Chapitre |
[7] |
τῶν
Λευϊτῶν
χεῖρας
πρὸς
τὸν
|
τῶν |
ἀδελφῶν
φόνον
ἐξώπλισε.
Θέσθω,
φησὶ, |
[6] |
ἀλλ´
οἷόν
τι
κῦμα
εἴσω
|
τῶν |
αἰγιαλῶν
κατακλασθὲν
ἐστορέσθη.
Καθησύχασόν
μοι |
[7] |
Θεοῦ
τρέψας,
καὶ
τὴν
ὄρεξιν
|
τῶν |
(αἰωνίων
ἀγαθῶν,
ζηλωτὸς
καὶ
μακάριος. |
[7] |
μὲν
εἰς
ἀπόλαυσιν
σαρκὸς
καὶ
|
τῶν |
ἀκαθάρτων
ἡδονῶν
ἀποχρησάμενος
βδελυκτὸς
καὶ |
[7] |
τοῖς
εἰδόσι
μεταχειρίζεσθαι.
Ἐπεὶ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
δυνάμεων
ἑκάστη
παρὰ
τὸν
|
[7] |
αἰσχύνης,
καὶ
τετρακοσίους
ἄνδρας
ἱερεῖς
|
τῶν |
ἀλσῶν,
ἐσθίοντας
τράπεζαν
Ἰεζάβελ,
λελογισμένῳ |
[1] |
τοῦ
πάθους
κατεχομένων,
ἐπέγνωμεν
ἐπὶ
|
τῶν |
ἔργων
τὴν
εὐστοχίαν
τοῦ
ῥήματος· |
[3] |
οὕτω
λοιπὸν
πρὸς
τὴν
διὰ
|
τῶν |
ἔργων
χωροῦσιν
ἄμυναν.
Θυμὸς
μὲν |
[7] |
καὶ
ὁρμὴ
διαρκὴς
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
ἠδικηκότων
ἀντίδοσιν,
ὥσπερ
ὀργώσης
τῆς |
[1] |
ἀδοκήτου,
τότε
μάλιστα
τὸ
θαυμαστὸν
|
τῶν |
θείων
παραγγελμάτων
ἐπέγνωμεν.
Δόντες
μὲν |
[4] |
Τίνων
βούλει
μαθητὴς
εἶναι
μᾶλλον,
|
τῶν |
θεοφιλῶν
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν,
ἢ |
[1] |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους
κεκρατημένους
ταῖς
|
τῶν |
θηρίων
προσηγορίαις
ἀποκαλεῖν,
οἷς
ἑαυτοὺς |
[1] |
Ιʹ
Κατὰ
ὀργιζομένων.
~(Ὥσπερ
ἐπὶ
|
τῶν |
ἰατρικῶν
παραγγελμάτων,
ὅταν
εὐστόχως
καὶ |
[6] |
σε
καὶ
ἀμαθῆ
προσαγορεύσῃ,
ὑπομνήσθητι
|
τῶν
|
Ἰουδαϊκῶν
ὕβρεων,
αἷς
τὴν
ἀληθινὴν |
[4] |
γὰρ
ἂν
δυνηθείημεν
τὰ
πλεῖστα
|
τῶν |
κακῶν,
ὥσπερ
ῥίζῃ
τινὶ
καὶ |
[7] |
θυμὸς,
τόνον
αὐτῇ
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
καλῶν
ἔνστασιν
ἐμποιῶν.
Εἰ
γάρ |
[7] |
χαλεπαίνων
αὐτός;
Καὶ
ποιεῖς
τὸ
|
(τῶν |
κυνῶν·
οἳ
τοὺς
λίθους
δάκνουσι, |
[2] |
Οἱονεὶ
γὰρ
οἴστρῳ
τῇ
μνήμῃ
|
τῶν |
λελυπηκότων
περικεντούμενοι,
σφαδάζοντος
αὐτοῖς
τοῦ |
[7] |
πραότατος,
ἐκδικῶν
τὴν
εἰδωλολατρείαν,
τὰς
|
τῶν
|
Λευϊτῶν
χεῖρας
πρὸς
τὸν
τῶν |
[6] |
τῆς
ψυχῆς
καταστέλλειν
τῇ
μνήμῃ
|
τῶν |
μακαρίων
ἀνδρῶν
ὑποδειγμάτων·
πῶς
ὁ |
[5] |
Οὐχ
ὁρᾷς
τὰ
τοξεύματα,
πῶς
|
τῶν |
μὲν
στεῤῥῶν
καὶ
ἀντιτύπων
πέφυκε |
[1] |
ἀλλήλων
φθορὰν,
καὶ
τὴν
κατὰ
|
τῶν |
(ὁμοφύλων
βλάβην,
εἰκότως
ἂν
θηρίοις |
[2] |
θεάματα·
χεῖρας
μὲν
διηρμένας
κατὰ
|
τῶν |
ὁμοφύλων,
καὶ
πᾶσι
μέρεσι
τοῦ |
[2] |
τὸ
προστυχὸν
παρασύρουσιν·
οὕτως
αἱ
|
τῶν |
ὀργιζομένων
ὁρμαὶ
βίαιοι
καὶ
ἀκάθεκτοι |
[4] |
λέγειν;
Τῷ
μὲν
ἀπέκλεισε
τὴν
|
τῶν |
οὐρανῶν
βασιλείαν
ἡ
λοιδορία·
Λοίδοροι |
[8] |
πικρὰν
ῥίζαν
τοῦ
θυμοῦ,
πολλὰ
|
τῶν |
παθῶν
τῇ
ἀρχῇ
ταύτῃ
συναναιρήσεις. |
[5] |
τοῖς
στεφανίταις
ἀγῶσιν
ὁ
κατάρξας
|
τῶν |
παλαισμάτων,
ἀλλ´
ὁ
ὑπερβαλλόμενος
στεφανοῦται. |
[1] |
τελείωσιν
ἀναφαίνεται.
Ἀκούοντες
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
Παροιμιῶν
διαῤῥήδην
ἀποφαινομένων,
ὅτι
Ὀργὴ |
[4] |
καὶ
διαπρίεται.
Εὐθὺς
γὰρ
ἐκ
|
τῶν |
παρόντων
οἷα
ἑκάτερος
ὑμῶν
προσαγορεύεται; |
[7] |
ἢ
μανικῶς
καὶ
ἐμπλήκτως
κατὰ
|
τῶν |
παροξυνόντων
κινούμενοι,
ἢ
δολερῶς
καὶ |
[1] |
ἐπανόρθωσιν
τοῦ
βίου
καὶ
τὴν
|
τῶν |
πειθομένων
τελείωσιν
ἀναφαίνεται.
Ἀκούοντες
μὲν |
[7] |
συνετός·
ὁ
δὲ
ἐπὶ
βλάβῃ
|
τῶν |
πλησίον
ἠκονημένος
τὸν
νοῦν,
κακεντρεχής |
[1] |
αὐτῶν
ὠφέλιμον
διαδείκνυται·
οὕτως
ἐπὶ
|
τῶν |
πνευματικῶν
παραινέσεων,
ἐπειδὰν
μάλιστα
τὴν |
[7] |
Οὐχ
ἡ
δικαία
ὀργὴ
κατὰ
|
τῶν
|
πορνευσάντων;
ὃς,
τὰ
πολλὰ
ἐπιεικὴς |
[2] |
Καὶ
παραθήγει
τὸν
ὀδόντα,
κατὰ
|
τῶν
|
συῶν
τοὺς
ὁμόσε
χωροῦντας.
Πρόσωπον |
[7] |
καθηγῆται.
~Ἔτι
γὰρ
πρὸς
πολλὰ
|
τῶν |
τῆς
ἀρετῆς
ἔργων
ἐπιτήδειον
ἡμῶν |
[2] |
προλαβοῦσαι
χάριτες,
οὐκ
ἄλλο
τι
|
τῶν |
τιμίων.
Μανία
τίς
ἐστιν
ὀλιγοχρόνιος
|
[8] |
καὶ
θρασὺ,
καὶ
πᾶν
τὸ
|
τῶν |
τοιούτων
(πονηρῶν
σμῆνος,
ταύτης
τῆς |
[4] |
ἂν
ἐμοὶ
πείθῃ,
καὶ
ἐπιδαψιλεύσῃ
|
τῶν |
ὕβρεων.
Ἀφανῆ
σε
εἶπε,
καὶ |
[1] |
ἐν
ἡσυχίᾳ
τὴν
ἀσχήμονα
ταραχὴν
|
τῶν |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους
κατεχομένων,
ἐπέγνωμεν |
[4] |
θεοφιλῶν
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν,
ἢ
|
τῶν
|
ὑπὸ
τοῦ
πνεύματος
τῆς
πονηρίας |
[2] |
οὔτε
πῦρ,
οὔτε
ἄλλο
τι
|
τῶν |
φοβερῶν,
ἱκανὸν
τὴν
ὑπὸ
τῆς |
[4] |
ἐπίσχωμεν,
τὴν
ὀργὴν
πάσῃ
μηχανῇ
|
τῶν |
ψυχῶν
ἐξελόντες.
Οὕτω
γὰρ
ἂν |