Livre, Pages
[3, 1283]	εἰ καὶ τὸ πλῆθος εἶναί	γε	δεῖ κύριον διότι κρείττους εἰσὶ
[3, 1287]	ἀδυνατεῖ διορίζειν, ἐπεὶ περὶ ὧν	γε	δυνατός, οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ περὶ τούτων
[3, 1287]	διότι βελτίων, ἄρχειν δίκαιος, τοῦ	γε	ἑνὸς οἱ δύο ἀγαθοὶ βελτίους·
[3, 1276]	εἶναι μὴ τὴν αὐτήν, ὥσπερ	γε	καὶ χορὸν ὁτὲ μὲν κωμικὸν
[3, 1281]	χωρὶς εἰς ἕν, ἐπεὶ κεχωρισμένων	γε	κάλλιον ἔχειν τοῦ γεγραμμένου τουδὶ
[3, 1285]	ἔχει διαφοράς. Ῥᾴδιον δὴ τοῦτό	γε	καταμαθεῖν, ὅτι πλείω τε γένη
[3, 1282]	ἀλλ' οὔ τι τῶν εἰδότων	γε	μᾶλλον. Ὥστε κατὰ μὲν τοῦτον
[3, 1287]	ὄντων πάντων. Ἀλλὰ μὴν ὅσα	γε	μὴ δοκεῖ δύνασθαι διορίζειν ὁ
[3, 1287]	τοῦτον εἶναί φασι δίκαιον, ὁμοίων	γε	ὄντων πάντων. Ἀλλὰ μὴν ὅσα
[3, 1277]	καὶ τῶν ἀρχόντων, ἀρχομένου δέ	γε	οὐκ ἔστιν ἀρετὴ φρόνησις, ἀλλὰ
[3, 1281]	ἀλλὰ μὴ νόμον φαῦλον, ἔχοντά	γε	τὰ συμβαίνοντα πάθη περὶ τὴν
[3, 1282]	τὸ δίκαιον εἶναι, καὶ μέχρι	γέ	τινος ὁμολογοῦσι τοῖς κατὰ φιλοσοφίαν
[3, 1277]	ἰδιώτης εἶναι. Ἀλλὰ μὴν ἐπαινεῖταί	γε	τὸ δύνασθαι ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι,
[3, 1284]	τοιοῦτον· ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἄρχειν	γε	τοῦ τοιούτου· παραπλήσιον γὰρ κἂν
[3, 1278]	Ἀλλὰ μὴν καὶ τῆς ἀρχῆς	γε	τοὺς λεγομένους τρόπους ῥᾴδιον διελεῖν·
[3, 1276]	τὴν αὐτήν. Ἀλλὰ μὴν εἴ	γε	τοῦτο τυχεῖν δεῖ ζητήσεως, τὴν
[3, 1277]	μέτοικος οὐδὲ ξένος. Ἢ διά	γε	τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲν φήσομεν
[3, 1283]	συμβάλλονται δ' οὐδέν. Ἔτι κατά	γε	τοῦτον τὸν λόγον πᾶν ἀγαθὸν
[3, 1283]	ἂν ἢ πάντα ἢ ἔνιά	γε	τούτων ὀρθῶς ἀμφισβητεῖν, πρὸς μέντοι
[3, 1282]	δικαίους ἢ ἀδίκους. Πλὴν τοῦτό	γε	φανερόν, ὅτι δεῖ πρὸς τὴν
[3, 1288]	φύσιν. ~Ἀλλ' ἐκ τῶν εἰρημένων	γε	φανερὸν ὡς ἐν μὲν τοῖς
[3, 1276]	μᾶλλον ἔθνους ἢ πόλεως· ἧς	γέ	φασιν ἑαλωκυίας τρίτην ἡμέραν οὐκ
[3, 1287]	κἀκείνου καὶ τῆς ἀρχῆς, ὅ	γε	φίλος ἴσος καὶ ὅμοιος, ὥστ'
[3, 1287]	ἐνδέχεται περιληφθῆναι τοῖς νόμοις τὰ	δὲ	ἀδύνατα, ταῦτ' ἐστὶν ἃ ποιεῖ
[3, 1282]	κυρίους κειμένους ὀρθῶς, τὸν ἄρχοντα	δέ,	ἄν τε εἷς ἄν τε
[3, 1276]	αὑτὸν ἔργον εὖ ποιεῖν, τοῦτο	δὲ	ἀπ' ἀρετῆς· ἐπειδὴ ἀδύνατον ὁμοίους
[3, 1283]	εἶναι πόλιν ἐξ αὐτῶν; Ἔστι	δὲ	ἀπορία τις πρὸς ἅπαντας τοὺς
[3, 1277]	εὖ ἄρξαι μὴ ἀρχθέντα. Τούτων	δὲ	ἀρετὴ μὲν ἑτέρα, δεῖ δὲ
[3, 1279]	εἰρημένων τυραννὶς μὲν βασιλείας, ὀλιγαρχία	δὲ	ἀριστοκρατίας, δημοκρατία δὲ πολιτείας. Ἡ
[3, 1285]	νόμον εἶναι. Καὶ ἡ φυλακὴ	δὲ	βασιλικὴ καὶ οὐ τυραννικὴ διὰ
[3, 1278]	πολλοὶ τοιοῦτοι καὶ νῦν· ἡ	δὲ	βελτίστη πόλις οὐ ποιήσει βάναυσον
[3, 1277]	ἀρχομένων καὶ τῶν ἀρχόντων, ἀρχομένου	δέ	γε οὐκ ἔστιν ἀρετὴ φρόνησις,
[3, 1275]	τῶν ἐφόρων ἄλλος ἄλλας, οἱ	δὲ	γέροντες τὰς φονικάς, ἑτέρα δ'
[3, 1280]	ὁ μὲν εἴη τέκτων ὁ	δὲ	γεωργὸς ὁ δὲ σκυτοτόμος ὁ
[3, 1276]	αἰεὶ τῶν μὲν φθειρομένων τῶν	δὲ	γινομένων, ὥσπερ καὶ ποταμοὺς εἰώθαμεν
[3, 1281]	ἔστω τις ἕτερος λόγος· ὅτι	δὲ	δεῖ κύριον εἶναι μᾶλλον τὸ
[3, 1275]	μὲν αὐτῶν ἐστι πρῶτον τὸ	δὲ	δεύτερον τὸ δ' ἐχόμενον, ἢ
[3, 1286]	πολιτείαν ἑτέραν παρὰ δημοκρατίαν. Εἰ	δὲ	δή τις ἄριστον θείη τὸ
[3, 1286]	ὧν ἐκλείπειν ἀναγκαῖον αὐτόν. Εἰ	δὲ	δὴ τοῦτο μὴ ῥᾴδιον ἐν
[3, 1277]	Καὶ γὰρ ἀρχομένου μὲν ἐλευθέρου	δὲ	δῆλον ὅτι οὐ μία ἂν
[3, 1279]	πρὸς τὸ τῶν εὐπόρων, ἡ	δὲ	δημοκρατία πρὸς τὸ συμφέρον τὸ
[3, 1279]	ἐσκόπει τὸ ἐκείνου συμφέρον· νῦν	δὲ	διὰ τὰς ὠφελείας τὰς ἀπὸ
[3, 1285]	διὰ τὸ τοιοῦτόν εἰσιν, ἀσφαλεῖς	δὲ	διὰ τὸ πάτριαι καὶ κατὰ
[3, 1279]	ῥηθείσας αἰτίας γίνεσθαι διαφορᾶσσ, ᾧ	δὲ	διαφέρουσιν ἥ τε δημοκρατία καὶ
[3, 1276]	καὶ πάμπαν ἑτέρων ἀνθρώπων. Εἰ	δὲ	δίκαιον διαλύειν ἢ μὴ διαλύειν,
[3, 1288]	πως ἤδη καὶ πρότερον. Πρῶτον	δὲ	διοριστέον τί τὸ βασιλευτὸν καὶ
[3, 1281]	ἢ τοὺς ἀρίστους μὲν ὀλίγους	δέ,	δόξειεν ἂν λύεσθαι καί τιν'
[3, 1277]	γίνεσθαι τὸν μὲν δεσπότην τὸν	δὲ	δοῦλον) Ἀλλ' ἔστι τις ἀρχὴ
[3, 1286]	Ἀλλ' οἱ μὲν στασιάσουσιν ὁ	δὲ	εἷς ἀστασίαστος. Ἀλλὰ πρὸς τοῦτ'
[3, 1280]	Εὐποροῦσι μὲν γὰρ ὀλίγοι, τῆς	δὲ	ἐλευθερίας μετέχουσι πάντες· δι' ἃς
[3, 1283]	ὡς ἐπὶ τὸ πλέον· οἱ	δὲ	ἐλεύθεροι καὶ εὐγενεῖς ὡς ἐγγὺς
[3, 1279]	ὀλίγοι τὸ πλῆθος ὄντες, δημοκρατίαν	δὲ	ἐν ᾗ οἱ ἄποροι, πολλοὶ
[3, 1288]	ἡγεμονικῶν πρὸς πολιτικὴν ἀρχήν, πολιτικὸν	δὲ	ἐν ᾧ πέφυκεν ἐγγίνεσθαι πλῆθος
[3, 1278]	αἱ μεθέξεις τῶν ἀρχῶν) βάναυσον	δὲ	ἐνδέχεται· πλουτοῦσι γὰρ καὶ οἱ
[3, 1281]	οὖν ᾖ νόμος μὲν ὀλιγαρχικὸς	δὲ	ἢ δημοκρατικός, τί διοίσει περὶ
[3, 1277]	οὖσάν τινα ἄρχοντος παιδείαν. Εἰ	δὲ	ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἄρχοντός τε
[3, 1280]	δὲ τοῦ τέλους χάριν. Πόλις	δὲ	ἡ γενῶν καὶ κωμῶν κοινωνία
[3, 1285]	ἀρχὴ δεσποτικὴ κατὰ νόμονν, τρίτη	δὲ	ἣν αἰσυμνητείαν προσαγορεύουσιν (αὕτη δ'
[3, 1277]	θάτερον δὲ καὶ ἀνδραποδῶδες. Λέγω	δὲ	θάτερον τὸ δύνασθαι καὶ ὑπηρετεῖν
[3, 1285]	κύριος ἦν· λέγει γοῦν Ὃν	δέ	κ' ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης οὔ
[3, 1277]	ἀναγκαῖον, ἀλλὰ χρῆσθαι μᾶλλον· θάτερον	δὲ	καὶ ἀνδραποδῶδες. Λέγω δὲ θάτερον
[3, 1280]	τὰ περὶ αὑτοὺς κακῶς, ἔπειτα	δὲ	καὶ διὰ τὸ λέγειν μέχρι
[3, 1285]	δύναμιν πᾶσαι παραπλησίαν τυραννίσιν, εἰσὶ	δὲ	καὶ κατὰ νόμον καὶ πάτριαι·
[3, 1276]	ἴδιος ἔσται τῆς ἀρετῆς, ὁμοίως	δὲ	καὶ κοινός τις ἐφαρμόσει πᾶσιν.
[3, 1285]	ἠνείχετο ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐξελθόντων	δὲ	καὶ κτεῖναι κύριος ἦν· λέγει
[3, 1282]	τέχναις ἀγαθὸν τὸ τέλος, μέγιστον	δὲ	καὶ μάλιστα ἐν τῇ κυριωτάτῃ
[3, 1286]	ἐπιθέσθαι καὶ γενέσθαι δημοκρατίας. Ἐπεὶ	δὲ	καὶ μείζους εἶναι συμβέβηκε τὰς
[3, 1287]	Τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες. Εἰσὶ	δὲ	καὶ νῦν περὶ ἐνίων αἱ
[3, 1283]	τὸν πλοῦτον ἀξιοῦντες ἄρχειν, ὁμοίως	δὲ	καὶ οἱ κατὰ γένος· δῆλον
[3, 1284]	καὶ δίκαιόν ἐστι, φανερόν, ἴσως	δὲ	καὶ ὅτι οὐχ ἁπλῶς δίκαιον,
[3, 1278]	οὐ ποιήσει βάναυσον πολίτην. Εἰ	δὲ	καὶ οὗτος πολίτης, ἀλλὰ πολίτου
[3, 1276]	αὐτῶν πολλάκις ἀνθρώπων ὄντων, ὁμοίως	δὲ	καὶ πᾶσαν ἄλλην κοινωνίαν καὶ
[3, 1278]	τοὐναντίον ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, φαμὲν	δὲ	καὶ πολιτείαν ἑτέραν εἶναι τούτων.
[3, 1282]	καὶ τῆς τυχούσης ἡλικίας, ταμιεύουσι	δὲ	καὶ στρατηγοῦσι καὶ τὰς μεγίστας
[3, 1283]	τὸν ἕνα ἁπάντων δεήσει, ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸν εὐγενείᾳ διαφέροντα τῶν
[3, 1278]	κοινῇ πᾶσι καὶ χωρίς· συνέρχονται	δὲ	καὶ τοῦ ζῆν ἕνεκεν αὐτοῦ
[3, 1284]	τῆς πόλεως χρόνους ὡρισμένους. Μυθολογεῖται	δὲ	καὶ τοὺς Ἀργοναύτας τὸν Ἡρακλέα
[3, 1283]	κυρίους εἶναι τοῦ πολιτεύματος, ὁμοίως	δὲ	καὶ τοὺς κατὰ πλοῦτον, ἔχοιεν
[3, 1275]	οἷον πατρὸς ἢ μητρός, οἱ	δὲ	καὶ τοῦτ' ἐπὶ πλέον ζητοῦσιν,
[3, 1276]	εὐμάρεια τῆς τοιαύτης ζητήσεως· ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν τὸν αὐτὸν κατοικούντων
[3, 1276]	εἰς τὴν πολιτείαν βλέποντας· ὄνομα	δὲ	καλεῖν ἕτερον ἢ ταὐτὸν ἔξεστι
[3, 1285]	ἀιδίους ἐν ταῖς πόλεσιν. ~Ἴσως	δὲ	καλῶς ἔχει μετὰ τοὺς εἰρημένους
[3, 1281]	καί τιν' ἔχειν ἀπορίαν, τάχα	δὲ	κἂν ἀλήθειαν. Τοὺς γὰρ πολλούς,
[3, 1279]	ἰατρικὴν καὶ γυμναστικήν, κατὰ συμβεβηκὸς	δὲ	κἂν αὐτῶν εἶεν. Οὐδὲν γὰρ
[3, 1281]	τὰς εὐθύνας τῶν ἀρχόντων, ἄρχειν	δὲ	κατὰ μόνας οὐκ ἐῶσιν. Πάντες
[3, 1282]	πολιτείας ἀναγκαῖον εἶναι δικαίους τοὺς	δὲ	κατὰ τὰς παρεκβεβηκυίας οὐ δικαίους.
[3, 1287]	περὶ Ἐπίδαμνον, καὶ περὶ Ὀποῦντα	δὲ	κατά τι μέρος ἔλαττον) περὶ
[3, 1283]	κοινὸν τὸ τῶν πολιτῶν· πολίτης	δὲ	κοινῇ μὲν ὁ μετέχων τοῦ
[3, 1278]	λειτουργοῦντες τὰ τοιαῦτα δοῦλοι, οἱ	δὲ	κοινοὶ βάναυσοι καὶ θῆτες. Φανερὸν
[3, 1276]	κοινωνία τις ἡ πόλις, ἔστι	δὲ	κοινωνία πολιτῶν πολιτείας, γινομένης ἑτέρας
[3, 1276]	μὲν γάρ ἐστιν ἐρέτης, ὁ	δὲ	κυβερνήτης, ὁ δὲ πρῳρεύς, ὁ
[3, 1285]	τῶν κατὰ νόμον, οὐκ ἔστι	δὲ	κυρία πάντων, ἀλλ' ὅταν ἐξέλθῃ
[3, 1280]	οἷον ἐλευθερίᾳ, ὅλως ἴσοι. Τὸ	δὲ	κυριώτατον οὐ λέγουσιν. Εἰ μὲν
[3, 1275]	μέν πως πολίτας, οὐχ ἁπλῶς	δὲ	λίαν ἀλλὰ προστιθέντας τοὺς μὲν
[3, 1287]	ἕνα τινά, κατὰ τὸν αὐτὸν	δὲ	λόγον τοῦτον, κἂν εἴ τινας
[3, 1286]	ὥστ' ἀφείσθω τὴν πρώτην· ὁ	δὲ	λοιπὸς τρόπος τῆς βασιλείας πολιτείας
[3, 1285]	βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ	δὲ	μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ
[3, 1286]	ἄλλων εἶναι δεῖ κυρίους· ὅσα	δὲ	μὴ δυνατὸν τὸν νόμον κρίνειν
[3, 1275]	πολίτας σχεδὸν τοιοῦτός ἐστιν· δεῖ	δὲ	μὴ λανθάνειν ὅτι τῶν πραγμάτων
[3, 1281]	τὰ δ' ἁμαρτάνειν αὐτούς) τὸ	δὲ	μὴ μεταδιδόναι μηδὲ μετέχειν φοβερόν
[3, 1277]	ἀρετήν (οὗτος γὰρ πολίτης) εἰ	δὲ	μηδεὶς τῶν τοιούτων πολίτης, ἐν
[3, 1282]	τῶν ὀργάνων τὴν ὑπεροχήν. Εἰ	δὲ	μήπω δῆλον τὸ λεγόμενον, ἔτι
[3, 1280]	ἀρχῆς οὔτε τῶν ἐπιγινομένων) εἰ	δὲ	μήτε τοῦ ζῆν μόνον ἕνεκεν
[3, 1279]	κοινῷ λυσιτελοῦν οὐδεμία αὐτῶν. Δεῖ	δὲ	μικρῷ διὰ μακροτέρων εἰπεῖν τίς
[3, 1278]	εἶτα τοὺς ἀπὸ γυναικῶν, τέλος	δὲ	μόνον τοὺς ἐξ ἀμφοῖν ἀστῶν
[3, 1282]	ἕκαστος μόριόν ἐστι τούτων (λέγω	δὲ	μόριον τὸν βουλευτὴν καὶ τὸν
[3, 1281]	τοὺς ὀλίγους σπουδαίους, ἄδηλον, ἴσως	δὲ	νὴ Δία δῆλον ὅτι περὶ
[3, 1278]	πολλοὶ τῶν τεχνιτῶν. Ἐν Θήβαις	δὲ	νόμος ἦν τὸν διὰ δέκα
[3, 1276]	ἡ πόλις, λόγος ἕτερος. Τῶν	δὲ	νῦν εἰρημένων ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι
[3, 1288]	ἀρετὴν πρὸς ἡγεμονίαν πολιτικήν, ἀριστοκρατικὸν	δὲ	ὃ πέφυκε φέρειν πλῆθος ἄρχεσθαι
[3, 1280]	τοῦ πράγματος ἰσότητα ὁμολογοῦσι, τὴν	δὲ	οἷς ἀμφισβητοῦσι, μάλιστα μὲν διὰ
[3, 1275]	ἢ τρεῖς ἢ πλείους. Οὕτω	δὲ	ὁριζομένων πολιτικῶς καὶ ταχέως, ἀποροῦσί
[3, 1279]	ᾖ κύριον τὸ πλῆθος ὁμοίως	δὲ	πάλιν κἂν εἴ που συμβαίνοι
[3, 1281]	γὰρ ἄλλο τι μόριον, πάντα	δὲ	πάντες. Ἀλλὰ τούτῳ διαφέρουσιν οἱ
[3, 1286]	πλείους μὲν τὸν ἀριθμὸν ἀγαθοὶ	δὲ	πάντες; ~Ἢ δῆλον ὡς οἱ
[3, 1275]	ὑστέρας εἶναι τῶν ἀναμαρτήτων (τὰς	δὲ	παρεκβεβηκυίας πῶς λέγομεν, ὕστερον ἔσται
[3, 1275]	προστιθέντας τοὺς μὲν ἀτελεῖς τοὺς	δὲ	παρηκμακότας ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον
[3, 1279]	γὰρ ἔχει τινὰς ἀπορίας, τῷ	δὲ	περὶ ἑκάστην μέθοδον φιλοσοφοῦντι καὶ
[3, 1285]	μὲν βάρβαροι τῶν Ἑλλήνων, οἱ	δὲ	περὶ τὴν Ἀσίαν τῶν περὶ
[3, 1284]	αὐτοὺς παρὰ τὰς συνθήκας) ~ὁ	δὲ	Περσῶν βασιλεὺς Μήδους καὶ Βαβυλωνίους
[3, 1282]	τὸ δικαστήριον. Καὶ τὸ τίμημα	δὲ	πλεῖον τὸ πάντων τούτων ἢ
[3, 1283]	οἱ πλούσιοι καὶ εὐγενεῖς, ἔτι	δὲ	πλῆθος ἄλλο τι πολιτικόν, πότερον
[3, 1286]	ἑνὸς καὶ συμπλειόνων κρείττω τοῦ	δὲ	πλήθους ἥττω, καθάπερ οἵ τ'
[3, 1284]	μὴ δεῖσθαι τοιαύτης ἰατρείας· δεύτερος	δὲ	πλοῦς, ἂν συμβῇ, πειρᾶσθαι τοιούτῳ
[3, 1276]	καὶ τὸν πολίτην φαμέν. Τῶν	δὲ	πλωτήρων καίπερ ἀνομοίων ὄντων τὴν
[3, 1276]	διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν, τὴν	δὲ	πόλιν ἑτέραν; ~Εἴπερ γάρ ἐστι
[3, 1279]	ὀρθῶν πολιτειῶν· δεσποτικαὶ γάρ, ἡ	δὲ	πόλις κοινωνία τῶν ἐλευθέρων ἐστίν.
[3, 1279]	ἔσονται φανεραὶ τούτων διορισθεισῶν. Ἐπεὶ	δὲ	πολιτεία μὲν καὶ πολίτευμα σημαίνει
[3, 1278]	διαφοραὶ τίνες αὐτῶν εἰσιν. Ἔστι	δὲ	πολιτεία πόλεως τάξις τῶν τε
[3, 1274]	πραγματείαν οὖσαν περὶ πόλιν, ἡ	δὲ	πολιτεία τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων
[3, 1278]	μὴ μετέχειν ἀρχῆς. Ἐν πολλαῖς	δὲ	πολιτείαις προσεφέλκει τινὰς καὶ τῶν
[3, 1284]	καὶ ἄρχεσθαί ἐστι, ~καθ' ἑκάστην	δὲ	πολιτείαν ἕτερος, πρὸς δὲ τὴν
[3, 1279]	βασιλείας, ὀλιγαρχία δὲ ἀριστοκρατίας, δημοκρατία	δὲ	πολιτείας. Ἡ μὲν γὰρ τυραννίς
[3, 1275]	τὸ κοινόν, ἢ γλίσχρως. Τὰς	δὲ	πολιτείας ὁρῶμεν εἴδει διαφερούσας ἀλλήλων,
[3, 1277]	μανθάνειν καὶ τὸν ἀρχόμενον, τὸν	δὲ	πολίτην ἀμφότερ' ἐπίστασθαι καὶ μετέχειν
[3, 1277]	ἀγαθὸν εἶναι καὶ φρόνιμον, τὸν	δὲ	πολίτην οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι φρόνιμον.
[3, 1276]	φήσομεν ἀλλ' οὐ δικαίως, ὁ	δὲ	πολίτης ἀρχῇ τινὶ διωρισμένος ἐστίν
[3, 1275]	τοὺς ποιητοὺς πολίτας, ἀφετέον· ὁ	δὲ	πολίτης οὐ τῷ οἰκεῖν που
[3, 1274]	ὀλιγαρχίαν ἢ τὸν τύραννον· τοῦ	δὲ	πολιτικοῦ καὶ τοῦ νομοθέτου πᾶσαν
[3, 1280]	τοὺς μὲν ὀλίγους εἶναι τοὺς	δὲ	πολλούς. Εὐποροῦσι μὲν γὰρ ὀλίγοι,
[3, 1286]	μέρος, ἢ οὐ συμφέρει, ~ἓν	δὲ	πότερον ἕνα συμφέρει κύριον εἶναι
[3, 1285]	πολιτειῶν μίαν εἶναι ταύτην. Σκεπτέον	δὲ	πότερον συμφέρει τῇ μελλούσῃ καλῶς
[3, 1284]	ἐπ' ἀρχῆς ἐπέκοπτε πολλάκις. Τὸ	δὲ	πρόβλημα καθόλου περὶ πάσας ἐστὶ
[3, 1275]	ζωῆς, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν. Ὁρίζονται	δὲ	πρὸς τὴν χρῆσιν πολίτην τὸν
[3, 1279]	ἀναγκαῖον εἶναι τὰς πολιτείας, τὰς	δὲ	πρὸς τὸ ἴδιον ἢ τοῦ
[3, 1275]	καὶ τὰς μὲν ὑστέρας τὰς	δὲ	προτέρας οὔσας· ~τὰς γὰρ ἡμαρτημένας
[3, 1286]	κινεῖν ἔξεστι τοῖς ἰατροῖς, ἐὰν	δὲ	πρότερον, ἐπὶ τῷ αὑτοῦ κινδύνῳ)
[3, 1276]	ἐρέτης, ὁ δὲ κυβερνήτης, ὁ	δὲ	πρῳρεύς, ὁ δ' ἄλλην τιν'
[3, 1282]	διωρίσθω τοῦτον τὸν τρόπον· ~ἡ	δὲ	πρώτη λεχθεῖσα ἀπορία ποιεῖ φανερὸν
[3, 1280]	ἀμφισβητοῦσιν ἀμφότεροι τῆς πολιτείας. Ληπτέον	δὲ	πρῶτον τίνας ὅρους λέγουσι τῆς
[3, 1288]	δ' ὁ τρόπος, λεκτέον· εἴρηται	δέ	πως ἤδη καὶ πρότερον. Πρῶτον
[3, 1282]	βουλὴ καὶ ὁ δῆμος· τῶν	δὲ	ῥηθέντων ἕκαστος μόριόν ἐστι τούτων
[3, 1280]	τέκτων ὁ δὲ γεωργὸς ὁ	δὲ	σκυτοτόμος ὁ δ' ἄλλο τι
[3, 1286]	ἔργον τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν. Ἐπεὶ	δὲ	συνέβαινε γίγνεσθαι πολλοὺς ὁμοίους πρὸς
[3, 1282]	χείρων κριτὴς τῶν εἰδότων, ἅπαντες	δὲ	συνελθόντες ἢ βελτίους ἢ οὐ
[3, 1285]	τὰ ὑπερόρια συνεχῶς ἦρχον· ὕστερον	δὲ	τὰ μὲν αὐτῶν παριέντων τῶν
[3, 1285]	τῶν πρὸς τὸν πόλεμον· ἔτι	δὲ	τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς ἀποδέδοται
[3, 1275]	δημοκρατίᾳ μάλιστ' ἐστὶ πολίτης, ἐν	δὲ	ταῖς ἄλλαις ἐνδέχεται μέν, οὐ
[3, 1279]	τὸ μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις τὸ	δὲ	ταῖς δημοκρατίαις, διὰ τὸ τοὺς
[3, 1278]	βίον βάναυσον ἢ θητικόν. Ἐν	δὲ	ταῖς ὀλιγαρχίαις θῆτα μὲν οὐκ
[3, 1278]	τῆς τῶν κοινῶν ἐπιμελείας. Ἐπεὶ	δὲ	ταῦτα διώρισται, τὸ μετὰ ταῦτα
[3, 1283]	γὰρ οἱ μὲν βραδεῖς οἱ	δὲ	ταχεῖς, οὐδὲν διὰ τοῦτο δεῖ
[3, 1278]	δούλου σῴζεσθαι τὴν δεσποτείαν. Ἡ	δὲ	τέκνων ἀρχὴ καὶ γυναικὸς καὶ
[3, 1284]	ἑκάστην δὲ πολιτείαν ἕτερος, πρὸς	δὲ	τὴν ἀρίστην ὁ δυνάμενος καὶ
[3, 1277]	Ἔστι γὰρ ἀρχὴ δεσποτική· ταύτην	δὲ	τὴν περὶ τὰ ἀναγκαῖα λέγομεν,
[3, 1281]	γένος ἴσοις ἢ μείζοσι κατὰ	δὲ	τὴν πολιτικὴν ἀρετὴν ἀνίσοις, ἢ
[3, 1282]	ἀγαθόν ἐστι τῆς αὐλητικῆς (λέγω	δὲ	τήν τ' εὐγένειαν καὶ τὸ
[3, 1288]	μέρος ὑπερέχειν τοῦ παντός, τῷ	δὲ	τὴν τηλικαύτην ὑπερβολὴν ἔχοντι τοῦτο
[3, 1285]	ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα	δὲ	τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ
[3, 1287]	κατά τι μέρος ἔλαττον) περὶ	δὲ	τῆς παμβασιλείας καλουμένης ςαὕτη δ'
[3, 1281]	τουδὶ μὲν τὸν ὀφθαλμὸν ἑτέρου	δέ	τινος ἕτερον μόριον. Εἰ μὲν
[3, 1287]	ἔχει τὸν τρόπον τοῦτον, ἐπὶ	δὲ	τινῶν οὐχ οὕτως. Ἔστι γάρ
[3, 1284]	βίον τὸν κατ' ἀρετήν. Εἰ	δέ	τις ἔστιν εἷς τοσοῦτον διαφέρων
[3, 1287]	ἑαυτοῦ βούλησιν ὁ βασιλεύσσ δοκεῖ	δέ	τισιν οὐδὲ κατὰ φύσιν εἶναι
[3, 1285]	τὸ δεσποτικαὶ εἶναι τυραννικαί, διὰ	δὲ	τὸ αἱρεταὶ καὶ ἑκόντων βασιλικαί·
[3, 1282]	ὡς εἰπεῖν τὰς τέχνας) ἀποδίδομεν	δὲ	τὸ κρίνειν οὐδὲν ἧττον τοῖς
[3, 1286]	πάντας ὀργισθῆναι καὶ ἁμαρτεῖν. Ἔστω	δὲ	τὸ πλῆθος οἱ ἐλεύθεροι, μηδὲν
[3, 1279]	καὶ τοῖς κοινωνοῦσιν αὐτῆσσ, ὅταν	δὲ	τὸ πλῆθος πρὸς τὸ κοινὸν
[3, 1282]	ἐστὶν ἡ πολιτικὴ δύναμις, ἔστι	δὲ	τὸ πολιτικὸν ἀγαθὸν τὸ δίκαιον,
[3, 1284]	τοῦ γιγνομένου τὴν αἰτίαν, ἀπαγγείλαντος	δὲ	τὸ συμπεσόν, συννοῆσαι τὸν Θρασύβουλον
[3, 1279]	κατὰ τὸ ἁπλῶς δίκαιον, ὅσαι	δὲ	τὸ σφέτερον μόνον τῶν ἀρχόντων,
[3, 1278]	δεσπότου συμφέρον οὐδὲν ἧττον, πρὸς	δὲ	τὸ τοῦ δούλου κατὰ συμβεβηκός,
[3, 1279]	συμφέρον τὸ τῶν ἀπόρων· πρὸς	δὲ	τὸ τῷ κοινῷ λυσιτελοῦν οὐδεμία
[3, 1275]	εἶναι ταύτης τῆς πόλεως, πόλιν	δὲ	τὸ τῶν τοιούτων πλῆθος ἱκανὸν
[3, 1280]	καὶ διαγωγαὶ τοῦ συζῆν. Τὸ	δὲ	τοιοῦτον φιλίας ἔργον· ἡ γὰρ
[3, 1288]	πρὸς τὴν αἱρετωτάτην ζωήν, ἐν	δὲ	τοῖς πρώτοις ἐδείχθη λόγοις ὅτι
[3, 1277]	ἑτέρα, φανερὸν ἐκ τούτων. Περὶ	δὲ	τὸν πολίτην ἔτι λείπεταί τις
[3, 1277]	δὲ ἀρετὴ μὲν ἑτέρα, δεῖ	δὲ	τὸν πολίτην τὸν ἀγαθὸν ἐπίστασθαι
[3, 1286]	αὐτὸν μὲν ἔχειν ἰσχύν, εἶναι	δὲ	τοσαύτην τὴν ἰσχὺν ὥστε ἑκάστου
[3, 1277]	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν πόλιν) τὴν	δὲ	τοῦ ἀνδρὸς τοῦ ἀγαθοῦ ἀδύνατον,
[3, 1287]	διδόναι τοσούτους τοὺς φύλακας. ~Περὶ	δὲ	τοῦ βασιλέως τοῦ κατὰ τὴν
[3, 1276]	εἶναι φατέον καὶ τούτους· περὶ	δὲ	τοῦ δικαίως ἢ μὴ δικαίως
[3, 1286]	ἀνδρῶν πάντων ἀριστοκρατίαν θετέον, τὴν	δὲ	τοῦ ἑνὸς βασιλείαν, αἱρετώτερον ἂν
[3, 1277]	ἀγαθοῦ ἀνδρὸς τίθεμεν ἀρχικήν, τὴν	δὲ	τοῦ πολίτου ἄμφω, οὐκ ἂν
[3, 1280]	πόλεως τὸ εὖ ζῆν, ταῦτα	δὲ	τοῦ τέλους χάριν. Πόλις δὲ
[3, 1285]	Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. Ἔστι	δὲ	τοῦθ' ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ
[3, 1279]	οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες, δημοκρατία	δὲ	τοὐναντίον ὅταν οἱ μὴ κεκτημένοι
[3, 1284]	κήρυκα περὶ τῆς συμβουλίας, ἀφαιροῦντα	δὲ	τοὺς ὑπερέχοντας τῶν σταχύων ὁμαλῦναι
[3, 1283]	τοσόνδε δῆλον ὡς ἴσον. Ἐπεὶ	δὲ	τοῦτ' ἀδύνατον, δῆλον ὡς καὶ
[3, 1280]	πᾶσιν ἀλλὰ τοῖς ἀνίσοις· οἱ	δὲ	τοῦτ' ἀφαιροῦσι, τὸ οἷς, καὶ
[3, 1283]	τῶν ἀμφισβητούντων δι' ἐλευθερίαν. Ταὐτὸ	δὲ	τοῦτο ἴσως συμβήσεται καὶ περὶ
[3, 1284]	τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον. Δῆλον	δὲ	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[3, 1282]	δ' ἐστὶν ὁ ἰατρός. ~Ὁμοίως	δὲ	τοῦτο καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[3, 1278]	ἑτέραν εἶναι τούτων. Τὸν αὐτὸν	δὲ	τοῦτον ἐροῦμεν λόγον καὶ περὶ
[3, 1280]	καὶ δικαίους τοὺς πολίτας. Ὅτι	δὲ	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, φανερόν.
[3, 1279]	τὸ τῶν ἀρχομένων ἀγαθόν, ὅταν	δὲ	τούτων εἷς γένηται καὶ αὐτός,
[3, 1279]	κοινωνία τῶν ἐλευθέρων ἐστίν. Διωρισμένων	δὲ	τούτων ἐχόμενόν ἐστι τὰς πολιτείας
[3, 1283]	προτέρων ἀδύνατον εἶναι πόλιν, ἄνευ	δὲ	τούτων οἰκεῖσθαι καλῶς. Πρὸς μὲν
[3, 1288]	ποιοῦντα πολιτικὸν καὶ βασιλικόν. Διωρισμένων	δὲ	τούτων περὶ τῆς πολιτείας ἤδη
[3, 1286]	γὰρ ἐποίησαν τὸν πλοῦτον. Ἐκ	δὲ	τούτων πρῶτον εἰς τυραννίδας μετέβαλλον,
[3, 1276]	χορὸν ὁτὲ μὲν κωμικὸν ὁτὲ	δὲ	τραγικὸν ἕτερον εἶναί φαμεν, τῶν
[3, 1288]	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ	δὲ	τρεῖς φαμεν εἶναι τὰς ὀρθὰς
[3, 1278]	δημοκρατίαις πολίτης ἐστίν, τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον ἔχει καὶ τὰ περὶ
[3, 1275]	τις ἑτέρας. Οὐ τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον καὶ περὶ Καρχηδόνα· πάσας
[3, 1279]	τὴν περὶ ἕκαστον ἀλήθειαν. Ἔστι	δὲ	τυραννὶς μὲν μοναρχία, καθάπερ εἴρηται,
[3, 1285]	φυλάττουσιν ὅπλοις τοὺς βασιλεῖς, τοὺς	δὲ	τυράννους ξενικόν· οἱ μὲν γὰρ
[3, 1283]	μὲν τῷ διὰ πλουσίων ἡ	δὲ	τῷ διὰ τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν
[3, 1282]	(οὐδὲν γὰρ αὐλήσουσι βέλτιον) δεῖ	δὲ	τῷ κατὰ τὸ ἔργον ὑπερέχοντι
[3, 1279]	Ὁ μὲν γὰρ πλωτήρ, ὁ	δὲ	τῶν γυμναζομένων εἷς γίνεται, παιδοτρίβης
[3, 1279]	οἱ κεκτημένοι τὰ ὅπλα. παρεκβάσεις	δὲ	τῶν εἰρημένων τυραννὶς μὲν βασιλείας,
[3, 1279]	κοινὸν ἀποβλέπουσαν συμφέρον βασιλείαν, τὴν	δὲ	τῶν ὀλίγων μὲν πλειόνων δ'
[3, 1285]	αὐτῶν παριέντων τῶν βασιλέων, τὰ	δὲ	τῶν ὄχλων παραιρουμένων, ἐν μὲν
[3, 1283]	πλείους μὲν τοῦ ἑνὸς ἐλάττους	δὲ	τῶν πολλῶν κρείττους ὦσι τῶν
[3, 1287]	νοῦς ὁ νόμος ἐστίν. Τὸ	δὲ	τῶν τεχνῶν εἶναι δοκεῖ παράδειγμα
[3, 1284]	γένει καὶ τῇ δυνάμει, κατὰ	δὲ	τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος·
[3, 1286]	πρῶτον εἰς τυραννίδας μετέβαλλον, ἐκ	δὲ	τῶν τυραννίδων εἰς δημοκρατίαν· αἰεὶ
[3, 1283]	γάρ ἐστιν ἀρετὴ γένους· ὁμοίως	δὲ	φήσομεν δικαίως καὶ τὴν ἀρετὴν
[3, 1287]	τὴν τοῦ μονάρχου προαίρεσιν· εἰ	δὲ	φίλοι κἀκείνου καὶ τῆς ἀρχῆς,
[3, 1277]	δὲ φυλάττειν ἔργον ἐστίν. Ἡ	δὲ	φρόνησις ἄρχοντος ἴδιος ἀρετὴ μόνη.
[3, 1276]	ὁτὲ μὲν ᾖ Δώριος ὁτὲ	δὲ	Φρύγιος. Εἰ δὴ τοῦτον ἔχει
[3, 1277]	τοῦ μὲν γὰρ κτᾶσθαι τῆς	δὲ	φυλάττειν ἔργον ἐστίν. Ἡ δὲ
[3, 1286]	τι καὶ πολιτείαν καθίστασαν. Ἐπεὶ	δὲ	χείρους γιγνόμενοι ἐχρηματίζοντο ἀπὸ τῶν
[3, 1283]	μέτεστι τῆς χώρας αὐτοῖς, ἡ	δὲ	χώρα κοινόν, ἔτι πρὸς τὰ
[3, 1281]	πλούσιοι μήτε ἀξίωμα ἔχουσιν ἀρετῆς	μηδὲ	ἕν. Τὸ μὲν γὰρ μετέχειν
[3, 1281]	αὐτούς) τὸ δὲ μὴ μεταδιδόναι	μηδὲ	μετέχειν φοβερόν νὅταν γὰρ ἄτιμοι
[3, 1280]	ἔσται τῶν ὑπὸ τὰς συνθήκας	μηδὲ	μοχθηρίαν ἕξει μηδεμίαν, ἀλλὰ μόνον
[3, 1284]	τὴν τῶν ἄλλων ἀρετὴν πάντων	μηδὲ	τὴν δύναμιν αὐτῶν τὴν πολιτικὴν
[3, 1279]	οἰκεῖόν ἐστι τὸ μὴ παρορᾶν	μηδέ	τι καταλείπειν, ἀλλὰ δηλοῦν τὴν
[3, 1280]	διὰ τὸ μὴ μετέχειν εὐδαιμονίας	μηδὲ	τοῦ ζῆν κατὰ προαίρεσιν) μήτε
[3, 1283]	μεγέθους, εἴη ἂν συμβλητὰ πάντα.	Τοσόνδε	γὰρ μέγεθος εἰ κρεῖττον τοσοῦδε,
[3, 1283]	γὰρ μέγεθος εἰ κρεῖττον τοσοῦδε,	τοσόνδε	δῆλον ὡς ἴσον. Ἐπεὶ δὲ
[3, 1276]	ἐστίν (ὁ γὰρ κοινωνῶν τῆς	τοιᾶσδε	ἀρχῆς πολίτης ἐστίν, ὡς ἔφαμεν)
[3, 1283]	δικαιοσύνης καὶ τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς,	οὐδὲ	γὰρ ἄνευ τούτων οἰκεῖσθαι πόλιν
[3, 1277]	ἐν τίνι μέρει θετέος ἕκαστος;	Οὐδὲ	γὰρ μέτοικος οὐδὲ ξένος. Ἢ
[3, 1278]	λόγον οὐδὲν φήσομεν συμβαίνειν ἄτοπον;	~Οὐδὲ	γὰρ οἱ δοῦλοι τῶν εἰρημένων
[3, 1284]	τι μορίων τῶν τῆς νεώς,	οὐδὲ	δὴ χοροδιδάσκαλος τὸν μεῖζον καὶ
[3, 1275]	πολιτείας, ἦσαν πολῖται· καὶ γὰρ	οὐδὲ	δυνατὸν ἐφαρμόττειν τὸ ἐκ πολίτου
[3, 1287]	ὁ βασιλεύσσ δοκεῖ δέ τισιν	οὐδὲ	κατὰ φύσιν εἶναι τὸ κύριον
[3, 1275]	οὐδ' ἄρχοντας εἶναι τοὺς τοιούτους,	οὐδὲ	μετέχειν διὰ ταῦτ' ἀρχῆς· καίτοι
[3, 1284]	οὐ μόνον συμφέρει τοῖς τυράννοις,	οὐδὲ	μόνον οἱ τύραννοι ποιοῦσιν, ἀλλ'
[3, 1277]	θετέος ἕκαστος; Οὐδὲ γὰρ μέτοικος	οὐδὲ	ξένος. Ἢ διά γε τοῦτον
[3, 1286]	εἶναι συμβέβηκε τὰς πόλεις, ἴσως	οὐδὲ	ῥᾴδιον ἔτι γίγνεσθαι πολιτείαν ἑτέραν
[3, 1287]	κατὰ τὸ ἔθος. Ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	ῥᾴδιον ἐφορᾶν πολλὰ τὸν ἕνα·
[3, 1281]	ἀρετὴ φθείρει τὸ ἔχον αὐτήν,	οὐδὲ	τὸ δίκαιον πόλεως φθαρτικόν· ὥστε
[3, 1277]	τὸν ἀγαθὸν οὐδὲ τὸν πολιτικὸν	οὐδὲ	τὸν πολίτην τὸν ἀγαθὸν μανθάνειν,
[3, 1277]	οὕτως οὐ δεῖ τὸν ἀγαθὸν	οὐδὲ	τὸν πολιτικὸν οὐδὲ τὸν πολίτην
[3, 1275]	τούτοις ὑπάρχει· πολλαχοῦ μὲν οὖν	οὐδὲ	τούτων τελέως οἱ μέτοικοι μετέχουσιν,
[3, 1287]	δ' οὐκ ἔστι κατὰ φύσιν,	οὐδὲ	τῶν ἄλλων πολιτειῶν ὅσαι παρεκβάσεις
[3, 1277]	τῶν πολιτῶν πάντων ἀρετήν, ὥσπερ	οὐδὲ	τῶν χορευτῶν κορυφαίου καὶ παραστάτου.
[3, 1283]	Τοσόνδε γὰρ μέγεθος εἰ κρεῖττον	τοσοῦδε,	τοσόνδε δῆλον ὡς ἴσον. Ἐπεὶ
[3, 1285]	γοῦν Ὃν δέ κ' ἐγὼν	ἀπάνευθε	μάχης οὔ οἱ ἄρκιον ἐσσεῖται
[3, 1282]	μὲν οὖν τὴν ἀπορίαν τάχα	δόξειέ	τις ἂν οὕτω λύειν ἱκανῶς·
[3, 1287]	οὐκ ἂν ἄριστα ὁ νόμος	ἄρξειε	καὶ κρίνειεν. Ἀλλ' ἐπειδὴ τὰ
[3, 1281]	αὐτὸς κἂν ἐπὶ τῶν θηρίων	ἁρμόσειε	λόγος· καίτοι τί διαφέρουσιν ἔνιοι
[3, 1282]	μεγάλων. Ὁμοίως δή τις ἂν	λύσειε	καὶ ταύτην τὴν ἀπορίαν. Ἴσως
[3, 1286]	Ἐπεὶ δὲ καὶ μείζους εἶναι	συμβέβηκε	τὰς πόλεις, ἴσως οὐδὲ ῥᾴδιον
[3, 1278]	Ὑποθετέον δὴ πρῶτον τίνος χάριν	συνέστηκε	πόλις, καὶ τῆς ἀρχῆς εἴδη
[3, 1287]	πάντα πράττοντος ὅ τε λόγος	ἐφέστηκε	νῦν καὶ ποιητέον τὴν σκέψιν.
[3, 1276]	τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος.	Ἔοικε	δ' οἰκεῖος ὁ λόγος εἶναι
[3, 1284]	τὰς ἀρχάς. Λείπεται τοίνυν, ὅπερ	ἔοικε	πεφυκέναι, πείθεσθαι τῷ τοιούτῳ πάντας
[3, 1279]	πολιτεία παρὰ τὰς εἰρημένας ἔστιν;	Ἔοικε	τοίνυν ὁ λόγος ποιεῖν δῆλον
[3, 1283]	τὸ πλῆθος. Πάντα δὴ ταῦτ'	ἔοικε	φανερὸν ποιεῖν ὅτι τούτων τῶν
[3, 1288]	πειρατέον λέγειν τῆς ἀρίστης, τίνα	πέφυκε	γίγνεσθαι τρόπον καὶ καθίστασθαι πῶς.
[3, 1288]	ἄρχεσθαι κατὰ μέρος· οὐ γὰρ	πέφυκε	τὸ μέρος ὑπερέχειν τοῦ παντός,
[3, 1288]	τὸ τοιοῦτόν ἐστι πλῆθος ὃ	πέφυκε	φέρειν γένος ὑπερέχον κατ' ἀρετὴν
[3, 1288]	ἡγεμονίαν πολιτικήν, ἀριστοκρατικὸν δὲ ὃ	πέφυκε	φέρειν πλῆθος ἄρχεσθαι δυνάμενον τὴν
[3, 1286]	τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν. Ἐπεὶ δὲ	συνέβαινε	γίγνεσθαι πολλοὺς ὁμοίους πρὸς ἀρετήν,
[3, 1276]	γάρ τινες πόθ' ἡ πόλις	ἔπραξε	καὶ πότε οὐχ ἡ πόλις,
[3, 1281]	πλουσίων, τοῦτ' οὐκ ἄδικόν ἐστιν;	Ἔδοξε	γὰρ νὴ Δία τῷ κυρίῳ
[3, 1275]	μεταβολῆς γενομένης πολιτείας, οἷον Ἀθήνησιν	ἐποίησε	Κλεισθένης μετὰ τὴν τῶν τυράννων
[3, 1275]	τῶν τυράννων ἐκβολήν· πολλοὺς γὰρ	ἐφυλέτευσε	ξένους καὶ δούλους μετοίκους. Τὸ
[3, 1277]	δὲ ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἄρχοντός	τε	ἀγαθοῦ καὶ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ, πολίτης
[3, 1278]	δὲ πολιτεία πόλεως τάξις τῶν	τε	ἄλλων ἀρχῶν καὶ μάλιστα τῆς
[3, 1281]	τῶν μεγίστων οὐκ ἀσφαλές (διά	τε	γὰρ ἀδικίαν καὶ δι' ἀφροσύνην
[3, 1287]	κελεύων προστίθησι καὶ θηρίον· ἥ	τε	γὰρ ἐπιθυμία τοιοῦτον, καὶ ὁ
[3, 1285]	ἐπὶ τισὶ δ' ὡρισμένοις· στρατηγός	τε	γὰρ ἦν καὶ δικαστὴς ὁ
[3, 1285]	τοῦτό γε καταμαθεῖν, ὅτι πλείω	τε	γένη περιέχει καὶ τῆς ἀρχῆς
[3, 1288]	καὶ διὰ τῶν αὐτῶν ἀνήρ	τε	γίνεται σπουδαῖος καὶ πόλιν συστήσειεν
[3, 1282]	τοῖς ὁμοίοις. Ἰατρὸς δ' ὅ	τε	δημιουργὰς καὶ ὁ ἀρχιτεκτονικὸς καὶ
[3, 1279]	διαφορᾶσσ, ᾧ δὲ διαφέρουσιν ἥ	τε	δημοκρατία καὶ ἡ ὀλιγαρχία ἀλλήλων
[3, 1287]	τοῦτο γάρ ἐστι τὸ Σύν	τε	δύ' ἐρχομένω καὶ ἡ εὐχὴ
[3, 1282]	ὀρθῶς, τὸν ἄρχοντα δέ, ἄν	τε	εἷς ἄν τε πλείους ὦσι,
[3, 1285]	βασιλείας περὶ ὧν σκεπτέον, αὕτη	τε	καὶ ἡ Λακωνική· τῶν γὰρ
[3, 1285]	ἀόλλεες" ~Αὗται μὲν οὖν εἰσί	τε	καὶ ἦσαν διὰ μὲν τὸ
[3, 1285]	κατὰ τοὺς ἡρωικοὺς χρόνους ἑκούσιαί	τε	καὶ πάτριαι γιγνόμεναι κατὰ νόμον.
[3, 1286]	πολὺ διαφέροντας κατ' ἀρετήν, ἄλλως	τε	καὶ τότε μικρὰς οἰκοῦντας πόλεις.
[3, 1285]	πάτριοι. Κύριοι δ' ἦσαν τῆς	τε	κατὰ πόλεμον ἡγεμονίας καὶ τῶν
[3, 1287]	αὑτοῦ βούλησιν πάντα πράττοντος ὅ	τε	λόγος ἐφέστηκε νῦν καὶ ποιητέον
[3, 1287]	ἀληθὲς διὰ τὸ κρίνειν περί	τε	οἰκείων καὶ ἐν πάθει ὄντες.
[3, 1280]	καὶ τί τὸ δίκαιον τό	τε	ὀλιγαρχικὸν καὶ δημοκρατικόν. Πάντες γὰρ
[3, 1277]	μὴ μέτεστιν ἀρχῶν, οὐχ οἷόν	τε	παντὸς εἶναι πολίτου τὴν τοιαύτην
[3, 1281]	χρὴ λέγειν τὴν ἐσχάτην; Πάλιν	τε	πάντων ληφθέντων, οἱ πλείους τὰ
[3, 1280]	πλοῦτον, ἄν τ' ἐλάττους ἄν	τε	πλείους, εἶναι ταύτην ὀλιγαρχίαν, ὅπου
[3, 1282]	δέ, ἄν τε εἷς ἄν	τε	πλείους ὦσι, περὶ τούτων εἶναι
[3, 1276]	γὰρ μεγέθους τῆς πόλεως, τό	τε	πόσον καὶ πότερον ἔθνος ἓν
[3, 1277]	τινὸς ἡ αὐτὴ ἀρετὴ πολίτου	τε	σπουδαίου καὶ ἀνδρὸς σπουδαίου; Φαμὲν
[3, 1288]	οἱ τὰς πολιτείας καθιστάντες, οἵ	τε	τὰς ἀριστοκρατικὰς καὶ οἱ τὰς
[3, 1281]	ἄλλων τινὲς νομοθετῶν τάττουσιν ἐπί	τε	τὰς ἀρχαιρεσίας καὶ τὰς εὐθύνας
[3, 1282]	πάντα ταῦτα λέγεται καλῶς διά	τε	τὸν πάλαι λόγον, ἂν ᾖ
[3, 1277]	τρόπον καὶ πόλις ἐξ ἁπάντων	τε	τούτων καὶ πρὸς τούτοις ἐξ
[3, 1282]	εἰδότων ἔργον ἐστίν, οἷον γεωμέτρην	τε	τῶν γεωμετρικῶν καὶ κυβερνήτην τῶν
[3, 1280]	διῄρηται τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπί	τε	τῶν πραγμάτων καὶ οἷς, καθάπερ
[3, 1278]	καίπερ ὄντος κατ' ἀλήθειαν τῷ	τε	φύσει δούλῳ καὶ τῷ φύσει
[3, 1281]	δ' εἰσὶν ὅσοι μήτε πλούσιοι	μήτε	ἀξίωμα ἔχουσιν ἀρετῆς μηδὲ ἕν.
[3, 1280]	ἕνεκεν, ὅπως ὑπὸ μηδενὸς ἀδικῶνται,	μήτε	διὰ τὰς ἀλλαγὰς καὶ τὴν
[3, 1281]	πολιτῶν. Τοιοῦτοι δ' εἰσὶν ὅσοι	μήτε	πλούσιοι μήτε ἀξίωμα ἔχουσιν ἀρετῆς
[3, 1280]	μηδὲ τοῦ ζῆν κατὰ προαίρεσιν)	μήτε	συμμαχίας ἕνεκεν, ὅπως ὑπὸ μηδενὸς
[3, 1280]	οὔτε τῶν ἐπιγινομένων) εἰ δὲ	μήτε	τοῦ ζῆν μόνον ἕνεκεν ἀλλὰ
[3, 1276]	καὶ χορὸν ὁτὲ μὲν κωμικὸν	ὁτὲ	δὲ τραγικὸν ἕτερον εἶναί φαμεν,
[3, 1276]	ἂν ὁτὲ μὲν ᾖ Δώριος	ὁτὲ	δὲ Φρύγιος. Εἰ δὴ τοῦτον
[3, 1276]	φθόγγων ἑτέραν εἶναι λέγομεν, ἂν	ὁτὲ	μὲν ᾖ Δώριος ὁτὲ δὲ
[3, 1276]	αὐτήν, ὥσπερ γε καὶ χορὸν	ὁτὲ	μὲν κωμικὸν ὁτὲ δὲ τραγικὸν
[3, 1286]	τ' ἀρχαῖοι τὰς φυλακὰς ἐδίδοσαν,	ὅτε	καθισταῖέν τινα τῆς πόλεως ὃν
[3, 1277]	τοῦτ' ἴσως Ἰάσων ἔφη πεινῆν	ὅτε	μὴ τυραννοῖ, ὡς οὐκ ἐπιστάμενος
[3, 1276]	τῶν τὸν αὐτὸν κατοικούντων ἀνθρώπων	πότε	δεῖ νομίζειν μίαν εἶναι τὴν
[3, 1277]	ἄμφω ἐπαινετὰ ὁμοίως. Ἐπεὶ οὖν	ποτε	δοκεῖ ἀμφότερα, καὶ οὐ ταὐτὰ
[3, 1274]	σκέψις περὶ πόλεως ἰδεῖν, τί	ποτέ	ἐστιν ἡ πόλις. Νῦν γὰρ
[3, 1285]	χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό	ποτε	Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας
[3, 1276]	πόθ' ἡ πόλις ἔπραξε καὶ	πότε	οὐχ ἡ πόλις, οἷον ὅταν
[3, 1283]	τινὰ δίκαιον· οὐδὲν γὰρ κωλύει	ποτὲ	τὸ πλῆθος εἶναι βέλτιον· τῶν
[3, 1277]	τὸν ἀγαθὸν μανθάνειν, εἰ μή	ποτε	χρείας χάριν αὐτῷ πρὸς αὑτόν·
[3, 1276]	ἴσως ἐκεῖνο μᾶλλον ταύτης πως	ποτὲ	χρὴ λέγειν τὴν πόλιν εἶναι
[3, 1276]	ὀλιγαρχίας ἢ τυραννίδος γένηται δημοκρατία	(τότε	γὰρ οὔτε τὰ συμβόλαια ἔνιοι
[3, 1288]	ἐκείνου τῆς τῶν ἄλλων πάντων,	τότε	δίκαιον τὸ γένος εἶναι τοῦτο
[3, 1286]	κατ' ἀρετήν, ἄλλως τε καὶ	τότε	μικρὰς οἰκοῦντας πόλεις. Ἔτι δ'
[3, 1287]	τοῖς ἐχθροῖς διαφθείρειν διὰ κέρδος,	τότε	τὴν ἐκ τῶν γραμμάτων θεραπείαν
[3, 1284]	τὸ γενέσθαι ποτ' ἐπ' ἀρχῆς	ἐπέκοπτε	πολλάκις. Τὸ δὲ πρόβλημα καθόλου
[3, 1280]	συναγάγοι τοὺς τόπους εἰς ἕν,	ὥστε	ἅπτεσθαι τὴν Μεγαρέων πόλιν καὶ
[3, 1275]	μετέχουσιν, ἀλλὰ νέμειν ἀνάγκη προστάτην,	ὥστε	ἀτελῶς πως μετέχουσι τῆς τοιαύτης
[3, 1284]	πείθεσθαι τῷ τοιούτῳ πάντας ἀσμένως,	ὥστε	βασιλέας εἶναι τοὺς τοιούτους ἀιδίους
[3, 1281]	οὐδὲ τὸ δίκαιον πόλεως φθαρτικόν·	ὥστε	δῆλον ὅτι καὶ τὸν νόμον
[3, 1287]	οἰκείων καὶ ἐν πάθει ὄντες.	Ὥστε	δῆλον ὅτι τὸ δίκαιον ζητοῦντες
[3, 1284]	παντὸς χοροῦ φθεγγόμενον ἐάσει συγχορεύειν.	Ὥστε	διὰ τοῦτο μὲν οὐδὲν κωλύει
[3, 1282]	τὸν ἐκκλησιαστὴν καὶ τὸν δικαστήν)	ὥστε	δικαίως κύριον μειζόνων τὸ πλῆθος·
[3, 1286]	εἶναι δὲ τοσαύτην τὴν ἰσχὺν	ὥστε	ἑκάστου μὲν καὶ ἑνὸς καὶ
[3, 1275]	οἱ τῶν δικαίων μετέχοντες οὕτως	ὥστε	καὶ δίκην ὑπέχειν καὶ δικάζεσθαι
[3, 1275]	πῶς λέγομεν, ὕστερον ἔσται φανερόν)	Ὥστε	καὶ τὸν πολίτην ἕτερον ἀναγκαῖον
[3, 1282]	τι τῶν εἰδότων γε μᾶλλον.	Ὥστε	κατὰ μὲν τοῦτον τὸν λόγον
[3, 1288]	τηλικαύτην ὑπερβολὴν ἔχοντι τοῦτο συμβέβηκεν.	Ὥστε	λείπεται μόνον τὸ πείθεσθαι τῷ
[3, 1284]	ἀρχῆς οὕτω συστῆσαι τὴν πολιτείαν	ὥστε	μὴ δεῖσθαι τοιαύτης ἰατρείας· δεύτερος
[3, 1280]	μέν, μὴ μέντοι τοσοῦτον ἄπωθεν	ὥστε	μὴ κοινωνεῖν, ἀλλ' εἴησαν αὐτοῖς
[3, 1284]	μέντοι δυνατοὶ πλήρωμα παρασχέσθαι πόλεως,	ὥστε	μὴ συμβλητὴν εἶναι τὴν τῶν
[3, 1286]	τῆς βασιλείας πολιτείας εἶδός ἐστιν,	ὥστε	περὶ τούτου δεῖ θεωρῆσαι καὶ
[3, 1287]	τοὺς ὑπ' αὐτοῦ καθισταμένους ἄρχοντας,	ὥστε	τί διαφέρει τοῦτο ἐξ ἀρχῆς
[3, 1275]	πόλις πολιτῶν τι πλῆθός ἐστιν.	~Ὥστε	τίνα χρὴ καλεῖν πολίτην καὶ
[3, 1285]	πλειόνων δ' εἰσὶ τῆς Λακωνικῆς.	Ὥστε	τὸ σκέμμα σχεδὸν περὶ δυοῖν
[3, 1284]	διώκειν τὴν ἰσότητα μάλιστα πάντων,	ὥστε	τοὺς δοκοῦντας ὑπερέχειν δυνάμει διὰ
[3, 1288]	ὄντα νόμον, οὔτε νόμων ὄντων,	οὔτε	ἀγαθὸν ἀγαθῶν οὔτε μὴ ἀγαθῶν
[3, 1283]	ἴσους ἕν τι μόνον ὄντας,	οὔτε	ἄνισον τοὺς ἀνίσους καθ' ἕν,
[3, 1284]	τῶν ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν·	οὔτε	γὰρ γραφεὺς ἐάσειεν ἂν τὸν
[3, 1288]	καὶ κατὰ τὸ πρότερον λεχθέν.	Οὔτε	γὰρ κτείνειν ἢ φυγαδεύειν οὐδ'
[3, 1288]	καὶ ἴσοις οὔτε συμφέρον ἐστὶν	οὔτε	δίκαιον ἕνα κύριον εἶναι πάντων,
[3, 1288]	νόμων ὄντων, οὔτε ἀγαθὸν ἀγαθῶν	οὔτε	μὴ ἀγαθῶν μὴ ἀγαθόν, οὐδ'
[3, 1288]	δίκαιον ἕνα κύριον εἶναι πάντων,	οὔτε	μὴ νόμων ὄντων, ἀλλ' ὡς
[3, 1282]	χείρους) καὶ ὅτι περὶ ἐνίων	οὔτε	μόνον ὁ ποιήσας οὔτ' ἄριστ'
[3, 1284]	οὐδ' εἰ διαφέροι τὸ κάλλος,	οὔτε	ναυπηγὸς πρύμναν ἢ τῶν ἄλλων
[3, 1288]	ἀλλ' ὡς αὐτὸν ὄντα νόμον,	οὔτε	νόμων ὄντων, οὔτε ἀγαθὸν ἀγαθῶν
[3, 1283]	εἴρηται καὶ πρότερον. Ἐπεὶ δ'	οὔτε	πάντων ἴσον ἔχειν δεῖ τοὺς
[3, 1288]	μὲν τοῖς ὁμοίοις καὶ ἴσοις	οὔτε	συμφέρον ἐστὶν οὔτε δίκαιον ἕνα
[3, 1276]	τυραννίδος γένηται δημοκρατία (τότε γὰρ	οὔτε	τὰ συμβόλαια ἔνιοι βούλονται διαλύειν,
[3, 1280]	καθεστᾶσιν, ἀλλ' ἕτεραι παρ' ἑκατέροις,	οὔτε	τοῦ ποίους τινὰς εἶναι δεῖ
[3, 1282]	εἴη τὸ πλῆθος ποιητέον κύριον	οὔτε	τῶν ἀρχαιρεσιῶν οὔτε τῶν εὐθυνῶν.
[3, 1280]	τῷ δόντι τὸ λοιπὸν πᾶν,	οὔτε	τῶν ἐξ ἀρχῆς οὔτε τῶν
[3, 1280]	πᾶν, οὔτε τῶν ἐξ ἀρχῆς	οὔτε	τῶν ἐπιγινομένων) εἰ δὲ μήτε
[3, 1282]	ποιητέον κύριον οὔτε τῶν ἀρχαιρεσιῶν	οὔτε	τῶν εὐθυνῶν. Ἀλλ' ἴσως οὐ
[3, 1286]	τις, ὅτ' ᾖτει τοὺς φύλακας,	συνεβούλευε	τοῖς Συρακουσίοις διδόναι τοσούτους τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/05/2006