Paragraphes |
[11] |
μὴ
ῥυπαίνηται
ταχύ.
~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.
Οὐ
|
χαλεπὸν |
δέ
ἐστι
τὴν
βδελυρίαν
διορίσασθαι· |
[3] |
εἰς
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ
ὡς
|
χαλεπόν |
ἐστι
τὸ
ζῆν,
καὶ
ὡς |
[7] |
καὶ
συνδειπνῶν
φαγεῖν
λέγων,
ὅτι
|
χαλεπὸν |
τῷ
λάλῳ
ἐστὶ
σιωπᾶν,
καὶ |
[9] |
δεινὸς
δὲ
καὶ
πρὸς
τὰ
|
χαλκεῖα |
τὰ
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
προσελθὼν |
[30] |
παρὰ
παιδὸς
κομιζόμενος
ἀποφορὰν
τοῦ
|
χαλκοῦ |
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
λογισμὸν |
[21] |
Κλάδος
Μελιταῖος.
καὶ
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον
|
χαλκοῦν |
ἐν
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
τοῦτο
ἐκτρίβειν, |
[21] |
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι
καὶ
ἀσπίδιον
|
χαλκοῦν |
ποιῆσαι,
ὃ
ἔχων
ἐπὶ
τοῦ |
[28] |
οὗ
παιδίον
αὐτῷ
γεννᾷ,
τρεῖς
|
χαλκοῦς |
εἰς
ὄψον
δίδωσι
καὶ
τῷ |
[6] |
καὶ
ἐν
θαύμασι
δὲ
τοὺς
|
χαλκοῦς |
ἐκλέγειν
καθ´
ἕκαστον
παριὼν
καὶ
|
[30] |
ἀλλοτρίῳ
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῶν
εὑρισκομένων
|
χαλκῶν |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
ὑπὸ
τῶν |
[10] |
οὔτε
ἐλάαν
ἢ
φοίνικα
τῶν
|
χαμαὶ |
πεπτωκότων
ἀνελέσθαι.
καὶ
τοὺς
ὅρους |
[2] |
καὶ
λέγοντα
καὶ
πράττοντα,
ᾧ
|
χαριεῖσθαι |
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀδολεσχία |
[24] |
καὶ
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν,
ὅτι
|
Χαρίζοιο |
ἄν
μοι,
ἀλλ´
ὅτι
Βούλομαι
|
[17] |
ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ
καὶ
χωρὶς
τούτων
|
χάριν |
ὀφείλειν
ὡς
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν |
[9] |
ἀπιὼν
δὲ·
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι
|
χάρις. |
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
μικρολογία |
[14] |
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας
παραλαβεῖν.
καὶ
|
χειμῶνος |
ὄντος
μάχεσθαι
τῷ
παιδί,
ὅτι |
[16] |
οἷος
ἐπιτυχὼν
ἐκφορᾷ
ἀπονιψάμενος
τὰς
|
χεῖρας |
καὶ
περιρρανάμενος
ἀπὸ
ἱεροῦ
δάφνην |
[30] |
λογισμὸν
δὲ
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ
|
χειρίζοντος. |
καὶ
φράτορας
ἑστιῶν
αἰτεῖν
τοῖς |
[28] |
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς
τὸ
|
χεῖρον |
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ
κακολόγος |
[29] |
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ
|
χεῖρον. |
{καὶ
τὸ
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία |
[1] |
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
ἐπὶ
τὸ
|
χεῖρον |
πράξεων
καὶ
λόγων,
ὁ
δὲ |
[24] |
κρίνειν
{ἐν}
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
καὶ
|
χειροτονούμενος |
ἐξόμνυσθαι
τὰς
ἀρχάς,
οὐ
φάσκων |
[7] |
ἂν
σιωπήσειεν,
οὐδ´
εἰ
τῶν
|
χελιδόνων
|
δόξειεν
εἶναι
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος |
[5] |
καὶ
θαυμάσας
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις
ταῖς
|
χερσὶ |
λαβόμενος
μὴ
ἀφιέναι
καὶ
μικρὸν |
[19] |
καὶ
αὐλούμενος
δὲ
κροτῆσαι
ταῖς
|
χερσὶ
|
μόνος
τῶν
ἄλλων
καὶ
συντερετίζειν |
[25] |
ὡς
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς
ἑαυτοῦ
|
χερσὶν
|
ἐπὶ
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν |
[6] |
καὶ
ὁρμαθοὺς
γραμματιδίων
ἐν
ταῖς
|
χερσίν. |
οὐκ
ἀποδοκιμάζει
δὲ
οὐδ´
ἅμα |
[2] |
πόλει
γίνεται
πλὴν
σοί·
ηὐδοκίμεις
|
χθὲς |
ἐν
τῇ
στοᾷ·
πλειόνων
γὰρ |
[3] |
εἰσὶ
κίονες
τοῦ
Ὠιδείου,
καὶ
|
Χθὲς |
ἤμεσα,
καὶ
Τίς
ἐστιν
ἡμέρα |
[23] |
ἕνα
αὐτῶν
καὶ
ποσῶν
κατὰ
|
χιλίας |
καὶ
κατὰ
μίαν
καὶ
προστιθεὶς |
[25] |
ἐκδὺς
διδόναι
τῷ
παιδὶ
τὸν
|
χιτωνίσκον· |
καὶ
δεῖσθαι
πρὸς
τὴν
γῆν |
[19] |
ἐν
βαλανείῳ
χρώμενος
σφύζεσθαι.
καὶ
|
χιτωνίσκον |
παχὺν
καὶ
ἱμάτιον
σφόδρα
λεπτὸν |
[20] |
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη
ἡ
|
χολή. |
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ
δεινὸς
ἐναντίον |
[9] |
μή,
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
|
χολίκιον |
ἅμα
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ξένοις |
[6] |
κοὐ
προσωπεῖον
ἔχων
ἐν
κωμαστικῷ
|
χορῷ. |
καὶ
ἐν
θαύμασι
δὲ
τοὺς |
[30] |
δοκοῦντος
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν.
καὶ
|
χρέος |
δὲ
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον |
[16] |
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν,
τί
|
χρὴ |
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν
ἀποκρίνηται
αὐτῷ |
[23] |
ἑστηκὼς
διηγεῖσθαι
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
|
χρήματα |
αὐτῷ
ἐστιν
ἐν
τῇ
θαλάττῃ· |
[7] |
πορευθῆναι
καὶ
φυγεῖν
ποιῆσαι
μεταξὺ
|
χρηματίζοντας. |
καὶ
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
δὲ |
[10] |
ἀπαγορεῦσαι
τῇ
γυναικὶ
μήτε
ἅλας
|
χρηννύειν |
μήτε
ἐλλύχνιον
μήτε
κύμινον
μήτε |
[5] |
καὶ
σφαιριστήριον.
καὶ
τοῦτο
περιὼν
|
χρηννύναι |
τοῖς
φιλοσόφοις,
τοῖς
σοφισταῖς,
τοῖς
|
[18] |
στήσας
καὶ
σχεδὸν
ἐγγυητὴν
λαβὼν
|
χρῆσαι. |
καὶ
τὸν
παῖδα
δὲ
ἀκολουθοῦντα |
[30] |
καὶ
θοἰμάτιον
ἐκδοῦναι
πλῦναι
καὶ
|
χρησάμενος |
παρὰ
γνωρίμου
ἐφελκύσαι
πλείους
ἡμέρας, |
[9] |
δὲ
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα
τοὺς
|
χρήσαντας |
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς |
[26] |
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ὀλίγων
λόγοις
|
χρήσασθαι, |
ὅτι
Δεῖ
αὐτοὺς
ἡμᾶς
συνελθόντας |
[30] |
λάβωσι.
συναποδημῶν
δὲ
μετὰ
γνωρίμων
|
χρήσασθαι |
τοῖς
ἐκείνων
παισί,
τὸν
δὲ |
[1] |
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ
τοῦ
λόγου
|
χρῆσθαι· |
Οὐ
πιστεύω·
Οὐχ
ὑπολαμβάνω·
Ἐκπλήττομαι· |
[7] |
ὑπέμνησας,
καὶ
Τὸ
λαλεῖν
ὡς
|
χρήσιμόν |
που,
καὶ
Ὃ
παρέλιπον,
καὶ |
[9] |
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
κρεωπώλην,
εἴ
τι
|
χρήσιμος |
αὐτῷ
γέγονε,
καὶ
ἑστηκὼς
πρὸς |
[5] |
ἔχειν
καὶ
τὰ
ἱμάτια
δὲ
|
χρηστὰ |
μεταβάλλεσθαι
καὶ
χρίσματι
ἀλείφεσθαι.
καὶ |
[13] |
καὶ
προσεπιγράψαι,
ὅτι
οὗτοι
πάντες
|
χρηστοὶ |
ἦσαν.
καὶ
ὀμνύναι
μέλλων
εἰπεῖν |
[29] |
καὶ
φοβερώτερος.
καὶ
ἐπὶ
τοῖς
|
χρηστοῖς |
εἰπεῖν,
ὡς
γίνεται
κατὰ
φύσιν |
[2] |
τραπέζης
φῆσαι·
Τουτὶ
ἄρα
ὡς
|
χρηστόν |
ἐστι·
καὶ
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ, |
[29] |
εἶναι,
καὶ
ἐπισκῆψαι
δέ,
ὡς
|
χρηστός
|
ἐστι.
καὶ
τὸν
πονηρὸν
δὲ |
[29] |
κατὰ
φύσιν
{ὡς}
οὐδεὶς
{ἐστι}
|
χρηστός, |
καὶ
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
καὶ |
[2] |
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας
δὲ
εἰπεῖν·
|
Χρηστοῦ |
πατρὸς
νεόττια.
καὶ
συνωνούμενος
ἐπικρηπῖδας |
[29] |
ὠφληκόσι
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν
τούτοις
|
χρῆται, |
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι
καὶ
φοβερώτερος.
καὶ |
[5] |
ἱμάτια
δὲ
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
καὶ
|
χρίσματι |
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῆς
μὲν
ἀγορᾶς |
[6] |
ἀπάγεσθαι
κλοπῆς,
τὸ
δεσμωτήριον
πλείω
|
χρόνον |
οἰκεῖν
ἢ
τὴν
αὑτοῦ
οἰκίαν. |
[15] |
ἀναμεῖναι
οὐκ
ἂν
ὑπομείναι
πολὺν
|
χρόνον |
οὐθένα.
καὶ
οὔτε
ᾆσαι
οὔτε |
[25] |
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν
πολὺν
|
χρόνον |
ὡς
ζητῶν.
καὶ
ἐν
τῇ
|
[12] |
μὲν
οὖν
ἀκαιρία
ἐστὶν
ἐπίτευξις
|
χρόνου |
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ
δὲ |
[30] |
φίλων
καὶ
ἐκδιδομένου
θυγατέρα
πρὸ
|
χρόνου |
τινὸς
ἀποδημῆσαι,
ἵνα
μὴ
προπέμψῃ |
[23] |
τῷ
παιδὶ
μάχεσθαι,
ὅτι
τὸ
|
χρυσίον |
οὐκ
ἔχων
αὐτῷ
ἀκολουθεῖ.
καὶ |
[10] |
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους
καὶ
ἐν
|
χρῷ
|
κειρομένους
καὶ
τὸ
μέσον
τῆς |
[19] |
κοιμᾶσθαι.
ἐλαίῳ
σαπρῷ
ἐν
βαλανείῳ
|
χρώμενος |
σφύζεσθαι.
καὶ
χιτωνίσκον
παχὺν
καὶ |
[14] |
ἕψων
δὶς
ἅλας
εἰς
τὴν
|
χύτραν |
ἐμβαλὼν
ἄβρωτον
ποιῆσαι.
καὶ
ὕοντος |
[10] |
περιττὰ
φάσκειν
εἶναι.
καὶ
οἰκέτου
|
χύτραν |
ἔνην
ἢ
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι |
[4] |
ῥύγχους
εἰπεῖν·
Οὗτος
φυλάττει
τὸ
|
χωρίον |
καὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
τὸ |
[17] |
δεῖ
τἀργύριον
ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ
καὶ
|
χωρὶς |
τούτων
χάριν
ὀφείλειν
ὡς
εὐεργετημένον; |