Paragraphes |
[12] |
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
δὲ
ἐπιμεληθῆναι,
|
ἃ |
μὴ
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται |
[13] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι
ἀναστάς,
|
ἃ |
μὴ
δυνήσεται.
καὶ
ὁμολογουμένου
τοῦ |
[30] |
παρὰ
τῶν
γνωρίμων
τοιαῦτα
κίχρασθαι,
|
ἃ |
μήτ´
ἂν
ἀπαιτήσαι
μὴτ´
ἀπ´ |
[14] |
ἅλας
εἰς
τὴν
χύτραν
ἐμβαλὼν
|
ἄβρωτον |
ποιῆσαι.
καὶ
ὕοντος
τοῦ
Διὸς |
[8] |
λέγεταί
τι
καινότερον;
καὶ
μὴν
|
ἀγαθά |
γέ
ἐστι
τὰ
λεγόμενα.
καὶ |
[21] |
καλά,
καὶ
ὑμεῖς
δέχεσθε
τὰ
|
ἀγαθά. |
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
διηγήσασθαι |
[14] |
παραγένηται,
σκυθρωπάσας
καὶ
δακρύσας
εἰπεῖν·
|
Ἀγαθῇ |
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
καὶ
ἀπολαμβάνων |
[26] |
ἓν
μόνον
κατέχειν,
ὅτι
Οὐκ
|
ἀγαθὸν |
πολυκοιρανίη,
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
τῶν |
[23] |
δ´
εἰς
τοὺς
ἵππους
τοὺς
|
ἀγαθοὺς |
τοῖς
πωλοῦσι
προσποιήσασθαι
ὠνητιᾶν.
καὶ |
[23] |
ἀλαζονεία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις
|
ἀγαθῶν |
οὐκ
ὄντων,
ὁ
δὲ
ἀλαζὼν |
[17] |
με
φιλεῖς.
καὶ
τῷ
Διὶ
|
ἀγανακτεῖν, |
οὐ
διότι
ὕει,
ἀλλὰ
διότι |
[1] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ
|
ἀγανακτοῦντας |
πράως
διαλέγεσθαι·
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνειν |
[4] |
εἰ
τήμερον
{ὁ
ἀγὼν}
νουμηνίαν
|
ἄγει, |
καὶ
εἰπεῖν
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται |
[9] |
μὴ
δοὺς
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
|
ἄγειν |
δὲ
καὶ
τοὺς
υἱεῖς
εἰς |
[23] |
ἀνανεύειν
γὰρ
οὐ
δύνασθαι.
καὶ
|
ἀγνώτων |
δὲ
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς |
[3] |
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ
ἐν
τῇ
|
ἀγορᾷ, |
καὶ
ὡς
πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι
ξένοι, |
[5] |
θέα,
πλησίον
τῶν
στρατηγῶν.
καὶ
|
ἀγοράζειν |
αὑτῷ
μὲν
μηδέν,
ξένοις
δ´ |
[6] |
ἀκοῦσαι,
λοιδορηθῆναι
δυναμένοις,
τῷ
ἤθει
|
ἀγοραῖός |
τις
καὶ
ἀνασεσυρμένος
καὶ
παντοποιός. |
[6] |
ἀποδοκιμάζει
δὲ
οὐδ´
ἅμα
πολλῶν
|
ἀγοραίων |
στρατηγεῖν
καὶ
εὐθὺς
τούτοις
δανείζειν |
[19] |
καὶ
κηλίδων
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς
|
ἀγορὰν |
ἐξελθεῖν.
καὶ
εἰς
ὀρνιθοσκόπου
τῆς |
[6] |
φωνῇ,
ὡς
συνηχεῖν
αὐτοῖς
τὴν
|
ἀγορὰν |
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ |
[21] |
ἐν
τοῖς
μύωψι
κατὰ
τὴν
|
ἀγορὰν |
περιπατεῖν.
καὶ
κυναρίου
δὲ
Μελιταίου |
[26] |
ἐκ
τοῦ
ὄχλου
καὶ
τῆς
|
ἀγορᾶς |
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας |
[22] |
ἵνα
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ
ἐξ
|
ἀγορᾶς |
δὲ
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα
αὐτὸς |
[2] |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῆς
γυναικείας
|
ἀγορᾶς |
διακονῆσαι
δυνατὸς
ἀπνευστί.
καὶ
τῶν |
[8] |
ἐργαστήριον,
ποῖον
δὲ
μέρος
τῆς
|
ἀγορᾶς, |
οὗ
οὐ
διημερεύουσιν
ἀπαυδᾶν
ποιοῦντες |
[5] |
χρίσματι
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῆς
μὲν
|
ἀγορᾶς |
πρὸς
τὰς
τραπέζας
προσφοιτᾶν,
τῶν |
[11] |
ποιήσῃ
μεταστραφῆναι.
καὶ
πληθούσης
τῆς
|
ἀγορᾶς |
προσελθὼν
πρὸς
τὰ
κάρυα
ἢ |
[16] |
οἶνον
ἕψειν
τοῖς
ἔνδον,
ἐξελθὼν
|
ἀγοράσαι |
μυρσίνας,
λιβανωτόν,
πόπανα
καὶ
εἰσελθὼν
|
[9] |
καὶ
ξένοις
δὲ
αὑτοῦ
θέαν
|
ἀγοράσας |
μὴ
δοὺς
τὸ
μέρος
θεωρεῖν, |
[4] |
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀγροικία |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων, |
[4] |
μήτε
σχολὴν
μήτε
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
|
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν |
[4] |
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ
δὲ
|
ἄγροικος
|
τοιοῦτός
τις,
οἷος
κυκεῶνα
πιὼν |
[3] |
γῇ
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ
ὃ
|
ἀγρὸν |
εἰς
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ
ὡς |
[2] |
φῆσαι
εὖ
ἠρχιτεκτονῆσθαι
καὶ
τὸν
|
ἀγρὸν |
εὖ
πεφυτεῦσθαι
καὶ
τὴν
εἰκόνα |
[27] |
ὑπ´
ἀντεραστοῦ
δικάζεσθαι.
καὶ
εἰς
|
ἀγρὸν |
ἐφ´
ἵππου
ἀλλοτρίου
κατοχούμενος
ἅμα |
[14] |
ταύτην
εἰσιέναι
μέλλων
ἐπιλαθόμενος
εἰς
|
ἀγρὸν |
πορεύεσθαι.
καὶ
θεωρῶν
ἐν
τῷ |
[10] |
κήπου
οὔτε
διὰ
τοῦ
αὑτοῦ
|
ἀγροῦ |
πορευθῆναι
οὔτε
ἐλάαν
ἢ
φοίνικα |
[3] |
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
δὲ
τὰ
κατ´
|
ἀγροὺς |
Διονύσια.
{Παρασείσαντα
δὴ
δεῖ
τοὺς |
[4] |
ἀπαιτῆσαι
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς
κατὰ
|
ἀγρυπνίαν |
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
εἰς
ἄστυ
καταβαίνων |
[14] |
εἰς
κόπους
ἐμβάλλειν.
καὶ
ἐν
|
ἀγρῷ |
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων
δὶς
ἅλας |
[4] |
παρ´
αὐτῷ
ἐργαζομένοις
μισθωτοῖς
ἐν
|
ἀγρῷ |
πάντα
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας |
[28] |
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
κακολογία
|
ἀγωγὴ |
ψυχῆς
εἰς
τὸ
χεῖρον
ἐν |
[4] |
τάριχος
καὶ
εἰ
τήμερον
{ὁ
|
ἀγὼν} |
νουμηνίαν
ἄγει,
καὶ
εἰπεῖν
εὐθὺς |
[30] |
καὶ
ἐπὶ
θέαν
τηνικαῦτα
πορεύεσθαι
|
ἄγων |
τοὺς
υἱεῖς,
ἡνίκα
προῖκα
ἀφιᾶσιν |
[29] |
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἡττημένοις
καὶ
δημοσίους
|
ἀγῶνας |
ὠφληκόσι
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν
τούτοις |
[19] |
τοιαῦτα·
ἐσθίων
ἀπομύττεσθαι·
θύων
ἅμ´
|
ἀδαξᾶσθαι· |
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν
ἀπὸ
τοῦ
στόματος· |
[29] |
{καὶ
τὸ
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία
|
ἀδελφή |
ἐστι
τῆς
πονηρίας.
καὶ
ἀληθές |
[18] |
ἀμέλει
ἡ
ἀπιστία
ὑπόληψίς
τις
|
ἀδικίας |
κατὰ
πάντων,
ὁ
δὲ
ἄπιστος |
[1] |
ἑαυτοῦ
λεγομένοις.
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
ἀδικουμένους |
καὶ
ἀγανακτοῦντας
πράως
διαλέγεσθαι·
καὶ |
[29] |
δήμου,
φυλάττειν
γὰρ
αὐτὸν
τοὺς
|
ἀδικοῦντας· |
καὶ
εἰπεῖν,
ὡς
Οὐχ
ἕξομεν |
[3] |
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
δὲ
|
ἀδολέσχης |
τοιοῦτός
ἐστιν,
οἷος,
ὃν
μὴ |
[3] |
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀδολεσχία |
ἐστὶ
μὲν
διήγησις
λόγων
μακρῶν |
[3] |
καὶ
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
|
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν |
[20] |
αὐτοῦ
πανδοκεῖόν
ἐστι—
μεστὴ
γὰρ
|
ἀεί— |
καὶ
τοὺς
φίλους
αὐτοῦ
εἶναι |
[20] |
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
ἐστι
καὶ
|
ἀηδής, |
ἀμφότερα
δὲ
οὐκ
ἔχοντα
οὐ |
[19] |
ἐσθιομένους
ὥστε
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
|
ἀηδής. |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
ἐσθίων
ἀπομύττεσθαι· |
[20] |
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
ὁ
δὲ
|
ἀηδὴς |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐγείρειν
ἄρτι |
[20] |
οἰνοχόῳ.
~ΑΗΔΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
|
ἀηδία, |
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
λύπης |
[20] |
τῆς
τραπέζης
προσπτύσαι
τῷ
οἰνοχόῳ.
|
~ΑΗΔΙΑΣ. |
Ἔστι
δὲ
ἡ
ἀηδία,
ὡς |
[19] |
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
δυσχέρεια
|
ἀθεραπευσία |
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
ὁ
δὲ |
[16] |
βαδίζοντος
αὐτοῦ
ταράττωνται,
{καὶ}
εἴπας·
|
Ἀθηνᾶ
|
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω.
καὶ
οὔτε |
[21] |
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
εἰπεῖν·
Ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ἐθύομεν
οἱ
πρυτάνεις
τὰ
ἱερὰ |
[7] |
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
|
ἀθρόους
|
{καὶ}
συνεστηκότας
πορευθῆναι
καὶ
φυγεῖν |
[28] |
ἐμέ·
κἀπὶ
τούτοις
διεξιών·
Αὗται
|
αἱ |
γυναῖκες
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
τοὺς |
[4] |
ἐρωτῆσαι
τὸν
ἀπαντῶντα,
πόσου
ἦσαν
|
αἱ
|
διφθέραι
καὶ
τὸ
τάριχος
καὶ |
[28] |
ἐστι,
τὸ
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ
|
αἱ |
κύνες
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
συνέχονται, |
[8] |
τῆς
μάχης,
οὗ
φασιν
ἀκηκοέναι·
|
αἱ |
μὲν
οὖν
ἀναφοραὶ
τῶν
λόγων |
[11] |
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
τὸ
|
αἰδοῖον. |
καὶ
ἐν
θεάτρῳ
κροτεῖν,
ὅταν |
[21] |
δέ,
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος
|
Αἰθίοψ |
ἔσται.
καὶ
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
ἀργυρίου |
[25] |
ὕπνου
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
|
αἵματος |
δὲ
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ
ἀλλοτρίου |
[27] |
ῥίψας
τὸ
ἱμάτιον
τὸν
βοῦν
|
αἴρεσθαι, |
ἵνα
τραχηλίσῃ.
καὶ
προσανατρίβεσθαι
εἰσιὼν |
[8] |
πόλεις
τῷ
λόγῳ
κατὰ
κράτος
|
αἱροῦντες |
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
δὴ
ταλαίπωρον
αὐτῶν
|
[2] |
κολακείαν
ὑπολάβοι
ἄν
τις
ὁμιλίαν
|
αἰσχρὰν |
εἶναι,
συμφέρουσαν
δὲ
τῷ
κολακεύοντι, |
[6] |
πορνοβοσκῆσαι
καὶ
τελωνῆσαι
καὶ
μηδεμίαν
|
αἰσχρὰν |
ἐργασίαν
ἀποδοκιμάσαι,
ἀλλὰ
κηρύττειν,
μαγειρεύειν, |
[30] |
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
αἰσχροκέρδειά |
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι |
[30] |
ὅμοιον
πρὸς
τὸ
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
|
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία |
[30] |
αἰσχροῦ,
ἔστι
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
|
αἰσχροκερδής, |
οἷος
ἑστιῶν
ἄρτους
ἱκανοὺς
μὴ |
[9] |
ὡς
ὅρῳ
λαβεῖν,
καταφρόνησις
δόξης
|
αἰσχροῦ |
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ
δὲ
ἀναίσχυντος |
[30] |
δὲ
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
|
αἰσχροῦ, |
ἔστι
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής, |
[6] |
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
|
αἰσχρῶν |
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ
δὲ
|
[12] |
ἃ
μὴ
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
|
αἰσχύνεται |
δὲ
ἀπείπασθαι.
καὶ
θύοντας
καὶ |
[26] |
νέμοντος
καὶ
διδόντος,
καὶ
ὡς
|
αἰσχύνεται |
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν
παρακάθηταί |
[30] |
τοῦ
χειρίζοντος.
καὶ
φράτορας
ἑστιῶν
|
αἰτεῖν |
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισὶν
ἐκ
τοῦ |
[18] |
κναφέως.
καὶ
ὅταν
ἥκῃ
τις
|
αἰτησόμενος |
ἐκπώματα,
μάλιστα
μὲν
μὴ
δοῦναι, |
[26] |
τῶν
κακῶν
τῇ
πόλει
γεγονέναι
|
αἴτιον· |
τοῦτον
γὰρ
ἐκ
δώδεκα
πόλεων |
[29] |
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
δὲ
εἶναι
|
αἰτίῳ |
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ |
[12] |
μέλλει.
~ΑΚΑΙΡΙΑΣ.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
ἀκαιρία |
ἐστὶν
ἐπίτευξις
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς |
[12] |
ἢ
μυροπώλιον,
ὅτι
μεθύσκεσθαι
μέλλει.
|
~ΑΚΑΙΡΙΑΣ. |
Ἡ
μὲν
οὖν
ἀκαιρία
ἐστὶν |
[12] |
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ
δὲ
|
ἄκαιρος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀσχολουμένῳ
προσελθὼν |
[8] |
ἀποκρίνασθαι
εἰπεῖν·
Τί
λέγεις;
οὐθὲν
|
ἀκήκοας; |
δοκῶ
μοί
σε
εὐωχήσειν
καινῶν |
[8] |
αὐτῆς
τῆς
μάχης,
οὗ
φασιν
|
ἀκηκοέναι· |
αἱ
μὲν
οὖν
ἀναφοραὶ
τῶν |
[12] |
πλείω
διδόντα
ἤδη
πεπρακότι.
καὶ
|
ἀκηκοότας |
καὶ
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ
ἀρχῆς |
[23] |
τὸ
χρυσίον
οὐκ
ἔχων
αὐτῷ
|
ἀκολουθεῖ. |
καὶ
ἐν
μισθῷ
τὴν
οἰκίαν |
[9] |
ἁλσὶ
πάσας,
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν
|
ἀκόλουθον |
δοῦναι
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἄρας |
[27] |
ἀνδριάντα
παίζειν
πρὸς
τὸν
ἑαυτοῦ
|
ἀκόλουθον. |
καὶ
διατοξεύεσθαι
καὶ
διακοντίζεσθαι
τῷ |
[21] |
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
|
ἀκόλουθος |
Αἰθίοψ
ἔσται.
καὶ
ἀποδιδοὺς
μνᾶν |
[18] |
χρῆσαι.
καὶ
τὸν
παῖδα
δὲ
|
ἀκολουθοῦντα |
κελεύειν
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ
βαδίζειν, |
[30] |
τῶν
συμπρεσβευτῶν
δανείζεσθαι·
καὶ
τῷ
|
ἀκολούθῳ
|
μεῖζον
φορτίον
ἐπιθεῖναι
ἢ
δύναται |
[7] |
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν
καὶ,
ἂν
|
ἀκούῃ |
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
δὲ |
[7] |
διηγούμενος
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
ὥστε
τοὺς
|
ἀκούοντας |
ἤτοι
ἐπιλαθέσθαι
ἢ
νυστάξαι
ἢ |
[8] |
οὐ
διημερεύουσιν
ἀπαυδᾶν
ποιοῦντες
τοὺς
|
ἀκούοντας. |
οὕτως
καὶ
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις. |
[2] |
σιωπᾶν
κελεῦσαι
καὶ
ἐπαινέσαι
δὲ
|
ἀκούοντος, |
καὶ
ἐπισημήνασθαι
δέ,
εἰ
παύεται, |
[9] |
κρέας
καὶ
ἄρτον
καὶ
εἰπεῖν
|
ἀκουόντων |
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
καὶ
ὀψωνῶν |
[6] |
προσίασιν,
οἱ
δὲ
ἀπίασι
πρὶν
|
ἀκοῦσαι |
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
τὴν |
[6] |
τις,
οἷος
ὀμόσαι
ταχύ,
κακῶς
|
ἀκοῦσαι, |
λοιδορηθῆναι
δυναμένοις,
τῷ
ἤθει
ἀγοραῖός |
[1] |
μὴ
πωλῶν
φῆσαι
πωλεῖν·
καὶ
|
ἀκούσας |
τι
μὴ
προσποιεῖσθαι,
καὶ
ἰδὼν |
[15] |
συγγνώμην
οὔτε
τῷ
ῥυπώσαντι
αὐτὸν
|
ἀκουσίως |
οὔτε
τῷ
ὤσαντι
οὔτε
τῷ |
[25] |
πότεροί
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι.
καὶ
|
ἀκούων |
κραυγῆς
καὶ
ὁρῶν
πίπτοντας
εἰπεῖν |
[25] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πλέων
τὰς
|
ἄκρας |
φάσκειν
ἡμιολίας
εἶναι·
καὶ
κλυδωνίου |
[7] |
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
εἶναι
ἂν
δόξειεν
|
ἀκρασία |
τοῦ
λόγου,
ὁ
δὲ
λάλος |
[26] |
καὶ
μέσην
κουρὰν
κεκαρμένος
καὶ
|
ἀκριβῶς |
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν
τοὺς
τοιούτους
λόγους |
[11] |
ἢ
τὰ
μύρτα
ἢ
τὰ
|
ἀκρόδρυα |
ἑστηκὼς
τραγηματίζεσθαι,
ἅμα
τῷ
πωλοῦντι |
[23] |
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
|
ἀλαζονεία |
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις
ἀγαθῶν |
[23] |
τὸν
τρίβωνα,
ὃν
αὐτὸν
φορεῖ.
|
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ. |
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
ἀλαζονεία
δόξει |
[23] |
ἀγαθῶν
οὐκ
ὄντων,
ὁ
δὲ
|
ἀλαζὼν |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν
τῷ |
[14] |
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων
δὶς
|
ἅλας |
εἰς
τὴν
χύτραν
ἐμβαλὼν
ἄβρωτον |
[10] |
καὶ
ἀπαγορεῦσαι
τῇ
γυναικὶ
μήτε
|
ἅλας |
χρηννύειν
μήτε
ἐλλύχνιον
μήτε
κύμινον |
[21] |
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
τοῦτο
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
|
ἀλείφειν |
ὁσημέραι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
διοικήσασθαι |
[5] |
δὲ
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
καὶ
χρίσματι
|
ἀλείφεσθαι. |
καὶ
τῆς
μὲν
ἀγορᾶς
πρὸς |
[30] |
ἐπρίω,
ὦ
παιδάριον·
τῷ
ἀλλοτρίῳ
|
ἀλείφεσθαι. |
καὶ
τῶν
εὑρισκομένων
χαλκῶν
ἐν |
[24] |
ὅτι
προσέρχεται.
καὶ
οὔτε
ἐπ´
|
ἀλειφόμενον |
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
|
[30] |
τὸ
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι.
καὶ
|
ἀλειφόμενος |
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
{καὶ}
εἰπών· |
[10] |
καὶ
ἐκ
ληκυθίων
μικρῶν
πάνυ
|
ἀλειφομένους |
καὶ
ἐν
χρῷ
κειρομένους
καὶ |
[23] |
ὁδῷ
δεινὸς
λέγων,
ὡς
μετ´
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς
αὐτῷ
εἶχε, |
[4] |
τὴν
σιτοποιὸν
πειρῶν
λαθεῖν,
κᾆτ´
|
ἀλέσαι |
μετ´
αὐτῆς
τοῖς
ἔνδον
πᾶσι |
[29] |
ἀδελφή
ἐστι
τῆς
πονηρίας.
καὶ
|
ἀληθές |
ἐστι
τὸ
τῆς
παροιμίας,
τὸ |
[17] |
τῆς
οὐσίας
τὸ
ἥμισυ
ἄπεστιν,
|
ἀληθῆ |
ἐρεῖς.
καὶ
δίκην
νικήσας
καὶ |
[29] |
καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν
|
ἀληθῆ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
|
[16] |
σκυτοδέψῃ
ἐπιρράψαι,
μὴ
προσέχειν
τούτοις,
|
ἀλλ´ |
ἀποτραπεὶς
ἐκθύσασθαι.
καὶ
πυκνὰ
δὲ |
[19] |
τοῖς
δακτύλοις
καὶ
μὴ
θεραπεῦσαι
|
ἀλλ´ |
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι·
καὶ
τὰς
μασχάλας |
[18] |
κελεύειν
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ
βαδίζειν,
|
ἀλλ´ |
ἔμπροσθεν,
ἵνα
φυλάττῃ
αὐτόν,
μὴ |
[1] |
δὴ
τῶν
ἠθῶν
μὴ
ἁπλᾶ
|
ἀλλ´ |
ἐπίβουλα
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
δεῖ
ἢ |
[15] |
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν
ἀποδοῖτο,
|
ἀλλ´ |
ἐρωτᾶν·
Τί
εὑρίσκει;
καὶ
τοῖς |
[1] |
ἀπιστήσω
ἢ
ἐκείνου
καταγνῶ,
ἀποροῦμαι·
|
Ἀλλ´ |
ὅρα,
μὴ
σὺ
θᾶττον
πιστεύεις. |
[18] |
δεινὸς
οὐχ
ὃς
βέλτιστα
ἐργάσεται,
|
ἀλλ´
|
ὅταν
ᾖ
ἄξιος
ἐγγυητὴς
τοῦ |
[24] |
γράφειν,
ὅτι
Χαρίζοιο
ἄν
μοι,
|
ἀλλ´ |
ὅτι
Βούλομαι
γενέσθαι,
καὶ
Ἀπέσταλκα |
[17] |
τῇ
ὁδῷ
βαλλάντιόν
τι
εἰπεῖν·
|
Ἀλλ´ |
οὐ
θησαυρὸν
εὕρηκα
οὐδέποτε.
καὶ |
[28] |
οἷον
λῆρός
ἐστι,
τὸ
λεγόμενον,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
αἱ
κύνες
ἐν
ταῖς |
[17] |
Διὶ
ἀγανακτεῖν,
οὐ
διότι
ὕει,
|
ἀλλὰ |
διότι
ὕστερον.
καὶ
εὑρὼν
ἐν |
[8] |
λογοποιοῦντες·
οὐ
γὰρ
μόνον
ψεύδονται,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀλυσιτελῶς
ἀπαλλάττουσι.
πολλάκις
γὰρ |
[5] |
μόνον
ᾧ
πάρεστι
βούλεσθαι
ἀρέσκειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῷ
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
κοινός |
[6] |
καὶ
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
ἐργασίαν
ἀποδοκιμάσαι,
|
ἀλλὰ |
κηρύττειν,
μαγειρεύειν,
κυβεύειν.
τὴν
μητέρα |
[10] |
ὀλὰς
μήτε
στέμματα
μήτε
θυηλήματα,
|
ἀλλὰ |
λέγειν,
ὅτι
τὰ
μικρὰ
ταῦτα |
[22] |
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ
μὴ
πρίασθαι
θεράπαιναν,
|
ἀλλὰ |
μισθοῦσθαι
εἰς
τὰς
ἐξόδους
ἐκ |
[16] |
οὔτ´
ἐπὶ
λεχὼ
ἐλθεῖν
ἐθελῆσαι,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὴ
μιαίνεσθαι
συμφέρον
αὑτῷ |
[29] |
ὡς
οὐ
δεῖ
τὸν
ἄνδρα,
|
ἀλλὰ |
τὸ
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
καὶ
φῆσαι |
[6] |
δὲ
ἀπίασι
πρὶν
ἀκοῦσαι
αὐτοῦ,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
μὲν
τὴν
ἀρχήν,
τοῖς |
[24] |
τοὺς
φίλους
αὐτὸς
μὴ
συνδειπνεῖν,
|
ἀλλὰ |
τῶν
ὑφ´
αὑτόν
τινι
συντάξαι |
[1] |
καὶ
μηδὲν
ὧν
πράττει
ὁμολογῆσαι,
|
ἀλλὰ |
φῆσαι
βουλεύεσθαι
καὶ
προσποιήσασθαι
ἄρτι |
[22] |
ἀποτιθέναι
καὶ
τὰ
παιδία}
Μουσεῖα,
|
ἀλλὰ |
φῆσαι
κακῶς
ἔχειν,
ἵνα
μὴ
|
[29] |
πεῖραν
ἐλθεῖν,
καὶ
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι |
[21] |
μετὰ
τῶν
ἱππέων
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
πάντα
δοῦναι
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν |
[4] |
λεπρὸν
εἶναι,
καὶ
ἕτερον
ἅμα
|
ἀλλάττεσθαι. |
καὶ
εἰ
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν |
[14] |
νομίζει,
ὅτι
δὴ
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
λέγουσι
πίσσης
καὶ
λέγοντός
τινος· |
[11] |
ἐν
θεάτρῳ
κροτεῖν,
ὅταν
οἱ
|
ἄλλοι |
παύωνται,
καὶ
συρίττειν,
οὓς
ἡδέως |
[26] |
δεῖ
αὐτοκράτορας
τούτους
εἶναι,
κἂν
|
ἄλλοι |
προβάλλωνται
δέκα,
λέγειν·
Ἱκανὸς
εἷς |
[2] |
καὶ
εἰς
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς
|
ἄλλοις |
λαλεῖν.
καὶ
τοῦ
παιδὸς
ἐν |
[2] |
μεστόν,
καίπερ
εἴ
τις
καὶ
|
ἄλλος |
πρὸς
τὰ
ἔτη
ἔχεις
μέλαιναν |
[9] |
καὶ
αὑτῷ.
καὶ
ἐπὶ
τὴν
|
ἀλλοτρίαν |
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ |
[27] |
καὶ
εἰς
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου
|
ἀλλοτρίου |
κατοχούμενος
ἅμα
μελετᾶν
ἱππάζεσθαι
καὶ |
[25] |
αἵματος
δὲ
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ
|
ἀλλοτρίου |
τραύματος
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἐκ
τῆς |
[30] |
ἔλαιον
ἐπρίω,
ὦ
παιδάριον·
τῷ
|
ἀλλοτρίῳ |
ἀλείφεσθαι.
καὶ
τῶν
εὑρισκομένων
χαλκῶν |
[2] |
λέγοντος
δὲ
αὐτοῦ
τι
τοὺς
|
ἄλλους |
σιωπᾶν
κελεῦσαι
καὶ
ἐπαινέσαι
δὲ |
[4] |
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι.
καὶ
ἐπ´
|
ἄλλῳ |
μὲν
μηδενὶ
μήτε
ἐφίστασθαι
μήτε |
[1] |
διεξῄει·
Παράδοξόν
μοι
τὸ
πρᾶγμα·
|
Ἄλλῳ |
τινὶ
λέγε·
Ὅπως
δὲ
σοὶ |
[19] |
κροτῆσαι
ταῖς
χερσὶ
μόνος
τῶν
|
ἄλλων |
καὶ
συντερετίζειν
καὶ
ἐπιτιμᾶν
τῇ |
[26] |
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
τῶν
δὲ
|
ἄλλων |
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς |
[24] |
καταφρόνησίς
τις
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν
|
ἄλλων, |
ὁ
δὲ
ὑπερήφανος
τοιόσδε
τις, |
[30] |
φέρειν
καὶ
ἐλάχιστα
ἐπιτήδεια
τῶν
|
ἄλλων |
παρέχειν·
καὶ
ξενίων
τὸ
μέρος |
[6] |
μέρος
τοῦ
πράγματος
λέγει,
οὐκ
|
ἄλλως |
θεωρεῖσθαι
ἀξιῶν
τὴν
ἀπόνοιαν
αὐτοῦ, |
[24] |
πρὸς
σὲ
ληψόμενος,
καὶ
Ὅπως
|
ἄλλως |
μὴ
ἔσται,
καὶ
Τὴν
ταχίστην. |
[8] |
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ
τὸ
τῆς
τύχης;
|
ἄλλως |
οὖν
ἰσχυρὸς
γενόμενος·
καὶ
Δεῖ |
[9] |
ἑτέρῳ,
τὰ
δὲ
κρέα
ἀποτιθέναι
|
ἁλσὶ |
πάσας,
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν
ἀκόλουθον |
[8] |
γὰρ
μόνον
ψεύδονται,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀλυσιτελῶς |
ἀπαλλάττουσι.
πολλάκις
γὰρ
αὐτῶν
οἱ |
[16] |
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ἐὰν
μῦς
θύλακον
|
ἀλφίτων |
διαφάγῃ,
πρὸς
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
|
[19] |
τις,
οἷος
λέπραν
ἔχων
καὶ
|
ἀλφὸν |
καὶ
τοὺς
ὄνυχας
μεγάλους
περιπατεῖν
|
[30] |
καὶ
φακῶν
καὶ
ὄξους
καὶ
|
ἁλῶν |
καὶ
ἐλαίου
τοῦ
εἰς
τὸν
|
[19] |
τὰ
τοιαῦτα·
ἐσθίων
ἀπομύττεσθαι·
θύων
|
ἅμ´ |
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν
ἀπὸ
τοῦ |
[25] |
δημότας,
τοὺς
φυλέτας
καὶ
τούτων
|
ἅμ´ |
ἑκάστῳ
διηγεῖσθαι,
ὡς
αὐτὸς
αὐτὸν |
[24] |
δεινὸς
κελεῦσαι
ἥκειν
πρὸς
αὑτὸν
|
ἅμ´ |
ἡμέρᾳ.
καὶ
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς |
[4] |
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι,
καὶ
ἕτερον
|
ἅμα |
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ
τὸ
ἄροτρον |
[9] |
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
χολίκιον
|
ἅμα |
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ξένοις
δὲ |
[20] |
πάππου
καλῶν.
καὶ
ἐσθίων
δὲ
|
ἅμα |
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω |
[7] |
καὶ
κατὰ
τῶν
πληθῶν
γε
|
ἅμα |
διηγούμενος
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
ὥστε
τοὺς |
[5] |
ἐπὶ
τῆς
γαστρὸς
ἐᾶν
καθεύδειν
|
ἅμα
|
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
δὲ
ἀποκείρασθαι |
[27] |
τῷ
τῶν
παιδίων
παιδαγωγῷ
καὶ
|
ἅμα |
μανθάνειν
παρ´
αὑτοῦ
παραινεῖν,
ὡς |
[27] |
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου
ἀλλοτρίου
κατοχούμενος
|
ἅμα |
μελετᾶν
ἱππάζεσθαι
καὶ
πεσὼν
τὴν |
[19] |
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν
ἀπὸ
τοῦ
στόματος·
|
ἅμα |
πιὼν
προσερυγγάνειν.
ἐν
ἀνίπτοις
τοῖς |
[6] |
χερσίν.
οὐκ
ἀποδοκιμάζει
δὲ
οὐδ´
|
ἅμα |
πολλῶν
ἀγοραίων
στρατηγεῖν
καὶ
εὐθὺς |
[2] |
δὲ
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα,
ὥστε
|
ἅμα |
πορευόμενον
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
ὡς
ἀποβλέπουσι |
[23] |
ὅσα
εἴληφε
καὶ
ἀπολώλεκε·
καὶ
|
ἅμα |
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν
τὸ
παιδάριον |
[2] |
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
κατενεχθῆναι.
καὶ
|
ἅμα |
τοιαῦτα
λέγων
ἀπὸ
τοῦ
ἱματίου |
[4] |
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
ἀριστῶν
δὲ
|
ἅμα |
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν.
καὶ
τὴν |
[11] |
ἢ
τὰ
ἀκρόδρυα
ἑστηκὼς
τραγηματίζεσθαι,
|
ἅμα |
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν·
καὶ
καλέσαι |
[4] |
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
|
ἀμαθία |
ἀσχήμων,
ὁ
δὲ
ἄγροικος
τοιοῦτός |
[19] |
αὐτῶν
εἰς
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
|
ἀμέλει |
δὲ
δεινὸς
καὶ
ἕλκη
ἔχειν |
[26] |
τῶν
δὲ
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
|
ἀμέλει |
δὲ
δεινὸς
τοῖς
τοιούτοις
τῶν |
[23] |
τρίβωνα,
ὃν
αὐτὸν
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
|
Ἀμέλει |
δὲ
ἡ
ἀλαζονεία
δόξει
εἶναι |
[25] |
ἔσται,
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
|
Ἀμέλει |
δὲ
ἡ
δειλία
δόξειεν
ἂν |
[21] |
τοῦτο
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν |
[28] |
τὴν
θύραν
τὴν
αὔλειον
ὑπακούουσι.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων |
[24] |
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
λογιζόμενος
πρός
τινα |
[5] |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
διηγεῖσθαι.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς |
[30] |
εἰς
τὸ
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
συναγόντων
παρ´
αὐτῷ |
[2] |
καὶ
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
|
ἀμέλει |
δὲ
καὶ
τὰ
ἐκ
τῆς |
[27] |
συμβάλλεσθαι
τοῖς
μειρακίοις
λαμπάδα
τρέχειν.
|
ἀμέλει |
δὲ
κἄν
που
κληθῇ
εἰς |
[6] |
τις
καὶ
ἀνασεσυρμένος
καὶ
παντοποιός.
|
ἀμέλει |
δυνατὸς
καὶ
ὀρχεῖσθαι
νήφων
τὸν |
[18] |
ὀφείλειν
ὡς
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
|
ἀμέλει |
ἡ
ἀπιστία
ὑπόληψίς
τις
ἀδικίας |
[16] |
τοῖς
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
|
Ἀμέλει |
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[13] |
ἅψασθαι
ἑτέρου
μηδέπω
μεθύοντος.
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
|
Ἀμέλει |
ἡ
περιεργία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς |
[5] |
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
ὁ
δὲ
ἄρεσκος
|
ἀμέλει |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πόρρωθεν
προσαγορεύσας |
[23] |
εἰσὶ
τῶν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ,
|
ἀμφισβητῆσαι· |
καὶ
ταῦτα
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ
ἐκ
|
[20] |
ὡς
ἡδύς
ἐστι
καὶ
ἀηδής,
|
ἀμφότερα |
δὲ
οὐκ
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον |
[5] |
κράτιστον
εἰπὼν
καὶ
θαυμάσας
ἱκανῶς,
|
ἀμφοτέραις |
ταῖς
χερσὶ
λαβόμενος
μὴ
ἀφιέναι |
[12] |
ἀπήγξατο.
καὶ
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν,
|
ἀμφοτέρων |
βουλομένων
διαλύεσθαι.
καὶ
ὀρχησόμενος
ἅψασθαι |
[24] |
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν,
ὅτι
Χαρίζοιο
|
ἄν |
μοι,
ἀλλ´
ὅτι
Βούλομαι
γενέσθαι, |
[30] |
ἀπαιτήσαι
μὴτ´
ἀπ´
ἀποδιδόντων
ταχέως
|
ἄν |
τις
κομίσαιτο.
|
[2] |
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
δὲ
κολακείαν
ὑπολάβοι
|
ἄν |
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν
εἶναι,
συμφέρουσαν |
[7] |
ὅτι
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν
καὶ,
|
ἂν |
ἀκούῃ
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ |
[30] |
γνωρίμου
ἐφελκύσαι
πλείους
ἡμέρας,
ἕως
|
ἂν |
ἀπαιτηθῇ.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
Φειδωνείῳ |
[30] |
γνωρίμων
τοιαῦτα
κίχρασθαι,
ἃ
μήτ´
|
ἂν |
ἀπαιτήσαι
μὴτ´
ἀπ´
ἀποδιδόντων
ταχέως |
[15] |
μὴ
λέγειν
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
|
ἂν |
ἀποδοῖτο,
ἀλλ´
ἐρωτᾶν·
Τί
εὑρίσκει; |
[2] |
τοὺς
ἀπαντῶντας
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
ἕως
|
ἂν |
αὐτὸς
παρέλθῃ.
καὶ
τοῖς
παιδίοις |
[15] |
τὰς
ἑορτὰς
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐκ
|
ἂν
|
γένοιτο
διδόμενα
τὰ
ἀποδιδόμενα.
καὶ |
[18] |
ἐκπώματα,
μάλιστα
μὲν
μὴ
δοῦναι,
|
ἂν |
δ´
ἄρα
τις
οἰκεῖος
ᾖ |
[15] |
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
δοίη,
ὕστερον
ἥκειν
φέρων
καὶ |
[7] |
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
εἶναι
|
ἂν |
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
ὁ |
[10] |
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἐᾶσαι
οὔτε
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ |
[15] |
οὔτε
ῥῆσιν
εἰπεῖν
οὔτε
ὀρχήσασθαι
|
ἂν |
ἐθελήσειεν·
δεινὸς
δὲ
καὶ
τοῖς |
[4] |
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ
δὲ |
[16] |
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
δειλία
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον, |
[6] |
τὴν
αὑτοῦ
οἰκίαν.
καὶ
τούτων
|
ἂν |
εἶναι
δόξειε
τῶν
περιισταμένων
τοὺς |
[26] |
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
δ´
|
ἂν |
εἶναι
ἡ
ὀλιγαρχία
φιλαρχία
τις |
[16] |
περιρραινομένων
ἐπὶ
θαλάττης
ἐπιμελῶς
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι.
κἄν
ποτε
ἐπίδῃ
σκορόδῳ |
[25] |
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
δειλία
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
ὕπειξίς
τις
ψυχῆς
ἐκ |
[27] |
Ἡ
δὲ
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν,
ὁ |
[1] |
Ἡ
μὲν
οὖν
εἰρωνεία
δόξειεν
|
ἂν |
εἶναι,
ὡς
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
|
[8] |
νενίκηκε,
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ
|
ἂν |
εἴπῃ
τις
αὐτῷ,
Σὺ
δὲ |
[24] |
οὔτε
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
|
ἂν |
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
λογιζόμενος |
[18] |
θύραν
τὴν
αὐλείαν
ἐμβέβληται,
καὶ
|
ἂν |
ἐκείνη
φῇ,
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς |
[8] |
τοιαῦταί
εἰσιν
αὐτοῦ,
ὧν
οὐθεὶς
|
ἂν
|
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται
δὲ
τούτους |
[7] |
Τάτα,
λαλεῖν
τι
ἡμῖν,
ὅπως
|
ἂν
|
ἡμᾶς
ὕπνος
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ |
[27] |
μανθάνειν
παρ´
αὑτοῦ
παραινεῖν,
ὡς
|
ἂν |
καὶ
ἐκείνου
μὴ
ἐπισταμένου.
καὶ |
[5] |
γυμνασίων
ἐν
τούτοις
διατρίβειν,
οὗ
|
ἂν |
οἱ
ἔφηβοι
γυμνάζωνται,
τοῦ
δὲ |
[7] |
τις,
οἷος
τῷ
ἐντυγχάνοντι
εἰπεῖν,
|
ἂν |
ὁτιοῦν
πρὸς
αὐτὸν
φθέγξηται,
ὅτι
|
[20] |
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
ἕως
|
ἂν |
περιπατήσῃ.
καὶ
τὸ
παιδίον
τῆς |
[17] |
Υἱός
σοι
γέγονεν,
εἰπεῖν,
ὅτι
|
Ἂν |
προσθῇς·
καὶ
τῆς
οὐσίας
τὸ |
[7] |
ἡ
γλῶττα,
καὶ
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
σιωπήσειεν,
οὐδ´
εἰ
τῶν
χελιδόνων
|
[18] |
μηδὲν
πραγματεύου·
ἐγὼ
γάρ,
ἕως
|
ἂν |
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι |
[29] |
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
συναχθεσθησομένους,
|
ἂν |
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα.
δεινὸς
δὲ |
[15] |
τῷ
λίθῳ.
καὶ
ἀναμεῖναι
οὐκ
|
ἂν |
ὑπομείναι
πολὺν
χρόνον
οὐθένα.
καὶ |
[21] |
δοῦναι
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν
οἴκαδε,
|
ἀναβαλλόμενος |
δὲ
θοἰμάτιον
ἐν
τοῖς
μύωψι
|
[19] |
σφόδρα
λεπτὸν
καὶ
κηλίδων
μεστὸν
|
ἀναβαλλόμενος |
εἰς
ἀγορὰν
ἐξελθεῖν.
καὶ
εἰς |
[4] |
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
διηγεῖσθαι.
καὶ
|
ἀναβεβλημένος |
ἄνω
τοῦ
γόνατος
καθιζάνειν,
ὥστε |
[26] |
ἡμέρας
ἐξιὼν
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
|
ἀναβεβλημένος
|
καὶ
μέσην
κουρὰν
κεκαρμένος
καὶ |
[20] |
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
καὶ
|
ἀνάγεσθαι |
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων |
[28] |
δίδωσι
καὶ
τῷ
ψυχρῷ
λούεσθαι
|
ἀναγκάζει |
τῇ
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἡμέρᾳ.
καὶ |
[14] |
καὶ
τὰ
παιδία
ἑαυτοῖς
παλαίειν
|
ἀναγκάζων |
καὶ
τροχάζειν
{καὶ}
εἰς
κόπους |
[18] |
ἄρα
τις
οἰκεῖος
ᾖ
καὶ
|
ἀναγκαῖος, |
μόνον
οὐ
πυρώσας
καὶ
στήσας |
[9] |
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας
|
ἀναγκάσαι |
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς
δὲ |
[12] |
ὠφληκότα
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι
αὑτὸν
|
ἀναδέξασθαι. |
καὶ
μαρτυρήσων
παρεῖναι
τοῦ
πράγματος |
[22] |
τις,
οἷος
νικήσας
τραγῳδοῖς
ταινίαν
|
ἀναθεῖναι |
ξυλίνην
τῷ
Διονύσῳ
ἐπιγράψας
μόνον |
[21] |
ποιήσας
ἐπιγράψαι·
Κλάδος
Μελιταῖος.
καὶ
|
ἀναθεὶς |
δακτυλίδιον
χαλκοῦν
ἐν
τῷ
Ἀσκληπιείῳ |
[14] |
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
|
ἀναισθησία, |
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
ψυχῆς |
[14] |
ὅτι
Καὶ
πρότερον
πολλάκις
ὀμώμοκα.
|
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. |
Ἔστι
δὲ
ἡ
ἀναισθησία,
ὡς |
[14] |
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
ὁ
δὲ
|
ἀναίσθητος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λογισάμενος
ταῖς |
[9] |
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀναισχυντία |
ἐστὶ
μέν,
ὡς
ὅρῳ
λαβεῖν, |
[9] |
οὕτως
καὶ
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις.
|
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν, |
[9] |
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ
δὲ
|
ἀναίσχυντος |
τοιοῦτος,
οἷος
πρῶτον
μὲν
ὃν |
[12] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀσχολουμένῳ
προσελθὼν
|
ἀνακοινοῦσθαι. |
καὶ
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωμένην |
[4] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
αὑτοῦ
οἰκέτας
|
ἀνακοινοῦσθαι |
περὶ
τῶν
μεγίστων,
καὶ
τοῖς |
[25] |
τῶν
πλεόντων·
καὶ
τοῦ
κυβερνήτου
|
ἀνακύπτων |
μὲν
πυνθάνεσθαι,
εἰ
μεσοπορεῖ
καὶ |
[11] |
καὶ
ὅταν
σιωπήσῃ
τὸ
θέατρον,
|
ἀνακύψας
|
ἐρυγεῖν,
ἵνα
τοὺς
καθημένους
ποιήσῃ |
[12] |
δὲ
ἀπείπασθαι.
καὶ
θύοντας
καὶ
|
ἀναλίσκοντας |
ἥκειν
τόκον
ἀπαιτήσων.
καὶ
μαστιγουμένου |
[23] |
πέντε
τάλαντα
αὑτῷ
γένοιτο
τὰ
|
ἀναλώματα |
διδόντι
τοῖς
ἀπόροις
τῶν
πολιτῶν, |
[15] |
δεινὸς
καταράσασθαι
τῷ
λίθῳ.
καὶ
|
ἀναμεῖναι |
οὐκ
ἂν
ὑπομείναι
πολὺν
χρόνον |
[4] |
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς
κατὰ
ἀγρυπνίαν
|
ἀναμιμνησκόμενος. |
καὶ
εἰς
ἄστυ
καταβαίνων
ἐρωτῆσαι |
[23] |
διδόντι
τοῖς
ἀπόροις
τῶν
πολιτῶν,
|
ἀνανεύειν |
γὰρ
οὐ
δύνασθαι.
καὶ
ἀγνώτων |
[29] |
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
δὲ
|
ἀνανεύειν· |
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
εὐφυῆ
καὶ |
[25] |
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
δὲ
|
ἀνάπλεως |
ἀπὸ
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος
ἐντυγχάνειν |
[7] |
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
ὥστε
μηδὲ
|
ἀναπνεῦσαι |
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
καὶ
ὅταν
γε |
[6] |
τῷ
ἤθει
ἀγοραῖός
τις
καὶ
|
ἀνασεσυρμένος |
καὶ
παντοποιός.
ἀμέλει
δυνατὸς
καὶ |
[28] |
καὶ
συγκαθήμενος
δεινὸς
περὶ
τοῦ
|
ἀναστάντος |
εἰπεῖν
καὶ
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς |
[13] |
περίεργος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι
|
ἀναστάς, |
ἃ
μὴ
δυνήσεται.
καὶ
ὁμολογουμένου |
[18] |
ἐκείνη
φῇ,
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς
|
ἀναστὰς
|
γυμνὸς
ἐκ
τῶν
στρωμάτων
καὶ |
[22] |
ἐπιδόσεων
γινομένων
ἐκ
τοῦ
δήμου,
|
ἀναστὰς |
σιωπῇ
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν. |
[22] |
ὅτι
Κέρατος
οὐδὲν
διαφέρει.
καὶ
|
ἀναστὰς |
τὴν
οἰκίαν
καλλῦναι
καὶ
τὰς |
[2] |
ὅτι
Πρὸς
σὲ
ἔρχεται,
καὶ
|
ἀναστρέψας |
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
ἀμέλει
δὲ |
[11] |
τοιοῦτος,
οἷος
ἀπαντήσας
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
|
ἀνασυράμενος |
δεῖξαι
τὸ
αἰδοῖον.
καὶ
ἐν |
[30] |
ἑαυτοῦ
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
μὴ
|
ἀναφέρειν |
εἰς
τὸ
κοινὸν
τὸν
μισθόν. |
[8] |
φασιν
ἀκηκοέναι·
αἱ
μὲν
οὖν
|
ἀναφοραὶ |
τῶν
λόγων
τοιαῦταί
εἰσιν
αὐτοῦ, |
[29] |
δεινός,
ὡς
οὐ
δεῖ
τὸν
|
ἄνδρα, |
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
καὶ |
[26] |
ἐστι,
τοῦτον
δὲ
ὅτι
δεῖ
|
ἄνδρα |
εἶναι·
καὶ
τῶν
Ὁμήρου
ἐπῶν
|
[5] |
τις,
οἷος
πόρρωθεν
προσαγορεύσας
καὶ
|
ἄνδρα |
κράτιστον
εἰπὼν
καὶ
θαυμάσας
ἱκανῶς, |
[17] |
θησαυρὸν
εὕρηκα
οὐδέποτε.
καὶ
πριάμενος
|
ἀνδράποδον |
ἄξιον
καὶ
πολλὰ
δεηθεὶς
τοῦ |
[21] |
καὶ
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
εἰπεῖν·
Ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἐθύομεν
οἱ
πρυτάνεις
τὰ |
[27] |
μετ´
αὐτοῦ
συναύξοντας.
καὶ
μακρὸν
|
ἀνδριάντα |
παίζειν
πρὸς
τὸν
ἑαυτοῦ
ἀκόλουθον. |
[28] |
ὁδοῖς
συνέχονται,
καὶ
Τὸ
ὅλον
|
ἀνδρολάβοι |
τινές,
καὶ
Αὐταὶ
τὴν
θύραν |
[13] |
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
τε
|
ἀνδρὸς |
αὐτῆς
καὶ
τοῦ
πατρὸς
καὶ |
[10] |
ἢ
φοίνικα
τῶν
χαμαὶ
πεπτωκότων
|
ἀνελέσθαι. |
καὶ
τοὺς
ὅρους
δ´
ἐπισκοπεῖσθαι |
[22] |
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀνελευθερία |
ἐστὶν
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην |
[22] |
γυναικί,
ὡς
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
|
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀνελευθερία
ἐστὶν
ἀπουσία |
[21] |
μικροφιλοτιμία
δόξει
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς
|
ἀνελεύθερος, |
ὁ
δὲ
μικροφιλότιμος
τοιοῦτός
τις, |
[22] |
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης,
ὁ
δὲ
|
ἀνελεύθερος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
νικήσας
τραγῳδοῖς |
[20] |
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
λύπης
ποιητικὴ
|
ἄνευ |
βλάβης,
ὁ
δὲ
ἀηδὴς
τοιοῦτός |
[30] |
μισθοῦ
κατὰ
λόγον·
καὶ
τὸν
|
Ἀνθεστηριῶνα |
μῆνα
μὴ
πέμπειν
αὐτοὺς
εἰς |
[2] |
ὡς
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
οἱ
|
ἄνθρωποι; |
τοῦτο
δὲ
οὐθενὶ
τῶν
ἐν |
[3] |
πολὺ
πονηρότεροί
εἰσιν
οἱ
νῦν
|
ἄνθρωποι |
τῶν
ἀρχαίων,
καὶ
ὡς
ἄξιοι |
[20] |
δὲ
οὐκ
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον
|
ἄνθρωπον |
λαβεῖν,
καὶ
ὅτι
ψυχρὸν
ὕδωρ |
[28] |
εἴπας·
Ἐγὼ
δὲ
τοῦτον
τὸν
|
ἄνθρωπον |
πλέον
πάντων
μεμίσηκα·
καὶ
γὰρ |
[25] |
ἐς
κόρακας·
οὐκ
ἐάσει
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ὕπνου
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ |
[28] |
βασκανίας
ἐρεθισμὸς
μανικοὺς
καὶ
ἐξεστηκότας
|
ἀνθρώπους |
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
Ἔστι |
[29] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν
|
ἀνθρώπῳ
|
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
δὲ
εἶναι |
[29] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
|
ἀνθρώπων, |
ἔνια
δὲ
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ |
[2] |
στοᾷ·
πλειόνων
γὰρ
ἢ
τριάκοντα
|
ἀνθρώπων |
καθημένων
καὶ
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς |
[3] |
δὴ
δεῖ
τοὺς
τοιούτους
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
διαράμενον
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
ἀπύρευτος |
[8] |
πόλει
προσδεδράμηκε
λέγων.
{Τῶν
τοιούτων
|
ἀνθρώπων |
τεθαύμακα,
τί
ποτε
βούλονται
λογοποιοῦντες· |
[19] |
στόματος·
ἅμα
πιὼν
προσερυγγάνειν.
ἐν
|
ἀνίπτοις |
τοῖς
στρώμασι
μετὰ
τῆς
γυναικὸς |
[14] |
καὶ
τῆς
νυκτὸς
ἐπὶ
θάκου
|
ἀνιστάμενος |
ἀποπλανώμενος
ὑπὸ
κυνὸς
τῆς
τοῦ |
[12] |
πεπρακότι.
καὶ
ἀκηκοότας
καὶ
μεμαθηκότας
|
ἀνίστασθαι |
ἐξ
ἀρχῆς
διδάσκων.
καὶ
προθύμως |
[27] |
ταῖς
θύραις
πληγὰς
εἰληφὼς
ὑπ´
|
ἀντεραστοῦ |
δικάζεσθαι.
καὶ
εἰς
ἀγρὸν
ἐφ´ |
[5] |
βούλεσθαι
ἀρέσκειν,
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
|
ἀντιδίκῳ, |
ἵνα
κοινός
τις
εἶναι
δοκῇ. |
[29] |
κρίνων
ἐκδέχεσθαι
τὰ
ὑπὸ
τῶν
|
ἀντιδίκων |
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
{καὶ |
[19] |
καὶ
ἕλκη
ἔχειν
ἐν
τοῖς
|
ἀντικνημίοις |
καὶ
προσπταίσματα
ἐν
τοῖς
δακτύλοις |
[23] |
δὲ
εἰπεῖν,
ὡς
πάρεστι
παρ´
|
Ἀντιπάτρου |
τριττὰ
δὴ
λέγοντα
παραγενέσθαι
αὐτὸν |
[15] |
μὴ
πάρεχε.
καὶ
προσαγορευθεὶς
μὴ
|
ἀντιπροσειπεῖν. |
καὶ
πωλῶν
τι
μὴ
λέγειν |
[18] |
γυμνὸς
ἐκ
τῶν
στρωμάτων
καὶ
|
ἀνυπόδητος |
τὸν
λύχνον
ἅψας
ταῦτα
πάντα
|
[20] |
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν
|
ἄνω |
καὶ
κάτω
καθαρθείη
καὶ
ζωμοῦ |
[24] |
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
αὐτῷ
δόξῃ,
|
ἄνω |
πάλιν.
καὶ
ἑστιῶν
τοὺς
φίλους |
[4] |
τῆς
ἐκκλησίας
διηγεῖσθαι.
καὶ
ἀναβεβλημένος
|
ἄνω |
τοῦ
γόνατος
καθιζάνειν,
ὥστε
τὰ |
[9] |
τὸν
παιδαγωγόν.
καὶ
ὅσα
ἐωνημένος
|
ἄξιά |
τις
φέρει,
μεταδοῦναι
κελεῦσαι
καὶ |
[3] |
ἄνθρωποι
τῶν
ἀρχαίων,
καὶ
ὡς
|
ἄξιοι |
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ
ἐν
τῇ |
[17] |
εἰπεῖν,
ὅ
τι
ὑγιὲς
οὕτω
|
ἄξιον |
ἐώνημαι.
καὶ
πρὸς
τὸν
εὐαγγελιζόμενον, |
[17] |
εὕρηκα
οὐδέποτε.
καὶ
πριάμενος
ἀνδράποδον
|
ἄξιον |
καὶ
πολλὰ
δεηθεὶς
τοῦ
πωλοῦντος· |
[18] |
βέλτιστα
ἐργάσεται,
ἀλλ´
ὅταν
ᾖ
|
ἄξιος |
ἐγγυητὴς
τοῦ
κναφέως.
καὶ
ὅταν |
[6] |
σύμβολον
φέρουσι
καὶ
προῖκα
θεωρεῖν
|
ἀξιοῦσι. |
δεινὸς
δὲ
καὶ
πανδοκεῦσαι
καὶ |
[6] |
πράγματος
λέγει,
οὐκ
ἄλλως
θεωρεῖσθαι
|
ἀξιῶν |
τὴν
ἀπόνοιαν
αὐτοῦ,
ἢ
ὅταν |
[30] |
ἃ
μήτ´
ἂν
ἀπαιτήσαι
μὴτ´
|
ἀπ´ |
ἀποδιδόντων
ταχέως
ἄν
τις
κομίσαιτο. |
[2] |
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς
εἴη
βέλτιστος,
|
ἀπ´ |
αὐτοῦ
ἀρξαμένους
πάντας
ἐπὶ
τὸ |
[25] |
καθήμενος
ἐν
τῇ
σκηνῇ
εἰπεῖν·
|
Ἄπαγ´ |
ἐς
κόρακας·
οὐκ
ἐάσει
τὸν |
[21] |
δειπνῆσαι.
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι
|
ἀπαγαγὼν |
εἰς
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
δέ, |
[21] |
δέχεσθε
τὰ
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα
|
ἀπαγγείλας |
ἀπιὼν
διηγήσασθαι
οἴκαδε
τῇ
ἑαυτοῦ |
[21] |
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων,
ὅπως
|
ἀπαγγείλῃ |
τῷ
δήμῳ
τὰ
ἱερά,
καὶ |
[7] |
πυθόμενος
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
|
ἀπαγγέλλειν, |
προσδιηγήσασθαι
δὲ
καὶ
τὴν
ἐπ´ |
[14] |
καὶ
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν.
καὶ
|
ἀπαγγέλλοντος |
αὐτῷ,
ὅτι
τετελεύτηκέ
τις
αὐτοῦ |
[6] |
κυβεύειν.
τὴν
μητέρα
μὴ
τρέφειν,
|
ἀπάγεσθαι |
κλοπῆς,
τὸ
δεσμωτήριον
πλείω
χρόνον |
[13] |
καθεύδει
ἐν
τῷ
δωματίῳ.
καὶ
|
ἀπαγορεύοντος |
τοῦ
ἰατροῦ,
ὅπως
μὴ
δώσει |
[10] |
ὀψωνῶν
μηθὲν
πριάμενος
εἰσελθεῖν.
καὶ
|
ἀπαγορεῦσαι |
τῇ
γυναικὶ
μήτε
ἅλας
χρηννύειν |
[10] |
οἷος
ἐν
τῷ
μηνὶ
ἡμιωβόλιον
|
ἀπαιτεῖν |
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ |
[18] |
ὀφείλοντας
αὐτῷ
ἀργύριον
μετὰ
μαρτύρων
|
ἀπαιτεῖν |
τοὺς
τόκους,
ὅπως
μὴ
δύναιντο |
[30] |
ἐφελκύσαι
πλείους
ἡμέρας,
ἕως
ἂν
|
ἀπαιτηθῇ. |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
Φειδωνείῳ
μέτρῳ |
[30] |
τοιαῦτα
κίχρασθαι,
ἃ
μήτ´
ἂν
|
ἀπαιτήσαι
|
μὴτ´
ἀπ´
ἀποδιδόντων
ταχέως
ἄν |
[4] |
κόφινον
ἢ
δρέπανον
ἢ
θύλακον,
|
ἀπαιτῆσαι |
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς
κατὰ
ἀγρυπνίαν |
[30] |
ὁδοῖς
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
δεινὸς
|
ἀπαιτῆσαι |
τὸ
μέρος,
κοινὸν
εἶναι
φήσας |
[30] |
ξενίων
τὸ
μέρος
τὸ
αὑτοῦ
|
ἀπαιτήσας |
ἀποδόσθαι.
καὶ
ἀλειφόμενος
ἐν
τῷ |
[12] |
θύοντας
καὶ
ἀναλίσκοντας
ἥκειν
τόκον
|
ἀπαιτήσων. |
καὶ
μαστιγουμένου
οἰκέτου
παρεστὼς
διηγεῖσθαι, |
[20] |
κῆπος
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
καὶ
|
ἁπαλὰ |
{ὥστε
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος |
[26] |
τοῦ
ὄχλου
καὶ
τῆς
ἀγορᾶς
|
ἀπαλλαγῆναι |
καὶ
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας
καὶ |
[16] |
ἐπὶ
γόνατα
πεσὼν
καὶ
προσκυνήσας
|
ἀπαλλάττεσθαι. |
καὶ
ἐὰν
μῦς
θύλακον
ἀλφίτων |
[9] |
τῆς
τραπέζης
χολίκιον
ἅμα
γελῶν
|
ἀπαλλάττεσθαι. |
καὶ
ξένοις
δὲ
αὑτοῦ
θέαν |
[5] |
ἐρωτήσας,
πότε
αὐτὸν
ὄψεται,
ἐπαινῶν
|
ἀπαλλάττεσθαι. |
καὶ
παρακληθεὶς
δὲ
πρὸς
δίαιταν |
[7] |
ἢ
νυστάξαι
ἢ
μεταξὺ
καταλιπόντας
|
ἀπαλλάττεσθαι. |
καὶ
συνδικάζων
δὲ
κωλῦσαι
κρῖναι |
[3] |
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
διαράμενον
|
ἀπαλλάττεσθαι, |
ὅστις
ἀπύρευτος
βούλεται
εἶναι·
ἔργον |
[8] |
μόνον
ψεύδονται,
ἀλλὰ
καὶ
ἀλυσιτελῶς
|
ἀπαλλάττουσι. |
πολλάκις
γὰρ
αὐτῶν
οἱ
μὲν |
[11] |
ὁ
δὲ
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος
|
ἀπαντήσας |
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
τὸ |
[8] |
δὲ
λογοποιὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἀπαντήσας |
τῷ
φίλῳ
εὐθὺς
καταβαλὼν
τὸ |
[21] |
καὶ
βοῦν
θύσας
τὸ
προμετωπίδιον
|
ἀπαντικρὺ |
τῆς
εἰσόδου
προσπατταλεῦσαι
στέμμασι
μεγάλοις |
[4] |
εἰς
ἄστυ
καταβαίνων
ἐρωτῆσαι
τὸν
|
ἀπαντῶντα, |
πόσου
ἦσαν
αἱ
διφθέραι
καὶ |
[2] |
κατασχεῖν
τὸν
γέλωτα.
καὶ
τοὺς
|
ἀπαντῶντας |
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
ἕως
ἂν
αὐτὸς |
[11] |
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν
δὲ
τοῖς
|
ἀπαντῶσι |
τὰ
ὠψωνημένα
καὶ
παρακαλεῖν
ἐπὶ |
[10] |
κύλικας,
πόσας
ἕκαστος
πέπωκε,
καὶ
|
ἀπάρχεσθαι |
ἐλάχιστον
τῇ
Ἀρτέμιδι
τῶν
συνδειπνούντων. |
[8] |
τῆς
ἀγορᾶς,
οὗ
οὐ
διημερεύουσιν
|
ἀπαυδᾶν |
ποιοῦντες
τοὺς
ἀκούοντας.
οὕτως
καὶ |
[12] |
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται
δὲ
|
ἀπείπασθαι. |
καὶ
θύοντας
καὶ
ἀναλίσκοντας
ἥκειν |
[23] |
αὐτῷ
ἐξαγωγῆς
ξύλων
ἀτελοῦς
ὅτι
|
ἀπείρηται, |
ὅπως
μηδ´
ὑφ´
ἑνὸς
συκοφαντηθῇ, |
[22] |
ἀναστὰς
σιωπῇ
ἐκ
τοῦ
μέσου
|
ἀπελθεῖν. |
καὶ
ἐκδιδοὺς
αὑτοῦ
θυγατέρα
τοῦ |
[9] |
μὲν
ὃν
ἀποστερεῖ
πρὸς
τοῦτον
|
ἀπελθὼν |
δανείζεσθαι,
εἶτα
καὶ
θύσας
τοῖς |
[16] |
ἐστεμμένον
τῶν
ἐπὶ
ταῖς
τριόδοις,
|
ἀπελθὼν |
κατὰ
κεφαλῆς
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας |
[21] |
ἄλλα
πάντα
δοῦναι
τῷ
παιδὶ
|
ἀπενεγκεῖν |
οἴκαδε,
ἀναβαλλόμενος
δὲ
θοἰμάτιον
ἐν |
[24] |
ἀλλ´
ὅτι
Βούλομαι
γενέσθαι,
καὶ
|
Ἀπέσταλκα |
πρὸς
σὲ
ληψόμενος,
καὶ
Ὅπως |
[17] |
καὶ
τῆς
οὐσίας
τὸ
ἥμισυ
|
ἄπεστιν, |
ἀληθῆ
ἐρεῖς.
καὶ
δίκην
νικήσας |
[12] |
ποτε
παῖς
οὕτως
πληγὰς
λαβὼν
|
ἀπήγξατο. |
καὶ
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων |
[15] |
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
αὐθάδειά
ἐστιν
|
ἀπήνεια |
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ |
[6] |
οἱ
μὲν
προσίασιν,
οἱ
δὲ
|
ἀπίασι
|
πρὶν
ἀκοῦσαι
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
τοῖς |
[7] |
παιδοτρίβαις
καὶ
διδασκάλοις.
καὶ
τοὺς
|
ἀπιέναι |
φάσκοντας
δεινὸς
προπέμψαι
καὶ
ἀποκαταστῆσαι
|
[11] |
καὶ
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
δίκην
|
ἀπιόντι |
ἀπὸ
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν
καὶ |
[2] |
καὶ
τοῖς
παιδίοις
μῆλα
καὶ
|
ἀπίους |
πριάμενος
εἰσενέγκας
δοῦναι
ὁρῶντος
αὐτοῦ, |
[4] |
τοῖς
μὲν
φίλοις
καὶ
οἰκείοις
|
ἀπιστεῖν, |
πρὸς
δὲ
τοὺς
αὑτοῦ
οἰκέτας |
[1] |
τινὶ
λέγε·
Ὅπως
δὲ
σοὶ
|
ἀπιστήσω |
ἢ
ἐκείνου
καταγνῶ,
ἀποροῦμαι·
Ἀλλ´ |
[18] |
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
ἀμέλει
ἡ
|
ἀπιστία |
ὑπόληψίς
τις
ἀδικίας
κατὰ
πάντων, |
[18] |
τούτων
χάριν
ὀφείλειν
ὡς
εὐεργετημένον;
|
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ. |
Ἔστιν
ἀμέλει
ἡ
ἀπιστία
ὑπόληψίς |
[18] |
ἀδικίας
κατὰ
πάντων,
ὁ
δὲ
|
ἄπιστος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀποστείλας
τὸν |
[9] |
καταχέασθαι
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
|
ἀπιὼν |
δὲ·
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι
χάρις. |
[21] |
τὰ
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας
|
ἀπιὼν |
διηγήσασθαι
οἴκαδε
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί, |
[1] |
τὰ
δὴ
τῶν
ἠθῶν
μὴ
|
ἁπλᾶ |
ἀλλ´
ἐπίβουλα
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
δεῖ |
[2] |
τῆς
γυναικείας
ἀγορᾶς
διακονῆσαι
δυνατὸς
|
ἀπνευστί. |
καὶ
τῶν
ἑστιωμένων
πρῶτος
ἐπαινέσαι |
[24] |
τοιόσδε
τις,
οἷος
τῷ
σπεύδοντι
|
ἀπὸ |
δείπνου
ἐντεύξεσθαι
φάσκειν
ἐν
τῷ |
[25] |
τὸν
παρακαθήμενον
λέγειν,
ὅτι
φοβεῖται
|
ἀπὸ |
ἐνυπνίου
τινός·
καὶ
ἐκδὺς
διδόναι |
[16] |
ἀπονιψάμενος
τὰς
χεῖρας
καὶ
περιρρανάμενος
|
ἀπὸ |
ἱεροῦ
δάφνην
εἰς
τὸ
στόμα |
[7] |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
πυθόμενος
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἐκκλησίας
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
δὲ |
[4] |
μισθωτοῖς
ἐν
ἀγρῷ
πάντα
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἐκκλησίας
διηγεῖσθαι.
καὶ
ἀναβεβλημένος |
[9] |
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν
ἀκόλουθον
δοῦναι
|
ἀπὸ
|
τῆς
τραπέζης
ἄρας
κρέας
καὶ |
[30] |
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
δὲ
καταλειπόμενα
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
ἡμίση
τῶν
ῥαφανίδων
|
[2] |
ἐσθίεις,
καὶ
ἄρας
τι
τῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
φῆσαι·
Τουτὶ
ἄρα |
[9] |
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή,
ἁρπάσας
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
χολίκιον
ἅμα
γελῶν |
[17] |
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ψυχῆς
οὕτω
με
φιλεῖς. |
[25] |
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
δὲ
ἀνάπλεως
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος
ἐντυγχάνειν
τοῖς |
[28] |
οἰκονομῶν
καθάπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες·
Πρῶτον
|
ἀπὸ |
τοῦ
γένους
αὐτοῦ
ἄρξομαι.
Τούτου |
[11] |
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι
|
ἀπὸ |
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν
καὶ
συνησθῆναι. |
[25] |
θεραπεύειν
καὶ
περισπογγίζειν
καὶ
παρακαθήμενος
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἕλκους
τὰς
μυίας
σοβεῖν |
[6] |
τὰ
ταριχοπώλια,
καὶ
τοὺς
τόκους
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἐμπολήματος
εἰς
τὴν
γνάθον |
[2] |
κατενεχθῆναι.
καὶ
ἅμα
τοιαῦτα
λέγων
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
κροκύδα,
καὶ |
[28] |
μεμίσηκα·
καὶ
γὰρ
εἰδεχθής
τις
|
ἀπὸ |
τοῦ
προσώπου
ἐστίν·
ἡ
δὲ |
[19] |
θύων
ἅμ´
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν
|
ἀπὸ |
τοῦ
στόματος·
ἅμα
πιὼν
προσερυγγάνειν. |
[10] |
ἔνην
ἢ
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ
τῆς
γυναικὸς |
[8] |
βαλανείοις
περιστάσεις
ποιούμενοι
τὰ
ἱμάτια
|
ἀποβεβλήκασιν, |
οἱ
δ´
ἐν
τῇ
στοᾷ |
[2] |
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
ὡς
|
ἀποβλέπουσι |
πρὸς
σὲ
οἱ
ἄνθρωποι;
τοῦτο |
[2] |
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν·
καὶ
εἰς
ἐκεῖνον
|
ἀποβλέπων |
τοῖς
ἄλλοις
λαλεῖν.
καὶ
τοῦ |
[30] |
τῆς
τραπέζης
ἡμίση
τῶν
ῥαφανίδων
|
ἀπογράφεσθαι, |
ἵν´
οἱ
διακονοῦντες
παῖδες
μὴ |
[7] |
ὅταν
γε
τοὺς
καθ´
ἕνα
|
ἀπογυμνώσῃ, |
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἀθρόους
|
[23] |
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
ἀποδεδημηκώς. |
καὶ
γράμματα
δὲ
εἰπεῖν,
ὡς |
[30] |
ἐκδιδομένου
θυγατέρα
πρὸ
χρόνου
τινὸς
|
ἀποδημῆσαι, |
ἵνα
μὴ
προπέμψῃ
προσφοράν.
καὶ |
[30] |
προῖκα
ἀφιᾶσιν
οἱ
θεατρῶναι.
καὶ
|
ἀποδημῶν |
δημοσίᾳ
τὸ
μὲν
ἐκ
τῆς |
[15] |
οὐκ
ἂν
γένοιτο
διδόμενα
τὰ
|
ἀποδιδόμενα. |
καὶ
οὐκ
ἔχειν
συγγνώμην
οὔτε |
[30] |
μήτ´
ἂν
ἀπαιτήσαι
μὴτ´
ἀπ´
|
ἀποδιδόντων |
ταχέως
ἄν
τις
κομίσαιτο.
|
[21] |
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ
ἔσται.
καὶ
|
ἀποδιδοὺς |
μνᾶν
ἀργυρίου
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι. |
[30] |
τρόπου
πωλεῖν.
καὶ
χρέος
δὲ
|
ἀποδιδοὺς |
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι
δραχμαῖς |
[15] |
λέγειν
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν
|
ἀποδοῖτο, |
ἀλλ´
ἐρωτᾶν·
Τί
εὑρίσκει;
καὶ |
[6] |
γραμματιδίων
ἐν
ταῖς
χερσίν.
οὐκ
|
ἀποδοκιμάζει |
δὲ
οὐδ´
ἅμα
πολλῶν
ἀγοραίων |
[4] |
ἀργύριον
δὲ
παρά
του
λαβὼν
|
ἀποδοκιμάζειν, |
λίαν
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι,
καὶ |
[6] |
τελωνῆσαι
καὶ
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
ἐργασίαν
|
ἀποδοκιμάσαι, |
ἀλλὰ
κηρύττειν,
μαγειρεύειν,
κυβεύειν.
τὴν |
[30] |
τὸ
μέρος
τὸ
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
|
ἀποδόσθαι. |
καὶ
ἀλειφόμενος
ἐν
τῷ
βαλανείῳ |
[30] |
κεκραμένον
τὸν
οἶνον
τῷ
φίλῳ
|
ἀποδόσθαι. |
καὶ
ἐπὶ
θέαν
τηνικαῦτα
πορεύεσθαι |
[22] |
πλὴν
τῶν
ἱερέων
τὰ
κρέα
|
ἀποδόσθαι, |
τοὺς
δὲ
διακονοῦντας
ἐν
τοῖς |
[10] |
καὶ
ἐάν
τι
πωλῇ,
τοσούτου
|
ἀποδόσθαι, |
ὥστε
μὴ
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ. |
[17] |
πῶς;
εἰπεῖν,
Ὅτι
δεῖ
τἀργύριον
|
ἀποδοῦναι |
ἑκάστῳ
καὶ
χωρὶς
τούτων
χάριν |
[21] |
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
ἀργυρίου
καινὸν
ποιῆσαι
|
ἀποδοῦναι. |
καὶ
κολοιῷ
δὲ
ἔνδον
τρεφομένῳ |
[30] |
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι
δραχμαῖς
|
ἀποδοῦναι. |
καὶ
τῶν
υἱῶν
δὲ
μὴ |
[18] |
αὐτόν,
μὴ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
|
ἀποδράσῃ. |
καὶ
τοῖς
εἰληφόσι
τι
παρ´ |
[14] |
δηχθῆναι.
καὶ
λαβών
τι
καὶ
|
ἀποθεὶς |
αὐτός,
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ
μὴ |
[28] |
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων,
κακῶς
λέγειν
|
ἀποκαλῶν |
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν
καὶ
ἐλευθερίαν |
[22] |
καὶ
διειλεγμένου
αὐτῷ,
προσιόντα
προϊδόμενος
|
ἀποκάμψας |
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
τὴν
κύκλῳ |
[7] |
ἀπιέναι
φάσκοντας
δεινὸς
προπέμψαι
καὶ
|
ἀποκαταστῆσαι
|
εἰς
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
πυθόμενος |
[21] |
κατακείμενος
δειπνῆσαι.
καὶ
τὸν
υἱὸν
|
ἀποκεῖραι |
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι |
[4] |
εἰπεῖν
εὐθὺς
ὅτι
βούλεται
καταβὰς
|
ἀποκείρασθαι |
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
δὲ
ᾆσαι |
[5] |
ἅμα
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
δὲ
|
ἀποκείρασθαι |
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς
ἔχειν |
[8] |
τὰ
λεγόμενα.
καὶ
οὐκ
ἐάσας
|
ἀποκρίνασθαι |
εἰπεῖν·
Τί
λέγεις;
οὐθὲν
ἀκήκοας; |
[16] |
τί
χρὴ
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν
|
ἀποκρίνηται |
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ
σκυτοδέψῃ
ἐπιρράψαι, |
[7] |
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
δὲ
|
ἀποκρινομένῳ |
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ
ἐπιλάθῃ, |
[25] |
προσκοπεῖσθαι,
ποῦ
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι,
|
ἀποκρύψαι |
αὐτὴν
ὑπὸ
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα |
[14] |
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
καὶ
|
ἀπολαμβάνων |
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας
παραλαβεῖν.
καὶ |
[23] |
αὐτῷ
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ
|
ἀπολαῦσαι |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
λέγων, |
[26] |
αὐτὸν
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ
αὐτὸν
|
ἀπολέσθαι |
ὑπ´
αὐτῶν·
καὶ
τοιαῦτα
ἕτερα |
[26] |
τῶν
λειτουργιῶν
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν
|
ἀπολλύμενοι; |
καὶ
ὡς
μισητὸν
τὸ
τῶν |
[15] |
ἥκειν
φέρων
καὶ
λέγειν,
ὅτι
|
ἀπόλλυσι |
καὶ
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον.
καὶ |
[23] |
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
καὶ
|
ἀπολώλεκε· |
καὶ
ἅμα
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν |
[19] |
ἀηδής.
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
ἐσθίων
|
ἀπομύττεσθαι· |
θύων
ἅμ´
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν |
[6] |
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ
δὲ
|
ἀπονενοημένος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ὀμόσαι
ταχύ, |
[16] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπιτυχὼν
ἐκφορᾷ
|
ἀπονιψάμενος |
τὰς
χεῖρας
καὶ
περιρρανάμενος
ἀπὸ |
[6] |
ἡ
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀπόνοιά |
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ |
[6] |
οὐκ
ἄλλως
θεωρεῖσθαι
ἀξιῶν
τὴν
|
ἀπόνοιαν
|
αὐτοῦ,
ἢ
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις. |
[6] |
ὅτι
τούτου
ἐστὶν
ἡ
παλαίστρα.
|
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ |
[14] |
τῆς
νυκτὸς
ἐπὶ
θάκου
ἀνιστάμενος
|
ἀποπλανώμενος |
ὑπὸ
κυνὸς
τῆς
τοῦ
γείτονος |
[19] |
τί
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο·
καὶ
|
ἀποπτύσαι |
δὲ
βουλόμενος,
ὑπὲρ
τῆς
τραπέζης |
[23] |
γένοιτο
τὰ
ἀναλώματα
διδόντι
τοῖς
|
ἀπόροις |
τῶν
πολιτῶν,
ἀνανεύειν
γὰρ
οὐ |
[1] |
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ
ἐκείνου
καταγνῶ,
|
ἀποροῦμαι· |
Ἀλλ´
ὅρα,
μὴ
σὺ
θᾶττον |
[19] |
ἀπομύττεσθαι·
θύων
ἅμ´
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν
|
ἀπορρίπτειν |
ἀπὸ
τοῦ
στόματος·
ἅμα
πιὼν |
[17] |
δὲ
μεμψίμοιρος
τοιόσδε
τις,
οἷος
|
ἀποστείλαντος |
μερίδα
τοῦ
φίλου
εἰπεῖν
πρὸς |
[18] |
δὲ
ἄπιστος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἀποστείλας |
τὸν
παῖδα
ὀψωνήσοντα
ἕτερον
παῖδα |
[9] |
τοιοῦτος,
οἷος
πρῶτον
μὲν
ὃν
|
ἀποστερεῖ |
πρὸς
τοῦτον
ἀπελθὼν
δανείζεσθαι,
εἶτα |
[28] |
καὶ
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς
μὴ
|
ἀποσχέσθαι |
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ
λοιδορῆσαι. |
[9] |
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ
δὲ
κρέα
|
ἀποτιθέναι |
ἁλσὶ
πάσας,
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν |
[22] |
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
δὲ
αὑτοῦ
|
ἀποτιθέναι. |
καὶ
τὰ
παιδία
δὲ
δεινὸς |
[22] |
εἰς
διδασκάλου,
ὅταν
ᾖ
{τοῦ
|
ἀποτιθέναι |
καὶ
τὰ
παιδία}
Μουσεῖα,
ἀλλὰ |
[16] |
ἐπιρράψαι,
μὴ
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´
|
ἀποτραπεὶς |
ἐκθύσασθαι.
καὶ
πυκνὰ
δὲ
τὴν |
[22] |
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀνελευθερία
ἐστὶν
|
ἀπουσία |
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης,
ὁ |
[9] |
καὶ
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας
ἀναγκάσαι
|
ἀποφέρειν |
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς
δὲ
καὶ |
[26] |
τῆς
πομπῆς
τοὺς
συνεπιμελησομένους,
παρελθὼν
|
ἀποφήνασθαι, |
ὡς
δεῖ
αὐτοκράτορας
τούτους
εἶναι, |
[30] |
ἐκτίνῃ.
καὶ
παρὰ
παιδὸς
κομιζόμενος
|
ἀποφορὰν |
τοῦ
χαλκοῦ
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν, |
[30] |
τοῖς
ἔνδον
τὰ
ἐπιτήδεια
σφόδρα
|
ἀποψῶν. |
ὑποπρίασθαι
φίλου
δοκοῦντος
πρὸς
τρόπου |
[3] |
μὲν
διήγησις
λόγων
μακρῶν
καὶ
|
ἀπροβουλεύτων, |
ὁ
δὲ
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
ἐστιν, |
[3] |
ἀνθρώπων
καὶ
διαράμενον
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
|
ἀπύρευτος |
βούλεται
εἶναι·
ἔργον
γὰρ
συναρκεῖσθαι |
[26] |
μέσην
κουρὰν
κεκαρμένος
καὶ
ἀκριβῶς
|
ἀπωνυχισμένος |
σοβεῖν
τοὺς
τοιούτους
λόγους
λέγων |
[18] |
μὲν
μὴ
δοῦναι,
ἂν
δ´
|
ἄρα |
τις
οἰκεῖος
ᾖ
καὶ
ἀναγκαῖος, |
[2] |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
φῆσαι·
Τουτὶ
|
ἄρα |
ὡς
χρηστόν
ἐστι·
καὶ
ἐρωτῆσαι, |
[9] |
ἀκόλουθον
δοῦναι
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
|
ἄρας |
κρέας
καὶ
ἄρτον
καὶ
εἰπεῖν |
[2] |
εἰπεῖν·
Ὡς
μαλακῶς
ἐσθίεις,
καὶ
|
ἄρας |
τι
τῶν
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης |
[4] |
καὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
τὸ
|
ἀργύριον |
δὲ
παρά
του
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν, |
[18] |
ἐπρίατο.
καὶ
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
|
ἀργύριον |
καὶ
κατὰ
στάδιον
καθίζων
ἀριθμεῖν, |
[15] |
ὅτι
ἀπόλλυσι
καὶ
τοῦτο
τὸ
|
ἀργύριον. |
καὶ
προσπταίσας
ἐν
τῇ
ὁδῷ |
[18] |
τυγχάνειν.
καὶ
τοὺς
ὀφείλοντας
αὐτῷ
|
ἀργύριον |
μετὰ
μαρτύρων
ἀπαιτεῖν
τοὺς
τόκους, |
[14] |
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
καὶ
ἀπολαμβάνων
|
ἀργύριον |
ὀφειλόμενον
μάρτυρας
παραλαβεῖν.
καὶ
χειμῶνος |
[21] |
Αἰθίοψ
ἔσται.
καὶ
ἀποδιδοὺς
μνᾶν
|
ἀργυρίου |
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
κολοιῷ |
[10] |
δὲ
τῶν
μικρολόγων
καὶ
τὰς
|
ἀργυροθήκας |
ἔστιν
ἰδεῖν
εὐρωτιώσας
καὶ
τὰς |
[5] |
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
ἀρέσκειά |
ἐστι
μέν,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν, |
[5] |
κομίσασθαι
παρ´
Ἀρχίου
τοῦ
ταρίχους.
|
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
ἀρέσκειά
ἐστι
μέν, |
[5] |
μὴ
μόνον
ᾧ
πάρεστι
βούλεσθαι
|
ἀρέσκειν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
ἀντιδίκῳ,
ἵνα |
[5] |
βελτίστῳ
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
ὁ
δὲ
|
ἄρεσκος |
ἀμέλει
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πόρρωθεν |
[18] |
ἀργύριον
καὶ
κατὰ
στάδιον
καθίζων
|
ἀριθμεῖν, |
πόσον
ἐστί.
καὶ
τὴν
γυναῖκα |
[10] |
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
ὁμοσιτῶν
|
ἀριθμεῖν |
τὰς
κύλικας,
πόσας
ἕκαστος
πέπωκε, |
[7] |
προσδιηγήσασθαι
δὲ
καὶ
τὴν
ἐπ´
|
Ἀριστοφῶντος |
τότε
γενομένην
τῶν
ῥητόρων
μάχην
|
[4] |
καὶ
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
|
ἀριστῶν |
δὲ
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν. |
[5] |
τοῖς
σοφισταῖς,
τοῖς
ὁπλομάχοις,
τοῖς
|
ἁρμονικοῖς |
ἐνεπιδείκνυσθαι·
καὶ
αὐτὸς
ἐν
ταῖς |
[2] |
τίς
εἴη
βέλτιστος,
ἀπ´
αὐτοῦ
|
ἀρξαμένους |
πάντας
ἐπὶ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ |
[28] |
Πρῶτον
ἀπὸ
τοῦ
γένους
αὐτοῦ
|
ἄρξομαι. |
Τούτου
ὁ
μὲν
πατὴρ
ἐξ |
[4] |
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ
τὸ
|
ἄροτρον |
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον
ἢ
δρέπανον |
[9] |
εὖ
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή,
|
ἁρπάσας |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
χολίκιον
ἅμα |
[19] |
φῆσαι
ταῦτα
εἶναι
αὑτῷ
συγγενικὰ
|
ἀρρωστήματα· |
ἔχειν
γὰρ
αὐτὸν
καὶ
τὸν |
[30] |
τὸν
μῆνα
ὅλον
διά
τιν´
|
ἀρρωστίαν |
ἀφαιρεῖν
τοῦ
μισθοῦ
κατὰ
λόγον· |
[10] |
πέπωκε,
καὶ
ἀπάρχεσθαι
ἐλάχιστον
τῇ
|
Ἀρτέμιδι |
τῶν
συνδειπνούντων.
καὶ
ὅσα
μικροῦ |
[20] |
ἀηδὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐγείρειν
|
ἄρτι |
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ. |
[1] |
ἀλλὰ
φῆσαι
βουλεύεσθαι
καὶ
προσποιήσασθαι
|
ἄρτι |
παραγεγονέναι
καὶ
ὀψὲ
γενέσθαι
{αὐτὸν} |
[12] |
καὶ
ἐκ
μακρᾶς
ὁδοῦ
ἥκοντα
|
ἄρτι |
παρακαλεῖν
εἰς
περίπατον.
δεινὸς
δὲ |
[9] |
τῆς
τραπέζης
ἄρας
κρέας
καὶ
|
ἄρτον |
καὶ
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων·
Εὐωχοῦ, |
[30] |
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής,
οἷος
ἑστιῶν
|
ἄρτους |
ἱκανοὺς
μὴ
παραθεῖναι
καὶ
δανείσασθαι
|
[9] |
τῷ
βαλανείῳ
προσελθὼν
καὶ
βάψας
|
ἀρύταιναν |
βοῶντος
τοῦ
βαλανέως
αὐτὸς
αὑτοῦ |
[26] |
τῆς
ἀγορᾶς
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
παύσασθαι
|
ἀρχαῖς |
πλησιάζοντας
καὶ
ὑπὸ
τούτων
οὕτως |
[3] |
εἰσιν
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι
τῶν
|
ἀρχαίων, |
καὶ
ὡς
ἄξιοι
γεγόνασιν
οἱ |
[24] |
ἐπιτρέψασι.
καὶ
χειροτονούμενος
ἐξόμνυσθαι
τὰς
|
ἀρχάς, |
οὐ
φάσκων
σχολάζειν.
καὶ
προσελθεῖν |
[7] |
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ
ἑτέρας
|
ἀρχὰς |
τοιαύτας
πορίσασθαι,
ὥστε
μηδὲ
ἀναπνεῦσαι |
[28] |
περὶ
τοῦ
ἀναστάντος
εἰπεῖν
καὶ
|
ἀρχήν |
γε
εἰληφὼς
μὴ
ἀποσχέσθαι
μηδὲ |
[6] |
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
τὴν
|
ἀρχήν, |
τοῖς
δὲ
συλλαβήν,
τοῖς
δὲ
|
[12] |
ἀκηκοότας
καὶ
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ
|
ἀρχῆς |
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
δὲ
ἐπιμεληθῆναι, |
[28] |
Τούτου
ὁ
μὲν
πατὴρ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
ἐγένετο
δὲ
ἐν |
[4] |
αὐτῆς
ὁδοῦ
παριὼν
κομίσασθαι
παρ´
|
Ἀρχίου |
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[26] |
τοῦ
δήμου
βουλευομένου,
τίνας
τῷ
|
ἄρχοντι |
προσαιρήσονται
τῆς
πομπῆς
τοὺς
συνεπιμελησομένους, |
[4] |
ἀποκείρασθαι
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
δὲ
|
ᾆσαι |
καὶ
εἰς
τὰ
ὑποδήματα
δὲ |
[15] |
πολὺν
χρόνον
οὐθένα.
καὶ
οὔτε
|
ᾆσαι |
οὔτε
ῥῆσιν
εἰπεῖν
οὔτε
ὀρχήσασθαι |
[23] |
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν
ἐν
τῇ
|
Ἀσίᾳ, |
ὅτι
βελτίους
εἰσὶ
τῶν
ἐν |
[21] |
ἀναθεὶς
δακτυλίδιον
χαλκοῦν
ἐν
τῷ
|
Ἀσκληπιείῳ |
τοῦτο
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι. |
[5] |
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
αὐτὸς
λέγων·
|
Ἀσκός, |
πέλεκυς,
τὰ
δὲ
ἐπὶ
τῆς |
[27] |
ἢ
τέτταρα
πληρώματα
ὑπομένειν
τὰ
|
ᾄσματα |
ἐκμανθάνων.
καὶ
τελούμενος
τῷ
Σαβαζίῳ |
[27] |
τὸ
ἐπὶ
δόρυ
καὶ
ἐπὶ
|
ἀσπίδα |
καὶ
ἐπ´
οὐράν.
καὶ
εἰς |
[21] |
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι
καὶ
|
ἀσπίδιον |
χαλκοῦν
ποιῆσαι,
ὃ
ἔχων
ἐπὶ |
[8] |
ἢ
στρατιώτης
τις
ἢ
παῖς
|
Ἀστείου |
τοῦ
αὐλητοῦ
ἢ
Λύκων
ὁ |
[5] |
καὶ
Σικελικὰς
περιστερὰς
καὶ
δορκαδείους
|
ἀστραγάλους |
καὶ
Θουριακὰς
τῶν
στρογγύλων
ληκύθους |
[14] |
Διὸς
εἰπεῖν·
{ἡδύ
γε
τῶν
|
ἄστρων |
νομίζει,
ὅτι
δὴ
καὶ
οἱ |
[4] |
κατὰ
ἀγρυπνίαν
ἀναμιμνησκόμενος.
καὶ
εἰς
|
ἄστυ |
καταβαίνων
ἐρωτῆσαι
τὸν
ἀπαντῶντα,
πόσου |
[4] |
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
|
ἀσχήμων, |
ὁ
δὲ
ἄγροικος
τοιοῦτός
τις, |
[12] |
δὲ
ἄκαιρος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
ἀσχολουμένῳ |
προσελθὼν
ἀνακοινοῦσθαι.
καὶ
πρὸς
τὴν |
[23] |
καὶ
διδομένης
αὐτῷ
ἐξαγωγῆς
ξύλων
|
ἀτελοῦς |
ὅτι
ἀπείρηται,
ὅπως
μηδ´
ὑφ´ |
[13] |
καὶ
οὓς
οὐ
γινώσκει.
καὶ
|
ἀτραποῦ |
ἡγήσασθαι,
εἶτα
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν, |
[15] |
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
αὐθάδειά |
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις, |
[15] |
Ὅσοι
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
γένοιντο.
|
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια |
[15] |
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ
|
αὐθάδης
|
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ |
[5] |
τῶν
σκολιῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος
καὶ
|
αὐλαίαν |
Πέρσας
ἐνυφασμένην
καὶ
παλαιστρίδιον
κόνιν |
[18] |
μοχλὸς
εἰς
τὴν
θύραν
τὴν
|
αὐλείαν |
ἐμβέβληται,
καὶ
ἂν
ἐκείνη
φῇ, |
[28] |
καὶ
Αὐταὶ
τὴν
θύραν
τὴν
|
αὔλειον |
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
κακῶς |
[8] |
τις
ἢ
παῖς
Ἀστείου
τοῦ
|
αὐλητοῦ |
ἢ
Λύκων
ὁ
ἐργολάβος
παραγεγονὼς |
[11] |
συνησθῆναι.
καὶ
ὀψωνεῖν
ἑαυτῷ
καὶ
|
αὐλητρίδα |
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν
δὲ
τοῖς
|
[19] |
καὶ
συντερετίζειν
καὶ
ἐπιτιμᾶν
τῇ
|
αὐλητρίδι, |
τί
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο·
καὶ |
[19] |
ὡς
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς·
καὶ
|
αὐλούμενος |
δὲ
κροτῆσαι
ταῖς
χερσὶ
μόνος |
[20] |
ἤδη,
ὅπως
πάντες
ὑπ´
αὐτῆς
|
αὐλώμεθα
|
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[13] |
παρατάττεσθαι,
καὶ
τί
μετὰ
τὴν
|
αὔριον |
παραγγελεῖ.
καὶ
προσελθὼν
τῷ
πατρὶ |
[28] |
Τὸ
ὅλον
ἀνδρολάβοι
τινές,
καὶ
|
Αὐταὶ |
τὴν
θύραν
τὴν
αὔλειον
ὑπακούουσι. |
[28] |
πρὸς
ἐμέ·
κἀπὶ
τούτοις
διεξιών·
|
Αὗται |
αἱ
γυναῖκες
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ |
[28] |
παριόντας
συναρπάζουσι,
καὶ
Οἰκία
τις
|
αὕτη |
τὰ
σκέλη
ἠρκυῖα·
οὐ
γὰρ |
[23] |
εἰδότα,
καὶ
διότι
μέλλει
πωλεῖν
|
αὐτὴν |
διὰ
τὸ
ἐλάττω
εἶναι
αὐτῷ |
[20] |
τοὺς
παρόντας
παρεσκεύασται,
καὶ
ὅτι
|
αὐτήν, |
ἐὰν
κελεύσωσιν,
ὁ
παῖς
μέτεισι |
[7] |
Ἡ
δὲ
λαλιά,
εἴ
τις
|
αὐτὴν |
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
εἶναι
ἂν
δόξειεν
|
[25] |
ποῦ
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι,
ἀποκρύψαι
|
αὐτὴν |
ὑπὸ
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν |
[20] |
πορνοβοσκοῦ
ἤδη,
ὅπως
πάντες
ὑπ´
|
αὐτῆς |
αὐλώμεθα
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ |
[13] |
τὸ
μνῆμα
τοῦ
τε
ἀνδρὸς
|
αὐτῆς |
καὶ
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τῆς |
[4] |
δὲ
ἥλους
ἐγκροῦσαι
καὶ
τῆς
|
αὐτῆς |
ὁδοῦ
παριὼν
κομίσασθαι
παρ´
Ἀρχίου |
[13] |
πατρὸς
καὶ
τῆς
μητρὸς
καὶ
|
αὐτῆς |
τῆς
γυναικὸς
τοὔνομα
καὶ
ποδαπή |
[8] |
Λύκων
ὁ
ἐργολάβος
παραγεγονὼς
ἐξ
|
αὐτῆς |
τῆς
μάχης,
οὗ
φασιν
ἀκηκοέναι· |
[4] |
πειρῶν
λαθεῖν,
κᾆτ´
ἀλέσαι
μετ´
|
αὐτῆς |
τοῖς
ἔνδον
πᾶσι
καὶ
αὑτῷ |
[7] |
σε
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ
τὸ
|
αὐτὸ |
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς |
[10] |
ἐπισκοπεῖσθαι
ὁσημέραι
εἰ
διαμένουσιν
οἱ
|
αὐτοί. |
δεινὸς
δὲ
καὶ
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι |
[10] |
γναφεῖς
διατεινομένους,
ὅπως
τὸ
ἱμάτιον
|
αὐτοῖς |
ἕξει
πολλὴν
γῆν,
ἵνα
μὴ
|
[6] |
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ,
ὡς
συνηχεῖν
|
αὐτοῖς |
τὴν
ἀγορὰν
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια. |
[26] |
συνεπιμελησομένους,
παρελθὼν
ἀποφήνασθαι,
ὡς
δεῖ
|
αὐτοκράτορας |
τούτους
εἶναι,
κἂν
ἄλλοι
προβάλλωνται |
[15] |
ἔχειν
συγγνώμην
οὔτε
τῷ
ῥυπώσαντι
|
αὐτὸν |
ἀκουσίως
οὔτε
τῷ
ὤσαντι
οὔτε |
[26] |
δίκαια
αὐτὸν
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἀπολέσθαι
ὑπ´
αὐτῶν·
καὶ
τοιαῦτα |
[23] |
Ἀντιπάτρου
τριττὰ
δὴ
λέγοντα
παραγενέσθαι
|
αὐτὸν |
εἰς
Μακεδονίαν·
καὶ
διδομένης
αὐτῷ |
[1] |
Οὐχ
ὑπολαμβάνω·
Ἐκπλήττομαι·
καὶ·
Λέγεις
|
αὐτὸν |
ἕτερον
γεγονέναι·
Καὶ
μὴν
οὐ |
[29] |
ἔνια
δὲ
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
|
αὐτὸν |
εὐφυῆ
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον· |
[7] |
ὑπὸ
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν
|
αὐτὸν
|
ἤδη
καθεύδειν
βουλόμενα
κελεύῃ
λέγειν· |
[1] |
ἄρτι
παραγεγονέναι
καὶ
ὀψὲ
γενέσθαι
|
{αὐτὸν} |
καὶ
μαλακισθῆναι.
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[2] |
βούλεται,
καὶ
εἴ
τι
περιστείλῃ
|
αὐτόν, |
καὶ
μὴν
ταῦτα
λέγων
πρὸς |
[19] |
αὑτῷ
συγγενικὰ
ἀρρωστήματα·
ἔχειν
γὰρ
|
αὐτὸν
|
καὶ
τὸν
πατέρα
καὶ
τὸν |
[29] |
τὸ
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
καὶ
φῆσαι
|
αὐτὸν |
κύνα
εἶναι
τοῦ
δήμου,
φυλάττειν |
[3] |
ἡμέρα
τήμερον;
κἂν
ὑπομένῃ
τις
|
αὐτόν, |
μὴ
ἀφίστασθαι,
{καὶ}
ὡς
Βοηδρομιῶνος
|
[18] |
βαδίζειν,
ἀλλ´
ἔμπροσθεν,
ἵνα
φυλάττῃ
|
αὐτόν, |
μὴ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
ἀποδράσῃ. |
[5] |
ἔτι
προπέμψας
καὶ
ἐρωτήσας,
πότε
|
αὐτὸν |
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
παρακληθεὶς |
[26] |
πλήθη
λυθείσης
βασιλείας·
καὶ
δίκαια
|
αὐτὸν |
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ
αὐτὸν
ἀπολέσθαι |
[8] |
ἰσχυρὸς
γενόμενος·
καὶ
Δεῖ
δ´
|
αὐτόν |
σε
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι
δὲ |
[25] |
ἅμ´
ἑκάστῳ
διηγεῖσθαι,
ὡς
αὐτὸς
|
αὐτὸν |
ταῖς
ἑαυτοῦ
χερσὶν
ἐπὶ
σκηνὴν |
[21] |
σπουδάσαι
ἐπὶ
δεῖπνον
κληθεὶς
παρ´
|
αὐτὸν |
τὸν
καλέσαντα
κατακείμενος
δειπνῆσαι.
καὶ |
[29] |
εἶναι
τοῦ
δήμου,
φυλάττειν
γὰρ
|
αὐτὸν |
τοὺς
ἀδικοῦντας·
καὶ
εἰπεῖν,
ὡς |
[7] |
ἐντυγχάνοντι
εἰπεῖν,
ἂν
ὁτιοῦν
πρὸς
|
αὐτὸν |
φθέγξηται,
ὅτι
οὐθὲν
λέγει
καὶ |
[22] |
καθεζόμενος
παραστρέψαι
τὸν
τρίβωνα,
ὃν
|
αὐτὸν |
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
ἡ |
[24] |
μεμισθωμένους
δεινὸς
κελεῦσαι
ἥκειν
πρὸς
|
αὑτὸν |
ἅμ´
ἡμέρᾳ.
καὶ
ἐν
ταῖς |
[12] |
δίκην
ὠφληκότα
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι
|
αὑτὸν |
ἀναδέξασθαι.
καὶ
μαρτυρήσων
παρεῖναι
τοῦ |
[5] |
καὶ
προσαγόμενος
φιλῆσαι
καὶ
παρ´
|
αὑτὸν |
καθίστασθαι,
καὶ
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
|
[25] |
δεῖσθαι
πρὸς
τὴν
γῆν
προσάγειν
|
αὑτόν. |
καὶ
στρατευόμενος
δὲ
τοῦ
πεζοῦ |
[1] |
καὶ
συγγνώμην
δὲ
ἔχειν
τοῖς
|
αὑτὸν |
κακῶς
λέγουσι
καὶ
ἐπὶ
πᾶσι
|
[25] |
τε
προσκαλεῖν
πάντας
κελεύων
πρὸς
|
αὑτὸν |
καταστάντας
πρῶτον
περιιδεῖν,
καὶ
λέγειν, |
[24] |
προσέρχεται.
καὶ
οὔτε
ἐπ´
ἀλειφόμενον
|
αὑτὸν |
οὔτε
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι |
[16] |
καλέσας
σκίλλῃ
ἢ
σκύλακι
κελεῦσαι
|
αὑτὸν |
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
δὲ
ἰδὼν
ἢ |
[24] |
μὴ
συνδειπνεῖν,
ἀλλὰ
τῶν
ὑφ´
|
αὑτόν
|
τινι
συντάξαι
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι.
καὶ |
[18] |
ἂν
ἐκείνη
φῇ,
μηδὲν
ἧττον
|
αὐτὸς |
ἀναστὰς
γυμνὸς
ἐκ
τῶν
στρωμάτων |
[25] |
τούτων
ἅμ´
ἑκάστῳ
διηγεῖσθαι,
ὡς
|
αὐτὸς |
αὐτὸν
ταῖς
ἑαυτοῦ
χερσὶν
ἐπὶ |
[9] |
βάψας
ἀρύταιναν
βοῶντος
τοῦ
βαλανέως
|
αὐτὸς |
αὑτοῦ
καταχέασθαι
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι |
[27] |
ὦσιν
ἐγγὺς
γυναῖκες,
μελετᾶν
ὀρχεῖσθαι
|
αὐτὸς
|
αὑτῷ
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ |
[28] |
ἐν
τῇ
πατρίδι
εὐγενεῖς
εἶναι.
|
Αὐτὸς |
δὲ
οὗτος
ὡς
ἐκ
τοιούτων |
[28] |
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
|
αὐτὸς |
εἴπας·
Ἐγὼ
δὲ
τοῦτον
τὸν |
[7] |
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
ποτε
λόγους
|
αὐτὸς
|
εἴπας
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ
δήμῳ, |
[5] |
ὁπλομάχοις,
τοῖς
ἁρμονικοῖς
ἐνεπιδείκνυσθαι·
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐν
ταῖς
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον
ἐπεισιέναι |
[4] |
ἐμβαλεῖν.
καὶ
τὴν
θύραν
ὑπακοῦσαι
|
αὐτός, |
καὶ
τὸν
κύνα
προσκαλεσάμενος
καὶ |
[20] |
τῆς
τίτθης
ἀφελόμενος,
μασώμενος
σιτίζειν
|
αὐτὸς
|
καὶ
ὑποκορίζεσθαι
ποππύζων
καὶ
πανουργημάτιον |
[5] |
καθίστασθαι,
καὶ
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
|
αὐτὸς |
λέγων·
Ἀσκός,
πέλεκυς,
τὰ
δὲ |
[9] |
εἶτα
καὶ
θύσας
τοῖς
θεοῖς
|
αὐτὸς |
μὲν
δειπνεῖν
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ |
[24] |
πάλιν.
καὶ
ἑστιῶν
τοὺς
φίλους
|
αὐτὸς |
μὴ
συνδειπνεῖν,
ἀλλὰ
τῶν
ὑφ´ |
[23] |
τῆς
δανειστικῆς
διεξιέναι,
ἡλίκη,
καὶ
|
αὐτὸς |
ὅσα
εἴληφε
καὶ
ἀπολώλεκε·
καὶ |
[1] |
τὰ
δ´
ἤδη
ποτὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
οὕτως
διαλογίσασθαι.
καὶ
τὸ
ὅλον |
[7] |
ὅτι
οὐθὲν
λέγει
καὶ
ὅτι
|
αὐτὸς |
πάντα
οἶδεν
καὶ,
ἂν
ἀκούῃ |
[2] |
ἀπαντῶντας
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
ἕως
ἂν
|
αὐτὸς |
παρέλθῃ.
καὶ
τοῖς
παιδίοις
μῆλα |
[18] |
πευσόμενον,
πόσου
ἐπρίατο.
καὶ
φέρειν
|
αὐτὸς |
τὸ
ἀργύριον
καὶ
κατὰ
στάδιον |
[30] |
μέτρῳ
τὸν
πύνδακα
εἰσκεκρουμένῳ
μετρεῖν
|
αὐτὸς |
τοῖς
ἔνδον
τὰ
ἐπιτήδεια
σφόδρα |
[14] |
καὶ
λαβών
τι
καὶ
ἀποθεὶς
|
αὐτός, |
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ
μὴ
δύνασθαι
|
[2] |
τῷ
θεάτρῳ
ἀφελόμενος
τὰ
προσκεφάλαια
|
αὐτὸς
|
ὑποστρῶσαι.
καὶ
τὴν
οἰκίαν
φῆσαι |
[14] |
κόπους
ἐμβάλλειν.
καὶ
ἐν
ἀγρῷ
|
αὐτὸς |
φακῆν
ἕψων
δὶς
ἅλας
εἰς |
[22] |
ἀγορᾶς
δὲ
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα
|
αὐτὸς |
φέρειν
καὶ
τὰ
λάχανα
ἐν
|
[6] |
οἱ
δὲ
ἀπίασι
πρὶν
ἀκοῦσαι
|
αὐτοῦ, |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
τὴν
ἀρχήν, |
[2] |
λόγου,
τίς
εἴη
βέλτιστος,
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
ἀρξαμένους
πάντας
ἐπὶ
τὸ
ὄνομα |
[28] |
γενεαλογοῦντες·
Πρῶτον
ἀπὸ
τοῦ
γένους
|
αὐτοῦ |
ἄρξομαι.
Τούτου
ὁ
μὲν
πατὴρ |
[20] |
γὰρ
ἀεί—
καὶ
τοὺς
φίλους
|
αὐτοῦ |
εἶναι
τὸν
τετρημένον
πίθον·
εὖ |
[6] |
ἄλλως
θεωρεῖσθαι
ἀξιῶν
τὴν
ἀπόνοιαν
|
αὐτοῦ, |
ἢ
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς |
[18] |
καὶ
τοῖς
εἰληφόσι
τι
παρ´
|
αὐτοῦ |
καὶ
λέγουσι·
Πόσου,
κατάθου,
οὐ
|
[2] |
ἀπίους
πριάμενος
εἰσενέγκας
δοῦναι
ὁρῶντος
|
αὐτοῦ, |
καὶ
φιλήσας
δὲ
εἰπεῖν·
Χρηστοῦ |
[2] |
ἀρξαμένους
πάντας
ἐπὶ
τὸ
ὄνομα
|
αὐτοῦ |
κατενεχθῆναι.
καὶ
ἅμα
τοιαῦτα
λέγων |
[19] |
τοῖς
στρώμασι
μετὰ
τῆς
γυναικὸς
|
{αὐτοῦ} |
κοιμᾶσθαι.
ἐλαίῳ
σαπρῷ
ἐν
βαλανείῳ |
[29] |
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια |
[28] |
μὴ
ἀποσχέσθαι
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους
|
αὐτοῦ |
λοιδορῆσαι.
καὶ
πλεῖστα
περὶ
τῶν |
[7] |
πάντα
οἶδεν
καὶ,
ἂν
ἀκούῃ
|
αὐτοῦ, |
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
δὲ
ἀποκρινομένῳ |
[20] |
σκευάζων,
καὶ
ὅτι
ἡ
οἰκία
|
αὐτοῦ
|
πανδοκεῖόν
ἐστι—
μεστὴ
γὰρ
ἀεί— |
[20] |
ξενίζων
δὲ
δεῖξαι
τὸν
παράσιτον
|
αὐτοῦ |
ποῖός
τίς
ἐστι
τῷ
συνδειπνοῦντι· |
[27] |
ἐν
δεκαδισταῖς
συνάγειν
τοὺς
μετ´
|
αὐτοῦ |
συναύξοντας.
καὶ
μακρὸν
ἀνδριάντα
παίζειν |
[16] |
ἐπαγωγὴν
γεγονέναι.
κἂν
γλαῦκες
βαδίζοντος
|
αὐτοῦ |
ταράττωνται,
{καὶ}
εἴπας·
Ἀθηνᾶ
κρείττων, |
[2] |
τὴν
τρίχα.
καὶ
λέγοντος
δὲ
|
αὐτοῦ |
τι
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν
κελεῦσαι |
[22] |
ξυλίνην
τῷ
Διονύσῳ
ἐπιγράψας
μόνον
|
αὐτοῦ |
τὸ
ὄνομα.
καὶ
ἐπιδόσεων
γινομένων |
[14] |
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ,
ὅτι
τετελεύτηκέ
τις
|
αὐτοῦ |
τῶν
φίλων,
ἵνα
παραγένηται,
σκυθρωπάσας |
[4] |
γόνατος
καθιζάνειν,
ὥστε
τὰ
γυμνὰ
|
αὐτοῦ |
φαίνεσθαι.
καὶ
ἐπ´
ἄλλῳ
μὲν |
[8] |
ἀναφοραὶ
τῶν
λόγων
τοιαῦταί
εἰσιν
|
αὐτοῦ, |
ὧν
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι. |
[29] |
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι
δὲ
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ, |
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ· |
[10] |
αὑτοῦ
κήπου
οὔτε
διὰ
τοῦ
|
αὑτοῦ |
ἀγροῦ
πορευθῆναι
οὔτε
ἐλάαν
ἢ |
[30] |
καὶ
ξενίων
τὸ
μέρος
τὸ
|
αὑτοῦ |
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι.
καὶ
ἀλειφόμενος
ἐν |
[22] |
τοῦ
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
δὲ
|
αὑτοῦ |
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία
δὲ |
[3] |
παρακαθεζόμενος
πλησίον
πρῶτον
μὲν
τῆς
|
αὑτοῦ |
γυναικὸς
εἰπεῖν
ἐγκώμιον·
εἶτα
ὃ |
[20] |
με,
τίς
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ
|
αὑτοῦ |
δὲ
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
ἐστι |
[12] |
προσελθὼν
ἀνακοινοῦσθαι.
καὶ
πρὸς
τὴν
|
αὑτοῦ |
ἐρωμένην
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
καὶ
δίκην |
[18] |
ἐστί.
καὶ
τὴν
γυναῖκα
τὴν
|
αὑτοῦ |
ἐρωτᾶν
κατακείμενος,
εἰ
κέκλεικε
τὴν
|
[9] |
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ξένοις
δὲ
|
αὑτοῦ |
θέαν
ἀγοράσας
μὴ
δοὺς
τὸ |
[22] |
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν.
καὶ
ἐκδιδοὺς
|
αὑτοῦ |
θυγατέρα
τοῦ
μὲν
ἱερείου
πλὴν |
[9] |
ἀρύταιναν
βοῶντος
τοῦ
βαλανέως
αὐτὸς
|
αὑτοῦ |
καταχέασθαι
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται, |
[10] |
ἐᾶσαι
οὔτε
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ
|
αὑτοῦ |
κήπου
οὔτε
διὰ
τοῦ
αὑτοῦ |
[4] |
οἰκείοις
ἀπιστεῖν,
πρὸς
δὲ
τοὺς
|
αὑτοῦ
|
οἰκέτας
ἀνακοινοῦσθαι
περὶ
τῶν
μεγίστων, |
[6] |
πλείω
χρόνον
οἰκεῖν
ἢ
τὴν
|
αὑτοῦ |
οἰκίαν.
καὶ
τούτων
ἂν
εἶναι |
[18] |
τὸν
παῖδα
δὲ
ἀκολουθοῦντα
κελεύειν
|
αὑτοῦ |
ὄπισθεν
μὴ
βαδίζειν,
ἀλλ´
ἔμπροσθεν, |
[7] |
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
αὑτοῦ |
παιδίων,
ὅταν
αὐτὸν
ἤδη
καθεύδειν |
[27] |
παιδαγωγῷ
καὶ
ἅμα
μανθάνειν
παρ´
|
αὑτοῦ |
παραινεῖν,
ὡς
ἂν
καὶ
ἐκείνου |
[12] |
οἰκέτου
παρεστὼς
διηγεῖσθαι,
ὅτι
καὶ
|
αὑτοῦ
|
ποτε
παῖς
οὕτως
πληγὰς
λαβὼν |
[24] |
ἡ
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς
τις
πλὴν
|
αὑτοῦ |
τῶν
ἄλλων,
ὁ
δὲ
ὑπερήφανος |
[28] |
λοιδορῆσαι.
καὶ
πλεῖστα
περὶ
τῶν
|
αὑτοῦ |
φίλων
καὶ
οἰκείων
κακὰ
εἰπεῖν, |
[10] |
καὶ
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
καὶ
|
αὐτοὺς |
δὲ
φοροῦντας
ἐλάττω
τῶν
μηρῶν |
[30] |
τὸν
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα
μὴ
πέμπειν
|
αὐτοὺς |
εἰς
τὰ
μαθήματα
διὰ
τὸ |
[26] |
ὀλίγων
λόγοις
χρήσασθαι,
ὅτι
Δεῖ
|
αὐτοὺς |
ἡμᾶς
συνελθόντας
περὶ
τούτων
βουλεύσασθαι |
[6] |
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
καὶ
διαλεγομένων
πρὸς
|
αὐτούς, |
καὶ
μεταξὺ
οἱ
μὲν
προσίασιν, |
[20] |
τετρημένον
πίθον·
εὖ
ποιῶν
γὰρ
|
αὐτοὺς |
οὐ
δύνασθαι
ἐμπλῆσαι.
καὶ
ξενίζων |
[9] |
τοὺς
χρήσαντας
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν
πρὸς
|
αὑτούς. |
δεινὸς
δὲ
καὶ
πρὸς
τὰ |
[23] |
ὅτι
τὸ
χρυσίον
οὐκ
ἔχων
|
αὐτῷ |
ἀκολουθεῖ.
καὶ
ἐν
μισθῷ
τὴν |
[18] |
ὕπνου
τυγχάνειν.
καὶ
τοὺς
ὀφείλοντας
|
αὐτῷ |
ἀργύριον
μετὰ
μαρτύρων
ἀπαιτεῖν
τοὺς
|
[9] |
τὸν
κρεωπώλην,
εἴ
τι
χρήσιμος
|
αὐτῷ
|
γέγονε,
καὶ
ἑστηκὼς
πρὸς
τῷ |
[28] |
εἰσενεγκαμένῃ
προῖκα,
ἐξ
οὗ
παιδίον
|
αὐτῷ |
γεννᾷ,
τρεῖς
χαλκοῦς
εἰς
ὄψον |
[25] |
πυνθάνεσθαι,
εἰ
μεσοπορεῖ
καὶ
τί
|
αὐτῷ |
δοκεῖ
τὰ
τοῦ
θεοῦ,
καὶ |
[24] |
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
|
αὐτῷ |
δόξῃ,
ἄνω
πάλιν.
καὶ
ἑστιῶν |
[24] |
διωθεῖν
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι
|
αὐτῷ |
εἰς
λόγον.
καὶ
ἐπιστέλλων
μὴ |
[23] |
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς
|
αὐτῷ |
εἶχε,
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια |
[16] |
χρὴ
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν
ἀποκρίνηται
|
αὐτῷ |
ἐκδοῦναι
τῷ
σκυτοδέψῃ
ἐπιρράψαι,
μὴ |
[23] |
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν·
καὶ
διδομένης
|
αὐτῷ |
ἐξαγωγῆς
ξύλων
ἀτελοῦς
ὅτι
ἀπείρηται, |
[4] |
τῶν
μεγίστων,
καὶ
τοῖς
παρ´
|
αὐτῷ |
ἐργαζομένοις
μισθωτοῖς
ἐν
ἀγρῷ
πάντα |
[23] |
διηγεῖσθαι
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
χρήματα
|
αὐτῷ |
ἐστιν
ἐν
τῇ
θαλάττῃ·
καὶ |
[8] |
εὐωχήσειν
καινῶν
λόγων.
καὶ
ἔστιν
|
αὐτῷ |
ἢ
στρατιώτης
τις
ἢ
παῖς |
[23] |
παιδάριον
εἰς
τὴν
τράπεζαν,
δραχμῆς
|
αὐτῷ |
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ
ἀπολαῦσαι |
[20] |
ὅτι
ψυχρὸν
ὕδωρ
ἐστὶ
παρ´
|
αὐτῷ |
λακκαῖον,
καὶ
ὡς
κῆπος
λάχανα |
[20] |
ἐγείρειν
ἄρτι
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
|
αὐτῷ |
λαλῇ.
καὶ
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας |
[26] |
τῇ
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν
παρακάθηταί
τις
|
αὐτῷ |
λεπτὸς
καὶ
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν· |
[21] |
καὶ
κυναρίου
δὲ
Μελιταίου
τελευτήσαντος
|
αὐτῷ, |
μνῆμα
ποιῆσαι
καὶ
στηλίδιον,
ποιήσας |
[21] |
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως
|
αὐτῷ |
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ
ἔσται.
καὶ |
[14] |
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν.
καὶ
ἀπαγγέλλοντος
|
αὐτῷ, |
ὅτι
τετελεύτηκέ
τις
αὐτοῦ
τῶν |
[23] |
αὐτὴν
διὰ
τὸ
ἐλάττω
εἶναι
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι |
[22] |
φίλου
ἔρανον
συλλέγοντος
καὶ
διειλεγμένου
|
αὐτῷ, |
προσιόντα
προϊδόμενος
ἀποκάμψας
ἐκ
τῆς |
[8] |
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν
εἴπῃ
τις
|
αὐτῷ, |
Σὺ
δὲ
ταῦτα
πιστεύεις;
φήσει, |
[30] |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
συναγόντων
παρ´
|
αὐτῷ |
ὑποθεῖναι
τῶν
παρ´
ἑαυτοῦ
διδομένων |
[23] |
ὡς
πλείω
ἢ
πέντε
τάλαντα
|
αὑτῷ |
γένοιτο
τὰ
ἀναλώματα
διδόντι
τοῖς |
[22] |
τριηραρχῶν
τὰ
τοῦ
κυβερνήτου
στρώματα
|
αὑτῷ |
ἐπὶ
τοῦ
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ |
[9] |
τις
φέρει,
μεταδοῦναι
κελεῦσαι
καὶ
|
αὑτῷ. |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν |
[30] |
καὶ
δανείσασθαι
παρὰ
ξένου
παρ´
|
αὑτῷ |
καταλύοντος.
καὶ
διανέμων
μερίδας
φῆσαι |
[20] |
τοῦ
παρακειμένου
ἐν
τοῖς
ὑποχωρήμασιν
|
αὑτῷ
|
μελαντέρα
εἴη
ἡ
χολή.
καὶ |
[5] |
πλησίον
τῶν
στρατηγῶν.
καὶ
ἀγοράζειν
|
αὑτῷ |
μὲν
μηδέν,
ξένοις
δ´
ἐλάας |
[30] |
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι
καὶ
εὐθὺς
|
αὑτῷ |
νεῖμαι.
καὶ
οἰνοπωλῶν
κεκραμένον
τὸν |
[19] |
περιπατεῖν
καὶ
φῆσαι
ταῦτα
εἶναι
|
αὑτῷ |
συγγενικὰ
ἀρρωστήματα·
ἔχειν
γὰρ
αὐτὸν
|
[4] |
αὐτῆς
τοῖς
ἔνδον
πᾶσι
καὶ
|
αὑτῷ |
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
ἀριστῶν
δὲ |
[27] |
ἐγγὺς
γυναῖκες,
μελετᾶν
ὀρχεῖσθαι
αὐτὸς
|
αὑτῷ |
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ |
[16] |
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
μιαίνεσθαι
συμφέρον
|
αὑτῷ |
φῆσαι
εἶναι.
καὶ
ταῖς
τετράσι |
[19] |
πάππον,
καὶ
οὐκ
εἶναι
ῥᾴδιον
|
αὐτῶν |
εἰς
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει |
[24] |
τῶν
ὑφ´
αὑτόν
τινι
συντάξαι
|
αὐτῶν |
ἐπιμελεῖσθαι.
καὶ
προαποστέλλειν
δὲ,
ἐπὰν |
[8] |
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
δὴ
ταλαίπωρον
|
αὐτῶν
|
ἐστι
τὸ
ἐπιτήδευμα.
ποία
γὰρ |
[23] |
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς
ψήφους
ἕνα
|
αὐτῶν |
καὶ
ποσῶν
κατὰ
χιλίας
καὶ |
[23] |
τοῦτο
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
εἰς
ἐράνους
|
αὐτῶν· |
καὶ
τὰς
τριηραρχίας
εἰπεῖν,
ὅτι |
[26] |
πρῶτον
γὰρ
αὐτὸν
ἀπολέσθαι
ὑπ´
|
αὐτῶν· |
καὶ
τοιαῦτα
ἕτερα
πρὸς
τοὺς |
[8] |
καὶ
ἀλυσιτελῶς
ἀπαλλάττουσι.
πολλάκις
γὰρ
|
αὐτῶν |
οἱ
μὲν
ἐν
τοῖς
βαλανείοις |
[8] |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν·
ὁρᾶν
γὰρ
|
αὐτῶν |
πάντων
μεταβεβληκότα.
λέγει
δ´,
ὡς |
[26] |
παρακάθηταί
τις
αὐτῷ
λεπτὸς
καὶ
|
αὐχμῶν· |
καὶ
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα
ὑπὸ |
[30] |
μῆνα
ὅλον
διά
τιν´
ἀρρωστίαν
|
ἀφαιρεῖν |
τοῦ
μισθοῦ
κατὰ
λόγον·
καὶ |
[2] |
τοιαῦτα
λέγων
ἀπὸ
τοῦ
ἱματίου
|
ἀφελεῖν |
κροκύδα,
καὶ
ἐάν
τι
πρὸς |
[20] |
καὶ
τὸ
παιδίον
τῆς
τίτθης
|
ἀφελόμενος, |
μασώμενος
σιτίζειν
αὐτὸς
καὶ
ὑποκορίζεσθαι |
[2] |
τοῦ
παιδὸς
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
|
ἀφελόμενος |
τὰ
προσκεφάλαια
αὐτὸς
ὑποστρῶσαι.
καὶ |
[30] |
ἄγων
τοὺς
υἱεῖς,
ἡνίκα
προῖκα
|
ἀφιᾶσιν |
οἱ
θεατρῶναι.
καὶ
ἀποδημῶν
δημοσίᾳ |
[5] |
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶ
λαβόμενος
μὴ
|
ἀφιέναι |
καὶ
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας
καὶ |
[3] |
κἂν
ὑπομένῃ
τις
αὐτόν,
μὴ
|
ἀφίστασθαι, |
{καὶ}
ὡς
Βοηδρομιῶνος
μέν
ἐστι |
[16] |
εἰσελθὼν
εἴσω
στεφανοῦν
τοὺς
Ἑρμᾶς,
|
ἀφρονεῖν |
ὅλην
τὴν
ἡμέραν.
καὶ
ὅταν |
[26] |
προσιόντων,
τί
βούλονται,
καὶ
ὡς
|
Ἀχάριστόν |
ἐστι
τὸ
τοῦ
νέμοντος
καὶ |
[19] |
δὲ
θηριώδεις
καὶ
δασείας
ἔχειν
|
ἄχρι |
ἐπὶ
πολὺ
τῶν
πλευρῶν
καὶ |
[9] |
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ
δὲ
|
ἄχυρα, |
καὶ
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας
ἀναγκάσαι |
[2] |
{τῆς
κεφαλῆς}
ὑπὸ
πνεύματος
προσενεχθῇ
|
ἄχυρον, |
καρφολογῆσαι,
καὶ
ἐπιγελάσας
δὲ
εἰπεῖν· |
[18] |
στρωμάτων
καὶ
ἀνυπόδητος
τὸν
λύχνον
|
ἅψας |
ταῦτα
πάντα
περιδραμὼν
ἐπισκέψασθαι
καὶ |
[12] |
ἀμφοτέρων
βουλομένων
διαλύεσθαι.
καὶ
ὀρχησόμενος
|
ἅψασθαι |
ἑτέρου
μηδέπω
μεθύοντος.
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
Ἀμέλει |