Paragraphes |
[8] |
πιθανῶς
σχετλιάζει
λέγων·
Δυστυχὴς
Κάσανδρος·
|
ὢ |
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ
τὸ
τῆς
τύχης; |
[21] |
ἱμάτιον
καὶ
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
εἰπεῖν·
|
Ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἐθύομεν
οἱ
πρυτάνεις |
[20] |
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´,
|
ὦ |
μάμμη,
ὅτ´
ὤδινες
καὶ
ἔτικτές |
[30] |
Σαπρόν
γε
τὸ
ἔλαιον
ἐπρίω,
|
ὦ |
παιδάριον·
τῷ
ἀλλοτρίῳ
ἀλείφεσθαι.
καὶ |
[11] |
δὲ
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί
τινα,
|
ᾧ |
μὴ
συνήθης
ἐστί·
καὶ
σπεύδοντας |
[5] |
δὲ
πρὸς
δίαιταν
μὴ
μόνον
|
ᾧ |
πάρεστι
βούλεσθαι
ἀρέσκειν,
ἀλλὰ
καὶ |
[2] |
πάντα
καὶ
λέγοντα
καὶ
πράττοντα,
|
ᾧ |
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[20] |
οἰκείων·
Εἴπ´,
ὦ
μάμμη,
ὅτ´
|
ὤδινες |
καὶ
ἔτικτές
με,
τίς
ἡμέρα; |
[26] |
τοιούτους
λόγους
λέγων
τὴν
τοῦ
|
Ὠιδείου· |
Διὰ
τοὺς
συκοφάντας
οὐκ
οἰκητόν |
[3] |
καὶ
πόσοι
εἰσὶ
κίονες
τοῦ
|
Ὠιδείου, |
καὶ
Χθὲς
ἤμεσα,
καὶ
Τίς |
[3] |
εἶδεν
ἐνύπνιον,
τοῦτο
διηγήσασθαι·
εἶθ´
|
ὧν |
εἶχεν
ἐπὶ
τῷ
δείπνῳ,
τὰ |
[8] |
τῶν
λόγων
τοιαῦταί
εἰσιν
αὐτοῦ,
|
ὧν |
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται |
[8] |
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων
καὶ
πράξεων,
|
ὧν
|
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ
λογοποιῶν,
ὁ |
[1] |
βουλομένοις
προστάξαι
ἐπανελθεῖν.
καὶ
μηδὲν
|
ὧν |
πράττει
ὁμολογῆσαι,
ἀλλὰ
φῆσαι
βουλεύεσθαι |
[28] |
δήπου
τὰ
τοιαῦτα
οἶδα,
ὑπὲρ
|
ὧν |
σὺ
ἔπλασας
πρὸς
ἐμέ·
κἀπὶ |
[12] |
περίπατον.
δεινὸς
δὲ
καὶ
προσάγειν
|
ὠνητὴν |
πλείω
διδόντα
ἤδη
πεπρακότι.
καὶ |
[23] |
τοὺς
ἀγαθοὺς
τοῖς
πωλοῦσι
προσποιήσασθαι
|
ὠνητιᾶν. |
καὶ
ἐπὶ
τὰς
κλίνας
ἐλθὼν |
[15] |
πωλῶν
τι
μὴ
λέγειν
τοῖς
|
ὠνουμένοις, |
πόσου
ἂν
ἀποδοῖτο,
ἀλλ´
ἐρωτᾶν· |
[26] |
τοῦ
νέμοντος
καὶ
διδόντος,
καὶ
|
ὡς |
αἰσχύνεται
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν |
[27] |
ἅμα
μανθάνειν
παρ´
αὑτοῦ
παραινεῖν,
|
ὡς |
ἂν
καὶ
ἐκείνου
μὴ
ἐπισταμένου. |
[3] |
νῦν
ἄνθρωποι
τῶν
ἀρχαίων,
καὶ
|
ὡς |
ἄξιοι
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ
ἐν
|
[2] |
ὥστε
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
|
ὡς |
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
οἱ
ἄνθρωποι; |
[25] |
καὶ
τούτων
ἅμ´
ἑκάστῳ
διηγεῖσθαι,
|
ὡς |
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς
ἑαυτοῦ
χερσὶν
|
[23] |
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ
|
ὡς |
αὐτῷ
εἶχε,
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα |
[26] |
κοινὰ
προσιόντων,
τί
βούλονται,
καὶ
|
ὡς |
Ἀχάριστόν
ἐστι
τὸ
τοῦ
νέμοντος |
[3] |
τις
αὐτόν,
μὴ
ἀφίστασθαι,
{καὶ}
|
ὡς |
Βοηδρομιῶνος
μέν
ἐστι
τὰ
μυστήρια, |
[29] |
καὶ
ἐπὶ
τοῖς
χρηστοῖς
εἰπεῖν,
|
ὡς |
γίνεται
κατὰ
φύσιν
{ὡς}
οὐδεὶς
|
[3] |
χαλεπόν
ἐστι
τὸ
ζῆν,
καὶ
|
ὡς |
Δάμιππος
μυστηρίοις
μεγίστην
δᾷδα
ἔστησεν, |
[26] |
πομπῆς
τοὺς
συνεπιμελησομένους,
παρελθὼν
ἀποφήνασθαι,
|
ὡς |
δεῖ
αὐτοκράτορας
τούτους
εἶναι,
κἂν |
[2] |
ἱμάτιον
ὦσαι
εἰς
τὸ
στόμα
|
ὡς |
δὴ
οὐ
δυνάμενος
κατασχεῖν
τὸν |
[5] |
καὶ
τοὺς
ξένους
δὲ
εἰπεῖν
|
ὡς |
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
καὶ |
[28] |
εὐγενεῖς
εἶναι.
Αὐτὸς
δὲ
οὗτος
|
ὡς |
ἐκ
τοιούτων
γεγονὼς
κακὸς
καὶ |
[20] |
καὶ
ἐσθίων
δὲ
ἅμα
διηγεῖσθαι,
|
ὡς |
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
καὶ
κάτω
|
[26] |
ἐστιν
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
|
ὡς |
Ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
δεινὰ
πάσχομεν |
[7] |
τῷ
λάλῳ
ἐστὶ
σιωπᾶν,
καὶ
|
ὡς |
ἐν
ὑγρῷ
ἐστιν
ἡ
γλῶττα, |
[8] |
περὶ
τοῦδε
εἰπεῖν
καινόν;
καὶ
|
ὡς |
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
Μὴ
λέγεταί
τι |
[25] |
καταστάντας
πρῶτον
περιιδεῖν,
καὶ
λέγειν,
|
ὡς |
ἔργον
διαγνῶναί
ἐστι,
πότεροί
εἰσιν |
[17] |
καὶ
χωρὶς
τούτων
χάριν
ὀφείλειν
|
ὡς |
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
ἀμέλει
ἡ |
[25] |
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν
πολὺν
χρόνον
|
ὡς |
ζητῶν.
καὶ
ἐν
τῇ
σκηνῇ |
[20] |
καὶ
ὑπὲρ
αὑτοῦ
δὲ
λέγειν,
|
ὡς |
ἡδύς
ἐστι
καὶ
ἀηδής,
ἀμφότερα |
[26] |
πάσχομεν
ὑπὸ
τῶν
δεκαζομένων,
καὶ
|
ὡς |
Θαυμάζω
τῶν
πρὸς
τὰ
κοινὰ |
[21] |
διηγήσασθαι
οἴκαδε
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί,
|
ὡς |
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ |
[8] |
αὐτῶν
πάντων
μεταβεβληκότα.
λέγει
δ´,
|
ὡς |
καὶ
παρακήκοε
παρὰ
τούτοις
κρυπτόμενόν |
[20] |
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον,
καὶ
|
ὡς |
κῆπος
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
καὶ |
[25] |
τῆς
μάχης
ἐπανιοῦσι
καὶ
διηγεῖσθαι
|
ὡς |
κινδυνεύσας·
Ἕνα
σέσωκα
τῶν
φίλων. |
[2] |
τὸν
οἶνον
καὶ
παραμένων
εἰπεῖν·
|
Ὡς |
μαλακῶς
ἐσθίεις,
καὶ
ἄρας
τι |
[23] |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
λέγων,
|
ὡς |
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς |
[26] |
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν
ἀπολλύμενοι;
καὶ
|
ὡς |
μισητὸν
τὸ
τῶν
δημαγωγῶν
γένος, |
[14] |
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
ἀναισθησία,
|
ὡς |
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
ψυχῆς
ἐν |
[9] |
Ἡ
δὲ
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν,
|
ὡς |
ὅρῳ
λαβεῖν,
καταφρόνησις
δόξης
αἰσχροῦ |
[20] |
~ΑΗΔΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
ἀηδία,
|
ὡς |
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
λύπης
ποιητικὴ
|
[5] |
Ἡ
δὲ
ἀρέσκειά
ἐστι
μέν,
|
ὡς |
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
οὐκ
ἐπὶ |
[29] |
τοὺς
καθημένους
δὲ
εἰπεῖν
δεινός,
|
ὡς |
οὐ
δεῖ
τὸν
ἄνδρα,
ἀλλὰ |
[1] |
τοὺς
δανειζομένους
καὶ
ἐρανίζοντας
εἰπεῖν
|
ὡς |
οὐ
πλουτεῖ·
καὶ
πωλῶν
φῆσαι |
[1] |
οὐ
πλουτεῖ·
καὶ
πωλῶν
φῆσαι
|
ὡς |
οὐ
πωλεῖ·
καὶ
μὴ
πωλῶν |
[29] |
εἰπεῖν,
ὡς
γίνεται
κατὰ
φύσιν
|
{ὡς} |
οὐδεὶς
{ἐστι}
χρηστός,
καὶ
ὁμοίους |
[29] |
καὶ
διατείνεσθαι
δὲ
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
|
ὡς |
οὐκ
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ |
[29] |
αὐτὸν
τοὺς
ἀδικοῦντας·
καὶ
εἰπεῖν,
|
ὡς |
Οὐχ
ἕξομεν
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν |
[23] |
ἀποδεδημηκώς.
καὶ
γράμματα
δὲ
εἰπεῖν,
|
ὡς |
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου
τριττὰ
δὴ
|
[23] |
καὶ
ἐν
τῇ
σιτοδείᾳ
δὲ
|
ὡς |
πλείω
ἢ
πέντε
τάλαντα
αὑτῷ |
[17] |
ἐγκαλεῖν
τῷ
γράψαντι
τὸν
λόγον
|
ὡς |
πολλὰ
παραλελοιπότι
τῶν
δικαίων.
καὶ |
[23] |
τῷ
διαζεύγματι
ἑστηκὼς
διηγεῖσθαι
ξένοις,
|
ὡς |
πολλὰ
χρήματα
αὐτῷ
ἐστιν
ἐν |
[3] |
πυροὶ
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ,
καὶ
|
ὡς |
πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι
ξένοι,
καὶ
τὴν |
[3] |
δὴ
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος
λέγειν,
|
ὡς |
πολὺ
πονηρότεροί
εἰσιν
οἱ
νῦν |
[8] |
διηγεῖται
δὲ
τούτους
φάσκων
λέγειν,
|
ὡς |
Πολυπέρχων
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
μάχῃ |
[6] |
καὶ
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ,
|
ὡς |
συνηχεῖν
αὐτοῖς
τὴν
ἀγορὰν
καὶ |
[19] |
ἐκβαλεῖν
τὸ
ποτήριον
καὶ
γελάσαι
|
ὡς |
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς·
καὶ
αὐλούμενος |
[1] |
οὖν
εἰρωνεία
δόξειεν
ἂν
εἶναι,
|
ὡς |
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
ἐπὶ
τὸ |
[3] |
ἀγρὸν
εἰς
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ
|
ὡς |
χαλεπόν
ἐστι
τὸ
ζῆν,
καὶ |
[7] |
με
ὑπέμνησας,
καὶ
Τὸ
λαλεῖν
|
ὡς |
χρήσιμόν
που,
καὶ
Ὃ
παρέλιπον, |
[2] |
τῆς
τραπέζης
φῆσαι·
Τουτὶ
ἄρα
|
ὡς |
χρηστόν
ἐστι·
καὶ
ἐρωτῆσαι,
μὴ |
[29] |
πάντας
εἶναι,
καὶ
ἐπισκῆψαι
δέ,
|
ὡς |
χρηστός
ἐστι.
καὶ
τὸν
πονηρὸν |
[2] |
ψυχρῶς
ἐπιγελάσαι
τό
τε
ἱμάτιον
|
ὦσαι |
εἰς
τὸ
στόμα
ὡς
δὴ |
[15] |
ῥυπώσαντι
αὐτὸν
ἀκουσίως
οὔτε
τῷ
|
ὤσαντι |
οὔτε
τῷ
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ |
[27] |
ὅπως
πεπαιδεῦσθαι
δοκῇ.
καὶ
ὅταν
|
ὦσιν |
ἐγγὺς
γυναῖκες,
μελετᾶν
ὀρχεῖσθαι
αὐτὸς
|
[28] |
λῆρός
ἐστι,
τὸ
λεγόμενον,
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
αἱ
κύνες
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς |
[2] |
τὸν
δὲ
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα,
|
ὥστε |
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
ὡς |
[19] |
τοὺς
ὀδόντας
μέλανας
καὶ
ἐσθιομένους
|
ὥστε |
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
ἀηδής.
καὶ |
[20] |
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ
|
{ὥστε
|
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος
εὖ |
[10] |
ἐάν
τι
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
|
ὥστε |
μὴ
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ |
[7] |
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
|
ὥστε |
μηδὲ
ἀναπνεῦσαι
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
καὶ |
[4] |
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ
γόνατος
καθιζάνειν,
|
ὥστε |
τὰ
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι.
καὶ |
[7] |
γε
ἅμα
διηγούμενος
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
|
ὥστε |
τοὺς
ἀκούοντας
ἤτοι
ἐπιλαθέσθαι
ἢ
|
[8] |
καὶ
ναυμαχίᾳ
νικῶντες
ἐρήμους
δίκας
|
ὠφλήκασιν. |
εἰσὶ
δ´
οἳ
καὶ
πόλεις |
[29] |
τοῖς
ἡττημένοις
καὶ
δημοσίους
ἀγῶνας
|
ὠφληκόσι
|
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν
τούτοις
χρῆται, |
[12] |
ἐρωμένην
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
καὶ
δίκην
|
ὠφληκότα |
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι
αὑτὸν
ἀναδέξασθαι. |
[11] |
δεικνύειν
δὲ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ
|
ὠψωνημένα |
καὶ
παρακαλεῖν
ἐπὶ
ταῦτα·
καὶ |