Livre, Pages |
[3, 1280] |
οὐ
μία
πόλις·
οὐδ'
εἰ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἐπιγαμίας
ποιήσαιντο·
καίτοι
τοῦτο |
[3, 1280] |
καὶ
πάντες
οἷς
ἔστι
σύμβολα
|
πρὸς |
ἀλλήλους,
ὡς
μιᾶς
ἂν
πολῖται |
[3, 1280] |
ἀλλαγὰς
καὶ
τὴν
χρῆσιν
τὴν
|
πρὸς |
ἀλλήλουσκαὶ
γὰρ
ἂν
Τυρρηνοὶ
καὶ |
[3, 1283] |
αὐτῶν;
Ἔστι
δὲ
ἀπορία
τις
|
πρὸς |
ἅπαντας
τοὺς
διαμφισβητοῦντας
περὶ
τῶν |
[3, 1286] |
δὲ
συνέβαινε
γίγνεσθαι
πολλοὺς
ὁμοίους
|
πρὸς |
ἀρετήν,
οὐκέτι
ὑπέμενον
ἀλλ'
ἐζήτουν |
[3, 1275] |
τὸ
τῶν
τοιούτων
πλῆθος
ἱκανὸν
|
πρὸς |
αὐτάρκειαν
ζωῆς,
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν. |
[3, 1277] |
μή
ποτε
χρείας
χάριν
αὐτῷ
|
πρὸς |
αὑτόν·
(οὐ
γὰρ
ἔτι
συμβαίνει |
[3, 1284] |
~καθ'
ἑκάστην
δὲ
πολιτείαν
ἕτερος,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
ἀρίστην
ὁ
δυνάμενος |
[3, 1278] |
τοῦ
δεσπότου
συμφέρον
οὐδὲν
ἧττον,
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
τοῦ
δούλου
κατὰ |
[3, 1279] |
τὸ
συμφέρον
τὸ
τῶν
ἀπόρων·
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
τῷ
κοινῷ
λυσιτελοῦν |
[3, 1283] |
εἴη
καὶ
πρὸς
πλοῦτον
καὶ
|
πρὸς |
ἐλευθερίαν·
ὥστ'
εἰ
πλεῖον
ὁδὶ |
[3, 1287] |
ἐν
ταῖς
πολιτικαῖς
ἀρχαῖς
πολλὰ
|
πρὸς |
ἐπήρειαν
καὶ
χάριν
εἰώθασι
πράττειν, |
[3, 1288] |
φέρειν
γένος
ὑπερέχον
κατ'
ἀρετὴν
|
πρὸς |
ἡγεμονίαν
πολιτικήν,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
ὃ |
[3, 1283] |
ἔνιά
γε
τούτων
ὀρθῶς
ἀμφισβητεῖν,
|
πρὸς |
μέντοι
ζωὴν
ἀγαθὴν
ἡ
παιδεία |
[3, 1283] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
πᾶν
ἀγαθὸν
|
πρὸς |
πᾶν
ἂν
εἴη
συμβλητόν.
Εἰ |
[3, 1279] |
πλείους
δ'
ἤδη
χαλεπὸν
ἠκριβῶσθαι
|
πρὸς |
πᾶσαν
ἀρετήν,
~ἀλλὰ
μάλιστα
τὴν |
[3, 1283] |
τὸ
μέγεθος
ἐνάμιλλον
εἴη
καὶ
|
πρὸς |
πλοῦτον
καὶ
πρὸς
ἐλευθερίαν·
ὥστ' |
[3, 1288] |
ὑπὸ
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
ἡγεμονικῶν
|
πρὸς |
πολιτικὴν
ἀρχήν,
πολιτικὸν
δὲ
ἐν |
[3, 1286] |
οἱ
νόμοι
λέγειν,
ἀλλ'
οὐ
|
πρὸς |
τὰ
προσπίπτοντα
ἐπιτάττειν,
ὥστ'
ἐν |
[3, 1283] |
ἡ
δὲ
χώρα
κοινόν,
ἔτι
|
πρὸς |
τὰ
συμβόλαια
πιστοὶ
μᾶλλον
ὡς |
[3, 1288] |
ἄρχεσθαι
δυναμένων
τῶν
δ'
ἄρχειν
|
πρὸς |
τὴν
αἱρετωτάτην
ζωήν,
ἐν
δὲ |
[3, 1283] |
ἀλλ'
ὡς
ἀθρόους.
Διὸ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἀπορίαν
ἣν
ζητοῦσι
καὶ |
[3, 1287] |
Ἃ
μὲν
οὖν
οἱ
διαμφισβητοῦντες
|
πρὸς |
τὴν
βασιλείαν
λέγουσι,
σχεδὸν
ταῦτ' |
[3, 1276] |
δικαίως
ἢ
μὴ
δικαίως
συνάπτει
|
πρὸς |
τὴν
εἰρημένην
πρότερον
ἀμφισβήτησιν.
Ἀποροῦσι |
[3, 1284] |
τὴν
δύναμιν
αὐτῶν
τὴν
πολιτικὴν
|
πρὸς |
τὴν
ἐκείνων,
εἰ
πλείους,
εἰ |
[3, 1276] |
ἀρετὴν
ἀναγκαῖον
εἶναι
τοῦ
πολίτου
|
πρὸς |
τὴν
πολιτείαν.
Εἴπερ
οὖν
ἔστι |
[3, 1282] |
τοῦτό
γε
φανερόν,
ὅτι
δεῖ
|
πρὸς |
τὴν
πολιτείαν
κεῖσθαι
τοὺς
νόμους. |
[3, 1275] |
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν.
Ὁρίζονται
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
χρῆσιν
πολίτην
τὸν
ἐξ |
[3, 1279] |
ἀρίστους
ἄρχειν,
ἢ
διὰ
τὸ
|
πρὸς |
τὸ
ἄριστον
τῇ
πόλει
καὶ |
[3, 1283] |
διελεῖν
τρόπον;
Ἢ
τὸ
ὀλίγοι
|
πρὸς |
τὸ
ἔργον
δεῖ
σκοπεῖν,
εἰ |
[3, 1284] |
ὀρθάς·
αἱ
μὲν
γὰρ
παρεκβεβηκυῖαι
|
πρὸς |
τὸ
ἴδιον
ἀποσκοποῦσαι
τοῦτο
δρῶσιν, |
[3, 1279] |
εἶναι
τὰς
πολιτείας,
τὰς
δὲ
|
πρὸς |
τὸ
ἴδιον
ἢ
τοῦ
ἑνὸς |
[3, 1279] |
εἰώθαμεν
τῶν
μὲν
μοναρχιῶν
τὴν
|
πρὸς |
τὸ
κοινὸν
ἀποβλέπουσαν
συμφέρον
βασιλείαν, |
[3, 1279] |
αὐτῆσσ,
ὅταν
δὲ
τὸ
πλῆθος
|
πρὸς |
τὸ
κοινὸν
πολιτεύηται
συμφέρον,
καλεῖται |
[3, 1279] |
οἱ
ὀλίγοι
ἢ
οἱ
πολλοὶ
|
πρὸς |
τὸ
κοινὸν
συμφέρον
ἄρχωσι,
ταύτας |
[3, 1283] |
τῆς
πόλεως
ὅλης
συμφέρον
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
κοινὸν
τὸ
τῶν
πολιτῶν· |
[3, 1279] |
φιλοσοφοῦντι
καὶ
μὴ
μόνον
ἀποβλέποντι
|
πρὸς |
τὸ
πράττειν
οἰκεῖόν
ἐστι
τὸ |
[3, 1279] |
μὲν
γὰρ
τυραννίς
ἐστι
μοναρχία
|
πρὸς |
τὸ
συμφέρον
τὸ
τοῦ
μοναρχοῦντος, |
[3, 1279] |
τῶν
εὐπόρων,
ἡ
δὲ
δημοκρατία
|
πρὸς |
τὸ
συμφέρον
τὸ
τῶν
ἀπόρων· |
[3, 1283] |
ἴσως·
τὸ
δ'
ἴσως
ὀρθὸν
|
πρὸς |
τὸ
τῆς
πόλεως
ὅλης
συμφέρον |
[3, 1284] |
τὰς
πόλεις·
οὐ
γὰρ
ἔβλεπον
|
πρὸς |
τὸ
τῆς
πολιτείας
τῆς
οἰκείας |
[3, 1278] |
δεσπότῃ
ταὐτοῦ
συμφέροντος,
ὅμως
ἄρχει
|
πρὸς |
τὸ
τοῦ
δεσπότου
συμφέρον
οὐδὲν |
[3, 1283] |
βουλομένῳ
τίθεσθαι
τοὺς
ὀρθοτάτους
νόμους,
|
πρὸς |
τὸ
τῶν
βελτιόνων
συμφέρον
ἢ |
[3, 1279] |
τοῦ
μοναρχοῦντος,
ἡ
δ'
ὀλιγαρχία
|
πρὸς |
τὸ
τῶν
εὐπόρων,
ἡ
δὲ |
[3, 1283] |
τὸ
τῶν
βελτιόνων
συμφέρον
ἢ
|
πρὸς |
τὸ
τῶν
πλειόνων,
ὅταν
συμβαίνῃ |
[3, 1284] |
καὶ
προαιρούμενος
ἄρχεσθαι
καὶ
ἄρχειν
|
πρὸς |
τὸν
βίον
τὸν
κατ'
ἀρετήν. |
[3, 1279] |
ἀλλ'
ἄποροι.
Πρώτη
δ'
ἀπορία
|
πρὸς |
τὸν
διορισμόν
ἐστιν.
Εἰ
γὰρ |
[3, 1284] |
τὸν
Περίανδρον
εἰπεῖν
μὲν
οὐδὲν
|
πρὸς |
τὸν
πεμφθέντα
κήρυκα
περὶ
τῆς |
[3, 1285] |
τὴν
χώραν
ἡγεμών
ἐστι
τῶν
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον·
ἔτι
δὲ
τὰ |
[3, 1283] |
εἰσίν,
ὡς
λαμβανομένων
τῶν
πλειόνων
|
πρὸς |
τοὺς
ἐλάττους.
Ἆρ'
οὖν
εἰ |
[3, 1283] |
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
οἱ
πλείους
|
πρὸς |
τοὺς
ἐλάττους,
καὶ
γὰρ
κρείττους |
[3, 1285] |
τὸν
πόλεμον·
ἔτι
δὲ
τὰ
|
πρὸς |
τοὺς
θεοὺς
ἀποδέδοται
τοῖς
βασιλεῦσιν. |
[3, 1285] |
δικαστὴς
ὁ
βασιλεύς,
καὶ
τῶν
|
πρὸς |
τοὺς
θεοὺς
κύριος)
δευτέρα
δ' |
[3, 1283] |
πάντας.
Καὶ
γὰρ
δὴ
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
κατ'
ἀρετὴν
ἀξιοῦντας
κυρίους |
[3, 1281] |
εἶναι
τὴν
διαφορὰν
τῶν
πολλῶν
|
πρὸς |
τοὺς
ὀλίγους
σπουδαίους,
ἄδηλον,
ἴσως |
[3, 1285] |
οἷον
εἵλοντό
ποτε
Μυτιληναῖοι
Πιττακὸν
|
πρὸς |
τοὺς
φυγάδας
ὧν
προειστήκεσαν
Ἀντιμενίδης |
[3, 1286] |
ὁ
δὲ
εἷς
ἀστασίαστος.
Ἀλλὰ
|
πρὸς |
τοῦτ'
ἀντιθετέον
ἴσως
ὅτι
σπουδαῖοι |
[3, 1277] |
ἐξ
ἁπάντων
τε
τούτων
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
ἐξ
ἄλλων
ἀνομοίων
συνέστηκεν |
[3, 1285] |
θυσιῶν,
ὅσαι
μὴ
ἱερατικαί,
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
τὰς
δίκας
ἔκρινον.
Τοῦτο |
[3, 1275] |
δούλους
μετοίκους.
Τὸ
δ'
ἀμφισβήτημα
|
πρὸς |
τούτους
ἐστὶν
οὐ
τίς
πολίτης, |