Paragraphes |
[20] |
οὐκ
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον
|
λαβεῖν, |
καὶ
ὅτι
ψυχρὸν
ὕδωρ
ἐστὶ
|
[9] |
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν,
ὡς
ὅρῳ
|
λαβεῖν, |
καταφρόνησις
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους, |
[1] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι,
ὡς
τύπῳ
|
λαβεῖν, |
προσποίησις
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
πράξεων |
[25] |
οὐκ
ἐάσει
τὸν
ἄνθρωπον
ὕπνου
|
λαβεῖν |
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
δὲ
|
[25] |
τοὺς
παρεστηκότας,
ὅτι
τὴν
σπάθην
|
λαβεῖν
|
ὑπὸ
τῆς
σπουδῆς
ἐπελάθετο,
τρέχειν |
[9] |
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν,
καὶ
ἐὰν
μὲν
|
λάβῃ, |
εὖ
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή, |
[7] |
ἡμῖν,
ὅπως
ἂν
ἡμᾶς
ὕπνος
|
λάβῃ. |
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ |
[5] |
θαυμάσας
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶ
|
λαβόμενος |
μὴ
ἀφιέναι
καὶ
μικρὸν
ἔτι |
[12] |
αὑτοῦ
ποτε
παῖς
οὕτως
πληγὰς
|
λαβὼν |
ἀπήγξατο.
καὶ
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν, |
[4] |
τὸ
ἀργύριον
δὲ
παρά
του
|
λαβὼν |
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι, |
[16] |
ἱεροῦ
δάφνην
εἰς
τὸ
στόμα
|
λαβὼν |
οὕτω
τὴν
ἡμέραν
περιπατεῖν.
καὶ |
[17] |
ἐρεῖς.
καὶ
δίκην
νικήσας
καὶ
|
λαβὼν |
πάσας
τὰς
ψήφους
ἐγκαλεῖν
τῷ |
[14] |
τῆς
τοῦ
γείτονος
δηχθῆναι.
καὶ
|
λαβών |
τι
καὶ
ἀποθεὶς
αὐτός,
τοῦτο |
[18] |
καὶ
στήσας
καὶ
σχεδὸν
ἐγγυητὴν
|
λαβὼν |
χρῆσαι.
καὶ
τὸν
παῖδα
δὲ |
[30] |
ἵν´
οἱ
διακονοῦντες
παῖδες
μὴ
|
λάβωσι. |
συναποδημῶν
δὲ
μετὰ
γνωρίμων
χρήσασθαι |
[4] |
πιεῖν.
καὶ
τὴν
σιτοποιὸν
πειρῶν
|
λαθεῖν, |
κᾆτ´
ἀλέσαι
μετ´
αὐτῆς
τοῖς
|
[1] |
καὶ
ἐπαινεῖν
παρόντας,
οἷς
ἐπέθετο
|
λάθρα, |
καὶ
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
καὶ |
[7] |
τῶν
ῥητόρων
μάχην
{καὶ
τὴν
|
Λακεδαιμονίοις |
ὑπὸ
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
ποτε |
[5] |
καὶ
βακτηρίας
τῶν
σκολιῶν
ἐκ
|
Λακεδαίμονος |
καὶ
αὐλαίαν
Πέρσας
ἐνυφασμένην
καὶ |
[20] |
ψυχρὸν
ὕδωρ
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
|
λακκαῖον, |
καὶ
ὡς
κῆπος
λάχανα
πολλὰ |
[5] |
δ´
ἐλάας
εἰς
Βυζάντιον
καὶ
|
Λακωνικὰς |
κύνας
εἰς
Κύζικον
καὶ
μέλι |
[4] |
φορεῖν.
καὶ
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
|
λαλεῖν. |
καὶ
τοῖς
μὲν
φίλοις
καὶ |
[2] |
εἰς
ἐκεῖνον
ἀποβλέπων
τοῖς
ἄλλοις
|
λαλεῖν. |
καὶ
τοῦ
παιδὸς
ἐν
τῷ |
[1] |
οἷος
προσελθὼν
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐθέλειν
|
λαλεῖν, |
οὐ
μισεῖν·
καὶ
ἐπαινεῖν
παρόντας, |
[7] |
καθεύδειν
βουλόμενα
κελεύῃ
λέγειν·
Τάτα,
|
λαλεῖν |
τι
ἡμῖν,
ὅπως
ἂν
ἡμᾶς |
[24] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
πορευόμενος
μὴ
|
λαλεῖν |
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν |
[7] |
ὅτι
με
ὑπέμνησας,
καὶ
Τὸ
|
λαλεῖν |
ὡς
χρήσιμόν
που,
καὶ
Ὃ |
[20] |
ἄρτι
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
|
λαλῇ. |
καὶ
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν. |
[7] |
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
λαλιά, |
εἴ
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
βούλοιτο, |
[7] |
τὴν
ἀγορὰν
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια.
|
~ΛΑΛΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
λαλιά,
εἴ
τις |
[7] |
εἰ
τῶν
χελιδόνων
δόξειεν
εἶναι
|
λαλίστερος. |
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ
ὑπὸ |
[7] |
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
ὁ
δὲ
|
λάλος |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
τῷ
ἐντυγχάνοντι |
[7] |
φαγεῖν
λέγων,
ὅτι
χαλεπὸν
τῷ
|
λάλῳ |
ἐστὶ
σιωπᾶν,
καὶ
ὡς
ἐν
|
[13] |
τῷ
μαλακιζομένῳ,
φήσας
βούλεσθαι
διάπειραν
|
λαμβάνειν, |
εὖ
ποτίσαι
τὸν
κακῶς
ἔχοντα. |
[30] |
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
λογισμὸν
δὲ
|
λαμβάνων |
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος.
καὶ
φράτορας |
[27] |
εἰς
ἡρῷα
συμβάλλεσθαι
τοῖς
μειρακίοις
|
λαμπάδα |
τρέχειν.
ἀμέλει
δὲ
κἄν
που |
[21] |
δήμῳ
τὰ
ἱερά,
καὶ
παρεσκευασμένος
|
λαμπρὸν |
ἱμάτιον
καὶ
ἐστεφανωμένος
παρελθὼν
εἰπεῖν· |
[22] |
κρέα
αὐτὸς
φέρειν
καὶ
τὰ
|
λάχανα |
ἐν
τῷ
προκολπίῳ.
καὶ
ἔνδον |
[20] |
αὐτῷ
λακκαῖον,
καὶ
ὡς
κῆπος
|
λάχανα |
πολλὰ
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ
{ὥστε
|
[1] |
μοι
τὸ
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ
τινὶ
|
λέγε· |
Ὅπως
δὲ
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ |
[8] |
ὁρᾶν
γὰρ
αὐτῶν
πάντων
μεταβεβληκότα.
|
λέγει |
δ´,
ὡς
καὶ
παρακήκοε
παρὰ
|
[7] |
πρὸς
αὐτὸν
φθέγξηται,
ὅτι
οὐθὲν
|
λέγει |
καὶ
ὅτι
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν |
[6] |
τοῖς
δὲ
μέρος
τοῦ
πράγματος
|
λέγει, |
οὐκ
ἄλλως
θεωρεῖσθαι
ἀξιῶν
τὴν |
[28] |
καὶ
περὶ
τῶν
τετελευτηκότων,
κακῶς
|
λέγειν |
ἀποκαλῶν
παρρησίαν
καὶ
δημοκρατίαν
καὶ |
[26] |
εἶναι,
κἂν
ἄλλοι
προβάλλωνται
δέκα,
|
λέγειν· |
Ἱκανὸς
εἷς
ἐστι,
τοῦτον
δὲ |
[7] |
Σὺ
μὴ
ἐπιλάθῃ,
ὃ
μέλλεις
|
λέγειν, |
καὶ
Εὖ
γε,
ὅτι
με |
[15] |
δοίη,
ὕστερον
ἥκειν
φέρων
καὶ
|
λέγειν, |
ὅτι
ἀπόλλυσι
καὶ
τοῦτο
τὸ |
[22] |
ὑποδήματα
παλιμπήξει
κεκαττυμένα
φορεῖν
καὶ
|
λέγειν, |
ὅτι
Κέρατος
οὐδὲν
διαφέρει.
καὶ |
[10] |
μήτε
στέμματα
μήτε
θυηλήματα,
ἀλλὰ
|
λέγειν, |
ὅτι
τὰ
μικρὰ
ταῦτα
πολλά |
[25] |
θεοῦ,
καὶ
πρὸς
τὸν
παρακαθήμενον
|
λέγειν, |
ὅτι
φοβεῖται
ἀπὸ
ἐνυπνίου
τινός· |
[8] |
καὶ
πάντας
συμφωνεῖν,
ταὐτὰ
γὰρ
|
λέγειν |
περὶ
τῆς
μάχης,
καὶ
πολὺν |
[7] |
αὐτὸν
ἤδη
καθεύδειν
βουλόμενα
κελεύῃ
|
λέγειν· |
Τάτα,
λαλεῖν
τι
ἡμῖν,
ὅπως |
[15] |
ἀντιπροσειπεῖν.
καὶ
πωλῶν
τι
μὴ
|
λέγειν |
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν
ἀποδοῖτο, |
[25] |
αὑτὸν
καταστάντας
πρῶτον
περιιδεῖν,
καὶ
|
λέγειν, |
ὡς
ἔργον
διαγνῶναί
ἐστι,
πότεροί |
[20] |
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ
αὑτοῦ
δὲ
|
λέγειν, |
ὡς
ἡδύς
ἐστι
καὶ
ἀηδής, |
[3] |
εἶτα
δὴ
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος
|
λέγειν, |
ὡς
πολὺ
πονηρότεροί
εἰσιν
οἱ |
[8] |
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται
δὲ
τούτους
φάσκων
|
λέγειν, |
ὡς
Πολυπέρχων
καὶ
ὁ
βασιλεὺς |
[1] |
πιστεύω·
Οὐχ
ὑπολαμβάνω·
Ἐκπλήττομαι·
καὶ·
|
Λέγεις |
αὐτὸν
ἕτερον
γεγονέναι·
Καὶ
μὴν |
[8] |
οὐκ
ἐάσας
ἀποκρίνασθαι
εἰπεῖν·
Τί
|
λέγεις; |
οὐθὲν
ἀκήκοας;
δοκῶ
μοί
σε |
[8] |
μειδιάσας
ἐρωτῆσαι·
Πόθεν
σύ;
καὶ
|
Λέγεις |
τι;
τί
καὶ
πῶς;
Ἔχεις |
[29] |
ἄλλα
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
|
λέγεσθαι |
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
δὲ |
[8] |
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
Μὴ
|
λέγεταί |
τι
καινότερον;
καὶ
μὴν
ἀγαθά |
[29] |
ἐκδέχεσθαι
τὰ
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
|
λεγόμενα |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
{καὶ
τὸ |
[8] |
μὴν
ἀγαθά
γέ
ἐστι
τὰ
|
λεγόμενα. |
καὶ
οὐκ
ἐάσας
ἀποκρίνασθαι
εἰπεῖν· |
[1] |
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
καθ´
ἑαυτοῦ
|
λεγομένοις. |
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ |
[28] |
γὰρ
οἷον
λῆρός
ἐστι,
τὸ
|
λεγόμενον, |
ἀλλ´
ὥσπερ
αἱ
κύνες
ἐν
|
[2] |
κόλακα
ἔστι
θεάσασθαι
πάντα
καὶ
|
λέγοντα
|
καὶ
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει. |
[23] |
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου
τριττὰ
δὴ
|
λέγοντα |
παραγενέσθαι
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν·
καὶ |
[29] |
δὲ
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
|
λέγοντι |
ἢ
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ·
καὶ |
[2] |
ἔχεις
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ
|
λέγοντος |
δὲ
αὐτοῦ
τι
τοὺς
ἄλλους |
[14] |
οἱ
ἄλλοι
λέγουσι
πίσσης
καὶ
|
λέγοντός |
τινος·
Πόσους
οἴει
κατὰ
τὰς |
[28] |
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
κακῶς
|
λεγόντων |
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
εἴπας· |
[1] |
δὲ
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
|
λέγουσι |
καὶ
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
καθ´ |
[14] |
ὅτι
δὴ
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
λέγουσι |
πίσσης
καὶ
λέγοντός
τινος·
Πόσους |
[18] |
εἰληφόσι
τι
παρ´
αὐτοῦ
καὶ
|
λέγουσι· |
Πόσου,
κατάθου,
οὐ
γὰρ
σχολάζω |
[5] |
ξένους
δὲ
εἰπεῖν
ὡς
δικαιότερα
|
λέγουσι |
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος
δὲ |
[2] |
αὐτοῦ
κατενεχθῆναι.
καὶ
ἅμα
τοιαῦτα
|
λέγων |
ἀπὸ
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
κροκύδα, |
[5] |
καὶ
τοῖς
μὲν
συμπαίζειν
αὐτὸς
|
λέγων· |
Ἀσκός,
πέλεκυς,
τὰ
δὲ
ἐπὶ |
[8] |
διεξιὼν
πῶς
οἴεσθε
πιθανῶς
σχετλιάζει
|
λέγων· |
Δυστυχὴς
Κάσανδρος·
ὢ
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ |
[7] |
συνθεωρῶν
θεάσασθαι
καὶ
συνδειπνῶν
φαγεῖν
|
λέγων, |
ὅτι
χαλεπὸν
τῷ
λάλῳ
ἐστὶ |
[27] |
ἑξήκοντα
ἔτη
γεγονὼς
καὶ
ταύτας
|
λέγων
|
παρὰ
πότον
ἐπιλανθάνεσθαι.
καὶ
παρὰ |
[2] |
περιστείλῃ
αὐτόν,
καὶ
μὴν
ταῦτα
|
λέγων |
πρὸς
τὸ
οὖς
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν· |
[26] |
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν
τοὺς
τοιούτους
λόγους
|
λέγων |
τὴν
τοῦ
Ὠιδείου·
Διὰ
τοὺς |
[8] |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
προσδεδράμηκε
|
λέγων. |
{Τῶν
τοιούτων
ἀνθρώπων
τεθαύμακα,
τί |
[23] |
ἀπολαῦσαι
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
|
λέγων, |
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ |
[23] |
ὅτι
οὐ
τίθησιν,
οὐδὲ
τὰς
|
λειτουργίας, |
ὅσας
λελειτούργηκε.
καὶ
προσελθὼν
δ´ |
[26] |
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα
ὑπὸ
τῶν
|
λειτουργιῶν |
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν
ἀπολλύμενοι;
καὶ |
[23] |
τίθησιν,
οὐδὲ
τὰς
λειτουργίας,
ὅσας
|
λελειτούργηκε. |
καὶ
προσελθὼν
δ´
εἰς
τοὺς |
[9] |
αὑτοῦ
καταχέασθαι
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
|
λέλουται, |
ἀπιὼν
δὲ·
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι |
[19] |
δὲ
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
λέπραν |
ἔχων
καὶ
ἀλφὸν
καὶ
τοὺς |
[4] |
του
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν
γὰρ
|
λεπρὸν |
εἶναι,
καὶ
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι. |
[19] |
χιτωνίσκον
παχὺν
καὶ
ἱμάτιον
σφόδρα
|
λεπτὸν |
καὶ
κηλίδων
μεστὸν
ἀναβαλλόμενος
εἰς |
[26] |
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν
παρακάθηταί
τις
αὐτῷ
|
λεπτὸς
|
καὶ
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν·
Πότε |
[5] |
δὲ
ἀποκείρασθαι
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
|
λευκοὺς |
ἔχειν
καὶ
τὰ
ἱμάτια
δὲ |
[16] |
οὔτ´
ἐπὶ
νεκρὸν
οὔτ´
ἐπὶ
|
λεχὼ |
ἐλθεῖν
ἐθελῆσαι,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ |
[10] |
μηρῶν
τὰ
ἱμάτια
καὶ
ἐκ
|
ληκυθίων |
μικρῶν
πάνυ
ἀλειφομένους
καὶ
ἐν |
[16] |
ταῖς
τριόδοις
παριὼν
ἐκ
τῆς
|
ληκύθου |
ἔλαιον
καταχεῖν
καὶ
ἐπὶ
γόνατα |
[5] |
ἀστραγάλους
καὶ
Θουριακὰς
τῶν
στρογγύλων
|
ληκύθους |
καὶ
βακτηρίας
τῶν
σκολιῶν
ἐκ |
[28] |
σκέλη
ἠρκυῖα·
οὐ
γὰρ
οἷον
|
λῆρός |
ἐστι,
τὸ
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ |
[24] |
γενέσθαι,
καὶ
Ἀπέσταλκα
πρὸς
σὲ
|
ληψόμενος, |
καὶ
Ὅπως
ἄλλως
μὴ
ἔσται, |
[4] |
δὲ
παρά
του
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν,
|
λίαν |
γὰρ
λεπρὸν
εἶναι,
καὶ
ἕτερον |
[16] |
τοῖς
ἔνδον,
ἐξελθὼν
ἀγοράσαι
μυρσίνας,
|
λιβανωτόν, |
πόπανα
καὶ
εἰσελθὼν
εἴσω
στεφανοῦν |
[23] |
ὡς
αὐτῷ
εἶχε,
καὶ
ὅσα
|
λιθοκόλλητα |
ποτήρια
ἐκόμισε·
καὶ
περὶ
τῶν |
[16] |
πορευθῆναι,
ἕως
διεξέλθῃ
τις
ἢ
|
λίθους |
τρεῖς
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ
διαβάλῃ. |
[15] |
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς
καταράσασθαι
τῷ
|
λίθῳ. |
καὶ
ἀναμεῖναι
οὐκ
ἂν
ὑπομείναι |
[16] |
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι.
καὶ
τῶν
λιπαρῶν
|
λίθων |
τῶν
ἐν
ταῖς
τριόδοις
παριὼν |
[16] |
ἡρῷον
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι.
καὶ
τῶν
|
λιπαρῶν |
λίθων
τῶν
ἐν
ταῖς
τριόδοις |
[10] |
καὶ
ὅσα
μικροῦ
τις
πριάμενος
|
λογίζεται, |
περιττὰ
φάσκειν
εἶναι.
καὶ
οἰκέτου |
[24] |
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
δὲ
καὶ
|
λογιζόμενος |
πρός
τινα
τῷ
παιδὶ
συντάξαι |
[14] |
δὲ
ἀναίσθητος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
|
λογισάμενος |
ταῖς
ψήφοις
καὶ
κεφάλαιον
ποιήσας |
[30] |
χαλκοῦ
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
|
λογισμὸν |
δὲ
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος. |
[14] |
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς
ψυχῆς
ἐν
|
λόγοις
|
καὶ
πράξεσιν,
ὁ
δὲ
ἀναίσθητος |
[15] |
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
|
λόγοις, |
ὁ
δὲ
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις, |
[28] |
ψυχῆς
εἰς
τὸ
χεῖρον
ἐν
|
λόγοις, |
ὁ
δὲ
κακολόγος
τοιόσδε
τις, |
[26] |
δεινὸς
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ὀλίγων
|
λόγοις |
χρήσασθαι,
ὅτι
Δεῖ
αὐτοὺς
ἡμᾶς |
[8] |
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
τὸν
|
λόγον |
ἐπεντείνειν,
καὶ
πάντας
συμφωνεῖν,
ταὐτὰ |
[24] |
κεφάλαιον
ποιήσαντι
γράψαι
αὐτῷ
εἰς
|
λόγον. |
καὶ
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν,
ὅτι |
[30] |
ἀρρωστίαν
ἀφαιρεῖν
τοῦ
μισθοῦ
κατὰ
|
λόγον· |
καὶ
τὸν
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα
μὴ |
[17] |
ψήφους
ἐγκαλεῖν
τῷ
γράψαντι
τὸν
|
λόγον |
ὡς
πολλὰ
παραλελοιπότι
τῶν
δικαίων. |
[8] |
ὕπνος
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
|
λογοποιία |
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων
καὶ |
[8] |
ὅπως
ἂν
ἡμᾶς
ὕπνος
λάβῃ.
|
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ. |
Ἡ
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις |
[8] |
βούλεται
ὁ
λογοποιῶν,
ὁ
δὲ
|
λογοποιὸς |
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀπαντήσας
τῷ |
[8] |
ἀνθρώπων
τεθαύμακα,
τί
ποτε
βούλονται
|
λογοποιοῦντες· |
οὐ
γὰρ
μόνον
ψεύδονται,
ἀλλὰ |
[8] |
πράξεων,
ὧν
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ
|
λογοποιῶν, |
ὁ
δὲ
λογοποιὸς
τοιοῦτός
τις, |
[7] |
εἶναι
ἂν
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
|
λόγου, |
ὁ
δὲ
λάλος
τοιοῦτός
τις, |
[2] |
τριάκοντα
ἀνθρώπων
καθημένων
καὶ
ἐμπεσόντος
|
λόγου, |
τίς
εἴη
βέλτιστος,
ἀπ´
αὐτοῦ |
[1] |
δεινὸς
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ
τοῦ
|
λόγου |
χρῆσθαι·
Οὐ
πιστεύω·
Οὐχ
ὑπολαμβάνω· |
[7] |
ὑπὸ
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
ποτε
|
λόγους |
αὐτὸς
εἴπας
εὐδοκίμησεν
ἐν
τῷ |
[26] |
ἀκριβῶς
ἀπωνυχισμένος
σοβεῖν
τοὺς
τοιούτους
|
λόγους |
λέγων
τὴν
τοῦ
Ὠιδείου·
Διὰ |
[8] |
δ´
οἳ
καὶ
πόλεις
τῷ
|
λόγῳ
|
κατὰ
κράτος
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ |
[8] |
δοκῶ
μοί
σε
εὐωχήσειν
καινῶν
|
λόγων. |
καὶ
ἔστιν
αὐτῷ
ἢ
στρατιώτης |
[13] |
περιεργία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις
|
λόγων |
καὶ
πράξεων
μετὰ
εὐνοίας,
ὁ |
[8] |
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν
|
λόγων |
καὶ
πράξεων,
ὧν
πιστεύεσθαι
βούλεται |
[3] |
δὲ
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν
διήγησις
|
λόγων |
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
δὲ |
[6] |
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
|
λόγων, |
ὁ
δὲ
ἀπονενοημένος
τοιοῦτός
τις, |
[1] |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
πράξεων
καὶ
|
λόγων, |
ὁ
δὲ
εἴρων
τοιοῦτός
τις, |
[8] |
αἱ
μὲν
οὖν
ἀναφοραὶ
τῶν
|
λόγων |
τοιαῦταί
εἰσιν
αὐτοῦ,
ὧν
οὐθεὶς |
[6] |
οἷος
ὀμόσαι
ταχύ,
κακῶς
ἀκοῦσαι,
|
λοιδορηθῆναι |
δυναμένοις,
τῷ
ἤθει
ἀγοραῖός
τις |
[28] |
ἀποσχέσθαι
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ
|
λοιδορῆσαι. |
καὶ
πλεῖστα
περὶ
τῶν
αὑτοῦ |
[6] |
τὸ
στόμα
εὔλυτον
ἔχοντες
πρὸς
|
λοιδορίαν |
καὶ
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ, |
[6] |
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
καὶ
παρερρωγυίᾳ
|
λοιδορουμένων |
καὶ
διαλεγομένων
πρὸς
αὐτούς,
καὶ |
[11] |
συρίττειν,
οὓς
ἡδέως
θεωροῦσιν
οἱ
|
λοιποί· |
καὶ
ὅταν
σιωπήσῃ
τὸ
θέατρον, |
[10] |
καὶ
οἰκέτου
χύτραν
ἔνην
ἢ
|
λοπάδα |
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ
τῶν
ἐπιτηδείων. |
[28] |
ὄψον
δίδωσι
καὶ
τῷ
ψυχρῷ
|
λούεσθαι |
ἀναγκάζει
τῇ
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἡμέρᾳ. |
[24] |
οὔτε
ἐπ´
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε
|
λουόμενον |
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν. |
[16] |
ταῖς
τριόδοις,
ἀπελθὼν
κατὰ
κεφαλῆς
|
λούσασθαι |
καὶ
ἱερείας
καλέσας
σκίλλῃ
ἢ |
[26] |
εἰς
μίαν
καταγαγεῖν
τὰ
πλήθη
|
λυθείσης |
βασιλείας·
καὶ
δίκαια
αὐτὸν
παθεῖν· |
[8] |
παῖς
Ἀστείου
τοῦ
αὐλητοῦ
ἢ
|
Λύκων |
ὁ
ἐργολάβος
παραγεγονὼς
ἐξ
αὐτῆς |
[19] |
δὲ
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
|
λύπης |
παρασκευαστική,
ὁ
δὲ
δυσχερὴς
τοιοῦτός |
[20] |
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
|
λύπης |
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
ὁ
δὲ |
[12] |
οὖν
ἀκαιρία
ἐστὶν
ἐπίτευξις
χρόνου
|
λυποῦσα |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ
δὲ
ἄκαιρος |
[7] |
μάχην
{καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὸ
|
Λυσάνδρου} |
καὶ
οὕς
ποτε
λόγους
αὐτὸς
|
[10] |
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
ὥστε
μὴ
|
λυσιτελεῖν |
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ
οὐκ
ἂν |
[18] |
τῶν
στρωμάτων
καὶ
ἀνυπόδητος
τὸν
|
λύχνον |
ἅψας
ταῦτα
πάντα
περιδραμὼν
ἐπισκέψασθαι |
[30] |
καὶ
ἐλαίου
τοῦ
εἰς
τὸν
|
λύχνον. |
καὶ
γαμοῦντός
τινος
τῶν
φίλων |