Livre, Pages |
[3, 1287] |
τὸ
κατὰ
γράμματα
ἰατρεύεσθαι
φαῦλον,
|
ἀλλὰ |
αἱρετώτερον
χρῆσθαι
τοῖς
ἔχουσι
τὰς |
[3, 1284] |
ἰσχύος
καὶ
πλούτου
καὶ
πολυφιλίας,
|
ἀλλὰ |
ἄν
τις
γένηται
διαφέρων
κατ' |
[3, 1279] |
μὴ
παρορᾶν
μηδέ
τι
καταλείπειν,
|
ἀλλὰ |
δηλοῦν
τὴν
περὶ
ἕκαστον
ἀλήθειαν. |
[3, 1277] |
γε
οὐκ
ἔστιν
ἀρετὴ
φρόνησις,
|
ἀλλὰ |
δόξα
ἀληθής·
ὥσπερ
αὐλοποιὸς
γὰρ |
[3, 1275] |
πως
μετέχουσι
τῆς
τοιαύτης
κοινωνίας)
|
ἀλλὰ |
καθάπερ
καὶ
παῖδας
τοὺς
μήπω |
[3, 1282] |
μόνον
ἐστὶ
γνῶναι
τοῦ
ποιήσαντος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
βέλτιον
ὁ
χρώμενος
αὐτῇ |
[3, 1276] |
σπουδαῖος
ἀνήρ,
φανερόν·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατ'
ἄλλον
τρόπον
ἔστι |
[3, 1288] |
ἀλλὰ
ὑπεροχὴν
οὐ
τὴν
αὐτήν)
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τὸ
πρότερον
λεχθέν. |
[3, 1278] |
ὀρέγονται
τοῦ
συζῆν·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
κοινῇ
συμφέρον
συνάγει, |
[3, 1279] |
χαλεπὸν
ἠκριβῶσθαι
πρὸς
πᾶσαν
ἀρετήν,
|
~ἀλλὰ |
μάλιστα
τὴν
πολεμικήν·
αὕτη
γὰρ |
[3, 1280] |
μήτε
τοῦ
ζῆν
μόνον
ἕνεκεν
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
τοῦ
εὖ
ζῆν
(καὶ |
[3, 1280] |
Πάντες
γὰρ
ἅπτονται
δικαίου
τινός,
|
ἀλλὰ |
μέχρι
τινὸς
προέρχονται,
καὶ
λέγουσιν |
[3, 1286] |
εἶναι,
δῆλον,
καὶ
κεῖσθαι
νόμους,
|
ἀλλὰ |
μὴ
κυρίους
ᾗ
παρεκβαίνουσιν,
ἐπεὶ |
[3, 1281] |
τὸ
κύριον
ὅλως
ἄνθρωπον
εἶναι
|
ἀλλὰ |
μὴ
νόμον
φαῦλον,
ἔχοντά
γε |
[3, 1283] |
πάντων,
ὥσπερ
οὐδ'
ἐκ
δούλων·
|
ἀλλὰ |
μὴν
εἰ
δεῖ
τούτων,
δῆλον |
[3, 1283] |
πάσας
ἀναγκαῖον
ἀκολουθεῖν
τὰς
ἄλλας·
|
ἀλλὰ |
μὴν
καὶ
οἱ
πλείους
πρὸς |
[3, 1284] |
ἐκβάλλειν
καὶ
μεθιστάναι
τὸν
τοιοῦτον·
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ'
ἄρχειν
γε
τοῦ |
[3, 1280] |
συνθήκας
μηδὲ
μοχθηρίαν
ἕξει
μηδεμίαν,
|
ἀλλὰ |
μόνον
ὅπως
μηδὲν
ἀδικήσουσιν
ἀλλήλους. |
[3, 1275] |
τούτων
τελέως
οἱ
μέτοικοι
μετέχουσιν,
|
ἀλλὰ |
νέμειν
ἀνάγκη
προστάτην,
ὥστε
ἀτελῶς |
[3, 1275] |
ἄρχων
ἐκκλησιαστής
ἐστι
καὶ
δικαστής,
|
ἀλλὰ |
ὁ
κατὰ
τὴν
ἀρχὴν
ὡρισμένος· |
[3, 1276] |
τῶν
πολιτειῶν
τῷ
κρατεῖν
οὔσας,
|
ἀλλὰ |
οὐ
διὰ
τὸ
κοινῇ
συμφέρονν· |
[3, 1284] |
ἀποσκοποῦσαι
τοῦτο
δρῶσιν,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
περὶ
τὰς
τὸ
κοινὸν
ἀγαθὸν |
[3, 1281] |
τῶν
θηρίων
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν;
|
ἀλλὰ |
περὶ
τὶ
πλῆθος
οὐδὲν
εἶναι |
[3, 1278] |
Εἰ
δὲ
καὶ
οὗτος
πολίτης,
|
ἀλλὰ |
πολίτου
ἀρετὴν
ἣν
εἴπομεν
λεκτέον |
[3, 1287] |
ἀλλ'
ὅτι
οὐχ
ἕνα
μόνον
|
ἀλλὰ |
πολλούς.
Κρίνει
γὰρ
ἕκαστος
ἄρχων |
[3, 1275] |
τούτους
ἐστὶν
οὐ
τίς
πολίτης,
|
ἀλλὰ |
πότερον
ἀδίκως
ἢ
δικαίως.
Καίτοι |
[3, 1275] |
πολίτας,
οὐχ
ἁπλῶς
δὲ
λίαν
|
ἀλλὰ |
προστιθέντας
τοὺς
μὲν
ἀτελεῖς
τοὺς |
[3, 1284] |
τῆς
πολιτείας
τῆς
οἰκείας
συμφέρον,
|
ἀλλὰ |
στασιαστικῶς
ἐχρῶντο
τοῖς
ὀστρακισμοῖς.
Ἐν |
[3, 1275] |
ἔστι
δῆμος,
οὐδ'
ἐκκλησίαν
νομίζουσιν
|
ἀλλὰ |
συγκλήτους,
καὶ
τὰς
δίκας
δικάζουσι |
[3, 1280] |
ὅπου
δ'
οἱ
ἄποροι,
δημοκρατίαν,
|
ἀλλὰ |
συμβαίνει,
καθάπερ
εἴπομεν,
τοὺς
μὲν |
[3, 1280] |
αὐτοὺς
καὶ
τῆς
μεταδόσεως
χάριν·
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
μὲν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
εἴπερ |
[3, 1274] |
οἱ
δ'
οὐ
τὴν
πόλιν
|
ἀλλὰ |
τὴν
ὀλιγαρχίαν
ἢ
τὸν
τύραννον· |
[3, 1282] |
οὐδ'
ὁ
ἐκκλησιαστὴς
ἄρχων
ἐστίν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
δικαστήριον
καὶ
ἡ
βουλὴ |
[3, 1280] |
γὰρ
ἔστιν,
ἀλλ'
οὐ
πᾶσιν
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ἀνίσοις·
οἱ
δὲ
τοῦτ' |
[3, 1280] |
καὶ
ἔστιν,
ἀλλ'
οὐ
πᾶσιν
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ἴσοις·
καὶ
τὸ
ἄνισον |
[3, 1276] |
διαλύειν,
ὡς
οὐ
τῆς
πόλεως
|
ἀλλὰ |
τοῦ
τυράννου
λαβόντος,
οὔτ'
ἄλλα |
[3, 1281] |
φαῦλα
καὶ
οὐ
δίκαια,
φανερόν·
|
ἀλλὰ |
τοὺς
ἐπιεικεῖς
ἄρχειν
δεῖ
καὶ |
[3, 1285] |
οὐ
τῷ
μὴ
κατὰ
νόμον
|
ἀλλὰ |
τῷ
μὴ
πάτριος
εἶναι
μόνον. |
[3, 1276] |
δεῖ
μὴ
λανθάνειν
τὸν
πολιτικόν)
|
ἀλλὰ |
τῶν
αὐτῶν
κατοικούντων
τὸν
αὐτὸν |
[3, 1288] |
(πάντες
γὰρ
καθ'
ὑπεροχὴν
ἀξιοῦσιν,
|
ἀλλὰ |
ὑπεροχὴν
οὐ
τὴν
αὐτήν)
ἀλλὰ |
[3, 1277] |
ἐπίστασθαι
τὸν
ἄρχοντα
οὐκ
ἀναγκαῖον,
|
ἀλλὰ |
χρῆσθαι
μᾶλλον·
θάτερον
δὲ
καὶ |