Livre, Pages
[3, 1286]	τοὺς βασιλεῖς, ὅπερ ἐστὶν ἔργον	τῶν	ἀγαθῶν ἀνδρῶν. Ἐπεὶ δὲ συνέβαινε
[3, 1282]	κατὰ μέγεθος καὶ καθ' ὁτιοῦν	τῶν	ἀγαθῶν πλεονεξία τις τῶν πολιτικῶν
[3, 1283]	(πολῖται γὰρ μᾶλλον οἱ γενναιότεροι	τῶν	ἀγεννῶν, ἡ δ' εὐγένεια παρ'
[3, 1287]	περὶ ὧν γὰρ βουλεύονται νομοθετῆσαι	τῶν	ἀδυνάτων ἐστίν. Οὐ τοίνυν τοῦτό
[3, 1281]	καὶ τὰ γεγραμμένα διὰ τέχνης	τῶν	ἀληθινῶν, τῷ συνῆχθαι τὰ διεσπαρμένα
[3, 1284]	ἔχει πολλὴν ἀπορίαν, οὐ κατὰ	τῶν	ἄλλων ἀγαθῶν τὴν ὑπεροχήν, οἷον
[3, 1284]	ὥστε μὴ συμβλητὴν εἶναι τὴν	τῶν	ἄλλων ἀρετὴν πάντων μηδὲ τὴν
[3, 1283]	τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν εἶναι, καὶ	τῶν	ἄλλων ἑκάστη τὸν αὐτὸν τρόπον·
[3, 1288]	ἢ γένος ὅλον ἢ καὶ	τῶν	ἄλλων ἕνα τινὰ συμβῇ διαφέροντα
[3, 1282]	τὸ ψεῦδος; Φανερὸν δ' ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιστημῶν καὶ δυνάμεων· τῶν
[3, 1281]	λεχθέντα πρότερον. Περὶ μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων ἔστω τις ἕτερος λόγος·
[3, 1280]	(καὶ γὰρ ἂν δούλων καὶ	τῶν	ἄλλων ζῴων ἦν πόλις· νῦν
[3, 1275]	λύειν. Πολίτης δ' ἁπλῶς οὐδενὶ	τῶν	ἄλλων ὁρίζεται μᾶλλον ἢ τῷ
[3, 1288]	ὥσθ' ὑπερέχειν τὴν ἐκείνου τῆς	τῶν	ἄλλων πάντων, τότε δίκαιον τὸ
[3, 1287]	οὐκ ἔστι κατὰ φύσιν, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων πολιτειῶν ὅσαι παρεκβάσεις εἰσί·
[3, 1284]	Δῆλον δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν· οὔτε
[3, 1284]	κάλλος, οὔτε ναυπηγὸς πρύμναν ἢ	τῶν	ἄλλων τι μορίων τῶν τῆς
[3, 1281]	αὐτούς. Διόπερ καὶ Σόλων καὶ	τῶν	ἄλλων τινὲς νομοθετῶν τάττουσιν ἐπί
[3, 1280]	Γίγνεται γὰρ ἡ κοινωνία συμμαχία,	τῶν	ἄλλων τόπῳ διαφέρουσα μόνον, τῶν
[3, 1284]	βασιλεὺς Μήδους καὶ Βαβυλωνίους καὶ	τῶν	ἄλλων τοὺς πεφρονηματισμένους διὰ τὸ
[3, 1283]	δὲ τῶν πολλῶν κρείττους ὦσι	τῶν	ἄλλων, τούτους ἂν δέοι κυρίους
[3, 1283]	τις εἷς ἀμείνων ἀνὴρ εἴη	τῶν	ἄλλων τῶν ἐν τῷ πολιτεύματι
[3, 1278]	τοῦτον ἐροῦμεν λόγον καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων. Ὑποθετέον δὴ πρῶτον τίνος
[3, 1284]	τὴν Ἀργὼ μετὰ τῶν πλωτήρων	τῶν	ἄλλων, ὡς ὑπερβάλλοντα πολύ. Διὸ
[3, 1283]	δὲ καὶ τὸν εὐγενείᾳ διαφέροντα	τῶν	ἀμφισβητούντων δι' ἐλευθερίαν. Ταὐτὸ δὲ
[3, 1278]	ὅσοι τῶν ἔργων εἰσὶν ἀφειμένοι	τῶν	ἀναγκαίων. Τῶν δ' ἀναγκαίων οἱ
[3, 1275]	καὶ παρεκβεβηκυίας ἀναγκαῖον ὑστέρας εἶναι	τῶν	ἀναμαρτήτων (τὰς δὲ παρεκβεβηκυίας πῶς
[3, 1281]	Ἀλλὰ τούτῳ διαφέρουσιν οἱ σπουδαῖοι	τῶν	ἀνδρῶν ἑκάστου τῶν πολλῶν, ὥσπερ
[3, 1278]	καρτεροῦσι πολλὴν κακοπάθειαν οἱ πολλοὶ	τῶν	ἀνθρώπων γλιχόμενοι τοῦ ζῆν, ὡς
[3, 1277]	τὸν πολίτην ἔτι λείπεταί τις	τῶν	ἀποριῶν. Ὡς ἀληθῶς γὰρ πότερον
[3, 1279]	δημοκρατία πρὸς τὸ συμφέρον τὸ	τῶν	ἀπόρων· πρὸς δὲ τὸ τῷ
[3, 1280]	τῶν ἄλλων τόπῳ διαφέρουσα μόνον,	τῶν	ἄπωθεν συμμάχων. Καὶ ὁ νόμος
[3, 1286]	ἀρίστου ἀνδρὸς ἄρχεσθαι ἢ ὑπὸ	τῶν	ἀρίστων νόμων. Δοκοῦσι δὴ τοῖς
[3, 1288]	ἀναγκαῖον ἀρίστην εἶναι τὴν ὑπὸ	τῶν	ἀρίστων οἰκονομουμένην, τοιαύτη δ' ἐστὶν
[3, 1282]	τὸ πλῆθος ποιητέον κύριον οὔτε	τῶν	ἀρχαιρεσιῶν οὔτε τῶν εὐθυνῶν. Ἀλλ'
[3, 1285]	ἔν τινι καιρῷ, καθάπερ ἐπὶ	τῶν	ἀρχαίων ἐν ταῖς πολεμικαῖς ἐξόδοις,
[3, 1285]	ἐπανάτασις. Οἱ μὲν οὖν ἐπὶ	τῶν	ἀρχαίων χρόνων καὶ τὰ κατὰ
[3, 1279]	παιδοτρίβης ἢ κυβερνήτης σκοπεῖ τὸ	τῶν	ἀρχομένων ἀγαθόν, ὅταν δὲ τούτων
[3, 1277]	ἔοικεν ἀναγκαῖον εἶναι κοινὰς καὶ	τῶν	ἀρχομένων καὶ τῶν ἀρχόντων, ἀρχομένου
[3, 1277]	ἔσχατον. Τὰ μὲν οὖν ἔργα	τῶν	ἀρχομένων οὕτως οὐ δεῖ τὸν
[3, 1278]	ἣν δὴ καλοῦμεν οἰκονομικήν ἤτοι	τῶν	ἀρχομένων χάριν ἐστὶν ἢ κοινοῦ
[3, 1278]	τινὸς ἀμφοῖν, καθ' αὑτὸ μὲν	τῶν	ἀρχομένων, ὥσπερ ὁρῶμεν καὶ τὰς
[3, 1281]	τὰς ἀρχαιρεσίας καὶ τὰς εὐθύνας	τῶν	ἀρχόντων, ἄρχειν δὲ κατὰ μόνας
[3, 1277]	κοινὰς καὶ τῶν ἀρχομένων καὶ	τῶν	ἀρχόντων, ἀρχομένου δέ γε οὐκ
[3, 1279]	ὅσαι δὲ τὸ σφέτερον μόνον	τῶν	ἀρχόντων, ἡμαρτημέναι πᾶσαι καὶ παρεκβάσεις
[3, 1282]	αἱ δ' εὔθυναι καὶ αἱ	τῶν	ἀρχῶν αἱρέσεις εἰσὶ μέγιστον· ἃς
[3, 1278]	τιμημάτων γὰρ μακρῶν αἱ μεθέξεις	τῶν	ἀρχῶν) βάναυσον δὲ ἐνδέχεται· πλουτοῦσι
[3, 1283]	οὐ κατὰ πᾶσαν ἀνισότητ' ἀμφισβητοῦσι	τῶν	ἀρχῶν (εἰ γὰρ οἱ μὲν
[3, 1281]	Τὸ μὲν γὰρ μετέχειν αὐτοὺς	τῶν	ἀρχῶν τῶν μεγίστων οὐκ ἀσφαλές
[3, 1275]	διορθώσεως δεόμενον, ἐπεὶ καὶ περὶ	τῶν	ἀτίμων καὶ φυγάδων ἔστι τὰ
[3, 1282]	ὅμως τούτῳ δοτέον τοὺς διαφέροντας	τῶν	αὐλῶν. ~Δεῖ γὰρ εἰς τὸ
[3, 1282]	τὴν τέχνην οὐ δοτέον πλεονεξίαν	τῶν	αὐλῶν τοῖς εὐγενεστέροις (οὐδὲν γὰρ
[3, 1281]	τὰς ἀρχάς, ἀρχόντων δ' αἰεὶ	τῶν	αὐτῶν ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς ἄλλους
[3, 1288]	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ διὰ	τῶν	αὐτῶν ἀνήρ τε γίνεται σπουδαῖος
[3, 1276]	ἕτερον ἢ ταὐτὸν ἔξεστι καὶ	τῶν	αὐτῶν κατοικούντων αὐτὴν καὶ πάμπαν
[3, 1276]	μὴ λανθάνειν τὸν πολιτικόν) ἀλλὰ	τῶν	αὐτῶν κατοικούντων τὸν αὐτὸν τόπον,
[3, 1276]	δὲ τραγικὸν ἕτερον εἶναί φαμεν,	τῶν	αὐτῶν πολλάκις ἀνθρώπων ὄντων, ὁμοίως
[3, 1276]	ᾖ τῆς συνθέσεως, οἷον ἁρμονίαν	τῶν	αὐτῶν φθόγγων ἑτέραν εἶναι λέγομεν,
[3, 1285]	οἷαι παρ' ἐνίοις εἰσὶ βασιλεῖαι	τῶν	βαρβάρων. Ἔχουσι δ' αὗται τὴν
[3, 1285]	δὲ τὰ μὲν αὐτῶν παριέντων	τῶν	βασιλέων, τὰ δὲ τῶν ὄχλων
[3, 1277]	ἄρχοντος, ὥσπερ καὶ φαίνονται οἱ	τῶν	βασιλέων υἱεῖς ἱππικὴν καὶ πολεμικὴν
[3, 1283]	τοὺς ὀρθοτάτους νόμους, πρὸς τὸ	τῶν	βελτιόνων συμφέρον ἢ πρὸς τὸ
[3, 1286]	κυρίους ᾗ παρεκβαίνουσιν, ἐπεὶ περὶ	τῶν	γ' ἄλλων εἶναι δεῖ κυρίους·
[3, 1285]	αὕτη τε καὶ ἡ Λακωνική·	τῶν	γὰρ ἄλλων αἱ πολλαὶ μεταξὺ
[3, 1282]	τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν καὶ δυνάμεων·	τῶν	γὰρ ὁμοίων αὐλητῶν τὴν τέχνην
[3, 1282]	ἔργον ἐστίν, οἷον γεωμέτρην τε	τῶν	γεωμετρικῶν καὶ κυβερνήτην τῶν κυβερνητικῶν.
[3, 1278]	μὴν ἀλλ' ἐπεὶ δι' ἔνδειαν	τῶν	γνησίων πολιτῶν ποιοῦνται πολίτας τοὺς
[3, 1287]	διὰ κέρδος, τότε τὴν ἐκ	τῶν	γραμμάτων θεραπείαν ζητήσαιεν ἂν μᾶλλον.
[3, 1279]	μὲν γὰρ πλωτήρ, ὁ δὲ	τῶν	γυμναζομένων εἷς γίνεται, παιδοτρίβης ὤν.
[3, 1279]	γὰρ κωλύει τὸν παιδοτρίβην ἕνα	τῶν	γυμναζομένων ἐνίοτ' εἶναι καὶ αὐτόν,
[3, 1288]	ἀρετήν, τῶν μὲν ἄρχεσθαι δυναμένων	τῶν	δ' ἄρχειν πρὸς τὴν αἱρετωτάτην
[3, 1284]	Ἀντισθένης ἔφη τοὺς λέοντας δημηγορούντων	τῶν	δασυπόδων καὶ τὸ ἴσον ἀξιούντων
[3, 1276]	καίπερ αἰεὶ τῶν μὲν φθειρομένων	τῶν	δὲ γινομένων, ὥσπερ καὶ ποταμοὺς
[3, 1282]	ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος·	τῶν	δὲ ῥηθέντων ἕκαστος μόριόν ἐστι
[3, 1275]	οὕτω καὶ Λαρισαίους τοὺς ὑπὸ	τῶν	δημιουργῶν πεποιημένους· εἶναι γάρ τινας
[3, 1280]	Λυκόφρων ὁ σοφιστής, ἐγγυητὴς ἀλλήλοις	τῶν	δικαίων, ἀλλ' οὐχ οἷος ποιεῖν
[3, 1275]	κοινωνοῦσι τῆς οἰκήσεωσσ, οὐδ' οἱ	τῶν	δικαίων μετέχοντες οὕτως ὥστε καὶ
[3, 1282]	γὰρ ἕκαστος μὲν χείρων κριτὴς	τῶν	εἰδότων, ἅπαντες δὲ συνελθόντες ἢ
[3, 1282]	ἰδιωτῶν τινες, ἀλλ' οὔ τι	τῶν	εἰδότων γε μᾶλλον. Ὥστε κατὰ
[3, 1282]	Καὶ γὰρ τὸ ἑλέσθαι ὀρθῶς	τῶν	εἰδότων ἔργον ἐστίν, οἷον γεωμέτρην
[3, 1283]	Καθ' ἑκάστην μὲν οὖν πολιτείαν	τῶν	εἰρημένων ἀναμφισβήτητος ἡ κρίσις τίνας
[3, 1288]	γίνεται παρὰ φύσιν. ~Ἀλλ' ἐκ	τῶν	εἰρημένων γε φανερὸν ὡς ἐν
[3, 1281]	τοῦ δικαίου λέγουσι, φανερὸν ἐκ	τῶν	εἰρημένων. Ἔχει δ' ἀπορίαν τί
[3, 1278]	καὶ πολίτης σπουδαῖος, δῆλον ἐκ	τῶν	εἰρημένων, ὅτι τινὸς μὲν πόλεως
[3, 1278]	ἄτοπον; ~Οὐδὲ γὰρ οἱ δοῦλοι	τῶν	εἰρημένων οὐδέν, οὐδ' οἱ ἀπελεύθεροι.
[3, 1279]	κεκτημένοι τὰ ὅπλα. παρεκβάσεις δὲ	τῶν	εἰρημένων τυραννὶς μὲν βασιλείας, ὀλιγαρχία
[3, 1280]	εἰσὶ γοῦν αὐτοῖς συνθῆκαι περὶ	τῶν	εἰσαγωγίμων καὶ σύμβολα περὶ τοῦ
[3, 1281]	σύμπαντας, οἷον τὰ συμφορητὰ δεῖπνα	τῶν	ἐκ μιᾶς δαπάνης χορηγηθέντων· πολλῶν
[3, 1280]	γὰρ εἶναι δίκαιον ἴσον μετέχειν	τῶν	ἑκατὸν μνῶν τὸν εἰσενέγκαντα μίαν
[3, 1281]	πάντων ληφθέντων, οἱ πλείους τὰ	τῶν	ἐλαττόνων ἂν διανέμωνται, φανερὸν ὅτι
[3, 1277]	αὕτη ἀρετὴ πολίτου, τὸ τὴν	τῶν	ἐλευθέρων ἀρχὴν ἐπίστασθαι ἐπ' ἀμφότερα.
[3, 1288]	φέρειν πλῆθος ἄρχεσθαι δυνάμενον τὴν	τῶν	ἐλευθέρων ἀρχὴν ὑπὸ τῶν κατ'
[3, 1279]	γάρ, ἡ δὲ πόλις κοινωνία	τῶν	ἐλευθέρων ἐστίν. Διωρισμένων δὲ τούτων
[3, 1277]	τῶν ὁμοίων τῷ γένει καὶ	τῶν	ἐλευθέρων. Ταύτην γὰρ λέγομεν εἶναι
[3, 1285]	ἤθη φύσει οἱ μὲν βάρβαροι	τῶν	Ἑλλήνων, οἱ δὲ περὶ τὴν
[3, 1283]	ἀμείνων ἀνὴρ εἴη τῶν ἄλλων	τῶν	ἐν τῷ πολιτεύματι σπουδαίων ὄντων,
[3, 1280]	δόντι τὸ λοιπὸν πᾶν, οὔτε	τῶν	ἐξ ἀρχῆς οὔτε τῶν ἐπιγινομένων)
[3, 1280]	οὔτε τῶν ἐξ ἀρχῆς οὔτε	τῶν	ἐπιγινομένων) εἰ δὲ μήτε τοῦ
[3, 1282]	μειζόνων εἶναι κυρίους τοὺς φαύλους	τῶν	ἐπιεικῶν, αἱ δ' εὔθυναι καὶ
[3, 1278]	οὐδ' ἐλευθέρου μόνον, ἀλλ' ὅσοι	τῶν	ἔργων εἰσὶν ἀφειμένοι τῶν ἀναγκαίων.
[3, 1282]	κύριον οὔτε τῶν ἀρχαιρεσιῶν οὔτε	τῶν	εὐθυνῶν. Ἀλλ' ἴσως οὐ πάντα
[3, 1279]	ἡ δ' ὀλιγαρχία πρὸς τὸ	τῶν	εὐπόρων, ἡ δὲ δημοκρατία πρὸς
[3, 1279]	τοὺς ἀπόρους ἐλάττους μὲν εἶναι	τῶν	εὐπόρων, κρείττους δ' ὄντας κυρίους
[3, 1275]	Λακεδαίμονι τὰς τῶν συμβολαίων δικάζει	τῶν	ἐφόρων ἄλλος ἄλλας, οἱ δὲ
[3, 1282]	λόγοις, ἐν οἷς διώρισται περὶ	τῶν	ἠθικῶν ντὶ γὰρ καὶ τισὶ
[3, 1281]	ἢ δημοκρατικός, τί διοίσει περὶ	τῶν	ἠπορημένων; Συμβήσεται γὰρ ὁμοίως τὰ
[3, 1281]	(ὁ γὰρ αὐτὸς κἂν ἐπὶ	τῶν	θηρίων ἁρμόσειε λόγος· καίτοι τί
[3, 1281]	λόγος· καίτοι τί διαφέρουσιν ἔνιοι	τῶν	θηρίων ὡς ἔπος εἰπεῖν; ἀλλὰ
[3, 1285]	τε κατὰ πόλεμον ἡγεμονίας καὶ	τῶν	θυσιῶν, ὅσαι μὴ ἱερατικαί, καὶ
[3, 1280]	ἀλλήλους ἐπιγαμίας ποιήσαιντο· καίτοι τοῦτο	τῶν	ἰδίων ταῖς πόλεσι κοινωνημάτων ἐστίν.
[3, 1282]	ἔργων καὶ τεχνῶν μετέχουσι καὶ	τῶν	ἰδιωτῶν τινες, ἀλλ' οὔ τι
[3, 1284]	μέρος πόλεως· ἀδικήσονται γὰρ ἀξιούμενοι	τῶν	ἴσων, ἄνισοι τοσοῦτον κατ' ἀρετὴν
[3, 1286]	ὡς ἀντὶ τούτου βουλεύσεται περὶ	τῶν	καθ' ἕκαστα κάλλιον. Ὅτι μὲν
[3, 1286]	αἱ κρίσεις εἰσὶ πᾶσαι περὶ	τῶν	καθ' ἕκαστον. Καθ' ἕνα μὲν
[3, 1282]	τὸ πάντων τούτων ἢ τὸ	τῶν	καθ' ἕνα καὶ κατ' ὀλίγους
[3, 1288]	τὴν τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴν ὑπὸ	τῶν	κατ' ἀρετὴν ἡγεμονικῶν πρὸς πολιτικὴν
[3, 1287]	τὰ ἔθη εἰσίν, ὥστ' εἰ	τῶν	κατὰ γράμματα ἄνθρωπος ἄρχων ἀσφαλέστερος,
[3, 1287]	Ἔτι κυριώτεροι καὶ περὶ κυριωτέρων	τῶν	κατὰ γράμματα νόμων οἱ κατὰ
[3, 1285]	δοκεῖ μὲν εἶναι βασιλεία μάλιστα	τῶν	κατὰ νόμον, οὐκ ἔστι δὲ
[3, 1287]	ἄνθρωπος ἄρχων ἀσφαλέστερος, ἀλλ' οὐ	τῶν	κατὰ τὸ ἔθος. Ἀλλὰ μὴν
[3, 1276]	ἂν ᾖ τὸ γένος ταὐτὸ	τῶν	κατοικούντων, τὴν αὐτὴν εἶναι φατέον
[3, 1287]	ἂν δόξῃ πειρωμένοις ἄμεινον εἶναι	τῶν	κειμένων. Ὁ μὲν οὖν τὸν
[3, 1286]	δὲ χείρους γιγνόμενοι ἐχρηματίζοντο ἀπὸ	τῶν	κοινῶν, ἐντεῦθέν ποθεν εὔλογον γενέσθαι
[3, 1278]	αὑτὸν ἢ μετ' ἄλλων, τῆς	τῶν	κοινῶν ἐπιμελείας. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα
[3, 1279]	διὰ τὰς ὠφελείας τὰς ἀπὸ	τῶν	κοινῶν καὶ τὰς ἐκ τῆς
[3, 1285]	ἕκαστον ἔθνος καὶ πόλις ἑκάστη	τῶν	κοινῶν, τεταγμένη κατὰ τὴν οἰκονομικήν.
[3, 1276]	οὖν ὁ πλωτὴρ εἷς τις	τῶν	κοινωνῶν ἐστιν, οὕτω καὶ τὸν
[3, 1280]	οὐ λέγουσιν. Εἰ μὲν γὰρ	τῶν	κτημάτων χάριν ἐκοινώνησαν καὶ συνῆλθον,
[3, 1282]	τε τῶν γεωμετρικῶν καὶ κυβερνήτην	τῶν	κυβερνητικῶν. Εἰ γὰρ καὶ περὶ
[3, 1281]	γὰρ μετέχειν αὐτοὺς τῶν ἀρχῶν	τῶν	μεγίστων οὐκ ἀσφαλές (διά τε
[3, 1288]	πλῆθος ὑπερέχον εἶναι κατ' ἀρετήν,	τῶν	μὲν ἄρχεσθαι δυναμένων τῶν δ'
[3, 1279]	τοῦ συμφέροντος. Καλεῖν δ' εἰώθαμεν	τῶν	μὲν μοναρχιῶν τὴν πρὸς τὸ
[3, 1276]	εἶναι φατέον πόλιν, καίπερ αἰεὶ	τῶν	μὲν φθειρομένων τῶν δὲ γινομένων,
[3, 1281]	ἑκάστου τῶν πολλῶν, ὥσπερ καὶ	τῶν	μὴ καλῶν τοὺς καλούς φασι,
[3, 1278]	δὲ πολιτείαις προσεφέλκει τινὰς καὶ	τῶν	ξένων ὁ νόμος· ὁ γὰρ
[3, 1280]	οἱ πλεῖστοι φαῦλοι κριταὶ περὶ	τῶν	οἰκείων. Ὥστ' ἐπεὶ τὸ δίκαιον
[3, 1280]	καὶ τῆς κτήσεως, ὥσθ' ὁ	τῶν	ὀλιγαρχικῶν λόγος δόξειεν ἂν ἰσχύειν
[3, 1286]	πλεῖον, οὕτω καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ὀλίγων ἀδιαφθορώτερον· τοῦ δ' ἑνὸς
[3, 1279]	ἴδιον ἢ τοῦ ἑνὸς ἢ	τῶν	ὀλίγων ἢ τοῦ πλήθους παρεκβάσεις.
[3, 1283]	ποτὲ τὸ πλῆθος εἶναι βέλτιον·	τῶν	ὀλίγων καὶ πλουσιώτερον, οὐχ ὡς
[3, 1283]	δεῖ κύριον διότι κρείττους εἰσὶ	τῶν	ὀλίγων, κἂν εἷς ἢ πλείους
[3, 1279]	ἀποβλέπουσαν συμφέρον βασιλείαν, τὴν δὲ	τῶν	ὀλίγων μὲν πλειόνων δ' ἑνὸς
[3, 1275]	καθάπερ ὅλμους εἶναι τοὺς ὑπὸ	τῶν	ὁλμοποιῶν πεποιημένους, οὕτω καὶ Λαρισαίους
[3, 1274]	τῶν συγκειμένων, καθάπερ ἄλλο τι	τῶν	ὅλων μὲν συνεστώτων δ' ἐκ
[3, 1277]	τις ἀρχὴ καθ' ἣν ἄρχει	τῶν	ὁμοίων τῷ γένει καὶ τῶν
[3, 1282]	τὸ ἔργον ὑπερέχοντι διδόναι καὶ	τῶν	ὀργάνων τὴν ὑπεροχήν. Εἰ δὲ
[3, 1279]	ἀρχόντων, ἡμαρτημέναι πᾶσαι καὶ παρεκβάσεις	τῶν	ὀρθῶν πολιτειῶν· δεσποτικαὶ γάρ, ἡ
[3, 1285]	σκέψασθαι περὶ βασιλείας· φαμὲν γὰρ	τῶν	ὀρθῶν πολιτειῶν μίαν εἶναι ταύτην.
[3, 1283]	ἔοικε φανερὸν ποιεῖν ὅτι τούτων	τῶν	ὅρων οὐδεὶς ὀρθός ἐστι καθ'
[3, 1285]	παριέντων τῶν βασιλέων, τὰ δὲ	τῶν	ὄχλων παραιρουμένων, ἐν μὲν ταῖς
[3, 1285]	οἱ δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν	τῶν	περὶ τὴν Εὐρώπην, ὑπομένουσι τὴν
[3, 1286]	εἷς. Εἰ δὴ τὴν μὲν	τῶν	πλειόνων ἀρχὴν ἀγαθῶν δ' ἀνδρῶν
[3, 1283]	βελτιόνων συμφέρον ἢ πρὸς τὸ	τῶν	πλειόνων, ὅταν συμβαίνῃ τὸ λεχθέν·
[3, 1283]	καὶ βελτίους εἰσίν, ὡς λαμβανομένων	τῶν	πλειόνων πρὸς τοὺς ἐλάττους. Ἆρ'
[3, 1281]	τὸ πλείους εἶναι διανέμωνται τὰ	τῶν	πλουσίων, τοῦτ' οὐκ ἄδικόν ἐστιν;
[3, 1279]	ὁ κυβερνήτης εἷς ἐστιν ἀεὶ	τῶν	πλωτήρων· ὁ μὲν οὖν παιδοτρίβης
[3, 1276]	πάντων· τούτου γὰρ ἕκαστος ὀρέγεται	τῶν	πλωτήρων. Ὁμοίως τοίνυν καὶ τῶν
[3, 1284]	αὐτὸν ἄγειν τὴν Ἀργὼ μετὰ	τῶν	πλωτήρων τῶν ἄλλων, ὡς ὑπερβάλλοντα
[3, 1281]	τῆς μουσικῆς ἔργα καὶ τὰ	τῶν	ποιητῶν· ἄλλοι γὰρ ἄλλο τι
[3, 1285]	εἶναι βασιλείαν, ἐν τοῖς ὑπερορίοις	τῶν	πολεμικῶν τὴν ἡγεμονίαν μόνον εἶχον.
[3, 1279]	πολίτευμα δ' ἐστὶ τὸ κύριον	τῶν	πόλεων, ἀνάγκη δ' εἶναι κύριον
[3, 1279]	ἂν καλῶς δόξειεν διωρίσθαι περὶ	τῶν	πολιτειῶν. Ἀλλὰ μὴν κἄν εἴ
[3, 1281]	μὲν οὖν πάντες οἱ περὶ	τῶν	πολιτειῶν ἀμφισβητοῦντες μέρος τι τοῦ
[3, 1279]	οἱ ἄποροι, κύριοι δ' ἑκάτεροι	τῶν	πολιτειῶν, εἴπερ μηδεμία ἄλλη πολιτεία
[3, 1279]	μακροτέρων εἰπεῖν τίς ἑκάστη τούτων	τῶν	πολιτειῶν ἐστιν· καὶ γὰρ ἔχει
[3, 1279]	καλεῖται τὸ κοινὸν ὄνομα πασῶν	τῶν	πολιτειῶν, πολιτεία. Συμβαίνει δ' εὐλόγως·
[3, 1276]	πολλὰ τῶν τοιούτων, ὡς ἐνίας	τῶν	πολιτειῶν τῷ κρατεῖν οὔσας, ἀλλὰ
[3, 1282]	ὁτιοῦν τῶν ἀγαθῶν πλεονεξία τις	τῶν	πολιτικῶν δικαίων τοῖς ὑπερέχουσιν. τοῦτο
[3, 1283]	ἀδύνατον, δῆλον ὡς καὶ ἐπὶ	τῶν	πολιτικῶν εὐλόγως οὐ κατὰ πᾶσαν
[3, 1283]	πρὸς ἅπαντας τοὺς διαμφισβητοῦντας περὶ	τῶν	πολιτικῶν τιμῶν. Δόξαιεν γὰρ ἂν
[3, 1287]	νόμον ἄρχειν αἱρετώτερον μᾶλλον ἢ	τῶν	πολιτῶν ἕνα τινά, κατὰ τὸν
[3, 1276]	τῶν πλωτήρων. Ὁμοίως τοίνυν καὶ	τῶν	πολιτῶν, καίπερ ἀνομοίων ὄντων, ἡ
[3, 1285]	ἄρχουσιν, ὥσθ' οἱ μὲν παρὰ	τῶν	πολιτῶν οἱ δ' ἐπὶ τοὺς
[3, 1287]	τὸ κύριον ἕνα πάντων εἶναι	τῶν	πολιτῶν, ὅπου συνέστηκεν ἐξ ὁμοίων
[3, 1277]	ἀνάγκη μὴ μίαν εἶναι τὴν	τῶν	πολιτῶν πάντων ἀρετήν, ὥσπερ οὐδὲ
[3, 1283]	καὶ πρὸς τὸ κοινὸν τὸ	τῶν	πολιτῶν· πολίτης δὲ κοινῇ μὲν
[3, 1279]	ἀρχάς, ὅταν ᾖ κατ' ἰσότητα	τῶν	πολιτῶν συνεστηκυῖα καὶ καθ' ὁμοιότητα,
[3, 1281]	τοὺς ἐλευθέρους καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	πολιτῶν. Τοιοῦτοι δ' εἰσὶν ὅσοι
[3, 1283]	μὲν τοῦ ἑνὸς ἐλάττους δὲ	τῶν	πολλῶν κρείττους ὦσι τῶν ἄλλων,
[3, 1281]	ἐνδέχεται ταύτην εἶναι τὴν διαφορὰν	τῶν	πολλῶν πρὸς τοὺς ὀλίγους σπουδαίους,
[3, 1281]	οἱ σπουδαῖοι τῶν ἀνδρῶν ἑκάστου	τῶν	πολλῶν, ὥσπερ καὶ τῶν μὴ
[3, 1275]	δεῖ δὲ μὴ λανθάνειν ὅτι	τῶν	πραγμάτων ἐν οἷς τὰ ὑποκείμενα
[3, 1280]	τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπί τε	τῶν	πραγμάτων καὶ οἷς, καθάπερ εἴρηται
[3, 1285]	ἐξέλθῃ τὴν χώραν ἡγεμών ἐστι	τῶν	πρὸς τὸν πόλεμον· ἔτι δὲ
[3, 1285]	καὶ δικαστὴς ὁ βασιλεύς, καὶ	τῶν	πρὸς τοὺς θεοὺς κύριος) δευτέρα
[3, 1283]	πόλιν δυνατόν· πλὴν ἄνευ μὲν	τῶν	προτέρων ἀδύνατον εἶναι πόλιν, ἄνευ
[3, 1275]	πολίτου ἢ ἐκ πολίτιδος ἐπὶ	τῶν	πρώτων οἰκησάντων ἢ κτισάντων. Ἀλλ'
[3, 1285]	εἵλοντο τὸν Πιττακὸν ἔν τινι	τῶν	σκολιῶν μελῶν· τὸν κακοπάτριδα Πίττακον
[3, 1283]	πλουσίων ἡ δὲ τῷ διὰ	τῶν	σπουδαίων ἀνδρῶν εἶναι, καὶ τῶν
[3, 1284]	συμβουλίας, ἀφαιροῦντα δὲ τοὺς ὑπερέχοντας	τῶν	σταχύων ὁμαλῦναι τὴν ἄρουραν· ὅθεν
[3, 1274]	τις. Ἐπεὶ δ' ἡ πόλις	τῶν	συγκειμένων, καθάπερ ἄλλο τι τῶν
[3, 1275]	μέρος, οἷον ἐν Λακεδαίμονι τὰς	τῶν	συμβολαίων δικάζει τῶν ἐφόρων ἄλλος
[3, 1278]	τοιοῦτον ἐπικεκρυμμένον ἐστίν, ἀπάτης χάριν	τῶν	συνοικούντων ἐστίν. Πότερον μὲν οὖν
[3, 1278]	Ἔστι δὲ πολιτεία πόλεως τάξις	τῶν	τε ἄλλων ἀρχῶν καὶ μάλιστα
[3, 1286]	πόλεσιν, πῶς ἕξει τὰ περὶ	τῶν	τέκνων; Πότερον καὶ τὸ γένος
[3, 1278]	πλουτοῦσι γὰρ καὶ οἱ πολλοὶ	τῶν	τεχνιτῶν. Ἐν Θήβαις δὲ νόμος
[3, 1287]	ὁ νόμος ἐστίν. Τὸ δὲ	τῶν	τεχνῶν εἶναι δοκεῖ παράδειγμα ψεῦδος,
[3, 1274]	περὶ πόλιν, ἡ δὲ πολιτεία	τῶν	τὴν πόλιν οἰκούντων ἐστὶ τάξις
[3, 1284]	ἢ τῶν ἄλλων τι μορίων	τῶν	τῆς νεώς, οὐδὲ δὴ χοροδιδάσκαλος
[3, 1278]	ὥσπερ μέτοικος γάρ ἐστιν ὁ	τῶν	τιμῶν μὴ μετέχων. Ἀλλ' ἐστὶν
[3, 1278]	λέγεται μάλιστα πολίτης ὁ μετέχων	τῶν	τιμῶν, ὥσπερ καὶ Ὅμηρος ἐποίησεν
[3, 1287]	ἄνθρωπον εἶναι τὸν κρινοῦντα περὶ	τῶν	τοιούτων, ἀλλ' ὅτι οὐχ ἕνα
[3, 1282]	ἡ γὰρ ἐκκλησία κυρία πάντων	τῶν	τοιούτων ἐστίν. Καίτοι τῆς μὲν
[3, 1280]	μέντοι κοινωνοῖεν ἄλλου μηδενὸς ἢ	τῶν	τοιούτων, οἷον ἀλλαγῆς καὶ συμμαχίας,
[3, 1284]	καὶ τῇ δυνάμει, κατὰ δὲ	τῶν	τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος· αὐτοὶ
[3, 1275]	τῆς πόλεως, πόλιν δὲ τὸ	τῶν	τοιούτων πλῆθος ἱκανὸν πρὸς αὐτάρκειαν
[3, 1277]	γὰρ πολίτης) εἰ δὲ μηδεὶς	τῶν	τοιούτων πολίτης, ἐν τίνι μέρει
[3, 1276]	τυράννου λαβόντος, οὔτ' ἄλλα πολλὰ	τῶν	τοιούτων, ὡς ἐνίας τῶν πολιτειῶν
[3, 1276]	τοιαύτης ζητήσεως· ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	τὸν αὐτὸν κατοικούντων ἀνθρώπων πότε
[3, 1286]	εἰς τυραννίδας μετέβαλλον, ἐκ δὲ	τῶν	τυραννίδων εἰς δημοκρατίαν· αἰεὶ γὰρ
[3, 1275]	Ἀθήνησιν ἐποίησε Κλεισθένης μετὰ τὴν	τῶν	τυράννων ἐκβολήν· πολλοὺς γὰρ ἐφυλέτευσε
[3, 1280]	οὐδ' ὅπως μηδεὶς ἄδικος ἔσται	τῶν	ὑπὸ τὰς συνθήκας μηδὲ μοχθηρίαν
[3, 1277]	τοὔνομ' αὐτούς, οἱ ζῶντες ἀπὸ	τῶν	χειρῶν, ~ἐν οἷς ὁ βάναυσος
[3, 1277]	πολιτῶν πάντων ἀρετήν, ὥσπερ οὐδὲ	τῶν	χορευτῶν κορυφαίου καὶ παραστάτου. Διότι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/05/2006