Alphabétiquement     [«   »]
περ 1
περεκβάσεις 1
Περὶ 5
περὶ 91
περί 1
Περίανδρον 1
Περιάνδρου 1
Fréquences     [«    »]
80 κατὰ
91
83 οἱ
91 περὶ
95 τῆς
109 τοὺς
117
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre III

περὶ


Livre, Pages
[3, 1278]   τῆς ἀρχῆς εἴδη πόσα τῆς  περὶ   ἄνθρωπον καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς
[3, 1280]   εὐνομίας. καὶ φανερὸν ὅτι δεῖ  περὶ   ἀρετῆς ἐπιμελὲς εἶναι τῇ γ'
[3, 1288]   πῶς. {Ἀνάγκη δὴ τὸν μέλλοντα  περὶ   αὐτῆς ποιήσασθαι τὴν προσήκουσαν σκέψιν
[3, 1286]   τὸν μέλλοντα βασιλεύειν ἰσχύν τινα  περὶ   αὑτόν, δυνήσεται βιάζεσθαι τοὺς
[3, 1280]   λεχθὲν ἄρτι, διότι κρίνουσι τὰ  περὶ   αὑτοὺς κακῶς, ἔπειτα δὲ καὶ
[3, 1278]   ἐντεῦθεν μικρὸν ἐπισκεψαμένοις πῶς ἔχει  περὶ   αὐτῶν· αὐτὸ γὰρ φανὲν τὸ
[3, 1278]   ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις διοριζόμεθα  περὶ   αὐτῶν πολλάκις. μὲν γὰρ
[3, 1280]   κακῶς. Τὸ δ' αἴτιον ὅτι  περὶ   αὑτῶν κρίσις· σχεδὸν δ'
[3, 1285]   εἰρημένους λόγους μεταβῆναι καὶ σκέψασθαι  περὶ   βασιλείας· φαμὲν γὰρ τῶν ὀρθῶν
[3, 1276]   ἄλλον καιρὸν χρήσιμος σκέψις  (περὶ   γὰρ μεγέθους τῆς πόλεως, τό
[3, 1287]   δὲ κατά τι μέρος ἔλαττον)  περὶ   δὲ τῆς παμβασιλείας καλουμένης ςαὕτη
[3, 1276]   μὲν εἶναι φατέον καὶ τούτους·  περὶ   δὲ τοῦ δικαίως μὴ
[3, 1285]   Λακωνικῆς. Ὥστε τὸ σκέμμα σχεδὸν  περὶ   δυοῖν ἐστιν, ἓν μὲν πότερον
[3, 1279]   ἔχει τινὰς ἀπορίας, τῷ δὲ  περὶ   ἑκάστην μέθοδον φιλοσοφοῦντι καὶ μὴ
[3, 1279]   τι καταλείπειν, ἀλλὰ δηλοῦν τὴν  περὶ   ἕκαστον ἀλήθειαν. Ἔστι δὲ τυραννὶς
[3, 1281]   δὲ νὴ Δία δῆλον ὅτι  περὶ   ἐνίων ἀδύνατον (ὁ γὰρ αὐτὸς
[3, 1287]   συμφράδμονες. Εἰσὶ δὲ καὶ νῦν  περὶ   ἐνίων αἱ ἀρχαὶ κύριαι κρίνειν,
[3, 1282]   τῶν κυβερνητικῶν. Εἰ γὰρ καὶ  περὶ   ἐνίων ἔργων καὶ τεχνῶν μετέχουσι
[3, 1282]   οὐ χείρους) καὶ ὅτι  περὶ   ἐνίων οὔτε μόνον ποιήσας
[3, 1287]   γὰρ ἀρχή τις ἔστι καὶ  περὶ   Ἐπίδαμνον, καὶ περὶ Ὀποῦντα δὲ
[3, 1275]   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ  περὶ   Καρχηδόνα· πάσας γὰρ ἀρχαί τινες
[3, 1287]   τὸ μέσον. Ἔτι κυριώτεροι καὶ  περὶ   κυριωτέρων τῶν κατὰ γράμματα νόμων
[3, 1276]   τι μέρος τῆς πόλεως. Ἀλλὰ  περὶ   μὲν ταύτης τῆς ἀπορίας εἰς
[3, 1278]   τοὺς πρώτους λόγους, ἐν οἷς  περὶ   οἰκονομίας διωρίσθη καὶ δεσποτείας, καὶ
[3, 1275]   ἀποστερεῖν ἀρχῆς. Ἀλλὰ διαφερέτω μηδέν·  περὶ   ὀνόματος γὰρ λόγος· ἀνώνυμον
[3, 1287]   ἔστι καὶ περὶ Ἐπίδαμνον, καὶ  περὶ   Ὀποῦντα δὲ κατά τι μέρος
[3, 1282]   ὦσι, περὶ τούτων εἶναι κυρίους  περὶ   ὅσων ἐξαδυνατοῦσιν οἱ νόμοι λέγειν
[3, 1281]   οὖν περὶ πάντα δῆμον καὶ  περὶ   πᾶν πλῆθος ἐνδέχεται ταύτην εἶναι
[3, 1281]   ἕτερον μόριον. Εἰ μὲν οὖν  περὶ   πάντα δῆμον καὶ περὶ πᾶν
[3, 1275]   τὸ βουλεύεσθαι καὶ δικάζειν  περὶ   πάντων περὶ τινῶν. Τίς
[3, 1282]   μὴ ῥᾴδιον εἶναι καθόλου διορίσαι  περὶ   πάντων. Ὁποίους μέντοι τινὰς εἶναι
[3, 1284]   πολλάκις. Τὸ δὲ πρόβλημα καθόλου  περὶ   πάσας ἐστὶ τὰς πολιτείας, καὶ
[3, 1282]   (εἰσὶ γάρ τινες τοιοῦτοι καὶ  περὶ   πάσας ὡς εἰπεῖν τὰς τέχνας)
[3, 1274]   ποία τις, σχεδὸν πρώτη σκέψις  περὶ   πόλεως ἰδεῖν, τί ποτέ ἐστιν
[3, 1274]   πᾶσαν ὁρῶμεν τὴν πραγματείαν οὖσαν  περὶ   πόλιν, δὲ πολιτεία τῶν
[3, 1274]   λόγος εἶναι τῆς ἀπορίας ~Τῷ  περὶ   πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη
[3, 1284]   τῆς δυνάμεως, οἷον Ἀθηναῖοι μὲν  περὶ   Σαμίους καὶ Χίους καὶ Λεσβίους
[3, 1280]   τοῦ μὴ ἀδικεῖν καὶ γραφαὶ  περὶ   συμμαχίας. ~Ἀλλ' οὔτ' ἀρχαὶ πᾶσιν
[3, 1277]   ἀρχὴ δεσποτική· ταύτην δὲ τὴν  περὶ   τὰ ἀναγκαῖα λέγομεν, ποιεῖν
[3, 1281]   πολλὰς ἔχοντ' αἰσθήσεις, οὕτω καὶ  περὶ   τὰ ἤθη καὶ τὴν διάνοιαν.
[3, 1282]   ἰατρός. ~Ὁμοίως δὲ τοῦτο καὶ  περὶ   τὰς ἄλλας ἐμπειρίας καὶ τέχνας.
[3, 1283]   δὲ τοῦτο ἴσως συμβήσεται καὶ  περὶ   τὰς ἀριστοκρατίας ἐπὶ τῆς ἀρετῆς·
[3, 1280]   τοῦ μὴ σφᾶς αὐτοὺς ἀδικεῖν  περὶ   τὰς μεταδόσεις, οἷον εἰ
[3, 1284]   ποιοῦσιν, ἀλλ' ὁμοίως ἔχει καὶ  περὶ   τὰς ὀλιγαρχίας καὶ τὰς δημοκρατίας·
[3, 1284]   φυγαδεύειν. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ  περὶ   τὰς πόλεις καὶ τὰ ἔθνη
[3, 1284]   διορθώματι διορθοῦν. Ὅπερ οὐκ ἐγίγνετο  περὶ   τὰς πόλεις· οὐ γὰρ ἔβλεπον
[3, 1287]   σώμασιν, οὕτως ἔχειν καὶ τὰ  περὶ   τὰς τιμάς· ὁμοίως τοίνυν καὶ
[3, 1284]   τοῦτο δρῶσιν, οὐ μὴν ἀλλὰ  περὶ   τὰς τὸ κοινὸν ἀγαθὸν ἐπισκοπούσας
[3, 1282]   τοῖς εἰδόσιν. Ἔπειτα καὶ  περὶ   τὴν αἵρεσιν τὸν αὐτὸν ἂν
[3, 1285]   βάρβαροι τῶν Ἑλλήνων, οἱ δὲ  περὶ   τὴν Ἀσίαν τῶν περὶ τὴν
[3, 1285]   δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν τῶν  περὶ   τὴν Εὐρώπην, ὑπομένουσι τὴν δεσποτικὴν
[3, 1282]   ἀρχιτεκτονικὸς καὶ τρίτος πεπαιδευμένος  περὶ   τὴν τέχνην (εἰσὶ γάρ τινες
[3, 1281]   ἔχοντά γε τὰ συμβαίνοντα πάθη  περὶ   τὴν ψυχήν. Ἂν οὖν
[3, 1276]   διαποροῦντας ἐπελθεῖν τὸν αὐτὸν λόγον  περὶ   τῆς ἀρίστης πολιτείας. Εἰ γὰρ
[3, 1286]   φύσιν. Ἔχει δ' ἀπορίαν καὶ  περὶ   τῆς δυνάμεως, πότερον ἔχειν δεῖ
[3, 1288]   καὶ βασιλικόν. Διωρισμένων δὲ τούτων  περὶ   τῆς πολιτείας ἤδη πειρατέον λέγειν
[3, 1284]   οὐδὲν πρὸς τὸν πεμφθέντα κήρυκα  περὶ   τῆς συμβουλίας, ἀφαιροῦντα δὲ τοὺς
[3, 1286]   οὐ συμφέρει. Τὸ μὲν οὖν  περὶ   τῆς τοιαύτης στρατηγίας ἐπισκοπεῖν νόμων
[3, 1281]   θηρίων ὡς ἔπος εἰπεῖν; ἀλλὰ  περὶ   τὶ πλῆθος οὐδὲν εἶναι κωλύει
[3, 1275]   δικάζειν περὶ πάντων  περὶ   τινῶν. Τίς μὲν οὖν ἐστιν
[3, 1281]   ὀλίγης· χωρὶς δ' ἕκαστος ἀτελὴς  περὶ   τὸ κρίνειν ἐστίν. Ἔχει δ'
[3, 1283]   τρόπον· ἀλλ' ὅμως σκοπῶμεν, ὅταν  περὶ   τὸν αὐτὸν ταῦθ' ὑπάρχῃ χρόνον,
[3, 1286]   νόμους. Τάχα μὲν οὖν τὰ  περὶ   τὸν βασιλέα τὸν τοιοῦτον οὐ
[3, 1284]   δίκαιον πολιτικὸν λόγος  περὶ   τὸν ὀστρακισμόν. Βέλτιον μὲν οὖν
[3, 1276]   οὖν ἐπιπολαιοτάτη τῆς ἀπορίας ζήτησις  περὶ   τὸν τόπον καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[3, 1280]   περὶ τῶν εἰσαγωγίμων καὶ σύμβολα  περὶ   τοῦ μὴ ἀδικεῖν καὶ γραφαὶ
[3, 1285]   τὸν ἀριθμόν, μία μὲν  περὶ   τοὺς ἡρωικοὺς χρόνους (αὕτη δ'
[3, 1284]   καὶ τὴν νομοθεσίαν ἀναγκαῖον εἶναι  περὶ   τοὺς ἴσους καὶ τῷ γένει
[3, 1278]   δὲ τρόπον ἔχει καὶ τὰ  περὶ   τοὺς νόθους παρὰ πολλοῖς. Οὐ
[3, 1286]   βασιλείας πολιτείας εἶδός ἐστιν, ὥστε  περὶ   τούτου δεῖ θεωρῆσαι καὶ τὰς
[3, 1282]   εἷς ἄν τε πλείους ὦσι,  περὶ   τούτων εἶναι κυρίους περὶ ὅσων
[3, 1287]   ὧν γε δυνατός, οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ  περὶ   τούτων ὡς οὐκ ἂν ἄριστα
[3, 1278]   δὲ τοῦτον ἐροῦμεν λόγον καὶ  περὶ   τῶν ἄλλων. Ὑποθετέον δὴ πρῶτον
[3, 1275]   ἔγκλημα διορθώσεως δεόμενον, ἐπεὶ καὶ  περὶ   τῶν ἀτίμων καὶ φυγάδων ἔστι
[3, 1286]   μὴ κυρίους παρεκβαίνουσιν, ἐπεὶ  περὶ   τῶν γ' ἄλλων εἶναι δεῖ
[3, 1280]   ἦσαν· εἰσὶ γοῦν αὐτοῖς συνθῆκαι  περὶ   τῶν εἰσαγωγίμων καὶ σύμβολα περὶ
[3, 1282]   φιλοσοφίαν λόγοις, ἐν οἷς διώρισται  περὶ   τῶν ἠθικῶν ντὶ γὰρ καὶ
[3, 1281]   δὲ δημοκρατικός, τί διοίσει  περὶ   τῶν ἠπορημένων; Συμβήσεται γὰρ ὁμοίως
[3, 1286]   τις ὡς ἀντὶ τούτου βουλεύσεται  περὶ   τῶν καθ' ἕκαστα κάλλιον. Ὅτι
[3, 1286]   δ' αἱ κρίσεις εἰσὶ πᾶσαι  περὶ   τῶν καθ' ἕκαστον. Καθ' ἕνα
[3, 1280]   δ' οἱ πλεῖστοι φαῦλοι κριταὶ  περὶ   τῶν οἰκείων. Ὥστ' ἐπεὶ τὸ
[3, 1279]   οὐκ ἂν καλῶς δόξειεν διωρίσθαι  περὶ   τῶν πολιτειῶν. Ἀλλὰ μὴν κἄν
[3, 1281]   Ὅτι μὲν οὖν πάντες οἱ  περὶ   τῶν πολιτειῶν ἀμφισβητοῦντες μέρος τι
[3, 1283]   τις πρὸς ἅπαντας τοὺς διαμφισβητοῦντας  περὶ   τῶν πολιτικῶν τιμῶν. Δόξαιεν γὰρ
[3, 1286]   ταῖς πόλεσιν, πῶς ἕξει τὰ  περὶ   τῶν τέκνων; Πότερον καὶ τὸ
[3, 1287]   ἀναγκαῖον ἄνθρωπον εἶναι τὸν κρινοῦντα  περὶ   τῶν τοιούτων, ἀλλ' ὅτι οὐχ
[3, 1287]   τὸν ἄνδρα τὸν ἄριστον·  περὶ   ὧν γὰρ βουλεύονται νομοθετῆσαι τῶν
[3, 1287]   νόμος ἀδυνατεῖ διορίζειν, ἐπεὶ  περὶ   ὧν γε δυνατός, οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ
[3, 1286]   τὸν νόμον πράττοντες ἀλλ'  περὶ   ὧν ἐκλείπειν ἀναγκαῖον αὐτόν. Εἰ
[3, 1287]   κύριαι κρίνειν, ὥσπερ δικαστής,  περὶ   ὧν νόμος ἀδυνατεῖ διορίζειν,
[3, 1285]   ἐστὶν ὡς εἰπεῖν εἴδη βασιλείας  περὶ   ὧν σκεπτέον, αὕτη τε καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/05/2006