Paragraphes |
[26] |
ἐπὶ
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
|
δ´ |
ἂν
εἶναι
ἡ
ὀλιγαρχία
φιλαρχία |
[18] |
μάλιστα
μὲν
μὴ
δοῦναι,
ἂν
|
δ´ |
ἄρα
τις
οἰκεῖος
ᾖ
καὶ |
[8] |
οὖν
ἰσχυρὸς
γενόμενος·
καὶ
Δεῖ
|
δ´ |
αὐτόν
σε
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι |
[8] |
πολὺν
τὸν
ζωμὸν
γεγονέναι.
εἶναι
|
δ´ |
ἑαυτῷ
καὶ
σημεῖον
τὰ
πρόσωπα |
[23] |
λειτουργίας,
ὅσας
λελειτούργηκε.
καὶ
προσελθὼν
|
δ´ |
εἰς
τοὺς
ἵππους
τοὺς
ἀγαθοὺς |
[5] |
ἀγοράζειν
αὑτῷ
μὲν
μηδέν,
ξένοις
|
δ´ |
ἐλάας
εἰς
Βυζάντιον
καὶ
Λακωνικὰς |
[8] |
ποιούμενοι
τὰ
ἱμάτια
ἀποβεβλήκασιν,
οἱ
|
δ´ |
ἐν
τῇ
στοᾷ
πεζομαχίᾳ
καὶ |
[27] |
ἐκείνου
μὴ
ἐπισταμένου.
καὶ
παλαίων
|
δ´ |
ἐν
τῷ
βαλανείῳ
πυκνὰ
τὴν |
[10] |
πεπτωκότων
ἀνελέσθαι.
καὶ
τοὺς
ὅρους
|
δ´ |
ἐπισκοπεῖσθαι
ὁσημέραι
εἰ
διαμένουσιν
οἱ |
[1] |
εἰδέναι,
τὰ
δὲ
θαυμάζειν,
τὰ
|
δ´ |
ἤδη
ποτὲ
καὶ
αὐτὸς
οὕτως |
[8] |
νικῶντες
ἐρήμους
δίκας
ὠφλήκασιν.
εἰσὶ
|
δ´ |
οἳ
καὶ
πόλεις
τῷ
λόγῳ
|
[8] |
γὰρ
αὐτῶν
πάντων
μεταβεβληκότα.
λέγει
|
δ´, |
ὡς
καὶ
παρακήκοε
παρὰ
τούτοις |
[3] |
καὶ
ὡς
Δάμιππος
μυστηρίοις
μεγίστην
|
δᾷδα |
ἔστησεν,
καὶ
πόσοι
εἰσὶ
κίονες |
[16] |
ἂν
εἶναι
δειλία
πρὸς
τὸ
|
δαιμόνιον, |
ὁ
δὲ
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις, |
[14] |
φίλων,
ἵνα
παραγένηται,
σκυθρωπάσας
καὶ
|
δακρύσας |
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ |
[21] |
ἐπιγράψαι·
Κλάδος
Μελιταῖος.
καὶ
ἀναθεὶς
|
δακτυλίδιον |
χαλκοῦν
ἐν
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
τοῦτο |
[19] |
ἀντικνημίοις
καὶ
προσπταίσματα
ἐν
τοῖς
|
δακτύλοις |
καὶ
μὴ
θεραπεῦσαι
ἀλλ´
ἐᾶσαι |
[3] |
ἐστι
τὸ
ζῆν,
καὶ
ὡς
|
Δάμιππος |
μυστηρίοις
μεγίστην
δᾷδα
ἔστησεν,
καὶ |
[6] |
ἀγοραίων
στρατηγεῖν
καὶ
εὐθὺς
τούτοις
|
δανείζειν |
καὶ
τῆς
δραχμῆς
τόκον
τρία |
[9] |
ὃν
ἀποστερεῖ
πρὸς
τοῦτον
ἀπελθὼν
|
δανείζεσθαι, |
εἶτα
καὶ
θύσας
τοῖς
θεοῖς |
[30] |
καταλιπεῖν,
παρὰ
δὲ
τῶν
συμπρεσβευτῶν
|
δανείζεσθαι· |
καὶ
τῷ
ἀκολούθῳ
μεῖζον
φορτίον |
[9] |
ἐπὶ
τὴν
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
ἐλθὼν
|
δανείζεσθαι |
κριθάς,
ποτὲ
δὲ
ἄχυρα,
καὶ |
[1] |
καὶ
μαλακισθῆναι.
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
δανειζομένους |
καὶ
ἐρανίζοντας
εἰπεῖν
ὡς
οὐ |
[30] |
ἄρτους
ἱκανοὺς
μὴ
παραθεῖναι
καὶ
|
δανείσασθαι
|
παρὰ
ξένου
παρ´
αὑτῷ
καταλύοντος. |
[23] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἐργασίας
τῆς
|
δανειστικῆς |
διεξιέναι,
ἡλίκη,
καὶ
αὐτὸς
ὅσα |
[22] |
ἀνελευθερία
ἐστὶν
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας
|
δαπάνην |
ἐχούσης,
ὁ
δὲ
ἀνελεύθερος
τοιοῦτός |
[19] |
τὰς
μασχάλας
δὲ
θηριώδεις
καὶ
|
δασείας |
ἔχειν
ἄχρι
ἐπὶ
πολὺ
τῶν |
[16] |
χεῖρας
καὶ
περιρρανάμενος
ἀπὸ
ἱεροῦ
|
δάφνην |
εἰς
τὸ
στόμα
λαβὼν
οὕτω |
[4] |
μήτε
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ἀμαθία |
[4] |
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ
|
δὲ |
ἄγροικος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
κυκεῶνα |
[3] |
λόγων
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
|
δὲ |
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
ἐστιν,
οἷος,
ὃν |
[3] |
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν
διήγησις
λόγων |
[20] |
λύπης
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
ὁ
|
δὲ |
ἀηδὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐγείρειν |
[30] |
τὸ
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ, |
[12] |
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ
|
δὲ |
ἄκαιρος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀσχολουμένῳ |
[18] |
λαβὼν
χρῆσαι.
καὶ
τὸν
παῖδα
|
δὲ |
ἀκολουθοῦντα
κελεύειν
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ |
[2] |
ἄλλους
σιωπᾶν
κελεῦσαι
καὶ
ἐπαινέσαι
|
δὲ |
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
δέ,
εἰ |
[23] |
τις
ἀγαθῶν
οὐκ
ὄντων,
ὁ
|
δὲ |
ἀλαζὼν
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν |
[26] |
πολυκοιρανίη,
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
δὲ |
[20] |
τοῦ
πάππου
καλῶν.
καὶ
ἐσθίων
|
δὲ |
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν |
[4] |
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
ἀριστῶν
|
δὲ |
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν.
καὶ |
[14] |
ἐν
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
ὁ
|
δὲ |
ἀναίσθητος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λογισάμενος |
[9] |
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν,
ὡς
ὅρῳ |
[9] |
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ
|
δὲ |
ἀναίσχυντος
τοιοῦτος,
οἷος
πρῶτον
μὲν |
[29] |
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
|
δὲ |
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
εὐφυῆ |
[25] |
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
|
δὲ
|
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος |
[22] |
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀνελευθερία
ἐστὶν
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας |
[22] |
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης,
ὁ
|
δὲ |
ἀνελεύθερος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
νικήσας |
[12] |
μὴ
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται
|
δὲ |
ἀπείπασθαι.
καὶ
θύοντας
καὶ
ἀναλίσκοντας |
[6] |
μεταξὺ
οἱ
μὲν
προσίασιν,
οἱ
|
δὲ |
ἀπίασι
πρὶν
ἀκοῦσαι
αὐτοῦ,
ἀλλὰ |
[18] |
τις
ἀδικίας
κατὰ
πάντων,
ὁ
|
δὲ |
ἄπιστος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀποστείλας |
[30] |
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν.
καὶ
χρέος
|
δὲ |
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι |
[5] |
καθεύδειν
ἅμα
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
|
δὲ |
ἀποκείρασθαι
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς |
[7] |
ἀκούῃ
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
|
δὲ |
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ |
[23] |
δραχμῆς
αὐτῷ
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
|
δὲ |
ἀπολαῦσαι
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς |
[6] |
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ
|
δὲ
|
ἀπονενοημένος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ὀμόσαι |
[6] |
ἐστὶν
ἡ
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων |
[5] |
Ἀρχίου
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀρέσκειά
ἐστι
μέν,
ὡς
ὅρῳ |
[5] |
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
ὁ
|
δὲ |
ἄρεσκος
ἀμέλει
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[4] |
καταβὰς
ἀποκείρασθαι
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
|
δὲ |
ᾆσαι
καὶ
εἰς
τὰ
ὑποδήματα |
[15] |
καὶ
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν |
[15] |
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
ὁ
|
δὲ |
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς· |
[2] |
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ
λέγοντος
|
δὲ |
αὐτοῦ
τι
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν |
[22] |
ἐπὶ
τοῦ
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
|
δὲ |
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία |
[9] |
ἅμα
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ξένοις
|
δὲ |
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας
μὴ
δοὺς |
[24] |
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
|
δὲ |
αὐτῷ
δόξῃ,
ἄνω
πάλιν.
καὶ |
[9] |
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ
|
δὲ
|
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας |
[11] |
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ
ἐπονείδιστος,
ὁ
|
δὲ |
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος
ἀπαντήσας
γυναιξὶν |
[19] |
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο·
καὶ
ἀποπτύσαι
|
δὲ |
βουλόμενος,
ὑπὲρ
τῆς
τραπέζης
προσπτύσαι |
[5] |
πρὸς
τὰς
τραπέζας
προσφοιτᾶν,
τῶν
|
δὲ |
γυμνασίων
ἐν
τούτοις
διατρίβειν,
οὗ |
[25] |
τις
ψυχῆς
ἐκ
φόβου,
ὁ
|
δὲ |
δειλὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πλέων |
[20] |
εἴη
ἡ
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
|
δὲ |
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´, |
[19] |
εἰς
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
|
δὲ |
δεινὸς
καὶ
ἕλκη
ἔχειν
ἐν |
[22] |
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία
|
δὲ |
δεινὸς
μὴ
πέμψαι
εἰς
διδασκάλου, |
[26] |
δὲ
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
|
δὲ |
δεινὸς
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ὀλίγων |
[20] |
οὐ
δύνασθαι
ἐμπλῆσαι.
καὶ
ξενίζων
|
δὲ |
δεῖξαι
τὸν
παράσιτον
αὐτοῦ
ποῖός |
[16] |
δειλία
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
ὁ
|
δὲ |
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπιτυχὼν |
[22] |
ἱερέων
τὰ
κρέα
ἀποδόσθαι,
τοὺς
|
δὲ |
διακονοῦντας
ἐν
τοῖς
γάμοις
οἰκοσίτους |
[6] |
δίκας
τὰς
μὲν
φεύγειν,
τὰς
|
δὲ |
διώκειν,
τὰς
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς |
[19] |
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
ὁ
|
δὲ |
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λέπραν |
[30] |
χρήσασθαι
τοῖς
ἐκείνων
παισί,
τὸν
|
δὲ |
ἑαυτοῦ
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
μὴ |
[2] |
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
|
δέ, |
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι |
[29] |
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
|
δὲ |
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι |
[29] |
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς
τοὺς
καθημένους
|
δὲ |
εἰπεῖν
δεινός,
ὡς
οὐ
δεῖ |
[29] |
χρηστός
ἐστι.
καὶ
τὸν
πονηρὸν
|
δὲ |
εἰπεῖν
ἐλεύθερον,
ἐὰν
βούληταί
τις |
[2] |
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ
ἐπιγελάσας
|
δὲ |
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς;
ὅτι
δυεῖν
σοι |
[2] |
δοῦναι
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας
|
δὲ |
εἰπεῖν·
Χρηστοῦ
πατρὸς
νεόττια.
καὶ |
[5] |
εἶναι
δοκῇ.
καὶ
τοὺς
ξένους
|
δὲ |
εἰπεῖν
ὡς
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν |
[23] |
τῆς
πόλεως
ἀποδεδημηκώς.
καὶ
γράμματα
|
δὲ |
εἰπεῖν,
ὡς
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου |
[1] |
χεῖρον
πράξεων
καὶ
λόγων,
ὁ
|
δὲ |
εἴρων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
προσελθὼν |
[28] |
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ
|
δὲ |
εἰς
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος. |
[6] |
εἰς
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις
|
δέ |
εἰσιν
οἱ
τὸ
στόμα
εὔλυτον |
[18] |
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
|
δὲ |
ἐκδοῦναι
δεινὸς
οὐχ
ὃς
βέλτιστα |
[28] |
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
ἐγένετο
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ |
[21] |
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
κολοιῷ
|
δὲ |
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι |
[6] |
φεύγειν,
τὰς
δὲ
διώκειν,
τὰς
|
δὲ |
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
ἔχων |
[24] |
συντάξαι
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι.
καὶ
προαποστέλλειν
|
δὲ, |
ἐπὰν
πορεύηται,
τὸν
ἐροῦντα,
ὅτι |
[13] |
εἶναι
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω
|
δὲ |
ἐπαναγκάσαι
τὸν
παῖδα
κεράσαι,
ἢ |
[5] |
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος
|
δὲ |
ἐπὶ
δεῖπνον
κελεῦσαι
καλέσαι
τὰ |
[5] |
αὐτὸς
λέγων·
Ἀσκός,
πέλεκυς,
τὰ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῆς
γαστρὸς
ἐᾶν
καθεύδειν |
[20] |
ἐστι
τῷ
συνδειπνοῦντι·
καὶ
παρακαλῶν
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
ποτηρίου
εἰπεῖν,
ὅτι |
[12] |
ἐξ
ἀρχῆς
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
|
δὲ |
ἐπιμεληθῆναι,
ἃ
μὴ
βούλεταί
τις |
[15] |
οὔτε
τῷ
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ
|
δὲ |
ἔρανον
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι |
[8] |
ποία
γὰρ
οὐ
στοά,
ποῖον
|
δὲ |
ἐργαστήριον,
ποῖον
δὲ
μέρος
τῆς |
[11] |
ῥυπαίνηται
ταχύ.
~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.
Οὐ
χαλεπὸν
|
δέ |
ἐστι
τὴν
βδελυρίαν
διορίσασθαι·
ἔστι |
[1] |
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
καὶ
συγγνώμην
|
δὲ |
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
λέγουσι |
[20] |
προσπτύσαι
τῷ
οἰνοχόῳ.
~ΑΗΔΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν, |
[23] |
ὃν
αὐτὸν
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
δὲ |
ἡ
ἀλαζονεία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς |
[14] |
πρότερον
πολλάκις
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν, |
[25] |
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
δὲ |
ἡ
δειλία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[19] |
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης |
[28] |
αὐτὸς
αὑτῷ
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς |
[17] |
εἰς
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
μεμψιμοιρία
ἐπιτίμησις
παρὰ
τὸ |
[10] |
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ
διαφόρου |
[24] |
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς
τις
πλὴν |
[29] |
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ |
[4] |
ᾆσαι
καὶ
εἰς
τὰ
ὑποδήματα
|
δὲ |
ἥλους
ἐγκροῦσαι
καὶ
τῆς
αὐτῆς |
[1] |
τὰ
δὲ
οὐκ
εἰδέναι,
τὰ
|
δὲ |
θαυμάζειν,
τὰ
δ´
ἤδη
ποτὲ |
[5] |
ἂν
οἱ
ἔφηβοι
γυμνάζωνται,
τοῦ
|
δὲ |
θεάτρου
καθῆσθαι,
ὅταν
ᾖ
ἡ |
[19] |
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι·
καὶ
τὰς
μασχάλας
|
δὲ |
θηριώδεις
καὶ
δασείας
ἔχειν
ἄχρι |
[21] |
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν
οἴκαδε,
ἀναβαλλόμενος
|
δὲ |
θοἰμάτιον
ἐν
τοῖς
μύωψι
κατὰ |
[4] |
ἐκπλήττεσθαι
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν
|
δὲ |
ἴδῃ
βοῦν
ἢ
ὄνον
ἢ |
[16] |
σκύλακι
κελεῦσαι
αὑτὸν
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
|
δὲ |
ἰδὼν
ἢ
ἐπίληπτον
φρίξας
εἰς |
[16] |
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον
καλεῖν,
ἐὰν
|
δὲ
|
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι. |
[14] |
δακρύσας
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας |
[6] |
ἢ
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς
|
δὲ |
καὶ
δίκας
τὰς
μὲν
φεύγειν, |
[21] |
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων, |
[16] |
φῆσαι
εἶναι.
καὶ
ταῖς
τετράσι
|
δὲ |
καὶ
ἑβδόμαις
προστάξας
οἶνον
ἕψειν |
[7] |
χρηματίζοντας.
καὶ
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
|
δὲ |
καὶ
εἰς
τὰς
παλαίστρας
εἰσιὼν |
[28] |
θύραν
τὴν
αὔλειον
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι |
[24] |
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
λογιζόμενος
πρός
τινα
τῷ |
[6] |
καὶ
προῖκα
θεωρεῖν
ἀξιοῦσι.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι
καὶ |
[5] |
ἐν
τῇ
πόλει
διηγεῖσθαι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς
καὶ |
[9] |
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
τὰ
χαλκεῖα
τὰ |
[12] |
ἄρτι
παρακαλεῖν
εἰς
περίπατον.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω
διδόντα |
[29] |
ἂν
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι |
[30] |
τὸ
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
συναγόντων
παρ´
αὐτῷ
ὑποθεῖναι |
[2] |
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῆς
γυναικείας |
[7] |
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος
τότε |
[15] |
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι. |
[9] |
δοὺς
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
υἱεῖς
εἰς
τὴν |
[10] |
εἰ
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
καὶ
τόκον |
[9] |
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν
|
δὲ· |
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ. |
[28] |
τὸ
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
ὁ
|
δὲ
|
κακολόγος
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς· |
[27] |
τοῖς
μειρακίοις
λαμπάδα
τρέχειν.
ἀμέλει
|
δὲ |
κἄν
που
κληθῇ
εἰς
Ἡράκλειον, |
[30] |
ἐκ
τοῦ
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
|
δὲ |
καταλειπόμενα
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἡμίση |
[2] |
συμφέρουσαν
δὲ
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν
|
δὲ |
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα,
ὥστε
ἅμα |
[2] |
ἢ
τοὺς
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
|
δὲ |
κολακείαν
ὑπολάβοι
ἄν
τις
ὁμιλίαν |
[9] |
μὲν
δειπνεῖν
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ
|
δὲ |
κρέα
ἀποτιθέναι
ἁλσὶ
πάσας,
καὶ |
[19] |
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς·
καὶ
αὐλούμενος
|
δὲ |
κροτῆσαι
ταῖς
χερσὶ
μόνος
τῶν |
[7] |
μεταξὺ
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων
|
δὲ |
κωλῦσαι
κρῖναι
καὶ
συνθεωρῶν
θεάσασθαι |
[7] |
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
λαλιά,
εἴ
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι |
[7] |
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
ὁ
|
δὲ |
λάλος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
τῷ |
[30] |
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
λογισμὸν
|
δὲ |
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος.
καὶ |
[20] |
τίς
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ
αὑτοῦ
|
δὲ |
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
ἐστι
καὶ |
[8] |
ἡμᾶς
ὕπνος
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων |
[8] |
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ
λογοποιῶν,
ὁ
|
δὲ |
λογοποιὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀπαντήσας |
[11] |
ὁρῶν
περιμεῖναι
κελεῦσαι·
καὶ
ἡττωμένῳ
|
δὲ |
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι
ἀπὸ
τοῦ |
[21] |
τὴν
ἀγορὰν
περιπατεῖν.
καὶ
κυναρίου
|
δὲ |
Μελιταίου
τελευτήσαντος
αὐτῷ,
μνῆμα
ποιῆσαι
|
[17] |
τὸ
προσῆκον
τῶν
δεδομένων,
ὁ
|
δὲ |
μεμψίμοιρος
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἀποστείλαντος |
[8] |
στοά,
ποῖον
δὲ
ἐργαστήριον,
ποῖον
|
δὲ
|
μέρος
τῆς
ἀγορᾶς,
οὗ
οὐ |
[6] |
ἀρχήν,
τοῖς
δὲ
συλλαβήν,
τοῖς
|
δὲ
|
μέρος
τοῦ
πράγματος
λέγει,
οὐκ |
[30] |
διακονοῦντες
παῖδες
μὴ
λάβωσι.
συναποδημῶν
|
δὲ |
μετὰ
γνωρίμων
χρήσασθαι
τοῖς
ἐκείνων |
[21] |
ὅτι
βοῦν
ἔθυσε.
καὶ
πομπεύσας
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
ἱππέων
τὰ
μὲν |
[9] |
μὲν
λάβῃ,
εὖ
ἔχει,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης |
[9] |
σταθμῷ
μάλιστα
μὲν
κρέας,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ὀστοῦν
εἰς
τὸν
ζωμὸν |
[30] |
δραχμαῖς
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν
υἱῶν
|
δὲ |
μὴ
πορευομένων
εἰς
τὸ
διδασκαλεῖον |
[16] |
πορεύεσθαι
μετὰ
τῆς
γυναικός—
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
σχολάζῃ
ἡ
γυνή,
μετὰ |
[10] |
διαφόρου
ὑπὲρ
τὸν
καιρόν,
ὁ
|
δὲ |
μικρολόγος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν |
[21] |
αὐλώμεθα
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
μικροφιλοτιμία
δόξει
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς |
[21] |
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς
ἀνελεύθερος,
ὁ
|
δὲ
|
μικροφιλότιμος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
σπουδάσαι |
[26] |
ἰσχύος
καὶ
κέρδους
γλιχομένη,
ὁ
|
δὲ |
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος,
οἷος
τοῦ
δήμου |
[21] |
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
|
δέ, |
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ |
[26] |
λέγειν·
Ἱκανὸς
εἷς
ἐστι,
τοῦτον
|
δὲ |
ὅτι
δεῖ
ἄνδρα
εἶναι·
καὶ |
[6] |
ἐν
ταῖς
χερσίν.
οὐκ
ἀποδοκιμάζει
|
δὲ |
οὐδ´
ἅμα
πολλῶν
ἀγοραίων
στρατηγεῖν |
[2] |
πρὸς
σὲ
οἱ
ἄνθρωποι;
τοῦτο
|
δὲ |
οὐθενὶ
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[1] |
τὰ
μὲν
σκέψεσθαι
φάσκειν,
τὰ
|
δὲ |
οὐκ
εἰδέναι,
τὰ
δὲ
θαυμάζειν, |
[20] |
ἡδύς
ἐστι
καὶ
ἀηδής,
ἀμφότερα
|
δὲ
|
οὐκ
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον |
[28] |
τῇ
πατρίδι
εὐγενεῖς
εἶναι.
Αὐτὸς
|
δὲ |
οὗτος
ὡς
ἐκ
τοιούτων
γεγονὼς |
[27] |
εἶναι
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν,
ὁ
|
δὲ
|
ὀψιμαθὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ῥήσεις |
[27] |
καὶ
ταὐτὰ
προαιρουμένους.
~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[22] |
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ
ἐξ
ἀγορᾶς
|
δὲ |
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα
αὐτὸς
φέρειν |
[4] |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
τὸ
ἀργύριον
|
δὲ |
παρά
του
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν |
[23] |
γὰρ
οὐ
δύνασθαι.
καὶ
ἀγνώτων
|
δὲ |
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς
ψήφους |
[6] |
διώκειν,
τὰς
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
|
δὲ |
παρεῖναι
ἔχων
ἐχῖνον
ἐν
τῷ |
[13] |
καὶ
πράξεων
μετὰ
εὐνοίας,
ὁ
|
δὲ |
περίεργος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι |
[11] |
μὴ
συνήθης
ἐστί·
καὶ
σπεύδοντας
|
δέ |
ποι
ὁρῶν
περιμεῖναι
κελεῦσαι·
καὶ |
[28] |
ἀπὸ
τοῦ
προσώπου
ἐστίν·
ἡ
|
δὲ |
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον
δέ· |
[5] |
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
παρακληθεὶς
|
δὲ |
πρὸς
δίαιταν
μὴ
μόνον
ᾧ |
[28] |
κακὸς
καὶ
μαστιγίας.
καὶ
κακονοῶν
|
δὲ |
πρός
τινα
εἰπεῖν·
Ἐγὼ
δήπου |
[1] |
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ
τινὶ
λέγε·
Ὅπως
|
δὲ |
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ
ἐκείνου
καταγνῶ, |
[6] |
τοῖς
μὲν
τὴν
ἀρχήν,
τοῖς
|
δὲ |
συλλαβήν,
τοῖς
δὲ
μέρος
τοῦ |
[3] |
μυστήρια,
Πυανοψιῶνος
δὲ
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
|
δὲ |
τὰ
κατ´
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα |
[3] |
μέν
ἐστι
τὰ
μυστήρια,
Πυανοψιῶνος
|
δὲ |
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
δὲ
τὰ
κατ´ |
[8] |
ἂν
εἴπῃ
τις
αὐτῷ,
Σὺ
|
δὲ |
ταῦτα
πιστεύεις;
φήσει,
τὸ
πρᾶγμα
|
[13] |
τὸν
κακῶς
ἔχοντα.
καὶ
γυναικὸς
|
δὲ |
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα |
[28] |
δὲ
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον
|
δέ· |
τῇ
γὰρ
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα |
[22] |
οἴκαδε
πορευθῆναι.
καὶ
τῇ
γυναικὶ
|
δὲ |
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ |
[16] |
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς
ἐκθύσασθαι.
καὶ
πυκνὰ
|
δὲ |
τὴν
οἰκίαν
καθᾶραι
δεινὸς
Ἑκάτης |
[26] |
τὴν
πόλιν.
καὶ
τὸ
μέσον
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
ἐξιὼν
καὶ
τὸ |
[4] |
τράγον,
ἑστηκὼς
θεωρεῖν.
καὶ
προαιρῶν
|
δέ |
τι
ἐκ
τοῦ
ταμιείου
δεινὸς |
[25] |
τοῖς
πολεμίοις.
καὶ
τοῦ
σαλπιστοῦ
|
δὲ |
τὸ
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
ἐν |
[28] |
γοῦν
ἡ
ψυχὴ
Κρινοκόρακα·
τὰς
|
δὲ |
τοιαύτας
φασὶν
ἐν
τῇ
πατρίδι |
[30] |
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι
|
δὲ
|
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής,
οἷος
ἑστιῶν |
[11] |
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν
|
δὲ |
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ
ὠψωνημένα
καὶ |
[8] |
αὐτόν
σε
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι
|
δὲ |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
προσδεδράμηκε |
[25] |
γῆν
προσάγειν
αὑτόν.
καὶ
στρατευόμενος
|
δὲ |
τοῦ
πεζοῦ
ἐκβοηθοῦντος
οἷός
τε |
[4] |
φίλοις
καὶ
οἰκείοις
ἀπιστεῖν,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
αὑτοῦ
οἰκέτας
ἀνακοινοῦσθαι
περὶ |
[6] |
κωμαστικῷ
χορῷ.
καὶ
ἐν
θαύμασι
|
δὲ |
τοὺς
χαλκοῦς
ἐκλέγειν
καθ´
ἕκαστον |
[28] |
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
εἴπας·
Ἐγὼ
|
δὲ |
τοῦτον
τὸν
ἄνθρωπον
πλέον
πάντων |
[8] |
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται
|
δὲ |
τούτους
φάσκων
λέγειν,
ὡς
Πολυπέρχων |
[2] |
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν
εἶναι,
συμφέρουσαν
|
δὲ |
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν
δὲ
κόλακα |
[10] |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ.
{καὶ
τὸ
ὅλον
|
δὲ |
τῶν
μικρολόγων
καὶ
τὰς
ἀργυροθήκας |
[11] |
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν·
καὶ
καλέσαι
|
δὲ |
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί
τινα,
ᾧ |
[30] |
πόλεως
ἐφόδιον
οἴκοι
καταλιπεῖν,
παρὰ
|
δὲ |
τῶν
συμπρεσβευτῶν
δανείζεσθαι·
καὶ
τῷ |
[29] |
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι
|
δὲ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν |
[24] |
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν
ἄλλων,
ὁ
|
δὲ |
ὑπερήφανος
τοιόσδε
τις,
οἷος
τῷ |
[9] |
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
καὶ
ὀψωνῶν
|
δὲ |
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
κρεωπώλην,
εἴ
τι |
[29] |
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ
|
δὲ |
φιλοπόνηρός
ἐστι
τοιόσδε
τις,
οἷος |
[10] |
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
καὶ
αὐτοὺς
|
δὲ |
φοροῦντας
ἐλάττω
τῶν
μηρῶν
τὰ |
[5] |
λευκοὺς
ἔχειν
καὶ
τὰ
ἱμάτια
|
δὲ |
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
καὶ
χρίσματι
ἀλείφεσθαι. |
[23] |
Μακεδόσι·
καὶ
ἐν
τῇ
σιτοδείᾳ
|
δὲ |
ὡς
πλείω
ἢ
πέντε
τάλαντα |
[29] |
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
καὶ
ἐπισκῆψαι
|
δέ, |
ὡς
χρηστός
ἐστι.
καὶ
τὸν |
[17] |
ἐπιτίμησις
παρὰ
τὸ
προσῆκον
τῶν
|
δεδομένων, |
ὁ
δὲ
μεμψίμοιρος
τοιόσδε
τις, |
[17] |
πριάμενος
ἀνδράποδον
ἄξιον
καὶ
πολλὰ
|
δεηθεὶς |
τοῦ
πωλοῦντος·
Θαυμάζω,
εἰπεῖν,
ὅ |
[26] |
εἷς
ἐστι,
τοῦτον
δὲ
ὅτι
|
δεῖ |
ἄνδρα
εἶναι·
καὶ
τῶν
Ὁμήρου |
[26] |
τοὺς
συνεπιμελησομένους,
παρελθὼν
ἀποφήνασθαι,
ὡς
|
δεῖ
|
αὐτοκράτορας
τούτους
εἶναι,
κἂν
ἄλλοι |
[26] |
τῶν
ὀλίγων
λόγοις
χρήσασθαι,
ὅτι
|
Δεῖ
|
αὐτοὺς
ἡμᾶς
συνελθόντας
περὶ
τούτων |
[8] |
ἄλλως
οὖν
ἰσχυρὸς
γενόμενος·
καὶ
|
Δεῖ |
δ´
αὐτόν
σε
μόνον
εἰδέναι. |
[26] |
τιμωμένους,
καὶ
ὅτι
Ἢ
τούτους
|
δεῖ |
ἢ
ἡμᾶς
οἰκεῖν
τὴν
πόλιν. |
[1] |
ἁπλᾶ
ἀλλ´
ἐπίβουλα
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
|
δεῖ |
ἢ
τοὺς
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν |
[16] |
τίνι
θεῶν—
ἢ
θεᾷ—
προσεύχεσθαι
|
δεῖ. |
καὶ
τελεσθησόμενος
πρὸς
τοὺς
Ὀρφεοτελεστὰς |
[17] |
ἴσθι,
Καὶ
πῶς;
εἰπεῖν,
Ὅτι
|
δεῖ |
τἀργύριον
ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ
καὶ
χωρὶς |
[29] |
δὲ
εἰπεῖν
δεινός,
ὡς
οὐ
|
δεῖ |
τὸν
ἄνδρα,
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα |
[3] |
κατ´
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα
δὴ
|
δεῖ |
τοὺς
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ |
[11] |
ἑαυτῷ
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
καὶ
|
δεικνύειν |
δὲ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ
ὠψωνημένα |
[25] |
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
|
δειλία |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ὕπειξίς
τις |
[16] |
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
|
δειλία |
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
ὁ
δὲ |
[25] |
μὴ
ἔσται,
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
|
~ΔΕΙΛΙΑΣ. |
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
δειλία
δόξειεν |
[25] |
ψυχῆς
ἐκ
φόβου,
ὁ
δὲ
|
δειλὸς |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πλέων
τὰς |
[26] |
καὶ
ὡς
Ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
|
δεινὰ |
πάσχομεν
ὑπὸ
τῶν
δεκαζομένων,
καὶ |
[15] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ
|
δεῖνα |
ποῦ
ἐστιν;
εἰπεῖν·
Πράγματά
μοι |
[28] |
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ
|
δεῖνα |
τίς
ἐστιν;
εἰπεῖν
οἰκονομῶν
καθάπερ |
[30] |
ταῖς
ὁδοῖς
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
|
δεινὸς |
ἀπαιτῆσαι
τὸ
μέρος,
κοινὸν
εἶναι |
[14] |
καὶ
δακρύσας
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον
ὀφειλόμενον |
[6] |
φέρουσι
καὶ
προῖκα
θεωρεῖν
ἀξιοῦσι.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι |
[9] |
χρήσαντας
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
πρὸς
τὰ
χαλκεῖα |
[12] |
ἥκοντα
ἄρτι
παρακαλεῖν
εἰς
περίπατον.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω |
[29] |
συναχθεσθησομένους,
ἂν
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ |
[15] |
εἰπεῖν
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
τοῖς
θεοῖς
μὴ |
[10] |
ὁσημέραι
εἰ
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί.
|
δεινὸς |
δὲ
καὶ
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
καὶ |
[16] |
πυκνὰ
δὲ
τὴν
οἰκίαν
καθᾶραι
|
δεινὸς |
Ἑκάτης
φάσκων
ἐπαγωγὴν
γεγονέναι.
κἂν |
[20] |
ἡ
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ
|
δεινὸς |
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´,
ὦ |
[19] |
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ
|
δεινὸς |
καὶ
ἕλκη
ἔχειν
ἐν
τοῖς |
[7] |
γε
τοὺς
καθ´
ἕνα
ἀπογυμνώσῃ,
|
δεινὸς |
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἀθρόους
{καὶ} |
[5] |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
πίθηκον
θρέψαι
|
δεινὸς |
καὶ
τίτυρον
κτήσασθαι
καὶ
Σικελικὰς |
[15] |
καὶ
προσπταίσας
ἐν
τῇ
ὁδῷ
|
δεινὸς |
καταράσασθαι
τῷ
λίθῳ.
καὶ
ἀναμεῖναι |
[24] |
τοὺς
πωλοῦντάς
τι
ἢ
μεμισθωμένους
|
δεινὸς |
κελεῦσαι
ἥκειν
πρὸς
αὑτὸν
ἅμ´ |
[21] |
καὶ
κολοιῷ
δὲ
ἔνδον
τρεφομένῳ
|
δεινὸς |
κλιμάκιον
πρίασθαι
καὶ
ἀσπίδιον
χαλκοῦν |
[23] |
δὲ
ἀπολαῦσαι
ἐν
τῇ
ὁδῷ
|
δεινὸς |
λέγων,
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο, |
[22] |
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία
δὲ
|
δεινὸς |
μὴ
πέμψαι
εἰς
διδασκάλου,
ὅταν |
[18] |
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
δὲ
ἐκδοῦναι
|
δεινὸς |
οὐχ
ὃς
βέλτιστα
ἐργάσεται,
ἀλλ´
|
[28] |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἡμέρᾳ.
καὶ
συγκαθήμενος
|
δεινὸς |
περὶ
τοῦ
ἀναστάντος
εἰπεῖν
καὶ |
[7] |
διδασκάλοις.
καὶ
τοὺς
ἀπιέναι
φάσκοντας
|
δεινὸς |
προπέμψαι
καὶ
ἀποκαταστῆσαι
εἰς
τὴν |
[26] |
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
δὲ
|
δεινὸς |
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ὀλίγων
λόγοις |
[1] |
οὕτως
διαλογίσασθαι.
καὶ
τὸ
ὅλον
|
δεινὸς |
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ
τοῦ
λόγου |
[4] |
δέ
τι
ἐκ
τοῦ
ταμιείου
|
δεινὸς |
φαγεῖν,
καὶ
ζωρότερον
πιεῖν.
καὶ |
[29] |
πρὸς
τοὺς
καθημένους
δὲ
εἰπεῖν
|
δεινός, |
ὡς
οὐ
δεῖ
τὸν
ἄνδρα, |
[11] |
οἷος
ἀπαντήσας
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
ἀνασυράμενος
|
δεῖξαι |
τὸ
αἰδοῖον.
καὶ
ἐν
θεάτρῳ |
[20] |
δύνασθαι
ἐμπλῆσαι.
καὶ
ξενίζων
δὲ
|
δεῖξαι |
τὸν
παράσιτον
αὐτοῦ
ποῖός
τίς |
[9] |
θύσας
τοῖς
θεοῖς
αὐτὸς
μὲν
|
δειπνεῖν |
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ
δὲ
κρέα
|
[21] |
παρ´
αὐτὸν
τὸν
καλέσαντα
κατακείμενος
|
δειπνῆσαι. |
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν |
[17] |
καὶ
τοῦ
οἰναρίου
οὐκ
ἐπὶ
|
δεῖπνον |
καλέσας.
καὶ
ὑπὸ
τῆς
ἑταίρας |
[5] |
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος
δὲ
ἐπὶ
|
δεῖπνον |
κελεῦσαι
καλέσαι
τὰ
παιδία
τὸν
|
[21] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
σπουδάσαι
ἐπὶ
|
δεῖπνον |
κληθεὶς
παρ´
αὐτὸν
τὸν
καλέσαντα |
[24] |
τις,
οἷος
τῷ
σπεύδοντι
ἀπὸ
|
δείπνου |
ἐντεύξεσθαι
φάσκειν
ἐν
τῷ
περιπατεῖν. |
[3] |
εἶθ´
ὧν
εἶχεν
ἐπὶ
τῷ
|
δείπνῳ, |
τὰ
καθ´
ἕκαστα
διεξελθεῖν.
εἶτα |
[20] |
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων
|
δεῖσθαι |
ἐπισχεῖν,
ἕως
ἂν
περιπατήσῃ.
καὶ |
[25] |
τῷ
παιδὶ
τὸν
χιτωνίσκον·
καὶ
|
δεῖσθαι |
πρὸς
τὴν
γῆν
προσάγειν
αὑτόν. |
[16] |
μὴ
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
|
δεισιδαιμονία |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
δειλία
πρὸς |
[16] |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι.
|
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ. |
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία
δόξειεν
ἂν |
[16] |
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
ὁ
δὲ
|
δεισιδαίμων |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπιτυχὼν
ἐκφορᾷ |
[26] |
τούτους
εἶναι,
κἂν
ἄλλοι
προβάλλωνται
|
δέκα, |
λέγειν·
Ἱκανὸς
εἷς
ἐστι,
τοῦτον |
[23] |
ἑκάστοις
τούτων
ὀνόματα
ποιῆσαι
καὶ
|
δέκα |
τάλαντα·
καὶ
τοῦτο
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι |
[27] |
τὴν
κεφαλὴν
κατεαγέναι.
καὶ
ἐν
|
δεκαδισταῖς |
συνάγειν
τοὺς
μετ´
αὐτοῦ
συναύξοντας. |
[26] |
δικαστηρίοις
δεινὰ
πάσχομεν
ὑπὸ
τῶν
|
δεκαζομένων, |
καὶ
ὡς
Θαυμάζω
τῶν
πρὸς |
[21] |
τὸν
υἱὸν
ἀποκεῖραι
ἀπαγαγὼν
εἰς
|
Δελφούς, |
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως
αὐτῷ |
[6] |
μὴ
τρέφειν,
ἀπάγεσθαι
κλοπῆς,
τὸ
|
δεσμωτήριον |
πλείω
χρόνον
οἰκεῖν
ἢ
τὴν |
[21] |
τὰ
ἱερὰ
καλά,
καὶ
ὑμεῖς
|
δέχεσθε |
τὰ
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας |
[3] |
τὰ
κατ´
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα
|
δὴ |
δεῖ
τοὺς
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων |
[14] |
γε
τῶν
ἄστρων
νομίζει,
ὅτι
|
δὴ
|
καὶ
οἱ
ἄλλοι
λέγουσι
πίσσης |
[23] |
ὡς
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου
τριττὰ
|
δὴ
|
λέγοντα
παραγενέσθαι
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν· |
[20] |
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
καὶ
ἀνάγεσθαι
|
δὴ |
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι |
[2] |
ὦσαι
εἰς
τὸ
στόμα
ὡς
|
δὴ |
οὐ
δυνάμενος
κατασχεῖν
τὸν
γέλωτα. |
[3] |
τὰ
καθ´
ἕκαστα
διεξελθεῖν.
εἶτα
|
δὴ |
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος
λέγειν,
ὡς |
[8] |
κατὰ
κράτος
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
|
δὴ |
ταλαίπωρον
αὐτῶν
ἐστι
τὸ
ἐπιτήδευμα. |
[1] |
εὑρεῖν
ἔστι
τῶν
εἰρώνων.
τὰ
|
δὴ |
τῶν
ἠθῶν
μὴ
ἁπλᾶ
ἀλλ´ |
[26] |
καὶ
ὡς
μισητὸν
τὸ
τῶν
|
δημαγωγῶν |
γένος,
τὸν
Θησέα
πρῶτον
φήσας |
[28] |
κακῶς
λέγειν
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
καὶ
|
δημοκρατίαν |
καὶ
ἐλευθερίαν
καὶ
τῶν
ἐν |
[30] |
ἀφιᾶσιν
οἱ
θεατρῶναι.
καὶ
ἀποδημῶν
|
δημοσίᾳ |
τὸ
μὲν
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[29] |
οἷος
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἡττημένοις
καὶ
|
δημοσίους |
ἀγῶνας
ὠφληκόσι
καὶ
ὑπολαμβάνειν,
ἐὰν |
[28] |
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ
δὲ
εἰς
τοὺς
|
δημότας |
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος.
Ἡ
μέντοι
μήτηρ |
[10] |
καὶ
τόκον
τόκου.
καὶ
ἑστιῶν
|
δημότας |
μικρὰ
τὰ
κρέα
κόψας
παραθεῖναι. |
[25] |
πρὸς
τὸν
κατακείμενον
σκεψομένους
τοὺς
|
δημότας, |
τοὺς
φυλέτας
καὶ
τούτων
ἅμ´ |
[22] |
καὶ
ἐπιδόσεων
γινομένων
ἐκ
τοῦ
|
δήμου, |
ἀναστὰς
σιωπῇ
ἐκ
τοῦ
μέσου |
[26] |
δὲ
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος,
οἷος
τοῦ
|
δήμου |
βουλευομένου,
τίνας
τῷ
ἄρχοντι
προσαιρήσονται
|
[29] |
φῆσαι
αὐτὸν
κύνα
εἶναι
τοῦ
|
δήμου, |
φυλάττειν
γὰρ
αὐτὸν
τοὺς
ἀδικοῦντας· |
[7] |
αὐτὸς
εἴπας
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ
|
δήμῳ, |
καὶ
κατὰ
τῶν
πληθῶν
γε |
[21] |
τῶν
συμπρυτάνεων,
ὅπως
ἀπαγγείλῃ
τῷ
|
δήμῳ |
τὰ
ἱερά,
καὶ
παρεσκευασμένος
λαμπρὸν |
[28] |
δὲ
πρός
τινα
εἰπεῖν·
Ἐγὼ
|
δήπου |
τὰ
τοιαῦτα
οἶδα,
ὑπὲρ
ὧν |
[14] |
ὑπὸ
κυνὸς
τῆς
τοῦ
γείτονος
|
δηχθῆναι. |
καὶ
λαβών
τι
καὶ
ἀποθεὶς |
[30] |
τὸ
διδασκαλεῖον
τὸν
μῆνα
ὅλον
|
διά |
τιν´
ἀρρωστίαν
ἀφαιρεῖν
τοῦ
μισθοῦ |
[23] |
καὶ
διότι
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν
|
διὰ |
τὸ
ἐλάττω
εἶναι
αὐτῷ
πρὸς |
[30] |
πέμπειν
αὐτοὺς
εἰς
τὰ
μαθήματα
|
διὰ |
τὸ
θέας
εἶναι
πολλάς,
ἵνα |
[10] |
ἐκ
τοῦ
αὑτοῦ
κήπου
οὔτε
|
διὰ
|
τοῦ
αὑτοῦ
ἀγροῦ
πορευθῆναι
οὔτε |
[26] |
λόγους
λέγων
τὴν
τοῦ
Ὠιδείου·
|
Διὰ |
τοὺς
συκοφάντας
οὐκ
οἰκητόν
ἐστιν |
[16] |
λίθους
τρεῖς
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ
|
διαβάλῃ. |
καὶ
ἐὰν
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν |
[3] |
τοῖς
μήτε
σχολὴν
μήτε
σπουδὴν
|
διαγινώσκουσιν. |
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν |
[25] |
περιιδεῖν,
καὶ
λέγειν,
ὡς
ἔργον
|
διαγνῶναί |
ἐστι,
πότεροί
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι. |
[23] |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν
τῷ
|
διαζεύγματι |
ἑστηκὼς
διηγεῖσθαι
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
|
[5] |
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
παρακληθεὶς
δὲ
πρὸς
|
δίαιταν |
μὴ
μόνον
ᾧ
πάρεστι
βούλεσθαι
|
[24] |
βαδίζων
{ἐν
ταῖς
ὁδοῖς}
τὰς
|
διαίτας |
κρίνειν
{ἐν}
τοῖς
ἐπιτρέψασι.
καὶ |
[12] |
πληγὰς
λαβὼν
ἀπήγξατο.
καὶ
παρὼν
|
διαίτῃ |
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων
βουλομένων
διαλύεσθαι.
καὶ |
[2] |
τὰ
ἐκ
τῆς
γυναικείας
ἀγορᾶς
|
διακονῆσαι |
δυνατὸς
ἀπνευστί.
καὶ
τῶν
ἑστιωμένων |
[22] |
τὰ
κρέα
ἀποδόσθαι,
τοὺς
δὲ
|
διακονοῦντας |
ἐν
τοῖς
γάμοις
οἰκοσίτους
μισθώσασθαι. |
[30] |
τῶν
ῥαφανίδων
ἀπογράφεσθαι,
ἵν´
οἱ
|
διακονοῦντες |
παῖδες
μὴ
λάβωσι.
συναποδημῶν
δὲ |
[27] |
ἑαυτοῦ
ἀκόλουθον.
καὶ
διατοξεύεσθαι
καὶ
|
διακοντίζεσθαι |
τῷ
τῶν
παιδίων
παιδαγωγῷ
καὶ |
[1] |
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ
ἀγανακτοῦντας
πράως
|
διαλέγεσθαι· |
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνειν
κατὰ
σπουδὴν |
[6] |
φωνῇ
καὶ
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
καὶ
|
διαλεγομένων |
πρὸς
αὐτούς,
καὶ
μεταξὺ
οἱ |
[1] |
ἤδη
ποτὲ
καὶ
αὐτὸς
οὕτως
|
διαλογίσασθαι. |
καὶ
τὸ
ὅλον
δεινὸς
τῷ |
[12] |
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων
βουλομένων
|
διαλύεσθαι. |
καὶ
ὀρχησόμενος
ἅψασθαι
ἑτέρου
μηδέπω |
[10] |
ὅρους
δ´
ἐπισκοπεῖσθαι
ὁσημέραι
εἰ
|
διαμένουσιν |
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
δὲ
καὶ |
[30] |
φῆσαι
δίκαιον
εἶναι
διμοίρῳ
τῷ
|
διανέμοντι
|
δίδοσθαι
καὶ
εὐθὺς
αὑτῷ
νεῖμαι. |
[30] |
ξένου
παρ´
αὑτῷ
καταλύοντος.
καὶ
|
διανέμων |
μερίδας
φῆσαι
δίκαιον
εἶναι
διμοίρῳ |
[13] |
οἶνον
τῷ
μαλακιζομένῳ,
φήσας
βούλεσθαι
|
διάπειραν |
λαμβάνειν,
εὖ
ποτίσαι
τὸν
κακῶς |
[3] |
τοὺς
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
|
διαράμενον |
ἀπαλλάττεσθαι,
ὅστις
ἀπύρευτος
βούλεται
εἶναι· |
[29] |
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ
|
διατείνεσθαι |
δὲ
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ |
[10] |
ὑποδουμένους
καὶ
πρὸς
τοὺς
γναφεῖς
|
διατεινομένους, |
ὅπως
τὸ
ἱμάτιον
αὐτοῖς
ἕξει |
[27] |
πρὸς
τὸν
ἑαυτοῦ
ἀκόλουθον.
καὶ
|
διατοξεύεσθαι |
καὶ
διακοντίζεσθαι
τῷ
τῶν
παιδίων |
[5] |
τῶν
δὲ
γυμνασίων
ἐν
τούτοις
|
διατρίβειν, |
οὗ
ἂν
οἱ
ἔφηβοι
γυμνάζωνται, |
[25] |
αὐτὴν
ὑπὸ
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα
|
διατρίβειν |
πολὺν
χρόνον
ὡς
ζητῶν.
καὶ |
[16] |
καὶ
ἐὰν
μῦς
θύλακον
ἀλφίτων
|
διαφάγῃ, |
πρὸς
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν, |
[22] |
καὶ
λέγειν,
ὅτι
Κέρατος
οὐδὲν
|
διαφέρει. |
καὶ
ἀναστὰς
τὴν
οἰκίαν
καλλῦναι |
[10] |
δὲ
ἡ
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ
|
διαφόρου |
ὑπὲρ
τὸν
καιρόν,
ὁ
δὲ |
[2] |
λέγων
πρὸς
τὸ
οὖς
προσκύπτων
|
διαψιθυρίζειν· |
καὶ
εἰς
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς |
[7] |
μεταξὺ
χρηματίζοντας.
καὶ
εἰς
τὰ
|
διδασκαλεῖα |
δὲ
καὶ
εἰς
τὰς
παλαίστρας |
[30] |
δὲ
μὴ
πορευομένων
εἰς
τὸ
|
διδασκαλεῖον |
τὸν
μῆνα
ὅλον
διά
τιν´ |
[7] |
καὶ
προσλαλεῖν
τοῖς
παιδοτρίβαις
καὶ
|
διδασκάλοις. |
καὶ
τοὺς
ἀπιέναι
φάσκοντας
δεινὸς |
[22] |
δὲ
δεινὸς
μὴ
πέμψαι
εἰς
|
διδασκάλου, |
ὅταν
ᾖ
{τοῦ
ἀποτιθέναι
καὶ |
[12] |
καὶ
μεμαθηκότας
ἀνίστασθαι
ἐξ
ἀρχῆς
|
διδάσκων. |
καὶ
προθύμως
δὲ
ἐπιμεληθῆναι,
ἃ |
[15] |
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐκ
ἂν
γένοιτο
|
διδόμενα |
τὰ
ἀποδιδόμενα.
καὶ
οὐκ
ἔχειν |
[23] |
παραγενέσθαι
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν·
καὶ
|
διδομένης |
αὐτῷ
ἐξαγωγῆς
ξύλων
ἀτελοῦς
ὅτι |
[30] |
αὐτῷ
ὑποθεῖναι
τῶν
παρ´
ἑαυτοῦ
|
διδομένων |
ξύλων
καὶ
φακῶν
καὶ
ὄξους |
[25] |
ἀπὸ
ἐνυπνίου
τινός·
καὶ
ἐκδὺς
|
διδόναι |
τῷ
παιδὶ
τὸν
χιτωνίσκον·
καὶ |
[12] |
δὲ
καὶ
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω
|
διδόντα |
ἤδη
πεπρακότι.
καὶ
ἀκηκοότας
καὶ |
[23] |
τάλαντα
αὑτῷ
γένοιτο
τὰ
ἀναλώματα
|
διδόντι |
τοῖς
ἀπόροις
τῶν
πολιτῶν,
ἀνανεύειν |
[26] |
ἐστι
τὸ
τοῦ
νέμοντος
καὶ
|
διδόντος, |
καὶ
ὡς
αἰσχύνεται
ἐν
τῇ |
[30] |
δίκαιον
εἶναι
διμοίρῳ
τῷ
διανέμοντι
|
δίδοσθαι |
καὶ
εὐθὺς
αὑτῷ
νεῖμαι.
καὶ |
[28] |
γεννᾷ,
τρεῖς
χαλκοῦς
εἰς
ὄψον
|
δίδωσι |
καὶ
τῷ
ψυχρῷ
λούεσθαι
ἀναγκάζει |
[22] |
καὶ
φίλου
ἔρανον
συλλέγοντος
καὶ
|
διειλεγμένου |
αὐτῷ,
προσιόντα
προϊδόμενος
ἀποκάμψας
ἐκ |
[13] |
δύνανται
οἱ
παρόντες
ἐκπιεῖν.
καὶ
|
διείργειν |
τοὺς
μαχομένους,
καὶ
οὓς
οὐ |
[3] |
τῷ
δείπνῳ,
τὰ
καθ´
ἕκαστα
|
διεξελθεῖν. |
εἶτα
δὴ
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος |
[16] |
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
|
διεξέλθῃ |
τις
ἢ
λίθους
τρεῖς
ὑπὲρ |
[1] |
μὴν
οὐ
ταῦτα
πρὸς
ἐμὲ
|
διεξῄει· |
Παράδοξόν
μοι
τὸ
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ |
[23] |
περὶ
τῆς
ἐργασίας
τῆς
δανειστικῆς
|
διεξιέναι, |
ἡλίκη,
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε |
[28] |
ἔπλασας
πρὸς
ἐμέ·
κἀπὶ
τούτοις
|
διεξιών· |
Αὗται
αἱ
γυναῖκες
ἐκ
τῆς |
[8] |
πάντα
ταῦτα
οἶδε.
καὶ
πάντα
|
διεξιὼν |
πῶς
οἴεσθε
πιθανῶς
σχετλιάζει
λέγων· |
[5] |
ποιῶν
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
|
διηγεῖσθαι. |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
πίθηκον
θρέψαι |
[4] |
πάντα
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
|
διηγεῖσθαι. |
καὶ
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ
γόνατος |
[23] |
οἷος
ἐν
τῷ
διαζεύγματι
ἑστηκὼς
|
διηγεῖσθαι |
ξένοις,
ὡς
πολλὰ
χρήματα
αὐτῷ |
[12] |
ἀπαιτήσων.
καὶ
μαστιγουμένου
οἰκέτου
παρεστὼς
|
διηγεῖσθαι, |
ὅτι
καὶ
αὑτοῦ
ποτε
παῖς |
[11] |
καὶ
παρακαλεῖν
ἐπὶ
ταῦτα·
καὶ
|
διηγεῖσθαι
|
προσστὰς
πρὸς
κουρεῖον
ἢ
μυροπώλιον, |
[25] |
φυλέτας
καὶ
τούτων
ἅμ´
ἑκάστῳ
|
διηγεῖσθαι, |
ὡς
αὐτὸς
αὐτὸν
ταῖς
ἑαυτοῦ |
[20] |
καλῶν.
καὶ
ἐσθίων
δὲ
ἅμα
|
διηγεῖσθαι, |
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
καὶ |
[25] |
ἐκ
τῆς
μάχης
ἐπανιοῦσι
καὶ
|
διηγεῖσθαι |
ὡς
κινδυνεύσας·
Ἕνα
σέσωκα
τῶν |
[8] |
ὧν
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι.
|
διηγεῖται |
δὲ
τούτους
φάσκων
λέγειν,
ὡς |
[3] |
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν
ἐνύπνιον,
τοῦτο
|
διηγήσασθαι· |
εἶθ´
ὧν
εἶχεν
ἐπὶ
τῷ |
[21] |
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
|
διηγήσασθαι |
οἴκαδε
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς |
[3] |
Ἡ
δὲ
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν
|
διήγησις |
λόγων
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
ὁ |
[7] |
κατὰ
τῶν
πληθῶν
γε
ἅμα
|
διηγούμενος
|
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
ὥστε
τοὺς
ἀκούοντας |
[8] |
μέρος
τῆς
ἀγορᾶς,
οὗ
οὐ
|
διημερεύουσιν |
ἀπαυδᾶν
ποιοῦντες
τοὺς
ἀκούοντας.
οὕτως |
[17] |
οὕτω
με
φιλεῖς.
καὶ
τῷ
|
Διὶ |
ἀγανακτεῖν,
οὐ
διότι
ὕει,
ἀλλὰ |
[27] |
θύραις
πληγὰς
εἰληφὼς
ὑπ´
ἀντεραστοῦ
|
δικάζεσθαι. |
καὶ
εἰς
ἀγρὸν
ἐφ´
ἵππου |
[26] |
τὰ
πλήθη
λυθείσης
βασιλείας·
καὶ
|
δίκαια |
αὐτὸν
παθεῖν·
πρῶτον
γὰρ
αὐτὸν |
[30] |
καταλύοντος.
καὶ
διανέμων
μερίδας
φῆσαι
|
δίκαιον |
εἶναι
διμοίρῳ
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι |
[5] |
τοὺς
ξένους
δὲ
εἰπεῖν
ὡς
|
δικαιότερα |
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος |
[13] |
δυνήσεται.
καὶ
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος
|
δικαίου |
εἶναι
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω |
[17] |
λόγον
ὡς
πολλὰ
παραλελοιπότι
τῶν
|
δικαίων. |
καὶ
ἐράνου
εἰσενεχθέντος
παρὰ
τῶν |
[6] |
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς
δὲ
καὶ
|
δίκας |
τὰς
μὲν
φεύγειν,
τὰς
δὲ |
[8] |
πεζομαχίᾳ
καὶ
ναυμαχίᾳ
νικῶντες
ἐρήμους
|
δίκας |
ὠφλήκασιν.
εἰσὶ
δ´
οἳ
καὶ |
[26] |
πόλει,
καὶ
ὡς
Ἐν
τοῖς
|
δικαστηρίοις |
δεινὰ
πάσχομεν
ὑπὸ
τῶν
δεκαζομένων, |
[29] |
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι
ἐν
|
δικαστηρίοις |
ἐπὶ
πονηροῖς
πράγμασιν
καὶ
κρίσιν |
[11] |
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι
ἀπὸ
τοῦ
|
δικαστηρίου
|
προσελθεῖν
καὶ
συνησθῆναι.
καὶ
ὀψωνεῖν |
[29] |
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
ἢ
ἐπὶ
|
δικαστηρίῳ
|
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς
τοὺς
καθημένους |
[11] |
κελεῦσαι·
καὶ
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
|
δίκην |
ἀπιόντι
ἀπὸ
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν |
[17] |
ἥμισυ
ἄπεστιν,
ἀληθῆ
ἐρεῖς.
καὶ
|
δίκην |
νικήσας
καὶ
λαβὼν
πάσας
τὰς |
[14] |
τὸν
παρακαθήμενον·
Τί
γίνεται;
καὶ
|
δίκην |
φεύγων
καὶ
ταύτην
εἰσιέναι
μέλλων |
[12] |
αὑτοῦ
ἐρωμένην
κωμάζειν
πυρέττουσαν.
καὶ
|
δίκην |
ὠφληκότα
ἐγγύης
προσελθὼν
κελεῦσαι
αὑτὸν |
[30] |
διανέμων
μερίδας
φῆσαι
δίκαιον
εἶναι
|
διμοίρῳ |
τῷ
διανέμοντι
δίδοσθαι
καὶ
εὐθὺς |
[21] |
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
|
διοικήσασθαι |
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων,
ὅπως
ἀπαγγείλῃ |
[3] |
Ποσιδεῶνος
δὲ
τὰ
κατ´
ἀγροὺς
|
Διονύσια. |
{Παρασείσαντα
δὴ
δεῖ
τοὺς
τοιούτους |
[3] |
ξένοι,
καὶ
τὴν
θάλατταν
ἐκ
|
Διονυσίων |
πλόϊμον
εἶναι,
καὶ
εἰ
ποιήσειεν |
[22] |
τραγῳδοῖς
ταινίαν
ἀναθεῖναι
ξυλίνην
τῷ
|
Διονύσῳ
|
ἐπιγράψας
μόνον
αὐτοῦ
τὸ
ὄνομα. |
[11] |
χαλεπὸν
δέ
ἐστι
τὴν
βδελυρίαν
|
διορίσασθαι· |
ἔστι
γὰρ
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ |
[14] |
ἄβρωτον
ποιῆσαι.
καὶ
ὕοντος
τοῦ
|
Διὸς |
εἰπεῖν·
{ἡδύ
γε
τῶν
ἄστρων |
[23] |
πρὸς
τὸν
μὴ
εἰδότα,
καὶ
|
διότι |
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν
διὰ
τὸ |
[17] |
καὶ
τῷ
Διὶ
ἀγανακτεῖν,
οὐ
|
διότι |
ὕει,
ἀλλὰ
διότι
ὕστερον.
καὶ |
[17] |
ἀγανακτεῖν,
οὐ
διότι
ὕει,
ἀλλὰ
|
διότι |
ὕστερον.
καὶ
εὑρὼν
ἐν
τῇ |
[14] |
ἐν
ἀγρῷ
αὐτὸς
φακῆν
ἕψων
|
δὶς |
ἅλας
εἰς
τὴν
χύτραν
ἐμβαλὼν
|
[10] |
κλίνας
καὶ
τὰς
κιβωτοὺς
καὶ
|
διφᾶν |
τὰ
καλύμματα.
καὶ
ἐάν
τι |
[4] |
τὸν
ἀπαντῶντα,
πόσου
ἦσαν
αἱ
|
διφθέραι |
καὶ
τὸ
τάριχος
καὶ
εἰ |
[24] |
τῷ
παιδὶ
συντάξαι
τὰς
ψήφους
|
διωθεῖν |
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ |
[6] |
τὰς
μὲν
φεύγειν,
τὰς
δὲ
|
διώκειν, |
τὰς
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
δὲ |
[15] |
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
δοίη, |
ὕστερον
ἥκειν
φέρων
καὶ
λέγειν, |
[25] |
εἰ
μεσοπορεῖ
καὶ
τί
αὐτῷ
|
δοκεῖ |
τὰ
τοῦ
θεοῦ,
καὶ
πρὸς |
[27] |
τὴν
ἕδραν
στρέφειν,
ὅπως
πεπαιδεῦσθαι
|
δοκῇ. |
καὶ
ὅταν
ὦσιν
ἐγγὺς
γυναῖκες, |
[5] |
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
κοινός
τις
εἶναι
|
δοκῇ. |
καὶ
τοὺς
ξένους
δὲ
εἰπεῖν |
[30] |
ἐπιτήδεια
σφόδρα
ἀποψῶν.
ὑποπρίασθαι
φίλου
|
δοκοῦντος |
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν.
καὶ
χρέος |
[8] |
εἰπεῖν·
Τί
λέγεις;
οὐθὲν
ἀκήκοας;
|
δοκῶ |
μοί
σε
εὐωχήσειν
καινῶν
λόγων. |
[21] |
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
μικροφιλοτιμία
|
δόξει |
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς
ἀνελεύθερος,
ὁ |
[23] |
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
ἀλαζονεία
|
δόξει |
εἶναι
προσποίησίς
τις
ἀγαθῶν
οὐκ
|
[13] |
μεθύοντος.
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
περιεργία
|
δόξει |
εἶναι
προσποίησίς
τις
λόγων
καὶ
|
[6] |
οἰκίαν.
καὶ
τούτων
ἂν
εἶναι
|
δόξειε |
τῶν
περιισταμένων
τοὺς
ὄχλους
καὶ
|
[7] |
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο,
εἶναι
ἂν
|
δόξειεν
|
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
ὁ
δὲ |
[4] |
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀγροικία
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ |
[16] |
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
δειλία
πρὸς
τὸ |
[16] |
τῶν
περιρραινομένων
ἐπὶ
θαλάττης
ἐπιμελῶς
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι.
κἄν
ποτε
ἐπίδῃ |
[25] |
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
ἡ
δειλία
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
ὕπειξίς
τις
ψυχῆς |
[27] |
~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ὀψιμαθία
φιλοπονία
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν, |
[1] |
~ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ.
Ἡ
μὲν
οὖν
εἰρωνεία
|
δόξειεν |
ἂν
εἶναι,
ὡς
τύπῳ
λαβεῖν, |
[26] |
χερσὶν
ἐπὶ
σκηνὴν
ἐκόμισεν.
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
|
Δόξειεν |
δ´
ἂν
εἶναι
ἡ
ὀλιγαρχία |
[7] |
σιωπήσειεν,
οὐδ´
εἰ
τῶν
χελιδόνων
|
δόξειεν |
εἶναι
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι |
[24] |
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
αὐτῷ
|
δόξῃ, |
ἄνω
πάλιν.
καὶ
ἑστιῶν
τοὺς |
[9] |
μέν,
ὡς
ὅρῳ
λαβεῖν,
καταφρόνησις
|
δόξης
|
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ
δὲ |
[5] |
κτήσασθαι
καὶ
Σικελικὰς
περιστερὰς
καὶ
|
δορκαδείους |
ἀστραγάλους
καὶ
Θουριακὰς
τῶν
στρογγύλων |
[27] |
τοῦ
υἱοῦ
μανθάνειν
τὸ
ἐπὶ
|
δόρυ |
καὶ
ἐπὶ
ἀσπίδα
καὶ
ἐπ´ |
[18] |
αἰτησόμενος
ἐκπώματα,
μάλιστα
μὲν
μὴ
|
δοῦναι, |
ἂν
δ´
ἄρα
τις
οἰκεῖος |
[9] |
πάσας,
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν
ἀκόλουθον
|
δοῦναι |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἄρας
κρέας |
[2] |
μῆλα
καὶ
ἀπίους
πριάμενος
εἰσενέγκας
|
δοῦναι
|
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας
δὲ |
[21] |
ἱππέων
τὰ
μὲν
ἄλλα
πάντα
|
δοῦναι |
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν
οἴκαδε,
ἀναβαλλόμενος |
[9] |
δὲ
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας
μὴ
|
δοὺς |
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν
δὲ |
[30] |
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι
|
δραχμαῖς |
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν
υἱῶν
δὲ |
[23] |
τὸ
παιδάριον
εἰς
τὴν
τράπεζαν,
|
δραχμῆς |
αὐτῷ
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ |
[6] |
εὐθὺς
τούτοις
δανείζειν
καὶ
τῆς
|
δραχμῆς |
τόκον
τρία
ἡμιωβόλια
τῆς
ἡμέρας |
[4] |
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον
ἢ
|
δρέπανον |
ἢ
θύλακον,
ἀπαιτῆσαι
ταῦτα
τῆς |
[2] |
ἐπιγελάσας
δὲ
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς;
ὅτι
|
δυεῖν |
σοι
ἡμερῶν
οὐκ
ἐντετύχηκα,
πολιῶν |
[18] |
ἀπαιτεῖν
τοὺς
τόκους,
ὅπως
μὴ
|
δύναιντο |
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον |
[6] |
ὀμόσαι
ταχύ,
κακῶς
ἀκοῦσαι,
λοιδορηθῆναι
|
δυναμένοις, |
τῷ
ἤθει
ἀγοραῖός
τις
καὶ |
[2] |
τὸ
στόμα
ὡς
δὴ
οὐ
|
δυνάμενος |
κατασχεῖν
τὸν
γέλωτα.
καὶ
τοὺς |
[13] |
τὸν
παῖδα
κεράσαι,
ἢ
ὅσα
|
δύνανται |
οἱ
παρόντες
ἐκπιεῖν.
καὶ
διείργειν |
[20] |
εὖ
ποιῶν
γὰρ
αὐτοὺς
οὐ
|
δύνασθαι |
ἐμπλῆσαι.
καὶ
ξενίζων
δὲ
δεῖξαι |
[14] |
αὐτός,
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ
μὴ
|
δύνασθαι
|
εὑρεῖν.
καὶ
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ,
ὅτι |
[13] |
καὶ
ἀτραποῦ
ἡγήσασθαι,
εἶτα
μὴ
|
δύνασθαι |
εὑρεῖν,
οὗ
πορεύεται.
καὶ
τὸν |
[23] |
τῶν
πολιτῶν,
ἀνανεύειν
γὰρ
οὐ
|
δύνασθαι. |
καὶ
ἀγνώτων
δὲ
παρακαθημένων
κελεῦσαι |
[30] |
ἀκολούθῳ
μεῖζον
φορτίον
ἐπιθεῖναι
ἢ
|
δύναται |
φέρειν
καὶ
ἐλάχιστα
ἐπιτήδεια
τῶν
|
[2] |
ἐκ
τῆς
γυναικείας
ἀγορᾶς
διακονῆσαι
|
δυνατὸς
|
ἀπνευστί.
καὶ
τῶν
ἑστιωμένων
πρῶτος |
[6] |
καὶ
ἀνασεσυρμένος
καὶ
παντοποιός.
ἀμέλει
|
δυνατὸς |
καὶ
ὀρχεῖσθαι
νήφων
τὸν
κόρδακα |
[13] |
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι
ἀναστάς,
ἃ
μὴ
|
δυνήσεται. |
καὶ
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος
δικαίου |
[23] |
κλίνας
ἐλθὼν
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
εἰς
|
δύο |
τάλαντα
καὶ
τῷ
παιδὶ
μάχεσθαι, |
[19] |
ὀδόντας
μέλανας
καὶ
ἐσθιομένους
ὥστε
|
δυσέντευκτος |
εἶναι
καὶ
ἀηδής.
καὶ
τὰ |
[8] |
πῶς
οἴεσθε
πιθανῶς
σχετλιάζει
λέγων·
|
Δυστυχὴς |
Κάσανδρος·
ὢ
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ
τὸ |
[19] |
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
|
δυσχέρεια |
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
ὁ |
[19] |
ἕως
ἂν
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
|
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ. |
Ἔστι
δὲ
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία |
[19] |
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
ὁ
δὲ
|
δυσχερὴς |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λέπραν
ἔχων |
[26] |
γεγονέναι
αἴτιον·
τοῦτον
γὰρ
ἐκ
|
δώδεκα |
πόλεων
εἰς
μίαν
καταγαγεῖν
τὰ |
[13] |
μήτηρ
ἤδη
καθεύδει
ἐν
τῷ
|
δωματίῳ. |
καὶ
ἀπαγορεύοντος
τοῦ
ἰατροῦ,
ὅπως |
[13] |
ἀπαγορεύοντος
τοῦ
ἰατροῦ,
ὅπως
μὴ
|
δώσει |
οἶνον
τῷ
μαλακιζομένῳ,
φήσας
βούλεσθαι |