Chapitre
[2]	τοῦ ἀλγεινοῦ τὴν αἴσθησιν παραιρεῖται.	Οὐ	γὰρ ἄγουσι σχολὴν πρὸς τὴν
[6]	καὶ γὰρ ὁ Δεσπότης ἡμῶν.	Οὐ	γὰρ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον ἀπὸ
[5]	ἡ ὕβρις; φεῦγε τὴν μίμησιν.	Οὐ	γὰρ δὴ τὸ ἕτερον κατάρξαι
[6]	ἠνείχετο τῆς παροινίας τοῦ Σεμεεί.	Οὐ	γὰρ ἐδίδου καιρὸν τῇ ὀργῇ
[7]	μαλακῆς ἄγαν καὶ ἀνειμένης ἐποίησεν.	Οὐ	γὰρ, εἰ μὴ θυμωθείης κατὰ
[2]	ἀκάθεκτοι διὰ πάντων ὁμοίως χωροῦσιν.	Οὐ	πολιὰ τοῖς θυμουμένοις αἰδέσιμος, οὐκ
[5]	ἀπήχθη διὰ πενίαν εἰς δεσμωτήριον;	Οὐ	τὸ πένεσθαι ἐπονείδιστον, ἀλλὰ τὸ
[8]	ἡγῇ μᾶλλον ἢ μίσους ἄξιον.	Οὐ	τοίνυν τὰ ῥήματα πέφυκε τὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/04/2009