Chapitre |
[8] |
σὺν
πάσῃ
κακίᾳ,
καὶ
γενώμεθα
|
εἰς |
ἀλλήλους
χρηστοὶ
καὶ
εὔσπλαγχνοι,
ἀναμένοντες |
[7] |
ἐπιθυμητικῷ
τῆς
ψυχῆς
ὁ
μὲν
|
εἰς |
ἀπόλαυσιν
σαρκὸς
καὶ
τῶν
ἀκαθάρτων |
[4] |
ὅτι
ἐκ
γῆς
ὑφέστηκας,
καὶ
|
εἰς |
γῆν
πάλιν
ἀναλυθήσῃ.
Ὁ
γὰρ |
[7] |
τὴν
ἀσχήμονα
θέαν,
οὐκ
ἀνασχόμενος,
|
εἰς |
δέον
ἐχρήσατο
τῷ
θυμῷ,
δι´ |
[5] |
Τίς
ποτε
ἀπήχθη
διὰ
πενίαν
|
εἰς |
δεσμωτήριον;
Οὐ
τὸ
πένεσθαι
ἐπονείδιστον, |
[5] |
τῆς
λοιδορίας.
Ὁ
μὲν
ἀντιβαίνων
|
εἰς |
ἑαυτὸν
καταδέχεται·
ὁ
δὲ
ἐνδιδοὺς |
[6] |
τῆς
καρδίας
καὶ
σφυγμοὺς
ἀφαιροῦσαι,
|
εἰς
|
εὐστάθειαν
καὶ
γαλήνην
τοὺς
λογισμοὺς |
[4] |
οὗτος
σωθήσεται.
Ἀμυνόμενος
δὲ
καὶ
|
εἰς |
ἴσον
ἀντικαθιστάμενος
τῷ
λοιδόρῳ,
τί |
[7] |
περισωθέντα
οὐχ
ὑπὸ
δικαίας
ὀργῆς
|
εἰς |
μέσον
ἀγαγὼν
κατεφόνευσεν;
Οὕτω
γίνεται |
[7] |
Ἰεζάβελ,
λελογισμένῳ
θυμῷ
καὶ
σώφρονι
|
εἰς |
ὄφελος
παντὸς
τοῦ
Ἰσραὴλ
ἐθανάτωσε. |
[5] |
δὴ
τὸ
ἕτερον
κατάρξαι
ἱκανὸν
|
εἰς |
παραίτησιν.
Δικαιότερον
μὲν
οὖν,
ὡς
|
[1] |
εἶναι
τῇ
κρίσει·
νῦν
ὅτε
|
εἰς |
πεῖραν
ἤλθομεν
τοῦ
πάθους,
οὐκ |
[2] |
ὁ
θυμός.
Οἵ
γε
καὶ
|
εἰς |
προὖπτον
κακὸν
ἑαυτοὺς
πολλάκις
ἐμβάλλουσι, |
[7] |
αὐτοῦ,
καὶ
διέλθετε
ἀπὸ
πύλης
|
εἰς |
πύλην,
καὶ
ἀνακάμψατε
διὰ
τῆς |
[4] |
ἡ
σιωπή.
Ὁ
γὰρ
ὑπομείνας
|
εἰς |
τέλος,
οὗτος
σωθήσεται.
Ἀμυνόμενος
δὲ |
[3] |
ὥσπερ
ῥεῦμα
τὴν
ἐκείνου
ὀργὴν
|
εἰς |
τὴν
ἰδίαν
καρδίαν
ὑποδεξάμενος,
τοὺς
|
[2] |
οὐδὲ
εὐσήμως
προϊών.
Ἐπειδὰν
δὲ
|
εἰς |
τὸ
ἀνήκεστον,
ὥσπερ
φλὸξ
ὕλης |
[8] |
αὐτοῦ,
οὐχὶ
ζῶντα
ἔπεμψεν
αὐτὸν
|
εἰς |
τὸν
ᾅδην,
τῆς
γῆς
ὑποῤῥαγείσης |
[5] |
τῆς
φύσεως
σεαυτοῦ·
ὅτι
γυμνὸς
|
εἰς |
τὸν
κόσμον
εἰσῆλθες,
γυμνὸς
καὶ |
[8] |
ἡ
δόξα
καὶ
τὸ
κράτος
|
εἰς |
τοὺς
αἰῶνας.
Ἀμήν.
|