HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τόπον 1
τοσοῦτον 1
τότε 4
τοῦ 55
Τοὐναντίον 1
τοὺς 13
τουτέστιν 1

Fréquences [« »]
54 γὰρ
46 ὁ
52 τὸ
55 τοῦ
57 τῆς
64 δὲ
81 τὴν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur la colère

τοῦ

Chapitre

[2]   πληγαῖς διακόπτεται, ὁ δὲ θυμὸς τοῦ ἀλγεινοῦ τὴν αἴσθησιν παραιρεῖται. Οὐ

[7]   δὲ τὸν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλὴκ ὑπὸ τοῦ Σαοὺλ παρὰ

[7]   κυνῶν· οἳ τοὺς λίθους δάκνουσι, τοῦ βάλλοντος οὐ προσαπτόμενοι. Ὁ ἐνεργούμενος

[1]   καὶ ὠφέλιμον πρὸς τὴν ἐπανόρθωσιν τοῦ βίου καὶ τὴν τῶν πειθομένων

[6]   τοῦτό ἐστιν ἄρα τὸ ὑπὸ τοῦ Δαβὶδ εἰρημένον· ὅτι Ἡτοιμάσθην, καὶ

[5]   οὔτε πτώματα χωρὶς ἀντιπάλων. Ἄκουε τοῦ Δαβὶδ λέγοντος· Ἐν τῷ συστῆναι

[4]   κοπρίας ἔχειν τὴν γένεσιν, τὰ τοῦ Δαβὶδ λέγων ῥήματα. Τούτοις πρόσθες

[7]   ἐξαγριούμενος, κἂν θεραπείαν ἔχειν δοκῇ, τοῦ δὲ συνήθους αὐτῷ καὶ φίλου

[5]   τοίνυν οὐχὶ μόνον ὁ καθηγησάμενος τοῦ δεινοῦ, ἀλλ´ ὁ καὶ πονηρῷ

[6]   φέρειν εὐγενῶς τὴν πενίαν. ~Μνήσθητι τοῦ Δεσπότου· ὅτι Πλούσιος ὢν, ἐπτώχευσε

[7]   ἐὰν ἐπιμείνῃ τῇ ἁμαρτίᾳ, μετὰ τοῦ διαβόλου παραδοθήσεται τῷ αἰωνίῳ πυρί.

[6]   καὶ ἀγριαίνουσαν. Αἰδείσθω τὰ πάθη τοῦ ἐν σοὶ λόγου τὴν ἐπιφάνειαν,

[2]   γινόμενον. Ἐὰν δὲ καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου τὸ ἴσον κακὸν ἀντιστρατευόμενον

[7]   πρᾶος, ἐπειδὴ εἶδε τὴν πορνείαν τοῦ Ζαμβρὶ καὶ τῆς Μαδιανίτιδος ἀναφανδὸν

[7]   τοῦ Σαοὺλ παρὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ περισωθέντα οὐχ ὑπὸ δικαίας

[7]   ὁ δὲ ἐπὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ τρέψας, καὶ τὴν ὄρεξιν

[7]   φρονίμῳ τῆς ψυχῆς μέρει παρὰ τοῦ θυμοειδοῦς ἡ συνεργία. Ὁ γὰρ

[2]   τῶν λελυπηκότων περικεντούμενοι, σφαδάζοντος αὐτοῖς τοῦ θυμοῦ καὶ πηδῶντος, οὐ πρότερον

[8]   ἐκτεμεῖν δυνηθῇς τὴν πικρὰν ῥίζαν τοῦ θυμοῦ, πολλὰ τῶν παθῶν τῇ

[7]   καὶ σώφρονι εἰς ὄφελος παντὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐθανάτωσε. Σὺ δὲ ὀργίζῃ

[2]   τῇ πρὸς τὴν ἄμυναν σπουδῇ τοῦ καθ´ ἑαυτοὺς ἀμελοῦντες. Οἱονεὶ γὰρ

[8]   Εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί

[2]   ἀντιτύποις περιθραυσθέντα. Τίς ἂν ἐφίκοιτο τοῦ κακοῦ; ὅπως οἱ ὀξύῤῥοποι πρὸς

[7]   πρὸς σωτηρίαν ἡμῖν δεδομένα παρὰ τοῦ κτίσαντος ἀφορμὴν ἑαυτοῖς ἁμαρτίας ποιήσωμεν.

[1]   ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ· καὶ τοῦ Κυρίου λέγοντος τὸν ὀργιζόμενον εἰκῆ

[8]   ἔσχατος εἶναι κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, πότε ἀγανακτήσεις ὡς παρὰ

[2]   τῆς ψυχῆς πρὸς τὴν ἄμυναν τοῦ λελυπηκότος κεκινημένης. ~Μὴ δὴ κακῷ

[1]   συγχωρεῖ, οὐκέτι ἔχοντα τὴν ἐκ τοῦ λόγου βοήθειαν. Ὅπερ γὰρ τοῖς

[6]   τῆς οἰκείας, ἀγόμενον δὲ ὑπὸ τοῦ λόγου, ἐφ´ ὅπερ ἂν καθηγῆται.

[8]   λύπας κινεῖν, ἀλλ´ ἡ κατὰ τοῦ λοιδορήσαντος ἡμᾶς ὑπεροψία, καὶ ἡ

[8]   ἀναπαύεται. Πεισθέντες δὲ τῇ παραινέσει τοῦ μακαρίου Παύλου, πᾶσαν ὀργὴν καὶ

[4]   ἀπεκάλει. Ἀμαθῆ καὶ πτωχὸν καὶ τοῦ μηδενὸς ἄξιον; σὺ δὲ σκώληκα

[4]   ῥήματα. Τούτοις πρόσθες καὶ τὸ τοῦ Μωϋσέως καλόν. Ἐκεῖνος, ὑπὸ Ἀαρὼν

[6]   ἂν οὖν ἐκφύγοιμεν τὴν ἐκ τοῦ ὀργίζεσθαι βλάβην; Ἐὰν πείσωμεν τὸν

[3]   ζηλώσῃς. Μηδὲ γένῃ ὥσπερ κάτοπτρον τοῦ ὀργίλου, τὴν ἐκείνου μορφὴν ἐν

[7]   θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ τοῦ ὄφεως· καὶ τὸ, Ἐχθραίνετε τοῖς

[1]   τὴν ἀσχήμονα ταραχὴν τῶν ὑπὸ τοῦ πάθους κατεχομένων, ἐπέγνωμεν ἐπὶ τῶν

[1]   καὶ ἡ Γραφὴ τοὺς ὑπὸ τοῦ πάθους κεκρατημένους ταῖς τῶν θηρίων

[7]   ἔξαψίς τις καὶ ἀναθυμίασις ὀξεῖα τοῦ πάθους· ὀργὴ δὲ ἔμμονος λύπη

[4]   τὸν ἀλοιδόρητον ὀνειδίζων παραμυθίαν εὑρεῖν τοῦ πάθους οὐ δύναται. Τοὐναντίον μὲν

[1]   νῦν ὅτε εἰς πεῖραν ἤλθομεν τοῦ πάθους, οὐκ ἐν ἡμῖν γενομένου,

[4]   σποδὸν σεαυτόν. Οὐκ εἶ σεμνότερος τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραὰμ, ὃς ἑαυτὸν

[5]   δέ σε ταράσσει ἡ προσηγορία τοῦ πένητος; Μνήσθητι τῆς φύσεως σεαυτοῦ·

[4]   μακαρίων ἀνδρῶν, ἢ τῶν ὑπὸ τοῦ πνεύματος τῆς πονηρίας πεπληρωμένων; Ὅταν

[2]   ὑπὸ τῆς ἔνδοθεν ζάλης κλονουμένου (τοῦ πνεύματος. Φωνὴ τραχεῖα, καὶ ὑπερτεινομένη,

[7]   γὰρ, εἰ μὴ θυμωθείης κατὰ τοῦ πονηροῦ, δυνατόν σοι μισῆσαι αὐτὸν

[5]   γίνεταί σου τὸ πάθος ἀπολογία τοῦ προλαβόντος. Αὐτοῖς γὰρ οἷς ποιεῖς,

[1]   ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν εὐστοχίαν τοῦ ῥήματος· ὅτι Ἀνὴρ θυμώδης οὐκ

[7]   τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλὴκ ὑπὸ τοῦ Σαοὺλ παρὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ

[6]   Δαβὶδ πράως ἠνείχετο τῆς παροινίας τοῦ Σεμεεί. Οὐ γὰρ ἐδίδου καιρὸν

[2]   Πρόσωπον πελιδνὸν καὶ ὕφαιμον· ὄγκος τοῦ σώματος ἐξοιδαίνων· φλέβες διαῤῥηγνύμεναι, ὑπὸ

[2]   τῶν ὁμοφύλων, καὶ πᾶσι μέρεσι τοῦ σώματος ἐπιφερομένας, πόδας δὲ ἀφειδῶς

[5]   καὶ ὑπείκων ἐν τῇ ἁπαλότητι τοῦ τρόπου τὴν ἐπ´ αὐτὸν φερομένην

[8]   νῦν δὲ πράως καὶ ἀκινήτως τοῦ τύπτοντος ἀνεχόμενος. Ὁ γὰρ οὐρανοῦ

[7]   μετάθες ἐπὶ τὸν ἀνθρωποκτόνον, τὸν τοῦ ψεύδους πατέρα, τὸν ἐργάτην τῆς

Chapitre
[2]	πληγαῖς διακόπτεται, ὁ δὲ θυμὸς	τοῦ	ἀλγεινοῦ τὴν αἴσθησιν παραιρεῖται. Οὐ
[7]	δὲ τὸν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα	τοῦ	Ἀμαλὴκ ὑπὸ τοῦ Σαοὺλ παρὰ
[7]	κυνῶν· οἳ τοὺς λίθους δάκνουσι,	τοῦ	βάλλοντος οὐ προσαπτόμενοι. Ὁ ἐνεργούμενος
[1]	καὶ ὠφέλιμον πρὸς τὴν ἐπανόρθωσιν	τοῦ	βίου καὶ τὴν τῶν πειθομένων
[6]	τοῦτό ἐστιν ἄρα τὸ ὑπὸ	τοῦ	Δαβὶδ εἰρημένον· ὅτι Ἡτοιμάσθην, καὶ
[5]	οὔτε πτώματα χωρὶς ἀντιπάλων. Ἄκουε	τοῦ	Δαβὶδ λέγοντος· Ἐν τῷ συστῆναι
[4]	κοπρίας ἔχειν τὴν γένεσιν, τὰ	τοῦ	Δαβὶδ λέγων ῥήματα. Τούτοις πρόσθες
[7]	ἐξαγριούμενος, κἂν θεραπείαν ἔχειν δοκῇ,	τοῦ	δὲ συνήθους αὐτῷ καὶ φίλου
[5]	τοίνυν οὐχὶ μόνον ὁ καθηγησάμενος	τοῦ	δεινοῦ, ἀλλ´ ὁ καὶ πονηρῷ
[6]	φέρειν εὐγενῶς τὴν πενίαν. ~Μνήσθητι	τοῦ	Δεσπότου· ὅτι Πλούσιος ὢν, ἐπτώχευσε
[7]	ἐὰν ἐπιμείνῃ τῇ ἁμαρτίᾳ, μετὰ	τοῦ	διαβόλου παραδοθήσεται τῷ αἰωνίῳ πυρί.
[6]	καὶ ἀγριαίνουσαν. Αἰδείσθω τὰ πάθη	τοῦ	ἐν σοὶ λόγου τὴν ἐπιφάνειαν,
[2]	γινόμενον. Ἐὰν δὲ καὶ ἐκ	τοῦ	ἐναντίου τὸ ἴσον κακὸν ἀντιστρατευόμενον
[7]	πρᾶος, ἐπειδὴ εἶδε τὴν πορνείαν	τοῦ	Ζαμβρὶ καὶ τῆς Μαδιανίτιδος ἀναφανδὸν
[7]	τοῦ Σαοὺλ παρὰ τὸ πρόσταγμα	τοῦ	Θεοῦ περισωθέντα οὐχ ὑπὸ δικαίας
[7]	ὁ δὲ ἐπὶ τὴν ἀγάπην	τοῦ	Θεοῦ τρέψας, καὶ τὴν ὄρεξιν
[7]	φρονίμῳ τῆς ψυχῆς μέρει παρὰ	τοῦ	θυμοειδοῦς ἡ συνεργία. Ὁ γὰρ
[2]	τῶν λελυπηκότων περικεντούμενοι, σφαδάζοντος αὐτοῖς	τοῦ	θυμοῦ καὶ πηδῶντος, οὐ πρότερον
[8]	ἐκτεμεῖν δυνηθῇς τὴν πικρὰν ῥίζαν	τοῦ	θυμοῦ, πολλὰ τῶν παθῶν τῇ
[7]	καὶ σώφρονι εἰς ὄφελος παντὸς	τοῦ	Ἰσραὴλ ἐθανάτωσε. Σὺ δὲ ὀργίζῃ
[2]	τῇ πρὸς τὴν ἄμυναν σπουδῇ	τοῦ	καθ´ ἑαυτοὺς ἀμελοῦντες. Οἱονεὶ γὰρ
[8]	Εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ	τοῦ	κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί
[2]	ἀντιτύποις περιθραυσθέντα. Τίς ἂν ἐφίκοιτο	τοῦ	κακοῦ; ὅπως οἱ ὀξύῤῥοποι πρὸς
[7]	πρὸς σωτηρίαν ἡμῖν δεδομένα παρὰ	τοῦ	κτίσαντος ἀφορμὴν ἑαυτοῖς ἁμαρτίας ποιήσωμεν.
[1]	ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ· καὶ	τοῦ	Κυρίου λέγοντος τὸν ὀργιζόμενον εἰκῆ
[8]	ἔσχατος εἶναι κατὰ τὴν ἐντολὴν	τοῦ	Κυρίου, πότε ἀγανακτήσεις ὡς παρὰ
[2]	τῆς ψυχῆς πρὸς τὴν ἄμυναν	τοῦ	λελυπηκότος κεκινημένης. ~Μὴ δὴ κακῷ
[1]	συγχωρεῖ, οὐκέτι ἔχοντα τὴν ἐκ	τοῦ	λόγου βοήθειαν. Ὅπερ γὰρ τοῖς
[6]	τῆς οἰκείας, ἀγόμενον δὲ ὑπὸ	τοῦ	λόγου, ἐφ´ ὅπερ ἂν καθηγῆται.
[8]	λύπας κινεῖν, ἀλλ´ ἡ κατὰ	τοῦ	λοιδορήσαντος ἡμᾶς ὑπεροψία, καὶ ἡ
[8]	ἀναπαύεται. Πεισθέντες δὲ τῇ παραινέσει	τοῦ	μακαρίου Παύλου, πᾶσαν ὀργὴν καὶ
[4]	ἀπεκάλει. Ἀμαθῆ καὶ πτωχὸν καὶ	τοῦ	μηδενὸς ἄξιον; σὺ δὲ σκώληκα
[4]	ῥήματα. Τούτοις πρόσθες καὶ τὸ	τοῦ	Μωϋσέως καλόν. Ἐκεῖνος, ὑπὸ Ἀαρὼν
[6]	ἂν οὖν ἐκφύγοιμεν τὴν ἐκ	τοῦ	ὀργίζεσθαι βλάβην; Ἐὰν πείσωμεν τὸν
[3]	ζηλώσῃς. Μηδὲ γένῃ ὥσπερ κάτοπτρον	τοῦ	ὀργίλου, τὴν ἐκείνου μορφὴν ἐν
[7]	θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ	τοῦ	ὄφεως· καὶ τὸ, Ἐχθραίνετε τοῖς
[1]	τὴν ἀσχήμονα ταραχὴν τῶν ὑπὸ	τοῦ	πάθους κατεχομένων, ἐπέγνωμεν ἐπὶ τῶν
[1]	καὶ ἡ Γραφὴ τοὺς ὑπὸ	τοῦ	πάθους κεκρατημένους ταῖς τῶν θηρίων
[7]	ἔξαψίς τις καὶ ἀναθυμίασις ὀξεῖα	τοῦ	πάθους· ὀργὴ δὲ ἔμμονος λύπη
[4]	τὸν ἀλοιδόρητον ὀνειδίζων παραμυθίαν εὑρεῖν	τοῦ	πάθους οὐ δύναται. Τοὐναντίον μὲν
[1]	νῦν ὅτε εἰς πεῖραν ἤλθομεν	τοῦ	πάθους, οὐκ ἐν ἡμῖν γενομένου,
[4]	σποδὸν σεαυτόν. Οὐκ εἶ σεμνότερος	τοῦ	πατρὸς ἡμῶν Ἀβραὰμ, ὃς ἑαυτὸν
[5]	δέ σε ταράσσει ἡ προσηγορία	τοῦ	πένητος; Μνήσθητι τῆς φύσεως σεαυτοῦ·
[4]	μακαρίων ἀνδρῶν, ἢ τῶν ὑπὸ	τοῦ	πνεύματος τῆς πονηρίας πεπληρωμένων; Ὅταν
[2]	ὑπὸ τῆς ἔνδοθεν ζάλης κλονουμένου	(τοῦ	πνεύματος. Φωνὴ τραχεῖα, καὶ ὑπερτεινομένη,
[7]	γὰρ, εἰ μὴ θυμωθείης κατὰ	τοῦ	πονηροῦ, δυνατόν σοι μισῆσαι αὐτὸν
[5]	γίνεταί σου τὸ πάθος ἀπολογία	τοῦ	προλαβόντος. Αὐτοῖς γὰρ οἷς ποιεῖς,
[1]	ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν εὐστοχίαν	τοῦ	ῥήματος· ὅτι Ἀνὴρ θυμώδης οὐκ
[7]	τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλὴκ ὑπὸ	τοῦ	Σαοὺλ παρὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ
[6]	Δαβὶδ πράως ἠνείχετο τῆς παροινίας	τοῦ	Σεμεεί. Οὐ γὰρ ἐδίδου καιρὸν
[2]	Πρόσωπον πελιδνὸν καὶ ὕφαιμον· ὄγκος	τοῦ	σώματος ἐξοιδαίνων· φλέβες διαῤῥηγνύμεναι, ὑπὸ
[2]	τῶν ὁμοφύλων, καὶ πᾶσι μέρεσι	τοῦ	σώματος ἐπιφερομένας, πόδας δὲ ἀφειδῶς
[5]	καὶ ὑπείκων ἐν τῇ ἁπαλότητι	τοῦ	τρόπου τὴν ἐπ´ αὐτὸν φερομένην
[8]	νῦν δὲ πράως καὶ ἀκινήτως	τοῦ	τύπτοντος ἀνεχόμενος. Ὁ γὰρ οὐρανοῦ
[7]	μετάθες ἐπὶ τὸν ἀνθρωποκτόνον, τὸν	τοῦ	ψεύδους πατέρα, τὸν ἐργάτην τῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/04/2009