Paragraphes |
[16] |
ἐρωτᾶν,
τί
χρὴ
ποιεῖν,
καὶ
|
ἐὰν |
ἀποκρίνηται
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ
σκυτοδέψῃ
|
[29] |
τὸν
πονηρὸν
δὲ
εἰπεῖν
ἐλεύθερον,
|
ἐὰν |
βούληταί
τις
εἰς
πεῖραν
ἐλθεῖν, |
[16] |
οἰκίᾳ,
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον
καλεῖν,
|
ἐὰν |
δὲ
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον
εὐθὺς |
[16] |
μῆνα
πορεύεσθαι
μετὰ
τῆς
γυναικός—
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
σχολάζῃ
ἡ
γυνή, |
[16] |
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ
διαβάλῃ.
καὶ
|
ἐὰν |
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ, |
[5] |
τὰ
δὲ
ἐπὶ
τῆς
γαστρὸς
|
ἐᾶν |
καθεύδειν
ἅμα
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις |
[20] |
παρόντας
παρεσκεύασται,
καὶ
ὅτι
αὐτήν,
|
ἐὰν |
κελεύσωσιν,
ὁ
παῖς
μέτεισι
παρὰ |
[9] |
εἰς
τὸν
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν,
καὶ
|
ἐὰν |
μὲν
λάβῃ,
εὖ
ἔχει,
εἰ |
[16] |
πεσὼν
καὶ
προσκυνήσας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
|
ἐὰν |
μῦς
θύλακον
ἀλφίτων
διαφάγῃ,
πρὸς |
[16] |
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ,
|
ἐὰν |
παρείαν,
Σαβάζιον
καλεῖν,
ἐὰν
δὲ
|
[2] |
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
κροκύδα,
καὶ
|
ἐάν
|
τι
πρὸς
τὸ
τρίχωμα
{τῆς |
[10] |
καὶ
διφᾶν
τὰ
καλύμματα.
καὶ
|
ἐάν |
τι
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
ὥστε |
[29] |
δημοσίους
ἀγῶνας
ὠφληκόσι
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
|
ἐὰν |
τούτοις
χρῆται,
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι
καὶ
|
[16] |
ἡμέραν
περιπατεῖν.
καὶ
τὴν
ὁδὸν
|
ἐὰν |
ὑπερδράμῃ
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι, |
[24] |
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
|
ἐᾶσαι |
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
δὲ
καὶ |
[19] |
δακτύλοις
καὶ
μὴ
θεραπεῦσαι
ἀλλ´
|
ἐᾶσαι |
θηριωθῆναι·
καὶ
τὰς
μασχάλας
δὲ |
[10] |
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ
οὐκ
ἂν
|
ἐᾶσαι |
οὔτε
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ
αὑτοῦ |
[8] |
ἐστι
τὰ
λεγόμενα.
καὶ
οὐκ
|
ἐάσας |
ἀποκρίνασθαι
εἰπεῖν·
Τί
λέγεις;
οὐθὲν |
[25] |
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
ἐς
κόρακας·
οὐκ
|
ἐάσει |
τὸν
ἄνθρωπον
ὕπνου
λαβεῖν
πυκνὰ |
[14] |
οὐκ
ἠγόρασεν.
καὶ
τὰ
παιδία
|
ἑαυτοῖς |
παλαίειν
ἀναγκάζων
καὶ
τροχάζειν
{καὶ} |
[27] |
μακρὸν
ἀνδριάντα
παίζειν
πρὸς
τὸν
|
ἑαυτοῦ |
ἀκόλουθον.
καὶ
διατοξεύεσθαι
καὶ
διακοντίζεσθαι |
[28] |
ὅμοιον·
σημεῖον
δέ·
τῇ
γὰρ
|
ἑαυτοῦ |
γυναικὶ
τάλαντα
εἰσενεγκαμένῃ
προῖκα,
ἐξ |
[21] |
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
διηγήσασθαι
οἴκαδε
τῇ
|
ἑαυτοῦ |
γυναικί,
ὡς
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει. |
[30] |
παρ´
αὐτῷ
ὑποθεῖναι
τῶν
παρ´
|
ἑαυτοῦ
|
διδομένων
ξύλων
καὶ
φακῶν
καὶ |
[30] |
τοῖς
ἐκείνων
παισί,
τὸν
δὲ
|
ἑαυτοῦ |
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
μὴ
ἀναφέρειν |
[1] |
καὶ
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
καθ´
|
ἑαυτοῦ |
λεγομένοις.
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀδικουμένους |
[30] |
καὶ
φράτορας
ἑστιῶν
αἰτεῖν
τοῖς
|
ἑαυτοῦ |
παισὶν
ἐκ
τοῦ
κοινοῦ
ὄψον, |
[22] |
καὶ
τῇ
γυναικὶ
δὲ
τῇ
|
ἑαυτοῦ |
προῖκα
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ
μὴ
πρίασθαι |
[25] |
διηγεῖσθαι,
ὡς
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς
|
ἑαυτοῦ |
χερσὶν
ἐπὶ
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ. |
[11] |
προσελθεῖν
καὶ
συνησθῆναι.
καὶ
ὀψωνεῖν
|
ἑαυτῷ |
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν |
[8] |
τὸν
ζωμὸν
γεγονέναι.
εἶναι
δ´
|
ἑαυτῷ |
καὶ
σημεῖον
τὰ
πρόσωπα
τῶν |
[16] |
καὶ
ταῖς
τετράσι
δὲ
καὶ
|
ἑβδόμαις |
προστάξας
οἶνον
ἕψειν
τοῖς
ἔνδον, |
[12] |
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
καὶ
δίκην
ὠφληκότα
|
ἐγγύης |
προσελθὼν
κελεῦσαι
αὑτὸν
ἀναδέξασθαι.
καὶ |
[18] |
πυρώσας
καὶ
στήσας
καὶ
σχεδὸν
|
ἐγγυητὴν |
λαβὼν
χρῆσαι.
καὶ
τὸν
παῖδα |
[18] |
ἐργάσεται,
ἀλλ´
ὅταν
ᾖ
ἄξιος
|
ἐγγυητὴς |
τοῦ
κναφέως.
καὶ
ὅταν
ἥκῃ |
[27] |
πεπαιδεῦσθαι
δοκῇ.
καὶ
ὅταν
ὦσιν
|
ἐγγὺς |
γυναῖκες,
μελετᾶν
ὀρχεῖσθαι
αὐτὸς
αὑτῷ |
[20] |
δὲ
ἀηδὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐγείρειν |
ἄρτι
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ |
[28] |
πατὴρ
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
|
ἐγένετο |
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος, |
[17] |
καὶ
λαβὼν
πάσας
τὰς
ψήφους
|
ἐγκαλεῖν |
τῷ
γράψαντι
τὸν
λόγον
ὡς |
[4] |
εἰς
τὰ
ὑποδήματα
δὲ
ἥλους
|
ἐγκροῦσαι |
καὶ
τῆς
αὐτῆς
ὁδοῦ
παριὼν |
[3] |
μὲν
τῆς
αὑτοῦ
γυναικὸς
εἰπεῖν
|
ἐγκώμιον· |
εἶτα
ὃ
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν |
[18] |
πω,
εἰπεῖν·
Πέμπειν
μηδὲν
πραγματεύου·
|
ἐγὼ |
γάρ,
ἕως
ἂν
σὺ
σχολάσῃς, |
[28] |
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
εἴπας·
|
Ἐγὼ |
δὲ
τοῦτον
τὸν
ἄνθρωπον
πλέον |
[28] |
κακονοῶν
δὲ
πρός
τινα
εἰπεῖν·
|
Ἐγὼ |
δήπου
τὰ
τοιαῦτα
οἶδα,
ὑπὲρ |
[27] |
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
πυκνὰ
τὴν
|
ἕδραν |
στρέφειν,
ὅπως
πεπαιδεῦσθαι
δοκῇ.
καὶ |
[8] |
βασιλεὺς
μάχῃ
νενίκηκε,
καὶ
Κάσανδρος
|
ἐζώγρηται. |
καὶ
ἂν
εἴπῃ
τις
αὐτῷ, |
[1] |
τις,
οἷος
προσελθὼν
τοῖς
ἐχθροῖς
|
ἐθέλειν |
λαλεῖν,
οὐ
μισεῖν·
καὶ
ἐπαινεῖν |
[16] |
νεκρὸν
οὔτ´
ἐπὶ
λεχὼ
ἐλθεῖν
|
ἐθελῆσαι, |
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
μιαίνεσθαι
συμφέρον |
[15] |
ῥῆσιν
εἰπεῖν
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν
|
ἐθελήσειεν· |
δεινὸς
δὲ
καὶ
τοῖς
θεοῖς |
[21] |
παρελθὼν
εἰπεῖν·
Ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
ἐθύομεν |
οἱ
πρυτάνεις
τὰ
ἱερὰ
τῇ |
[21] |
οἱ
εἰσιόντες
ἴδωσιν,
ὅτι
βοῦν
|
ἔθυσε. |
καὶ
πομπεύσας
δὲ
μετὰ
τῶν |
[9] |
ἐὰν
μὲν
λάβῃ,
εὖ
ἔχει,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς |
[9] |
τῷ
σταθμῷ
μάλιστα
μὲν
κρέας,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὀστοῦν
εἰς
τὸν |
[10] |
τοὺς
ὅρους
δ´
ἐπισκοπεῖσθαι
ὁσημέραι
|
εἰ |
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
δὲ |
[7] |
πρᾶγμα,
καὶ
Πάλαι
σε
παρετήρουν,
|
εἰ |
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ· |
[2] |
καὶ
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ,
καὶ
|
εἰ |
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται,
καὶ
εἴ
τι |
[18] |
γυναῖκα
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωτᾶν
κατακείμενος,
|
εἰ |
κέκλεικε
τὴν
κιβωτόν,
καὶ
εἰ |
[25] |
τοῦ
κυβερνήτου
ἀνακύπτων
μὲν
πυνθάνεσθαι,
|
εἰ |
μεσοπορεῖ
καὶ
τί
αὐτῷ
δοκεῖ |
[18] |
εἰ
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον,
καὶ
|
εἰ |
ὁ
μοχλὸς
εἰς
τὴν
θύραν
|
[2] |
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
δέ,
|
εἰ |
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι
ψυχρῶς |
[3] |
ἐκ
Διονυσίων
πλόϊμον
εἶναι,
καὶ
|
εἰ |
ποιήσειεν
ὁ
Ζεὺς
ὕδωρ
πλεῖον, |
[18] |
εἰ
κέκλεικε
τὴν
κιβωτόν,
καὶ
|
εἰ |
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον,
καὶ
εἰ |
[17] |
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
|
εἰ |
σὺ
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ψυχῆς |
[4] |
διφθέραι
καὶ
τὸ
τάριχος
καὶ
|
εἰ |
τήμερον
{ὁ
ἀγὼν}
νουμηνίαν
ἄγει, |
[4] |
καὶ
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
|
εἰ |
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον |
[7] |
ὅτι
οὐκ
ἂν
σιωπήσειεν,
οὐδ´
|
εἰ |
τῶν
χελιδόνων
δόξειεν
εἶναι
λαλίστερος. |
[2] |
καὶ
εἰ
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται,
καὶ
|
εἴ |
τι
περιστείλῃ
αὐτόν,
καὶ
μὴν |
[9] |
ὀψωνῶν
δὲ
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
κρεωπώλην,
|
εἴ |
τι
χρήσιμος
αὐτῷ
γέγονε,
καὶ |
[7] |
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λαλιά,
|
εἴ |
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
εἶναι |
[2] |
ἔσχηκας
τὸν
πώγωνα
μεστόν,
καίπερ
|
εἴ |
τις
καὶ
ἄλλος
πρὸς
τὰ |
[25] |
εἶναι·
καὶ
κλυδωνίου
γενομένου
ἐρωτᾶν,
|
εἴ |
τις
μὴ
μεμύηται
τῶν
πλεόντων· |
[3] |
ἐγκώμιον·
εἶτα
ὃ
τῆς
νυκτὸς
|
εἶδεν |
ἐνύπνιον,
τοῦτο
διηγήσασθαι·
εἶθ´
ὧν |
[8] |
Δεῖ
δ´
αὐτόν
σε
μόνον
|
εἰδέναι. |
πᾶσι
δὲ
τοῖς
ἐν
τῇ |
[1] |
σκέψεσθαι
φάσκειν,
τὰ
δὲ
οὐκ
|
εἰδέναι, |
τὰ
δὲ
θαυμάζειν,
τὰ
δ´ |
[28] |
πλέον
πάντων
μεμίσηκα·
καὶ
γὰρ
|
εἰδεχθής |
τις
ἀπὸ
τοῦ
προσώπου
ἐστίν· |
[23] |
τὴν
πατρῴαν
πρὸς
τὸν
μὴ
|
εἰδότα, |
καὶ
διότι
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν |
[2] |
καθημένων
καὶ
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς
|
εἴη |
βέλτιστος,
ἀπ´
αὐτοῦ
ἀρξαμένους
πάντας
|
[20] |
ἐν
τοῖς
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
|
εἴη |
ἡ
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ |
[3] |
νυκτὸς
εἶδεν
ἐνύπνιον,
τοῦτο
διηγήσασθαι·
|
εἶθ´ |
ὧν
εἶχεν
ἐπὶ
τῷ
δείπνῳ, |
[2] |
ἀγρὸν
εὖ
πεφυτεῦσθαι
καὶ
τὴν
|
εἰκόνα |
ὁμοίαν
εἶναι.
{καὶ
τὸ
κεφάλαιον |
[23] |
διεξιέναι,
ἡλίκη,
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
|
εἴληφε |
καὶ
ἀπολώλεκε·
καὶ
ἅμα
ταῦτα
|
[18] |
τῇ
ὁδῷ
ἀποδράσῃ.
καὶ
τοῖς
|
εἰληφόσι |
τι
παρ´
αὐτοῦ
καὶ
λέγουσι· |
[28] |
ἀναστάντος
εἰπεῖν
καὶ
ἀρχήν
γε
|
εἰληφὼς |
μὴ
ἀποσχέσθαι
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους |
[27] |
κριοὺς
προσβάλλων
ταῖς
θύραις
πληγὰς
|
εἰληφὼς |
ὑπ´
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
καὶ
εἰς |
[29] |
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
δὲ
|
εἶναι |
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ |
[4] |
Ἡ
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι |
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ
δὲ
ἄγροικος
|
[7] |
εἴ
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
|
εἶναι |
ἂν
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
λόγου, |
[28] |
φασὶν
ἐν
τῇ
πατρίδι
εὐγενεῖς
|
εἶναι. |
Αὐτὸς
δὲ
οὗτος
ὡς
ἐκ
|
[23] |
πωλεῖν
αὐτὴν
διὰ
τὸ
ἐλάττω
|
εἶναι
|
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ. |
[19] |
μεγάλους
περιπατεῖν
καὶ
φῆσαι
ταῦτα
|
εἶναι |
αὑτῷ
συγγενικὰ
ἀρρωστήματα·
ἔχειν
γὰρ |
[8] |
καὶ
πολὺν
τὸν
ζωμὸν
γεγονέναι.
|
εἶναι |
δ´
ἑαυτῷ
καὶ
σημεῖον
τὰ |
[16] |
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι |
δειλία
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
ὁ |
[30] |
καὶ
διανέμων
μερίδας
φῆσαι
δίκαιον
|
εἶναι |
διμοίρῳ
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι
καὶ |
[5] |
τῷ
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
κοινός
τις
|
εἶναι |
δοκῇ.
καὶ
τοὺς
ξένους
δὲ |
[6] |
αὑτοῦ
οἰκίαν.
καὶ
τούτων
ἂν
|
εἶναι |
δόξειε
τῶν
περιισταμένων
τοὺς
ὄχλους |
[13] |
καὶ
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος
δικαίου
|
εἶναι |
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω
δὲ |
[3] |
διαράμενον
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
ἀπύρευτος
βούλεται
|
εἶναι· |
ἔργον
γὰρ
συναρκεῖσθαι
τοῖς
μήτε |
[2] |
συνωνούμενος
ἐπικρηπῖδας
τὸν
πόδα
φῆσαι
|
εἶναι |
εὐρυθμότερον
τοῦ
ὑποδήματος.
καὶ
πορευομένου |
[26] |
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
δ´
ἂν
|
εἶναι |
ἡ
ὀλιγαρχία
φιλαρχία
τις
ἰσχύος |
[19] |
μέλανας
καὶ
ἐσθιομένους
ὥστε
δυσέντευκτος
|
εἶναι |
καὶ
ἀηδής.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα· |
[3] |
τὴν
θάλατταν
ἐκ
Διονυσίων
πλόϊμον
|
εἶναι, |
καὶ
εἰ
ποιήσειεν
ὁ
Ζεὺς |
[29] |
{ἐστι}
χρηστός,
καὶ
ὁμοίους
πάντας
|
εἶναι, |
καὶ
ἐπισκῆψαι
δέ,
ὡς
χρηστός
|
[4] |
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν
γὰρ
λεπρὸν
|
εἶναι, |
καὶ
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ |
[25] |
πλέων
τὰς
ἄκρας
φάσκειν
ἡμιολίας
|
εἶναι· |
καὶ
κλυδωνίου
γενομένου
ἐρωτᾶν,
εἴ |
[10] |
τις
πριάμενος
λογίζεται,
περιττὰ
φάσκειν
|
εἶναι. |
καὶ
οἰκέτου
χύτραν
ἔνην
ἢ |
[16] |
μὴ
μιαίνεσθαι
συμφέρον
αὑτῷ
φῆσαι
|
εἶναι. |
καὶ
ταῖς
τετράσι
δὲ
καὶ |
[2] |
πεφυτεῦσθαι
καὶ
τὴν
εἰκόνα
ὁμοίαν
|
εἶναι. |
{καὶ
τὸ
κεφάλαιον
τὸν
κόλακα |
[26] |
τοῦτον
δὲ
ὅτι
δεῖ
ἄνδρα
|
εἶναι· |
καὶ
τῶν
Ὁμήρου
ἐπῶν
τοῦτο |
[16] |
ἐπὶ
θαλάττης
ἐπιμελῶς
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι. |
κἄν
ποτε
ἐπίδῃ
σκορόδῳ
ἐστεμμένον |
[26] |
ἀποφήνασθαι,
ὡς
δεῖ
αὐτοκράτορας
τούτους
|
εἶναι, |
κἂν
ἄλλοι
προβάλλωνται
δέκα,
λέγειν· |
[7] |
οὐδ´
εἰ
τῶν
χελιδόνων
δόξειεν
|
εἶναι |
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ |
[21] |
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
μικροφιλοτιμία
δόξει
|
εἶναι |
ὄρεξις
τιμῆς
ἀνελεύθερος,
ὁ
δὲ
|
[30] |
τὰ
μαθήματα
διὰ
τὸ
θέας
|
εἶναι |
πολλάς,
ἵνα
μὴ
τὸν
μισθὸν |
[23] |
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
ἀλαζονεία
δόξει
|
εἶναι |
προσποίησίς
τις
ἀγαθῶν
οὐκ
ὄντων, |
[13] |
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
περιεργία
δόξει
|
εἶναι |
προσποίησίς
τις
λόγων
καὶ
πράξεων |
[19] |
καὶ
τὸν
πάππον,
καὶ
οὐκ
|
εἶναι |
ῥᾴδιον
αὐτῶν
εἰς
τὸ
γένος
|
[2] |
ὑπολάβοι
ἄν
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν
|
εἶναι, |
συμφέρουσαν
δὲ
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν |
[23] |
τὴν
οἰκίαν
οἰκῶν
φῆσαι
ταύτην
|
εἶναι |
τὴν
πατρῴαν
πρὸς
τὸν
μὴ |
[20] |
ἀεί—
καὶ
τοὺς
φίλους
αὐτοῦ
|
εἶναι |
τὸν
τετρημένον
πίθον·
εὖ
ποιῶν |
[29] |
κρίνεσθαι·
καὶ
φῆσαι
αὐτὸν
κύνα
|
εἶναι |
τοῦ
δήμου,
φυλάττειν
γὰρ
αὐτὸν |
[5] |
καὶ
εἰσιόντα
φῆσαι
σύκου
ὁμοιότερα
|
εἶναι |
τῷ
πατρί,
καὶ
προσαγόμενος
φιλῆσαι |
[25] |
δὲ
ἡ
δειλία
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι |
ὕπειξίς
τις
ψυχῆς
ἐκ
φόβου, |
[27] |
δὲ
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι |
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν,
ὁ
δὲ
|
[30] |
δεινὸς
ἀπαιτῆσαι
τὸ
μέρος,
κοινὸν
|
εἶναι |
φήσας
τὸν
Ἑρμῆν.
καὶ
θοἰμάτιον |
[20] |
πολλὰ
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ
{ὥστε
|
εἶναι |
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος
εὖ
τὸ |
[1] |
μὲν
οὖν
εἰρωνεία
δόξειεν
ἂν
|
εἶναι, |
ὡς
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
ἐπὶ |
[20] |
δὲ
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
|
Εἴπ´, |
ὦ
μάμμη,
ὅτ´
ὤδινες
καὶ |
[16] |
γλαῦκες
βαδίζοντος
αὐτοῦ
ταράττωνται,
{καὶ}
|
εἴπας· |
Ἀθηνᾶ
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω.
καὶ |
[28] |
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
|
εἴπας· |
Ἐγὼ
δὲ
τοῦτον
τὸν
ἄνθρωπον |
[7] |
καὶ
οὕς
ποτε
λόγους
αὐτὸς
|
εἴπας |
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ
δήμῳ,
καὶ |
[7] |
καὶ
μεταξὺ
δὲ
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
|
εἴπας· |
Σὺ
μὴ
ἐπιλάθῃ,
ὃ
μέλλεις
|
[14] |
ἵνα
παραγένηται,
σκυθρωπάσας
καὶ
δακρύσας
|
εἰπεῖν· |
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
καὶ |
[9] |
ἄρας
κρέας
καὶ
ἄρτον
καὶ
|
εἰπεῖν |
ἀκουόντων
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
καὶ |
[17] |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
βαλλάντιόν
τι
|
εἰπεῖν· |
Ἀλλ´
οὐ
θησαυρὸν
εὕρηκα
οὐδέποτε. |
[7] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
τῷ
ἐντυγχάνοντι
|
εἰπεῖν, |
ἂν
ὁτιοῦν
πρὸς
αὐτὸν
φθέγξηται, |
[25] |
σημήναντος
καθήμενος
ἐν
τῇ
σκηνῇ
|
εἰπεῖν· |
Ἄπαγ´
ἐς
κόρακας·
οὐκ
ἐάσει |
[14] |
δὲ
ἡ
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ
|
εἰπεῖν, |
βραδυτὴς
ψυχῆς
ἐν
λόγοις
καὶ |
[29] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
καθημένους
δὲ
|
εἰπεῖν |
δεινός,
ὡς
οὐ
δεῖ
τὸν
|
[3] |
πρῶτον
μὲν
τῆς
αὑτοῦ
γυναικὸς
|
εἰπεῖν |
ἐγκώμιον·
εἶτα
ὃ
τῆς
νυκτὸς |
[28] |
καὶ
κακονοῶν
δὲ
πρός
τινα
|
εἰπεῖν· |
Ἐγὼ
δήπου
τὰ
τοιαῦτα
οἶδα, |
[29] |
ἐστι.
καὶ
τὸν
πονηρὸν
δὲ
|
εἰπεῖν |
ἐλεύθερον,
ἐὰν
βούληταί
τις
εἰς |
[2] |
τοιοῦτόν
τινα,
ὥστε
ἅμα
πορευόμενον
|
εἰπεῖν· |
Ἐνθυμῇ,
ὡς
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
|
[4] |
{ὁ
ἀγὼν}
νουμηνίαν
ἄγει,
καὶ
|
εἰπεῖν
|
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται
καταβὰς
ἀποκείρασθαι |
[14] |
ποιῆσαι.
καὶ
ὕοντος
τοῦ
Διὸς
|
εἰπεῖν· |
{ἡδύ
γε
τῶν
ἄστρων
νομίζει, |
[17] |
καὶ
ὑπὸ
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος
|
εἰπεῖν· |
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ
καὶ
ἀπὸ |
[28] |
συγκαθήμενος
δεινὸς
περὶ
τοῦ
ἀναστάντος
|
εἰπεῖν |
καὶ
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς
μὴ |
[28] |
αὑτοῦ
φίλων
καὶ
οἰκείων
κακὰ
|
εἰπεῖν, |
καὶ
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων,
κακῶς |
[8] |
καὶ
πῶς;
Ἔχεις
περὶ
τοῦδε
|
εἰπεῖν |
καινόν;
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν· |
[17] |
πολλὰ
δεηθεὶς
τοῦ
πωλοῦντος·
Θαυμάζω,
|
εἰπεῖν, |
ὅ
τι
ὑγιὲς
οὕτω
ἄξιον |
[28] |
ἐρωτηθείς·
Ὁ
δεῖνα
τίς
ἐστιν;
|
εἰπεῖν |
οἰκονομῶν
καθάπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες·
Πρῶτον |
[2] |
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ
ἐπιγελάσας
δὲ
|
εἰπεῖν· |
Ὁρᾶς;
ὅτι
δυεῖν
σοι
ἡμερῶν
|
[14] |
πύλας
ἐξενηνέχθαι
νεκρούς;
πρὸς
τοῦτον
|
εἰπεῖν· |
Ὅσοι
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
γένοιντο. |
[17] |
εὐαγγελιζόμενον,
ὅτι
Υἱός
σοι
γέγονεν,
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
Ἂν
προσθῇς·
καὶ
τῆς |
[17] |
τινος·
Ἱλαρὸς
ἴσθι,
Καὶ
πῶς;
|
εἰπεῖν, |
Ὅτι
δεῖ
τἀργύριον
ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ |
[13] |
παραγγελεῖ.
καὶ
προσελθὼν
τῷ
πατρὶ
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
ἡ
μήτηρ
ἤδη
καθεύδει |
[9] |
βαλανέως
αὐτὸς
αὑτοῦ
καταχέασθαι
καὶ
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν
δὲ·
Κακίζεις; |
[23] |
ἐράνους
αὐτῶν·
καὶ
τὰς
τριηραρχίας
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
οὐ
τίθησιν,
οὐδὲ
τὰς |
[15] |
καὶ
πέμπουσιν
εἰς
τὰς
ἑορτὰς
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
οὐκ
ἂν
γένοιτο
διδόμενα |
[2] |
πρός
τινα
τῶν
φίλων
προδραμὼν
|
εἰπεῖν |
ὅτι
Πρὸς
σὲ
ἔρχεται,
καὶ |
[20] |
παρακαλῶν
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
ποτηρίου
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
τὸ
τέρψον
τοὺς
παρόντας |
[15] |
καὶ
οὔτε
ᾆσαι
οὔτε
ῥῆσιν
|
εἰπεῖν |
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
δεινὸς |
[4] |
προσκαλεσάμενος
καὶ
ἐπιλαβόμενος
τοῦ
ῥύγχους
|
εἰπεῖν· |
Οὗτος
φυλάττει
τὸ
χωρίον
καὶ |
[18] |
κατάθου,
οὐ
γὰρ
σχολάζω
πω,
|
εἰπεῖν· |
Πέμπειν
μηδὲν
πραγματεύου·
ἐγὼ
γάρ, |
[26] |
αὐτῷ
λεπτὸς
καὶ
αὐχμῶν·
καὶ
|
εἰπεῖν· |
Πότε
παυσόμεθα
ὑπὸ
τῶν
λειτουργιῶν |
[15] |
ἐρωτηθείς·
Ὁ
δεῖνα
ποῦ
ἐστιν;
|
εἰπεῖν· |
Πράγματά
μοι
μὴ
πάρεχε.
καὶ |
[17] |
οἷος
ἀποστείλαντος
μερίδα
τοῦ
φίλου
|
εἰπεῖν |
πρὸς
τὸν
φέροντα·
Ἐφθόνησάς
μοι |
[25] |
ἀκούων
κραυγῆς
καὶ
ὁρῶν
πίπτοντας
|
εἰπεῖν |
πρὸς
τοὺς
παρεστηκότας,
ὅτι
τὴν |
[13] |
χρηστοὶ
ἦσαν.
καὶ
ὀμνύναι
μέλλων
|
εἰπεῖν |
πρὸς
τοὺς
περιεστηκότας,
ὅτι
Καὶ
|
[8] |
λεγόμενα.
καὶ
οὐκ
ἐάσας
ἀποκρίνασθαι
|
εἰπεῖν· |
Τί
λέγεις;
οὐθὲν
ἀκήκοας;
δοκῶ |
[2] |
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας
δὲ
|
εἰπεῖν· |
Χρηστοῦ
πατρὸς
νεόττια.
καὶ
συνωνούμενος |
[21] |
λαμπρὸν
ἱμάτιον
καὶ
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
|
εἰπεῖν· |
Ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἐθύομεν
οἱ |
[29] |
φοβερώτερος.
καὶ
ἐπὶ
τοῖς
χρηστοῖς
|
εἰπεῖν, |
ὡς
γίνεται
κατὰ
φύσιν
{ὡς} |
[5] |
δοκῇ.
καὶ
τοὺς
ξένους
δὲ
|
εἰπεῖν |
ὡς
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν. |
[2] |
ἐπαινέσαι
τὸν
οἶνον
καὶ
παραμένων
|
εἰπεῖν· |
Ὡς
μαλακῶς
ἐσθίεις,
καὶ
ἄρας |
[1] |
πρὸς
τοὺς
δανειζομένους
καὶ
ἐρανίζοντας
|
εἰπεῖν |
ὡς
οὐ
πλουτεῖ·
καὶ
πωλῶν |
[29] |
γὰρ
αὐτὸν
τοὺς
ἀδικοῦντας·
καὶ
|
εἰπεῖν, |
ὡς
Οὐχ
ἕξομεν
τοὺς
ὑπὲρ |
[23] |
πόλεως
ἀποδεδημηκώς.
καὶ
γράμματα
δὲ
|
εἰπεῖν, |
ὡς
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου
τριττὰ |
[8] |
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν
|
εἴπῃ |
τις
αὐτῷ,
Σὺ
δὲ
ταῦτα |
[5] |
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον
ἐπεισιέναι
συγκαθημένων
ἵν´
|
εἴπῃ |
τις
τῶν
θεωμένων,
ὅτι
τούτου |
[5] |
πόρρωθεν
προσαγορεύσας
καὶ
ἄνδρα
κράτιστον
|
εἰπὼν |
καὶ
θαυμάσας
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις
ταῖς |
[15] |
φίλῳ
δὲ
ἔρανον
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν
|
εἰπών, |
ὅτι
οὐκ
ἂν
δοίη,
ὕστερον |
[30] |
ἀλειφόμενος
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
{καὶ}
|
εἰπών· |
Σαπρόν
γε
τὸ
ἔλαιον
ἐπρίω, |
[1] |
πράξεων
καὶ
λόγων,
ὁ
δὲ
|
εἴρων |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
προσελθὼν
τοῖς |
[1] |
~ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
εἰρωνεία |
δόξειεν
ἂν
εἶναι,
ὡς
τύπῳ |
[1] |
|
~ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ. |
Ἡ
μὲν
οὖν
εἰρωνεία
δόξειεν |
[1] |
καὶ
παλιλλογίας
εὑρεῖν
ἔστι
τῶν
|
εἰρώνων. |
τὰ
δὴ
τῶν
ἠθῶν
μὴ |
[19] |
λεπτὸν
καὶ
κηλίδων
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
|
εἰς |
ἀγορὰν
ἐξελθεῖν.
καὶ
εἰς
ὀρνιθοσκόπου |
[27] |
εἰληφὼς
ὑπ´
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
καὶ
|
εἰς |
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου
ἀλλοτρίου
κατοχούμενος |
[14] |
καὶ
ταύτην
εἰσιέναι
μέλλων
ἐπιλαθόμενος
|
εἰς
|
ἀγρὸν
πορεύεσθαι.
καὶ
θεωρῶν
ἐν |
[4] |
νυκτὸς
κατὰ
ἀγρυπνίαν
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
|
εἰς |
ἄστυ
καταβαίνων
ἐρωτῆσαι
τὸν
ἀπαντῶντα, |
[5] |
μὲν
μηδέν,
ξένοις
δ´
ἐλάας
|
εἰς |
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς
κύνας
εἰς |
[12] |
πράγματος
ἤδη
κεκριμένου.
καὶ
κεκλημένος
|
εἰς |
γάμους
τοῦ
γυναικείου
γένους
κατηγορεῖν. |
[21] |
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
|
εἰς |
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως |
[22] |
παιδία
δὲ
δεινὸς
μὴ
πέμψαι
|
εἰς |
διδασκάλου,
ὅταν
ᾖ
{τοῦ
ἀποτιθέναι |
[23] |
τὰς
κλίνας
ἐλθὼν
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
|
εἰς |
δύο
τάλαντα
καὶ
τῷ
παιδὶ |
[2] |
τὸ
οὖς
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν·
καὶ
|
εἰς |
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς
ἄλλοις
λαλεῖν. |
[4] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
κυκεῶνα
πιὼν
|
εἰς |
ἐκκλησίαν
πορεύεσθαι.
καὶ
τὸ
μύρον |
[23] |
τάλαντα·
καὶ
τοῦτο
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
|
εἰς |
ἐράνους
αὐτῶν·
καὶ
τὰς
τριηραρχίας |
[27] |
ἀμέλει
δὲ
κἄν
που
κληθῇ
|
εἰς |
Ἡράκλειον,
ῥίψας
τὸ
ἱμάτιον
τὸν
|
[27] |
ἀσπίδα
καὶ
ἐπ´
οὐράν.
καὶ
|
εἰς |
ἡρῷα
συμβάλλεσθαι
τοῖς
μειρακίοις
λαμπάδα |
[16] |
δὲ
ἰδὼν
ἢ
ἐπίληπτον
φρίξας
|
εἰς |
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ |
[14] |
παλαίειν
ἀναγκάζων
καὶ
τροχάζειν
{καὶ}
|
εἰς |
κόπους
ἐμβάλλειν.
καὶ
ἐν
ἀγρῷ |
[5] |
εἰς
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς
κύνας
|
εἰς |
Κύζικον
καὶ
μέλι
Ὑμήττιον
εἰς |
[24] |
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ
|
εἰς |
λόγον.
καὶ
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν, |
[23] |
τριττὰ
δὴ
λέγοντα
παραγενέσθαι
αὐτὸν
|
εἰς |
Μακεδονίαν·
καὶ
διδομένης
αὐτῷ
ἐξαγωγῆς |
[26] |
τοῦτον
γὰρ
ἐκ
δώδεκα
πόλεων
|
εἰς |
μίαν
καταγαγεῖν
τὰ
πλήθη
λυθείσης |
[3] |
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ
ὃ
ἀγρὸν
|
εἰς |
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ
ὡς
χαλεπόν |
[19] |
ἀναβαλλόμενος
εἰς
ἀγορὰν
ἐξελθεῖν.
καὶ
|
εἰς |
ὀρνιθοσκόπου
τῆς
μητρὸς
ἐξελθούσης
βλασφημῆσαι. |
[28] |
παιδίον
αὐτῷ
γεννᾷ,
τρεῖς
χαλκοῦς
|
εἰς |
ὄψον
δίδωσι
καὶ
τῷ
ψυχρῷ
|
[29] |
εἰπεῖν
ἐλεύθερον,
ἐὰν
βούληταί
τις
|
εἰς |
πεῖραν
ἐλθεῖν,
καὶ
τὰ
μὲν |
[12] |
μακρᾶς
ὁδοῦ
ἥκοντα
ἄρτι
παρακαλεῖν
|
εἰς |
περίπατον.
δεινὸς
δὲ
καὶ
προσάγειν |
[5] |
εἰς
Κύζικον
καὶ
μέλι
Ὑμήττιον
|
εἰς |
Ῥόδον,
καὶ
ταῦτα
ποιῶν
τοῖς |
[7] |
φυγεῖν
ποιῆσαι
μεταξὺ
χρηματίζοντας.
καὶ
|
εἰς |
τὰ
διδασκαλεῖα
δὲ
καὶ
εἰς |
[30] |
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα
μὴ
πέμπειν
αὐτοὺς
|
εἰς |
τὰ
μαθήματα
διὰ
τὸ
θέας
|
[4] |
ἐν
βαλανείῳ
δὲ
ᾆσαι
καὶ
|
εἰς |
τὰ
ὑποδήματα
δὲ
ἥλους
ἐγκροῦσαι |
[22] |
μὴ
πρίασθαι
θεράπαιναν,
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι
|
εἰς |
τὰς
ἐξόδους
ἐκ
τῆς
γυναικείας |
[15] |
καὶ
τοῖς
τιμῶσι
καὶ
πέμπουσιν
|
εἰς |
τὰς
ἑορτὰς
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐκ |
[7] |
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
δὲ
καὶ
|
εἰς |
τὰς
παλαίστρας
εἰσιὼν
κωλύειν
τοὺς |
[27] |
ἵνα
τραχηλίσῃ.
καὶ
προσανατρίβεσθαι
εἰσιὼν
|
εἰς |
τὰς
παλαίστρας.
καὶ
ἐν
τοῖς |
[6] |
τοὺς
τόκους
ἀπὸ
τοῦ
ἐμπολήματος
|
εἰς |
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις
δέ |
[18] |
κυλιούχιον,
καὶ
εἰ
ὁ
μοχλὸς
|
εἰς |
τὴν
θύραν
τὴν
αὐλείαν
ἐμβέβληται, |
[7] |
φάσκοντας
δεινὸς
προπέμψαι
καὶ
ἀποκαταστῆσαι
|
εἰς |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
πυθόμενος
τὰ |
[23] |
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν
τὸ
παιδάριον
|
εἰς |
τὴν
τράπεζαν,
δραχμῆς
αὐτῷ
κειμένης. |
[9] |
ἄγειν
δὲ
καὶ
τοὺς
υἱεῖς
|
εἰς |
τὴν
ὑστεραίαν
καὶ
τὸν
παιδαγωγόν. |
[14] |
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων
δὶς
ἅλας
|
εἰς |
τὴν
χύτραν
ἐμβαλὼν
ἄβρωτον
ποιῆσαι. |
[19] |
καὶ
οὐκ
εἶναι
ῥᾴδιον
αὐτῶν
|
εἰς |
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ |
[30] |
τῶν
υἱῶν
δὲ
μὴ
πορευομένων
|
εἰς |
τὸ
διδασκαλεῖον
τὸν
μῆνα
ὅλον |
[30] |
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
μὴ
ἀναφέρειν
|
εἰς |
τὸ
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει |
[16] |
καὶ
περιρρανάμενος
ἀπὸ
ἱεροῦ
δάφνην
|
εἰς |
τὸ
στόμα
λαβὼν
οὕτω
τὴν |
[2] |
ἐπιγελάσαι
τό
τε
ἱμάτιον
ὦσαι
|
εἰς |
τὸ
στόμα
ὡς
δὴ
οὐ
|
[28] |
δὲ
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
|
εἰς |
τὸ
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
ὁ |
[9] |
κρέας,
εἰ
δὲ
μή,
ὀστοῦν
|
εἰς |
τὸν
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν,
καὶ
ἐὰν |
[30] |
καὶ
ἁλῶν
καὶ
ἐλαίου
τοῦ
|
εἰς |
τὸν
λύχνον.
καὶ
γαμοῦντός
τινος |
[28] |
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ
δὲ
|
εἰς |
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος.
Ἡ |
[23] |
ὅσας
λελειτούργηκε.
καὶ
προσελθὼν
δ´
|
εἰς |
τοὺς
ἵππους
τοὺς
ἀγαθοὺς
τοῖς |
[26] |
ἄλλοι
προβάλλωνται
δέκα,
λέγειν·
Ἱκανὸς
|
εἷς |
ἐστι,
τοῦτον
δὲ
ὅτι
δεῖ |
[26] |
κατέχειν,
ὅτι
Οὐκ
ἀγαθὸν
πολυκοιρανίη,
|
εἷς |
κοίρανος
ἔστω,
τῶν
δὲ
ἄλλων |
[25] |
Ἕνα
σέσωκα
τῶν
φίλων.
καὶ
|
εἰσάγειν |
πρὸς
τὸν
κατακείμενον
σκεψομένους
τοὺς |
[24] |
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
|
εἰσελθεῖν. |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
λογιζόμενος
πρός |
[10] |
παραθεῖναι.
καὶ
ὀψωνῶν
μηθὲν
πριάμενος
|
εἰσελθεῖν. |
καὶ
ἀπαγορεῦσαι
τῇ
γυναικὶ
μήτε |
[16] |
ἀγοράσαι
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα
καὶ
|
εἰσελθὼν
|
εἴσω
στεφανοῦν
τοὺς
Ἑρμᾶς,
ἀφρονεῖν |
[20] |
τις,
οἷος
ἐγείρειν
ἄρτι
καθεύδοντα
|
εἰσελθών, |
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
καὶ
ἀνάγεσθαι |
[22] |
δὲ
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
|
εἰσενεγκαμένῃ |
μὴ
πρίασθαι
θεράπαιναν,
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι |
[28] |
τῇ
γὰρ
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα
|
εἰσενεγκαμένῃ |
προῖκα,
ἐξ
οὗ
παιδίον
αὐτῷ |
[2] |
παιδίοις
μῆλα
καὶ
ἀπίους
πριάμενος
|
εἰσενέγκας |
δοῦναι
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας |
[15] |
καὶ
φίλῳ
δὲ
ἔρανον
κελεύσαντι
|
εἰσενεγκεῖν |
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
ἂν
δοίη, |
[17] |
παραλελοιπότι
τῶν
δικαίων.
καὶ
ἐράνου
|
εἰσενεχθέντος |
παρὰ
τῶν
φίλων
καὶ
φήσαντός |
[23] |
δέκα
τάλαντα·
καὶ
τοῦτο
φῆσαι
|
εἰσενηνοχέναι |
εἰς
ἐράνους
αὐτῶν·
καὶ
τὰς |
[8] |
ναυμαχίᾳ
νικῶντες
ἐρήμους
δίκας
ὠφλήκασιν.
|
εἰσὶ |
δ´
οἳ
καὶ
πόλεις
τῷ |
[3] |
μεγίστην
δᾷδα
ἔστησεν,
καὶ
πόσοι
|
εἰσὶ |
κίονες
τοῦ
Ὠιδείου,
καὶ
Χθὲς |
[23] |
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ,
ὅτι
βελτίους
|
εἰσὶ |
τῶν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀμφισβητῆσαι· |
[14] |
καὶ
δίκην
φεύγων
καὶ
ταύτην
|
εἰσιέναι |
μέλλων
ἐπιλαθόμενος
εἰς
ἀγρὸν
πορεύεσθαι. |
[8] |
οὖν
ἀναφοραὶ
τῶν
λόγων
τοιαῦταί
|
εἰσιν |
αὐτοῦ,
ὧν
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι |
[3] |
πράγματος
λέγειν,
ὡς
πολὺ
πονηρότεροί
|
εἰσιν |
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι
τῶν
ἀρχαίων, |
[25] |
παῖδα
ἐκπέμψας
κελεύειν
προσκοπεῖσθαι,
ποῦ
|
εἰσιν |
οἱ
πολέμιοι,
ἀποκρύψαι
αὐτὴν
ὑπὸ |
[25] |
ὡς
ἔργον
διαγνῶναί
ἐστι,
πότεροί
|
εἰσιν |
οἱ
πολέμιοι.
καὶ
ἀκούων
κραυγῆς
|
[6] |
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις
δέ
|
εἰσιν |
οἱ
τὸ
στόμα
εὔλυτον
ἔχοντες |
[5] |
τὰ
παιδία
τὸν
ἑστιῶντα,
καὶ
|
εἰσιόντα |
φῆσαι
σύκου
ὁμοιότερα
εἶναι
τῷ |
[21] |
στέμμασι
μεγάλοις
περιδήσας,
ὅπως
οἱ
|
εἰσιόντες |
ἴδωσιν,
ὅτι
βοῦν
ἔθυσε.
καὶ |
[27] |
αἴρεσθαι,
ἵνα
τραχηλίσῃ.
καὶ
προσανατρίβεσθαι
|
εἰσιὼν |
εἰς
τὰς
παλαίστρας.
καὶ
ἐν |
[7] |
δὲ
καὶ
εἰς
τὰς
παλαίστρας
|
εἰσιὼν |
κωλύειν
τοὺς
παῖδας
προμανθάνειν·
τοσαῦτα |
[30] |
τοιαῦτα·
Φειδωνείῳ
μέτρῳ
τὸν
πύνδακα
|
εἰσκεκρουμένῳ
|
μετρεῖν
αὐτὸς
τοῖς
ἔνδον
τὰ |
[21] |
θύσας
τὸ
προμετωπίδιον
ἀπαντικρὺ
τῆς
|
εἰσόδου |
προσπατταλεῦσαι
στέμμασι
μεγάλοις
περιδήσας,
ὅπως |
[10] |
χύτραν
ἔνην
ἢ
λοπάδα
κατάξαντος
|
εἰσπρᾶξαι |
ἀπὸ
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ
τῆς |
[16] |
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα
καὶ
εἰσελθὼν
|
εἴσω |
στεφανοῦν
τοὺς
Ἑρμᾶς,
ἀφρονεῖν
ὅλην |
[3] |
δείπνῳ,
τὰ
καθ´
ἕκαστα
διεξελθεῖν.
|
εἶτα |
δὴ
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος
λέγειν, |
[25] |
ἀποκρύψαι
αὐτὴν
ὑπὸ
τὸ
προσκεφάλαιον,
|
εἶτα |
διατρίβειν
πολὺν
χρόνον
ὡς
ζητῶν. |
[9] |
ἀποστερεῖ
πρὸς
τοῦτον
ἀπελθὼν
δανείζεσθαι,
|
εἶτα |
καὶ
θύσας
τοῖς
θεοῖς
αὐτὸς |
[13] |
οὐ
γινώσκει.
καὶ
ἀτραποῦ
ἡγήσασθαι,
|
εἶτα |
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν,
οὗ
πορεύεται. |
[3] |
τῆς
αὑτοῦ
γυναικὸς
εἰπεῖν
ἐγκώμιον·
|
εἶτα |
ὃ
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν
ἐνύπνιον, |
[23] |
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς
αὐτῷ
|
εἶχε, |
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
ἐκόμισε· |
[3] |
ἐνύπνιον,
τοῦτο
διηγήσασθαι·
εἶθ´
ὧν
|
εἶχεν |
ἐπὶ
τῷ
δείπνῳ,
τὰ
καθ´ |
[3] |
ἐπιδημοῦσι
ξένοι,
καὶ
τὴν
θάλατταν
|
ἐκ |
Διονυσίων
πλόϊμον
εἶναι,
καὶ
εἰ |
[26] |
πόλει
γεγονέναι
αἴτιον·
τοῦτον
γὰρ
|
ἐκ |
δώδεκα
πόλεων
εἰς
μίαν
καταγαγεῖν |
[5] |
ληκύθους
καὶ
βακτηρίας
τῶν
σκολιῶν
|
ἐκ |
Λακεδαίμονος
καὶ
αὐλαίαν
Πέρσας
ἐνυφασμένην |
[10] |
τῶν
μηρῶν
τὰ
ἱμάτια
καὶ
|
ἐκ |
ληκυθίων
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους
καὶ |
[8] |
οἰκίᾳ,
ἤδη
πέμπτην
ἡμέραν
ἥκοντα
|
ἐκ |
Μακεδονίας,
ὃς
πάντα
ταῦτα
οἶδε. |
[12] |
τοῦ
γυναικείου
γένους
κατηγορεῖν.
καὶ
|
ἐκ |
μακρᾶς
ὁδοῦ
ἥκοντα
ἄρτι
παρακαλεῖν |
[2] |
σε.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
τὰ
|
ἐκ |
τῆς
γυναικείας
ἀγορᾶς
διακονῆσαι
δυνατὸς
|
[22] |
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι
εἰς
τὰς
ἐξόδους
|
ἐκ |
τῆς
γυναικείας
παιδίον
τὸ
συνακολουθῆσον. |
[16] |
τῶν
ἐν
ταῖς
τριόδοις
παριὼν
|
ἐκ |
τῆς
ληκύθου
ἔλαιον
καταχεῖν
καὶ |
[25] |
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος
ἐντυγχάνειν
τοῖς
|
ἐκ |
τῆς
μάχης
ἐπανιοῦσι
καὶ
διηγεῖσθαι |
[22] |
διειλεγμένου
αὐτῷ,
προσιόντα
προϊδόμενος
ἀποκάμψας
|
ἐκ |
τῆς
ὁδοῦ
τὴν
κύκλῳ
οἴκαδε |
[28] |
τούτοις
διεξιών·
Αὗται
αἱ
γυναῖκες
|
ἐκ |
τῆς
ὁδοῦ
τοὺς
παριόντας
συναρπάζουσι, |
[23] |
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ
|
ἐκ
|
τῆς
πόλεως
ἀποδεδημηκώς.
καὶ
γράμματα |
[30] |
καὶ
ἀποδημῶν
δημοσίᾳ
τὸ
μὲν
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
ἐφόδιον
οἴκοι
καταλιπεῖν, |
[28] |
εἶναι.
Αὐτὸς
δὲ
οὗτος
ὡς
|
ἐκ
|
τοιούτων
γεγονὼς
κακὸς
καὶ
μαστιγίας. |
[10] |
οὐκ
ἂν
ἐᾶσαι
οὔτε
συκοτραγῆσαι
|
ἐκ |
τοῦ
αὑτοῦ
κήπου
οὔτε
διὰ
|
[22] |
τὸ
ὄνομα.
καὶ
ἐπιδόσεων
γινομένων
|
ἐκ |
τοῦ
δήμου,
ἀναστὰς
σιωπῇ
ἐκ |
[30] |
ἑστιῶν
αἰτεῖν
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισὶν
|
ἐκ |
τοῦ
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
δὲ |
[22] |
ἐκ
τοῦ
δήμου,
ἀναστὰς
σιωπῇ
|
ἐκ |
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν.
καὶ
ἐκδιδοὺς |
[26] |
συνελθόντας
περὶ
τούτων
βουλεύσασθαι
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
ὄχλου
καὶ
τῆς
ἀγορᾶς |
[4] |
θεωρεῖν.
καὶ
προαιρῶν
δέ
τι
|
ἐκ |
τοῦ
ταμιείου
δεινὸς
φαγεῖν,
καὶ |
[18] |
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς
ἀναστὰς
γυμνὸς
|
ἐκ |
τῶν
στρωμάτων
καὶ
ἀνυπόδητος
τὸν |
[25] |
ἂν
εἶναι
ὕπειξίς
τις
ψυχῆς
|
ἐκ |
φόβου,
ὁ
δὲ
δειλὸς
τοιοῦτός |
[28] |
μὲν
πατὴρ
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
|
ἐκαλεῖτο, |
ἐγένετο
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις |
[3] |
ἐπὶ
τῷ
δείπνῳ,
τὰ
καθ´
|
ἕκαστα |
διεξελθεῖν.
εἶτα
δὴ
προχωροῦντος
τοῦ |
[23] |
κατὰ
μίαν
καὶ
προστιθεὶς
πιθανὰ
|
ἑκάστοις |
τούτων
ὀνόματα
ποιῆσαι
καὶ
δέκα |
[6] |
δὲ
τοὺς
χαλκοῦς
ἐκλέγειν
καθ´
|
ἕκαστον |
παριὼν
καὶ
μάχεσθαι
τούτοις
τοῖς |
[10] |
ὁμοσιτῶν
ἀριθμεῖν
τὰς
κύλικας,
πόσας
|
ἕκαστος |
πέπωκε,
καὶ
ἀπάρχεσθαι
ἐλάχιστον
τῇ |
[25] |
τοὺς
φυλέτας
καὶ
τούτων
ἅμ´
|
ἑκάστῳ |
διηγεῖσθαι,
ὡς
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς |
[17] |
εἰπεῖν,
Ὅτι
δεῖ
τἀργύριον
ἀποδοῦναι
|
ἑκάστῳ |
καὶ
χωρὶς
τούτων
χάριν
ὀφείλειν |
[16] |
δὲ
τὴν
οἰκίαν
καθᾶραι
δεινὸς
|
Ἑκάτης |
φάσκων
ἐπαγωγὴν
γεγονέναι.
κἂν
γλαῦκες |
[19] |
βλασφημῆσαι.
καὶ
εὐχομένων
καὶ
σπενδόντων
|
ἐκβαλεῖν |
τὸ
ποτήριον
καὶ
γελάσαι
ὡς |
[10] |
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ
τῆς
γυναικὸς
|
ἐκβαλούσης |
τρίχαλκον
οἷος
μεταφέρειν
τὰ
σκεύη
|
[25] |
καὶ
στρατευόμενος
δὲ
τοῦ
πεζοῦ
|
ἐκβοηθοῦντος |
οἷός
τε
προσκαλεῖν
πάντας
κελεύων |
[29] |
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ
κρίσιν
κρίνων
|
ἐκδέχεσθαι |
τὰ
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα |
[30] |
γαμοῦντός
τινος
τῶν
φίλων
καὶ
|
ἐκδιδομένου |
θυγατέρα
πρὸ
χρόνου
τινὸς
ἀποδημῆσαι, |
[22] |
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν.
καὶ
|
ἐκδιδοὺς |
αὑτοῦ
θυγατέρα
τοῦ
μὲν
ἱερείου |
[18] |
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
δὲ
|
ἐκδοῦναι |
δεινὸς
οὐχ
ὃς
βέλτιστα
ἐργάσεται, |
[30] |
φήσας
τὸν
Ἑρμῆν.
καὶ
θοἰμάτιον
|
ἐκδοῦναι |
πλῦναι
καὶ
χρησάμενος
παρὰ
γνωρίμου
|
[16] |
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν
ἀποκρίνηται
αὐτῷ
|
ἐκδοῦναι |
τῷ
σκυτοδέψῃ
ἐπιρράψαι,
μὴ
προσέχειν |
[25] |
φοβεῖται
ἀπὸ
ἐνυπνίου
τινός·
καὶ
|
ἐκδὺς |
διδόναι
τῷ
παιδὶ
τὸν
χιτωνίσκον· |
[22] |
προκολπίῳ.
καὶ
ἔνδον
μένειν,
ὅταν
|
ἐκδῷ |
θοἰμάτιον
ἐκπλῦναι.
καὶ
φίλου
ἔρανον |
[18] |
τὴν
αὐλείαν
ἐμβέβληται,
καὶ
ἂν
|
ἐκείνη |
φῇ,
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς
ἀναστὰς
|
[2] |
οὖς
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν·
καὶ
εἰς
|
ἐκεῖνον |
ἀποβλέπων
τοῖς
ἄλλοις
λαλεῖν.
καὶ |
[1] |
Ὅπως
δὲ
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ
|
ἐκείνου |
καταγνῶ,
ἀποροῦμαι·
Ἀλλ´
ὅρα,
μὴ |
[27] |
αὑτοῦ
παραινεῖν,
ὡς
ἂν
καὶ
|
ἐκείνου |
μὴ
ἐπισταμένου.
καὶ
παλαίων
δ´ |
[30] |
δὲ
μετὰ
γνωρίμων
χρήσασθαι
τοῖς
|
ἐκείνων |
παισί,
τὸν
δὲ
ἑαυτοῦ
ἔξω |
[16] |
μὴ
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς
|
ἐκθύσασθαι. |
καὶ
πυκνὰ
δὲ
τὴν
οἰκίαν |
[29] |
εὔνους
δὲ
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
|
ἐκκλησίᾳ |
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ· |
[26] |
καὶ
ὡς
αἰσχύνεται
ἐν
τῇ
|
ἐκκλησίᾳ, |
ὅταν
παρακάθηταί
τις
αὐτῷ
λεπτὸς
|
[4] |
τις,
οἷος
κυκεῶνα
πιὼν
εἰς
|
ἐκκλησίαν |
πορεύεσθαι.
καὶ
τὸ
μύρον
φάσκειν |
[7] |
καὶ
πυθόμενος
τὰ
ἀπὸ
τῆς
|
ἐκκλησίας |
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
δὲ
καὶ
τὴν |
[4] |
ἀγρῷ
πάντα
τὰ
ἀπὸ
τῆς
|
ἐκκλησίας |
διηγεῖσθαι.
καὶ
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ |
[22] |
οἰκίαν
καλλῦναι
καὶ
τὰς
κλίνας
|
ἐκκορίσαι. |
καὶ
καθεζόμενος
παραστρέψαι
τὸν
τρίβωνα, |
[6] |
τοῦ
ἐμπολήματος
εἰς
τὴν
γνάθον
|
ἐκλέγειν. |
{Ἐργώδεις
δέ
εἰσιν
οἱ
τὸ |
[6] |
ἐν
θαύμασι
δὲ
τοὺς
χαλκοῦς
|
ἐκλέγειν |
καθ´
ἕκαστον
παριὼν
καὶ
μάχεσθαι |
[27] |
τέτταρα
πληρώματα
ὑπομένειν
τὰ
ᾄσματα
|
ἐκμανθάνων. |
καὶ
τελούμενος
τῷ
Σαβαζίῳ
σπεῦσαι, |
[23] |
εἶχε,
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
|
ἐκόμισε· |
καὶ
περὶ
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν |
[25] |
ταῖς
ἑαυτοῦ
χερσὶν
ἐπὶ
σκηνὴν
|
ἐκόμισεν. |
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
δ´
ἂν
εἶναι |
[25] |
ἐπὶ
τὴν
σκηνήν,
τὸν
παῖδα
|
ἐκπέμψας
|
κελεύειν
προσκοπεῖσθαι,
ποῦ
εἰσιν
οἱ |
[13] |
ἢ
ὅσα
δύνανται
οἱ
παρόντες
|
ἐκπιεῖν. |
καὶ
διείργειν
τοὺς
μαχομένους,
καὶ |
[4] |
μὲν
μηδενὶ
μήτε
ἐφίστασθαι
μήτε
|
ἐκπλήττεσθαι |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν
δὲ |
[1] |
χρῆσθαι·
Οὐ
πιστεύω·
Οὐχ
ὑπολαμβάνω·
|
Ἐκπλήττομαι· |
καὶ·
Λέγεις
αὐτὸν
ἕτερον
γεγονέναι· |
[22] |
ἔνδον
μένειν,
ὅταν
ἐκδῷ
θοἰμάτιον
|
ἐκπλῦναι. |
καὶ
φίλου
ἔρανον
συλλέγοντος
καὶ |
[18] |
καὶ
ὅταν
ἥκῃ
τις
αἰτησόμενος
|
ἐκπώματα, |
μάλιστα
μὲν
μὴ
δοῦναι,
ἂν |
[30] |
πολλάς,
ἵνα
μὴ
τὸν
μισθὸν
|
ἐκτίνῃ. |
καὶ
παρὰ
παιδὸς
κομιζόμενος
ἀποφορὰν |
[21] |
χαλκοῦν
ἐν
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
τοῦτο
|
ἐκτρίβειν, |
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει
δὲ |
[16] |
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπιτυχὼν
|
ἐκφορᾷ |
ἀπονιψάμενος
τὰς
χεῖρας
καὶ
περιρρανάμενος |
[10] |
τοῦ
αὑτοῦ
ἀγροῦ
πορευθῆναι
οὔτε
|
ἐλάαν |
ἢ
φοίνικα
τῶν
χαμαὶ
πεπτωκότων
|
[5] |
αὑτῷ
μὲν
μηδέν,
ξένοις
δ´
|
ἐλάας |
εἰς
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς
κύνας |
[30] |
{καὶ}
εἰπών·
Σαπρόν
γε
τὸ
|
ἔλαιον
|
ἐπρίω,
ὦ
παιδάριον·
τῷ
ἀλλοτρίῳ |
[16] |
τριόδοις
παριὼν
ἐκ
τῆς
ληκύθου
|
ἔλαιον |
καταχεῖν
καὶ
ἐπὶ
γόνατα
πεσὼν |
[30] |
καὶ
ὄξους
καὶ
ἁλῶν
καὶ
|
ἐλαίου |
τοῦ
εἰς
τὸν
λύχνον.
καὶ |
[19] |
μετὰ
τῆς
γυναικὸς
{αὐτοῦ}
κοιμᾶσθαι.
|
ἐλαίῳ |
σαπρῷ
ἐν
βαλανείῳ
χρώμενος
σφύζεσθαι. |
[30] |
χρέος
δὲ
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν
|
ἔλαττον |
τέτταρσι
δραχμαῖς
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν |
[23] |
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν
διὰ
τὸ
|
ἐλάττω |
εἶναι
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας. |
[10] |
ἰωμένας
καὶ
αὐτοὺς
δὲ
φοροῦντας
|
ἐλάττω |
τῶν
μηρῶν
τὰ
ἱμάτια
καὶ |
[30] |
ἐπιθεῖναι
ἢ
δύναται
φέρειν
καὶ
|
ἐλάχιστα |
ἐπιτήδεια
τῶν
ἄλλων
παρέχειν·
καὶ |
[10] |
πόσας
ἕκαστος
πέπωκε,
καὶ
ἀπάρχεσθαι
|
ἐλάχιστον |
τῇ
Ἀρτέμιδι
τῶν
συνδειπνούντων.
καὶ |
[13] |
τοῦ
πράγματος
δικαίου
εἶναι
ἐντείνας
|
ἐλεγχθῆναι. |
καὶ
πλείω
δὲ
ἐπαναγκάσαι
τὸν |
[11] |
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος
ἀπαντήσας
γυναιξὶν
|
ἐλευθέραις |
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
τὸ
αἰδοῖον.
καὶ |
[28] |
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν
καὶ
|
ἐλευθερίαν |
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
βίῳ |
[29] |
καὶ
τὸν
πονηρὸν
δὲ
εἰπεῖν
|
ἐλεύθερον, |
ἐὰν
βούληταί
τις
εἰς
πεῖραν
|
[16] |
ἐπὶ
νεκρὸν
οὔτ´
ἐπὶ
λεχὼ
|
ἐλθεῖν
|
ἐθελῆσαι,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
μιαίνεσθαι |
[29] |
ἐὰν
βούληταί
τις
εἰς
πεῖραν
|
ἐλθεῖν, |
καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν |
[9] |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
|
ἐλθὼν |
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ
δὲ
ἄχυρα, |
[10] |
ἐν
τῷ
μηνὶ
ἡμιωβόλιον
ἀπαιτεῖν
|
ἐλθὼν |
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
ὁμοσιτῶν |
[16] |
ἀλφίτων
διαφάγῃ,
πρὸς
τὸν
ἐξηγητὴν
|
ἐλθὼν
|
ἐρωτᾶν,
τί
χρὴ
ποιεῖν,
καὶ |
[23] |
ὠνητιᾶν.
καὶ
ἐπὶ
τὰς
κλίνας
|
ἐλθὼν |
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
εἰς
δύο
τάλαντα |
[19] |
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
καὶ
|
ἕλκη |
ἔχειν
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις
καὶ |
[25] |
περισπογγίζειν
καὶ
παρακαθήμενος
ἀπὸ
τοῦ
|
ἕλκους |
τὰς
μυίας
σοβεῖν
καὶ
πᾶν |
[20] |
ἐσθίων
δὲ
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς
|
ἐλλέβορον |
πιὼν
ἄνω
καὶ
κάτω
καθαρθείη |
[10] |
γυναικὶ
μήτε
ἅλας
χρηννύειν
μήτε
|
ἐλλύχνιον
|
μήτε
κύμινον
μήτε
ὀρίγανον
μήτε |
[9] |
μή,
ὀστοῦν
εἰς
τὸν
ζωμὸν
|
ἐμβαλεῖν, |
καὶ
ἐὰν
μὲν
λάβῃ,
εὖ |
[4] |
ἀριστῶν
δὲ
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις
|
ἐμβαλεῖν. |
καὶ
τὴν
θύραν
ὑπακοῦσαι
αὐτός, |
[14] |
καὶ
τροχάζειν
{καὶ}
εἰς
κόπους
|
ἐμβάλλειν. |
καὶ
ἐν
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν |
[14] |
δὶς
ἅλας
εἰς
τὴν
χύτραν
|
ἐμβαλὼν
|
ἄβρωτον
ποιῆσαι.
καὶ
ὕοντος
τοῦ |
[15] |
οὔτε
τῷ
ὤσαντι
οὔτε
τῷ
|
ἐμβάντι. |
καὶ
φίλῳ
δὲ
ἔρανον
κελεύσαντι |
[18] |
εἰς
τὴν
θύραν
τὴν
αὐλείαν
|
ἐμβέβληται, |
καὶ
ἂν
ἐκείνη
φῇ,
μηδὲν |
[1] |
Καὶ
μὴν
οὐ
ταῦτα
πρὸς
|
ἐμὲ |
διεξῄει·
Παράδοξόν
μοι
τὸ
πρᾶγμα· |
[28] |
ὑπὲρ
ὧν
σὺ
ἔπλασας
πρὸς
|
ἐμέ· |
κἀπὶ
τούτοις
διεξιών·
Αὗται
αἱ |
[14] |
νεκρούς;
πρὸς
τοῦτον
εἰπεῖν·
Ὅσοι
|
ἐμοὶ |
καὶ
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ |
[7] |
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
|
ἐμοὶ |
κατενεχθήσῃ·
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας |
[29] |
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν
τούτοις
χρῆται,
|
ἐμπειρότερος |
γενήσεσθαι
καὶ
φοβερώτερος.
καὶ
ἐπὶ |
[2] |
ἢ
τριάκοντα
ἀνθρώπων
καθημένων
καὶ
|
ἐμπεσόντος |
λόγου,
τίς
εἴη
βέλτιστος,
ἀπ´ |
[20] |
ποιῶν
γὰρ
αὐτοὺς
οὐ
δύνασθαι
|
ἐμπλῆσαι. |
καὶ
ξενίζων
δὲ
δεῖξαι
τὸν |
[6] |
καὶ
τοὺς
τόκους
ἀπὸ
τοῦ
|
ἐμπολήματος |
εἰς
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις |
[18] |
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ
βαδίζειν,
ἀλλ´
|
ἔμπροσθεν, |
ἵνα
φυλάττῃ
αὐτόν,
μὴ
ἐν |
[14] |
{καὶ}
εἰς
κόπους
ἐμβάλλειν.
καὶ
|
ἐν |
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων
δὶς |
[4] |
τοῖς
παρ´
αὐτῷ
ἐργαζομένοις
μισθωτοῖς
|
ἐν |
ἀγρῷ
πάντα
τὰ
ἀπὸ
τῆς |
[19] |
τοῦ
στόματος·
ἅμα
πιὼν
προσερυγγάνειν.
|
ἐν |
ἀνίπτοις
τοῖς
στρώμασι
μετὰ
τῆς |
[4] |
ὅτι
βούλεται
καταβὰς
ἀποκείρασθαι
καὶ
|
ἐν |
βαλανείῳ
δὲ
ᾆσαι
καὶ
εἰς |
[19] |
γυναικὸς
{αὐτοῦ}
κοιμᾶσθαι.
ἐλαίῳ
σαπρῷ
|
ἐν |
βαλανείῳ
χρώμενος
σφύζεσθαι.
καὶ
χιτωνίσκον |
[27] |
πεσὼν
τὴν
κεφαλὴν
κατεαγέναι.
καὶ
|
ἐν |
δεκαδισταῖς
συνάγειν
τοὺς
μετ´
αὐτοῦ |
[29] |
καὶ
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι
|
ἐν |
δικαστηρίοις
ἐπὶ
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ |
[29] |
καὶ
εὔνους
δὲ
εἶναι
αἰτίῳ
|
ἐν |
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
|
[6] |
ἔχων
ἐν
κωμαστικῷ
χορῷ.
καὶ
|
ἐν |
θαύμασι
δὲ
τοὺς
χαλκοῦς
ἐκλέγειν |
[11] |
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
τὸ
αἰδοῖον.
καὶ
|
ἐν |
θεάτρῳ
κροτεῖν,
ὅταν
οἱ
ἄλλοι |
[6] |
τὸν
κόρδακα
κοὐ
προσωπεῖον
ἔχων
|
ἐν |
κωμαστικῷ
χορῷ.
καὶ
ἐν
θαύμασι |
[14] |
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
ψυχῆς
|
ἐν |
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
ὁ
δὲ |
[15] |
δὲ
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
|
ἐν |
λόγοις,
ὁ
δὲ
αὐθάδης
τοιοῦτός |
[28] |
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς
τὸ
χεῖρον
|
ἐν |
λόγοις,
ὁ
δὲ
κακολόγος
τοιόσδε |
[23] |
οὐκ
ἔχων
αὐτῷ
ἀκολουθεῖ.
καὶ
|
ἐν |
μισθῷ
τὴν
οἰκίαν
οἰκῶν
φῆσαι |
[8] |
παρακήκοε
παρὰ
τούτοις
κρυπτόμενόν
τινα
|
ἐν |
οἰκίᾳ,
ἤδη
πέμπτην
ἡμέραν
ἥκοντα |
[5] |
τοῖς
ἁρμονικοῖς
ἐνεπιδείκνυσθαι·
καὶ
αὐτὸς
|
ἐν |
ταῖς
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον
ἐπεισιέναι
συγκαθημένων |
[4] |
μηδενὶ
μήτε
ἐφίστασθαι
μήτε
ἐκπλήττεσθαι
|
ἐν
|
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν
δὲ
ἴδῃ |
[24] |
πρὸς
αὑτὸν
ἅμ´
ἡμέρᾳ.
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
ὁδοῖς
πορευόμενος
μὴ
λαλεῖν |
[28] |
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ
αἱ
κύνες
|
ἐν
|
ταῖς
ὁδοῖς
συνέχονται,
καὶ
Τὸ |
[24] |
ποιήσας
μεμνῆσθαι
φάσκειν.
καὶ
βαδίζων
|
{ἐν |
ταῖς
ὁδοῖς}
τὰς
διαίτας
κρίνειν |
[30] |
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῶν
εὑρισκομένων
χαλκῶν
|
ἐν |
ταῖς
ὁδοῖς
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
|
[16] |
καὶ
τῶν
λιπαρῶν
λίθων
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
τριόδοις
παριὼν
ἐκ
τῆς |
[6] |
τῷ
προκολπίῳ
καὶ
ὁρμαθοὺς
γραμματιδίων
|
ἐν |
ταῖς
χερσίν.
οὐκ
ἀποδοκιμάζει
δὲ |
[3] |
ὡς
ἄξιοι
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ
|
ἐν
|
τῇ
ἀγορᾷ,
καὶ
ὡς
πολλοὶ |
[23] |
καὶ
περὶ
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν
|
ἐν |
τῇ
Ἀσίᾳ,
ὅτι
βελτίους
εἰσὶ |
[3] |
ὁ
Ζεὺς
ὕδωρ
πλεῖον,
τὰ
|
ἐν |
τῇ
γῇ
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ |
[26] |
καὶ
διδόντος,
καὶ
ὡς
αἰσχύνεται
|
ἐν |
τῇ
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν
παρακάθηταί
τις |
[23] |
Ἀσίᾳ,
ὅτι
βελτίους
εἰσὶ
τῶν
|
ἐν |
τῇ
Εὐρώπῃ,
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα |
[23] |
ὡς
πολλὰ
χρήματα
αὐτῷ
ἐστιν
|
ἐν |
τῇ
θαλάττῃ·
καὶ
περὶ
τῆς |
[18] |
ἔμπροσθεν,
ἵνα
φυλάττῃ
αὐτόν,
μὴ
|
ἐν |
τῇ
ὁδῷ
ἀποδράσῃ.
καὶ
τοῖς |
[17] |
ἀλλὰ
διότι
ὕστερον.
καὶ
εὑρὼν
|
ἐν |
τῇ
ὁδῷ
βαλλάντιόν
τι
εἰπεῖν· |
[15] |
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον.
καὶ
προσπταίσας
|
ἐν |
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
καταράσασθαι
τῷ |
[23] |
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ
ἀπολαῦσαι
|
ἐν |
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
λέγων,
ὡς |
[16] |
διαβάλῃ.
καὶ
ἐὰν
ἴδῃ
ὄφιν
|
ἐν |
τῇ
οἰκίᾳ,
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον |
[28] |
Κρινοκόρακα·
τὰς
δὲ
τοιαύτας
φασὶν
|
ἐν |
τῇ
πατρίδι
εὐγενεῖς
εἶναι.
Αὐτὸς |
[2] |
ἄνθρωποι;
τοῦτο
δὲ
οὐθενὶ
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
γίνεται
πλὴν
σοί· |
[5] |
Ῥόδον,
καὶ
ταῦτα
ποιῶν
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
πόλει
διηγεῖσθαι.
ἀμέλει
δὲ |
[8] |
φήσει,
τὸ
πρᾶγμα
βοᾶσθαι
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
καὶ
τὸν
λόγον |
[26] |
τοὺς
συκοφάντας
οὐκ
οἰκητόν
ἐστιν
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
καὶ
ὡς
Ἐν |
[8] |
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι
δὲ
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
πόλει
προσδεδράμηκε
λέγων.
{Τῶν |
[23] |
φιλοσοφεῖν
προσῆκε
τοῖς
Μακεδόσι·
καὶ
|
ἐν |
τῇ
σιτοδείᾳ
δὲ
ὡς
πλείω |
[25] |
δὲ
τὸ
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
|
ἐν |
τῇ
σκηνῇ
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
ἐς |
[25] |
πολὺν
χρόνον
ὡς
ζητῶν.
καὶ
|
ἐν |
τῇ
σκηνῇ
ὁρῶν
τραυματίαν
τινὰ |
[8] |
τὰ
ἱμάτια
ἀποβεβλήκασιν,
οἱ
δ´
|
ἐν |
τῇ
στοᾷ
πεζομαχίᾳ
καὶ
ναυμαχίᾳ
|
[2] |
γίνεται
πλὴν
σοί·
ηὐδοκίμεις
χθὲς
|
ἐν |
τῇ
στοᾷ·
πλειόνων
γὰρ
ἢ |
[19] |
δὲ
δεινὸς
καὶ
ἕλκη
ἔχειν
|
ἐν |
τοῖς
ἀντικνημίοις
καὶ
προσπταίσματα
ἐν |
[8] |
πολλάκις
γὰρ
αὐτῶν
οἱ
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
βαλανείοις
περιστάσεις
ποιούμενοι
τὰ |
[22] |
κρέα
ἀποδόσθαι,
τοὺς
δὲ
διακονοῦντας
|
ἐν |
τοῖς
γάμοις
οἰκοσίτους
μισθώσασθαι.
καὶ |
[19] |
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις
καὶ
προσπταίσματα
|
ἐν |
τοῖς
δακτύλοις
καὶ
μὴ
θεραπεῦσαι |
[26] |
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
ὡς
|
Ἐν |
τοῖς
δικαστηρίοις
δεινὰ
πάσχομεν
ὑπὸ |
[24] |
ταῖς
ὁδοῖς}
τὰς
διαίτας
κρίνειν
|
{ἐν} |
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
καὶ
χειροτονούμενος
ἐξόμνυσθαι |
[27] |
εἰσιὼν
εἰς
τὰς
παλαίστρας.
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
θαύμασι
τρία
ἢ
τέτταρα |
[21] |
ἀπενεγκεῖν
οἴκαδε,
ἀναβαλλόμενος
δὲ
θοἰμάτιον
|
ἐν |
τοῖς
μύωψι
κατὰ
τὴν
ἀγορὰν |
[8] |
καὶ
σημεῖον
τὰ
πρόσωπα
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
πράγμασιν·
ὁρᾶν
γὰρ
αὐτῶν |
[28] |
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
ἐγένετο
δὲ
|
ἐν |
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ
δὲ |
[20] |
καθαρθείη
καὶ
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου
|
ἐν |
τοῖς
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη |
[5] |
τραπέζας
προσφοιτᾶν,
τῶν
δὲ
γυμνασίων
|
ἐν |
τούτοις
διατρίβειν,
οὗ
ἂν
οἱ |
[21] |
Μελιταῖος.
καὶ
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον
χαλκοῦν
|
ἐν |
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
τοῦτο
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν, |
[30] |
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι.
καὶ
ἀλειφόμενος
|
ἐν |
τῷ
βαλανείῳ
{καὶ}
εἰπών·
Σαπρόν |
[9] |
καὶ
πρὸς
τὰ
χαλκεῖα
τὰ
|
ἐν |
τῷ
βαλανείῳ
προσελθὼν
καὶ
βάψας |
[27] |
μὴ
ἐπισταμένου.
καὶ
παλαίων
δ´
|
ἐν |
τῷ
βαλανείῳ
πυκνὰ
τὴν
ἕδραν |
[28] |
δημοκρατίαν
καὶ
ἐλευθερίαν
καὶ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
ἥδιστα
τοῦτο
ποιῶν. |
[7] |
ποτε
λόγους
αὐτὸς
εἴπας
εὐδοκίμησεν
|
ἐν |
τῷ
δήμῳ,
καὶ
κατὰ
τῶν |
[23] |
δὲ
ἀλαζὼν
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐν |
τῷ
διαζεύγματι
ἑστηκὼς
διηγεῖσθαι
ξένοις, |
[13] |
ὅτι
ἡ
μήτηρ
ἤδη
καθεύδει
|
ἐν |
τῷ
δωματίῳ.
καὶ
ἀπαγορεύοντος
τοῦ |
[2] |
ἄλλοις
λαλεῖν.
καὶ
τοῦ
παιδὸς
|
ἐν |
τῷ
θεάτρῳ
ἀφελόμενος
τὰ
προσκεφάλαια |
[14] |
εἰς
ἀγρὸν
πορεύεσθαι.
καὶ
θεωρῶν
|
ἐν |
τῷ
θεάτρῳ
μόνος
καταλείπεσθαι
καθεύδων. |
[10] |
δὲ
μικρολόγος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐν |
τῷ
μηνὶ
ἡμιωβόλιον
ἀπαιτεῖν
ἐλθὼν |
[24] |
σπεύδοντι
ἀπὸ
δείπνου
ἐντεύξεσθαι
φάσκειν
|
ἐν |
τῷ
περιπατεῖν.
καὶ
εὖ
ποιήσας |
[22] |
αὐτὸς
φέρειν
καὶ
τὰ
λάχανα
|
ἐν
|
τῷ
προκολπίῳ.
καὶ
ἔνδον
μένειν, |
[6] |
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
ἔχων
ἐχῖνον
|
ἐν |
τῷ
προκολπίῳ
καὶ
ὁρμαθοὺς
γραμματιδίων |
[7] |
λάλῳ
ἐστὶ
σιωπᾶν,
καὶ
ὡς
|
ἐν
|
ὑγρῷ
ἐστιν
ἡ
γλῶττα,
καὶ |
[10] |
ληκυθίων
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους
καὶ
|
ἐν |
χρῷ
κειρομένους
καὶ
τὸ
μέσον |
[26] |
καὶ
τῶν
Ὁμήρου
ἐπῶν
τοῦτο
|
ἓν |
μόνον
κατέχειν,
ὅτι
Οὐκ
ἀγαθὸν |
[7] |
καὶ
ὅταν
γε
τοὺς
καθ´
|
ἕνα |
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς |
[23] |
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς
ψήφους
|
ἕνα
|
αὐτῶν
καὶ
ποσῶν
κατὰ
χιλίας |
[25] |
ἐπανιοῦσι
καὶ
διηγεῖσθαι
ὡς
κινδυνεύσας·
|
Ἕνα |
σέσωκα
τῶν
φίλων.
καὶ
εἰσάγειν |
[20] |
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ
δεινὸς
|
ἐναντίον |
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´,
ὦ
μάμμη, |
[16] |
ἑβδόμαις
προστάξας
οἶνον
ἕψειν
τοῖς
|
ἔνδον, |
ἐξελθὼν
ἀγοράσαι
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα |
[22] |
λάχανα
ἐν
τῷ
προκολπίῳ.
καὶ
|
ἔνδον |
μένειν,
ὅταν
ἐκδῷ
θοἰμάτιον
ἐκπλῦναι. |
[4] |
κᾆτ´
ἀλέσαι
μετ´
αὐτῆς
τοῖς
|
ἔνδον |
πᾶσι
καὶ
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια. |
[30] |
πύνδακα
εἰσκεκρουμένῳ
μετρεῖν
αὐτὸς
τοῖς
|
ἔνδον |
τὰ
ἐπιτήδεια
σφόδρα
ἀποψῶν.
ὑποπρίασθαι |
[21] |
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
κολοιῷ
δὲ
|
ἔνδον |
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι
καὶ
|
[28] |
ἐπειδὴ
δὲ
εἰς
τοὺς
δημότας
|
ἐνεγράφη, |
Σωσίδημος.
Ἡ
μέντοι
μήτηρ
εὐγενὴς |
[9] |
ὅρῳ
λαβεῖν,
καταφρόνησις
δόξης
αἰσχροῦ
|
ἕνεκα |
κέρδους,
ὁ
δὲ
ἀναίσχυντος
τοιοῦτος, |
[5] |
σοφισταῖς,
τοῖς
ὁπλομάχοις,
τοῖς
ἁρμονικοῖς
|
ἐνεπιδείκνυσθαι· |
καὶ
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
ἐπιδείξεσιν |
[10] |
φάσκειν
εἶναι.
καὶ
οἰκέτου
χύτραν
|
ἔνην |
ἢ
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ |
[8] |
λέγων·
Δυστυχὴς
Κάσανδρος·
ὢ
ταλαίπωρος·
|
ἐνθυμῇ |
τὸ
τῆς
τύχης;
ἄλλως
οὖν
|
[2] |
τινα,
ὥστε
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
|
Ἐνθυμῇ, |
ὡς
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
οἱ |
[29] |
αὐτοῦ
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
|
ἔνια |
δὲ
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν |
[10] |
μικρὰ
ταῦτα
πολλά
ἐστι
τοῦ
|
ἐνιαυτοῦ. |
{καὶ
τὸ
ὅλον
δὲ
τῶν |
[23] |
ὅτι
ἀπείρηται,
ὅπως
μηδ´
ὑφ´
|
ἑνὸς |
συκοφαντηθῇ,
Περαιτέρω
φιλοσοφεῖν
προσῆκε
τοῖς |
[16] |
Σαβάζιον
καλεῖν,
ἐὰν
δὲ
ἱερόν,
|
ἐνταῦθα |
ἡρῷον
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι.
καὶ
τῶν |
[13] |
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος
δικαίου
εἶναι
|
ἐντείνας |
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω
δὲ
ἐπαναγκάσαι |
[2] |
ὅτι
δυεῖν
σοι
ἡμερῶν
οὐκ
|
ἐντετύχηκα, |
πολιῶν
ἔσχηκας
τὸν
πώγωνα
μεστόν, |
[29] |
δὲ
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ
|
ἐντετύχηκεν |
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
δὲ |
[24] |
οἷος
τῷ
σπεύδοντι
ἀπὸ
δείπνου
|
ἐντεύξεσθαι |
φάσκειν
ἐν
τῷ
περιπατεῖν.
καὶ |
[20] |
ἡ
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
|
ἔντευξις |
λύπης
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
ὁ |
[5] |
ἐστι
μέν,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
|
ἔντευξις |
οὐκ
ἐπὶ
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς |
[1] |
ἀγανακτοῦντας
πράως
διαλέγεσθαι·
καὶ
τοῖς
|
ἐντυγχάνειν |
κατὰ
σπουδὴν
βουλομένοις
προστάξαι
ἐπανελθεῖν. |
[25] |
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος
|
ἐντυγχάνειν |
τοῖς
ἐκ
τῆς
μάχης
ἐπανιοῦσι |
[29] |
φιλοπόνηρός
ἐστι
τοιόσδε
τις,
οἷος
|
ἐντυγχάνειν |
τοῖς
ἡττημένοις
καὶ
δημοσίους
ἀγῶνας |
[7] |
πορίσασθαι,
ὥστε
μηδὲ
ἀναπνεῦσαι
τὸν
|
ἐντυγχάνοντα. |
καὶ
ὅταν
γε
τοὺς
καθ´ |
[12] |
ἐστὶν
ἐπίτευξις
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
|
ἐντυγχάνοντας, |
ὁ
δὲ
ἄκαιρος
τοιοῦτός
τις, |
[7] |
λάλος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
τῷ
|
ἐντυγχάνοντι |
εἰπεῖν,
ἂν
ὁτιοῦν
πρὸς
αὐτὸν |
[24] |
ὁδοῖς
πορευόμενος
μὴ
λαλεῖν
τοῖς
|
ἐντυγχάνουσι, |
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
αὐτῷ |
[16] |
ὅλην
τὴν
ἡμέραν.
καὶ
ὅταν
|
ἐνύπνιον |
ἴδῃ,
πορεύεσθαι
πρὸς
τοὺς
ὀνειροκρίτας, |
[3] |
εἶτα
ὃ
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν
|
ἐνύπνιον, |
τοῦτο
διηγήσασθαι·
εἶθ´
ὧν
εἶχεν |
[25] |
παρακαθήμενον
λέγειν,
ὅτι
φοβεῖται
ἀπὸ
|
ἐνυπνίου |
τινός·
καὶ
ἐκδὺς
διδόναι
τῷ |
[5] |
ἐκ
Λακεδαίμονος
καὶ
αὐλαίαν
Πέρσας
|
ἐνυφασμένην |
καὶ
παλαιστρίδιον
κόνιν
ἔχον
καὶ |
[22] |
ἔχειν,
ἵνα
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ
|
ἐξ |
ἀγορᾶς
δὲ
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα |
[12] |
καὶ
ἀκηκοότας
καὶ
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
|
ἐξ |
ἀρχῆς
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
δὲ |
[28] |
ἄρξομαι.
Τούτου
ὁ
μὲν
πατὴρ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
ἐγένετο
δὲ |
[8] |
ἢ
Λύκων
ὁ
ἐργολάβος
παραγεγονὼς
|
ἐξ |
αὐτῆς
τῆς
μάχης,
οὗ
φασιν |
[28] |
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα
εἰσενεγκαμένῃ
προῖκα,
|
ἐξ |
οὗ
παιδίον
αὐτῷ
γεννᾷ,
τρεῖς |
[23] |
εἰς
Μακεδονίαν·
καὶ
διδομένης
αὐτῷ
|
ἐξαγωγῆς |
ξύλων
ἀτελοῦς
ὅτι
ἀπείρηται,
ὅπως |
[18] |
τοὺς
τόκους,
ὅπως
μὴ
δύναιντο
|
ἔξαρνοι |
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
δὲ |
[10] |
διατεινομένους,
ὅπως
τὸ
ἱμάτιον
αὐτοῖς
|
ἕξει |
πολλὴν
γῆν,
ἵνα
μὴ
ῥυπαίνηται |
[19] |
κηλίδων
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς
ἀγορὰν
|
ἐξελθεῖν. |
καὶ
εἰς
ὀρνιθοσκόπου
τῆς
μητρὸς |
[19] |
καὶ
εἰς
ὀρνιθοσκόπου
τῆς
μητρὸς
|
ἐξελθούσης |
βλασφημῆσαι.
καὶ
εὐχομένων
καὶ
σπενδόντων |
[16] |
προστάξας
οἶνον
ἕψειν
τοῖς
ἔνδον,
|
ἐξελθὼν |
ἀγοράσαι
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα
καὶ |
[14] |
οἴει
κατὰ
τὰς
Ἱερὰς
πύλας
|
ἐξενηνέχθαι |
νεκρούς;
πρὸς
τοῦτον
εἰπεῖν·
Ὅσοι |
[28] |
τῆς
βασκανίας
ἐρεθισμὸς
μανικοὺς
καὶ
|
ἐξεστηκότας
|
ἀνθρώπους
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ. |
[16] |
θύλακον
ἀλφίτων
διαφάγῃ,
πρὸς
τὸν
|
ἐξηγητὴν |
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν,
τί
χρὴ
ποιεῖν, |
[27] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ῥήσεις
μανθάνειν
|
ἑξήκοντα |
ἔτη
γεγονὼς
καὶ
ταύτας
λέγων
|
[26] |
τὸ
μέσον
δὲ
τῆς
ἡμέρας
|
ἐξιὼν |
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
καὶ |
[22] |
θεράπαιναν,
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι
εἰς
τὰς
|
ἐξόδους |
ἐκ
τῆς
γυναικείας
παιδίον
τὸ |
[29] |
ἀδικοῦντας·
καὶ
εἰπεῖν,
ὡς
Οὐχ
|
ἕξομεν |
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
συναχθεσθησομένους, |
[6] |
τὰς
δὲ
διώκειν,
τὰς
δὲ
|
ἐξόμνυσθαι, |
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
ἔχων
ἐχῖνον |
[24] |
{ἐν}
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
καὶ
χειροτονούμενος
|
ἐξόμνυσθαι |
τὰς
ἀρχάς,
οὐ
φάσκων
σχολάζειν. |
[30] |
ἐκείνων
παισί,
τὸν
δὲ
ἑαυτοῦ
|
ἔξω |
μισθῶσαι
καὶ
μὴ
ἀναφέρειν
εἰς |
[15] |
τιμῶσι
καὶ
πέμπουσιν
εἰς
τὰς
|
ἑορτὰς |
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐκ
ἂν
γένοιτο |
[24] |
ἐροῦντα,
ὅτι
προσέρχεται.
καὶ
οὔτε
|
ἐπ´ |
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον
οὔτε |
[4] |
τὰ
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι.
καὶ
|
ἐπ´ |
ἄλλῳ
μὲν
μηδενὶ
μήτε
ἐφίστασθαι |
[7] |
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
δὲ
καὶ
τὴν
|
ἐπ´ |
Ἀριστοφῶντος
τότε
γενομένην
τῶν
ῥητόρων |
[27] |
δόρυ
καὶ
ἐπὶ
ἀσπίδα
καὶ
|
ἐπ´ |
οὐράν.
καὶ
εἰς
ἡρῷα
συμβάλλεσθαι |
[13] |
δὲ
περίεργος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐπαγγέλλεσθαι |
ἀναστάς,
ἃ
μὴ
δυνήσεται.
καὶ |
[16] |
οἰκίαν
καθᾶραι
δεινὸς
Ἑκάτης
φάσκων
|
ἐπαγωγὴν
|
γεγονέναι.
κἂν
γλαῦκες
βαδίζοντος
αὐτοῦ |
[1] |
ἐθέλειν
λαλεῖν,
οὐ
μισεῖν·
καὶ
|
ἐπαινεῖν |
παρόντας,
οἷς
ἐπέθετο
λάθρα,
καὶ |
[2] |
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν
κελεῦσαι
καὶ
|
ἐπαινέσαι |
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
δέ, |
[2] |
ἀπνευστί.
καὶ
τῶν
ἑστιωμένων
πρῶτος
|
ἐπαινέσαι |
τὸν
οἶνον
καὶ
παραμένων
εἰπεῖν· |
[5] |
καὶ
ἐρωτήσας,
πότε
αὐτὸν
ὄψεται,
|
ἐπαινῶν |
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
παρακληθεὶς
δὲ
πρὸς |
[24] |
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι.
καὶ
προαποστέλλειν
δὲ,
|
ἐπὰν |
πορεύηται,
τὸν
ἐροῦντα,
ὅτι
προσέρχεται. |
[13] |
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω
δὲ
|
ἐπαναγκάσαι |
τὸν
παῖδα
κεράσαι,
ἢ
ὅσα |
[1] |
ἐντυγχάνειν
κατὰ
σπουδὴν
βουλομένοις
προστάξαι
|
ἐπανελθεῖν. |
καὶ
μηδὲν
ὧν
πράττει
ὁμολογῆσαι, |
[25] |
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἐκ
τῆς
μάχης
|
ἐπανιοῦσι |
καὶ
διηγεῖσθαι
ὡς
κινδυνεύσας·
Ἕνα |
[19] |
τῇ
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
ταχὺ
|
ἐπαύσατο· |
καὶ
ἀποπτύσαι
δὲ
βουλόμενος,
ὑπὲρ |
[1] |
μισεῖν·
καὶ
ἐπαινεῖν
παρόντας,
οἷς
|
ἐπέθετο |
λάθρα,
καὶ
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις· |
[28] |
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
|
ἐπειδὴ |
δὲ
εἰς
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη, |
[5] |
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον
|
ἐπεισιέναι |
συγκαθημένων
ἵν´
εἴπῃ
τις
τῶν |
[25] |
σπάθην
λαβεῖν
ὑπὸ
τῆς
σπουδῆς
|
ἐπελάθετο, |
τρέχειν
ἐπὶ
τὴν
σκηνήν,
τὸν |
[8] |
τῇ
πόλει,
καὶ
τὸν
λόγον
|
ἐπεντείνειν, |
καὶ
πάντας
συμφωνεῖν,
ταὐτὰ
γὰρ |
[15] |
δὲ
καὶ
τοῖς
θεοῖς
μὴ
|
ἐπεύχεσθαι. |
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν |
[27] |
μανθάνειν
τὸ
ἐπὶ
δόρυ
καὶ
|
ἐπὶ |
ἀσπίδα
καὶ
ἐπ´
οὐράν.
καὶ |
[16] |
τῆς
ληκύθου
ἔλαιον
καταχεῖν
καὶ
|
ἐπὶ |
γόνατα
πεσὼν
καὶ
προσκυνήσας
ἀπαλλάττεσθαι. |
[17] |
ζωμοῦ
καὶ
τοῦ
οἰναρίου
οὐκ
|
ἐπὶ |
δεῖπνον
καλέσας.
καὶ
ὑπὸ
τῆς |
[5] |
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος
δὲ
|
ἐπὶ |
δεῖπνον
κελεῦσαι
καλέσαι
τὰ
παιδία |
[21] |
μικροφιλότιμος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
σπουδάσαι
|
ἐπὶ |
δεῖπνον
κληθεὶς
παρ´
αὐτὸν
τὸν |
[29] |
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ
|
ἐπὶ |
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[27] |
παρὰ
τοῦ
υἱοῦ
μανθάνειν
τὸ
|
ἐπὶ |
δόρυ
καὶ
ἐπὶ
ἀσπίδα
καὶ
|
[14] |
πολλὰ
φαγὼν
καὶ
τῆς
νυκτὸς
|
ἐπὶ |
θάκου
ἀνιστάμενος
ἀποπλανώμενος
ὑπὸ
κυνὸς |
[16] |
τῶν
παιδίων.
καὶ
τῶν
περιρραινομένων
|
ἐπὶ |
θαλάττης
ἐπιμελῶς
δόξειεν
ἂν
εἶναι. |
[30] |
οἶνον
τῷ
φίλῳ
ἀποδόσθαι.
καὶ
|
ἐπὶ |
θέαν
τηνικαῦτα
πορεύεσθαι
ἄγων
τοὺς |
[16] |
μνήματι
οὔτ´
ἐπὶ
νεκρὸν
οὔτ´
|
ἐπὶ |
λεχὼ
ἐλθεῖν
ἐθελῆσαι,
ἀλλὰ
τὸ |
[16] |
καὶ
οὔτε
ἐπιβῆναι
μνήματι
οὔτ´
|
ἐπὶ |
νεκρὸν
οὔτ´
ἐπὶ
λεχὼ
ἐλθεῖν
|
[1] |
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
λέγουσι
καὶ
|
ἐπὶ |
πᾶσι
τοῖς
καθ´
ἑαυτοῦ
λεγομένοις. |
[19] |
θηριώδεις
καὶ
δασείας
ἔχειν
ἄχρι
|
ἐπὶ |
πολὺ
τῶν
πλευρῶν
καὶ
τοὺς |
[29] |
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι
ἐν
δικαστηρίοις
|
ἐπὶ |
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ
κρίσιν
κρίνων |
[25] |
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς
ἑαυτοῦ
χερσὶν
|
ἐπὶ |
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
δ´ |
[16] |
ποτε
ἐπίδῃ
σκορόδῳ
ἐστεμμένον
τῶν
|
ἐπὶ |
ταῖς
τριόδοις,
ἀπελθὼν
κατὰ
κεφαλῆς |
[23] |
τοῖς
πωλοῦσι
προσποιήσασθαι
ὠνητιᾶν.
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰς
κλίνας
ἐλθὼν
ἱματισμὸν
ζητῆσαι |
[11] |
ἀπαντῶσι
τὰ
ὠψωνημένα
καὶ
παρακαλεῖν
|
ἐπὶ |
ταῦτα·
καὶ
διηγεῖσθαι
προσστὰς
πρὸς |
[9] |
μεταδοῦναι
κελεῦσαι
καὶ
αὑτῷ.
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι |
[10] |
τῷ
μηνὶ
ἡμιωβόλιον
ἀπαιτεῖν
ἐλθὼν
|
ἐπὶ |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
ὁμοσιτῶν
ἀριθμεῖν |
[25] |
ὑπὸ
τῆς
σπουδῆς
ἐπελάθετο,
τρέχειν
|
ἐπὶ |
τὴν
σκηνήν,
τὸν
παῖδα
ἐκπέμψας
|
[5] |
λέγων·
Ἀσκός,
πέλεκυς,
τὰ
δὲ
|
ἐπὶ |
τῆς
γαστρὸς
ἐᾶν
καθεύδειν
ἅμα
|
[7] |
καὶ
Πάλαι
σε
παρετήρουν,
εἰ
|
ἐπὶ |
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ |
[13] |
καὶ
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι
|
ἐπὶ |
τὸ
μνῆμα
τοῦ
τε
ἀνδρὸς |
[2] |
βέλτιστος,
ἀπ´
αὐτοῦ
ἀρξαμένους
πάντας
|
ἐπὶ |
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
κατενεχθῆναι.
καὶ |
[29] |
τὰ
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα
|
ἐπὶ |
τὸ
χεῖρον.
{καὶ
τὸ
ὅλον |
[1] |
εἶναι,
ὡς
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
|
ἐπὶ |
τὸ
χεῖρον
πράξεων
καὶ
λόγων, |
[29] |
ἐμπειρότερος
γενήσεσθαι
καὶ
φοβερώτερος.
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῖς
χρηστοῖς
εἰπεῖν,
ὡς
γίνεται |
[22] |
τὰ
τοῦ
κυβερνήτου
στρώματα
αὑτῷ
|
ἐπὶ |
τοῦ
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
δὲ |
[21] |
ἀσπίδιον
χαλκοῦν
ποιῆσαι,
ὃ
ἔχων
|
ἐπὶ |
τοῦ
κλιμακίου
ὁ
κολοιὸς
πηδήσεται. |
[20] |
τῷ
συνδειπνοῦντι·
καὶ
παρακαλῶν
δὲ
|
ἐπὶ |
τοῦ
ποτηρίου
εἰπεῖν,
ὅτι
τὸ |
[7] |
καθ´
ἕνα
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς
καὶ
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἀθρόους
{καὶ}
συνεστηκότας
πορευθῆναι |
[5] |
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
οὐκ
|
ἐπὶ |
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
ὁ |
[3] |
τοῦτο
διηγήσασθαι·
εἶθ´
ὧν
εἶχεν
|
ἐπὶ |
τῷ
δείπνῳ,
τὰ
καθ´
ἕκαστα |
[7] |
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
δὲ
ἀποκρινομένῳ
|
ἐπιβάλλειν |
εἴπας·
Σὺ
μὴ
ἐπιλάθῃ,
ὃ |
[2] |
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ,
καὶ
εἰ
|
ἐπιβάλλεσθαι
|
βούλεται,
καὶ
εἴ
τι
περιστείλῃ |
[8] |
τοῦδε
εἰπεῖν
καινόν;
καὶ
ὡς
|
ἐπιβαλὼν |
ἐρωτᾶν·
Μὴ
λέγεταί
τι
καινότερον; |
[16] |
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω.
καὶ
οὔτε
|
ἐπιβῆναι |
μνήματι
οὔτ´
ἐπὶ
νεκρὸν
οὔτ´ |
[1] |
τῶν
ἠθῶν
μὴ
ἁπλᾶ
ἀλλ´
|
ἐπίβουλα |
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
δεῖ
ἢ
τοὺς |
[2] |
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι
ψυχρῶς
|
ἐπιγελάσαι |
τό
τε
ἱμάτιον
ὦσαι
εἰς |
[2] |
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ
|
ἐπιγελάσας |
δὲ
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς;
ὅτι
δυεῖν |
[13] |
ἔχοντα.
καὶ
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης
|
ἐπιγράψαι |
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
τε
|
[21] |
μνῆμα
ποιῆσαι
καὶ
στηλίδιον,
ποιήσας
|
ἐπιγράψαι· |
Κλάδος
Μελιταῖος.
καὶ
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον |
[22] |
ταινίαν
ἀναθεῖναι
ξυλίνην
τῷ
Διονύσῳ
|
ἐπιγράψας |
μόνον
αὐτοῦ
τὸ
ὄνομα.
καὶ |
[5] |
ἐνεπιδείκνυσθαι·
καὶ
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
|
ἐπιδείξεσιν |
ὕστερον
ἐπεισιέναι
συγκαθημένων
ἵν´
εἴπῃ |
[29] |
αὐτὸν
εὐφυῆ
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
|
ἐπιδέξιον· |
καὶ
διατείνεσθαι
δὲ
ὑπὲρ
αὐτοῦ, |
[16] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι.
κἄν
ποτε
|
ἐπίδῃ |
σκορόδῳ
ἐστεμμένον
τῶν
ἐπὶ
ταῖς |
[3] |
τῇ
ἀγορᾷ,
καὶ
ὡς
πολλοὶ
|
ἐπιδημοῦσι |
ξένοι,
καὶ
τὴν
θάλατταν
ἐκ |
[22] |
μόνον
αὐτοῦ
τὸ
ὄνομα.
καὶ
|
ἐπιδόσεων |
γινομένων
ἐκ
τοῦ
δήμου,
ἀναστὰς |
[30] |
καὶ
τῷ
ἀκολούθῳ
μεῖζον
φορτίον
|
ἐπιθεῖναι |
ἢ
δύναται
φέρειν
καὶ
ἐλάχιστα |
[29] |
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
φιλοπονηρία
|
ἐπιθυμία |
κακίας,
ὁ
δὲ
φιλοπόνηρός
ἐστι
|
[30] |
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
|
ἐπιθυμία |
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι
δὲ
τοιοῦτος |
[30] |
κομιζόμενος
ἀποφορὰν
τοῦ
χαλκοῦ
τὴν
|
ἐπικαταλλαγὴν |
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
λογισμὸν
δὲ
λαμβάνων |
[2] |
Χρηστοῦ
πατρὸς
νεόττια.
καὶ
συνωνούμενος
|
ἐπικρηπῖδας |
τὸν
πόδα
φῆσαι
εἶναι
εὐρυθμότερον
|
[8] |
αὐτοῦ,
ὧν
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
|
ἐπιλαβέσθαι. |
διηγεῖται
δὲ
τούτους
φάσκων
λέγειν, |
[4] |
καὶ
τὸν
κύνα
προσκαλεσάμενος
καὶ
|
ἐπιλαβόμενος |
τοῦ
ῥύγχους
εἰπεῖν·
Οὗτος
φυλάττει |
[7] |
παρεμβαλεῖν,
ὥστε
τοὺς
ἀκούοντας
ἤτοι
|
ἐπιλαθέσθαι |
ἢ
νυστάξαι
ἢ
μεταξὺ
καταλιπόντας |
[7] |
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ
|
ἐπιλάθῃ, |
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
καὶ
Εὖ |
[14] |
φεύγων
καὶ
ταύτην
εἰσιέναι
μέλλων
|
ἐπιλαθόμενος |
εἰς
ἀγρὸν
πορεύεσθαι.
καὶ
θεωρῶν |
[27] |
καὶ
ταύτας
λέγων
παρὰ
πότον
|
ἐπιλανθάνεσθαι. |
καὶ
παρὰ
τοῦ
υἱοῦ
μανθάνειν |
[16] |
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
δὲ
ἰδὼν
ἢ
|
ἐπίληπτον |
φρίξας
εἰς
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ. |
[24] |
ὑφ´
αὑτόν
τινι
συντάξαι
αὐτῶν
|
ἐπιμελεῖσθαι. |
καὶ
προαποστέλλειν
δὲ,
ἐπὰν
πορεύηται, |
[12] |
ἀρχῆς
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
δὲ
|
ἐπιμεληθῆναι, |
ἃ
μὴ
βούλεταί
τις
γενέσθαι, |
[21] |
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
καὶ
|
ἐπιμεληθῆναι |
δέ,
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος |
[16] |
καὶ
τῶν
περιρραινομένων
ἐπὶ
θαλάττης
|
ἐπιμελῶς |
δόξειεν
ἂν
εἶναι.
κἄν
ποτε |
[16] |
ἀποκρίνηται
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ
σκυτοδέψῃ
|
ἐπιρράψαι, |
μὴ
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς |
[2] |
καὶ
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
|
ἐπισημήνασθαι |
δέ,
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
|
[18] |
λύχνον
ἅψας
ταῦτα
πάντα
περιδραμὼν
|
ἐπισκέψασθαι |
καὶ
οὕτω
μόλις
ὕπνου
τυγχάνειν. |
[29] |
καὶ
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
καὶ
|
ἐπισκῆψαι |
δέ,
ὡς
χρηστός
ἐστι.
καὶ |
[10] |
ἀνελέσθαι.
καὶ
τοὺς
ὅρους
δ´
|
ἐπισκοπεῖσθαι |
ὁσημέραι
εἰ
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί. |
[27] |
ὡς
ἂν
καὶ
ἐκείνου
μὴ
|
ἐπισταμένου. |
καὶ
παλαίων
δ´
ἐν
τῷ |
[26] |
ἔστω,
τῶν
δὲ
ἄλλων
μηδὲν
|
ἐπίστασθαι· |
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
τοῖς
τοιούτοις |
[24] |
γράψαι
αὐτῷ
εἰς
λόγον.
καὶ
|
ἐπιστέλλων |
μὴ
γράφειν,
ὅτι
Χαρίζοιο
ἄν |
[2] |
τὸν
γέλωτα.
καὶ
τοὺς
ἀπαντῶντας
|
ἐπιστῆναι |
κελεῦσαι,
ἕως
ἂν
αὐτὸς
παρέλθῃ. |
[20] |
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι
|
ἐπισχεῖν, |
ἕως
ἂν
περιπατήσῃ.
καὶ
τὸ |
[12] |
Ἡ
μὲν
οὖν
ἀκαιρία
ἐστὶν
|
ἐπίτευξις |
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ |
[4] |
ἔνδον
πᾶσι
καὶ
αὑτῷ
τὰ
|
ἐπιτήδεια. |
καὶ
ἀριστῶν
δὲ
ἅμα
τοῖς |
[30] |
μετρεῖν
αὐτὸς
τοῖς
ἔνδον
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
σφόδρα
ἀποψῶν.
ὑποπρίασθαι
φίλου
δοκοῦντος |
[30] |
ἢ
δύναται
φέρειν
καὶ
ἐλάχιστα
|
ἐπιτήδεια |
τῶν
ἄλλων
παρέχειν·
καὶ
ξενίων |
[10] |
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ
τῶν
|
ἐπιτηδείων. |
καὶ
τῆς
γυναικὸς
ἐκβαλούσης
τρίχαλκον |
[8] |
δὴ
ταλαίπωρον
αὐτῶν
ἐστι
τὸ
|
ἐπιτήδευμα. |
ποία
γὰρ
οὐ
στοά,
ποῖον |
[19] |
τῶν
ἄλλων
καὶ
συντερετίζειν
καὶ
|
ἐπιτιμᾶν |
τῇ
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
ταχὺ |
[17] |
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
μεμψιμοιρία
|
ἐπιτίμησις |
παρὰ
τὸ
προσῆκον
τῶν
δεδομένων, |
[24] |
τὰς
διαίτας
κρίνειν
{ἐν}
τοῖς
|
ἐπιτρέψασι. |
καὶ
χειροτονούμενος
ἐξόμνυσθαι
τὰς
ἀρχάς, |
[16] |
δὲ
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐπιτυχὼν |
ἐκφορᾷ
ἀπονιψάμενος
τὰς
χεῖρας
καὶ |
[11] |
βδελυρίαν
διορίσασθαι·
ἔστι
γὰρ
παιδιὰ
|
ἐπιφανὴς |
καὶ
ἐπονείδιστος,
ὁ
δὲ
βδελυρὸς |
[28] |
τοιαῦτα
οἶδα,
ὑπὲρ
ὧν
σὺ
|
ἔπλασας |
πρὸς
ἐμέ·
κἀπὶ
τούτοις
διεξιών· |
[11] |
ἔστι
γὰρ
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ
|
ἐπονείδιστος, |
ὁ
δὲ
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος |
[18] |
παῖδα
πέμπειν
τὸν
πευσόμενον,
πόσου
|
ἐπρίατο. |
καὶ
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
ἀργύριον |
[30] |
εἰπών·
Σαπρόν
γε
τὸ
ἔλαιον
|
ἐπρίω, |
ὦ
παιδάριον·
τῷ
ἀλλοτρίῳ
ἀλείφεσθαι. |
[26] |
ἄνδρα
εἶναι·
καὶ
τῶν
Ὁμήρου
|
ἐπῶν
|
τοῦτο
ἓν
μόνον
κατέχειν,
ὅτι
|
[1] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
δανειζομένους
καὶ
|
ἐρανίζοντας |
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
πλουτεῖ·
καὶ |
[15] |
τῷ
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ
δὲ
|
ἔρανον |
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι
οὐκ |
[22] |
ἐκδῷ
θοἰμάτιον
ἐκπλῦναι.
καὶ
φίλου
|
ἔρανον |
συλλέγοντος
καὶ
διειλεγμένου
αὐτῷ,
προσιόντα
|
[17] |
πολλὰ
παραλελοιπότι
τῶν
δικαίων.
καὶ
|
ἐράνου |
εἰσενεχθέντος
παρὰ
τῶν
φίλων
καὶ |
[23] |
καὶ
τοῦτο
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
εἰς
|
ἐράνους |
αὐτῶν·
καὶ
τὰς
τριηραρχίας
εἰπεῖν, |
[4] |
μεγίστων,
καὶ
τοῖς
παρ´
αὐτῷ
|
ἐργαζομένοις |
μισθωτοῖς
ἐν
ἀγρῷ
πάντα
τὰ |
[18] |
ἐκδοῦναι
δεινὸς
οὐχ
ὃς
βέλτιστα
|
ἐργάσεται, |
ἀλλ´
ὅταν
ᾖ
ἄξιος
ἐγγυητὴς |
[6] |
καὶ
τελωνῆσαι
καὶ
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
|
ἐργασίαν |
ἀποδοκιμάσαι,
ἀλλὰ
κηρύττειν,
μαγειρεύειν,
κυβεύειν. |
[23] |
τῇ
θαλάττῃ·
καὶ
περὶ
τῆς
|
ἐργασίας |
τῆς
δανειστικῆς
διεξιέναι,
ἡλίκη,
καὶ |
[6] |
αὐτοῖς
τὴν
ἀγορὰν
καὶ
τὰ
|
ἐργαστήρια. |
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λαλιά,
εἴ |
[8] |
γὰρ
οὐ
στοά,
ποῖον
δὲ
|
ἐργαστήριον, |
ποῖον
δὲ
μέρος
τῆς
ἀγορᾶς, |
[8] |
τοῦ
αὐλητοῦ
ἢ
Λύκων
ὁ
|
ἐργολάβος |
παραγεγονὼς
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
μάχης, |
[3] |
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
ἀπύρευτος
βούλεται
εἶναι·
|
ἔργον |
γὰρ
συναρκεῖσθαι
τοῖς
μήτε
σχολὴν |
[25] |
πρῶτον
περιιδεῖν,
καὶ
λέγειν,
ὡς
|
ἔργον |
διαγνῶναί
ἐστι,
πότεροί
εἰσιν
οἱ |
[6] |
ἐμπολήματος
εἰς
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
|
{Ἐργώδεις |
δέ
εἰσιν
οἱ
τὸ
στόμα |
[6] |
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
|
ἔργων |
καὶ
λόγων,
ὁ
δὲ
ἀπονενοημένος |
[28] |
ποιῶν.
{Οὕτως
ὁ
τῆς
βασκανίας
|
ἐρεθισμὸς |
μανικοὺς
καὶ
ἐξεστηκότας
ἀνθρώπους
τοῖς |
[17] |
οὐσίας
τὸ
ἥμισυ
ἄπεστιν,
ἀληθῆ
|
ἐρεῖς. |
καὶ
δίκην
νικήσας
καὶ
λαβὼν |
[8] |
στοᾷ
πεζομαχίᾳ
καὶ
ναυμαχίᾳ
νικῶντες
|
ἐρήμους |
δίκας
ὠφλήκασιν.
εἰσὶ
δ´
οἳ |
[16] |
καὶ
εἰσελθὼν
εἴσω
στεφανοῦν
τοὺς
|
Ἑρμᾶς, |
ἀφρονεῖν
ὅλην
τὴν
ἡμέραν.
καὶ |
[30] |
μέρος,
κοινὸν
εἶναι
φήσας
τὸν
|
Ἑρμῆν. |
καὶ
θοἰμάτιον
ἐκδοῦναι
πλῦναι
καὶ |
[24] |
προαποστέλλειν
δὲ,
ἐπὰν
πορεύηται,
τὸν
|
ἐροῦντα, |
ὅτι
προσέρχεται.
καὶ
οὔτε
ἐπ´ |
[11] |
ὅταν
σιωπήσῃ
τὸ
θέατρον,
ἀνακύψας
|
ἐρυγεῖν, |
ἵνα
τοὺς
καθημένους
ποιήσῃ
μεταστραφῆναι. |
[2] |
προδραμὼν
εἰπεῖν
ὅτι
Πρὸς
σὲ
|
ἔρχεται, |
καὶ
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
σε. |
[12] |
ἀνακοινοῦσθαι.
καὶ
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
|
ἐρωμένην |
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
καὶ
δίκην
ὠφληκότα |
[27] |
καλλιστεύσῃ
παρὰ
τῷ
ἱερεῖ.
καὶ
|
ἐρῶν |
ἑταίρας
καὶ
κριοὺς
προσβάλλων
ταῖς |
[25] |
ἡμιολίας
εἶναι·
καὶ
κλυδωνίου
γενομένου
|
ἐρωτᾶν, |
εἴ
τις
μὴ
μεμύηται
τῶν |
[18] |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
τὴν
αὑτοῦ
|
ἐρωτᾶν |
κατακείμενος,
εἰ
κέκλεικε
τὴν
κιβωτόν, |
[8] |
εἰπεῖν
καινόν;
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν
|
ἐρωτᾶν· |
Μὴ
λέγεταί
τι
καινότερον;
καὶ
|
[15] |
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν
ἀποδοῖτο,
ἀλλ´
|
ἐρωτᾶν· |
Τί
εὑρίσκει;
καὶ
τοῖς
τιμῶσι |
[16] |
διαφάγῃ,
πρὸς
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
|
ἐρωτᾶν, |
τί
χρὴ
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν |
[14] |
ταῖς
ψήφοις
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσας
|
ἐρωτᾶν |
τὸν
παρακαθήμενον·
Τί
γίνεται;
καὶ |
[15] |
δὲ
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἐρωτηθείς· |
Ὁ
δεῖνα
ποῦ
ἐστιν;
εἰπεῖν· |
[28] |
δὲ
κακολόγος
τοιόσδε
τις,
οἷος
|
ἐρωτηθείς· |
Ὁ
δεῖνα
τίς
ἐστιν;
εἰπεῖν |
[20] |
μελαντέρα
εἴη
ἡ
χολή.
καὶ
|
ἐρωτῆσαι |
δὲ
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων· |
[2] |
ἄρα
ὡς
χρηστόν
ἐστι·
καὶ
|
ἐρωτῆσαι, |
μὴ
ῥιγοῖ,
καὶ
εἰ
ἐπιβάλλεσθαι
|
[8] |
καταβαλὼν
τὸ
ἦθος
καὶ
μειδιάσας
|
ἐρωτῆσαι· |
Πόθεν
σύ;
καὶ
Λέγεις
τι; |
[13] |
πορεύεται.
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
προσελθὼν
|
ἐρωτῆσαι, |
πότε
μέλλει
παρατάττεσθαι,
καὶ
τί |
[4] |
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
εἰς
ἄστυ
καταβαίνων
|
ἐρωτῆσαι |
τὸν
ἀπαντῶντα,
πόσου
ἦσαν
αἱ
|
[5] |
καὶ
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας
καὶ
|
ἐρωτήσας, |
πότε
αὐτὸν
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι. |
[16] |
τοὺς
μάντεις,
πρὸς
τοὺς
ὀρνιθοσκόπους,
|
ἐρωτήσων, |
τίνι
θεῶν—
ἢ
θεᾷ—
προσεύχεσθαι |
[25] |
ἐν
τῇ
σκηνῇ
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
|
ἐς |
κόρακας·
οὐκ
ἐάσει
τὸν
ἄνθρωπον |
[3] |
τὰ
ἐν
τῇ
γῇ
βελτίω
|
ἔσεσθαι, |
καὶ
ὃ
ἀγρὸν
εἰς
νέωτα |
[2] |
καὶ
παραμένων
εἰπεῖν·
Ὡς
μαλακῶς
|
ἐσθίεις, |
καὶ
ἄρας
τι
τῶν
ἀπὸ |
[19] |
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
μέλανας
καὶ
|
ἐσθιομένους |
ὥστε
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
ἀηδής. |
[24] |
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον
οὔτε
|
ἐσθίοντα
|
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
δὲ |
[19] |
καὶ
ἀηδής.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
|
ἐσθίων |
ἀπομύττεσθαι·
θύων
ἅμ´
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν |
[20] |
πανουργημάτιον
τοῦ
πάππου
καλῶν.
καὶ
|
ἐσθίων |
δὲ
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον |
[21] |
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ
|
ἔσται. |
καὶ
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
ἀργυρίου
καινὸν |
[24] |
ληψόμενος,
καὶ
Ὅπως
ἄλλως
μὴ
|
ἔσται, |
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει |
[16] |
εἶναι.
κἄν
ποτε
ἐπίδῃ
σκορόδῳ
|
ἐστεμμένον |
τῶν
ἐπὶ
ταῖς
τριόδοις,
ἀπελθὼν |
[21] |
καὶ
παρεσκευασμένος
λαμπρὸν
ἱμάτιον
καὶ
|
ἐστεφανωμένος |
παρελθὼν
εἰπεῖν·
Ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[23] |
τις,
οἷος
ἐν
τῷ
διαζεύγματι
|
ἑστηκὼς |
διηγεῖσθαι
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
χρήματα |
[4] |
βοῦν
ἢ
ὄνον
ἢ
τράγον,
|
ἑστηκὼς |
θεωρεῖν.
καὶ
προαιρῶν
δέ
τι |
[9] |
τι
χρήσιμος
αὐτῷ
γέγονε,
καὶ
|
ἑστηκὼς |
πρὸς
τῷ
σταθμῷ
μάλιστα
μὲν |
[11] |
τὰ
μύρτα
ἢ
τὰ
ἀκρόδρυα
|
ἑστηκὼς |
τραγηματίζεσθαι,
ἅμα
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν· |
[3] |
ὡς
Δάμιππος
μυστηρίοις
μεγίστην
δᾷδα
|
ἔστησεν, |
καὶ
πόσοι
εἰσὶ
κίονες
τοῦ |
[20] |
αὑτοῦ
δὲ
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
|
ἐστι |
καὶ
ἀηδής,
ἀμφότερα
δὲ
οὐκ |
[2] |
φῆσαι·
Τουτὶ
ἄρα
ὡς
χρηστόν
|
ἐστι· |
καὶ
ἐρωτῆσαι,
μὴ
ῥιγοῖ,
καὶ |
[13] |
τῆς
γυναικὸς
τοὔνομα
καὶ
ποδαπή
|
ἐστι, |
καὶ
προσεπιγράψαι,
ὅτι
οὗτοι
πάντες |
[11] |
ὀνομαστί
τινα,
ᾧ
μὴ
συνήθης
|
ἐστί· |
καὶ
σπεύδοντας
δέ
ποι
ὁρῶν |
[18] |
κατὰ
στάδιον
καθίζων
ἀριθμεῖν,
πόσον
|
ἐστί. |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
τὴν
αὑτοῦ |
[29] |
καὶ
ἐπισκῆψαι
δέ,
ὡς
χρηστός
|
ἐστι. |
καὶ
τὸν
πονηρὸν
δὲ
εἰπεῖν |
[28] |
Ἡ
μέντοι
μήτηρ
εὐγενὴς
Θρᾷττά
|
ἐστι· |
καλεῖται
γοῦν
ἡ
ψυχὴ
Κρινοκόρακα· |
[3] |
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀδολεσχία
|
ἐστὶ |
μὲν
διήγησις
λόγων
μακρῶν
καὶ |
[9] |
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀναισχυντία
|
ἐστὶ |
μέν,
ὡς
ὅρῳ
λαβεῖν,
καταφρόνησις |
[5] |
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀρέσκειά
|
ἐστι |
μέν,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις |
[20] |
ὅτι
ἡ
οἰκία
αὐτοῦ
πανδοκεῖόν
|
ἐστι— |
μεστὴ
γὰρ
ἀεί—
καὶ
τοὺς |
[20] |
λαβεῖν,
καὶ
ὅτι
ψυχρὸν
ὕδωρ
|
ἐστὶ
|
παρ´
αὐτῷ
λακκαῖον,
καὶ
ὡς |
[25] |
καὶ
λέγειν,
ὡς
ἔργον
διαγνῶναί
|
ἐστι, |
πότεροί
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι.
καὶ |
[7] |
λέγων,
ὅτι
χαλεπὸν
τῷ
λάλῳ
|
ἐστὶ |
σιωπᾶν,
καὶ
ὡς
ἐν
ὑγρῷ |
[8] |
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λογοποιία
|
ἐστὶ |
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων
καὶ
πράξεων, |
[8] |
καινότερον;
καὶ
μὴν
ἀγαθά
γέ
|
ἐστι |
τὰ
λεγόμενα.
καὶ
οὐκ
ἐάσας |
[3] |
ἀφίστασθαι,
{καὶ}
ὡς
Βοηδρομιῶνος
μέν
|
ἐστι |
τὰ
μυστήρια,
Πυανοψιῶνος
δὲ
τἀπατούρια, |
[11] |
ταχύ.
~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.
Οὐ
χαλεπὸν
δέ
|
ἐστι |
τὴν
βδελυρίαν
διορίσασθαι·
ἔστι
γὰρ |
[29] |
τὸ
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία
ἀδελφή
|
ἐστι |
τῆς
πονηρίας.
καὶ
ἀληθές
ἐστι |
[8] |
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
δὴ
ταλαίπωρον
αὐτῶν
|
ἐστι |
τὸ
ἐπιτήδευμα.
ποία
γὰρ
οὐ |
[3] |
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ
ὡς
χαλεπόν
|
ἐστι
|
τὸ
ζῆν,
καὶ
ὡς
Δάμιππος |
[28] |
ἠρκυῖα·
οὐ
γὰρ
οἷον
λῆρός
|
ἐστι, |
τὸ
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ
αἱ |
[29] |
ἐστι
τῆς
πονηρίας.
καὶ
ἀληθές
|
ἐστι |
τὸ
τῆς
παροιμίας,
τὸ
ὅμοιον |
[26] |
τί
βούλονται,
καὶ
ὡς
Ἀχάριστόν
|
ἐστι |
τὸ
τοῦ
νέμοντος
καὶ
διδόντος, |
[29] |
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ
δὲ
φιλοπόνηρός
|
ἐστι
|
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐντυγχάνειν
τοῖς |
[10] |
ὅτι
τὰ
μικρὰ
ταῦτα
πολλά
|
ἐστι |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ.
{καὶ
τὸ
ὅλον |
[26] |
προβάλλωνται
δέκα,
λέγειν·
Ἱκανὸς
εἷς
|
ἐστι, |
τοῦτον
δὲ
ὅτι
δεῖ
ἄνδρα |
[20] |
τὸν
παράσιτον
αὐτοῦ
ποῖός
τίς
|
ἐστι |
τῷ
συνδειπνοῦντι·
καὶ
παρακαλῶν
δὲ |
[29] |
γίνεται
κατὰ
φύσιν
{ὡς}
οὐδεὶς
|
{ἐστι} |
χρηστός,
καὶ
ὁμοίους
πάντας
εἶναι, |
[11] |
δέ
ἐστι
τὴν
βδελυρίαν
διορίσασθαι·
|
ἔστι |
γὰρ
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ
ἐπονείδιστος, |
[20] |
τραπέζης
προσπτύσαι
τῷ
οἰνοχόῳ.
~ΑΗΔΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ |
[14] |
Καὶ
πρότερον
πολλάκις
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ |
[19] |
ἂν
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος |
[28] |
ὀρχεῖσθαι
αὐτὸς
αὑτῷ
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς |
[17] |
φρίξας
εἰς
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
μεμψιμοιρία
ἐπιτίμησις
παρὰ |
[10] |
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ |
[24] |
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς
τις |
[29] |
ἀνθρώπους
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
|
Ἔστι |
δὲ
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας, |
[30] |
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ,
|
ἔστι |
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής,
οἷος |
[2] |
{καὶ
τὸ
κεφάλαιον
τὸν
κόλακα
|
ἔστι |
θεάσασθαι
πάντα
καὶ
λέγοντα
καὶ |
[1] |
καὶ
πλοκὰς
καὶ
παλιλλογίας
εὑρεῖν
|
ἔστι |
τῶν
εἰρώνων.
τὰ
δὴ
τῶν |
[15] |
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
αὐθάδειά
|
ἐστιν |
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
ὁ |
[22] |
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀνελευθερία
|
ἐστὶν |
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης, |
[28] |
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ
δεῖνα
τίς
|
ἐστιν; |
εἰπεῖν
οἰκονομῶν
καθάπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες· |
[15] |
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ
δεῖνα
ποῦ
|
ἐστιν; |
εἰπεῖν·
Πράγματά
μοι
μὴ
πάρεχε. |
[23] |
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
χρήματα
αὐτῷ
|
ἐστιν |
ἐν
τῇ
θαλάττῃ·
καὶ
περὶ |
[26] |
Διὰ
τοὺς
συκοφάντας
οὐκ
οἰκητόν
|
ἐστιν |
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
ὡς |
[30] |
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
αἰσχροκέρδειά
|
ἐστιν |
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι
δὲ
|
[12] |
~ΑΚΑΙΡΙΑΣ.
Ἡ
μὲν
οὖν
ἀκαιρία
|
ἐστὶν |
ἐπίτευξις
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας, |
[7] |
σιωπᾶν,
καὶ
ὡς
ἐν
ὑγρῷ
|
ἐστιν |
ἡ
γλῶττα,
καὶ
ὅτι
οὐκ |
[28] |
εἰδεχθής
τις
ἀπὸ
τοῦ
προσώπου
|
ἐστίν· |
ἡ
δὲ
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον· |
[5] |
τις
τῶν
θεωμένων,
ὅτι
τούτου
|
ἐστὶν |
ἡ
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[3] |
καὶ
Χθὲς
ἤμεσα,
καὶ
Τίς
|
ἐστιν |
ἡμέρα
τήμερον;
κἂν
ὑπομένῃ
τις |
[3] |
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
δὲ
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
|
ἐστιν, |
οἷος,
ὃν
μὴ
γινώσκει,
τούτῳ |
[6] |
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά
|
ἐστιν |
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων, |
[18] |
χάριν
ὀφείλειν
ὡς
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
|
Ἔστιν |
ἀμέλει
ἡ
ἀπιστία
ὑπόληψίς
τις |
[8] |
σε
εὐωχήσειν
καινῶν
λόγων.
καὶ
|
ἔστιν |
αὐτῷ
ἢ
στρατιώτης
τις
ἢ |
[10] |
τῶν
μικρολόγων
καὶ
τὰς
ἀργυροθήκας
|
ἔστιν |
ἰδεῖν
εὐρωτιώσας
καὶ
τὰς
κλεῖς |
[2] |
διακονῆσαι
δυνατὸς
ἀπνευστί.
καὶ
τῶν
|
ἑστιωμένων |
πρῶτος
ἐπαινέσαι
τὸν
οἶνον
καὶ |
[30] |
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος.
καὶ
φράτορας
|
ἑστιῶν |
αἰτεῖν
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισὶν
ἐκ |
[30] |
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής,
οἷος
|
ἑστιῶν |
ἄρτους
ἱκανοὺς
μὴ
παραθεῖναι
καὶ |
[10] |
πρᾶξαι
καὶ
τόκον
τόκου.
καὶ
|
ἑστιῶν |
δημότας
μικρὰ
τὰ
κρέα
κόψας |
[24] |
αὐτῷ
δόξῃ,
ἄνω
πάλιν.
καὶ
|
ἑστιῶν |
τοὺς
φίλους
αὐτὸς
μὴ
συνδειπνεῖν, |
[5] |
κελεῦσαι
καλέσαι
τὰ
παιδία
τὸν
|
ἑστιῶντα, |
καὶ
εἰσιόντα
φῆσαι
σύκου
ὁμοιότερα |
[23] |
δεινὸς
λέγων,
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
|
ἐστρατεύσατο, |
καὶ
ὡς
αὐτῷ
εἶχε,
καὶ |
[26] |
Οὐκ
ἀγαθὸν
πολυκοιρανίη,
εἷς
κοίρανος
|
ἔστω, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι· |
[2] |
σοι
ἡμερῶν
οὐκ
ἐντετύχηκα,
πολιῶν
|
ἔσχηκας |
τὸν
πώγωνα
μεστόν,
καίπερ
εἴ |
[27] |
παρὰ
τῷ
ἱερεῖ.
καὶ
ἐρῶν
|
ἑταίρας |
καὶ
κριοὺς
προσβάλλων
ταῖς
θύραις |
[17] |
δεῖπνον
καλέσας.
καὶ
ὑπὸ
τῆς
|
ἑταίρας |
καταφιλούμενος
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ |
[26] |
ἀπολέσθαι
ὑπ´
αὐτῶν·
καὶ
τοιαῦτα
|
ἕτερα |
πρὸς
τοὺς
ξένους
καὶ
τῶν |
[7] |
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ
|
ἑτέρας |
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
ὥστε
μηδὲ |
[4] |
λίαν
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι,
καὶ
|
ἕτερον |
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ
τὸ |
[1] |
ὑπολαμβάνω·
Ἐκπλήττομαι·
καὶ·
Λέγεις
αὐτὸν
|
ἕτερον
|
γεγονέναι·
Καὶ
μὴν
οὐ
ταῦτα |
[18] |
οἷος
ἀποστείλας
τὸν
παῖδα
ὀψωνήσοντα
|
ἕτερον |
παῖδα
πέμπειν
τὸν
πευσόμενον,
πόσου |
[12] |
βουλομένων
διαλύεσθαι.
καὶ
ὀρχησόμενος
ἅψασθαι
|
ἑτέρου |
μηδέπω
μεθύοντος.
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ |
[9] |
θεοῖς
αὐτὸς
μὲν
δειπνεῖν
παρ´
|
ἑτέρῳ, |
τὰ
δὲ
κρέα
ἀποτιθέναι
ἁλσὶ |
[28] |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
κακῶς
λεγόντων
|
ἑτέρων |
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
εἴπας·
Ἐγὼ |
[27] |
τις,
οἷος
ῥήσεις
μανθάνειν
ἑξήκοντα
|
ἔτη |
γεγονὼς
καὶ
ταύτας
λέγων
παρὰ |
[2] |
τις
καὶ
ἄλλος
πρὸς
τὰ
|
ἔτη |
ἔχεις
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ |
[5] |
λαβόμενος
μὴ
ἀφιέναι
καὶ
μικρὸν
|
ἔτι |
προπέμψας
καὶ
ἐρωτήσας,
πότε
αὐτὸν |
[20] |
ὦ
μάμμη,
ὅτ´
ὤδινες
καὶ
|
ἔτικτές |
με,
τίς
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ |
[7] |
ἐπιλάθῃ,
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
καὶ
|
Εὖ |
γε,
ὅτι
με
ὑπέμνησας,
καὶ |
[9] |
ἐμβαλεῖν,
καὶ
ἐὰν
μὲν
λάβῃ,
|
εὖ |
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή,
ἁρπάσας |
[2] |
ὑποστρῶσαι.
καὶ
τὴν
οἰκίαν
φῆσαι
|
εὖ |
ἠρχιτεκτονῆσθαι
καὶ
τὸν
ἀγρὸν
εὖ |
[2] |
εὖ
ἠρχιτεκτονῆσθαι
καὶ
τὸν
ἀγρὸν
|
εὖ |
πεφυτεῦσθαι
καὶ
τὴν
εἰκόνα
ὁμοίαν |
[24] |
φάσκειν
ἐν
τῷ
περιπατεῖν.
καὶ
|
εὖ |
ποιήσας
μεμνῆσθαι
φάσκειν.
καὶ
βαδίζων |
[20] |
αὐτοῦ
εἶναι
τὸν
τετρημένον
πίθον·
|
εὖ |
ποιῶν
γὰρ
αὐτοὺς
οὐ
δύνασθαι |
[13] |
μαλακιζομένῳ,
φήσας
βούλεσθαι
διάπειραν
λαμβάνειν,
|
εὖ |
ποτίσαι
τὸν
κακῶς
ἔχοντα.
καὶ |
[20] |
{ὥστε
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος
|
εὖ |
τὸ
ὄψον
σκευάζων,
καὶ
ὅτι |
[17] |
ἄξιον
ἐώνημαι.
καὶ
πρὸς
τὸν
|
εὐαγγελιζόμενον, |
ὅτι
Υἱός
σοι
γέγονεν,
εἰπεῖν, |
[28] |
τοιαύτας
φασὶν
ἐν
τῇ
πατρίδι
|
εὐγενεῖς |
εἶναι.
Αὐτὸς
δὲ
οὗτος
ὡς |
[28] |
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος.
Ἡ
μέντοι
μήτηρ
|
εὐγενὴς |
Θρᾷττά
ἐστι·
καλεῖται
γοῦν
ἡ |
[7] |
οὕς
ποτε
λόγους
αὐτὸς
εἴπας
|
εὐδοκίμησεν |
ἐν
τῷ
δήμῳ,
καὶ
κατὰ |
[17] |
χωρὶς
τούτων
χάριν
ὀφείλειν
ὡς
|
εὐεργετημένον; |
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
ἀμέλει
ἡ
ἀπιστία |
[21] |
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς
καθ´
ὑπερβολὴν
|
εὐημέρει. |
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀνελευθερία
ἐστὶν |
[30] |
διμοίρῳ
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι
καὶ
|
εὐθὺς |
αὑτῷ
νεῖμαι.
καὶ
οἰνοπωλῶν
κεκραμένον |
[16] |
ἐὰν
δὲ
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον
|
εὐθὺς |
ἱδρύσασθαι.
καὶ
τῶν
λιπαρῶν
λίθων |
[8] |
τις,
οἷος
ἀπαντήσας
τῷ
φίλῳ
|
εὐθὺς |
καταβαλὼν
τὸ
ἦθος
καὶ
μειδιάσας
|
[4] |
ἀγὼν}
νουμηνίαν
ἄγει,
καὶ
εἰπεῖν
|
εὐθὺς |
ὅτι
βούλεται
καταβὰς
ἀποκείρασθαι
καὶ |
[6] |
ἅμα
πολλῶν
ἀγοραίων
στρατηγεῖν
καὶ
|
εὐθὺς |
τούτοις
δανείζειν
καὶ
τῆς
δραχμῆς |
[6] |
δέ
εἰσιν
οἱ
τὸ
στόμα
|
εὔλυτον |
ἔχοντες
πρὸς
λοιδορίαν
καὶ
φθεγγόμενοι |
[13] |
τις
λόγων
καὶ
πράξεων
μετὰ
|
εὐνοίας, |
ὁ
δὲ
περίεργος
τοιοῦτός
τις, |
[29] |
οὐκ
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
|
εὔνους |
δὲ
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ |
[1] |
φωνὰς
καὶ
πλοκὰς
καὶ
παλιλλογίας
|
εὑρεῖν |
ἔστι
τῶν
εἰρώνων.
τὰ
δὴ |
[14] |
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ
μὴ
δύνασθαι
|
εὑρεῖν. |
καὶ
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ,
ὅτι
τετελεύτηκέ |
[13] |
ἀτραποῦ
ἡγήσασθαι,
εἶτα
μὴ
δύνασθαι
|
εὑρεῖν, |
οὗ
πορεύεται.
καὶ
τὸν
στρατηγὸν |
[17] |
τι
εἰπεῖν·
Ἀλλ´
οὐ
θησαυρὸν
|
εὕρηκα |
οὐδέποτε.
καὶ
πριάμενος
ἀνδράποδον
ἄξιον |
[15] |
ἂν
ἀποδοῖτο,
ἀλλ´
ἐρωτᾶν·
Τί
|
εὑρίσκει; |
καὶ
τοῖς
τιμῶσι
καὶ
πέμπουσιν |
[30] |
τῷ
ἀλλοτρίῳ
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῶν
|
εὑρισκομένων |
χαλκῶν
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
ὑπὸ |
[2] |
ἐπικρηπῖδας
τὸν
πόδα
φῆσαι
εἶναι
|
εὐρυθμότερον
|
τοῦ
ὑποδήματος.
καὶ
πορευομένου
πρός |
[17] |
ὕει,
ἀλλὰ
διότι
ὕστερον.
καὶ
|
εὑρὼν |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
βαλλάντιόν
τι |
[23] |
βελτίους
εἰσὶ
τῶν
ἐν
τῇ
|
Εὐρώπῃ, |
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ |
[10] |
καὶ
τὰς
ἀργυροθήκας
ἔστιν
ἰδεῖν
|
εὐρωτιώσας |
καὶ
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
καὶ |
[20] |
πάντες
ὑπ´
αὐτῆς
αὐλώμεθα
καὶ
|
εὐφραινώμεθα. |
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
μικροφιλοτιμία
δόξει |
[29] |
δὲ
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
|
εὐφυῆ |
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ |
[19] |
τῆς
μητρὸς
ἐξελθούσης
βλασφημῆσαι.
καὶ
|
εὐχομένων |
καὶ
σπενδόντων
ἐκβαλεῖν
τὸ
ποτήριον |
[8] |
οὐθὲν
ἀκήκοας;
δοκῶ
μοί
σε
|
εὐωχήσειν |
καινῶν
λόγων.
καὶ
ἔστιν
αὐτῷ |
[9] |
ἄρτον
καὶ
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων·
|
Εὐωχοῦ, |
Τίβειε.
καὶ
ὀψωνῶν
δὲ
ὑπομιμνήσκειν |
[27] |
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
καὶ
εἰς
ἀγρὸν
|
ἐφ´ |
ἵππου
ἀλλοτρίου
κατοχούμενος
ἅμα
μελετᾶν
|
[30] |
πλῦναι
καὶ
χρησάμενος
παρὰ
γνωρίμου
|
ἐφελκύσαι |
πλείους
ἡμέρας,
ἕως
ἂν
ἀπαιτηθῇ. |
[5] |
τούτοις
διατρίβειν,
οὗ
ἂν
οἱ
|
ἔφηβοι |
γυμνάζωνται,
τοῦ
δὲ
θεάτρου
καθῆσθαι, |
[17] |
φίλου
εἰπεῖν
πρὸς
τὸν
φέροντα·
|
Ἐφθόνησάς |
μοι
τοῦ
ζωμοῦ
καὶ
τοῦ |
[4] |
ἐπ´
ἄλλῳ
μὲν
μηδενὶ
μήτε
|
ἐφίστασθαι |
μήτε
ἐκπλήττεσθαι
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς, |
[6] |
ἡμιωβόλια
τῆς
ἡμέρας
πράττεσθαι
καὶ
|
ἐφοδεύειν |
τὰ
μαγειρεῖα,
τὰ
ἰχθυοπώλια,
τὰ |
[30] |
τὸ
μὲν
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
ἐφόδιον |
οἴκοι
καταλιπεῖν,
παρὰ
δὲ
τῶν |
[9] |
καὶ
ἐὰν
μὲν
λάβῃ,
εὖ
|
ἔχει, |
εἰ
δὲ
μή,
ἁρπάσας
ἀπὸ |
[19] |
μασχάλας
δὲ
θηριώδεις
καὶ
δασείας
|
ἔχειν |
ἄχρι
ἐπὶ
πολὺ
τῶν
πλευρῶν
|
[19] |
ταῦτα
εἶναι
αὑτῷ
συγγενικὰ
ἀρρωστήματα·
|
ἔχειν |
γὰρ
αὐτὸν
καὶ
τὸν
πατέρα |
[19] |
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
καὶ
ἕλκη
|
ἔχειν |
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις
καὶ
προσπταίσματα |
[22] |
παιδία}
Μουσεῖα,
ἀλλὰ
φῆσαι
κακῶς
|
ἔχειν, |
ἵνα
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ
ἐξ |
[5] |
ἀποκείρασθαι
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς
|
ἔχειν |
καὶ
τὰ
ἱμάτια
δὲ
χρηστὰ |
[15] |
διδόμενα
τὰ
ἀποδιδόμενα.
καὶ
οὐκ
|
ἔχειν |
συγγνώμην
οὔτε
τῷ
ῥυπώσαντι
αὐτὸν |
[1] |
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
καὶ
συγγνώμην
δὲ
|
ἔχειν |
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
λέγουσι
καὶ |
[1] |
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
δεῖ
ἢ
τοὺς
|
ἔχεις. |
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
δὲ
κολακείαν
ὑπολάβοι |
[2] |
καὶ
ἄλλος
πρὸς
τὰ
ἔτη
|
ἔχεις |
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ
λέγοντος |
[8] |
Λέγεις
τι;
τί
καὶ
πῶς;
|
Ἔχεις |
περὶ
τοῦδε
εἰπεῖν
καινόν;
καὶ |
[1] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
προσελθὼν
τοῖς
|
ἐχθροῖς |
ἐθέλειν
λαλεῖν,
οὐ
μισεῖν·
καὶ |
[6] |
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
ἔχων
|
ἐχῖνον |
ἐν
τῷ
προκολπίῳ
καὶ
ὁρμαθοὺς |
[8] |
εἰσιν
αὐτοῦ,
ὧν
οὐθεὶς
ἂν
|
ἔχοι |
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται
δὲ
τούτους
φάσκων |
[5] |
Πέρσας
ἐνυφασμένην
καὶ
παλαιστρίδιον
κόνιν
|
ἔχον |
καὶ
σφαιριστήριον.
καὶ
τοῦτο
περιὼν |
[13] |
λαμβάνειν,
εὖ
ποτίσαι
τὸν
κακῶς
|
ἔχοντα. |
καὶ
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι |
[20] |
καὶ
ἀηδής,
ἀμφότερα
δὲ
οὐκ
|
ἔχοντα |
οὐ
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον
λαβεῖν,
καὶ |
[6] |
εἰσιν
οἱ
τὸ
στόμα
εὔλυτον
|
ἔχοντες |
πρὸς
λοιδορίαν
καὶ
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ |
[22] |
ἐστὶν
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
|
ἐχούσης, |
ὁ
δὲ
ἀνελεύθερος
τοιοῦτός
τις, |
[4] |
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ
τὸ
ἄροτρον
|
ἔχρησεν |
ἢ
κόφινον
ἢ
δρέπανον
ἢ |
[23] |
μάχεσθαι,
ὅτι
τὸ
χρυσίον
οὐκ
|
ἔχων |
αὐτῷ
ἀκολουθεῖ.
καὶ
ἐν
μισθῷ |
[6] |
νήφων
τὸν
κόρδακα
κοὐ
προσωπεῖον
|
ἔχων |
ἐν
κωμαστικῷ
χορῷ.
καὶ
ἐν |
[21] |
καὶ
ἀσπίδιον
χαλκοῦν
ποιῆσαι,
ὃ
|
ἔχων |
ἐπὶ
τοῦ
κλιμακίου
ὁ
κολοιὸς |
[6] |
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
|
ἔχων |
ἐχῖνον
ἐν
τῷ
προκολπίῳ
καὶ |
[19] |
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λέπραν
|
ἔχων |
καὶ
ἀλφὸν
καὶ
τοὺς
ὄνυχας |
[20] |
καὶ
ὡς
κῆπος
λάχανα
πολλὰ
|
ἔχων |
καὶ
ἁπαλὰ
{ὥστε
εἶναι
ψυχρὸν} |
[16] |
δὲ
καὶ
ἑβδόμαις
προστάξας
οἶνον
|
ἕψειν |
τοῖς
ἔνδον,
ἐξελθὼν
ἀγοράσαι
μυρσίνας, |
[14] |
καὶ
ἐν
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν
|
ἕψων |
δὶς
ἅλας
εἰς
τὴν
χύτραν |
[17] |
ὅ
τι
ὑγιὲς
οὕτω
ἄξιον
|
ἐώνημαι. |
καὶ
πρὸς
τὸν
εὐαγγελιζόμενον,
ὅτι |
[9] |
καὶ
τὸν
παιδαγωγόν.
καὶ
ὅσα
|
ἐωνημένος |
ἄξιά
τις
φέρει,
μεταδοῦναι
κελεῦσαι |
[1] |
προσποιεῖσθαι,
καὶ
ἰδὼν
φῆσαι
μὴ
|
ἑωρακέναι, |
καὶ
ὁμολογήσας
μὴ
μεμνῆσθαι·
καὶ |
[30] |
παρὰ
γνωρίμου
ἐφελκύσαι
πλείους
ἡμέρας,
|
ἕως |
ἂν
ἀπαιτηθῇ.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα· |
[2] |
καὶ
τοὺς
ἀπαντῶντας
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
|
ἕως |
ἂν
αὐτὸς
παρέλθῃ.
καὶ
τοῖς |
[20] |
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
|
ἕως |
ἂν
περιπατήσῃ.
καὶ
τὸ
παιδίον |
[18] |
Πέμπειν
μηδὲν
πραγματεύου·
ἐγὼ
γάρ,
|
ἕως
|
ἂν
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ. |
[16] |
ὑπερδράμῃ
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
|
ἕως
|
διεξέλθῃ
τις
ἢ
λίθους
τρεῖς |