικῶν εἰκόνων
[2]   τετυπωμένους καὶ πρὸς ἀετῶν ἀγκυλόχειλον  εἶδος   πρὸς πτηνῶν τριχώδη πτεροφυίαν
[15]   καὶ ἠλέκτρου καὶ λίθων πολυχρωμάτων  εἶδος   θεολογία ταῖς οὐρανίαις οὐσίαις
[7]   ὀνομασίαν φασίν οἱ τὰ Ἑβραίων  εἰδότες   τὸ ἐμπρηστὰς ἐμφαίνειν
[15]   εἰκόνας θεαρχικῆς ἐνεργείας. Τοῦτο γοῦν  εἰδότες   οἱ θεόσοφοι τὰς οὐρανίας οὐσίας
[4]   ταττόμενον. Εῶ γὰρ εἰπεῖν ὡς  εἰδότι   τὰ ταῖς ἱερατικαῖς ἡμῶν παραδόσεσιν
[6]   ἡμᾶς ὡς τὰ οἰκεῖα καλῶς  εἰδότων   θεαρχία μεμυσταγώγηκεν. Οὐκοῦν ἡμεῖς
[7]   κατά τι μείωσιν οὐδ' ὅλως  εἰδυίας,   ἀλλ' ἄπτωτον ἀεὶ καὶ ἀμετακίνητον
[13]   διαυγῆ μᾶλλον εἴπερ οἷόν τε  εἴη   καὶ ἐμοὶ μᾶλλον ἐραστὴν θεωρίαν.
[13]   μεταδίδωμι. Τῆς σῆς δ' ἂν  εἴη   νοερᾶς καὶ διακριτικῆς ἐπιστήμης
[8]   ἀγαθοειδῶς διαπλάττουσαν, πρὸς οὐδὲν τῶν  εἰκῇ   δοκούντων, ἀλλὰ πρὸς τὸ κυρίως
[8]   καὶ δυναμοποιὸν δύναμιν καὶ ταύτης  εἰκόνα   δυναμοειδῆ κατὰ τὸ ἐφικτὸν γινομένην
[15]   τὸ θεοειδὲς κατὰ τὴν πυρὸς  εἰκόνα   καὶ τὸ φωτιστικὸν διὰ τὰς
[15]   γὰρ καὶ τοῦτο θεαρχικῆς ἐνεργείας  εἰκόνα   καὶ τύπον (ὡς ἐν τῇ
[1]   διαδόσεως καὶ τῆς ἀὖλου φωτοδοσίας  εἰκόνα   τὰ ὑλικὰ φῶτα καὶ τῆς
[3]   ἱεράν τινα καθόλου δηλοῖ διακόσμησιν,  εἰκόνα   τῆς θεαρχικῆς ὡραιότητος, ἐν τάξεσι
[2]   πρόσυλον ἡμῶν εἰς τὰς αἰσχρὰς  εἰκόνας   ἀπομένον ἐπαναπαύεσθαι, διανιστῶσα δὲ τὸ
[15]   οἶμαι τῆς σωματικῆς ἡμῶν πολυμερείας  εἰκόνας   ἐναρμονίους ἐξευρεῖν τῶν οὐρανίων δυνάμεων
[15]   ἰδιότητας οἰκείας ὡς ἐν αἰσθητοῖς  εἰκόνας   θεαρχικῆς ἐνεργείας. Τοῦτο γοῦν εἰδότες
[15]   εἰπεῖν, ἰδιότητος ὡς ἐν ὁρατοῖς  εἰκόνας.   Τὸ γὰρ αἰσθητὸν πῦρ ἔστι
[15]   αἱ μορφωτικαὶ τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων  εἰκόνες,   τί τὸ πυρῶδες, τί τὸ
[15]   ἀνακαθᾶραι τὴν τῶν νοερῶν τροχῶν  εἰκονογραφίαν.   Ἔπεκλήθη γὰρ αὐτοῖς ὥς φησιν
[2]   γνῶσις. Εἰ δὲ τὰς ἀπεμφαινούσας  εἰκονογραφίας   αἰτιάσοιτό τις αἰδεῖσθαι, λέγων ἀνατιθέναι
[2]   ἀπεμφαινούσας τῶν ἱερῶν Λογίων ἀγγελοειδεῖς  εἰκονογραφίας,   ἑξῆς δὲ ἀφορίσασθαι χρὴ τί
[2]   ἁγίων νοῶν ἐν τοῖς Λογίοις  εἰκονογραφίας   καὶ πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν
[15]   μόνον, ἀλλὰ καὶ μιᾶς ἀπεμφαινούσης  εἰκόνος   ἀνακάθαρσις εἰς τὴν τῶν παραπλησίων
[15]   προδιεγνωσμένον ὡς αἱ τῶν ἱεροτύπων  εἰκόνων   ἀνακαθάρσεις τὰς αὐτὰς ἔσθ' ὅτε
[15]   εἶδος εὑρήσεις ἀναγωγικὴν τῶν τυπωτικῶν  εἰκόνων   ἀνακάθαρσιν. Ἀλλ' ἐπειδὴ ταῦτοι κατὰ
[15]   πάλιν ἀπ' αὐτῶν ὡς ἀπ'  εἰκόνων   ἐπὶ τὴν ἁπλότητα τῶν οὐρανίων
[15]   Λογίοις δυναμεων ενεργειῶν  εἰκόνων   ἐποιησάμεθα μνήμην, ἀποκρινούμεθα τἀληθὲς, ὅτι
[2]   διὰ τῶν ὁμοίων προϊὼν ἱεροτύπων  εἰκόνων,   δὲ διὰ τῶν ἀνομοίων
[2]   χαμαιζήλους ἡμᾶς ἐμπαθῶς ἐμπαγῆναι τῶν  εἰκόνων   ταπεινότητας. Ὅτι μὲν γὰρ εἰκότως
[2]   τρόπος. μὲν ὡς  εἰκὸς   διὰ τῶν ὁμοίων προϊὼν ἱεροτύπων
[2]   μὲν γὰρ τὰς τιμιωτέρας ἱεροπλαστίας  εἰκός   ἐστι καὶ πλανηθῆναι, χρυσοειδεῖς τινας
[13]   πρὸ τῆς ἑτέρας ὡς τὸ  εἰκὸς   καὶ εὔλογον καὶ ἴσως τὸ
[13]   ἁπάντων ἀγγέλων οὐσίαι κατὰ τὸ  εἰκὸς   μετὰ Θεὸν ἀρχὴν ἡγοῦνται πάσης
[1]   τῆς θεοειδοῦς αὐτῶν ἱερώσεως αἰσθηταῖς  εἰκόσι   τοὺς ὑπερουρανίους ἀνεγράψατο νόας ἐν
[8]   τὴν ἀγγελικὴν εὐπρέπειαν ὡς ἐν  εἰκόσιν   ἕξει, τυπουμένη δι' αὐτῆς καὶ
[7]   κοινωνίας ὡσαύτως ἠξιωμένας οὐκ ἐν  εἰκόσιν   ἱεροπλάστοις μορφωτικῶς ἀποτυποῦσι τὴν θεουργικὴν
[4]   τὸ νοερὸν αὐτῶν εἶδος, ἀφθονωτέρας  εἰκότως   ἔχουσι τὰς πρὸς αὐτὴν κοινωνίας,
[4]   ὁρώντων ἐπὶ τὸ θεῖον ἀναγωγῆς  εἰκότως   καλεῖ θεοφάνειαν, ὡς δι' αὐτῆς
[13]   ἐμπυρίως καθαρτικὴν ἰδιότητα τοῖς σεραφὶμ  εἰκότως   μετὰ Θεὸν ἀνατέθεικεν. Οὐδὲν οὖν
[7]   πλῆθος γνώσεως χύσιν σοφίας.  Εἰκότως   οὖν πρώτη τῶν οὐρανίων
[2]   εἰκόνων ταπεινότητας. Ὅτι μὲν γὰρ  εἰκότως   προβέβληνται τῶν ἀτυπώτων οἱ τύποι
[15]   καὶ τὸ περὶ ἑαυτὰς ἀῤῥεπῶς  εἰλεῖσθαι   τῶν οἰκείων οὔσας φρουρητικὰς δυνάμεων
[13]   φωτὸς οὐσία καὶ αὐτοῦ τοῦ  ειναι   καὶ ὁρᾶν αἴτιος, θέσει δὲ
[13]   καθαίρει πάντας τῷ πάσης καθόιρσεως  εἶναι   αἰτία, μᾶλλον δὲ (παραπλησίῳ γὰρ
[4]   μὲν οὖν ἄζωα πάντα τῷ  εἶναι   αὐτῆς μετέχει (τὸ γὰρ εἶναι
[15]   ἅπασι παρὸν ἀοράτως, ἀμελούμενον οὐκ  εἶναι   δοκοῦν, τῆ τρίψει δὲ καθάπερ
[4]   πάντων ἐστὶν ὑπὲρ τὸ  εἶναι   θεότης) τὰ δὲ ζῶντα τῆς
[2]   τὸ μηδὲ ἓν τῶν ὄντων  εἶναι   καθόλου τῆς τοῦ καλοῦ μετουσίας
[13]   τὸ εἶναι καὶ τὸ εὖ  εἶναι   καὶ αὐταῖς ταῖς ὑπερβεβηκυίαις ἐστὶ
[15]   καὶ τοὺς θρόνους φησὶ πυρίους  εἶναι   καὶ αὐτοὺς δὲ τοὺς ὑπερτάτους
[12]   μὲν ὅλως ἐν μετουσίᾳ σοφίας  εἶναι   καὶ γνώσεως κοινόν ἐστι πᾶσι
[7]   ὑπερβεβηκυῖαι γεγονυίας δυνάμεως, οἰκείαν οἰητέον  εἶναι   καὶ κατὰ πᾶν ὁμοειδῆ τὴν
[2]   δὲ καὶ τὸ πάντων ἀτιμότερον  εἶναι   καὶ μᾶλλον ἀπεμφαίνειν δοκοῦν, ὅτι
[2]   γὰρ ἡμῶν τε ἀναγωγικώτερον ἔμελλεν  εἶναι   καὶ τὰς ὑπερκοσμίους ἐκφαντορίας οὐ
[13]   καὶ ἀρχὴν καὶ αἰτίαν οὐσιοποιὸν  εἶναι   καὶ τῆς τῶν ὄντων ἀδιαλύτου
[7]   τῆς θεομιμήτου θεοειδείας ἐξηρτημένον ἀῤῥεπῶς  εἶναι   καὶ τὸ διαιρεῖσθαι πᾶσαν ἱεραρχικὴν
[13]   ἵδρυσιν, ὑφ' ἧς καὶ τὸ  εἶναι   καὶ τὸ εὖ εἶναι καὶ
[2]   παράδοσις ὑφηγήσατο, τὸ μὲν οὐκ  εἶναι   κατά τι τῶν ὄντων αὐτὴν
[2]   μήτε θεμιτοῦ μηδὲ ἀληθοῦς δοκοῦντος  εἶναι   μηδὲ τοῖς ἄγαν προσύλοις, ὅτι
[2]   τὰ θεῖα τοῖς βεβήλοις εὐχείρωτα  εἶναι,   μήτε τοὺς τῶν θείων ἀγαλμάτων
[4]   εἶναι αὐτῆς μετέχει (τὸ γὰρ  εἶναι   πάντων ἐστὶν ὑπὲρ τὸ
[13]   πρώτας οὐσίας καὶ πρὸς τὸ  εἶναι   παραγαγὼν καὶ τῇ περὶ αὐτὸν
[4]   ὄντων οὐσίας ὑποστήσασα πρὸς τὸ  εἶναι   παρήγαγεν. Ἔστι γὰρ τοῦτο τῆς
[15]   προνοητικῆς αὐτὰς ἐν μεθέξει δυνάμεως  εἶναι   πάσαις ἀψευδῶς ἁρμόσει ταῖς οὐρανίαις
[5]   καὶ τοῦτο φαίη τὸ κοινὰς  εἶναι   πάσας τὰς ἀγγελικὰς ὀνομασίας κατὰ
[7]   καὶ πανεύφημον θεαρχίαν θεμιτὸν εὐλόγως  εἶναι   πρὸς τῶν θεοδόχων ὡς ἐφικτὸν
[2]   οἶμαι πρῶτον ἐκθέσθαι τίνα μὲν  εἶναι   σκοπὸν ἁπάσης ἱεραρχίας οἰόμεθα καὶ
[4]   πρώτας καὶ μέσας καὶ τελευταίας  εἶναι   τάξεις τε καὶ δυνάμεις καὶ
[2]   καὶ πλανηθῆναι, χρυσοειδεῖς τινας οἰομένους  εἶναι   τὰς οὐρανίας οὐσίας καὶ φωτοειδεῖς
[8]   τῶν δι' ἑτέρων θεοπτικῶν μεθέξεων  εἶναι   τελεωτέρας, οὕτως οἶμαι καὶ τῶν
[2]   ἀφορίσασθαι χρὴ τί μὲν αὐτὴν  εἶναι   τὴν ἱεραρχίαν οἰόμεθα, τί δὲ
[2]   οὐ μόνην αἰτίαν φαίη τις  εἶναι   τὴν καθ' ἡμᾶς ἀναλογίαν ἀδυνατοῦσαν
[15]   τὴν δ' αὖ καρδίαν σύμβολον  εἶναι   τῆς θεοειδοῦς ζωῆς τῆς τὴν
[2]   οὐρανίους καὶ θεοειδεῖς νόας πολύποδας  εἶναί   τινας καὶ πολυπροσώπους καὶ πρὸς
[4]   καὶ δυνάμεις καὶ τῶν ἡττόνων  εἶναι   τοὺς θειοτέρους μύστας καὶ χειραγωγοὺς
[8]   πρώτως ἐπὶ Θεὸν ἀνατεινομένων ἐναργεστέραν  εἶναι   τῶν διὰ μεσότητος ἀποτελουμένων. Διὸ
[7]   προτέρων ἱερῶς μυουμένας τὸ Κύριον  εἶναι   τῶν οὐρανίων δυνάμεων» καὶ Βασιλέα
[9]   σαφῶς ἡμᾶς ἐκδιδάσκουσα τὸ μίαν  εἶναι   τὤν ὅλων πρόνοιαν ἁπασῶν τῶν
[2]   ἀμεταβόλοις ἱδρύσεσιν. Ὡσαύτως ἐπιθυμίαν μὲν  εἶναί   φαμεν ἐπὶ τῶν ἀλόγων ἀπερίσκεπτόν
[14]   τῶν ἀγγέλων παράδοσις χιλίας χιλιάδας»  εἶναί   φησι καὶ μυριάδας μυρίας» τοὺς
[6]   τριαδικὰς διακοσμήσεις, Καὶ πρώτην μὲν  εἶναί   φησι τὴν περὶ Θεὸν οὖσαν
[6]   ἐλλάμψεσιν ἀμέσως προσεχεστέρα, δευτέραν δ'  εἶναί   φησιν τὴν ὑπὸ τῶν ἐξουσιῶν
[4]   εὐχαριστίαις. Πρῶτον δ' ἁπάντων ἐκεῖνο  εἰπεῖν   ἀληθές, ὡς ἀγαθότητι πάσας
[3]   θεία μακαριότης ὡς ἐν ἀνθρώποις  εἰπεῖν   ἀμιγὴς μέν ἐστιν ἁπάσης ἀνομοιότητος,
[9]   ἀγγέλων διακοσμούμενος. Καὶ πρώτας μὲν  εἰπεῖν   ἀναγκαῖον οἶμαι κατὰ τὸ ἐμοὶ
[7]   ἡμῶν εἰρῆσθαι νομίζω. Νῦν δὲ  εἰπεῖν   ἀξίως εὔχομαι τῶν ὑπερτάτων νοῶν
[10]   ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ἑκάστην ἰδικῶς  εἰπεῖν   διακόσμησιν ταῖς αὐταῖς ἐνθέοις ἁρμονίαις
[2]   ζωτικῆς ἀποπληρώσεως χορηγὸν καὶ συμβολικῶς  εἰπεῖν   εἰς γαστέρα διαδυόμενον καὶ ποταμοὺς
[15]   αἰσθητὸν πῦρ ἔστι μὲν, ὡς  εἰπεῖν,   ἐν πᾶσι καὶ διὰ πάντων
[12]   τῇ κατὰ δύναμιν, εἰ θέμις  εἰπεῖν,   θεομιμησίᾳ καὶ τῆς θεϊκῆς ὁμωνυμίας
[15]   πολλὰς τῆς θεαρχικῆς, εἰ θέμις  εἰπεῖν,   ἰδιότητος ὡς ἐν ὁρατοῖς εἰκόνας.
[2]   λόγου Χριστός, εἴπερ ἐμοὶ θέμις  εἰπεῖν,   ἐμός, πάσης ἱεραρχικῆς
[2]   λογίοις ἐκφαντορίαν, ἑπομένως τε τούτοις  εἰπεῖν   ὁποίαις ἱεραῖς μορφώσεσι τὰς οὐρανίας
[15]   τὸν θεῖον ἔρωτα, καὶ συλλήβδην  εἰπεῖν   πάσας τὰς τῶν ἀλόγων ζῴων
[13]   πρώτων καὶ, εἰ δεῖ συντόμως  εἰπεῖν,   πρώτως ἐκ τοῦ κρυφίου πρὸς
[2]   Λογίοις εἰκονογραφίας καὶ πᾶσαν ὡς  εἰπεῖν   τὴν ἀπότομον ταύτην τῶν ἀγγελικῶν
[13]   ὑπερτάτας οὐσίας, ὡς ἐν συμβόλοις  εἰπεῖν,   ὑπὸ Θεὸν καὶ μετὰ Θεοῦ
[7]   ἑξῆς μεταδέδωκεν, ἐκεῖνο κατ' ἐπιτομὴν  εἰπεῖν   ὑφηγουμένη τὸ τὴν σεβασμίαν αὐτὴν
[2]   ἁγιωτάταις διακοσμήσεσιν, ἀπόχρη πρὸς αὐτὸν  εἰπεῖν   ὡς διττός ἐστι τῆς ἱερᾶς
[4]   πατρικαῖς θεσμοθεσίαις ταττόμενον. Εῶ γὰρ  εἰπεῖν   ὡς εἰδότι τὰ ταῖς ἱερατικαῖς
[11]   καλεῖν εἰώθαμεν. Οὐ γὰρ ἔστιν  εἰπεῖν   ὡς ἐπὶ τῶν ἀγγέλων, ὅτι
[7]   Οἱ μὲν γὰρ αὐτῆς αἰσθητῶς  εἰπεῖν   ὡς φωνὴ ὑδάτων» ὀιναβοῶσιν Εὐλογημένη
[2]   Ἡγήσοιτο δὲ τοῦ λόγου Χριστός,  εἴπερ   ἐμοὶ θέμις εἰπεῖν, ἐμός,
[13]   φιλαγγέλοις ἡμῖν ἀνακαλύψαι διαυγῆ μᾶλλον  εἴπερ   οἷόν τε εἴη καὶ ἐμοὶ
[2]   τῆς τοῦ καλοῦ μετουσίας ἐστερημένον,  εἴπερ,   ὡς τῶν Λογίων ἀλήθειά
[15]   καὶ προνοητικὴν τῶν ὑφειμένων πρόοδον.  Εἴποι   δ' ἄν τις τὴν τοῦ
[8]   μὴ ἐγγίσητε» Τί ἄν τις  εἴποι   περὶ τοῦ φήσαντος ἀγγέλου τῷ
[13]   θεοπτικὴν συμμετρίαν. ἵνα σαφέστερον  εἴπω   καὶ δι' οἰκείων παραδειγμάτων, εἰ
[13]   Λόγιον ἕνα τῶν σεραφἵμ ἁπλῶς  εἰρηκέναι   φασὶν οὐ τῶν περὶ Θεὸν
[2]   ἀνομοίων ὁμοιοτήτων ἀναπλάττουσι κατὰ τὰς  εἰρημένας   αἰτίας. Οὐ γὰρ ἂν ἴσως
[1]   ὑπερκοσμίου μιμήσεως ἀξιώσασα καὶ τὰς  εἰρημένας   ἀυλους ιεραρχίας ὑλαίοις σχήμασι καὶ
[13]   τοῦ θεοειδοῦς ἐφικτὸν ἀναγόμεναι. Τὰς  εἰρημένας   οὖν ἁγίας ἰδιότητας ὧν ἐν
[10]   τε καὶ δυνάμεις πρὸς τὰς  εἰρημένας   τῶν καθ' ἕκαστον ἱεραρχικῶν ἐλλάμψεων
[15]   δεόμεθα, τὰ δὲ ὡς τοῖς  εἰρημένοις   ὁμοδύναμα παραλελοίπαμεν τῆς τε συμμετρίας
[13]   διακριτικῆς ἐπιστήμης θατέρᾳ τῶν  εἰρημένων   αἰτιῶν ἀπολυθῆναι τῆς ἀπορίας καὶ
[13]   κληθῆναι διὰ τὴν πρηστήριον τῶν  εἰρημένων   ἁμαρτιῶν ἀναίρεσιν καὶ τὴν τοῦ
[15]   καὶ τὰς κατὰ μέρος τῶν  εἰρημένων   ζῴων ἰδιότητας καὶ πάσας τὰς
[15]   Επισκεπτέον δὲ καὶ τὸ ποταμοὺς  εἰρῆσθαι   καὶ τροχοὺς καὶ ἅρματα συνημμένα
[15]   ταῦτοι κατὰ δύναμιν ἡμῖν ἀρκούντως  εἰρῆσθαι   νομίζω, μετιτέον ἐπὶ τὴν ἱερὰν
[7]   ἐπιστήμης ἀρκούντως ἤδη πρὸς ἡμῶν  εἰρῆσθαι   νομίζω. Νῦν δὲ εἰπεῖν ἀξίως
[2]   ὑπερκοσμίους ἀναγωγάς. Τοσαῦτα μὲν ἡμῖν  εἰρήσθω   διὰ τὰς ὑλικὰς καὶ ἀπεμφαινούσας
[15]   μοι περὶ τῶν ἱερῶν ἀναπλάσεων  εἰρήσθω,   τῆς μὲν ἀκριβοῦς αὐτῶν ἐκφαντορίας
[9]   Τὴν μὲν γὰρ ὑπερτάτην, ὡς  εἴρηται,   διακόσμησιν ὡς τῷ κρυφίῳ πρωτοταγῶς
[8]   τοὺς περὶ τούτου παρακλητικοὺς» ὡς  εἴρηται   λόγους» ἕτερον δὲ τῶν ὑφειμένων
[2]   ἐχρήσατο τὸν καθ' ἡμᾶς ὡς  εἴρηται   νοῦν ἀνασκεψαμένη καὶ τῆς οἰκείας
[8]   Θεότητος. Τὸν γὰρ Ἰσραὴλ ὡς  εἴρηται   πατρικῆ φιλανθρωπίᾳ διὰ παιδείας ἐπὶ
[8]   ἄλλα πρὸς τῶν ἱερῶν θεολόγων  εἴρηται   περὶ τῆς τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν
[7]   ὕμνων» ὡς ἐφικτὸν ἀνεπτύξαμεν, καὶ  εἴρηται   περὶ τούτων ἐν ἐκείνοις ὡς
[15]   πρώτας καὶ τὰς αὐτὰς ὡς  εἴρηται   πρώτας τε καὶ μέσας καὶ
[15]   ὑπερκειμένως καὶ ὁλικῶς, ὡς πολλάκις  εἴρηται,   ταῖς δὲ μερικῶς καὶ ὑφειμένως.
[8]   φωτίζεται καὶ τελεσιουργεῖται καθ' ὃν  εἴρηται   τρόπον ὑπὸ τῶν θεαρχικῶν ἐλλάμψεων
[2]   τὰς ἀΰλους ἀρχετυπίας, ἀνομοίως ὡς  εἴρηται   τῶν ὁμοιοτήτων ἐκλαμβανομένων καὶ τῶν
[1]   φωτίζει πάντα ανθρωπον ἐρχόμενον  εις   τὸν κόσμον» δι' οὗ τὴν
[8]   την δι αλλου λεγομενην φοιτᾶν  εἰς   ἄλλον ἄγγελον ἀκοὴν σύμβολον ποίησόμεθα
[2]   εἰς ζήτησιν μὲν ἐξ ἀπορίας,  εἰς   ἀναγωγὴν δὲ διὰ τῆς ἀκριβοῦς
[4]   ἐκκρίτως ἠξίωνται διὰ τὸ πρώτως  εἰς   αὐτὰς ἐγγίνεσθαι τὴν θεαρχικὴν ἔλλαμψιν
[13]   ἀνατείνουσιν ἀφθόνως αὐταῖς μεταδιδοῦσαι τῆς  εἰς   αὐτὰς ἐπιφοιτησάσης αἴγλης, καὶ αὖθις
[11]   ὑπερκειμένας ὁλότητας οὐκ ἔχουσι, μερικῶς  εἰς   αὐτὰς τῶν πρωτοφανῶν ἐλλάμψεων διὰ
[15]   τὸ τὴν συναγωγὸν αὐτῶν ἕξιν  εἰς   αὐτὴν ἑνιαίως συνεστράφθαι καὶ κύκλῳ
[10]   πρωτοφανεῖ καὶ ὁλικωτέρᾳ καὶ μᾶλλον  εἰς   αὐτὴν ὡς διειδῆ κεχυμένῃ, πρὸς
[7]   τὰς πρωτουργοὺς θεοφανείας καὶ τελειώσεις  εἰς   αὐτὴν ὡς ἐγγυτάτην ἀρχικωτέρως διαπορθμεύεσθαι.
[1]   Ἐξ αὐτοῦ τὰ πάντα καὶ  εἰς   αὐτὸν» ὡς ἱερὸς ἔφη
[2]   ἀποπληρώσεως χορηγὸν καὶ συμβολικῶς εἰπεῖν  εἰς   γαστέρα διαδυόμενον καὶ ποταμοὺς ἀναβλύζον
[8]   καὶ διὰ τὴν πρόοδον ἀμυδρουμένης  εἰς   δευτέρωσιν τελειώσεως. Ὡς γὰρ οἱ
[15]   ὑφειμένα καταγωγικῇ διαπορθμεύσει. Λοιπὸς ἡμῖν  εἰς   διασάφησιν περὶ τῆς χαρᾶς
[14]   παρ' ἡμῖν ἀκροτάτους τῶν ἀριθμῶν  εἰς   ἑαυτοὺς ἐπανακυκλοῦσα καὶ πολλαπλασιάζουσα καὶ
[9]   ἡμᾶς ἡγεμονίαν καὶ τῷ Ἰσραὴλ  εἰς   ἐθνάρχην καὶ ἐθναγὸν ἀποκληρωθέντος, ἀλλ'
[13]   τὰ θεῖα φῶτα δι' αὐτῆς  εἰς   ἐκείνην ἐποχετεύεσθαι. Τὴν οὐν ὑπερτάτην
[4]   κατὰ τὴν ἡμῶν σωστικὴν ἀγαθουργίαν  εἰς   ἐκφαντορικὴν ἐληλυθὼς τάξιν Ἄγγελος μεγάλης
[8]   καὶ τιμωροῖς καὶ ἀτιθάσοις ἔθνεσιν  εἰς   ἐπανόρθωσιν ἐκδεδωκυῖα τῇ παντοίᾳ τῶν
[8]   ἀνειληφότος; τὸ τούτου περισσότερον  εἰς   εὐταξίας ἀγγελικῆς ἀπόδειξιν, ὅτι τὰ
[2]   γὰρ ἂν ἴσως οὐδὲ ἡμεῖς  εἰς   ζήτησιν μὲν ἐξ ἀπορίας, εἰς
[1]   καὶ πᾶσα πατροκινήτου φωτοφανείας πρόοδος  εἰς   ἡμᾶς ἀγαθοδότως φοιτῶσα πάλιν ὡς
[4]   θεαρχικὴν ἔλλαμψιν καὶ δι' αὐτῶν  εἰς   ἡμᾶς διαπορθμεύεσθαι τὰς ὑπὲρ ἡμᾶς
[4]   πρῶτον ἐμυήθησαν, εἶτα δι' αὐτῶν  εἰς   ἡμᾶς τῆς γνώσεως χάρις
[15]   Ἔστι δὲ ὅτε καὶ τῶν  εἰς   ἡμᾶς θεοκρισιῶν ἐστι σύμβολα τὰ
[4]   θεολογία τὸ δι' ἀγγέλων αὐτὴν  εἰς   ἡμᾶς προελθεῖν, ὡς τῆς θεονομικῆς
[13]   ἐνεργείας ἐκ τοῦ κρυφίου καὶ  εἰς   ἡμᾶς προήγαγεν πάσης αἰτία
[15]   καθ' αὑτὸ μὴ προκειμένης ὕλης  εἰς   ἣν ἀναφαίνοι τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν,
[9]   τελευταίας αὐτῶν ἱεραρχίας. Λοιπὸς ἡμῖν  εἰς   θεωρίαν ἱερὰν διάκοσμος τὰς
[7]   καὶ νοητὴν εὐπρέπειαν ὡς θεμιτὸν  εἰς   θεωρίαν προσάγονται καὶ τοὺς τῶν
[2]   οἶμαί τινα τῶν εὐφρονούντων ἀντερεῖν.  Εἰς   μὲν γὰρ τὰς τιμιωτέρας ἱεροπλαστίας
[9]   ἀνενεύσαμεν ἐπὶ τὸ πᾶσιν ἑτοίμως  εἰς   μετάδοσιν ἀναπεπταμένον τοῦ θεαρχικοῦ φωτὸς
[7]   τὸ διαιρεῖσθαι πᾶσαν ἱεραρχικὴν πραγματείαν  εἰς   μετοχὴν ἱερὰν καὶ μετάδοσιν καθάρσεως
[2]   δικαιοσύνης, ὡς ἀστέρα τὸν ἑῷον  εἰς   νοῦν ἱερῶς ἀνατέλλοντα καὶ ὡς
[7]   καὶ Βασιλέα τῆς δόξης» τὸν  εἰς   οὐρανοὺς ἀνθρωποπρεπῶς ἀναληφθέντα, τινὰς δὲ
[11]   λόγῳ πάντες οἱ θεῖοι νόες,  εἰς   οὐσίαν καὶ δύναμιν καὶ ἐνέργειαν,
[13]   αὐτῆς τῆς θεαρχίας ἐξῃρημέναις αἰτίαις  εἰς   πάντας τοὺς ἱεροὺς νόας ὑπερουσίῳ
[13]   αὐτὴν μεταδίδωσι τοῦ δωρουμένου καὶ  εἰς   πάσας ἀναλόγως προνοίᾳ διαφοιτῶντος θείου
[13]   καὶ θεομιμησίας ὡς δι' ἐκείνων  εἰς   πάσας καὶ ἡμᾶς τῆς θεαρχικῆς
[8]   ἀῤῥενωπόν τινα καὶ ἀκατάσειστον ἀνδρείαν  εἰς   πάσας τὰς κατ' αὐτὴν θεοειδεῖς
[13]   διὰ τῶν πρώτων οὐσιῶν ἀναλαμπούσας  εἰς   πάσας τὰς λοιπὰς δια δίδοσθαι
[10]   ἔθετο· καὶ πᾶσαν ἱεραρχίαν ὁρῶμεν  εἰς   πρώτας καὶ μέσας καὶ τελευταίας
[13]   τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος διάδοσις  εἰς   πρώτην ὕλην εὐδιαδότως χωρεῖ τὴν
[13]   αὐτοῦ καθαιρόμενον ἐκδιδάσκων, ὅτι τῆς  εἰς   σὲ πρὸς ἐμοῦ τελετουργουμένης καθάρσεως
[13]   πυρὸς θερμότης μᾶλλον ἑαυτὴν διαδίδωσιν  εἰς   τὰ δεκτικώτερα καὶ πρὸς τὴν
[15]   ἀνεκπομπεύτως εἰσδεχομένους καὶ ταύτην ἀφθόνως  εἰς   τὰ δεύτερα δευτεροφανῶς καὶ ἀναλόγως
[3]   ἀποπληρούμενα, ταύτην δὲ αὖθις ἀφθόνως  εἰς   τὰ ἑξῆς ἀναλάμποντα κατὰ τοὺς
[8]   Ἰερουσαλὴμ καὶ δοῦναι τὸ σημεῖον  εἰς   τὰ μέτωπα τῶν ἀνευθύνων ἀνδρῶν,
[15]   τὴν οἰκείαν ζωτικὴν δύναμιν αγαθοειδῶς  εἰς   τὰ προνοούμενα διασπειρούσης, τὰ στέρνα
[1]   θεία ἔλλαμψις κατὰ ἀγαθότητα ποικίλως  εἰς   τὰ προνοούμενα προϊοῦσα μένει ἁπλῆ
[15]   καὶ τῇ τῶν ὑψηλῶν ἐλλάμψεων  εἰς   τὰ ὑφειμένα καταγωγικῇ διαπορθμεύσει. Λοιπὸς
[2]   μὴ συγχωροῦσα τὸ πρόσυλον ἡμῶν  εἰς   τὰς αἰσχρὰς εἰκόνας ἀπομένον ἐπαναπαύεσθαι,
[2]   τὸν ἡμέτερον ἴσως ἀποπλανᾶν νοῦν  εἰς   τὰς ἀνιέρους αὐτὸν ἐνιζάνον' συνθέσεις,
[2]   τὰς ὑπερκοσμίους ἐκφαντορίας οὐ κατῆγεν  εἰς   τὰς ἀπεμφαινούσας ἀνομοιότητας, τὸ δὲ
[15]   ζῴων αἰσθήσεις τε καὶ πολυμερείας  εἰς   τὰς ἀϋλους τῶν οὐρανίων οὐσιῶν
[2]   ἀπεμφαινούσας ἀνομοιότητας, τὸ δὲ καὶ  εἰς   τὰς θείας ἀθέσμως ἐξυβρίζειν δυνάμεις
[2]   ἑκατέρου κομιδῇ προνοήσασαν ὡς μήτε  εἰς   τὰς θείας, ὡς ἂν φαίη
[13]   οὐσίαις δι' αὐτῶν ὡς πρώτων  εἰς   τὰς ὑποβεβηκυίας αὐτὴν εὐκόσμως διαδίδωσι
[2]   τις, ἐξυβρίσαι δυνάμεις, μήτε μὴν  εἰς   τὰς χαμαιζήλους ἡμᾶς ἐμπαθῶς ἐμπαγῆναι
[8]   τὰ χερουβὶμ ἐμβάλλει τὸ πῦρ  εἰς   τὰς χεῖρας τοῦ τὴν ἁγίαν
[15]   ὁμοιότητας, τὸ μὲν θυμοειδὲς αὐτῶν  εἰς   τὴν νοερὰν ἀνδρείαν ἧς ἐστιν
[8]   ἀνδρῶν, τοῖς ἄλλοις δὲ Πορεύεσθε  εἰς   τὴν πόλιν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ
[15]   καὶ μιᾶς ἀπεμφαινούσης εἰκόνος ἀνακάθαρσις  εἰς   τὴν τῶν παραπλησίων ὁμοιότροπον διασάφησιν.
[13]   αὐτῶν εὐλαβείας, ἣν ἔχουσιν ὑπερκοσμίως  εἰς   τὴν τῶν ὑψηλοτέρων καὶ βαθυτέρων
[8]   θεοειδῆ κίνησιν, ἀλλ' ἀῤῥεπῶς ἀφορῶσαν  εἰς   τὴν ὑπερούσιον καὶ δυναμοποιὸν δύναμιν
[9]   ἀπονεμηθῆναί τινι τῶν ἁγίων ἀγγέλων  εἰς   τὸ δι᾽ αὐτοῦ τὴν μίαν
[5]   τὴν πασῶν τῶν οὐρανίων δυνάμεων  εἰς   τὸ θεοειδὲς καὶ τὴν ἐκ
[13]   τὴν ὅρασιν διαπλάσας ἄγγελος  εἰς   τὸ μυῆσαι τὰ θεῖα τὸν
[2]   δὲ διὰ τῶν ἀνομοίων μορφοποιῖῶν  εἰς   τὸ παντελῶς ἀπεοικὸς καὶ ἀπεμφαῖνον
[15]   ἀπήχημα, τὴν δὲ αὖ ἐπιθυμίαν  εἰς   τὸν θεῖον ἔρωτα, καὶ συλλήβδην
[3]   κατὰ πᾶν αὐτῶν ὑπερχεόμενον φῶς  εἰς   τοὺς ἀξίους φωτὸς ἐποχετεύειν, τοὺς
[6]   ταύτας θεῖος ἡμῶν ἱεροτελεστὴς  εἰς   τρεῖς ἀφορίζει τριαδικὰς διακοσμήσεις, Καὶ
[11]   διακοσμήσεως ἰδιοτήτων εἰσάγομεν, ἀλλ' ἐπειδὴ  εἰς   τρία διῄρηνται τῷ κατ' αὐτοὺς
[2]   θεμιτόν, ὡς τὰ Λόγιά φησιν,  εἰς   ὕας ἀποῤῥίψαι τὴν τῶν νοητῶν
[15]   καὶ τοὺς νοεροὺς αὔλακας ἀνευρῦνον  εἰς   ὑποδοχὴν τῶν οὐρανίων κοιὶ γονιμοποιῶν
[7]   καθ' ἡμᾶς ἱκανῶς, ἀφ' ὧν  εἰς   ὑπόμνησιν ἀρκεῖ φάναι τοσοῦτον κατὰ
[8]   ἐπανῆγεν εὐπάθειαν, ὁρᾷ τῶν θεολόγων  εἷς   Ζαχαρίας ἕνα τῶν πρώτων
[11]   τινα τῶν ἑκάστης διακοσμήσεως ἰδιοτήτων  εἰσάγομεν,   ἀλλ' ἐπειδὴ εἰς τρία διῄρηνται
[7]   ἐλλάμπεσθαι. Τινὰς μὲν γὰρ αὐτῶν  εἰσάγουσι   πρὸς τῶν προτέρων ἱερῶς μυουμένας
[1]   ἀύλοις καὶ ἀτρεμέσι νοὸς ὀφθαλμοῖς  εἰσδεξάμενοι   πάλιν ἐξ αὐτῆς ἐπὶ τὴν
[4]   ἀρχικὰς ἐλλάμψεις ἀϋλως καὶ ἀμιγῶς  εἰσδεχόμεναι,   καὶ πρὸς αὐτὰς ταττόμεναι, καὶ
[15]   τὴν πρωτοφανῆ δε φωτοφάνειαν ἀνεκπομπεύτως  εἰσδεχομένους   καὶ ταύτην ἀφθόνως εἰς τὰ
[4]   θεῖον ἀνῆγον, τὸ πρακτέον  εἰσηγούμενοι   καὶ πρὸς εὐθεῖαν ὀιληθείας ὁδὸν
[10]   ἱεραρχικῶς ἀνάγεται. Εκφαντορικοὶ δὲ πάντες  εἰσὶ   καὶ ἄγγελοι τῶν πρὸ αὐτῶν,
[6]   τίς τελευταία Ὅσοι μέν  εἰσι   καὶ οἷοι τῶν ὑπερουρανίων οὐσιῶν
[12]   γὰρ ἀμέθεκτα τῶν ὑπερτέρων ὁλοτήτων  εἰσὶ   τὰ τελευταῖα, δι' ἣν αἰτίαν
[5]   δυνάμεις ἀναγωγἶκαὶ πρὸς τὸ θεῖόν  εἰσι   τῆς ἀποπληρούσης τὰς ἀγγελικὰς ἱεραρχίας
[15]   λόγος. Καὶ γὰρ ἄδεκτοι παντελῶς  εἰσι   τῆς καθ' ἡμᾶς ἐμπαθοῦς ἡδονῆς,
[14]   οὐρανίων οὐσιῶν διατάξεις. Πολλαὶ γάρ  εἰσιν   αἱ μακάριαι στρατιαὶ τῶν ὑπερκοσμίων
[4]   τὴν πᾶσαν ζωήν. Αὗται γοῦν  εἰσιν   αἱ πρώτως καὶ πολλαχῶς ἐν
[5]   ἀμέθεκτοι δὲ τῶν αὐτὰς ὑπερκειμένων  εἰσὶν   αἱ τελευτετῖαι. Τὰ μὲν οὖν
[7]   ἐν προθύροις αὐτῆς τεταγμέναι πάσης  εἰσὶν   ἀοράτου καὶ ὁρατῆς ὑπερβεβηκυῖαι γεγονυίας
[5]   καλοῦσιν οἱ θεολόγοι, καὶ γάρ  εἰσιν   ἐκφαντορικὰ καὶ αὐτὰ τῆς θεαρχικῆς
[11]   γὰρ αἱ τελευταῖαι τῶν ὑπερτάτων  εἰσὶν   ὁλικῶν ἰδιοτήτων. Οἱ γὰρ ἄγγελοι
[4]   περὶ αὐτὴν ἐκεῖναι τῶν οὐσιῶν  εἰσιν   ὅσαι πολλαχῶς αὐτῆς μετειλήφασιν. Αἱ
[7]   καὶ ὑμνεῖσθαι νοῶν (οὗτοι γάρ  εἰσιν   ὡς θεοειδεῖς οἱ θεῖοι τόποι»
[4]   φιλανθρωπίας μυστήριον ἄγγελοι πρῶτον ἐμυήθησαν,  εἶτα   δι' αὐτῶν εἰς ἡμᾶς
[8]   πρὸς ἐλλάμψεως ὑποδοχὴν καὶ μετάληψιν,  εἶτα   πρὸς αὐτοῦ τὴν θείαν βουλὴν
[13]   αὐταῖς ταῖς ὑπερβεβηκυίαις ἐστὶ δυνάμεσιν.  Εἶτα   τὰς αὐτῶν τῶν ἁγιωτάτων σεραφὶμ
[15]   τινας ὑπὸ τῶν προτέρων ἐλέγομεν,  εἶτα   τῶν αὐτῶν ἱεραρχούσας καὶ τὰς
[8]   λοιποὺς ἀγγέλους, οἳ τοὺς πελέκεις  εἶχον,   θεία ταξιαρχία κελεύει πρὸς
[11]   ἀγγελικὰς οὐσίας δυνάμεις οὐρανίας καλεῖν  εἰώθαμεν.   Οὐ γὰρ ἔστιν εἰπεῖν ὡς
[9]   τῷ Δανιὴλ καὶ τῷ Ἰωσήφ,  ἐκ   Θεοῦ δι' ἀγγέλων ἀποκαλυφθείσης. Μία
[10]   ἀναλόγως δὲ οἱ λοιποὶ τῶν  ἐκ   Θεοῦ κεκινημένων. Τοσοῦτον γὰρ
[4]   παράδοσις ὡς αὐτόθεν μέν φησιν  ἐκ   Θεοῦ τῷ Μωϋσῇ δεδωρημένην, ὅπως
[5]   εἰς τὸ θεοειδὲς καὶ τὴν  ἐκ   Θεοῦ φωτοδοσίαν ὑφειμένην καὶ προὔχουσαν
[8]   αὐτοῦ τοῦ πρώτου τὸ πῦρ  ἐκ   μέσου τῶν χερουβὶμ ἀνειληφότος;
[2]   Πάντα καλὰ λίαν» Ἔστιν οὖν  ἐκ   πάντων αὐτῶν ἐπινοῆσαι καλὰς θεωρίας
[4]   καὶ πρὸς εὐθεῖαν ὀιληθείας ὁδὸν  ἐκ   πλάνης καὶ ζωῆς ἀνιέρου μετάγοντες,
[15]   οἱ θεόσοφοι τὰς οὐρανίας οὐσίας  ἐκ   πυρὸς διαπλάττουσιν, ἐμφαίνοντες αὐτῶν τὸ
[2]   νοῦν κρυφιότητι τὰ ἅγια περιστείλας  ἐκ   τῆς ἀνιέρου πληθύος ὡς ἑνοειδῆ
[9]   ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους οἰκείαις ῥοπαῖς  ἐκ   τῆς ἐπὶ τὸ θεῖον εὐθείας
[15]   τοὺς ὑπερτάτους σεραφὶμ ἐμπρηστὰς ὄντας  ἐκ   τῆς ἐπωνυμίας ἐμφαίνει καὶ τὴν
[11]   λόγος ἐμφαίνειν ἡμᾶς οἰητέον  ἐκ   τῆς καθ' ἕκαστον αὐτῶν οὐσίας
[4]   ἐν μορφώσει τῶν ἀμορφώτων ὁμοίωσιν,  ἐκ   τῆς τῶν ὁρώντων ἐπὶ τὸ
[13]   ἀμυδροτέραν ἔχει τὴν διαδοτικὴν ἐπιφάνειαν  ἐκ   τῆς τῶν φωτιζομένων ὑλῶν πρὸς
[4]   οὖν τὰ ὄντα μετέχει προνοίας  ἐκ   τῆς ὑπερουσίου καὶ παναιτίου θεότητος
[3]   ὀφθαλμοῖς ἀναγομένους, τοὺς δὲ τελειουμένους  ἐκ   τοῦ ἀτελοῦς μεταταττομένους μετόχους γίνεσθαι
[13]   οὗ τὰς οἰκείας προνοητικὰς ἐνεργείας  ἐκ   τοῦ κρυφίου καὶ εἰς ἡμᾶς
[13]   εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν, πρώτως  ἐκ   τοῦ κρυφίου πρὸς τὸ ἐμφανὲς
[7]   ὀιναβοῶσιν Εὐλογημένη δόξα Κυρίου  ἐκ   τοῦ τόπου αὐτοῦ» οἱ δὲ
[13]   ἕξιν ἀνεπιτηδειότητος καὶ κατὰ σμικρὸν  ἐκ   τούτου πρὸς τὸ τελείως σχεδὸν
[2]   εἰ καὶ τὰς οὐρανίας οὐσίας  ἐκ   τῶν ἀπεμφαινουσῶν ἀνομοίων ὁμοιοτήτων ἀναπλάττουσι
[4]   θεοφανείας, μανθανέτω καὶ τοῦτο σαφῶς  ἐκ   τῶν ἱερωτάτων Λογίων, ὡς αὐτὸ
[15]   ἐπὶ τὰ κάτω καὶ αὖθις  ἐκ   τῶν κάτω πρὸς τὸ ἄναντες
[2]   ἀναπλάττειν τε καὶ ἐκφαίνειν σχηματισμοῖς  ἐκ   τῶν παρ' ἡμῖν τιμιωτάτων καὶ
[2]   τοῖς νοητοῖς τε καὶ νοεροῖς  ἐκ   τῶν ὑλαίων ἀναπλάσαι τὰς λεγομένας
[15]   διαιρετικὸν, τῆς ἐνδιδομένης τροφίμου τελειότητος  (ἑκάστη   γὰρ οὐσία νοερα τὴν δωρουμένην
[2]   οἰόμεθα καὶ τί τοὺς αὑτῆς  ἑκάστη   θιασώτας ὀνίνησιν, ἑξῆς δὲ τὰς
[13]   ἡμῶν νοερῶν δυνάμεων ὡς αὐτῆς  ἑκάστη   κατὰ τὸ θεοειδὲς διέστηκεν, οὕτω
[10]   ὅτι καὶ αὐτῇ τῶν ἱεραρχιῶν  ἑκάστῃ   τάςεις ἱεροπρεπεῖς ἔθετο· καὶ πᾶσαν
[3]   τῶν ἐποπτευθέντων ἱερῶν ἐπιστήμης. Οὐκοῦν  ἑκάστη   τῆς ἱεραρχικῆς διακοσμήσεως τάξις κατὰ
[13]   μέρος ὑπερκειμένη τῆ μετ' αὐτὴν  ἑκάστῃ   τῷ τὰ θεῖα φῶτα δι'
[8]   ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων. Καὶ γὰρ  ἑκάστη   τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς οὐσιῶν ἐπωνυμία
[13]   ἐκεῖναι ταῖς ὑφειμέναις, καὶ καθ'  ἑκάστην   πρώτη τῆ μετ' αὐτὴν
[10]   δυνάμεις διηρημένην· ἀλλὰ καὶ αὐτὴν  ἑκάστην   ἰδικῶς εἰπεῖν διακόσμησιν ταῖς αὐταῖς
[15]   πρὸς τῶν αὐτῶν, ἀλλ' αὐτὴν  ἑκάστην   ἱεραρχεῖσθαι μὲν ὑπὸ τῶν προτέρων,
[4]   πάντων ὑπερουσίου ταξιαρχίας τὸ καθ'  ἑκάστην   ἱεραρχίαν πρώτας καὶ μέσας καὶ
[13]   αὐτὴν εὐκόσμως διαδίδωσι κατὰ τὴν  ἑκάστης   διακοσμήσεως θεοπτικὴν συμμετρίαν. ἵνα
[11]   δυνάμεων οὐ σύγχυσίν τινα τῶν  ἑκάστης   διακοσμήσεως ἰδιοτήτων εἰσάγομεν, ἀλλ' ἐπειδὴ
[5]   τοῖς Λογίοις ἐκπεφασμένας ἁγιοπρεπεῖς ἰδιότητας  ἑκάστης   οὐρανίας διακοσμήσεως. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ς΄ Τίς
[13]   λοιπὰς δια δίδοσθαι κατὰ τὴν  ἑκάστης   πρὸς τὰς θεουργικὰς μετουσίας ἀναλογίαν.
[11]   ἡμᾶς οἰητέον ἐκ τῆς καθ'  ἕκαστον   αὐτῶν οὐσίας δυνάμεως οὐδὲ
[13]   ἄγνωστον. Ελλάμπει δὲ τοῖς καθ'  ἕκαστον   δευτέροις διὰ τῶν πρώτων καὶ,
[9]   ὑπεριδρυμένην, πάντας δὲ τοὺς καθ'  ἕκαστον   ἔθνος ἐπιστατοῦντας ἀγγέλους ἐπ' αὐτὴν
[9]   ἀνῆγον τοὺς ἑπομένους οἱ καθ᾽  ἕκαστον   ἔθνος ἱεραρχοῦντες ἄγγελοι, τὸν Μελχισεδὲκ
[15]   νεανικὸν καὶ ἀκμαῖον, καὶ καθ'  ἕκαστον   εἶδος εὑρήσεις ἀναγωγικὴν τῶν τυπωτικῶν
[10]   πρὸς τὰς εἰρημένας τῶν καθ'  ἕκαστον   ἱεραρχικῶν ἐλλάμψεων οἰκείας ἀναγωγὰς ἀναλόγως
[15]   ἀκράτητον. Ἔστι δὲ καὶ καθ'  ἕκαστον   ὡς οἶμαι τῆς σωματικῆς ἡμῶν
[10]   ἀναγωγὰς ἀναλόγως ἐκφαινομένας, καθ' ἃς  ἕκαστος   ἐν μετουσίᾳ γίνεται κατὰ τὸ
[10]   ἀπεικότως, ὅτι καὶ καθ' ἑαυτὸν  ἕκαστος   οὐράνιός τε καὶ ἀνθρώπινος νοῦς
[7]   νοῶν ἐπωνυμία δήλωσιν ἔχει τῆς  ἑκᾴστου   θεοειδοῦς ἰὄιότητος, Καί τὴν μὲν
[9]   ἡμῖν ἀναφαίνουσα κατὰ τὴν ἱερὰν  ἑκάστου   τῶν θείως ἐλλαμπομένων ἀναλογίαν. Οἱ
[3]   ἀποσκοποῦσι καὶ ἀποτυποῦνται κατὰ τὴν  ἑκάστου   τῶν ἱερῶν νοῶν ἀναλογίαν. Οὐκοῦν
[10]   πάντων ὑπερούσιος ἁρμονία τῆς  ἑκάστου   τῶν λογικῶν τε καὶ νοερῶν
[12]   νως οὐκέτι κοινόν, ἀλλ' ὡς  ἑκάστῳ   πρὸς τῆς οἰκείας ἀναλογίας ὥρισται.
[3]   μὲν τελεῖσθαι, τοὺς δὲ τελεσιουργεῖν,  ἑκάστῳ   τὸ θεομίμητον ἁρμόσει κατὰ τόνδε
[3]   ἀνομοιότητος, μεταδοτικὸν δὲ κατ' ἀξίαν  ἑκάστῳ   τοῦ οἰκείου φωτὸς καὶ τελειωτικὸν
[3]   ὡς θεμιτὸν ἀφομοιουμένην· ἔστι γὰρ  ἑκάστῳ   τῶν ἱεραρχίᾳ κεκληρωμένων τελείωσις
[4]   ἑαυτῆς τὰ ὄντα καλεῖν, ὡς  ἑκάστῳ   τῶν ὄντων ὥρισται πρὸς τῆς
[2]   ταῖς τῶν οὐρανίων νοῶν μορφώσεσιν  ἑκατέρου   κομιδῇ προνοήσασαν ὡς μήτε εἰς
[2]   ἀποδεικνῦσαι τῶν ὑλικῶν ἁπάντων ὑπερκοσμίως  ἐκβεβηκυίας.   Ὅτι δὲ καὶ τὸν ἡμέτερον
[4]   τῆς ὑπερουσίου καὶ παναιτίου θεότητος  ἐκβλυζομένης·   οὐ γὰρ ἂν ἦν, εἰ
[8]   καὶ ἀτιθάσοις ἔθνεσιν εἰς ἐπανόρθωσιν  ἐκδεδωκυῖα   τῇ παντοίᾳ τῶν προνοουμένων ἐπὶ
[7]   διακοσμήσεις πρὸς τῶν ὑπερβεβηκυιῶν εὐκόσμως  ἐκδιδάσκεσθαι   τὰς θεουργικὰς ἐπιστήμας, τὰς δὲ
[9]   Ἰουδαίων ἡγεῖσθαι λαοῦ, σαφῶς ἡμᾶς  ἐκδιδάσκουσα   τὸ μίαν εἶναι τὤν ὅλων
[13]   ἀγγελικῆς, τὸν ὑπ' αὐτοῦ καθαιρόμενον  ἐκδιδάσκων,   ὅτι τῆς εἰς σὲ πρὸς
[15]   τὴν νοητὴν ὀμβροτοκίαν τὴν τὸν  ἐκδόχιον   κόλπον πιαλέοις ὑετοῖς ἐπὶ ζωτικὰς
[7]   καὶ δραστηρίως ἀφομοιωτικὸν ὡς ἀναζέον  ἐκεῖνα   καὶ ἀναζωπυροῦν ἐπὶ τὴν ὁμοίαν
[3]   ἀνάγεται πρὸς τὴν θείαν συνεργίαν,  ἐκεῖνα   τελοῦσα χάριτι καὶ θεοσδότῳ δυνάμει
[13]   αὐτὰς ἐπιφοιτησάσης αἴγλης, καὶ αὖθις  ἐκεῖναι   ταῖς ὑφειμέναις, καὶ καθ' ἑκάστην
[4]   Δῆλον δὲ, ὅτι περὶ αὐτὴν  ἐκεῖναι   τῶν οὐσιῶν εἰσιν ὅσαι πολλαχῶς
[13]   μετὰ αὐτὰς οὐσίαι γεγόνασιν, αὐταῖς  ἐκείναις   μετὰ Θεὸν ὡς ἱεράρχαις ἀνατιθέασιν.
[8]   οὐρανίων νοῶν διακόσμησιν τὰς κυριότητας  ἐκείνας   ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς ὡς ἐφικτόν ἐποπτεύουσι
[1]   ἡμᾶς νοί πρὸς τὴν ἄϋλον  ἐκείνην   ἀναταθῆναι τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν μίμησίν
[13]   θεῖα φῶτα δι' αὐτῆς εἰς  ἐκείνην   ἐποχετεύεσθαι. Τὴν οὐν ὑπερτάτην τῶν
[4]   πάνσοφος δὲ θεολογία τὴν ὅρασιν  ἐκείνην,   ἥτις ἐν ἑαυτῆ διαγεγραμμένην ἀνέφαινε
[13]   αὐτοῦ χειραγωγίας ἐπὶ τὴν ἱερὰν  ἐκείνην   θεωρίαν ἀναταθῆναι καθ' ἣν ἑώρα
[13]   ἀεικινησίας. Ἀλλὰ καὶ τὴν θεαρχικὴν  ἐκείνην   καὶ πολυτίμητον ὑμνῳδίαν ἐμυσταγωγεῖτο, τοῦ
[7]   αὐτοῦ» οἱ δὲ τὴ πολυύμνητον  ἐκείνην   καὶ σεβασμιωτάτην ἀνακράζουσι θεολογίαν· Ἅγιος
[4]   Πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου τὴν πολυύμνητον  ἐκείνην   παρεδίδου τοῖς ἐπὶ γῆς δοξολογίαν.
[15]   ἄφθονον εὐφροσύνην καὶ τὴν εὐπάθειαν  ἐκείνην   τὴν ἄῤῥητον ἧς ἐν μεθέξει
[2]   ἀπαθοῦς θεωρίας καὶ τῆς πρὸς  ἐκείνην   τὴν καθαρὰν καὶ ἀκροτάτην διαύγειαν
[13]   ταῦτα φήσας τὴν μὲν ὅρασιν  ἐκείνην   ὑποδειχθῆναι τῷ θεολόγῳ δι' ἑνὸς
[9]   ἡγεῖσθαι καὶ τὸ πρὸς αὐτὴν  ἐκείνην   ὡς δυνατὸν ἀποτυποῦσθαι τὴν ἀρχοποιὸν
[8]   ἱεραρχικῆς διακοσμήσεως καὶ διὰ μέσης  ἐκείνης   δευτεροφανῶς διαπορθμευομένων. Ἀμελει την δι
[11]   οὐράνιαι καλοῦνται. Τούτων δὲ διωρισμένων  ἐκεῖνο   ἄξιον ἐννοῆσαι, δι' ἣν αἰτίαν
[4]   τελεταρχικαῖς εὐχαριστίαις. Πρῶτον δ' ἁπάντων  ἐκεῖνο   εἰπεῖν ἀληθές, ὡς ἀγαθότητι πάσας
[4]   προελθεῖν, ὡς τῆς θεονομικῆς τάξεως  ἐκεῖνο   θεσμοθετούσης τὸ διὰ τῶν πρώτων
[7]   τοῖς μετ' αὐτὴν ἑξῆς μεταδέδωκεν,  ἐκεῖνο   κατ' ἐπιτομὴν εἰπεῖν ὑφηγουμένη τὸ
[9]   ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ τὸ λόγιον  ἐκεῖνο   κατὰ τήνδε τὴν ἱερὰν ἔννοιαν
[9]   ὁράσεις διεπορθμεύετο καὶ τοῖς ἔθνεσιν  ἐκείνοις   οἱ τοῦ ὄντως ὄντος> Θεοῦ
[7]   καὶ εἴρηται περὶ τούτων ἐν  ἐκείνοις   ὡς καθ' ἡμᾶς ἱκανῶς, ἀφ'
[8]   Γαβριὴλ καὶ φήσαντος αὐτῷ· Συνέτισον  ἐκεῖνον   τὴν ὅρασιν» ὅσα ἄλλα
[13]   καὶ δημιουργὸς καθάρσεως» Ταῦτα μὲν  ἐκεῖνος   ἐδίδασκέ με, σοὶ δ' ἐγὼ
[13]   οἰκείαν καθαρτικὴν ἱερουργίαν μέγας  ἐκεῖνος   (ὅστις ποτὲ ἦν τὴν
[12]   μερικῆς δὲ ὅμως ὡς πρὸς  ἐκείνους   καὶ ὑφειμένης, καὶ τὸ μὲν
[9]   ὄντας θεοὺς ἀποπλανήσεως, ἀλλ' αὐτοὺς  ἐκείνους   οἰκείαις ῥοπαῖς ἐκ τῆς ἐπὶ
[13]   τε καὶ θεομιμησίας ὡς δι'  ἐκείνων   εἰς πάσας καὶ ἡμᾶς τῆς
[15]   τῶν τελευταίων ἱεραρχεῖσθαι πρὸς αὐτῶν  ἐκείνων   τῶν ἱεραρχουμένων, ὄντως ἀτοπία τὸ
[2]   Χρὴ τοιγαροῦν ὡς οἶμαι πρῶτον  ἐκθέσθαι   τίνα μὲν εἶναι σκοπὸν ἁπάσης
[6]   ἡμεῖς ὡς οἷοί τέ ἐσμεν  ἐκθησόμεθα.   Πάσας θεολογία τὰς οὐρανίους
[15]   πιαλέοις ὑετοῖς ἐπὶ ζωτικὰς ὠδῖνας  ἐκκαλουμένην.   Εἰ δὲ καὶ χαλκοῦ καὶ
[4]   παρὰ πάντα τῆς ἀγγελικῆς ἐπωνυμίας  ἐκκρίτως   ἠξίωνται διὰ τὸ πρώτως εἰς
[15]   καὶ κάτω τὴν ἐμπύριον τιμᾷ  ἐκκρίτως   τυποπλαστίαν. Τὸ μὲν οὖν πυρῶδες
[2]   νοητῆς κοινωνίας. Καὶ τὸ ἀκρατὲς  ἐκλάβοιμεν   ἐπὶ τοῦ συντόνου καὶ ἀνεπιστρόφου
[2]   ἀνομοίως ὡς εἴρηται τῶν ὁμοιοτήτων  ἐκλαμβανομένων   καὶ τῶν αὐτῶν οὐ ταὐτῶς,
[9]   κατὰ τήνδε τὴν ἱερὰν ἔννοιαν  ἐκληπτέον   οὐχ ὡς μερισαμένου Θεοῦ μεθ'
[4]   τὸν Ἰωσὴφ ἐξεπαίδευεν ὅπως ἀληθῶς  ἐκπεπλήρωται   τὰ θειωδῶς ἐπηγγελμένα τῷ προγόνῳ
[4]   τὰ ταῖς ἱερατικαῖς ἡμῶν παραδόσεσιν  ἐκπεφασμένα   καὶ περὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ
[5]   ἱερῶς τὰς ἐν τοῖς Λογίοις  ἐκπεφασμένας   ἁγιοπρεπεῖς ἰδιότητας ἑκάστης οὐρανίας διακοσμήσεως.
[8]   τοῦτο καὶ πολλαχοῦ τοῖς θεολόγοις  ἐκπεφασμένον.   Ἡνίκα γὰρ θεία καὶ
[13]   ἕτερόν τι τῶν οὐκ εὐκόλως  ἐκπυρουμένων   ἀναλόγως θερμαίνουσα. Κατὰ τὸν αὐτὸν
[13]   τύχοι πυρώδη ποιοῦσα τὰ πρὸς  ἐκπύρωσιν   εὐαλλοίωτα, καὶ δι' αὐτῶν
[13]   οὐδὲν ἄμυδρόν τι τῆς  ἐκπυρωτικῆς   ἐνεργείας ἴχνος ἀναφαίνεται, Καὶ τὸ
[15]   ἄσχετον καὶ καθαρεῦον τῆς τῶν  ἐκτὸς   προσθήκης καὶ τὸ πρὸς τὴν
[1]   λογιζόμενος καὶ τὰς αἰσθητἀς εὐωδίας  ἐκτυπώματα   τῆς νοητῆς διαδόσεως καὶ τῆς
[9]   τῶν ἁγίων αὐτῶν ἐπωνυμιῶν ἐκφαντορίας.  Εκφαίνει   γὰρ μὲν τῶν οὐρανίων
[13]   πώς ἐστι καὶ μᾶλλον ἑαυτὴν  ἐκφαίνει   καὶ διαδίδωσιν, ἐπὶ δὲ τῶν
[1]   ἀγγέλων ἡμῖν ἐν τυπωτικοῖς συμβόλοις  ἐκφαίνει   μακαριωτάτας ἱεραρχίας, ἀύλοις καὶ ἀτρεμέσι
[2]   δυνατὸν συγγενέσιν ἀναπλάττειν τε καὶ  ἐκφαίνειν   σχηματισμοῖς ἐκ τῶν παρ' ἡμῖν
[7]   οὐ πρότερον ἐποπτεύσασαν ὅσα νῦν  ἐκφαίνεται   διὰ τῆς ὑψηλοτέρας ἐλλάμψεως, καὶ
[7]   αὐτοὺς ἱεραρχία διὰ τῶν Λογίων  ἐκφαίνεται.   Ταῖς πρώταις οὐσίαις, αἳ μετὰ
[2]   καὶ διὰ τῶν ἀνομοίων συμβόλων  ἐκφαίνεται   Χρὴ τοιγαροῦν ὡς οἶμαι πρῶτον
[3]   τῶν φιλοθέων νοῶν μίμησιν ἱεραρχικῶς  ἐκφαινόμενα.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄ Τί σημαίνει
[10]   ἱεραρχικῶν ἐλλάμψεων οἰκείας ἀναγωγὰς ἀναλόγως  ἐκφαινομένας,   καθ' ἃς ἕκαστος ἐν μετουσίᾳ
[13]   νοητὴν τῶν ὁρωμένων ἀνήγετο γνῶσιν,  ἐκφαινομένης   αὐτῷ τῆς τῶν ὑπερτάτων νοῶν
[15]   καὶ πρὸς τὰς ὑποδεχομένας ὕλας  ἐκφαῖνον   τὴν ἑαυτοῦ μεγαλειότητα, δραστήριον, δυνατόν,
[7]   ἀμέσως μυοῦντα καὶ πρωτοδότως αὐταῖς  ἐκφαίνοντα   τὴν αὐτοῦ φιλάνθρωπον ἀγαθουργίαν. Εγὼ»
[2]   ἱερογραφίαι ταῖς ἀνομοίοις αὐτὰς μορφοποιίαις  ἐκφαίνουσαι   καὶ διὰ τούτων ἀποδεικνῦσαι τῶν
[13]   περὶ αὐτὴν ὡς ὑπερτάταις δυνάμεσιν  ἐκφανεστέρα   πώς ἐστι καὶ μᾶλλον ἑαυτὴν
[1]   αὐτῶν συμβολικῶς ἡμῖν καὶ ἀναγωγικῶς  ἐκφανθείσας   τῶν οὐρανίων νοῶν ἱεραρχίας ὡς
[2]   μόναις, ταῖς τῶν οὐρανίων διακόσμων  ἐκφάνσεσιν   ἱερῶς περιπλάττοντας, αλλὰ καὶ αὐταῖς
[2]   ἡμᾶς ἐξετάραξε τῆς τῶν ἀγγέλων  ἐκφαντικῆς   ἀναπλάσεως, οὐκ ἐῶν ἡμῶν τὸν
[15]   ἀνακαλύψεις δὲ τῇ τῶν κρυφίων  ἐκφαντορίᾳ   καὶ τῇ τῶν περιπεζίων ἀναγωγῇ
[7]   ὀνομάτων αὐτῶν ὡς καθ' ἡμᾶς  ἐκφαντορία·   λεκτέον δὲ τίνα τὴν ἱεραρχίαν
[2]   διὰ τῶν ἀνομοίων ἀναπλάσεων  ἐκφαντορία.   Τιμῶσι τοιγαροῦν, οὐκ αἴσχους ἀποπληροῦσι
[2]   αὐταῖς ἔσθ' ὅτε ταῖς θεαρχικαῖς  ἐκφαντορίαις.   Καὶ ποτὲ μὲν αὐτὴν ἀπὸ
[2]   ἀπολειπομένων) ποτὲ δὲ ταῖς ἀποφατικαῖς  ἐκφαντορίαις   ὑπὸ τῶν αὐτῶν Λογίων ὑπερκοσμίως
[2]   τὴν αὐτῶν ἐν τοῖς λογίοις  ἐκφαντορίαν,   ἑπομένως τε τούτοις εἰπεῖν ὁποίαις
[5]   ἀγγέλους καλοῦσι, πρὸς δὲ τὴν  ἐκφαντορίαν   ἐρχόμενοι τῶν ὑπερκοσμίων αὐτῶν διακοσμήσεων
[6]   παραδιδόναι τὴν τῶν ἱερῶν Λογίων  ἐκφαντορίαν.   Τὸν τριαδικὸν οὖν τοῦτον διάκοσμον
[15]   εἰρήσθω, τῆς μὲν ἀκριβοῦς αὐτῶν  ἐκφαντορίας   ἀπολειπόμενα, συντελοῦντα δὲ ὡς οἶμαι
[9]   τὰς τῶν ἁγίων αὐτῶν ἐπωνυμιῶν  ἐκφαντορίας.   Εκφαίνει γὰρ μὲν τῶν
[2]   ἐμός, πάσης ἱεραρχικῆς  ἐκφαντορίας   ἐπίπνοια. Σὺ δέ, παῖ,
[4]   καὶ τοῖς ὁρῶσιν ἀναλόγων ὁράσεων  ἐκφαντορίας.   πάνσοφος δὲ θεολογία τὴν
[2]   ὡς διττός ἐστι τῆς ἱερᾶς  ἐκφαντορίας   τρόπος. μὲν ὡς
[2]   ἔμελλεν εἶναι καὶ τὰς ὑπερκοσμίους  ἐκφαντορίας   οὐ κατῆγεν εἰς τὰς ἀπεμφαινούσας
[4]   ἡμᾶς διαπορθμεύεσθαι τὰς ὑπὲρ ἡμᾶς  ἐκφαντορίας.   Οὕτω γοῦν νόμος, ὡς
[9]   τυπωθεισῶν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων ὁρἁσεων  ἐκφαντορίας   τοῖς τῶν ἀγγέλων ἐγγὺς ἱεροῖς
[5]   οἱ θεολόγοι, καὶ γάρ εἰσιν  ἐκφαντορικὰ   καὶ αὐτὰ τῆς θεαρχικῆς ἐλλάμψεως.
[5]   οὐσίας αἱ τῶν Λογίων ἴσασιν  ἐκφαντορικαὶ   παραδόσεις. Φαμὲν δὲ, ὅτι κατὰ
[4]   γινόμεναι καὶ πρώτως καὶ πολλαχῶς  ἐκφαντορικαὶ   τῆς θεαρχικῆς κρυφιότητος, διὸ καὶ
[6]   τὰς οὐρανίους οὐσίας ἐννέα κέκληκεν  ἐκφαντορικαῖς   ἐπωνυμίαις· ταύτας θεῖος ἡμῶν
[12]   ὑποφητικῆς ἰδιότητος καὶ πρὸς τὴν  ἐκφαντορικὴν   αὐτῶν ὁμοίωσιν ὡς ἐφικτὸν ἀνθρώποις
[9]   ἀρχῶν καὶ ἀρχαγγέλων καὶ ἀγγέλων  ἐκφαντορικὴν   διακόσμησιν ταῖς ἀνθρωπίναις ἱεραρχίαις δι'
[4]   τὴν ἡμῶν σωστικὴν ἀγαθουργίαν εἰς  ἐκφαντορικὴν   ἐληλυθὼς τάξιν Ἄγγελος μεγάλης βουλῆς»
[8]   μὲν οὖν ἁγίων κυριοτήτων τὴν  ἐκφαντορικὴν   ὀνομασίαν οἶμαι δηλοῦν ἀδούλωτόν τινα
[10]   ἀρχὴν καὶ περάτωσιν ἱεραρχικῶς ἀνάγεται.  Εκφαντορικοὶ   δὲ πάντες εἰσὶ καὶ ἄγγελοι
[7]   καὶ θρόνοι καὶ χύσις σοφίας  ἐκφαντορικῷ   τῶν θεοειδῶν αὐτῶν ἕξεων ὀνόματι.
[2]   τῆς ὑπερουσίου θεαρχίας μακαριότητα τῶν  ἐκφαντορικῶν   Λογίων αἱ μυστικαὶ παραδόσεις ποτὲ
[2]   κατὰ πᾶν ἀνόμοιοι τῶν δῆθεν  ἐκφαντορικῶν   Λογίων ὁμοιότητες) ἀλλ' τῆς
[2]   ἡμῖν ἱεροπλάστως ἐν ποικιλίᾳ τῶν  ἐκφαντορικῶν   συμβόλων παραδέδοται. Καὶ γὰρ ἀτεχνῶς
[7]   ἀφανιστικὴν τῶν σεραφὶμ ἐπωνυμία  ἐκφαντορικῶς   διδάσκει, δὲ τῶν χερουβὶμ
[9]   τε καὶ ἄφθονον πέλαγος, οὐκ  ἔκφυλοί   τινες ἐπεστάτουν θεοί, μία δὲ
[7]   φωτιστικὴν ἰδιότητα, πάσης ἀλαμποῦς σκοτοποιίας  ἐλάτειραν   οὖσοιν καὶ ἀφανιστικὴν τῶν
[15]   ἐξῃρημένον, δὲ τῶν πτερῶν  ἐλαφρία   τὸ κατὰ μηδὲν πρόσγειον, ἀλλ᾽
[15]   καὶ τὸ κατ' αἴσθησιν μὲν  ἐλάχιστον   ὡς πρὸς τὰς λοιπὰς τῶν
[13]   ἆρα οὗτος λόγος ἀληθεύεται;  Ἔλεγε   γὰρ τοῦτο φήσας ὡς
[13]   μετὰ Θεὸν ὡς ἱεράρχαις ἀνατιθέασιν.  Ἔλεγεν   οὖν ταῦτα φήσας τὴν
[15]   ἱεραρχεῖσθαί τινας ὑπὸ τῶν προτέρων  ἐλέγομεν,   εἶτα τῶν αὐτῶν ἱεραρχούσας καὶ
[8]   τινα καὶ πάσης ὑποπεζίας ὑφέσεως  ἐλευθέραν   ἀναγωγὴν οὐδεμιᾷ τῶν τυραννικῶν ἀνομοιοτήτων
[15]   τιμωρὸν δικαιοσύνην, τῶν δὲ περιστάσεως  ἐλευθερίαν,   παιδείας τέλος, προτέρας
[8]   οὐδενὶ τρόπῳ καθόλου κατακλινομένην, αὐτὴν  ἐλευθεροπρεπῶς   ὡς ἀμιείλικτον κυριότητα πᾴσης μειωτικῆς
[2]   τῆς ἀκριβοῦς τῶν ἱερῶν ἐρεύνης  ἐληλύθειμεν,   εἰ μὴ τὸ δυσειδὲς ἡμᾶς
[13]   ἐπὶ τὴν τοῦ θεολόγου κάθαρσιν  ἐληλυθέναι,   τινὰ δὲ τῶν ἡμῖν ἐφεστηκότων
[2]   ἐπὶ σωματοποιίαν ὅλως τῶν ἀσωμάτων  ἐληλυθότας   οἰκείοις αὐτὰ καὶ ὡς δυνατὸν
[4]   πρὸς τὸ καθ' ἡμᾶς ἀμεταβόλως  ἐληλυθὼς   οὐκ ἀποπηδᾷ τῆς ὑπ' αὐτοῦ
[4]   ἡμῶν σωστικὴν ἀγαθουργίαν εἰς ἐκφαντορικὴν  ἐληλυθὼς   τάξιν Ἄγγελος μεγάλης βουλῆς» ἀνηγόρευται.
[13]   τῆς οἰκείας κρυφιότητος ἑνιαῖον ἄγνωστον.  Ελλάμπει   δὲ τοῖς καθ' ἕκαστον δευτέροις
[7]   θεαρχίας ὡς θεμιτὸν τὰς μυήσεις  ἐλλάμπεσθαι.   Τινὰς μὲν γὰρ αὐτῶν εἰσάγουσι
[1]   μόνον, ἀλλὰ καὶ ἑνοποιεῖ τὰ  ἐλλαμπόμενα   Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν
[7]   ὡς ποικιλίας ἱερᾶς ἀναλυτικὴν ἐπιστήμην  ἐλλαμπομένας,   ἀλλ' ὡς πρώτης καὶ ὑπερεχούσης
[7]   ἁπλᾶς δὲ καὶ ἀμέσους μαρμαρυγὰς  ἐλλαμπομένη,   καὶ θείας τροφῆς ἀποπληρουμένη, πολλῆς
[15]   καθόλου νοητῶς ἐλλάμπον νοερῶς  ἐλλαμπόμενον,   τὴν δὲ ἱερατικὴν τὸ πρὸς
[9]   τὴν ἱερὰν ἑκάστου τῶν θείως  ἐλλαμπομένων   ἀναλογίαν. Οἱ γὰρ ἄγγελοι, καθὼς
[15]   φῶς, καὶ τὸ καθόλου νοητῶς  ἐλλάμπον   νοερῶς ἐλλαμπόμενον, τὴν δὲ
[7]   πρώτη διακόσμησις ὡς θεμιτὸν  ἐλλαμφθεῖσα   πρὸς τῆς θεαρχικῆς ἀγαθότητος, ταύτης
[3]   πρὸς τὰς ἐνδιδομένας αὐτῇ θεόθεν  ἐλλάμψεις   ἀναλόγως ἐπὶ τὸ θεομίμητον ἀναγομένη·
[9]   ἀνήγετο μόνος ἐπὶ τὰς θεαρχικὰς  ἐλλάμψεις;   ἀποκριτέον ὅτι μὴ τὰς τῶν
[4]   ἔρωτος ἀνατεινόμεναι, καὶ τὰς ἀρχικὰς  ἐλλάμψεις   ἀϋλως καὶ ἀμιγῶς εἰσδεχόμεναι, καὶ
[9]   ὑποφητικῆς ἐστι τάξεως, τὰς θεαρχικὰς  ἐλλάμψεις   ἱεραρχικῶς διὰ τῶν πρώτων δυνάμεων
[5]   καὶ τὰς τῶν ὑφειμένων διακοσμήσεων  ἐλλάμψεις   καὶ δυνάμεις, ἀμέθεκτοι δὲ τῶν
[6]   τὰς οἰκείας δυνάμεις τε καὶ  ἐλλάμψεις   καὶ τὴν ἑαυτῶν ἱερὰν καὶ
[12]   καὶ πρὸς τὰς θείας αὐτῆς  ἐλλάμψεις   ὡς ἐφικτὸν ἀκαταλήκτως ἀνατείνεται, τῇ
[1]   τὰς τῶν ἱερωτάτων Λογίων πατροπαραδότους  ἐλλάμψεις   ὡς ἐφικτὸν ἀνανεύσωμεν, καὶ τὰς
[15]   ζωπύρῳ θερμότητι, φωτιστικὸν ταῖς ἀπερικαλύπτοις  ἐλλάμψεσιν,   ἀκράτητον, ἀμιγές, διακριτικόν, ἀναλλοίωτον, ἀνωφόρον,
[6]   καὶ ταῖς πρωτουργοῖς τῆς θεαρχίας  ἐλλάμψεσιν   ἀμέσως προσεχεστέρα, δευτέραν δ' εἶναί
[8]   ὑποδοχὴν τῶν ἐνδιδομένων αὐτῆ θεαρχικῶν  ἐλλάμψεων   ἀδραν ῶς ἐξασθενοῦσαν, δυνατῶς ἐπὶ
[11]   μερικῶς εἰς αὐτὰς τῶν πρωτοφανῶν  ἐλλάμψεων   διὰ τῶν πρώτων ἀναλόγως αὐταῖς
[15]   ἀναγωγῇ καὶ τῇ τῶν ὑψηλῶν  ἐλλάμψεων   εἰς τὰ ὑφειμένα καταγωγικῇ διαπορθμεύσει.
[8]   εἴρηται τρόπον ὑπὸ τῶν θεαρχικῶν  ἐλλάμψεων   ἐνδιδομένων αὐτῇ δευτέρως διὰ τῆς
[13]   γνωστικὸν τῆς ὑπερτάτης τῶν θείων  ἐλλάμψεων   ἐπιστήμης καὶ τὴν θρονίαν ἰδιότητα
[15]   κατὰ τὰς θεουργοὺς τῶν θείων  ἐλλάμψεων   ἐπιφοιτήσεις. Τοσαῦτά μοι περὶ τῶν
[8]   τὰ δεύτερα τῶν θεαρχικῶν μετέχειν  ἐλλάμψεων.   Εὑρήσεις δὲ τοῦτο καὶ πολλαχοῦ
[10]   εἰρημένας τῶν καθ' ἕκαστον ἱεραρχικῶν  ἐλλάμψεων   οἰκείας ἀναγωγὰς ἀναλόγως ἐκφαινομένας, καθ'
[15]   ἀναπεπταμένην ἀπαθῶς ὑποδοχὴν τῶν θεαρχικῶν  ἐλλάμψεων,   τὰς δὲ τῶν ὀσφραντῶν διακριτικὰς
[7]   τόσον ἁπάσας ὑπερκείμεναι τῶν θεαρχικῶν  ἐλλάμψεων   ὡς μεσοπετεῖς εὐλαβῶς ἐφίενται. Καὶ
[11]   τῆς μὲν τῶν ἐσχάτων ἁγιοπρεποῦς  ἐλλάμψεως   αἱ τῶν ὑπερκειμένων οὐσιῶν διακοσμήσεις
[9]   τὰ θεῖα φῶτα τῆς προνοητικῆς  ἐλλάμψεως   ἀπαμβλύνεται. Ἀλλ' τῶν νοερῶν
[13]   πάσας καὶ ἡμᾶς τῆς θεαρχικῆς  ἐλλάμψεως   διαδιδομένης. Διὸ καὶ πᾶσαν ἱερὰν
[10]   νοῶν διακόσμησις ὑπὸ τῆς τελεταρχικῆς  ἐλλάμψεως   ἱεραρχουμένη τῷ ἐπ' αὐτὴν ἀμέσως
[3]   ἐπιστήμαις ἱεραρχικαῖς τὰ τῆς οἰκείας  ἐλλάμψεως   ἱερουργοῦσαν μυστήρια καὶ πρὸς τὴν
[7]   νῦν ἐκφαίνεται διὰ τῆς ὑψηλοτέρας  ἐλλάμψεως,   καὶ τελειοῦσα πάλιν αὐτῷ τῷ
[4]   αὐτῆς τοῖς ὁρῶσι θείας ἐγγινομένης  ἐλλάμψεως   καί τι τῶν θείων αὐτῶν
[7]   τῆς κατὰ θείαν πρόοδον ἐνδιδομένης  ἐλλάμψεως.   Οὐκοῦν πρώτη τῶν οὐρανίων
[5]   ἐκφαντορικὰ καὶ αὐτὰ τῆς θεαρχικῆς  ἐλλάμψεως.   Τὴν τάξιν δὲ τὴν τῶν
[7]   ἀναφαίνεται τὸ τῆς ὑπερτάτης αὐτῆς  ἐλλάμψεως   ὑπερέχον. Οἱ μὲν γὰρ αὐτῆς
[8]   τοῦ πρώτου προπορευόμενον ὡς πρὸς  ἐλλάμψεως   ὑποδοχὴν καὶ μετάληψιν, εἶτα πρὸς
[15]   ἀνεκπομπεύτῳ περιστολῇ τῆς κατὰ θείαν  ἔλλαμψιν   ἐπ' αὐτὴν ἀνατατικῆς πορείας, τὴν
[4]   εἰς αὐτὰς ἐγγίνεσθαι τὴν θεαρχικὴν  ἔλλαμψιν   καὶ δι' αὐτῶν εἰς ἡμᾶς
[4]   ἐπὶ τὴν θείαν προσαγωγὴν καὶ  ἔλλαμψιν   καὶ κοινωνίαν. Ὁρῶ δε, ὅτι
[13]   διέστηκεν, οὕτω τὴν φανὴν αὐτῆς  ἔλλαμψιν   συνάγει πρὸς τὸ τῆς οἰκείας
[1]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄ Ὅτι πᾶσα θεία  ἔλλαμψις   κατὰ ἀγαθότητα ποικίλως εἰς τὰ
[4]   ἔσεσθαι τὸν ἐξ αὐτοῦ παρ᾽  ἐλπίδα   χάριτι θείᾳ γενησόμενον παῖδοι τῆς
[13]   μέσῳ τῶν ὑπερβεβηκυιῶν δυνάμεων ὑπεριδρυμένην.  Εμάνθανεν   οὖν τοῖς ὁρωμένοις θεολόγος,
[8]   ἀγγελικῆς ἀπόδειξιν, ὅτι τὰ χερουβὶμ  ἐμβάλλει   τὸ πῦρ εἰς τὰς χεῖρας
[3]   ὄνησις. Ἔστι μὲν ἱεραρχία κατ'  ἐμὲ   τάξις ἱερὰ καὶ ἐπιστήμη καὶ
[2]   μὲν γὰρ ἡμῶν τε ἀναγωγικώτερον  ἔμελλεν   εἶναι καὶ τὰς ὑπερκοσμίους ἐκφαντορίας
[7]   μὲν οὖν ἐστιν ὡς κατ'  ἐμὴν   ἐπιστήμην πρώτη τῶν οὐρανίων
[9]   εἰπεῖν ἀναγκαῖον οἶμαι κατὰ τὸ  ἐμοὶ   δυνατὸν τὰς τῶν ἁγίων αὐτῶν
[2]   δὲ τοῦ λόγου Χριστός, εἴπερ  ἐμοὶ   θέμις εἰπεῖν, ἐμός,
[13]   εἴπερ οἷόν τε εἴη καὶ  ἐμοὶ   μᾶλλον ἐραστὴν θεωρίαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄
[2]   εἴπερ ἐμοὶ θέμις εἰπεῖν,  ἐμός,   πάσης ἱεραρχικῆς ἐκφαντορίας ἐπίπνοια.
[13]   Οὗτος οὖν ἐστιν δι'  ἐμοῦ   σε καθαίρων, δι' οὗ τὰς
[13]   ὅτι τῆς εἰς σὲ πρὸς  ἐμοῦ   τελετουργουμένης καθάρσεως ἀρχὴ μέν ἐστιν
[2]   εἰς τὰς χαμαιζήλους ἡμᾶς ἐμπαθῶς  ἐμπαγῆναι   τῶν εἰκόνων ταπεινότητας. Ὅτι μὲν
[2]   τὸ ἄτοπον καὶ νόθον καὶ  ἐμπαθὲς   ἀποκλιθεῖσαι διαγράφουσιν αἱ κατὰ πᾶν
[15]   παντελῶς εἰσι τῆς καθ' ἡμᾶς  ἐμπαθοῦς   ἡδονῆς, συγχαίρειν δὲ Θεῷ λέγονται
[2]   θυμὸς τοῖς μὲν ἀλόγοις ἐξ  ἐμπαθοῦς   ὁρμῆς ἐγγίνεται καὶ πάσης ἀλογίας
[2]   μὴν εἰς τὰς χαμαιζήλους ἡμᾶς  ἐμπαθῶς   ἐμπαγῆναι τῶν εἰκόνων ταπεινότητας. Ὅτι
[7]   τὰ Ἑβραίων εἰδότες τὸ  ἐμπρηστὰς   ἐμφαίνειν τὸ θερμαίνοντας, τὴν
[15]   αὐτοὺς δὲ τοὺς ὑπερτάτους σεραφὶμ  ἐμπρηστὰς   ὄντας ἐκ τῆς ἐπωνυμίας ἐμφαίνει
[15]   ἀνακυλισμοὺς καὶ ἀνακαλύψεις. Οἱ γὰρ  ἐμπύριοι   καὶ θεοειδεῖς τροχοὶ τοὺς μὲν
[15]   οὐρανίαις οὐσίαις. Οἱ μὲν γὰρ  ἐμπύριοι   ποταμοὶ σημαίνουσι τοὺς θεαρχικοὺς ὀχετοὺς
[13]   διακόσμησις μᾶλλον ἁπασῶν ἔχει τὴν  ἐμπύριον   ἰδιότητα καὶ τὴν κεχυμένην τῆς
[15]   παρὰ πάσας εὑρίσκεται τιμῶσα τὴν  ἐμπυριον   ἱερογραφίαν. Εὑρήσεις γοῦν αὐτὴν οὐ
[13]   μὲν ἱερᾶς αὐτῶν ἐπωνυμίας τὸ  ἐμπύριον   σημαινούσης, περὶ οὗ μικρὸν ὕστερον
[15]   ὅλως ἄνω καὶ κάτω τὴν  ἐμπύριον   τιμᾷ ἐκκρίτως τυποπλαστίαν. Τὸ μὲν
[13]   τὰς ἐπὶ τὸ θεοειδὲς τῆς  ἐμπυρίου   δυνάμεως ἀναγωγάς, τῆς δὲ τῶν
[13]   τῶν ὑφειμένων οὐσιῶν διακοσμήσεις τῆς  ἐμπυρίου,   τῆς σοφῆς, τῆς γνωστικῆς, τῆς
[13]   μετουσίας ἀναλογίαν. Διὸ καὶ τὴν  ἐμπυρίως   καθαρτικὴν ἰδιότητα τοῖς σεραφὶμ εἰκότως
[13]   τὰς αὐτῶν τῶν ἁγιωτάτων σεραφὶμ  ἐμυεῖτο   θεοειδεῖς δυνάμεις, τῆς μὲν ἱερᾶς
[13]   οὗ τὸ καθαίρειν ἐγὼ θεοειδῶς  ὲμυήθην.   Οὗτος οὖν ἐστιν δι'
[4]   Ἰησοῦ φιλανθρωπίας μυστήριον ἄγγελοι πρῶτον  ἐμυήθησαν,   εἶτα δι' αὐτῶν εἰς ἡμᾶς
[4]   ὁράσεις οἱ κλεινοὶ πατέρες ἡμῶν  ἐμυοῦντο   διὰ μέσων τῶυ οὐρανίων δυνάμεων.
[4]   Γαβριὴλ Ζαχαρίαν μὲν τὸν ἱεράρχην  ἐμυσταγώγει   τὸ προφήτην ἔσεσθαι τὸν ἐξ
[13]   θεαρχικὴν ἐκείνην καὶ πολυτίμητον ὑμνῳδίαν  ἐμυσταγωγεῖτο,   τοῦ τυποῦντος τὴν ὅρασιν ἀγγέλου
[15]   ὥς φησιν θεολόγος Γελγέλ·  ἐμφαίνει   δὲ τοῦτο καθ' ἑβραίκὴν φωνὴν
[15]   αὐτοὺς ὀνομάζεσθαι τὴν ὀξεῖαν αὐτῶν  ἐμφαίνει   καὶ ἐπὶ πάντα σχεδὸν ἀχρόνως
[15]   ἐμπρηστὰς ὄντας ἐκ τῆς ἐπωνυμίας  ἐμφαίνει   καὶ τὴν πυρὸς ἰδιότητα καὶ
[15]   ἐσχημάτισε πόδας. Τὸ γὰρ πτερὸν  ἐμφαίνει   τὴν ἀναγωγικὴν ὀξύτητα καὶ τὸ
[15]   ὡς χρυσοειδὲς ἅμα καὶ ἀργυροειδὲς  ἐμφαίνει   τὴν ἄσηπτον ὡς ἐν χρυσῷ
[8]   οὐσιῶν ἐπωνυμία τὰς θεομιμήτους αὐτῶν  ἐμφαίνει   τοῦ θεοειδοῦς ἰδιότητας. Τῶν μὲν
[13]   διδάσκων ἔφη τὴν τοῦ Σεραφὶμ  ἐμφαίνειν   ἀποστολήν) ἱεράρχης δὲ καὶ μετὰ
[15]   δυνάμεων φάσκοντας τὰς μὲν ὀπτικὸις  ἐμφαίνειν   δυνάμεις τὴν πρὸς τὰ θεῖα
[15]   τὸ θεοειδὲς τῶν οὐρανίων νόων  ἐμφαίνειν.   Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο θεαρχικῆς
[7]   Ἑβραίων εἰδότες τὸ ἐμπρηστὰς  ἐμφαίνειν   τὸ θερμαίνοντας, τὴν δὲ
[11]   τοὺς περὶ ὧν λόγος  ἐμφαίνειν   ἡμᾶς οἰητέον ἐκ τῆς καθ'
[15]   δὲ τῶν λίθων πολυχρωμάτους ἰδέας  ἐμφαίνειν   οἰητέον ὡς λευκὰς τὸ
[15]   Καὶ τὴν μὲν λέοντος μορφὴν  ἐμφαίνειν   οἰητέον τὸ ἡγεμονικὸν καὶ ῥωμαλέον
[15]   τυποπλαστίαν. Τὸ μὲν οὖν πυρῶδες  ἐμφαίνειν   οἴομαι τὸ τῶν οὐρανίων νοῶν
[15]   διασπειρούσης, τὰ στέρνα δὲ αὖθις  ἐμφαίνειν   τὸ ἀδάμαστον καὶ τὸ φρουρητικὸν
[15]   οὐρανίας οὐσίας ἐκ πυρὸς διαπλάττουσιν,  ἐμφαίνοντες   αὐτῶν τὸ θεοειδὲς καὶ ὡς
[14]   πολλαπλασιάζουσα καὶ διὰ τούτων ἐναργῶς  ἐμφαίνουσα   τὰς ἡμῖν ἀναριθμήτους τῶν οὐρανίων
[9]   τοῦ ὄντως ὄντος> Θεοῦ θεραπείαν  ἐμφαίνουσα   τὸ Εγενήθη μερὶς Κυρίου» φησίν,
[13]   θρονίαν ἰδιότητα τὴν ἀναπεπταμένην θεοδοχίαν  ἐμφαίνουσαν,   αἱ δὲ τῶν ὑφειμένων οὐσιῶν
[15]   τῶν οὐρανίων οὐσιῶν διακοσμήσεις ἱεραρχούσας  ἐμφαίνουσι   καὶ αὖθις ἱεραρχουμένας, καὶ τὰς
[9]   ἵνα τοῖς ἐχέφροσιν ἐναργῶς  ἐμφαίνωσιν   ὅτι μὴ μόνον αὐτὸς ἐπὶ
[13]   ἐκ τοῦ κρυφίου πρὸς τὸ  ἐμφανὲς   ἄγεται διὰ τῶν πρώτων δυνάμεων.
[13]   πασῶν διειδεστέραν καὶ δι' αὐτῆς  ἐμφανέστερον   ἀναλάμπει τὰς οἰκείας μαρμαρυγάς, προσβάλλουσα
[9]   ὀνομαζόμενοι ὅσῳ καὶ περὶ τὸ  ἐμφανέστερον   αὐτοῖς ἐστιν ἱεραρχία καὶ
[9]   ἡγεῖσθαι, τῆς πρώτης μὲν ἱεραρχίας  ἐμφανέστερον,   τῆς δὲ μετ' αὐτὴν κρυφοειδέστερον,
[13]   τοῦ πάντων ἐξῃρημένου, πλὴν ἡμῖν  ἐμφανεστέρων·   τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος διάδοσις
[4]   ἀποτυποῦσαι καὶ πρὸς τὴν θεαρχικὴν  ἐμφέρειαν   ὑπερ κοσμίως ὁρῶσαι καὶ μορφοῦν
[8]   καὶ πρὸς τὴν αὐτῆς κυρίαν  ἐμφέρειαν   ὡς ἐφικτὸν ἑαυτήν τε καὶ
[2]   οὕτω τῆς θεαρχικῆς πρὸς ἀλήθειαν  ἐμφερείας   (ἔστι γὰρ ὑπὲρ πᾶσαν οὐσίαν
[13]   ταῖς πρώταις τῶν ὄντων οὐσίαις  ἐμφερές,   προσέτι καὶ τὸ πάντων αὐτὸ
[2]   προσύλοις, ὅτι τοῖς οὕτως αἰσχροῖς  ἐμφερῆ   πρὸς ἀλήθειάν ἐστι τὰ ὑπερουράνια
[12]   καὶ μηδενὸς αὐτῇ τῶν ὄντων  ἐμφεροῦς   ὀνομάζεσθαι κυρίως καὶ ὁλικῶς δυναμένου.
[2]   ἀπερίσκεπτόν τινα καὶ πρόσυλον ἐξ  ἐμφύτου   κινήσεως συνηθείας ἐν τοῖς
[7]   γνῶσιν κατὰ τὴν ὑπερτάτην ὡς  ἐν   ἀγγέλοις ἀεικίνητον ἵδρυσιν, πολλὰς μὲν
[7]   ἀποπληρουμένας κατὰ τὴν ὑπερτάτην ὡς  ἐν   ἀγγέλοις τῶν θεουργιῶν ἐπιστήμην. Οὐ
[15]   τοῦ πυρὸς ἰδιότητας οἰκείας ὡς  ἐν   αἰσθητοῖς εἰκόνας θεαρχικῆς ἐνεργείας. Τοῦτο
[1]   μένει τε ἔνδον ἑαυτῆς ἀραρότως  ἐν   ἀκινήτῳ ταὐτότητι μονίμως πεπηγυῖα καὶ
[3]   τρόπον· θεία μακαριότης ὡς  ἐν   ἀνθρώποις εἰπεῖν ἀμιγὴς μέν ἐστιν
[7]   ἱδρυμένον, καὶ τῆς θεαρχικῆς ἐπιφοιτήσεως  ἐν   ἀπαθείᾳ πάσῃ καὶ ἀυλίᾳ δεκτικὸν
[15]   διαύγειαν καὶ τὴν φανὴν ὡς  ἐν   ἀργύρῳ καὶ φωτοειδῆ καὶ οὐρανίαν
[10]   αὐτὸν τῆς εὐκόσμου ταξιαρχίας θεσμὸν  ἐν   ἁρμονίᾳ θείᾳ καὶ ἀναλογίᾳ πρὸς
[4]   θεουργίας, τὴν δὲ Μαριὰμ ὅπως  ἐν   αὐτῇ γενήσεται τὸ θεαρχικὸν τῆς
[4]   θεολογία τὴν ὅρασιν ἐκείνην, ἥτις  ἐν   ἑαυτῆ διαγεγραμμένην ἀνέφαινε τὴν θείαν
[3]   καὶ δεῖξαι τὴν θείαν ἐνέργειαν  ἐν   ἑαυτῷ κατὰ τὸ δυνατὸν ἀναφαινομένην.
[8]   ἀφομοιουμένη τὴν ἀγγελικὴν εὐπρέπειαν ὡς  ἐν   εἰκόσιν ἕξει, τυπουμένη δι' αὐτῆς
[7]   Ἰησοῦ κοινωνίας ὡσαύτως ἠξιωμένας οὐκ  ἐν   εἰκόσιν ἱεροπλάστοις μορφωτικῶς ἀποτυποῦσι τὴν
[7]   ἀνεπτύξαμεν, καὶ εἴρηται περὶ τούτων  ἐν   ἐκείνοις ὡς καθ' ἡμᾶς ἱκανῶς,
[15]   τοῦ προσφυοῦς τοῦ βλάπτοντος  ἐν   ἐπιστήμη διαγνωστικόν, τὰ βλέφαρα δὲ
[15]   ἀντιληπτικὸν καὶ τῶν μὴ τοιούτων  ἐν   ἐπιστήμῃ διακριτικὸν καὶ ὁλικῶς ἀποφευκτικόν,
[4]   ἁπάσης ἱεραρχικῆς ἐπιστήμης ἀρχὴν ὑμνήσωμεν  ἐν   θεοπρεπεῖ σεβασμιότητι καὶ τελεταρχικαῖς εὐχαριστίαις.
[9]   ἐνδεικνυμένη δὲ τὸ καὶ αὐτὸν  ἐν   ἴσῳ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν ἀπονεμηθῆναί
[15]   κοινωνικῆ προόδῳ τῆς προνοητικῆς αὐτὰς  ἐν   μεθέξει δυνάμεως εἶναι πάσαις ἀψευδῶς
[15]   εὐπάθειαν ἐκείνην τὴν ἄῤῥητον ἧς  ἐν   μεθέξει πολλάκις γεγόνασι καὶ ἄνδρες
[13]   ἐπὶ τὸ θεῖον ἐν πρώταις,  ἐν   μέσαις, ἐν τελευταίαις νοήσεσιν ἀπόλυτον
[13]   αὐτῶν ὑπεραῤῥήτως ἐξῃρημένην ὑπεράρχιον ἀκρότητα  ἐν   μέσῳ τῶν ὑπερβεβηκυιῶν δυνάμεων ὑπεριδρυμένην.
[4]   ἡμᾶς λογικὰ τῆς θεαρχικῆς μεταδόσεως  ἐν   μετουσίᾳ γεγόνασι. Νοητῶς γὰρ ἐπὶ
[10]   ἀναλόγως ἐκφαινομένας, καθ' ἃς ἕκαστος  ἐν   μετουσίᾳ γίνεται κατὰ τὸ αὐτῷ
[13]   εἰρημένας οὖν ἁγίας ἰδιότητας ὧν  ἐν   μετουσίᾳ διὰ τῶν πρώτων αἱ
[8]   καθάρσεων καὶ φωτισμῶν καὶ τελειώσεων  ἐν   μετουσίᾳ κατὰ τὸ αὐτοῖς θεμιτὸν
[8]   ἐπεστραμμένην καὶ κυριαρχικῆς ἀεὶ θεοειδείας  ἐν   μετουσίᾳ κατὰ τὸ δυνατὸν αὐτῇ
[7]   καὶ θεαρχικῆς ἐπιστήμης καὶ γνώσεως  ἐν   μετουσίᾳ κατὰ τὸ θεμιτὸν γινομένη.
[12]   ὑφειμένης, καὶ τὸ μὲν ὅλως  ἐν   μετουσίᾳ σοφίας εἶναι καὶ γνώσεως
[4]   εἰσιν αἱ πρώτως καὶ πολλαχῶς  ἐν   μετουσίᾳ τοῦ θείου γινόμεναι καὶ
[5]   σεραφὶμ ὀνομάζειν, οὐδὲ γάρ ἐστιν  ἐν   μετουσίᾳ τῶν ὑπερτάτων δυνάμεων· ἀλλ'
[4]   διαγεγραμμένην ἀνέφαινε τὴν θείαν ὡς  ἐν   μορφώσει τῶν ἀμορφώτων ὁμοίωσιν, ἐκ
[2]   τῶν ἱερῶς λεγομένων ἔνθεος ἐνθέων  ἐν   μυήσει γινόμενος καὶ τῇ κατὰ
[15]   ἀθεώρητον, αὐτοκρατητικὸν ἁπάντων καὶ τὰ  ἐν   οἷς ἂν ἐγγένηται πρὸς τὴν
[7]   θεολογία τοῖς ἐπὶ γῆς παραδέδωκεν  ἐν   οἷς ἱερῶς ἀναφαίνεται τὸ τῆς
[15]   εἰ θέμις εἰπεῖν, ἰδιότητος ὡς  ἐν   ὁρατοῖς εἰκόνας. Τὸ γὰρ αἰσθητὸν
[9]   διακοσμήσεις, κατὰ τὸ τελευταῖον ὡς  ἐν   οὐρανίαις οὐσίαις ἔχοντες τὴν ἀγγελικὴν
[15]   καὶ τὸ φωτιστικὸν διὰ τὰς  ἐν   οὐρανῷ λήξεις, ὅπου τὸ φῶς,
[3]   πρὸς θεωρητικὴν ἕξιν καὶ δύναμιν  ἐν   πανάγνοις νοὸς ὀφθαλμοῖς ἀναγομένους, τοὺς
[13]   τῆς οἰκείας φωτοδοσίας λαμπρότητα πρωτοφανῶς  ἐν   πανολβίαις χύσεσι ταῖς ὑπερτάταις οὐσίαις
[15]   καὶ αὖθις ἀκαταλήπτως ἀφιπτάμενον, ἀμείωτον  ἐν   πάσαις ταῖς πανολβίαις ἑαυτοῦ μεταδόσεσι.
[15]   πῦρ ἔστι μὲν, ὡς εἰπεῖν,  ἐν   πᾶσι καὶ διὰ πάντων ἀμιγῶς
[2]   πρὸς τῶν λογίων ἡμῖν ἱεροπλάστως  ἐν   ποικιλίᾳ τῶν ἐκφαντορικῶν συμβόλων παραδέδοται.
[7]   αὐτῶν θεαρχίαν ἱδρυμέναι καὶ οἷον  ἐν   προθύροις αὐτῆς τεταγμέναι πάσης εἰσὶν
[13]   ἱεροπλαστίας τὴν ἐπὶ τὸ θεῖον  ἐν   πρώταις, ἐν μέσαις, ἐν τελευταίαις
[7]   ἀλλ' ὡς ἀληθῶς αὐτῷ πλησιαζούσας  ἐν   πρώτῃ μετουσίᾳ τῆς γνώσεως· τῶν
[15]   δὲ τοῦ λόγου καὶ ζητητέον  ἐν   πρώτῃ τῶν τύπων ἀνακαθάρσει δι'
[7]   κοινωνοῦσι κατὰ τὸ αὐταῖς ἐφικτὸν  ἐν   πρωτουργῷ δυνάμει ταῖς θὲουργικαῖς αὐτοῦ
[7]   ὑπερτάτης φωτοδοσίας δεκτικὸν καὶ θεωρητικὸν  ἐν   πρωτουργῷ δυνάμει τῆς θεαρχικῆς εὐπρεπείας,
[15]   τὴν ὑπερούσιον καὶ ἀμόρφωτον οὐσίαν  ἐν   πυρὶ πολλαχῇ διαγράφουσιν ὡς ἔχοντι
[13]   ἑώρα τὰς ὑπερτάτας οὐσίας, ὡς  ἐν   συμβόλοις εἰπεῖν, ὑπὸ Θεὸν καὶ
[13]   καὶ ἀνέφικτον ἔρευναν, καὶ τῆς  ἐν   συμμετρίᾳ τῶν θεομιμήτων ἐνεργειῶν ἀκαταλήκτου
[4]   πρὸς τὸ ἄναντες ὡς θεμιτὸν  ἐν   συντονίᾳ τοῦ θείου καὶ ἀκλινοῦς
[2]   λογιότητα καὶ τὴν ἀμείλικτον ἕξιν  ἐν   ταῖς θεοειδέσι καὶ ἀμεταβόλοις ἱδρύσεσιν.
[1]   εἰκόσι τοὺς ὑπερουρανίους ἀνεγράψατο νόας  ἐν   ταῖς ἱερογραφικαῖς τῶν λογίων συνθέσεσιν,
[8]   ταύτην ὡς δυνατὸν ἀγγέλοις ἀναλαμπούσης  ἐν   ταῖς κατ' αὐτὴν εὐκόσμοις τάξεσι
[15]   πολύφωτον ἀκτῖνα τῆς θεαρχικῆς ἡλιοβολίας  ἐν   ταῖς τῶν ὀπτικῶν δυνάμεων εὐρώστοις
[2]   τὴν τῶν Λογίων ἱερωτάτην σοφίαν  ἐν   ταῖς τῶν οὐρανίων νοῶν μορφώσεσιν
[3]   διακόσμησιν, εἰκόνα τῆς θεαρχικῆς ὡραιότητος,  ἐν   τάξεσι καὶ ἐπιστήμαις ἱεραρχικαῖς τὰ
[3]   τοῦ οἰκείου φωτὸς καὶ τελειωτικὸν  ἐν   τελετῇ θειοτάτῃ κατὰ τὴν πρὸς
[13]   θεῖον ἐν πρώταις, ἐν μέσαις,  ἐν   τελευταίαις νοήσεσιν ἀπόλυτον καὶ ὑπερτάτην
[15]   ἐνεργείας εἰκόνα καὶ τύπον (ὡς  ἐν   τῇ Συμβολικῇ θεολογίᾳ» κατὰ τὴν
[15]   οὐ πάντων ἑξῆς τῶν ἀγγελικῶν  ἐν   τοῖς Λογίοις δυναμεων ενεργειῶν
[2]   οἴεται τὰς τῶν ἁγίων νοῶν  ἐν   τοῖς Λογίοις εἰκονογραφίας καὶ πᾶσαν
[5]   λόγος διευκρινηθείη, κατίδωμεν ἱερῶς τὰς  ἐν   τοῖς Λογίοις ἐκπεφασμένας ἁγιοπρεπεῖς ἰδιότητας
[2]   ἱεραρχίας ὑμνῆσαι κατὰ τὴν αὐτῶν  ἐν   τοῖς λογίοις ἐκφαντορίαν, ἑπομένως τε
[5]   ἡμᾶς, αἰτία τῆς ἀγγελικῆς  ἐν   τοῖς Λογίοις ἐπωνυμίας, ἐρευνῆσαι δὲ
[15]   ἀπεικότως ἄν τις φαίη τὰς  ἐν   τοῖς λογίοις ἱεροπλάστους μορφώσεις τὰς
[4]   ὑμνητέον καὶ τὰς ἱερὰς αὐτῆς  ἐν   τοῖς Λογίοις μορφοποιίας ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς
[13]   τὰ πρόσωπα θεωρίαν καὶ τὴν  ἐν   τοῖς μέσοις πτεροῖς ἀεικινησίαν πρὸς
[2]   ἐξ ἐμφύτου κινήσεως συνηθείας  ἐν   τοῖς ὀιλλοιωτοῖς ἀκρατῶς ἐγγινομένην προσπάθειαν
[7]   ὑπερουρανίων νοῶν ὑμνολογίας ἤδη μὲν  ἐν   τοῖς Περὶ τῶν θείων ὕμνων»
[10]   πρὸς τὸν ἕτερον κεκραγέναι, σαφῶς  ἐν   τούτῳ καθάπερ οἶμαι δηλοῦντες, ὅτι
[1]   τὰς τῶν ἀγγέλων ἡμῖν  ἐν   τυπωτικοῖς συμβόλοις ἐκφαίνει μακαριωτάτας ἱεραρχίας,
[15]   ἀργυροειδὲς ἐμφαίνει τὴν ἄσηπτον ὡς  ἐν   χρυσῷ καὶ ἀδάποινον καὶ ἀμείωτον
[2]   τοῦτο ἐννοῆσαι χρὴ τὸ μηδὲ  ἓν   τῶν ὄντων εἶναι καθόλου τῆς
[6]   τριαδικὸν οὖν τοῦτον διάκοσμον ὡς  ἕνα   καὶ ὁμοταγῆ καὶ ὄντως πρώτην
[13]   δύναμιν ἐπισκοπήσωμεν ὅτου ἕνεκα πρὸς  ἕνα   τῶν θεολόγων σεραφὶμ ἀποστέλλεσθαι
[13]   τῶν νοῶν κοινωνίας ὅρον οὐχ  ἕνα   τῶν περὶ Θεὸν πρωτίστων νοῶν
[8]   τῶν θεολόγων εἷς Ζαχαρίας  ἕνα   τῶν πρώτων ὡς οἶμαι καὶ
[13]   ὑπακοὴν ἀναζωπύρησιν, καὶ τὸ Λόγιον  ἕνα   τῶν σεραφἵμ ἁπλῶς εἰρηκέναι φασὶν
[13]   πρὸς δὲ τὰς ἀντιτυπεῖς  ἐναντίας   οὐσίας οὐδὲν ἄμυδρόν
[12]   Λογίων ὠνόμασται. Ἔστι δὲ οὐκ  ἐναντίος   λόγος ὡς οἶμαι τοῖς
[2]   οὐκ ἐῶν ἡμῶν τὸν νοῦν  ἐναπομεῖναι   ταῖς ἀπᾳδούσαις μορφοποιίαις, ἀλλ' ἐρεθίζον
[15]   πρὸς τὸ μὴ ταπεινῶς ἡμᾶς  ἐναπομεῖναι   ταῖς τυπωτικαῖς φαντασίαις. Εἰ δὲ
[2]   θείων ἀγαλμάτων φιλοθεάμονας ὡς ἀληθέσιν  ἐναπομεῖναι   τοῖς τύποις, καὶ ὥστε τὰ
[8]   τῶν πρώτως ἐπὶ Θεὸν ἀνατεινομένων  ἐναργεστέραν   εἶναι τῶν διὰ μεσότητος ἀποτελουμένων.
[14]   καὶ πολλαπλασιάζουσα καὶ διὰ τούτων  ἐναργῶς   ἐμφαίνουσα τὰς ἡμῖν ἀναριθμήτους τῶν
[9]   κεκλήκασιν ἵνα τοῖς ἐχέφροσιν  ἐναργῶς   ἐμφαίνωσιν ὅτι μὴ μόνον αὐτὸς
[13]   αὐτὸς ταῖς πρεσβυτάταις οὐσίαις  ἐνάριθμος   ἀποκαθαίρει τὸν ὑποφήτην. Τινὲς μὲν
[12]   μετέχουσι κατὰ τὴν μίαν ἁπάντων  ἐναρμόνιον   καὶ συνδετικὴν κοινωνίαν. Οἷον
[1]   διεξοδικὰς ἱερὰς μαθητείας καὶ τῆς  ἐναρμονίου   πρὸς τὰ θεῖα καὶ τεταγμένης
[15]   τῆς σωματικῆς ἡμῶν πολυμερείας εἰκόνας  ἐναρμονίους   ἐξευρεῖν τῶν οὐρανίων δυνάμεων φάσκοντας
[3]   τὴν πρὸς ἑαυτὸ τῶν τελουμένων  ἐναρμονίως   ἀπαράλλακτον μόρφωσιν. Σκοπὸς οὖν ἱεραρχίας
[2]   καὶ τῶν αὐτῶν οὐ ταὐτῶς,  ἐναρμονίως   δὲ καὶ οἰκείως ἐπὶ τῶν
[7]   δηλοῦσι τὸ τὰς μὲν ὑφειμ  ένας   τῶν οὐρανίων οὐσιῶν διακοσμήσεις πρὸς
[7]   μὴν ὅτι μονάς ἐστι καὶ  ἑνὰς   τρισυπόστατος ἀπὸ τῶν ὑπερουρανίων οὐσιῶν
[8]   τὸν ποδήρη κατὰ σύμβολον ἱεραρχικὸν  ἐνδεδύκει,   τοὺς δὲ λοιποὺς ἀγγέλους, οἳ
[8]   χεῖρας τοῦ τὴν ἁγίαν στολὴν  ἐνδεδυκότος;   περὶ τοῦ κεκληκότος τὸν
[7]   πρὸς ἑαυτὰς δὲ διαποροῦσι πρότερον,  ἐνδεικνύμεναι   μὲν ὅτι μαθητιῶσι καὶ τῆς
[9]   τὸ Εγενήθη μερὶς Κυρίου» φησίν,  ἐνδεικνυμένη   δὲ τὸ καὶ αὐτὸν ἐν
[3]   ἐφικτὸν ἀφομοιουμένη καὶ πρὸς τὰς  ἐνδιδομένας   αὐτῇ θεόθεν ἐλλάμψεις ἀναλόγως ἐπὶ
[7]   οἷον ἀποκαθαίρουσα τῇ κατὰ τάξιν  ἐνδιδομένῃ   γνώσει τῶν τελεωτέρων μυήσεων, φωτίζουσα
[9]   Θεοῦ πάσοιις ταῖς ἱεραρχίαις ἀγαθοπρεπῶς  ἐνδιδομένη   καὶ κοινωνικῶς ἐπιφοιτῶσα μετ' εὐκοσμίας
[3]   θεαρχικῆς ἀκτῖνος καὶ τῆς μὲν  ἐνδιδομένης   αἴγλης ἱερῶς ἀποπληρούμενα, ταύτην δὲ
[7]   δὲ τῆς κατὰ θείαν πρόοδον  ἐνδιδομένης   ἐλλάμψεως. Οὐκοῦν πρώτη τῶν
[15]   ὀδόντας δὲ τὸ διαιρετικὸν, τῆς  ἐνδιδομένης   τροφίμου τελειότητος (ἑκάστη γὰρ οὐσία
[8]   τρόπον ὑπὸ τῶν θεαρχικῶν ἐλλάμψεων  ἐνδιδομένων   αὐτῇ δευτέρως διὰ τῆς πρώτης
[8]   ἐνεργείας, πρὸς μηδεμίαν ὑποδοχὴν τῶν  ἐνδιδομένων   αὐτῆ θεαρχικῶν ἐλλάμψεων ἀδραν ῶς
[1]   πληθυνομένη καὶ προϊοῦσα μένει τε  ἔνδον   ἑαυτῆς ἀραρότως ἐν ἀκινήτῳ ταὐτότητι
[1]   αὐτὴ πώποτε τῆς οἰκείας ἑνικῆς  ἐνδότητος   ἀπολείπεται, πρὸς ἀναγωγικὴν δὲ καὶ
[13]   τοῦτο κατὰ δύναμιν ἐπισκοπήσωμεν ὅτου  ἕνεκα   πρὸς ἕνα τῶν θεολόγων
[1]   δὲ συμβολικῶς παραδέδοται. Ταύτης οὖν  ἕνεκα   τῆς ἡμῶν ἀναλόγου θεώσεως
[3]   τάξις ἱερὰ καὶ ἐπιστήμη καὶ  ἐνέργεια   πρὸς τὸ θεοειδὲς ὡς ἐφικτὸν
[15]   ἂν ἐγγένηται πρὸς τὴν οἰκείαν  ἐνέργειαν   ἀλλοιωτικόν, μεταδοτικὸν ἑαυτοῦ πᾶσι τοῖς
[15]   εἰς ἣν ἀναφαίνοι τὴν οἰκείαν  ἐνέργειαν,   ἄσχετόν τε καὶ ἀθεώρητον, αὐτοκρατητικὸν
[15]   καὶ τὴν πυρὸς ἰδιότητα καὶ  ἐνέργειαν   αὐτοῖς ἀπονέμει καὶ ὅλως ἄνω
[3]   γενέσθαι καὶ δεῖξαι τὴν θείαν  ἐνέργειαν   ἐν ἑαυτῷ κατὰ τὸ δυνατὸν
[13]   καὶ πᾶσαν ἱερὰν καὶ θεομίμητον  ἐνέργειαν   ἐπὶ Θεὸν μὲν ὡς αἴτιον
[11]   εἰς οὐσίαν καὶ δύναμιν καὶ  ἐνέργειαν,   ὅταν ἅπαντας τινας αὐτῶν
[13]   πάντα διεῖσα τὰς προνοητικὰς αὐτῆς  ἐνεργείας.   Ἀλλὰ μὴν καὶ πᾶσι τοῖς
[15]   ὄρθιον ὁδὸν τῆς πορευτικῆς αὐτῶν  ἐνεργείας   δύναμιν, ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀκλινῆ
[15]   Ἔχει γὰρ καὶ τοῦτο θεαρχικῆς  ἐνεργείας   εἰκόνα καὶ τύπον (ὡς ἐν
[13]   δι' οὗ τὰς οἰκείας προνοητικὰς  ἐνεργείας   ἐκ τοῦ κρυφίου καὶ εἰς
[13]   ὡς ἐφικτὸν θεομιμήτου δυνάμεως καὶ  ἐνεργείας   ὴξίωνται καὶ τὰς μετ' αὐτὰς
[13]   ἄμυδρόν τι τῆς ἐκπυρωτικῆς  ἐνεργείας   ἴχνος ἀναφαίνεται, Καὶ τὸ τούτου
[3]   πάσης ἱερᾶς ἐπιστήμης τε καὶ  ἐνεργείας   καθηγεμόνα καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ
[13]   αὐτὸν ἀνατιθεισῶν τὰς οἰκείας ἱερὰς  ἐνεργείας,   οὕτω καὶ τὴν οἰκείαν καθαρτικὴν
[8]   πάσας τὰς κατ' αὐτὴν θεοειδεῖς  ἐνεργείας,   πρὸς μηδεμίαν ὑποδοχὴν τῶν ἐνδιδομένων
[15]   ὡς ἐν αἰσθητοῖς εἰκόνας θεαρχικῆς  ἐνεργείας.   Τοῦτο γοῦν εἰδότες οἱ θεόσοφοι
[15]   ἐν τοῖς Λογίοις δυναμεων  ενεργειῶν   εἰκόνων ἐποιησάμεθα μνήμην, ἀποκρινούμεθα
[13]   τῆς ἐν συμμετρίᾳ τῶν θεομιμήτων  ἐνεργειῶν   ἀκαταλήκτου καὶ ὑψιπετοῦς ἀεικινησίας. Ἀλλὰ
[13]   τὰς πρώτας τῶν οἰκείων προνοητικῶν  ἐνεργειῶν   μετουσίας (τοῦτο γὰρ ταῦτά
[7]   τῶν καλῶν ἕξεών τε καὶ  ἐνεργειῶν,   πολλὰ δὲ τῶν θείων ὑπερκειμένως
[15]   τῶν διακριτικῶν δυνάμεων ὀξὺ καὶ  ενεργὲς   καὶ δραστήριον, τὰ δὲ γεωμετρικὰ
[3]   τελεταῖς τοῖς ἱερῶς τελουμένοις  ενεργῆσαί   τι καθόλου παρὰ τὰς τῆς
[15]   τὰς χεῖρας τὸ ποιητικὸν καὶ  ἐνεργητικὸν   καὶ δραστήριον, τὴν δ' αὖ
[1]   καὶ τεταγμένης ἕξεως τὰς τῶν  ἐνθάδε   διακοσμήσεων τάξεις καὶ τῆς Ἰησοῦ
[9]   ἐπιφοιτῶσα μετ' εὐκοσμίας ἱερωτάτης πρόοδος.  Ἔνθεν   θεολογία τὴν καθ' ἡμᾶς
[10]   ἰδικῶς εἰπεῖν διακόσμησιν ταῖς αὐταῖς  ἐνθέοις   ἁρμονίαις διέκρινε. Διὸ καὶ αὐτοὺς
[2]   ἱεροπρεπῶς ἄκουε τῶν ἱερῶς λεγομένων  ἔνθεος   ἐνθέων ἐν μυήσει γινόμενος καὶ
[5]   ὥσπερ αὕτη τοὺς καθ' ἡμᾶς  ἐνθέους   ἱεράρχας ἀνάγει πρὸς τὰς ἐγνωσμένας
[2]   ἄκουε τῶν ἱερῶς λεγομένων ἔνθεος  ἐνθέων   ἐν μυήσει γινόμενος καὶ τῇ
[13]   πρὸς τὸ τῆς οἰκείας κρυφιότητος  ἑνιαῖον   ἄγνωστον. Ελλάμπει δὲ τοῖς καθ'
[15]   συναγωγὸν αὐτῶν ἕξιν εἰς αὐτὴν  ἑνιαίως   συνεστράφθαι καὶ κύκλῳ μετ' εὐκοσμίας
[2]   νοῦν εἰς τὰς ἀνιέρους αὐτὸν  ἐνιζάνον'   συνθέσεις, καὶ τάχα καὶ οἰήσεται
[15]   νοερὸν ὄμμα τῆς περὶ τὰς  ἑνικὰς   καὶ ὑψηλὸις θεωρίας ἀγγελοπρεποῦς συντονίας
[1]   οὐδὲ αὐτὴ πώποτε τῆς οἰκείας  ἑνικῆς   ἐνδότητος ἀπολείπεται, πρὸς ἀναγωγικὴν δὲ
[4]   τοῦ ἀγγέλου τοῦ τὸν Ἰησοῦν  ἐνισχύσαντος,   ὅτι καὶ αὐτὸς Ἰησοῦς
[6]   θεολογία τὰς οὐρανίους οὐσίας  ἐννέα   κέκληκεν ἐκφαντορικαῖς ἐπωνυμίαις· ταύτας
[2]   μηδὲν τῶν φαινομένων καλῶν ὑψηλότερον  ἐννενοηκότες,   τῶν ὁσίων θεολόγων ἀνατατικὴ
[2]   ἑτέρῳ τρόπῳ χρὴ τὸ θυμικὸν  ἐννοῆσαι,   δηλοῦν ὡς οἶμαι τὴν ἀῤῥενωπὸν
[11]   Τούτων δὲ διωρισμένων ἐκεῖνο ἄξιον  ἐννοῆσαι,   δι' ἣν αἰτίαν ἁπάσας ὁμοῦ
[2]   αὐτοῖς περιπλάσωμεν, ἔρωτα θεῖον αὐτὴν  ἐννοῆσαι   χρὴ τῆς ὑπὲρ λόγον καὶ
[2]   θεάματα. Ἄλλως τε καὶ τοῦτο  ἐννοῆσαι   χρὴ τὸ μηδὲ ἓν τῶν
[9]   ἔθνος ἱεραρχοῦντες ἄγγελοι, τὸν Μελχισεδὲκ  ἐννοητέον   ἱεράρχην ὄντα φιλοθεώτατον οὐ τῶν
[9]   ἐκεῖνο κατὰ τήνδε τὴν ἱερὰν  ἔννοιαν   ἐκληπτέον οὐχ ὡς μερισαμένου Θεοῦ
[15]   τῶν οὐρανίων οὐσιῶν νοήσεις, καὶ  ἑνοειδεῖς   δυνάμεις ἀνάγοντες. Ἀρκεῖ δὲ τοῖς
[2]   ἐκ τῆς ἀνιέρου πληθύος ὡς  ἑνοειδῆ   διαφύλαξον. Οὐ γὰρ θεμιτόν, ὡς
[15]   δωρουμένην αὐτῇ πρὸς τῆς θειοτέρας  ἑνοειδῆ   νόησιν προνοητικῇ δυνάμει διαιρεῖ καὶ
[3]   τῇ θεαρχίᾳ φυσικῶς καὶ ὑπερφυῶς  ἐνόνται   καὶ πρὸς αὐτῆς ὑπερουσίως δρώμενα
[9]   ἐφικτὸν ἀποτυποῦται καὶ τοὺς ἀγγέλους  ἑνοποιεῖ   κατὰ τὰς εὐκόσμους αὐτῆς καὶ
[1]   ἀνανεύοντας ἀναλόγως αὐτοῖς ἀνατείνει καὶ  ἑνοποιεῖ   κατὰ τὴν ἁπλωτικὴν αὐτῆς ἕνωσιν.
[1]   οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ καὶ  ἑνοποιεῖ   τὰ ἐλλαμπόμενα Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ
[1]   ἀπολείπεται, πρὸς ἀναγωγικὴν δὲ καὶ  ἑνοποιὸν   τῶν προνοουμένων σύγκρασιν ἀγαθοπρεπῶς πληθυνομένη
[1]   ἡμᾶς ἀγαθοδότως φοιτῶσα πάλιν ὡς  ἑνοποιὸς   δύναμις ἀνατατικῶς ἡμᾶς ἀναπλοῖ καὶ
[7]   μιᾶς δὲ τῇ ἀποικίλτῳ καὶ  ἑνοποιῷ   τῆς θεαρχικῆς ἑστιόισεως ἑνότητι, πολλῆς
[10]   νοητοτέρᾳ καὶ μᾶλλον ἁπλωτικῇ καὶ  ἑνοποιῷ   φανοτέρᾳ δὲ ὡς πρωτοδότῳ καὶ
[13]   ἐκείνην ὑποδειχθῆναι τῷ θεολόγῳ δι'  ἑνὸς   τῶν ἐπιστατούντων ἡμῖν ἁγίων καὶ
[1]   πρὸς τὴν τοῦ συναγωγοῦ Πατρὸς  ἑνότητα   καὶ θεοποιὸν ἁπλότητα. Καὶ γὰρ
[7]   καὶ ἑνοποιῷ τῆς θεαρχικῆς ἑστιόισεως  ἑνότητι,   πολλῆς δὲ κοινωνίας Θεοῦ καὶ
[13]   τὴν ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς παρούσης  ἐνστάσεως.   Ἔφη γὰρ, ὅτι τὴν οἰκείαν
[15]   τροφὴν ὀξὺ καὶ νῆφον καὶ  ἐντρεχὲς   καὶ εὐμήχανον καὶ τὸ πρὸς
[15]   τὸ κινητικὸν καὶ ὀξὺ καὶ  ἐντρεχὲς   τῆς ἐπὶ τὰ θεῖα πορευτικῆς
[15]   ζωοποιὸν καὶ αὐξητικὸν καὶ τελειωτικὸν  ἐνυπάρχει   κατὰ τὴν νοητὴν ὀμβροτοκίαν τὴν
[12]   τε καὶ λογικῶν πρὸς τὴν  ἕνωσιν   αὐτῆς ὅση δύναμις ὁλικῶς ἐπέστραπται
[1]   ἑνοποιεῖ κατὰ τὴν ἁπλωτικὴν αὐτῆς  ἕνωσιν.   Καὶ γὰρ οὐδὲ δυνατὸν ἑτέρως
[3]   ὡς ἐφικτὸν ἀφομοίωσίς τε καὶ  ἕνωσις,   αὐτὸν ἔχουσα πάσης ἱερᾶς ἐπιστήμης
[9]   καὶ ἐπιστροφὴ καὶ κοινωνία καὶ  ἕνωσις   καὶ μὴν καὶ παρὰ
[4]   αὖθις πρὸς τὴν Ἰουδαίαν  ἐξ   Αἰγύπτου μετα γωγή, καὶ δι'
[2]   οὐδὲ ἡμεῖς εἰς ζήτησιν μὲν  ἐξ   ἀπορίας, εἰς ἀναγωγὴν δὲ διὰ
[1]   ἀτρεμέσι νοὸς ὀφθαλμοῖς εἰσδεξάμενοι πάλιν  ἐξ   αὐτῆς ἐπὶ τὴν ἁπλῆν αὐτῆς
[4]   ἐμυσταγώγει τὸ προφήτην ἔσεσθαι τὸν  ἐξ   αὐτοῦ παρ᾽ ἐλπίδα χάριτι θείᾳ
[1]   καὶ θεοποιὸν ἁπλότητα. Καὶ γὰρ  Ἐξ   αὐτοῦ τὰ πάντα καὶ εἰς
[2]   θυμὸς τοῖς μὲν ἀλόγοις  ἐξ   ἐμπαθοῦς ὁρμῆς ἐγγίνεται καὶ πάσης
[2]   ἀλόγων ἀπερίσκεπτόν τινα καὶ πρόσυλον  ἐξ   ἐμφύτου κινήσεως συνηθείας ἐν
[9]   γε καὶ τῶν ἑτέρων ἐθνῶν,  ἐξ   ὧν καὶ ἡμεῖς ἀνενεύσαμεν ἐπὶ
[2]   ἀχώρητον ἀποκαλούντων καὶ τὰ λοιπὰ>  ἐξ   ὧν οὐ τί ἐστιν, ἀλλὰ
[15]   τινὶ ζητήσει συμφυῶς καὶ οἰκείως  ἐξαίφνης   ἀναφαινόμενον καὶ αὖθις ἀκαταλήπτως ἀφιπτάμενον,
[13]   ἀναγωγάς, τῆς δὲ τῶν πτερῶν  ἑξαπλῆς   ἱεροπλαστίας τὴν ἐπὶ τὸ θεῖον
[8]   αὐτῆ θεαρχικῶν ἐλλάμψεων ἀδραν ῶς  ἐξασθενοῦσαν,   δυνατῶς ἐπὶ τὸ θεομίμητον ἀναγομένην,
[2]   καὶ φωτοειδεῖς τινας ἄνδρας καὶ  ἐξαστράπτοντας,   εὐπρεπεῖς, ἠμφιεσμένους ἐσθῆτα φανὴν καὶ
[15]   πεπυρωμένα καὶ ἄνδρας ὡς πῦρ  ἐξαστράπτοντας   καὶ περὶ αὐτὰς τὰς οὐρανίας
[8]   ἀγγελικὴν εὐπρέπειαν ὡς ἐν εἰκόσιν  ἕξει,   τυπουμένη δι' αὐτῆς καὶ ἀναγομένη
[4]   δὲ τῶν ἀγγέλων τὸν Ἰωσὴφ  ἐξεπαίδευεν   ὅπως ἀληθῶς ἐκπεπλήρωται τὰ θειωδῶς
[2]   εἰ μὴ τὸ δυσειδὲς ἡμᾶς  ἐξετάραξε   τῆς τῶν ἀγγέλων ἐκφαντικῆς ἀναπλάσεως,
[13]   τι τοῦ ὄντως ἀληθοῦς συγγενέστερον  ἐξευρεῖν,   παρ' ἑτέρου μαθεῖν, Θεοῦ
[15]   σωματικῆς ἡμῶν πολυμερείας εἰκόνας ἐναρμονίους  ἐξευρεῖν   τῶν οὐρανίων δυνάμεων φάσκοντας τὰς
[7]   σοφίας ἐκφαντορικῷ τῶν θεοειδῶν αὐτῶν  ἕξεων   ὀνόματι. Τὸ μὲν γὰρ ἀεικίνητον
[7]   ὡς ἐφικτὸν ἀφομοίωσει τῶν καλῶν  ἕξεών   τε καὶ ἐνεργειῶν, πολλὰ δὲ
[1]   πρὸς τὰ θεῖα καὶ τεταγμένης  ἕξεως   τὰς τῶν ἐνθάδε διακοσμήσεων τάξεις
[8]   τοῦ φήσαντος ἀγγέλου τῷ Δανιὴλ·  Εξῆλθεν   λόγος» περὶ αὐτοῦ
[13]   δὲ πρὸς αὐτῆς τῆς θεαρχίας  ἐξῃρημέναις   αἰτίαις εἰς πάντας τοὺς ἱεροὺς
[13]   οὐ μόνον ὡς πάντων ὑπερουσίως  ἐξηρημένη,   ἀλλὰ καὶ ὡς κρυφίως ἐπὶ
[13]   τελετουργουμένης καθάρσεως ἀρχὴ μέν ἐστιν  ἐξηρημένη   καὶ οὐσία καὶ δημιουργὸς καὶ
[3]   δὲ ἱεροῦ κατὰ τὸ ὑπερέχον  ἐξῃρημένη.   Χρὴ τοιγαροῦν ὡς οἶμαι τοὺς
[8]   ὑπερκειμένην, ἀνένδοτον ὑφέσει πάσῃ καὶ  ἐξῃρημένην   ἁπάσης ἀνομοιότητος, τῆς ὄντως κυριότητος
[13]   τὴν ἁπάντων κοιὶ αὐτῶν ὑπεραῤῥήτως  ἐξῃρημένην   ὑπεράρχιον ἀκρότητα ἐν μέσῳ τῶν
[12]   τῆς θεαρχικῆς κρυφιότητος ὑπερουσίως ἁπάντων  ἐξῃρημένης   τε καὶ ὑπεριδρυμένης καὶ μηδενὸς
[15]   παντὸς χαμαιζήλου διὰ τὸ ἀνώφορον  ἐξῃρημένον,   δὲ τῶν πτερῶν ἐλαφρία
[13]   καὶ μὴν ὅτι πάντων ἐστὶν  ἐξῃρημένον   ὡς καθόλου μηδὲ ταῖς πρώταις
[13]   καὶ ἀποδεόντων Θεοῦ τοῦ πάντων  ἐξῃρημένου,   πλὴν ἡμῖν ἐμφανεστέρων· τῆς
[7]   ἐπηρμένων θρόνων τὸ πάσης ἀμιγῶς  ἐξῃρῆσθαι   περιπεζίας ὑφέσεως καὶ τὸ πρὸς
[15]   διὰ πάντων ἀμιγῶς φοιτᾷ καὶ  ἐξῄρηται   πάντων καὶ παμφαὲς ὂν ἅμα
[7]   ἱεραρχίας σκοπὸν τῆς θεομιμήτου θεοειδείας  ἐξηρτημένον   ἀῤῥεπῶς εἶναι καὶ τὸ διαιρεῖσθαι
[3]   δὲ αὖθις ἀφθόνως εἰς τὰ  ἑξῆς   ἀναλάμποντα κατὰ τοὺς θεαρχικοὺς θεσμούς.
[2]   τῶν ἱερῶν Λογίων ἀγγελοειδεῖς εἰκονογραφίας,  ἑξῆς   δὲ ἀφορίσασθαι χρὴ τί μὲν
[2]   τοὺς αὑτῆς ἑκάστη θιασώτας ὀνίνησιν,  ἑξῆς   δὲ τὰς οὐρανίας ἱεραρχίας ὑμνῆσαι
[7]   ἱεραρχία καὶ τοῖς μετ' αὐτὴν  ἑξῆς   μεταδέδωκεν, ἐκεῖνο κατ' ἐπιτομὴν εἰπεῖν
[15]   τοῦτο φαίῃς ὡς οὐ πάντων  ἑξῆς   τῶν ἀγγελικῶν ἐν τοῖς Λογίοις
[4]   ἡμἶν ὁρισθείσης, τὴν ἀγγελικὴν ἱεραρχίαν  ἑξῆς   ὑμνητέον καὶ τὰς ἱερὰς αὐτῆς
[13]   φωτιζομένων ὑλῶν πρὸς φωτοδοσίας διαπορθμευτικὴν  ἕξιν   ἀνεπιτηδειότητος καὶ κατὰ σμικρὸν ἐκ
[15]   καὶ τὸ τὴν συναγωγὸν αὐτῶν  ἕξιν   εἰς αὐτὴν ἑνιαίως συνεστράφθαι καὶ
[2]   αὐτῶν λογιότητα καὶ τὴν ἀμείλικτον  ἕξιν   ἐν ταῖς θεοειδέσι καὶ ἀμεταβόλοις
[7]   αὐτῷ τῷ φωτὶ τῇ καθ'  ἕξιν   ἐπιστήμῃ τῶν φανοτάτων μυήσεων. Αὕτη
[3]   τοῦ θείου φωτὸς πρὸς θεωρητικὴν  ἕξιν   καὶ δύναμιν ἐν πανάγνοις νοὸς
[11]   ἀγγέλων ἀρχάγγελοι καὶ ἀρχαὶ καὶ  ἐξουσίαι   μετὰ τὰς δυνάμεις ὑπὸ τῆς
[8]   ἀναγούσης, καὶ πρὸς τὴν ἐξουσιοποιὸν  ἐξουσιαρχίαν   ὡς θεμιτὸν ἀφομοιουμένης, καὶ ταύτην
[5]   τάς τε ἀρχὰς καὶ τὰς  ἐξουσίας   καὶ τὰς δυνάμεις, ὅσας τε
[8]   τυραννικῶς ἐπὶ τὰ χείρω ταῖς  ἐξουσιαστικαῖς   δυνάμεσιν ἀποκεχρημένης, ἀλλ' ἀκρατήτως ἐπὶ
[8]   κατ' αὐτὴν εὐκόσμοις τάξεσι τῆς  ἐξουσιαστικῆς   δυνάμεως. Ταύτας ἔχουσα τὰς θεοειδεῖς
[9]   προνοίας καὶ κυριότητος κηδεμονικὸν καὶ  ἐξουσιαστικὸν   κατὰ τὰς ὁράσεις διεπορθμεύετο καὶ
[8]   ἀγαθοειδῶς ἀναγούσης, καὶ πρὸς τὴν  ἐξουσιοποιὸν   ἐξουσιαρχίαν ὡς θεμιτὸν ἀφομοιουμένης, καὶ
[8]   τεταγμένον τῆς ὑπερκοσμίου καὶ νοερᾶς  ἐξουσιότητος   οὐ τυραννικῶς ἐπὶ τὰ χείρω
[8]   ὄντως δυνατὰ θεάματα τῶν θείων  ἐξουσιῶν   καὶ δυνάμεων. Καὶ γὰρ ἑκάστη
[6]   εἶναί φησιν τὴν ὑπὸ τῶν  ἐξουσιῶν   καὶ κυριοτήτων καὶ δυνάμεων συμπληρουμένην
[8]   καὶ τῶν δυνάμεων καὶ τῶν  ἐξουσιῶν   καὶ περὶ τῆς μέσης αὐτῶν
[8]   προϊοῦσαν. Τὴν δὲ τῶν ἁγίων  ἐξουσιῶν,   τὴν ὁμοταγῆ τῶν θείων κυριοτήτων
[9]   ἁγίων κυριοτήτων καὶ δυνάμεων καὶ  ἐξουσιῶν,   τῆς τῶν ἀρχῶν καὶ ἀρχαγγέλων
[2]   καὶ εἰς τὰς θείας ἀθέσμως  ἐξυβρίζειν   δυνάμεις καὶ τὸν ἡμέτερον ἴσως
[2]   θείας, ὡς ἂν φαίη τις,  ἐξυβρίσαι   δυνάμεις, μήτε μὴν εἰς τὰς
[11]   ταῖς ὑφειμέναις ὁλικῶς προσάπτειν οὐσίαις  ἐπ'   ἀνατροπῇ τῆς ἀσυγχύτου τῶν ἀγγελικῶν
[10]   τῆς τελεταρχικῆς ἐλλάμψεως ἱεραρχουμένη τῷ  ἐπ'   αὐτὴν ἀμέσως ἀνατείνεσθαι κρυφιωτέρᾳ καὶ
[7]   αὐτῆς τῆς θεαρχίας ἱεραρχούμεναι τῷ  ἐπ'   αὐτὴν ἀμέσως ἀνατείνεσθαι τῆ πάντων
[7]   αὐτῆς τῆς τελεταρχίας ἱεραρχουμένη τῷ  ἐπ'   αὐτὴν ἀμέσως ἀνατείνεσθαι τῆς παναγεστάτης
[15]   περιστολῇ τῆς κατὰ θείαν ἔλλαμψιν  ἐπ'   αὐτὴν ἀνατατικῆς πορείας, τὴν δὲ
[1]   ταὐτότητι μονίμως πεπηγυῖα καὶ τοὺς  ἐπ'   αὐτὴν ὡς θεμιτὸν ἀνανεύοντας ἀναλόγως
[9]   καθ' ἕκαστον ἔθνος ἐπιστατοῦντας ἀγγέλους  ἐπ'   αὐτὴν ὡς οἰκείαν ἀρχὴν τοὺς
[2]   ὡς οἶμαι καὶ κυριώτερόν ἐστιν  ἐπ'   αὐτῆς, ἐπείπερ, ὡς κρυφία
[15]   ὑπερκόσμιον ἐπιστήμην ἠγνοήσαμεν καὶ μᾶλλον  ἐπ'   αὐτοῖς ἡμεῖς ἑτέρου τοῦ φωταγωγοῦντος
[13]   τῶν δι' αὐτοῦ καθιερωμένων τάξεων  ἐπ᾽   αὐτὸν ἀνατιθεισῶν τὰς οἰκείας ἱερὰς
[6]   καὶ δυνάμεων συμπληρουμένην καὶ τρίτην  ἐπ'   ἐσχάτων τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν τὴν
[15]   καὶ νεανικὴν ἡλικίαν τὸ τῆς  ἐπακμαζούσης   ἀεὶ ζωτικῆς δυνάμεως, τοὺς ὀδόντας
[14]   ἀκροτάτους τῶν ἀριθμῶν εἰς ἑαυτοὺς  ἐπανακυκλοῦσα   καὶ πολλαπλασιάζουσα καὶ διὰ τούτων
[15]   παιδείας τέλος, προτέρας εὐπαθείας  ἐπανάληψιν,   προσθήκην ἑτέρων δωρεῶν, μικρῶν
[10]   ὅση δύναμις ἀνατείνοντας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄  Επανάληψις   καὶ συναγωγὴ τῆς ἀγγελικῆς εὐταξίας.
[2]   εἰς τὰς αἰσχρὰς εἰκόνας ἀπομένον  ἐπαναπαύεσθαι,   διανιστῶσα δὲ τὸ ἀνωφερὲς τῆς
[8]   καὶ πρὸς τὴν προτέραν ἐπιεικῶς,  ἐπανῆγεν   εὐπάθειαν, ὁρᾷ τῶν θεολόγων εἷς
[8]   τιμωροῖς καὶ ἀτιθάσοις ἔθνεσιν εἰς  ἐπανόρθωσιν   ἐκδεδωκυῖα τῇ παντοίᾳ τῶν προνοουμένων
[15]   ἀγγέλων ὄργανα, τῶν μὲν δηλούντων  ἐπανορθωτικὴν   παιδείαν τιμωρὸν δικαιοσύνην, τῶν
[9]   ἐχούσης καὶ ὑπερηπλωμένης πηγαίας ἀκτῖνος.  Επεὶ   ὅτι γε καὶ τῶν ἑτέρων
[2]   τῶν ἀτιμωτάτων τῆς ὕλης μερῶν,  ἐπεὶ   καὶ αὐτὴ πρὸς τοῦ ὄντως
[1]   ἀτυπώτους ἀναχθῶμεν ἀναγωγὰς καὶ ἀφομοιώσεις,  ἐπεὶ   μηδὲ δυνατόν ἐστι τῷ καθ'
[15]   θείαν ὡς ἐφικτὸν ἀφομοιωτικόν. Ἀλλ'  ἐπειδὴ   αὖθις ἁπλῆ καὶ πολυποίκιλος
[11]   ἑκάστης διακοσμήσεως ἰδιοτήτων εἰσάγομεν, ἀλλ'  ἐπειδὴ   εἰς τρία διῄρηνται τῷ κατ'
[3]   κατὰ τὸ δυνατὸν ἀναφαινομένην. Οἷον  ἐπειδὴ   τάξις ἱεραρχίας ἐστὶ τὸ τοὺς
[15]   τῶν τυπωτικῶν εἰκόνων ἀνακάθαρσιν. Ἀλλ'  ἐπειδὴ   ταῦτοι κατὰ δύναμιν ἡμῖν ἀρκούντως
[9]   ἱεραρχία μία καὶ διακόσμησις. Πλὴν  ἐπείπερ   οὐκ ἔστιν ἱεραρχία μὴ καὶ
[2]   καὶ κυριώτερόν ἐστιν ἐπ' αὐτῆς,  ἐπείπερ,   ὡς κρυφία καὶ ἱερατικὴ
[15]   τὴν τῶν νοερῶν τροχῶν εἰκονογραφίαν.  Ἔπεκλήθη   γὰρ αὐτοῖς ὥς φησιν
[9]   ἄφθονον πέλαγος, οὐκ ἔκφυλοί τινες  ἐπεστάτουν   θεοί, μία δὲ πάντων ἀρχὴ
[8]   πρὸς τὸ κυρίως ὂν ὁλικῶς  ἐπεστραμμένην   καὶ κυριαρχικῆς ἀεὶ θεοειδείας ἐν
[8]   μὲν αὐτὴν ὡς ἀρχιδύναμον δυνατῶς  ἐπεστραμμένην,   πρὸς δὲ τὰ δεύτερα δυναμοδότως
[9]   πρὸς τὴν ὑπερούσιον ἀρχὴν ἀρχικῶς  ἐπέστραπται   καὶ πρὸς αὐτὴν ὡς ἐφικτὸν
[12]   ἕνωσιν αὐτῆς ὅση δύναμις ὁλικῶς  ἐπέστραπται   καὶ πρὸς τὰς θείας αὐτῆς
[9]   ἐπὶ τὸν ὄντως ὄντα Θεὸν  ἐπέστραπτο,   προσέτι δὲ καὶ ἄλλοις ὡς
[9]   ὑπεράρχιον ἀρχὴν αὐτάς τε ὁλικῶς  ἐπεστράφθαι   καὶ ἑτέρων ἀρχικῶς ἡγεῖσθαι καὶ
[4]   ὅπως ἀληθῶς ἐκπεπλήρωται τὰ θειωδῶς  ἐπηγγελμένα   τῷ προγόνῳ Δαυίδ, ἄλλος δὲ
[7]   δὲ τῶν ὑψηλοτάτων καὶ  ἐπηρμένων   θρόνων τὸ πάσης ἀμιγῶς ἐξῃρῆσθαι
[4]   τὴν πολυύμνητον ἐκείνην παρεδίδου τοῖς  ἐπὶ   γῆς δοξολογίαν. Ἀνανεύσω δὲ καὶ
[2]   οὐρανίαις καὶ θεοειδέσιν ἁπλότησι τὰς  ἐπὶ   γῆς ἐσχάτας περιτιθέντας πολυμορφίας (τὸ
[7]   ὕμνους αὐτῆς θεολογία τοῖς  ἐπὶ   γῆς παραδέδωκεν ἐν οἷς ἱερῶς
[8]   μὴ φείδεσθε τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν»  ἐπὶ   δὲ πάντας ἐφ' οὕς ἐστι
[15]   δὲ τροχοὶ πτερωτοὶ μὲν ὄντες,  ἐπὶ   δὲ τὰ πρόσθεν ἀνεπιστρόφως καὶ
[13]   ἐπὶ Θεὸν μὲν ὡς αἴτιον,  ἐπὶ   δὲ τὸν σεραφὶμ ὡς πρωτουργὸν
[13]   Θεὸν μὲν ὡς αἴτιον ἀναφέρουσιν,  ἐπὶ   δὲ τοὺς πρώτους θεοειδεῖς νόας
[2]   λόγου καὶ αἰσθήσεως οἰκείως ἀποκαλοῦμεν,  ἐπὶ   δὲ τῶν ἀὺλων καὶ νοερῶν
[13]   μᾶλλον ἑαυτὴν ἐκφαίνει καὶ διαδίδωσιν,  ἐπὶ   δὲ τῶν δευτέρων τῶν
[15]   τὸν ἐκδόχιον κόλπον πιαλέοις ὑετοῖς  ἐπὶ   ζωτικὰς ὠδῖνας ἐκκαλουμένην. Εἰ δὲ
[8]   τὴν ἄμεσον μετουσίαν τῶν πρώτως  ἐπὶ   Θεὸν ἀνατεινομένων ἐναργεστέραν εἶναι τῶν
[15]   τῇ προνοίᾳ καὶ σωτηρίᾳ τῶν  ἐπὶ   Θεὸν ἐπιστρεφομένων ἀγαθοειδῆ καὶ ἄφθονον
[13]   μυῆσαι τὰ θεῖα τὸν θεολόγον)  ἐπὶ   Θεὸν καὶ μετὰ Θεὸν ἐπὶ
[13]   πᾶσαν ἱερὰν καὶ θεομίμητον ἐνέργειαν  ἐπὶ   Θεὸν μὲν ὡς αἴτιον ἀναφέρουσιν,
[13]   κάθαρσιν τοῦ Θεολόγου τελετουργῶν ἄγγελος  ἐπὶ   Θεὸν μὲν ὡς αἴτιον, ἐπὶ
[2]   τὴν ἀλογίαν τε καὶ ἀναισθησίαν  ἐπὶ   μὲν τῶν ἀλόγων ζῴων
[13]   ἐξηρημένη, ἀλλὰ καὶ ὡς κρυφίως  ἐπὶ   πάντα διεῖσα τὰς προνοητικὰς αὐτῆς
[15]   τὴν ὀξεῖαν αὐτῶν ἐμφαίνει καὶ  ἐπὶ   πάντα σχεδὸν ἀχρόνως διήκουσαν πτῆσιν
[7]   γῆς διεῖσα τὴν ἀγαθωτάτην αὐτῆς  ἐπὶ   πάντα τὰ ὄντα πρόνοιαν ὡς
[13]   φήσας ὡς θεαρχικὴ δύναμις  ἐπὶ   πάντα φοιτῶσα χωρεῖ καὶ διὰ
[11]   ἀποκαλοῦνται. Φαμὲν δὲ ὅτι κοινῶς  ἐπὶ   πάσαις κεχρημένοι τῇ τῶν οὐρανίων
[2]   καὶ χρῆναί φησι τοὺς θεολόγους  ἐπὶ   σωματοποιίαν ὅλως τῶν ἀσωμάτων ἐληλυθότας
[8]   ἐξουσιαστικαῖς δυνάμεσιν ἀποκεχρημένης, ἀλλ' ἀκρατήτως  ἐπὶ   τὰ θεῖα μετ' εὐταξίας ἀναγομένης
[15]   καὶ ὀξὺ καὶ ἐντρεχὲς τῆς  ἐπὶ   τὰ θεῖα πορευτικῆς ἀεικινησίας. Διὸ
[15]   διήκουσαν πτῆσιν καὶ τὴν ἄνωθεν  ἐπὶ   τὰ κάτω καὶ αὖθις ἐκ
[1]   ἡμᾶς ἀναγάγοι διὰ τῶν αἰσθητῶν  ἐπὶ   τὰ νοητὰ κἀκ τῶν ἱεροπλάστων
[7]   τάξεως ἀῤῥεπῶς, ἀντεχομένας καὶ τὴν  ἐπὶ   τὰ χείρω κατά τι μείωσιν
[8]   καὶ νοερᾶς ἐξουσιότητος οὐ τυραννικῶς  ἐπὶ   τὰ χείρω ταῖς ἐξουσιαστικαῖς δυνάμεσιν
[1]   αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἱερωτάτων πλάσεων  ἐπὶ   τὰς ἁπλᾶς καὶ ἀτυπώτους ἀναχθῶμεν
[1]   νοητὰ κἀκ τῶν ἱεροπλάστων συμβόλων  ἐπὶ   τὰς ἁπλᾶς τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν
[9]   τῶν Ἑβραίων λαὸς ἀνήγετο μόνος  ἐπὶ   τὰς θεαρχικὰς ἐλλάμψεις; ἀποκριτέον ὅτι
[7]   καὶ τὸ θεοφόρον καὶ θεραπευτικῶς  ἐπὶ   τὰς θείας ὑποδοχὰς ἀναπεπταμένον. Αὕτη
[2]   καθ' ἡμᾶς ἀναλογίαν ἀδυνατοῦσαν ἀμέσως  ἐπὶ   τὰς νοητὰς ἀνατείνεσθαι θεωρίας καὶ
[13]   καὶ ἀμεταπτώτους καὶ αὐτὰς κινῶν  ἐπὶ   τὰς πρώτας τῶν οἰκείων προνοητικῶν
[1]   τὸν ἀρχίφωτον Πατέρα προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν,  ἐπὶ   τὰς τῶν ἱερωτάτων Λογίων πατροπαραδότους
[2]   ἱερῶς ἀνατείνεσθαι διὰ τῶν φαινομένων  ἐπὶ   τὰς ὑπερκοσμίους ἀναγωγάς. Τοσαῦτα μὲν
[15]   τὴν θεοειδῆ ῥᾳστώνην καὶ τὴν  ἐπὶ   τῇ προνοίᾳ καὶ σωτηρίᾳ τῶν
[9]   ἄλλοις ὡς ἱεράρχης ἡγεῖτο τῆς  ἐπὶ   τὴν ἀληθῆ καὶ μόνην θεαρχίαν
[1]   ὀφθαλμοῖς εἰσδεξάμενοι πάλιν ἐξ αὐτῆς  ἐπὶ   τὴν ἁπλῆν αὐτῆς ἀναταθῶμεν ὀικτῖνα.
[15]   ἀπ' αὐτῶν ὡς ἀπ' εἰκόνων  ἐπὶ   τὴν ἁπλότητα τῶν οὐρανίων νοῶν
[4]   τοὺς θειοτέρους μύστας καὶ χειραγωγοὺς  ἐπὶ   τὴν θείαν προσαγωγὴν καὶ ἔλλαμψιν
[13]   ἀναίρεσιν καὶ τὴν τοῦ καθαρθέντος  ἐπὶ   τὴν θείαν ὑπακοὴν ἀναζωπύρησιν, καὶ
[4]   ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς ἐποπτευτέον, ὅπως ἀναχθῶμεν  ἐπὶ   τὴν θεοειδεστάτην αὐτῶν ἁπλότητα διὰ
[15]   ἡμῖν ἀρκούντως εἰρῆσθαι νομίζω, μετιτέον  ἐπὶ   τὴν ἱερὰν ἀνάπτυξιν τῆς τῶν
[13]   πρὸς τῆς φωτιστικῆς αὐτοῦ χειραγωγίας  ἐπὶ   τὴν ἱερὰν ἐκείνην θεωρίαν ἀναταθῆναι
[8]   ἱεραρχίας. Μετιτέον δὲ νῦν ἡμῖν  ἐπὶ   τὴν μέσην τῶν οὐρανίων νοῶν
[7]   ὡς ἀναζέον ἐκεῖνα καὶ ἀναζωπυροῦν  ἐπὶ   τὴν ὁμοίαν θερμότητα, καὶ τὸ
[8]   τῶν ὑφειμένων ὡς δι᾽ αὐτῶν  ἐπὶ   τὴν πάντων ὑπερούσιον ἀρχὴν ἀναγομένων
[13]   ἐπὶ Θεὸν καὶ μετὰ Θεὸν  ἐπὶ   τὴν πρωτουργὸν ἱεραρχίαν ἀνέθηκεν. Καὶ
[13]   πρωτίστων νοῶν ὀνομάζει τὸ Λόγιον  ἐπὶ   τὴν τοῦ θεολόγου κάθαρσιν ἐληλυθέναι,
[9]   σχεδὸν παρὰ πάντας τοῦ Ἰσραὴλ  ἐπὶ   τὴν τοῦ ὄντως Κυρίου φωτοδοσίαν
[9]   μὲν ἑαυτὸν ἀποκληρῶσαι τὸν Ἰσραὴλ  ἐπὶ   τὴν τοῦ ὄντως ὄντος> Θεοῦ
[15]   ἀδάμαστον καὶ τὸ φρουρητικὸν ὡς  ἐπὶ   τῆς ὑποκειμένης καρδίας τῆς ζωοποιοῦ
[15]   καὶ ὑψηλὸις θεωρίας ἀγγελοπρεποῦς συντονίας  ἐπὶ   τὸ διαιρετὸν καὶ πολυμερὲς πλάτος
[7]   τῇ ποικιλίᾳ τῆς ἱερογραφικῆς θεωρίας  ἐπὶ   τὸ θεῖον ἀναγομένας, ἀλλ' ὡς
[4]   ὁμοίωσιν, ἐκ τῆς τῶν ὁρώντων  ἐπὶ   τὸ θεῖον ἀναγωγῆς εἰκότως καλεῖ
[13]   τῶν πτερῶν ἑξαπλῆς ἱεροπλαστίας τὴν  ἐπὶ   τὸ θεῖον ἐν πρώταις, ἐν
[9]   ἐκείνους οἰκείαις ῥοπαῖς ἐκ τῆς  ἐπὶ   τὸ θεῖον εὐθείας ἀναγωγῆς ἀποπεπτωκότας
[13]   ὡς ἡμῖν ἐφικτὸν ὑφηγήσασθοιι τὰς  ἐπὶ   τὸ θεοειδὲς τῆς ἐμπυρίου δυνάμεως
[3]   ἐνδιδομένας αὐτῇ θεόθεν ἐλλάμψεις ἀναλόγως  ἐπὶ   τὸ θεομίμητον ἀναγομένη· τὸ δὲ
[8]   ἐλλάμψεων ἀδραν ῶς ἐξασθενοῦσαν, δυνατῶς  ἐπὶ   τὸ θεομίμητον ἀναγομένην, οὐκ ἀπολείπουσαν
[3]   τελείωσις τὸ κατ' οἰκείαν ἀναλογίαν  ἐπὶ   τὸ θεομίμητον ἀναχθῆναι καὶ τὸ
[4]   ἐν μετουσίᾳ γεγόνασι. Νοητῶς γὰρ  ἐπὶ   τὸ θεομίμητον ἑαυτὰς ἀποτυποῦσαι καὶ
[2]   ἐπικράτειαν ἅπαν τὸ ζῷον ὠθούσης  ἐπὶ   τὸ κατ' αἴσθησιν ἐπιθυμητόν, ὅταν
[8]   εἴρηται πατρικῆ φιλανθρωπίᾳ διὰ παιδείας  ἐπὶ   τὸ κρεῖττον μετάγουσα δικαιοσύνῃ θεοπρεπεῖ
[8]   ἐκδεδωκυῖα τῇ παντοίᾳ τῶν προνοουμένων  ἐπὶ   τὸ κρεῖττον μεταγωγῇ καὶ τῆς
[2]   ἔρωτα καὶ τὴν ὁλικὴν ἀπόκλισιν  ἐπὶ   τὸ ὄντως ἐφετόν. Ἀλλὰ καὶ
[9]   ἐξ ὧν καὶ ἡμεῖς ἀνενεύσαμεν  ἐπὶ   τὸ πᾶσιν ἑτοίμως εἰς μετάδοσιν
[13]   ὡς τοῦ θεομιμήτου πρωτουργῶς ἠξιωμένων  ἐπὶ   τὸ τοῦ θεοειδοῦς ἐφικτὸν ἀναγόμεναι.
[15]   ἀλλ᾽ ὅλον ἀμιγῶς καὶ ἀβαρῶς  ἐπὶ   τὸ ὑψηλὸν ἀναγόμενον, τὸ δὲ
[15]   τῆς πορευτικῆς αὐτῶν ἐνεργείας δύναμιν,  ἐπὶ   τὸν αὐτὸν ἀκλινῆ καὶ ἰθύτομον
[9]   ἐμφαίνωσιν ὅτι μὴ μόνον αὐτὸς  ἐπὶ   τὸν ὄντως ὄντα Θεὸν ἐπέστραπτο,
[2]   κοινωνίας. Καὶ τὸ ἀκρατὲς ἐκλάβοιμεν  ἐπὶ   τοῦ συντόνου καὶ ἀνεπιστρόφου καὶ
[9]   χρὴ τῆς τῶν ἑτέρων ἐθνῶν  ἐπὶ   τοὺς οὐκ ὄντας θεοὺς ἀποπλανήσεως,
[11]   Οὐ γὰρ ἔστιν εἰπεῖν ὡς  ἐπὶ   τῶν ἀγγέλων, ὅτι πασῶν ἐστιν
[2]   Ὡσαύτως ἐπιθυμίαν μὲν εἶναί φαμεν  ἐπὶ   τῶν ἀλόγων ἀπερίσκεπτόν τινα καὶ
[2]   τῶν ἀποῤῥήτων, οἰκειοτέρα μᾶλλόν ἐστιν  ἐπὶ   τῶν ἀοράτων διὰ τῶν
[2]   θεολογία ταῖς ποιητικαῖς ἱεροπλαστίαις  ἐπὶ   τῶν ἀσχηματίστων νοῶν ἐχρήσατο τὸν
[2]   Εἰ τοίνυν αἱ μὲν ἀποφάσεις  ἐπὶ   τῶν θείων ἀληθεῖς, αἱ δὲ
[2]   θυμοειδὴς αὐτῶν κίνησις, ἀλλ'  ἐπὶ   τῶν νοερῶν ἑτέρῳ τρόπῳ χρὴ
[2]   ταὐτῶς, ἐναρμονίως δὲ καὶ οἰκείως  ἐπὶ   τῶν νοερῶν τε καὶ αἰσθητῶν
[4]   ἀνάγεσθαι; Καὶ γὰρ οὐ μόνον  ἐπὶ   τῶν ὑπερκειμένων τε καὶ ὑφειμένων
[8]   πανιέρως νενομοθετῆσθαι τῆς τοῖς χερουβὶμ  ἐπιβεβηκυίας   ὑπερενδόξου Θεότητος. Τὸν γὰρ Ἰσραὴλ
[13]   θείας ἀκτῖνος μετέχουσιν. Αὗται γὰρ  ἐπιγνοῦσαι   πρῶται Θεὸν καὶ θείας ἀρετῆς
[9]   αὐτοῦ τὴν μίαν ἁπάντων ἀρχὴν  ἐπιγνῶναι   τὸν Μιχαὴλ ἔφη τοῦ Ἰουδαίων
[9]   τῶν Ἑβραίων λαὸς πεπονθέναι.  Ἐπίγνωσιν   γὰρ Θεοῦ» φησιν, ἀπώσω, καὶ
[9]   τοῦ ὄντως Κυρίου φωτοδοσίαν καὶ  ἐπίγνωσιν   ἐπιστραφέντος. Ὅθεν θεολογία τὸ
[8]   ἠφίει καὶ πρὸς τὴν προτέραν  ἐπιεικῶς,   ἐπανῆγεν εὐπάθειαν, ὁρᾷ τῶν θεολόγων
[2]   ὠθούσης ἐπὶ τὸ κατ' αἴσθησιν  ἐπιθυμητόν,   ὅταν δὲ τὰς ἀνομοίους ὁμοιότητας
[2]   ἀνομοίους ὁμοιότητας τοῖς νοεροῖς περιτιθέντες  ἐπιθυμίαν   αὐτοῖς περιπλάσωμεν, ἔρωτα θεῖον αὐτὴν
[15]   θυμὸς ἀπήχημα, τὴν δὲ αὖ  ἐπιθυμίαν   εἰς τὸν θεῖον ἔρωτα, καὶ
[2]   θεοειδέσι καὶ ἀμεταβόλοις ἱδρύσεσιν. Ὡσαύτως  ἐπιθυμίαν   μὲν εἶναί φαμεν ἐπὶ τῶν
[1]   ἱερὸς ἔφη λόγος. Οὐκοῦν Ἰησοῦν  ἐπικαλεσάμενοι,   τὸ πατρικὸν, φῶς, τὸ ὂν
[15]   καὶ τῇ κατὰ λογικὴν ἐπιστήμην  ἐπικρατείᾳ   καὶ κατὰ τὸ φύσει τῆς
[2]   τὴν ἄλογον τῆς σωματικῆς ὀρέξεως  ἐπικράτειαν   ἅπαν τὸ ζῷον ὠθούσης ἐπὶ
[1]   γὰρ οὐδὲ δυνατὸν ἑτέρως ἡμῖν  ἐπιλάμψαι   τὴν θεαρχικὴν ἀκτῖνα μὴ τῇ
[2]   Ἔστιν οὖν ἐκ πάντων αὐτῶν  ἐπινοῆσαι   καλὰς θεωρίας καὶ τοῖς νοητοῖς
[2]   ἐμός, πάσης ἱεραρχικῆς ἐκφαντορίας  ἐπίπνοια.   Σὺ δέ, παῖ, κατὰ
[15]   καὶ γνωστικῶς ὑποδεκτικὸν τῆς θεαρχικῆς  επιπνοίας,   τὰς δὲ γευστικὰς τὴν τῶν
[2]   οἱ θεόσοφοι καὶ τῆς κρυφίας  ἐπιπνοίας   ὑποφῆται τῶν ἀτελέστων καὶ τῶν
[15]   ὀχετοὺς ἄφθονον αὐταῖς καὶ ἀνέκλειπτον  ἐπίῤῥοιαν   χορηγοῦντας καὶ ζωοποιοῦ θρεπτικοὺς γονιμότητος,
[15]   τὴν τῶν παραπλησίων ὁμοιότροπον διασάφησιν.  Επισκεπτέον   δὲ καὶ τὸ ποταμοὺς εἰρῆσθαι
[13]   δὴ καὶ τοῦτο κατὰ δύναμιν  ἐπισκοπήσωμεν   ὅτου ἕνεκα πρὸς ἕνα τῶν
[9]   μὴ τὰς τῶν ἀγγέλων εὐθείας  ἐπιστασίας   αἰτιάσασθαι χρὴ τῆς τῶν ἑτέρων
[14]   δὲ ἄξιον, ὡς οἶμαι, νοερᾶς  ἐπιστασίας,   ὅτι τῶν Λογίων περὶ
[9]   ταῖς ἀνθρωπίναις ἱεραρχίαις δι' ἀλλήλων  ἐπιστατεῖν,   ἵν' κατὰ τάξιν
[9]   ἀντιθέτως θεούς τινας ἑτέρους  ἐπιστατεῖν   τοῖς ἄλλοις ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ
[9]   δὲ τοὺς καθ' ἕκαστον ἔθνος  ἐπιστατοῦντας   ἀγγέλους ἐπ' αὐτὴν ὡς οἰκείαν
[9]   Φαραὼ πρὸς τοῦ τοῖς Αἰγυπτίοις  ἐπιστατοῦντος   ἀγγέλου καὶ τῷ τῶν> Βαβυλωνίων
[13]   τῷ θεολόγῳ δι' ἑνὸς τῶν  ἐπιστατούντων   ἡμῖν ἁγίων καὶ μακαρίων ἀγγέλων
[3]   θεαρχικῆς ὡραιότητος, ἐν τάξεσι καὶ  ἐπιστήμαις   ἱεραρχικαῖς τὰ τῆς οἰκείας ἐλλάμψεως
[7]   ὑπερβεβηκυιῶν εὐκόσμως ἐκδιδάσκεσθαι τὰς θεουργικὰς  ἐπιστήμας,   τὰς δὲ πασῶν ὑψηλοτέρας ὑπ'
[15]   προσφυοῦς τοῦ βλάπτοντος ἐν  ἐπιστήμη   διαγνωστικόν, τὰ βλέφαρα δὲ καὶ
[15]   καὶ τῶν μὴ τοιούτων ἐν  ἐπιστήμῃ   διακριτικὸν καὶ ὁλικῶς ἀποφευκτικόν, τὰς
[3]   κατ' ἐμὲ τάξις ἱερὰ καὶ  ἐπιστήμη   καὶ ἐνέργεια πρὸς τὸ θεοειδὲς
[7]   τῷ φωτὶ τῇ καθ' ἕξιν  ἐπιστήμῃ   τῶν φανοτάτων μυήσεων. Αὕτη μὲν
[7]   οὐχ ὡς ποικιλίας ἱερᾶς ἀναλυτικὴν  ἐπιστήμην   ἐλλαμπομένας, ἀλλ' ὡς πρώτης καὶ
[15]   δυνάμει καὶ τῇ κατὰ λογικὴν  ἐπιστήμην   ἐπικρατείᾳ καὶ κατὰ τὸ φύσει
[7]   παρόντα καιρόν, ὅτι τὴν θεολογικὴν  ἐπιστήμην   πρώτη διακόσμησις ὡς θεμιτὸν
[7]   οὖν ἐστιν ὡς κατ' ἐμὴν  ἐπιστήμην   πρώτη τῶν οὐρανίων οὐσιῶν
[15]   ὅτι τῶν μὲν τὴν ὑπερκόσμιον  ἐπιστήμην   ἠγνοήσαμεν καὶ μᾶλλον ἐπ' αὐτοῖς
[13]   οὕτω καὶ τὴν οἰκείαν καθαρτικὴν  ἐπιστήμην   καὶ δύναμιν τὴν κάθαρσιν
[7]   ὑπὲρ ἡμῶν αὐτοῦ θεουργίας τὴν  ἐπιστήμην   μαθητιώσας καὶ ταύτας αὐτὸν Ἰησοῦν
[7]   ὡς ἐν ἀγγέλοις τῶν θεουργιῶν  ἐπιστήμην.   Οὐ γὰρ δι' ἄλλων ἁγίων
[7]   καὶ θείου φωτὸς καὶ τελεστικῆς  ἐπιστήμης   ἀρκούντως ἤδη πρὸς ἡμῶν εἰρῆσθαι
[4]   ἀναπλάσεων, καὶ τὴν ἁπάσης ἱεραρχικῆς  ἐπιστήμης   ἀρχὴν ὑμνήσωμεν ἐν θεοπρεπεῖ σεβασμιότητι
[13]   ἂν εἴη νοερᾶς καὶ διακριτικῆς  ἐπιστήμης   θατέρᾳ τῶν εἰρημένων αἰτιῶν
[7]   θείων ὑπερκειμένως γινώσκουσα καὶ θεαρχικῆς  ἐπιστήμης   καὶ γνώσεως ἐν μετουσίᾳ κατὰ
[13]   τῆς ὑπερτάτης τῶν θείων ἐλλάμψεων  ἐπιστήμης   καὶ τὴν θρονίαν ἰδιότητα τὴν
[7]   καὶ τελείωσις τῆς θεαρχικῆς  ἐπιστήμης   μετάληψις, ἀγνοίας μὲν οἷον ἀποκαθαίρουσα
[7]   πλήρης καὶ πρωτοδότου γνώσεως καὶ  ἐπιστήμης   μέτοχος ἀποτελουμένη. Συνελὼν δὲ καὶ
[3]   μυήσει τῆς τῶν ἐποπτευθέντων ἱερῶν  ἐπιστήμης.   Οὐκοῦν ἑκάστη τῆς ἱεραρχικῆς διακοσμήσεως
[3]   ἕνωσις, αὐτὸν ἔχουσα πάσης ἱερᾶς  ἐπιστήμης   τε καὶ ἐνεργείας καθηγεμόνα καὶ
[14]   ὑπερκοσμίου καὶ οὐρανίας νοήσεως καὶ  ἐπιστήμης   τῆς πανολβίως αὐταῖς δωρουμένης ὑπὸ
[3]   τῆς τῶν ἐποπτευθέντων ἱερῶν τελειωτικῆς  ἐπιστήμης,   τοὺς δὲ καθαρτικοὺς περιουσίᾳ καθάρσεως
[7]   προσάγονται καὶ τοὺς τῶν θεουργιῶν  ἐπιστημονικοὺς   λόγους ὡς πρῶται καὶ περὶ
[3]   ἐποχετεύειν, τοὺς δὲ τελεσιουργοὺς ὡς  ἐπιστημονικοὺς   τῆς τελεστικῆς μεταδόσεως τελεῖν τοὺς
[9]   ὄντως Κυρίου φωτοδοσίαν καὶ ἐπίγνωσιν  ἐπιστραφέντος.   Ὅθεν θεολογία τὸ μὲν
[15]   ὅσα ἄλλα τῆς ἀναγωγοῦ καὶ  ἐπιστρεπτικῆς   ἐστι τῶν δευτέρων προνοίας. Ἔστι
[15]   τὸ πρὸς τὸ ἄναντες οὖν  ἐπιστρεπτικῶς   ἀνατείνεσθαι καὶ τὸ περὶ ἑαυτὰς
[15]   καὶ τὰ δεύτερα τοῖς πρώτοις  ἐπιστρεπτικῶς   προνοητικῶς συνάπτον. Ἀλλ' εἰ
[8]   καὶ πατρικὴ φιλανθρωπία τὸν Ἰσραὴλ  ἐπιστρεπτικῶς   ὑπὲρ τῆς ἱερᾶς αὐτοῦ σωτηρίας
[1]   δύναμις ἀνατατικῶς ἡμᾶς ἀναπλοῖ καὶ  ἐπιστρέφει   πρὸς τὴν τοῦ συναγωγοῦ Πατρὸς
[15]   καὶ σωτηρίᾳ τῶν ἐπὶ Θεὸν  ἐπιστρεφομένων   ἀγαθοειδῆ καὶ ἄφθονον εὐφροσύνην καὶ
[9]   πρὸς Θεὸν ἀναγωγὴ καὶ  ἐπιστροφὴ   καὶ κοινωνία καὶ ἕνωσις καὶ
[8]   ἀκοὴν σύμβολον ποίησόμεθα τῆς πόῤῥωθεν  ἐπιτελουμένης   καὶ διὰ τὴν πρόοδον ἀμυδρουμένης
[2]   ὑλαίους τῇ θεαρχίᾳ πρὸς ἀνάκλισιν  ἐπιτηδείους   καὶ ἵππους τινὰς πολυχρωμάτους καὶ
[7]   αὐτὴν ἑξῆς μεταδέδωκεν, ἐκεῖνο κατ'  ἐπιτομὴν   εἰπεῖν ὑφηγουμένη τὸ τὴν σεβασμίαν
[8]   καὶ τὸ μυῆσαι τὸν θεολόγον  ἐπιτρεπόμενον,   ὅτι Κατακάρπως κατοικηθήσεται Ιερουσαλὴμ ἀπὸ
[13]   καὶ πᾶσι τοῖς νοεροῖς ἀναλόγως  ἐπιφαίνεται   καὶ τὴν οἰκείαν φωτοδοσίαν ἐγχειρίζουσα
[13]   ὕλαις ἀμυδροτέραν ἔχει τὴν διαδοτικὴν  ἐπιφάνειαν   ἐκ τῆς τῶν φωτιζομένων ὑλῶν
[4]   ἀγαθοπρεπῶς καὶ σωτηρίως τῷ κόσμῳ  ἐπιφανησομένης   ἀνδρικῆς τοῦ Ἰησοῦ θεουργίας, τὴν
[13]   αὐταῖς μεταδιδοῦσαι τῆς εἰς αὐτὰς  ἐπιφοιτησάσης   αἴγλης, καὶ αὖθις ἐκεῖναι ταῖς
[15]   τὰς θεουργοὺς τῶν θείων ἐλλάμψεων  ἐπιφοιτήσεις.   Τοσαῦτά μοι περὶ τῶν ἱερῶν
[7]   εὐσταθῶς ἱδρυμένον, καὶ τῆς θεαρχικῆς  ἐπιφοιτήσεως   ἐν ἀπαθείᾳ πάσῃ καὶ ἀυλίᾳ
[9]   ἱεραρχίαις ἀγαθοπρεπῶς ἐνδιδομένη καὶ κοινωνικῶς  ἐπιφοιτῶσα   μετ' εὐκοσμίας ἱερωτάτης πρόοδος. Ἔνθεν
[15]   δυναμεων ενεργειῶν εἰκόνων  ἐποιησάμεθα   μνήμην, ἀποκρινούμεθα τἀληθὲς, ὅτι τῶν
[9]   αὐτὴν ὡς οἰκείαν ἀρχὴν τοὺς  ἑπομένους   ἐθελουσίως ὅση δύναμις ἀνατείνοντας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9]   καὶ πρὸς ταύτην ἀνῆγον τοὺς  ἑπομένους   οἱ καθ᾽ ἕκαστον ἔθνος ἱεραρχοῦντες
[2]   αὐτῶν ἐν τοῖς λογίοις ἐκφαντορίαν,  ἑπομένως   τε τούτοις εἰπεῖν ὁποίαις ἱεραῖς
[3]   τῇ πανιέρῳ μυήσει τῆς τῶν  ἐποπτευθέντων   ἱερῶν ἐπιστήμης. Οὐκοῦν ἑκάστη τῆς
[3]   μεταταττομένους μετόχους γίνεσθαι τῆς τῶν  ἐποπτευθέντων   ἱερῶν τελειωτικῆς ἐπιστήμης, τοὺς δὲ
[8]   ἐκείνας ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς ὡς ἐφικτόν  ἐποπτεύουσι   κᾳὶ τὰ ὄντως δυνατὰ θεάματα
[7]   καὶ καθαίρει τὴν οὐ πρότερον  ἐποπτεύσασαν   ὅσα νῦν ἐκφαίνεται διὰ τῆς
[1]   ἱεραρχίας ὡς οἷόν τέ ἐσμεν  ἐποπτεύσωμεν,   καὶ τὴν ἀρχικὴν καὶ ὑπεράρχιον
[4]   τοῖς Λογίοις μορφοποιίας ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς  ἐποπτευτέον,   ὅπως ἀναχθῶμεν ἐπὶ τὴν θεοειδεστάτην
[9]   καὶ ὀπίσω τῆς καρδίας σου  ἐπορεύθης»   Οὐδὲ γὰρ ἠναγκασμένην ἔχομεν ζωὴν
[3]   φῶς εἰς τοὺς ἀξίους φωτὸς  ἐποχετεύειν,   τοὺς δὲ τελεσιουργοὺς ὡς ἐπιστημονικοὺς
[13]   φῶτα δι' αὐτῆς εἰς ἐκείνην  ἐποχετεύεσθαι.   Τὴν οὐν ὑπερτάτην τῶν οὐρανίων
[7]   ὅτι πᾶσα τῶν οὐρανίων νοῶν  ἐπωνυμία   δήλωσιν ἔχει τῆς ἑκᾴστου θεοειδοῦς
[11]   πάσαις κεχρημένοι τῇ τῶν οὐρανίων  ἐπωνυμίᾳ   δυνάμεων οὐ σύγχυσίν τινα τῶν
[7]   καὶ ἀφανιστικὴν τῶν σεραφὶμ  ἐπωνυμία   ἐκφαντορικῶς διδάσκει, δὲ τῶν
[8]   ἑκάστη τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς οὐσιῶν  ἐπωνυμία   τὰς θεομιμήτους αὐτῶν ἐμφαίνει τοῦ
[4]   Τί σημαίνει τῶν ἀγγέλων  ἐπωνυμία.   Τῆς τοίνυν ἱεραρχίας αὐτῆς
[6]   οὐρανίους οὐσίας ἐννέα κέκληκεν ἐκφαντορικαῖς  ἐπωνυμίαις·   ταύτας θεῖος ἡμῶν ἱεροτελεστὴς
[15]   τὴν τοῦ ἀερίου πνεύματος ἀνεμιαίαν  ἐπωνυμίαν   καὶ τὸ θεοειδὲς τῶν οὐρανίων
[4]   καὶ παρὰ πάντα τῆς ἀγγελικῆς  ἐπωνυμίας   ἐκκρίτως ἠξίωνται διὰ τὸ πρώτως
[15]   σεραφὶμ ἐμπρηστὰς ὄντας ἐκ τῆς  ἐπωνυμίας   ἐμφαίνει καὶ τὴν πυρὸς ἰδιότητα
[5]   τῆς ἀγγελικῆς ἐν τοῖς Λογίοις  ἐπωνυμίας,   ἐρευνῆσαι δὲ ὡς οἶμαι, χρὴ
[8]   ἐστὶ πᾶσι τὸ τῆς ἀγγελικῆς  ἐπωνυμίας)   πρὸς αὐτοῦ Θεοῦ μαθόντα τοὺς
[13]   δυνάμεις, τῆς μὲν ἱερᾶς αὐτῶν  ἐπωνυμίας   τὸ ἐμπύριον σημαινούσης, περὶ οὗ
[9]   δυνατὸν τὰς τῶν ἁγίων αὐτῶν  ἐπωνυμιῶν   ἐκφαντορίας. Εκφαίνει γὰρ μὲν
[13]   τε εἴη καὶ ἐμοὶ μᾶλλον  ἐραστὴν   θεωρίαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄ Τί σημαίνει
[2]   ἐναπομεῖναι ταῖς ἀπᾳδούσαις μορφοποιίαις, ἀλλ'  ἐρεθίζον   ἀπαναίνεσθαι τὰς ὑλικὰς προσπαθείας καὶ
[13]   αὐθάδη καὶ θρασεῖοιν καὶ ἀνέφικτον  ἔρευναν,   καὶ τῆς ἐν συμμετρίᾳ τῶν
[2]   διὰ τῆς ἀκριβοῦς τῶν ἱερῶν  ἐρεύνης   ἐληλύθειμεν, εἰ μὴ τὸ δυσειδὲς
[5]   ἀγγελικῆς ἐν τοῖς Λογίοις ἐπωνυμίας,  ἐρευνῆσαι   δὲ ὡς οἶμαι, χρὴ δι'
[6]   Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν οὐδὲν αὐτοκινήτως  ἐροῦμεν·   ὅσα δὲ τῶν ἀγγελικῶν θεαμάτων
[13]   περὶ οὗ μικρὸν ὕστερον ἡμεῖς  ἐροῦμεν,   ὡς ἡμῖν ἐφικτὸν ὑφηγήσασθοιι τὰς
[7]   αὐτόθεν ἐρωτῶσι Διὰ τί σου  ἐρυθρὰ   τὰ ἱμάτια; πρὸς ἑαυτὰς δὲ
[15]   λευκὰς τὸ φωτοειδές, ὡς  ἐρυθρὰς   τὸ πυρῶδες, ὡς ξανθὰς
[15]   κυανῶν δὲ ὄντων τὸ κρύφιον,  ἐρυθρῶν   δὲ τὸ πυρῶδες καὶ δραστήριον,
[15]   Οὐ γὰρ οἶδας» φησὶ πόθεν  ἔρχεται   καὶ ποῦ ὑπάγει» Ἀλλὰ καὶ
[5]   καλοῦσι, πρὸς δὲ τὴν ἐκφαντορίαν  ἐρχόμενοι   τῶν ὑπερκοσμίων αὐτῶν διακοσμήσεων τάξιν
[1]   ἀληθινόν, φωτίζει πάντα ανθρωπον  ἐρχόμενον   εις τὸν κόσμον» δι' οὗ
[2]   νοεροῖς περιτιθέντες ἐπιθυμίαν αὐτοῖς περιπλάσωμεν,  ἔρωτα   θεῖον αὐτὴν ἐννοῆσαι χρὴ τῆς
[15]   αὖ ἐπιθυμίαν εἰς τὸν θεῖον  ἔρωτα,   καὶ συλλήβδην εἰπεῖν πάσας τὰς
[2]   καὶ ἀναλλοίωτον τῆς θείας καλλονῆς  ἔρωτα   καὶ τὴν ὁλικὴν ἀπόκλισιν ἐπὶ
[4]   συντονίᾳ τοῦ θείου καὶ ἀκλινοῦς  ἔρωτος   ἀνατεινόμεναι, καὶ τὰς ἀρχικὰς ἐλλάμψεις
[7]   ἐφίενται. Καὶ γὰρ οὐκ αὐτόθεν  ἐρωτῶσι   Διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ
[4]   τὸν ἱεράρχην ἐμυσταγώγει τὸ προφήτην  ἔσεσθαι   τὸν ἐξ αὐτοῦ παρ᾽ ἐλπίδα
[2]   ἰδιότητα περιάπτουσι, καὶ πάρδαλιν αὐτὴν  ἔσεσθαί   φασι κοὶ ἄρκτον ἀπορουμένην. Προσθήσω
[15]   λογίοις ἱεροπλάστους μορφώσεις τὰς αὐτὰς  ἔσθ'   ὅτε δύνασθαι καὶ πρώταις καὶ
[2]   ἱερῶς περιπλάττοντας, αλλὰ καὶ αὐταῖς  ἔσθ'   ὅτε ταῖς θεαρχικαῖς ἐκφαντορίαις. Καὶ
[15]   ἱεροτύπων εἰκόνων ἀνακαθάρσεις τὰς αὐτὰς  ἔσθ'   ὅτε τῶν οὐρανίων οὐσιῶν διακοσμήσεις
[15]   ἀναπτύξωμεν. Τὴν μὲν γὰρ φανὴν  ἐσθῆτα   καὶ τὴν πυρώδη σημαίνειν οἴομαι
[2]   ἄνδρας καὶ ἐξαστράπτοντας, εὐπρεπεῖς, ἠμφιεσμένους  ἐσθῆτα   φανὴν καὶ τὸ πυρῶδες ἀβλαβῶς
[6]   μυηθέντες ἡμεῖς ὡς οἷοί τέ  ἐσμεν   ἐκθησόμεθα. Πάσας θεολογία τὰς
[1]   νοῶν ἱεραρχίας ὡς οἷόν τέ  ἐσμεν   ἐποπτεύσωμεν, καὶ τὴν ἀρχικὴν καὶ
[2]   ὑπερουράνια λεοντείωνιο τινῶν καὶ ἱππείων  ἑσμῶν   ἀποπεπληρῶσθαι καὶ μυκητικῆς ὑμνολογίας καὶ
[3]   ἑαυτοῦ θιασώτας ἀγάλματα θεῖα τελῶν  ἔσοπτρα   διειδέστατα καὶ ἀκηλίδωτα, δεκτικὰ τῆς
[2]   καθόλου τῆς τοῦ καλοῦ μετουσίας  ἐστερημένον,   εἴπερ, ὡς τῶν Λογίων
[7]   Θεοῦ» καὶ περὶ Θεὸν ὀιμέσως  ἑστηκυῖα   καὶ ἁπλῶς καὶ ἀκαταλήκτως περιχορεύουσα
[9]   ὀνομάζουσα καὶ ἄλλους ἐθνῶν ἑτέρων.  Ἔστησε»   γὰρ Υψιστος ὅρια ἐθνῶν
[2]   νοερᾶς εὐπρεπείας ἔχει καὶ δυνατόν  ἐστι   δι' αὐτῶν ἀνάγεσθαι πρὸς τὰς
[13]   εἶναι καὶ αὐταῖς ταῖς ὑπερβεβηκυίαις  ἐστὶ   δυνάμεσιν. Εἶτα τὰς αὐτῶν τῶν
[3]   ἀγαθὸν ὡς τελεταρχικὸν ἀμιγὲς μέν  ἐστι   καθόλου πάσης ἀνομοιότητος, μεταδοτικὸν δὲ
[8]   αὐτοῖς θεμιτὸν γινομένων. Τοῦτο γάρ  ἐστι   καθόλου τῇ θείᾳ ταξιαρχίᾳ θεοπρεπῶς
[7]   καταπαύσεως» καὶ μὴν ὅτι μονάς  ἐστι   καὶ ἑνὰς τρισυπόστατος ἀπὸ τῶν
[13]   ὡς ὑπερτάταις δυνάμεσιν ἐκφανεστέρα πώς  ἐστι   καὶ μᾶλλον ἑαυτὴν ἐκφαίνει καὶ
[2]   γὰρ τὰς τιμιωτέρας ἱεροπλαστίας εἰκός  ἐστι   καὶ πλανηθῆναι, χρυσοειδεῖς τινας οἰομένους
[7]   οὐκ ἀπεικότως, ὅτι καὶ κάθαρσίς  ἐστι   καὶ φωτισμὸς καὶ τελείωσις
[1]   καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν  ἐστι   καταβαῖνον ἀπο τοῦ Πατρὸς τῶν
[8]   ἀγγέλων (κοινὸν γὰρ ὡς ἔφην  ἐστὶ   πᾶσι τὸ τῆς ἀγγελικῆς ἐπωνυμίας)
[12]   σοφίας εἶναι καὶ γνώσεως κοινόν  ἐστι   πᾶσι τοῖς θεοειδέσι τῶν νοερῶν,
[2]   καὶ τοῦτο τοῖς μυστικοῖς Λογίοις  ἐστὶ   πρεπωδέστατον τὸ δι' ἀποῤῥήτων καὶ
[15]   καὶ τῶν εἰς ἡμᾶς θεοκρισιῶν  ἐστι   σύμβολα τὰ πλαττόμενα τῶν ἁγίων
[2]   οὕτως αἰσχροῖς ἐμφερῆ πρὸς ἀλήθειάν  ἐστι   τὰ ὑπερουράνια καὶ θεῖα θεάματα.
[9]   τῶν ἁγίων ἀρχαγγέλων ὁμοταγὴς μέν  ἐστι   ταῖς οὐρανίαις ἀρχαῖς· ἔστι γὰρ
[9]   δὲ ὅτι καὶ τῆς ὑποφητικῆς  ἐστι   τάξεως, τὰς θεαρχικὰς ἐλλάμψεις ἱεραρχικῶς
[2]   πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν ὡς διττός  ἐστι   τῆς ἱερᾶς ἐκφαντορίας τρόπος.
[8]   ἐπὶ δὲ πάντας ἐφ' οὕς  ἐστι   τὸ σημεῖον μὴ ἐγγίσητε» Τί
[4]   αὐτὸ μὲν τί ποτέ  ἐστι   τὸ τοῦ Θεοῦ κρύφιον οὐδεὶς
[3]   ἀναφαινομένην. Οἷον ἐπειδὴ τάξις ἱεραρχίας  ἐστὶ   τὸ τοὺς μὲν καθαίρεσθαι, τοὺς
[13]   αὐτὸν καὶ τοῦτο, ὅτι κάθαρσίς  ἐστι   τοῖς ὁπωσοῦν καθαροῖς τῆς
[3]   θεαρχικοὺς θεσμούς. Οὐ γὰρ θεμιτόν  ἐστι   τοῖς τῶν ἱερῶν τελεταῖς
[1]   καὶ ἀφομοιώσεις, ἐπεὶ μηδὲ δυνατόν  ἐστι   τῷ καθ' ἡμᾶς νοί πρὸς
[15]   ἄλλα τῆς ἀναγωγοῦ καὶ ἐπιστρεπτικῆς  ἐστι   τῶν δευτέρων προνοίας. Ἔστι δὲ
[9]   μέν ἐστι ταῖς οὐρανίαις ἀρχαῖς·  ἔστι   γὰρ αὐτῶν τε καὶ τῶν
[3]   οἰκείαν ἀρχὴν ὡς θεμιτὸν ἀφομοιουμένην·  ἔστι   γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἱεραρχίᾳ κεκληρωμένων
[2]   κρυφίαν τῶν ὑπερκοσμίων νοῶν ἀλήθειαν.  Ἔστι   γὰρ οὐ πᾶς ἱερὸς οὐδὲ
[10]   ὑπερπλήρους φωτός, τῆς προτελείου τελειώσεως.  Ἔστι   γὰρ οὐδὲν αὐτοτελὲς ἀπροσδεὲς
[4]   ὑποστήσασα πρὸς τὸ εἶναι παρήγαγεν.  Ἔστι   γὰρ τοῦτο τῆς πάντων αἰτίας
[2]   τῆς θεαρχικῆς πρὸς ἀλήθειαν ἐμφερείας  (ἔστι   γὰρ ὑπὲρ πᾶσαν οὐσίαν καὶ
[15]   τῆς ψυχῆς ἀδούλωτον καὶ ἀκράτητον.  Ἔστι   δὲ καὶ καθ' ἕκαστον ὡς
[15]   τῆς νοερᾶς τροχιᾶς ὑπερκοσμίως ἰθυνομένης.  Ἔστι   δὲ καὶ κατ' ἄλλην ἀναγωγὴν
[15]   ἐπιστρεπτικῆς ἐστι τῶν δευτέρων προνοίας.  Ἔστι   δὲ ὅτε καὶ τῶν εἰς
[12]   παντοκράτορος» ὑπὸ τῶν Λογίων ὠνόμασται.  Ἔστι   δὲ οὐκ ἐναντίος λόγος
[3]   τίς κατὰ ἱεραρχίαν ὄνησις.  Ἔστι   μὲν ἱεραρχία κατ' ἐμὲ τάξις
[15]   εἰκόνας. Τὸ γὰρ αἰσθητὸν πῦρ  ἔστι   μὲν, ὡς εἰπεῖν, ἐν πᾶσι
[2]   τί ἐστιν, ἀλλὰ τί οὐκ  ἔστι   σημαίνεται. Τοῦτο γὰρ ὡς οἶμαι
[2]   ἀλλοτρίας τῶν ἀσωμάτων νοῶν αἰσθήσεως.  Ἔστι   τοιγαροῦν οὐκ ἀπᾳδούσας ἀναπλάσαι τοῖς
[2]   λοιπὰ> ἐξ ὧν οὐ τί  ἐστιν,   ἀλλὰ τί οὐκ ἔστι σημαίνεται.
[2]   ὁρμῆς ἐγγίνεται καὶ πάσης ἀλογίας  ἐστὶν   ἀνάπλεως θυμοειδὴς αὐτῶν κίνησις,
[3]   ἐν ἀνθρώποις εἰπεῖν ἀμιγὴς μέν  ἐστιν   ἁπάσης ἀνομοιότητος, πλήρης δὲ φωτὸς
[13]   ἀσχέτως διήκει καὶ πᾶσιν αὖθίς  ἐστιν   ἀφανὴς οὐ μόνον ὡς πάντων
[5]   σεραφὶμ ὀνομάζειν, οὐδὲ γάρ  ἐστιν   ἐν μετουσίᾳ τῶν ὑπερτάτων δυνάμεων·
[13]   ἐμοῦ τελετουργουμένης καθάρσεως ἀρχὴ μέν  ἐστιν   ἐξηρημένη καὶ οὐσία καὶ δημιουργὸς
[13]   δυνάμεως καὶ μὴν ὅτι πάντων  ἐστὶν   ἐξῃρημένον ὡς καθόλου μηδὲ ταῖς
[2]   γὰρ ὡς οἶμαι καὶ κυριώτερόν  ἐστιν   ἐπ' αὐτῆς, ἐπείπερ, ὡς
[2]   κρυφιότητι τῶν ἀποῤῥήτων, οἰκειοτέρα μᾶλλόν  ἐστιν   ἐπὶ τῶν ἀοράτων διὰ
[11]   ἐπὶ τῶν ἀγγέλων, ὅτι πασῶν  ἐστιν   ἐσχάτη διακόσμησις τῶν ἁγίων
[15]   εἰς τὴν νοερὰν ἀνδρείαν ἧς  ἐστιν   ἔσχατον θυμὸς ἀπήχημα, τὴν
[9]   καὶ περὶ τὸ ἐμφανέστερον αὐτοῖς  ἐστιν   ἱεραρχία καὶ μᾶλλον περικόσμιος.
[9]   δι' ἀγγέλων ἀποκαλυφθείσης. Μία γάρ  ἐστιν   πάντων ἀρχὴ καὶ πρόνοια,
[3]   ἀπαράλλακτον μόρφωσιν. Σκοπὸς οὖν ἱεραρχίας  ἐστὶν   πρὸς Θεὸν ὡς ἐφικτὸν
[4]   μετέχει (τὸ γὰρ εἶναι πάντων  ἐστὶν   ὑπὲρ τὸ εἶναι θεότης)
[3]   καλλοποιὸν εὐκοσμίαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄ Τί  ἐστιν   ἱεραρχία καὶ τίς κατὰ
[13]   ἐγὼ θεοειδῶς ὲμυήθην. Οὗτος οὖν  ἐστιν   δι' ἐμοῦ σε καθαίρων,
[5]   ἄγγελοι λέγονται Αὕτη μὲν οὖν  ἐστιν,   ὡς καθ' ἡμᾶς, αἰτία
[7]   φανοτάτων μυήσεων. Αὕτη μὲν οὖν  ἐστιν   ὡς κατ' ἐμὴν ἐπιστήμην
[4]   ἱεραρχίας αὐτῆς τι ποτέ  ἐστιν,   ὡς οἶμαι, καλῶς ἡμἶν ὁρισθείσης,
[11]   οὐρανίας καλεῖν εἰώθαμεν. Οὐ γὰρ  ἔστιν   εἰπεῖν ὡς ἐπὶ τῶν ἀγγέλων,
[6]   ἡμῶν ἔφη καθηγεμών, ἧς οὐκ  ἔστιν   ἑτέρα θεοειδεστέρα καὶ ταῖς πρωτουργοῖς
[9]   καὶ διακόσμησις. Πλὴν ἐπείπερ οὐκ  ἔστιν   ἱεραρχία μὴ καὶ πρώτας καὶ
[13]   ἀναλόγως προνοίᾳ διαφοιτῶντος θείου φωτός.  Ἔστιν   οὖν ἅπασι τοῖς φωτιζομένοις ἀρχὴ
[2]   ἀλήθειά φησι, Πάντα καλὰ λίαν»  Ἔστιν   οὖν ἐκ πάντων αὐτῶν ἐπινοῆσαι
[7]   ἀποικίλτῳ καὶ ἑνοποιῷ τῆς θεαρχικῆς  ἑστιόισεως   ἑνότητι, πολλῆς δὲ κοινωνίας Θεοῦ
[15]   τῶν οὐρανίων νοῶν ἀναλυτικῶς ἀνακάμπτωμεν.  Ἔστω   δέ σοι προδιεγνωσμένον ὡς αἱ
[2]   ἀποφάσεσι καὶ ταῖς πρὸς τὰ  ἔσχατα   τῶν οἰκείων ἀπηχημάτων ἑτεροίαις ἀφομοιώσεσιν.
[15]   καὶ αὖθις ἱεραρχουμένας, καὶ τὰς  ἐσχάτας   ἱεραρχούσας ἱεραρχουμένας τε τὰς πρώτας
[2]   θεοειδέσιν ἁπλότησι τὰς ἐπὶ γῆς  ἐσχάτας   περιτιθέντας πολυμορφίας (τὸ μὲν γὰρ
[11]   τῶν ἀγγέλων, ὅτι πασῶν ἐστιν  ἐσχάτη   διακόσμησις τῶν ἁγίων δυνάμεων
[7]   ἄνοιντες ὑπερκοσμίως ἀνωφερὲς, καὶ πάσης  ἐσχατιᾶς   ἀῤῥεπῶς ἀνῳκισμένον, καὶ περὶ τὸν
[15]   τὴν νοερὰν ἀνδρείαν ἧς ἐστιν  ἔσχατον   θυμὸς ἀπήχημα, τὴν δὲ
[11]   δυνάμεων καὶ τῆς μὲν τῶν  ἐσχάτων   ἁγιοπρεποῦς ἐλλάμψεως αἱ τῶν ὑπερκειμένων
[13]   δὲ τῶν δευτέρων τῶν  ἐσχάτων   τῶν ἡμῶν νοερῶν δυνάμεων
[7]   τῶν ὑπερουρανίων οὐσιῶν ἄχρι τῶν  ἐσχάτων   τῆς γῆς διεῖσα τὴν ἀγαθωτάτην
[6]   δυνάμεων συμπληρουμένην καὶ τρίτην ἐπ'  ἐσχάτων   τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν τὴν τῶν
[2]   ἀποῤῥέοντας, ποτὲ δὲ ἀπὸ τῶν  ἐσχάτων   ὡς μύρον εὐῶδες, ὡς λίθον
[1]   πρὸς τὸν ἀρχίφωτον Πατέρα προσαγωγὴν  ἐσχήκαμεν,   ἐπὶ τὰς τῶν ἱερωτάτων Λογίων
[2]   τοῦ ὄντως καλοῦ τὴν ὕπαρξιν  ἐσχηκυῖα   κατὰ πᾶσαν αὐτῆς τὴν ὑλαίαν
[2]   κάλλεσιν θεολογία τοὺς οὐρανίους  εσχημάτισε   νόας, Ὅπερ ἵνα μὴ πάθοιεν
[15]   θεολογία τοὺς τῶν ἁγίων νοῶν  ἐσχημάτισε   πόδας. Τὸ γὰρ πτερὸν ἐμφαίνει
[6]   ἔφη καθηγεμών, ἧς οὐκ ἔστιν  ἑτέρα   θεοειδεστέρα καὶ ταῖς πρωτουργοῖς τῆς
[13]   καὶ ταύτην τιμῆσαι πρὸ τῆς  ἑτέρας   ὡς τὸ εἰκὸς καὶ εὔλογον
[2]   τὰ ἔσχατα τῶν οἰκείων ἀπηχημάτων  ἑτεροίαις   ἀφομοιώσεσιν. Οὐδὲν οὖν ἄτοπον, εἰ
[3]   τοὺς δὲ καθαρτικοὺς περιουσίᾳ καθάρσεως  ἑτέροις   μεταδιδόναι τῆς οἰκείας ἁγνότητος, τοὺς
[2]   νοερῶν ἐχόντων τοῖς αἰσθητοῖς  ἑτεροίως   ἀπονενέμηται. Καὶ γὰρ θυμὸς
[8]   τούτου παρακλητικοὺς» ὡς εἴρηται λόγους»  ἕτερον   δὲ τῶν ὑφειμένων ἀγγέλων πρὸς
[10]   θεολόγοι φασὶν ἕτερον πρὸς τὸν  ἕτερον   κεκραγέναι, σαφῶς ἐν τούτῳ καθάπερ
[10]   θειοτάτους σεραφὶμ οἱ θεολόγοι φασὶν  ἕτερον   πρὸς τὸν ἕτερον κεκραγέναι, σαφῶς
[13]   δι' αὐτῶν ὕδωρ  ἕτερόν   τι τῶν οὐκ εὐκόλως ἐκπυρουμένων
[13]   τῶν ἡμῖν ἐφεστηκυιῶν καθαρτικῶν δυνάμεων.  Ἕτερος   δὲ οὐ σφόδρα ἄτοπόν τινα
[4]   θεαρχικὸν τῆς ἀφθέγκτου θεοπλαστίας μυστήριον.  Ἕτερος   δὲ τῶν ἀγγέλων τὸν Ἰωσὴφ
[8]   κατοικηθήσεται Ιερουσαλὴμ ἀπὸ πλήθους ἀνθρώπων»  Ἕτερος   δὲ τῶν θεολόγων Ἰεζεκιὴλ καὶ
[15]   κινητικὸν ἑτέρων, περιληπτικόν, ἀπερίληπτον, ἀπροσδεὲς  ἑτέρου,   λανθανόντως αὐξητικὸν ἑαυτοῦ καὶ πρὸς
[13]   ἀληθοῦς συγγενέστερον ἐξευρεῖν, παρ'  ἑτέρου   μαθεῖν, Θεοῦ δηλαδὴ διδόντος ῥῆμα
[15]   καὶ μᾶλλον ἐπ' αὐτοῖς ἡμεῖς  ἑτέρου   τοῦ φωταγωγοῦντος δεόμεθα, τὰ δὲ
[9]   ἀντιθέτως θεούς τινας  ἑτέρους   ἐπιστατεῖν τοῖς ἄλλοις ἔθνεσιν, ἀλλὰ
[2]   ἀναπλάσαι τὰς λεγομένας ἀνομοίους ὁμοιότητας,  ἑτέρῳ   τρόπῳ τῶν νοερῶν ἐχόντων
[2]   κίνησις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν νοερῶν  ἑτέρῳ   τρόπῳ χρὴ τὸ θυμικὸν ἐννοῆσαι,
[9]   αὐτάς τε ὁλικῶς ἐπεστράφθαι καὶ  ἑτέρων   ἀρχικῶς ἡγεῖσθαι καὶ τὸ πρὸς
[15]   προτέρας εὐπαθείας ἐπανάληψιν, προσθήκην  ἑτέρων   δωρεῶν, μικρῶν μεγάλων, αἰσθητῶν
[9]   Επεὶ ὅτι γε καὶ τῶν  ἑτέρων   ἐθνῶν, ἐξ ὧν καὶ ἡμεῖς
[9]   ἐπιστασίας αἰτιάσασθαι χρὴ τῆς τῶν  ἑτέρων   ἐθνῶν ἐπὶ τοὺς οὐκ ὄντας
[9]   Μιχαὴλ ὀνομάζουσα καὶ ἄλλους ἐθνῶν  ἑτέρων.   Ἔστησε» γὰρ Υψιστος ὅρια
[8]   τῶν θείων ἀποπληρώσεις τῶν δι'  ἑτέρων   θεοπτικῶν μεθέξεων εἶναι τελεωτέρας, οὕτως
[9]   οὐχ ὡς μερισαμένου Θεοῦ μεθ'  ἑτέρων   θεῶν ἀγγέλων τὴν καθ'
[15]   ὑποπεζίας ὑφέσεως, ἀεικίνητον, ταὐτοκίνητον, κινητικὸν  ἑτέρων,   περιληπτικόν, ἀπερίληπτον, ἀπροσδεὲς ἑτέρου, λανθανόντως
[3]   ἱερὰς διατάξεις, ἀλλ' οὐδὲ ὑπάρχειν  ἑτέρως,   εἰ τῆς θεωτικῆς αὐτῆς ἀγλαΐας
[1]   ἕνωσιν. Καὶ γὰρ οὐδὲ δυνατὸν  ἑτέρως   ἡμῖν ἐπιλάμψαι τὴν θεαρχικὴν ἀκτῖνα
[9]   ἡμεῖς ἀνενεύσαμεν ἐπὶ τὸ πᾶσιν  ἑτοίμως   εἰς μετάδοσιν ἀναπεπταμένον τοῦ θεαρχικοῦ
[13]   καὶ τὸ εἶναι καὶ τὸ  εὖ   εἶναι καὶ αὐταῖς ταῖς ὑπερβεβηκυίαις
[13]   τὴν αὐτῆς ἀφομοίωσιν εὔεικτα καὶ  εὐάγωγα,   πρὸς δὲ τὰς ἀντιτυπεῖς
[13]   πυρώδη ποιοῦσα τὰ πρὸς ἐκπύρωσιν  εὐαλλοίωτα,   καὶ δι' αὐτῶν ὕδωρ
[13]   ἀκτῖνος διάδοσις εἰς πρώτην ὕλην  εὐδιαδότως   χωρεῖ τὴν πασῶν διειδεστέραν καὶ
[13]   καὶ πρὸς τὴν αὐτῆς ἀφομοίωσιν  εὔεικτα   καὶ εὐάγωγα, πρὸς δὲ τὰς
[4]   πολλῶν ἀναχωρήσει καὶ ἡσυχίᾳ κεκαθαρμένους  εὐηγγελίζετο,   καὶ σὺν αύτῷ Πλῆθος στρατιᾶς
[15]   τῶν ἵππων τὸ εὐπειθὲς καὶ  εὐήνιον,   καὶ λευκῶν μὲν ὄντων τὸ
[15]   τὸ βασιλικὸν καὶ ἡγεμονικὸν καὶ  εὐθείᾳ   τα πάντα περαῖνον, τὰ δὲ
[15]   καὶ ἀκλινῶς πορευόμενοι, τὴν κατ᾽  εὐθεῖαν   καὶ ὄρθιον ὁδὸν τῆς πορευτικῆς
[4]   τὸ πρακτέον εἰσηγούμενοι καὶ πρὸς  εὐθεῖαν   ὀιληθείας ὁδὸν ἐκ πλάνης καὶ
[9]   ἐκ τῆς ἐπὶ τὸ θεῖον  εὐθείας   ἀναγωγῆς ἀποπεπτωκότας τῇ φιλαυτίᾳ καὶ
[9]   ὅτι μὴ τὰς τῶν ἀγγέλων  εὐθείας   ἐπιστασίας αἰτιάσασθαι χρὴ τῆς τῶν
[15]   δυνάμεων εὐρώστοις ἀνατάσεσιν ἀνεμποδίστως κατ'  εὐθὺ   καὶ ἀκλινῶς θεωρητικὸν, τὴν δὲ
[15]   δυνάμεις καὶ τὸ τοῦ σχήματος  εὐθὺ   καὶ ὄρθιον καὶ τὸ κατὰ
[13]   ἕτερόν τι τῶν οὐκ  εὐκόλως   ἐκπυρουμένων ἀναλόγως θερμαίνουσα. Κατὰ τὸν
[9]   αὐτῆς ταξιαρχίαν τῇ τῶν ἀρχικῶν  εὐκοσμίᾳ   δυνάμεων. δὲ τῶν ἁγίων
[2]   ἀμιγῆ καὶ φωτοειδῆ καὶ καλλοποιὸν  εὐκοσμίαν.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄ Τί ἐστιν ἱεραρχία
[9]   ἐνδιδομένη καὶ κοινωνικῶς ἐπιφοιτῶσα μετ'  εὐκοσμίας   ἱερωτάτης πρόοδος. Ἔνθεν θεολογία
[10]   λογικῶν τε καὶ νοερῶν ἱερᾶς  εὐκοσμίας   καὶ τεταγμένης ἀναγωγῆς προενόησεν, ὅτι
[13]   εὐταξίας λόγον ὑπερφυῶς πάσης  εὐκοσμίας   ὁρατῆς καὶ ἀοράτου ταξιαρχία τὴν
[8]   τῆς τῶν οὐρανίων ἱεραρχιῶν θεοειδοῦς  εὐκοσμίας,   πρὸς ἣν τῆς παρ'
[15]   ἑνιαίως συνεστράφθαι καὶ κύκλῳ μετ'  εὐκοσμίας   τῇ ἀμεταπτώτῳ ταὐτότητι περὶ ἑαυτὴν
[10]   καὶ ἀναλογίᾳ πρὸς τὴν ἁπάσης  εὐκοσμίας   ὑπεράρχιον ἀρχὴν καὶ περάτωσιν ἱεραρχικῶς
[8]   ἀναλαμπούσης ἐν ταῖς κατ' αὐτὴν  εὐκόσμοις   τάξεσι τῆς ἐξουσιαστικῆς δυνάμεως. Ταύτας
[8]   θείων κυριοτήτων καὶ δυνάμεων, τὴν  εὔκοσμον   καὶ ἀσύμφυρτον περὶ τὰς θείας
[10]   ἱεραρχία κατὰ τὸν αὐτὸν τῆς  εὐκόσμου   ταξιαρχίας θεσμὸν ἐν ἁρμονίᾳ θείᾳ
[9]   τοὺς ἀγγέλους ἑνοποιεῖ κατὰ τὰς  εὐκόσμους   αὐτῆς καὶ τεταγμένας καὶ ἀοράτους
[13]   πρώτων εἰς τὰς ὑποβεβηκυίας αὐτὴν  εὐκόσμως   διαδίδωσι κατὰ τὴν ἑκάστης διακοσμήσεως
[7]   οὐσιῶν διακοσμήσεις πρὸς τῶν ὑπερβεβηκυιῶν  εὐκόσμως   ἐκδιδάσκεσθαι τὰς θεουργικὰς ἐπιστήμας, τὰς
[13]   ὡς ἄν τις φαίη μετ᾽  εὐλαβείας   ἀγγελικῆς, τὸν ὑπ' αὐτοῦ καθαιρόμενον
[13]   δυνάμεως καὶ τῆς ἱερᾶς αὐτῶν  εὐλαβείας,   ἣν ἔχουσιν ὑπερκοσμίως εἰς τὴν
[7]   τῶν θεαρχικῶν ἐλλάμψεων ὡς μεσοπετεῖς  εὐλαβῶς   ἐφίενται. Καὶ γὰρ οὐκ αὐτόθεν
[7]   εἰπεῖν ὡς φωνὴ ὑδάτων» ὀιναβοῶσιν  Εὐλογημένη   δόξα Κυρίου ἐκ τοῦ
[13]   ἑτέρας ὡς τὸ εἰκὸς καὶ  εὔλογον   καὶ ἴσως τὸ ἀληθὲς ἔχουσαν
[7]   ὑπερεύφημον καὶ πανεύφημον θεαρχίαν θεμιτὸν  εὐλόγως   εἶναι πρὸς τῶν θεοδόχων ὡς
[15]   καἵ ἀνυπόδετον τὸ ἄφετον καὶ  εὔλυτον   καὶ ἄσχετον καὶ καθαρεῦον τῆς
[15]   καὶ νῆφον καὶ ἐντρεχὲς καὶ  εὐμήχανον   καὶ τὸ πρὸς τὴν ἄφθονον
[15]   καὶ ἄφθονον εὐφροσύνην καὶ τὴν  εὐπάθειαν   ἐκείνην τὴν ἄῤῥητον ἧς ἐν
[8]   πρὸς τὴν προτέραν ἐπιεικῶς, ἐπανῆγεν  εὐπάθειαν,   ὁρᾷ τῶν θεολόγων εἷς
[15]   παιδείας τέλος, προτέρας  εὐπαθείας   ἐπανάληψιν, προσθήκην ἑτέρων δωρεῶν,
[15]   τὴν δὲ τῶν ἵππων τὸ  εὐπειθὲς   καὶ εὐήνιον, καὶ λευκῶν μὲν
[4]   καὶ αἱρεθείσης ἀνθρωποπρεποῦς εὐταξίας, ἀλλ'  εὐπειθῶς   ὑποτάττεται ταῖς τοῦ Πατρὸς καὶ
[2]   καὶ τὴν ἀφανῆ καὶ καλλοποιὸν  εὐπρέπειαν   αἰωνίας ὄντως καὶ νοητῆς κοινωνίας.
[3]   καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ θειοτάτην  εὐπρέπειαν   ἀκλινῶς μὲν ὁρῶν ὡς δυνατὸν
[8]   τὸ δυνατὸν ἀφομοιουμένη τὴν ἀγγελικὴν  εὐπρέπειαν   ὡς ἐν εἰκόσιν ἕξει, τυπουμένη
[7]   πρὸς τὴν ἄύλον καὶ νοητὴν  εὐπρέπειαν   ὡς θεμιτὸν εἰς θεωρίαν προσάγονται
[1]   μὲν φαινόμενα κάλλη τῆς ἀφανοῦς  εὐπρεπείας   ἀπεικονίσματα λογιζόμενος καὶ τὰς αἰσθητἀς
[2]   διακόσμησιν ἀπηχήματά τινα τῆς νοερᾶς  εὐπρεπείας   ἔχει καὶ δυνατόν ἐστι δι'
[7]   ἐν πρωτουργῷ δυνάμει τῆς θεαρχικῆς  εὐπρεπείας,   καὶ τῆς σοφοποιοῦ μεταδόσεως ἀναπεπλησμένον
[2]   φωτοειδεῖς τινας ἄνδρας καὶ ἐξαστράπτοντας,  εὐπρεπεῖς,   ἠμφιεσμένους ἐσθῆτα φανὴν καὶ τὸ
[15]   Θεῷ λέγονται τῇ τῶν ἀπολωλότων  εὑρέσει   κατὰ τὴν θεοειδῆ ῥᾳστώνην καὶ
[15]   ἀκμαῖον, καὶ καθ' ἕκαστον εἶδος  εὑρήσεις   ἀναγωγικὴν τῶν τυπωτικῶν εἰκόνων ἀνακάθαρσιν.
[15]   εὑρίσκεται τιμῶσα τὴν ἐμπυριον ἱερογραφίαν.  Εὑρήσεις   γοῦν αὐτὴν οὐ μόνον τροχοὺς
[12]   ὁμοίωσιν ὡς ἐφικτὸν ἀνθρώποις ἀνατεινόμενον.  Εὑρήσεις   δὲ ὅτι καὶ θεοὺς
[8]   δεύτερα τῶν θεαρχικῶν μετέχειν ἐλλάμψεων.  Εὑρήσεις   δὲ τοῦτο καὶ πολλαχοῦ τοῖς
[2]   ὁριζομένων. Ταῦτα τοὺς μυστικοὺς θεολόγους  εὑρήσομεν   οὐ μόναις, ταῖς τῶν οὐρανίων
[15]   θεολογία σχεδὸν παρὰ πάσας  εὑρίσκεται   τιμῶσα τὴν ἐμπυριον ἱερογραφίαν. Εὑρήσεις
[15]   μεταδόσεσι. Καὶ πολλὰς ἄν τις  εὕροι   τοῦ πυρὸς ἰδιότητας οἰκείας ὡς
[15]   ἐν ταῖς τῶν ὀπτικῶν δυνάμεων  εὐρώστοις   ἀνατάσεσιν ἀνεμποδίστως κατ' εὐθὺ καὶ
[7]   ὕψιστον ὁλικαῖς δυνάμεσιν ἀκατασείστως καὶ  εὐσταθῶς   ἱδρυμένον, καὶ τῆς θεαρχικῆς ἐπιφοιτήσεως
[8]   τῆς παρ' ἡμῖν ἱεραρχίας  εὐταξία   κατὰ τὸ δυνατὸν ἀφομοιουμένη τὴν
[6]   τὴν ἑαυτῶν ἱερὰν καὶ ὑπερκόσμιον  εὐταξίαν.   Ἀδύνατον γὰρ ἡμᾶς εἰδέναι τὰ
[8]   ἀσύμφυρτον περὶ τὰς θείας ὑποδοχὰς  εὐταξίαν,   καὶ τὸ τεταγμένον τῆς ὑπερκοσμίου
[8]   τὸ τούτου περισσότερον εἰς  εὐταξίας   ἀγγελικῆς ἀπόδειξιν, ὅτι τὰ χερουβὶμ
[4]   ταχθείσης τε καὶ αἱρεθείσης ἀνθρωποπρεποῦς  εὐταξίας,   ἀλλ' εὐπειθῶς ὑποτάττεται ταῖς τοῦ
[8]   ἀκρατήτως ἐπὶ τὰ θεῖα μετ'  εὐταξίας   ἀναγομένης τε καὶ τὰ μετ'
[13]   τὸν αὐτὸν οὖν τῆς φυσικῆς  εὐταξίας   λόγον ὑπερφυῶς πάσης εὐκοσμίας
[10]   Επανάληψις καὶ συναγωγὴ τῆς ἀγγελικῆς  εὐταξίας.   Συνῆκται τοίνυν ἡμῖν ὡς
[2]   ὁμοιοτήτων, οὐκ οἶμαί τινα τῶν  εὐφρονούντων   ἀντερεῖν. Εἰς μὲν γὰρ τὰς
[15]   Θεὸν ἐπιστρεφομένων ἀγαθοειδῆ καὶ ἄφθονον  εὐφροσύνην   καὶ τὴν εὐπάθειαν ἐκείνην τὴν
[4]   ἐν θεοπρεπεῖ σεβασμιότητι καὶ τελεταρχικαῖς  εὐχαριστίαις.   Πρῶτον δ' ἁπάντων ἐκεῖνο εἰπεῖν
[1]   Ἰησοῦ μετουσίας τὴν τῆς θειοτάτης  εὐχαριστίας   μετάληψιν, καὶ ὅσα ἄλλα ταῖς
[2]   μήτε τὰ θεῖα τοῖς βεβήλοις  εὐχείρωτα   εἶναι, μήτε τοὺς τῶν θείων
[7]   νομίζω. Νῦν δὲ εἰπεῖν ἀξίως  εὔχομαι   τῶν ὑπερτάτων νοῶν πῶς
[2]   ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ὡς μύρον  εὐῶδες,   ὡς λίθον ἀκρογωνιαῖον. Ἀλλὰ καὶ
[1]   ἀπεικονίσματα λογιζόμενος καὶ τὰς αἰσθητἀς  εὐωδίας   ἐκτυπώματα τῆς νοητῆς διαδόσεως καὶ
[15]   δυνάμεις τὸ τῆς ὑπὲρ νοῦν  εὐώδους   διαδόσεως ὡς ἐφικτὸν ἀντιληπτικὸν καὶ
[2]   ἀποδέχεσθαι συνθέσεις ὡς τῶν ἁπλῶν  ἐφ'   ἑαυτῶν ἀγνώστων τε καὶ ἀθεωρήτων
[8]   ὀφθαλμοῖς ὑμῶν» ἐπὶ δὲ πάντας  ἐφ'   οὕς ἐστι τὸ σημεῖον μὴ
[13]   αὐτὰς οὐσίας {αὐταὶ} πρὸς τὸ  ἐφάμιλλον   ὅση δύναμις ἀγαθοειδῶς ἀνατείνουσιν ἀφθόνως
[2]   καὶ τὴν ἀκλινῆ καὶ ἀνένδοτον  ἔφεσιν   τῆς ὑπερουσίως ἁγνῆς καὶ ἀπαθοῦς
[13]   ἐληλυθέναι, τινὰ δὲ τῶν ἡμῖν  ἐφεστηκότων   ἀγγέλων ὡς ἱερουργὸν τῆς τοῦ
[13]   Θεὸν ἱδρυμένων, ἀλλὰ τῶν ἡμῖν  ἐφεστηκυιῶν   καθαρτικῶν δυνάμεων. Ἕτερος δὲ οὐ
[2]   ὁλικὴν ἀπόκλισιν ἐπὶ τὸ ὄντως  ἐφετόν.   Ἀλλὰ καὶ αὐτὴν τὴν ἀλογίαν
[13]   ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς παρούσης ἐνστάσεως.  Ἔφη   γὰρ, ὅτι τὴν οἰκείαν καθαρτικὴν
[6]   πρώτην ἱεραρχίαν κλεινὸς ἡμῶν  ἔφη   καθηγεμών, ἧς οὐκ ἔστιν ἑτέρα
[1]   εἰς αὐτὸν» ὡς ἱερὸς  ἔφη   λόγος. Οὐκοῦν Ἰησοῦν ἐπικαλεσάμενοι, τὸ
[8]   τούτου θεοκρισίαν. Τῷ μὲν γὰρ  ἔφη   μέσην διελθεῖν τὴν Ἰερουσαλὴμ καὶ
[13]   γὰρ ταῦτά με διδάσκων  ἔφη   τὴν τοῦ Σεραφὶμ ἐμφαίνειν ἀποστολήν)
[9]   ἁπάντων ἀρχὴν ἐπιγνῶναι τὸν Μιχαὴλ  ἔφη   τοῦ Ἰουδαίων ἡγεῖσθαι λαοῦ, σαφῶς
[8]   Θεὸν ἀγγέλων (κοινὸν γὰρ ὡς  ἔφην   ἐστὶ πᾶσι τὸ τῆς ἀγγελικῆς
[9]   τε καὶ τῶν ἀγγέλων ὡς  ἔφην   ἱεραρχία μία καὶ διακόσμησις. Πλὴν
[15]   πάσας τὰς σωματικὰς αὐτῶν διαπλάσεις  ἐφηρμόσαμεν   ἂν οὐκ ἀπεικότως ταῖς οὐρανίαις
[13]   Θεὸν καὶ θείας ἀρετῆς ὑπερκειμένως  ἐφιέμεναι   καὶ πρωτουργοὶ γενέσθαι τῆς ὡς
[4]   ὑπερ κοσμίως ὁρῶσαι καὶ μορφοῦν  ἐφιέμεναι   τὸ νοερὸν αὐτῶν εἶδος, ἀφθονωτέρας
[8]   ὄντως κυριότητος καὶ κυριαρχίας ἀκαταλήκτως  ἐφιεμένην   καὶ πρὸς τὴν αὐτῆς κυρίαν
[7]   θεαρχικῶν ἐλλάμψεων ὡς μεσοπετεῖς εὐλαβῶς  ἐφίενται.   Καὶ γὰρ οὐκ αὐτόθεν ἐρωτῶσι
[3]   εἰ τῆς θεωτικῆς αὐτῆς ἀγλαΐας  ἐφίενται   καὶ πρὸς αὐτὴν ἱεροπρεπῶς ἀποσκοποῦσι
[7]   μαθητιῶσι καὶ τῆς θεουργικῆς γνώσεως  ἐφίενται,   μὴ προπηδῶσαι δὲ τῆς κατὰ
[2]   καὶ συμφυῶν ἀναγωγιῶν, αἳ τὰς  ἐφικτὰς   ἡμῖν μορφώσεις προτείνουσι τῶν ἀμορφώτων
[3]   ὑπερουσίως δρώμενα καὶ πρὸς τὴν  ἐφικτὴν   τῶν φιλοθέων νοῶν μίμησιν ἱεραρχικῶς
[12]   τὰς θείας αὐτῆς ἐλλάμψεις ὡς  ἐφικτὸν   ἀκαταλήκτως ἀνατείνεται, τῇ κατὰ δύναμιν,
[13]   ἠξιωμένων ἐπὶ τὸ τοῦ θεοειδοῦς  ἐφικτὸν   ἀναγόμεναι. Τὰς εἰρημένας οὖν ἁγίας
[1]   ἱερωτάτων Λογίων πατροπαραδότους ἐλλάμψεις ὡς  ἐφικτὸν   ἀνανεύσωμεν, καὶ τὰς ὑπ' αὐτῶν
[7]   Περὶ τῶν θείων ὕμνων» ὡς  ἐφικτὸν   ἀνεπτύξαμεν, καὶ εἴρηται περὶ τούτων
[12]   τὴν ἐκφαντορικὴν αὐτῶν ὁμοίωσιν ὡς  ἐφικτὸν   ἀνθρώποις ἀνατεινόμενον. Εὑρήσεις δὲ ὅτι
[15]   ὑπὲρ νοῦν εὐώδους διαδόσεως ὡς  ἐφικτὸν   ἀντιληπτικὸν καὶ τῶν μὴ τοιούτων
[9]   ἐπέστραπται καὶ πρὸς αὐτὴν ὡς  ἐφικτὸν   ἀποτυποῦται καὶ τοὺς ἀγγέλους ἑνοποιεῖ
[3]   ἐνέργεια πρὸς τὸ θεοειδὲς ὡς  ἐφικτὸν   ἀφομοιουμένη καὶ πρὸς τὰς ἐνδιδομένας
[7]   ἠξιωμένη τῇ πρὸς αὐτὸν ὡς  ἐφικτὸν   ἀφομοίωσει τῶν καλῶν ἕξεών τε
[3]   ἐστὶν πρὸς Θεὸν ὡς  ἐφικτὸν   ἀφομοίωσίς τε καὶ ἕνωσις, αὐτὸν
[15]   τὴν ἁπλότητα τὴν θείαν ὡς  ἐφικτὸν   ἀφομοιωτικόν. Ἀλλ' ἐπειδὴ αὖθις
[8]   ταύτης εἰκόνα δυναμοειδῆ κατὰ τὸ  ἐφικτὸν   γινομένην καὶ πρὸς μὲν αὐτὴν
[7]   εἶναι πρὸς τῶν θεοδόχων ὡς  ἐφικτὸν   γινώσκεσθαι καὶ ὑμνεῖσθαι νοῶν (οὗτοι
[8]   τὴν αὐτῆς κυρίαν ἐμφέρειαν ὡς  ἐφικτὸν   ἑαυτήν τε καὶ τὰ μετ᾽
[7]   καὶ κοινωνοῦσι κατὰ τὸ αὐταῖς  ἐφικτὸν   ἐν πρωτουργῷ δυνάμει ταῖς θὲουργικαῖς
[8]   κυριότητας ἐκείνας ὑπερκοσμίοις ὀφθαλμοῖς ὡς  ἐφικτόν   ἐποπτεύουσι κᾳὶ τὰ ὄντως δυνατὰ
[15]   αὐτῶν τὸ θεοειδὲς καὶ ὡς  ἐφικτὸν   θεομίμητον. Ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπομόρφους αὐτοὺς
[13]   καὶ πρωτουργοὶ γενέσθαι τῆς ὡς  ἐφικτὸν   θεομιμήτου δυνάμεως καὶ ἐνεργείας ὴξίωνται
[13]   τῆς θεαρχικῆς διαυγείας {ἁγνότητος} ὡς  ἐφικτὸν   μετουσία. Αὕτη δὲ πρὸς αὐτῆς
[10]   τὸ αὐτῷ θεμιτόν τε καὶ  ἐφικτὸν   τῆς ὑπεραγνοτάτης καθάρσεως, τοῦ ὑπερπλήρους
[13]   ὕστερον ἡμεῖς ἐροῦμεν, ὡς ἡμῖν  ἐφικτὸν   ὑφηγήσασθοιι τὰς ἐπὶ τὸ θεοειδὲς
[15]   θεοειδὲς τῶν οὐρανίων νόων ἐμφαίνειν.  Ἔχει   γὰρ καὶ τοῦτο θεαρχικῆς ἐνεργείας
[2]   ἀπηχήματά τινα τῆς νοερᾶς εὐπρεπείας  ἔχει   καὶ δυνατόν ἐστι δι' αὐτῶν
[10]   τε καὶ ἀνθρώπινος νοῦς ἰδικὰς  ἔχει   καὶ πρώτας καὶ μέσας καὶ
[5]   τῶν οὐρανίων νοῶν τελευταίαν οὐκ  ἔχει   λόγον ἀρχὰς θρόνους
[13]   δὲ ταῖς παχυτέραις ὕλαις ἀμυδροτέραν  ἔχει   τὴν διαδοτικὴν ἐπιφάνειαν ἐκ τῆς
[13]   ἁγίων ἀγγέλων διακόσμησις μᾶλλον ἁπασῶν  ἔχει   τὴν ἐμπύριον ἰδιότητα καὶ τὴν
[7]   τῶν οὐρανίων νοῶν ἐπωνυμία δήλωσιν  ἔχει   τῆς ἑκᾴστου θεοειδοῦς ἰὄιότητος, Καί
[15]   καὶ τὸ πρὸς τὸ ἄναντες  ἔχειν   τὰς ὀπτικὰς δυνάμεις καὶ τὸ
[9]   ἱερέα κεκλήκασιν ἵνα τοῖς  ἐχέφροσιν   ἐναργῶς ἐμφαίνωσιν ὅτι μὴ μόνον
[15]   δυνάμεις ἀνάγοντες. Ἀρκεῖ δὲ τοῖς  ἐχέφροσιν   οὐ ταῦτα μόνον, ἀλλὰ καὶ
[9]   σου ἐπορεύθης» Οὐδὲ γὰρ ἠναγκασμένην  ἔχομεν   ζωὴν οὐδὲ διὰ τὴν τῶν
[3]   μετοχὴν φωτὸς καὶ μετάδοσιν οἰκείως  ἔχοντας   καὶ πανολβίως τῆς ἱερᾶς ἀποπληρουμένους
[9]   τελευταῖον ὡς ἐν οὐρανίαις οὐσίαις  ἔχοντες   τὴν ἀγγελικὴν ἰδιότητα καὶ μᾶλλον
[15]   ἐν πυρὶ πολλαχῇ διαγράφουσιν ὡς  ἔχοντι   πολλὰς τῆς θεαρχικῆς, εἰ θέμις
[2]   ὁμοιότητας, ἑτέρῳ τρόπῳ τῶν νοερῶν  ἐχόντων   τοῖς αἰσθητοῖς ἑτεροίως ἀπονενέμηται.
[13]   διὰ τῶν οἰκείως πρὸς αὐτὴν  ἐχόντων   προσβάλλει, πρῶτον εἰ τύχοι πυρώδη
[9]   καὶ μέσας καὶ τελευταίας δυνάμεις  ἔχουσα,   τῶν ἀρχαγγέλων ἁγία τάξις
[3]   ἀφομοίωσίς τε καὶ ἕνωσις, αὐτὸν  ἔχουσα   πάσης ἱερᾶς ἐπιστήμης τε καὶ
[8]   τάξεσι τῆς ἐξουσιαστικῆς δυνάμεως. Ταύτας  ἔχουσα   τὰς θεοειδεῖς ἰδιότητας μέση
[7]   τῶν ὑπερτάτων οὐσιῶν ἱερουργεῖται τάξιν  ἔχουσα   τὴν πασῶν ὑψηλοτέραν τῷ περὶ
[4]   πρὸς αὐτὰς ταττόμεναι, καὶ νοερὰν  ἔχουσαι   τὴν πᾶσαν ζωήν. Αὗται γοῦν
[13]   εὔλογον καὶ ἴσως τὸ ἀληθὲς  ἔχουσαν   παρ' ἑαυτοῦ τι τοῦ
[7]   καὶ τὴν ἀπερικάλυπτον καὶ ἄσβεστον  ἔχουσαν   ὡσαύτως ἀεὶ φωτοειδῆ καὶ φωτιστικὴν
[15]   τε καὶ μέσας καὶ τελευταίας  ἐχούσας   δυνάμεις, οὐδενὸς ἀτόπου λόγου παρεισαγομένου
[7]   ἀλλ' ἄπτωτον ἀεὶ καὶ ἀμετακίνητον  ἔχουσας   τὴν τῆς οἰκείας θεοειδοῦς ἰδιότητος
[9]   καὶ ἁπλῆς καὶ ἀεὶ ὡσαύτως  ἐχούσης   καὶ ὑπερηπλωμένης πηγαίας ἀκτῖνος. Επεὶ
[5]   αἱ μεν ὑπερβε βηκυῖαι τάξεις  ἔχουσι   καὶ τὰς τῶν ὑφειμένων διακοσμήσεων
[11]   αἱ μὲν ὑπερβεβηκυῖαι διακοσμήσεις περισσῶς  ἔχουσι   καὶ τὰς τῶν ὑφειμένων ἱερὰς
[11]   τῶν πρεσβυτέρων ὑπερκειμένας ὁλότητας οὐκ  ἔχουσι,   μερικῶς εἰς αὐτὰς τῶν πρωτοφανῶν
[4]   νοερὸν αὐτῶν εἶδος, ἀφθονωτέρας εἰκότως  ἔχουσι   τὰς πρὸς αὐτὴν κοινωνίας, προσεχεῖς
[12]   γὰρ ὥσπερ οἱ πρῶτοι περισσῶς  ἔχουσι   τὰς τῶν ὑφειμένων ἁγιοπρεπεῖς ἰδιότητας,
[15]   θεοειδεῖς τροχοὶ τοὺς μὲν ἀνακυλισμοὺς  ἔχουσι   τῇ περὶ τὸ ταὐτὸν ἀγαθὸν
[12]   τῶν ὑφειμένων ἁγιοπρεπεῖς ἰδιότητας, οὕτως  ἔχουσιν   οἱ τελευταῖοι τὰς τῶν προτέρων,
[13]   τῆς ἱερᾶς αὐτῶν εὐλαβείας, ἣν  ἔχουσιν   ὑπερκοσμίως εἰς τὴν τῶν ὑψηλοτέρων
[2]   ἱεροπλαστίαις ἐπὶ τῶν ἀσχηματίστων νοῶν  ἐχρήσατο   τὸν καθ' ἡμᾶς ὡς εἴρηται
[4]   ὑπὸ ταῖς πατρικαῖς θεσμοθεσίαις ταττόμενον.  Εῶ   γὰρ εἰπεῖν ὡς εἰδότι τὰ
[2]   τῶν ἀγγέλων ἐκφαντικῆς ἀναπλάσεως, οὐκ  ἐῶν   ἡμῶν τὸν νοῦν ἐναπομεῖναι ταῖς
[2]   ἥλιον δικαιοσύνης, ὡς ἀστέρα τὸν  ἑῷον   εἰς νοῦν ἱερῶς ἀνατέλλοντα καὶ
[13]   ἐκείνην θεωρίαν ἀναταθῆναι καθ' ἣν  ἑώρα   τὰς ὑπερτάτας οὐσίας, ὡς ἐν
[4]   τὸ τοῦ Θεοῦ κρύφιον οὐδεὶς  ἑώρακεν»   οὐδὲ ὄψεται, θεοφάνειοιι δὲ τοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/01/2010