Livre, Pages |
[3, 1278] |
ἑτέραν
ἢ
τὴν
αὐτὴν
θετέον,
|
~αθ' |
ἣν
ἀνὴρ
ἀγαθός
ἐστι
καὶ |
[3, 1277] |
οἷον
δικαιοσύνη,
ἀλλ'
εἴδη
ἔχουσα
|
καθ' |
ἃ
ἄρξει
καὶ
ἄρξεται,
ὥσπερ |
[3, 1278] |
ἐστὶν
ἢ
κοινοῦ
τινὸς
ἀμφοῖν,
|
καθ' |
αὑτὸ
μὲν
τῶν
ἀρχομένων,
ὥσπερ |
[3, 1276] |
πόλιν,
δεῖ
γ'
ἕκαστον
τὸ
|
καθ' |
αὑτὸν
ἔργον
εὖ
ποιεῖν,
τοῦτο |
[3, 1278] |
ἢ
δυνάμενος
εἶναι
κύριος,
ἢ
|
καθ' |
αὑτὸν
ἢ
μετ'
ἄλλων,
τῆς |
[3, 1286] |
ἀντὶ
τούτου
βουλεύσεται
περὶ
τῶν
|
καθ' |
ἕκαστα
κάλλιον.
Ὅτι
μὲν
τοίνυν |
[3, 1284] |
τοῦ
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαί
ἐστι,
|
~καθ' |
ἑκάστην
δὲ
πολιτείαν
ἕτερος,
πρὸς |
[3, 1283] |
ἄρχειν
δεῖ,
ἢ
οὐκ
ἔσται;
|
Καθ' |
ἑκάστην
μὲν
οὖν
πολιτείαν
τῶν |
[3, 1275] |
πολίτην
ἕτερον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὸν
|
καθ' |
ἑκάστην
πολιτείαν.
Διόπερ
ὁ
λεχθεὶς |
[3, 1283] |
ὀλίγων
καὶ
πλουσιώτερον,
οὐχ
ὡς
|
καθ' |
ἕκαστον
ἀλλ'
ὡς
ἀθρόους.
Διὸ |
[3, 1286] |
κρίσεις
εἰσὶ
πᾶσαι
περὶ
τῶν
|
καθ' |
ἕκαστον.
Καθ'
ἕνα
μὲν
οὖν |
[3, 1283] |
ὄντας,
οὔτε
ἄνισον
τοὺς
ἀνίσους
|
καθ' |
ἕν,
ἀνάγκη
πάσας
εἶναι
τὰς |
[3, 1282] |
πάντων
τούτων
ἢ
τὸ
τῶν
|
καθ' |
ἕνα
καὶ
κατ'
ὀλίγους
μεγάλας |
[3, 1286] |
πᾶσαι
περὶ
τῶν
καθ'
ἕκαστον.
|
Καθ' |
ἕνα
μὲν
οὖν
συμβαλλόμενος
ὁστισοῦν |
[3, 1287] |
παμβασιλείας
καλουμένης
ςαὕτη
δ'
ἐστὶ
|
καθ' |
ἣν
ἄρχει
πάντων
κατὰ
τὴν |
[3, 1277] |
δοῦλον)
Ἀλλ'
ἔστι
τις
ἀρχὴ
|
καθ' |
ἣν
ἄρχει
τῶν
ὁμοίων
τῷ |
[3, 1276] |
σπουδαῖον
μὴ
κεκτῆσθαι
τὴν
ἀρετὴν
|
καθ' |
ἣν
σπουδαῖος
ἀνήρ,
φανερόν·
οὐ |
[3, 1279] |
ἰσότητα
τῶν
πολιτῶν
συνεστηκυῖα
καὶ
|
καθ' |
ὁμοιότητα,
κατὰ
μέρος
ἀξιοῦσιν
ἄρχειν, |
[3, 1283] |
τῶν
ὅρων
οὐδεὶς
ὀρθός
ἐστι
|
καθ' |
ὃν
ἀξιοῦσιν
αὐτοὶ
μὲν
ἄρχειν |
[3, 1278] |
καὶ
τὸ
κοινῇ
συμφέρον
συνάγει,
|
καθ' |
ὅσον
ἐπιβάλλει
μέρος
ἑκάστῳ
τοῦ |
[3, 1282] |
χρῶμα
καὶ
κατὰ
μέγεθος
καὶ
|
καθ' |
ὁτιοῦν
τῶν
ἀγαθῶν
πλεονεξία
τις |
[3, 1288] |
οἱ
τὰς
δημοκρατικάς
(πάντες
γὰρ
|
καθ' |
ὑπεροχὴν
ἀξιοῦσιν,
ἀλλὰ
ὑπεροχὴν
οὐ |
[3, 1276] |
πρότερον
ἀμφισβήτησιν.
Ἀποροῦσι
γάρ
τινες
|
πόθ' |
ἡ
πόλις
ἔπραξε
καὶ
πότε |
[3, 1280] |
ὅσον
περ
καὶ
τῆς
κτήσεως,
|
ὥσθ' |
ὁ
τῶν
ὀλιγαρχικῶν
λόγος
δόξειεν |
[3, 1285] |
ἑκόντων
οἱ
δ'
ἀκόντων
ἄρχουσιν,
|
ὥσθ' |
οἱ
μὲν
παρὰ
τῶν
πολιτῶν |
[3, 1288] |
διαφέροντα
γενέσθαι
κατ'
ἀρετὴν
τοσοῦτον
|
ὥσθ' |
ὑπερέχειν
τὴν
ἐκείνου
τῆς
τῶν |
[3, 1283] |
σκοπῶμεν,
ὅταν
περὶ
τὸν
αὐτὸν
|
ταῦθ' |
ὑπάρχῃ
χρόνον,
πῶς
διοριστέον.
Εἰ |
[3, 1285] |
οὓς
καλοῦσιν
αἰσυμνήτας.
Ἔστι
δὲ
|
τοῦθ' |
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν
αἱρετὴ
τυραννίς, |