Paragraphes |
[8] |
ἀκούοντας.
οὕτως
καὶ
καταπονοῦσι
ταῖς
|
ψευδολογίαις. |
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀναισχυντία
ἐστὶ |
[8] |
βούλονται
λογοποιοῦντες·
οὐ
γὰρ
μόνον
|
ψεύδονται, |
ἀλλὰ
καὶ
ἀλυσιτελῶς
ἀπαλλάττουσι.
πολλάκις |
[8] |
Ἡ
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
|
ψευδῶν |
λόγων
καὶ
πράξεων,
ὧν
πιστεύεσθαι |
[14] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λογισάμενος
ταῖς
|
ψήφοις |
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσας
ἐρωτᾶν
τὸν
|
[24] |
τινα
τῷ
παιδὶ
συντάξαι
τὰς
|
ψήφους |
διωθεῖν
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι |
[17] |
νικήσας
καὶ
λαβὼν
πάσας
τὰς
|
ψήφους |
ἐγκαλεῖν
τῷ
γράψαντι
τὸν
λόγον |
[23] |
δὲ
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς
|
ψήφους |
ἕνα
αὐτῶν
καὶ
ποσῶν
κατὰ |
[23] |
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα
|
ψοφῆσαι, |
οὐδαμοῦ
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἀποδεδημηκώς. |
[28] |
Θρᾷττά
ἐστι·
καλεῖται
γοῦν
ἡ
|
ψυχὴ |
Κρινοκόρακα·
τὰς
δὲ
τοιαύτας
φασὶν |
[28] |
Ἔστι
δὲ
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
|
ψυχῆς |
εἰς
τὸ
χεῖρον
ἐν
λόγοις, |
[25] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ὕπειξίς
τις
|
ψυχῆς |
ἐκ
φόβου,
ὁ
δὲ
δειλὸς |
[14] |
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
|
ψυχῆς |
ἐν
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
ὁ |
[17] |
εἰ
σὺ
καὶ
ἀπὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
οὕτω
με
φιλεῖς.
καὶ
τῷ |
[20] |
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ
{ὥστε
εἶναι
|
ψυχρὸν} |
καὶ
μάγειρος
εὖ
τὸ
ὄψον |
[20] |
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον
λαβεῖν,
καὶ
ὅτι
|
ψυχρὸν |
ὕδωρ
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον, |
[28] |
εἰς
ὄψον
δίδωσι
καὶ
τῷ
|
ψυχρῷ
|
λούεσθαι
ἀναγκάζει
τῇ
τοῦ
Ποσειδῶνος |
[2] |
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι
|
ψυχρῶς |
ἐπιγελάσαι
τό
τε
ἱμάτιον
ὦσαι |