Alphabétiquement     [«   »]
τετρακοσίους 2
τέχνης 1
τῇ 15
τὴν 81
τῆς 57
Τί 5
τί 6
Fréquences     [«    »]
64 δὲ
57 τῆς
55 τοῦ
81 τὴν
166 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur la colère

τὴν


Chapitre
[4]   Δὸς καιρὸν τοῖς λογισμοῖς σεαυτοῦ  τὴν   ἀγαθὴν ἐκλέξασθαι μερίδα. γὰρ
[5]   ὡς ἐμαυτὸν πείθω, καὶ ἐπιτεῖναι  τὴν   ἀγανάκτησιν, διότι μὲν οὐκ
[7]   ἴσην σπουδὴν ἔχειν περί τε  τὴν   ἀγάπην τῆς ἀρετῆς καὶ περὶ
[7]   καὶ ἀκόλαστος, δὲ ἐπὶ  τὴν   ἀγάπην τοῦ Θεοῦ τρέψας, καὶ
[2]   δὲ θυμὸς τοῦ ἀλγεινοῦ  τὴν   αἴσθησιν παραιρεῖται. Οὐ γὰρ ἄγουσι
[5]   πόρνος, ἐπὶ τὴν ἑταίραν  τὴν   αἰτίαν μετατιθεὶς ὡς πρὸς τὴν
[5]   εἰ μὲν ἀληθῆ λέγει, κατάδεξαι  τὴν   ἀλήθειαν· εἰ δὲ ψεύδεται, τί
[5]   πρὸς ἐπαίνους χαυνωθῇς τοὺς ὑπὲρ  τὴν   ἀλήθειαν· μήτε πρὸς ὕβρεις ἀγριανῇς
[6]   ὑπομνήσθητι τῶν Ἰουδαϊκῶν ὕβρεων, αἷς  τὴν   ἀληθινὴν σοφίαν ἐλοιδορήσαντο· Σαμαρείτης εἶ,
[7]   εὐανάκλητος τῷ λογισμῷ, πρὸς μὲν  τὴν   ἀλλοτρίαν καὶ φωνὴν καὶ ὄψιν
[5]   τὴν αἰτίαν μετατιθεὶς ὡς πρὸς  τὴν   ἁμαρτίαν διερεθίσασαν, ἧττον τῆς κατακρίσεως
[5]   καὶ πονηρῷ ἡγεμόνι πρὸς  τὴν   ἁμαρτίαν ἐξακολουθήσας. Ἐὰν πένητά σε
[4]   καὶ τῷ ἐχθρῷ ἀμήχανον κατασκευάσεις  τὴν   ἄμυναν, ἄτρωτον σεαυτὸν ταῖς λοιδορίαις
[7]   ὥσπερ ὀργώσης τῆς ψυχῆς πρὸς  τὴν   ἄμυναν. Εἰδέναι οὖν χρὴ, ὅτι
[2]   ἑαυτοὺς πολλάκις ἐμβάλλουσι, τῇ πρὸς  τὴν   ἄμυναν σπουδῇ τοῦ καθ´ ἑαυτοὺς
[2]   ὅλης αὐτοῖς τῆς ψυχῆς πρὸς  τὴν   ἄμυναν τοῦ λελυπηκότος κεκινημένης. ~Μὴ
[5]   Ὥστε, εἰ δεύτερος ἦλθες πρὸς  τὴν   ἀντίδοσιν, οὐδέν σε τοῦτο ὀνήσει.
[6]   ἀλλ´ ἑαυτὸν ἐταπείνου, ὡς κατὰ  τὴν   ἀξίαν αὐτῷ τῆς ὕβρεως ἀπαντώσης.
[8]   Κυρίου, πότε ἀγανακτήσεις ὡς παρὰ  τὴν   ἀξίαν καθυβρισμένος; Ὅταν σε παιδίον
[6]   παρὰ πολὺ ἐλαττοῦσθαί σου κατὰ  τὴν   ἀξίαν νομίσῃς. Οὕτω γὰρ οὐδέποτε
[7]   οὐδὲ συγκαλυπτόντων αὐτῶν τῆς αἰσχύνης  τὴν   ἀσχήμονα θέαν, οὐκ ἀνασχόμενος, εἰς
[1]   διέξοδον, καταμανθάνοντες δὲ ἐν ἡσυχίᾳ  τὴν   ἀσχήμονα ταραχὴν τῶν ὑπὸ τοῦ
[4]   οὐ κληρονομήσουσι· σοὶ δὲ ἡτοίμασε  τὴν   βασιλείαν σιωπή. γὰρ
[4]   εἰπὲ, καὶ ἀπὸ κοπρίας ἔχειν  τὴν   γένεσιν, τὰ τοῦ Δαβὶδ λέγων
[8]   οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι  τὴν   γῆν) ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ
[4]   ὕβρεων ὑψηλότερον; Μὴ καταβάλῃς σεαυτοῦ  τὴν   γνώμην, μηδὲ ἀνάσχῃ γενέσθαι ἐφικτὸς
[3]   γλώττης ἐκσφενδονήσωσιν, οὕτω λοιπὸν πρὸς  τὴν   διὰ τῶν ἔργων χωροῦσιν ἄμυναν.
[6]   μίμησιν. Τούτων ἕκαστον ὑποτρεχέτω σου  τὴν   διάνοιαν, καὶ καταστελλέτω τὴν φλεγμονήν.
[8]   καὶ ὅταν ὑπὸ φρενίτιδος ἐξεστηκὼς  τὴν   διάνοιαν φθέγγηται ῥήματα ἀτιμίας, ἐλεεινὸν
[1]   τοὺς λογισμοὺς τὸ πάθος αὐτὸ  τὴν   δυναστείαν τὴν ψυχῆς παραλάβῃ, ἀποθηριοῖ
[7]   πάντων ἀνθρώπων πραότατος, ἐκδικῶν  τὴν   εἰδωλολατρείαν, τὰς τῶν Λευϊτῶν χεῖρας
[1]   ἄνθρωπον εἶναι συγχωρεῖ, οὐκέτι ἔχοντα  τὴν   ἐκ τοῦ λόγου βοήθειαν. Ὅπερ
[6]   παρουσίαν. Πῶς ἂν οὖν ἐκφύγοιμεν  τὴν   ἐκ τοῦ ὀργίζεσθαι βλάβην; Ἐὰν
[1]   τῶν πνευματικῶν παραινέσεων, ἐπειδὰν μάλιστα  τὴν   ἔκβασιν μαρτυροῦσαν λάβῃ τὰ παραγγέλματα,
[3]   γένῃ ὥσπερ κάτοπτρον τοῦ ὀργίλου,  τὴν   ἐκείνου μορφὴν ἐν σεαυτῷ δεικνύς.
[3]   κακόν. Σὺ δὲ ὥσπερ ῥεῦμα  τὴν   ἐκείνου ὀργὴν εἰς τὴν ἰδίαν
[6]   κινηθῆναι, πρὸς τὸν Θεὸν μεταφέρων  τὴν   ἔννοιαν· ὅτι Κύριος εἶπε, φησὶ,
[8]   ἐθισθῇς πάντων ἔσχατος εἶναι κατὰ  τὴν   ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, πότε ἀγανακτήσεις
[5]   ἐν τῇ ἁπαλότητι τοῦ τρόπου  τὴν   ἐπ´ αὐτὸν φερομένην πονηρίαν διέλυσε.
[1]   σοφὸν αὐτῶν καὶ ὠφέλιμον πρὸς  τὴν   ἐπανόρθωσιν τοῦ βίου καὶ τὴν
[7]   τὸ βλάπτον φιλίαν καταδεχόμενος, ἀλλὰ  τὴν   ἐπίβουλον ἡδονὴν ὥσπερ τινὰ λύκον
[2]   κυκώμενον καὶ παφλάζον· πρὸς δὲ  τὴν   ἐπιφάνειαν ἐξανθῆσαν, ἐν ἄλλῃ μορφῇ
[6]   πάθη τοῦ ἐν σοὶ λόγου  τὴν   ἐπιφάνειαν, ὥσπερ τὸ ἐν παισὶν
[5]   Οὐδὲ γὰρ πόρνος, ἐπὶ  τὴν   ἑταίραν τὴν αἰτίαν μετατιθεὶς ὡς
[4]   τῆς ὑπομονῆς προξενήσεις τὸν στέφανον,  τὴν   ἑτέρου μανίαν ἀφορμὴν οἰκείας φιλοσοφίας
[1]   κατεχομένων, ἐπέγνωμεν ἐπὶ τῶν ἔργων  τὴν   εὐστοχίαν τοῦ ῥήματος· ὅτι Ἀνὴρ
[3]   ῥεῦμα τὴν ἐκείνου ὀργὴν εἰς  τὴν   ἰδίαν καρδίαν ὑποδεξάμενος, τοὺς ἀνέμους
[7]   ὅσον ἄξιον. Δεῖ γὰρ, οἶμαι,  τὴν   ἴσην σπουδὴν ἔχειν περί τε
[6]   αἰγιαλῶν κατακλασθὲν ἐστορέσθη. Καθησύχασόν μοι  τὴν   καρδίαν ὑλακτοῦσαν καὶ ἀγριαίνουσαν. Αἰδείσθω
[1]   προσαγορεύει. Οἱ γὰρ ἕτοιμοι πρὸς  τὴν   κατ´ ἀλλήλων φθορὰν, καὶ τὴν
[1]   τὴν κατ´ ἀλλήλων φθορὰν, καὶ  τὴν   κατὰ τῶν (ὁμοφύλων βλάβην, εἰκότως
[7]   Κύριος τῷ μὲν ὀργιζομένῳ εἰκῆ  τὴν   κρίσιν ἐπανατείνεται· τὸ δὲ ἐφ´
[8]   ἀλλήλους χρηστοὶ καὶ εὔσπλαγχνοι, ἀναμένοντες  τὴν   μακαρίαν ἐλπίδα τὴν τοῖς πραέσιν
[5]   τιθεῖς; Πονηρὸν ὕβρις; φεῦγε  τὴν   μίμησιν. Οὐ γὰρ δὴ τὸ
[6]   λείπει, ἵνα φθάσῃς αὐτοῦ πρὸς  τὴν   μίμησιν. Τούτων ἕκαστον ὑποτρεχέτω σου
[5]   τὸν ὀργιζόμενον, οὐκ ἐφυλάξω αὐτοῦ  τὴν   ὁμοίωσιν, ἀλλ´ ἀγανακτεῖς καὶ χαλεπαίνεις
[4]   πρώτης ἀρχῆς τὸ κακὸν ἐπίσχωμεν,  τὴν   ὀργὴν πάσῃ μηχανῇ τῶν ψυχῶν
[7]   ἀγάπην τοῦ Θεοῦ τρέψας, καὶ  τὴν   ὄρεξιν τῶν (αἰωνίων ἀγαθῶν, ζηλωτὸς
[5]   δὲ τοῖς ἁπαλοῖς καὶ ὑπείκουσι  τὴν   ὁρμὴν ὑπεκλύειν; Τοιοῦτον δή τι
[8]   ἔνδον, καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι  τὴν   πάροδον ἀποκλείοντα. Ὅπου γὰρ ἔχθραι,
[1]   λόγον τῆς τέχνης γίγνηται, μετὰ  τὴν   πεῖραν μάλιστα τὸ ἀπ´ αὐτῶν
[8]   θυμὸν, ἵνα φύγῃς τῆς ὀργῆς  τὴν   πεῖραν, τῆς Ἀποκαλυπτομένης ἀπ´ οὐρανοῦ
[5]   ἀλλὰ τὸ μὴ φέρειν εὐγενῶς  τὴν   πενίαν. ~Μνήσθητι τοῦ Δεσπότου· ὅτι
[8]   γὰρ λογισμῷ σώφρονι ἐκτεμεῖν δυνηθῇς  τὴν   πικρὰν ῥίζαν τοῦ θυμοῦ, πολλὰ
[7]   ὢν καὶ πρᾶος, ἐπειδὴ εἶδε  τὴν   πορνείαν τοῦ Ζαμβρὶ καὶ τῆς
[7]   τοῖς ἐπιβούλοις καὶ ἄσπονδος· μηδέποτε  τὴν   πρὸς τὸ βλάπτον φιλίαν καταδεχόμενος,
[7]   ἀδελφῶν φόνον ἐξώπλισε. Θέσθω, φησὶ,  τὴν   ῥομφαίαν ἕκαστος ἐπὶ τὸν μηρὸν
[2]   ἄλλῃ μορφῇ τὸν ὀργιζόμενον ἔδειξε,  τὴν   συνήθη πᾶσι καὶ γνωρίμην ὥσπερ
[6]   ἀόργητος, ᾔσχυνας τὸν ὑβρίσαντα, ἔργῳ  τὴν   σωφροσύνην ἐπιδειξάμενος. Ἐῤῥαπίσθης; καὶ γὰρ
[8]   τὸ πάθος; Πῶς; Εἰ προπαιδευθείης  τὴν   ταπεινοφροσύνην, ἣν Κύριος καὶ
[2]   κατὰ τὸ σχῆμα, οὔτε κατὰ  τὴν   τῆς ψυχῆς διάθεσιν, οἱ ὀργιζόμενοι
[8]   εὔσπλαγχνοι, ἀναμένοντες τὴν μακαρίαν ἐλπίδα  τὴν   τοῖς πραέσιν ἐπηγγελμένην (Μακάριοι γὰρ
[7]   λύπη καὶ ὁρμὴ διαρκὴς πρὸς  τὴν   τῶν ἠδικηκότων ἀντίδοσιν, ὥσπερ ὀργώσης
[7]   θυμὸς, τόνον αὐτῇ πρὸς  τὴν   τῶν καλῶν ἔνστασιν ἐμποιῶν. Εἰ
[4]   πολλὰ λέγειν; Τῷ μὲν ἀπέκλεισε  τὴν   τῶν οὐρανῶν βασιλείαν λοιδορία·
[1]   τὴν ἐπανόρθωσιν τοῦ βίου καὶ  τὴν   τῶν πειθομένων τελείωσιν ἀναφαίνεται. Ἀκούοντες
[2]   ἄλλο τι τῶν φοβερῶν, ἱκανὸν  τὴν   ὑπὸ τῆς ὀργῆς ἐκμανεῖσαν ψυχὴν
[6]   σου τὴν διάνοιαν, καὶ καταστελλέτω  τὴν   φλεγμονήν. Αἱ γὰρ τοιαῦται προπαρασκευαὶ
[6]   Ἐὰν δὲ καὶ πάθῃς τι  τὴν   ψυχὴν, ἐν σεαυτῷ κάτασχε τὸ
[1]   τὸ πάθος αὐτὸ τὴν δυναστείαν  τὴν   ψυχῆς παραλάβῃ, ἀποθηριοῖ παντελῶς τὸν
[2]   Οὐ γὰρ ἄγουσι σχολὴν πρὸς  τὴν   ὧν πεπόνθασιν αἴσθησιν, ὅλης αὐτοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/04/2009