Paragraphes
[4]	τὸ τάριχος καὶ εἰ τήμερον	{ὁ	ἀγὼν} νουμηνίαν ἄγει, καὶ εἰπεῖν
[30]	κέρδους αἰσχροῦ, ἔστι δὲ τοιοῦτος	ὁ	αἰσχροκερδής, οἷος ἑστιῶν ἄρτους ἱκανοὺς
[21]	καὶ ἐπιμεληθῆναι δέ, ὅπως αὐτῷ	ὁ	ἀκόλουθος Αἰθίοψ ἔσται. καὶ ἀποδιδοὺς
[8]	φάσκων λέγειν, ὡς Πολυπέρχων καὶ	ὁ	βασιλεὺς μάχῃ νενίκηκε, καὶ Κάσανδρος
[4]	δόξειεν ἂν εἶναι ἀμαθία ἀσχήμων,	ὁ	δὲ ἄγροικος τοιοῦτός τις, οἷος
[3]	διήγησις λόγων μακρῶν καὶ ἀπροβουλεύτων,	ὁ	δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν, οἷος,
[20]	ἔντευξις λύπης ποιητικὴ ἄνευ βλάβης,	ὁ	δὲ ἀηδὴς τοιοῦτός τις, οἷος
[12]	ἐπίτευξις χρόνου λυποῦσα τοὺς ἐντυγχάνοντας,	ὁ	δὲ ἄκαιρος τοιοῦτός τις, οἷος
[23]	προσποίησίς τις ἀγαθῶν οὐκ ὄντων,	ὁ	δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτός τις, οἷος
[14]	ψυχῆς ἐν λόγοις καὶ πράξεσιν,	ὁ	δὲ ἀναίσθητος τοιοῦτός τις, οἷος
[9]	καταφρόνησις δόξης αἰσχροῦ ἕνεκα κέρδους,	ὁ	δὲ ἀναίσχυντος τοιοῦτος, οἷος πρῶτον
[22]	ἀπουσία τις φιλοτιμίας δαπάνην ἐχούσης,	ὁ	δὲ ἀνελεύθερος τοιοῦτός τις, οἷος
[18]	ὑπόληψίς τις ἀδικίας κατὰ πάντων,	ὁ	δὲ ἄπιστος τοιοῦτός τις, οἷος
[6]	ὑπομονὴ αἰσχρῶν ἔργων καὶ λόγων,	ὁ	δὲ ἀπονενοημένος τοιοῦτός τις, οἷος
[5]	ἐπὶ τῷ βελτίστῳ ἡδονῆς παρασκευαστική,	ὁ	δὲ ἄρεσκος ἀμέλει τοιοῦτός τις,
[15]	ἐστιν ἀπήνεια ὁμιλίας ἐν λόγοις,	ὁ	δὲ αὐθάδης τοιοῦτός τις, οἷος
[11]	γὰρ παιδιὰ ἐπιφανὴς καὶ ἐπονείδιστος,	ὁ	δὲ βδελυρὸς τοιοῦτος, οἷος ἀπαντήσας
[25]	ὕπειξίς τις ψυχῆς ἐκ φόβου,	ὁ	δὲ δειλὸς τοιοῦτός τις, οἷος
[16]	εἶναι δειλία πρὸς τὸ δαιμόνιον,	ὁ	δὲ δεισιδαίμων τοιοῦτός τις, οἷος
[19]	δυσχέρεια ἀθεραπευσία σώματος λύπης παρασκευαστική,	ὁ	δὲ δυσχερὴς τοιοῦτός τις, οἷος
[1]	τὸ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων,	ὁ	δὲ εἴρων τοιοῦτός τις, οἷος
[28]	εἰς τὸ χεῖρον ἐν λόγοις,	ὁ	δὲ κακολόγος τοιόσδε τις, οἷος
[7]	ἂν δόξειεν ἀκρασία τοῦ λόγου,	ὁ	δὲ λάλος τοιοῦτός τις, οἷος
[8]	ὧν πιστεύεσθαι βούλεται ὁ λογοποιῶν,	ὁ	δὲ λογοποιὸς τοιοῦτός τις, οἷος
[17]	παρὰ τὸ προσῆκον τῶν δεδομένων,	ὁ	δὲ μεμψίμοιρος τοιόσδε τις, οἷος
[10]	τοῦ διαφόρου ὑπὲρ τὸν καιρόν,	ὁ	δὲ μικρολόγος τοιοῦτός τις, οἷος
[21]	δόξει εἶναι ὄρεξις τιμῆς ἀνελεύθερος,	ὁ	δὲ μικροφιλότιμος τοιοῦτός τις, οἷος
[26]	τις ἰσχύος καὶ κέρδους γλιχομένη,	ὁ	δὲ ὀλιγαρχικὸς τοιοῦτος, οἷος τοῦ
[27]	ἂν εἶναι ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν,	ὁ	δὲ ὀψιμαθὴς τοιοῦτός τις, οἷος
[13]	λόγων καὶ πράξεων μετὰ εὐνοίας,	ὁ	δὲ περίεργος τοιοῦτός τις, οἷος
[24]	τις πλὴν αὑτοῦ τῶν ἄλλων,	ὁ	δὲ ὑπερήφανος τοιόσδε τις, οἷος
[29]	δὲ ἡ φιλοπονηρία ἐπιθυμία κακίας,	ὁ	δὲ φιλοπόνηρός ἐστι τοιόσδε τις,
[15]	αὐθάδης τοιοῦτός τις, οἷος ἐρωτηθείς·	Ὁ	δεῖνα ποῦ ἐστιν; εἰπεῖν· Πράγματά
[28]	κακολόγος τοιόσδε τις, οἷος ἐρωτηθείς·	Ὁ	δεῖνα τίς ἐστιν; εἰπεῖν οἰκονομῶν
[8]	Ἀστείου τοῦ αὐλητοῦ ἢ Λύκων	ὁ	ἐργολάβος παραγεγονὼς ἐξ αὐτῆς τῆς
[3]	πλόϊμον εἶναι, καὶ εἰ ποιήσειεν	ὁ	Ζεὺς ὕδωρ πλεῖον, τὰ ἐν
[21]	ὃ ἔχων ἐπὶ τοῦ κλιμακίου	ὁ	κολοιὸς πηδήσεται. καὶ βοῦν θύσας
[8]	καὶ πράξεων, ὧν πιστεύεσθαι βούλεται	ὁ	λογοποιῶν, ὁ δὲ λογοποιὸς τοιοῦτός
[28]	τοῦ γένους αὐτοῦ ἄρξομαι. Τούτου	ὁ	μὲν πατὴρ ἐξ ἀρχῆς Σωσίας
[18]	σεσήμανται τὸ κυλιούχιον, καὶ εἰ	ὁ	μοχλὸς εἰς τὴν θύραν τὴν
[20]	καὶ ὅτι αὐτήν, ἐὰν κελεύσωσιν,	ὁ	παῖς μέτεισι παρὰ τοῦ πορνοβοσκοῦ
[28]	βίῳ ἥδιστα τοῦτο ποιῶν. {Οὕτως	ὁ	τῆς βασκανίας ἐρεθισμὸς μανικοὺς καὶ
[17]	δεηθεὶς τοῦ πωλοῦντος· Θαυμάζω, εἰπεῖν,	ὅ	τι ὑγιὲς οὕτω ἄξιον ἐώνημαι.
[3]	τῇ γῇ βελτίω ἔσεσθαι, καὶ	ὃ	ἀγρὸν εἰς νέωτα γεωργήσει, καὶ
[21]	πρίασθαι καὶ ἀσπίδιον χαλκοῦν ποιῆσαι,	ὃ	ἔχων ἐπὶ τοῦ κλιμακίου ὁ
[7]	ἐπιβάλλειν εἴπας· Σὺ μὴ ἐπιλάθῃ,	ὃ	μέλλεις λέγειν, καὶ Εὖ γε,
[7]	λαλεῖν ὡς χρήσιμόν που, καὶ	Ὃ	παρέλιπον, καὶ Ταχύ γε συνῆκας
[3]	αὑτοῦ γυναικὸς εἰπεῖν ἐγκώμιον· εἶτα	ὃ	τῆς νυκτὸς εἶδεν ἐνύπνιον, τοῦτο
[4]	ἐφίστασθαι μήτε ἐκπλήττεσθαι ἐν ταῖς	ὁδοῖς,	ὅταν δὲ ἴδῃ βοῦν ἢ
[24]	ἅμ´ ἡμέρᾳ. καὶ ἐν ταῖς	ὁδοῖς	πορευόμενος μὴ λαλεῖν τοῖς ἐντυγχάνουσι,
[28]	ὥσπερ αἱ κύνες ἐν ταῖς	ὁδοῖς	συνέχονται, καὶ Τὸ ὅλον ἀνδρολάβοι
[24]	φάσκειν. καὶ βαδίζων {ἐν ταῖς	ὁδοῖς}	τὰς διαίτας κρίνειν {ἐν} τοῖς
[30]	τῶν εὑρισκομένων χαλκῶν ἐν ταῖς	ὁδοῖς	ὑπὸ τῶν οἰκετῶν δεινὸς ἀπαιτῆσαι
[16]	τὴν ἡμέραν περιπατεῖν. καὶ τὴν	ὁδὸν	ἐὰν ὑπερδράμῃ γαλῆ, μὴ πρότερον
[5]	πλειστάκις δὲ ἀποκείρασθαι καὶ τοὺς	ὀδόντας	λευκοὺς ἔχειν καὶ τὰ ἱμάτια
[19]	πολὺ τῶν πλευρῶν καὶ τοὺς	ὀδόντας	μέλανας καὶ ἐσθιομένους ὥστε δυσέντευκτος
[16]	ἢ λίθους τρεῖς ὑπὲρ τῆς	ὁδοῦ	διαβάλῃ. καὶ ἐὰν ἴδῃ ὄφιν
[12]	γένους κατηγορεῖν. καὶ ἐκ μακρᾶς	ὁδοῦ	ἥκοντα ἄρτι παρακαλεῖν εἰς περίπατον.
[4]	ἥλους ἐγκροῦσαι καὶ τῆς αὐτῆς	ὁδοῦ	παριὼν κομίσασθαι παρ´ Ἀρχίου τοῦ
[22]	προσιόντα προϊδόμενος ἀποκάμψας ἐκ τῆς	ὁδοῦ	τὴν κύκλῳ οἴκαδε πορευθῆναι. καὶ
[28]	Αὗται αἱ γυναῖκες ἐκ τῆς	ὁδοῦ	τοὺς παριόντας συναρπάζουσι, καὶ Οἰκία
[18]	φυλάττῃ αὐτόν, μὴ ἐν τῇ	ὁδῷ	ἀποδράσῃ. καὶ τοῖς εἰληφόσι τι
[17]	ὕστερον. καὶ εὑρὼν ἐν τῇ	ὁδῷ	βαλλάντιόν τι εἰπεῖν· Ἀλλ´ οὐ
[15]	ἀργύριον. καὶ προσπταίσας ἐν τῇ	ὁδῷ	δεινὸς καταράσασθαι τῷ λίθῳ. καὶ
[23]	συνοδοιπόρου δὲ ἀπολαῦσαι ἐν τῇ	ὁδῷ	δεινὸς λέγων, ὡς μετ´ Ἀλεξάνδρου
[4]	φάσκειν οὐδὲν τοῦ θύμου ἥδιον	ὄζειν.	καὶ μείζω τοῦ ποδὸς τὰ
[14]	ἄστρων νομίζει, ὅτι δὴ καὶ	οἱ	ἄλλοι λέγουσι πίσσης καὶ λέγοντός
[11]	καὶ ἐν θεάτρῳ κροτεῖν, ὅταν	οἱ	ἄλλοι παύωνται, καὶ συρίττειν, οὓς
[2]	Ἐνθυμῇ, ὡς ἀποβλέπουσι πρὸς σὲ	οἱ	ἄνθρωποι; τοῦτο δὲ οὐθενὶ τῶν
[10]	δ´ ἐπισκοπεῖσθαι ὁσημέραι εἰ διαμένουσιν	οἱ	αὐτοί. δεινὸς δὲ καὶ ὑπερημερίαν
[28]	τίς ἐστιν; εἰπεῖν οἰκονομῶν καθάπερ	οἱ	γενεαλογοῦντες· Πρῶτον ἀπὸ τοῦ γένους
[8]	περιστάσεις ποιούμενοι τὰ ἱμάτια ἀποβεβλήκασιν,	οἱ	δ´ ἐν τῇ στοᾷ πεζομαχίᾳ
[6]	καὶ μεταξὺ οἱ μὲν προσίασιν,	οἱ	δὲ ἀπίασι πρὶν ἀκοῦσαι αὐτοῦ,
[30]	ἡμίση τῶν ῥαφανίδων ἀπογράφεσθαι, ἵν´	οἱ	διακονοῦντες παῖδες μὴ λάβωσι. συναποδημῶν
[21]	προσπατταλεῦσαι στέμμασι μεγάλοις περιδήσας, ὅπως	οἱ	εἰσιόντες ἴδωσιν, ὅτι βοῦν ἔθυσε.
[5]	ἐν τούτοις διατρίβειν, οὗ ἂν	οἱ	ἔφηβοι γυμνάζωνται, τοῦ δὲ θεάτρου
[30]	τοὺς υἱεῖς, ἡνίκα προῖκα ἀφιᾶσιν	οἱ	θεατρῶναι. καὶ ἀποδημῶν δημοσίᾳ τὸ
[11]	καὶ συρίττειν, οὓς ἡδέως θεωροῦσιν	οἱ	λοιποί· καὶ ὅταν σιωπήσῃ τὸ
[8]	ἀλυσιτελῶς ἀπαλλάττουσι. πολλάκις γὰρ αὐτῶν	οἱ	μὲν ἐν τοῖς βαλανείοις περιστάσεις
[6]	διαλεγομένων πρὸς αὐτούς, καὶ μεταξὺ	οἱ	μὲν προσίασιν, οἱ δὲ ἀπίασι
[3]	λέγειν, ὡς πολὺ πονηρότεροί εἰσιν	οἱ	νῦν ἄνθρωποι τῶν ἀρχαίων, καὶ
[13]	παῖδα κεράσαι, ἢ ὅσα δύνανται	οἱ	παρόντες ἐκπιεῖν. καὶ διείργειν τοὺς
[25]	ἐκπέμψας κελεύειν προσκοπεῖσθαι, ποῦ εἰσιν	οἱ	πολέμιοι, ἀποκρύψαι αὐτὴν ὑπὸ τὸ
[25]	ἔργον διαγνῶναί ἐστι, πότεροί εἰσιν	οἱ	πολέμιοι. καὶ ἀκούων κραυγῆς καὶ
[21]	εἰπεῖν· Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐθύομεν	οἱ	πρυτάνεις τὰ ἱερὰ τῇ Μητρὶ
[3]	ἀρχαίων, καὶ ὡς ἄξιοι γεγόνασιν	οἱ	πυροὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ
[6]	γνάθον ἐκλέγειν. {Ἐργώδεις δέ εἰσιν	οἱ	τὸ στόμα εὔλυτον ἔχοντες πρὸς
[8]	ἐρήμους δίκας ὠφλήκασιν. εἰσὶ δ´	οἳ	καὶ πόλεις τῷ λόγῳ κατὰ
[28]	εἰπεῖν· Ἐγὼ δήπου τὰ τοιαῦτα	οἶδα,	ὑπὲρ ὧν σὺ ἔπλασας πρὸς
[8]	ἐκ Μακεδονίας, ὃς πάντα ταῦτα	οἶδε.	καὶ πάντα διεξιὼν πῶς οἴεσθε
[7]	λέγει καὶ ὅτι αὐτὸς πάντα	οἶδεν	καὶ, ἂν ἀκούῃ αὐτοῦ, μαθήσεται·
[14]	πίσσης καὶ λέγοντός τινος· Πόσους	οἴει	κατὰ τὰς Ἱερὰς πύλας ἐξενηνέχθαι
[8]	οἶδε. καὶ πάντα διεξιὼν πῶς	οἴεσθε	πιθανῶς σχετλιάζει λέγων· Δυστυχὴς Κάσανδρος·
[21]	πάντα δοῦναι τῷ παιδὶ ἀπενεγκεῖν	οἴκαδε,	ἀναβαλλόμενος δὲ θοἰμάτιον ἐν τοῖς
[22]	ἐκ τῆς ὁδοῦ τὴν κύκλῳ	οἴκαδε	πορευθῆναι. καὶ τῇ γυναικὶ δὲ
[21]	καὶ ταῦτα ἀπαγγείλας ἀπιὼν διηγήσασθαι	οἴκαδε	τῇ ἑαυτοῦ γυναικί, ὡς καθ´
[6]	κλοπῆς, τὸ δεσμωτήριον πλείω χρόνον	οἰκεῖν	ἢ τὴν αὑτοῦ οἰκίαν. καὶ
[26]	Ἢ τούτους δεῖ ἢ ἡμᾶς	οἰκεῖν	τὴν πόλιν. καὶ τὸ μέσον
[4]	καὶ τοῖς μὲν φίλοις καὶ	οἰκείοις	ἀπιστεῖν, πρὸς δὲ τοὺς αὑτοῦ
[18]	δοῦναι, ἂν δ´ ἄρα τις	οἰκεῖος	ᾖ καὶ ἀναγκαῖος, μόνον οὐ
[28]	εἰληφὼς μὴ ἀποσχέσθαι μηδὲ τοὺς	οἰκείους	αὐτοῦ λοιδορῆσαι. καὶ πλεῖστα περὶ
[20]	ἐρωτῆσαι δὲ δεινὸς ἐναντίον τῶν	οἰκείων·	Εἴπ´, ὦ μάμμη, ὅτ´ ὤδινες
[28]	περὶ τῶν αὑτοῦ φίλων καὶ	οἰκείων	κακὰ εἰπεῖν, καὶ περὶ τῶν
[4]	ἀπιστεῖν, πρὸς δὲ τοὺς αὑτοῦ	οἰκέτας	ἀνακοινοῦσθαι περὶ τῶν μεγίστων, καὶ
[12]	ἥκειν τόκον ἀπαιτήσων. καὶ μαστιγουμένου	οἰκέτου	παρεστὼς διηγεῖσθαι, ὅτι καὶ αὑτοῦ
[10]	λογίζεται, περιττὰ φάσκειν εἶναι. καὶ	οἰκέτου	χύτραν ἔνην ἢ λοπάδα κατάξαντος
[30]	ἐν ταῖς ὁδοῖς ὑπὸ τῶν	οἰκετῶν	δεινὸς ἀπαιτῆσαι τὸ μέρος, κοινὸν
[26]	Ὠιδείου· Διὰ τοὺς συκοφάντας οὐκ	οἰκητόν	ἐστιν ἐν τῇ πόλει, καὶ
[20]	ὄψον σκευάζων, καὶ ὅτι ἡ	οἰκία	αὐτοῦ πανδοκεῖόν ἐστι— μεστὴ γὰρ
[16]	ἐὰν ἴδῃ ὄφιν ἐν τῇ	οἰκίᾳ,	ἐὰν παρείαν, Σαβάζιον καλεῖν, ἐὰν
[8]	παρὰ τούτοις κρυπτόμενόν τινα ἐν	οἰκίᾳ,	ἤδη πέμπτην ἡμέραν ἥκοντα ἐκ
[28]	ὁδοῦ τοὺς παριόντας συναρπάζουσι, καὶ	Οἰκία	τις αὕτη τὰ σκέλη ἠρκυῖα·
[9]	αὑτῷ. καὶ ἐπὶ τὴν ἀλλοτρίαν	οἰκίαν	ἐλθὼν δανείζεσθαι κριθάς, ποτὲ δὲ
[16]	ἐκθύσασθαι. καὶ πυκνὰ δὲ τὴν	οἰκίαν	καθᾶραι δεινὸς Ἑκάτης φάσκων ἐπαγωγὴν
[10]	ἡμιωβόλιον ἀπαιτεῖν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν	οἰκίαν.	καὶ ὁμοσιτῶν ἀριθμεῖν τὰς κύλικας,
[7]	προπέμψαι καὶ ἀποκαταστῆσαι εἰς τὴν	οἰκίαν.	καὶ πυθόμενος τὰ ἀπὸ τῆς
[4]	φυλάττει τὸ χωρίον καὶ τὴν	οἰκίαν.	καὶ τὸ ἀργύριον δὲ παρά
[6]	χρόνον οἰκεῖν ἢ τὴν αὑτοῦ	οἰκίαν.	καὶ τούτων ἂν εἶναι δόξειε
[22]	οὐδὲν διαφέρει. καὶ ἀναστὰς τὴν	οἰκίαν	καλλῦναι καὶ τὰς κλίνας ἐκκορίσαι.
[23]	ἀκολουθεῖ. καὶ ἐν μισθῷ τὴν	οἰκίαν	οἰκῶν φῆσαι ταύτην εἶναι τὴν
[2]	προσκεφάλαια αὐτὸς ὑποστρῶσαι. καὶ τὴν	οἰκίαν	φῆσαι εὖ ἠρχιτεκτονῆσθαι καὶ τὸν
[30]	μὲν ἐκ τῆς πόλεως ἐφόδιον	οἴκοι	καταλιπεῖν, παρὰ δὲ τῶν συμπρεσβευτῶν
[28]	Ὁ δεῖνα τίς ἐστιν; εἰπεῖν	οἰκονομῶν	καθάπερ οἱ γενεαλογοῦντες· Πρῶτον ἀπὸ
[22]	δὲ διακονοῦντας ἐν τοῖς γάμοις	οἰκοσίτους	μισθώσασθαι. καὶ τριηραρχῶν τὰ τοῦ
[23]	καὶ ἐν μισθῷ τὴν οἰκίαν	οἰκῶν	φῆσαι ταύτην εἶναι τὴν πατρῴαν
[17]	μοι τοῦ ζωμοῦ καὶ τοῦ	οἰναρίου	οὐκ ἐπὶ δεῖπνον καλέσας. καὶ
[16]	τετράσι δὲ καὶ ἑβδόμαις προστάξας	οἶνον	ἕψειν τοῖς ἔνδον, ἐξελθὼν ἀγοράσαι
[2]	τῶν ἑστιωμένων πρῶτος ἐπαινέσαι τὸν	οἶνον	καὶ παραμένων εἰπεῖν· Ὡς μαλακῶς
[13]	τοῦ ἰατροῦ, ὅπως μὴ δώσει	οἶνον	τῷ μαλακιζομένῳ, φήσας βούλεσθαι διάπειραν
[30]	νεῖμαι. καὶ οἰνοπωλῶν κεκραμένον τὸν	οἶνον	τῷ φίλῳ ἀποδόσθαι. καὶ ἐπὶ
[30]	καὶ εὐθὺς αὑτῷ νεῖμαι. καὶ	οἰνοπωλῶν	κεκραμένον τὸν οἶνον τῷ φίλῳ
[19]	ὑπὲρ τῆς τραπέζης προσπτύσαι τῷ	οἰνοχόῳ.	~ΑΗΔΙΑΣ. Ἔστι δὲ ἡ ἀηδία,
[28]	τὰ σκέλη ἠρκυῖα· οὐ γὰρ	οἷον	λῆρός ἐστι, τὸ λεγόμενον, ἀλλ´
[11]	ἐπονείδιστος, ὁ δὲ βδελυρὸς τοιοῦτος,	οἷος	ἀπαντήσας γυναιξὶν ἐλευθέραις ἀνασυράμενος δεῖξαι
[8]	ὁ δὲ λογοποιὸς τοιοῦτός τις,	οἷος	ἀπαντήσας τῷ φίλῳ εὐθὺς καταβαλὼν
[17]	ὁ δὲ μεμψίμοιρος τοιόσδε τις,	οἷος	ἀποστείλαντος μερίδα τοῦ φίλου εἰπεῖν
[18]	ὁ δὲ ἄπιστος τοιοῦτός τις,	οἷος	ἀποστείλας τὸν παῖδα ὀψωνήσοντα ἕτερον
[12]	ὁ δὲ ἄκαιρος τοιοῦτός τις,	οἷος	ἀσχολουμένῳ προσελθὼν ἀνακοινοῦσθαι. καὶ πρὸς
[20]	ὁ δὲ ἀηδὴς τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐγείρειν ἄρτι καθεύδοντα εἰσελθών, ἵνα
[23]	ὁ δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐν τῷ διαζεύγματι ἑστηκὼς διηγεῖσθαι
[10]	ὁ δὲ μικρολόγος τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐν τῷ μηνὶ ἡμιωβόλιον ἀπαιτεῖν
[29]	δὲ φιλοπόνηρός ἐστι τοιόσδε τις,	οἷος	ἐντυγχάνειν τοῖς ἡττημένοις καὶ δημοσίους
[13]	ὁ δὲ περίεργος τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐπαγγέλλεσθαι ἀναστάς, ἃ μὴ δυνήσεται.
[16]	ὁ δὲ δεισιδαίμων τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐπιτυχὼν ἐκφορᾷ ἀπονιψάμενος τὰς χεῖρας
[15]	ὁ δὲ αὐθάδης τοιοῦτός τις,	οἷος	ἐρωτηθείς· Ὁ δεῖνα ποῦ ἐστιν;
[28]	ὁ δὲ κακολόγος τοιόσδε τις,	οἷος	ἐρωτηθείς· Ὁ δεῖνα τίς ἐστιν;
[30]	ἔστι δὲ τοιοῦτος ὁ αἰσχροκερδής,	οἷος	ἑστιῶν ἄρτους ἱκανοὺς μὴ παραθεῖναι
[4]	ὁ δὲ ἄγροικος τοιοῦτός τις,	οἷος	κυκεῶνα πιὼν εἰς ἐκκλησίαν πορεύεσθαι.
[19]	ὁ δὲ δυσχερὴς τοιοῦτός τις,	οἷος	λέπραν ἔχων καὶ ἀλφὸν καὶ
[14]	ὁ δὲ ἀναίσθητος τοιοῦτός τις,	οἷος	λογισάμενος ταῖς ψήφοις καὶ κεφάλαιον
[10]	καὶ τῆς γυναικὸς ἐκβαλούσης τρίχαλκον	οἷος	μεταφέρειν τὰ σκεύη καὶ τὰς
[22]	ὁ δὲ ἀνελεύθερος τοιοῦτός τις,	οἷος	νικήσας τραγῳδοῖς ταινίαν ἀναθεῖναι ξυλίνην
[6]	ὁ δὲ ἀπονενοημένος τοιοῦτός τις,	οἷος	ὀμόσαι ταχύ, κακῶς ἀκοῦσαι, λοιδορηθῆναι
[3]	ὁ δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν,	οἷος,	ὃν μὴ γινώσκει, τούτῳ παρακαθεζόμενος
[25]	ὁ δὲ δειλὸς τοιοῦτός τις,	οἷος	πλέων τὰς ἄκρας φάσκειν ἡμιολίας
[5]	δὲ ἄρεσκος ἀμέλει τοιοῦτός τις,	οἷος	πόρρωθεν προσαγορεύσας καὶ ἄνδρα κράτιστον
[1]	ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτός τις,	οἷος	προσελθὼν τοῖς ἐχθροῖς ἐθέλειν λαλεῖν,
[9]	κέρδους, ὁ δὲ ἀναίσχυντος τοιοῦτος,	οἷος	πρῶτον μὲν ὃν ἀποστερεῖ πρὸς
[27]	ὁ δὲ ὀψιμαθὴς τοιοῦτός τις,	οἷος	ῥήσεις μανθάνειν ἑξήκοντα ἔτη γεγονὼς
[21]	ὁ δὲ μικροφιλότιμος τοιοῦτός τις,	οἷος	σπουδάσαι ἐπὶ δεῖπνον κληθεὶς παρ´
[25]	στρατευόμενος δὲ τοῦ πεζοῦ ἐκβοηθοῦντος	οἷός	τε προσκαλεῖν πάντας κελεύων πρὸς
[26]	γλιχομένη, ὁ δὲ ὀλιγαρχικὸς τοιοῦτος,	οἷος	τοῦ δήμου βουλευομένου, τίνας τῷ
[7]	ὁ δὲ λάλος τοιοῦτός τις,	οἷος	τῷ ἐντυγχάνοντι εἰπεῖν, ἂν ὁτιοῦν
[24]	ὁ δὲ ὑπερήφανος τοιόσδε τις,	οἷος	τῷ σπεύδοντι ἀπὸ δείπνου ἐντεύξεσθαι
[1]	οὐ μισεῖν· καὶ ἐπαινεῖν παρόντας,	οἷς	ἐπέθετο λάθρα, καὶ τούτοις συλλυπεῖσθαι
[10]	μήτε κύμινον μήτε ὀρίγανον μήτε	ὀλὰς	μήτε στέμματα μήτε θυηλήματα, ἀλλὰ
[16]	εἴσω στεφανοῦν τοὺς Ἑρμᾶς, ἀφρονεῖν	ὅλην	τὴν ἡμέραν. καὶ ὅταν ἐνύπνιον
[26]	Δόξειεν δ´ ἂν εἶναι ἡ	ὀλιγαρχία	φιλαρχία τις ἰσχύος καὶ κέρδους
[26]	ἑαυτοῦ χερσὶν ἐπὶ σκηνὴν ἐκόμισεν.	~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.	Δόξειεν δ´ ἂν εἶναι ἡ
[26]	καὶ κέρδους γλιχομένη, ὁ δὲ	ὀλιγαρχικὸς	τοιοῦτος, οἷος τοῦ δήμου βουλευομένου,
[26]	δὲ δεινὸς τοῖς τοιούτοις τῶν	ὀλίγων	λόγοις χρήσασθαι, ὅτι Δεῖ αὐτοὺς
[28]	ταῖς ὁδοῖς συνέχονται, καὶ Τὸ	ὅλον	ἀνδρολάβοι τινές, καὶ Αὐταὶ τὴν
[10]	ἐστι τοῦ ἐνιαυτοῦ. {καὶ τὸ	ὅλον	δὲ τῶν μικρολόγων καὶ τὰς
[1]	αὐτὸς οὕτως διαλογίσασθαι. καὶ τὸ	ὅλον	δεινὸς τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τοῦ
[30]	εἰς τὸ διδασκαλεῖον τὸν μῆνα	ὅλον	διά τιν´ ἀρρωστίαν ἀφαιρεῖν τοῦ
[29]	ἐπὶ τὸ χεῖρον. {καὶ τὸ	ὅλον	ἡ φιλοπονηρία ἀδελφή ἐστι τῆς
[26]	δεῖ ἄνδρα εἶναι· καὶ τῶν	Ὁμήρου	ἐπῶν τοῦτο ἓν μόνον κατέχειν,
[2]	δὲ κολακείαν ὑπολάβοι ἄν τις	ὁμιλίαν	αἰσχρὰν εἶναι, συμφέρουσαν δὲ τῷ
[15]	Ἡ δὲ αὐθάδειά ἐστιν ἀπήνεια	ὁμιλίας	ἐν λόγοις, ὁ δὲ αὐθάδης
[13]	οὗτοι πάντες χρηστοὶ ἦσαν. καὶ	ὀμνύναι	μέλλων εἰπεῖν πρὸς τοὺς περιεστηκότας,
[2]	εὖ πεφυτεῦσθαι καὶ τὴν εἰκόνα	ὁμοίαν	εἶναι. {καὶ τὸ κεφάλαιον τὸν
[29]	παροιμίας, τὸ ὅμοιον πρὸς τὸ	ὅμοιον	πορεύεσθαι. ~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ. Ἡ δὲ αἰσχροκέρδειά
[29]	ἐστι τὸ τῆς παροιμίας, τὸ	ὅμοιον	πρὸς τὸ ὅμοιον πορεύεσθαι. ~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
[28]	ἐστίν· ἡ δὲ πονηρία, οὐδὲν	ὅμοιον·	σημεῖον δέ· τῇ γὰρ ἑαυτοῦ
[5]	ἑστιῶντα, καὶ εἰσιόντα φῆσαι σύκου	ὁμοιότερα	εἶναι τῷ πατρί, καὶ προσαγόμενος
[29]	{ὡς} οὐδεὶς {ἐστι} χρηστός, καὶ	ὁμοίους	πάντας εἶναι, καὶ ἐπισκῆψαι δέ,
[29]	ἐλθεῖν, καὶ τὰ μὲν ἄλλα	ὁμολογεῖν	ἀληθῆ ὑπὲρ αὐτοῦ λέγεσθαι ὑπὸ
[1]	ἐπανελθεῖν. καὶ μηδὲν ὧν πράττει	ὁμολογῆσαι,	ἀλλὰ φῆσαι βουλεύεσθαι καὶ προσποιήσασθαι
[1]	ἰδὼν φῆσαι μὴ ἑωρακέναι, καὶ	ὁμολογήσας	μὴ μεμνῆσθαι· καὶ τὰ μὲν
[13]	ἀναστάς, ἃ μὴ δυνήσεται. καὶ	ὁμολογουμένου	τοῦ πράγματος δικαίου εἶναι ἐντείνας
[6]	δὲ ἀπονενοημένος τοιοῦτός τις, οἷος	ὀμόσαι	ταχύ, κακῶς ἀκοῦσαι, λοιδορηθῆναι δυναμένοις,
[10]	ἐλθὼν ἐπὶ τὴν οἰκίαν. καὶ	ὁμοσιτῶν	ἀριθμεῖν τὰς κύλικας, πόσας ἕκαστος
[26]	ξένους καὶ τῶν πολιτῶν τοὺς	ὁμοτρόπους	καὶ ταὐτὰ προαιρουμένους. ~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ. Ἡ
[13]	περιεστηκότας, ὅτι Καὶ πρότερον πολλάκις	ὀμώμοκα.	~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. Ἔστι δὲ ἡ ἀναισθησία,
[9]	ἀναίσχυντος τοιοῦτος, οἷος πρῶτον μὲν	ὃν	ἀποστερεῖ πρὸς τοῦτον ἀπελθὼν δανείζεσθαι,
[22]	καὶ καθεζόμενος παραστρέψαι τὸν τρίβωνα,	ὃν	αὐτὸν φορεῖ. ~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ. Ἀμέλει δὲ
[3]	δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν, οἷος,	ὃν	μὴ γινώσκει, τούτῳ παρακαθεζόμενος πλησίον
[16]	ἐνύπνιον ἴδῃ, πορεύεσθαι πρὸς τοὺς	ὀνειροκρίτας,	πρὸς τοὺς μάντεις, πρὸς τοὺς
[2]	αὐτοῦ ἀρξαμένους πάντας ἐπὶ τὸ	ὄνομα	αὐτοῦ κατενεχθῆναι. καὶ ἅμα τοιαῦτα
[22]	Διονύσῳ ἐπιγράψας μόνον αὐτοῦ τὸ	ὄνομα.	καὶ ἐπιδόσεων γινομένων ἐκ τοῦ
[11]	καὶ καλέσαι δὲ τῶν παρόντων	ὀνομαστί	τινα, ᾧ μὴ συνήθης ἐστί·
[23]	καὶ προστιθεὶς πιθανὰ ἑκάστοις τούτων	ὀνόματα	ποιῆσαι καὶ δέκα τάλαντα· καὶ
[4]	ὅταν δὲ ἴδῃ βοῦν ἢ	ὄνον	ἢ τράγον, ἑστηκὼς θεωρεῖν. καὶ
[14]	ὀφειλόμενον μάρτυρας παραλαβεῖν. καὶ χειμῶνος	ὄντος	μάχεσθαι τῷ παιδί, ὅτι σικύους
[23]	εἶναι προσποίησίς τις ἀγαθῶν οὐκ	ὄντων,	ὁ δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτός τις,
[19]	ἔχων καὶ ἀλφὸν καὶ τοὺς	ὄνυχας	μεγάλους περιπατεῖν καὶ φῆσαι ταῦτα
[30]	διδομένων ξύλων καὶ φακῶν καὶ	ὄξους	καὶ ἁλῶν καὶ ἐλαίου τοῦ
[18]	παῖδα δὲ ἀκολουθοῦντα κελεύειν αὑτοῦ	ὄπισθεν	μὴ βαδίζειν, ἀλλ´ ἔμπροσθεν, ἵνα
[5]	τοῖς φιλοσόφοις, τοῖς σοφισταῖς, τοῖς	ὁπλομάχοις,	τοῖς ἁρμονικοῖς ἐνεπιδείκνυσθαι· καὶ αὐτὸς
[24]	Ἀπέσταλκα πρὸς σὲ ληψόμενος, καὶ	Ὅπως	ἄλλως μὴ ἔσται, καὶ Τὴν
[7]	λέγειν· Τάτα, λαλεῖν τι ἡμῖν,	ὅπως	ἂν ἡμᾶς ὕπνος λάβῃ. ~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
[21]	καὶ διοικήσασθαι παρὰ τῶν συμπρυτάνεων,	ὅπως	ἀπαγγείλῃ τῷ δήμῳ τὰ ἱερά,
[21]	εἰς Δελφούς, καὶ ἐπιμεληθῆναι δέ,	ὅπως	αὐτῷ ὁ ἀκόλουθος Αἰθίοψ ἔσται.
[1]	τὸ πρᾶγμα· Ἄλλῳ τινὶ λέγε·	Ὅπως	δὲ σοὶ ἀπιστήσω ἢ ἐκείνου
[27]	καὶ τελούμενος τῷ Σαβαζίῳ σπεῦσαι,	ὅπως	καλλιστεύσῃ παρὰ τῷ ἱερεῖ. καὶ
[18]	μετὰ μαρτύρων ἀπαιτεῖν τοὺς τόκους,	ὅπως	μὴ δύναιντο ἔξαρνοι γενέσθαι. καὶ
[13]	δωματίῳ. καὶ ἀπαγορεύοντος τοῦ ἰατροῦ,	ὅπως	μὴ δώσει οἶνον τῷ μαλακιζομένῳ,
[23]	ἐξαγωγῆς ξύλων ἀτελοῦς ὅτι ἀπείρηται,	ὅπως	μηδ´ ὑφ´ ἑνὸς συκοφαντηθῇ, Περαιτέρω
[21]	εἰσόδου προσπατταλεῦσαι στέμμασι μεγάλοις περιδήσας,	ὅπως	οἱ εἰσιόντες ἴδωσιν, ὅτι βοῦν
[20]	μέτεισι παρὰ τοῦ πορνοβοσκοῦ ἤδη,	ὅπως	πάντες ὑπ´ αὐτῆς αὐλώμεθα καὶ
[27]	βαλανείῳ πυκνὰ τὴν ἕδραν στρέφειν,	ὅπως	πεπαιδεῦσθαι δοκῇ. καὶ ὅταν ὦσιν
[10]	καὶ πρὸς τοὺς γναφεῖς διατεινομένους,	ὅπως	τὸ ἱμάτιον αὐτοῖς ἕξει πολλὴν
[1]	ἢ ἐκείνου καταγνῶ, ἀποροῦμαι· Ἀλλ´	ὅρα,	μὴ σὺ θᾶττον πιστεύεις. {Τοιαύτας
[8]	πρόσωπα τῶν ἐν τοῖς πράγμασιν·	ὁρᾶν	γὰρ αὐτῶν πάντων μεταβεβληκότα. λέγει
[2]	καρφολογῆσαι, καὶ ἐπιγελάσας δὲ εἰπεῖν·	Ὁρᾶς;	ὅτι δυεῖν σοι ἡμερῶν οὐκ
[21]	Ἡ δὲ μικροφιλοτιμία δόξει εἶναι	ὄρεξις	τιμῆς ἀνελεύθερος, ὁ δὲ μικροφιλότιμος
[2]	καὶ ἐπισημήνασθαι δέ, εἰ παύεται,	Ὀρθῶς,	καὶ σκώψαντι ψυχρῶς ἐπιγελάσαι τό
[10]	μήτε ἐλλύχνιον μήτε κύμινον μήτε	ὀρίγανον	μήτε ὀλὰς μήτε στέμματα μήτε
[7]	δὲ λαλιά, εἴ τις αὐτὴν	ὁρίζεσθαι	βούλοιτο, εἶναι ἂν δόξειεν ἀκρασία
[6]	ἐχῖνον ἐν τῷ προκολπίῳ καὶ	ὁρμαθοὺς	γραμματιδίων ἐν ταῖς χερσίν. οὐκ
[19]	εἰς ἀγορὰν ἐξελθεῖν. καὶ εἰς	ὀρνιθοσκόπου	τῆς μητρὸς ἐξελθούσης βλασφημῆσαι. καὶ
[16]	πρὸς τοὺς μάντεις, πρὸς τοὺς	ὀρνιθοσκόπους,	ἐρωτήσων, τίνι θεῶν— ἢ θεᾷ—
[10]	χαμαὶ πεπτωκότων ἀνελέσθαι. καὶ τοὺς	ὅρους	δ´ ἐπισκοπεῖσθαι ὁσημέραι εἰ διαμένουσιν
[16]	δεῖ. καὶ τελεσθησόμενος πρὸς τοὺς	Ὀρφεοτελεστὰς	κατὰ μῆνα πορεύεσθαι μετὰ τῆς
[27]	ὅταν ὦσιν ἐγγὺς γυναῖκες, μελετᾶν	ὀρχεῖσθαι	αὐτὸς αὑτῷ τερετίζων. ~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ. Ἔστι
[6]	καὶ παντοποιός. ἀμέλει δυνατὸς καὶ	ὀρχεῖσθαι	νήφων τὸν κόρδακα κοὐ προσωπεῖον
[15]	ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν εἰπεῖν οὔτε	ὀρχήσασθαι	ἂν ἐθελήσειεν· δεινὸς δὲ καὶ
[12]	συγκρούειν, ἀμφοτέρων βουλομένων διαλύεσθαι. καὶ	ὀρχησόμενος	ἅψασθαι ἑτέρου μηδέπω μεθύοντος. ~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
[14]	Ἔστι δὲ ἡ ἀναισθησία, ὡς	ὅρῳ	εἰπεῖν, βραδυτὴς ψυχῆς ἐν λόγοις
[9]	δὲ ἀναισχυντία ἐστὶ μέν, ὡς	ὅρῳ	λαβεῖν, καταφρόνησις δόξης αἰσχροῦ ἕνεκα
[20]	Ἔστι δὲ ἡ ἀηδία, ὡς	ὅρῳ	περιλαβεῖν, ἔντευξις λύπης ποιητικὴ ἄνευ
[5]	δὲ ἀρέσκειά ἐστι μέν, ὡς	ὅρῳ	περιλαβεῖν, ἔντευξις οὐκ ἐπὶ τῷ
[11]	ἐστί· καὶ σπεύδοντας δέ ποι	ὁρῶν	περιμεῖναι κελεῦσαι· καὶ ἡττωμένῳ δὲ
[25]	πολέμιοι. καὶ ἀκούων κραυγῆς καὶ	ὁρῶν	πίπτοντας εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρεστηκότας,
[25]	ζητῶν. καὶ ἐν τῇ σκηνῇ	ὁρῶν	τραυματίαν τινὰ προσφερόμενον τῶν φίλων
[2]	καὶ ἀπίους πριάμενος εἰσενέγκας δοῦναι	ὁρῶντος	αὐτοῦ, καὶ φιλήσας δὲ εἰπεῖν·
[18]	ἱμάτιον δὲ ἐκδοῦναι δεινὸς οὐχ	ὃς	βέλτιστα ἐργάσεται, ἀλλ´ ὅταν ᾖ
[8]	πέμπτην ἡμέραν ἥκοντα ἐκ Μακεδονίας,	ὃς	πάντα ταῦτα οἶδε. καὶ πάντα
[13]	ἐπαναγκάσαι τὸν παῖδα κεράσαι, ἢ	ὅσα	δύνανται οἱ παρόντες ἐκπιεῖν. καὶ
[23]	δανειστικῆς διεξιέναι, ἡλίκη, καὶ αὐτὸς	ὅσα	εἴληφε καὶ ἀπολώλεκε· καὶ ἅμα
[9]	ὑστεραίαν καὶ τὸν παιδαγωγόν. καὶ	ὅσα	ἐωνημένος ἄξιά τις φέρει, μεταδοῦναι
[23]	καὶ ὡς αὐτῷ εἶχε, καὶ	ὅσα	λιθοκόλλητα ποτήρια ἐκόμισε· καὶ περὶ
[10]	τῇ Ἀρτέμιδι τῶν συνδειπνούντων. καὶ	ὅσα	μικροῦ τις πριάμενος λογίζεται, περιττὰ
[23]	οὐ τίθησιν, οὐδὲ τὰς λειτουργίας,	ὅσας	λελειτούργηκε. καὶ προσελθὼν δ´ εἰς
[21]	Ἀσκληπιείῳ τοῦτο ἐκτρίβειν, στεφανοῦν, ἀλείφειν	ὁσημέραι.	ἀμέλει δὲ καὶ διοικήσασθαι παρὰ
[10]	καὶ τοὺς ὅρους δ´ ἐπισκοπεῖσθαι	ὁσημέραι	εἰ διαμένουσιν οἱ αὐτοί. δεινὸς
[14]	ἐξενηνέχθαι νεκρούς; πρὸς τοῦτον εἰπεῖν·	Ὅσοι	ἐμοὶ καὶ σοὶ γένοιντο. ~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
[3]	τῶν ἀνθρώπων καὶ διαράμενον ἀπαλλάττεσθαι,	ὅστις	ἀπύρευτος βούλεται εἶναι· ἔργον γὰρ
[9]	μὲν κρέας, εἰ δὲ μή,	ὀστοῦν	εἰς τὸν ζωμὸν ἐμβαλεῖν, καὶ
[20]	τῶν οἰκείων· Εἴπ´, ὦ μάμμη,	ὅτ´	ὤδινες καὶ ἔτικτές με, τίς
[7]	καὶ ὑπὸ τῶν αὑτοῦ παιδίων,	ὅταν	αὐτὸν ἤδη καθεύδειν βουλόμενα κελεύῃ
[7]	μηδὲ ἀναπνεῦσαι τὸν ἐντυγχάνοντα. καὶ	ὅταν	γε τοὺς καθ´ ἕνα ἀπογυμνώσῃ,
[24]	λαλεῖν τοῖς ἐντυγχάνουσι, κάτω κεκυφώς,	ὅταν	δὲ αὐτῷ δόξῃ, ἄνω πάλιν.
[4]	μήτε ἐκπλήττεσθαι ἐν ταῖς ὁδοῖς,	ὅταν	δὲ ἴδῃ βοῦν ἢ ὄνον
[22]	τῷ προκολπίῳ. καὶ ἔνδον μένειν,	ὅταν	ἐκδῷ θοἰμάτιον ἐκπλῦναι. καὶ φίλου
[16]	ἀφρονεῖν ὅλην τὴν ἡμέραν. καὶ	ὅταν	ἐνύπνιον ἴδῃ, πορεύεσθαι πρὸς τοὺς
[18]	οὐχ ὃς βέλτιστα ἐργάσεται, ἀλλ´	ὅταν	ᾖ ἄξιος ἐγγυητὴς τοῦ κναφέως.
[5]	γυμνάζωνται, τοῦ δὲ θεάτρου καθῆσθαι,	ὅταν	ᾖ ἡ θέα, πλησίον τῶν
[6]	ἀξιῶν τὴν ἀπόνοιαν αὐτοῦ, ἢ	ὅταν	ᾖ πανήγυρις. ἱκανὸς δὲ καὶ
[22]	δεινὸς μὴ πέμψαι εἰς διδασκάλου,	ὅταν	ᾖ {τοῦ ἀποτιθέναι καὶ τὰ
[18]	ἄξιος ἐγγυητὴς τοῦ κναφέως. καὶ	ὅταν	ἥκῃ τις αἰτησόμενος ἐκπώματα, μάλιστα
[11]	αἰδοῖον. καὶ ἐν θεάτρῳ κροτεῖν,	ὅταν	οἱ ἄλλοι παύωνται, καὶ συρίττειν,
[26]	ὡς αἰσχύνεται ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ,	ὅταν	παρακάθηταί τις αὐτῷ λεπτὸς καὶ
[11]	ἡδέως θεωροῦσιν οἱ λοιποί· καὶ	ὅταν	σιωπήσῃ τὸ θέατρον, ἀνακύψας ἐρυγεῖν,
[27]	στρέφειν, ὅπως πεπαιδεῦσθαι δοκῇ. καὶ	ὅταν	ὦσιν ἐγγὺς γυναῖκες, μελετᾶν ὀρχεῖσθαι
[17]	ὅτι Υἱός σοι γέγονεν, εἰπεῖν,	ὅτι	Ἂν προσθῇς· καὶ τῆς οὐσίας
[23]	διδομένης αὐτῷ ἐξαγωγῆς ξύλων ἀτελοῦς	ὅτι	ἀπείρηται, ὅπως μηδ´ ὑφ´ ἑνὸς
[15]	ὕστερον ἥκειν φέρων καὶ λέγειν,	ὅτι	ἀπόλλυσι καὶ τοῦτο τὸ ἀργύριον.
[20]	τέρψον τοὺς παρόντας παρεσκεύασται, καὶ	ὅτι	αὐτήν, ἐὰν κελεύσωσιν, ὁ παῖς
[7]	φθέγξηται, ὅτι οὐθὲν λέγει καὶ	ὅτι	αὐτὸς πάντα οἶδεν καὶ, ἂν
[23]	τεχνιτῶν τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ,	ὅτι	βελτίους εἰσὶ τῶν ἐν τῇ
[4]	νουμηνίαν ἄγει, καὶ εἰπεῖν εὐθὺς	ὅτι	βούλεται καταβὰς ἀποκείρασθαι καὶ ἐν
[24]	ὅτι Χαρίζοιο ἄν μοι, ἀλλ´	ὅτι	Βούλομαι γενέσθαι, καὶ Ἀπέσταλκα πρὸς
[21]	περιδήσας, ὅπως οἱ εἰσιόντες ἴδωσιν,	ὅτι	βοῦν ἔθυσε. καὶ πομπεύσας δὲ
[26]	Ἱκανὸς εἷς ἐστι, τοῦτον δὲ	ὅτι	δεῖ ἄνδρα εἶναι· καὶ τῶν
[26]	τοιούτοις τῶν ὀλίγων λόγοις χρήσασθαι,	ὅτι	Δεῖ αὐτοὺς ἡμᾶς συνελθόντας περὶ
[17]	Ἱλαρὸς ἴσθι, Καὶ πῶς; εἰπεῖν,	Ὅτι	δεῖ τἀργύριον ἀποδοῦναι ἑκάστῳ καὶ
[14]	{ἡδύ γε τῶν ἄστρων νομίζει,	ὅτι	δὴ καὶ οἱ ἄλλοι λέγουσι
[2]	καὶ ἐπιγελάσας δὲ εἰπεῖν· Ὁρᾶς;	ὅτι	δυεῖν σοι ἡμερῶν οὐκ ἐντετύχηκα,
[26]	οὕτως ὑβριζομένους ἢ τιμωμένους, καὶ	ὅτι	Ἢ τούτους δεῖ ἢ ἡμᾶς
[13]	καὶ προσελθὼν τῷ πατρὶ εἰπεῖν,	ὅτι	ἡ μήτηρ ἤδη καθεύδει ἐν
[20]	εὖ τὸ ὄψον σκευάζων, καὶ	ὅτι	ἡ οἰκία αὐτοῦ πανδοκεῖόν ἐστι—
[12]	καὶ μαστιγουμένου οἰκέτου παρεστὼς διηγεῖσθαι,	ὅτι	καὶ αὑτοῦ ποτε παῖς οὕτως
[13]	μέλλων εἰπεῖν πρὸς τοὺς περιεστηκότας,	ὅτι	Καὶ πρότερον πολλάκις ὀμώμοκα. ~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
[22]	παλιμπήξει κεκαττυμένα φορεῖν καὶ λέγειν,	ὅτι	Κέρατος οὐδὲν διαφέρει. καὶ ἀναστὰς
[9]	αὐτὸς αὑτοῦ καταχέασθαι καὶ εἰπεῖν,	ὅτι	λέλουται, ἀπιὼν δὲ· Κακίζεις; οὐδεμία
[7]	μέλλεις λέγειν, καὶ Εὖ γε,	ὅτι	με ὑπέμνησας, καὶ Τὸ λαλεῖν
[11]	προσστὰς πρὸς κουρεῖον ἢ μυροπώλιον,	ὅτι	μεθύσκεσθαι μέλλει. ~ΑΚΑΙΡΙΑΣ. Ἡ μὲν
[23]	αὐτῶν· καὶ τὰς τριηραρχίας εἰπεῖν,	ὅτι	οὐ τίθησιν, οὐδὲ τὰς λειτουργίας,
[7]	ἂν ὁτιοῦν πρὸς αὐτὸν φθέγξηται,	ὅτι	οὐθὲν λέγει καὶ ὅτι αὐτὸς
[26]	ἐπῶν τοῦτο ἓν μόνον κατέχειν,	ὅτι	Οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη, εἷς κοίρανος
[15]	πέμπουσιν εἰς τὰς ἑορτὰς εἰπεῖν,	ὅτι	οὐκ ἂν γένοιτο διδόμενα τὰ
[15]	δὲ ἔρανον κελεύσαντι εἰσενεγκεῖν εἰπών,	ὅτι	οὐκ ἂν δοίη, ὕστερον ἥκειν
[7]	ὑγρῷ ἐστιν ἡ γλῶττα, καὶ	ὅτι	οὐκ ἂν σιωπήσειεν, οὐδ´ εἰ
[13]	καὶ ποδαπή ἐστι, καὶ προσεπιγράψαι,	ὅτι	οὗτοι πάντες χρηστοὶ ἦσαν. καὶ
[2]	τινα τῶν φίλων προδραμὼν εἰπεῖν	ὅτι	Πρὸς σὲ ἔρχεται, καὶ ἀναστρέψας
[24]	δὲ, ἐπὰν πορεύηται, τὸν ἐροῦντα,	ὅτι	προσέρχεται. καὶ οὔτε ἐπ´ ἀλειφόμενον
[2]	Πρὸς σὲ ἔρχεται, καὶ ἀναστρέψας	ὅτι	Προσήγγελκά σε. ἀμέλει δὲ καὶ
[14]	χειμῶνος ὄντος μάχεσθαι τῷ παιδί,	ὅτι	σικύους οὐκ ἠγόρασεν. καὶ τὰ
[10]	στέμματα μήτε θυηλήματα, ἀλλὰ λέγειν,	ὅτι	τὰ μικρὰ ταῦτα πολλά ἐστι
[14]	δύνασθαι εὑρεῖν. καὶ ἀπαγγέλλοντος αὐτῷ,	ὅτι	τετελεύτηκέ τις αὐτοῦ τῶν φίλων,
[25]	πίπτοντας εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρεστηκότας,	ὅτι	τὴν σπάθην λαβεῖν ὑπὸ τῆς
[20]	δὲ ἐπὶ τοῦ ποτηρίου εἰπεῖν,	ὅτι	τὸ τέρψον τοὺς παρόντας παρεσκεύασται,
[23]	τάλαντα καὶ τῷ παιδὶ μάχεσθαι,	ὅτι	τὸ χρυσίον οὐκ ἔχων αὐτῷ
[5]	ἵν´ εἴπῃ τις τῶν θεωμένων,	ὅτι	τούτου ἐστὶν ἡ παλαίστρα. ~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
[17]	ἐώνημαι. καὶ πρὸς τὸν εὐαγγελιζόμενον,	ὅτι	Υἱός σοι γέγονεν, εἰπεῖν, ὅτι
[25]	καὶ πρὸς τὸν παρακαθήμενον λέγειν,	ὅτι	φοβεῖται ἀπὸ ἐνυπνίου τινός· καὶ
[7]	θεάσασθαι καὶ συνδειπνῶν φαγεῖν λέγων,	ὅτι	χαλεπὸν τῷ λάλῳ ἐστὶ σιωπᾶν,
[24]	λόγον. καὶ ἐπιστέλλων μὴ γράφειν,	ὅτι	Χαρίζοιο ἄν μοι, ἀλλ´ ὅτι
[20]	οὐ ῥᾴδιον ἄνθρωπον λαβεῖν, καὶ	ὅτι	ψυχρὸν ὕδωρ ἐστὶ παρ´ αὐτῷ
[7]	οἷος τῷ ἐντυγχάνοντι εἰπεῖν, ἂν	ὁτιοῦν	πρὸς αὐτὸν φθέγξηται, ὅτι οὐθὲν
[8]	τεθαύμακα, τί ποτε βούλονται λογοποιοῦντες·	οὐ	γὰρ μόνον ψεύδονται, ἀλλὰ καὶ
[28]	τις αὕτη τὰ σκέλη ἠρκυῖα·	οὐ	γὰρ οἷον λῆρός ἐστι, τὸ
[18]	αὐτοῦ καὶ λέγουσι· Πόσου, κατάθου,	οὐ	γὰρ σχολάζω πω, εἰπεῖν· Πέμπειν
[13]	διείργειν τοὺς μαχομένους, καὶ οὓς	οὐ	γινώσκει. καὶ ἀτραποῦ ἡγήσασθαι, εἶτα
[29]	καθημένους δὲ εἰπεῖν δεινός, ὡς	οὐ	δεῖ τὸν ἄνδρα, ἀλλὰ τὸ
[8]	δὲ μέρος τῆς ἀγορᾶς, οὗ	οὐ	διημερεύουσιν ἀπαυδᾶν ποιοῦντες τοὺς ἀκούοντας.
[17]	φιλεῖς. καὶ τῷ Διὶ ἀγανακτεῖν,	οὐ	διότι ὕει, ἀλλὰ διότι ὕστερον.
[2]	εἰς τὸ στόμα ὡς δὴ	οὐ	δυνάμενος κατασχεῖν τὸν γέλωτα. καὶ
[20]	πίθον· εὖ ποιῶν γὰρ αὐτοὺς	οὐ	δύνασθαι ἐμπλῆσαι. καὶ ξενίζων δὲ
[23]	ἀπόροις τῶν πολιτῶν, ἀνανεύειν γὰρ	οὐ	δύνασθαι. καὶ ἀγνώτων δὲ παρακαθημένων
[17]	ὁδῷ βαλλάντιόν τι εἰπεῖν· Ἀλλ´	οὐ	θησαυρὸν εὕρηκα οὐδέποτε. καὶ πριάμενος
[1]	προσελθὼν τοῖς ἐχθροῖς ἐθέλειν λαλεῖν,	οὐ	μισεῖν· καὶ ἐπαινεῖν παρόντας, οἷς
[1]	τοιούτῳ τρόπῳ τοῦ λόγου χρῆσθαι·	Οὐ	πιστεύω· Οὐχ ὑπολαμβάνω· Ἐκπλήττομαι· καὶ·
[1]	δανειζομένους καὶ ἐρανίζοντας εἰπεῖν ὡς	οὐ	πλουτεῖ· καὶ πωλῶν φῆσαι ὡς
[18]	οἰκεῖος ᾖ καὶ ἀναγκαῖος, μόνον	οὐ	πυρώσας καὶ στήσας καὶ σχεδὸν
[1]	πλουτεῖ· καὶ πωλῶν φῆσαι ὡς	οὐ	πωλεῖ· καὶ μὴ πωλῶν φῆσαι
[20]	ἀηδής, ἀμφότερα δὲ οὐκ ἔχοντα	οὐ	ῥᾴδιον ἄνθρωπον λαβεῖν, καὶ ὅτι
[8]	ἐστι τὸ ἐπιτήδευμα. ποία γὰρ	οὐ	στοά, ποῖον δὲ ἐργαστήριον, ποῖον
[1]	αὐτὸν ἕτερον γεγονέναι· Καὶ μὴν	οὐ	ταῦτα πρὸς ἐμὲ διεξῄει· Παράδοξόν
[23]	καὶ τὰς τριηραρχίας εἰπεῖν, ὅτι	οὐ	τίθησιν, οὐδὲ τὰς λειτουργίας, ὅσας
[24]	καὶ χειροτονούμενος ἐξόμνυσθαι τὰς ἀρχάς,	οὐ	φάσκων σχολάζειν. καὶ προσελθεῖν πρότερος
[11]	ἵνα μὴ ῥυπαίνηται ταχύ. ~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.	Οὐ	χαλεπὸν δέ ἐστι τὴν βδελυρίαν
[5]	δὲ γυμνασίων ἐν τούτοις διατρίβειν,	οὗ	ἂν οἱ ἔφηβοι γυμνάζωνται, τοῦ
[8]	ποῖον δὲ μέρος τῆς ἀγορᾶς,	οὗ	οὐ διημερεύουσιν ἀπαυδᾶν ποιοῦντες τοὺς
[28]	γυναικὶ τάλαντα εἰσενεγκαμένῃ προῖκα, ἐξ	οὗ	παιδίον αὐτῷ γεννᾷ, τρεῖς χαλκοῦς
[13]	ἡγήσασθαι, εἶτα μὴ δύνασθαι εὑρεῖν,	οὗ	πορεύεται. καὶ τὸν στρατηγὸν προσελθὼν
[8]	παραγεγονὼς ἐξ αὐτῆς τῆς μάχης,	οὗ	φασιν ἀκηκοέναι· αἱ μὲν οὖν
[6]	ταῖς χερσίν. οὐκ ἀποδοκιμάζει δὲ	οὐδ´	ἅμα πολλῶν ἀγοραίων στρατηγεῖν καὶ
[7]	καὶ ὅτι οὐκ ἂν σιωπήσειεν,	οὐδ´	εἰ τῶν χελιδόνων δόξειεν εἶναι
[23]	Εὐρώπῃ, ἀμφισβητῆσαι· καὶ ταῦτα ψοφῆσαι,	οὐδαμοῦ	ἐκ τῆς πόλεως ἀποδεδημηκώς. καὶ
[23]	τριηραρχίας εἰπεῖν, ὅτι οὐ τίθησιν,	οὐδὲ	τὰς λειτουργίας, ὅσας λελειτούργηκε. καὶ
[29]	ὡς γίνεται κατὰ φύσιν {ὡς}	οὐδεὶς	{ἐστι} χρηστός, καὶ ὁμοίους πάντας
[9]	ὅτι λέλουται, ἀπιὼν δὲ· Κακίζεις;	οὐδεμία	σοι χάρις. ~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ. Ἔστι δὲ
[22]	φορεῖν καὶ λέγειν, ὅτι Κέρατος	οὐδὲν	διαφέρει. καὶ ἀναστὰς τὴν οἰκίαν
[28]	προσώπου ἐστίν· ἡ δὲ πονηρία,	οὐδὲν	ὅμοιον· σημεῖον δέ· τῇ γὰρ
[4]	πορεύεσθαι. καὶ τὸ μύρον φάσκειν	οὐδὲν	τοῦ θύμου ἥδιον ὄζειν. καὶ
[24]	φάσκων σχολάζειν. καὶ προσελθεῖν πρότερος	οὐδενὶ	θελῆσαι. καὶ τοὺς πωλοῦντάς τι
[17]	εἰπεῖν· Ἀλλ´ οὐ θησαυρὸν εὕρηκα	οὐδέποτε.	καὶ πριάμενος ἀνδράποδον ἄξιον καὶ
[8]	λόγων τοιαῦταί εἰσιν αὐτοῦ, ὧν	οὐθεὶς	ἂν ἔχοι ἐπιλαβέσθαι. διηγεῖται δὲ
[8]	ἐάσας ἀποκρίνασθαι εἰπεῖν· Τί λέγεις;	οὐθὲν	ἀκήκοας; δοκῶ μοί σε εὐωχήσειν
[7]	ὁτιοῦν πρὸς αὐτὸν φθέγξηται, ὅτι	οὐθὲν	λέγει καὶ ὅτι αὐτὸς πάντα
[15]	οὐκ ἂν ὑπομείναι πολὺν χρόνον	οὐθένα.	καὶ οὔτε ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν
[2]	σὲ οἱ ἄνθρωποι; τοῦτο δὲ	οὐθενὶ	τῶν ἐν τῇ πόλει γίνεται
[26]	τοῦτο ἓν μόνον κατέχειν, ὅτι	Οὐκ	ἀγαθὸν πολυκοιρανίη, εἷς κοίρανος ἔστω,
[6]	δὲ μέρος τοῦ πράγματος λέγει,	οὐκ	ἄλλως θεωρεῖσθαι ἀξιῶν τὴν ἀπόνοιαν
[15]	εἰς τὰς ἑορτὰς εἰπεῖν, ὅτι	οὐκ	ἂν γένοιτο διδόμενα τὰ ἀποδιδόμενα.
[15]	ἔρανον κελεύσαντι εἰσενεγκεῖν εἰπών, ὅτι	οὐκ	ἂν δοίη, ὕστερον ἥκειν φέρων
[10]	μὴ λυσιτελεῖν τῷ πριαμένῳ. καὶ	οὐκ	ἂν ἐᾶσαι οὔτε συκοτραγῆσαι ἐκ
[7]	ἐστιν ἡ γλῶττα, καὶ ὅτι	οὐκ	ἂν σιωπήσειεν, οὐδ´ εἰ τῶν
[15]	καταράσασθαι τῷ λίθῳ. καὶ ἀναμεῖναι	οὐκ	ἂν ὑπομείναι πολὺν χρόνον οὐθένα.
[6]	ὁρμαθοὺς γραμματιδίων ἐν ταῖς χερσίν.	οὐκ	ἀποδοκιμάζει δὲ οὐδ´ ἅμα πολλῶν
[8]	γέ ἐστι τὰ λεγόμενα. καὶ	οὐκ	ἐάσας ἀποκρίνασθαι εἰπεῖν· Τί λέγεις;
[25]	σκηνῇ εἰπεῖν· Ἄπαγ´ ἐς κόρακας·	οὐκ	ἐάσει τὸν ἄνθρωπον ὕπνου λαβεῖν
[1]	μὲν σκέψεσθαι φάσκειν, τὰ δὲ	οὐκ	εἰδέναι, τὰ δὲ θαυμάζειν, τὰ
[19]	πατέρα καὶ τὸν πάππον, καὶ	οὐκ	εἶναι ῥᾴδιον αὐτῶν εἰς τὸ
[2]	Ὁρᾶς; ὅτι δυεῖν σοι ἡμερῶν	οὐκ	ἐντετύχηκα, πολιῶν ἔσχηκας τὸν πώγωνα
[29]	διατείνεσθαι δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ, ὡς	οὐκ	ἐντετύχηκεν ἀνθρώπῳ ἱκανωτέρῳ· καὶ εὔνους
[17]	τοῦ ζωμοῦ καὶ τοῦ οἰναρίου	οὐκ	ἐπὶ δεῖπνον καλέσας. καὶ ὑπὸ
[5]	μέν, ὡς ὅρῳ περιλαβεῖν, ἔντευξις	οὐκ	ἐπὶ τῷ βελτίστῳ ἡδονῆς παρασκευαστική,
[15]	γένοιτο διδόμενα τὰ ἀποδιδόμενα. καὶ	οὐκ	ἔχειν συγγνώμην οὔτε τῷ ῥυπώσαντι
[20]	ἐστι καὶ ἀηδής, ἀμφότερα δὲ	οὐκ	ἔχοντα οὐ ῥᾴδιον ἄνθρωπον λαβεῖν,
[23]	παιδὶ μάχεσθαι, ὅτι τὸ χρυσίον	οὐκ	ἔχων αὐτῷ ἀκολουθεῖ. καὶ ἐν
[14]	μάχεσθαι τῷ παιδί, ὅτι σικύους	οὐκ	ἠγόρασεν. καὶ τὰ παιδία ἑαυτοῖς
[26]	τοῦ Ὠιδείου· Διὰ τοὺς συκοφάντας	οὐκ	οἰκητόν ἐστιν ἐν τῇ πόλει,
[23]	δόξει εἶναι προσποίησίς τις ἀγαθῶν	οὐκ	ὄντων, ὁ δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτός
[12]	μεθύσκεσθαι μέλλει. ~ΑΚΑΙΡΙΑΣ. Ἡ μὲν	οὖν	ἀκαιρία ἐστὶν ἐπίτευξις χρόνου λυποῦσα
[8]	οὗ φασιν ἀκηκοέναι· αἱ μὲν	οὖν	ἀναφοραὶ τῶν λόγων τοιαῦταί εἰσιν
[1]	~ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ. Ἡ μὲν	οὖν	εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡς
[8]	ἐνθυμῇ τὸ τῆς τύχης; ἄλλως	οὖν	ἰσχυρὸς γενόμενος· καὶ Δεῖ δ´
[27]	καὶ ἐπὶ ἀσπίδα καὶ ἐπ´	οὐράν.	καὶ εἰς ἡρῷα συμβάλλεσθαι τοῖς
[2]	μὴν ταῦτα λέγων πρὸς τὸ	οὖς	προσκύπτων διαψιθυρίζειν· καὶ εἰς ἐκεῖνον
[7]	τὴν Λακεδαιμονίοις ὑπὸ Λυσάνδρου} καὶ	οὕς	ποτε λόγους αὐτὸς εἴπας εὐδοκίμησεν
[11]	οἱ ἄλλοι παύωνται, καὶ συρίττειν,	οὓς	ἡδέως θεωροῦσιν οἱ λοιποί· καὶ
[13]	καὶ διείργειν τοὺς μαχομένους, καὶ	οὓς	οὐ γινώσκει. καὶ ἀτραποῦ ἡγήσασθαι,
[17]	ὅτι Ἂν προσθῇς· καὶ τῆς	οὐσίας	τὸ ἥμισυ ἄπεστιν, ἀληθῆ ἐρεῖς.
[16]	ἐπιβῆναι μνήματι οὔτ´ ἐπὶ νεκρὸν	οὔτ´	ἐπὶ λεχὼ ἐλθεῖν ἐθελῆσαι, ἀλλὰ
[16]	οὕτω. καὶ οὔτε ἐπιβῆναι μνήματι	οὔτ´	ἐπὶ νεκρὸν οὔτ´ ἐπὶ λεχὼ
[15]	ὑπομείναι πολὺν χρόνον οὐθένα. καὶ	οὔτε	ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν εἰπεῖν οὔτε
[10]	συκοτραγῆσαι ἐκ τοῦ αὑτοῦ κήπου	οὔτε	διὰ τοῦ αὑτοῦ ἀγροῦ πορευθῆναι
[10]	διὰ τοῦ αὑτοῦ ἀγροῦ πορευθῆναι	οὔτε	ἐλάαν ἢ φοίνικα τῶν χαμαὶ
[24]	τὸν ἐροῦντα, ὅτι προσέρχεται. καὶ	οὔτε	ἐπ´ ἀλειφόμενον αὑτὸν οὔτε λουόμενον
[16]	Ἀθηνᾶ κρείττων, παρελθεῖν οὕτω. καὶ	οὔτε	ἐπιβῆναι μνήματι οὔτ´ ἐπὶ νεκρὸν
[24]	ἐπ´ ἀλειφόμενον αὑτὸν οὔτε λουόμενον	οὔτε	ἐσθίοντα ἐᾶσαι ἂν εἰσελθεῖν. ἀμέλει
[24]	καὶ οὔτε ἐπ´ ἀλειφόμενον αὑτὸν	οὔτε	λουόμενον οὔτε ἐσθίοντα ἐᾶσαι ἂν
[15]	οὔτε ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν εἰπεῖν	οὔτε	ὀρχήσασθαι ἂν ἐθελήσειεν· δεινὸς δὲ
[15]	χρόνον οὐθένα. καὶ οὔτε ᾆσαι	οὔτε	ῥῆσιν εἰπεῖν οὔτε ὀρχήσασθαι ἂν
[10]	πριαμένῳ. καὶ οὐκ ἂν ἐᾶσαι	οὔτε	συκοτραγῆσαι ἐκ τοῦ αὑτοῦ κήπου
[15]	αὐτὸν ἀκουσίως οὔτε τῷ ὤσαντι	οὔτε	τῷ ἐμβάντι. καὶ φίλῳ δὲ
[15]	ἀποδιδόμενα. καὶ οὐκ ἔχειν συγγνώμην	οὔτε	τῷ ῥυπώσαντι αὐτὸν ἀκουσίως οὔτε
[15]	οὔτε τῷ ῥυπώσαντι αὐτὸν ἀκουσίως	οὔτε	τῷ ὤσαντι οὔτε τῷ ἐμβάντι.
[13]	ποδαπή ἐστι, καὶ προσεπιγράψαι, ὅτι	οὗτοι	πάντες χρηστοὶ ἦσαν. καὶ ὀμνύναι
[4]	καὶ ἐπιλαβόμενος τοῦ ῥύγχους εἰπεῖν·	Οὗτος	φυλάττει τὸ χωρίον καὶ τὴν
[28]	πατρίδι εὐγενεῖς εἶναι. Αὐτὸς δὲ	οὗτος	ὡς ἐκ τοιούτων γεγονὼς κακὸς
[17]	Θαυμάζω, εἰπεῖν, ὅ τι ὑγιὲς	οὕτω	ἄξιον ἐώνημαι. καὶ πρὸς τὸν
[16]	{καὶ} εἴπας· Ἀθηνᾶ κρείττων, παρελθεῖν	οὕτω.	καὶ οὔτε ἐπιβῆναι μνήματι οὔτ´
[17]	σὺ καὶ ἀπὸ τῆς ψυχῆς	οὕτω	με φιλεῖς. καὶ τῷ Διὶ
[18]	ταῦτα πάντα περιδραμὼν ἐπισκέψασθαι καὶ	οὕτω	μόλις ὕπνου τυγχάνειν. καὶ τοὺς
[19]	καὶ ἐπιτιμᾶν τῇ αὐλητρίδι, τί	οὕτω	ταχὺ ἐπαύσατο· καὶ ἀποπτύσαι δὲ
[16]	δάφνην εἰς τὸ στόμα λαβὼν	οὕτω	τὴν ἡμέραν περιπατεῖν. καὶ τὴν
[1]	δ´ ἤδη ποτὲ καὶ αὐτὸς	οὕτως	διαλογίσασθαι. καὶ τὸ ὅλον δεινὸς
[8]	διημερεύουσιν ἀπαυδᾶν ποιοῦντες τοὺς ἀκούοντας.	οὕτως	καὶ καταπονοῦσι ταῖς ψευδολογίαις. ~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
[28]	τῷ βίῳ ἥδιστα τοῦτο ποιῶν.	{Οὕτως	ὁ τῆς βασκανίας ἐρεθισμὸς μανικοὺς
[12]	ὅτι καὶ αὑτοῦ ποτε παῖς	οὕτως	πληγὰς λαβὼν ἀπήγξατο. καὶ παρὼν
[26]	ἀρχαῖς πλησιάζοντας καὶ ὑπὸ τούτων	οὕτως	ὑβριζομένους ἢ τιμωμένους, καὶ ὅτι
[29]	τοὺς ἀδικοῦντας· καὶ εἰπεῖν, ὡς	Οὐχ	ἕξομεν τοὺς ὑπὲρ τῶν κοινῶν
[18]	τὸ ἱμάτιον δὲ ἐκδοῦναι δεινὸς	οὐχ	ὃς βέλτιστα ἐργάσεται, ἀλλ´ ὅταν
[1]	τοῦ λόγου χρῆσθαι· Οὐ πιστεύω·	Οὐχ	ὑπολαμβάνω· Ἐκπλήττομαι· καὶ· Λέγεις αὐτὸν
[17]	ἑκάστῳ καὶ χωρὶς τούτων χάριν	ὀφείλειν	ὡς εὐεργετημένον; ~ΑΠΙΣΤΙΑΣ. Ἔστιν ἀμέλει
[14]	δεινὸς δὲ καὶ ἀπολαμβάνων ἀργύριον	ὀφειλόμενον	μάρτυρας παραλαβεῖν. καὶ χειμῶνος ὄντος
[18]	μόλις ὕπνου τυγχάνειν. καὶ τοὺς	ὀφείλοντας	αὐτῷ ἀργύριον μετὰ μαρτύρων ἀπαιτεῖν
[16]	ὁδοῦ διαβάλῃ. καὶ ἐὰν ἴδῃ	ὄφιν	ἐν τῇ οἰκίᾳ, ἐὰν παρείαν,
[26]	τούτων βουλεύσασθαι καὶ ἐκ τοῦ	ὄχλου	καὶ τῆς ἀγορᾶς ἀπαλλαγῆναι καὶ
[6]	εἶναι δόξειε τῶν περιισταμένων τοὺς	ὄχλους	καὶ προσκαλούντων, μεγάλῃ τῇ φωνῇ
[1]	καὶ προσποιήσασθαι ἄρτι παραγεγονέναι καὶ	ὀψὲ	γενέσθαι {αὐτὸν} καὶ μαλακισθῆναι. καὶ
[5]	προπέμψας καὶ ἐρωτήσας, πότε αὐτὸν	ὄψεται,	ἐπαινῶν ἀπαλλάττεσθαι. καὶ παρακληθεὶς δὲ
[27]	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν, ὁ δὲ	ὀψιμαθὴς	τοιοῦτός τις, οἷος ῥήσεις μανθάνειν
[27]	ταὐτὰ προαιρουμένους. ~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ. Ἡ δὲ	ὀψιμαθία	φιλοπονία δόξειεν ἂν εἶναι ὑπὲρ
[27]	τοὺς ὁμοτρόπους καὶ ταὐτὰ προαιρουμένους.	~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.	Ἡ δὲ ὀψιμαθία φιλοπονία δόξειεν
[28]	αὐτῷ γεννᾷ, τρεῖς χαλκοῦς εἰς	ὄψον	δίδωσι καὶ τῷ ψυχρῷ λούεσθαι
[20]	ψυχρὸν} καὶ μάγειρος εὖ τὸ	ὄψον	σκευάζων, καὶ ὅτι ἡ οἰκία
[30]	ἑαυτοῦ παισὶν ἐκ τοῦ κοινοῦ	ὄψον,	τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπὸ τῆς
[11]	δικαστηρίου προσελθεῖν καὶ συνησθῆναι. καὶ	ὀψωνεῖν	ἑαυτῷ καὶ αὐλητρίδα μισθοῦσθαι καὶ
[22]	συμβάλωνται. καὶ ἐξ ἀγορᾶς δὲ	ὀψωνήσας	τὰ κρέα αὐτὸς φέρειν καὶ
[18]	τις, οἷος ἀποστείλας τὸν παῖδα	ὀψωνήσοντα	ἕτερον παῖδα πέμπειν τὸν πευσόμενον,
[9]	ἀκουόντων πάντων· Εὐωχοῦ, Τίβειε. καὶ	ὀψωνῶν	δὲ ὑπομιμνήσκειν τὸν κρεωπώλην, εἴ
[10]	τὰ κρέα κόψας παραθεῖναι. καὶ	ὀψωνῶν	μηθὲν πριάμενος εἰσελθεῖν. καὶ ἀπαγορεῦσαι