Livre, Pages
[3, 1276]	κἂν τοῦτό τις ἔτι προσαπορήσειεν,	~ἆρ'	εἰ μὴ δικαίως πολίτης, οὐ
[3, 1283]	τῶν πλειόνων πρὸς τοὺς ἐλάττους.	Ἆρ'	οὖν εἰ πάντες εἶεν ἐν
[3, 1285]	νόμῳ. Δηλοῖ δ' Ὅμηρος· ὁ	γὰρ	Ἀγαμέμνων κακῶς μὲν ἀκούων ἠνείχετο
[3, 1281]	μεγίστων οὐκ ἀσφαλές (διά τε	γὰρ	ἀδικίαν καὶ δι' ἀφροσύνην τὰ
[3, 1276]	περὶ τῆς ἀρίστης πολιτείας. Εἰ	γὰρ	ἀδύνατον ἐξ ἁπάντων σπουδαίων ὄντων
[3, 1279]	πρῶτον τὰς ὀρθὰς αὐτῶν· καὶ	γὰρ	αἱ παρεκβάσεις ἔσονται φανεραὶ τούτων
[3, 1278]	οὐδέν, οὐδ' οἱ ἀπελεύθεροι. Τοῦτο	γὰρ	ἀληθές, ὡς οὐ πάντας θετέον
[3, 1277]	ἄρχοντος ἴδιος ἀρετὴ μόνη. Τὰς	γὰρ	ἄλλας ἔοικεν ἀναγκαῖον εἶναι κοινὰς
[3, 1281]	καὶ τὰ τῶν ποιητῶν· ἄλλοι	γὰρ	ἄλλο τι μόριον, πάντα δὲ
[3, 1285]	τε καὶ ἡ Λακωνική· τῶν	γὰρ	ἄλλων αἱ πολλαὶ μεταξὺ τούτων
[3, 1274]	ποτέ ἐστιν ἡ πόλις. Νῦν	γὰρ	ἀμφισβητοῦσιν, οἱ μὲν φάσκοντες τὴν
[3, 1280]	μᾶλλον τοῦ εὖ ζῆν (καὶ	γὰρ	ἂν δούλων καὶ τῶν ἄλλων
[3, 1283]	εἶναψ καὶ τίμημα φέροντας, οὐ	γὰρ	ἂν εἴη πόλις ἐξ ἀπόρων
[3, 1277]	ἑτέρα σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία δόξαι	γὰρ	ἂν εἶναι δειλὸς ἀνήρ, εἰ
[3, 1284]	τις πειρώμενος κατ' αὐτῶν. Λέγοιεν	γὰρ	ἂν ἴσως ἅπερ Ἀντισθένης ἔφη
[3, 1280]	δίκαιον λέγειν ἁπλῶς. Οἱ μὲν	γὰρ	ἂν κατά τι ἄνισοι ὦσιν,
[3, 1281]	πάντα ἔχειν φαίνεται δυσκολίαν. Τί	γάρ;	Ἂν οἱ πένητες διὰ τὸ
[3, 1283]	περὶ τῶν πολιτικῶν τιμῶν. Δόξαιεν	γὰρ	ἂν οὐδὲν λέγειν δίκαιον οἱ
[3, 1279]	τοῖς ἄρχουσι νοσακεροῖς οὖσιν. Καὶ	γὰρ	ἂν οὕτως ἴσως ἐδίωκον τὰς
[3, 1276]	γὰρ δὴ τοῖς τείχεσιν· εἴη	γὰρ	ἂν Πελοποννήσῳ περιβαλεῖν ἓν τεῖχος.
[3, 1280]	τὴν χρῆσιν τὴν πρὸς ἀλλήλουσκαὶ	γὰρ	ἂν Τυρρηνοὶ καὶ Καρχηδόνιοι, καὶ
[3, 1282]	ἀπορίαν καὶ φιλοσοφίαν πολιτικήν. Ἴσως	γὰρ	ἂν φαίη τις κατὰ παντὸς
[3, 1283]	καὶ τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς, οὐδὲ	γὰρ	ἄνευ τούτων οἰκεῖσθαι πόλιν δυνατόν·
[3, 1284]	θετέον τούτους μέρος πόλεως· ἀδικήσονται	γὰρ	ἀξιούμενοι τῶν ἴσων, ἄνισοι τοσοῦτον
[3, 1280]	τε ὀλιγαρχικὸν καὶ δημοκρατικόν. Πάντες	γὰρ	ἅπτονται δικαίου τινός, ἀλλὰ μέχρι
[3, 1283]	καὶ τὴν ἀρετὴν ἀμφισβητεῖν, κοινωνικὴν	γὰρ	ἀρετὴν εἶναί φαμεν τὴν δικαιοσύνην,
[3, 1277]	πολίτου δεῖ πᾶσιν ὑπάρχειν (οὕτω	γὰρ	ἀρίστην ἀναγκαῖον εἶναι τὴν πόλιν)
[3, 1275]	τρόπον καὶ περὶ Καρχηδόνα· πάσας	γὰρ	ἀρχαί τινες κρίνουσι τὰς δίκας.
[3, 1277]	Κἀντεῦθεν ἂν κατίδοι τις. Ἔστι	γὰρ	ἀρχὴ δεσποτική· ταύτην δὲ τὴν
[3, 1287]	ἕνα κύριον τῆς διοικήσεως· τοιαύτη	γὰρ	ἀρχή τις ἔστι καὶ περὶ
[3, 1277]	σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης ἀρχικῆς. Καὶ	γὰρ	ἀρχομένου μὲν ἐλευθέρου δὲ δῆλον
[3, 1281]	Ἀλλ' ἔτι τοῦτο ὀλιγαρχικώτερον· οἱ	γὰρ	ἄτιμοι πλείους. Ἀλλ' ἴσως φαίη
[3, 1281]	μεταδιδόναι μηδὲ μετέχειν φοβερόν νὅταν	γὰρ	ἄτιμοι πολλοὶ καὶ πένητες ὑπάρχωσι,
[3, 1282]	δ' ἐστὶν ἐχομένη ταύτης. Δοκεῖ	γὰρ	ἄτοπον εἶναι τὸ μειζόνων εἶναι
[3, 1282]	τῶν αὐλῶν τοῖς εὐγενεστέροις (οὐδὲν	γὰρ	αὐλήσουσι βέλτιον) δεῖ δὲ τῷ
[3, 1286]	τοιοῦτον οὐ χαλεπὸν διορίσαι· δεῖ	γὰρ	αὐτὸν μὲν ἔχειν ἰσχύν, εἶναι
[3, 1281]	ὅτι περὶ ἐνίων ἀδύνατον (ὁ	γὰρ	αὐτὸς κἂν ἐπὶ τῶν θηρίων
[3, 1287]	ἄνδρα τὸν ἄριστον· περὶ ὧν	γὰρ	βουλεύονται νομοθετῆσαι τῶν ἀδυνάτων ἐστίν.
[3, 1284]	αὐτοὶ γάρ εἰσι νόμος. Καὶ	γὰρ	γελοῖος ἂν εἴη νομοθετεῖν τις
[3, 1287]	πολιτειῶν ὅσαι παρεκβάσεις εἰσί· ταῦτα	γὰρ	γίνεται παρὰ φύσιν. ~Ἀλλ' ἐκ
[3, 1284]	ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν· οὔτε	γὰρ	γραφεὺς ἐάσειεν ἂν τὸν ὑπερβάλλοντα
[3, 1278]	περὶ αὐτῶν πολλάκις. Ἡ μὲν	γὰρ	δεσποτεία, καίπερ ὄντος κατ' ἀλήθειαν
[3, 1280]	τίνα δή ποτ' αἰτίαν; Οὐ	γὰρ	δὴ διὰ τὸ μὴ σύνεγγυς
[3, 1284]	διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν· αὗται	γὰρ	δὴ δοκοῦσι διώκειν τὴν ἰσότητα
[3, 1283]	ὑπὸ σφῶν ἄρχεσθαι πάντας. Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ πρὸς τοὺς κατ'
[3, 1276]	μίαν εἶναι τὴν πόλιν; Οὐ	γὰρ	δὴ τοῖς τείχεσιν· εἴη γὰρ
[3, 1284]	ἀρετήν, τί χρὴ ποιεῖν; Οὐ	γὰρ	δὴ φαῖεν ἂν δεῖν ἐκβάλλειν
[3, 1276]	καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐστίν· ἐνδέχεται	γὰρ	διαζευχθῆναι τὸν τόπον καὶ τοὺς
[3, 1275]	ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον νοὐδὲν	γὰρ	διαφέρει· δῆλον γὰρ τὸ λεγόμενονν.
[3, 1279]	Συμβαίνει δ' εὐλόγως· ἕνα μὲν	γὰρ	διαφέρειν κατ' ἀρετὴν ἢ ὀλίγους
[3, 1282]	ἀλλ' ὅμοιοι τυγχάνοιεν ὄντες· τοῖς	γὰρ	διαφέρουσιν ἕτερον εἶναι τὸ δίκαιον
[3, 1284]	ἐγίγνετο περὶ τὰς πόλεις· οὐ	γὰρ	ἔβλεπον πρὸς τὸ τῆς πολιτείας
[3, 1284]	καταλιπεῖν διὰ τοιαύτην αἰτίαν· οὐ	γὰρ	ἐθέλειν αὐτὸν ἄγειν τὴν Ἀργὼ
[3, 1279]	πρὸς τὸν διορισμόν ἐστιν. Εἰ	γὰρ	εἶεν οἱ πλείους, ὄντες εὔποροι,
[3, 1282]	αὐτὸ προαγαγοῦσιν ἔσται φανερόν. Εἰ	γὰρ	εἴη τις ὑπερέχων μὲν κατὰ
[3, 1280]	λόγος δόξειεν ἂν ἰσχύειν (οὐ	γὰρ	εἶναι δίκαιον ἴσον μετέχειν τῶν
[3, 1287]	καὶ ὑπηρέτας τοῖς νόμοις· ἀναγκαῖον	γὰρ	εἶναί τινας ἀρχάς, ἀλλ' οὐχ
[3, 1288]	βασιλέα τὸν ἕνα τοῦτον. Καθάπερ	γὰρ	εἴρηται πρότερον, οὐ μόνον οὕτως
[3, 1286]	τῶν τυραννίδων εἰς δημοκρατίαν· αἰεὶ	γὰρ	εἰς ἐλάττους ἄγοντες δι' αἰσχροκέρδειαν
[3, 1283]	τοὺς διαφέροντας τῶν αὐλῶν. ~Δεῖ	γὰρ	εἰς τὸ ἔργον συμβάλλεσθαι τὴν
[3, 1284]	τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος· αὐτοὶ	γάρ	εἰσι νόμος. Καὶ γὰρ γελοῖος
[3, 1278]	δ' ἐξ ὑποθέσεως· πολῖται μὲν	γάρ	εἰσιν, ἀλλ' ἀτελεῖς. Ἐν μὲν
[3, 1278]	τῶν ξένων ὁ νόμος· ὁ	γὰρ	ἐκ πολίτιδος ἔν τισι δημοκρατίαις
[3, 1287]	ἕνα μόνον ἀλλὰ πολλούς. Κρίνει	γὰρ	ἕκαστος ἄρχων πεπαιδευμένος ὑπὸ τοῦ
[3, 1282]	πλῆθος μὴ λίαν ἀνδραποδῶδες (ἔσται	γὰρ	ἕκαστος μὲν χείρων κριτὴς τῶν
[3, 1276]	ἔργον ἐστὶν αὐτῶν πάντων· τούτου	γὰρ	ἕκαστος ὀρέγεται τῶν πλωτήρων. Ὁμοίως
[3, 1282]	εἴρηται, τοῖς δήμοις ἀποδιδόασιν· ἡ	γὰρ	ἐκκλησία κυρία πάντων τῶν τοιούτων
[3, 1283]	καὶ ἐλεύθεροι καὶ πλούσιοι. Δεῖ	γὰρ	ἐλευθέρους τ' εἶναψ καὶ τίμημα
[3, 1285]	φυγέειν κύνας ἠδ' οἰωνούς· πὰρ	γὰρ	ἐμοὶ θάνατος" Ἓν μὲν οὖν
[3, 1279]	~ἀλλὰ μάλιστα τὴν πολεμικήν· αὕτη	γὰρ	ἐν πλήθει γίγνεται· διόπερ κατὰ
[3, 1285]	ἐστὶν οὐχ εἷς πασῶν. Ἡ	γὰρ	ἐν τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ δοκεῖ
[3, 1278]	λεγομένους τρόπους ῥᾴδιον διελεῖν· καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις διοριζόμεθα
[3, 1286]	εἶδος ἢ πολιτείας ςἐν ἁπάσαις	γὰρ	ἐνδέχεται γίγνεσθαι τοῦτο ταῖς πολιτείαισσ,
[3, 1278]	τοῦ δούλου κατὰ συμβεβηκός, οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται φθειρομένου τοῦ δούλου σῴζεσθαι
[3, 1278]	συνέχουσι τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν, ἴσως	γὰρ	ἔνεστί τι τοῦ καλοῦ μόριον
[3, 1275]	πολίτης, ἐκ τούτων φανερόν· ᾧ	γὰρ	ἐξουσία κοινωνεῖν ἀρχῆς βουλευτικῆς ἢ
[3, 1287]	προστίθησι καὶ θηρίον· ἥ τε	γὰρ	ἐπιθυμία τοιοῦτον, καὶ ὁ θυμὸς
[3, 1286]	εὔλογον γενέσθαι τὰς ὀλιγαρχίας· ἔντιμον	γὰρ	ἐποίησαν τὸν πλοῦτον. Ἐκ δὲ
[3, 1277]	δ' εἴδη πλείω λέγομεν· αἱ	γὰρ	ἐργασίαι πλείους. Ὧν ἓν μέρος
[3, 1279]	ὄντες, ἄλλην ἀπορίαν ἔχει. Τίνας	γὰρ	ἐροῦμεν τὰς ἄρτι λεχθείσας πολιτείας,
[3, 1276]	τὴν δὲ πόλιν ἑτέραν; ~Εἴπερ	γάρ	ἐστι κοινωνία τις ἡ πόλις,
[3, 1287]	οἱ δύο ἀγαθοὶ βελτίους· τοῦτο	γάρ	ἐστι τὸ Σύν τε δύ'
[3, 1283]	εἰκὸς τοὺς ἐκ βελτιόνων, εὐγένεια	γάρ	ἐστιν ἀρετὴ γένους· ὁμοίως δὲ
[3, 1276]	ὄντων τὴν δύναμιν νὁ μὲν	γάρ	ἐστιν ἐρέτης, ὁ δὲ κυβερνήτης,
[3, 1278]	τιν' ἀτίμητον μετανάστην· ὥσπερ μέτοικος	γάρ	ἐστιν ὁ τῶν τιμῶν μὴ
[3, 1280]	ἄνισον δοκεῖ δίκαιον εἶναι, καὶ	γὰρ	ἔστιν, ἀλλ' οὐ πᾶσιν ἀλλὰ
[3, 1277]	χάριν αὐτῷ πρὸς αὑτόν· (οὐ	γὰρ	ἔτι συμβαίνει γίνεσθαι τὸν μὲν
[3, 1275]	τὴν τῶν τυράννων ἐκβολήν· πολλοὺς	γὰρ	ἐφυλέτευσε ξένους καὶ δούλους μετοίκους.
[3, 1282]	καὶ ταύτην τὴν ἀπορίαν. Ἴσως	γὰρ	ἔχει καὶ ταῦτ' ὀρθῶς. Οὐ
[3, 1279]	τούτων τῶν πολιτειῶν ἐστιν· καὶ	γὰρ	ἔχει τινὰς ἀπορίας, τῷ δὲ
[3, 1281]	μόνας οὐκ ἐῶσιν. Πάντες μὲν	γὰρ	ἔχουσι συνελθόντες ἱκανὴν αἴσθησιν, καὶ
[3, 1275]	κατὰ τὴν ἀρχὴν ὡρισμένος· τούτων	γὰρ	ἢ πᾶσιν ἢ τισὶν ἀποδέδοται
[3, 1277]	ἀνδρός, τινὸς μέντοι πολίτου· οὐ	γὰρ	ἡ αὐτὴ ἄρχοντος καὶ πολίτου,
[3, 1279]	παρεκβάσεις τῶν ὀρθῶν πολιτειῶν· δεσποτικαὶ	γάρ,	ἡ δὲ πόλις κοινωνία τῶν
[3, 1280]	πόλει, μὴ λόγου χάριν. Γίγνεται	γὰρ	ἡ κοινωνία συμμαχία, τῶν ἄλλων
[3, 1285]	τεταγμένη κατὰ τὴν οἰκονομικήν. Ὥσπερ	γὰρ	ἡ οἰκονομικὴ βασιλεία τις οἰκίας
[3, 1275]	τὰς δὲ προτέρας οὔσας· ~τὰς	γὰρ	ἡμαρτημένας καὶ παρεκβεβηκυίας ἀναγκαῖον ὑστέρας
[3, 1285]	τισὶ δ' ὡρισμένοις· στρατηγός τε	γὰρ	ἦν καὶ δικαστὴς ὁ βασιλεύς,
[3, 1284]	καὶ Χίους καὶ Λεσβίους (ἐπεὶ	γὰρ	θᾶττον ἐγκρατῶς ἔσχον τὴν ἀρχήν,
[3, 1284]	καὶ τὴν πολιτικὴν δύναμιν· ὥσπερ	γὰρ	θεὸν ἐν ἀνθρώποις εἰκὸς εἶναι
[3, 1288]	πάλιν οἱ τὰς δημοκρατικάς (πάντες	γὰρ	καθ' ὑπεροχὴν ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ ὑπεροχὴν
[3, 1286]	ἐνδέχεται τὴν ἀρχὴν διοικεῖν; Εἰ	γὰρ	καὶ κατὰ νόμον εἴη κύριος,
[3, 1286]	ἔτι τοῦτο ῥᾴδιον πιστεῦσαι· χαλεπὸν	γάρ,	καὶ μείζονος ἀρετῆς ἢ κατ'
[3, 1278]	ἀρχῶν) βάναυσον δὲ ἐνδέχεται· πλουτοῦσι	γὰρ	καὶ οἱ πολλοὶ τῶν τεχνιτῶν.
[3, 1282]	μένει τὸ πάλαι διαπορηθέν. Ἅμα	γὰρ	καὶ ὁμοίως ταῖς πολιτείαις ἀνάγκη
[3, 1282]	καὶ κυβερνήτην τῶν κυβερνητικῶν. Εἰ	γὰρ	καὶ περὶ ἐνίων ἔργων καὶ
[3, 1280]	μὴ σύνεγγυς τῆς κοινωνίας. Εἰ	γὰρ	καὶ συνέλθοιεν οὕτω κοινωνοῦντες ςἕκαστος
[3, 1282]	διώρισται περὶ τῶν ἠθικῶν ντὶ	γὰρ	καὶ τισὶ τὸ δίκαιον, καὶ
[3, 1284]	ἄρχειν γε τοῦ τοιούτου· παραπλήσιον	γὰρ	κἂν εἰ τοῦ Διὸς ἄρχειν
[3, 1285]	δὲ τυράννους ξενικόν· οἱ μὲν	γὰρ	κατὰ νόμον καὶ ἑκόντων οἱ
[3, 1287]	ποιητέον τὴν σκέψιν. Ὁ μὲν	γὰρ	κατὰ νόμον λεγόμενος βασιλεὺς οὐκ
[3, 1276]	ἀρχῇ τινὶ διωρισμένος ἐστίν (ὁ	γὰρ	κοινωνῶν τῆς τοιᾶσδε ἀρχῆς πολίτης
[3, 1283]	πλείους πρὸς τοὺς ἐλάττους, καὶ	γὰρ	κρείττους καὶ πλουσιώτεροι καὶ βελτίους
[3, 1277]	ἀνδρὸς καὶ γυναικός· τοῦ μὲν	γὰρ	κτᾶσθαι τῆς δὲ φυλάττειν ἔργον
[3, 1288]	κατὰ τὸ πρότερον λεχθέν. Οὔτε	γὰρ	κτείνειν ἢ φυγαδεύειν οὐδ' ὀστρακίζειν
[3, 1285]	μεταξὺ τούτων εἰσίν· ἐλαττόνων μὲν	γὰρ	κύριοι τῆς παμβασιλείας, πλειόνων δ'
[3, 1283]	κρίσις τίνας ἄρχειν δεῖ ῖτοῖς	γὰρ	κυρίοις διαφέρουσιν ἀλλήλων, οἷον ἡ
[3, 1283]	πλήθη λόγον τινὰ δίκαιον· οὐδὲν	γὰρ	κωλύει ποτὲ τὸ πλῆθος εἶναι
[3, 1279]	δὲ κἂν αὐτῶν εἶεν. Οὐδὲν	γὰρ	κωλύει τὸν παιδοτρίβην ἕνα τῶν
[3, 1281]	τιμωμένους ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς· τιμὰς	γὰρ	λέγομεν εἶναι τὰς ἀρχάς, ἀρχόντων
[3, 1277]	γένει καὶ τῶν ἐλευθέρων. Ταύτην	γὰρ	λέγομεν εἶναι τὴν πολιτικὴν ἀρχήν,
[3, 1278]	ἐνδέχεται εἶναι πολίτην (ἀπὸ τιμημάτων	γὰρ	μακρῶν αἱ μεθέξεις τῶν ἀρχῶν)
[3, 1283]	εὐγενεῖς ὡς ἐγγὺς ἀλλήλων (πολῖται	γὰρ	μᾶλλον οἱ γενναιότεροι τῶν ἀγεννῶν,
[3, 1283]	πᾶν ἂν εἴη συμβλητόν. Εἰ	γὰρ	μᾶλλον τὸ τὶ μέγεθος, καὶ
[3, 1283]	εἴη ἂν συμβλητὰ πάντα. Τοσόνδε	γὰρ	μέγεθος εἰ κρεῖττον τοσοῦδε, τοσόνδε
[3, 1276]	καιρὸν χρήσιμος ἡ σκέψις (περὶ	γὰρ	μεγέθους τῆς πόλεως, τό τε
[3, 1275]	λαρισοποιούς. Ἔστι δ' ἁπλοῦν. Εἰ	γὰρ	μετεῖχον κατὰ τὸν ῥηθέντα διορισμὸν
[3, 1281]	ἀρετῆς μηδὲ ἕν. Τὸ μὲν	γὰρ	μετέχειν αὐτοὺς τῶν ἀρχῶν τῶν
[3, 1275]	οἰκεῖν που πολίτης ἐστίν νκαὶ	γὰρ	μέτοικοι καὶ δοῦλοι κοινωνοῦσι τῆς
[3, 1277]	τίνι μέρει θετέος ἕκαστος; Οὐδὲ	γὰρ	μέτοικος οὐδὲ ξένος. Ἢ διά
[3, 1281]	τοῦτ' οὐκ ἄδικόν ἐστιν; Ἔδοξε	γὰρ	νὴ Δία τῷ κυρίῳ δικαίως.
[3, 1287]	ζητοῦντες τὸ μέσον ζητοῦσιν· ὁ	γὰρ	νόμος τὸ μέσον. Ἔτι κυριώτεροι
[3, 1286]	δεῖ ἄρχειν ἢ πάντας; Καὶ	γὰρ	νῦν συνιόντες δικάζουσι καὶ βουλεύονται
[3, 1277]	ἀλλὰ δόξα ἀληθής· ὥσπερ αὐλοποιὸς	γὰρ	ὁ ἀρχόμενος, ὁ δ' ἄρχων
[3, 1282]	ἔχει καὶ ταῦτ' ὀρθῶς. Οὐ	γὰρ	ὁ δικαστὴς οὐδ' ὁ βουλευτὴς
[3, 1275]	Ἀλλὰ διαφερέτω μηδέν· περὶ ὀνόματος	γὰρ	ὁ λόγος· ἀνώνυμον γὰρ τὸ
[3, 1275]	ὁ πολίτης ἐστὶ σκεπτέον. Καὶ	γὰρ	ὁ πολίτης ἀμφισβητεῖται πολλάκις· οὐ
[3, 1278]	οὐδὲν φήσομεν συμβαίνειν ἄτοπον; ~Οὐδὲ	γὰρ	οἱ δοῦλοι τῶν εἰρημένων οὐδέν,
[3, 1283]	ἀνισότητ' ἀμφισβητοῦσι τῶν ἀρχῶν (εἰ	γὰρ	οἱ μὲν βραδεῖς οἱ δὲ
[3, 1278]	δίδονται καὶ κατ' ἀξίαν· οὐ	γὰρ	οἷόν τ' ἐπιτηδεῦσαι τὰ τῆς
[3, 1278]	ποιοῦνται πολίτας τοὺς τοιούτους (διὰ	γὰρ	ὀλιγανθρωπίαν οὕτω χρῶνται τοῖς νόμοις)
[3, 1280]	τοὺς δὲ πολλούς. Εὐποροῦσι μὲν	γὰρ	ὀλίγοι, τῆς δὲ ἐλευθερίας μετέχουσι
[3, 1287]	ἐξ ὁμοίων ἡ πόλις· τοῖς	γὰρ	ὁμοίοις φύσει τὸ αὐτὸ δίκαιον
[3, 1282]	ἄλλων ἐπιστημῶν καὶ δυνάμεων· τῶν	γὰρ	ὁμοίων αὐλητῶν τὴν τέχνην οὐ
[3, 1281]	διοίσει περὶ τῶν ἠπορημένων; Συμβήσεται	γὰρ	ὁμοίως τὰ λεχθέντα πρότερον. Περὶ
[3, 1281]	ἐκ μιᾶς δαπάνης χορηγηθέντων· πολλῶν	γὰρ	ὄντων ἕκαστον μόριον ἔχειν ἀρετῆς
[3, 1275]	ὁμολογοῦσι πάντες εἶναι πολίτην· ἔστι	γάρ	ὅστις ἐν δημοκρατίᾳ πολίτης ὢν
[3, 1284]	ὀλιγαρχίας καὶ τὰς δημοκρατίας· ὁ	γὰρ	ὀστρακισμὸς τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν
[3, 1285]	αὐτοκρατόρων καὶ ἀίδιός ἐστιν· κτεῖναι	γὰρ	οὐ κύριος, εἰ μὴ ἔν
[3, 1284]	τοὺς ὑπερέχοντας ἄνδρας ἀναιρεῖν) Τοῦτο	γὰρ	οὐ μόνον συμφέρει τοῖς τυράννοις,
[3, 1279]	ἢ τοῦ πλήθους παρεκβάσεις. Ἢ	γὰρ	οὐ πολίτας φατέον εἶναι τοὺς
[3, 1275]	τῆς πολιτείας, ἦσαν πολῖται· καὶ	γὰρ	οὐδὲ δυνατὸν ἐφαρμόττειν τὸ ἐκ
[3, 1287]	ἔχουσι τὰς τέχνας. Οἱ μὲν	γὰρ	οὐδὲν διὰ φιλίαν παρὰ τὸν
[3, 1275]	οὐ μὴν ἀναγκαῖον. Ἐν ἐνίαις	γὰρ	οὐκ ἔστι δῆμος, οὐδ' ἐκκλησίαν
[3, 1276]	ἢ τυραννίδος γένηται δημοκρατία (τότε	γὰρ	οὔτε τὰ συμβόλαια ἔνιοι βούλονται
[3, 1278]	τῆς κυρίας πάντων. Κύριον μὲν	γὰρ	πανταχοῦ τὸ πολίτευμα τῆς πόλεως,
[3, 1284]	καὶ τὰς ὀρθάς· αἱ μὲν	γὰρ	παρεκβεβηκυῖαι πρὸς τὸ ἴδιον ἀποσκοποῦσαι
[3, 1288]	ἀξιοῦν ἄρχεσθαι κατὰ μέρος· οὐ	γὰρ	πέφυκε τὸ μέρος ὑπερέχειν τοῦ
[3, 1278]	τὸ λεχθὲν ποιεῖ δῆλον. Ἐπεὶ	γὰρ	πλείους εἰσὶν αἱ πολιτεῖαι, καὶ
[3, 1279]	μετέχει τῆς ὠφελείας. Ὁ μὲν	γὰρ	πλωτήρ, ὁ δὲ τῶν γυμναζομένων
[3, 1274]	πρότερον ὁ πολίτης ζητητέος· ἡ	γὰρ	πόλις πολιτῶν τι πλῆθός ἐστιν.
[3, 1285]	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Οἱ	γὰρ	πολῖται φυλάττουσιν ὅπλοις τοὺς βασιλεῖς,
[3, 1277]	πολίτου τὴν τοιαύτην ἀρετήν (οὗτος	γὰρ	πολίτης) εἰ δὲ μηδεὶς τῶν
[3, 1281]	τάχα δὲ κἂν ἀλήθειαν. Τοὺς	γὰρ	πολλούς, ὧν ἕκαστός ἐστιν οὐ
[3, 1282]	κύριον μειζόνων τὸ πλῆθος· ἐκ	γὰρ	πολλῶν ὁ δῆμος καὶ ἡ
[3, 1277]	τις τῶν ἀποριῶν. Ὡς ἀληθῶς	γὰρ	πότερον πολίτης ἐστὶν ᾧ κοινωνεῖν
[3, 1276]	κοινός τις ἐφαρμόσει πᾶσιν. Ἡ	γὰρ	σωτηρία τῆς ναυτιλίας ἔργον ἐστὶν
[3, 1275]	ὁ τοῦ πολίτου διορισμός. Ἐν	γὰρ	ταῖς ἄλλαις πολιτείαις οὐχ ὁ
[3, 1287]	Τοῦτο δ' ἤδη νόμος· ἡ	γὰρ	τάξις νόμος. Τὸν ἄρα νόμον
[3, 1275]	τοῖς ἀπὸ συμβόλων κοινωνοῦσιν καὶ	γὰρ	ταῦτα τούτοις ὑπάρχει· πολλαχοῦ μὲν
[3, 1287]	καὶ χεῖρας καὶ πόδας· τοὺς	γὰρ	τῇ ἀρχῇ καὶ αὑτοῖς φίλους
[3, 1276]	πραοτέραν θετέον τὴν ἀπορίαν, πολλαχῶς	γὰρ	τῆς πόλεως λεγομένης, ἐστί πως
[3, 1287]	δὲ τινῶν οὐχ οὕτως. Ἔστι	γάρ	τι φύσει δεσποτικὸν καὶ ἄλλο
[3, 1275]	ὑπὸ τῶν δημιουργῶν πεποιημένους· εἶναι	γάρ	τινας λαρισοποιούς. Ἔστι δ' ἁπλοῦν.
[3, 1276]	τὴν εἰρημένην πρότερον ἀμφισβήτησιν. Ἀποροῦσι	γάρ	τινες πόθ' ἡ πόλις ἔπραξε
[3, 1283]	τοῦτον τὸν τρόπον ἀπαντᾶν. Ἀποροῦσι	γάρ	τινες πότερον τῷ νομοθέτῃ νομοθετητέον,
[3, 1282]	πεπαιδευμένος περὶ τὴν τέχνην (εἰσὶ	γάρ	τινες τοιοῦτοι καὶ περὶ πάσας
[3, 1283]	ἀριστοκρατίας ἐπὶ τῆς ἀρετῆς· εἰ	γάρ	τις εἷς ἀμείνων ἀνὴρ εἴη
[3, 1280]	ἔχει τὸν τρόπον, φανερόν. Εἰ	γάρ	τις καὶ συναγάγοι τοὺς τόπους
[3, 1285]	κατὰ νόμον καὶ πάτριαι· διὰ	γὰρ	τὸ δουλικώτεροι εἶναι τὰ ἤθη
[3, 1282]	ἂν δόξειεν ἔχειν τρόπον. Καὶ	γὰρ	τὸ ἑλέσθαι ὀρθῶς τῶν εἰδότων
[3, 1275]	ὀνόματος γὰρ ὁ λόγος· ἀνώνυμον	γὰρ	τὸ κοινὸν ἐπὶ δικαστοῦ καὶ
[3, 1275]	ἕτερον νοὐδὲν γὰρ διαφέρει· δῆλον	γὰρ	τὸ λεγόμενονν. Ζητοῦμεν γὰρ τὸν
[3, 1285]	πάτριαι γιγνόμεναι κατὰ νόμον. Διὰ	γὰρ	τὸ τοὺς πρώτους γενέσθαι τοῦ
[3, 1281]	κύριον εἶναι τῆς πόλεως. Ἢ	γάρ	τοι τὸ πλῆθος, ἢ τοὺς
[3, 1275]	δῆλον γὰρ τὸ λεγόμενονν. Ζητοῦμεν	γὰρ	τὸν ἁπλῶς πολίτην καὶ μηδὲν
[3, 1275]	ὁ πολίτης ἀμφισβητεῖται πολλάκις· οὐ	γὰρ	τὸν αὐτὸν ὁμολογοῦσι πάντες εἶναι
[3, 1284]	ἁπλῶς οἰητέον ὀρθῶς ἐπιτιμᾶν (φασὶ	γὰρ	τὸν Περίανδρον εἰπεῖν μὲν οὐδὲν
[3, 1277]	καὶ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ. Τὴν μὲν	γὰρ	τοῦ σπουδαίου πολίτου δεῖ πᾶσιν
[3, 1280]	δὲ τοιοῦτον φιλίας ἔργον· ἡ	γὰρ	τοῦ συζῆν προαίρεσις φιλία. Τέλος
[3, 1282]	ἀνισότης, δεῖ μὴ λανθάνειν. Ἔχει	γὰρ	τοῦτ' ἀπορίαν καὶ φιλοσοφίαν πολιτικήν.
[3, 1279]	δημοκρατία δὲ πολιτείας. Ἡ μὲν	γὰρ	τυραννίς ἐστι μοναρχία πρὸς τὸ
[3, 1280]	κυριώτατον οὐ λέγουσιν. Εἰ μὲν	γὰρ	τῶν κτημάτων χάριν ἐκοινώνησαν καὶ
[3, 1285]	καὶ σκέψασθαι περὶ βασιλείας· φαμὲν	γὰρ	τῶν ὀρθῶν πολιτειῶν μίαν εἶναι
[3, 1275]	δίκην ὑπέχειν καὶ δικάζεσθαι (τοῦτο	γὰρ	ὑπάρχει καὶ τοῖς ἀπὸ συμβόλων
[3, 1287]	καθάπερ εἴπομεν, πολιτείας (ἐν πάσαις	γὰρ	ὑπάρχειν ἐνδέχεται στρατηγίαν ἀίδιον, οἷον
[3, 1278]	πῶς ἔχει περὶ αὐτῶν· αὐτὸ	γὰρ	φανὲν τὸ λεχθὲν ποιεῖ δῆλον.
[3, 1281]	ἀναγκαῖον εἶναι πάσας δικαίας· βιάζεται	γὰρ	ὢν κρείττων, ὥσπερ καὶ τὸ
[3, 1283]	καὶ οἱ κατὰ γένος· δῆλον	γὰρ	ὡς εἴ τις πάλιν εἷς
[3, 1285]	ἐσσεῖται φυγέειν κύνας ἠδ' οἰωνούς·	πὰρ	γὰρ ἐμοὶ θάνατος" Ἓν μὲν
[3, 1283]	τῶν ἀγεννῶν, ἡ δ' εὐγένεια	παρ'	ἑκάστοις οἴκοι τίμιος) ἔτι διότι
[3, 1280]	τούτοις κοιναὶ καθεστᾶσιν, ἀλλ' ἕτεραι	παρ'	ἑκατέροις, οὔτε τοῦ ποίους τινὰς
[3, 1285]	δ' ἄλλο μοναρχίας εἶδος, οἷαι	παρ'	ἐνίοις εἰσὶ βασιλεῖαι τῶν βαρβάρων.
[3, 1278]	μὲν οὖν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις	παρ'	ἐνίοις ἦν δοῦλον τὸ βάναυσον
[3, 1277]	ὁ βάναυσος τεχνίτης ἐστίν. Διὸ	παρ'	ἐνίοις οὐ μετεῖχον οἱ δημιουργοὶ
[3, 1280]	τοσοῦτον μετέχουσι τῆς πόλεως ὅσον	περ	καὶ τῆς κτήσεως, ὥσθ' ὁ
[3, 1284]	αὐτῶν. Λέγοιεν γὰρ ἂν ἴσως	ἅπερ	Ἀντισθένης ἔφη τοὺς λέοντας δημηγορούντων
[3, 1274]	δ' ἡ πόλις τῶν συγκειμένων,	καθάπερ	ἄλλο τι τῶν ὅλων μὲν
[3, 1288]	καὶ βασιλέα τὸν ἕνα τοῦτον.	Καθάπερ	γὰρ εἴρηται πρότερον, οὐ μόνον
[3, 1287]	λεγόμενος βασιλεὺς οὐκ ἔστιν εἶδος,	καθάπερ	εἴπομεν, πολιτείας (ἐν πάσαις γὰρ
[3, 1280]	οἱ ἄποροι, δημοκρατίαν, ἀλλὰ συμβαίνει,	καθάπερ	εἴπομεν, τοὺς μὲν ὀλίγους εἶναι
[3, 1279]	Ἔστι δὲ τυραννὶς μὲν μοναρχία,	καθάπερ	εἴρηται, δεσποτικὴ τῆς πολιτικῆς κοινωνίας,
[3, 1283]	ἀρετὴ μάλιστα δικαίως ἂν ἀμφισβητοίησαν,	καθάπερ	εἴρηται καὶ πρότερον. Ἐπεὶ δ'
[3, 1280]	τε τῶν πραγμάτων καὶ οἷς,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς Ἠθικοῖς,
[3, 1285]	εἰ μὴ ἔν τινι καιρῷ,	καθάπερ	ἐπὶ τῶν ἀρχαίων ἐν ταῖς
[3, 1280]	Καὶ ὁ νόμος συνθήκη καί,	καθάπερ	ἔφη Λυκόφρων ὁ σοφιστής, ἐγγυητὴς
[3, 1281]	τοῖς βελτίοσι τὰς πόλεις ὠφελοῦσιν,	καθάπερ	ἡ μὴ καθαρὰ τροφὴ μετὰ
[3, 1275]	μετέχουσι τῆς τοιαύτης κοινωνίας) ἀλλὰ	καθάπερ	καὶ παῖδας τοὺς μήπω δι'
[3, 1286]	κρείττω τοῦ δὲ πλήθους ἥττω,	καθάπερ	οἵ τ' ἀρχαῖοι τὰς φυλακὰς
[3, 1275]	ἀπορῶν τὰ δ' εἰρωνευόμενος, ἔφη,	καθάπερ	ὅλμους εἶναι τοὺς ὑπὸ τῶν
[3, 1286]	ὁστισοῦν. Ἔτι μᾶλλον ἀδιάφθορον τὸ	πολύκαθάπερ	ὕδωρ τὸ πλεῖον, οὕτω καὶ
[3, 1276]	αὐτοὺς καὶ κρήνας τὰς αὐτάς,	καίπερ	αἰεὶ τοῦ μὲν ἐπιγινομένου νάματος
[3, 1276]	τὴν αὐτὴν εἶναι φατέον πόλιν,	καίπερ	αἰεὶ τῶν μὲν φθειρομένων τῶν
[3, 1276]	Ὁμοίως τοίνυν καὶ τῶν πολιτῶν,	καίπερ	ἀνομοίων ὄντων, ἡ σωτηρία τῆς
[3, 1276]	πολίτην φαμέν. Τῶν δὲ πλωτήρων	καίπερ	ἀνομοίων ὄντων τὴν δύναμιν νὁ
[3, 1278]	πολλάκις. Ἡ μὲν γὰρ δεσποτεία,	καίπερ	ὄντος κατ' ἀλήθειαν τῷ τε
[3, 1276]	αἰτίαν, τὴν δὲ πόλιν ἑτέραν;	~Εἴπερ	γάρ ἐστι κοινωνία τις ἡ
[3, 1280]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν,	εἴπερ	ἔσται πόλις, οὐ μὴν οὐδ'
[3, 1287]	ἀξίαν κατὰ φύσιν εἶναι, ὥστ'	εἴπερ	καὶ τὸ ἴσην ἔχειν τοὺς
[3, 1279]	κύριοι δ' ἑκάτεροι τῶν πολιτειῶν,	εἴπερ	μηδεμία ἄλλη πολιτεία παρὰ τὰς
[3, 1287]	ὃ καὶ πρότερον εἰρημένον ἐστίν,	εἴπερ	ὁ ἀνὴρ ὁ σπουδαῖος, διότι
[3, 1280]	δόξειεν πόλις τοῖς ἀκριβῶς θεωροῦσιν,	εἴπερ	ὁμοίως ὁμιλοῖεν συνελθόντες καὶ χωρίς.
[3, 1276]	τοῦ πολίτου πρὸς τὴν πολιτείαν.	Εἴπερ	οὖν ἔστι πλείω πολιτείας εἴδη,
[3, 1276]	οὐ διὰ τὸ κοινῇ συμφέρονν·	εἴπερ	οὖν καὶ δημοκρατοῦνταί τινες κατὰ
[3, 1284]	μερίζοντες τὰς ἀρχάς. Λείπεται τοίνυν,	ὅπερ	ἔοικε πεφυκέναι, πείθεσθαι τῷ τοιούτῳ
[3, 1286]	ἀπ' εὐεργεσίας καθίστασαν τοὺς βασιλεῖς,	ὅπερ	ἐστὶν ἔργον τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν.
[3, 1285]	εἴδη ταῦτα μοναρχίας, ἕτερον δ'	ὅπερ	ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν,
[3, 1284]	πειρᾶσθαι τοιούτῳ τινὶ διορθώματι διορθοῦν.	Ὅπερ	οὐκ ἐγίγνετο περὶ τὰς πόλεις·
[3, 1287]	διαστρέφει καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας.	Διόπερ	ἄνευ ὀρέξεως νοῦς ὁ νόμος
[3, 1283]	τούτοις ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν ἀμφισβήτησιν.	Διόπερ	εὐλόγως ἀντιποιοῦνται τῆς τιμῆς οἱ
[3, 1281]	βουλεύεσθαι καὶ κρίνειν μετέχειν αὐτούς.	Διόπερ	καὶ Σόλων καὶ τῶν ἄλλων
[3, 1279]	αὕτη γὰρ ἐν πλήθει γίγνεται·	διόπερ	κατὰ ταύτην τὴν πολιτείαν κυριώτατον
[3, 1275]	εἶναι τὸν καθ' ἑκάστην πολιτείαν.	Διόπερ	ὁ λεχθεὶς ἐν μὲν δημοκρατίᾳ
[3, 1278]	δοῦλον τὸ βάναυσον ἢ ξενικόν,	διόπερ	οἱ πολλοὶ τοιοῦτοι καὶ νῦν·
[3, 1281]	κοινωνίαν ἀλλ' οὐ τοῦ συζῆν.	Διόπερ	ὅσοι συμβάλλονται πλεῖστον εἰς τὴν
[3, 1287]	καὶ τὸ ἄνισον τοὺς ἴσους·	διόπερ	οὐδένα μᾶλλον ἄρχειν ἢ ἄρχεσθαι
[3, 1277]	καθ' ἃ ἄρξει καὶ ἄρξεται,	ὥσπερ	ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἑτέρα σωφροσύνη
[3, 1277]	ἀρετὴ φρόνησις, ἀλλὰ δόξα ἀληθής·	ὥσπερ	αὐλοποιὸς γὰρ ὁ ἀρχόμενος, ὁ
[3, 1285]	κοινῶν, τεταγμένη κατὰ τὴν οἰκονομικήν.	Ὥσπερ	γὰρ ἡ οἰκονομικὴ βασιλεία τις
[3, 1284]	ὄντες καὶ τὴν πολιτικὴν δύναμιν·	ὥσπερ	γὰρ θεὸν ἐν ἀνθρώποις εἰκὸς
[3, 1276]	πόλιν εἶναι μὴ τὴν αὐτήν,	ὥσπερ	γε καὶ χορὸν ὁτὲ μὲν
[3, 1277]	ἀνήρ, εἰ οὕτως ἀνδρεῖος εἴη	ὥσπερ	γυνὴ ἀνδρεία, καὶ γυνὴ λάλος,
[3, 1286]	ἐστὶν ἡ πόλις ἐκ πολλῶν,	ὥσπερ	δ' ἑστίασις συμφορητὸς καλλίων μιᾶς
[3, 1282]	μέγιστον· ἃς ἐν ἐνίαις πολιτείαις,	ὥσπερ	εἴρηται, τοῖς δήμοις ἀποδιδόασιν· ἡ
[3, 1285]	ᾖ πάντων κύριος εἷς ὤν,	ὥσπερ	ἕκαστον ἔθνος καὶ πόλις ἑκάστη
[3, 1281]	καὶ φρονήσεως, καὶ γίνεσθαι συνελθόντας	ὥσπερ	ἕνα ἄνθρωπον τὸ πλῆθος, πολύποδα
[3, 1277]	ἐπεὶ ἐξ ἀνομοίων ἡ πόλις,	ὥσπερ	ζῷον εὐθὺς ἐκ ψυχῆς καὶ
[3, 1278]	πολίτης ὁ μετέχων τῶν τιμῶν,	ὥσπερ	καὶ Ὅμηρος ἐποίησεν Ὡς εἴ
[3, 1276]	μὲν φθειρομένων τῶν δὲ γινομένων,	ὥσπερ	καὶ ποταμοὺς εἰώθαμεν λέγειν τοὺς
[3, 1281]	δικαίας· βιάζεται γὰρ ὢν κρείττων,	ὥσπερ	καὶ τὸ πλῆθος τοὺς πλουσίους.
[3, 1281]	τῶν ἀνδρῶν ἑκάστου τῶν πολλῶν,	ὥσπερ	καὶ τῶν μὴ καλῶν τοὺς
[3, 1277]	ἑτέραν εἶναι λέγουσί τινες ἄρχοντος,	ὥσπερ	καὶ φαίνονται οἱ τῶν βασιλέων
[3, 1286]	ἴσως ὅτι σπουδαῖοι τὴν ψυχήν,	ὥσπερ	κἀκεῖνος ὁ εἷς. Εἰ δὴ
[3, 1278]	Ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην·	ὥσπερ	μέτοικος γάρ ἐστιν ὁ τῶν
[3, 1277]	λάλος, εἰ οὕτω κοσμία εἴη	ὥσπερ	ὁ ἀνὴρ ὁ ἀγαθός· ἐπεὶ
[3, 1287]	ἐνίων αἱ ἀρχαὶ κύριαι κρίνειν,	ὥσπερ	ὁ δικαστής, περὶ ὧν ὁ
[3, 1279]	γυμναζομένων ἐνίοτ' εἶναι καὶ αὐτόν,	ὥσπερ	ὁ κυβερνήτης εἷς ἐστιν ἀεὶ
[3, 1278]	καθ' αὑτὸ μὲν τῶν ἀρχομένων,	ὥσπερ	ὁρῶμεν καὶ τὰς ἄλλας τέχνας,
[3, 1283]	εἴη πόλις ἐξ ἀπόρων πάντων,	ὥσπερ	οὐδ' ἐκ δούλων· ἀλλὰ μὴν
[3, 1277]	τὴν τῶν πολιτῶν πάντων ἀρετήν,	ὥσπερ	οὐδὲ τῶν χορευτῶν κορυφαίου καὶ
[3, 1282]	τὰς ἄλλας ἐμπειρίας καὶ τέχνας.	Ὥσπερ	οὖν ἰατρὸν δεῖ διδόναι τὰς
[3, 1276]	πολίτου τύπῳ τινὶ πρῶτον ληπτέον.	Ὥσπερ	οὖν ὁ πλωτὴρ εἷς τις
[3, 1280]	μέντοι χρῷτο τῇ ἰδίᾳ οἰκίᾳ	ὥσπερ	πόλεἰ καὶ σφίσιν αὐτοῖς ὡς
[3, 1279]	τινα πάλιν τὸ αὑτοῦ ἀγαθόν,	ὥσπερ	πρότερον αὐτὸς ἄρχων ἐσκόπει τὸ
[3, 1277]	οἱ χερνῆτες· οὗτοι δ' εἰσίν,	ὥσπερ	σημαίνει καὶ τοὔνομ' αὐτούς, οἱ
[3, 1281]	τὸ κρῖναι τίς ὀρθῶς ἰάτρευκεν,	οὗπερ	καὶ τὸ ἰατρεῦσαι καὶ ποιῆσαι
[3, 1277]	τὸν ἀρχόμενον, τὸν δὲ πολίτην	ἀμφότερ'	ἐπίστασθαι καὶ μετέχειν ἀμφοῖν. Κἀντεῦθεν
[3, 1278]	τὴν αὐτὴν θετέον, ~αθ' ἣν	ἀνὴρ	ἀγαθός ἐστι καὶ πολίτης σπουδαῖος,
[3, 1277]	δόξαι γὰρ ἂν εἶναι δειλὸς	ἀνήρ,	εἰ οὕτως ἀνδρεῖος εἴη ὥσπερ
[3, 1283]	εἰ γάρ τις εἷς ἀμείνων	ἀνὴρ	εἴη τῶν ἄλλων τῶν ἐν
[3, 1277]	οὕτω κοσμία εἴη ὥσπερ ὁ	ἀνὴρ	ὁ ἀγαθός· ἐπεὶ καὶ οἰκονομία
[3, 1287]	πρότερον εἰρημένον ἐστίν, εἴπερ ὁ	ἀνὴρ	ὁ σπουδαῖος, διότι βελτίων, ἄρχειν
[3, 1281]	ὧν ἕκαστός ἐστιν οὐ σπουδαῖος	ἀνήρ,	~ὅμως ἐνδέχεται συνελθόντας εἶναι βελτίους
[3, 1288]	τρόπον καὶ διὰ τῶν αὐτῶν	ἀνήρ	τε γίνεται σπουδαῖος καὶ πόλιν
[3, 1276]	τὴν ἀρετὴν καθ' ἣν σπουδαῖος	ἀνήρ,	φανερόν· οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 1276]	πρῶτον ληπτέον. Ὥσπερ οὖν ὁ	πλωτὴρ	εἷς τις τῶν κοινωνῶν ἐστιν,
[3, 1279]	τῆς ὠφελείας. Ὁ μὲν γὰρ	πλωτήρ,	ὁ δὲ τῶν γυμναζομένων εἷς
[3, 1286]	Ἔτι μᾶλλον ἀδιάφθορον τὸ πολύκαθάπερ	ὕδωρ	τὸ πλεῖον, οὕτω καὶ τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/05/2006