Chapitre
[2]	πρὸς ἀνθρώπους τὸ μῖσος. ~Διὰ	θυμὸν	ἀχάλινοι γλῶσσαι, καὶ ἀπύλωτα στόματα·
[8]	οὖν ἀπὸ ὀργῆς, καὶ ἐγκατάλιπε	θυμὸν,	ἵνα φύγῃς τῆς ὀργῆς τὴν
[8]	μακαρίου Παύλου, πᾶσαν ὀργὴν καὶ	θυμὸν	καὶ κραυγὴν ἄρωμεν ἀφ´ ἡμῶν
[2]	θυμοῦ ἔκγονά ἐστι πάθη. Διὰ	θυμὸν	καὶ ξίφος ἀκονᾶται· θάνατος ἀνθρώπου
[7]	δὲ ἐνεργῶν μισητός. Ἐκεῖ τὸν	θυμὸν	μετάθες ἐπὶ τὸν ἀνθρωποκτόνον, τὸν
[6]	ὀργίζεσθαι βλάβην; Ἐὰν πείσωμεν τὸν	θυμὸν	μὴ προλαμβάνειν τοὺς λογισμοὺς, ἀλλὰ
[4]	τὸν ἐχθρὸν ἠμύνατο, καὶ τὸν	θυμὸν	οὐκ ἀνέπαυσεν) οὕτως ὁ τὸν
[2]	κακοῦ; ὅπως οἱ ὀξύῤῥοποι πρὸς	θυμὸν	ὑπὸ τῆς τυχούσης προφάσεως ἐξαπτόμενον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/04/2009