Livre, Pages |
[3, 1277] |
ἀγαθοῦ
ἀδύνατον,
εἰ
μὴ
πάντας
|
ἀναγκαῖον |
ἀγαθοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐν
τῇ |
[3, 1283] |
φαμεν
τὴν
δικαιοσύνην,
ᾗ
πάσας
|
ἀναγκαῖον |
ἀκολουθεῖν
τὰς
ἄλλας·
ἀλλὰ
μὴν |
[3, 1277] |
ποιεῖν
ἐπίστασθαι
τὸν
ἄρχοντα
οὐκ
|
ἀναγκαῖον, |
ἀλλὰ
χρῆσθαι
μᾶλλον·
θάτερον
δὲ |
[3, 1288] |
ἐδείχθη
λόγοις
ὅτι
τὴν
αὐτὴν
|
ἀναγκαῖον |
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
εἶναι
καὶ
πολίτου |
[3, 1287] |
τοῦτό
γ'
ἀντιλέγουσιν,
ὡς
οὐκ
|
ἀναγκαῖον |
ἄνθρωπον
εἶναι
τὸν
κρινοῦντα
περὶ |
[3, 1288] |
τὰς
ὀρθὰς
πολιτείας,
τούτων
δ'
|
ἀναγκαῖον |
ἀρίστην
εἶναι
τὴν
ὑπὸ
τῶν |
[3, 1286] |
ἀλλ'
ἢ
περὶ
ὧν
ἐκλείπειν
|
ἀναγκαῖον |
αὐτόν.
Εἰ
δὲ
δὴ
τοῦτο |
[3, 1287] |
νομοφύλακας
καὶ
ὑπηρέτας
τοῖς
νόμοις·
|
ἀναγκαῖον |
γὰρ
εἶναί
τινας
ἀρχάς,
ἀλλ' |
[3, 1286] |
ἤ
τινος
ἑτέρου
πάθους
τοιούτου
|
ἀναγκαῖον |
διεφθάρθαι
τὴν
κρίσιν,
ἐκεῖ
δ' |
[3, 1282] |
μὲν
κατὰ
τὰς
ὀρθὰς
πολιτείας
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
δικαίους
τοὺς
δὲ
κατὰ |
[3, 1276] |
εἴδει
καὶ
διαφερούσης
τῆς
πολιτείας
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
δόξειεν
ἂν
καὶ
τὴν |
[3, 1278] |
μὲν
τινὶ
πολιτείᾳ
τὸν
βάναυσον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
καὶ
τὸν
θῆτα
πολίτας, |
[3, 1277] |
μόνη.
Τὰς
γὰρ
ἄλλας
ἔοικεν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
κοινὰς
καὶ
τῶν
ἀρχομένων |
[3, 1281] |
πράξεις
ὅσας
ὁ
τύραννος
ἔπραξεν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πάσας
δικαίας·
βιάζεται
γὰρ |
[3, 1284] |
δῆλον
ὅτι
καὶ
τὴν
νομοθεσίαν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
περὶ
τοὺς
ἴσους
καὶ |
[3, 1278] |
αἱ
πολιτεῖαι,
καὶ
εἴδη
πολίτου
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πλείω,
καὶ
μάλιστα
τοῦ |
[3, 1281] |
πολλοὶ
καὶ
πένητες
ὑπάρχωσι,
πολεμίων
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πλήρη
τὴν
πόλιν
ταύτηνν. |
[3, 1279] |
συμφέρον
ἄρχωσι,
ταύτας
μὲν
ὀρθὰς
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὰς
πολιτείας,
τὰς
δὲ |
[3, 1277] |
πᾶσιν
ὑπάρχειν
(οὕτω
γὰρ
ἀρίστην
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὴν
πόλιν)
τὴν
δὲ |
[3, 1275] |
Ὥστε
καὶ
τὸν
πολίτην
ἕτερον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὸν
καθ'
ἑκάστην
πολιτείαν. |
[3, 1276] |
ἡ
πολιτεία·
διὸ
τὴν
ἀρετὴν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τοῦ
πολίτου
πρὸς
τὴν |
[3, 1281] |
ἀρχόντων
δ'
αἰεὶ
τῶν
αὐτῶν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τοὺς
ἄλλους
ἀτίμους.
Ἀλλ' |
[3, 1277] |
φρόνιμον,
τὸν
δὲ
πολίτην
οὐκ
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
φρόνιμον.
Καὶ
τὴν
παιδείαν |
[3, 1275] |
ἄλλαις
ἐνδέχεται
μέν,
οὐ
μὴν
|
ἀναγκαῖον. |
Ἐν
ἐνίαις
γὰρ
οὐκ
ἔστι |
[3, 1287] |
ὁμοίοις
φύσει
τὸ
αὐτὸ
δίκαιον
|
ἀναγκαῖον |
καὶ
τὴν
αὐτὴν
ἀξίαν
κατὰ |
[3, 1280] |
πενία
καὶ
πλοῦτός
ἐστιν,
~καὶ
|
ἀναγκαῖον |
μέν,
ὅπου
ἂν
ἄρχωσι
διὰ |
[3, 1283] |
ὧν
πόλις
συνέστηκεν,
ἐν
τούτοις
|
ἀναγκαῖον |
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀμφισβήτησιν.
Διόπερ
εὐλόγως |
[3, 1286] |
βούλησιν
παρὰ
τὸν
νόμον,
ὅμως
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν
αὐτῷ
δύναμιν
ᾗ
φυλάξει |
[3, 1280] |
μεταδόσεως
χάριν·
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν,
εἴπερ
ἔσται
πόλις,
οὐ |
[3, 1275] |
~τὰς
γὰρ
ἡμαρτημένας
καὶ
παρεκβεβηκυίας
|
ἀναγκαῖον |
ὑστέρας
εἶναι
τῶν
ἀναμαρτήτων
(τὰς |