Chapitre
[7]	τῶν Λευϊτῶν χεῖρας πρὸς τὸν	τῶν	ἀδελφῶν φόνον ἐξώπλισε. Θέσθω, φησὶ,
[6]	ἀλλ´ οἷόν τι κῦμα εἴσω	τῶν	αἰγιαλῶν κατακλασθὲν ἐστορέσθη. Καθησύχασόν μοι
[7]	Θεοῦ τρέψας, καὶ τὴν ὄρεξιν	τῶν	(αἰωνίων ἀγαθῶν, ζηλωτὸς καὶ μακάριος.
[7]	μὲν εἰς ἀπόλαυσιν σαρκὸς καὶ	τῶν	ἀκαθάρτων ἡδονῶν ἀποχρησάμενος βδελυκτὸς καὶ
[7]	τοῖς εἰδόσι μεταχειρίζεσθαι. Ἐπεὶ καὶ	τῶν	ἄλλων δυνάμεων ἑκάστη παρὰ τὸν
[7]	αἰσχύνης, καὶ τετρακοσίους ἄνδρας ἱερεῖς	τῶν	ἀλσῶν, ἐσθίοντας τράπεζαν Ἰεζάβελ, λελογισμένῳ
[1]	τοῦ πάθους κατεχομένων, ἐπέγνωμεν ἐπὶ	τῶν	ἔργων τὴν εὐστοχίαν τοῦ ῥήματος·
[3]	οὕτω λοιπὸν πρὸς τὴν διὰ	τῶν	ἔργων χωροῦσιν ἄμυναν. Θυμὸς μὲν
[7]	καὶ ὁρμὴ διαρκὴς πρὸς τὴν	τῶν	ἠδικηκότων ἀντίδοσιν, ὥσπερ ὀργώσης τῆς
[1]	ἀδοκήτου, τότε μάλιστα τὸ θαυμαστὸν	τῶν	θείων παραγγελμάτων ἐπέγνωμεν. Δόντες μὲν
[4]	Τίνων βούλει μαθητὴς εἶναι μᾶλλον,	τῶν	θεοφιλῶν καὶ μακαρίων ἀνδρῶν, ἢ
[1]	ὑπὸ τοῦ πάθους κεκρατημένους ταῖς	τῶν	θηρίων προσηγορίαις ἀποκαλεῖν, οἷς ἑαυτοὺς
[1]	Ιʹ Κατὰ ὀργιζομένων. ~(Ὥσπερ ἐπὶ	τῶν	ἰατρικῶν παραγγελμάτων, ὅταν εὐστόχως καὶ
[6]	σε καὶ ἀμαθῆ προσαγορεύσῃ, ὑπομνήσθητι	τῶν	Ἰουδαϊκῶν ὕβρεων, αἷς τὴν ἀληθινὴν
[4]	γὰρ ἂν δυνηθείημεν τὰ πλεῖστα	τῶν	κακῶν, ὥσπερ ῥίζῃ τινὶ καὶ
[7]	θυμὸς, τόνον αὐτῇ πρὸς τὴν	τῶν	καλῶν ἔνστασιν ἐμποιῶν. Εἰ γάρ
[7]	χαλεπαίνων αὐτός; Καὶ ποιεῖς τὸ	(τῶν	κυνῶν· οἳ τοὺς λίθους δάκνουσι,
[2]	Οἱονεὶ γὰρ οἴστρῳ τῇ μνήμῃ	τῶν	λελυπηκότων περικεντούμενοι, σφαδάζοντος αὐτοῖς τοῦ
[7]	πραότατος, ἐκδικῶν τὴν εἰδωλολατρείαν, τὰς	τῶν	Λευϊτῶν χεῖρας πρὸς τὸν τῶν
[6]	τῆς ψυχῆς καταστέλλειν τῇ μνήμῃ	τῶν	μακαρίων ἀνδρῶν ὑποδειγμάτων· πῶς ὁ
[5]	Οὐχ ὁρᾷς τὰ τοξεύματα, πῶς	τῶν	μὲν στεῤῥῶν καὶ ἀντιτύπων πέφυκε
[1]	ἀλλήλων φθορὰν, καὶ τὴν κατὰ	τῶν	(ὁμοφύλων βλάβην, εἰκότως ἂν θηρίοις
[2]	θεάματα· χεῖρας μὲν διηρμένας κατὰ	τῶν	ὁμοφύλων, καὶ πᾶσι μέρεσι τοῦ
[2]	τὸ προστυχὸν παρασύρουσιν· οὕτως αἱ	τῶν	ὀργιζομένων ὁρμαὶ βίαιοι καὶ ἀκάθεκτοι
[4]	λέγειν; Τῷ μὲν ἀπέκλεισε τὴν	τῶν	οὐρανῶν βασιλείαν ἡ λοιδορία· Λοίδοροι
[8]	πικρὰν ῥίζαν τοῦ θυμοῦ, πολλὰ	τῶν	παθῶν τῇ ἀρχῇ ταύτῃ συναναιρήσεις.
[5]	τοῖς στεφανίταις ἀγῶσιν ὁ κατάρξας	τῶν	παλαισμάτων, ἀλλ´ ὁ ὑπερβαλλόμενος στεφανοῦται.
[1]	τελείωσιν ἀναφαίνεται. Ἀκούοντες μὲν γὰρ	τῶν	Παροιμιῶν διαῤῥήδην ἀποφαινομένων, ὅτι Ὀργὴ
[4]	καὶ διαπρίεται. Εὐθὺς γὰρ ἐκ	τῶν	παρόντων οἷα ἑκάτερος ὑμῶν προσαγορεύεται;
[7]	ἢ μανικῶς καὶ ἐμπλήκτως κατὰ	τῶν	παροξυνόντων κινούμενοι, ἢ δολερῶς καὶ
[1]	ἐπανόρθωσιν τοῦ βίου καὶ τὴν	τῶν	πειθομένων τελείωσιν ἀναφαίνεται. Ἀκούοντες μὲν
[7]	συνετός· ὁ δὲ ἐπὶ βλάβῃ	τῶν	πλησίον ἠκονημένος τὸν νοῦν, κακεντρεχής
[1]	αὐτῶν ὠφέλιμον διαδείκνυται· οὕτως ἐπὶ	τῶν	πνευματικῶν παραινέσεων, ἐπειδὰν μάλιστα τὴν
[7]	Οὐχ ἡ δικαία ὀργὴ κατὰ	τῶν	πορνευσάντων; ὃς, τὰ πολλὰ ἐπιεικὴς
[2]	Καὶ παραθήγει τὸν ὀδόντα, κατὰ	τῶν	συῶν τοὺς ὁμόσε χωροῦντας. Πρόσωπον
[7]	καθηγῆται. ~Ἔτι γὰρ πρὸς πολλὰ	τῶν	τῆς ἀρετῆς ἔργων ἐπιτήδειον ἡμῶν
[2]	προλαβοῦσαι χάριτες, οὐκ ἄλλο τι	τῶν	τιμίων. Μανία τίς ἐστιν ὀλιγοχρόνιος
[8]	καὶ θρασὺ, καὶ πᾶν τὸ	τῶν	τοιούτων (πονηρῶν σμῆνος, ταύτης τῆς
[4]	ἂν ἐμοὶ πείθῃ, καὶ ἐπιδαψιλεύσῃ	τῶν	ὕβρεων. Ἀφανῆ σε εἶπε, καὶ
[1]	ἐν ἡσυχίᾳ τὴν ἀσχήμονα ταραχὴν	τῶν	ὑπὸ τοῦ πάθους κατεχομένων, ἐπέγνωμεν
[4]	θεοφιλῶν καὶ μακαρίων ἀνδρῶν, ἢ	τῶν	ὑπὸ τοῦ πνεύματος τῆς πονηρίας
[2]	οὔτε πῦρ, οὔτε ἄλλο τι	τῶν	φοβερῶν, ἱκανὸν τὴν ὑπὸ τῆς
[4]	ἐπίσχωμεν, τὴν ὀργὴν πάσῃ μηχανῇ	τῶν	ψυχῶν ἐξελόντες. Οὕτω γὰρ ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/04/2009