Chapitre |
[3] |
Μᾶλλον
δὲ
ὁ
μὲν
ἦχος
|
ὁ |
αὐτὸς
ἀπεδόθη·
ἡ
δὲ
λοιδορία |
[2] |
χειρῶν
ἀδίκων,
ὁ
δὲ
ἠμύνατο·
|
ὁ |
δὲ
ἀντεπήνεγκεν,
ὁ
δὲ
οὐχ |
[3] |
εἶπεν
ἀφανῆ,
καὶ
ἐξ
ἀφανῶν
|
ὁ |
δὲ
ἀπεκάλεσεν
οἰκοτρίβων
οἰκότριβα·
οὗτος |
[5] |
μὲν
ἀντιβαίνων
εἰς
ἑαυτὸν
καταδέχεται·
|
ὁ |
δὲ
ἐνδιδοὺς
καὶ
ὑπείκων
ἐν |
[7] |
οὐ
προσαπτόμενοι.
Ὁ
ἐνεργούμενος
ἐλεεινός·
|
ὁ |
δὲ
ἐνεργῶν
μισητός.
Ἐκεῖ
τὸν |
[7] |
μεταχειριζόμενος
φρόνιμός
ἐστι
καὶ
συνετός·
|
ὁ |
δὲ
ἐπὶ
βλάβῃ
τῶν
πλησίον |
[7] |
ἡδονῶν
ἀποχρησάμενος
βδελυκτὸς
καὶ
ἀκόλαστος,
|
ὁ |
δὲ
ἐπὶ
τὴν
ἀγάπην
τοῦ |
[2] |
μαχόμενοι
ἀπηνέγκαντο.
Ἦρξε
χειρῶν
ἀδίκων,
|
ὁ
|
δὲ
ἠμύνατο·
ὁ
δὲ
ἀντεπήνεγκεν, |
[2] |
μὲν
σῶμα
ταῖς
πληγαῖς
διακόπτεται,
|
ὁ |
δὲ
θυμὸς
τοῦ
ἀλγεινοῦ
τὴν |
[2] |
δὲ
ἠμύνατο·
ὁ
δὲ
ἀντεπήνεγκεν,
|
ὁ |
δὲ
οὐχ
ὑφίεται.
Καὶ
τὸ |
[6] |
ὁ
Κύριος.
Ἐνεπτύσθης;
καὶ
γὰρ
|
ὁ |
Δεσπότης
ἡμῶν.
Οὐ
γὰρ
ἀπέστρεψε
|
[7] |
ἀγαθῶν
πράξεων
ὑπηρέτης.
Ἠλίας
δὲ
|
ὁ |
ζηλωτὴς,
πεντήκοντα
καὶ
τετρακοσίους
ἄνδρας |
[7] |
ἀγαγὼν
κατεφόνευσεν;
Οὕτω
γίνεται
πολλάκις
|
ὁ |
θυμὸς
ἀγαθῶν
πράξεων
ὑπηρέτης.
Ἠλίας |
[1] |
ὁ
ἰὸς,
τοῦτο
τοῖς
παροξυνθεῖσιν
|
ὁ |
θυμὸς
γίνεται.
Λυσσῶσιν
ὥσπερ
οἱ |
[6] |
ἀξίαν
νομίσῃς.
Οὕτω
γὰρ
οὐδέποτε
|
ὁ |
θυμὸς
ἐν
ταῖς
ἐπαγομέναις
ἡμῖν |
[7] |
ἁμαρτίας.
Πρὸς
ὅπερ
μάλιστα
χρήσιμος
|
ὁ |
θυμός·
ἐπειδὰν
οἷον
κύων
ποιμένι, |
[2] |
τιμίων.
Μανία
τίς
ἐστιν
ὀλιγοχρόνιος
|
ὁ |
θυμός.
Οἵ
γε
καὶ
εἰς |
[7] |
ἁμαρτίας
ποιήσωμεν.
Οὕτω
δὴ
καὶ
|
ὁ |
θυμὸς,
ὅτε
δεῖ,
καὶ
ὡς |
[5] |
κατακρίνεις.
Εἰ
μὲν
γὰρ
πονηρὸν
|
ὁ |
θυμὸς,
τί
οὐκ
ἐξέκλινας
τὸ |
[7] |
Νεῦρον
γάρ
ἐστι
τῆς
ψυχῆς
|
ὁ |
θυμὸς,
τόνον
αὐτῇ
πρὸς
τὴν
|
[7] |
ἐπειδὰν
οἷον
κύων
ποιμένι,
οὕτως
|
ὁ |
θυμὸς
τῷ
λογισμῷ
παρεπόμενος,
πρᾶος |
[1] |
Ὅπερ
γὰρ
τοῖς
ἰοβόλοις
ἐστὶν
|
ὁ |
ἰὸς,
τοῦτο
τοῖς
παροξυνθεῖσιν
ὁ |
[5] |
Καὶ
κατακρίνεται
τοίνυν
οὐχὶ
μόνον
|
ὁ |
καθηγησάμενος
τοῦ
δεινοῦ,
ἀλλ´
ὁ |
[5] |
ὁ
καθηγησάμενος
τοῦ
δεινοῦ,
ἀλλ´
|
ὁ |
καὶ
πονηρῷ
ἡγεμόνι
πρὸς
τὴν |
[5] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
στεφανίταις
ἀγῶσιν
|
ὁ |
κατάρξας
τῶν
παλαισμάτων,
ἀλλ´
ὁ |
[6] |
ἐμπτυσμάτων.
Ἐσυκοφαντήθης;
καὶ
γὰρ
καὶ
|
ὁ |
κριτής.
Περιέῤῥηξάν
σου
τὸν
χιτωνίσκον; |
[6] |
ἐπιδειξάμενος.
Ἐῤῥαπίσθης;
καὶ
γὰρ
καὶ
|
ὁ |
Κύριος.
Ἐνεπτύσθης;
καὶ
γὰρ
ὁ |
[8] |
Εἰ
προπαιδευθείης
τὴν
ταπεινοφροσύνην,
ἣν
|
ὁ |
Κύριος
καὶ
λόγῳ
διετάξατο,
καὶ |
[7] |
Ὀργίζεσθε,
καὶ
μὴ
ἁμαρτάνετε.
Καὶ
|
ὁ |
Κύριος
τῷ
μὲν
ὀργιζομένῳ
εἰκῆ |
[2] |
Φωνὴ
τραχεῖα,
καὶ
ὑπερτεινομένη,
καὶ
|
ὁ |
λόγος
ἄναρθρος
καὶ
εἰκῆ
προεκπίπτων, |
[6] |
τῶν
μακαρίων
ἀνδρῶν
ὑποδειγμάτων·
πῶς
|
ὁ |
μέγας
Δαβὶδ
πράως
ἠνείχετο
τῆς
|
[7] |
Οἷον,
τῷ
ἐπιθυμητικῷ
τῆς
ψυχῆς
|
ὁ |
μὲν
εἰς
ἀπόλαυσιν
σαρκὸς
καὶ |
[3] |
αἱ
ὕβρεις
ἐπαναστρέφουσι.
Μᾶλλον
δὲ
|
ὁ |
μὲν
ἦχος
ὁ
αὐτὸς
ἀπεδόθη· |
[7] |
μακάριος.
Καὶ
πάλιν
τὸ
λογιστικὸν
|
ὁ |
μὲν
καλῶς
μεταχειριζόμενος
φρόνιμός
ἐστι |
[4] |
σὺ
δὲ
μακρόθυμος
καὶ
πρᾶος·
|
ὁ |
μὲν
μεταγνώσεται
ἐφ´
οἷς
ἐφθέγξατο, |
[4] |
μὲν
λοίδορος,
σὺ
δὲ
μεγαλόψυχος·
|
ὁ |
μὲν
ὀργίλος
καὶ
χαλεπὸς,
σὺ |
[5] |
καὶ
ἐπιτεῖναι
τὴν
ἀγανάκτησιν,
διότι
|
ὁ |
μὲν
οὐκ
εἶχε
τὸ
σωφρονίζον |
[3] |
Ἐν
γὰρ
ἁμίλλαις
πονηραῖς
ἀθλιώτερος
|
ὁ |
νικήσας,
διότι
ἀπέρχεται
τὸ
πλεῖον |
[7] |
ὥσπερ
ὅπλῳ.
Διὰ
τοῦτο
Μωϋσῆς
|
ὁ |
πάντων
ἀνθρώπων
πραότατος,
ἐκδικῶν
τὴν |
[8] |
καὶ
γῆς
ποιητὴς
καὶ
δεσπότης,
|
ὁ |
παρὰ
πάσης
τῆς
νοητῆς
καὶ |
[5] |
τοῦτο
συγγνώμης
ἄξιον;
Οὐδὲ
γὰρ
|
ὁ |
πόρνος,
ἐπὶ
τὴν
ἑταίραν
τὴν |
[4] |
τὸν
θυμὸν
οὐκ
ἀνέπαυσεν)
οὕτως
|
ὁ |
τὸν
ἀλοιδόρητον
ὀνειδίζων
παραμυθίαν
εὑρεῖν |
[4] |
ἐφ´
ἑαυτῷ
διαῤῥηγνύσθω.
Ὥσπερ
γὰρ
|
ὁ |
τύπτων
τὸν
μὴ
ἀλγοῦντα
ἑαυτὸν |
[5] |
ὁ
κατάρξας
τῶν
παλαισμάτων,
ἀλλ´
|
ὁ |
ὑπερβαλλόμενος
στεφανοῦται.
Καὶ
κατακρίνεται
τοίνυν |
[8] |
νοητῆς
καὶ
αἰσθητῆς
κτίσεως
προσκυνούμενος,
|
ὁ |
Φέρων
τὰ
σύμπαντα
τῷ
ῥήματι |
[7] |
γίνεται.
Διὰ
τοῦτο
καὶ
ἡμᾶς
|
ὁ |
Ψαλμὸς
νουθετεῖ·
Ὀργίζεσθε,
καὶ
μὴ |