Livre, Pages |
[3, 1285] |
νόμον,
οὐκ
ἔστι
δὲ
κυρία
|
πάντων, |
ἀλλ'
ὅταν
ἐξέλθῃ
τὴν
χώραν |
[3, 1287] |
φασι
δίκαιον,
ὁμοίων
γε
ὄντων
|
πάντων. |
Ἀλλὰ
μὴν
ὅσα
γε
μὴ |
[3, 1277] |
μίαν
εἶναι
τὴν
τῶν
πολιτῶν
|
πάντων |
ἀρετήν,
ὥσπερ
οὐδὲ
τῶν
χορευτῶν |
[3, 1286] |
πλειόνων
ἀρχὴν
ἀγαθῶν
δ'
ἀνδρῶν
|
πάντων |
ἀριστοκρατίαν
θετέον,
τὴν
δὲ
τοῦ |
[3, 1287] |
φύσιν
εἶναι
τὸ
κύριον
ἕνα
|
πάντων |
εἶναι
τῶν
πολιτῶν,
ὅπου
συνέστηκεν |
[3, 1286] |
πότερον
ἕνα
συμφέρει
κύριον
εἶναι
|
πάντων, |
ἢ
οὐ
συμφέρει.
Τὸ
μὲν |
[3, 1275] |
βουλεύεσθαι
καὶ
δικάζειν
ἢ
περὶ
|
πάντων |
ἢ
περὶ
τινῶν.
Τίς
μὲν |
[3, 1281] |
ἐπιεικεῖς,
ἢ
τὸν
βέλτιστον
ἕνα
|
πάντων, |
ἢ
τύραννον.
Ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα |
[3, 1283] |
καὶ
πρότερον.
Ἐπεὶ
δ'
οὔτε
|
πάντων |
ἴσον
ἔχειν
δεῖ
τοὺς
ἴσους |
[3, 1288] |
εἶναι
τοῦτο
βασιλικὸν
καὶ
κύριον
|
πάντων, |
καὶ
βασιλέα
τὸν
ἕνα
τοῦτον. |
[3, 1287] |
δ'
ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἄρχει
|
πάντων |
κατὰ
τὴν
ἑαυτοῦ
βούλησιν
ὁ |
[3, 1278] |
ἀρχῶν
καὶ
μάλιστα
τῆς
κυρίας
|
πάντων. |
Κύριον
μὲν
γὰρ
πανταχοῦ
τὸ |
[3, 1285] |
δ'
εἶδος
βασιλείας,
ὅταν
ᾖ
|
πάντων |
κύριος
εἷς
ὤν,
ὥσπερ
ἕκαστον |
[3, 1281] |
λέγειν
τὴν
ἐσχάτην;
Πάλιν
τε
|
πάντων |
ληφθέντων,
οἱ
πλείους
τὰ
τῶν |
[3, 1284] |
εἶναι
τὴν
τῶν
ἄλλων
ἀρετὴν
|
πάντων |
μηδὲ
τὴν
δύναμιν
αὐτῶν
τὴν |
[3, 1282] |
ῥᾴδιον
εἶναι
καθόλου
διορίσαι
περὶ
|
πάντων. |
Ὁποίους
μέντοι
τινὰς
εἶναι
δεῖ |
[3, 1281] |
ἄρχειν
δεῖ
καὶ
κυρίους
εἶναι
|
πάντων; |
Οὐκοῦν
ἀνάγκη
τοὺς
ἄλλους
ἀτίμους |
[3, 1288] |
οὔτε
δίκαιον
ἕνα
κύριον
εἶναι
|
πάντων, |
οὔτε
μὴ
νόμων
ὄντων,
ἀλλ' |
[3, 1288] |
τὴν
ἐκείνου
τῆς
τῶν
ἄλλων
|
πάντων, |
τότε
δίκαιον
τὸ
γένος
εἶναι |
[3, 1276] |
τῆς
ναυτιλίας
ἔργον
ἐστὶν
αὐτῶν
|
πάντων· |
τούτου
γὰρ
ἕκαστος
ὀρέγεται
τῶν |
[3, 1282] |
τὸ
τίμημα
δὲ
πλεῖον
τὸ
|
πάντων |
τούτων
ἢ
τὸ
τῶν
καθ' |
[3, 1282] |
ἀποδιδόασιν·
ἡ
γὰρ
ἐκκλησία
κυρία
|
πάντων |
τῶν
τοιούτων
ἐστίν.
Καίτοι
τῆς |
[3, 1283] |
ἂν
εἴη
πόλις
ἐξ
ἀπόρων
|
πάντων, |
ὥσπερ
οὐδ'
ἐκ
δούλων·
ἀλλὰ |
[3, 1284] |
δοκοῦσι
διώκειν
τὴν
ἰσότητα
μάλιστα
|
πάντων, |
ὥστε
τοὺς
δοκοῦντας
ὑπερέχειν
δυνάμει |