Paragraphes |
[1] |
λέγουσι
καὶ
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
|
καθ´ |
ἑαυτοῦ
λεγομένοις.
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[3] |
εἶχεν
ἐπὶ
τῷ
δείπνῳ,
τὰ
|
καθ´ |
ἕκαστα
διεξελθεῖν.
εἶτα
δὴ
προχωροῦντος |
[6] |
θαύμασι
δὲ
τοὺς
χαλκοῦς
ἐκλέγειν
|
καθ´ |
ἕκαστον
παριὼν
καὶ
μάχεσθαι
τούτοις |
[7] |
ἐντυγχάνοντα.
καὶ
ὅταν
γε
τοὺς
|
καθ´ |
ἕνα
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ |
[21] |
οἴκαδε
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς
|
καθ´ |
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[28] |
δεῖνα
τίς
ἐστιν;
εἰπεῖν
οἰκονομῶν
|
καθάπερ |
οἱ
γενεαλογοῦντες·
Πρῶτον
ἀπὸ
τοῦ |
[16] |
καὶ
πυκνὰ
δὲ
τὴν
οἰκίαν
|
καθᾶραι |
δεινὸς
Ἑκάτης
φάσκων
ἐπαγωγὴν
γεγονέναι. |
[20] |
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
καὶ
κάτω
|
καθαρθείη |
καὶ
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου
ἐν |
[22] |
καὶ
τὰς
κλίνας
ἐκκορίσαι.
καὶ
|
καθεζόμενος |
παραστρέψαι
τὸν
τρίβωνα,
ὃν
αὐτὸν |
[13] |
εἰπεῖν,
ὅτι
ἡ
μήτηρ
ἤδη
|
καθεύδει |
ἐν
τῷ
δωματίῳ.
καὶ
ἀπαγορεύοντος |
[5] |
δὲ
ἐπὶ
τῆς
γαστρὸς
ἐᾶν
|
καθεύδειν |
ἅμα
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
δὲ |
[7] |
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν
αὐτὸν
ἤδη
|
καθεύδειν |
βουλόμενα
κελεύῃ
λέγειν·
Τάτα,
λαλεῖν |
[20] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐγείρειν
ἄρτι
|
καθεύδοντα |
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
καὶ |
[14] |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
μόνος
καταλείπεσθαι
|
καθεύδων. |
καὶ
πολλὰ
φαγὼν
καὶ
τῆς |
[25] |
σαλπιστοῦ
δὲ
τὸ
πολεμικὸν
σημήναντος
|
καθήμενος |
ἐν
τῇ
σκηνῇ
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´ |
[29] |
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
καθημένους |
δὲ
εἰπεῖν
δεινός,
ὡς
οὐ |
[11] |
θέατρον,
ἀνακύψας
ἐρυγεῖν,
ἵνα
τοὺς
|
καθημένους |
ποιήσῃ
μεταστραφῆναι.
καὶ
πληθούσης
τῆς |
[2] |
πλειόνων
γὰρ
ἢ
τριάκοντα
ἀνθρώπων
|
καθημένων
|
καὶ
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς
εἴη |
[5] |
ἔφηβοι
γυμνάζωνται,
τοῦ
δὲ
θεάτρου
|
καθῆσθαι, |
ὅταν
ᾖ
ἡ
θέα,
πλησίον |
[4] |
καὶ
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ
γόνατος
|
καθιζάνειν, |
ὥστε
τὰ
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι. |
[18] |
τὸ
ἀργύριον
καὶ
κατὰ
στάδιον
|
καθίζων |
ἀριθμεῖν,
πόσον
ἐστί.
καὶ
τὴν |
[5] |
προσαγόμενος
φιλῆσαι
καὶ
παρ´
αὑτὸν
|
καθίστασθαι, |
καὶ
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
αὐτὸς |
[1] |
λεγομένοις.
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀδικουμένους
|
καὶ |
ἀγανακτοῦντας
πράως
διαλέγεσθαι·
καὶ
τοῖς |
[23] |
πολιτῶν,
ἀνανεύειν
γὰρ
οὐ
δύνασθαι.
|
καὶ |
ἀγνώτων
δὲ
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι |
[5] |
ἡ
θέα,
πλησίον
τῶν
στρατηγῶν.
|
καὶ |
ἀγοράζειν
αὑτῷ
μὲν
μηδέν,
ξένοις |
[20] |
δὲ
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
ἐστι
|
καὶ |
ἀηδής,
ἀμφότερα
δὲ
οὐκ
ἔχοντα |
[19] |
καὶ
ἐσθιομένους
ὥστε
δυσέντευκτος
εἶναι
|
καὶ
|
ἀηδής.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
ἐσθίων |
[25] |
ἄνθρωπον
ὕπνου
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
|
καὶ |
αἵματος
δὲ
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ |
[12] |
ὠνητὴν
πλείω
διδόντα
ἤδη
πεπρακότι.
|
καὶ |
ἀκηκοότας
καὶ
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ |
[1] |
καὶ
μὴ
πωλῶν
φῆσαι
πωλεῖν·
|
καὶ |
ἀκούσας
τι
μὴ
προσποιεῖσθαι,
καὶ |
[25] |
ἐστι,
πότεροί
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι.
|
καὶ |
ἀκούων
κραυγῆς
καὶ
ὁρῶν
πίπτοντας |
[26] |
ἀναβεβλημένος
καὶ
μέσην
κουρὰν
κεκαρμένος
|
καὶ |
ἀκριβῶς
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν
τοὺς
τοιούτους |
[30] |
μέρος
τὸ
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι.
|
καὶ |
ἀλειφόμενος
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
{καὶ} |
[29] |
φιλοπονηρία
ἀδελφή
ἐστι
τῆς
πονηρίας.
|
καὶ
|
ἀληθές
ἐστι
τὸ
τῆς
παροιμίας, |
[2] |
πώγωνα
μεστόν,
καίπερ
εἴ
τις
|
καὶ |
ἄλλος
πρὸς
τὰ
ἔτη
ἔχεις |
[8] |
οὐ
γὰρ
μόνον
ψεύδονται,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀλυσιτελῶς
ἀπαλλάττουσι.
πολλάκις
γὰρ
αὐτῶν |
[19] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λέπραν
ἔχων
|
καὶ |
ἀλφὸν
καὶ
τοὺς
ὄνυχας
μεγάλους |
[30] |
ξύλων
καὶ
φακῶν
καὶ
ὄξους
|
καὶ |
ἁλῶν
καὶ
ἐλαίου
τοῦ
εἰς |
[27] |
διακοντίζεσθαι
τῷ
τῶν
παιδίων
παιδαγωγῷ
|
καὶ |
ἅμα
μανθάνειν
παρ´
αὑτοῦ
παραινεῖν, |
[23] |
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
καὶ
ἀπολώλεκε·
|
καὶ |
ἅμα
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν
τὸ |
[2] |
ἐπὶ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
κατενεχθῆναι.
|
καὶ |
ἅμα
τοιαῦτα
λέγων
ἀπὸ
τοῦ |
[7] |
καὶ
ὅτι
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν
|
καὶ, |
ἂν
ἀκούῃ
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ |
[8] |
μάχῃ
νενίκηκε,
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
|
καὶ |
ἂν
εἴπῃ
τις
αὐτῷ,
Σὺ |
[18] |
τὴν
θύραν
τὴν
αὐλείαν
ἐμβέβληται,
|
καὶ |
ἂν
ἐκείνη
φῇ,
μηδὲν
ἧττον |
[4] |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
διηγεῖσθαι.
|
καὶ |
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ
γόνατος
καθιζάνειν, |
[20] |
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
|
καὶ |
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ |
[18] |
δ´
ἄρα
τις
οἰκεῖος
ᾖ
|
καὶ |
ἀναγκαῖος,
μόνον
οὐ
πυρώσας
καὶ |
[21] |
στηλίδιον,
ποιήσας
ἐπιγράψαι·
Κλάδος
Μελιταῖος.
|
καὶ |
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον
χαλκοῦν
ἐν
τῷ |
[12] |
αἰσχύνεται
δὲ
ἀπείπασθαι.
καὶ
θύοντας
|
καὶ |
ἀναλίσκοντας
ἥκειν
τόκον
ἀπαιτήσων.
καὶ |
[15] |
ὁδῷ
δεινὸς
καταράσασθαι
τῷ
λίθῳ.
|
καὶ |
ἀναμεῖναι
οὐκ
ἂν
ὑπομείναι
πολὺν |
[6] |
δυναμένοις,
τῷ
ἤθει
ἀγοραῖός
τις
|
καὶ |
ἀνασεσυρμένος
καὶ
παντοποιός.
ἀμέλει
δυνατὸς |
[22] |
λέγειν,
ὅτι
Κέρατος
οὐδὲν
διαφέρει.
|
καὶ |
ἀναστὰς
τὴν
οἰκίαν
καλλῦναι
καὶ |
[2] |
εἰπεῖν
ὅτι
Πρὸς
σὲ
ἔρχεται,
|
καὶ |
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
ἀμέλει |
[5] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πόρρωθεν
προσαγορεύσας
|
καὶ |
ἄνδρα
κράτιστον
εἰπὼν
καὶ
θαυμάσας |
[18] |
ἀναστὰς
γυμνὸς
ἐκ
τῶν
στρωμάτων
|
καὶ |
ἀνυπόδητος
τὸν
λύχνον
ἅψας
ταῦτα |
[14] |
ζητεῖν
καὶ
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν.
|
καὶ |
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ,
ὅτι
τετελεύτηκέ
τις |
[13] |
ἤδη
καθεύδει
ἐν
τῷ
δωματίῳ.
|
καὶ |
ἀπαγορεύοντος
τοῦ
ἰατροῦ,
ὅπως
μὴ |
[10] |
καὶ
ὀψωνῶν
μηθὲν
πριάμενος
εἰσελθεῖν.
|
καὶ |
ἀπαγορεῦσαι
τῇ
γυναικὶ
μήτε
ἅλας |
[20] |
ὡς
κῆπος
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
|
καὶ |
ἁπαλὰ
{ὥστε
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ |
[10] |
τὰς
κύλικας,
πόσας
ἕκαστος
πέπωκε,
|
καὶ
|
ἀπάρχεσθαι
ἐλάχιστον
τῇ
Ἀρτέμιδι
τῶν |
[24] |
μοι,
ἀλλ´
ὅτι
Βούλομαι
γενέσθαι,
|
καὶ |
Ἀπέσταλκα
πρὸς
σὲ
ληψόμενος,
καὶ |
[2] |
παρέλθῃ.
καὶ
τοῖς
παιδίοις
μῆλα
|
καὶ |
ἀπίους
πριάμενος
εἰσενέγκας
δοῦναι
ὁρῶντος |
[17] |
καταφιλούμενος
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ
|
καὶ
|
ἀπὸ
τῆς
ψυχῆς
οὕτω
με |
[30] |
ἡνίκα
προῖκα
ἀφιᾶσιν
οἱ
θεατρῶναι.
|
καὶ |
ἀποδημῶν
δημοσίᾳ
τὸ
μὲν
ἐκ |
[21] |
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ
ἔσται.
|
καὶ |
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
ἀργυρίου
καινὸν
ποιῆσαι |
[14] |
γείτονος
δηχθῆναι.
καὶ
λαβών
τι
|
καὶ |
ἀποθεὶς
αὐτός,
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ |
[7] |
τοὺς
ἀπιέναι
φάσκοντας
δεινὸς
προπέμψαι
|
καὶ |
ἀποκαταστῆσαι
εἰς
τὴν
οἰκίαν.
καὶ |
[14] |
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας
παραλαβεῖν. |
[23] |
ἡλίκη,
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
|
καὶ |
ἀπολώλεκε·
καὶ
ἅμα
ταῦτα
πλεθρίζων |
[19] |
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο·
|
καὶ |
ἀποπτύσαι
δὲ
βουλόμενος,
ὑπὲρ
τῆς |
[3] |
ἐστὶ
μὲν
διήγησις
λόγων
μακρῶν
|
καὶ |
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
δὲ
ἀδολέσχης
τοιοῦτός |
[2] |
παραμένων
εἰπεῖν·
Ὡς
μαλακῶς
ἐσθίεις,
|
καὶ |
ἄρας
τι
τῶν
ἀπὸ
τῆς |
[4] |
πᾶσι
καὶ
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια.
|
καὶ |
ἀριστῶν
δὲ
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις |
[9] |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἄρας
κρέας
|
καὶ |
ἄρτον
καὶ
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων· |
[28] |
δεινὸς
περὶ
τοῦ
ἀναστάντος
εἰπεῖν
|
καὶ |
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς
μὴ
ἀποσχέσθαι |
[21] |
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι
|
καὶ
|
ἀσπίδιον
χαλκοῦν
ποιῆσαι,
ὃ
ἔχων |
[13] |
μαχομένους,
καὶ
οὓς
οὐ
γινώσκει.
|
καὶ |
ἀτραποῦ
ἡγήσασθαι,
εἶτα
μὴ
δύνασθαι |
[5] |
βακτηρίας
τῶν
σκολιῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος
|
καὶ
|
αὐλαίαν
Πέρσας
ἐνυφασμένην
καὶ
παλαιστρίδιον |
[11] |
καὶ
συνησθῆναι.
καὶ
ὀψωνεῖν
ἑαυτῷ
|
καὶ |
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν
δὲ |
[19] |
γελάσαι
ὡς
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς·
|
καὶ |
αὐλούμενος
δὲ
κροτῆσαι
ταῖς
χερσὶ
|
[28] |
καὶ
Τὸ
ὅλον
ἀνδρολάβοι
τινές,
|
καὶ |
Αὐταὶ
τὴν
θύραν
τὴν
αὔλειον |
[13] |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τῆς
μητρὸς
|
καὶ |
αὐτῆς
τῆς
γυναικὸς
τοὔνομα
καὶ |
[28] |
καὶ
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
|
καὶ
|
αὐτὸς
εἴπας·
Ἐγὼ
δὲ
τοῦτον |
[5] |
τοῖς
ὁπλομάχοις,
τοῖς
ἁρμονικοῖς
ἐνεπιδείκνυσθαι·
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον |
[23] |
ἐργασίας
τῆς
δανειστικῆς
διεξιέναι,
ἡλίκη,
|
καὶ |
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
καὶ
ἀπολώλεκε· |
[1] |
θαυμάζειν,
τὰ
δ´
ἤδη
ποτὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
οὕτως
διαλογίσασθαι.
καὶ
τὸ |
[12] |
μαστιγουμένου
οἰκέτου
παρεστὼς
διηγεῖσθαι,
ὅτι
|
καὶ |
αὑτοῦ
ποτε
παῖς
οὕτως
πληγὰς |
[10] |
εὐρωτιώσας
καὶ
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
|
καὶ |
αὐτοὺς
δὲ
φοροῦντας
ἐλάττω
τῶν
|
[9] |
ἄξιά
τις
φέρει,
μεταδοῦναι
κελεῦσαι
|
καὶ |
αὑτῷ.
καὶ
ἐπὶ
τὴν
ἀλλοτρίαν |
[4] |
μετ´
αὐτῆς
τοῖς
ἔνδον
πᾶσι
|
καὶ |
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
ἀριστῶν |
[26] |
ὅταν
παρακάθηταί
τις
αὐτῷ
λεπτὸς
|
καὶ |
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα |
[24] |
καὶ
εὖ
ποιήσας
μεμνῆσθαι
φάσκειν.
|
καὶ |
βαδίζων
{ἐν
ταῖς
ὁδοῖς}
τὰς |
[5] |
καὶ
Θουριακὰς
τῶν
στρογγύλων
ληκύθους
|
καὶ |
βακτηρίας
τῶν
σκολιῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος |
[9] |
τὰ
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
προσελθὼν
|
καὶ
|
βάψας
ἀρύταιναν
βοῶντος
τοῦ
βαλανέως |
[21] |
τοῦ
κλιμακίου
ὁ
κολοιὸς
πηδήσεται.
|
καὶ |
βοῦν
θύσας
τὸ
προμετωπίδιον
ἀπαντικρὺ |
[30] |
ἐλαίου
τοῦ
εἰς
τὸν
λύχνον.
|
καὶ |
γαμοῦντός
τινος
τῶν
φίλων
καὶ |
[28] |
τὸν
ἄνθρωπον
πλέον
πάντων
μεμίσηκα·
|
καὶ
|
γὰρ
εἰδεχθής
τις
ἀπὸ
τοῦ |
[19] |
καὶ
σπενδόντων
ἐκβαλεῖν
τὸ
ποτήριον
|
καὶ |
γελάσαι
ὡς
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς· |
[23] |
οὐδαμοῦ
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἀποδεδημηκώς.
|
καὶ |
γράμματα
δὲ
εἰπεῖν,
ὡς
πάρεστι |
[13] |
εὖ
ποτίσαι
τὸν
κακῶς
ἔχοντα.
|
καὶ |
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι
ἐπὶ |
[14] |
τῶν
φίλων,
ἵνα
παραγένηται,
σκυθρωπάσας
|
καὶ |
δακρύσας
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς |
[30] |
ἑστιῶν
ἄρτους
ἱκανοὺς
μὴ
παραθεῖναι
|
καὶ |
δανείσασθαι
παρὰ
ξένου
παρ´
αὑτῷ |
[19] |
καὶ
τὰς
μασχάλας
δὲ
θηριώδεις
|
καὶ |
δασείας
ἔχειν
ἄχρι
ἐπὶ
πολὺ |
[8] |
τύχης;
ἄλλως
οὖν
ἰσχυρὸς
γενόμενος·
|
καὶ |
Δεῖ
δ´
αὐτόν
σε
μόνον |
[11] |
ὀψωνεῖν
ἑαυτῷ
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
|
καὶ |
δεικνύειν
δὲ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ |
[25] |
διδόναι
τῷ
παιδὶ
τὸν
χιτωνίσκον·
|
καὶ |
δεῖσθαι
πρὸς
τὴν
γῆν
προσάγειν |
[23] |
πιθανὰ
ἑκάστοις
τούτων
ὀνόματα
ποιῆσαι
|
καὶ |
δέκα
τάλαντα·
καὶ
τοῦτο
φῆσαι
|
[28] |
τετελευτηκότων,
κακῶς
λέγειν
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
|
καὶ |
δημοκρατίαν
καὶ
ἐλευθερίαν
καὶ
τῶν |
[29] |
τις,
οἷος
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἡττημένοις
|
καὶ |
δημοσίους
ἀγῶνας
ὠφληκόσι
καὶ
ὑπολαμβάνειν, |
[27] |
τὸν
ἑαυτοῦ
ἀκόλουθον.
καὶ
διατοξεύεσθαι
|
καὶ |
διακοντίζεσθαι
τῷ
τῶν
παιδίων
παιδαγωγῷ
|
[6] |
τῇ
φωνῇ
καὶ
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
|
καὶ
|
διαλεγομένων
πρὸς
αὐτούς,
καὶ
μεταξὺ |
[30] |
παρὰ
ξένου
παρ´
αὑτῷ
καταλύοντος.
|
καὶ |
διανέμων
μερίδας
φῆσαι
δίκαιον
εἶναι |
[3] |
δεῖ
τοὺς
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
διαράμενον
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
ἀπύρευτος
βούλεται |
[29] |
εὐφυῆ
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
|
καὶ |
διατείνεσθαι
δὲ
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς |
[27] |
παίζειν
πρὸς
τὸν
ἑαυτοῦ
ἀκόλουθον.
|
καὶ |
διατοξεύεσθαι
καὶ
διακοντίζεσθαι
τῷ
τῶν |
[7] |
τοσαῦτα
καὶ
προσλαλεῖν
τοῖς
παιδοτρίβαις
|
καὶ |
διδασκάλοις.
καὶ
τοὺς
ἀπιέναι
φάσκοντας |
[23] |
λέγοντα
παραγενέσθαι
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν·
|
καὶ |
διδομένης
αὐτῷ
ἐξαγωγῆς
ξύλων
ἀτελοῦς |
[26] |
Ἀχάριστόν
ἐστι
τὸ
τοῦ
νέμοντος
|
καὶ |
διδόντος,
καὶ
ὡς
αἰσχύνεται
ἐν |
[22] |
ἐκπλῦναι.
καὶ
φίλου
ἔρανον
συλλέγοντος
|
καὶ |
διειλεγμένου
αὐτῷ,
προσιόντα
προϊδόμενος
ἀποκάμψας |
[13] |
ὅσα
δύνανται
οἱ
παρόντες
ἐκπιεῖν.
|
καὶ |
διείργειν
τοὺς
μαχομένους,
καὶ
οὓς |
[11] |
ὠψωνημένα
καὶ
παρακαλεῖν
ἐπὶ
ταῦτα·
|
καὶ |
διηγεῖσθαι
προσστὰς
πρὸς
κουρεῖον
ἢ |
[25] |
τοῖς
ἐκ
τῆς
μάχης
ἐπανιοῦσι
|
καὶ |
διηγεῖσθαι
ὡς
κινδυνεύσας·
Ἕνα
σέσωκα |
[26] |
καταγαγεῖν
τὰ
πλήθη
λυθείσης
βασιλείας·
|
καὶ |
δίκαια
αὐτὸν
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ |
[6] |
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς
δὲ
|
καὶ |
δίκας
τὰς
μὲν
φεύγειν,
τὰς |
[17] |
τὸ
ἥμισυ
ἄπεστιν,
ἀληθῆ
ἐρεῖς.
|
καὶ |
δίκην
νικήσας
καὶ
λαβὼν
πάσας |
[14] |
ἐρωτᾶν
τὸν
παρακαθήμενον·
Τί
γίνεται;
|
καὶ |
δίκην
φεύγων
καὶ
ταύτην
εἰσιέναι |
[12] |
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωμένην
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
|
καὶ |
δίκην
ὠφληκότα
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι |
[21] |
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων,
ὅπως |
[23] |
πατρῴαν
πρὸς
τὸν
μὴ
εἰδότα,
|
καὶ |
διότι
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν
διὰ |
[10] |
τὰς
κλίνας
καὶ
τὰς
κιβωτοὺς
|
καὶ |
διφᾶν
τὰ
καλύμματα.
καὶ
ἐάν |
[5] |
τίτυρον
κτήσασθαι
καὶ
Σικελικὰς
περιστερὰς
|
καὶ |
δορκαδείους
ἀστραγάλους
καὶ
Θουριακὰς
τῶν
|
[16] |
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν,
τί
χρὴ
ποιεῖν,
|
καὶ |
ἐὰν
ἀποκρίνηται
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ |
[16] |
τρεῖς
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ
διαβάλῃ.
|
καὶ |
ἐὰν
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν
τῇ |
[9] |
ὀστοῦν
εἰς
τὸν
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν,
|
καὶ |
ἐὰν
μὲν
λάβῃ,
εὖ
ἔχει, |
[16] |
γόνατα
πεσὼν
καὶ
προσκυνήσας
ἀπαλλάττεσθαι.
|
καὶ |
ἐὰν
μῦς
θύλακον
ἀλφίτων
διαφάγῃ, |
[2] |
ἀπὸ
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
κροκύδα,
|
καὶ |
ἐάν
τι
πρὸς
τὸ
τρίχωμα |
[10] |
κιβωτοὺς
καὶ
διφᾶν
τὰ
καλύμματα.
|
καὶ |
ἐάν
τι
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι, |
[16] |
εἶναι.
καὶ
ταῖς
τετράσι
δὲ
|
καὶ |
ἑβδόμαις
προστάξας
οἶνον
ἕψειν
τοῖς
|
[2] |
ἐστι·
καὶ
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ,
|
καὶ |
εἰ
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται,
καὶ
εἴ |
[18] |
καὶ
εἰ
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον,
|
καὶ |
εἰ
ὁ
μοχλὸς
εἰς
τὴν |
[3] |
θάλατταν
ἐκ
Διονυσίων
πλόϊμον
εἶναι,
|
καὶ |
εἰ
ποιήσειεν
ὁ
Ζεὺς
ὕδωρ |
[18] |
κατακείμενος,
εἰ
κέκλεικε
τὴν
κιβωτόν,
|
καὶ |
εἰ
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον,
καὶ |
[4] |
αἱ
διφθέραι
καὶ
τὸ
τάριχος
|
καὶ |
εἰ
τήμερον
{ὁ
ἀγὼν}
νουμηνίαν |
[4] |
εἶναι,
καὶ
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
|
καὶ |
εἰ
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ |
[2] |
ῥιγοῖ,
καὶ
εἰ
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται,
|
καὶ |
εἴ
τι
περιστείλῃ
αὐτόν,
καὶ |
[16] |
κἂν
γλαῦκες
βαδίζοντος
αὐτοῦ
ταράττωνται,
|
{καὶ} |
εἴπας·
Ἀθηνᾶ
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω. |
[9] |
τραπέζης
ἄρας
κρέας
καὶ
ἄρτον
|
καὶ |
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε. |
[4] |
τήμερον
{ὁ
ἀγὼν}
νουμηνίαν
ἄγει,
|
καὶ |
εἰπεῖν
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται
καταβὰς |
[9] |
τοῦ
βαλανέως
αὐτὸς
αὑτοῦ
καταχέασθαι
|
καὶ
|
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν
δὲ· |
[26] |
τις
αὐτῷ
λεπτὸς
καὶ
αὐχμῶν·
|
καὶ |
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα
ὑπὸ
τῶν |
[29] |
φυλάττειν
γὰρ
αὐτὸν
τοὺς
ἀδικοῦντας·
|
καὶ |
εἰπεῖν,
ὡς
Οὐχ
ἕξομεν
τοὺς
|
[30] |
καὶ
ἀλειφόμενος
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
|
{καὶ} |
εἰπών·
Σαπρόν
γε
τὸ
ἔλαιον
|
[27] |
πληγὰς
εἰληφὼς
ὑπ´
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
|
καὶ |
εἰς
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου
ἀλλοτρίου |
[4] |
τῆς
νυκτὸς
κατὰ
ἀγρυπνίαν
ἀναμιμνησκόμενος.
|
καὶ |
εἰς
ἄστυ
καταβαίνων
ἐρωτῆσαι
τὸν |
[2] |
πρὸς
τὸ
οὖς
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν·
|
καὶ |
εἰς
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς
ἄλλοις |
[27] |
ἐπὶ
ἀσπίδα
καὶ
ἐπ´
οὐράν.
|
καὶ |
εἰς
ἡρῷα
συμβάλλεσθαι
τοῖς
μειρακίοις |
[14] |
ἑαυτοῖς
παλαίειν
ἀναγκάζων
καὶ
τροχάζειν
|
{καὶ} |
εἰς
κόπους
ἐμβάλλειν.
καὶ
ἐν |
[19] |
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς
ἀγορὰν
ἐξελθεῖν.
|
καὶ |
εἰς
ὀρνιθοσκόπου
τῆς
μητρὸς
ἐξελθούσης |
[7] |
καὶ
φυγεῖν
ποιῆσαι
μεταξὺ
χρηματίζοντας.
|
καὶ |
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
δὲ
καὶ |
[4] |
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
δὲ
ᾆσαι
|
καὶ
|
εἰς
τὰ
ὑποδήματα
δὲ
ἥλους |
[7] |
καὶ
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
δὲ
|
καὶ |
εἰς
τὰς
παλαίστρας
εἰσιὼν
κωλύειν
|
[25] |
κινδυνεύσας·
Ἕνα
σέσωκα
τῶν
φίλων.
|
καὶ
|
εἰσάγειν
πρὸς
τὸν
κατακείμενον
σκεψομένους |
[16] |
ἐξελθὼν
ἀγοράσαι
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα
|
καὶ |
εἰσελθὼν
εἴσω
στεφανοῦν
τοὺς
Ἑρμᾶς, |
[5] |
καλέσαι
τὰ
παιδία
τὸν
ἑστιῶντα,
|
καὶ |
εἰσιόντα
φῆσαι
σύκου
ὁμοιότερα
εἶναι |
[10] |
ἐλάττω
τῶν
μηρῶν
τὰ
ἱμάτια
|
καὶ |
ἐκ
ληκυθίων
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους |
[12] |
γάμους
τοῦ
γυναικείου
γένους
κατηγορεῖν.
|
καὶ |
ἐκ
μακρᾶς
ὁδοῦ
ἥκοντα
ἄρτι |
[26] |
ἡμᾶς
συνελθόντας
περὶ
τούτων
βουλεύσασθαι
|
καὶ |
ἐκ
τοῦ
ὄχλου
καὶ
τῆς |
[30] |
καὶ
γαμοῦντός
τινος
τῶν
φίλων
|
καὶ |
ἐκδιδομένου
θυγατέρα
πρὸ
χρόνου
τινὸς |
[22] |
σιωπῇ
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν.
|
καὶ |
ἐκδιδοὺς
αὑτοῦ
θυγατέρα
τοῦ
μὲν |
[25] |
ὅτι
φοβεῖται
ἀπὸ
ἐνυπνίου
τινός·
|
καὶ
|
ἐκδὺς
διδόναι
τῷ
παιδὶ
τὸν |
[27] |
παρ´
αὑτοῦ
παραινεῖν,
ὡς
ἂν
|
καὶ |
ἐκείνου
μὴ
ἐπισταμένου.
καὶ
παλαίων |
[30] |
φακῶν
καὶ
ὄξους
καὶ
ἁλῶν
|
καὶ |
ἐλαίου
τοῦ
εἰς
τὸν
λύχνον. |
[30] |
φορτίον
ἐπιθεῖναι
ἢ
δύναται
φέρειν
|
καὶ |
ἐλάχιστα
ἐπιτήδεια
τῶν
ἄλλων
παρέχειν· |
[28] |
λέγειν
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν
|
καὶ |
ἐλευθερίαν
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ |
[19] |
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
|
καὶ |
ἕλκη
ἔχειν
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις |
[2] |
γὰρ
ἢ
τριάκοντα
ἀνθρώπων
καθημένων
|
καὶ |
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς
εἴη
βέλτιστος, |
[14] |
τροχάζειν
{καὶ}
εἰς
κόπους
ἐμβάλλειν.
|
καὶ |
ἐν
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων |
[4] |
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται
καταβὰς
ἀποκείρασθαι
|
καὶ |
ἐν
βαλανείῳ
δὲ
ᾆσαι
καὶ
|
[27] |
καὶ
πεσὼν
τὴν
κεφαλὴν
κατεαγέναι.
|
καὶ |
ἐν
δεκαδισταῖς
συνάγειν
τοὺς
μετ´ |
[6] |
προσωπεῖον
ἔχων
ἐν
κωμαστικῷ
χορῷ.
|
καὶ |
ἐν
θαύμασι
δὲ
τοὺς
χαλκοῦς |
[11] |
ἐλευθέραις
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
τὸ
αἰδοῖον.
|
καὶ |
ἐν
θεάτρῳ
κροτεῖν,
ὅταν
οἱ |
[23] |
χρυσίον
οὐκ
ἔχων
αὐτῷ
ἀκολουθεῖ.
|
καὶ |
ἐν
μισθῷ
τὴν
οἰκίαν
οἰκῶν |
[24] |
ἥκειν
πρὸς
αὑτὸν
ἅμ´
ἡμέρᾳ.
|
καὶ |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
πορευόμενος
μὴ |
[23] |
Περαιτέρω
φιλοσοφεῖν
προσῆκε
τοῖς
Μακεδόσι·
|
καὶ |
ἐν
τῇ
σιτοδείᾳ
δὲ
ὡς |
[25] |
διατρίβειν
πολὺν
χρόνον
ὡς
ζητῶν.
|
καὶ |
ἐν
τῇ
σκηνῇ
ὁρῶν
τραυματίαν |
[27] |
προσανατρίβεσθαι
εἰσιὼν
εἰς
τὰς
παλαίστρας.
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
θαύμασι
τρία
ἢ |
[10] |
ἐκ
ληκυθίων
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους
|
καὶ |
ἐν
χρῷ
κειρομένους
καὶ
τὸ |
[22] |
τὰ
λάχανα
ἐν
τῷ
προκολπίῳ.
|
καὶ |
ἔνδον
μένειν,
ὅταν
ἐκδῷ
θοἰμάτιον |
[22] |
κακῶς
ἔχειν,
ἵνα
μὴ
συμβάλωνται.
|
καὶ |
ἐξ
ἀγορᾶς
δὲ
ὀψωνήσας
τὰ |
[28] |
ὁ
τῆς
βασκανίας
ἐρεθισμὸς
μανικοὺς
|
καὶ |
ἐξεστηκότας
ἀνθρώπους
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ. |
[4] |
ὥστε
τὰ
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι.
|
καὶ |
ἐπ´
ἄλλῳ
μὲν
μηδενὶ
μήτε |
[27] |
ἐπὶ
δόρυ
καὶ
ἐπὶ
ἀσπίδα
|
καὶ
|
ἐπ´
οὐράν.
καὶ
εἰς
ἡρῷα |
[1] |
ἐχθροῖς
ἐθέλειν
λαλεῖν,
οὐ
μισεῖν·
|
καὶ |
ἐπαινεῖν
παρόντας,
οἷς
ἐπέθετο
λάθρα, |
[2] |
τι
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν
κελεῦσαι
|
καὶ |
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι |
[27] |
υἱοῦ
μανθάνειν
τὸ
ἐπὶ
δόρυ
|
καὶ |
ἐπὶ
ἀσπίδα
καὶ
ἐπ´
οὐράν. |
[16] |
ἐκ
τῆς
ληκύθου
ἔλαιον
καταχεῖν
|
καὶ |
ἐπὶ
γόνατα
πεσὼν
καὶ
προσκυνήσας |
[30] |
τὸν
οἶνον
τῷ
φίλῳ
ἀποδόσθαι.
|
καὶ |
ἐπὶ
θέαν
τηνικαῦτα
πορεύεσθαι
ἄγων |
[1] |
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
λέγουσι
|
καὶ |
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
καθ´
ἑαυτοῦ |
[23] |
ἀγαθοὺς
τοῖς
πωλοῦσι
προσποιήσασθαι
ὠνητιᾶν.
|
καὶ |
ἐπὶ
τὰς
κλίνας
ἐλθὼν
ἱματισμὸν |
[9] |
φέρει,
μεταδοῦναι
κελεῦσαι
καὶ
αὑτῷ.
|
καὶ |
ἐπὶ
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
ἐλθὼν |
[29] |
χρῆται,
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι
καὶ
φοβερώτερος.
|
καὶ |
ἐπὶ
τοῖς
χρηστοῖς
εἰπεῖν,
ὡς |
[7] |
τοὺς
καθ´
ἕνα
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς
|
καὶ |
ἐπὶ
τοὺς
ἀθρόους
{καὶ}
συνεστηκότας |
[2] |
ὑπὸ
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
|
καὶ |
ἐπιγελάσας
δὲ
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς;
ὅτι |
[29] |
γὰρ
αὐτὸν
εὐφυῆ
καὶ
φιλέταιρον
|
καὶ
|
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι
δὲ
ὑπὲρ |
[22] |
ἐπιγράψας
μόνον
αὐτοῦ
τὸ
ὄνομα.
|
καὶ |
ἐπιδόσεων
γινομένων
ἐκ
τοῦ
δήμου, |
[4] |
αὐτός,
καὶ
τὸν
κύνα
προσκαλεσάμενος
|
καὶ |
ἐπιλαβόμενος
τοῦ
ῥύγχους
εἰπεῖν·
Οὗτος |
[21] |
υἱὸν
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
|
καὶ |
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως
αὐτῷ
ὁ |
[2] |
κελεῦσαι
καὶ
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
|
καὶ |
ἐπισημήνασθαι
δέ,
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς, |
[29] |
χρηστός,
καὶ
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
|
καὶ |
ἐπισκῆψαι
δέ,
ὡς
χρηστός
ἐστι. |
[24] |
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ
εἰς
λόγον.
|
καὶ |
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν,
ὅτι
Χαρίζοιο |
[19] |
μόνος
τῶν
ἄλλων
καὶ
συντερετίζειν
|
καὶ |
ἐπιτιμᾶν
τῇ
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
|
[11] |
διορίσασθαι·
ἔστι
γὰρ
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
|
καὶ |
ἐπονείδιστος,
ὁ
δὲ
βδελυρὸς
τοιοῦτος, |
[1] |
μαλακισθῆναι.
καὶ
πρὸς
τοὺς
δανειζομένους
|
καὶ |
ἐρανίζοντας
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
πλουτεῖ· |
[17] |
ὡς
πολλὰ
παραλελοιπότι
τῶν
δικαίων.
|
καὶ |
ἐράνου
εἰσενεχθέντος
παρὰ
τῶν
φίλων |
[27] |
ὅπως
καλλιστεύσῃ
παρὰ
τῷ
ἱερεῖ.
|
καὶ |
ἐρῶν
ἑταίρας
καὶ
κριοὺς
προσβάλλων |
[20] |
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη
ἡ
χολή.
|
καὶ |
ἐρωτῆσαι
δὲ
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν |
[2] |
Τουτὶ
ἄρα
ὡς
χρηστόν
ἐστι·
|
καὶ |
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ,
καὶ
εἰ |
[5] |
ἀφιέναι
καὶ
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας
|
καὶ |
ἐρωτήσας,
πότε
αὐτὸν
ὄψεται,
ἐπαινῶν |
[19] |
πλευρῶν
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
μέλανας
|
καὶ |
ἐσθιομένους
ὥστε
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
|
[20] |
καὶ
πανουργημάτιον
τοῦ
πάππου
καλῶν.
|
καὶ |
ἐσθίων
δὲ
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς |
[21] |
ἱερά,
καὶ
παρεσκευασμένος
λαμπρὸν
ἱμάτιον
|
καὶ |
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
εἰπεῖν·
Ὦ
ἄνδρες |
[9] |
εἴ
τι
χρήσιμος
αὐτῷ
γέγονε,
|
καὶ |
ἑστηκὼς
πρὸς
τῷ
σταθμῷ
μάλιστα |
[8] |
μοί
σε
εὐωχήσειν
καινῶν
λόγων.
|
καὶ |
ἔστιν
αὐτῷ
ἢ
στρατιώτης
τις |
[10] |
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
καὶ
τόκον
τόκου.
|
καὶ |
ἑστιῶν
δημότας
μικρὰ
τὰ
κρέα |
[24] |
δὲ
αὐτῷ
δόξῃ,
ἄνω
πάλιν.
|
καὶ |
ἑστιῶν
τοὺς
φίλους
αὐτὸς
μὴ |
[7] |
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
|
καὶ |
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
ὥστε |
[4] |
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι,
|
καὶ |
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ |
[20] |
Εἴπ´,
ὦ
μάμμη,
ὅτ´
ὤδινες
|
καὶ |
ἔτικτές
με,
τίς
ἡμέρα;
καὶ |
[7] |
μὴ
ἐπιλάθῃ,
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
|
καὶ |
Εὖ
γε,
ὅτι
με
ὑπέμνησας, |
[24] |
ἐντεύξεσθαι
φάσκειν
ἐν
τῷ
περιπατεῖν.
|
καὶ |
εὖ
ποιήσας
μεμνῆσθαι
φάσκειν.
καὶ |
[30] |
εἶναι
διμοίρῳ
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι
|
καὶ |
εὐθὺς
αὑτῷ
νεῖμαι.
καὶ
οἰνοπωλῶν |
[6] |
οὐδ´
ἅμα
πολλῶν
ἀγοραίων
στρατηγεῖν
|
καὶ
|
εὐθὺς
τούτοις
δανείζειν
καὶ
τῆς |
[29] |
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
|
καὶ |
εὔνους
δὲ
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν |
[17] |
διότι
ὕει,
ἀλλὰ
διότι
ὕστερον.
|
καὶ |
εὑρὼν
ἐν
τῇ
ὁδῷ
βαλλάντιόν |
[20] |
ὅπως
πάντες
ὑπ´
αὐτῆς
αὐλώμεθα
|
καὶ |
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
μικροφιλοτιμία |
[19] |
ὀρνιθοσκόπου
τῆς
μητρὸς
ἐξελθούσης
βλασφημῆσαι.
|
καὶ |
εὐχομένων
καὶ
σπενδόντων
ἐκβαλεῖν
τὸ |
[6] |
τρία
ἡμιωβόλια
τῆς
ἡμέρας
πράττεσθαι
|
καὶ |
ἐφοδεύειν
τὰ
μαγειρεῖα,
τὰ
ἰχθυοπώλια, |
[20] |
πιὼν
ἄνω
καὶ
κάτω
καθαρθείη
|
καὶ |
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου
ἐν
τοῖς |
[4] |
ἐκ
τοῦ
ταμιείου
δεινὸς
φαγεῖν,
|
καὶ |
ζωρότερον
πιεῖν.
καὶ
τὴν
σιτοποιὸν |
[11] |
δέ
ποι
ὁρῶν
περιμεῖναι
κελεῦσαι·
|
καὶ |
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι |
[25] |
τινὰ
προσφερόμενον
τῶν
φίλων
προσδραμὼν
|
καὶ
|
θαρρεῖν
κελεύσας
ὑπολαβὼν
φέρειν.
καὶ |
[5] |
προσαγορεύσας
καὶ
ἄνδρα
κράτιστον
εἰπὼν
|
καὶ
|
θαυμάσας
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶ |
[14] |
μέλλων
ἐπιλαθόμενος
εἰς
ἀγρὸν
πορεύεσθαι.
|
καὶ |
θεωρῶν
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
μόνος |
[30] |
κοινὸν
εἶναι
φήσας
τὸν
Ἑρμῆν.
|
καὶ |
θοἰμάτιον
ἐκδοῦναι
πλῦναι
καὶ
χρησάμενος |
[5] |
Σικελικὰς
περιστερὰς
καὶ
δορκαδείους
ἀστραγάλους
|
καὶ |
Θουριακὰς
τῶν
στρογγύλων
ληκύθους
καὶ |
[12] |
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται
δὲ
ἀπείπασθαι.
|
καὶ |
θύοντας
καὶ
ἀναλίσκοντας
ἥκειν
τόκον |
[9] |
πρὸς
τοῦτον
ἀπελθὼν
δανείζεσθαι,
εἶτα
|
καὶ |
θύσας
τοῖς
θεοῖς
αὐτὸς
μὲν |
[1] |
καὶ
ἀκούσας
τι
μὴ
προσποιεῖσθαι,
|
καὶ |
ἰδὼν
φῆσαι
μὴ
ἑωρακέναι,
καὶ |
[16] |
τριόδοις,
ἀπελθὼν
κατὰ
κεφαλῆς
λούσασθαι
|
καὶ |
ἱερείας
καλέσας
σκίλλῃ
ἢ
σκύλακι
|
[19] |
χρώμενος
σφύζεσθαι.
καὶ
χιτωνίσκον
παχὺν
|
καὶ |
ἱμάτιον
σφόδρα
λεπτὸν
καὶ
κηλίδων
|
[22] |
καλλῦναι
καὶ
τὰς
κλίνας
ἐκκορίσαι.
|
καὶ |
καθεζόμενος
παραστρέψαι
τὸν
τρίβωνα,
ὃν |
[28] |
τοιούτων
γεγονὼς
κακὸς
καὶ
μαστιγίας.
|
καὶ |
κακονοῶν
δὲ
πρός
τινα
εἰπεῖν· |
[28] |
τὴν
αὔλειον
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
|
[11] |
τραγηματίζεσθαι,
ἅμα
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν·
|
καὶ |
καλέσαι
δὲ
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί |
[8] |
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
μάχῃ
νενίκηκε,
|
καὶ |
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν
εἴπῃ |
[23] |
αὐτῶν
καὶ
ποσῶν
κατὰ
χιλίας
|
καὶ |
κατὰ
μίαν
καὶ
προστιθεὶς
πιθανὰ
|
[18] |
καὶ
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
ἀργύριον
|
καὶ |
κατὰ
στάδιον
καθίζων
ἀριθμεῖν,
πόσον |
[7] |
εἴπας
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ
δήμῳ,
|
καὶ |
κατὰ
τῶν
πληθῶν
γε
ἅμα |
[8] |
ἀπαυδᾶν
ποιοῦντες
τοὺς
ἀκούοντας.
οὕτως
|
καὶ |
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ |
[20] |
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
|
καὶ |
κάτω
καθαρθείη
καὶ
ζωμοῦ
τοῦ |
[5] |
ὡς
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
|
καὶ |
κεκλημένος
δὲ
ἐπὶ
δεῖπνον
κελεῦσαι |
[12] |
παρεῖναι
τοῦ
πράγματος
ἤδη
κεκριμένου.
|
καὶ |
κεκλημένος
εἰς
γάμους
τοῦ
γυναικείου |
[26] |
ἡ
ὀλιγαρχία
φιλαρχία
τις
ἰσχύος
|
καὶ |
κέρδους
γλιχομένη,
ὁ
δὲ
ὀλιγαρχικὸς |
[24] |
παιδὶ
συντάξαι
τὰς
ψήφους
διωθεῖν
|
καὶ |
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ
εἰς |
[14] |
τις,
οἷος
λογισάμενος
ταῖς
ψήφοις
|
καὶ |
κεφάλαιον
ποιήσας
ἐρωτᾶν
τὸν
παρακαθήμενον· |
[19] |
παχὺν
καὶ
ἱμάτιον
σφόδρα
λεπτὸν
|
καὶ |
κηλίδων
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς
ἀγορὰν |
[25] |
τὰς
ἄκρας
φάσκειν
ἡμιολίας
εἶναι·
|
καὶ |
κλυδωνίου
γενομένου
ἐρωτᾶν,
εἴ
τις |
[21] |
μνᾶν
ἀργυρίου
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
|
καὶ |
κολοιῷ
δὲ
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς |
[27] |
τῷ
ἱερεῖ.
καὶ
ἐρῶν
ἑταίρας
|
καὶ |
κριοὺς
προσβάλλων
ταῖς
θύραις
πληγὰς
|
[29] |
ἐν
δικαστηρίοις
ἐπὶ
πονηροῖς
πράγμασιν
|
καὶ |
κρίσιν
κρίνων
ἐκδέχεσθαι
τὰ
ὑπὸ |
[21] |
μύωψι
κατὰ
τὴν
ἀγορὰν
περιπατεῖν.
|
καὶ |
κυναρίου
δὲ
Μελιταίου
τελευτήσαντος
αὐτῷ, |
[17] |
ἀληθῆ
ἐρεῖς.
καὶ
δίκην
νικήσας
|
καὶ |
λαβὼν
πάσας
τὰς
ψήφους
ἐγκαλεῖν |
[14] |
κυνὸς
τῆς
τοῦ
γείτονος
δηχθῆναι.
|
καὶ |
λαβών
τι
καὶ
ἀποθεὶς
αὐτός, |
[5] |
ξένοις
δ´
ἐλάας
εἰς
Βυζάντιον
|
καὶ |
Λακωνικὰς
κύνας
εἰς
Κύζικον
καὶ |
[15] |
ἂν
δοίη,
ὕστερον
ἥκειν
φέρων
|
καὶ |
λέγειν,
ὅτι
ἀπόλλυσι
καὶ
τοῦτο |
[22] |
τὰ
ὑποδήματα
παλιμπήξει
κεκαττυμένα
φορεῖν
|
καὶ |
λέγειν,
ὅτι
Κέρατος
οὐδὲν
διαφέρει. |
[25] |
πρὸς
αὑτὸν
καταστάντας
πρῶτον
περιιδεῖν,
|
καὶ |
λέγειν,
ὡς
ἔργον
διαγνῶναί
ἐστι, |
[1] |
Οὐ
πιστεύω·
Οὐχ
ὑπολαμβάνω·
Ἐκπλήττομαι·
|
καὶ· |
Λέγεις
αὐτὸν
ἕτερον
γεγονέναι·
Καὶ |
[8] |
καὶ
μειδιάσας
ἐρωτῆσαι·
Πόθεν
σύ;
|
καὶ |
Λέγεις
τι;
τί
καὶ
πῶς; |
[2] |
τὸν
κόλακα
ἔστι
θεάσασθαι
πάντα
|
καὶ |
λέγοντα
καὶ
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι |
[2] |
ἔτη
ἔχεις
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
|
καὶ |
λέγοντος
δὲ
αὐτοῦ
τι
τοὺς |
[14] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
λέγουσι
πίσσης
|
καὶ |
λέγοντός
τινος·
Πόσους
οἴει
κατὰ |
[18] |
τοῖς
εἰληφόσι
τι
παρ´
αὐτοῦ
|
καὶ |
λέγουσι·
Πόσου,
κατάθου,
οὐ
γὰρ |
[24] |
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
λογιζόμενος
πρός
τινα
τῷ
παιδὶ |
[30] |
τοῦ
χαλκοῦ
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
|
{καὶ} |
λογισμὸν
δὲ
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ |
[6] |
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων
|
καὶ |
λόγων,
ὁ
δὲ
ἀπονενοημένος
τοιοῦτός |
[1] |
προσποίησις
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
πράξεων
|
καὶ |
λόγων,
ὁ
δὲ
εἴρων
τοιοῦτός |
[20] |
καὶ
ἁπαλὰ
{ὥστε
εἶναι
ψυχρὸν}
|
καὶ |
μάγειρος
εὖ
τὸ
ὄψον
σκευάζων, |
[27] |
συνάγειν
τοὺς
μετ´
αὐτοῦ
συναύξοντας.
|
καὶ |
μακρὸν
ἀνδριάντα
παίζειν
πρὸς
τὸν |
[1] |
παραγεγονέναι
καὶ
ὀψὲ
γενέσθαι
{αὐτὸν}
|
καὶ
|
μαλακισθῆναι.
καὶ
πρὸς
τοὺς
δανειζομένους |
[12] |
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι
αὑτὸν
ἀναδέξασθαι.
|
καὶ |
μαρτυρήσων
παρεῖναι
τοῦ
πράγματος
ἤδη |
[28] |
ὡς
ἐκ
τοιούτων
γεγονὼς
κακὸς
|
καὶ |
μαστιγίας.
καὶ
κακονοῶν
δὲ
πρός |
[12] |
καὶ
ἀναλίσκοντας
ἥκειν
τόκον
ἀπαιτήσων.
|
καὶ |
μαστιγουμένου
οἰκέτου
παρεστὼς
διηγεῖσθαι,
ὅτι |
[6] |
χαλκοῦς
ἐκλέγειν
καθ´
ἕκαστον
παριὼν
|
καὶ
|
μάχεσθαι
τούτοις
τοῖς
τὸ
σύμβολον |
[4] |
τοῦ
ποδὸς
τὰ
ὑποδήματα
φορεῖν.
|
καὶ |
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
λαλεῖν.
καὶ |
[8] |
φίλῳ
εὐθὺς
καταβαλὼν
τὸ
ἦθος
|
καὶ |
μειδιάσας
ἐρωτῆσαι·
Πόθεν
σύ;
καὶ |
[4] |
οὐδὲν
τοῦ
θύμου
ἥδιον
ὄζειν.
|
καὶ |
μείζω
τοῦ
ποδὸς
τὰ
ὑποδήματα |
[5] |
καὶ
Λακωνικὰς
κύνας
εἰς
Κύζικον
|
καὶ |
μέλι
Ὑμήττιον
εἰς
Ῥόδον,
καὶ
|
[12] |
διδόντα
ἤδη
πεπρακότι.
καὶ
ἀκηκοότας
|
καὶ |
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ
ἀρχῆς
διδάσκων. |
[26] |
ἐξιὼν
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
|
καὶ |
μέσην
κουρὰν
κεκαρμένος
καὶ
ἀκριβῶς |
[7] |
καὶ,
ἂν
ἀκούῃ
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
|
καὶ |
μεταξὺ
δὲ
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας· |
[6] |
λοιδορουμένων
καὶ
διαλεγομένων
πρὸς
αὐτούς,
|
καὶ |
μεταξὺ
οἱ
μὲν
προσίασιν,
οἱ |
[30] |
τὸν
δὲ
ἑαυτοῦ
ἔξω
μισθῶσαι
|
καὶ |
μὴ
ἀναφέρειν
εἰς
τὸ
κοινὸν |
[14] |
καὶ
ἀποθεὶς
αὐτός,
τοῦτο
ζητεῖν
|
καὶ |
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν.
καὶ
ἀπαγγέλλοντος |
[19] |
καὶ
προσπταίσματα
ἐν
τοῖς
δακτύλοις
|
καὶ |
μὴ
θεραπεῦσαι
ἀλλ´
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι· |
[1] |
πωλῶν
φῆσαι
ὡς
οὐ
πωλεῖ·
|
καὶ |
μὴ
πωλῶν
φῆσαι
πωλεῖν·
καὶ |
[6] |
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι
καὶ
τελωνῆσαι
|
καὶ
|
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
ἐργασίαν
ἀποδοκιμάσαι,
ἀλλὰ |
[1] |
κατὰ
σπουδὴν
βουλομένοις
προστάξαι
ἐπανελθεῖν.
|
καὶ |
μηδὲν
ὧν
πράττει
ὁμολογῆσαι,
ἀλλὰ |
[8] |
ἐρωτᾶν·
Μὴ
λέγεταί
τι
καινότερον;
|
καὶ
|
μὴν
ἀγαθά
γέ
ἐστι
τὰ |
[1] |
καὶ·
Λέγεις
αὐτὸν
ἕτερον
γεγονέναι·
|
Καὶ |
μὴν
οὐ
ταῦτα
πρὸς
ἐμὲ |
[2] |
καὶ
εἴ
τι
περιστείλῃ
αὐτόν,
|
καὶ |
μὴν
ταῦτα
λέγων
πρὸς
τὸ |
[5] |
ταῖς
χερσὶ
λαβόμενος
μὴ
ἀφιέναι
|
καὶ
|
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας
καὶ
ἐρωτήσας, |
[8] |
δ´
ἐν
τῇ
στοᾷ
πεζομαχίᾳ
|
καὶ |
ναυμαχίᾳ
νικῶντες
ἐρήμους
δίκας
ὠφλήκασιν. |
[20] |
γὰρ
αὐτοὺς
οὐ
δύνασθαι
ἐμπλῆσαι.
|
καὶ |
ξενίζων
δὲ
δεῖξαι
τὸν
παράσιτον |
[30] |
ἐλάχιστα
ἐπιτήδεια
τῶν
ἄλλων
παρέχειν·
|
καὶ |
ξενίων
τὸ
μέρος
τὸ
αὑτοῦ |
[9] |
τραπέζης
χολίκιον
ἅμα
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
|
καὶ |
ξένοις
δὲ
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας |
[8] |
τούτους
φάσκων
λέγειν,
ὡς
Πολυπέρχων
|
καὶ |
ὁ
βασιλεὺς
μάχῃ
νενίκηκε,
καὶ |
[3] |
ἐν
τῇ
γῇ
βελτίω
ἔσεσθαι,
|
καὶ |
ὃ
ἀγρὸν
εἰς
νέωτα
γεωργήσει, |
[7] |
Τὸ
λαλεῖν
ὡς
χρήσιμόν
που,
|
καὶ
|
Ὃ
παρέλιπον,
καὶ
Ταχύ
γε |
[14] |
τῶν
ἄστρων
νομίζει,
ὅτι
δὴ
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
λέγουσι
πίσσης
καὶ |
[4] |
λαλεῖν.
καὶ
τοῖς
μὲν
φίλοις
|
καὶ |
οἰκείοις
ἀπιστεῖν,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[28] |
πλεῖστα
περὶ
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
|
καὶ |
οἰκείων
κακὰ
εἰπεῖν,
καὶ
περὶ |
[10] |
πριάμενος
λογίζεται,
περιττὰ
φάσκειν
εἶναι.
|
καὶ |
οἰκέτου
χύτραν
ἔνην
ἢ
λοπάδα |
[28] |
τῆς
ὁδοῦ
τοὺς
παριόντας
συναρπάζουσι,
|
καὶ |
Οἰκία
τις
αὕτη
τὰ
σκέλη
|
[30] |
δίδοσθαι
καὶ
εὐθὺς
αὑτῷ
νεῖμαι.
|
καὶ |
οἰνοπωλῶν
κεκραμένον
τὸν
οἶνον
τῷ |
[13] |
ὅτι
οὗτοι
πάντες
χρηστοὶ
ἦσαν.
|
καὶ |
ὀμνύναι
μέλλων
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς |
[29] |
φύσιν
{ὡς}
οὐδεὶς
{ἐστι}
χρηστός,
|
καὶ |
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
καὶ
ἐπισκῆψαι |
[1] |
καὶ
ἰδὼν
φῆσαι
μὴ
ἑωρακέναι,
|
καὶ |
ὁμολογήσας
μὴ
μεμνῆσθαι·
καὶ
τὰ |
[13] |
ἐπαγγέλλεσθαι
ἀναστάς,
ἃ
μὴ
δυνήσεται.
|
καὶ |
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος
δικαίου
εἶναι |
[10] |
ἀπαιτεῖν
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν.
|
καὶ |
ὁμοσιτῶν
ἀριθμεῖν
τὰς
κύλικας,
πόσας |
[30] |
ἑαυτοῦ
διδομένων
ξύλων
καὶ
φακῶν
|
καὶ |
ὄξους
καὶ
ἁλῶν
καὶ
ἐλαίου |
[24] |
καὶ
Ἀπέσταλκα
πρὸς
σὲ
ληψόμενος,
|
καὶ |
Ὅπως
ἄλλως
μὴ
ἔσται,
καὶ |
[6] |
ἔχων
ἐχῖνον
ἐν
τῷ
προκολπίῳ
|
καὶ |
ὁρμαθοὺς
γραμματιδίων
ἐν
ταῖς
χερσίν. |
[6] |
ἀνασεσυρμένος
καὶ
παντοποιός.
ἀμέλει
δυνατὸς
|
καὶ |
ὀρχεῖσθαι
νήφων
τὸν
κόρδακα
κοὐ |
[12] |
διαίτῃ
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων
βουλομένων
διαλύεσθαι.
|
καὶ |
ὀρχησόμενος
ἅψασθαι
ἑτέρου
μηδέπω
μεθύοντος. |
[25] |
οἱ
πολέμιοι.
καὶ
ἀκούων
κραυγῆς
|
καὶ |
ὁρῶν
πίπτοντας
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς |
[9] |
τὴν
ὑστεραίαν
καὶ
τὸν
παιδαγωγόν.
|
καὶ |
ὅσα
ἐωνημένος
ἄξιά
τις
φέρει, |
[23] |
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς
αὐτῷ
εἶχε,
|
καὶ |
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
ἐκόμισε·
καὶ |
[10] |
ἐλάχιστον
τῇ
Ἀρτέμιδι
τῶν
συνδειπνούντων.
|
καὶ |
ὅσα
μικροῦ
τις
πριάμενος
λογίζεται, |
[7] |
ὥστε
μηδὲ
ἀναπνεῦσαι
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
|
καὶ |
ὅταν
γε
τοὺς
καθ´
ἕνα |
[16] |
Ἑρμᾶς,
ἀφρονεῖν
ὅλην
τὴν
ἡμέραν.
|
καὶ |
ὅταν
ἐνύπνιον
ἴδῃ,
πορεύεσθαι
πρὸς |
[18] |
ᾖ
ἄξιος
ἐγγυητὴς
τοῦ
κναφέως.
|
καὶ |
ὅταν
ἥκῃ
τις
αἰτησόμενος
ἐκπώματα, |
[11] |
οὓς
ἡδέως
θεωροῦσιν
οἱ
λοιποί·
|
καὶ |
ὅταν
σιωπήσῃ
τὸ
θέατρον,
ἀνακύψας
|
[27] |
ἕδραν
στρέφειν,
ὅπως
πεπαιδεῦσθαι
δοκῇ.
|
καὶ |
ὅταν
ὦσιν
ἐγγὺς
γυναῖκες,
μελετᾶν |
[20] |
τὸ
τέρψον
τοὺς
παρόντας
παρεσκεύασται,
|
καὶ |
ὅτι
αὐτήν,
ἐὰν
κελεύσωσιν,
ὁ |
[7] |
αὐτὸν
φθέγξηται,
ὅτι
οὐθὲν
λέγει
|
καὶ |
ὅτι
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν
καὶ, |
[26] |
τούτων
οὕτως
ὑβριζομένους
ἢ
τιμωμένους,
|
καὶ |
ὅτι
Ἢ
τούτους
δεῖ
ἢ
|
[20] |
μάγειρος
εὖ
τὸ
ὄψον
σκευάζων,
|
καὶ |
ὅτι
ἡ
οἰκία
αὐτοῦ
πανδοκεῖόν |
[7] |
ἐν
ὑγρῷ
ἐστιν
ἡ
γλῶττα,
|
καὶ |
ὅτι
οὐκ
ἂν
σιωπήσειεν,
οὐδ´ |
[20] |
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον
λαβεῖν,
|
καὶ |
ὅτι
ψυχρὸν
ὕδωρ
ἐστὶ
παρ´ |
[10] |
ὥστε
μὴ
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ.
|
καὶ |
οὐκ
ἂν
ἐᾶσαι
οὔτε
συκοτραγῆσαι |
[8] |
ἀγαθά
γέ
ἐστι
τὰ
λεγόμενα.
|
καὶ |
οὐκ
ἐάσας
ἀποκρίνασθαι
εἰπεῖν·
Τί |
[19] |
τὸν
πατέρα
καὶ
τὸν
πάππον,
|
καὶ |
οὐκ
εἶναι
ῥᾴδιον
αὐτῶν
εἰς |
[15] |
ἂν
γένοιτο
διδόμενα
τὰ
ἀποδιδόμενα.
|
καὶ |
οὐκ
ἔχειν
συγγνώμην
οὔτε
τῷ |
[7] |
{καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὸ
Λυσάνδρου}
|
καὶ |
οὕς
ποτε
λόγους
αὐτὸς
εἴπας |
[13] |
ἐκπιεῖν.
καὶ
διείργειν
τοὺς
μαχομένους,
|
καὶ |
οὓς
οὐ
γινώσκει.
καὶ
ἀτραποῦ |
[15] |
ἂν
ὑπομείναι
πολὺν
χρόνον
οὐθένα.
|
καὶ |
οὔτε
ᾆσαι
οὔτε
ῥῆσιν
εἰπεῖν |
[24] |
πορεύηται,
τὸν
ἐροῦντα,
ὅτι
προσέρχεται.
|
καὶ |
οὔτε
ἐπ´
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε |
[16] |
εἴπας·
Ἀθηνᾶ
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω.
|
καὶ |
οὔτε
ἐπιβῆναι
μνήματι
οὔτ´
ἐπὶ |
[18] |
ἅψας
ταῦτα
πάντα
περιδραμὼν
ἐπισκέψασθαι
|
καὶ |
οὕτω
μόλις
ὕπνου
τυγχάνειν.
καὶ |
[1] |
βουλεύεσθαι
καὶ
προσποιήσασθαι
ἄρτι
παραγεγονέναι
|
καὶ |
ὀψὲ
γενέσθαι
{αὐτὸν}
καὶ
μαλακισθῆναι. |
[11] |
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν
καὶ
συνησθῆναι.
|
καὶ |
ὀψωνεῖν
ἑαυτῷ
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι |
[9] |
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
|
καὶ |
ὀψωνῶν
δὲ
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
κρεωπώλην, |
[10] |
μικρὰ
τὰ
κρέα
κόψας
παραθεῖναι.
|
καὶ |
ὀψωνῶν
μηθὲν
πριάμενος
εἰσελθεῖν.
καὶ |
[7] |
Ταχύ
γε
συνῆκας
τὸ
πρᾶγμα,
|
καὶ |
Πάλαι
σε
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ |
[5] |
Λακεδαίμονος
καὶ
αὐλαίαν
Πέρσας
ἐνυφασμένην
|
καὶ |
παλαιστρίδιον
κόνιν
ἔχον
καὶ
σφαιριστήριον. |
[27] |
ἂν
καὶ
ἐκείνου
μὴ
ἐπισταμένου.
|
καὶ |
παλαίων
δ´
ἐν
τῷ
βαλανείῳ |
[1] |
πιστεύεις.
{Τοιαύτας
φωνὰς
καὶ
πλοκὰς
|
καὶ |
παλιλλογίας
εὑρεῖν
ἔστι
τῶν
εἰρώνων. |
[25] |
τοῦ
ἕλκους
τὰς
μυίας
σοβεῖν
|
καὶ |
πᾶν
μᾶλλον
ἢ
μάχεσθαι
τοῖς |
[6] |
προῖκα
θεωρεῖν
ἀξιοῦσι.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι
καὶ
τελωνῆσαι |
[20] |
σιτίζειν
αὐτὸς
καὶ
ὑποκορίζεσθαι
ποππύζων
|
καὶ |
πανουργημάτιον
τοῦ
πάππου
καλῶν.
καὶ |
[8] |
Μακεδονίας,
ὃς
πάντα
ταῦτα
οἶδε.
|
καὶ |
πάντα
διεξιὼν
πῶς
οἴεσθε
πιθανῶς |
[8] |
πόλει,
καὶ
τὸν
λόγον
ἐπεντείνειν,
|
καὶ |
πάντας
συμφωνεῖν,
ταὐτὰ
γὰρ
λέγειν |
[6] |
ἤθει
ἀγοραῖός
τις
καὶ
ἀνασεσυρμένος
|
καὶ |
παντοποιός.
ἀμέλει
δυνατὸς
καὶ
ὀρχεῖσθαι |
[5] |
τῷ
πατρί,
καὶ
προσαγόμενος
φιλῆσαι
|
καὶ |
παρ´
αὑτὸν
καθίστασθαι,
καὶ
τοῖς |
[30] |
ἵνα
μὴ
τὸν
μισθὸν
ἐκτίνῃ.
|
καὶ |
παρὰ
παιδὸς
κομιζόμενος
ἀποφορὰν
τοῦ |
[27] |
ταύτας
λέγων
παρὰ
πότον
ἐπιλανθάνεσθαι.
|
καὶ |
παρὰ
τοῦ
υἱοῦ
μανθάνειν
τὸ |
[30] |
ἀποδημῆσαι,
ἵνα
μὴ
προπέμψῃ
προσφοράν.
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
γνωρίμων
τοιαῦτα
κίχρασθαι, |
[25] |
καὶ
τοῦτον
θεραπεύειν
καὶ
περισπογγίζειν
|
καὶ |
παρακαθήμενος
ἀπὸ
τοῦ
ἕλκους
τὰς |
[11] |
δὲ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ
ὠψωνημένα
|
καὶ |
παρακαλεῖν
ἐπὶ
ταῦτα·
καὶ
διηγεῖσθαι
|
[20] |
ποῖός
τίς
ἐστι
τῷ
συνδειπνοῦντι·
|
καὶ |
παρακαλῶν
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
ποτηρίου |
[8] |
πάντων
μεταβεβληκότα.
λέγει
δ´,
ὡς
|
καὶ |
παρακήκοε
παρὰ
τούτοις
κρυπτόμενόν
τινα |
[5] |
πότε
αὐτὸν
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
|
καὶ |
παρακληθεὶς
δὲ
πρὸς
δίαιταν
μὴ |
[2] |
ἑστιωμένων
πρῶτος
ἐπαινέσαι
τὸν
οἶνον
|
καὶ |
παραμένων
εἰπεῖν·
Ὡς
μαλακῶς
ἐσθίεις, |
[6] |
καὶ
προσκαλούντων,
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
|
καὶ |
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
καὶ
διαλεγομένων
πρὸς |
[21] |
ἀπαγγείλῃ
τῷ
δήμῳ
τὰ
ἱερά,
|
καὶ |
παρεσκευασμένος
λαμπρὸν
ἱμάτιον
καὶ
ἐστεφανωμένος |
[12] |
παῖς
οὕτως
πληγὰς
λαβὼν
ἀπήγξατο.
|
καὶ |
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων
βουλομένων |
[26] |
ὄχλου
καὶ
τῆς
ἀγορᾶς
ἀπαλλαγῆναι
|
καὶ |
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας
καὶ
ὑπὸ
|
[15] |
Τί
εὑρίσκει;
καὶ
τοῖς
τιμῶσι
|
καὶ |
πέμπουσιν
εἰς
τὰς
ἑορτὰς
εἰπεῖν, |
[23] |
αὐτῷ
ἐστιν
ἐν
τῇ
θαλάττῃ·
|
καὶ |
περὶ
τῆς
ἐργασίας
τῆς
δανειστικῆς |
[28] |
φίλων
καὶ
οἰκείων
κακὰ
εἰπεῖν,
|
καὶ
|
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων,
κακῶς
λέγειν |
[23] |
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
ἐκόμισε·
|
καὶ |
περὶ
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν
ἐν |
[16] |
ἐπιτυχὼν
ἐκφορᾷ
ἀπονιψάμενος
τὰς
χεῖρας
|
καὶ |
περιρρανάμενος
ἀπὸ
ἱεροῦ
δάφνην
εἰς |
[25] |
ὑπολαβὼν
φέρειν.
καὶ
τοῦτον
θεραπεύειν
|
καὶ |
περισπογγίζειν
καὶ
παρακαθήμενος
ἀπὸ
τοῦ |
[27] |
ἀλλοτρίου
κατοχούμενος
ἅμα
μελετᾶν
ἱππάζεσθαι
|
καὶ |
πεσὼν
τὴν
κεφαλὴν
κατεαγέναι.
καὶ |
[5] |
τῇ
πόλει
διηγεῖσθαι.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς
καὶ
τίτυρον |
[28] |
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ
λοιδορῆσαι.
|
καὶ |
πλεῖστα
περὶ
τῶν
αὑτοῦ
φίλων |
[5] |
γαστρὸς
ἐᾶν
καθεύδειν
ἅμα
θλιβόμενος.
|
καὶ |
πλειστάκις
δὲ
ἀποκείρασθαι
καὶ
τοὺς |
[13] |
πράγματος
δικαίου
εἶναι
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
|
καὶ |
πλείω
δὲ
ἐπαναγκάσαι
τὸν
παῖδα |
[11] |
ἵνα
τοὺς
καθημένους
ποιήσῃ
μεταστραφῆναι.
|
καὶ |
πληθούσης
τῆς
ἀγορᾶς
προσελθὼν
πρὸς |
[1] |
σὺ
θᾶττον
πιστεύεις.
{Τοιαύτας
φωνὰς
|
καὶ |
πλοκὰς
καὶ
παλιλλογίας
εὑρεῖν
ἔστι |
[13] |
καὶ
αὐτῆς
τῆς
γυναικὸς
τοὔνομα
|
καὶ |
ποδαπή
ἐστι,
καὶ
προσεπιγράψαι,
ὅτι |
[8] |
δίκας
ὠφλήκασιν.
εἰσὶ
δ´
οἳ
|
καὶ |
πόλεις
τῷ
λόγῳ
κατὰ
κράτος |
[17] |
οὐδέποτε.
καὶ
πριάμενος
ἀνδράποδον
ἄξιον
|
καὶ |
πολλὰ
δεηθεὶς
τοῦ
πωλοῦντος·
Θαυμάζω, |
[14] |
τῷ
θεάτρῳ
μόνος
καταλείπεσθαι
καθεύδων.
|
καὶ |
πολλὰ
φαγὼν
καὶ
τῆς
νυκτὸς |
[8] |
γὰρ
λέγειν
περὶ
τῆς
μάχης,
|
καὶ |
πολὺν
τὸν
ζωμὸν
γεγονέναι.
εἶναι |
[21] |
εἰσιόντες
ἴδωσιν,
ὅτι
βοῦν
ἔθυσε.
|
καὶ |
πομπεύσας
δὲ
μετὰ
τῶν
ἱππέων |
[2] |
φῆσαι
εἶναι
εὐρυθμότερον
τοῦ
ὑποδήματος.
|
καὶ |
πορευομένου
πρός
τινα
τῶν
φίλων |
[6] |
ἀξιοῦσι.
δεινὸς
δὲ
καὶ
πανδοκεῦσαι
|
καὶ |
πορνοβοσκῆσαι
καὶ
τελωνῆσαι
καὶ
μηδεμίαν |
[3] |
Δάμιππος
μυστηρίοις
μεγίστην
δᾷδα
ἔστησεν,
|
καὶ |
πόσοι
εἰσὶ
κίονες
τοῦ
Ὠιδείου, |
[23] |
θεῖναι
τὰς
ψήφους
ἕνα
αὐτῶν
|
καὶ |
ποσῶν
κατὰ
χιλίας
καὶ
κατὰ |
[14] |
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
ψυχῆς
ἐν
λόγοις
|
καὶ |
πράξεσιν,
ὁ
δὲ
ἀναίσθητος
τοιοῦτός |
[13] |
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις
λόγων
|
καὶ
|
πράξεων
μετὰ
εὐνοίας,
ὁ
δὲ |
[8] |
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων
|
καὶ |
πράξεων,
ὧν
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ |
[2] |
ἔστι
θεάσασθαι
πάντα
καὶ
λέγοντα
|
καὶ |
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ. |
[17] |
Ἀλλ´
οὐ
θησαυρὸν
εὕρηκα
οὐδέποτε.
|
καὶ |
πριάμενος
ἀνδράποδον
ἄξιον
καὶ
πολλὰ |
[4] |
ὄνον
ἢ
τράγον,
ἑστηκὼς
θεωρεῖν.
|
καὶ |
προαιρῶν
δέ
τι
ἐκ
τοῦ |
[24] |
αὑτόν
τινι
συντάξαι
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι.
|
καὶ |
προαποστέλλειν
δὲ,
ἐπὰν
πορεύηται,
τὸν |
[12] |
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ
ἀρχῆς
διδάσκων.
|
καὶ |
προθύμως
δὲ
ἐπιμεληθῆναι,
ἃ
μὴ |
[6] |
τούτοις
τοῖς
τὸ
σύμβολον
φέρουσι
|
καὶ |
προῖκα
θεωρεῖν
ἀξιοῦσι.
δεινὸς
δὲ |
[9] |
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
χαλκεῖα
τὰ
ἐν |
[12] |
τις,
οἷος
ἀσχολουμένῳ
προσελθὼν
ἀνακοινοῦσθαι.
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωμένην
κωμάζειν |
[17] |
τι
ὑγιὲς
οὕτω
ἄξιον
ἐώνημαι.
|
καὶ |
πρὸς
τὸν
εὐαγγελιζόμενον,
ὅτι
Υἱός |
[25] |
αὐτῷ
δοκεῖ
τὰ
τοῦ
θεοῦ,
|
καὶ |
πρὸς
τὸν
παρακαθήμενον
λέγειν,
ὅτι |
[1] |
πᾶσι
τοῖς
καθ´
ἑαυτοῦ
λεγομένοις.
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ
ἀγανακτοῦντας |
[10] |
τὸ
μέσον
τῆς
ἡμέρας
ὑποδουμένους
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
γναφεῖς
διατεινομένους,
ὅπως |
[1] |
ὀψὲ
γενέσθαι
{αὐτὸν}
καὶ
μαλακισθῆναι.
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
δανειζομένους
καὶ
ἐρανίζοντας |
[29] |
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ·
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
καθημένους
δὲ
εἰπεῖν |
[12] |
παρακαλεῖν
εἰς
περίπατον.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω
διδόντα
ἤδη |
[5] |
σύκου
ὁμοιότερα
εἶναι
τῷ
πατρί,
|
καὶ |
προσαγόμενος
φιλῆσαι
καὶ
παρ´
αὑτὸν |
[15] |
εἰπεῖν·
Πράγματά
μοι
μὴ
πάρεχε.
|
καὶ |
προσαγορευθεὶς
μὴ
ἀντιπροσειπεῖν.
καὶ
πωλῶν |
[27] |
τὸν
βοῦν
αἴρεσθαι,
ἵνα
τραχηλίσῃ.
|
καὶ |
προσανατρίβεσθαι
εἰσιὼν
εἰς
τὰς
παλαίστρας. |
[24] |
τὰς
ἀρχάς,
οὐ
φάσκων
σχολάζειν.
|
καὶ |
προσελθεῖν
πρότερος
οὐδενὶ
θελῆσαι.
καὶ |
[20] |
καὶ
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν.
|
καὶ |
προσελθόντων
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
ἕως
ἂν |
[23] |
οὐδὲ
τὰς
λειτουργίας,
ὅσας
λελειτούργηκε.
|
καὶ |
προσελθὼν
δ´
εἰς
τοὺς
ἵππους |
[13] |
τί
μετὰ
τὴν
αὔριον
παραγγελεῖ.
|
καὶ |
προσελθὼν
τῷ
πατρὶ
εἰπεῖν,
ὅτι |
[13] |
γυναικὸς
τοὔνομα
καὶ
ποδαπή
ἐστι,
|
καὶ |
προσεπιγράψαι,
ὅτι
οὗτοι
πάντες
χρηστοὶ |
[9] |
δὲ
κρέα
ἀποτιθέναι
ἁλσὶ
πάσας,
|
καὶ |
προσκαλεσάμενος
τὸν
ἀκόλουθον
δοῦναι
ἀπὸ
|
[6] |
δόξειε
τῶν
περιισταμένων
τοὺς
ὄχλους
|
καὶ
|
προσκαλούντων,
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
καὶ |
[16] |
καταχεῖν
καὶ
ἐπὶ
γόνατα
πεσὼν
|
καὶ |
προσκυνήσας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ἐὰν
μῦς |
[7] |
κωλύειν
τοὺς
παῖδας
προμανθάνειν·
τοσαῦτα
|
καὶ |
προσλαλεῖν
τοῖς
παιδοτρίβαις
καὶ
διδασκάλοις. |
[1] |
πράττει
ὁμολογῆσαι,
ἀλλὰ
φῆσαι
βουλεύεσθαι
|
καὶ
|
προσποιήσασθαι
ἄρτι
παραγεγονέναι
καὶ
ὀψὲ |
[15] |
ἀπόλλυσι
καὶ
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον.
|
καὶ |
προσπταίσας
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς |
[19] |
ἕλκη
ἔχειν
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις
|
καὶ |
προσπταίσματα
ἐν
τοῖς
δακτύλοις
καὶ |
[29] |
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι
ἐν |
[23] |
κατὰ
χιλίας
καὶ
κατὰ
μίαν
|
καὶ |
προστιθεὶς
πιθανὰ
ἑκάστοις
τούτων
ὀνόματα |
[13] |
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς
περιεστηκότας,
ὅτι
|
Καὶ
|
πρότερον
πολλάκις
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι |
[7] |
καὶ
ἀποκαταστῆσαι
εἰς
τὴν
οἰκίαν.
|
καὶ |
πυθόμενος
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας |
[16] |
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς
ἐκθύσασθαι.
|
καὶ |
πυκνὰ
δὲ
τὴν
οἰκίαν
καθᾶραι |
[15] |
πάρεχε.
καὶ
προσαγορευθεὶς
μὴ
ἀντιπροσειπεῖν.
|
καὶ |
πωλῶν
τι
μὴ
λέγειν
τοῖς |
[1] |
ἐρανίζοντας
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
πλουτεῖ·
|
καὶ |
πωλῶν
φῆσαι
ὡς
οὐ
πωλεῖ· |
[17] |
καὶ
φήσαντός
τινος·
Ἱλαρὸς
ἴσθι,
|
Καὶ |
πῶς;
εἰπεῖν,
Ὅτι
δεῖ
τἀργύριον |
[8] |
σύ;
καὶ
Λέγεις
τι;
τί
|
καὶ |
πῶς;
Ἔχεις
περὶ
τοῦδε
εἰπεῖν |
[8] |
ζωμὸν
γεγονέναι.
εἶναι
δ´
ἑαυτῷ
|
καὶ |
σημεῖον
τὰ
πρόσωπα
τῶν
ἐν |
[5] |
θρέψαι
δεινὸς
καὶ
τίτυρον
κτήσασθαι
|
καὶ
|
Σικελικὰς
περιστερὰς
καὶ
δορκαδείους
ἀστραγάλους |
[7] |
τῶν
χελιδόνων
δόξειεν
εἶναι
λαλίστερος.
|
καὶ |
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ
ὑπὸ
τῶν |
[2] |
ἐπισημήνασθαι
δέ,
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς,
|
καὶ
|
σκώψαντι
ψυχρῶς
ἐπιγελάσαι
τό
τε |
[14] |
πρὸς
τοῦτον
εἰπεῖν·
Ὅσοι
ἐμοὶ
|
καὶ |
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[19] |
μητρὸς
ἐξελθούσης
βλασφημῆσαι.
καὶ
εὐχομένων
|
καὶ |
σπενδόντων
ἐκβαλεῖν
τὸ
ποτήριον
καὶ |
[11] |
τινα,
ᾧ
μὴ
συνήθης
ἐστί·
|
καὶ |
σπεύδοντας
δέ
ποι
ὁρῶν
περιμεῖναι |
[21] |
Μελιταίου
τελευτήσαντος
αὐτῷ,
μνῆμα
ποιῆσαι
|
καὶ |
στηλίδιον,
ποιήσας
ἐπιγράψαι·
Κλάδος
Μελιταῖος. |
[18] |
καὶ
ἀναγκαῖος,
μόνον
οὐ
πυρώσας
|
καὶ |
στήσας
καὶ
σχεδὸν
ἐγγυητὴν
λαβὼν |
[25] |
πρὸς
τὴν
γῆν
προσάγειν
αὑτόν.
|
καὶ |
στρατευόμενος
δὲ
τοῦ
πεζοῦ
ἐκβοηθοῦντος |
[1] |
λάθρα,
καὶ
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
|
καὶ |
συγγνώμην
δὲ
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν |
[28] |
ἀναγκάζει
τῇ
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἡμέρᾳ.
|
καὶ |
συγκαθήμενος
δεινὸς
περὶ
τοῦ
ἀναστάντος |
[30] |
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
συναγόντων
παρ´
αὐτῷ
ὑποθεῖναι
τῶν |
[7] |
κωλῦσαι
κρῖναι
καὶ
συνθεωρῶν
θεάσασθαι
|
καὶ
|
συνδειπνῶν
φαγεῖν
λέγων,
ὅτι
χαλεπὸν |
[7] |
νυστάξαι
ἢ
μεταξὺ
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι.
|
καὶ |
συνδικάζων
δὲ
κωλῦσαι
κρῖναι
καὶ |
[7] |
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἀθρόους
|
{καὶ} |
συνεστηκότας
πορευθῆναι
καὶ
φυγεῖν
ποιῆσαι |
[29] |
δεινὸς
δὲ
καὶ
προστατῆσαι
φαύλων
|
καὶ |
συνηγορῆσαι
ἐν
δικαστηρίοις
ἐπὶ
πονηροῖς |
[11] |
ἀπιόντι
ἀπὸ
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν
|
καὶ |
συνησθῆναι.
καὶ
ὀψωνεῖν
ἑαυτῷ
καὶ |
[7] |
καὶ
συνδικάζων
δὲ
κωλῦσαι
κρῖναι
|
καὶ |
συνθεωρῶν
θεάσασθαι
καὶ
συνδειπνῶν
φαγεῖν |
[23] |
τὴν
τράπεζαν,
δραχμῆς
αὐτῷ
κειμένης.
|
καὶ |
συνοδοιπόρου
δὲ
ἀπολαῦσαι
ἐν
τῇ |
[19] |
ταῖς
χερσὶ
μόνος
τῶν
ἄλλων
|
καὶ |
συντερετίζειν
καὶ
ἐπιτιμᾶν
τῇ
αὐλητρίδι, |
[2] |
δὲ
εἰπεῖν·
Χρηστοῦ
πατρὸς
νεόττια.
|
καὶ |
συνωνούμενος
ἐπικρηπῖδας
τὸν
πόδα
φῆσαι |
[11] |
κροτεῖν,
ὅταν
οἱ
ἄλλοι
παύωνται,
|
καὶ |
συρίττειν,
οὓς
ἡδέως
θεωροῦσιν
οἱ |
[5] |
ἐνυφασμένην
καὶ
παλαιστρίδιον
κόνιν
ἔχον
|
καὶ |
σφαιριστήριον.
καὶ
τοῦτο
περιὼν
χρηννύναι |
[18] |
μόνον
οὐ
πυρώσας
καὶ
στήσας
|
καὶ
|
σχεδὸν
ἐγγυητὴν
λαβὼν
χρῆσαι.
καὶ |
[2] |
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
ἀμέλει
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἐκ
τῆς
γυναικείας
ἀγορᾶς |
[6] |
ὡς
συνηχεῖν
αὐτοῖς
τὴν
ἀγορὰν
|
καὶ |
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[21] |
Μητρὶ
τῶν
θεῶν,
τὰ
γαλάξια,
|
καὶ |
τὰ
ἱερὰ
καλά,
καὶ
ὑμεῖς
|
[5] |
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς
ἔχειν
|
καὶ
|
τὰ
ἱμάτια
δὲ
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι |
[22] |
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα
αὐτὸς
φέρειν
|
καὶ |
τὰ
λάχανα
ἐν
τῷ
προκολπίῳ. |
[29] |
βούληταί
τις
εἰς
πεῖραν
ἐλθεῖν,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ |
[1] |
ἑωρακέναι,
καὶ
ὁμολογήσας
μὴ
μεμνῆσθαι·
|
καὶ |
τὰ
μὲν
σκέψεσθαι
φάσκειν,
τὰ |
[22] |
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
δὲ
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
|
καὶ |
τὰ
παιδία
δὲ
δεινὸς
μὴ |
[14] |
παιδί,
ὅτι
σικύους
οὐκ
ἠγόρασεν.
|
καὶ |
τὰ
παιδία
ἑαυτοῖς
παλαίειν
ἀναγκάζων |
[22] |
διδασκάλου,
ὅταν
ᾖ
{τοῦ
ἀποτιθέναι
|
καὶ |
τὰ
παιδία}
Μουσεῖα,
ἀλλὰ
φῆσαι |
[19] |
ὥστε
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
ἀηδής.
|
καὶ |
τὰ
τοιαῦτα·
ἐσθίων
ἀπομύττεσθαι·
θύων |
[30] |
πλείους
ἡμέρας,
ἕως
ἂν
ἀπαιτηθῇ.
|
καὶ |
τὰ
τοιαῦτα·
Φειδωνείῳ
μέτρῳ
τὸν |
[22] |
τῆς
γυναικείας
παιδίον
τὸ
συνακολουθῆσον.
|
καὶ |
τὰ
ὑποδήματα
παλιμπήξει
κεκαττυμένα
φορεῖν |
[16] |
μιαίνεσθαι
συμφέρον
αὑτῷ
φῆσαι
εἶναι.
|
καὶ |
ταῖς
τετράσι
δὲ
καὶ
ἑβδόμαις |
[10] |
τὸ
ὅλον
δὲ
τῶν
μικρολόγων
|
καὶ |
τὰς
ἀργυροθήκας
ἔστιν
ἰδεῖν
εὐρωτιώσας |
[10] |
τὰ
σκεύη
καὶ
τὰς
κλίνας
|
καὶ |
τὰς
κιβωτοὺς
καὶ
διφᾶν
τὰ |
[10] |
τὰς
ἀργυροθήκας
ἔστιν
ἰδεῖν
εὐρωτιώσας
|
καὶ |
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
καὶ
αὐτοὺς |
[22] |
καὶ
ἀναστὰς
τὴν
οἰκίαν
καλλῦναι
|
καὶ |
τὰς
κλίνας
ἐκκορίσαι.
καὶ
καθεζόμενος |
[10] |
τρίχαλκον
οἷος
μεταφέρειν
τὰ
σκεύη
|
καὶ |
τὰς
κλίνας
καὶ
τὰς
κιβωτοὺς |
[19] |
μὴ
θεραπεῦσαι
ἀλλ´
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι·
|
καὶ
|
τὰς
μασχάλας
δὲ
θηριώδεις
καὶ |
[23] |
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
εἰς
ἐράνους
αὐτῶν·
|
καὶ |
τὰς
τριηραρχίας
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐ
|
[21] |
καὶ
ὑμεῖς
δέχεσθε
τὰ
ἀγαθά.
|
καὶ |
ταῦτα
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
διηγήσασθαι
οἴκαδε
|
[5] |
καὶ
μέλι
Ὑμήττιον
εἰς
Ῥόδον,
|
καὶ
|
ταῦτα
ποιῶν
τοῖς
ἐν
τῇ |
[9] |
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ
δὲ
ἄχυρα,
|
καὶ |
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν |
[23] |
τῶν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀμφισβητῆσαι·
|
καὶ |
ταῦτα
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ
ἐκ
τῆς |
[26] |
καὶ
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
ὁμοτρόπους
|
καὶ
|
ταὐτὰ
προαιρουμένους.
~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[27] |
ῥήσεις
μανθάνειν
ἑξήκοντα
ἔτη
γεγονὼς
|
καὶ |
ταύτας
λέγων
παρὰ
πότον
ἐπιλανθάνεσθαι. |
[14] |
Τί
γίνεται;
καὶ
δίκην
φεύγων
|
καὶ |
ταύτην
εἰσιέναι
μέλλων
ἐπιλαθόμενος
εἰς
|
[7] |
χρήσιμόν
που,
καὶ
Ὃ
παρέλιπον,
|
καὶ |
Ταχύ
γε
συνῆκας
τὸ
πρᾶγμα, |
[16] |
θεῶν—
ἢ
θεᾷ—
προσεύχεσθαι
δεῖ.
|
καὶ |
τελεσθησόμενος
πρὸς
τοὺς
Ὀρφεοτελεστὰς
κατὰ |
[27] |
πληρώματα
ὑπομένειν
τὰ
ᾄσματα
ἐκμανθάνων.
|
καὶ |
τελούμενος
τῷ
Σαβαζίῳ
σπεῦσαι,
ὅπως |
[6] |
δὲ
καὶ
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι
|
καὶ |
τελωνῆσαι
καὶ
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
ἐργασίαν |
[22] |
ὁδοῦ
τὴν
κύκλῳ
οἴκαδε
πορευθῆναι.
|
καὶ |
τῇ
γυναικὶ
δὲ
τῇ
ἑαυτοῦ |
[18] |
στάδιον
καθίζων
ἀριθμεῖν,
πόσον
ἐστί.
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωτᾶν |
[2] |
καὶ
τὸν
ἀγρὸν
εὖ
πεφυτεῦσθαι
|
καὶ |
τὴν
εἰκόνα
ὁμοίαν
εἶναι.
{καὶ |
[7] |
τῆς
ἐκκλησίας
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
δὲ
|
καὶ |
τὴν
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος
τότε
γενομένην |
[3] |
καὶ
ὡς
πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι
ξένοι,
|
καὶ |
τὴν
θάλατταν
ἐκ
Διονυσίων
πλόϊμον |
[4] |
δὲ
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν.
|
καὶ |
τὴν
θύραν
ὑπακοῦσαι
αὐτός,
καὶ |
[7] |
τότε
γενομένην
τῶν
ῥητόρων
μάχην
|
{καὶ |
τὴν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὸ
Λυσάνδρου}
καὶ |
[16] |
λαβὼν
οὕτω
τὴν
ἡμέραν
περιπατεῖν.
|
καὶ |
τὴν
ὁδὸν
ἐὰν
ὑπερδράμῃ
γαλῆ, |
[4] |
εἰπεῖν·
Οὗτος
φυλάττει
τὸ
χωρίον
|
καὶ |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
τὸ
ἀργύριον |
[2] |
ἀφελόμενος
τὰ
προσκεφάλαια
αὐτὸς
ὑποστρῶσαι.
|
καὶ |
τὴν
οἰκίαν
φῆσαι
εὖ
ἠρχιτεκτονῆσθαι |
[4] |
δεινὸς
φαγεῖν,
καὶ
ζωρότερον
πιεῖν.
|
καὶ |
τὴν
σιτοποιὸν
πειρῶν
λαθεῖν,
κᾆτ´ |
[24] |
καὶ
Ὅπως
ἄλλως
μὴ
ἔσται,
|
καὶ |
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ |
[26] |
βουλεύσασθαι
καὶ
ἐκ
τοῦ
ὄχλου
|
καὶ |
τῆς
ἀγορᾶς
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
παύσασθαι |
[4] |
τὰ
ὑποδήματα
δὲ
ἥλους
ἐγκροῦσαι
|
καὶ |
τῆς
αὐτῆς
ὁδοῦ
παριὼν
κομίσασθαι |
[10] |
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ
τῶν
ἐπιτηδείων.
|
καὶ |
τῆς
γυναικὸς
ἐκβαλούσης
τρίχαλκον
οἷος |
[6] |
στρατηγεῖν
καὶ
εὐθὺς
τούτοις
δανείζειν
|
καὶ |
τῆς
δραχμῆς
τόκον
τρία
ἡμιωβόλια |
[5] |
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
καὶ
χρίσματι
ἀλείφεσθαι.
|
καὶ |
τῆς
μὲν
ἀγορᾶς
πρὸς
τὰς |
[13] |
ἀνδρὸς
αὐτῆς
καὶ
τοῦ
πατρὸς
|
καὶ |
τῆς
μητρὸς
καὶ
αὐτῆς
τῆς |
[14] |
καταλείπεσθαι
καθεύδων.
καὶ
πολλὰ
φαγὼν
|
καὶ |
τῆς
νυκτὸς
ἐπὶ
θάκου
ἀνιστάμενος |
[17] |
γέγονεν,
εἰπεῖν,
ὅτι
Ἂν
προσθῇς·
|
καὶ |
τῆς
οὐσίας
τὸ
ἥμισυ
ἄπεστιν, |
[25] |
ἀνακύπτων
μὲν
πυνθάνεσθαι,
εἰ
μεσοπορεῖ
|
καὶ |
τί
αὐτῷ
δοκεῖ
τὰ
τοῦ |
[13] |
προσελθὼν
ἐρωτῆσαι,
πότε
μέλλει
παρατάττεσθαι,
|
καὶ |
τί
μετὰ
τὴν
αὔριον
παραγγελεῖ. |
[3] |
τοῦ
Ὠιδείου,
καὶ
Χθὲς
ἤμεσα,
|
καὶ |
Τίς
ἐστιν
ἡμέρα
τήμερον;
κἂν |
[5] |
δὲ
καὶ
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς
|
καὶ |
τίτυρον
κτήσασθαι
καὶ
Σικελικὰς
περιστερὰς |
[4] |
τὸ
χωρίον
καὶ
τὴν
οἰκίαν.
|
καὶ |
τὸ
ἀργύριον
δὲ
παρά
του |
[26] |
μέσον
δὲ
τῆς
ἡμέρας
ἐξιὼν
|
καὶ |
τὸ
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
καὶ
μέσην |
[18] |
ὅπως
μὴ
δύναιντο
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
|
καὶ |
τὸ
ἱμάτιον
δὲ
ἐκδοῦναι
δεινὸς |
[2] |
καὶ
τὴν
εἰκόνα
ὁμοίαν
εἶναι.
|
{καὶ |
τὸ
κεφάλαιον
τὸν
κόλακα
ἔστι |
[7] |
Εὖ
γε,
ὅτι
με
ὑπέμνησας,
|
καὶ |
Τὸ
λαλεῖν
ὡς
χρήσιμόν
που, |
[26] |
ἢ
ἡμᾶς
οἰκεῖν
τὴν
πόλιν.
|
καὶ |
τὸ
μέσον
δὲ
τῆς
ἡμέρας |
[10] |
ἀλειφομένους
καὶ
ἐν
χρῷ
κειρομένους
|
καὶ |
τὸ
μέσον
τῆς
ἡμέρας
ὑποδουμένους |
[4] |
κυκεῶνα
πιὼν
εἰς
ἐκκλησίαν
πορεύεσθαι.
|
καὶ |
τὸ
μύρον
φάσκειν
οὐδὲν
τοῦ |
[28] |
κύνες
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
συνέχονται,
|
καὶ |
Τὸ
ὅλον
ἀνδρολάβοι
τινές,
καὶ |
[10] |
ταῦτα
πολλά
ἐστι
τοῦ
ἐνιαυτοῦ.
|
{καὶ |
τὸ
ὅλον
δὲ
τῶν
μικρολόγων |
[1] |
ποτὲ
καὶ
αὐτὸς
οὕτως
διαλογίσασθαι.
|
καὶ |
τὸ
ὅλον
δεινὸς
τῷ
τοιούτῳ |
[29] |
ἀντιδίκων
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
|
{καὶ |
τὸ
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία
ἀδελφή |
[20] |
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
ἕως
ἂν
περιπατήσῃ.
|
καὶ |
τὸ
παιδίον
τῆς
τίτθης
ἀφελόμενος, |
[4] |
ἀπαντῶντα,
πόσου
ἦσαν
αἱ
διφθέραι
|
καὶ |
τὸ
τάριχος
καὶ
εἰ
τήμερον |
[26] |
γὰρ
αὐτὸν
ἀπολέσθαι
ὑπ´
αὐτῶν·
|
καὶ
|
τοιαῦτα
ἕτερα
πρὸς
τοὺς
ξένους |
[18] |
μὴ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
ἀποδράσῃ.
|
καὶ |
τοῖς
εἰληφόσι
τι
παρ´
αὐτοῦ |
[1] |
ἀδικουμένους
καὶ
ἀγανακτοῦντας
πράως
διαλέγεσθαι·
|
καὶ |
τοῖς
ἐντυγχάνειν
κατὰ
σπουδὴν
βουλομένοις |
[15] |
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ. |
[5] |
φιλῆσαι
καὶ
παρ´
αὑτὸν
καθίστασθαι,
|
καὶ |
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
αὐτὸς
λέγων· |
[4] |
καὶ
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
λαλεῖν.
|
καὶ |
τοῖς
μὲν
φίλοις
καὶ
οἰκείοις |
[2] |
κελεῦσαι,
ἕως
ἂν
αὐτὸς
παρέλθῃ.
|
καὶ |
τοῖς
παιδίοις
μῆλα
καὶ
ἀπίους |
[4] |
οἰκέτας
ἀνακοινοῦσθαι
περὶ
τῶν
μεγίστων,
|
καὶ |
τοῖς
παρ´
αὐτῷ
ἐργαζομένοις
μισθωτοῖς |
[15] |
ἀποδοῖτο,
ἀλλ´
ἐρωτᾶν·
Τί
εὑρίσκει;
|
καὶ |
τοῖς
τιμῶσι
καὶ
πέμπουσιν
εἰς |
[10] |
δεινὸς
δὲ
καὶ
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
|
καὶ |
τόκον
τόκου.
καὶ
ἑστιῶν
δημότας |
[2] |
τὴν
οἰκίαν
φῆσαι
εὖ
ἠρχιτεκτονῆσθαι
|
καὶ |
τὸν
ἀγρὸν
εὖ
πεφυτεῦσθαι
καὶ |
[30] |
ἀφαιρεῖν
τοῦ
μισθοῦ
κατὰ
λόγον·
|
καὶ |
τὸν
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα
μὴ
πέμπειν |
[4] |
καὶ
τὴν
θύραν
ὑπακοῦσαι
αὐτός,
|
καὶ |
τὸν
κύνα
προσκαλεσάμενος
καὶ
ἐπιλαβόμενος |
[8] |
βοᾶσθαι
γὰρ
ἐν
τῇ
πόλει,
|
καὶ |
τὸν
λόγον
ἐπεντείνειν,
καὶ
πάντας |
[18] |
καὶ
σχεδὸν
ἐγγυητὴν
λαβὼν
χρῆσαι.
|
καὶ |
τὸν
παῖδα
δὲ
ἀκολουθοῦντα
κελεύειν |
[9] |
τοὺς
υἱεῖς
εἰς
τὴν
ὑστεραίαν
|
καὶ |
τὸν
παιδαγωγόν.
καὶ
ὅσα
ἐωνημένος |
[19] |
γὰρ
αὐτὸν
καὶ
τὸν
πατέρα
|
καὶ |
τὸν
πάππον,
καὶ
οὐκ
εἶναι |
[19] |
συγγενικὰ
ἀρρωστήματα·
ἔχειν
γὰρ
αὐτὸν
|
καὶ |
τὸν
πατέρα
καὶ
τὸν
πάππον, |
[29] |
ἐπισκῆψαι
δέ,
ὡς
χρηστός
ἐστι.
|
καὶ |
τὸν
πονηρὸν
δὲ
εἰπεῖν
ἐλεύθερον, |
[13] |
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν,
οὗ
πορεύεται.
|
καὶ |
τὸν
στρατηγὸν
προσελθὼν
ἐρωτῆσαι,
πότε |
[21] |
αὐτὸν
τὸν
καλέσαντα
κατακείμενος
δειπνῆσαι.
|
καὶ |
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
εἰς |
[25] |
τις
μὴ
μεμύηται
τῶν
πλεόντων·
|
καὶ |
τοῦ
κυβερνήτου
ἀνακύπτων
μὲν
πυνθάνεσθαι, |
[17] |
φέροντα·
Ἐφθόνησάς
μοι
τοῦ
ζωμοῦ
|
καὶ |
τοῦ
οἰναρίου
οὐκ
ἐπὶ
δεῖπνον |
[2] |
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς
ἄλλοις
λαλεῖν.
|
καὶ |
τοῦ
παιδὸς
ἐν
τῷ
θεάτρῳ |
[13] |
μνῆμα
τοῦ
τε
ἀνδρὸς
αὐτῆς
|
καὶ |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τῆς
μητρὸς |
[25] |
μᾶλλον
ἢ
μάχεσθαι
τοῖς
πολεμίοις.
|
καὶ |
τοῦ
σαλπιστοῦ
δὲ
τὸ
πολεμικὸν
|
[2] |
οὐ
δυνάμενος
κατασχεῖν
τὸν
γέλωτα.
|
καὶ |
τοὺς
ἀπαντῶντας
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
ἕως |
[7] |
προσλαλεῖν
τοῖς
παιδοτρίβαις
καὶ
διδασκάλοις.
|
καὶ |
τοὺς
ἀπιέναι
φάσκοντας
δεινὸς
προπέμψαι |
[5] |
ἵνα
κοινός
τις
εἶναι
δοκῇ.
|
καὶ |
τοὺς
ξένους
δὲ
εἰπεῖν
ὡς |
[5] |
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
δὲ
ἀποκείρασθαι
|
καὶ |
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς
ἔχειν
καὶ
|
[19] |
ἄχρι
ἐπὶ
πολὺ
τῶν
πλευρῶν
|
καὶ |
τοὺς
ὀδόντας
μέλανας
καὶ
ἐσθιομένους |
[19] |
οἷος
λέπραν
ἔχων
καὶ
ἀλφὸν
|
καὶ |
τοὺς
ὄνυχας
μεγάλους
περιπατεῖν
καὶ |
[10] |
φοίνικα
τῶν
χαμαὶ
πεπτωκότων
ἀνελέσθαι.
|
καὶ |
τοὺς
ὅρους
δ´
ἐπισκοπεῖσθαι
ὁσημέραι |
[18] |
καὶ
οὕτω
μόλις
ὕπνου
τυγχάνειν.
|
καὶ |
τοὺς
ὀφείλοντας
αὐτῷ
ἀργύριον
μετὰ |
[24] |
καὶ
προσελθεῖν
πρότερος
οὐδενὶ
θελῆσαι.
|
καὶ |
τοὺς
πωλοῦντάς
τι
ἢ
μεμισθωμένους |
[6] |
μαγειρεῖα,
τὰ
ἰχθυοπώλια,
τὰ
ταριχοπώλια,
|
καὶ |
τοὺς
τόκους
ἀπὸ
τοῦ
ἐμπολήματος |
[9] |
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
υἱεῖς
εἰς
τὴν
ὑστεραίαν |
[20] |
πανδοκεῖόν
ἐστι—
μεστὴ
γὰρ
ἀεί—
|
καὶ |
τοὺς
φίλους
αὐτοῦ
εἶναι
τὸν |
[5] |
παλαιστρίδιον
κόνιν
ἔχον
καὶ
σφαιριστήριον.
|
καὶ |
τοῦτο
περιὼν
χρηννύναι
τοῖς
φιλοσόφοις, |
[15] |
φέρων
καὶ
λέγειν,
ὅτι
ἀπόλλυσι
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον.
καὶ
προσπταίσας |
[23] |
ὀνόματα
ποιῆσαι
καὶ
δέκα
τάλαντα·
|
καὶ |
τοῦτο
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
εἰς
ἐράνους |
[1] |
ἐπαινεῖν
παρόντας,
οἷς
ἐπέθετο
λάθρα,
|
καὶ |
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
καὶ
συγγνώμην |
[25] |
καὶ
θαρρεῖν
κελεύσας
ὑπολαβὼν
φέρειν.
|
καὶ |
τοῦτον
θεραπεύειν
καὶ
περισπογγίζειν
καὶ |
[25] |
σκεψομένους
τοὺς
δημότας,
τοὺς
φυλέτας
|
καὶ |
τούτων
ἅμ´
ἑκάστῳ
διηγεῖσθαι,
ὡς |
[6] |
οἰκεῖν
ἢ
τὴν
αὑτοῦ
οἰκίαν.
|
καὶ |
τούτων
ἂν
εἶναι
δόξειε
τῶν |
[22] |
ἐν
τοῖς
γάμοις
οἰκοσίτους
μισθώσασθαι.
|
καὶ |
τριηραρχῶν
τὰ
τοῦ
κυβερνήτου
στρώματα |
[14] |
τὰ
παιδία
ἑαυτοῖς
παλαίειν
ἀναγκάζων
|
καὶ |
τροχάζειν
{καὶ}
εἰς
κόπους
ἐμβάλλειν. |
[30] |
παρὰ
δὲ
τῶν
συμπρεσβευτῶν
δανείζεσθαι·
|
καὶ |
τῷ
ἀκολούθῳ
μεῖζον
φορτίον
ἐπιθεῖναι |
[5] |
ᾧ
πάρεστι
βούλεσθαι
ἀρέσκειν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῷ
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
κοινός
τις |
[17] |
τῆς
ψυχῆς
οὕτω
με
φιλεῖς.
|
καὶ |
τῷ
Διὶ
ἀγανακτεῖν,
οὐ
διότι |
[23] |
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
εἰς
δύο
τάλαντα
|
καὶ
|
τῷ
παιδὶ
μάχεσθαι,
ὅτι
τὸ |
[28] |
τρεῖς
χαλκοῦς
εἰς
ὄψον
δίδωσι
|
καὶ |
τῷ
ψυχρῷ
λούεσθαι
ἀναγκάζει
τῇ |
[28] |
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν
καὶ
ἐλευθερίαν
|
καὶ |
τῶν
ἐν
τῷ
βίῳ
ἥδιστα |
[2] |
γυναικείας
ἀγορᾶς
διακονῆσαι
δυνατὸς
ἀπνευστί.
|
καὶ |
τῶν
ἑστιωμένων
πρῶτος
ἐπαινέσαι
τὸν |
[30] |
ὦ
παιδάριον·
τῷ
ἀλλοτρίῳ
ἀλείφεσθαι.
|
καὶ |
τῶν
εὑρισκομένων
χαλκῶν
ἐν
ταῖς |
[16] |
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι.
|
καὶ |
τῶν
λιπαρῶν
λίθων
τῶν
ἐν |
[26] |
δὲ
ὅτι
δεῖ
ἄνδρα
εἶναι·
|
καὶ |
τῶν
Ὁμήρου
ἐπῶν
τοῦτο
ἓν |
[16] |
ἡ
γυνή,
μετὰ
τῆς
τίτθης—
|
καὶ |
τῶν
παιδίων.
καὶ
τῶν
περιρραινομένων |
[16] |
τῆς
τίτθης—
καὶ
τῶν
παιδίων.
|
καὶ |
τῶν
περιρραινομένων
ἐπὶ
θαλάττης
ἐπιμελῶς |
[26] |
τοιαῦτα
ἕτερα
πρὸς
τοὺς
ξένους
|
καὶ |
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
ὁμοτρόπους
καὶ
|
[26] |
Πότε
παυσόμεθα
ὑπὸ
τῶν
λειτουργιῶν
|
καὶ
|
τῶν
τριηραρχιῶν
ἀπολλύμενοι;
καὶ
ὡς |
[30] |
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι
δραχμαῖς
ἀποδοῦναι.
|
καὶ |
τῶν
υἱῶν
δὲ
μὴ
πορευομένων |
[21] |
γαλάξια,
καὶ
τὰ
ἱερὰ
καλά,
|
καὶ |
ὑμεῖς
δέχεσθε
τὰ
ἀγαθά.
καὶ |
[14] |
τὴν
χύτραν
ἐμβαλὼν
ἄβρωτον
ποιῆσαι.
|
καὶ |
ὕοντος
τοῦ
Διὸς
εἰπεῖν·
{ἡδύ |
[20] |
καὶ
ἔτικτές
με,
τίς
ἡμέρα;
|
καὶ |
ὑπὲρ
αὑτοῦ
δὲ
λέγειν,
ὡς |
[10] |
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
δὲ
|
καὶ |
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
καὶ
τόκον
τόκου. |
[17] |
οἰναρίου
οὐκ
ἐπὶ
δεῖπνον
καλέσας.
|
καὶ |
ὑπὸ
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος
εἰπεῖν· |
[26] |
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας
|
καὶ |
ὑπὸ
τούτων
οὕτως
ὑβριζομένους
ἢ |
[7] |
εἶναι
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
|
καὶ |
ὑπὸ
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν |
[20] |
τίτθης
ἀφελόμενος,
μασώμενος
σιτίζειν
αὐτὸς
|
καὶ |
ὑποκορίζεσθαι
ποππύζων
καὶ
πανουργημάτιον
τοῦ |
[29] |
ἡττημένοις
καὶ
δημοσίους
ἀγῶνας
ὠφληκόσι
|
καὶ |
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν
τούτοις
χρῆται,
ἐμπειρότερος |
[30] |
τῶν
παρ´
ἑαυτοῦ
διδομένων
ξύλων
|
καὶ |
φακῶν
καὶ
ὄξους
καὶ
ἁλῶν |
[18] |
πέμπειν
τὸν
πευσόμενον,
πόσου
ἐπρίατο.
|
καὶ |
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
ἀργύριον
καὶ |
[29] |
ἄνδρα,
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
|
καὶ |
φῆσαι
αὐτὸν
κύνα
εἶναι
τοῦ |
[19] |
καὶ
τοὺς
ὄνυχας
μεγάλους
περιπατεῖν
|
καὶ |
φῆσαι
ταῦτα
εἶναι
αὑτῷ
συγγενικὰ |
[17] |
ἐράνου
εἰσενεχθέντος
παρὰ
τῶν
φίλων
|
καὶ |
φήσαντός
τινος·
Ἱλαρὸς
ἴσθι,
Καὶ |
[6] |
στόμα
εὔλυτον
ἔχοντες
πρὸς
λοιδορίαν
|
καὶ
|
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ,
ὡς |
[29] |
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
εὐφυῆ
|
καὶ |
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι |
[2] |
πριάμενος
εἰσενέγκας
δοῦναι
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
|
καὶ |
φιλήσας
δὲ
εἰπεῖν·
Χρηστοῦ
πατρὸς |
[22] |
μένειν,
ὅταν
ἐκδῷ
θοἰμάτιον
ἐκπλῦναι.
|
καὶ |
φίλου
ἔρανον
συλλέγοντος
καὶ
διειλεγμένου |
[15] |
τῷ
ὤσαντι
οὔτε
τῷ
ἐμβάντι.
|
καὶ |
φίλῳ
δὲ
ἔρανον
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν |
[29] |
ἐὰν
τούτοις
χρῆται,
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι
|
καὶ
|
φοβερώτερος.
καὶ
ἐπὶ
τοῖς
χρηστοῖς |
[30] |
δὲ
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος.
|
καὶ |
φράτορας
ἑστιῶν
αἰτεῖν
τοῖς
ἑαυτοῦ |
[7] |
τοὺς
ἀθρόους
{καὶ}
συνεστηκότας
πορευθῆναι
|
καὶ |
φυγεῖν
ποιῆσαι
μεταξὺ
χρηματίζοντας.
καὶ |
[14] |
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας
παραλαβεῖν.
|
καὶ |
χειμῶνος
ὄντος
μάχεσθαι
τῷ
παιδί, |
[24] |
διαίτας
κρίνειν
{ἐν}
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
|
καὶ |
χειροτονούμενος
ἐξόμνυσθαι
τὰς
ἀρχάς,
οὐ |
[3] |
πόσοι
εἰσὶ
κίονες
τοῦ
Ὠιδείου,
|
καὶ |
Χθὲς
ἤμεσα,
καὶ
Τίς
ἐστιν |
[19] |
σαπρῷ
ἐν
βαλανείῳ
χρώμενος
σφύζεσθαι.
|
καὶ |
χιτωνίσκον
παχὺν
καὶ
ἱμάτιον
σφόδρα |
[30] |
φίλου
δοκοῦντος
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν.
|
καὶ |
χρέος
δὲ
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν |
[30] |
Ἑρμῆν.
καὶ
θοἰμάτιον
ἐκδοῦναι
πλῦναι
|
καὶ |
χρησάμενος
παρὰ
γνωρίμου
ἐφελκύσαι
πλείους |
[5] |
τὰ
ἱμάτια
δὲ
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
|
καὶ |
χρίσματι
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῆς
μὲν |
[17] |
Ὅτι
δεῖ
τἀργύριον
ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ
|
καὶ
|
χωρὶς
τούτων
χάριν
ὀφείλειν
ὡς |
[26] |
τὸ
τοῦ
νέμοντος
καὶ
διδόντος,
|
καὶ |
ὡς
αἰσχύνεται
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ, |
[3] |
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι
τῶν
ἀρχαίων,
|
καὶ |
ὡς
ἄξιοι
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ |
[23] |
λέγων,
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
|
καὶ |
ὡς
αὐτῷ
εἶχε,
καὶ
ὅσα |
[26] |
τὰ
κοινὰ
προσιόντων,
τί
βούλονται,
|
καὶ |
ὡς
Ἀχάριστόν
ἐστι
τὸ
τοῦ |
[3] |
ὑπομένῃ
τις
αὐτόν,
μὴ
ἀφίστασθαι,
|
{καὶ} |
ὡς
Βοηδρομιῶνος
μέν
ἐστι
τὰ |
[3] |
ὡς
χαλεπόν
ἐστι
τὸ
ζῆν,
|
καὶ |
ὡς
Δάμιππος
μυστηρίοις
μεγίστην
δᾷδα |
[26] |
οἰκητόν
ἐστιν
ἐν
τῇ
πόλει,
|
καὶ |
ὡς
Ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
δεινὰ |
[7] |
χαλεπὸν
τῷ
λάλῳ
ἐστὶ
σιωπᾶν,
|
καὶ |
ὡς
ἐν
ὑγρῷ
ἐστιν
ἡ |
[8] |
Ἔχεις
περὶ
τοῦδε
εἰπεῖν
καινόν;
|
καὶ |
ὡς
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
Μὴ
λέγεταί |
[26] |
δεινὰ
πάσχομεν
ὑπὸ
τῶν
δεκαζομένων,
|
καὶ |
ὡς
Θαυμάζω
τῶν
πρὸς
τὰ |
[20] |
ὕδωρ
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον,
|
καὶ |
ὡς
κῆπος
λάχανα
πολλὰ
ἔχων |
[26] |
λειτουργιῶν
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν
ἀπολλύμενοι;
|
καὶ |
ὡς
μισητὸν
τὸ
τῶν
δημαγωγῶν |
[3] |
οἱ
πυροὶ
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ,
|
καὶ |
ὡς
πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι
ξένοι,
καὶ |
[3] |
ὃ
ἀγρὸν
εἰς
νέωτα
γεωργήσει,
|
καὶ |
ὡς
χαλεπόν
ἐστι
τὸ
ζῆν, |
[8] |
πῶς;
Ἔχεις
περὶ
τοῦδε
εἰπεῖν
|
καινόν; |
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
Μὴ |
[21] |
ἔσται.
καὶ
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
ἀργυρίου
|
καινὸν |
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
κολοιῷ
δὲ |
[8] |
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
Μὴ
λέγεταί
τι
|
καινότερον; |
καὶ
μὴν
ἀγαθά
γέ
ἐστι |
[8] |
ἀκήκοας;
δοκῶ
μοί
σε
εὐωχήσειν
|
καινῶν |
λόγων.
καὶ
ἔστιν
αὐτῷ
ἢ |
[2] |
πολιῶν
ἔσχηκας
τὸν
πώγωνα
μεστόν,
|
καίπερ |
εἴ
τις
καὶ
ἄλλος
πρὸς |
[10] |
φειδωλία
τοῦ
διαφόρου
ὑπὲρ
τὸν
|
καιρόν, |
ὁ
δὲ
μικρολόγος
τοιοῦτός
τις, |
[28] |
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
καὶ
οἰκείων
|
κακὰ |
εἰπεῖν,
καὶ
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων, |
[29] |
Ἔστι
δὲ
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
|
κακίας, |
ὁ
δὲ
φιλοπόνηρός
ἐστι
τοιόσδε |
[9] |
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν
δὲ·
|
Κακίζεις; |
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι |
[28] |
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
|
κακολογία |
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς
τὸ
χεῖρον |
[28] |
μελετᾶν
ὀρχεῖσθαι
αὐτὸς
αὑτῷ
τερετίζων.
|
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ. |
Ἔστι
δὲ
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ |
[28] |
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ
|
κακολόγος |
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ |
[28] |
γεγονὼς
κακὸς
καὶ
μαστιγίας.
καὶ
|
κακονοῶν |
δὲ
πρός
τινα
εἰπεῖν·
Ἐγὼ |
[28] |
οὗτος
ὡς
ἐκ
τοιούτων
γεγονὼς
|
κακὸς |
καὶ
μαστιγίας.
καὶ
κακονοῶν
δὲ |
[26] |
τὸν
Θησέα
πρῶτον
φήσας
τῶν
|
κακῶν |
τῇ
πόλει
γεγονέναι
αἴτιον·
τοῦτον |
[6] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ὀμόσαι
ταχύ,
|
κακῶς |
ἀκοῦσαι,
λοιδορηθῆναι
δυναμένοις,
τῷ
ἤθει |
[22] |
τὰ
παιδία}
Μουσεῖα,
ἀλλὰ
φῆσαι
|
κακῶς |
ἔχειν,
ἵνα
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ |
[13] |
διάπειραν
λαμβάνειν,
εὖ
ποτίσαι
τὸν
|
κακῶς |
ἔχοντα.
καὶ
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης |
[28] |
εἰπεῖν,
καὶ
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων,
|
κακῶς |
λέγειν
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν |
[28] |
αὔλειον
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
|
κακῶς |
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς |
[1] |
συγγνώμην
δὲ
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν
|
κακῶς |
λέγουσι
καὶ
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς |
[21] |
τὰ
γαλάξια,
καὶ
τὰ
ἱερὰ
|
καλά, |
καὶ
ὑμεῖς
δέχεσθε
τὰ
ἀγαθά. |
[16] |
τῇ
οἰκίᾳ,
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον
|
καλεῖν, |
ἐὰν
δὲ
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον |
[28] |
μέντοι
μήτηρ
εὐγενὴς
Θρᾷττά
ἐστι·
|
καλεῖται |
γοῦν
ἡ
ψυχὴ
Κρινοκόρακα·
τὰς |
[11] |
ἅμα
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν·
καὶ
|
καλέσαι |
δὲ
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί
τινα, |
[5] |
κεκλημένος
δὲ
ἐπὶ
δεῖπνον
κελεῦσαι
|
καλέσαι |
τὰ
παιδία
τὸν
ἑστιῶντα,
καὶ |
[21] |
δεῖπνον
κληθεὶς
παρ´
αὐτὸν
τὸν
|
καλέσαντα |
κατακείμενος
δειπνῆσαι.
καὶ
τὸν
υἱὸν |
[17] |
τοῦ
οἰναρίου
οὐκ
ἐπὶ
δεῖπνον
|
καλέσας. |
καὶ
ὑπὸ
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος |
[16] |
κατὰ
κεφαλῆς
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας
|
καλέσας |
σκίλλῃ
ἢ
σκύλακι
κελεῦσαι
αὑτὸν |
[27] |
τελούμενος
τῷ
Σαβαζίῳ
σπεῦσαι,
ὅπως
|
καλλιστεύσῃ |
παρὰ
τῷ
ἱερεῖ.
καὶ
ἐρῶν |
[22] |
διαφέρει.
καὶ
ἀναστὰς
τὴν
οἰκίαν
|
καλλῦναι |
καὶ
τὰς
κλίνας
ἐκκορίσαι.
καὶ |
[10] |
τὰς
κιβωτοὺς
καὶ
διφᾶν
τὰ
|
καλύμματα. |
καὶ
ἐάν
τι
πωλῇ,
τοσούτου |
[20] |
ποππύζων
καὶ
πανουργημάτιον
τοῦ
πάππου
|
καλῶν. |
καὶ
ἐσθίων
δὲ
ἅμα
διηγεῖσθαι, |
[16] |
θαλάττης
ἐπιμελῶς
δόξειεν
ἂν
εἶναι.
|
κἄν |
ποτε
ἐπίδῃ
σκορόδῳ
ἐστεμμένον
τῶν |
[27] |
μειρακίοις
λαμπάδα
τρέχειν.
ἀμέλει
δὲ
|
κἄν |
που
κληθῇ
εἰς
Ἡράκλειον,
ῥίψας |
[26] |
ὡς
δεῖ
αὐτοκράτορας
τούτους
εἶναι,
|
κἂν |
ἄλλοι
προβάλλωνται
δέκα,
λέγειν·
Ἱκανὸς |
[16] |
δεινὸς
Ἑκάτης
φάσκων
ἐπαγωγὴν
γεγονέναι.
|
κἂν |
γλαῦκες
βαδίζοντος
αὐτοῦ
ταράττωνται,
{καὶ} |
[3] |
καὶ
Τίς
ἐστιν
ἡμέρα
τήμερον;
|
κἂν |
ὑπομένῃ
τις
αὐτόν,
μὴ
ἀφίστασθαι, |
[28] |
ὧν
σὺ
ἔπλασας
πρὸς
ἐμέ·
|
κἀπὶ |
τούτοις
διεξιών·
Αὗται
αἱ
γυναῖκες
|
[11] |
τῆς
ἀγορᾶς
προσελθὼν
πρὸς
τὰ
|
κάρυα |
ἢ
τὰ
μύρτα
ἢ
τὰ |
[2] |
κεφαλῆς}
ὑπὸ
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
|
καρφολογῆσαι, |
καὶ
ἐπιγελάσας
δὲ
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς; |
[8] |
ὁ
βασιλεὺς
μάχῃ
νενίκηκε,
καὶ
|
Κάσανδρος |
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν
εἴπῃ
τις |
[8] |
οἴεσθε
πιθανῶς
σχετλιάζει
λέγων·
Δυστυχὴς
|
Κάσανδρος· |
ὢ
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ
τὸ
τῆς |
[3] |
δὲ
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
δὲ
τὰ
|
κατ´ |
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα
δὴ
δεῖ |
[4] |
καὶ
τὴν
σιτοποιὸν
πειρῶν
λαθεῖν,
|
κᾆτ´ |
ἀλέσαι
μετ´
αὐτῆς
τοῖς
ἔνδον |
[4] |
θύλακον,
ἀπαιτῆσαι
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς
|
κατὰ |
ἀγρυπνίαν
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
εἰς
ἄστυ |
[16] |
τῶν
ἐπὶ
ταῖς
τριόδοις,
ἀπελθὼν
|
κατὰ |
κεφαλῆς
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας
καλέσας |
[8] |
οἳ
καὶ
πόλεις
τῷ
λόγῳ
|
κατὰ |
κράτος
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
δὴ |
[30] |
τιν´
ἀρρωστίαν
ἀφαιρεῖν
τοῦ
μισθοῦ
|
κατὰ |
λόγον·
καὶ
τὸν
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα |
[16] |
καὶ
τελεσθησόμενος
πρὸς
τοὺς
Ὀρφεοτελεστὰς
|
κατὰ |
μῆνα
πορεύεσθαι
μετὰ
τῆς
γυναικός— |
[23] |
καὶ
ποσῶν
κατὰ
χιλίας
καὶ
|
κατὰ |
μίαν
καὶ
προστιθεὶς
πιθανὰ
ἑκάστοις |
[18] |
ἡ
ἀπιστία
ὑπόληψίς
τις
ἀδικίας
|
κατὰ |
πάντων,
ὁ
δὲ
ἄπιστος
τοιοῦτός |
[1] |
πράως
διαλέγεσθαι·
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνειν
|
κατὰ |
σπουδὴν
βουλομένοις
προστάξαι
ἐπανελθεῖν.
καὶ |
[18] |
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
ἀργύριον
καὶ
|
κατὰ |
στάδιον
καθίζων
ἀριθμεῖν,
πόσον
ἐστί. |
[14] |
καὶ
λέγοντός
τινος·
Πόσους
οἴει
|
κατὰ |
τὰς
Ἱερὰς
πύλας
ἐξενηνέχθαι
νεκρούς; |
[21] |
δὲ
θοἰμάτιον
ἐν
τοῖς
μύωψι
|
κατὰ |
τὴν
ἀγορὰν
περιπατεῖν.
καὶ
κυναρίου |
[7] |
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ
δήμῳ,
καὶ
|
κατὰ |
τῶν
πληθῶν
γε
ἅμα
διηγούμενος
|
[29] |
τοῖς
χρηστοῖς
εἰπεῖν,
ὡς
γίνεται
|
κατὰ |
φύσιν
{ὡς}
οὐδεὶς
{ἐστι}
χρηστός, |
[23] |
ψήφους
ἕνα
αὐτῶν
καὶ
ποσῶν
|
κατὰ |
χιλίας
καὶ
κατὰ
μίαν
καὶ |
[4] |
ἀγρυπνίαν
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
εἰς
ἄστυ
|
καταβαίνων |
ἐρωτῆσαι
τὸν
ἀπαντῶντα,
πόσου
ἦσαν |
[8] |
οἷος
ἀπαντήσας
τῷ
φίλῳ
εὐθὺς
|
καταβαλὼν |
τὸ
ἦθος
καὶ
μειδιάσας
ἐρωτῆσαι· |
[4] |
καὶ
εἰπεῖν
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται
|
καταβὰς |
ἀποκείρασθαι
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
δὲ |
[26] |
ἐκ
δώδεκα
πόλεων
εἰς
μίαν
|
καταγαγεῖν |
τὰ
πλήθη
λυθείσης
βασιλείας·
καὶ |
[1] |
δὲ
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ
ἐκείνου
|
καταγνῶ, |
ἀποροῦμαι·
Ἀλλ´
ὅρα,
μὴ
σὺ |
[18] |
παρ´
αὐτοῦ
καὶ
λέγουσι·
Πόσου,
|
κατάθου, |
οὐ
γὰρ
σχολάζω
πω,
εἰπεῖν· |
[25] |
φίλων.
καὶ
εἰσάγειν
πρὸς
τὸν
|
κατακείμενον |
σκεψομένους
τοὺς
δημότας,
τοὺς
φυλέτας
|
[21] |
κληθεὶς
παρ´
αὐτὸν
τὸν
καλέσαντα
|
κατακείμενος |
δειπνῆσαι.
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι |
[18] |
τὴν
γυναῖκα
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωτᾶν
|
κατακείμενος, |
εἰ
κέκλεικε
τὴν
κιβωτόν,
καὶ |
[14] |
θεωρῶν
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
μόνος
|
καταλείπεσθαι |
καθεύδων.
καὶ
πολλὰ
φαγὼν
καὶ |
[30] |
τοῦ
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
δὲ
|
καταλειπόμενα |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἡμίση
τῶν |
[30] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐφόδιον
οἴκοι
|
καταλιπεῖν, |
παρὰ
δὲ
τῶν
συμπρεσβευτῶν
δανείζεσθαι· |
[7] |
ἐπιλαθέσθαι
ἢ
νυστάξαι
ἢ
μεταξὺ
|
καταλιπόντας |
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων
δὲ
κωλῦσαι |
[30] |
δανείσασθαι
παρὰ
ξένου
παρ´
αὑτῷ
|
καταλύοντος. |
καὶ
διανέμων
μερίδας
φῆσαι
δίκαιον |
[10] |
οἰκέτου
χύτραν
ἔνην
ἢ
λοπάδα
|
κατάξαντος |
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ |
[8] |
ποιοῦντες
τοὺς
ἀκούοντας.
οὕτως
καὶ
|
καταπονοῦσι |
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[15] |
προσπταίσας
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
|
καταράσασθαι |
τῷ
λίθῳ.
καὶ
ἀναμεῖναι
οὐκ |
[25] |
προσκαλεῖν
πάντας
κελεύων
πρὸς
αὑτὸν
|
καταστάντας |
πρῶτον
περιιδεῖν,
καὶ
λέγειν,
ὡς |
[22] |
κυβερνήτου
στρώματα
αὑτῷ
ἐπὶ
τοῦ
|
καταστρώματος |
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
δὲ
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι. |
[2] |
στόμα
ὡς
δὴ
οὐ
δυνάμενος
|
κατασχεῖν |
τὸν
γέλωτα.
καὶ
τοὺς
ἀπαντῶντας |
[17] |
καλέσας.
καὶ
ὑπὸ
τῆς
ἑταίρας
|
καταφιλούμενος |
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ
καὶ
|
[9] |
ἐστὶ
μέν,
ὡς
ὅρῳ
λαβεῖν,
|
καταφρόνησις |
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ |
[24] |
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
ὑπερηφανία
|
καταφρόνησίς |
τις
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν
ἄλλων, |
[9] |
βοῶντος
τοῦ
βαλανέως
αὐτὸς
αὑτοῦ
|
καταχέασθαι |
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν |
[16] |
παριὼν
ἐκ
τῆς
ληκύθου
ἔλαιον
|
καταχεῖν |
καὶ
ἐπὶ
γόνατα
πεσὼν
καὶ |
[27] |
ἱππάζεσθαι
καὶ
πεσὼν
τὴν
κεφαλὴν
|
κατεαγέναι. |
καὶ
ἐν
δεκαδισταῖς
συνάγειν
τοὺς |
[2] |
πάντας
ἐπὶ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
|
κατενεχθῆναι. |
καὶ
ἅμα
τοιαῦτα
λέγων
ἀπὸ |
[7] |
εἰ
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
|
κατενεχθήσῃ· |
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι, |
[26] |
Ὁμήρου
ἐπῶν
τοῦτο
ἓν
μόνον
|
κατέχειν, |
ὅτι
Οὐκ
ἀγαθὸν
πολυκοιρανίη,
εἷς |
[12] |
εἰς
γάμους
τοῦ
γυναικείου
γένους
|
κατηγορεῖν. |
καὶ
ἐκ
μακρᾶς
ὁδοῦ
ἥκοντα |
[7] |
τῶν
πληθῶν
γε
ἅμα
διηγούμενος
|
κατηγορίαν |
παρεμβαλεῖν,
ὥστε
τοὺς
ἀκούοντας
ἤτοι |
[27] |
εἰς
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου
ἀλλοτρίου
|
κατοχούμενος |
ἅμα
μελετᾶν
ἱππάζεσθαι
καὶ
πεσὼν |
[20] |
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
καὶ
|
κάτω
|
καθαρθείη
καὶ
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου |
[24] |
πορευόμενος
μὴ
λαλεῖν
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
|
κάτω
|
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
αὐτῷ
δόξῃ, |
[23] |
εἰς
τὴν
τράπεζαν,
δραχμῆς
αὐτῷ
|
κειμένης. |
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ
ἀπολαῦσαι
ἐν |
[10] |
πάνυ
ἀλειφομένους
καὶ
ἐν
χρῷ
|
κειρομένους |
καὶ
τὸ
μέσον
τῆς
ἡμέρας |
[26] |
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
καὶ
μέσην
κουρὰν
|
κεκαρμένος |
καὶ
ἀκριβῶς
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν
τοὺς
|
[22] |
συνακολουθῆσον.
καὶ
τὰ
ὑποδήματα
παλιμπήξει
|
κεκαττυμένα |
φορεῖν
καὶ
λέγειν,
ὅτι
Κέρατος |
[18] |
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωτᾶν
κατακείμενος,
εἰ
|
κέκλεικε |
τὴν
κιβωτόν,
καὶ
εἰ
σεσήμανται |
[5] |
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
|
κεκλημένος |
δὲ
ἐπὶ
δεῖπνον
κελεῦσαι
καλέσαι |
[12] |
τοῦ
πράγματος
ἤδη
κεκριμένου.
καὶ
|
κεκλημένος |
εἰς
γάμους
τοῦ
γυναικείου
γένους |
[30] |
εὐθὺς
αὑτῷ
νεῖμαι.
καὶ
οἰνοπωλῶν
|
κεκραμένον |
τὸν
οἶνον
τῷ
φίλῳ
ἀποδόσθαι. |
[12] |
μαρτυρήσων
παρεῖναι
τοῦ
πράγματος
ἤδη
|
κεκριμένου. |
καὶ
κεκλημένος
εἰς
γάμους
τοῦ |
[24] |
μὴ
λαλεῖν
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
|
κεκυφώς, |
ὅταν
δὲ
αὐτῷ
δόξῃ,
ἄνω |
[18] |
καὶ
τὸν
παῖδα
δὲ
ἀκολουθοῦντα
|
κελεύειν |
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ
βαδίζειν,
ἀλλ´ |
[25] |
τὴν
σκηνήν,
τὸν
παῖδα
ἐκπέμψας
|
κελεύειν |
προσκοπεῖσθαι,
ποῦ
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι, |
[7] |
ὅταν
αὐτὸν
ἤδη
καθεύδειν
βουλόμενα
|
κελεύῃ |
λέγειν·
Τάτα,
λαλεῖν
τι
ἡμῖν, |
[12] |
καὶ
δίκην
ὠφληκότα
ἐγγύης
προσελθὼν
|
κελεῦσαι |
αὑτὸν
ἀναδέξασθαι.
καὶ
μαρτυρήσων
παρεῖναι |
[16] |
ἱερείας
καλέσας
σκίλλῃ
ἢ
σκύλακι
|
κελεῦσαι |
αὑτὸν
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
δὲ
ἰδὼν |
[2] |
γέλωτα.
καὶ
τοὺς
ἀπαντῶντας
ἐπιστῆναι
|
κελεῦσαι, |
ἕως
ἂν
αὐτὸς
παρέλθῃ.
καὶ |
[24] |
πωλοῦντάς
τι
ἢ
μεμισθωμένους
δεινὸς
|
κελεῦσαι |
ἥκειν
πρὸς
αὑτὸν
ἅμ´
ἡμέρᾳ. |
[23] |
δύνασθαι.
καὶ
ἀγνώτων
δὲ
παρακαθημένων
|
κελεῦσαι |
θεῖναι
τὰς
ψήφους
ἕνα
αὐτῶν |
[9] |
ἐωνημένος
ἄξιά
τις
φέρει,
μεταδοῦναι
|
κελεῦσαι |
καὶ
αὑτῷ.
καὶ
ἐπὶ
τὴν |
[2] |
αὐτοῦ
τι
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν
|
κελεῦσαι |
καὶ
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ |
[11] |
σπεύδοντας
δέ
ποι
ὁρῶν
περιμεῖναι
|
κελεῦσαι· |
καὶ
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
δίκην |
[5] |
καὶ
κεκλημένος
δὲ
ἐπὶ
δεῖπνον
|
κελεῦσαι |
καλέσαι
τὰ
παιδία
τὸν
ἑστιῶντα, |
[15] |
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ
δὲ
ἔρανον
|
κελεύσαντι |
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
ἂν |
[25] |
τῶν
φίλων
προσδραμὼν
καὶ
θαρρεῖν
|
κελεύσας |
ὑπολαβὼν
φέρειν.
καὶ
τοῦτον
θεραπεύειν |
[20] |
παρεσκεύασται,
καὶ
ὅτι
αὐτήν,
ἐὰν
|
κελεύσωσιν, |
ὁ
παῖς
μέτεισι
παρὰ
τοῦ |
[25] |
ἐκβοηθοῦντος
οἷός
τε
προσκαλεῖν
πάντας
|
κελεύων |
πρὸς
αὑτὸν
καταστάντας
πρῶτον
περιιδεῖν, |
[13] |
πλείω
δὲ
ἐπαναγκάσαι
τὸν
παῖδα
|
κεράσαι, |
ἢ
ὅσα
δύνανται
οἱ
παρόντες |
[22] |
κεκαττυμένα
φορεῖν
καὶ
λέγειν,
ὅτι
|
Κέρατος |
οὐδὲν
διαφέρει.
καὶ
ἀναστὰς
τὴν |
[30] |
Ἡ
δὲ
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
|
κέρδους |
αἰσχροῦ,
ἔστι
δὲ
τοιοῦτος
ὁ |
[26] |
ὀλιγαρχία
φιλαρχία
τις
ἰσχύος
καὶ
|
κέρδους
|
γλιχομένη,
ὁ
δὲ
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος, |
[9] |
λαβεῖν,
καταφρόνησις
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
|
κέρδους, |
ὁ
δὲ
ἀναίσχυντος
τοιοῦτος,
οἷος |
[24] |
συντάξαι
τὰς
ψήφους
διωθεῖν
καὶ
|
κεφάλαιον |
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ
εἰς
λόγον. |
[14] |
οἷος
λογισάμενος
ταῖς
ψήφοις
καὶ
|
κεφάλαιον |
ποιήσας
ἐρωτᾶν
τὸν
παρακαθήμενον·
Τί |
[2] |
εἰκόνα
ὁμοίαν
εἶναι.
{καὶ
τὸ
|
κεφάλαιον |
τὸν
κόλακα
ἔστι
θεάσασθαι
πάντα |
[27] |
μελετᾶν
ἱππάζεσθαι
καὶ
πεσὼν
τὴν
|
κεφαλὴν |
κατεαγέναι.
καὶ
ἐν
δεκαδισταῖς
συνάγειν |
[16] |
ἐπὶ
ταῖς
τριόδοις,
ἀπελθὼν
κατὰ
|
κεφαλῆς |
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας
καλέσας
σκίλλῃ |
[2] |
τι
πρὸς
τὸ
τρίχωμα
{τῆς
|
κεφαλῆς} |
ὑπὸ
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι, |
[19] |
καὶ
ἱμάτιον
σφόδρα
λεπτὸν
καὶ
|
κηλίδων
|
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς
ἀγορὰν
ἐξελθεῖν. |
[20] |
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον,
καὶ
ὡς
|
κῆπος |
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ |
[10] |
οὔτε
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ
αὑτοῦ
|
κήπου |
οὔτε
διὰ
τοῦ
αὑτοῦ
ἀγροῦ |
[6] |
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
ἐργασίαν
ἀποδοκιμάσαι,
ἀλλὰ
|
κηρύττειν, |
μαγειρεύειν,
κυβεύειν.
τὴν
μητέρα
μὴ |
[18] |
ἐρωτᾶν
κατακείμενος,
εἰ
κέκλεικε
τὴν
|
κιβωτόν, |
καὶ
εἰ
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον, |
[10] |
καὶ
τὰς
κλίνας
καὶ
τὰς
|
κιβωτοὺς |
καὶ
διφᾶν
τὰ
καλύμματα.
καὶ |
[25] |
μάχης
ἐπανιοῦσι
καὶ
διηγεῖσθαι
ὡς
|
κινδυνεύσας· |
Ἕνα
σέσωκα
τῶν
φίλων.
καὶ
|
[3] |
δᾷδα
ἔστησεν,
καὶ
πόσοι
εἰσὶ
|
κίονες |
τοῦ
Ὠιδείου,
καὶ
Χθὲς
ἤμεσα, |
[30] |
καὶ
παρὰ
τῶν
γνωρίμων
τοιαῦτα
|
κίχρασθαι, |
ἃ
μήτ´
ἂν
ἀπαιτήσαι
μὴτ´ |
[21] |
ποιῆσαι
καὶ
στηλίδιον,
ποιήσας
ἐπιγράψαι·
|
Κλάδος |
Μελιταῖος.
καὶ
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον
χαλκοῦν |
[10] |
ἔστιν
ἰδεῖν
εὐρωτιώσας
καὶ
τὰς
|
κλεῖς |
ἰωμένας
καὶ
αὐτοὺς
δὲ
φοροῦντας |
[21] |
τις,
οἷος
σπουδάσαι
ἐπὶ
δεῖπνον
|
κληθεὶς |
παρ´
αὐτὸν
τὸν
καλέσαντα
κατακείμενος |
[27] |
τρέχειν.
ἀμέλει
δὲ
κἄν
που
|
κληθῇ |
εἰς
Ἡράκλειον,
ῥίψας
τὸ
ἱμάτιον |
[21] |
κολοιῷ
δὲ
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς
|
κλιμάκιον |
πρίασθαι
καὶ
ἀσπίδιον
χαλκοῦν
ποιῆσαι, |
[21] |
ποιῆσαι,
ὃ
ἔχων
ἐπὶ
τοῦ
|
κλιμακίου |
ὁ
κολοιὸς
πηδήσεται.
καὶ
βοῦν |
[22] |
τὴν
οἰκίαν
καλλῦναι
καὶ
τὰς
|
κλίνας |
ἐκκορίσαι.
καὶ
καθεζόμενος
παραστρέψαι
τὸν |
[23] |
προσποιήσασθαι
ὠνητιᾶν.
καὶ
ἐπὶ
τὰς
|
κλίνας |
ἐλθὼν
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
εἰς
δύο |
[10] |
μεταφέρειν
τὰ
σκεύη
καὶ
τὰς
|
κλίνας |
καὶ
τὰς
κιβωτοὺς
καὶ
διφᾶν |
[6] |
τὴν
μητέρα
μὴ
τρέφειν,
ἀπάγεσθαι
|
κλοπῆς, |
τὸ
δεσμωτήριον
πλείω
χρόνον
οἰκεῖν |
[25] |
ἄκρας
φάσκειν
ἡμιολίας
εἶναι·
καὶ
|
κλυδωνίου |
γενομένου
ἐρωτᾶν,
εἴ
τις
μὴ |
[18] |
ὅταν
ᾖ
ἄξιος
ἐγγυητὴς
τοῦ
|
κναφέως. |
καὶ
ὅταν
ἥκῃ
τις
αἰτησόμενος |
[19] |
στρώμασι
μετὰ
τῆς
γυναικὸς
{αὐτοῦ}
|
κοιμᾶσθαι. |
ἐλαίῳ
σαπρῷ
ἐν
βαλανείῳ
χρώμενος |
[26] |
ὡς
Θαυμάζω
τῶν
πρὸς
τὰ
|
κοινὰ |
προσιόντων,
τί
βούλονται,
καὶ
ὡς |
[30] |
οἰκετῶν
δεινὸς
ἀπαιτῆσαι
τὸ
μέρος,
|
κοινὸν |
εἶναι
φήσας
τὸν
Ἑρμῆν.
καὶ |
[30] |
καὶ
μὴ
ἀναφέρειν
εἰς
τὸ
|
κοινὸν |
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει
δὲ
καὶ |
[5] |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
|
κοινός |
τις
εἶναι
δοκῇ.
καὶ
τοὺς |
[30] |
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισὶν
ἐκ
τοῦ
|
κοινοῦ
|
ὄψον,
τὰ
δὲ
καταλειπόμενα
ἀπὸ |
[29] |
Οὐχ
ἕξομεν
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
|
κοινῶν |
συναχθεσθησομένους,
ἂν
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα. |
[26] |
ὅτι
Οὐκ
ἀγαθὸν
πολυκοιρανίη,
εἷς
|
κοίρανος |
ἔστω,
τῶν
δὲ
ἄλλων
μηδὲν |
[2] |
εἶναι.
{καὶ
τὸ
κεφάλαιον
τὸν
|
κόλακα |
ἔστι
θεάσασθαι
πάντα
καὶ
λέγοντα
|
[2] |
δὲ
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν
δὲ
|
κόλακα |
τοιοῦτόν
τινα,
ὥστε
ἅμα
πορευόμενον |
[2] |
τοὺς
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
δὲ
|
κολακείαν |
ὑπολάβοι
ἄν
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν |
[2] |
μᾶλλον
δεῖ
ἢ
τοὺς
ἔχεις.
|
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ. |
Τὴν
δὲ
κολακείαν
ὑπολάβοι
ἄν |
[2] |
αἰσχρὰν
εἶναι,
συμφέρουσαν
δὲ
τῷ
|
κολακεύοντι, |
τὸν
δὲ
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα, |
[21] |
ἔχων
ἐπὶ
τοῦ
κλιμακίου
ὁ
|
κολοιὸς |
πηδήσεται.
καὶ
βοῦν
θύσας
τὸ |
[21] |
ἀργυρίου
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
|
κολοιῷ |
δὲ
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον |
[16] |
ἰδὼν
ἢ
ἐπίληπτον
φρίξας
εἰς
|
κόλπον |
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ |
[30] |
μισθὸν
ἐκτίνῃ.
καὶ
παρὰ
παιδὸς
|
κομιζόμενος |
ἀποφορὰν
τοῦ
χαλκοῦ
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν |
[30] |
ἀπ´
ἀποδιδόντων
ταχέως
ἄν
τις
|
κομίσαιτο. |
|
[4] |
καὶ
τῆς
αὐτῆς
ὁδοῦ
παριὼν
|
κομίσασθαι |
παρ´
Ἀρχίου
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ. |
[5] |
αὐλαίαν
Πέρσας
ἐνυφασμένην
καὶ
παλαιστρίδιον
|
κόνιν |
ἔχον
καὶ
σφαιριστήριον.
καὶ
τοῦτο |
[14] |
ἀναγκάζων
καὶ
τροχάζειν
{καὶ}
εἰς
|
κόπους |
ἐμβάλλειν.
καὶ
ἐν
ἀγρῷ
αὐτὸς |
[25] |
τῇ
σκηνῇ
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
ἐς
|
κόρακας· |
οὐκ
ἐάσει
τὸν
ἄνθρωπον
ὕπνου |
[6] |
δυνατὸς
καὶ
ὀρχεῖσθαι
νήφων
τὸν
|
κόρδακα |
κοὐ
προσωπεῖον
ἔχων
ἐν
κωμαστικῷ |
[6] |
καὶ
ὀρχεῖσθαι
νήφων
τὸν
κόρδακα
|
κοὐ |
προσωπεῖον
ἔχων
ἐν
κωμαστικῷ
χορῷ. |
[26] |
τὸ
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
καὶ
μέσην
|
κουρὰν |
κεκαρμένος
καὶ
ἀκριβῶς
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν |
[11] |
ταῦτα·
καὶ
διηγεῖσθαι
προσστὰς
πρὸς
|
κουρεῖον |
ἢ
μυροπώλιον,
ὅτι
μεθύσκεσθαι
μέλλει. |
[4] |
εἰ
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ
|
κόφινον |
ἢ
δρέπανον
ἢ
θύλακον,
ἀπαιτῆσαι |
[10] |
ἑστιῶν
δημότας
μικρὰ
τὰ
κρέα
|
κόψας |
παραθεῖναι.
καὶ
ὀψωνῶν
μηθὲν
πριάμενος |
[5] |
οἷος
πόρρωθεν
προσαγορεύσας
καὶ
ἄνδρα
|
κράτιστον |
εἰπὼν
καὶ
θαυμάσας
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις |
[8] |
καὶ
πόλεις
τῷ
λόγῳ
κατὰ
|
κράτος |
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
δὴ
ταλαίπωρον |
[25] |
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι.
καὶ
ἀκούων
|
κραυγῆς
|
καὶ
ὁρῶν
πίπτοντας
εἰπεῖν
πρὸς |
[22] |
ἱερείου
πλὴν
τῶν
ἱερέων
τὰ
|
κρέα |
ἀποδόσθαι,
τοὺς
δὲ
διακονοῦντας
ἐν |
[9] |
δειπνεῖν
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ
δὲ
|
κρέα
|
ἀποτιθέναι
ἁλσὶ
πάσας,
καὶ
προσκαλεσάμενος |
[22] |
ἐξ
ἀγορᾶς
δὲ
ὀψωνήσας
τὰ
|
κρέα |
αὐτὸς
φέρειν
καὶ
τὰ
λάχανα |
[10] |
καὶ
ἑστιῶν
δημότας
μικρὰ
τὰ
|
κρέα |
κόψας
παραθεῖναι.
καὶ
ὀψωνῶν
μηθὲν |
[9] |
πρὸς
τῷ
σταθμῷ
μάλιστα
μὲν
|
κρέας, |
εἰ
δὲ
μή,
ὀστοῦν
εἰς |
[9] |
δοῦναι
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἄρας
|
κρέας |
καὶ
ἄρτον
καὶ
εἰπεῖν
ἀκουόντων |
[16] |
αὐτοῦ
ταράττωνται,
{καὶ}
εἴπας·
Ἀθηνᾶ
|
κρείττων, |
παρελθεῖν
οὕτω.
καὶ
οὔτε
ἐπιβῆναι |
[9] |
καὶ
ὀψωνῶν
δὲ
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
|
κρεωπώλην, |
εἴ
τι
χρήσιμος
αὐτῷ
γέγονε, |
[9] |
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
|
κριθάς, |
ποτὲ
δὲ
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα |
[7] |
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων
δὲ
κωλῦσαι
|
κρῖναι |
καὶ
συνθεωρῶν
θεάσασθαι
καὶ
συνδειπνῶν |
[24] |
{ἐν
ταῖς
ὁδοῖς}
τὰς
διαίτας
|
κρίνειν |
{ἐν}
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
καὶ
χειροτονούμενος |
[29] |
τὸν
ἄνδρα,
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα
|
κρίνεσθαι· |
καὶ
φῆσαι
αὐτὸν
κύνα
εἶναι |
[28] |
ἐστι·
καλεῖται
γοῦν
ἡ
ψυχὴ
|
Κρινοκόρακα· |
τὰς
δὲ
τοιαύτας
φασὶν
ἐν |
[29] |
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
|
κρινομένῳ· |
καὶ
πρὸς
τοὺς
καθημένους
δὲ |
[29] |
ἐπὶ
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ
κρίσιν
|
κρίνων |
ἐκδέχεσθαι
τὰ
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων |
[27] |
ἱερεῖ.
καὶ
ἐρῶν
ἑταίρας
καὶ
|
κριοὺς |
προσβάλλων
ταῖς
θύραις
πληγὰς
εἰληφὼς |
[29] |
δικαστηρίοις
ἐπὶ
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ
|
κρίσιν |
κρίνων
ἐκδέχεσθαι
τὰ
ὑπὸ
τῶν
|
[2] |
λέγων
ἀπὸ
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
|
κροκύδα, |
καὶ
ἐάν
τι
πρὸς
τὸ |
[11] |
τὸ
αἰδοῖον.
καὶ
ἐν
θεάτρῳ
|
κροτεῖν, |
ὅταν
οἱ
ἄλλοι
παύωνται,
καὶ |
[19] |
τι
πεποιηκώς·
καὶ
αὐλούμενος
δὲ
|
κροτῆσαι |
ταῖς
χερσὶ
μόνος
τῶν
ἄλλων |
[8] |
ὡς
καὶ
παρακήκοε
παρὰ
τούτοις
|
κρυπτόμενόν |
τινα
ἐν
οἰκίᾳ,
ἤδη
πέμπτην |
[5] |
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς
καὶ
τίτυρον
|
κτήσασθαι |
καὶ
Σικελικὰς
περιστερὰς
καὶ
δορκαδείους |
[25] |
μεμύηται
τῶν
πλεόντων·
καὶ
τοῦ
|
κυβερνήτου
|
ἀνακύπτων
μὲν
πυνθάνεσθαι,
εἰ
μεσοπορεῖ |
[22] |
μισθώσασθαι.
καὶ
τριηραρχῶν
τὰ
τοῦ
|
κυβερνήτου |
στρώματα
αὑτῷ
ἐπὶ
τοῦ
καταστρώματος |
[6] |
ἐργασίαν
ἀποδοκιμάσαι,
ἀλλὰ
κηρύττειν,
μαγειρεύειν,
|
κυβεύειν. |
τὴν
μητέρα
μὴ
τρέφειν,
ἀπάγεσθαι |
[5] |
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς
κύνας
εἰς
|
Κύζικον |
καὶ
μέλι
Ὑμήττιον
εἰς
Ῥόδον, |
[4] |
δὲ
ἄγροικος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
κυκεῶνα |
πιὼν
εἰς
ἐκκλησίαν
πορεύεσθαι.
καὶ |
[22] |
ἀποκάμψας
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
τὴν
|
κύκλῳ |
οἴκαδε
πορευθῆναι.
καὶ
τῇ
γυναικὶ |
[10] |
οἰκίαν.
καὶ
ὁμοσιτῶν
ἀριθμεῖν
τὰς
|
κύλικας, |
πόσας
ἕκαστος
πέπωκε,
καὶ
ἀπάρχεσθαι |
[18] |
κιβωτόν,
καὶ
εἰ
σεσήμανται
τὸ
|
κυλιούχιον, |
καὶ
εἰ
ὁ
μοχλὸς
εἰς |
[10] |
ἅλας
χρηννύειν
μήτε
ἐλλύχνιον
μήτε
|
κύμινον |
μήτε
ὀρίγανον
μήτε
ὀλὰς
μήτε |
[29] |
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
καὶ
φῆσαι
αὐτὸν
|
κύνα |
εἶναι
τοῦ
δήμου,
φυλάττειν
γὰρ |
[4] |
θύραν
ὑπακοῦσαι
αὐτός,
καὶ
τὸν
|
κύνα |
προσκαλεσάμενος
καὶ
ἐπιλαβόμενος
τοῦ
ῥύγχους |
[21] |
κατὰ
τὴν
ἀγορὰν
περιπατεῖν.
καὶ
|
κυναρίου |
δὲ
Μελιταίου
τελευτήσαντος
αὐτῷ,
μνῆμα |
[5] |
ἐλάας
εἰς
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς
|
κύνας |
εἰς
Κύζικον
καὶ
μέλι
Ὑμήττιον |
[28] |
τὸ
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ
αἱ
|
κύνες |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
συνέχονται,
καὶ |
[14] |
ἐπὶ
θάκου
ἀνιστάμενος
ἀποπλανώμενος
ὑπὸ
|
κυνὸς |
τῆς
τοῦ
γείτονος
δηχθῆναι.
καὶ |
[20] |
λαλῇ.
καὶ
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας
|
κωλύειν. |
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
ἕως |
[7] |
καὶ
εἰς
τὰς
παλαίστρας
εἰσιὼν
|
κωλύειν
|
τοὺς
παῖδας
προμανθάνειν·
τοσαῦτα
καὶ |
[7] |
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων
δὲ
|
κωλῦσαι |
κρῖναι
καὶ
συνθεωρῶν
θεάσασθαι
καὶ
|
[12] |
καὶ
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωμένην
|
κωμάζειν |
πυρέττουσαν.
καὶ
δίκην
ὠφληκότα
ἐγγύης |
[6] |
κόρδακα
κοὐ
προσωπεῖον
ἔχων
ἐν
|
κωμαστικῷ |
χορῷ.
καὶ
ἐν
θαύμασι
δὲ |