Chapitre |
[7] |
ἐλάσας
τὸν
σειρομάστην.
Σαμουὴλ
δὲ
|
τὸν |
Ἀγὰγ
τὸν
βασιλέα
τοῦ
Ἀμαλὴκ |
[7] |
τῆς
παρεμβολῆς·
καὶ
ἀποκτείνατε
ἕκαστος
|
τὸν |
ἀδελφὸν
αὐτοῦ,
καὶ
ἕκαστος
τὸν |
[8] |
οὐχὶ
ζῶντα
ἔπεμψεν
αὐτὸν
εἰς
|
τὸν |
ᾅδην,
τῆς
γῆς
ὑποῤῥαγείσης
τῷ |
[4] |
θυμὸν
οὐκ
ἀνέπαυσεν)
οὕτως
ὁ
|
τὸν |
ἀλοιδόρητον
ὀνειδίζων
παραμυθίαν
εὑρεῖν
τοῦ |
[5] |
Δαβὶδ
λέγοντος·
Ἐν
τῷ
συστῆναι
|
τὸν |
ἁμαρτωλὸν
ἐναντίον
μου,
οὐχὶ
παρωξύνθην, |
[7] |
Ἐκεῖ
τὸν
θυμὸν
μετάθες
ἐπὶ
|
τὸν
|
ἀνθρωποκτόνον,
τὸν
τοῦ
ψεύδους
πατέρα, |
[1] |
τὴν
ψυχῆς
παραλάβῃ,
ἀποθηριοῖ
παντελῶς
|
τὸν |
ἄνθρωπον,
καὶ
οὐδὲ
ἄνθρωπον
εἶναι |
[4] |
διὰ
τῆς
ὀργῆς
ἀποτρέχεις
πρὸς
|
τὸν |
ἀντίδικον.
Δὸς
καιρὸν
τοῖς
λογισμοῖς |
[7] |
σειρομάστην.
Σαμουὴλ
δὲ
τὸν
Ἀγὰγ
|
τὸν |
βασιλέα
τοῦ
Ἀμαλὴκ
ὑπὸ
τοῦ |
[6] |
εἶπε,
φησὶ,
τῷ
Σεμεεὶ
καταρᾶσθαι
|
τὸν
|
Δαβίδ.
Διόπερ
ἀκούων
αἱμάτων
ἀνὴρ, |
[7] |
τὸν
πλησίον
αὐτοῦ,
καὶ
ἕκαστος
|
τὸν |
ἔγγιστα
αὐτοῦ.
Καὶ
μετ´
ὀλίγα· |
[7] |
ἀνθρωποκτόνον,
τὸν
τοῦ
ψεύδους
πατέρα,
|
τὸν |
ἐργάτην
τῆς
ἁμαρτίας·
τῷ
δὲ |
[6] |
ἡμῖν
ἀτιμίαις
ἐπαναστήσεται.
Δεινὸν
μὲν
|
τὸν |
εὐεργετηθέντα,
καὶ
ταῖς
μεγίσταις
ὑπόχρεων |
[4] |
γένοιτο
ὀδυνηρότερον
τῷ
ἐχθρῷ,
ἢ
|
τὸν |
ἐχθρὸν
ἑαυτοῦ
ὁρᾷν
ὕβρεων
ὑψηλότερον; |
[4] |
ἀλγοῦντα
ἑαυτὸν
τιμωρεῖται
(οὔτε
γὰρ
|
τὸν |
ἐχθρὸν
ἠμύνατο,
καὶ
τὸν
θυμὸν |
[6] |
καιρὸν
τῇ
ὀργῇ
κινηθῆναι,
πρὸς
|
τὸν |
Θεὸν
μεταφέρων
τὴν
ἔννοιαν·
ὅτι |
[7] |
ὁ
δὲ
ἐνεργῶν
μισητός.
Ἐκεῖ
|
τὸν |
θυμὸν
μετάθες
ἐπὶ
τὸν
ἀνθρωποκτόνον, |
[6] |
τοῦ
ὀργίζεσθαι
βλάβην;
Ἐὰν
πείσωμεν
|
τὸν |
θυμὸν
μὴ
προλαμβάνειν
τοὺς
λογισμοὺς, |
[4] |
γὰρ
τὸν
ἐχθρὸν
ἠμύνατο,
καὶ
|
τὸν |
θυμὸν
οὐκ
ἀνέπαυσεν)
οὕτως
ὁ |
[5] |
φύσεως
σεαυτοῦ·
ὅτι
γυμνὸς
εἰς
|
τὸν |
κόσμον
εἰσῆλθες,
γυμνὸς
καὶ
ἀπελεύσῃ. |
[6] |
τὸν
χιτωνίσκον;
Ἀπέδυσάν
μου
καὶ
|
τὸν |
Κύριον,
καὶ
διεμερίσαντο
τὰ
ἱμάτια |
[1] |
παραγγελμάτων,
ὅταν
εὐστόχως
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον
τῆς
τέχνης
γίγνηται,
μετὰ |
[3] |
πρὸς
τὸν
φθεγξάμενον,
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
λοίδορον
αἱ
ὕβρεις
ἐπαναστρέφουσι.
Μᾶλλον |
[4] |
διαῤῥηγνύσθω.
Ὥσπερ
γὰρ
ὁ
τύπτων
|
τὸν |
μὴ
ἀλγοῦντα
ἑαυτὸν
τιμωρεῖται
(οὔτε
|
[7] |
φησὶ,
τὴν
ῥομφαίαν
ἕκαστος
ἐπὶ
|
τὸν |
μηρὸν
αὐτοῦ,
καὶ
διέλθετε
ἀπὸ |
[7] |
ἐπὶ
βλάβῃ
τῶν
πλησίον
ἠκονημένος
|
τὸν |
νοῦν,
κακεντρεχής
ἐστι
καὶ
κακοῦργος. |
[2] |
πῦρ
ἤδη
βλέπει.
Καὶ
παραθήγει
|
τὸν |
ὀδόντα,
κατὰ
τῶν
συῶν
τοὺς |
[2] |
ἐπιφάνειαν
ἐξανθῆσαν,
ἐν
ἄλλῃ
μορφῇ
|
τὸν |
ὀργιζόμενον
ἔδειξε,
τὴν
συνήθη
πᾶσι |
[1] |
κακίᾳ·
καὶ
τοῦ
Κυρίου
λέγοντος
|
τὸν |
ὀργιζόμενον
εἰκῆ
τῷ
ἀδελφῷ
αὐτοῦ |
[5] |
ὑπόδειγμα·
σὺ
δὲ,
βλέπων
ἀσχημονοῦντα
|
τὸν |
ὀργιζόμενον,
οὐκ
ἐφυλάξω
αὐτοῦ
τὴν |
[7] |
ὑπομονὴν
καὶ
ἐγκράτειαν·
παρὰ
δὲ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον
ἐνεργῶν,
μανία
γίνεται. |
[7] |
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ,
καὶ
ἕκαστος
|
τὸν |
πλησίον
αὐτοῦ,
καὶ
ἕκαστος
τὸν |
[7] |
τῷ
θυμῷ,
δι´
ἀμφοῖν
ἐλάσας
|
τὸν |
σειρομάστην.
Σαμουὴλ
δὲ
τὸν
Ἀγὰγ |
[4] |
σεαυτῷ
μέγαν
τῆς
ὑπομονῆς
προξενήσεις
|
τὸν |
στέφανον,
τὴν
ἑτέρου
μανίαν
ἀφορμὴν |
[7] |
θυμὸν
μετάθες
ἐπὶ
τὸν
ἀνθρωποκτόνον,
|
τὸν |
τοῦ
ψεύδους
πατέρα,
τὸν
ἐργάτην
|
[7] |
τῶν
ἄλλων
δυνάμεων
ἑκάστη
παρὰ
|
τὸν
|
τρόπον
τῆς
χρήσεως
ἢ
κακὸν |
[7] |
τὰς
τῶν
Λευϊτῶν
χεῖρας
πρὸς
|
τὸν |
τῶν
ἀδελφῶν
φόνον
ἐξώπλισε.
Θέσθω, |
[6] |
ἐὰν
δὲ
μείνῃς
ἀόργητος,
ᾔσχυνας
|
τὸν |
ὑβρίσαντα,
ἔργῳ
τὴν
σωφροσύνην
ἐπιδειξάμενος. |
[3] |
ἠχὼ
οὕτως
ἀνεκλάσθη
ἀκεραία
πρὸς
|
τὸν |
φθεγξάμενον,
ὡς
ἐπὶ
τὸν
λοίδορον |
[7] |
ἐφ´
ὑμᾶς
εὐλογίαν.
Τί
δὲ
|
τὸν |
Φινεὲς
ἐδικαίωσεν;
Οὐχ
ἡ
δικαία |
[6] |
καὶ
ὁ
κριτής.
Περιέῤῥηξάν
σου
|
τὸν |
χιτωνίσκον;
Ἀπέδυσάν
μου
καὶ
τὸν |