HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


κ  =  5 formes différentes pour 62 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Pages
[3, 1285]   ἦν· λέγει γοῦν Ὃν δέ  κ'   ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης οὔ οἱ
[3, 1283]   ἔτι διότι βελτίους εἰκὸς τοὺς  ἐκ   βελτιόνων, εὐγένεια γάρ ἐστιν ἀρετὴ
[3, 1282]   δικαίως κύριον μειζόνων τὸ πλῆθος·  ἐκ   γὰρ πολλῶν δῆμος καὶ
[3, 1285]   βαρβαρική ήαὕτη δ' ἐστὶν  ἐκ   γένους ἀρχὴ δεσποτικὴ κατὰ νόμονν,
[3, 1286]   ἔντιμον γὰρ ἐποίησαν τὸν πλοῦτον.  Ἐκ   δὲ τούτων πρῶτον εἰς τυραννίδας
[3, 1286]   τούτων πρῶτον εἰς τυραννίδας μετέβαλλον,  ἐκ   δὲ τῶν τυραννίδων εἰς δημοκρατίαν·
[3, 1277]   ἀνδρὸς καὶ γυναικός, καὶ κτῆσις  ἐκ   δεσπότου καὶ δούλου, τὸν αὐτὸν
[3, 1278]   ὄχλου κατὰ μικρὸν παραιροῦνται τοὺς  ἐκ   δούλου πρῶτον δούλης, εἶτα
[3, 1283]   ἐξ ἀπόρων πάντων, ὥσπερ οὐδ'  ἐκ   δούλων· ἀλλὰ μὴν εἰ δεῖ
[3, 1277]   ψυχῆς καὶ σώματος, καὶ ψυχὴ  ἐκ   λόγου καὶ ὀρέξεως, καὶ οἰκία
[3, 1281]   οἷον τὰ συμφορητὰ δεῖπνα τῶν  ἐκ   μιᾶς δαπάνης χορηγηθέντων· πολλῶν γὰρ
[3, 1278]   ξένων νόμος· γὰρ  ἐκ   πολίτιδος ἔν τισι δημοκρατίαις πολίτης
[3, 1275]   ἐφαρμόττειν τὸ ἐκ πολίτου  ἐκ   πολίτιδος ἐπὶ τῶν πρώτων οἰκησάντων
[3, 1275]   γὰρ οὐδὲ δυνατὸν ἐφαρμόττειν τὸ  ἐκ   πολίτου ἐκ πολίτιδος ἐπὶ
[3, 1274]   τῶν ὅλων μὲν συνεστώτων δ'  ἐκ   πολλῶν μορίων, δῆλον ὅτι πρότερον
[3, 1286]   χείρων· ἀλλ' ἐστὶν πόλις  ἐκ   πολλῶν, ὥσπερ δ' ἑστίασις συμφορητὸς
[3, 1279]   ἀπὸ τῶν κοινῶν καὶ τὰς  ἐκ   τῆς ἀρχῆς βούλονται συνεχῶς ἄρχειν,
[3, 1276]   πολιτείας ταύτης πράξεις καὶ τὰς  ἐκ   τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος.
[3, 1284]   πολιτικὴν ἰσχὺν ὠστράκιζον καὶ μεθίστασαν  ἐκ   τῆς πόλεως χρόνους ὡρισμένους. Μυθολογεῖται
[3, 1277]   ἁπλῶς οὐχ αὐτή, φανερὸν  ἐκ   τούτων· ἀλλ' ἆρα ἔσται τινὸς
[3, 1278]   οὖν εἴδη πλείω πολίτου, φανερὸν  ἐκ   τούτων, καὶ ὅτι λέγεται μάλιστα
[3, 1277]   αὐτὴ καὶ πῶς ἑτέρα, φανερὸν  ἐκ   τούτων. Περὶ δὲ τὸν πολίτην
[3, 1275]   μὲν οὖν ἐστιν πολίτης,  ἐκ   τούτων φανερόν· γὰρ ἐξουσία
[3, 1287]   διαφθείρειν διὰ κέρδος, τότε τὴν  ἐκ   τῶν γραμμάτων θεραπείαν ζητήσαιεν ἂν
[3, 1288]   γὰρ γίνεται παρὰ φύσιν. ~Ἀλλ'  ἐκ   τῶν εἰρημένων γε φανερὸν ὡς
[3, 1281]   τι τοῦ δικαίου λέγουσι, φανερὸν  ἐκ   τῶν εἰρημένων. Ἔχει δ' ἀπορίαν
[3, 1278]   ἐστι καὶ πολίτης σπουδαῖος, δῆλον  ἐκ   τῶν εἰρημένων, ὅτι τινὸς μὲν
[3, 1277]   πόλις, ὥσπερ ζῷον εὐθὺς  ἐκ   ψυχῆς καὶ σώματος, καὶ ψυχὴ
[3, 1281]   διανέμωνται τὰ τῶν πλουσίων, τοῦτ'  οὐκ   ἄδικόν ἐστιν; Ἔδοξε γὰρ νὴ
[3, 1276]   γέ φασιν ἑαλωκυίας τρίτην ἡμέραν  οὐκ   αἰσθέσθαι τι μέρος τῆς πόλεως.
[3, 1287]   οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ περὶ τούτων ὡς  οὐκ   ἂν ἄριστα νόμος ἄρξειε
[3, 1277]   τὴν δὲ τοῦ πολίτου ἄμφω,  οὐκ   ἂν εἴη ἄμφω ἐπαινετὰ ὁμοίως.
[3, 1277]   ὁμοίους εἶναι πάντας τοὺς πολίτας,  ~οὐκ   ἂν εἴη μία ἀρετὴ πολίτου
[3, 1278]   πάντας θετέον πολίτας ὧν ἄνευ  οὐκ   ἂν εἴη πόλις, ἐπεὶ οὐδ'
[3, 1282]   κατὰ μὲν τοῦτον τὸν λόγον  οὐκ   ἂν εἴη τὸ πλῆθος ποιητέον
[3, 1279]   κύριον πλῆθος, ὀλιγαρχίαν εἶναί φασιν  οὐκ   ἂν καλῶς δόξειεν διωρίσθαι περὶ
[3, 1277]   ποιεῖν ἐπίστασθαι τὸν ἄρχοντα  οὐκ   ἀναγκαῖον, ἀλλὰ χρῆσθαι μᾶλλον· θάτερον
[3, 1287]   τοίνυν τοῦτό γ' ἀντιλέγουσιν, ὡς  οὐκ   ἀναγκαῖον ἄνθρωπον εἶναι τὸν κρινοῦντα
[3, 1277]   καὶ φρόνιμον, τὸν δὲ πολίτην  οὐκ   ἀναγκαῖον εἶναι φρόνιμον. Καὶ τὴν
[3, 1281]   αὐτοὺς τῶν ἀρχῶν τῶν μεγίστων  οὐκ   ἀσφαλές (διά τε γὰρ ἀδικίαν
[3, 1284]   τοιούτῳ τινὶ διορθώματι διορθοῦν. Ὅπερ  οὐκ   ἐγίγνετο περὶ τὰς πόλεις· οὐ
[3, 1278]   δεόμενοι τῆς παρὰ ἀλλήλων βοηθείας  οὐκ   ἔλαττον ὀρέγονται τοῦ συζῆν· οὐ
[3, 1278]   δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις θῆτα μὲν  οὐκ   ἐνδέχεται εἶναι πολίτην (ἀπὸ τιμημάτων
[3, 1276]   πλείω πολιτείας εἴδη, δῆλον ὡς  οὐκ   ἐνδέχεται τοῦ σπουδαίου πολίτου μίαν
[3, 1275]   μὲν ὅλως δὶς τὸν αὐτὸν  οὐκ   ἔξεστιν ἄρχειν, διὰ τινῶν
[3, 1277]   πεινῆν ὅτε μὴ τυραννοῖ, ὡς  οὐκ   ἐπιστάμενος ἰδιώτης εἶναι. Ἀλλὰ μὴν
[3, 1283]   ἔσται τίνας ἄρχειν δεῖ,  οὐκ   ἔσται; Καθ' ἑκάστην μὲν οὖν
[3, 1280]   ζωῆς τελείας χάριν καὶ αὐτάρκους.  Οὐκ   ἔσται μέντοι τοῦτο μὴ τὸν
[3, 1285]   βασιλεία μάλιστα τῶν κατὰ νόμον,  οὐκ   ἔστι δὲ κυρία πάντων, ἀλλ'
[3, 1275]   μὴν ἀναγκαῖον. Ἐν ἐνίαις γὰρ  οὐκ   ἔστι δῆμος, οὐδ' ἐκκλησίαν νομίζουσιν
[3, 1280]   ζῴων ἦν πόλις· νῦν δ'  οὐκ   ἔστι, διὰ τὸ μὴ μετέχειν
[3, 1287]   συμφέρον ἄλλο ἄλλοις· τυραννικὸν δ'  οὐκ   ἔστι κατὰ φύσιν, οὐδὲ τῶν
[3, 1280]   Φανερὸν τοίνυν ὅτι πόλις  οὐκ   ἔστι κοινωνία τόπου, καὶ τοῦ
[3, 1284]   δυνάμει, κατὰ δὲ τῶν τοιούτων  οὐκ   ἔστι νόμος· αὐτοὶ γάρ εἰσι
[3, 1275]   πολίτης ὢν ἐν ὀλιγαρχίᾳ πολλάκις  οὐκ   ἔστι πολίτης. Τοὺς μὲν οὖν
[3, 1277]   τῶν ἀρχόντων, ἀρχομένου δέ γε  οὐκ   ἔστιν ἀρετὴ φρόνησις, ἀλλὰ δόξα
[3, 1287]   γὰρ κατὰ νόμον λεγόμενος βασιλεὺς  οὐκ   ἔστιν εἶδος, καθάπερ εἴπομεν, πολιτείας
[3, 1277]   λέγεται καὶ τοῦτο καλῶς, ὡς  οὐκ   ἔστιν εὖ ἄρξαι μὴ ἀρχθέντα.
[3, 1286]   αὑτοῦ κινδύνῳ) Φανερὸν τοίνυν ὡς  οὐκ   ἔστιν κατὰ γράμματα καὶ
[3, 1286]   κύριος ὢν τοῖς τέκνοις. Ἀλλ'  οὐκ   ἔτι τοῦτο ῥᾴδιον πιστεῦσαι· χαλεπὸν
[3, 1281]   ἀρχόντων, ἄρχειν δὲ κατὰ μόνας  οὐκ   ἐῶσιν. Πάντες μὲν γὰρ ἔχουσι
[3, 1285]   Τοῦτο δ' ἐποίουν οἱ μὲν  οὐκ   ὀμνύοντες οἱ δ' ὀμνύοντες·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/05/2006