Paragraphes |
[26] |
πλησιάζοντας
καὶ
ὑπὸ
τούτων
οὕτως
|
ὑβριζομένους |
ἢ
τιμωμένους,
καὶ
ὅτι
Ἢ |
[17] |
πωλοῦντος·
Θαυμάζω,
εἰπεῖν,
ὅ
τι
|
ὑγιὲς |
οὕτω
ἄξιον
ἐώνημαι.
καὶ
πρὸς |
[7] |
ἐστὶ
σιωπᾶν,
καὶ
ὡς
ἐν
|
ὑγρῷ |
ἐστιν
ἡ
γλῶττα,
καὶ
ὅτι |
[20] |
ἄνθρωπον
λαβεῖν,
καὶ
ὅτι
ψυχρὸν
|
ὕδωρ |
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον,
καὶ |
[3] |
καὶ
εἰ
ποιήσειεν
ὁ
Ζεὺς
|
ὕδωρ |
πλεῖον,
τὰ
ἐν
τῇ
γῇ
|
[17] |
τῷ
Διὶ
ἀγανακτεῖν,
οὐ
διότι
|
ὕει, |
ἀλλὰ
διότι
ὕστερον.
καὶ
εὑρὼν |
[9] |
θεωρεῖν,
ἄγειν
δὲ
καὶ
τοὺς
|
υἱεῖς |
εἰς
τὴν
ὑστεραίαν
καὶ
τὸν |
[30] |
θέαν
τηνικαῦτα
πορεύεσθαι
ἄγων
τοὺς
|
υἱεῖς, |
ἡνίκα
προῖκα
ἀφιᾶσιν
οἱ
θεατρῶναι. |
[21] |
καλέσαντα
κατακείμενος
δειπνῆσαι.
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
καὶ |
[17] |
καὶ
πρὸς
τὸν
εὐαγγελιζόμενον,
ὅτι
|
Υἱός |
σοι
γέγονεν,
εἰπεῖν,
ὅτι
Ἂν |
[27] |
πότον
ἐπιλανθάνεσθαι.
καὶ
παρὰ
τοῦ
|
υἱοῦ |
μανθάνειν
τὸ
ἐπὶ
δόρυ
καὶ |
[30] |
τέτταρσι
δραχμαῖς
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν
|
υἱῶν |
δὲ
μὴ
πορευομένων
εἰς
τὸ |
[21] |
καὶ
τὰ
ἱερὰ
καλά,
καὶ
|
ὑμεῖς
|
δέχεσθε
τὰ
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα |
[5] |
κύνας
εἰς
Κύζικον
καὶ
μέλι
|
Ὑμήττιον |
εἰς
Ῥόδον,
καὶ
ταῦτα
ποιῶν |
[14] |
χύτραν
ἐμβαλὼν
ἄβρωτον
ποιῆσαι.
καὶ
|
ὕοντος |
τοῦ
Διὸς
εἰπεῖν·
{ἡδύ
γε |
[27] |
προσβάλλων
ταῖς
θύραις
πληγὰς
εἰληφὼς
|
ὑπ´ |
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
καὶ
εἰς
ἀγρὸν |
[20] |
τοῦ
πορνοβοσκοῦ
ἤδη,
ὅπως
πάντες
|
ὑπ´ |
αὐτῆς
αὐλώμεθα
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ. |
[26] |
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ
αὐτὸν
ἀπολέσθαι
|
ὑπ´ |
αὐτῶν·
καὶ
τοιαῦτα
ἕτερα
πρὸς |
[28] |
Αὐταὶ
τὴν
θύραν
τὴν
αὔλειον
|
ὑπακούουσι. |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
κακῶς
λεγόντων |
[4] |
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν.
καὶ
τὴν
θύραν
|
ὑπακοῦσαι |
αὐτός,
καὶ
τὸν
κύνα
προσκαλεσάμενος
|
[25] |
ἡ
δειλία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
|
ὕπειξίς |
τις
ψυχῆς
ἐκ
φόβου,
ὁ |
[7] |
καὶ
Εὖ
γε,
ὅτι
με
|
ὑπέμνησας, |
καὶ
Τὸ
λαλεῖν
ὡς
χρήσιμόν |
[29] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων, |
[29] |
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι
δὲ
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
|
[20] |
ἔτικτές
με,
τίς
ἡμέρα;
καὶ
|
ὑπὲρ |
αὑτοῦ
δὲ
λέγειν,
ὡς
ἡδύς |
[27] |
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
|
ὑπὲρ |
τὴν
ἡλικίαν,
ὁ
δὲ
ὀψιμαθὴς |
[16] |
διεξέλθῃ
τις
ἢ
λίθους
τρεῖς
|
ὑπὲρ |
τῆς
ὁδοῦ
διαβάλῃ.
καὶ
ἐὰν |
[19] |
ἐπαύσατο·
καὶ
ἀποπτύσαι
δὲ
βουλόμενος,
|
ὑπὲρ |
τῆς
τραπέζης
προσπτύσαι
τῷ
οἰνοχόῳ. |
[10] |
ἡ
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ
διαφόρου
|
ὑπὲρ |
τὸν
καιρόν,
ὁ
δὲ
μικρολόγος |
[29] |
εἰπεῖν,
ὡς
Οὐχ
ἕξομεν
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῶν
κοινῶν
συναχθεσθησομένους,
ἂν
τοὺς |
[28] |
Ἐγὼ
δήπου
τὰ
τοιαῦτα
οἶδα,
|
ὑπὲρ |
ὧν
σὺ
ἔπλασας
πρὸς
ἐμέ· |
[21] |
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς
καθ´
|
ὑπερβολὴν |
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀνελευθερία |
[16] |
περιπατεῖν.
καὶ
τὴν
ὁδὸν
ἐὰν
|
ὑπερδράμῃ |
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
|
[10] |
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
δὲ
καὶ
|
ὑπερημερίαν |
πρᾶξαι
καὶ
τόκον
τόκου.
καὶ |
[24] |
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
|
ὑπερηφανία |
καταφρόνησίς
τις
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν |
[24] |
εἶναι
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
|
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ. |
Ἔστι
δὲ
ἡ
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς |
[24] |
αὑτοῦ
τῶν
ἄλλων,
ὁ
δὲ
|
ὑπερήφανος |
τοιόσδε
τις,
οἷος
τῷ
σπεύδοντι |
[7] |
τι
ἡμῖν,
ὅπως
ἂν
ἡμᾶς
|
ὕπνος |
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λογοποιία |
[25] |
κόρακας·
οὐκ
ἐάσει
τὸν
ἄνθρωπον
|
ὕπνου |
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
αἵματος |
[18] |
περιδραμὼν
ἐπισκέψασθαι
καὶ
οὕτω
μόλις
|
ὕπνου |
τυγχάνειν.
καὶ
τοὺς
ὀφείλοντας
αὐτῷ |
[14] |
νυκτὸς
ἐπὶ
θάκου
ἀνιστάμενος
ἀποπλανώμενος
|
ὑπὸ |
κυνὸς
τῆς
τοῦ
γείτονος
δηχθῆναι. |
[7] |
ῥητόρων
μάχην
{καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίοις
|
ὑπὸ |
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
ποτε
λόγους |
[2] |
πρὸς
τὸ
τρίχωμα
{τῆς
κεφαλῆς}
|
ὑπὸ |
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ |
[17] |
οὐκ
ἐπὶ
δεῖπνον
καλέσας.
καὶ
|
ὑπὸ |
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος
εἰπεῖν·
Θαυμάζω, |
[25] |
παρεστηκότας,
ὅτι
τὴν
σπάθην
λαβεῖν
|
ὑπὸ |
τῆς
σπουδῆς
ἐπελάθετο,
τρέχειν
ἐπὶ |
[25] |
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι,
ἀποκρύψαι
αὐτὴν
|
ὑπὸ |
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν
πολὺν |
[26] |
καὶ
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας
καὶ
|
ὑπὸ
|
τούτων
οὕτως
ὑβριζομένους
ἢ
τιμωμένους, |
[29] |
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
δὲ
ἀνανεύειν· |
[29] |
καὶ
κρίσιν
κρίνων
ἐκδέχεσθαι
τὰ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ |
[7] |
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν
αὐτὸν
|
[26] |
Ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
δεινὰ
πάσχομεν
|
ὑπὸ |
τῶν
δεκαζομένων,
καὶ
ὡς
Θαυμάζω |
[26] |
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα
|
ὑπὸ |
τῶν
λειτουργιῶν
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν |
[30] |
εὑρισκομένων
χαλκῶν
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
|
ὑπὸ |
τῶν
οἰκετῶν
δεινὸς
ἀπαιτῆσαι
τὸ |
[19] |
ῥᾴδιον
αὐτῶν
εἰς
τὸ
γένος
|
ὑποβάλλεσθαι. |
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
καὶ
ἕλκη |
[4] |
δὲ
ᾆσαι
καὶ
εἰς
τὰ
|
ὑποδήματα |
δὲ
ἥλους
ἐγκροῦσαι
καὶ
τῆς |
[22] |
παιδίον
τὸ
συνακολουθῆσον.
καὶ
τὰ
|
ὑποδήματα |
παλιμπήξει
κεκαττυμένα
φορεῖν
καὶ
λέγειν, |
[4] |
καὶ
μείζω
τοῦ
ποδὸς
τὰ
|
ὑποδήματα |
φορεῖν.
καὶ
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ |
[2] |
πόδα
φῆσαι
εἶναι
εὐρυθμότερον
τοῦ
|
ὑποδήματος. |
καὶ
πορευομένου
πρός
τινα
τῶν |
[10] |
καὶ
τὸ
μέσον
τῆς
ἡμέρας
|
ὑποδουμένους |
καὶ
πρὸς
τοὺς
γναφεῖς
διατεινομένους, |
[4] |
καὶ
ἀριστῶν
δὲ
ἅμα
τοῖς
|
ὑποζυγίοις |
ἐμβαλεῖν.
καὶ
τὴν
θύραν
ὑπακοῦσαι |
[30] |
δὲ
καὶ
συναγόντων
παρ´
αὐτῷ
|
ὑποθεῖναι |
τῶν
παρ´
ἑαυτοῦ
διδομένων
ξύλων |
[20] |
ἀφελόμενος,
μασώμενος
σιτίζειν
αὐτὸς
καὶ
|
ὑποκορίζεσθαι |
ποππύζων
καὶ
πανουργημάτιον
τοῦ
πάππου |
[2] |
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
δὲ
κολακείαν
|
ὑπολάβοι |
ἄν
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν
εἶναι, |
[25] |
φίλων
προσδραμὼν
καὶ
θαρρεῖν
κελεύσας
|
ὑπολαβὼν |
φέρειν.
καὶ
τοῦτον
θεραπεύειν
καὶ |
[2] |
λέγοντα
καὶ
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι
|
ὑπολαμβάνει. |
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀδολεσχία
ἐστὶ |
[29] |
καὶ
δημοσίους
ἀγῶνας
ὠφληκόσι
καὶ
|
ὑπολαμβάνειν, |
ἐὰν
τούτοις
χρῆται,
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι |
[1] |
λόγου
χρῆσθαι·
Οὐ
πιστεύω·
Οὐχ
|
ὑπολαμβάνω· |
Ἐκπλήττομαι·
καὶ·
Λέγεις
αὐτὸν
ἕτερον
|
[18] |
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
ἀμέλει
ἡ
ἀπιστία
|
ὑπόληψίς |
τις
ἀδικίας
κατὰ
πάντων,
ὁ
|
[7] |
δόξειεν
εἶναι
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
|
ὑπομεῖναι |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων, |
[15] |
λίθῳ.
καὶ
ἀναμεῖναι
οὐκ
ἂν
|
ὑπομείναι |
πολὺν
χρόνον
οὐθένα.
καὶ
οὔτε |
[27] |
θαύμασι
τρία
ἢ
τέτταρα
πληρώματα
|
ὑπομένειν |
τὰ
ᾄσματα
ἐκμανθάνων.
καὶ
τελούμενος |
[3] |
Τίς
ἐστιν
ἡμέρα
τήμερον;
κἂν
|
ὑπομένῃ |
τις
αὐτόν,
μὴ
ἀφίστασθαι,
{καὶ} |
[9] |
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
καὶ
ὀψωνῶν
δὲ
|
ὑπομιμνήσκειν |
τὸν
κρεωπώλην,
εἴ
τι
χρήσιμος |
[6] |
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
|
ὑπομονὴ |
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ |
[30] |
ἔνδον
τὰ
ἐπιτήδεια
σφόδρα
ἀποψῶν.
|
ὑποπρίασθαι |
φίλου
δοκοῦντος
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν. |
[22] |
στρώματα
αὑτῷ
ἐπὶ
τοῦ
καταστρώματος
|
ὑποστορέννυσθαι, |
τὰ
δὲ
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
καὶ |
[2] |
θεάτρῳ
ἀφελόμενος
τὰ
προσκεφάλαια
αὐτὸς
|
ὑποστρῶσαι. |
καὶ
τὴν
οἰκίαν
φῆσαι
εὖ |
[20] |
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου
ἐν
τοῖς
|
ὑποχωρήμασιν |
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη
ἡ
χολή. |
[9] |
καὶ
τοὺς
υἱεῖς
εἰς
τὴν
|
ὑστεραίαν |
καὶ
τὸν
παιδαγωγόν.
καὶ
ὅσα |
[5] |
καὶ
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
ἐπιδείξεσιν
|
ὕστερον |
ἐπεισιέναι
συγκαθημένων
ἵν´
εἴπῃ
τις |
[15] |
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
ἂν
δοίη,
|
ὕστερον |
ἥκειν
φέρων
καὶ
λέγειν,
ὅτι |
[17] |
οὐ
διότι
ὕει,
ἀλλὰ
διότι
|
ὕστερον. |
καὶ
εὑρὼν
ἐν
τῇ
ὁδῷ |
[24] |
αὐτὸς
μὴ
συνδειπνεῖν,
ἀλλὰ
τῶν
|
ὑφ´ |
αὑτόν
τινι
συντάξαι
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι. |
[23] |
ἀτελοῦς
ὅτι
ἀπείρηται,
ὅπως
μηδ´
|
ὑφ´ |
ἑνὸς
συκοφαντηθῇ,
Περαιτέρω
φιλοσοφεῖν
προσῆκε |